| ὃν τὰ τετράγωνα τὰ ἀπὸ τᾶν ἐπιψαυουσᾶν : ὁμόλογον δὲ ἐσσεῖται τὸ περιεχόμενον ὑπὸ τῶν τᾶς ἑτέρας γραμμᾶς τμαμάτων τῷ | ||
| : περὶ δὲ χρηστότατος νῦν ὑποθέσθαι πειρασοῦμαι . χραστὸς γὰρ ἐσσεῖται πᾶς βασιλεὺς τὸ μὲν καθόλω δίκαιός τ ' ἐὼν |
| ὄντα καὶ τᾶς ἐς τὰς πράξιας ἐπιστήμας ἄμοιρά ἐστιν . ἀνθρώπω δὲ φύσις τὰ μὲν τᾶς ἐκ τᾶς ἰδίας προαιρέσιος | ||
| φόβος ἀνάγκας . ἐνεργάσαιτο δ ' ἂν μόνος ὁ βασιλεὺς ἀνθρώπω φύσει καὶ τόδε τὸ ἀγαθόν , ὡς διὰ μίμασιν |
| μεγάλως ἐμίσησαν : ἃ δὴ πάντα ἀναλογισάμενοι ἐκ τᾶς παραδεδομένας ἁμῖν ἱστορίας , καὶ μαθόντες ὅτι καὶ ὑπὸ τέκνων καὶ | ||
| τῶν ἀνθρώπων γένει , ἇς μετέχει μὲν ὁ παρ ' ἁμῖν βασιλεύς , μετέχει δὲ καὶ ὁ ἐν τῷ παντὶ |
| [ ] ! ! ! ! ! [ [ ] ερος ? ἵνα ? [ [ ] ν σπιλα [ | ||
| εγο ? ? [ [ ] παν [ [ ] ερος : [ [ ] ! πο ? [ [ |
| αὐτὸς τὸν σφῆνα ἐκρατήθη ἐκεῖ καὶ οὕτως ἐτελεύτησε . καὶ πόκα τῆνος : καὶ πότε ἐκεῖνος ἔλαιον εἶδεν , ὃ | ||
| μηδ ' ἀνίαισι δάμνα πότνια θυμόν : ἀλλὰ τύ δελφὲ πόκα τ ' ἔρωτα τὰς ἐμὰς αὐδὰς ἀίοις : ἀπόλυ |
| μοι νόος ἄλλᾳ κέχυται ἐπὶ τὰν Χάρισι φίλαν παῖδα καὶ καλάν . ἀλλὰ μὴν καὶ ὁ ἱερώτατος Πλάτων ἐν ἑβδόμῳ | ||
| Νεοπτόλεμος ἀνθέρικον ᾠήθη τὸν ἀθέρα τοῦ στάχυος , γελοίως . καλάν : ἐπίθετον . ἔστι ῥῆμα κάζω , ὃ δηλοῖ |
| ἄνδρα , φίλα , Δίνωνα τοιαῦτα τῶ μικκῶ παρεόντος : ὅρη , γύναι , ὡς ποθορῇ τυ . θάρσει , | ||
| , τὸ δὲ κλέος οὐρανόμηκες , τοῦ πολυφροντίστου τοῦτο Θάλητος ὅρη . ἔστι καὶ παρ ' ἡμῖν ἐς αὐτὸν ἐν |
| τοῦ τάφου ἐπιγεγραμμένον ἔχει : πιὲν φαγὲν καὶ πάντα τᾷ ψυχᾷ δῶμεν : κἀγὼ γὰρ ἕστακ ' ἀντὶ Βακχίδα λίθος | ||
| φόβοι , ἐξαμμέναι μὲν ἐκ σώματος , ἀνακεκραμέναι δὲ τᾷ ψυχᾷ : καὶ ἐξαγγελλόμεναι ὀνόμασι ποικίλοις : ἔρωτες γὰρ καὶ |
| τε καὶ βίον ὅπερ ἁρμονία ποτ ' ἀκοάν τε καὶ φωνάν : ὅ τε γὰρ νόμος παιδεύει μὲν τὰν ψυχάν | ||
| ὃν λόγον γὰρ ἔχει ῥυθμὸς ποτὶ κίνασιν καὶ ἁρμονία ποτὶ φωνάν , τοῦτον ἔχει τὸν λόγον δικαιότας ποτὶ κοινωνίαν : |
| ἁ πρεσβίστα φιλοσοφία , ἀποκαθαράμεναι ψευδέας δόξας , ἐνέθηκαν τὰν ἐπιστάμαν , ἀνακαλεσάμεναι τὸν νόον ἐκ μεγάλας τᾶς ἀγνοίας , | ||
| καὶ ἀρετᾶς καὶ τρίτω εὐτυχίας σωματουμένα παραγίνεται . λέγω δὲ ἐπιστάμαν σοφίαν μὲν τῶν θείων καὶ δαιμονίων , φρόνασιν δὲ |
| οἰκέτεω σέο κῆρ ' ἀλιτροῖο γράψαντος τάδε : καί μοι ὄπασσον λῦσιν παθέων κηριτρεφέων , τά μοι ἐμφύει ψυχᾷ ῥυπαρᾷ | ||
| εὖ θ ' ὑπόθευ καὶ ἅμ ' ἡγεμόν ' ἐσθλὸν ὄπασσον , ὅς κέ με κεῖς ' ἀγάγῃ : κατὰ |
| ἦ τοι ἔφης γε : ἀλλά τις ἀρτιεπὴς καὶ ἐπίκλοπος ἔπλεο μύθων , ὄφρά ς ' ὑποδείσας μένεος ἀλκῆς τε | ||
| τόσην ἀνενείκατο φωνήν : πῇ με φέρεις θεόταυρε ; τίς ἔπλεο ; πῶς δὲ κέλευθα ἀργαλέ ' εἰλιπόδεσσι διέρχεαι οὐδὲ |
| τᾶς ἑκατέρων συναρμογᾶς ἀρετά , αὕτα δὲ καὶ ἀπὸ τᾶν ἁδονᾶν καὶ ἀπὸ τᾶν λυπᾶν εἰς ἀρεμίαν καὶ ἀπάθειαν ἀπάγει | ||
| γὰρ ἀντέχεν μὲν δύνασθαι τοῖς πόνοις , ἐπικρατεῖν δὲ τᾶν ἁδονᾶν , οἰκεῖόν ἐντι τῶ ἀλόγω μέρεος τᾶς ψυχᾶς . |
