| . ἔστιν οὖν τι μέγιστος , καὶ παρὰ τοῦτο τὸ μεγιστᾶν , ξυνός τε καὶ ξυνᾶν . ἔφαμεν δὲ ἐν | ||
| τούτου παρώνυμον ἐτᾶν ὡς ἐρμῆς ἐρμᾶν : καὶ μέγιστος , μεγιστᾶν : μετὰ τοῦ ὦ κλητικοῦ ἐπιρρήματος , ὦ ὠτῶν |
| γοῦν ἐπί τινος ἔργου ἐπιγέγραπται : τεῦξ ' Ἑλικὼν Ἀκεσᾶ Σαλαμίνιος , ᾧ ἐνὶ χερσὶ πότνια θεσπεσίην Παλλὰς ἔπνευσε χάριν | ||
| Τήιος . Κυπρίων δὲ Νικοκλέης Πασικράτεος Σόλιος καὶ Νιθάφων Πνυταγόρεω Σαλαμίνιος . ἦν δὲ δὴ καὶ Πέρσης αὐτῷ τριήραρχος , |
| , οἷον : ἔπος δ ' εἴπερ βέβακται , βεβάκτης βαβάκτης , ὁ πολλὰ λαλῶν . ἔστι καὶ ῥητορική , | ||
| καὶ κατηγορεῖ , ἀπὸ τοῦ βαβάκτου ἴσως . ἔστι δὲ βαβάκτης ὁ κράκτης καὶ μανιώδης . φαῦλος . φαῦλον . |
| Φημὶ δή , ἐμπειρία τις . Τίς ; φάθι . Φημὶ δή , χάριτος καὶ ἡδονῆς ἀπεργασίας , ὦ Πῶλε | ||
| ἐπὶ τοῖσι καὶ ὑαλοειδέες εἶναι κλείονται θνητοῖσι θυηπολέουσι τόπαζοι . Φημὶ δέ τοι τέρπειν καὶ ὀπάλλιον οὐρανίωνας ἀγλαόν , ἱμερτοῦ |
| λόγῳ : πέμψασα γὰρ ὡς αὐτοὺς καὶ ὑπομνήσασα τῶν ἑαυτῆς διήλλαξε . φαίνονται τοίνυν ὁμοίως τά τε οἰκεῖα καὶ τὰ | ||
| μοί ποτε Φανίαν χαλεπαίνοντα κἀκεῖνον εἰκῆ , ὥσπερ Χαρῖνος , διήλλαξε μετὰ μῆνας ὅλους τέτταρας , ὅτε ἐγὼ μὲν ἤδη |
| Κῶον : λῶον οὐ μονογενῆ : τὸ ᾠὸν περὶ τόνον διαλλάξαν τὴν γραφὴν ἐφύλαξεν : λέγεται δὲ καὶ ἐν διαλύσει | ||
| ἔνδος γὰρ λέγεται πολλάκις καὶ ἔνδοι : τέσσαρσιν οὖν διαφοραῖς διαλλάξαν , οὐδὲν θαυμαστὸν εἰ καὶ κατὰ τόνον διήλλαξεν : |
| : ῥηΐδιος : μαψίδιος : τὸ ἀντίος μόνον κατὰ τόνον παρήλλαξε παροξυνόμενον . Τὰ διὰ τοῦ ιος τρισύλλαβα παροξύτονα ἀπὸ | ||
| τὸ κηδεμὼν καὶ ἀκρεμὼν ὀξυνόμενα ἐναλλάξαντα τὰ περὶ τόνων , παρήλλαξε καὶ κατὰ τὴν γραφήν : τρέπει γὰρ τὸ ω |
| καὶ σκληρός : ἔχομεν δὲ τοῦ λῶ τὴν χρῆσιν παρὰ Θεοκρίτῳ , οἷον , λῇς ποτὶ τᾶν νυμφᾶν , λῇς | ||
| ὄνομα κύριον . δεῖ δὲ γινώσκειν , ὅτι τὸ παρὰ Θεοκρίτῳ , οἷον : ἀπ ' Αἰγίρω ἰσχάδα τρώγοις , |
| : τοῦ δὲ δευτέρου ἄνδρα μοι ἔννεπε , Μοῦσα , πολύτροπον , ὃς μάλα πολλά πλάγχθη : οὐλομένην , ἣ | ||
| , ἀλλὰ σκυθρωπὸν καὶ σφοδρόν , οὔτε δὲ ποικίλον οὔτε πολύτροπον . τὸ δὲ τῶν Αἰολέων ἦθος ἔχει τὸ γαῦρον |
| ἐν Ὑπομνήματι Βοιωτίας σχόλιον . ἀπὸ τοῦ Ἀζεύς Ἀζείδης τὸ πατρωνυμικὸν καὶ ἐκεῖθεν Ἀζεΐδαο , . , . . . | ||
| δηλούμενον , ᾧ λόγῳ καί τινα ἕτερα σχήματα . φαμέν πατρωνυμικὸν καὶ τὸ ἐν χαρακτῆρι πατρωνυμικὸν καί τι ἐν δηλουμένῳ |
| θείας ἐλλάμψεις . Λέγεται δὲ ὅτι τὸ θύειν θεοῖς Χαλδαῖοι ἐξηῦρον , ἤτοι Κύπριοι : διφορεῖται οὖν ἡ ἱστορία . | ||
| , διὰ τὴν ἀρχὴν τῆς θαλάττης πρῶτον μὲν τρόπους εὐωχιῶν ἐξηῦρον ἐπιμισγόμενοι ἄλλῃ ἄλλοις : ὥστε ὅ τι ἐν Σικελίᾳ |
| ὡς γνωστοῦ ἀπὸ τοῦ γινώσκοντος , ἁλώνης τρόπον ἐπινοούμενον , ἁπλούστατον καὶ περιεκτικώτατον : καὶ οὐχὶ μόνον ἕν , ὡς | ||
| τοὺς φίλους ἄδικον , ἀλλὰ δεῖν πρός γε τούτους ὡς ἁπλούστατον εἶναι ; Πάνυ μὲν οὖν , ἔφη ὁ Εὐθύδημος |
| ἥ τε λήγουσα τοῦ στεφάνων μορίου δυσὶ περιλαμβάνουσα ἡμιφώνοις φωνῆεν γράμμα φύσει μακρὸν καὶ ἡ συναπτομένη ταύτῃ τρισὶ μηκυνομένη γράμμασιν | ||
