| οὐδ ' ἀπατηλὸν οὐδ ' ἀτελεύτητον , ὅτι κεν κεφαλῇ κατανεύσω . Αἰσθάνομαι τῶν Διὸς νευμάτων : διὰ τούτων γῆ | ||
| ' ἀπατηλὸν οὐδ ' ἀτελεύτητον ὅ , τι κεν κεφαλῇ κατανεύσω [ Α ] : ἰσχύεις οὖν μεγάλα : Χάλυβες |
| ἀφ ' οὗ ἂν ἐπινεύσῃ τινί : οὐ γὰρ ἐμὸν παλινάγρετον οὐδ ' ἀπατηλὸν οὐδ ' ἀτελεύτητον ὅ , τι | ||
| γε μετ ' ἀθανάτοισι μέγιστον τέκμωρ : οὐ γὰρ ἐμὸν παλινάγρετον οὐδ ' ἀπατηλὸν οὐδ ' ἀτελεύτητον ὅ τί κεν |
| τὸ πέρας , ἀθάνατος δὲ ὢν καὶ ἐν ἑαυτῷ τὴν ἀτελεύτητον λῆξιν περιέχων καὶ διαπαντὸς ἀένναος ἀπὸ τῆς ἐκεῖσε ἐνεργείας | ||
| τί ; ὅτι , οἶμαι , ἡ ἀσέβεια κακόν ἐστιν ἀτελεύτητον , ἐξαπτόμενον καὶ μηδέποτε σβεσθῆναι δυνάμενον , ὡς τὸ |
| ἂν ἐπινεύσῃ τινί : οὐ γὰρ ἐμὸν παλινάγρετον οὐδ ' ἀπατηλὸν οὐδ ' ἀτελεύτητον ὅ , τι κεν κεφαλῇ κατανεύσω | ||
| οἱ πολλοὶ μανθάνειν , τὸ δὲ κωτίλον ἐν τούτοις καὶ ἀπατηλὸν ὥραν οὐκ ἔχει ἐπὶ τῶν ἐναγωνίων λόγων . οὐ |
| σχοίνῳ ἐζωσμένου μελαγκρανίνας ἢ τριχίνας ἢ νευρίνας . . κεφαλῇ κατανεύσομαι ] οὕτως κατανεύσομαι , οὐχὶ ἐπινεύσομαι Ἀριστάρχος ἐν τοῖς | ||
| ἢ τριχίνας ἢ νευρίνας . . κεφαλῇ κατανεύσομαι ] οὕτως κατανεύσομαι , οὐχὶ ἐπινεύσομαι Ἀριστάρχος ἐν τοῖς πρὸς Φιλήταν προφέρεται |
| φησι : μὲν Στέφανος πελάει , κεφαλῇ γε μὲν ἄκρῃ σκέπτεο πὰρ κεφαλὴν Ὀφιούχεον . καὶ ἔτι τῇ Λύρᾳ , | ||
| τότ ' ἄρ ' Αἴας εἶπε βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον : σκέπτεο νῦν Μενέλαε διοτρεφὲς αἴ κεν ἴδηαι ζωὸν ἔτ ' |
| περὶ στερεὴν δρύα θάμνος : ὣς ὅ γε δουρὶ δαμεὶς περικάππεσε Πηλείωνι βλήμενος . Ἀμφὶ δέ οἱ κρατερὸς πάις Ἀγχίσαο | ||
| ἤριπε δ ' εἴσω δώματος , ἀμφὶ δέ οἱ κενεὴ περικάππεσε κάλπις . Ἄλλῳ δ ' αὖ φεύγοντι δι ' |
| ταῦτα πρεπωδέστατον λέγειν . τὸν δὲ σὸν ἔρωτα , ὦ Βουκαῖε , διηγοῦ σῇ μητρὶ ἐν τῷ θαλάμῳ ἀντ ' | ||
| μοχθεῦντας ἐν ἁλίῳ ἄνδρας ἀείδειν , τὸν δὲ τεόν , Βουκαῖε , πρέπει λιμηρὸν ἔρωτα μυθίσδεν τᾷ ματρὶ κατ ' |
| πόδες : Παρὰ τὴν παροιμίαν τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ] καὶ νὴ Δί ' αἱ νῆτται : | ||
| οὐκέτ ' εἰμ ' ἐγώ τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ὡς ἐγγὺς ἤδη δαίμονος πεδαρσίου δίνης πτερωτὸς φθόγγος |
| λέγει περὶ αὐτῶν : ' ἂν ἐπερχόμεναι Χηλαὶ καὶ λεπτὰ φάουσαι ἄφραστοι παρίοιεν . ἐπιφέρει γοῦν εὐθέως : μέγα σῆμα | ||
| . . ; Οὐδ ' ἂν ἐπερχόμεναι Χηλαὶ καὶ λεπτὰ φάουσαι ἄφραστοι παρίοιεν , ἐπεὶ μέγα σῆμα Βοώτης ἀθρόος ἀντέλλει |
| Αἰτωλίας ἀφίκετο καὶ ἀνελὼν Ἄγριον καὶ τοὺς παῖδας Οἰνεῖ τῷ προπάτορι τὴν βασιλείαν ἀποδίδωσιν . αὖτις δὲ πλέων εἰς Ἄργος | ||
| θεοῖς ὑπὲρ αὐτῶν . εὔχομαι δὴ τῷ τε Διονύσῳ τῷ προπάτορι τῆσδε τῆς πόλεως καὶ Ἡρακλεῖ τῷ κτίσαντι τήνδε τὴν |
| καὶ χρηματίζουσιν : ὥστε εἴ τις τὴν δορὰν τῆς αἰγὸς περιθῇ ἐπιληπτικῷ καὶ ἀπαγάγῃ πρὸς ποταμὸν ἢ θάλασσαν , παραχρῆμα | ||
| καλῶς , οὕτω καὶ τὸν ἀγαθὸν ἄνδρα ὅ τι ἂν περιθῇ ἡ τύχη . καὶ γὰρ αὕτη , φησὶν ὁ |
| ὡς δὲ συχνὰς ἡμέρας περικαθήμενος τῇ πόλει καὶ πολιορκῶν οὐδὲν ἤνυεν , ἔγνω χρονίαν ἔσεσθαι τὴν πολιορκίαν αὐτῷ . αἵ | ||