| τεκέων τύχαν οἴκοισι φυτεύσας δεσποίναι : πρὸς δ ' Ἀφροδίταν ἄλλαν θέμενος χάριν νόθου παιδὸς ἔκυρσεν . κλεινήν , γυναῖκες | ||
| δὲ τὸν Διαγόραν τετράκις Ἴσθμια νενικηκέναι . Νεμέᾳ τ ' ἄλλαν ἐπ ' ἄλλᾳ : καὶ ἐν τῇ Νεμέᾳ ἄλλην |
| , ἐν δὲ Φλειοῦντι σταδίῳ τά τε πέντε κρατήσας ηὔφρανεν μεγάλαν Κόρινθον . Πατρίδα κυδαίνων ἱερὴν πόλιν Ὦπις Ἀθήνης , | ||
| ἡβῶσα καὶ αὐξάνουσα . δελφακουμένα ] ἀνατρεφομένη ὡς δέλφαξ . μεγάλαν κτλ . ] ἤγουν τὴν τοῦ ἀνδρὸς πόσθην . |
| δὲ καὶ τίν καὶ ἔτι μετ ' ἐπενθέσεως τοῦ ε τεΐν . ἰδίως γὰρ ἡ μετάθεσις ἡ εἰς τὸ τ | ||
| αὐτῷ θανάτου ταμίης . ἔστι καὶ ἡ ἑΐν ἀπὸ τῆς τεΐν παρὰ Ἀντιμάχῳ καὶ Κορίννῃ , ἐπὶ αἰτιατικῆς ἔσθ ' |
| τὸ δὲ ὅλον , ὅτι θνητοὶ πεφύκαμεν . μὴ φίλα ψυχά : ὁ λόγος πρὸς ἑαυτόν : μηδαμῶς δὲ , | ||
| μὲν σκάνεα τῶν ζῴων ζωά , ταύτας δ ' αἴτιον ψυχά : τὸν δὲ κόσμον ἁρμονία , ταύτας δ ' |
| καὶ ἀνήγαγε μάργον ἄκοιτιν , οἷ αὐτῷ καὶ Τρωσὶ καὶ ἄστεϊ λοίγιον ἄλγος , νήπιος : οὐδ ' ἀλόχοιο περίφρονος | ||
| μέλλοι ποιήσειν , μηχανᾶται τοιάδε : ὅσος ἦν ἐν τῷ ἄστεϊ σῖτος καὶ ἑωυτοῦ καὶ ἰδιωτικός , τοῦτον πάντα συγκομίσας |
| ἐς ὅ τι πρᾶτον μόλοι . οὐκ ἄρ ' ἔμολε πρᾶτον οὐθέν ; οὐδὲ μὰ Δία δεύτερον τῶνδέ γ ' | ||
| ἔχον γ ' ἀπό τινος μηδ ' ἐς ὅ τι πρᾶτον μόλοι . οὐκ ἄρ ' ἔμολε πρᾶτον οὐθέν ; |
| : ἡ γὰρ δυϊκὴ εὐθεῖα ἀπέστραπται τὴν περισπωμένην : σοφώ ἀγαθώ , ἡ δὲ γενικὴ καὶ δοτικὴ ἐπὶ τέλους μακροκατάληκτος | ||
| τίκτε Διὶ φίλος ἱππότα Φυλεύς . Φυλεύς . ἰητῆρ ' ἀγαθώ , Ποδαλείριος ἠδὲ Μαχάων . Ἴων εἰσὶ καὶ ἄλλοι |
| πρὸς τὸ μέτρον ὀρθῶς . Χρὴ τοίνυν μεγάλα δ ' ἀρετὰ γράφειν καὶ ῥανθεῖσα καὶ συντάττειν οὕτω : Μεγάλη δ | ||
| τὰν φύσιν , αἴκα ἀγαθὸς γένηται : ἁ γὰρ ἑκάστω ἀρετὰ ἀκρότας καὶ τελῃότας ἐστὶ τᾶς ἑκάστω φύσιος : οἷον |
| ἐν παλαιτέροισι , μέρος ἕκαστον οἷον ἔχομεν βρότεον ἔθˈνος : ἐλᾷ δὲ καὶ τέσσαρας ἀρετάς ὁ θνατὸς αἰών , φρονεῖν | ||
| ἀπολώλεκεν : ὀνειροπολεῖ γὰρ καὶ καθεύδων ἱππικήν . πόσους δρόμους ἐλᾷ τὰ πολεμιστήρια ; ἐμὲ μὲν σὺ πολλοὺς τὸν πατέρ |
| νήσοισι λιτὴ φύει εἴαρι γαίη : Ἠέλιος δ ' ἵπποις θυμήρεα δόρπον ὀπάζει ὕλην ναιετάουσαν , ἵνα δρόμον ἐκτελέσωσιν ἄτρυτοι | ||
| νήσοισι λιτὴ φύει εἴαρι γαῖα , Ἠέλιος δ ' ἵπποις θυμήρεα δόρπον ὀπάζει , ὕλῃ ναιετάουσαν , ἵνα δρόμον ἐκτελέσωσιν |
| οὐ μᾶλλον , ” εἶπεν , “ ἢ ἐγὼ ταύτην κοσμῶ . ” Ἀπεδέχετο δ ' αὐτόν , φασί , | ||
| ἘΣΤΑΛΑΤΑΙ , ὡς τὸ τετύφαται , ἀπὸ τοῦ στέλλω τὸ κοσμῶ , οὗ τὸ τρίτον πρόσωπον τοῦ παθητικοῦ παρακειμένου ἔσταλται |
| ἀπέσβης ἐν ἡμέρῃσιν ἑπτὰ μηδὲν ἐσθίων . κᾆτ ' ἔργον ἔρεξας Ἐρετρικόν , ἀλλ ' ὅμως ἄνανδρον : ἀψυχίη γὰρ | ||
| ὕστερον ἄλλος ἵκοιτο ἀνθρώπων πολέων ; ἐπεὶ οὐ κατὰ μοῖραν ἔρεξας . ὣς ἐφάμην , ὁ δὲ δέκτο καὶ ἔκπιεν |
| παθητικὴ χοόμενος , χούμενος καὶ δωρικῶς χώμενος , ὡς Μοῦσα Μῶσα , καὶ πλεονασμῷ τοῦ ο χωόμενος : ἢ παρὰ | ||