| . καὶ Καλλίμαχος δέ , ποτὲ μὲν τὸ ποίημα καλῶν γράμμα ποτὲ δὲ τὸ καταλογάδην σύγγραμμα , φησί : Κρεοφύλου |
| σπονδεῖον καὶ ἀνάπαιστον . καταληκτικὸν δὲ ὅτε ἐστί , τὸν παραλήγοντα μάλιστα μὲν τροχαῖον δέχεται , ἔστι δὲ ὅτε καὶ | ||
| τὸ μέντοι τὸν σπονδεῖον ἔχον , ἀλλὰ μὴ τὸν ἀνάπαιστον παραλήγοντα εἰσὶν οἳ Λακωνικὸν καλοῦσι , προφερόμενοι παράδειγμα τὸ ἄγετ |
| τῶν ῥημάτων ἰδέας ἀπεβλήθη . οὐ γὰρ δή γε ὁ μετασχηματισμὸς τοῦ χρόνου ἐν τῷ γράφειν ἢ γράψαι καὶ ἔτι | ||
| μετατύπωσις σώματος εἰς ἕτερον χαρακτῆρα . ἀλλοίωσις δὲ οὐ μόνον μετασχηματισμὸς χαρακτήρων , ὡς τὸ ἀλλοῖός μοι , ξεῖν ' |
| τὰ μάλιστα χαριῇ . Μνήσων ὁ Ἀμφιπολίτης ἐν Ποτιδαίᾳ μοι συνεστάθη . οὗτος νῦν Ἀθήναζε ἔρχεται πρὸς τὸν δῆμον , | ||
| τρόπον μετὰ τὴν παράκρουσιν τὴν διὰ τῶν πρὸς Κηφισόδοτον συνθηκῶν συνεστάθη , ἤδη Μιλτοκύθου μὲν ἀνῃρημένου , Χαριδήμου δ ' |
| ἑκάστη ιεʹ . Τὸ αʹ προσοδιακὸν ἀνακλώμενον δίμετρον ὑπερκατάληκτον . ἀνακλώμενον δὲ καλεῖται τὸ μέτρον , ὅτι πολλάκις ὁ λείπων | ||
| , φασὶ , καλούμενον . τὸ πέμπτον Ἰωνικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἀνακλώμενον καθ ' Ἡφαιστίωνα καλούμενον , ἀντ ' Ἰωνικῶν παίωνα |
| Στησίχορος δὲ περὶ Ἡρακλέους : σκύφιον λαβὼν δέπας ἔμμετρον ὡς τριλάγυνον πί ' ἐπισχόμενος , τό ῥά οἱ παρέθηκε Λόφος | ||
| Δίφιλος οὐδετέρως λαγύνιον . τὸ δὲ παρὰ Στησιχόρῳ ἔμμετρον ὡς τριλάγυνον τὴν τῶν τριῶν γενῶν ἀμφιβολίαν ἔχει . σκύφος δ |
| ἐπιῤῥήματος ὀξύνεται , οἷον : θερινός χειμερινός . Τὰ εἰς ΙΝΟΣ μακρὸν τὸ Ι ἔχοντα , ὅσα ἐν ὕδατι διαιτᾶται | ||
| ἔτι καὶ τὸ ληνός μὴ ὂν ἐπίθετον . Τὰ εἰς ΙΝΟΣ δισύλλαβα βαρύνεται : Νῖνος πίνος δῖνος σχῖνος . τὸ |
| Τοῦτο οὐχ , ὥς τινες οἴονται , καθολικῶς εἴρηται τῷ Πινδάρῳ , ὡς ἁπλῶς τοὺς κατὰ πόλεις ἀγῶνας νενικηκότα τὸν | ||
| Συρακοσσᾶν „ θάλος , Ὀρτυγία . ” συναποφαίνεται δὲ τῷ Πινδάρῳ ταὐτὰ καὶ Τίμαιος ὁ συγγραφεύς . εἰ μὲν οὖν |
| εἴτε ἄρα πρόθεσιν αὐτῶν δεῖ τὸ ἡγούμενον καλεῖν , τὸ προσηγορικὸν ἐπικείμενον μόριον τὸ κλυτὰν ἀντίτυπον πεποίηκε καὶ τραχεῖαν τὴν | ||
| εἰκόνα ἔστησαν οἱ πολέμιοι ὁπότερον δὴ προσέλθοι πρόσωπον ὡρισμένον ἢ προσηγορικὸν , σώζουσι τὴν ἑαυτῶν δύναμιν : καὶ γὰρ ἐξὸν |
| μὲν δύο πρὸς τὴν κατάφασιν καὶ ἀπόφασιν ἕξει κατὰ τὸ στοιχοῦν ὡς αἱ στερήσεις , τὰ δὲ δύο οὔ , | ||
| μὲν δύο πρὸς τὴν κατάφασιν καὶ ἀπόφασιν ἕξει κατὰ τὸ στοιχοῦν ὡς αἱ στερήσεις , τὰ δὲ δύο οὔ , |
| : εἶτα κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν τιθῶ καὶ ἐξ αὐτοῦ τίθημι , παραλήγεται δὲ τῷ η , διότι ἡ πρώτη συζυγία τῶν | ||
| α : τὰ δὲ ἔχοντα τὸ λ βραχεῖ τῷ α παραλήγεται , γελῶ γελάσω : τιλῶ τιλάσω καὶ τιλήσω καὶ |
| λῆγον τοῦ ἄρθρου , ἐκεῖνο , τοῦτο , καὶ κατὰ συνεκδρομὴν τούτων , ὅτε φαμὲν αὐτό . ἀναλογώτερον οὖν ὁ | ||
| πλαγίου δὲ καὶ αὐτὴν σημαίνουσαι : ἡ δὲ ὀρθὴ κατὰ συνεκδρομὴν πτῶσις καλεῖται , ὥσπερ ἡ ἀπαρέμφατος ἔγκλισις , καὶ |
| σοβεῖτε . Γ καὶ τὸ φρυνιχεῖον : δῆλον , ὡς σημειῶδές τι ἦν τὸ φρυνιχεῖον , τὸ εἰς ὕψος ἐν | ||
| σοβεῖτε . Γ καὶ τὸ φρυνιχεῖον : δῆλον , ὡς σημειῶδές τι ἦν τὸ φρυνιχεῖον , τὸ εἰς ὕψος ἐν |
