| εἰς θεωρίαν ὑποκείμενον ἔχοντες σκοπούντων εἴτε μόνα ταῦτα παρὰ τὸ ἀποφαντικὸν τοῦ λόγου τὰ εἴδη εἴτε καὶ ἄλλο τι , | ||
| οὖν ὅτι τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ ψεῦδος περὶ μόνον τὸν ἀποφαντικὸν θεωρηθήσεται λόγον καὶ τὰ τούτου εἴδη , τήν τε |
| Τούτων οὕτω διαιτηθέντων πάλιν ὡς ἓν τὸν ἐριστικὸν λαμβάνοντες καὶ σοφιστικὸν ζητοῦμεν ἰδεῖν , πῶς ποτε πρὸς τὸν διαλεκτικὸν ἔχει | ||
| ἁπλῶς καὶ κυρίως , ἀλλὰ μὴ κατὰ συμβεβηκὸς κατὰ τὸν σοφιστικὸν τρόπον , ἤγουν ὥσπερ οἱ σοφιστικοὶ ἀπατῶσιν ἀπό τινων |
| ψευδογράφος πρὸς τὸν γεωμέτρην ὁ ἐριστικὸς καὶ σοφιστικὸς πρὸς τὸν διαλεκτικόν : ἐκ γὰρ τῶν αὐτῶν τῇ διαλεκτικῇ παραλογίζεται , | ||
| . ̈ . . ὁ δὲ Κλεάνθης ἓξ μέρη φησί διαλεκτικόν , ῥητορικόν , ἠθικόν , πολιτικόν , φυσικόν , |
| φυτικὴν τῆς ψυχῆς ἕξιν , ᾗ εὐθὺς καὶ τὸ αἰσθητικὸν γενικὸν παρέσπαρται . ὅτι Νέμεσιν καλοῦσι τὴν πεντάδα : νέμει | ||
| τοῦ χρόνου , διῆκον μέντοι δι ' ὅλου , ὡσπερεὶ γενικὸν ὄνομα . . Ἐὰν οὖν ὡς πρὸς τὸ ἐγκείμενον |
| καὶ ὅλον ὑπῆρχε πρὸς ἄλληλα : ἡ γὰρ ἐπὶ μέρους ἀπόφανσις μέρος τῆς καθόλου , ὑφ ' ἥνπερ τέτακται , | ||
| καὶ πρὸς τὸν ὁρισμὸν τῆς καταφάσεως καὶ τῆς ἀποφάσεως ἡ ἀπόφανσις παραλαμβάνεται , δι ' ὧν ῥηθήσεται “ κατάφασις μέν |
| λόγῳ : πέμψασα γὰρ ὡς αὐτοὺς καὶ ὑπομνήσασα τῶν ἑαυτῆς διήλλαξε . φαίνονται τοίνυν ὁμοίως τά τε οἰκεῖα καὶ τὰ | ||
| μοί ποτε Φανίαν χαλεπαίνοντα κἀκεῖνον εἰκῆ , ὥσπερ Χαρῖνος , διήλλαξε μετὰ μῆνας ὅλους τέτταρας , ὅτε ἐγὼ μὲν ἤδη |
| ἐπισυνάπτει τε καὶ περιβάλλει ἀτάκτως διὰ τὸ ταῖς ἐπεμβολαῖς χωρὶς εὐκρινείας χρῆσθαι : ὅθεν ἔδοξέ τισι φλύαρος καὶ ἄλλως ἀσαφὴς | ||
| . ὑπόθεσις καὶ ἀναπλήρωσις τὸ σχῆμα : ἔστι δὲ τῆς εὐκρινείας . ἀπὸ θεῶν καὶ συμπλήρωμα τὸ σχῆμα , ὅπερ |
| ' ἂν ὀρθότερον ἢ πολιτικῆς . Πάνυ μὲν οὖν . Πέμπτον δὲ ἆρ ' ἂν ἐθέλοιμεν τὸ περὶ τὸν κόσμον | ||
| λογικὸν τὸ ὡς ἐν ἀνθρώπῳ , ὅπερ ἐστὶν ἀδύνατον . Πέμπτον ἐπιχείρημα : καί φησιν ὅτι τῷ Σωκράτει τὸ καθόλου |
| καὶ δυνάμενοι συντελεῖν . Φίλιππος μὲν οὖν ὁ Ἀμύντου , πραγματικὸς ἀνὴρ γενόμενος , οὐδέποτε ἐν ταῖς τοιαύταις περιστάσεσιν ἐφείσατο | ||
| , ἁπάσαις τε συλλήβδην κεκοσμημένον ἀρεταῖς : καὶ ὁ μὲν πραγματικὸς τύπος αὐτῷ τοιοῦτος . ὁ δὲ λεκτικὸς πῇ μὲν |
| γνώσει ἡμῶν ὥρισται τὰ ἄτομα . Ἐνταῦθα δηλοῖ τὸ πρῶτον διαιρετικὸν παράγγελμα τὸ λέγον δεῖν τὰς διαιρέσεις ἀπὸ τῶν γενικωτάτων | ||
| τὸ εἰδέναι τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ ψεῦδος , εἶτα τὸ διαιρετικὸν , ἔπειτα τὸ ὁριστικὸν , εἶτα τὸ ὑποκείμενον , |
| , τίς νομιμωτέρα αἴτησις , τίς δικαιοτέρα . Ἡ μέντοι ἀμφιβολία καὶ ἀπ ' αὐτοῦ τοῦ ὀνόματός ἐστι φανερά : | ||
| μὴ ἓν ἀλλὰ πλείονα σημαίνῃ , ἔστι καὶ παρὰ προσῳδίαν ἀμφιβολία , ὡς ἐφ ' οὗ παρέθετο τῆς ἑταίρας ὑποδείγματος |
| τίς διετάξατο , φαμὲν ἐγώ , ἐξαιροῦντες τῆς κατὰ τὸ πύσμα ἀορίστου προφορᾶς τὸ δεδρακὸς πρόσωπον . Ὡς μὲν οὖν | ||
| , ψεῦδος . διαφέρει δ ' ἀξίωμα καὶ ἐρώτημα καὶ πύσμα , προστακτικὸν καὶ ὁρκικὸν καὶ ἀρατικὸν καὶ ὑποθετικὸν καὶ |
| ἐπέγραφεν : “ ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω ” . τὸ δὲ φυσιολογικόν , φασίν , ἀνατέτραπται διὰ τοῦ δευτέρου ἐπιχειρήματος τοῦ | ||
