ἀδυνάτῳ ἐκβληθήσεται , τῷ μὲν περιττῷ , ὅτι ἢ αὕτη περιττὴ ἢ αἱ ἄλλαι τέχναι : ἀλλὰ μὴν αἱ ἄλλαι | ||
ἀδυνάτῳ ἐκβληθήσεται , τῷ μὲν περιττῷ , ὅτι ἢ αὕτη περιττὴ ἢ αἱ ἄλλαι τέχναι : ἀλλὰ μὴν αἱ ἄλλαι |
ὡς γὰρ ἡ διπλῆ πρὸς τὴν ὅλην , οὕτως ἡ ἁπλῆ πρὸς τὴν ἡμίσειαν τῆς ὅλης . ἔστω γὰρ λόγου | ||
ψυχῇ ὡς φάρμακα ὀφείλει τὴν φύσιν τῆς ψυχῆς διερευνᾶν πότερον ἁπλῆ ἢ σύνθετος , καὶ εἰ σύνθετος , ἐκ ποίων |
προτάσεων , ὅταν ἡ πρὸς τὸ ἔλαττον ἄκρον ἐνδέχεσθαι λαμβάνηται πρότασις , ἀεὶ γίνεται συλλογισμός , πλὴν ὁτὲ μὲν ἐξ | ||
εἶναι ἀπόφασις . φανερὸν ἄρα γέγονεν ὅτι μιᾷ προτάσει μία πρότασις ἀντιφατικῶς μάχεται . ἐν οἷς τὸ πρῶτον κεφάλαιον . |
ὁμογενής ὁμόγονος , ὁμοειδής , ὁμομήτωρ ὁμοπάτωρ , ὁμοθυμαδόν , ὁμολογία : ὁ γὰρ ὁμόλογος βίαιόν τε ὁμοῦ καὶ εὐτελές | ||
καὶ ὅτι τοῦτό ἐστιν * * * . ἐπὶ τέλει ὁμολογία τῆς ἀληθινῆς ἐπιβολῆς : ἀλλ ' , Ἀχιλεῦ , |
εἶναι , οἷον καὶ τὰ κοινά . δηλοῖ γὰρ ὅτι κοινή τίς ἐστιν αἰτία , ἡ τοῦ ἀέρος ἀλλοίωσις , | ||
διαβολὴ πονηρίας καὶ τοῦ κακόν τινα εἶναι , ὁ δὲ κοινή τις πρὸς μὲν τὰ βέλτιστα προτροπὴ , τῶν δὲ |
τῆς ΑΓ : ὥστε καὶ ἡ ΑΓ ἄλογός ἐστιν , καλείσθω δὲ ἐκ δύο ὀνομάτων : ὅπερ ἔδει δεῖξαι . | ||
ὅλη τῆς προσαρμοζούσης μεῖζον δύνηται τῷ ἀπὸ συμμέτρου ἑαυτῇ , καλείσθω ἀποτομὴ δευτέρα . Ἐὰν δὲ μηδετέρα σύμμετρος ᾖ τῇ |
προσεπηρεάζων , αὐτός τε ἂν εἴη πειραστικὸς ἥ τε πειραστικὴ διαλεκτική τις . ἐριστικοὶ δὲ καὶ φαινόμενοι ἔλεγχοι καὶ συλλογισμοὶ | ||
, καὶ οὐ διεζευγμένους . Εἴτ ' οὖν ἐρώτησις ἡ διαλεκτική . ἐν τούτοις παραδοῦναι βούλεται πῶς δεῖ ἀπαντᾶν πρὸς |
τὸ καθόλου βουλήν . τὸ δὲ οὗ ἡ φρόνησις ἀληθὴς ὑπόληψίς ἐστιν ὥσπερ ἐσχάτη τίς ἐστιν ἐν τῷ ὅρῳ τῆς | ||
Χρύσιππος ἐν τῷ Περὶ παθῶν : ἥ τε γὰρ φιλαργυρία ὑπόληψίς ἐστι τοῦ τὸ ἀργύριον καλὸν εἶναι , καὶ ἡ |
λέγεις . Ἀλλὰ μέντοι οὐδὲ ἀτεχνία ἐστίν : ἡ γὰρ ἀτεχνία οὐδέποτε οὐδὲν κατορθοῖ τῷ κεκτημένῳ . φέρε γάρ , | ||
ἡνιόχου τέχνη , ἓν μὲν τοῦτο , παντοδαπὸν δὲ ἡ ἀτεχνία . Τί δὲ ἐν φάλαγγι ; φυλακὴ συνθήματος : |
: ἡ γὰρ μετὰ τῶν εἰρημένων διορισμῶν ἀληθὴς ἂν εἴη δεικνυμένη . ἃ εἰπὼν ἐπιφέρει Ὃ λέγει τοῦτό ἐστιν , | ||
τοῦ Νείλου πρόσοικος . τοιαῦτα ἤκουσας καὶ τριήρης τις ἦν δεικνυμένη μὲν Διονυσίοις , ὑμνουμένη δ ' ἐν τοῖς Κατάπλοις |
οἷον ῥίζῃ τῆς ἀπάτης : μία γὰρ ὁμολογουμένως αὕτη καὶ ὡρισμένη : ἀπατώμεθα μὲν γὰρ τὸ ἀγαθὸν καὶ βλαβερὸν ἢ | ||
αἴτιον ὡς ἀρχή : θέλει γὰρ ἡ ἀρχὴ τοῦ πράγματος ὡρισμένη εἶναι , τὸ δ ' ὡρίσθαι πέρατός ἐστι . |
δείκνυται : μᾶλλον μὲν οὖν ἐν τούτῳ ἐστι καὶ ἡ ἔλλειψις . Γνώσῃ δὲ τοῦτο σαφῶς ἐκ τῆς ἀναλογίας : | ||
ὡς ἐπιτατικὸν μᾶλλον ἀνεδέξατο , ὅπερ οὐκ ἦν , ἀλλὰ ἔλλειψις τοῦ πράγματος , ὃ καὶ δέον ἦν ποιεῖν : |
φίλην αὐτῷ συντομίαν συνόψει συντομωτάτῃ περιβάλωμεν : σύνοψις γὰρ καὶ συντομία φίλαι τῷ Ἀριστοτέλει , Πυθαγορείῳ κατ ' ἀλήθειαν γεγονότι | ||
ἐντελῆ συναγόμενόν τε ἐκ τῶν κατὰ μέρος , ἵνα μὴ συντομία μόνον , ἀλλὰ καὶ σαφήνεια τοῖς ἐντευξομένοις ὑπάρχῃ . |
