μεταβαίνουσιν θεωρίαν . αὐτίκα ἐν ἀρχῇ τῷ Ἀθηναῖος προσηγορικῷ τὸ ξυνέγραψε ῥῆμα ἐφαρμοττόμενον διίστησιν ἀξιολόγως τὴν ἁρμονίαν : οὐ γὰρ | ||
τὸ ναυτικὸν διατρίβειν ῥύαξ : περὶ τῆς ἐν Σικελίᾳ Αἴτνης ξυνέγραψε : τῶν εἰς ιγʹ τέλος τῆς εʹ καὶ ἀρχὴ |
ὅπερ Ὅμηρος , εἴρηκεν οἰνοποτάζων . καὶ πολυοινότατον χωρίον ὡς Θουκυδίδης , καὶ ἄμπελοι ἡδύοινοι ὡς Ξενοφῶν , καὶ εὔοινοι | ||
αὐτῶι καὶ ἡρωικὸς ὁ θάνατος γένοιτο . εἶτ ' ἐπειδὴ Θουκυδίδης ἐπιτάφιόν τινα εἶπε τοῖς πρώτοις τοῦ πολέμου ἐκείνου νεκροῖς |
μέλιτος ἑψόμενα : καὶ μετὰ τὴν ἕψησιν σφαιρηδὸν συντεθέντα περιδεῖται βύβλῳ λεπτῇ ἕνεκα τοῦ συμμένειν . ΠΟΛΤΟΥ δὲ μνημονεύει Ἀλκμὰν | ||
ἐπὶ Καλλιμάχου γέγονεν ἄρχοντος , ὡς δηλοῖ Φιλόχορος ἐν ἕκτῃ βύβλῳ τῆς Ἀτθίδος κατὰ λέξιν οὕτω γράφων : Καλλίμαχος Περγασῆθεν |
ὁ Μανεθὼν ἐν τῇ δευτέρᾳ τῶν Αἰγυπτιακῶν ταῦτα περὶ ἡμῶν γράφει : Ἐγένετο βασιλεὺς ἡμῖν Τίμαος ὄνομα : ἐπὶ τούτου | ||
φυτῶν ἱστορίας λέγων περὶ ὧν ὁ καρπὸς οὐ φανερός , γράφει καὶ τάδε : ἐπεὶ τῶν γε μειζόνων φανερὰ πάντων |
ἔστιν Ἡσιόδου , ἀλλ ' ἑτέρου τινός , ὃς ἐχρήσατο ἐπιγραφῇ καὶ ὀνομασίᾳ Ἡσιόδου , ἵνα τὸ ποίημα κριθῇ ἄξιον | ||
Ἀφθόνιος ὄνομα , εἶτα τί βούλεται σημαίνειν ἐν τῇ παρούσῃ ἐπιγραφῇ τὸ σοφιστὴς ὄνομα καὶ διὰ τί Προγυμνάσματα καὶ οὐχὶ |
τὴν κατάλυσιν τῶν πολέμων , κατὰ μὲν τὴν Ἑλλάδα τοῦ Πελοποννησιακοῦ , κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν τοῦ Καρχηδονίοις πρὸς Διονύσιον | ||
καί εἰσιν ἐν βιβλίοις ια , ἔχουσαι τὰ ἀπὸ τοῦ Πελοποννησιακοῦ πολέμου : καὶ λοιπά : [ ἔγραψε καὶ ἕτερα |
Πυλάδηι γὰρ συνώικησεν Ὀρέστου δόντος . Ἑλλάνικος δὲ καὶ τάδε ἔγραψε : Μέδοντα καὶ Στρόφιον γενέσθαι Πυλάδηι παῖδας ἐξ Ἠλέκτρας | ||
. ὅτε δὲ τὸν Πεισίστρατον ἔμαθεν ἤδη τυραννεῖν , τάδε ἔγραψε πρὸς τοὺς Ἀθηναίους : εἰ δὲ πεπόνθατε δεινὰ δι |
πολυτελέσι κεκοσμημένων . Τίμαιος δ ' ἐν τῇ πρώτῃ τῶν ἱστοριῶν καὶ τὰς θεραπαίνας φησὶ παρ ' αὐτοῖς μέχρι οὗ | ||
. εἴρηκεν δὲ τοῦτο καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ ιδʹ τῶν ἱστοριῶν . Σώτακος ἐν τῷ περὶ λίθων : ὁ Καρύστιος |
ὃν οὐκέτι κώπας ἔχει τὸ πλοῖον οὐδὲ ἐρέττεται . ʃ σημείωσαι τὴν παρεξειρεσίαν ʃ παρεξειρεσία ἐστὶν ὁ ἔξω τῆς εἰρεσίας | ||
ἐνὶ βάμμασι σίμβλων ] πᾶν δὲ ὑγρὸν βάμμα καλεῖται . σημείωσαι ὅτι μόνον βάμμα τὸ ὄξος , εἰ δὲ μετά |
ἀπ ' αὐτῶν ἀποστάζειν . γέγραπται καὶ ὁ Ἔρως ἐν ἱστορίᾳ τοῦ ἔργου , γέγραπται καὶ ἡ Λυδία τὸ αἷμα | ||
Καὶ οὐ τοῦτό φημι , ὡς οὐχὶ καὶ ἐπαινετέον ἐν ἱστορίᾳ ἐνίοτε . ἀλλ ' ἐν καιρῷ τῷ προσήκοντι ἐπαινετέον |
ξύλον , τὸ τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν , οὐ δεδήλωκεν οὔτε εἰ ἐντὸς οὔτε εἰ ἐκτός ἐστι τοῦ παραδείσου | ||
ἀγωνίζηται , δείξει , τὴν δὲ τῶν τρόπων ἀρετὴν πάλαι δεδήλωκεν ἡμῖν . καί μοι δοκεῖ καὶ κατὰ τοῦτο μαθητής |
, ἐμμέτρων τε καὶ πεζῶν λόγων ἀπαρχὰς ὀλίγας προχειρισάμενος . λαμβανέσθω δὲ ποιητῶν μὲν Ὅμηρος , συγγραφέων δὲ Ἡρόδοτος : | ||
καθάπερ ἔνια καὶ παρ ' ἡμῖν τῶν τυχόντων γίνεται , λαμβανέσθω : καὶ ἡ θεία φύσις πρὸς ταῦτα μηδαμῇ προσαγέσθω |
; ἀδύνατον ἀντειπεῖν . Λέγε δὴ πάλιν ὃ Δημοσθένης κατὰ Δημοσθένους ἔγραψε . προσέχετ ' ὦ ἄνδρες . Ἡ βουλὴ | ||