| τούτου χάριν καὶ τὸ θεωρητικὸν εἰς τρία διαιρεῖται , εἰς φυσιολογικόν , μαθηματικόν , θεολογικόν . καὶ ἰστέον ὅτι τὸ |
| πρόπαν̆ ἢ σύμπαν̆ : πάλιν γὰρ ἀπὸ ὀνοματικῆς συντάξεως εἰς ἐπιρρηματικὴν ἐχώρησεν . ἔστι τὸ πᾶν , ὅπερ μονοσύλλαβον μὲν | ||
| παρηγμένων . πρόκειται δὲ ὅτι αἱ προθέσεις , παραγόμεναι εἰς ἐπιρρηματικὴν προφοράν , τόπου σχέσιν ἐπαγγέλλονται . εἰ οὖν μόνον |
| τὰ μὴ οὕτως ἔχοντα . Τῆς ποιήσεως ἡ μὲν ἀμίμητος ἱστορική παιδευτική ὑφηγητική θεωρητική ἡ δὲ μιμητική τὸ μὲν ἀπαγγελτικόν | ||
| δρᾶσαι τὰ εἰρημένα . Τρία δὲ γένη περιόδων ἐστίν , ἱστορική , διαλογική , ῥητορική . ἱστορικὴ μὲν ἡ μήτε |
| ἐν τοῖς δευτέροις εἴρηται τῶν Ἀναλυτικῶν , περὶ δὲ τῶν διαλεκτικῶν καὶ πειραστικῶν ἐν τοῖς Τοπικοῖς , περὶ δὲ τῶν | ||
| πειρώμεθα περὶ τούτων εἰπεῖν τὰ σοφιστικὰ καὶ πάνυ κεκοσμημένα τῶν διαλεκτικῶν παρεληλυθότες . οὐ γὰρ ἐπιδείξεως ἕνεκα προὐστησάμεθα τὴν περὶ |
| ἀμυδρόν τι τυγχάνει ὂν πρὸς ἀλήθειαν . Μὴ γάρ . Βούλει οὖν , ἔφην , ἐπ ' αὐτῶν τούτων ζητήσωμεν | ||
| ποῖόν τι εἶναι αὐτὸ φῶμεν , καὶ πῶς ποιοῦν ; Βούλει σοι λέγω κατὰ τὴν Σωκράτους μαντείαν ; Ὡς τὸ |
| Μήτηρ Πριάμου , ὥς φησι Πορφύριος ἐν τῷ περὶ τῶν παραλελειμμένων τῷ ποιήτῃ ὀνομάτων , κατὰ μὲν Ἀλκμᾶνα τὸν μελοποιὸν | ||
| παρ ' ἐκείνων τοὺς λογισμοὺς τῶν τε εἰρημένων καὶ τῶν παραλελειμμένων ἀπαιτεῖν . ἐγὼ δὲ ὑπὲρ μὲν ὧν ἰδίᾳ ἠπιστάμηνλέγω |
| δὲ ἐγγραμμάτων καὶ τὰ λοιπὰ ἀντὶ συστατικῶν διαφορῶν . Ἡ προσῳδία οὖν , φησί , τάσις ἐστὶ φωνῆς ποιά , | ||
| πάθη . Ζητεῖται κατὰ ποῖον τρόπον τῆς διαιρέσεως διαιρεῖται ἡ προσῳδία εἰς τέσσαρα . Ὀκταχῶς γὰρ γίνεται ἡ διαίρεσις . |
| . καὶ κατὰ τοῦτο ἄρα τὰ προκείμενα μόρια οὐκ ἔχεται ἐπιρρηματικῆς παραγωγῆς . ἔστι δὲ καὶ παρὰ Ἀλκμᾶνι καὶ κατὰ | ||
| βίηφι : εἰ δὲ μὴ τῇδε ἔχει , τὸ τηνικαῦτα ἐπιρρηματικῆς ἔχεσθαι συντάξεως τὰ μόρια , ὡς ἐπὶ τοῦ χαλκόφι |
| ἐστι λέξις κεχαραγμένη ἐθνικῶς τε καὶ Ἑλληνικῶς , ἢ λέξις ποταπή , τουτέστι ποιὰ κατὰ διάλεκτον , οἷον κατὰ μὲν | ||
| αὐτὴν εἰς τὴν σωρείαν λαβὼν ἐπεσκόπησα κατὰ τὸ πρόσταγμα , ποταπή τις ὑπάρχει , καὶ εὗρον πρώτην καὶ ἀσύνθετον : |
| εὖ ἐποίησαν τὸν ἐρώμενον , ἐπειδὰν παύσωνται τῆς ἐπιθυμίας . Δεύτερον ὅτι τοὺς πόνους ὑπολογίζονται οὓς ἔσχον ἐν τῷ ἐρᾶν | ||
| ὁ καθόλου ἄνθρωπος . ἐν οἷς τὸ πρῶτον κεφάλαιον . Δεύτερον ζητείσθω πόθεν εἴρηται ὁρισμός . ὁρισμὸς τοίνυν εἴρηται ὡς |
| γιγνώσκω ; ἐκ τοῦ νοῶ καὶ πλεονασμῷ τοῦ γ Αἰολικῶς γνοῶ , ἐξ οὗ τὸ κατὰ στέρησιν ἀγνοῶ , [ | ||
| . καὶ ἐπίῤῥημα ἀνέδην γέγονεν : ἀθρόως . Ἀγνοῶ , γνοῶ Αἰολεῖς λέγουσι . Ἄχνυμαι , ἄχω ἐστὶ ῥῆμα , |
| λέγω ἴσως ἢ ἀντεῖπεν ἢ οὐκ ἐπείσθη , ἡ δὲ ἀποσιώπησις μείζονα τὴν ὑπόνοιαν πεποίηκεν , ὡς ἐπιβουλεύων τῷ πατρί | ||
| Ἀθήνας , τῇ ὑποσιωπήσει καὶ πάλιν χρησάμενος . τὸ σχῆμα ἀποσιώπησις . τὰς Ἀθήνας ἐμφαίνει διὰ τῆς τοιαύτης ἀποσιωπήσεως . |
| αὐτῶν Ἰωάννου Χάρακος . Πρῶτος δὲ κείσθω ὁ περὶ τῶν μονοσυλλάβων : τὰ εἰς ων μονοσύλλαβα καὶ ὀξύνεται καὶ προσθέσει | ||
| τὸ τ ἐν τῷ ῥήματι . Φιλόξενος ἐν τῷ περὶ μονοσυλλάβων ῥημάτων . Τηλοῦ . παρὰ τὸ τέλος τελοῦ ἐστὶ |