ὑπεροχαὶ γὰρ αἱ αὐταί . εἰ δὲ τὸν κ ἡ γεωμετρική : ἡ αὐτὴ γὰρ ἀναλογία , διπλασία γάρ . | ||
ἐλαττόνων , οἷον βʹ γʹ Ϛʹ . ►βʹ ἀριθμητική ) γεωμετρική ) ἁρμονική τριπλάσιος◄ ) ἐπὶ κόρρης . ἐπὶ κεφαλῆς |
οὗ τοῖς πολλοῖς τὸ εἶναι ὑπάρχει , ὥσπερ καὶ ἑνὰς νοητή , ἐξ ἧς ἡ συνέχεια πᾶσι τοῖς ἐνταῦθα . | ||
εἴδη τῶν οὐσιῶν διατρίψει : τῶν δὲ οὐσιῶν ἡ μὲν νοητή τε καὶ ἀίδιος , ἡ δὲ αἰσθητή τε καὶ |
καὶ ψυχρῶν καὶ ξηρῶν καὶ ὑγρῶν ἀντιλαμβάνεται , καὶ ἔστι πεντὰς αὕτη συζυγιῶν ἀνώνυμος ἑνὶ καθάπερ εἶπον ὀνόματι . οὐ | ||
ἀριθμητικὴν ἀναλογίαν , ὡς δηλοῖ τὸ διάγραμμα . ὅτι ἡ πεντὰς πρώτη μεσότητος τῆς ἀρίστης καὶ φυσικωτάτης ἐμφαντικὴ κατὰ διάζευξιν |
εἶναι λέγεται . αὕτη δέ ἐστιν ἡ ψευδὴς ὑπογραφὴ καὶ Πλατωνική , ἥντινα ἐλέγξει ἐν τοῖς κατὰ μέρος αὐτός . | ||
ἑτέρων εἶναι λέγεται . ἀλλ ' εἰ ἄρα σαφεστέρα ἡ Πλατωνική , ἐπειδὴ πρόσκειται τὸ λέγεται , ἀσαφεστέρα δὲ ἡ |
, ὡς ἔμπροσθεν ἐδιδάχθημεν , ὁ μὲν ὑπάρχειν τι λέγων κατάφασίς ἐστιν , ὁ δὲ μὴ ὑπάρχειν ἀπόφασις . καὶ | ||
καὶ τί ἐστιν ἀπόφανσις , πρὸς τούτοις δὲ τί ἐστι κατάφασίς τε καὶ ἀπόφασις . ἐντεῦθεν ἄρχεται διδάσκειν καὶ περὶ |
τὴν θεόν . . . . βρόδον : ἔστι † διάλεκτος : παρὰ τὸ ῥόδον πλεονασμῷ τοῦ β βρόδον . | ||
τις , τῇ Ἀττικῇ διαλέκτῳ χρῆται . ἡ δὲ κοινὴ διάλεκτος μόνου τοῦ βούλει , καὶ ὄψει , καὶ οἴει |
τὸ ὄνομα καὶ ὁ λόγος καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ ἐπιστήμη τοῦ ὄντος , ἀφαιρεῖ καὶ ταύτην . Εἰ δὲ | ||
τὸ σχῆμα οὔτε τοὔνομα οὔθ ' ὁ ὁρισμὸς οὔτ ' ἐπιστήμη γνῶσίς ἐστιν αὐτοῦ , ἀλλὰ θέαν δεῖ τοῦ πράγματος |
εἰς τὰ γεννητικὰ στοιχεῖα τοῦ παντός . ἡ δὲ μάλιστα ἀληθὴς δόξα τέσσαρα στοιχεῖα συνίστησι , πῦρ , ἀέρα , | ||
εἶναί που πλησίον ἡμῖν , λόγος ὑμᾶς ὥσπερ ἡμᾶς οὐκ ἀληθὴς ἐξηπάτηκεν . ἀλλ ' ἡμεῖς μὲν ἀπατώμενοι πεπαύμεθα , |
κατὰ μέν τινας τὸ αὐτό : κατὰ δέ τινας ἡ ἄλογος καὶ καθ ' ὑπερβολὴν δαπάνη . ἔστι γὰρ λάπτω | ||
οὕτως τὸ μεῖζον πρὸς τὸ ἔλαττον . αὕτη δέ ἐστιν ἄλογος : οὐχ ὑποπίπτει γὰρ ἀριθμῷ . Τοῦτό ἐστι τὸ |
ψεῦδος : οὕτω γὰρ ἂν κατάφασις ὑπῆρχεν ἢ ἀπό - φασις , ἀλλ ' ἐὰν προστεθῇ τι , δῆλον ὅτι | ||
δίκαιος οὐκ ἔστιν . ἡ μὲν γὰρ ἁπλῆ ἀπό - φασις , ὡς εἴρηται , ἁρμόζει καὶ ἐπὶ τῶν λίθων |
χερουβὶμ τὸν θεὸν ὑπὲρ ἀνθρώπων . ἕκτῃ ἀγγέλων παράστασις καὶ διάκρισις πάσης κτίσεως . ὥρα ζʹ * ἐν ᾗ αἰνοῦσιν | ||
καὶ τὸ ἐκ ταύτης ὠφελούμενον . μόνη γὰρ ἡ τούτων διάκρισις προθυμίαν εἰς ἀρετῆς ἄσκησιν ἂν παράσχοι καὶ πρὸς τὴν |
, ὡς ἂν εἰδοποιὸς καὶ στοιχεῖον τῶν μετ ' αὐτὴν ὑπάρχουσα : ἡ δὲ δευτέρα μιᾶς μονάδος μετάθεσιν ἕξει , | ||
, καὶ τίς ὑπάρχουσά τε ἡμῖν δόξα διαφεύξεται καὶ μὴ ὑπάρχουσα προσγενομένη δὲ οὐ προσέσται . Συριανοῦ : Τὸ ἔνδοξον |
ὅμως ἐν τῷ μονοειδεῖ θεωρητέον . Οὐδὲ γὰρ ἕνωσις ἡ ἀντίθετος τῇ πληθύι λέγοιτο ἂν ἐκεῖ , συνέσται γὰρ αὐτῇ | ||
; εἰ μὲν γὰρ κίνησις ἡ ζωή , τίς ἡ ἀντίθετος τῇ κινήσει στάσις ; ἢ γὰρ ὁ νοῦς καὶ |