| τῇ πολιορκίᾳ καὶ πολυτρόπως πειράσας τοῦ ἄστεος , ὡς οὐδὲν ἤνυεν , ἀπογνοὺς τὴν αἵρεσιν τούτου , ἀναλαβὼν τὴν στρατιὰν |
| δοκεῖ ἢ ἐκεῖνο δῆλον ἐκ τοῦ ἐπαγομένου , τί οὖν σαίνοιμεν καὶ κολακεύοιμεν καὶ παρασύροιμεν ὀλέθριον μόρον καὶ οὐ προθυμίᾳ | ||
| πρὸς εὐωχίαν οἱ δεσπόται κληθῶσιν : τούτους λέγομεν σαινούρους . σαίνοιμεν ] ἐκφεύγοιμεν . σαίνοιμεν ] κολακεύοιμεν , ἐκφεύγοιμεν τὸν |
| ὤμοις . καὶ πάλιν : Ἵππος δ ' Ὑδροχόοιο νέον περιτελλομένοιο ποσσί τε καὶ κεφαλῆι ἀνελίσσεται : ἀντία δ ' | ||
| ἀνατέλλειν ὑποτίθεται , λέγων οὕτως : δ ' Ὑδροχόοιο μέσον περιτελλομένοιο ποσσί τε καὶ κεφαλῇ ἀνελίσσεται . τούτου δ ' |
| ὕπαρνοι : παρὰ τὸ κύω ἄκυος καὶ πλεονασμῷ τοῦ θ ἄκυθος . ἢ παρὰ τὸ † κωκυτός καὶ ἄκυτος , | ||
| ταῖς μὴ κυούσαις . οὕτω Μεθόδιος . . . . ἄκυθος : ἡ ἄγονος : Καλλίμαχος : οὐδ ' ἀγάλακτες |
| ἴδιόν τι πάντως ἑαυτοῦ δίδωσιν : εἰ δὲ τοῦτ ' ἀψευδές ἐστι , γένοιτ ' ἂν Ἰσαὰκ οὐχ ὁ ἄνθρωπος | ||
| . οὐδὲν ἐν σώματι ἀληθές , ἐν ἀσωμάτῳ τὸ πᾶν ἀψευδές . πᾶν τὸ γενόμενον μεταβλητόν , οὐ πᾶν τὸ |
| καὶ Ὠρίωνος ἔρωτα , πάθος οὐδ ' ἀνθρώποις εὔσχημον , ἠλληγόρησεν : Ὣς μέν , ὅτ ' Ὠρίων ' ἕλετο | ||
| ἀκμή . Περὶ μέν γε τῆς Ἔριδος οὐδ ' ὑπεσταλμένως ἠλληγόρησεν οὐδ ' ὥστε δεῖσθαι λεπτῆς τινος εἰκασίας , ἀλλ |
| τοῦτο γὰρ οἱ Ἴωνες διαβάλλονται . Γέροντα δ ' ὀρθοῦν φλαυρόν , ὃς νέος πέσοι . Γηράσκω ἀεὶ πολλὰ διδασκόμενος | ||
| τοῦτο γὰρ οἱ Ἴωνες διαβάλλονται . Γέροντα δ ' ὀρθοῦν φλαυρόν , ὃς νέος πέσοι . Γηράσκω ἀεὶ πολλὰ διδασκόμενος |
| δὲ κνήμη καὶ ἀριστερὸς ὦμος ἐπ ' αὐτοῦ Περσέως , Ἀνδρομέδης δὲ μέσην ἀγκῶνος ὕπερθεν δεξιτερὴν ἐπέχει : τὸ μέν | ||
| οἷα σελήνῃ σκέψασθαι , ζώνῃ δ ' ἂν ὅμως ἐπιτεκμήραιο Ἀνδρομέδης : ὀλίγον γὰρ ὑπ ' αὐτὴν ἐστήρικται , μεσσόθι |
| , εἶναι δὲ καὶ πρὸς τὰς ἐπιθυμίας ἄλλο γένος μελοποιίας ἐξευρημένον . χρῆσθαι δὲ καὶ ὀρχήσεσιν . ὀργάνῳ δὲ χρῆσθαι | ||
| τούτων τὸν ἀκροατὴν προσδέξασθαι ὡς κάλλιστα καὶ ἐντελέστατα τὸν λόγον ἐξευρημένον . καὶ ἔστιν ἀρχὴ τοῦ προοιμίου : ἐγὼ τοίνυν |
| , ἢ κατὰ κρᾶσιν . οὐδέν . Ἀττικὸς ὁ τοῦ δεν πλεονασμός . Δαιδάλου . Δαιδάλου , ὡς ἔοικεν , | ||
| πολυ [ . . . . . . [ ] δεν [ [ ] ! ! [ . . . |
| τοῦ ἀλογίστως καὶ ματαίως . * παραπλῆγες : παράφρονες * ἄφραστοι : σιωπῶντες ἀνόητοι * γυῖον : τοῦ ἀνδρός * | ||
| . ; Οὐδ ' ἂν ἐπερχόμεναι Χηλαὶ καὶ λεπτὰ φάουσαι ἄφραστοι παρίοιεν , ἐπεὶ μέγα σῆμα Βοώτης ἀθρόος ἀντέλλει βεβολημένος |
| ἔφερεν ἄλλοτ ' ἀλλοῖον , τὸ πνεῦμα σῴζων ἐπ ' ἀχύροισι δυστήνοις , σάγην δὲ νώτοις ἔφερεν οὐκέθ ' ἱππείην | ||
| γεγένηται ; Ῥάβδον δ ' ὄψει τὴν κοτταβικήν ἐν τοῖς ἀχύροισι κυλινδομένην . Χία δὲ κύλιξ ὑψοῦ κρέμαται περὶ πασσαλόφιν |
| γῆς τρόπον τινὰ ψαύει καὶ περιφερομένη πλησίον ἅρματος ὥσπερ ἴχνος ἀνελίσσεται , φησὶν Ἐ . , ἥ τε περὶ ἄκραν | ||
| Κριῷ λήγοντι φαείνεται ἢ ἐπὶ Ταύρῳ : σὺν τῷ πανσυδίῃ ἀνελίσσεται . Οὐδ ' ὅγε Ταύρου λείπεται ἀντέλλοντος , ἐπεὶ |
| τρίς , καὶ μύροις ἀλείφεται . αἰεὶ δὲ χαίτην ἐκτενισμένην φορεῖ βαθεῖαν , ἀνθέμοισιν ἐσκιασμένην . καλὸν μὲν οὖν θέημα | ||