| Μνασάλκεος τὸ σᾶμα τῶ Πλαταιΐδα τῶ ' λεγῃοποιῶ : ἁ Μῶσα δ ' αὐτῶ τᾶς Σιμωνίδα πλάτας ἧς ἀποσπάραγμα κενά |
| ἐποίει σπεύδων κοινὸν ἐς ὕπνον . ἔλεξέ νυ καὶ λόγον αὐτᾷ : ἄλλαι μὲν κνώσσουσι σὺν ἀλλήλαισιν ἀδελφαί , αὐτὰρ | ||
| Δελφὶς ἐν ἡμιωρίῳ . Τοῦ δὲ Περσέως δύνοντος συγκαταδύνει μὲν αὐτᾷ ὁ ζῳδιακὸς ἀπὸ Ταύρου μοίρας βʹ ἕως Ταύρου μοίρας |
| εὔχεσθαι Κύπριδι δαιμονίαι : οὐ γὰρ τοξοφόροισιν ἐμήσατο δῖ ' Ἀφροδίτα Πέρσαις Ἑλλάνων ἀκρόπολιν προδόμεν . . . : Θεόπομπος | ||
| ἄρξομαι δὲ ἀπὸ τῆς μελοποιοῦ . Ποικιλόθρον ' ἀθάνατ ' Ἀφροδίτα , παῖ Διὸς δολοπλόκε , λίσσομαί σε , μή |
| ἐκ τᾶς κατὰ φύσιν ἕξιος , ὥστε πολλάκις ἀντιβαίνεν καὶ τᾷ συστάσει τᾶς ἀρετᾶς . καὶ οὐ μόνον ἁ εὐτυχία | ||
| ὁ γא . Ἐπεὶ οὖν θέλω τὸν προστιθέμενον ⃞ον προστεθέντα τᾷ βῳ τουτέστι ⃞ῳ ποιεῖν κύβον , ποιείτω τὸν αον |
| , ὦ Γαῖ ' , ἔτεκές ποτε , βάρβαρον ὡς ἀκοὰν ἐδάην ἐδάην ποτ ' ἐν οἴκοις , τὰν ἀπὸ | ||
| πλαγκτὸν μαιόμενος βαλιᾶς ἑλεῖν τέκος : κᾆτ ' ὦκα βοᾶς ἀκοὰν μεθέπων ὅγ ' ἄφαρ λάσιον νιφοβόλων ἀν ' ὀρέων |
| , ὅτε μοι σὺ τλαίης ἐν μεγάρῳ τὰ σὰ κήδεα μυθήσασθαι . ” τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς | ||
| Πριάμοιο Διὶ μῆτιν ἀτάλαντε Ζεύς με πατὴρ προέηκε τεῒν τάδε μυθήσασθαι . ὄφρ ' ἂν μέν κεν ὁρᾷς Ἀγαμέμνονα ποιμένα |
| ὁ φαινόλης ἐστὶν ἐν Ῥίνθωνος Ἰφιγενείᾳ τῇ ἐν Ταύροις : ἔχοισα καινὰν φαινόλαν καπαρτίω . ὁ δὲ σάραπις , Μήδων | ||
| , ἢ ὅτι αὐτὴ μέγα ἐν ταῖς πόλεσιν ἰσχύει . ἔχοισα κλαῖδας : τῆς μὲν εἰρήνης κατὰ τὸ φυλακτικὸν , |
| καὶ οἷον „ καὶ ” ἀλλ ' οἷον τόδ ' ἔρεξεν ” , „ οἷον τὸν Τηλεφίδην „ . οὕτως | ||
| Διὸς μένος . Ἀλλὰ τὸ μέν που ἀθανάτων τάχ ' ἔρεξεν ἐὺς νόος ἠὲ καὶ οὐκί : Ἀργεῖοι δ ' |
| τρίτην Θαλίαν λέγεσθαι . τὸ ἰδοῖσα κοινὸν ἐπὶ ὅλων : ἰδοῖσα ὦ Εὐφροσύνη , ἰδοῖσα ὦ Θάλεια , ἰδοῖσα ὦ | ||
| ὀλβίῳ ὄλβια πάντα . ὧν ἴδες , ὧν εἴπαις κεν ἰδοῖσα τὺ τῷ μὴ ἰδόντι . ἕρπειν ὥρα κ ' |
| βωμὸν μόνον , ἐκ δὲ τῶν ἀριστερῶν οὐδαμῶς . ἰσόρροπος πέλοιτό μοι : οὐδὲ ἐκεῖνος ἴσος ἐμοὶ γένοιτο , ὃν | ||
| βωμὸν μόνον , ἐκ δὲ τῶν ἀριστερῶν οὐδαμῶς . ἰσόρροπος πέλοιτό μοι : οὐδὲ ἐκεῖνος ἴσος ἐμοὶ γένοιτο , ὃν |
| πυρὸς κλινθεὶς ὁπλίσσατο δόρπον ἀμορβός . ἐν δὲ θέρει χρειὼ φυγέειν φλογόεσσαν ἐνιπὴν ἄζαν τ ' ἠελίου : κέλομαι δ | ||
| πλευσεῖται πορευσεῖται ῥευσεῖται . οὕτω γοῦν καὶ „ ἄρκιον ἐσσεῖται φυγέειν „ . Δίων μέντοι ἔσσειται προπαροξυτόνως φησὶ λέγων ὅτι |
| ἄμμε βαρύνει . εἴαρι πάντα κύει , πάντ ' εἴαρος ἁδέα βλαστεῖ , χἀ νὺξ ἀνθρώποισιν ἴσα καὶ ὁμοίιος ἀώς | ||
| ῥήματα φράσδεις : ὡς μαλακὸν τὸ γένειον ἔχεις , ὡς ἁδέα χαίταν . ] χείλεά τοι νοσέοντι , χέρες δέ |
| γίνεται † στάχυς , οὕτως καὶ βρῖθος βριθύς , καὶ βριθύ , καὶ βριθοσύνη καὶ τὸ βριάω : † καί | ||
| καὶ παρὰ τὸ βρῖθος † βαρύς καὶ βριθύς καὶ : βριθύ , καὶ βριθοσύνη καὶ τὸ βριάω , οἷον καὶ |