δὲ ὅτι τούτων τῶν προτάσεων ἡ μὲν ἐλάττων πρότασις παντελῶς ψευδὴς ὑπάρχει : οὔτε γὰρ ἡ φαντασία ἡ αὐτή ἐστι | ||
ζητεῖν οὔσης τῆς φύσεως μιᾶς ; Ἥδε μὲν γὰρ ἡ ψευδὴς οὐσία δεῖται ἐπακτοῦ εἰδώλου καλοῦ , ἵνα καὶ καλὸν |
τοῦ τοῦ Κρόνου ἐκκεντρότητος καὶ τοῦ ἀπογείου . Ϛʹ . ἀπόδειξις τῆς τοῦ ἐπικύκλου αὐτοῦ πηλικότητος . ζʹ . περὶ | ||
“ ἔνιοι δὲ καὶ οὕτω συνερωτῶσιν : ” εἰ ἔστιν ἀπόδειξις , ἀπόδειξις ἔστιν : εἰ μὴ ἔστιν ἀπόδειξις , |
γάρ ἐστι κατὰ φύσιν ἀμφότερα : καὶ γὰρ ἀρετὴ λόγου σαφήνεια : κεράσας δὲ τὸν ἀγῶνα τοῖς ἀγωνικοῖς καὶ ἀνθηροῖς | ||
εὐγλωττία , εὐφωνία , ἀφθονία , βραχυλογία , συντομία , σαφήνεια , σφοδρότης , ἰσχύς , δύναμις , βία , |
οὖν περὶ τὸν ἀστεῖον ἡ τροπὴ βραχεῖα , ἄτομος , ἀμερής , οὐκ αἰσθητή , | νοητὴ δὲ μόνον , | ||
ὄντος συνεστὼς ἀνύπαρκτος ἔσται . ἄλλως τε , εἰ μὲν ἀμερής ἐστιν ὁ χρόνος , πῶς τὸ μέν τι αὐτοῦ |
. ἀρεταὶ δὲ διηγήσεως τρεῖς , σαφήνεια , συντομία , πιθανότης . ιζʹ . Σαφήνεια μὲν οὖν λέγεται , ὅταν | ||
ἡ τούτου ὕπαρξις . “ καὶ ἔστιν ἡ τῆς συνερωτήσεως πιθανότης προῦπτος . πάσης γὰρ φύσεως καὶ ψυχῆς ἡ καταρχὴ |
, ὅτι ἀμετάθετος καὶ ἀμετάβλητός ἐστιν ὁ καθ ' ἕκαστα διορισμὸς ἐξ ἀιδίων χρόνων : Κλωθὼ δέ , ὅτι ἡ | ||
. Τίς μὲν οὖν ὀρθότης ἦν τῆς παρούσης ἐρωτήσεως καὶ διορισμὸς αὐτῆς , πῶς ἀδύνατος καὶ πῶς δυνατὴ γίγνεσθαι , |
λέγοντες οὕτως : ὅτι οὐ παντὶ συμβεβηκότι ἁρμόζει αὕτη ἡ ὑπογραφή , εἰ μὴ τῷ ἀχωρίστῳ . πρὸς ὅ φαμεν | ||
γὰρ καθ ' ἕκαστα οὐκ ἔστι κυρίως ὁρισμός , ἀλλὰ ὑπογραφή . εἰ οὖν ἐκ τῆς τούτων γνώσεως ἡ τῶν |
λόγους ὅλα μέρεσι τοῖς αὐτῶν συγκρίνουσα , τὸ δὲ διαστηματικὸν ἀριθμητικὴ γνωματεύουσα , μερίζουσα τὸ ὅλον , τὰς τῶν μερῶν | ||
, Ϛʹ ηʹ ιβʹ , τουτέστι τῷ τρίτῳ : καὶ ἀριθμητικὴ δὲ μεσότης ληφθέντος τοῦ Ϛʹ ἡμιολίου μὲν λόγου τῶν |
ἑλληνισμός , σαφήνεια , συντομία , πρέπον , κατασκευή . ἑλληνισμὸς μὲν οὖν ἐστι φράσις ἀδιάπτωτος ἐν τῇ τεχνικῇ καὶ | ||
τε καὶ αὐτὴν τὴν μεγαλοπρέπειαν . ὁ γὰρ τῶν ὀνομάτων ἑλληνισμὸς καὶ τῶν λέξεων ἐργάτης τῆς σαφηνείας ἐστίν . περὶ |
ζωοῦντος . διὸ καὶ ἀποροῦσί τινες ὅτι εἰ ἡ δικαιοσύνη ἁρμονία ἐστὶ τῶν ἄλλων καὶ ἕπεται αὐταῖς , πῶς συναριθμεῖται | ||
τὸ εὐάρμοστον καὶ ἀνάρμοστον ὡσαύτως , εἴπερ ῥυθμός γε καὶ ἁρμονία λόγῳ , ὥσπερ ἄρτι ἐλέγετο , ἀλλὰ μὴ λόγος |
[ ] [ ἡ ] ἑκάστης ? ? ? ? ποσότης ? [ ] [ : ] α β γ | ||
ἀλοιφὴν παραλαμβάνειν , ἐφ ' ὧν ἤδη κένωσις ἐγένετο καὶ ποσότης οὐκ ἐνοχλεῖ τῷ παντὶ σώματι , ἀλλὰ ξηρότης καὶ |
οὔτε γὰρ πάντων τῶν παρὰ ποιηταῖς λεγομένων δύναται εἶναι τέχνη γραμματικὴ οὔτε τινῶν . καὶ πάντων μὲν αὐτόθεν ἀδύνατον , | ||
καὶ ὅλως ἐπιστήμη πρὸς τινὰ ἐπιστήμην ; Οὐ γὰρ ἡ γραμματικὴ ὕστερον τῆς τινος γραμματικῆς , ἀλλὰ μᾶλλον οὔσης γραμματικῆς |
καὶ ὅλον ὑπῆρχε πρὸς ἄλληλα : ἡ γὰρ ἐπὶ μέρους ἀπόφανσις μέρος τῆς καθόλου , ὑφ ' ἥνπερ τέτακται , | ||