| τοιούτοις διημερεύων αἰσχροῖς ἠλόγει πάμπαν τῶν πρὸς εὔκλειαν τεινόντων . Μαρκιανοῦ δὲ τοῦ βασιλέως χρηστοῦ μὲν γεγονότος , θᾶττον δὲ | ||
| μέγαν ἐξοπλίσας ἀπέστειλεν . ὁ γὰρ Γιζέριχος μετὰ τὴν τελευτὴν Μαρκιανοῦ πολλὰ δεινὰ ἐνεδείξατο ἐν ταῖς ὑπὸ τὴν τῶν Ῥωμαίων |
| ] , ὡς [ ἔφη ] τις τῶν [ ] δίων , τὸ δὴ παρασκευάσας ἐν ? [ μέσωι - | ||
| τῆς Σαρματίας κεφαλαιωδέστερον ἐτάξαμεν , μὴ προσθέντες τῶν στα - δίων τὸν ἀριθμὸν τῷ τὸν ἀκριβῆ περίπλουν τοῦ ἀρκτικοῦ τούτου |
| πρῶτον μὲν γὰρ Δίφιλος εἰς Βοΐδαν τὸν φιλόσοφον ὁλόκληρον συνέταξε ποίημα , δι ' οὗ καὶ εἰς δουλείαν ἐρυπαίνετο ὁ | ||
| ἱερὸν θάλος ” . τὸ μὲν οὖν ἀπροοιμίαστον φέρεσθαι τὸ ποίημα παντελῶς ἐστιν ἀπρεπὲς καὶ ἀνάξιον τῆς τοῦ ποιητοῦ ἀρετῆς |
| ἡμίφωνον ὑγρὸν καὶ προτάσσεται φωνηέντων ἐν συλλαβῇ καὶ ὑποτάσσεται : προτάσσεται , ὁπότε καὶ τὰ τούτοις ὅμοια γράφομεν : ὑποτάσσεται | ||
| θηλυκὸν καὶ οὐδέτερον : καὶ ἀρσενικὸν μὲν οὖν ἐστιν οὗ προτάσσεται κατ ' εὐθεῖαν καὶ ἑνικὴν πτῶσιν ἄρθρον τὸ ὁ |
| τ ' Ἰαπετόν τε Θείαν τε Ῥείαν τε Θέμιν τε Μνημοσύνην τε Φοίβην τε χρυσοστέφανον Τηθύν τ ' ἐρατεινήν . | ||
| θύσας ταῖς Μούσαις ἱερὸν κατεσκεύασεν αὐταῖς , στήσας μέσον αὐτῶν Μνημοσύνην , οὐκ Ἀπόλλωνα . ὁ Ἀπόλλων ὀργισθεὶς αὐτῷ ὡς |
| ἢ τὸ ἀηδές : οὕτω Σώφρων . ἄδδιξ : μέτρον τετραχοίνικον . Ἀριστοφάνης : ἀλφίτων μελάνων ἄδδιχα . ἄδην : | ||
| , ἀρτάβη ὡς Ἡρόδοτος . ἡ δ ' ἄδδιξ μέτρον τετραχοίνικον , μάρις δ ' ἑξακότυλον , κοτύλη δὲ τὸ |
| πεντήκοντ ' ἀνδρῶν καλὰ μαθόντι χορῷ : ἀμφὶ διδασκαλίῃ δὲ Σιμωνίδῃ ἕσπετο κῦδος ὀγδωκονταέτει παιδὶ Λεωπρεπέος . φασὶ δὲ αὐτὸν | ||
| πολλὰ Δώρια Παρθένεια [ ἄλλα ] Ἀλκμᾶνι καὶ Πινδάρῳ καὶ Σιμωνίδῃ καὶ Βακχυλίδῃ πεποίηται , ἀλλὰ μὴν καὶ ὅτι προσόδια |
| ἐπεὶ τὰ εἰς ος λήγοντα προπερισπώμενα ἁπλᾶ ἐν τῇ συνθέσει ἀναβιβάζει τὸν τόνον : οἷον δῆμος Ἀριστόδημος , πῶλος ἐχέπωλος | ||
| , τὸ ἀναστρέφομαι , κατὰ συγκοπήν . διὰ τί οὐκ ἀναβιβάζει τὸν τόνον ; ἐπειδὴ τὰ παρὰ τὸ πολῶ μὴ |
| προάγεσθαι . ἕνεκα τούτου μοι δοκεῖ καὶ τὸ χωρίς , ἀποβαλὸν τὸ ς οὐ δεόντως , ἀναλόγως βεβαρύνθαι ἐν τῷ | ||
| τὸν αὐτὸν τόνον . ἀναγκαίως δὲ καὶ τὸ ἄναξ , ἀποβαλὸν τὸ ξ , τὸν αὐτὸν τόνον φυλάσσει . πολλαὶ |
| γραμμάτιον πέμψαι παρὰ τὸν Ἀπολλόδωρον ἐκ Βαβυλῶνος εἰς Ἐκβάτανα , δηλοῦντα μηδέν τι δεδιέναι Ἡφαιστίωνα : ἔσεσθαι γὰρ αὐτοῖς ὀλίγου | ||
| τοῖα εἰς τὸ τοιαῦτα ἐπεκτεινόμενον . Τὰ ἐν ἁπλοῖς πλείονα δηλοῦντα οὐκ ἔχει ἐγκειμένας τὰς φωνὰς τῶν δηλουμένων . τὸ |
| τοῖς εἰρηνεύουσιν ἐλευθερίαν . ἔστι δὲ ὡς τὸ : Χρύσην ἀμφιβέβηκας . ἱκετεύω οὖν σε , ὦ τοῦ ἐλευθερίου Διὸς | ||
| ὅτι κατὰ μεταφορὰν τὸ ὑπερμαχῆσαι , καὶ τὸ ὃς Χρύσην ἀμφιβέβηκας τοιοῦτόν ἐστιν . . ἐπεὶ ἴδον υἷε Δάρητος τὸν |
| ' αὐτοῦ ἐπὶ τῆς εἰκόνος τόδε : τόνδε Θαλῆν Μίλητος Ἰὰς θρέψας ' ἀνέδειξεν ἀστρολόγων πάντων πρεσβύτατον σοφίαι . τῶν | ||
| αὐτὴν εὐθὺς τὴν διάλεκτον ποιητικῶς προείλετο εἰπεῖν : ἡ γὰρ Ἰὰς οὖσα ποιητικὴ φύσει ἐστὶν ἡδεῖα . εἰ δὲ καὶ |