| ἵνα θεωρῶς ' οἱ παρόντες τὸ στόμ ' ὡς κομψὸν φορεῖ . ἂν δὲ μὴ χαίρῃ γελῶσα , διατελεῖ τὴν |
| τοίνυν τῇ πόλει φρουρῶν ποτ ' αὐτὸς γυναῖκ ' ἐκίνουν κολλύβου καὶ παῖδα καὶ γέροντα , κἀξῆν ὅλην τὴν ἡμέραν | ||
| λέγουσί τινες . Γ ἀναβράττω ] ἕψω . Γ οὐδὲ κολλύβου Γ : εἶδος εὐτελοῦς νομίσματος . ἀντὶ τοῦ “ |
| ἐφεζόμην βρέτας . τεκμήριον δὲ τῶνδέ σοι λέξω μέγα : ἄφθογγον εἶναι τὸν παλαμναῖον νόμος , ἔστ ' ἂν πρὸς | ||
| , εἴ ποτε γῆν ἐπ ' ἄλλην ἔσπευδον , οὐκ ἄφθογγον τὴν ἀποδημίαν ἐποίουν , ἀλλ ' ᾠδῇ καὶ μέλει |
| ἕξουσιν γὰρ πάντας ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοί : τῇ δὲ δὴ αἰνότατον περιδείδια μή τι πάθωμεν , ᾗ ῥ ' ὅ γ | ||
| Τρώων κορέει κύνας ἠδ ' οἰωνούς , ὅσσον ἐμῇ κεφαλῇ περιδείδια μή τι πάθῃσι , καὶ σῇ , ἐπεὶ πολέμοιο |
| . ὄφρα μὲν ἠὼς ἦν , χρονικὸν ἐπίρρημα : ὄφρα πεποίθῃς , σύνδεσμος ἀποτελεστικόςτί . οὖν κωλύει [ καὶ ] | ||
| τελέσσω : εἰ δ ' ἄγε τοι κεφαλῇ κατανεύσομαι ὄφρα πεποίθῃς : τοῦτο γὰρ ἐξ ἐμέθεν γε μετ ' ἀθανάτοισι |
| ] : ὥσθ ' ἵμερός μ ' ὑπῆλθε γῇ τε κοὐρανῷ : ἄλλως : ἐπειδὴ κυκλοτερὴς ὁ οὐρανός . ἢ | ||
| ἀνέστροφέν σου τὸν βίον τὰ βιβλία . πεφιλοσόφηκας γῇ τε κοὐρανῷ λαλῶν , οἷς οὐδέν ἐστιν ἐπιμελὲς τῶν σῶν λόγων |
| καὶ Νικομήδης καὶ ὅσοι ἄλλοι Ῥωμαίων πρέσβεις παρῆσαν , ἐς Λεόντων κεφαλήν , ὃ τῆς Φρυγίας ἐστὶν ὀχυρώτατον χωρίον , | ||
| Μοίριδος λίμνην καὶ τὸν λέοντα τὸν τρεφόμενον ἐν τῇ καλουμένῃ Λεόντων πόλει , καὶ πολλὰ τοιαῦθ ' ἕτερα , διηγήσασθαι |
| καὶ τῶν δεινοτάτων ἂν ἦν ὑπόδικος . τὸν γοῦν τῆς Βραυρωνόθεν ἱερείας πατέρ ' ὁμολογουμένως οὐχ ἁψάμενον τοῦ τελευτήσαντος , | ||
| , οὗ ἐπώνυμος ἡ Λεοντὶς φυλή . Τὸν γοῦν τῆς Βραυρωνόθεν ἱερείας . Βραυρών : τόπος Ἀθήνησιν ἀπὸ Βραυρῶνός τινος |
| καὶ τὸν ποταμὸν αὐτὸν ἐν βαθεῖ δόνακι κείμενον , ἐν βλοσυρῷ τῷ εἴδει , κόμη τε γὰρ ἀμφιλαφὴς αὐτῷ καὶ | ||
| δ ' ἰδίοις ἐπιτέρπεται αἰεί , Αἰγόκερῳ τε καὶ Ὑδροχόῳ βλοσυρῷ τε Λέοντι καὶ Χηλαῖς Κριῷ τε , τότ ' |
| ἐνταφιάσειν : μακαρίαν με οὖσαν παρὰ τοῖς ἀνθρώποις : ἐς ἄλλο σχῆμ ' : ἄλλου βίου λέγει τοῦ κατὰ τὸν | ||
| πᾶσαν Ἑλλάδα ἀφήσει : Δημάδης δὲ καὶ ὅσον προδοτῶν Ἀθήνῃσιν ἄλλο ἦν , ἀναπείθουσιν Ἀντίπατρον μηδὲν ἐς Ἕλληνας φρονῆσαι φιλάνθρωπον |
| ὅταν γὰρ εἰσέλθητε πρὸς τὴν γῆν , φυτεύσετε πᾶν ξύλον βρώσιμον „ φησίν , ὥστε ἔξω διατρίβοντες οὐκ ἂν δυναίμεθα | ||
| αἱ ῥίζαι μάλιστα ἐσθίονται , τούτων ἥκιστα τὸ σπέρμα γίνεται βρώσιμον : ἀνάπαλιν δὲ καὶ τῶν σπερμάτων ὅσα δίδωσιν ἡμῖν |
| . γόοις ] θρήνοις . Προμηθέως ὡς φιλανθρώπου ἐκ Διὸς κεκλοφότος τὸ πῦρ καὶ δεδωκότος ἀνθρώποις , δι ' οὗ | ||
| : οὐ γάρ ἐστι πρὸς τὸ ζητεῖς ἀλλὰ πρὸς τὸ κεκλοφότος : καὶ ἔστιν ἀντὶ τοῦ καθά : στίζων οὖν |
| , ἀφ ' οὗ δὲ μέλανα : καὶ περὶ τὸν Κρᾶθιν δὲ εἴρηται τοιοῦτόν τι συμβαῖνον . Τῶν δ ' | ||
| . . πάντα δέ εἰσι ταῦτα Πανικὰ δείματα . ἐς Κρᾶθιν ἁλοίμαν : Κρᾶθις ποταμὸς περὶ Σύβαριν τῆς Σικελίας . |