καὶ πρὸς τὸν ὁρισμὸν τῆς καταφάσεως καὶ τῆς ἀποφάσεως ἡ ἀπόφανσις παραλαμβάνεται , δι ' ὧν ῥηθήσεται “ κατάφασις μέν |
. ] Ἐπειδὴ δὲ ἡ τοιαύτη φύσις οὕτω παγκάλη καὶ ἀίδιος περὶ τὸ ἓν καὶ ἀπ ' ἐκείνου καὶ πρὸς | ||
ἐπὶ τῶν θείων καὶ τῶν οὐρανίων , εἴπερ ὁ κόσμος ἀίδιος , διήκει διὰ τούτων ὅλων τὸ ποιεῖν καὶ ἡ |
αὐτοῦ τῆς τῶν τεχνῶν ἐπιτηδεύσεως ἕτερον . γίνεται δὲ ἡ δεῖξις ἐκ τῶν ἡμῖν προτέρων καὶ σαφεστέρων πρὸς τὸ σαφέστερον | ||
ταῦτα γὰρ τὰ δεικνύμενα διὰ συλλογισμοῦ . καὶ ἔστιν ἡ δεῖξις γεγονυῖα διὰ τοῦ τὸ ἑπόμενον τῇ εὐδαιμονίᾳ , ὅ |
δ ' αἰσθητοῦ ἀθροίσματος , τὸν μὲν νοητὸν κόσμον κρίνει νόησις μετὰ λόγου , τουτέστιν οὐκ ἄνευ λόγου , τὸν | ||
, διότι πεπλήρωται τῶν ἀγαθῶν ὅλων ἡ μακαριωτάτη τῶν θεῶν νόησις : οὐ τοίνυν προορῶσι μέν , ὡς σὺ τοπάζεις |
καὶ ταῦτα σοφὸς ὤν , ἀλλὰ λέληθέν σε ὅτι ἡ ἰσότης ἡ γεωμετρικὴ καὶ ἐν θεοῖς καὶ ἐν ἀνθρώποις μέγα | ||
ὅταν ἀνάλογον ᾖ τῶν πλευρῶν πρὸς ἀλλήλας καὶ τῶν γωνιῶν ἰσότης τοῦδε τοῦ σχήματος πρὸς τόδε : ἐπὶ δὲ τῶν |
: οὐ γὰρ εἰ ἀληθὲς εἰπεῖν , διὰ τοῦτο μία ἐρώτησις . ἐγχωρεῖ γὰρ καὶ μυρία ἕτερα ἐρωτηθέντα ἐρωτήματα ἅπαντα | ||
δὲ ὄντων τρία εἰσὶν τοῦ προσώπου μόνου , ἀποστροφή , ἐρώτησις , πεῦσις . ἀποστροφὴ μέν ἐστιν , ἡνίκα πρὸς |
ἐξ αὐτῶν ποιοὶ ὠνομάζοντο , εἰ μὴ ποιότητες ἦσαν ἡ σύνεσις καὶ ἡ ἀσυνεσία . οὕτω δείξας ὅτι εἰσί , | ||
εὐβουλίας τοσαῦτα : ῥητέον δὲ περὶ συνέσεως . ἔστι τοίνυν σύνεσις καὶ ἀσυνεσία , καθ ' ἃς λέγομεν συνετοὺς καὶ |
ἔχει τὸ ὑγιής : ὑγίεια τετρασύλλαβον , οὕτω ζητεῖ ἡ ἀναλογία : ὑγρός : ὑγρασία : καὶ εἴτι ὅμοιον . | ||
ὀρθογραφίας . Εἰσὶ δὲ καὶ κανόνες τῆς ὀρθογραφίας τέσσαρες : ἀναλογία , διάλεκτος , ἐτυμολογία καὶ ἱστορία . Καὶ τὴν |
ὕπνος σύνοδός τις τοῦ θερμοῦ εἴσω τῆς καρδίας καὶ ἀντιπερίστασις φυσικὴ διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν . ὅθεν δ ' ἐκλείπει | ||
οἱ σταγόνες μᾶλλον τοῦ αἵματος καὶ τῶν ἐντέρων ἐπιφέρεται ἡ φυσικὴ πιμελή . προσέτι δὲ καὶ σαρκώδη τὰ ἐκκρινόμενα φαίνεται |
πόλεσιν , ὅπως μήτε αὐτὸς κίβδηλός ποτε φανεῖται ὁτῳοῦν , ἁπλοῦς δὲ καὶ ἀληθὴς ἀεί , μήτε ἄλλος τοιοῦτος ὢν | ||
ἡμέτερα + ὅστις δέ , φησίν , ἐστὶν ἀγαθὸς καὶ ἁπλοῦς καὶ ἄκακος τὴν γνώμην , ἢ ἀγαθὸς καὶ ἐπιτήδειος |
ἀκριβῆ ὁρισμόν : οὐ γάρ ἐστι γένος τῆς προαιρέσεως ἡ βούλευσις οὐδ ' ἡ ὄρεξις , ἀλλὰ τὸ ἐξ ἀμφοῖν | ||
ζητεῖ , ἡ εὐβουλία ἄρα ζητεῖ . βουλὴ γὰρ καὶ βούλευσις τὸ αὐτό . ἕτερον δὲ ἡ βούλησις παρὰ τὴν |
ἁπλῆ τίς ἐστι κατηγορία , ἡ δὲ τῶν πρός τι σύνθετος , ῥᾷον δὲ τὰ ἁπλᾶ μανθάνομεν τῶν πολυσχεδῶν ; | ||
καὶ ὁ τῇδε ἵππος ἐκ τῶν τῇδε φύσεων ἀνομοίων οὐσῶν σύνθετος ᾖ . πάντα γὰρ ταῦτα κωμῳδοῦντός ἐστι μᾶλλον ἢ |
αὑτὴν τὰς αἰτίας . Οὐκοῦν , ὦ Σίμων , ἡ παρασιτικὴ τέχνη ἐστί ; Τέχνη γάρ , κἀγὼ ταύτης δημιουργός | ||
ἔχοι τοιοῦτον εἰπεῖν . Οὐκοῦν εἰ μήτε ἀτεχνία ἐστὶν ἡ παρασιτικὴ μήτε δύναμις , σύστημα δέ τι ἐκ καταλήψεων γεγυμνασμένων |
καὶ τὴν αὐτοκινησίαν καὶ τὴν ἀθανασίαν , ἀνάλογον εἴληπται ἡ ἰδέα τῆς ψυχῆς , ἥτις ἐστὶν ἡ μία δύναμις τῆς | ||