| , ἢ καὶ τῶν στοιχείων , ὡς κατὰ τὸ δέον ἐκτεθείμεθα : οὐκ ἔστι μέντοι ἐπινοῆσαι ὄνομά τι ἐς διπλοῦν | ||
| βλάπτεται . τὸν τοιοῦτον λόγον ἀκριβέστερον ἐν τῷ περὶ συντάξεως ἐκτεθείμεθα . Καὶ τὸ καταφατικὸν δέ καὶ τὸ ἀποφατικόν , |
| εἰ τὰ μὲν κινεῖται τὰ δὲ ἠρεμεῖ , πάλιν τοῦτο τριχῶς ἂν συμβαίνοι : ἢ γὰρ τὰ μὲν κινούμενα ἀεὶ | ||
| , μάτην , φανερῶς , ἐξ ἐναντίας , διχῶς , τριχῶς , τετραχῶς , πολλαχῶς , φανερῶς , προπετῶς ἄλλως |
| καὶ κατὰ σύνθεσιν ἀπαφῶ , ἔνθεν τὸ ἀπαφίσκω , τὸ ἀπατῶ καὶ παραλογίζομαι . ἢ ἡ ἀπό τὸ ἄποθεν δηλοῖ | ||
| δεῖνα ἀντὶ τοῦ σοφίαν διδάσκω . σοφίζομαι δὲ ἀντὶ τοῦ ἀπατῶ . Τὸ τὰ προσήκοντα πρὸς ἀνθρώπους ποιεῖν λέγεται δίκαιον |
| φίλην αὐτῷ συντομίαν συνόψει συντομωτάτῃ περιβάλωμεν : σύνοψις γὰρ καὶ συντομία φίλαι τῷ Ἀριστοτέλει , Πυθαγορείῳ κατ ' ἀλήθειαν γεγονότι | ||
| ἐντελῆ συναγόμενόν τε ἐκ τῶν κατὰ μέρος , ἵνα μὴ συντομία μόνον , ἀλλὰ καὶ σαφήνεια τοῖς ἐντευξομένοις ὑπάρχῃ . |
| ἐνδεχόμενόν ποτε ἄνδρα συνετὸν ὑπάρχειν κακοσύνετον . Περὶ τὰ αὐτὰ καταγίνεσθαι εἰπὼν σύνεσιν καὶ φρόνησιν , ἔδειξεν ἀλλή - λων | ||
| καὶ τὸ συναμφότερον αὐτῶν , λέγω δὲ τὸ ἐν διανοίᾳ καταγίνεσθαι τῶν ποιημάτων : φαμὲν γὰρ οὐκ ἀνέγνω ὁ δεῖνα |
| ἡμᾶς καὶ εἰς τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη ἡ τῶν προγυμνασμάτων ὑπόθεσις , καθὸ τῶν προγυμνασμάτων τὰ μὲν προοιμίοις ἀναλογεῖ | ||
| οἰκεῖον λόγον ἀποδεῖξαι ἰσχύσειε . Καὶ ὁ μὲν σκοπὸς τῶν προγυμνασμάτων τοιοῦτος . Ἀποροῦσι δέ τινες , πῶς ιδʹ τῶν |
| τῶν ἀτόμων προσεχῶς , ἐπειδὴ καὶ τὰ ὑπάλληλα καὶ τὸ γενικώτατον πρὸ τῶν ἀτόμων , ἀλλ ' οὐ προσεχῆ . | ||
| τοῦτο δέ ἐστιν ἄτοπον . οὐ τοίνυν ἀληθές ἐστι τὸ γενικώτατον . καὶ μὴν οὐδὲ ψεῦδος διὰ τὰς ὁμοίας ἀπορίας |
| τοῦ χοροῦ φασι κατ ' ἐρώτησιν : τὸ δὲ ὦ κακοτυχὲς γύναι ἰδίως πρὸς τὴν Μήδειαν ἀναπεφώνηται . τὸ δὲ | ||
| γράφεται δαίμονος τύχαι . . δυσπόλεμον ] δυσπόλεμον ἄρα καὶ κακοτυχὲς καὶ ἄθλιον τὸ γένος τῶν Περσῶν , ἀτυχῆσαν ἐν |
| σόφισμα ἀπὸ τοῦ δεόντως δοκοῦντος ἐρωτᾶσθαι λόγου , εἴγε χρὴ δογματικῶς αὐτοὺς ἐπικρῖναι , καὶ ὅτι συνακτικόν ἐστι τὸ σχῆμα | ||
| λόγῳ λόγον ἴσον ἀντικεῖσθαι , ἀξιοῦντες παραγγελματικῶς τοῦτο παντὶ λόγῳ δογματικῶς τι κατασκευάζοντι λόγον δογματικῶς ζητοῦντα , ἴσον κατὰ πίστιν |
| ἐν τοῖς περὶ συλλογισμοῦ τὰ δύο ταῦτα βιβλία λέγων . Ἔχομεν οὖν τὸν σκοπὸν τοῦ βιβλίου , ὅτι περὶ συλλογισμοῦ | ||
| ὄφιν , πόλις πόλιος πόλιν , μάντις μάντιος μάντιν . Ἔχομεν οὖν πότε ἐστὶν ἡ αἰτιατικὴ ἰσοσύλλαβος τῇ εὐθείᾳ . |
| σύνδεσμον λέγεσθαι : ἐπεὶ ἀνάγκη καὶ τὰ ἄλλα πρόσωπα οὕτως ἐκφέρεσθαι , οἷον : Κἀμοὶ , Κἀσύ , ταῦτα δὲ | ||
| ὀξύτονα ὑπὲρ δύο συλλαβὰς μὴ εἰωθότα καὶ διὰ τοῦ α ἐκφέρεσθαι , ὡς ἔχει τὸ ὀπαὼν , διὰ τοῦ ε |
| , ἡ τοῦ λόγου τάξις καὶ μέθοδος καὶ τὸ σχῆμα δικανικὸν καθαρῶς ἀποφαίνει τὸ εἶδος . Λέγουσι δέ τινες νοθεύεσθαι | ||
| . Οὐκ ἀκριβῶς ἐνταῦθα λέγει : οὐ γὰρ ἀεὶ τὸ δικανικὸν δικανικῶς μελετᾶται , τὸ μὲν γὰρ πρόβλημά ἐστι τοῦ |
| κα - νονίζεται , αἱ δὲ ἄλλαι τέσσαρες , ἡ ἀπαρέμφατος , ἡ προστακτική , ἡ εὐκτικὴ καὶ ὑποτακτικὴ ἀπὸ | ||