| οὐδετέρου παρασχηματισμὸν διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφεται : οἷον , μεῖος : θεῖος : Κεῖος : ῥεῖος : χρεῖος , | ||
| ἐν τῇ περὶ Ἰάδος διαλέκτῳ . Μήν . παρὰ τὸ μεῖος . ὁ αὐτὸς ἀνὴρ οὕτω φησὶ , μεῖος μειὴν |
| τοῦ ἐπιμερισμοῦ τῶν ἐθνικῶν γίνεται , ὅτε φαμὲν Περγαμηνός , Ἐδεσσηνός , Ἀλεξανδρεύς . ὅπερ οὐκ ἐνεχώρει ἐπὶ πρώτου καὶ | ||
| Μακεδονίᾳ . [ τὸ ἐθνικὸν ] κατὰ μὲν τοὺς ἐγχωρίους Ἐδεσσηνός , παρὰ δὲ τοῖς πλείοσιν [ τῶν ἀρχαίων ] |
| ἔκριναν θανάτου . Ῥᾴδιον ἁπλοῦν : ῥᾷον συγκριτικόν : ῥᾷστον ὑπερθετικόν . Τὰ δὲ συγκριτικὰ πολλαχῶς προφέρονται , οἷον κρείττων | ||
| : οὐδὲ γὰρ τὰ εἰς ωρ λήγοντα σχηματίζουσιν συγκριτικὸν καὶ ὑπερθετικόν . ἔτι ἁμαρτάνουσιν οἱ λέγοντες μακάρτατος . τὸ μέντοι |
| ὡς τὸ ὦ μόριον ἐπεκταθὲν διὰ τοῦ τα ἐποιεῖτο καὶ κλητικὸν ἐπίφθεγμα , καθότι καὶ τῷ δή τὸ δῆτα παρέκειτο | ||
| ἔα ] φεῦ φεῦ φεῦ φεῦ . . τὸ ἆ κλητικὸν ἐπίρρημά ἐστιν , ἢ μᾶλλον προσφωνηματικόν : διαφέρει δὲ |
| ὃν τὰ τετράγωνα τὰ ἀπὸ τᾶν ἐπιψαυουσᾶν : ὁμόλογον δὲ ἐσσεῖται τὸ περιεχόμενον ὑπὸ τῶν τᾶς ἑτέρας γραμμᾶς τμαμάτων τῷ | ||
| : περὶ δὲ χρηστότατος νῦν ὑποθέσθαι πειρασοῦμαι . χραστὸς γὰρ ἐσσεῖται πᾶς βασιλεὺς τὸ μὲν καθόλω δίκαιός τ ' ἐὼν |
| οὐ μόνον ἐπὶ τοῖς ἐγγυτάτω γένους τὸν κλῆρον Ἀπολλόδωρος οὐ καταλέλοιπε , πολλὰ καὶ δεινὰ ὑπὸ τούτων ἀδικηθείς , ἀλλὰ | ||
| ἐπεὶ ὁ Αἴγων ἀπιὼν εἰς τὴν Ὀλυμπίαν ἐμοὶ δῶρον αὐτὴν καταλέλοιπε : δυνατὸς γάρ εἰμι μελῳδεῖν . ποτὶ Πῖσαν : |
| ἔχωσινἔστειλεν ὁ Ἐρεχθεὺς ὁ Ζεὺς ἢ ὁ Ποσειδῶν παρὰ τὸ ἐρέχθω τὸ κινῶ λεγόμενος ἔστειλε ποῦ ; εἰς τοὺς Λαιτριναίους | ||
| τέλους εἰς θω βαρύτονα ῥήματα , ἐγερτός ἐγέρθω , ἐρεκτός ἐρέχθω , ἀϊστός ἀΐσθων : οὕτως καὶ παρὰ τὸ βιβαστός |
| τῶν εἰδῶν . Σχήματα δέ εἰσι τρία , ἁπλοῦν σύνθετον παρασύνθετον : καὶ ἁπλοῦν μέν ἐστι τὸ μὴ ἐκ διαφόρων | ||
| ἀκούω „ προπαροξύνεται : ὑπήκοος ἀνήκοος . τὸ δὲ ἐπακουός παρασύνθετον [ γίνεται γὰρ ] ἐκ τοῦ ἐπακούω . Τὰ |
| ἁρμοζούσας βλασφημίας , οὐκ ἐάσομεν τὴν Παυσανίου κακίαν καὶ προδοσίαν ἀκα - τηγόρητον . τίς γὰρ οὐκ ἂν θαυμάσαι τούτου | ||
| ἐὰν φιλολογῶ παραγενήσεται Δίων , ἐὰν ἀναγινώσκω παραγίνεται Τρύφων : ἀκα - τάλληλον γὰρ τὸ ἐν παρῳχημένῳ . ὁμοίως καὶ |
| τῶν κατὰ μέρος προνοεῖ ὁ θεός . Οὐδὲ ἐνταῦθα τοίνυν εὐκτέον ; Ὅμοιον ὡς εἰ καὶ ἰατρὸν ᾔτει ὁ κάμνων | ||
| Τοῦτο μὲν αὐτόν σε καλῶς ἔχει ἐσκέφθαι ὅ τι σοι εὐκτέον , εἰ μὴ καὶ μάντιν ἅμα ἐθέλεις εἶναι τὸν |
| μὲν κυρίως τὸ παρηλλαγμένον τῆς καθεστώσης διαίτης καὶ τρόπου . πεποίηται δὲ παρὰ τὸν κότον , ὃ σημαίνει τὴν ὀργὴν | ||
| δ ' ἀπολογίαν [ τοῦ ποιητοῦ ἐντεῦθεν ὁ Ἀρίσταρχος ] πεποίηται πρὸς Πραξιφάνην : ἐκεῖνος [ γὰρ θαυμάζει τὸν Ὀδυσσέα |
| , ὡς τὸ κωκυτός γωρυτός Καρδυτός πόλις . τὸ Σεβέννυτος τετρασύλλαβον . ἔστι καὶ πόλις Ἀραβίας , ἡ πρότερον καλουμένη | ||
| παραλογισμός ἐστιν : οἷον ὁ κύων δισύλλαβον : τὸ δισύλλαβον τετρασύλλαβον : ὁ κύων ἄρα τετρασύλλαβος : οὐ γὰρ εἰ |
| πέμπω , ἰάλλω , οὕτως παρὰ τὸ εἴδω , τὸ ὁμοιῶ , γίνεται ἰδάλλω καὶ πλεονασμῷ τοῦ ν ἰνδάλλω , | ||