δὲ ταῦτα πρεσβύτερα τῆς Δεινάρχου ἀκμῆς . ὁ μὲν γὰρ Δημοσθένους περὶ τοῦ ὀνόματος λόγος , ἐν ᾧ τούτων μέμνηται |
τῷ θερμῷ καὶ ἀπεδυόμην , ἐλουσάμην καὶ μάλα ἡδέως . ὀγδόῃ ἔμετος εἰς ἑσπέραν κατὰ ὄναρ καὶ οὗτος . ἑβδόμῃ | ||
. . . : Θυσίαν δὲ ποιοῦσιν αὐτῷ τὴν μεγίστην ὀγδόῃ Πυανεψιῶνος , ἐν ᾗ μετὰ τῶν ἠιθέων ἐκ Κρήτης |
τῶν τραχειῶν ἀρτηριῶν τῶν ἐν αὐτῷ . ὥς φησιν ὁ συγγραφεὺς ἐν τῷ τετάρτῳ τῆς διαγνωστικῆς : συμβέβηκε Θεοφίλῳ τῷ | ||
. : Τέως . . . . γέγονε δὲ καὶ συγγραφεὺς Ἑκαταῖος ἐκ τῆς αὐτῆς πόλεως . . . , |
ἔλεγον δ ' οἱ ποιηταὶ καὶ φιλόστροφον τὸν εὐμετάβολον , Δείναρχος δὲ καὶ φιλοπόνηρον , ἢ ὡς Φιλωνίδης φιλομόχθηρον , | ||
, ἑτέραν δὲ καθ ' ὑπωμοσίαν ἑκάστην . Παραφρυκτωρεῖν : Δείναρχος ἐν τῇ κατὰ Δεινίου ἐνδείξει . τὸ τοῖς φρυκτοῖς |
ἕνεκα μὲν τῆς ἐπιβολῆς καθαρῶς εἰσῆκται : ἀπὸ γὰρ αὐτῶν ἦρκται ψιλῶν τῶν πραγμάτων καὶ φαντασίαν ἔχει καθαρότητος καὶ ἰδιωτισμοῦ | ||
' ἔτι χεῖρες : ἡ διπλῆ ὅτι ἀπὸ τοῦ γάρ ἦρκται , τὸ αἰτιατικὸν προτάξας : καὶ ὅτι ἐπεξηγήσατο τὴν |
πολὺ δὲ ἔτι τούτων λαμπρότερον καί πως ἤδη τοῦ Περικλείου τύπου περὶ τὴν τοῦ λόγου τελευτὴν ” Εἰ δ ' | ||
αὐτοῖς ἐνδόξοις οὖσι , τοῦτο ἀπάγει τὸν λόγον ἀπὸ τοῦ τύπου τοῦ ἀρχαίου . ἐνταῦθα λέγεται , μή τι εἶπεν |
ἕκτῃ βύβλῳ τῆς Ἀτθίδος κατὰ λέξιν οὕτω γράφων : Καλλίμαχος Περγασῆθεν : ἐπὶ τούτου Ὀλυνθίοις πολεμουμένοις ὑπὸ Φιλίππου καὶ πρέσβεις | ||
ἐνδεὴς ὢν τὸν βίον ἐτελεύτησεν . τὸν δὲ Νικίου τοῦ Περγασῆθεν πλοῦτον καὶ τὸν Ἰσχομάχου Ἀτοκλέης καὶ Ἐπικλέης ἀπώλεσαν , |
πηρωθέντι δὲ μὴ χαρίζεσθαι τὴν ἴσην δόξαν τοῦ πάθους . Νικόλαος δ ' ὁ Δαμασκηνὸς ἐν τῇ πολυβύβλῳ ἱστορίᾳ τῇ | ||
χειρώνακτας ] . . . . Ταύτην δὲ τὴν ἱστορίαν Νικόλαος ὁ Δαμασκηνὸς γράφει ἐν τῷ ιηʹ αὐτοῦ βιβλίῳ , |
πρὸς αὐτὸν Καίσαρα τὴν ἐντυχίαν ποιησόμενος : κἀκεῖ μὲν ὁ Δαμασκηνὸς ἀπῄει Νικόλαος . . , , : Τὰ γὰρ | ||
Πελοπόννησος . τρεῖς ἔσχεν ἐπωνυμίας , [ ὡς Νικόλαος ὁ Δαμασκηνὸς γράφει ἐν τετάρτῃ ἱστορίᾳ „ μέγιστον οὖν τότε ἴσχυον |
τὸ Ἄργος τοῦτο διατίθεσθαι τὸν φόρτον . Πέμπτῃ δὲ ἢ ἕκτῃ ἡμέρῃ ἀπ ' ἧς ἀπίκοντο , ἐξεμπολημένων σφι σχεδὸν | ||
Οἰβώτᾳ γὰρ ἀνδρὶ Δυμαίῳ , σταδίου μὲν ἀνελομένῳ νίκην ὀλυμπιάδι ἕκτῃ , εἰκόνος δὲ ἐν Ὀλυμπίᾳ περὶ τὴν ὀγδοηκοστὴν ὀλυμπιάδα |
ἂν βουλώμεθα τρόπον . Ἔδει ἀνακοι - νοῦσθαι . Ἡ Λύσις ὅτι περιττὸν ἦν ἅπαξ λαβόντας , ἔχοντας ἐξουσίαν ἀνακοινοῦσθαι | ||
ὑποθετικοὶ θεωρημάτων βʹ , Λύσις τῶν Ἡδύλου ὑποθετικῶν βʹ , Λύσις τῶν Ἀλεξάνδρου ὑποθετικῶν γʹ , Περὶ ἐκθέσεων πρὸς Λαοδάμαντα |
δήμαρχος ὁ τὴν ἐπώνυμον ἀρχὴν ἄρχων : καὶ Ἀσκληπιάδης ὁ Ἀλεξανδρεὺς τοὺς κατὰ δῆμον ἄρχοντάς φησι . Δημήτριος δὲ ὁ | ||
ἐκαλοῦντο οἱ τῇ κορώνῃ ἀγείροντες , ὥς φησι Πάμφιλος ὁ Ἀλεξανδρεὺς ἐν τοῖς περὶ ὀνομάτων : καὶ τὰ ᾀδόμενα δὲ |
ἀσιτήσαντα . Ἡρακλείδης δέ φησιν ἐν τῇ τῶν Σατύρου βίων ἐπιτομῇ μετὰ τὸ θάψαι Φερεκύδην ἐν Δήλῳ ἐπανελθεῖν εἰς Ἰταλίαν | ||
, πόλις καὶ λίμνη τῆς Κελτικῆς . Ἀρτεμίδωρος ἐν τῇ ἐπιτομῇ τῶν ἕνδεκα . Μασύλιοι , Λιβυκὸν ἔθνος . Ἀπολλόδωρος |