| ὑποτακτική , ὡς καὶ βούλημα ψυχῆς παρεμφαίνουσαι . Ἡ δὲ ἀπαρέμφατος οὐκ ἔστι κυρίως ἔγκλισις ἀλλὰ καταχρηστικῶς , διότι οὐδὲ |
| , μακρόθεν αὐτὸν εἶδεν ; ἀλλὰ μήποτε δυεῖν πραγμάτων ἐστὶν ὁμωνυμία διαφερόντων , ὧν τὸ μὲν ἕτερον θεῖός ἐστι λόγος | ||
| τῶν διαιρουμένων ὡς φωνὴ ὁμώνυμος εἰς διάφορα σημαινόμενα μόνη ἡ ὁμωνυμία εὑρίσκεται , οὐ μέντοι καὶ κοινωνία ὁρισμοῦ , ἐπὶ |
| ἐγκλινομένη καὶ ἀναστρεφομένη γενικῇ δοτικῇ καὶ αἰτιατικῇ . Ἡ ἀπό ἐγκλινομένη καὶ ἀναστρεφομένη γενικῇ . Ἡ ὑπέρ ἐγκλινομένη καὶ ἀναστρεφομένη | ||
| , τοῦτο γὰρ δασύνεται : καὶ τὸ ἡμῖν οὖν ἀντωνυμία ἐγκλινομένη καὶ συστελλομένη παρ ' Ἴωσι δασύνεται , παρὰ γὰρ |
| δοκεῖς λέγειν , ἔφην . . : Ἀνεγνώσθη Κεφαλίωνος σύντομον ἱστορικόν . Ἄρχεται ἀπὸ τῆς βασιλείας Νίνου καὶ Σεμιράμεως , | ||
| ὡμολόγηται τυγχάνειν , οὐκ ἂν εἴη τῆς γραμματικῆς μέρος τὸ ἱστορικόν . καὶ ὅτι τῷ ὄντι τοιοῦτόν ἐστιν , αὐτόθεν |
| ἢ πρὸς ἀνασκευήν . Φανερὸν οὖν ὅτι τὸ μὲν καθόλου κατηγορικόν . κατασκευάζεται μὲν γὰρ μοναχῶς , ἀνασκευάζεται δ ' | ||
| τοῦ ὁριστοῦ . τὸ δὲ τί ἐστιν ἅπαν καθόλου καὶ κατηγορικόν : οἱ γὰρ κυρίως ὅροι κατηγορικοὶ ἅπαντες , οἱ |
| ἰσοδυναμοῦν κατὰ τοῦτο ἐπίρρημα πρὸς τὴν ἑπομένην τῶν προτάσεων καὶ αὐτοτελῆ μεμενηκυῖαν συμφύεσθαι , καθάπερ ἔχει καὶ ἐπὶ τοῦ προκειμένου | ||
| διότι συνέβη τὸ βαδίζειν τῷ Σωκράτει . εἰ δὲ οὐκ αὐτοτελῆ τὸν λόγον ἀπεργάζεται , καλεῖται παρακατηγόρημα ἢ παρασύμβαμα , |
| ' αὐτῶν τῶν ὀνομάτων ποιεῖσθαι τὰς διαβολάς : οὐ γὰρ ῥητορικὸν ἀρχόμενον πολλοῖς προσκρούειν . ἀνύει δὲ πολλὰ διὰ τῆς | ||
| : ἐπεὶ τάχιστ ' κτλ . . . ] Σχῆμα ῥητορικὸν τὸ λεγόμενον διηγηματικόν . . : δῆθεν ] Ἀληθῶς |
| αʹ περίοδος ἐξ ἰαμβικῆς καὶ τροχαϊκῆς συζυγίας : ἡ μέντοι τροχαϊκὴ συζυγία τρίβραχυν ἔχει τὸν πρῶτον πόδα , ἤτοι χορεῖον | ||
| τὸ ιαʹ προσοδιακὸν παρὰ τὴν ἰαμβικὴν συζυγίαν . τὸ ιβʹ τροχαϊκὴ διποδία , ὅ ἐστι μονόμετρον . ἡ δὲ ἐπῳδὸς |
| ὅθεν κατὰ δύναμιν τὴν ἰδίαν πειρασόμεθα , τὸν περὶ τῶν ἀντωνυμιῶν λόγον διεξιόντες , τὰ μὲν παρέλκοντα παραπέμπεσθαι , τὰ | ||
| ἄνθρωποι ἢ ἡμεῖς ἐπὶ παντὸς ἀριθμοῦ τάσσομενἐπὶ . μέντοι τῶν ἀντωνυμιῶν κατὰ τρίτα καὶ πλείονες αἱ φωναὶ ἐσχηματίσθησαν , εἴγε |
| ἀναγκαίως ἕπεσθαι τοῖς κειμένοις τὸ ἐπιφερόμενον βλέποντας εὐθὺς ἡγεῖσθαι καὶ συλλογιστικὸν εἶναι τὸν λόγον : ἀπάτη γὰρ γίνεται παρὰ τοῦτο | ||
| σύστημα ἐκ λημμάτων καὶ ἐπιφορᾶς : τὸν δὲ συλλογισμὸν λόγον συλλογιστικὸν ἐκ τούτων : τὴν δ ' ἀπόδειξιν λόγον διὰ |
| καὶ τὸ φυσιολογικὸν λέγεται θεωρητικὸν καὶ τὸ μαθηματικὸν καὶ τὸ θεολογικόν . ταῦτα μὲν περὶ τῆς διαιρέσεως τοῦ θεωρητικοῦ . | ||
| τοίνυν τοῦτο εἰς τρία , εἰς φυσικόν , μαθηματικόν , θεολογικόν . καὶ εἰκότως : ὁ γὰρ φιλόσοφος πάντα τὰ |
| τοῦ ὀρθοτονουμένου οὐκ ἔτυχεν , τουτέστιν ἡ ἐγκεκλιμένη ἀντωνυμία οὐδέποτε προτακτική , οὐδὲ ἐκείνη ὑποτακτικὴ δεόντως παραληφθήσεται , ὅπου γε | ||
| τοῦ ὀρθοτονουμένου οὐκ ἔτυχεν , τουτέστιν ἡ ἐγκεκλιμένη ἀντωνυμία οὐδέποτε προτακτική , οὐδὲ ἐκείνη ὑποτακτικὴ δεόντως παραληφθήσεται , ὅπου γε |
| ἡ περὶ τὸ γένειον κυκλοτερὴς περιείλησις , σκέπαρνος ἡ μηνοειδὴς ἐπαγωγὴ τῆς περιειλήσεως . ἐν δὲ τοῖς ἀποτελέσμασι τῶν πλοκῶν | ||