| ! ] ! ! [ ! ! ] ! [ Νέστορ ? ? ? ? [ . . . , | ||
| σιωπῇ . τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης : Νέστορ ἔμ ' ὀτρύνει κραδίη καὶ θυμὸς ἀγήνωρ ἀνδρῶν δυσμενέων |
| δίφρων ? ? ? ? , θεσμοφόρον δ ' ἐτέλεσσεν ἀγήνορα δῆμον Ἀθήνης . καὶ τὰ μὲν ἐν θυέεσσι : | ||
| ἄδηλον ἀέξει , ῥεῖα δέ τ ' ἰθύνει σκολιὸν καὶ ἀγήνορα κάρφει Ζεὺς ὑψιβρεμέτης , ὃς ὑπέρτατα δώματα ναίει . |
| πανέξοχον ἐφράσσαντο ἴδμονες ἱπποδρόμων καὶ βουκολίων ἐπίουροι , εἴδεσιν ὃς τοίοισιν ὅλον δέμας ἐστεφάνωται : βαιὸν ὑπὲρ δειρῆφι μετήορον ὕψι | ||
| αὖθι μένοντες , εἰ μὴ ἀολλίσσας ἑτάρους ἀπάνευθε γυναικῶν Ἡρακλέης τοίοισιν ἐνιπτάζων μετέειπεν : “ Δαιμόνιοι , πάτρης ἐμφύλιον αἷμ |
| ἐλατῆρ ' ἀφίει ἀκαχήμενον ἵππων . τῶν ὃ γέρων ἐπέων κεχολωμένος ἠδὲ καὶ ἔργων ἐξέλετ ' ἄσπετα πολλά : τὰ | ||
| φησὶ καὶ εὔχεται οὕνεκ ' Ἀχιλλεὺς νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσι μένει κεχολωμένος ἦτορ : κείνου δ ' οὔ τι λίην ποθὴ |
| δὲ ὁμοίωσις καὶ ἑκάστω τῶνδε αὔταρκές ἐντι . οὐ γὰρ ἄλλᾳ μὲν ἀρετᾷ ποιεῖ τὰ ἀρεστὰ τῷ θεῷ , μιμέεται | ||
| δ ' ἄτρι ' ἐπῄνει : ἤσθιε δ ' οὐκ ἄλλᾳ σὺν ὁμάλικι , πάντα δ ' ἐποίει σπεύδων κοινὸν |
| ' ὑπέροπˈλον ἥβαν δρέπων , σοφίαν δ ' ἐν μυχοῖσι Πιερίδων : τίν τ ' , Ἐλέλιχθον , ἄρχεις ὃς | ||
| αἰὲν ἐπιχθονίοισιν ἀοιδοὶ καὶ μένος ἀείσουσιν ἐμῇ ἰότητι καὶ ἄλλων Πιερίδων . Σὺ δὲ μή τι κελαινῷ πένθεϊ θυμὸν δάμνασο |
| , παῖ , καὶ τοῦτο πανύστατον ἁδύ τι ῥέξον : ὁππόταν ἐξενθὼν ἀρταμένον ἐν προθύροισι τοῖσι τεοῖσιν ἴδῃς τὸν τλάμονα | ||
| οὐχ ἑτάρους πηούς τε μολών , οὐκ οἶδεν ὁμαίμους , ὁππόταν ἀργαλέος τε καὶ ἄσπετος ἀντιβολήσῃ . κεῖνος καὶ προπάροιθεν |
| μάλα γάρ ς ' ὁρόω καλόν τε μέγαν τε ἄλκιμος ἔσς ' , ἵνα τίς σε καὶ ὀψιγόνων εὖ εἴπῃ | ||
| κλέψε μάκηρα Ῥεία μεγάλαν ] τ ' [ ἀθανάτων ] ἔσς ] ἕλε τιμάν : τάδ ' ἔμελψεμ : μάκαρας |
| ἀνάγκα καὶ ἥμισυ ἦμεν , εἰ δὲ καὶ ἡμίσεον , ἀνάγκα καὶ διπλάσιον , καὶ ἔστιν καὶ τὸ διπλάσιον αἴτιον | ||
| κινέεται τὸ κινεόμενόν ἐστι τὸ πράτως κινέον . ὥτ ' ἀνάγκα τρεῖς εἶμεν τὰς ἀρχάς , τάν τε ἐστὼ τῶν |
| τι σεῖο χατίζει . τὴν δ ' ἠμείβετ ' ἔπειτα περικλυτὸς ἀμφιγυήεις : ἦ ῥά νύ μοι δεινή τε καὶ | ||
| κλισίας τε κατηρεφέας ἰδὲ σηκούς . Ἐν δὲ χορὸν ποίκιλλε περικλυτὸς ἀμφιγυήεις , τῷ ἴκελον οἷόν ποτ ' ἐνὶ Κνωσῷ |
| ] , ἀλλ ' ἓμ μόνον [ τούτων ] ἔποϲ ποττὸ πρᾶγμα ποτιφέροντα τῶνδ ' ἀεὶ [ ] τὸ ϲυμφέρον | ||
| ' ἄλλα , τότε δὴ τὸ μέσσον ῥυσμῶ δίκας ὁρήμεθα ποττὸ πρᾶτον , ὅ τι περ τὸ τρίτον ποτ ' |
| ταὶ δὲ σύνθετοι ἐκ τούτων . ἁγεμονικαὶ μὲν οἷον ἁ φρόνασις : ἑπητικαὶ δὲ οἷον ἀνδρεία καὶ σωφροσύνα , σύνθετοι | ||
| δὲ ψυχᾶς νόος , τᾶς δὲ περὶ τὸν βίον εὐδαιμοσύνας φρόνασις : οὐθὲν γὰρ ἅτερόν ἐστι φρόνασις , εἰ μὴ |
| αἰεί μ ' , ὦ φίλε θυμέ , τανύπτερος ὡς ὅκα πορφυρίς . ΠΕΡΔΙΞ . τούτων πολλοὶ μὲν μέμνηνται , | ||