| ἀπ ' ἀσφάραγον μελίη τάμε χαλκοβάρεια , ὄφρα τί μιν προτιείποι ἀμειβόμενος ἐπέεσσιν . καὶ πάλιν : ἐρισφάραγος πόσις Ἥρης | ||
| τὸ φωνητικὸν ἀνέρχεται . ἐπιφέρει οὖν “ ὄφρα τί μιν προτιείποι ἀμειβόμενος . ” σφεδανόν ὁ μὲν Ἀπίων σκληρόν , |
| στρατόπεδα γινόμενα , νῦν ἀναδεικνύω ναύαρχον , ἂν ἐγώ τι πάθω , τὸν διαδεξόμενον Κλέαρχον , ἄνδρα πεῖραν δεδωκότα τῶν | ||
| ἐνεστῶτος γίνεται , ὃς τὸ παθεῖν δηλοῖ , ὅθεν τὸ πάθω , ἐξ οὗ τὸ παθήσω ὡς τυχήσω , οὗ |
| διεξιέναι : Καλλίμαχος καὶ τὸν ἐπὶ ῥάβδωι μῦθον ὑφαινόμενον / ἠνεκὲς ἀείδω δειδεγμένος . οἱ δέ φασι τῆς Ὁμήρου ποιήσεως | ||
| διεξιέναι . Καλλίμαχος : καὶ τὸν ἐπὶ ῥάβδῳ μῦθον ὑφαινόμενον ἠνεκὲς ἀείδω δεδεγμένος . οἱ δέ φασι τῆς Ὁμήρου ποιήσεως |
| τὸ ἆθλον , ἐνομματωθῆναι πρὸς τὴν τοῦ μόνου θέας ἀξίου τηλαυγῆ κατανόησιν . ἄξιον δὲ ἀπορῆσαι , διὰ τί ὁ | ||
| λαμπροῦ δηλονότι , χρὴ ποιῆσαι πρόσωπον , ἤγουν ἀρχήν , τηλαυγῆ , τουτέστι λαμπράν . * τις . ἐν Ὀλυμπίᾳ |
| φέρει . καὶ μακρά τις ῥάβδος , ἣν καὶ ῥάβδον κοτταβικὴν ὠνόμαζον . τὸ δέ τι ἦν κοίλη τις καὶ | ||
| ὑψοῦ κρέμαται περὶ πασσαλόφιν . ῥάβδον δ ' ὄψει τὴν κοτταβικὴν ἐν τοῖς ἀχύροισι κυλινδομένην . νικᾷ δ ' ᾤα |
| μαίνομαι . στείχει πολίταις ὄμμ ' ἔχων ἰδεῖν πικρόν . κραταιῷ περιβαλὼν βραχίονι εὕδει πιέζων χειρὶ δεξιᾷ ξύλον . ὅδ | ||
| καὶ πῆμ ' ἀπάλαλκεν ἐσσυμένως . Ὃ δ ' ἔπειτα κραταιῷ χώσατο φωτὶ ἥρως Εὐρύπυλος , μέγα δ ' ἀσχαλόων |
| δινήεντα μάχῃ ἠΐσκομεν εἶναι : ἀλλ ' ἐπάμυνε τάχιστα , πιφαύσκεο δὲ φλόγα πολλήν . αὐτὰρ ἐγὼ Ζεφύροιο καὶ ἀργεστᾶο | ||
| αὐτό , φησί , τὸ φυτὸν μικρόν ἐστι . * πιφαύσκεο : γίνωσκε ἐμφάνιζεο [ ] ἀγχούσῃ προσέοικεν : ἤτοι |
| μὲν γὰρ πᾶσι τοῖσιν ὀλισθήμασι καὶ τοῖσι κινήμασι καὶ τοῖσι κατήγμασι τοῦτο τὸ σχῆμά ἐστιν : κοινότατον δὲ πρὸς τὴν | ||
| οὕτως ἰητρεύοντας τὰ μέγιστα ἀσυνετέειν , καὶ ἐν τοῖσιν ἄλλοισι κατήγμασι , καὶ ἐν τοῖσι τοιούτοισιν . Μέγιστον γάρ ἐστι |
| δὲ πρὸς δυσμὰς μέρη κεκλιμένα τῆς Ἀραβίας διείληπται πεδίοις ἁμμώδεσιν ἀερίοις τὸ μέγεθος , δι ' ὧν οἱ τὰς ὁδοιπορίας | ||
| ὧν πράττομεν ὧν φανταζόμεθα ὧν διανοούμεθα : καὶ γὰρ εἰ ἀερίοις χρῶνται σχήμασιν , οὐδὲν θαυμαστὸν ὀξέως αὐτοὺς ἐπιπορεύεσθαι πανταχοῦ |
| . Ἤτοι ὅγε ῥέξαι τι λιλαιόμενος μέγα ἔργον σκαιῇ μὲν σκαιὴν Πολυδεύκεος ἔλλαβε χεῖρα , δοχμὸς ἀπὸ προβολῆς κλινθείς , | ||
| ὁ μὲν μέσον ἄλλα τε πάντα , χεῖρα δέ οἱ σκαιὴν κεφαλῇ ἅμα Τόξον ἀγινεῖ : ἀλλ ' ὁ μὲν |
| καὶ διὰ τοῦ λ γράφουσιν : στίξ : ἴξ , θηρίδιόν τι ἐσθίον τὰς ἀμπέλους : πνίξ : πλίξ . | ||
| τὸν περὶ τῶν ναυτικῶν τοῦ Βίαντος λόγον . ἐρυσίβην . θηρίδιόν τι ἐν τῷ σίτῳ γιγνόμενον , ὃ λυμαίνεται τὸν |
| σφισι γαῖα φάνη σχεδὸν ἠδὲ καὶ ἄστυ , τοὶ δὲ μόγῳ στονόεντι τετρυμένοι ἅψεα πάντα ἐξ ἁλὸς ἀίσσουσι μέγ ' | ||
| ἦμος ἅπαντες ἔλλοπες ἠϊόνεσσιν ἐφέστιοι ἐγγύθι γαίης ἕλκονται τοκετῶν τε μόγῳ δίψῃ τ ' Ἀφροδίτης . αἰεὶ δ ' εἰς |
| ' ἧς ὀνόματα ζώννυσθαι , ζῶμα , διάζωμα , καὶ ζωστήρ , καὶ ζώνη τι ὅπλον ὁμώνυμον τῷ μέρει : | ||
| παρθενικὴν ζώνην τὸ λυσίζωνον εἰπεῖν , ὅ τε τῆς Ἀμαζόνος ζωστήρ , καὶ ἡ ἐν ταῖς Σοφοκλέους Κολχίσιν ἐπιζώστρα : |