οὐκ ἀνυπόστατα ὑπάρχουσι . καθ ' ἕκαστον οὖν εἶδός ἐστιν ἰδέα , καὶ παρὰ τὰς οὐσίας τῶν φυσικῶν πραγμάτων ἐστὶ |
ὅτ ' ἐστρατήγει τῆς πόλεως : τοῦτο δέ ἐστι τρόπος ἄδολος . . . Εἰ δὲ τοῦτον ἴδοις δικαστικῶν θρόνων | ||
δοκιμάζεται δ ' ὕδατι διατριβόμενος τοῖς δακτύλοις : ὁ γὰρ ἄδολος ἀνίεται καὶ γαλακτοῦται . Πάνακες Ἀσκλήπιον καὶ Χειρώνειον ἀνίησιν |
ἐλέγχου ἄγνοιαν λέγειν εἰώθαμεν . ἔλεγχος τοίνυν ἐστὶ | κυρίως ἀντίφασις τοῦ αὐτοῦ καὶ ἑνός , μὴ ὀνόματος , ἀλλὰ | ||
δὲ τοῦ ἀναγκαίου οὐχὶ ἡ ἀντίφασις : οὐ γάρ ἐστιν ἀντίφασις ἡ ἑτέρα τῆς ἑτέρας , ἀλλ ' ὥσπερ εἴρηται |
ὀλίγῳ τῶν κομματικῶν μείζονα ἢ καὶ τὰ κομματικὰ αὐτά , συνθήκη δὲ κατὰ μὲν τὰ τοῦ λόγου μέρη μᾶλλον ἡ | ||
' ἀλλήλων συστροφαῖς καθ ' ὁπηλίκους δή ποτε ἀεὶ τόπους συνθήκη τις ὑπὲρ τοῦ μὴ βλάπτειν ἢ βλάπτεσθαι . . |
, ἐκείνων πέρι σοι ἔσται ὁ λόγος ὧν ἂν ἡ κοινότης ᾖ . Μανθάνω : καί μοι δοκεῖ καλῶς ἔχειν | ||
. Τὸ δὲ πρός τι οὕτως ἐπισκεπτέον , εἴ τις κοινότης γενικὴ ἐν αὐτῷ ὑπάρχει ἢ ἄλλον τρόπον εἰς ἕν |
τοῖς ἑαυτῆς χρήσεται εἰς ἑαυτήν : ταύτης γὰρ εὕρημα ἡ ὁριστικὴ καὶ ἡ διαιρετική . Δέδεικται γοῦν διὰ τριῶν αἰτιῶν | ||
τὸν ὑπὸ Ξενοκράτους ἀποδοθέντα ὁρισμὸν τῆς φρονήσεως λέγοντος φρόνησίς ἐστιν ὁριστικὴ καὶ θεωρητικὴ τῶν ὄντων κτλ . Γράφει δὲ καὶ |
καὶ ἡ τῶν θεῶν , πρὸς οὓς ἀνήκει ταῦτα , ἄρρητος δύναμις αὐτὴ ἀφ ' ἑαυτῆς ἐπιγιγνώσκει τὰς οἰκείας εἰκόνας | ||
σωφροσύνην ἔφησθα ἂν εἶναι αὐτὸ , ἀλλ ' ἦν τις ἄρρητος εὐθυμία , πάντα δεύτερα τοῦ παρόντος καιροῦ τιθεμένη , |
, ΖΔ ἄρα ῥηταί εἰσι δυνάμει μόνον σύμμετροι . [ ἀποτομὴ ἄρα ἐστὶν ἡ ΓΔ . Λέγω δή , ὅτι | ||
ΖΘ , ΖΚ ἄρα ῥηταί εἰσι δυνάμει μόνον σύμμετροι : ἀποτομὴ ἄρα ἐστὶν ἡ ΚΘ [ προσαρμόζουσα δὲ ἡ ΖΚ |
οὐσίαν τἀγαθοῦ τίθενται τὴν εὐλόγιστον ἐκλογὴν τῶν κατὰ φύσιν : ἐκλογὴ δὲ οὐκ ἔστιν εὐλόγιστος ἡ μὴ πρός τι γενομένη | ||
ἐστιν ; ἔστω γάρ , ὡς αὐτοὶ λέγουσιν , εὐλόγιστος ἐκλογὴ τῶν ἀξίαν ἐχόντων πρὸς τὸ εὐδαιμονεῖν . ὅρα τοίνυν |
φθέγγεσθαι . τῶν μὲν οὖν καταφάσεων τῶν προσδιωρισμένων ἀναμφισβητήτως ἡ μερικὴ τῆς καθόλου χείρων , διόπερ ἀνάγκη τὴν ἀπροσδιόριστον κατάφασιν | ||
καθόλου ἀληθεύῃ , τότε καὶ ἡ ὑπ ' αὐτὴν τεταγμένη μερικὴ πρότασις ἀληθεύσει , ὡς οἷον μέρος αὐτῆς οὖσα καὶ |
σαυτὸν ἀγενεῖ φύσει μεταδιδοὺς λόγου θεοῦ . ψυχὴν ἀπὸ γῆς πίστις ἀνάγει παρὰ θεόν . σοφοῦ ψυχῆς μέγεθος οὐκ ἂν | ||
. καὶ τοὺς μὲν δαίμονας εἶναι τοὺς ἐπιβατεύοντας τοῖς ὀνόμασιν πίστις ἡ ἑκάστου αὐτῶν ἐνέργεια . οἱ μὲν γὰρ ἀποτέμνουσι |
δόξα ψευδὴς οὐδέποτε . εἰπὼν δὲ οὐδὲ δὴ δόξα ἡ εὐβουλία , ἐπήγαγε τὸ οὐδεμία , ὅτι διάφορα τὰ γένη | ||
καὶ ἄνευ μελέτης , τοῦτό ἐστιν εὐστοχία : ἡ δὲ εὐβουλία οὐ τοιαύτη : μετὰ γὰρ χρόνον καὶ βραδέως ἡ |
δὲ τοιαύτη τῶν ἐνεργειῶν ποικιλία καὶ τῶν πολλῶν ὑλικῶν δυνάμεων σύνθεσις οὐχ ὅπως θείας δημιουργίας τῷ παντὶ κεχώρισται , ἀλλὰ | ||