| ἴσως ποτίδοι , ἐπεὶ οὐκ ἀδαμαντίνα ἐστίν . Ἱππομένης , ὅκα δὴ τὰν παρθένον ἤθελε γᾶμαι , μᾶλ ' ἐν |
| τοῖς γονεῦσι : διὰ τὰς μοιχείας δὲ ἡ ἀνομοιότης . ὁμοίιος : ὁμονοητικός , σύμφωνος ἢ ὅμοιος τῇ γνώμῃ ἢ | ||
| ' εἴαρος ἁδέα βλαστεῖ , χἀ νὺξ ἀνθρώποισιν ἴσα καὶ ὁμοίιος ἀώς . Μοίσας Ἔρως καλέοι , Μοῖσαι τὸν Ἔρωτα |
| κίνησις ἀβούλητός τε καὶ ἀκούσιος ἐπαιρομένων τε καὶ καταφερομένων τῶν παλλομένων μερῶν . ἢ παλμός ἐστι μὲν διαστολὴ παρὰ φύσιν | ||
| λέγων : Ἦ τοι ἐγὼν ἔλαχον πολιὴν ἅλα ναιέμεν αἰεὶ παλλομένων , Ἀίδης δ ' ἔλαχε ζόφον ἠερόεντα , Ζεὺς |
| , τὸ πᾶν δ ' ἄφαντος ἀμπετὴς ἀιδνὸς ὡς κόνις ἄτερθε πτερύγων ὀλοίμαν . ἄφρικτον δ ' οὐκέτ ' ἂν | ||
| [ [ ] μιν ἀντιάσ ? [ [ Μελέαγˈρον ] ἄτερθε [ [ ] νας λευ . . . . |
| ' ἐκτὸς ἔβην : ἔφθην αἰνήσας πρὶν σοῦ κατὰ πάντα δαῆναι ἤθεα : νῦν δ ' ἤδη νηῦς ἅθ ' | ||
| κεν αὐτοῦ πάντες ἀπὸ ζωῆς ἐλίασθεν νώνυμνοι καὶ ἄφαντοι ἐπιχθονίοισι δαῆναι ἡρώων οἱ ἄριστοι ἀνηνύστῳ ἐπ ' ἀέθλῳ , ἀλλά |
| ] [ ⚔´ – ] ! λος εἶπε Φέρητος [ υἷι : ] Θνατὸν εὖντα χρὴ διδύμους ἀέξειν γνώμας , | ||
| . Ι . α . δ . ὅ οἱ φόνος υἷι τέτυκται . * ) ὅτι φόνος τῷ υἱῷ αὐτῆς |
| ] κατά . πρῶν ' ] ἐξοχήν . . τᾷδε γᾷ ] τῇ περὶ τὸν Ἑλλήσποντον . προσήμεναι ] προσκαθήμεναι | ||
| ἀνδρῶν , εἰ θεοὶ θεοί , τούσδ ' ὀλέσειαν ἐν γᾷ . ἕκτον λέγοιμ ' ἂν ἄνδρα σωφρονέστατον ἀλκήν τ |
| ἐπικειμένη ἐστὶν ὁ Πελίας . τὸ δὲ κηδεμονῆες ἀπὸ τοῦ κηδε - μόνες παρῆκται . οὕτω δὲ λέγονται οἱ κατὰ | ||
| ἐπικειμένη ἐστὶν ὁ Πελίας . τὸ δὲ κηδεμονῆες ἀπὸ τοῦ κηδε - μόνες παρῆκται . οὕτω δὲ λέγονται οἱ κατὰ |
| , ἐπιβρομέουσα θυέλλαις , δοῦπον ἐρευγομένη καναχηδέος ἀνθερεῶνος . καὶ παλάμας ἔστρεψεν ὀπίστερος Ἀγγελιώτης ὁλκῶν ἠνεμόφωνον ἐπισπεύδουσαν ἐρύκων , ὀρνυμένην | ||
| ἀπὸ τοῦ λόφου τούτου πίδακας ἐκδιδόναι ἑκατὸν καὶ ταύτας καλεῖσθαι παλάμας Βριάρεω . Α . . , : οὐδὲ ὁ |
| Γ κύσθος ] καὶ τοῦτο τὸ γυναικεῖον μόριον σημαίνει . ποττὰν ματέρ ' ] πρὸς τὸ τῆς μητρὸς αἰδοῖον . | ||
| βάκκαρίς τε καὶ σάγδας ὁμοῦ μῆλα καὶ ῥόας λέγεις . ποττὰν κοπίδ ' , οἰῶ , σώμαι : ἐν Ἀμύκλαισιν |
| ἄμφω ἀνάβω , ἄμφω συρίσδεν δεδαημένω , ἄμφω ἀείδεν . πρᾶτος δ ' ὦν ποτὶ Δάφνιν ἰδὼν ἀγόρευε Μενάλκας : | ||
| ' ἄμφω ἑσδόμενοι θέρεος μέσῳ ἄματι τοιάδ ' ἄειδον . πρᾶτος δ ' ἄρξατο Δάφνις , ἐπεὶ καὶ πρᾶτος ἔρισδεν |
| δέμας φοῖνιξ ἦν , ἐν δὲ μετώπῳ λευκὸν σῆμ ' ἐτέτυκτο : ” καὶ τὸ φοινικὸν ἄνθος , “ ὡς | ||
| γείνατ ' ἀρήιον ἐν Δαναοῖσι Τυδέα : τοῦ δ ' ἐτέτυκτο πάις σθεναρὸς Διομήδης . Τοὔνεκα Θερσίταο περὶ κταμένοιο χαλέφθη |
| ὁ Πάν . εὔχεται δὲ αὐτῷ ὡς παιδεραστῇ . ἄκλητον κείνοιο : ἤγουν καὶ πρὸ τοῦ καλεσθῆναι αὐτὸν παρ ' | ||
| κ ' ἔτι παύρους ἐξανύσῃ : τῶ μή τι ποθὴ κείνοιο πελέσθω . αὔτως δ ' αὖ Πολύφημον ἐπὶ προχοῇσι |
| τῆς ἐμοῦ γενικῆς ἑνικῶς παρελαμβάνετο ἡ ἐμός , καὶ ἔτι νῶιν νωίτερος δυϊκῶς κατὰ τὸν κτήτορα , καὶ ἔτι πληθυντικῶς | ||