| , ῥάβδον δ ' ὄψει τὴν κοτταβικήν ἐν τοῖς ἀχύροισι κυλινδομένην , Μανῆς δ ' οὐδὲν λατάγων ἀΐει , τὴν | ||
| ; Ῥάβδον δ ' ὄψει τὴν κοτταβικήν ἐν τοῖς ἀχύροισι κυλινδομένην . Χία δὲ κύλιξ ὑψοῦ κρέμαται περὶ πασσαλόφιν . |
| ὄντα παραιτουμένη , ἀλλ ' ὡς οὐκ ὄντα : μηδὲ ἐπιζητοῦσα γνῶσις μὲν οὖσα ἡ ἁπλῶς καὶ πρώτη καὶ μάλιστα | ||
| τὴν ] νομὴν ἔξεισιν , ἡ δὲ βάτος τὰς ἐσθῆτας ἐπιζητοῦσα τῶν παριόντων ἐπιλαμβάνεται τῶν ἱματίων προσδοκῶσα τῶν ἰδίων τι |
| κἀναγκαῖα μὴ πράσσειν κακά ; ἄγ ' , ὦ τάλαινα χεὶρ ἐμή , λαβὲ ξίφος , λάβ ' , ἕρπε | ||
| καὶ ἕνα εἰς ὁλοκαύτωμα . ἐὰν δὲ μὴ εὑρίσκῃ ἡ χεὶρ αὐτοῦ ζεῦγος τρυγόνων ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν , οἴσει |
| ἡ φλιά . καὶ ὁ τοξότης : οὐδ ' ὅσα λάϊνος οὐδὸς ἀφήτορος ἐντὸς ἐέργει . εἴρηται παρὰ τὸ ἵημι | ||
| πόλις Κρήτης . Πυθῶνί : Ὅμηρος : οὐδ ' ὅσα λάϊνος οὐδὸς ἀφήτορος ἐντὸς ἐέργει | Φοίβου Ἀπόλλωνος Πυθοῖ ἔνι |
| ἀγωνίζεσθαι ὅλως ἐβούλοντο , εἰ μὴ τὸ φάρμακον ἡ θεὸς ἀπόθοιτο πρότερον : οὕτω γὰρ ἐκεῖναι τὸν κεστὸν ἐπωνόμαζον . | ||
| ὡς ἀφέξονται τοῦ πολέμου , εἴ γε ἢ αὐτὸς Γωβάζης ἀπόθοιτο τὴν ἀρχὴν ἢ γοῦν τὸν παῖδα τῆς βασιλείας ἀφέλοιτο |
| οἷς σὺ δουλεύσεις καὶ λυπήσῃ δι ' αὐτὰ καὶ πολλὰ πονήσεις μάτην καὶ διατελέσεις ἅπαντα τὸν βίον φροντίζων ἐκείνων , | ||
| ἂν καὶ πράξῃς , πρὸς ὠφέλειαν ἐμὴν σπεύδων , μάτην πονήσεις . προγινώσκει γὰρ ὅτι οὐ πείσει τὸν Δία . |
| τῷ Σκορπίῳ . . . Τοὶ δ ' αὖθι μένουσιν Τόξον ἐπερχόμενον πρότεροι πόδες ἱππότα φηρός . Τόξῳ καὶ σπείρη | ||
| χειρὶ δεξιτερῇ Κένταυρος ἔχει . Τοὶ δ ' αὖθι μένουσιν Τόξον ἐπερχόμενον πρότεροι πόδες ἱππότα φηρός . Τόξῳ καὶ σπείρη |
| ἀλφῶδες , ἄφωνον , ἀμετάβλητον , ποικίλον καὶ λεπρῶδες , ὀχλικόν τε καὶ πτερωτὸν , καταφερὲς , ὑγρῶδες , κόσμου | ||
| λέγεται δὲ οἷον ἀνάβη τις οὖσα . | ἀγωνιστικόν : ὀχλικόν . καὶ γὰρ ὁ ἀγὼν ἀπὸ τῆς ὀχλήσεως . |
| ' αὐτοῦ καὶ οἱ ἑταῖροι μᾶλλόν τι ἐν τῷ τοιῷδε ἤνυτον . ἔνθα δὴ ἐξέλασιν ποιεῖται ἐπὶ Κοσσαίους , ἔθνος | ||
| ? ? [ ] [ [ ] γον ? ? ἤνυτον [ ! ! ! ! ] [ [ ] |
| μετ ' ὄξουϲ : μόνον δὲ χρῖε τὸν ἀλφὸν μηδὲν μολύνων τοῦ ἀπαθοῦϲ , ξηρανθὲν δὲ ἔκκλυζε ὕδατι ψυχρῷ . | ||
| λυμαίνεται , ἐν κασαυρείοισι λείχων τὴν ἀπόπτυστον δρόσον , καὶ μολύνων τὴν ὑπήνην καὶ κυκῶν τὰς ἐσχάρας , καὶ Πολυμνήστεια |
| , τὸ ἱερὸν ἔχουσα τοῦ Ἡλίου καὶ τὸν βοῦν τὸν Μνεῦιν ἐν σηκῷ τινι τρεφόμενον , ὃς παρ ' αὐτοῖς | ||
| τὸν Ἆπιν τὸν ἐν Μέμφει [ ποικίλον ] καὶ τὸν Μνεῦιν τὸν ἐν Ἡλιουπόλει καὶ τὰ περὶ τὸν τράγον τὸν |
| φιλαργυρίᾳ γὰρ πάντ ' ἔνι . κρίνον κύαθον λάβοιμι τοῖς ὑπωπίοις . ἀδελφίζειν πρώτιστα δὲ τῶν μυρρινῶν ἐπὶ τὴν τράπεζαν | ||
| εὐφρανεῖ δι ' ἁμέρας . Μυσικάρφης ὑπετέθυπτο Κύαθον λάβοιμι τοῖς ὑπωπίοις . Πρώτιστα δὲ τῶν μυρρινῶν ἐπὶ τὴν τράπεζαν βούλομαι |
| σκήπτρου τύπον ἀροτροειδῆ καθεστῶτα , ὃν ἔχοντας τοὺς βασιλεῖς χρῆσθαι πίλοις μακροῖς ἐπὶ τοῦ πέρατος ὀμφαλὸν ἔχουσι καὶ περιεσπειραμένοις ὄφεσιν | ||