καὶ ἐπὶ τοῦ ἀριθμοῦ ἕξει , εἴπερ ἐστὶν ὁ ἀριθμὸς σύνθεσις μονάδων , ὥσπερ λέγουσί τινες : οὕτως γὰρ ἔσται |
τῆς ἐργασίας ὑπὸ πλειόνων ἐξευρημένη διὰ τὴν ὁμοιότητα , ἢ μέθοδός ἐστιν ἀπο - τελεσματικὴ τῶν ἐπιτηδείων πρὸς τὸ εὖ | ||
, ὥσπερ καὶ περὶ τῶν καθ ' αὑτὰ ὑπαρχόντων μία μέθοδός ἐστιν ἡ ἀπόδειξις : τοῖς δὲ οὐ μία ἀλλὰ |
. πρὸς τὸ πρῶτον ἡ ει δίφθογγος ἐν τοῖς παρῳχημένοις ἄρχουσα εἰ διαιροῖτο , εἰς δύο εε διαιρεῖται , εἶρτο | ||
ἐν ταὐτῷ , ὅτι καὶ πᾶσα ἀρετὴ βασιλίς ἐστι καὶ ἄρχουσα καὶ ἡγεμονεύουσα τῶν κατὰ τὸν βίον πραγμάτων . Ἀλλὰ |
, ὥσπερ ἡ οἰκοδομική : φρόνησις δὲ ἕξις μετὰ λόγου πρακτική , ὡς μετὰ ταῦτα ῥηθήσεται : ἡ ἄρα τέχνη | ||
καὶ διὰ μὲν τῆς διαιρέσεως ἐμάθομεν ὅτι θεωρητική ἐστι καὶ πρακτική : εἰς γὰρ ταῦτα τὰ δύο διείλομεν τὴν φιλοσοφίαν |
μεγάλ ' ὠφελήσεσθε πρὸς ἱστορίαν τῶν κοινῶν , καὶ ὅση δεινότης ἦν ἐν τῷ Φιλίππῳ θεάσεσθε . Οὐκ ἦν τοῦ | ||
δέδεικται ἄρα , ὅτι καὶ ἐπὶ τοῦ δοξαστικοῦ δύο εἴδη δεινότης καὶ φρόνησις : ἡ μὲν δεινότης ὡς φυσικὴ ἀρετή |
κρείττω τὰ ἄλογα ἀναφαίνεσθαι , ἀλλ ' εἰ μὲν ὡς ποιητικὴ καὶ γενητικὴ τῆς ἐπιστήμης αἰτία ταύτης ἐλέγετο , εἶχεν | ||
τὸ λ διὰ τοῦ ω κλίνεται : τὸ δὲ μήστωρος ποιητικὴ ἔκτασις : τὸ δὲ πέλωρ οὐδέτερον ὁμοφωνοῦν τῷ ἀρσενικῷ |
δὲ σχῆμα περὶ πλείω ὀνόματα κόσμησις , ὡς ὁ σολοικισμὸς ἀκοσμία , ὥστε τὴν αὐτὴν εἶναι διαφορὰν βαρβαρισμοῦ τε πρὸς | ||
οὐ κόσμος , οὔκ , ὦ τλῆμον , ἀλλ ' ἀκοσμία φαίνοιτ ' ἂν εἶναι σῶν τε μαργότης φρενῶν εὔκαρπον |
περιόδους πεπερασμένας ὁ κόσμος διοικῆται . Ὁ λόγος καὶ ἡ λογικὴ τέχνη δυνάμεις εἰσὶν ἑαυταῖς ἀρκούμεναι καὶ τοῖς καθ ' | ||
ἀλλήλων οὐσίαι , τρόπον δὲ ἄλλον συνιοῦσαι , καθάπερ ἡ λογικὴ ψυχὴ καὶ τὸ ζῷον ἢ τὸ ὀστρέϊνον ζῷον καὶ |
εἰσιν , ἀμφότεροι γραμματικοὶ ὀνομάζονται , καθὸ ὑπέκειτο μέν τις δυὰς ἡ διὰ τοῦ ἀμφότεροι , τὸ δ ' ἐπιγεγενημένον | ||
δὲ τὰ ἀναρίθμητα . Μονὰς ἀπὸ τοῦ μένω μονὰς , δυὰς ἀπὸ τοῦ δύω τὸ ὑπεισέρχομαι , τριὰς ἀπὸ τοῦ |
δὲ τοῦτο , ἀλλὰ πεπερασμένον , οὕτω τοίνυν κἀνθάδε ἡ συναίρεσις τοῦ πλάτους , εἰς ἐλάχιστον πλάτος καταληγούσης τῆς διανοίας | ||
ἀλλοίωσις ἐγένετο τῶν φωνηέντων , δηλονότι κρᾶσίς ἐστιν καὶ οὐ συναίρεσις . Καὶ ἄξιόν ἐστι ζητῆσαι , εἰ ἄρα ἐν |
. ] . Ἰστέον ὅτι ἡ σημείωσις τριττή ἐστιν , ἐπιστημονική , τεχνική , ἰδιωιτική . κέχρηται δὲ τῇ τεχνικῇ | ||
ἐπιστήμης τὸ πρόβλημα ἢ ὁ τρόπος τῶν ἀποδείξεων , διάκρισις ἐπιστημονική . Περὶ τῶν μαθηματικῶν συλλογισμῶν καὶ τῶν μαθηματικῶν διαιρέσεών |
καρατομηθῆναι μέλλουσα ἢ καρατόμον Ἑλλάδος ἡ ἐν Σκυθίᾳ τοὺς Ἕλληνας ἀναιροῦσα διὰ τὴν ἐν Ταύροις ὑπ ' αὐτῆς ξενοκτονίαν . | ||
ἡ δύναμις δηλαδὴ τοῦ ἡλίου , ἡ τὰ φερόμενα βέλη ἀναιροῦσα . . ἣ δ ' ἄρα . αὕτη δὲ |
κατάληψίς ἐστι καταληπτικῆς φαντασίας συγκατάθεσις . οὐδεμία δ ' ἦν καταληπτικὴ φαντασία διὰ τὸ μήτε πᾶσαν ὑπάρχειν φαντασίαν καταληπτικήν , | ||
ἡμῖν ἀκριβῶς εὐχῇ μᾶλλον ἔοικεν ἢ ἀληθείᾳ . ἦν γὰρ καταληπτικὴ φαντασία , ἵνα τις ἀπὸ ταύτης ἄρχηται , ἡ |