μὴ ἐξ ἀστῆς γένηται νόθον εἶναι , αὐτὸς ἀπεδείχθη ὑπὸ Καλλιάδου τοῦ κωμικοῦ ἐκ Χορηγίδος τῆς ἑταίρας παιδοποιησάμενος , ὡς | ||
καὶ τεσσαράκοντα ναῦς πρὸς τὰ ἀφεστῶτα , καὶ Καλλίαν τὸν Καλλιάδου πέμπτον αὐτὸν στρατηγόν , οἳ ἀφικόμενοι ἐς Μακεδονίαν πρῶτον |
. Κτησίας μὲν οὖν ὁ Κνίδιος περὶ Σεμιράμιδος τοιαῦθ ' ἱστόρηκεν , Ἀθήναιος δὲ καί τινες τῶν ἄλλων συγγραφέων φασὶν | ||
Αἰολίδα ἀποικίας Ἑλλάνικος ἐν τῶι πρώτωι [ περὶ ] Αἰολικῶν ἱστόρηκεν . . . . , : , , , |
καὶ παθῶν ἐπιδεκτικόν ἐστιν . ἁπλῶς μὲν οὖν ὡς ἐν εἰσαγωγῇ ἀπόχρη , κἂν ἐκ τοσούτων τόπων τὰ μειράκια γυμνάζηται | ||
τῶν πολυγώνων φύσεως τῶν ἐπιπέδων ἱκανὰ ταῦτα ὡς ἐν πρώτῃ εἰσαγωγῇ : ὅτι δὲ συμφωνοτάτη διδασκαλία ἡ περὶ αὐτῶν τῇ |
ἦν Πεισιστράτου τοῦ τυράννου καὶ πρῶτος ἐξωστρακίσθη τοῦ περὶ τὸν ὀστρακισμὸν νόμου τότε πρῶτον τεθέντος διὰ τὴν ὑποψίαν τῶν περὶ | ||
οὖν αὐτὸν ἐκ τῆς πόλεως μετέστησαν , τοῦτον τὸν ὀνομαζόμενον ὀστρακισμὸν ἐπαγαγόντες αὐτῷ , ὃς ἐνομοθετήθη μὲν ἐν ταῖς Ἀθήναις |
ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ Περὶ τῆς ἀτελείας ἰσχυρότατον προτείνων τοῦ Λεπτίνου κεφάλαιον , τὸ τῆς ἀξίας , τῇ ἐπιστήμῃ προέτεινεν | ||
Καὶ οὐ τοῦτο μόνον , ἀλλὰ καὶ ταύτη μάλιστα καταψεύδει Λεπτίνου , ὡς ἐν τῷ δυσμεναίνειν ἰδία τισὶν οὐ τῷ |
ἐφετῶν . ἐναντίον τι συνέβη . κατ ' ἀντίφασιν ὁ Γοργίου λόγος ἀπέβη ? διότι ποτὲ μὲν ὡς ἀπὸ τῆς | ||
ἀποδρὰς ᾠχόμην , εἴ πῃ εἶχον . καὶ γάρ με Γοργίου ὁ λόγος ἀνεμίμνῃσκεν , ὥστε ἀτεχνῶς τὸ τοῦ Ὁμήρου |
βʹʹ κατὰ τὸ μνημονευθὲν κλίμα . ἐν ταύτῃ τῇ τριζῳδίᾳ ἀπαρτίζεται ἡ τῆς μετοπωρινῆς ὥρας τροπή , ἥτις καλεῖται γῆ | ||
χρόνοις δὲ λη γʹ . ἐν ταύτῃ δὲ τῇ τριζῳδίᾳ ἀπαρτίζεται ἡ τῆς θερινῆς ὥρας τροπή , ἥτις καλεῖται πῦρ |
ᾧ ἔτει Ὀλυμπιὰς ἤχθη νεʹ , ὡς ἐκ τῶν Βιβλιοθηκῶν Διοδώρου καὶ τῶν Θάλλου καὶ Κάστορος Ἱστοριῶν , ἔτι δὲ | ||
καὶ Πυθαγορικὸν τὸ τῆς κόμης ἔδοξαν εἶναί τινες ἀπὸ τοῦ Διοδώρου προαχθέν , ὥς φησιν Ἕρμιππος . Τίμαιος δ ' |
Ἀλεξανδρείας πρὸς ἔω ὥρᾳ μιᾷ καὶ γʹ : ἡ δὲ Κτησιφὼν τὴν μεγίστην ἡμέραν ἔχει ὡρῶν ιδ γιβʹ ἔγγιστα , | ||
: ἐν τῇ Ἀδιαβήνῃ τοῦτο τὸ Ἄορνον στόμιον καὶ ἡ Κτησιφὼν πόλις καὶ ἡ Ἀσφαλτῖτις λίμνη . ἄσφαλτος δέ ἐστιν |
δι ' ἣν τῆς ἐνεργείας τυγχάνομεν . . , : Σκάμων μὲν οὖν ὁ Μιτυληναῖος καὶ Θεόφραστος ὁ Ἐρέσιος Κύδιππός | ||
Μακεδόνες , ὥς φησι Διογένης ἐν πρώτῃ Περσικῶν . : Σκάμων δ ' ἐν πρώτῳ Περὶ εὑρημάτων , σίκιννιν αὐτὴν |
, καὶ προῦχεν ἐν αὐτῇ τὰ Πομπηίου παρὰ πολύ : Δημοχάρης δὲ βαρυθυμῶν ἐπὶ τῷ θανάτῳ Μενεκράτους ὡς ἐπὶ ἥττῃ | ||
τῶν Μενεκράτους νεῶν καὶ ἐκφυγούσας εἰς τὸ πέλαγος ἐδίωκε , Δημοχάρης δ ' , ὁ τοῦ Μενεκράτους συνεξελεύθερός τε καὶ |
δὲ καὶ Περσαῖος ὁ τοῦ Ζήνωνος κατὰ τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν γέγραφε καὶ ἄλλοι πλείους . ̈ . . καὶ τῶν | ||
ταύτην καὶ ὑπεύθυνον , ἣν οὗτος παρὰ πάντας τοὺς νόμους γέγραφε στεφανῶσαι , μυριάκις κατατέτμηκε καὶ τούτων μισθοὺς εἴληφε τραύματος |
ὁ Κιτιεὺς Ἀπολλώνιος ἱστορεῖ , καὶ Καλλίμαχος ὁ ἀπὸ τῆς Ἡροφίλου οἰκίας . μεθ ' ὅν φασι τὸν Ταναγραῖον Βακχεῖον | ||
. ὁ δὲ Ἀνδρέας ἐν τῷ Πρὸς Σώβιον τοῖς ἀπὸ Ἡροφίλου συντίθεται μόνον προσθεὶς τὸ παραλελυμένον ἔμβρυον καὶ ἰσχνόν : |