| πυκτεύω , πυκταλεύω . Ἐναλίγκιος . παρὰ τὸ εἴκω τὸ ὁμοιῶ : ὥσπερ παρὰ τὸ πήσσω πάγιος , ἁρμόζω ἁρμόδιος |
| ' ⌊ εὐώδεα ⌋ Θεσσαλίας ⌊ [ ] ⌋ ⌊ μηλοτρόφου ⌋ ἐν γυάλοις : ⌊ κεῖθεν καὶ Ἀριστοτέλης ⌋ | ||
| Ἀρχίλοχος [ . ] ὁ δ ' Ἀσίης τε καρτερὸς μηλοτρόφου . φησὶν οὖν ὅτι τῷ λόγῳ μὲν προσποιεῖται , |
| . . . , : ἀκτίς : παρὰ τὸ ἀΐσσω ἀΐξω ἀκτός : καὶ παρώνυμον ἀκτίς : ἡ ἀΐσσουσα πανταχόθεν | ||
| τὸ ζῷον . παρὰ τὸ ἀΐσσω , τὸ ὁρμῶ , ἀΐξω , ἀποβολῇ τοῦ ω γίνεται ἄϊξ καὶ κατὰ συναίρεσιν |
| ἔχρησεν . Ἡμῖν δ ' οὐ παραλειπτέον τὰ περὶ Ἄτλαντος μυ - θολογούμενα καὶ τὰ περὶ τοῦ γένους τῶν Ἑσπερίδων | ||
| , με : εἰ δὲ τὸ υ , μύϲτρον , μυ : εἰ δὲ τὸ ο , μόδιον , μο |
| ἐπιοῦσαν τὰ μέρη λιπόντες λέγομεν ἕωλα . . , : ζεύγλη : παρὰ τὸ ζεύγω ζεύξω ζεύγλη , ὡς ἀΐσσω | ||
| φύτλη : φύτλη : ἡ φύσις . ὡς ζεύγω ζεύξω ζεύγλη , τρώγω τρώξω τρώγλη , οὕτω φύω φύσω φύτλη |
| , ἐθνικόν , ἐρωτηματικόν , ἀόριϲτον , ἀναφορικόν ὃ καὶ ὁμοιωματικὸν καὶ δεικτικὸν καὶ ἀνταποδοτικὸν καλεῖται , περιληπτικόν , ἐπιμεριζόμενον | ||
| ὁποῖοϲ ὁπόϲοϲ ὁπηλίκοϲ . Ἀναφορικὸν δέ ἐϲτιν , ὃ καὶ ὁμοιωματικὸν καὶ δεικτικὸν καὶ ἀνταποδοτικὸν καλεῖται , τὸ ὁμοίωϲιν ϲημαῖνον |
| μετὰ τῆς ἴ ἀντωνυμίας , οἷον ἐγώ σύ ἴ , Ἴγνης Ἴγνητος , καὶ ἐφύλαξε τὴν αὐτὴν κλίσιν , ὥσπερ | ||
| καὶ τὸ Φάγρης Φάγρητος καὶ τὸ Μάγνης Μάγνητος καὶ τὸ Ἴγνης Ἴγνητος καὶ τὸ Μάσης Μάσητος καὶ τὸ Πάρνης Πάρνηθος |
| πόλεως εὕρηται . Ὡς εἰρήκαμεν δὲ πάντα τὰ εἰς ων περισπώμενα διὰ τοῦ ντ κλίνονται , χωρὶς δηλονότι τοῦ Ποσειδῶν | ||
| τος ἔχουσι τὴν γενικήν . Πρόσκειται πάλιν βαρύτονα διὰ τὰ περισπώμενα , οἷον διὰ τὸ Σωκλῆς Σωκλοῦς , Προκλῆς Προκλοῦς |
| τάφους Νηρέως καὶ σκύφον . Καδμίλου : Καδμίλος ὁ Ἑρμῆς βοιωτικῶς † οὗ καὶ Κλεοβούλης υἱὸς ὁ Μυρτίλος ὁ Οἰνομάου | ||
| , οἷον Ἀχιλλίος βασιλίος : τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ Ζεύς βοιωτικῶς γινόμενον κατὰ τὴν γενικὴν Διός διὰ τοῦ ι καὶ |
| ἔχον κατὰ τὸ μέϲον αὑτοῦ τὸ ν μνᾶν δηλοῖ , μν : εἰ δὲ τὸ ε , μέδιμνον , με | ||
| ! ! ] [ ! ! ! ! ! ] μν [ ! ] τοῦ τυχτω [ ! ! ! |
| εἰς ων καθαρὰ βαρύτονα διχρόνῳ παραληγόμενα εἰ μὲν ἐκτείνουσι τὸ δίχρονον , τρέπουσι τὸ ω εἰς ο , εἰ δὲ | ||
| ὅτι μακρὰ συλλαβή ἐστιν ἡ ἔχουσα μακρὸν φωνῆεν ἢ μηκυνόμενον δίχρονον ἢ μίαν τῶν διφθόγγων , ἐζήτησάν τινες , ὅτι |
| τὴν αὐτοῦ θυγατέρα κοσμήσει βασιλικῇ ὡς πρὸς βορὰν τῷ κήτει ἐξέθετο . διερχόμενος δὲ Ἡρακλῆς καὶ ὑποσχεθεὶς παρὰ Λαομέδοντος ἀθανάτους | ||
| ἐλύθη πεμπταίῳ . Ἐν τούτῳ τῷ τμήματι ὁ Ἱπποκράτης λόγους ἐξέθετο τοὺς μὲν περὶ νοσημάτων , τοὺς δὲ περὶ αἰτιῶν |
| , Γνῶθι σεαυτόν , καὶ Μηδὲν ἄγαν , καὶ τρίτον Ἐγγύα , πάρα δ ' ἄτα . τούτων ἕκαστον ὑπάρχον | ||
| σοφῶν σκεπτικὰ εἶναι , οἷον τὸ Μηδὲν ἄγαν , καὶ Ἐγγύα , πάρα δ ' ἄτα : δηλοῦσθαι γὰρ τῷ |
| ἐμβαλοῦμεν κατ ' ὀρθὰϲ γωνίαϲ τεμνούϲαϲ ἀλλήλαϲ παραπληϲίωϲ τῷ χι ϲτοιχείῳ : τούτων δὲ τὴν ἑτέραν εἶναι δεῖ τὴν ἤδη | ||
| τι φέρομεν , καὶ ταύταϲ εἰϲ ἓν ἀγαγόντεϲ τῷ λάμβδα ϲτοιχείῳ παραπλήϲιον ἀφαιροῦμεν ϲωμάτιον , ὡϲ εἶναι τὸ μὲν ὀξὺ |