| ἐδώκατε ; ἐγὼ μὲν οἶμαι . „ εἶτα πάλιν ἡ ἐπαγωγὴ ἐνθυμηματικῶς . ἴδιον δὲ ἐνθυμήματος δριμύτητος δόξαν ἀποτελεῖν , |
| ἰδέα τῶν γενομένων καὶ ἁ φύσις . τὸ μὲν ἔργον ἁμαρτάνεται τοῖς τεχνίταις , ὅκκα παραλλάξῃ τὸν τᾶς τέχνας λόγον | ||
| λέγοντος , Ὀλίγων , ἔφη , καὶ παρ ' οἷς ἁμαρτάνεται . ἵπτασθαι δὲ ἐπὶ τοῦ πέτεσθαι πολλῶν λεγόντων , |
| Αἰολεῖς , ἔνθεν ἡ στέρησις ἀγνοῶ : ἐκ δὲ τοῦ γνώσκω πάντως κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν τὸ γιγνώσκω . λέγει δὲ ὁ | ||
| , τρώσω , τρώσκω , καὶ τιτρώσκω : γνώσω , γνώσκω , καὶ γιγνώσκω : θνήσω , θνήσκω : μνήσω |
| τὸ εἶναι πεπιστευμένῳ ; τίς ἐρεῖ τὸν αὑτοῦ κύριον τὸν ἀμφισβητούμενον ; οὔπω Περικλῆς ἐγένετο ὁ Ὀλύμπιος καὶ πᾶσιν ἤδη | ||
| ἀργύριον μὲν δοὺς τοσοῦτον , ἔπειθ ' ἓν λαβὼν χωρίον ἀμφισβητούμενον εἰς ἀποτίμησιν , σὺν οἷς πρότερον ἐζημίωτο , τὸν |
| ἀνθρώπων ἴδιον ὥρισται , διάνοια μέν ἐστιν ὁ λόγος ὁ ἐνδιάθετος διέξοδός τις οὖσα καὶ ἀναπόλησις καὶ διάκρισις τῶν μνημονευθέντων | ||
| τὸ ἐνάρθρου . Ἔστι δὲ καὶ πρῶτος τῇ φύσει ὁ ἐνδιάθετος τοῦ προφορικοῦ , ἐπεὶ καὶ συναναιρεῖ μὲν αὐτόν , |
| ἀπὸ οὐσίας καὶ ἰδιότητος . οὐσία δὲ τὸ κοινῶς καὶ γενικῶς θεωρούμενον , οἷον τί φόνος ; τί ἱεροσυλία ; | ||
| , ὥστε ἐκεῖνο τὸ μέρος μέτωπον γίνεσθαι . Πᾶσι δὲ γενικῶς παραγγεῖλαι τὴν δευτέραν τάξιν μηδένα θαρσῆσαι παρελθεῖν , κἂν |
| ὡς τὸ ὦ μόριον ἐπεκταθὲν διὰ τοῦ τα ἐποιεῖτο καὶ κλητικὸν ἐπίφθεγμα , καθότι καὶ τῷ δή τὸ δῆτα παρέκειτο | ||
| ἔα ] φεῦ φεῦ φεῦ φεῦ . . τὸ ἆ κλητικὸν ἐπίρρημά ἐστιν , ἢ μᾶλλον προσφωνηματικόν : διαφέρει δὲ |
| καὶ καθόλου χρησιμώτεροι ἂν δοκοῖεν εἶναι . εἰ δέ τις διλογεῖν ἡμᾶς οἴεται , ὅτι περὶ τῶν αὐτῶν λέγομεν νῦν | ||
| ἐκυρίευσε πόλεων ἐπιφανῶν προδεδηλωκότες ἐν ταῖς πρὸ ταύτης βίβλοις τὸ διλογεῖν ὑπὲρ τῶν αὐτῶν παρήσομεν . ἐπεβάλετο μὲν οὖν καὶ |
| ψιθύρισμα δὲ ἢ τὸ μέλισμα ἢ τὸ σύριγμα ἢ τὸ κροῦμα . ψιθυρίζειν τινὲς ὀνοματοποιεῖσθαί φασιν , ὡς τὸ κρίκε | ||
| λέγεται τὸ ἐκ τῶν συναφιεμένων ἀλλήλοις φθόγγων , ὃ καλεῖται κροῦμα . τῆς οὖν μουσικῆς ἐκ τριῶν τῶν συνεκτικωτάτων τελειουμένης |
| πολλὰς καὶ διαφόρους ἔχουσα δυνάμεις , καὶ ἡ τῶν συλλαβῶν πλοκὴ παντοδαπῶς σχηματιζομένη . τοιαύτην δὲ ἤδη δύναμιν ἐχόντων τῶν | ||
| , ὅτε διὰ τῶν ἑξῆς φθόγγων ποιούμεθα τὴν μελῳδίαν , πλοκὴ δέ , ὅτε διὰ τῶν καθ ' ὑπέρβασιν λαμβανομένων |
| ὁμοίωσις , εἰκών , παράδειγμα , παραβολή , χαρακτηρισμός , εἰκασμός , συντομία , βραχύτης , σύλληψις , ἐπανάληψις , | ||
| ὡς γένος εἴδους : ἡ μὲν γὰρ εἰκὼν οὐκ εὐθέως εἰκασμός , ὁ δὲ εἰκασμὸς πάντως εἰκών . Συντομία ἐστὶ |
| πρὸς τὸ κτῆμα συντρέχουσα διάθεσις , ἐάν τε κατ ' ἐνεργητικὴν ᾖ ἐκφορὰν ἐάν τε κατὰ παθητικήν , μόνως ἀναλύεται | ||
| εὐκτικῇ καὶ ἐπὶ τῶν ὑπολοίπων , οὐ μὴν κατὰ διάθεσιν ἐνεργητικὴν ἢ παθητικήν : ἢ καὶ ἔτι οἷς μὲν μετὰ |
| γνωστὰ αὐτῷ γίνονται τὰ ῥήματα τοῦ κυρίου τὰ λεγόμενα διὰ παραβολῶν : ὅσοι δὲ βληχροί εἰσιν καὶ ἀργοὶ πρὸς τὴν | ||
| διπλασιάσαι πρόχειρον ἔτι κἂν μὴ ὁμοίως δύο μόνων γινομένων τῶν παραβολῶν . τὸ τρίτον δὲ ἢ λαβεῖν ἢ τριπλασίαν θεῖναι |
| τόπου ἐμβολὴ ἐξ ὀνόματος , καθόλου , ὅρκος . Καὶ εἰρωνεία μέν ἐστι τὸ διὰ τοῦ ἐναντίου τὸ ἐναντίον σημαῖνον | ||