κιθαρῳδὸς , ἀπὸ Ἀντίσσης τῆς Μάκαρος θυγατρός : ἐν τοῖς Φίλωνος . Ἔστι καὶ νῆσος μία τῶν Κυκλάδων , καὶ | ||
περὶ τὴν ἱππικὴν καὶ διφρευτικὴν διακείμενος κἀν ὀνείροις μετά τινος Φίλωνος ἡλικιώτου δοκεῖ συνδιφρεύειν καὶ αὐτῷ αἰτιᾶσθαι ὡς δῆθεν αὐτοῦ |
πρὶν ἄν τοι Σαρδὼ νῆσον τὴν μεγίστην δασμοφόρον ποιήσω . Ἱστιαῖος μὲν δὴ λέγων ταῦτα διέβαλλε , Δαρεῖος δὲ ἐπείθετο | ||
ἵνα τοι αὐτὰ ὑπερθέωμαι . Τούτοισι τοῖσι ἔπεσι πιστεύσας ὁ Ἱστιαῖος καὶ ἅμα μέγα ποιεύμενος βασιλέος σύμβουλος γενέσθαι ἀπίκετο ἐς |
τήνδε τὴν συμφροσύνην συγγραφεύς , Οὐάρρων , ἑνὶ βιβλίῳ περιλαβὼν ἐπέγραψε Τρικάρανον . Ὑφορωμένη δ ' αὐτοὺς ἡ βουλὴ Λεύκιον | ||
. . ἔτι καὶ Διονύσιος ὁ Μεταθέμενος γράψας τὸν Παρθενοπαῖον ἐπέγραψε Σοφοκλέους . ὁ δὲ πιστεύσας εἴς τι τῶν ἰδίων |
ἴσως σοι φαίνεται μὴ γιγνώσκοντα Ἀλκιβιάδην τὰ Ἀλκιβιάδου γιγνώσκειν ὅτι Ἀλκιβιάδου ἐστίν . Ἀδύνατον μέντοι νὴ Δία . Οὐδ ' | ||
κατορθώματα : διοικήσεις δὲ τὰ κατὰ τῆς πόλεως ὑπ ' Ἀλκιβιάδου γενόμενα τῷ φάσκειν αὐτὸν πρὸς καιρὸν τετηρῆσθαι μειζόνων κατορθωμάτων |
ἀσιτίη καὶ ἀγρυπνίη καὶ νυγμός . Ἔπειτα ἡμέρῃ πέμπτῃ ἢ ἑβδόμῃ ἔστιν ὅτε ἡ κοιλίη ταράσσεται , καὶ ὑποχωρέει μέλανα | ||
Τὸ δ ' ἐρυθρὸν παρυφιστάμενον δηλοῖ κρίσιν ἑπομένην ἐν ἡμέρᾳ ἑβδόμῃ : ἐὰν δ ' ἐν τῇ τετάρτῃ ὑπονέφελον τὸ |
μὲν πρότερον . . . : πρὸς τοὺς ἐν Ἀθήναις Νικίου ἐπιστολή οὐχ ἧσσον : ἢ πρότερον δηλονότι . ἐφ | ||
. ἢν μὴ ὁμολογήσωσιν : ἢν μὴ φανερῶς εἴπωσι . Νικίου τε ἀποστῆσαι : ἤγουν τῆς φιλίας τοῦ Νικίου ἀποστῆσαι |
ἐκταραχθεὶς ἐξέτεμεν αὐτοῦ τὰ αἰδοῖα . ἔθος δ ' ἦν Ἀθήνησι καὶ τοὺς πόδας τῶν τρυφώντων ἐναλείφειν μύροις , ἰρίνῳ | ||
ὠφελοῦνται κἂν μὴ συνῶσι μηδὲ γιγνώσκοντες τυγχάνωσι . τῶν τοίνυν Ἀθήνησι νομοθετῶν Τριπτόλεμον παλαιότατον παρειλήφαμεν : περὶ οὖ Ἕρμιππος ἐν |
, ὡς Ἰάσων . τὸ ἐθνικὸν Τήλιος . Ἀνδροτίων ἕκτῳ Ἀτθίδος . Τημένιον , χωρίον Μεσσήνης , ἐν ᾧ τέθαπται | ||
. . : Κάπαι , πόλις Ἑλλησποντία . Ἀνδροτίων γʹ Ἀτθίδος . . . : Πάνακτον , φρούριον Ἀττικῆς , |
δὲ τῶν σπονδῶν ἐν μὲν Λακεδαίμονι ἔφορος Πλειστόλας Ἀρτεμισίου μηνὸς τετάρτῃ φθίνοντος , ἐν δὲ Ἀθήναις ἄρχων Ἀλκαῖος Ἐλαφηβολιῶνος μηνὸς | ||
. . . : Ἀσκανία , πόλις Τρωική . Νικόλαος τετάρτῃ Ἱστορίᾳ : Σκαμάνδριος Ἕκτορος καὶ Ἀνδρομάχης ἐκ τῆς Ἴδης |
διὰ τὸ ἐκεῖσε τὴν Σινώπην οἰκῆσαι καὶ κτίσαι πόλιν . Ἱστορεῖ γὰρ Ἀπολλώνιος , ὅτι τὸν Δία ἡ Σινώπη ἐρῶντα | ||
τῷ ῥήτορι , ἦν μὲν Θρᾷξ γένος . . . Ἱστορεῖ δ ' οὖν Πρίσκος ὁ ῥήτωρ φθῆναι τηνικαῦτα τὴν |
, ἀλλ ' οὕτω προήκοντα , διὰ τῆς ἐν τῇ λέξει προτάσεως τὸν χρόνον δεικνὺς τὸν αἴτιον τῶν κακῶν . | ||
κακίας τῶν ὁρισμῶν τρόπος : εἴ τε γὰρ ἐλλείψωσι τῇ λέξει , τῷ πράγματι πλεονάζουσιν , εἴ τε πλεονάσωσι τῇ |
κἂν βραχὺ διαστῶμεν ἀπὸ τῶν ποτηρίων , οὐ κατὰ τὴν Καλλίου τοῦ Ἀθηναίου ἐπιγραφομένην γραμματικὴν τραγῳδίαν . ἀλλ ' ἡμεῖς | ||
εἰς αὐχμηρὸν καὶ πένητα : Εὔπολις δ ' ἐν Κόλαξιν Καλλίου κόλακα λέγει , Ἀριστοφάνης δ ' ἐν † δυσὶ |
δὲ τὰς τῶν πολλῶν διέλαθεν ἀκοάς . λέγεται Πλάτωνα τὸν Ἀρίστωνος τουτωνὶ τῶν συγγραμμάτων ἐπαινέτην γενόμενον ὑπερφυῶς ὡς ἐκ Σικελίας | ||