| εἰς θεωρίαν ὑποκείμενον ἔχοντες σκοπούντων εἴτε μόνα ταῦτα παρὰ τὸ ἀποφαντικὸν τοῦ λόγου τὰ εἴδη εἴτε καὶ ἄλλο τι , | ||
| οὖν ὅτι τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ ψεῦδος περὶ μόνον τὸν ἀποφαντικὸν θεωρηθήσεται λόγον καὶ τὰ τούτου εἴδη , τήν τε |
| ἀκόλουθον οὕτως , ἐπεὶ γὰρ ἐχειροτονήσατε τοῦτον πρεσβευτήν , ὡς φυλάξοντα τοὺς ἄλλους , ἐνταῦθα τὸ ἐναντίον προσλαβὼν οὕτως ἐπάγει | ||
| πρὸς ταῦτα ἐβουλεύσαντο ἐς Θεσσαλίην πέμπειν κατὰ θάλασσαν πεζὸν στρατὸν φυλάξοντα τὴν ἐσβολήν : ὡς δὲ συνελέχθη ὁ στρατός , |
| ει διφθόγγου ἀποβάλλουσι τὸ ι , οἷον χαρίεις χαρίες , τιμήεις τιμῆες , Μαλόεις Μαλόες : τοιοῦτον γάρ ἐστι καὶ | ||
| ντ θέλουσι κλίνεσθαι , οἷον χαρίεις χαρίεντος ὅτι χαρίεν , τιμήεις τιμήεντος ὅτι τιμῆεν , δαφνήεις δαφνήεντος ὅτι δαφνῆεν : |
| δὲ κἀνταῦθα τῶν μειζόνων λόγων γίνεται τετράχορδον παρὰ τὸ σύντονον διατονικὸν ὁμαλώτερον ἐκείνου καὶ καθ ' αὑτὸ καὶ ἔτι μᾶλλον | ||
| ἐστι τρία τὰ προειρημένα . πᾶν οὖν ἔσται μέλος ἤτοι διατονικὸν ἢ χρωματικὸν ἢ ἐναρμόνιον ἢ κοινὸν ἢ μικτὸν ἐκ |
| , ἀλλὰ δοκεῖς , ἀτυχεῖς . οὕτω καὶ Φιλόλαον ἀνεῖλε Κρότων ποτὲ πάτρη , ὥς μιν ἔδοξε θέλειν δῶμα τύραννον | ||
| ἐπὶ τὴν βασιλείαν ἐκαλεῖτο ὑπὸ Ῥωμαίων οὔπω πόλις ἦν ἡ Κρότων : τέτταρσι γὰρ ὅλοις ὕστερον ἔτεσιν ἢ Νόμαν ἄρξαι |
| . . . † ἀοιδὸς ἀειδέμεναι : προκατάρχει ῥῆμα τὸ ἀείδω , ἔφαμεν δὲ ὅτι ἔθος ἔχουσιν οἱ ποιηταὶ παρατιθέναι | ||
| βουκολέεσκεν : οὕτως καὶ ἐνθάδε : † ἀοιδὸς ἀειδέμεναι . ἀείδω ἀοιδός . ἀπὸ τούτου καὶ τὸ ἀοιδή , οὐ |
| τὸ ὄνομα ἀπὸ τοῦ ὁμοῦ ναίειν ὁμοναῖος , καὶ τροπῇ Αἰολικῇ τοῦ ο εἰς υ , καὶ τοῦ κατὰ τὸ | ||
| σύνευνον . . ΘΗΛΥΤΕΡΑΩΝ . Θηλυτέρων ἦν , καὶ ἐπεκτάσει Αἰολικῇ γέγονε θηλυτεράων . . Ὁ Ἀμφιτρύων ἀπέκτεινε τὸν πατέρα |
| ἔχοντες πολλῶν θεῶν . ἀποπεμπτικοὶ δὲ ὁποῖοι καὶ παρὰ τῷ Βακχυλίδῃ ἔνιοι εὕρηνται , ἀποπομπὴν ὡς ἀποδημίας τινὸς γινομένης ἔχοντες | ||
| λῖτα , τὸ παρὰ Σαπφοῖ αὔα , τὸ πυργοκέρατα παρὰ Βακχυλίδῃ , δυνατὸν καὶ ἐπὶ τοῦ προκειμένου τῇδε γεγενῆσθαι τὸν |
| ἔχῃ καὶ μὴ ἀνίῃ τὴν πόλινἴσμεν δ ' ὃν τρόπον εἴληφε Φερὰς καὶ χωρὶς τῶν Φερῶν ἴσμεν ὃν τρόπον Φοιβίδας | ||
| γὰρ ἦν ὡς χρησμοδοτῶν . ἄλλως : ὡς ἐν ἀρνήσει εἴληφε τὴν τοῦ θεοῦ ἐπίκλησιν . οὐδείς , ὃς ἔχειν |
| ἴσχω ἰσχός , καὶ πλεονασμῷ τοῦ ν ἰσχνός . οὕτως Φιλόξενος ἐν τῷ Περὶ παραγώγων . . . . . | ||
| πλεονασμῷ τοῦ ο μετὰ τοῦ ἀνεκφωνήτου ι ὀρεσκῷος . οὕτω Φιλόξενος . . . , : ὀρταλίζειν : ὄρω ἐστὶ |
| βασιλεὺς τῶν μὲν τοιούτων οὐδέποτε ἀκροᾶται συνεχῶς : κάλλιστον δὲ εὕρεμα ἡγεῖται κυνηγεσίαν , καὶ τούτῳ μάλιστα χαίρει : δι | ||
| ἑνώσας καλῶς χρῶ πολυτελεστάτῳ μύρῳ . Λυσιπόνιον μυράκοπον Τιμοκλιανοῦ ἰατροῦ εὕρεμα , ᾧ δεῖ χρῆσθαι κατὰ παντὸς μέρους τοῦ σώματος |
| περισπᾶται κατὰ γενικήν . Διὰ τοῦ ε ἡ νῶε παρὰ Ἀντιμάχῳ ἐν Θηβαΐδι ἔδρακε νῶε μολοῦσα : καὶ τού τε | ||
| γίνεται ἀμφοτέρων ὄψ ” ἡ ὄψις : καὶ παρ ' Ἀντιμάχῳ „ Δήμητρός τοι Ἐλευσινίης : ἱερὴ ὄψ . „ |