| πείσειας ἄν τιν ' οἵτινες τετραζύγων ὄχων ἀνάσσους ' ὥστε νῶιν δοῦναι δίφρους ; πείσαιμ ' ἄν : ἀλλὰ τίνα |
| τραύματα ἁλίκα ποιεῖς ; Εὐνίκα μ ' ἐγέλαξε θέλοντά μιν ἁδὺ φιλᾶσαι καί μ ' ἐπικερτομέοισα τάδ ' ἔννεπεν : | ||
| καὶ πολεμικὸς ποιητὴς Ἀλκαῖος ἔφη : κὰδ δὲ χευάτω μύρον ἁδὺ καττῶ στήθεος ἄμμι . καὶ ὁ σοφὸς δὲ Ἀνακρέων |
| ὅλω φύσιος : καὶ τᾶς σοφίας ὦν ἔργον κτᾶσθαι καὶ θεωρὲν τὰν τῶν ἐόντων φρόνασιν . ὃ δή φαμεν ἐν | ||
| ὅλω φύσιος : καὶ τᾶς σοφίας ὦν ἔργον κτᾶσθαι καὶ θεωρὲν τὰν τῶν ἐόντων φρόνασιν . . . . . |
| νῆσον λίπον εἰρεσίῃσιν . Ἔνθ ' ἔρις ἄνδρα ἕκαστον ἀριστήων ὀρόθυνεν , ὅστις ἀπολλήξειε πανύστατος : ἀμφὶ γὰρ αἰθήρ νήνεμος | ||
| ἠῷος , πνοιαὶ δὲ κατήλυθον : ὦκα δὲ Τῖφυς ἐσβαίνειν ὀρόθυνεν ἐπαυρέσθαι τ ' ἀνέμοιο . οἱ δ ' εἴσβαινον |
| παλάμῃσιν . Ἵπποι δ ' ἐγχριμφθέντες ἐν ἅρμασι ποιπνύεσκον , ὅππως τις προάλοιτο , πόδας δ ' ὑπεκίνυον αὕτως , | ||
| τε δύ ' ἐρχομένω καί τε πρὸ ὃ τοῦ ἐνόησεν ὅππως κέρδος ἔῃ : μοῦνος δ ' εἴ πέρ τε |
| πατρὸς ἐμεῖο φίλου συμφράδμονα θυμὸν ἀέξων , Πομπίλε , δυσκελάδου δεδαὼς θοὰ βένθεα πόντου , σῷζέ με : καὶ τὸν | ||
| ἀντὶ τοῦ παρὰ γνώμην τῶν θεῶν μαντευόμενος . τὸ δὲ δεδαὼς τὸ μαθεῖν μᾶλλον ἢ τὸ διδάσκειν σημαίνει . διὰ |
| τῇ δ ' ἐπὶ μὲν γοργὼ βλοσυρῶπις ἐστεφάνωτο . ” γραπτῦς τὰς ἀμύξεις καὶ καταξύσεις : “ κνημῖδας γραπτὰς δέδετο | ||
| ! ! [ ] γλῶσσα ? ? πέλει διερη [ γραπτῦς ἀνθρώπω ! [ * ΓΡΑΠΤΥΕΣ ΑΝΘΡΩΠ Ἑρμῆς Ἐρατοσθένους [ |
| Χάριτες , ἴτε , τὰν περὶ παρθένωι Δηὼ θυμωσαμέναν † λύπαν ἐξαλλάξατ ' † ἀλαλᾶι Μοῦσαί θ ' ὕμνοισι χορῶν | ||
| ἐν τῷ ὑπεξελέσθαι τὰ πάθεα τᾶς ψυχᾶς , ἁδονὰν καὶ λύπαν , ἁ ἀρετὰ πέπτωκεν , ἀλλ ' ἐν τῷ |
| τ ' ἐφέποιεν , μοίραις δ ' , ἅς κε θέως ' αὐτοί , ἑτέροιο τύχοιεν , μηδέ τις εὐεργῶν | ||
| δὲ ῥέζουσιν καὶ ὅτ ' ἂν μεσάτου κατὰ κέντρου ξυνὰ θέως ' ἢ ὄπισθεν ἐπαντέλλοντες ὁρῶνται , κἢν ἐκτὸς κέντροιο |
| , ὅττί οἱ οὔ τι παίδων ἐν μεγάροισι γονὴ γένετο κρειόντων , ἀλλ ' ἕνα παῖδα τέκεν παναώριον : οὐδέ | ||
| ὄντα προφέρεται , καὶ φησὶν ὑπὲρ τὸ καθῆκον . ὕπατε κρειόντων ἡγούμενε θεῶν . ὑπίσχεται ἀναδέχεται καὶ ὑπισχνεῖται . ὑποστάς |
| δεύτερον ἧκε [ χαμᾶζε : . . . καὶ δὴ ἔχεν δύο μῆλα ποδώκης δῖ ' Ἀταλάντη [ : ἐγγὺς | ||
| φόνον καὶ ἀνηλέα πότμον νωλεμέως : οὐ γάρ τιν ' ἔχεν δέος , ἀλλ ' ἐμάχοντο προφρονέως : θάρσος γὰρ |
| δεσποζόμενον . στυγεῖν ] ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἴστω τίς . φῶτ ' ] τὸν πατέρα Νῖσον . ὅρμοις ] σημείωσαι | ||
| ἐπίγραμμα εἰς αὐτὸν ἐποίησε : Παυσανίην ἰητρὸν ἐπώνυμον Ἀγχίτεω υἱὸν φῶτ ' Ἀσκληπιάδην πατρὶς ἔθρεψε Γέλα , ὃς πολλοὺς μογεροῖσι |
| τὸ ὑποκάτω τοῦ ποδὸς λέγει . ὑπό : ἐν . πτερόεντι : σαρίσσῃ . Ὑπὸ τῷ πτερόεντι ὀϊστῷ βαλὼν τὸ | ||
| τοὺς εὐεργετήσαντας βελτίοσιν ἀμείβεσθαι καὶ μὴ τοῖς ἐναντίοις καταβλάπτειν . πτερόεντι τροχῷ : δεδεμένος , φησὶ , τῷ τροχῷ ὁ |