| καὶ πνεύμασι καὶ νιφετοῖς καὶ ἐνειλημένον χεῖράς τε καὶ πόδας πίλοις τε καὶ ἀρνακίσιν , οὐδ ' ὑφ ' ἑνὸς |
| ἀνώνυμοι : ἐγγύθι δέ σφεων , δεξιτερῆς ἀπὸ χειρὸς ἀγαυοῦ Ὑδροχόοιο , οἵη τις τ ' ὀλίγη χύσις ὕδατος ἔνθα | ||
| , δεῖν δὲ γράφειν οὕτως : ” Ἵππος δ ' Ὑδροχόοιο νέον περιτελλομένοιο . „ λανθάνει δὲ τόν τε Ἄτταλον |
| μέγιστον ἀνθρώποις καὶ λυσιτελέστατον . τὸ γὰρ λῷστα ἀντὶ τοῦ λῷστον , ὅ ἐστι βέλτιστον , πληθυντικὸν ἀντὶ ἑνικοῦ . | ||
| ς ' ἀναπτεροῖ φόβος ; κάλλιστόν ἐστι τοὔνδικον πεφυκέναι , λῷστον δὲ τὸ ζῆν ἄνοσον , ἥδιστον δ ' ὅτῳ |
| τοι , ἔφη , ὦ Σώκρατες , τὸ φιλοσοφεῖν αἰσχρὸν ἡγησαίμην εἶναι , οὐδ ' ἂν ἄνθρωπον νομίσαιμι ἐμαυτὸν εἶναι | ||
| [ τὰ ] κοινὰ τοῖς δεομένοις παρέχων , οὐκ ἂν ἡγησαίμην αἴτιον ἐμαυτόν . ταῦτα δ ' ἐστίν , ἃ |
| βουλεύεται . ζητοῦσιν δέ τινες ἐνταῦθα , διὰ τί εἶπεν προβουλεύοντες . ἔδει γὰρ προβουλευόμενοι εἰπεῖν . καὶ λέγομεν , | ||
| , . = , , . οἱ μὲν οὖν μηδὲν προβουλεύοντες οὐδὲν ἐξαμαρτάνουσιν Ἐναντία δοκεῖ ὁ Ἱπποκράτης ἑαυτῷ καὶ τοῖς |
| κεραυνὸν , κατ ' οὐδὲν ἴσον τοῖς μεσημβρινοῖς τοῦ ἡλίου θάλπεσιν , ἀλλὰ φλέγοντα καὶ ἀπολλύντα . . δρᾶν ] | ||
| τοῖς μέλλουσι δεινοῖς , ἱδρῶτι καὶ πνεύματι καὶ ἄσθματι καὶ θάλπεσιν ἀσκιάστοις καὶ κρυμοῖς ὑπαίθροις ἐγγυμναζόμενα . Παραπλησίως δὲ γυμναζέτω |
| ' αὑτὸν ἕκαστος ἔχων ἱππέας ἐπειλεγμένους ἐπικουρεῖν , ὅπῃ τι πονοίη . οὕτω μὲν ἐτάξαντο Ῥωμαῖοι : ὁ δ ' | ||
| εἰς μίαν ὄψιν ἄτοπον κατέστη . τίς ἂν οὖν ἔτι πονοίη μάτην , ἀδήλους ἐλπίδας ἐκ γεωργίας καραδοκῶν ; μετιτέον |
| διδάσκαλον τῇ ἡμέρᾳ μὲν σεμνὸν καὶ σκυθρωπὸν καὶ τοῖς νέοις ἐπιτιμῶντα , νύκτωρ δὲ περικαλύπτοντα τὴν κεφαλὴν τριβωνίῳ καὶ περὶ | ||
| εἰ ῥᾴδιόν γε αὐτῷ φαίνεται , καὶ ἅμα ὁρῶν αὐτὸν ἐπιτιμῶντα , ἐκέλευεν ἥντινα βούλεται δύναμιν λαβόντα τὸ ἐπὶ σφᾶς |
| τοὺς θεούς , ἐν τοῖς κύκλοις ἐμαυτὸν ἐκδεδυκότα ὁρᾶν κύκλῳ τρέχοντα καὶ πωλούμενον . Ἐπ ' ἀρίστῳ λαβών ὀψάριον . | ||
| τοὺς θεούς , ἐν τοῖς κύκλοις ἐμαυτὸν ἐκδεδυκότα ὁρᾶν κύκλῳ τρέχοντα καὶ πωλούμενον . ἐπ ' ἀρίστῳ λαβὼν ὀψάριον . |
| παῖδες δὲ χρηστοί , κἂν θάνωσι , δώμασιν καλόν τι θησαύρισμα τοῖς τεκοῦσί τε ἀνάθημα βιότου κοὔποτ ' ἐκλείπει δόμους | ||
| ἀνδρός , καὶ πυρεῖ ' ὁμοῦ τάδε . Κείνου τὸ θησαύρισμα σημαίνεις τόδε . Ἰοὺ ἰού : καὶ ταῦτά γ |
| , θοὴν δὲ φέρει ἐπαρωγήν . μοῦνον μὴ στέρνοισιν ἔχοι ὀλοφώιον ἄλγος : δυσπονέως γάρ μιν Παιήονος ἔργα σαώσοι . | ||
| . . . . . . . Καί τις κερτομέων ὀλοφώιον ἔκφατο μῦθον : Ὦ κούρη Πριάμοιο , τί ἤ |
| βίβλοι , νομίσματα , τόμοι ἢ χρήσιμόν τι τοῖς ὁδοιποροῦσιν ἐκλάπη . Ἵνα δὲ βεβαιότερον δυνώμεθα περὶ τούτων καταστοχάζεσθαι δεῖ | ||
| βίβλοι , νομίσματα , τόμοι ἢ χρήσιμόν τι τοῖς ὁδοιποροῦσιν ἐκλάπη . Ἵνα δὲ βεβαιότερον δυνώμεθα περὶ τούτων καταστοχάζεσθαι δεῖ |
| ἐμβαλοῦσα λυσσώδη νόσον , ὥστ ' ἐν τοιοῖσδε χεῖρας αἱμάξαι βοτοῖς : κεῖνοι δ ' ἐπεγγελῶσιν ἐκπεφευγότες , ἐμοῦ μὲν | ||
| φεύγους ' ἀεὶ ποιμένες , ἐπεὶ σῖγ ' ἐν [ βοτοῖς ἑλίσσεται . . . . . . [ ] |