Θηβαῖος δὲ ὁ Ἰόλαος . καλλίων δέ ἐστιν αὕτη ἡ ἐκδοχὴ , ἵνα ἐπαμφοτερίζοντα τὸν λόγον νοήσωμεν : ἐκεῖνοι γὰρ | ||
. οὐκ ἔστι δὲ , ἀλλ ' ἐκείνη βελτίων ἡ ἐκδοχὴ , λαμβανομένη ἀπὸ τοῦ ποιητικοῦ προσώπου . ἀνὰ δ |
, τὸ δὲ μεῖζον ὑπὸ γῆν . Ἡ δ ' ἀνισότης τῶν τμημάτων τὴν αὐτὴν παραλλαγὴν ἔχει ἐπὶ πάντων τῶν | ||
κεφαλὴν προωθούμενος . ἐν δὲ τοῖς ἀνάντεσιν ἡ τῶν ποδῶν ἀνισότης κατὰ τὴν ἀνωμαλότητα τὴν τῶν τόπων ἀπισοῖ τὸ σῶμα |
μὴ λευκὸν ἄνθρωπον . ἐντεῦθεν ὑπώπτευσάν τινες ὅτι ἡ ἁπλῆ ἀπόφασις καθολικωτέρα ἐστὶ τῆς ἐκ μεταθέσεως καταφάσεως , διότι ψευδὲς | ||
μέν ἐστιν ἀληθὲς τὸ λέγον ἄνθρωπος περιπατεῖ , ἡ δὲ ἀπόφασις ψευδὴς ἡ λέγουσα ἄνθρωπος οὐ περιπατεῖ , δῆλον ὡς |
ἑζέσθην , Τρώων δὲ πρὸς οὐρανὸν εὐρὺν ἄερθεν . Ἡ ἑξὰς πρώτη τέλειος : τοῖς γὰρ αὑτῆς μέρεσιν ἀριθμεῖται , | ||
ὑπεροχὴν ἔχῃ : οἷον Ϛʹ γʹ βʹ : ἡ γὰρ ἑξὰς πρὸς τὴν δυάδα τριπλασία ἐστί : καὶ ἡ ὑπεροχὴ |
εἴρηται , φυσικοῦ κατακρατοῦντος θερμοῦ ἀλλοίωσις τις καὶ πέψις καὶ θρέψις γίνεται . Τούτου δὲ τοῦ οἰκείου τόνου διαπεπτωκότος καὶ | ||
. τί δὲ καὶ χωρισθέντα ἐνεργήσουσιν ; τί γὰρ ἡ θρέψις θρέψει ἢ αὐξήσει ἡ αὔξησις ἢ ἡ αἴσθησις αἰσθανθήσεται |
διαιρετὸς καὶ ἀδιαίρετος : ἐπὶ μὲν τῶν ἀύλων εἰδῶν παντάπασιν ἀδιαίρετος ὅ τε χρόνος καὶ αὐτὸς ὁ νοῦς , ὅταν | ||
ἀλλὰ μία ἐν ἑκάστῃ φύσει , πότερον ἀμέριστος αὕτη καὶ ἀδιαίρετος ἢ μεριστή τις καὶ πολυδύναμος . καὶ εἰ μὲν |
ἡ μὲν καθόλου καταφατικὴ ὑπάρχουσα , ἡ δὲ ἐν μέρει στερητικὴ ἀναγκαία , οὐκ ἔσται τὸ συμπέρασμα ἀναγκαῖον ἀλλ ' | ||
τὸ δὲ ἄδικον ἀοριστία καὶ στέρησις τοῦ εἴδους , διὸ στερητικὴ πρότασις ἡ λέγουσα Σωκράτης ἄδικός ἐστι : λέγω γὰρ |
τῇ ἀπαγγελίᾳ τοιοῦτον εἶναι προσήκει . ἐνίοτε δὲ ἡ μὲν ἔννοια ἀφελής ἐστιν , ἡ δὲ ἀπαγγελία πολιτική , ὡς | ||
πολεμεῖν ἐξιόντας ἢ παντάπασιν ἀπεγνωκότας δουλεύειν . ἐντεῦθεν ἐμοί τις ἔννοια γέγονε πεῖσαι τοὺς ὑβρικότας , ὡς ἔνεστι τέχνῃ τινὶ |
τὸ ἐλεῶ τῆς πρώτης καὶ δευτέρας , καὶ ἡ χρῆσις διττή , ἡ μέντοι ἀναλογία τῆς δευτέρας αὐτὸ εἶναι βούλεται | ||
ῥινῶν , ἢ δι ' ἱδρώτων . ἡ δὲ χολέρα διττή ἐστι καθ ' Ἱπποκράτην , ἡ μὲν ὑγρὰ , |
δὲ ἕνεκα εἴλη ἡ Γαλατικὴ παριππευέτω ἐπὶ ἕνα στοῖχον ἑκατέρωθεν τεταγμένη καὶ οἱ τῶν Ἰταλῶν ἱππεῖς . ὁ δὲ εἰλάρχης | ||
ἑκατοντάρχαι . ἐπὶ δ ὡσαύτως καὶ ἥδε ἡ φάλαγξ ἴτω τεταγμένη . ἐπὶ δὲ τῶι ὁπλιτικῶι τετάχθω τὸ συμμαχικόν , |
, ἀφ ' ὧν λαμβάνεται πᾶσα μεσότης , ἀριθμητική , ἁρμονική , γεωμετρική . τούτων ἡ μὲν ἴσῳ ἀριθμῷ ὑπερέχει | ||
τὸ ποιὸν ἀντὶ τοῦ περὶ τοὺς ὅρους . ἡ μέντοι ἁρμονική , ὡς περὶ ἑκάτερον ἔχουσα , διὰ τοῦτο τῶν |
ἔν τε μικροῖς καὶ μεγάλοις . παρέπεται δὲ τῇ σωφροσύνῃ εὐταξία : εὐκοσμία : αἰδώς : εὐλάβεια . Ἐγκράτεια δέ | ||
οὐχ ἥκιστα δὲ κἀν ταῖς μελίσσαις : ἥ τε γὰρ εὐταξία καὶ πρὸς τὰς ἡγουμένας τῆς ἐν αὑταῖς πολιτείας εὐπείθεια |
Μὴ μελαμπύγου τύχῃς : μή τινος ἀνδρείου καὶ ἰσχυροῦ . Μία λόχμη οὐ τρέφει δύο : ἐπὶ τῶν ἐκ μικροῦ | ||