τὰς ἐπιστολάς φασι , τὰ δ ' ἄλλα τοῦ περιπατητικοῦ Ἀρίστωνος . Τοῦτον λόγος φαλακρὸν ὄντα ἐγκαυθῆναι ὑπὸ ἡλίου καὶ |
. . . ἀνδανία : πόλις Μεσήνης : τὸ ἐθνικὸν Ἀνδανιεύς . ἐκ ταύτης Ἀριστομένης ἐγένετο , ἐπιφανέστατος στρατηγός : | ||
οὕτω καλέσαι διὰ τὸ μὴ ἁνδάνειν αὐτοῖς . τὸ ἐθνικὸν Ἀνδανιεύς , ὡς Φίλων ἐν τῆι Περὶ πόλεων . ἐκ |
αὖθις παραγράφεσθαι , ἢ ὅτι ἡ παραγραφὴ ἐκβολὴ οὖσα τῆς εὐθυδικίας ἀντιστρέφει τὸν ἀγῶνα καὶ τὸν φεύγοντα κατήγορον ποιεῖ καὶ | ||
τῶν περιστατικῶν , καὶ τὴν ἔγγραφον τελείαν οὖσαν ἀπαγωγὴν τῆς εὐθυδικίας : πῶς δὲ αὕτη τῆς εὐθυδικίας ἐπάγει καὶ τί |
τἀμὰ δὴ ξυνίετε ῥήματα . Γ ※ Φειδίας Γ : Φιλόχορος ἐπὶ Πυθοδώρου ἄρχοντος ταῦτά φησι : “ καὶ τὸ | ||
ἥρπασεν Ὠρείθυιαν : ὁ δὲ μῦθος τὸν ἄνεμον , ὡς Φιλόχορος ἐν δευτέραι φησίν . . . νήφων ἀοίνοις ] |
γυναικὸς καὶ Εὐκτήμονα τὸν βασιλεύσαντα καὶ Χαρίδημον τὸν πατέρα τὸν Θεοπόμπου καὶ Στρατοκλέους , καὶ εἶναι τοῖς τούτων υἱέσι καὶ | ||
χαρακτῆρα τῆς ἑρμηνείας ἐκείνου ἐκμιμησαμένων οὐθενός , Θεοδέκτου λέγω καὶ Θεοπόμπου καὶ Ναυκράτους Ἐφόρου τε καὶ Φιλίσκου καὶ Κηφισοδώρου καὶ |
τε Ἀρχίδαμον μετασχεῖν τῶν χρημάτων αὐτὸν καὶ ἔτι Δεινίχαν τὴν Ἀρχιδάμου γυναῖκα παρὰ τῶν δυναστευόντων ἐν Φωκεῦσιν ἔφη λαμβάνουσαν δωρεὰν | ||
Πολυδώρου , τῆς δὲ οἰκίας τῆς ἑτέρας Ἀναξίδαμον Ζευξιδάμου τοῦ Ἀρχιδάμου τοῦ Θεοπόμπου . . . . Λεωτυχίδης δὲ μετὰ |
ἡ ἔλλειψις . . . . , Εὔδημος δὲ ὁ Περιπατητικὸς [ . . ] εἰς τοὺς Πυθαγορείους ἀναπέμπει τὴν | ||
] † περιττῶν † . , : Κλέαρχος δὲ ὁ Περιπατητικὸς εἰδέναι φησί τινα Ἰουδαῖον , ὃς Ἀριστοτέλει συνεγένετο . |
πάντ ' εἶναι στρατιωτικὰ Δημοσθένους γράψαντος . Φιλίππου δὲ καταλαβόντος Ἐλάτειαν καὶ Κυτίνιον καὶ πρέσβεις πέμψαντος εἰς Θήβας * Θετταλῶν | ||
Θηβαίους αὐτὸν ὑπόπτως ἔχειν , καὶ λογοποιοῦσιν περιιόντες τινὲς ὡς Ἐλάτειαν τειχιεῖ . ὁ δὲ ταῦτα μὲν μέλλει καὶ μελλήσει |
γεωμετρικὰ Ἀρχύτα διήκουσε , τὰ δ ' ἰατρικὰ Φιλιστίωνος τοῦ Σικελιώτου , καθὰ Καλλίμαχος ἐν τοῖς Πίναξί φησι . Σωτίων | ||
ἐν τοῖς συμποσίοις ἐπιμνηστέον . ἰστέον μύρον Μεγάλλειον ἀπὸ Μεγάλλου Σικελιώτου καὶ Πλαγγόνιον ἀπὸ Πλαγγόνος , καὶ βρενθεῖον δὲ Λυδίας |
, ἐντὶ μιᾶς ἀγέλης . ὅτι ἐκ τοῦ προειρημένου ἐπιγράμματος Ἀρτεμιδώρου στοχάσαιτ ' ἄν τις , [ ὅτι . ] | ||
πάντα ἀποδέδοται : τὴν δὲ ἐπιγραφὴν μὴ θαυμάσῃς , διότι Ἀρτεμιδώρου Δαλδιανοῦ καὶ οὐχὶ Ἐφεσίου ἐπιγέγραπται , ὥσπερ πολλὰ τῶν |
, πολέμου τινὸς αὐτό , ὥς γ ' εἰκός , νομοθετήσαντος ἤ τινος ἑτέρου τὴν αὐτὴν δύναμιν ἔχοντος πράγματος ἐν | ||
τυραννίδος : μετὰ τοῦτον δὲ κατελύθη τὸ ἔθος , ἀρξάμενον νομοθετήσαντος Κλεισθένους , ὅτε τοὺς τυράννους κατέλυσεν , ὅπως συνεκβάλῃ |
, Λυκοῦργος Κατὰ Μενεσαίχμου . Πρὸ τῆς Δήλου κεῖταί τι νησύδριον , ὅπερ ὑπ ' ἐνίων καλεῖται Ψαμμητίχη , ὡς | ||
, ὡς Ἀντίμαχος ἐν Ἀρτέμιδος βʹ . : Ἁλόννησος , νησύδριον ἐν τῷ Αἰγαίῳ πελάγει . Αἰσχίνης ἐν τῷ Κατὰ |
ἐλλειπούσας κατὰ τὴν ἔκτασιν οὔτε περιττευούσας τὸ χωρίον ὑφίστησιν . ἰστέον δέ , ὅτι , ὅτε μὲν τρίγωνα τριγώνοις ἐδείκνυεν | ||
πρῶτον ἄλλῳ μηνύει Παρεμποδισμῷ τῷ τέλει τῶν πραγμάτων : Πλὴν ἰστέον σχήματος εὐσθενεστέραν Ἅπαντος εἶναι σύνοδον τῶν ἀστέρων : Κακοποιὸς |