| : καὶ διὰ τοῦτο ὑπεστάλη καὶ γέγονεν ὡς ἐπὶ τοῦ Θέτιος : ἔτι σεσημείωται Ξόϊς Ξόεως καὶ Ταμίαθις Ταμιάθεως πόλεων | ||
| λέγονται Παπίου καὶ Αἰνείου : οὕτω καὶ ἐπὶ τοῦ Πάριος Θέτιος : ἀλλὰ καὶ ἐπὶ ῥημάτων , πεινῆς διψῆς ζῆς |
| τόδ ' ἐπεὶ Πριάμου μέγας ἀντίδικος Μενέλαος ἄναξ καὶ τὸ Τελαμώνιε παῖ τῆς ἀμφιρύτου Σαλαμῖνος ἐν Αἴαντι Σοφοκλέους καὶ ἐν | ||
| υἱόν ? [ : ] [ Αἶαν διογενές , ] Τελαμώνιε ? , κοίρανε λαῶν , [ ἅμα ] καὶ |
| . ἀτεχνῶς ] ἐκ παντὸς τρόπου . Γ ] τοῦτο παρατέλευτον λέγεται . πάντα ⌈ σοι , φησίν , δίδωμι | ||
| φησί , τὰ εἰς ρ βραχύτονα ἔχοντα τὴν ει δίφθογγον παρατέλευτον μετατιθέντες τὸ ι εἰς ἕτερον ρ προφέρονται τὸ κείρω |
| τὰ κρέα ἀττικῶς . ὦ κρέατα κοινῶς , ὦ κρέαα ἰωνικῶς , ὦ κρέα ἀττικῶς . Ἑνικά . Τὸ τεῖχος | ||
| ὅτε δὴ κείρασθαι , καί τινα ἐπιστολὴν ἀνέπλασαν ξυγκειμένην μὲν ἰωνικῶς , τὸ δὲ μῆκος ἄχαρι , ἐν ᾗ βούλονται |
| εἰς ΑΣ συνεσταλμένα ἀρσενικὰ καὶ θηλυκὰ ὀξύνεται καὶ διὰ τοῦ ΔΟΣ κλίνεται : ὁ φυγάς καὶ ἡ φυγάς , ὁ | ||
| Τένεδος κόρυδος , ὅπερ οἱ Ἀττικοὶ ὀξύνουσιν . Τὰ εἰς ΔΟΣ ὑπερδισύλλαβα ἔχοντα κατ ' ἐπιπλοκὴν σύμφωνον κύρια ἢ προσηγορικὰ |
| δὴ τῆς παλαιᾶς μνήμης καὶ ἐκ τοῦ λόγου μαρτυ - ρεῖται τὰ λεχθέντα ἐν ἀρχαῖς ὑφ ' ἡμῶν , διαφερόντως | ||
| μέτεστι καὶ Λυδοῖς καὶ Μυσοῖς ὡς ἀδελφοῖς . ἱστο - ρεῖται δὲ κώμη ὑπάρξαι τὸ παλαιόν , πατρὶς δὲ καὶ |
| βοτάνη . τὸ δὲ Δρυμός καὶ ἐπὶ τοῦ κυρίου καὶ προσηγορικοῦ ὀξύνεται . Τὰ εἰς ΩΜΟΣ δισύλλαβα προσηγορικὰ ἀρχόμενα ἀπὸ | ||
| τε ὀξύνοιντο : οἷον , λήθη : ἐπί τε τοῦ προσηγορικοῦ καὶ τῆς πόλεως : σήθη : πλήθη . Τὰ |
| ρπ μοιρῶν ὄντος τοῦ διακεκριμένου τοῦ ἀστέρος ἀριθμοῦ προσθήσομεν τῷ διακεκριμένῳ τοῦ ἐπικύκλου ἀριθμῷ , ὑπὲρ δὲ τὰς ρπ ἀφελοῦμεν | ||
| ἡνωμένον οὐκ ἔχει καθαρὸν τοῦ ἀντικειμένου : συνουσίωται γὰρ τῷ διακεκριμένῳ κατὰ ταὐτὸν ὅλον τὸ νοερὸν εἶδος . Δεῖται ἄρα |
| ἄνθρωποι : εἰς δὲ τὴν εὐθεῖαν τῶν δυϊκῶν τὰ δύο εε εἰς η : τὼ Δημοσθένεε τὼ Δημοσθένη : οὐκ | ||
| σφάλλω σφαλερὸς καὶ τήκω τακερός : καὶ κράσει τῶν δύο εε εἰς η γέγονε τρηρός , ὁ δειλός , ἀφ |
| γνώμην ἄκρως φιλόσοφον ἐκφαίνειν : λέγω δὲ εἴς τε τὸν Βοιώτιον Σώστρατον ἀναφέρων , ὃν Ἡρακλέα οἱ Ἕλληνες ἐκάλουν καὶ | ||
| ὑπεκτίθε - ται ὁ Κλεάναξ τὴν Κρηθηΐδα πρὸς Ἰσμηνίην τὸν Βοιώτιον τῶν ἀποίκων λελογχότα , ὃς ἐτύγχανεν αὐτῷ ἐὼν ἑταῖρος |
| : ἤνοπι : σημαίνει τῷ λαμπρῷ . παρὰ τὸ ὄπτω ὄψω γίνεται ὄψ , ὡς κλείω κλείσω κλεὶς καὶ θήσω | ||
| τῶν ῥημάτων ἀεὶ συνεμπίπτει τοῖς πρωτοτύποις : ἰδοὺ γὰρ τὸ ὄψω σημαῖνον τὸ ἁπλῶς βλέπω ἐν τῷ ὀψείω τὸ ὀρέγεσθαι |
| ψυχρὰ καὶ ξηρὰ καὶ ὑγρά . καθ ' ἕκαϲτον μέντοι γένοϲ ἢ ϲπέρματοϲ ἢ ῥίζηϲ ἢ χυλοῦ δυνατόν ἐϲτι κἀκ | ||
| ἐπικαίονταϲ καὶ τὸ τετμημένον μέροϲ : νομὴ γάρ ἐϲτι κατὰ γένοϲ τὸ πτερύγιον , καὶ οὐ καθίϲταται ταῦτα , εἰ |
| ἄλλα τε καὶ ἡ καταίρουσα πρὸς ἡμᾶς ἐκεῖθεν θάλαττα , Λευκάτα τε οὕτως ἐπωνομασμένη κατὰ τὴν ἐνταυθοῖ Λευκάτα τὴν ἐπὶ | ||
| εὐχὰν ἄλλας μείζονος εὐχᾶς δεῖσθαι : Λακεδαιμόνιος εὐξάμενος ἀπὸ τοῦ Λευκάτα ῥίπτειν ἑαυτὸν ἀνέβη καὶ ὑπέστρεψεν ἰδὼν τὸ ὕψος : |