| δῖον . αὐτὰρ ὅτ ' εἰς ἵππον κατεβαίνομεν , ὃν κάμ ' Ἐπειός , Ἀργείων οἱ ἄριστοι , ἐμοὶ δ | ||
| , οἷον αὐτὰρ ὅτ ' εἰς ἵππον κατεβαίνομεν , ὃν κάμ ' Ἐπειός . ἐν γὰρ τῷ κατεβαίνομεν τὸ μέγεθος |
| . ψυχρὸν ὕδωρ τουτεὶ καταλείβεται : ὧδε πεφύκει ποία , χἀ στιβὰς ἅδε , καὶ ἀκρίδες ὧδε λαλεῦντι . ἀλλ | ||
| οὐ θησῶ ποκα ἀμνόν , ἐπεὶ χαλεπὸς ὁ πατήρ μευ χἀ μάτηρ , τὰ δὲ μῆλα ποθέσπερα πάντ ' ἀριθμεῦντι |
| . οὕτως ἡ πηγὴ ὠνομάζετο . φιλῶν . . Ταῦτα νόῳ ] ἀντὶ τοῦ εὐμενῶς δεξάμενος ταῦτα , ἐθελήσαις πράττειν | ||
| ἀντὶ τοῦ “ κερδαλέον καὶ συνετόνκαὶ ” Ὅμηρος “ κλέπτε νόῳ ” , παραλογίζου , ἢ “ μυστηριακώτατον ” : |
| χρησθέν παλαίφατον τέλεσσεν . ἰδοῖσα δ ' ὀξεῖ ' Ἐρινύς ἔπεφνέ οἱ σὺν ἀλλαλοφονίᾳ γένος ἀρήϊον : λείφθη δὲ Θέρσανδρος | ||
| τῶν μακαρίων ἀνδρῶν ἔθνος παραγινομένῳ αὐτῷ προκαθηγεῖτο ἡ Ἀθηνᾶ . ἔπεφνέ τε Γοργόνα : ἡ ἱστορία ἐστὶ τοιαύτη . ὅτε |
| πάντα διώκειν . ἀκρίδες , αἳ τὸν φραγμὸν ὑπερπαδῆτε τὸν ἁμόν , μή μευ λωβάσησθε τὰς ἀμπέλος : ἐντὶ γὰρ | ||
| κάρτα νιν προστέλλεται εἴργειν τεκούσῃ μητρὶ πολέμιον δόρυ . τὸν ἁμόν νυν ἀντίπαλον εὐτυχεῖν θεοὶ δοῖεν , ὡς δικαίως πόλεως |
| ἔλυσαν , μνήσατ ' ἔπειτ ' Εὔφημος ὀνείρατος ἐννυχίοιο , ἁζόμενος Μαίης υἷα κλυτόν . εἴσατο γάρ οἱ δαιμονίη βῶλαξ | ||
| , δείματι πάλλων , ἰήιε Δάλιε Παιάν , ἀμφὶ σοὶ ἁζόμενος τί μοι ἢ νέον ἢ περιτελλομέναις ὥραις πάλιν ἐξανύσεις |
| παρ ' αὐχένα , πᾶν δέ οἱ εἴσω δῦ ξίφος ἄμφηκες : ὃ δ ' ἄρα πρηνὴς ἐπὶ γαίῃ κεῖτο | ||
| χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα καλά , δώσω δὲ ξίφος ἄμφηκες καὶ ποσσὶ πέδιλα , πέμψω δ ' , ὅππῃ |
| . καί μοι τοῦτ ' ἀγόρευσον ἐτήτυμον , ὄφρ ' ἐῢ εἰδῶ , ἠὲ νέον μεθέπεις , ἦ καὶ πατρώϊός | ||
| , / ἶν ' ἀπέλεθρον ἔχοντε , ὁ μὲν τόξων ἐῢ εἰδώς ” ἀντὶ τοῦ τὸν μέν . Τῶν δὲ |
| Δία κομψότατα τὴν βληχώ γε παρατετιλμένη . Τίς δ ' ἁτέρα παῖς ; Χαἵα ναὶ τὼ σιώ , Κορινθία δ | ||
| ἕνα καὶ δύο πλέαις κὰκ κεφαλᾶς : ἁ δ ' ἁτέρα τὰν ἁτέραν κύλιξ ὠθήτω , ἕνα πρὸς δύο ῥητῶς |
| οὐκ ἐνέφυσαν , ἀλλ ' ἅμα τῷ φυσῆν χὠ νόος ἐκπέταται . κοίλοις ἐν προάροις παρὰ δρυσὶ καὶ παρὰ πεύκαις | ||
| ζῶον ἀνθρηνοειδές , εἶθ ' ὅταν ὁ ἀνθέρικος αὐανθῇ διεσθίον ἐκπέταται . δοκεῖ δὲ ἴδιον ἔχειν πρὸς τὰ ἄλλα τὰ |
| ' Ἀχιλῆος ἐδύσετο τεύχεα πατρός , καί οἱ φαίνετο πάμπαν ἀλίγκιος : ἀμφὶ δ ' ἐλαφρὰ Ἡφαίστου παλάμῃσι περὶ μελέεσσιν | ||
| ὁμῶς ἀνέμοισι θαλάσσης καὶ Διὸς ὕδωρ μισγόμενον : ποταμῷ γὰρ ἀλίγκιος ἔρρεεν αἰθὴρ συνεχές , ἣ δ ' ὑπένερθεν ἐμαίνετο |
| , Εὔφημος πρῴρης ἐπιβήμεναι , οἱ δ ' ὑπ ' ἀνωγῇ Τίφυος Ἁγνιάδαο θελήμονα ποιήσαντο εἰρεσίην , ἵν ' ἔπειτα | ||
| ' , ἐπιλλείβων ἱεροῖσιν αἰθομένοις : ἄμυδις δὲ νέοι Ὀρφῆος ἀνωγῇ σκαίροντες βηταρμὸν ἐνόπλιον εἱλίσσοντο , καὶ σάκεα ξιφέεσσιν ἐπέκτυπον |
| ἐλαύνω ἐκτὸς ὁδοῦ ; Πέφαται θνατοῖσι νίκας [ ὕστερον ] εὐφροσύνα , αὐλῶν [ ˘˘˘˘ – – – ] μειγνυ˘ | ||