οὐδὲ δόντος τινός , ὥσπερ ὁ νῦν νεωστὶ εἰληφὼς τὰ Πολυκράτους χρήματα Ἰσμηνίας ὁ Θηβαῖος , ἀλλὰ τῇ αὑτοῦ σοφίᾳ | ||
ὥρων ἐκ πολλῶν πόλεών φησι κοσμηθῆναι τὴν Σάμον ὑπὸ τοῦ Πολυκράτους , κύνας μὲν Μολοττικὰς καὶ Λακαίνας εἰσαγαγόντος , αἶγας |
Περσαῖον ἐπὶ τῇ φρουρᾷ τεταγμένον , ὃς παρὰ Ζήνωνα τὸν Μνασέου κατὰ μάθησιν σοφίας ἐφοίτησεν . ἐλευθερώσαντος δὲ Ἀράτου Κόρινθον | ||
ἀναιρεῖ πολλάκις . παρακμῆς δὲ γενομένης κηρωταῖς χρηστέον καὶ τῇ Μνασέου ἀνιεμένῃ , ἐπιδέσει δὲ χρησόμεθα ἐπὶ πλείους ἡμέρας . |
αὐτῷ φίλοι , ὡς ἱστορεῖ Πολύβιος ἐν τῇ ἕκτῃ καὶ εἰκοστῇ . σὺ δέ , ὦ Οὐλπιανέ , ἀρρυθμοπότης μὲν | ||
διὰ τὴν ὑγίειαν , καθά φησι καὶ Διογένης ἐν τῇ εἰκοστῇ τῶν Ἐπιλέκτων , ὃς καὶ διαγωγὴν λέγει τὴν ἀγωγήν |
δεῦρο πρὸς τὰ δεξιά , τρίγλας , ἔδεσμα τοῦ καλοῦ Καλλισθένους : κατεσθίει γοῦν ἐπὶ μιᾷ τὴν οὐσίαν . καὶ | ||
κἀκείνας συνήγαγον τὰς ἱστορίας , ἃς ὁ Σκήψιος τίθησι παρὰ Καλλισθένους λαβὼν καὶ ἄλλων τινῶν , οὐ καθαρευόντων τῆς περὶ |
. Ἀρίστων δ ' ὁ Χῖος καὶ Θεοφράστου τινὰ δόξαν ἱστόρηκε περὶ τῶν ῥητόρων . ἐρωτηθέντα γάρ , ὁποῖός τις | ||
πάντας αὑτοὺς συνεκδιδόντες . Ταῦτα μὲν οὖν Ἀριστόβουλος ὁ Κασσανδρεὺς ἱστόρηκε . . . . . . καὶ τὸν ὑπὲρ |
ἀπὸ δὲ τῆς φύσεως καὶ τῆς ἀλόγου ψυχῆς Πλωτίνου καὶ Πορφυρίου ὡς τὰ πολλά . Ἄλλοι δέ , ὧν καὶ | ||
ἀντιλαμβάνεται , ἐν τελείαις πραγματείαις εἰσόμεθα . Ὁρισμὸς οὐκ ἔστι Πορφυρίου : διὰ τοῦτο λέγει ἃς καὶ ὁριζόμενοι καὶ οὐ |
δ ' ὁ Κηποτύραννος γέγονεν ἐλλόγιμος , ὃς ὑπὲρ τετρακόσια συνέγραψε βιβλία : δύο τε Πτολεμαῖοι Ἀλεξανδρεῖς , ὅ τε | ||
τρεῖς . Λυγγεὺς δ ' ὁ Σάμιος καὶ τέχνην ὀψωνητικὴν συνέγραψε πρός τινα δυσώνην διδάσκων αὐτὸν τίνα δεῖ λέγοντα πρὸς |
ψεῦδος ὄν . ΑΙΣΧΙΝΗΣ ὁ ῥήτωρ τὸ μὲν γένος ἦν Ἀθηναῖος , τῶν δήμων Κοθωκίδης , υἱὸς δ ' Ἀτρομήτου | ||
ποτεὀψὲ λέγω ; χθὲς μὲν οὖν καὶ πρώην ἅμ ' Ἀθηναῖος καὶ ῥήτωρ γέγονεν , καὶ δύο συλλαβὰς προσθεὶς τὸν |
πομπίλοι , ἱεροὶ ἰχθῦς εὔομφος . . Τίμαιος : Ἀνδρομάχου Ταυρομενίτης , ὃν Ἀθηναῖοι Ἐπιτίμαιον ὠνόμασαν , Φιλίσκου μαθητὴς τοῦ | ||
μαίας . . , . : Τίμαιος δ ' ὁ Ταυρομενίτης ἐν τῆι ἐνάτηι τῶν Ἱστοριῶν περὶ αὐτοῦ γράφει οὕτως |
Διόνυσον : τὰ Ψύρα εὐτελὴς νῆσός ἐστι καὶ μικρὰ πλησίον Χίου , μὴ δυναμένη οἶνον ἐνεγκεῖν . Λέγομεν οὖν τὴν | ||
τὸ Θάσιον , Ἀριστοφάνης δὲ ἐν Τελμισσεῦσι λέγει οἴνου τε Χίου στάμνον ἥκειν καὶ μύρον : καὶ οὐ μόνον ἐπὶ |
. καὶ τὰ μὲν περὶ τὸν θάνατον αὐτοῦ τοσαῦτα . Φησὶ δ ' Ἀριστόξενος ὁ μουσικὸς καὶ τραγῳδίας αὐτὸν ποιεῖν | ||
[ ] διατριβήν ? [ - ] [ ] . Φησὶ δ ' ὅτι [ τοσούτοις - ] [ δὴ |
τῶν νόμων ἀπηγορευμένα , περὶ ὧν οὐκ οἶδα , πῶς ἔγραψεν ὁ Ξενοκράτης , ἄνθρωπος οὐ πάλαι γεγονώς , ἀλλὰ | ||
ἥττητο δὲ καὶ ὁ Λυσίας Λαγίδος τῆς ἑταίρας , ἧς ἔγραψεν ἐγκώμιον Κέφαλος ὁ ῥήτωρ : καθάπερ καὶ Ἀλκιδάμας ὁ |
δὲ τῶν πολίων , ἦν γάρ , ὡς διέδεξε , Ἀρισταγόρης ὁ Μιλήσιος ψυχὴν οὐκ ἄκρος , ὃς ταράξας τὴν | ||
τρισὶ ἡμέρῃσι μηκύνεται ἡ τρίμηνος ὁδός . Ἀπελαυνόμενος δὲ ὁ Ἀρισταγόρης ἐκ τῆς Σπάρτης ἤιε ἐς τὰς Ἀθήνας γενομένας τυράννων |