| , εἰρωνεία , διαπόρησις , διασυρμός , ἀποστροφή . τούτων εἰρωνεία μέν ἐστι λόγος ἐναντίος οἷς ἐνθυμούμεθα , κατ ' |
| ἐκ τῶν ἀρχῶν πρόεισι τῶν γεωμετρικῶν , τὸ ὅλον τοῦτο πειραστικὸς συλλογισμὸς ἐν μαθήμασιν : εἰ δὲ ἀπό τινων κοινοτέρων | ||
| ὡς ἂν γραφεῖεν οὐ γεωμετρικός . ὅθεν συνθλίβει μὲν ὁ πειραστικὸς εἰς ἀντιφάσεις τὸν προσποιούμενόν του ἐπιστήμονα εἶναι καὶ ἐπ |
| ὁ οὖν λέγων νεαρὸν τὸ κρέας καὶ πρόσφατον τὸ ὕδωρ ἀκυρολογία † † . τὸ βίος τοῦ ζωὴ διαφέρει , | ||
| ἃ δὲ περὶ ἐναλλαγὴν λέξεως ἐν συντάξει , ὡς ἡ ἀκυρολογία . βαρβαρισμός ἐστιν ἁμάρτημα ἐν μιᾷ λέξει περὶ τὴν |
| λιποῦσα . χρῶνται δὲ τῷ τοιούτῳ σχηματισμῷ οἱ ποιηταὶ ὅτε διηγηματικὸν ποιοῦσι τὸν λόγον . εἰσὶ γοῦν τῆς μονοστρόφου ταύτης | ||
| τοῖς ποιήμασιν αὐτοῦ . εἶδος γὰρ λόγου ἐστὶ καὶ τὸ διηγηματικὸν καὶ τὸ δραματικὸν καὶ τὸ μικτόν , καὶ διὰ |
| τὸ φυσικὸν ἔχει καὶ δογματικὸν τό τε μαθηματικόν τε καὶ γεωμετρικὸν καὶ τὰς ἀναλογίας τῶν ἀριθμῶν καὶ ὅση τῶν ἀπὸ | ||
| τὰ νότια σχήματα , τραπέζιον εἶδος ἔχουσα , ὃ ἔστι γεωμετρικὸν θεώρημα : ὅπου ἐν τοῖς Γαδείροις εἰς ὀξὺ λήγουσα |
| ἰατρικόν ἐστι τὸ ζήτημα : εἰσὶ γὰρ καὶ ἰατρικὰ καὶ φιλόσοφα ζητήματα : καὶ ἰατρικοῦ μὲν ζητήματος παράδειγμα , ὃ | ||
| ἀνενέωσεν αὐτήν . ἐπαιδεύθη καὶ ἐν Ἀθή - ναις τὰ φιλόσοφα . οὗτος δὲ ὁ Ἀριστείδης νέος ὢν πικροτάτην λέγεται |
| ἐν ἱεραῖς βίβλοις ἱλαστήριον . τούτου μῆκος μὲν καὶ πλάτος μεμήνυται , βάθος δ ' οὐδέν , ἐπιφανείᾳ γεωμετρικῇ μάλισθ | ||
| ἅπερ ἐν τοῖς γραφεῖσι περὶ τοῦ κατ ' αὐτὸν βίου μεμήνυται , τεττάρων ἄθλων ἐξαιρέτων τυγχάνει , [ τυχὼν ] |
| πολλὴν προθυμίαν καὶ τῶν πολλῶν πρὸς τοῦτο παρεχομένων , διότι πειστικόν ἐστι τὸ γινώσκειν , πόθεν ἥκει τὸ συμφέρον . | ||
| καὶ ἄλλο θεματικόν , οὕτω καὶ ἄλλο πίστις καὶ ἄλλο πειστικόν . Ῥητορικὴ δὲ λέγεται ἤτοι ἀπὸ τοῦ ῥύδην λέγειν |
| τῶν μὴ ἐν γυμνάσμασιν . Ἴδωμεν δὲ καὶ τὸν τοῦ ῥητορικοῦ προγυμνάσματος ὅρον : ἔστι δὲ προγύμνασμα ῥητορικὸν εἰσαγωγικὴ τριβὴ | ||
| πάντα τὸν προκείμενον διαθέσθαι λόγον . βʹ . Εἴδη τοῦ ῥητορικοῦ ἐστι τέσσαρα , δικανικὸν συμβουλευτικὸν ἐγκωμιαστικὸν ἱστορικόν . Δικανικὸν |
| μεγάλ ' ὠφελήσεσθε πρὸς ἱστορίαν τῶν κοινῶν , καὶ ὅση δεινότης ἦν ἐν τῷ Φιλίππῳ θεάσεσθε . Οὐκ ἦν τοῦ | ||
| δέδεικται ἄρα , ὅτι καὶ ἐπὶ τοῦ δοξαστικοῦ δύο εἴδη δεινότης καὶ φρόνησις : ἡ μὲν δεινότης ὡς φυσικὴ ἀρετή |
| δὲ ε , οἷον ἀμφί ἑ , ἀντωνομία νῦν ἀρσενικὴ ὀρθοτονουμένη , νῦν μεταλαμβανομένη εἰς σύνθετον : Ἀπολλόδωρος δὲ ψιλοῖ | ||
| νοεῖται καὶ δύο πρόσωπα παρεμφαίνει . ἴσως δὲ καὶ ἡ ὀρθοτονουμένη ἀντωνυμία , κἂν ἁπλῆ ᾖ , διὰ τῆς ἐπιούσης |
| 〚 οὐκ ἂν πρώτῳ λέγειν ἐπιτρέψαιμί σοι 〛 , ἔδοξεν εὐφημότερον ἀποκρίνεσθαι πρὸς τὸ ὑπ ' ἐκείνου ῥηθὲν “ διαρραγήσομαι | ||
| . Καλλίου : πιθήκου . Τὰ δυσχερῆ γὰρ τῶν ὀνομάτων εὐφημότερον εἰώθασιν οἱ Ἀττικοὶ προφέρεσθαι , καὶ τὸν πίθηκον οὖν |
| τοῦ θνητοῦ συμφθείρεται ὁ πρὸς αὐτὸ δεσμὸς τοῦ ἀθανάτου . Ἄμεινον δὲ καὶ τὰ Θεοφράστου παραθέσθαι περί τε τοῦ δυνάμει | ||
| καὶ ὁ δεύτερος , τὸ δὲ δημιουργούμενον ὁ τρίτος . Ἄμεινον γὰρ οὕτω λέγειν ἢ ὡς ἐκεῖνος λέγει προστραγῳδῶν , |