δὲ τὰ ἐνεστῶτα , περὶ δὲ τῶν μελλόντων ἀσφαλίζεσθαι . Μία ἐστὶν ἀρχὴ τοῦ καλῶς βουλεύεσθαι τὸ γνῶναι περὶ ὅτου |
ἐπὶ τῶν τριῶν ἀριθμῶν . εἶτα ἡ τέχνη , ἡ κρᾶσις ἠθῶν καὶ πραγμάτων . εἶτα ἡ λέξις , τὸ | ||
διαλάμπει μᾶλλον τῆς νυκτός . ἔτι δ ' οἷς ἡ κρᾶσις ἐξ ἴσων , ἀνάγκη συναύξεσθαι κατὰ μέρος ἑκάτερον : |
Κροῖσος γὰρ ἐκέκτητο υἱὸν ἄφωνον . Τὸν τρέχοντα ἐρέθιζε : πρόδηλος : καὶ οὕτω δεῖ τοὺς φρονίμους . Τὸ ἀρνίον | ||
τῶν δριμέων φαρμάκων , τὰ κολλύρια δῆλα ὧν ἡ χρῆσις πρόδηλος καὶ τοῖς τὴν πεῖραν πρεσβεύουσιν : ἐκ γὰρ τοῦ |
ἡ δὲ εἰς πάχος τετράδι καὶ στερεῷ . ἑβδόμη δὲ τετρακτὺς ἡ τῶν κοινωνιῶν . ἀρχὴ μὲν καὶ οἷον μονὰς | ||
συμπληροῦται τὸ ἀμετάβολον διάγραμμα . τοιαύτη μὲν ἡ ἐν μουσικῇ τετρακτὺς κατὰ σύνθεσιν οὖσα , ἐπειδὴ ἐντὸς αὐτῆς πᾶσαι αἱ |
πυρετοί ; Πῶς ἔχομεν τοῦ γνῶναι : αὕτη γὰρ ἡ ποιότης , οὐκ ἀφῇ , ἀλλὰ γεύσει κρίνεται , ὥςπερ | ||
στοχασμὸν , ἡ δὲ ἰδιότης τὸν ὅρον , ἡ δὲ ποιότης τὰς λοιπὰς στάσεις : ἐν γὰρ τῷ στοχασμῷ αὐτὸ |
οἷον : θεός , βαρεῖα , οἷον : Πὰν , περισπωμένη , οἷον : πῦρ ῀ , μακρὰ , οἷον | ||
ὀξύβαριν ; περίσπασιν ; δίτονον ; σύμπλεκτον ; κεκλασμένην ; περισπωμένη . . , : περὶ πρώτων δὲ τῶν βαρβάρων |
πεύσει μ ' ἐάν μ ' ἐγκαταλίπηις : οὐδ ' ἀπόκρισις ? . τί πότ ? ? ? ' ἐστι | ||
ἡμῖν παρεσκευασμένοις ἀναγκασθῶμεν χρήσασθαι καθ ' ὑμῶν . Ὀξείας ἐπιταγῆς ἀπόκρισις μία τὸ ῥᾳδίως ὑπουργῆσαι . διὸ πειρασόμεθα φθάσαι τοῖς |
οὔτε τῶν ἀπείρων οὔτε τῶν ἄλλοτε ἄλλως γινομένων ἔστι τις τεχνικὴ γνῶσις . αἱ δέ γε κατὰ μέρος ἱστορίαι ἄπειροί | ||
τῆς εὑρέσεως : ἢ γὰρ ἐθνική ἐστιν ἡ λέξις ἢ τεχνικὴ ἢ νομική . ὁ γοῦν παρασάγγης οὐκ οἶδα τίς |
τὸ ἀγαθὸν τινὶ τῶν ἡδονῶν ὑπάρχει : ἡ γὰρ καθόλου καταφατικὴ πρὸς τὴν μερικὴν ἀντιστρέφει : δεῖ γάρ . ἐπεὶ | ||
λαμβάνονται . ἐάν τε γὰρ ἡ μὲν μείζων ληφθῇ καθόλου καταφατικὴ ἐνδεχομένη ἡ δὲ ἐλάττων ἐπὶ μέρους καὶ αὐτὴ κατα |
ἡ ἐγκράτεια , τὸ ἐμμένειν πάσῃ δόξῃ , ἔσται καὶ φαύλη ἐγκράτεια , ὅταν ἐμμένῃ τις ψευδεῖ δόξῃ : ἀλλὰ | ||
ἡ καλλίστη ἀλόη καὶ μόνη ῥῶσαι δύναται , οὕτως ἡ φαύλη ποιότητος φαρμακώδους ἀναπίμπλησι τὴν κοιλίαν : τὰς δὲ παρεμπιπτούσας |
ὅλης τῆς ἐπιδέσεως τελαμωνιδίου ὡς διδακτυλιαίου καὶ ποσὸν στενοτέρου ἡ μεσότης τῇ ῥινὶ προστίθεται , οὗ τὰ χαλάσματα δι ' | ||
ἐν ταῖς λύπαις . περὶ δὲ τὰς ἐν σώματι ἡδονὰς μεσότης μὲν σωφροσύνη , ὑπερβολὴ δὲ ἀκολασία , ἔλλειψις δέ |
προσώπῳ , λέγω ἐπὶ τοῦ Πλάτων διαλέγεται , μεθήσει ἡ ῥηματικὴ σύνταξις τὸ προτακτικὸν αὐτῆς στοιχεῖον κατὰ σύνθεσιν , λέγω | ||
οὕτω γεγραμμένων σκόπει μοι ἐντεῦθεν , ὁσάκις προβάληταί σοι λέξις ῥηματικὴ καὶ ἐρωτήσει σέ [ τις ] ποίας συζυγίας ἐστὶν |
ἀποδείκνυσι λόγον . ἐπεὶ οὖν κατὰ Πυθαγόραν τὸν Σάμιον ἡ τριὰς εἰς γάμον συνελθοῦσα τῇ τετράδι ἀπεγέννησε τὴν ἑβδομάδα καὶ | ||
τῷ τέλει τῆς στροφῆς καὶ ἀντιστροφῆς παράγραφος . ἔστι δὲ τριὰς ἐπῳδική . ἥκω σεβίζων ] αἱ ἑξῆς αὗται συστημάτων |