Ἀρχίππου , εἷς τῶν ἀργυρολόγων νεῶν Ἀθηναίων στρατηγός , αἳ ἐξεπέμφθησαν πρὸς τοὺς ξυμμάχους , Ἀρταφέρνην ἄνδρα Πέρσην παρὰ βασιλέως | ||
αὐτός τε καὶ Πομπήιος καὶ Κύντος Σκηπίων ἐπὶ τὸν Πουρίαθον ἐξεπέμφθησαν , ὃς ἐν τῇ Λυσιτανίᾳ κατὰ Ῥωμαίων ἤρξατο πόλεμον |
καὶ ἐν Μελίτῃ . Μελιτηνή , πόλις Καππαδοκίας . Στράβων ἑνδεκάτῃ ” τὸ δ ' Ἄμανον ὄρος μέχρι τοῦ Εὐφράτου | ||
Σωφηνή , χώρα τῶν πρὸς Ἀρμενίαν , ὡς Στράβων ἐν ἑνδεκάτῃ . παρὰ δ ' Ἀρριανῷ Σωφανηνή τετρασυλλάβως . οἱ |
μὲν χρήσιμον λεχθῆναι , πρὸς δὲ τὴν δίαιταν τῶν τοῦ Ἐφόρου λεγομένων ἢ παραλειπομένων οὐδὲν δέον : εἴρηκε δὲ τὴν | ||
τὸ γοῦν Κυλώνειον ἄγος μᾶλλον [ δὲ ] Ἡροδότου καὶ Ἐφόρου ἐξείργασται Θουκυδίδηι . . . : ἀλλὰ καὶ Ἔφορος |
. ἔτι δὲ εἶπεν Ἡροδότου τὰ Περσικά : τὰ δὲ Θουκυδίδου τὰ Πελοποννησιακά : τὰ δὲ Ξενοφῶντος αἱ Ἑλληνικαί : | ||
γραμματικός τις Ἀρεθούσιος ἔφασκε χρῆσθαι αὐτῷ Φύλαρχον : ὃς οὐδὲ Θουκυδίδου λέγοντος ἤκουσε „ καθὸ δεῖ εἰς Σικελίαν πλεῖν „ |
καὶ αὖθις τῇ τετάρτῃ μὲν καὶ πέμπτῃ ὁποῖα καὶ τῇ πρώτῃ καὶ δευτέρᾳ , τῇ δὲ ἑκτῇ ὁμοῖα τραπέντα γίνεται | ||
τῶν ἐφημέρων πυρετῶν ἐϲτιν ἡ τῶν οὔρων πέψιϲ ἐν τῇ πρώτῃ τῶν ἡμερῶν καὶ τὸ τῆϲ θερμαϲίαϲ ἡδύ . μετὰ |
αὐτοῦ Ἥραν πειρᾶν ἤρξατο . ἡ δὲ ἱστορία πᾶσα πολλάκις ἐγράφη . διὸ νῦν παρεῖται . ὥσπερ δέ φαμεν οὐ | ||
οὐδεὶς γὰρ ἀνθρώπῳ πνεῦμα δωρήσεται ἢ θεός . πάντα δὲ ἐγράφη ἀπὸ τῆς τοῦ κυρίου συντάξεως , ἔστι δὲ ἡ |
μαθεῖν τὴν Ἱεροκλέους μεγαλογνώμονα φρόνησιν ἀπὸ τῶν συγγραμμάτων , ὧν γέγραφεν εἰς τὰ Χρυσᾶ ἔπη τῶν Πυθαγορείων καὶ ἑτέρων βιβλίων | ||
' ἔχει ἅπερ πρότερον μὲν Ἀριστόνικος , νῦν δὲ Κτησιφῶν γέγραφεν οὑτοσί . καὶ ταῦτ ' Αἰσχίνης οὔτ ' ἐδίωξεν |
δʹ : ἅπαξ δ ' ἀρσενικῶς τὸν Δάτον Θεόπομπος γʹ Φιλιππικῶν . μετωνομάσθη μέν - τοι ἡ πόλις τῶν Δατηνῶν | ||
ὁ καλὸς Πυθαγόρας εἰσηγήσατο , καθάπερ ἱστόρησε Θεόπομπος ἐν ὀγδόηι Φιλιππικῶν καὶ Ἕρμιππος ὁ Καλλιμάχειος , εὐθέως καὶ οὗτος τοὺς |
οὐδέ γε περὶ τῶν συμβιωσάντων Ἰσοκράτει καὶ τὸν χαρακτῆρα τῆς ἑρμηνείας ἐκείνου ἐκμιμησαμένων οὐθενός , Θεοδέκτου λέγω καὶ Θεοπόμπου καὶ | ||
συγκαταθέσεις νῦν . Ταῦτα δὲ οὐδὲν ἔχουσι περινενοημένον , οὐδὲ ἑρμηνείας δεόμενον . Πρόκλος δ ' ἐν τούτοις μᾶλλον πολυλογεῖ |
. Θεόπομπος δ ' ὁ Χῖος τὴν τῶν Ἑλληνικῶν σύνταξιν κατέστροφεν εἰς τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν καὶ εἰς τὴν περὶ Κνίδον | ||
: Θεόπομπος δ ' ὁ Χῖος τὴν τῶν Ἑλληνικῶν σύνταξιν κατέστροφεν εἰς τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν καὶ εἰς τὴν περὶ Κνίδον |
Ἡ Λουσιτανία τῶν Ἱσπανιῶν περιορίζεται ἀπὸ μὲν ἄρκτων τῇ Ταρρακωνησίᾳ Ἱσπανίᾳ παρὰ τὸ δυτικὸν μέρος τοῦ Δορίου ποταμοῦ , ἀπὸ | ||
. [ ταύτης ἐμνήσθη Χάραξ ἐν ιʹ χρονικῶν ” ἐν Ἱσπανίᾳ τῇ μικρᾷ τῇ ἔξω Λουσιτανῶν πάλιν ἀποστάντων ἐπέμφθη ὑπὸ |
λελέξεται δὲ ἡμῖν δηλαδὴ ἐν τῷ δέοντι καὶ περὶ τῆς περιβολῆς . Ἀλλὰ νῦν ἐκεῖσε ἐπανιτέον . ἐναντίον γὰρ καθαρότητι | ||
, τύραννος δὲ ἐθνέων . ὅλως οὖν πᾶν ὅπερ ἀπήλλακται περιβολῆς σχῆμα καθαρὸν ποιεῖ τὸν λόγον . αὐτίκα τὸ ἐπειδὴ |
ἀλλὰ καὶ τῆς ἡγεμονίας , ἐπεὶ ταῦτα καὶ παραπλήσια τούτοις διεξῆλθε , τελευτῶν ἔφη μὴ δύνασθαι πόλιν ἐλευθέραν εἶναι , | ||