| μὲν αἰθὴρ ἀμίαντος : ὕδωρ δὲ πόντου οὐ σάπεται : εὐφροσύνα δ ' ὁ χρυσός : ἀνδρὶ δ ' οὐ |
| μὴ μόνον ἐπιστάμονά τε καὶ δυνατὸν ἦμεν περὶ τὸ καλῶς ἄρχεν , ἀλλὰ καὶ φιλάνθρωπον : ἄτοπον γὰρ ἦμεν ποιμένα | ||
| κα λέγοιτο εὐνομία ἦμεν τᾶς ψυχᾶς , ἅτις ἐκ τῶ ἄρχεν μὲν τὸ κάρρον , ἄρχεσθαι δὲ τὸ χέρειον κράτος |
| τὸ γῆρας ἐν κόποις ἀνηλώθη . Γλύψας ἐπώλει λύγδινόν τις Ἑρμείην . τὸν δ ' ἠγόραζον ἄνδρες , ὃς μὲν | ||
| τ ' ἀκοίτας . ἐξ ὥρης δ ' ἐσορῶν Ζεὺς Ἑρμείην κατέναντα κοσμεῖ μὲν πλούτῳ μύθοισί τε καὶ σοφίῃσιν , |
| λαχόντας Τίρυνθα τὸν ὁπλότερον κτίζειν , πρὶν ἐς ἀργαλέαν πεσεῖν ἀνάγκαν : Ζεύς τ ' ἔθελεν Κρονίδας τιμῶν Δαναοῦ γενεὰν | ||
| : τὰ δ ' ἑπόμενά τε καὶ συναίτια ὄντα ἐς ἀνάγκαν ἀνάγεσθαι . τὰ δὲ ξύμπαντα τρία : ἰδέαν , |
| ] ἠδὲ γυναῖξιν [ . ] [ λώιόν ἐστιν ἑὸν παναοίδιμον οὔνομα μέλψαι ] , [ ὅττι χάρις καὶ ] | ||
| ? ? ? ? ? ἀειρομένοισι , λαμπετόοντα ? βίον παναοίδιμον ? ? [ ] ? εἰρήναισιν ? ? ? |
| κρύψει ; ποῖον οὐκ ἐρεῖ κακόν , τὸν ἐκ δορὸς γεγῶτα πολεμίου νόθον , τὸν δειλίᾳ προδόντα καὶ κακανδρίᾳ σέ | ||
| ἀργυρώνητον σέθεν ; οὐκ οἶσθα Θεσσαλόν με κἀπὸ Θεσσαλοῦ πατρὸς γεγῶτα γνησίως ἐλεύθερον ; ἄγαν ὑβρίζεις καὶ νεανίας λόγους ῥίπτων |
| θεωρίαν ὑπογράφεν , ἁ δ ' ἐμπειρία καθ ' ἕκαστα κρίνεν . . . . . . Ἀρχύτα Πυθαγορείου ἐκ | ||
| λόγον αὐτᾶς σύνταξις , ὅκκα μὲν ἐν τῷ θεωρὲν καὶ κρίνεν γένηται , καλέεται φρόνασις : ὅκκα δὲ ἐν τῷ |
| παρ ' αἰδοίοισι καθίζει , ἔν τ ' ἀγορῇ λαοῖσι μεταπρέπει , ὅν κ ' ἐθέλῃσιν : ἠδ ' ὁπότ | ||
| ' ἔξοχος ἔπλετο πάντων ταῦρος : ὃ γάρ τε βόεσσι μεταπρέπει ἀγρομένῃσι . οἷα δὲ ἐς μυθολογίαν ὑπὲρ τοῦδε τοῦ |
| ἡγήσῃ φίλον . Μηδέποτε γήμῃ μηδὲ εἷς εὔνους ἐμοί . Νίκα λογισμῷ τὴν παροῦσαν συμφοράν . Ξένον προτιμᾶν μᾶλλον ἀνθρώποις | ||
| κοινοῦ θανάτου μέρος ἄμφω . Ἀλλὰ γὰρ ἁ μεγαλώνυμος ἦλθε Νίκα τᾷ πολυαρμάτῳ ἀντιχαρεῖσα Θήβᾳ , ἐκ μὲν δὴ πολέμων |
| καὶ φύσεις καὶ μορφὰς σῴζοντι καὶ γονῇ πάλιν τὰν αὐτὰν μορφὰν ἀποκαθιστάντι τῷ γεννάσαντι πατέρι καὶ δημιουργῷ . . Φίλων | ||
| . Ἀνήρ τις πολύφιλτρος ἀπηνέος ἤρατ ' ἐφάβω , τὰν μορφὰν ἀγαθῶ , τὸν δὲ τρόπον οὐκέθ ' ὁμοίω : |
| τῶν Ἀργείων πάθη . καὶ ἁ τῶν Κενταύρων καὶ Λαπιθᾶν μάχα τοῖς μὲν Λαπίθαις ἀγαθόν , τοῖς δὲ Κενταύροις κακόν | ||
| ὑπὸ τοῦ ἀλείπτου ἀνερρώσθη παραθήξαντος αὐτόν . τράπε δὲ Κυκνέα μάχα : ἐτράπη δὲ καὶ ὑπεχώρησεν ἐν τῇ πρὸς τὸν |
| ' ἀνὰ γαῖαν ἔμιμνον . Ἐυπτολέμοισι δ ' Ἀχαιοῖς υἱὸς Λαέρταο πύκα φρονέων φάτο μῦθον : Ὦ νύ μοι Ἀργείων | ||
| ἕδραι ἀγρομένων : πολλοὶ δ ' ἄρα θηήσαντο ἰδόντες υἱὸν Λαέρταο δαΐφρονα . τῷ δ ' ἄρ ' Ἀθήνη θεσπεσίην |
| ἑῶν τελέεσθαι ἐώλπει : τῇ δ ' ἀλεγεινότατον κραδίῃ φόβον ἔμβαλεν Ἥρη , τρέσσεν δ ' ἠύτε τις κούφη κεμὰς | ||
| δὲ θεᾶς πορσύνετο μῆνις Κύπριδος , ἥ τέ σφιν θυμοφθόρον ἔμβαλεν ἄτην : δὴ γὰρ κουριδίας μὲν ἀπέστυγον ἔκ τε |