| . Ταῦτα καὶ παραπλήσια τούτοις μυρία τῆς Πλάτωνος περὶ διαδοχῆς μνημονεύεται . Παράδοξα δὲ πράγματα τοῖς ἀνθρώποις ἐμφαίνεσθαί ποτε καὶ | ||
| τῆς πόλεως τέρας γίνεται θαυμαστόν , οἷον ἐν οὐδενὶ χρόνῳ μνημονεύεται γενόμενον οὔθ ' Ἑλλάδος οὔτε βαρβάρου γῆς οὐδαμόθι . |
| ζητήσωμεν τὰ εἰωθότα ζητεῖσθαι κεφάλαια πρὸ παντὸς τεχνικοῦ συγγράμματος . Ἔργα μὲν οὖν ἐστι τὸ ζητεῖν πρῶτον , εἰ ῥητορικόν | ||
| πολλὰ ὑπὸ τοῦ χρόνου λελυμασμένον : ἐγγέγραπται δὲ αὐτῷ τὰ Ἔργα . ἔστι δὲ καὶ ἑτέρα κεχωρισμένη τῆς προτέρας , |
| ' ἀνδρῶν λίπε Κοίρανον ] [ ] ? ἵππιος [ Ποσειδέων . πεντήκοντ ' ἀνδρῶν λίπε Κοίρανον ἵππιος Ποσειδέων . | ||
| ? μακρὰν ? ἔχει τὴν παραλήγουσαν ? [ ] [ Ποσειδέων ] ? ωσκ ! ! ! ! ! [ |
| γενικὴν διὰ τοῦ δος κλινομένην , δηλονότι οὐ δύνανται λέγεσθαι Ἰωνικά : ἄλλως τε δὲ τὰ Ἰωνικὰ οὐδέποτε ἐκφέρονται διὰ | ||
| κίων καὶ ἡ Μαραθών . οὐ πάντα δὲ τὰ τοιαῦτα Ἰωνικά εἰσιν : ἐπεὶ καὶ οἱ Ἀττικοὶ πολλὰ τῶν ὀνομάτων |
| . Κήρυττε δή . Τὸν ἄριστον βίον πωλῶ , τὸν σεμνότατον . τίς ὠνήσεται ; τίς ὑπὲρ ἄνθρωπον εἶναι βούλεται | ||
| τοῦ λαθεῖν . ὀρθῶς δὲ προσέταξας : ἀνείληφας γὰρ τὸ σεμνότατον πρόσωπον τοῦ δικαστοῦ καὶ θέλεις παρὰ Πέρσαις εὐδοκιμεῖν . |
| συνέχειαν τῆς φωνῆς ὡς ἄχρηστον περιεφρόνησε , τὴν δὲ μείζω διέχειαν ὡς ἄπειρον ἀποδοκιμάσασα συμμέτρῳ διαστάσει τὴν μελῳδίαν ὑπεστήσατο . | ||
| ὃς πρὸς ἀμφοτέρους τὸν ἡμιόλιον σώζει λόγον , καὶ μεταξὺ διέχειαν τοῦ ιϚ καὶ τοῦ δ ἐστιν ὁ η , |
| παρὰ τὸ λίαν μᾶν : ἢ παρὰ τὸ λάπτω τὸ σημαῖνον τὸ ἀπὸ δίψης φλέγομαι . Λαῖτμα : τὸ χάσμα | ||
| νῶ νήθω , κνῶ κνήθω : ἀλήθω τὸ αὐτὸ † σημαῖνον τῷ πρωτοτύπῳ . οὕτως Μεθόδιος , . , . |
| ε παρεδρευόμενα , δισύλλαβα μέντοι , πλέω , ῥέω , κέω , ἢ τὰ παρ ' Ἴωσι διῃρημένα , φιλέω | ||
| . : ἀκέων : . . . ἢ παρὰ τὸ κέω , τὸ κοιμῶμαι , κέων ἡ μετοχή : ” |
| . Βέβαιος : ὁ ἀσφαλής : παρὰ τὸ βιβῶ γίνεται βίβαιος , ὡς τιμῶ Τίμαιος καὶ πηδῶ Πήδαιος , καὶ | ||
| καὶ χρήματα μὲν ὑπόκειται μᾶλλον φρουραῖς ἀνθρωπίναις , οὐ μὴν βίβαιος φύλαξ ἔσῃ τοῦ κάλλους . δεῖ γὰρ ἐπιοῦσάν τε |
| τοίνυν οὗτος ὑφίσταται γένη , τό τε ἐναρμόνιον καὶ τὸ χρωματικὸν καὶ τὸ διατονικόν : ἑκάστου δὲ αὐτῶν ποιεῖται τὴν | ||
| [ τῶν ] εἰς τὸ ἡρμοσμένον ἤτοι διάτονόν ἐστιν ἢ χρωματικὸν ἢ ἐναρμόνιον . πρῶτον μὲν οὖν καὶ πρεσβύτατον αὐτῶν |
| ἐπὶ ἐνεστῶτος , ὁπότε μὴ ἀπὸ μέλλοντος εἰς ἐνεστῶτα μετήχθη ποιητικῶς , περισπᾶται : ἰσῶ νοσῶ μασῶ . Τὰ εἰς | ||
| Ῥόδον καὶ Ἀτάβυριν , καὶ ἔτι Λακεδαίμονα καὶ Ταΰγετον : ποιητικῶς δὲ τοὐναντίον . ἐν μέντοι τῷ „ ναιετάω δ |
| πύξος : μύξα : κόρυζα : ὄρυζα : βύβλος : Βύζας : Κύπρις : λυπρός : μύστρα : στρύχνος : | ||
| Ῥώμη . τὸ ἐθνικὸν Κωνσταντινοπολίτης ἄνευ τοῦ υ . τοῦ Βύζας τὸ ἐθνικὸν διὰ τοῦ ι Βυζάντιος , τὸ δὲ |
| ἢ ὡς γεγονότος καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων προγυμνασμάτων ὁμοίως : Ἀναφέρεται δὲ καὶ τοῦτο τὸ βιβλίον ὑπὸ τὸ λογικὸν ὄργανον | ||
| δὲ εἰς Σκυθίαν . Ὃς ῥά θ ' ἑλισσόμενος ] Ἀναφέρεται γὰρ εἰς Σκυθίαν πρὸς βορρᾶν , ὡς μέχρι τοῦ |