| καὶ διὰ ταῦτα ἀτιμάσαι προελθεῖν περαιτέρω . τὸ δὲ ἔτι θαυμασιώτερον προσετίθει . μέροπάς τινας οὕτω καλουμένους ἀνθρώπους οἰκεῖν παρ | ||
| καὶ νομὰς θαυμαστὰς καὶ ὕλην . ἐν Μήλῳ δέ τι θαυμασιώτερον λέγουσιν : ἐν γὰρ τριάκοντα ἢ τετταράκοντα ἡμέραις σπαρέντα |
| κατακαέντες τὸν Ἀπόλλωνα αἰτιάσονται καὶ καταμέμψονται διὰ τὸν χρησμὸν ὡς ἀπατήσαντα αυτούς . σὺν καλίνοις τειχέων : ὅτε ὁ Ξέρξης | ||
| οἰστρᾶν καὶ σκοπεῖν τίς τι ἔχει , ὃν δυνατὸν ἀφελέσθαι ἀπατήσαντα ἢ βιασάμενον ; Σφόδρα γ ' , ἔφη . |
| ἔσθιε καὶ σῇ γαστρὶ δίδου χάριν , ὄφρα σε λιμὸς ἐχθαίρῃ , Κοννᾶς δὲ πολυστέφανός σε φιλήσῃ ” . λέγει | ||
| Ἔσθιε καὶ σῇ γαστρὶ δίδου χάριν , ὄφρα σὲ λιμός ἐχθαίρῃ , Κοννᾶς δὲ φιλοστέφανός σε φιλήσει . Οὗτοι δ |
| καλάθιον καὶ σκυτάλιον , ταῦτα κοινῶς ἐτεχνάσθησαν χάριν τοῦ βαστάζειν ἐπίπηγμα : ἔστι δὲ τὸ μὲν σκυτάλιον ξύλον ἑξαδακτυλιαῖον μεσόπαχυ | ||
| αὗται δ ' αἱ πρίστεις γεγόνασι πρὸς τὸ ἄλλο βαστάζειν ἐπίπηγμα . τύμπανα δ ' ἐν τοῖς ὀργάνοις ἐγένετο χάριν |
| φησιν . Ἑξῆς δὲ λέγει : δ ' Ἵππειοι καὶ ὑπαύχενον Ὀρνίθειον ἄκρῃ σὺν κεφαλῇ . τίνας μὲν οὖν ἀστέρας | ||
| ' ἐπικέκλιται ἀγκών . Ὁπλαὶ δ ' Ἵππειοι , καὶ ὑπαύχενον Ὀρνίθειον ἄκρῃ σὺν κεφαλῇ , καλοί τ ' Ὀφιούχεοι |
| καὶ τὸ αἷμα ἔμβιον τῇ γῇ γινόμενον εἰς οἰκεῖόν τι χρῶσαι τὸ ἄνθος . ῥεῖ δὲ ἀπ ' αὐτῆς τῆς | ||
| ὡς γεώδης καὶ βαρύς , καὶ οὐ συναναδίδοται , ὥστε χρῶσαι τὸ οὖρον ἐν τῷ κατὰ φύσιν . Καὶ ἀποροῦσι |
| τῷ τριβωνίῳ καὶ συντράπεζον καὶ συνοδοιπόρον , καὶ πράως ἤνεγκε νουθετοῦντα καὶ καθαπτόμενον οὐκ ἐβαρύνθη , ὡς οὐ τἀμὰ ἴδια | ||
| νῦν δὲ νεμεσῶντα , δεδιττόμενόν τε αὖ καὶ θεραπεύοντα καὶ νουθετοῦντα καὶ παρορμῶντα καὶ πάνθ ' , ἃ βούλεται ποιεῖν |
| βαθεῖ , πήραν ἐξημμένον καὶ τριβώνιον ἀμπεχό - μενον , ὀργίλον , ἄμουσον , τραχύφωνον , λοίδορον , μηνύειν ἐπὶ | ||
| , περὶ ἀναιδείας καὶ βδελυρίας : ὁπότε δὲ ἀγνώμονα καὶ ὀργίλον , ἀγνωμοσύνης καὶ ὀργῆς ἀποτρέπειν . καὶ ἐπὶ τῶν |
| ἡμεῖς πειρώμεθα ἀποδιδράσκειν ὅσα ἀνθρώπῳ κακόν ἐστιν , εἴπερ οὖν ἀπογεύσαιτο αὐτῶν . ἤδη μέντοι τις καὶ ἄνθρωπος ἀγνοῶν καὶ | ||
| εἴ τις ὀλίγον ὅσον ἀκαριαῖον ἀποξύσας αὐτῶν ἄκρῳ τῷ ὄνυχι ἀπογεύσαιτο : ἀλλὰ ἢν μὴ τοσοῦτον ὅσον χρή , καὶ |
| ἀποστερῶν , ἀπεῖπε πρὸς τοὺς μεθ ' ἡμέραν ἀγῶνας καὶ νυκτερινὸν ἐσκέψατο δόλον καθεύδειν ὑπὸ τῶν κακῶν οὐ δυνάμενος καὶ | ||
| δ ' ἐχθρὴν σκυλάκεσσιν ἀρειοτέροις τε κύνεσσι : τὸν μὲν νυκτερινὸν διὰ γαστρὸς ἄφυκτον ἐρωὴν ἀρνειῶν ἐρίφων τε πολυπλόκον ἁρπακτῆρα |
| . δαλός βʹ : κεραυνός . καὶ τὸ σύνηθες . δάμασον γʹ : ὑπόταξον . πράϋνον . καὶ φόνευσον . | ||
| ὁμολογία τῆς ἀληθινῆς ἐπιβολῆς : ἀλλ ' , Ἀχιλεῦ , δάμασον θυμὸν μέγαν , οὐδέ τί σε χρὴ νηλεὲς ἦτορ |
| θεωρηθείη , εἴ τις αὐτὸν πρὸς αὑτὸν τὸν ἄνθρωπον παραβάλλων σκοποῖτο ὁποτέρα τῶν ἕξεων βελτίων , πότερον ὅταν τύχῃ νοσῶν | ||
| ἄνδρας , πάντα δι ' ὧν τὸν αἰῶνα διεξελήλυθε , σκοποῖτο δ ' αὐτὴν , ὥσπερ τὰς νῦν φρονούσας ἐφ |
| Ἐλευσινίῳ , νόμος δ ' εἴη πάτριος , ὃς ἂν θῇ ἱκετηρίαν μυστηρίοις τεθνάναι . Καὶ οὕτως εἰσὶ τολμηροὶ ὥσθ | ||