| ὁ εὐτελής . τάχα δ ' ἀπὸ τούτων καὶ ἡ σκευωρία καὶ ἡ σκευοποιία καὶ τὸ ἐσκευοποιημένον πρᾶγμα , ὡς | ||
| στρέμφυλα Ἕλληνες . στύρακα θηλυκῶς Ἀττικοί , ἀρσενικῶς Ἕλληνες . σκευωρία καὶ σκευωρήματα Ἀττικοί , συσκευή Ἕλληνες . συνέριθοι Ἀττικοί |
| . ἀλλὰ τὸ μετὰ τὴν ἐπαγγελίαν οὐκέτι κοινόν , ἀλλὰ καινοπρεπές : ἐπαγγειλάμενος γὰρ οὐκ εἶπε τὸ ἐπακόλουθον τῆς ἐπαγγελίας | ||
| ἄηθες καὶ ἄτοπον . ἕν τε οὐδέν : τὸ σχῆμα καινοπρεπές ξυνενεγκόν : λυσιτελῆσαν . πρὸς αὐτό : τὸ νόσημα |
| γενόμενα ἐπιρρήματα μιᾶς ἐννοίας ἐστὶ παρεμφατικά , οὐ δεόμενα παραθέσεως προθετικῆς , αἱ μέντοι γενικαί , ἐχόμεναι συντάξεως τῆς πρὸς | ||
| , πότερον ἥνωται καὶ τύπος ἐστὶν ἐπιρρηματικός , ἢ ἐκ προθετικῆς συντάξεως ἐπιρρήματος ἔννοιαν παρίστησι , καθάπερ ἔστιν ἐπινοῆσαι ἄπειρα |
| οὕτως ἔρως σοι πρὸς θεῶν τελεσφόρος γένοιτο παίδων καὐτὸς ὄλβιος θάνοις . εὕρημα δ ' οὐκ οἶσθ ' οἷον ηὕρηκας | ||
| πέπονθε πρὸς τὸν Πέρσην διαιρούμενος . τὸ δὲ γηραιὸς δὲ θάνοις παρέγγραπτον ὡς ἀδιανόητον . μουνογενὴς ⌊ ⌋ δὲ πάις |
| ἄλλως μὲν συνήλλαξεν , ἄλλως δὲ σπεύδει διαλυθῆναι . ἡ νομικὴ μὲν οὖν ἡ ἀγοραία τοιαύτη , ὡς τόδε μὲν | ||
| ἡ πραγματικὴ τοῦτο ἔχει ἐν τῇ τῶν παρανόμων γραφῇ : νομικὴ γὰρ ἐνταῦθα ἡ ζήτησις : ῥητοῦ γὰρ ζήτησις ὧδε |
| δὲ ἑνὸς μέρους τὸ ὅλον . ἠΰς καλὸς κἀγαθός . ἐσχημάτισται ἀπὸ τοῦ ἐΰς . ἠΰτε ὡς : “ ἠΰτε | ||
| , ὅτι καὶ ἡ ψυχὴ κατ ' ἀνάγκην μὲν διηνεκῶς ἐσχημάτισται , ἔστι δ ' ὅμως καὶ ψυχῆς κατὰ φύσιν |
| ἔργοις . οἷον , ταχέως ἅμα βοῆ . ἀνεσόβοω : σοβῶ ἐστὶ , τὸ ἐντρέχω . ἔνιοι δὲ τὸ ἐκδιώκω | ||
| δολῶ : δονῶ : θολῶ : κροτῶ : κλονῶ : σοβῶ : στορῶ : τορῶ : φρονῶ : χολῶ : |
| . ὥστε ἐν μὲν ταῖς Κατηγορίαις διέλαβεν περὶ ἁπλῶν φωνῶν σημαντικῶν τῶν πραγμάτων διὰ μέσων τῶν νοημάτων , ἐν δὲ | ||
| διέλαβεν ἐν ταῖς Κατηγορίαις , οὐκ ἀσήμων ἀλλὰ περὶ φωνῶν σημαντικῶν τῶν πραγμάτων διὰ μέσων τῶν νοημάτων . καὶ καλῶς |
| Πάνυ μὲν οὖν . Τέχνη ἄρα ἐστὶν ἡ παρασιτική . Τέχνη , ὡς ἔοικεν . Καὶ μὴν κυβερνήτας μὲν ἀγαθοὺς | ||
| καὶ ὥσπερ ἐν τῷ Περὶ εὑρέσεων βιβλίῳ ἐπιγραφῆς οὔσης Ἑρμογένους Τέχνη περὶ εὑρέσεων : περὶ τῶν ἐξ ὑπολήψεως προοιμίων , |
| , κατὰ ῥήματοϲ λεγόμενον ἢ ἐπιλεγόμενον ῥήματι . Τῶν δὲ ἐπιρρημάτων τὰ μέν ἐϲτιν ἁπλᾶ , τὰ δὲ ϲύνθετα : | ||
| τὴν ευ ἐβάρυναν τὸ ἐπίρρημα . [ Τὰ τοπικὰ τῶν ἐπιρρημάτων τρεῖς ἔχει διαστάσεις , τὴν ἐν τόπῳ , τὴν |
| μοναχῶς ἢ τριχῶς κατασκευάζεται , τὰ δ ' ἐν μέρει τετραχῶς ἢ ἑξαχῶς , εὐεπιχειρητότερα τὰ μερικὰ τῶν καθόλου πρὸς | ||
| ἅπαντος τοῦ κατὰ τὰ μεσοπλεύρια . ἐθεάσω δ ' αὐτὸ τετραχῶς δεικνύμενον ὑφ ' ἡμῶν , ἅπαξ μὲν ἐπὶ ταῖς |
| τὴν τοῦ ῥυθμοῦ , πρὸς δὲ τούτοις ἔκ τε τῆς ῥυθμικῆς καὶ τῆς ἁρμονικῆς πραγματείας καὶ τῆς περὶ τὴν κροῦσίν | ||
| χρῆσίν τινα τὴν μελοποιίαν εὕρομεν οὖσαν , ἐπί τε τῆς ῥυθμικῆς πραγματείας τὴν ῥυθμοποιίαν ὡσαύτως χρῆσίν τινά φαμεν εἶναι . |
| δὲ εὐπορίαν . Γόνυ εὐώνυμον ἁλλόμενον ἀηδίαν μεγάλην δηλοῖ . Ἀγκύλη δεξιὰ ἁλλομένη ἀηδίαν δηλοῖ . Ἡ δὲ εὐώνυμος εὐφρασίαν | ||
| δεξιὸν κακοπαθείας σημαίνει . Τὸ δὲ εὐώνυμον ἀηδίαν σημαίνει . Ἀγκύλη δεξιὰ ἀηδίαν σημαίνει μεγάλην . Ἡ δὲ ἀριστερὰ εὐφρασίαν |