τοίνυν ὡς μετὰ σωφροσύνης καὶ τοῦ μηδένα λυπεῖν τοῦτον ἅπαντα διεξῆλθε τὸν χρόνον : ἀνθ ' ὧν αὐτῷ παρὰ μὲν |
εἰς ὀξίνην μεταβαλλομένου τοῦ οἴνου . ἐν δὲ τῇ τρίτῃ ἐνάτῃ κελεύει τοῦτο ποιεῖν , ὡς ἤδη καὶ τῆς θέρμης | ||
Μεδεών , Βοιωτικὴ πόλις . καὶ Φωκικὴ ἑτέρα . Στράβων ἐνάτῃ . ἐκλήθη δὲ ἀπὸ Μεδεῶνος τοῦ Πυλάδου καὶ Ἠλέκτρας |
καὶ εὐτάκτως σύγκειται τὸ γράμμα : τέλος δέ , εἰ προηνέγκατο ὁ ποιητὴς ἢ ὁ συγγραφεὺς τὰ τοῦ σκοποῦ εἰς | ||
δύναμιν ἔχει , καὶ δῆλον ἀφ ' ὧν δικαστικῶς αὐτὸ προηνέγκατο , οἷον εἰ μὴ δεῖ ἐπὶ τούτοις κρίνεσθαι : |
Φαρκαδόνα διὰ τοῦ α φησίν . ὁ πολίτης Φαρκηδόνιος ὡς Χαλκηδόνιος . καὶ Φαρκηδονίς καὶ Φαρκηνίς . Φαρμακοῦσσαι , δύο | ||
Σπεύσιππος καὶ ἕτερος , ἰατρὸς Ἡροφίλειος Ἀλεξανδρεύς . Ξενοκράτης Ἀγαθήνορος Χαλκηδόνιος : οὗτος ἐκ νέου Πλάτωνος ἤκουσεν , ἀλλὰ καὶ |
, ὄγδοος γεωμετρικὰ γεγραφώς , ἔνατος ἐπιγραμμάτων ποιητής , δέκατος Ταρσεὺς φιλόσοφος Ἀκαδημαϊκός . Κράντωρ Σολεὺς θαυμαζόμενος ἐν τῇ ἑαυτοῦ | ||
Περὶ ἀμφιβολιῶν , Ἐπιστολάς . Χρύσιππος Ἀπολλωνίου Σολεύς , ἢ Ταρσεὺς ὡς Ἀλέξανδρος ἐν Διαδοχαῖς , μαθητὴς Κλεάνθους . οὗτος |
Θαλήτα δὲ τοῦ Κρητὸς , εἰ παιάνων γεγένηται ποιητὴς , ἀμφισβητεῖται . Γλαῦκος γὰρ μετ ' Ἀρχίλοχον φάσκων γεγενῆσθαι Θαλήταν | ||
μὲν ἀντιλήψει οὐ πάντη ὡμολόγηται ἡ ἐξουσία , ἀλλ ' ἀμφισβητεῖται , ταύτῃ καὶ ὁ κατήγορος πολὺς ἄνω καὶ κάτω |
τῆς ἐμῆς ἢ τῆς τοῦ τυχόντος διανοίας , ἀλλὰ τῆς ἱερωμένης καὶ θυούσης καθαρῶς , τῆς Ἀαρών : καὶ οὐδὲ | ||
ἐκ τῶν θεραπαινίδων νόθους τέτταρας . τῆς γὰρ βασιλείου καὶ ἱερωμένης φυλῆς οἱ ἡγεμόνες ἐν τῇ προτέρᾳ τάξει χορεύουσιν , |
τὸν Φιλίππου ἀδελφὸν ἀνεῖλον , ὡς ἱστορεῖ Μαρσύας ἐν τρίτῳ Μακεδονικῶν . μανιώδεις δ ' εἰσὶν ὀρχήσεις κερνοφόρος καὶ μογγὰς | ||
, ὥστε γενέσθαι τὰς πάσας ἑκατὸν ἑβδομήκοντα . τῶν δὲ Μακεδονικῶν νεῶν οὐσῶν διακοσίων καὶ τεσσαράκοντα τὴν ναυαρχίαν εἶχε Κλεῖτος |
λζʹ γʹʹ Ἀνάφλυστος νγʹ λζʹ Ϛʹʹ Νῆσοι δὲ παράκεινται τῇ Ἀχαΐᾳ ἐν μὲν τῷ Αἰγαίῳ πελάγει ἡ Εὔβοια μεγάλη οὖσα | ||
Φθίαν τε οἱ μὲν τὴν αὐτὴν εἶναι τῇ Ἑλλάδι καὶ Ἀχαΐᾳ , ταύτας δ ' εἶναι διατεμνομένης τῆς συμπάσης Θετταλίας |
Ἀχαιοί . “ ὅτι δὲ καὶ Ἑρμῶν στοά τις ἐλέγετο δεδήλωκε καὶ Ἀντιφῶν ἐν τῷ πρὸς Νικοκλέα . ὅτι δὲ | ||
καὶ πόσους πήχεις ἀπέχοντα ἀκολουθεῖν δεῖ τὸν ἐραστὴν τῷ ἐρωμένῳ δεδήλωκε , καὶ τοῖς ἐλευθέροις τὸ ἐπιτήδευμα τετήρηκε , δοῦλον |
ψηφίσμασιν ἑτέροις ἐπὶ τὴν τῆς Δήμητρος ἠγόμην τοῦ τῶν Βιθυνῶν ἄρχοντος δεηθεῖσι χαριζομένου . ἐδέοντο δὲ οὐκ ἀπορίᾳ σοφιστοῦ : | ||
εἰκοσαετῆ διέτριψε σὺν αὐτῷ . ἀποθανόντος δὲ Πλάτωνος ἐπὶ Θεοφίλου ἄρχοντος ἀπῆρε πρὸς Ἑρμίαν τὸν Ἀταρνέως τύραννον καὶ τριετῆ χρόνον |
. ἐδιδάχθη ἐπὶ ἄρχοντος Ἀμεινίου διὰ Φιλωνίδου ἐν τῇ πόλει Ὀλυμπιάδι † † : βʹ ἦν , εἰς Λήναια : | ||
. ] ! ! ! ! μεθα ἴσως παρ ' Ὀλυμπιάδι αἰσθομένῃ [ . . ] τὸν κόμπον τῆς ῥήσεως |
: Τίμαιος δ ' ὁ Ταυρομενίτης ἐν τῆι ἐνάτηι τῶν Ἱστοριῶν περὶ αὐτοῦ γράφει οὕτως : Διοδώρου τοῦ τὸ γένος | ||
. . : Θεόπομπος δ ' ἐν τῆι κ τῶν Ἱστοριῶν περὶ τὴν Βισαλτίαν φησὶ λαγωοὺς γίγνεσθαι δύο ἥπατα ἔχοντας |