| αὐτοῦ κατὰ τὸν νόμον ὃς κεῖται ἐάν τις μὴ ἐπιτήδειον θῇ νόμον . Ἠκούσατε μὲν τοῦ νόμου : πολλῶν δὲ |
| . λόχοισι : συντάξεσιν ἀνδρῶν . Κεκριμένοι : κεχωρισμένοι . ἐφείη : ἐπιπέμψοι , ἔμβαλε , πέμψεν . Ἀποτροπάδην : | ||
| ἐνεμάξατο φωτός , ῥεῖα δέ κεν θανάτοιο καὶ αὐτίκα μοῖραν ἐφείη . Εἰ δ ' ἄγε , καὶ κέντρῳ κεκορυθμένον |
| λυπεῖσθαι : φόβος , φοβερόν , φοβεῖσθαι . „ Καὶ φάγεσαι τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ : ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου | ||
| . ἔδοι ] μέλλεις φαγεῖν ; ἔδῃ ] φάγοις , φάγεσαι , φάγῃ . ζύγιοι μὲν ἐλέγοντο οἱ . . |
| ἀσφαλῆ νομίζουσι τὴν θέσιν τοῦ σκέλους : τό τε γὰρ ὑπαυχένιον ἐν ταῖς μετακομιδαῖς τοῦ κάμνοντος ἀντὶ γλωσσοκόμου γίνεται τῷ | ||
| μεταξὺ τῶν ὠμοπλατῶν κατ ' αὐτὴν τὴν ῥάχιν προσκεφάλαιον ἢ ὑπαυχένιον , ὡς περικεκλασμένον κατὰ τοῦτο γίνεσθαι τὸν θώρακα σύμπαντα |
| θεάων : ἦλθον δ ' ἀμφίπολοι λευκώλενοι ἐκ μεγάροιο φθόγγῳ ἐπερχόμεναι : τὴν δὲ γλυκὺς ὕπνος ἀνῆκε , καί ῥ | ||
| ἀλλὰ τῇ Παρθένῳ . . . ; Οὐδ ' ἂν ἐπερχόμεναι Χηλαὶ καὶ λεπτὰ φάουσαι ἄφραστοι παρίοιεν , ἐπεὶ μέγα |
| πολλῷ , ἀλλὰ πηλῷ καὶ ὄξει καὶ στυπτηρίᾳ καὶ ἰξῷ πνιγεὶς σβέννυται . πείρας δὲ χάριν φασὶν Ἀλέξανδρον ἐν λουτρῷ | ||
| βάλλεται δὲ παρά τινος ὁρμῶν ἐν ἀκοντίῳ : πλὴν καὶ πνιγεὶς οὐδὲ νεκρὸς τοῖς Ἴβηρσιν εὑρέθη : ὃ τούτῳ πόθος |
| τόξοις Ἄρτεμις , ἁ δ ' ἔγχει Γοργῶπις πάνοπλος . αὐγάζων δ ' ἐξ οὐρανίων – × – × – | ||
| στήσας ἀραγμοῖς πρὸς κασίγνητον χεροῖν , οὔπω τὸ Τιτοῦς λαμπρὸν αὐγάζων φάος οὐδ ' ἐκφυγὼν ὠδῖνας ἀλγεινὰς τόκων : τοιγὰρ |
| γαίας † ἐξαμβρόσαι φαιδρὸν ἁλίου σέλας . τάδ ' ἐγὼ προφρόνως τοῖσδε πολίταις πράσσω , μεγάλας καὶ δυσαρέστους δαίμονας αὐτοῦ | ||
| ' Εὐρώτα δονακοτρόφου ἀγλαὸν ἄστυ : καί μ ' ἐφίλευν προφρόνως πάντες ἐπερχόμενον : ἀλλ ' οὔτις μοι τέρψις ἐπὶ |
| οὐ τὴν τυχοῦσαν . Αἰλιανοῦ . Ἐχῖνον τὸν χερσαῖον οὐκ ἄσοφον οὐδ ' ἀμαθῆ ταμείας τῆς ἐς τὴν χρείαν ἡ | ||
| ὄψιν τηνικαῦτα τὴν γλαῦκα ἀσθενῆ . Ἐχῖνον τὸν χερσαῖον οὐκ ἄσοφον οὐδ ' ἀμαθῆ ταμιείας τῆς ἐς τὴν χρείαν ἡ |
| ἐρύκακε δῶρα θεοῖο : τῷ δ ' ἑτέρῳ μιν πῆχυν ἐπιγράβδην βάλε χειρὸς δεξιτερῆς , σύτο δ ' αἷμα κελαινεφές | ||
| γάρ οἱ τότε καίριος ἔμπεσεν ἰός , ἀλλὰ παρέθρισε χειρὸς ἐπιγράβδην χρόα καλόν . Ἐξαῦτις δ ' ὅ γε τόξα |
| φαιδρῷ προσώπῳ . . . καρδίᾳ γελανεῖ : γαληνιώσῃ καὶ φαιδρᾷ . ἀκαμαντόποδος ἀπήνης : ἁμάξης . ἀπήνη δέ ἐστιν | ||
| καρ - δίᾳ τουτέστιν ἐν φαιδρῷ προσώπῳ καὶ λαμπρᾷ καὶ φαιδρᾷ , γελανεῖ καὶ γαληνίῳ . . Ὦ θύγατερ τοῦ |
| ' ἔτι εὕδει Ζεύς , ἐπεὶ αὐτῷ ἐγὼ μαλακὸν περὶ κῶμ ' ἐκάλυψα : Ἥρη δ ' ἐν φιλότητι παρήπαφεν | ||
| τε : “ ἦ με μάλ ' αἰνοπαθῆ μαλακὸν περὶ κῶμ ' ἐκάλυψεν . αἴθε μοι ὣς μαλακὸν θάνατον πόροι |
| Ἄρης Κριῷ , καὶ συνέβη τοὺς δύο κακοποιοὺς ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὁρᾶν τὴν Σελήνην , Κρόνον μὲν ἐκ διαμέτρου | ||
| θείαν εὐζωΐαν τῇ ἀπὸ θεοῦ φυγῇ καὶ ἀναβιωσκόμεναι αὐτὴν πάλιν τῇ πρὸς θεὸν ἐπιστροφῇ καὶ οὕτω μὲν ζῶσαι τὸν θεῖον |