| ἐν τῷ σάκει γῆς . ἱκανῶς ἔχεις τῶν ἐκτυπωμάτων . ἄθρει δὴ καὶ τὰ περὶ τοὺς νεανίας , ξὺν ὁποτέρῳ | ||
| γὰρ ὑπ ' αὐτῆς καὶ οὐδὲν διαφέρουσι τῶν μεμηνότων . ἄθρει δὲ ὡς ὅμοια πάντα τὰ ἔργα αὐτῶν καὶ τὰ |
| οὐχὶ οὖν οἷον οὔκουν ἀπιστεῖν , οὐκοῦν δὲ περισπωμένως σύνδεσμος συλλογιστικὸς καὶ σημαίνει ἀπόφασιν . ὄχθαι μὲν ποταμοῦ χείλη , | ||
| μετὰ πίστεως . συγκείμενος . . . . . λόγος συλλογιστικὸς ἀληθής . . . . . [ καλὸν τὸ |
| ἑτέρων ἕτερα ἐπιτιθέμενα . Πολυειδεστάτη ἐστὶ τοῦ ἐπιπλάσματος τοῦδε ἡ μεταχείρισις καὶ ἐπαρκὴς εἰς πολλά : ἤτοι γὰρ εὖ μάλα | ||
| Οὐκοῦν τὰ μὲν ἐπινοήματα ἔστιν ὅτε ταὐτά , ἡ δὲ μεταχείρισις τὴν διαφορὰν ποιεῖ τοῦ λόγου . ὁρᾷς δὲ καὶ |
| ἔστι τὴν τάξιν . δεῖ τὸ παρὸν βιβλίον πρὸ τῶν Κατηγοριῶν ἀναλέγεσθαι , εἴ γε ἐνταῦθα τὰς φωνὰς διδασκόμεθα , | ||
| δύο τῶν Κατηγοριῶν τέσσαρα μόνα τῶν Ἀναλυτικῶν ἐκκρίνουσι καὶ τῶν Κατηγοριῶν ἕν , καὶ εἰ μὴ γνήσιον ἦν τὸ παρὸν |
| σημαίνει δὲ τὸ αὐξάνω . παρὰ τὸ μολῶ γίνεται παράγωγον μολίσκω , ὡς γελῶ γελίσκω καὶ γαμῶ γαμίσκω : καὶ | ||
| , καθὰ τελῶ τελίσκω Ἰακῶς καὶ θορῶ θορίσκω καὶ μολῶ μολίσκω , ἐξ ὧν τὸ θρώσκω , ἔτι δὲ καὶ |
| τροπῇ τοῦ μ εἰς τὸ β , ὡς ἐπὶ τοῦ βλώσκω , . * . Βόα : εἴρηται περὶ τούτου | ||
| καὶ νοῶ νοΐσκω : ἐκ τούτων δὲ κατὰ κρᾶσιν θρώσκω βλώσκω νώσκω καὶ Αἰολικῶς γνώσκω : Αἰολεῖς γάρ , φησί |
| ϲηπεδόνι πυρετῶν , ὥϲπερ γε καὶ τὸ τῆϲ θλίψεωϲ τῶν ϲφυγμῶν : ἴδιον γὰρ ἐξαίρετόν ἐϲτι τοῦτο τῶν τοιούτων πυρετῶν | ||
| δὲ αὐξηθεὶϲ μέγαϲ ὀνομάζεται . γ . τρίτον ἐϲτὶ γένοϲ ϲφυγμῶν τὸ παρὰ τὸν τόνον τῆϲ δυνάμεωϲ , διαφοραὶ δὲ |
| Ἑνικά . Ἐτετύπειν : ὥσπερ ὁ ἐνεργητικὸς παρακείμενος ποιεῖ τὸν ἐνεργητικὸν ὑπερσυντέλικον , οὕτω καὶ ὁ μέσος παρακείμενος τὸν μέσον | ||
| καὶ τοῦτον ἐπ ' ἀμφοτέρων λέγεσθαι . Ἔχεις δεύτερον ἀόριστον ἐνεργητικὸν τὸ ἔτυπον , καὶ δεύτερον ἀόριστον παθητικὸν τὸ ἐτύπην |
| , ὅτε γένος : ἐμαυτόν γὰρ καὶ ἐμαυτήν . ὅθεν ἐπιστατέον τῷ οὐδετέρῳ σχήματι κατ ' αἰτιατικὴν σιγηθέντι , ἐπεὶ | ||
| : δίκαιος , εἰς καὶ κατὰ τὸν τόνον διήλλαξεν : ἐπιστατέον οὖν τὸ Τίμαιος : Νίκαιος ἐκτείνοντα τὸ ι . |
| , ἔστιν ἡ περὶ τούτων θεωρία , ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς καταγίνεται περὶ τὸ ὂν ᾗ ὄν ἐστι , καθάπερ ἐν | ||
| ἀστρονομίαν . καὶ εἰκότως , ἐπειδὴ ἡ μαθηματικὴ περὶ ἀριθμὸν καταγίνεται καὶ μέγεθος , τοῦ δὲ ἀριθμοῦ τὸ μὲν καθ |
| λεπτοῦ , περὶ ἀναθυμιάσεως , περὶ μηδενός . στενολεσχεῖν ] λεπτολογεῖν , ἐρωτᾶν καὶ ἰσχνομυθεῖν , μικρολογεῖν , φυσιολογεῖν , | ||
| † στενολεσχεῖν : τὸ ” στενολεσχεῖν “ ἀντὶ τοῦ ” λεπτολογεῖν “ . ἀντὶ τοῦ συνάψας . νύξας ' ] |
| λέξει μιᾷ ὁ βαρβαρισμὸς νοεῖται καὶ ἐν συνθέσει λέξεων ὁ σολοικισμός , ἀλλ ' οὐκ ἐν τοῖς ὑποκειμένοις πράγμασι , | ||
| ὁ τῆς ἀναδιπλώσεως τρόπος . τὸ δὲ τοιοῦτον οὐκ ἔστι σολοικισμός , ἀλλὰ σχῆμα : Θῆβαι ἀνήρπασται . . . |
| τῶν τέωϲ αὐτὴν ἐμποδιζόντων οὐκέτ ' ὄντων . ὁ δὲ ποιητὴϲ γράψαϲ βίβλουϲ Νεχεψὼϲ οὕτωϲ περὶ αὐτοῦ φηϲιν : “ | ||
| . ἡρωϊκὸν δὲ καλεῖται τὸ μέτρον , ἐπείπερ Ὅμηροϲ ὁ ποιητὴϲ τὰϲ τῶν ἡρώων πράξειϲ διεξιὼν τούτῳ κέχρηται τῷ μέτρῳ |