. ταῦτα μὲν οὖν παραμύθιά τε καὶ προοίμια τῶν τε ζώντων , ὦ Κλεινία , καὶ τῶν τελευτώντων ἔστω , | Ἰακώβ ; οὐκ ἔστιν [ ὁ ] θεὸς νεκρῶν ἀλλὰ ζώντων . καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ |
ἐκ τούτου τὰς μορφὰς πάντων ἀλλοιωθῆναι , καὶ ἐν ὑποψίᾳ ζώντων , οὐκ ἀληθείᾳ λογίζεσθαι . ὅσας δὲ πληγὰς ἠφίεσαν | τοῦτο γὰρ Χριστὸς ἀπέθανεν καὶ ἔζησεν ἵνα καὶ νεκρῶν καὶ ζώντων κυριεύσῃ . σὺ δὲ τί κρίνεις τὸν ἀδελφόν σου |
, ὥς φησιν : ἔπειτα μετὰ τοῦτο δῆλον ὅτι τῶν πρεσβυτέρων ἐπιμεληθεὶς πλείστων καὶ μεγίστων ἀγαθῶν αἴτιος τῇ πόλει γενήσεται | ταῦτα εἶπεν αὐτῷ , Μακάριος ὅστις φάγεται ἄρτον ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ . ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ , Ἄνθρωπός |
ὄντες καὶ πρεσβῦται γενόμενοι , ἀλλὰ γίνεται τὰ μὲν τῶν πρεσβυτέρων ἤθη μαλακώτερα , τὰ δὲ τῶν νεωτέρων ἀκμαιότερα . | μείζων Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ : ὁ δὲ μικρότερος ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν μείζων αὐτοῦ ἐστιν . ἀπὸ δὲ τῶν |
πάντας ἀνθρώπους εὐσεβεῖν ἰδίᾳ τε καὶ κοινῇ . Περὶ τῶν φρονίμων καὶ τοῦτό φησι πληθυντικῶς οὕτω λέγων , εἰ καὶ | , ἵνα περισσεύητε μᾶλλον . οἴδατε γὰρ τίνας παραγγελίας ἐδώκαμεν ὑμῖν διὰ τοῦ κυρίου Ἰησοῦ . τοῦτο γάρ ἐστιν θέλημα |
ἐστὶν εὕρημα μὲν καὶ δῶρον θεῶν , δόγμα δὲ ἀνθρώπων φρονίμων καὶ τὰ ἑξῆς . γένοιτο δ ' ἄν που | πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστιν ; τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν ἀπ ' ἐμαυτοῦ οὐ λαλῶ : ὁ δὲ πατὴρ |
τὴν ἅπασαν σπουδὴν ἔχειν εἰς κόλασιν μὲν τῶν ἀσεβῶν καὶ πονηρῶν , εὐεργεσίαν δὲ τῶν ὄχλων . ἀνθ ' ὧν | τῷ ἀνδρί . τοῦτο δὲ πρὸς τὸ ὑμῶν αὐτῶν σύμφορον λέγω , οὐχ ἵνα βρόχον ὑμῖν ἐπιβάλω , ἀλλὰ πρὸς |
μὲν εἰς ἄνοιαν ἡλικίας καταφεύγοντες , οἱ δ ' εἰς πονηρῶν ἀνθρώπων ὁμιλίας , οἱ δ ' εἰς μέγεθος ἀρχῆς | ἐγὼ οὐδέποτε σκανδαλισθήσομαι . ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς , Ἀμὴν λέγω σοι ὅτι ἐν ταύτῃ τῇ νυκτὶ πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι |
οὖν αὐτὸ ποιεῖ ; κοινῷ τῷ λόγῳ χρῆται περί τε σπουδαίων ἀνδρῶν καὶ φαύλων λέγων καὶ διακρίνων ἤθη ἀγαθῶν καὶ | τούτου τοῦ ἄρτου ζήσει εἰς τὸν αἰῶνα : καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω ἡ σάρξ μού ἐστιν ὑπὲρ |
τὸ γέρας ἄοπλον . εἶθ ' ὁπότε μὲν βουληθεῖεν τῶν σπουδαίων λαμπρῦναί τινας , ἐδίδοσαν τὴν τιμήν , ὁπότε δὲ | τοῦτον . εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς , Ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς : ὁ ἐρχόμενος πρός με οὐ μὴ |
αὐτῶν τότε οὐ μεταλαβόντες τῆς ὠφελίας νῦν μεταδώσετε καὶ τῶν ἁμαρτημάτων ἀπογενόμενοι τῆς ἀφ ' ἡμῶν αἰτίας τὸ ἴσον ἕξετε | ἢ ἀδελφὴ γυμνοὶ ὑπάρχωσιν καὶ λειπόμενοι τῆς ἐφημέρου τροφῆς , εἴπῃ δέ τις αὐτοῖς ἐξ ὑμῶν , Ὑπάγετε ἐν εἰρήνῃ |
ἄτοπος : μέγιστον μὲν οὖν καὶ καθόλου μάλιστα ἄτοπον τῶν ἁμαρτημάτων ἐστὶ τὸ εἰς ὄργανον ἀνάγειν τὴν τοῦ ἡρμοσμένου φύσιν | : λύσατε αὐτὸν καὶ φέρετε . καὶ ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ , Τί ποιεῖτε τοῦτο ; εἴπατε , Ὁ κύριος |
τὸ μεταβολὴν ὁρῶντες ʃ τῶν πενήτων . τἀκείνων : τῶν πλουσίων τὰς ἐπαυρέσεις : τὰς ἀπολαύσεις καὶ ἡδυπαθείας τῷ δόξαντι | ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσίν τινες τῶν ὧδε ἑστώτων οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσιν τὸν υἱὸν τοῦ |
τυρὸς καὶ ἄρτος ὀβελίας καὶ οἶνος λευκός , ὅσα ἀγροίκων πλουσίων κτήματα . Ἀγένειός εἰμι , καὶ γὰρ ὁ Διόνυσος | , Πᾶς ὁ πιστεύων ἐπ ' αὐτῷ οὐ καταισχυνθήσεται . οὐ γάρ ἐστιν διαστολὴ Ἰουδαίου τε καὶ Ἕλληνος , ὁ |
παρὰ τῶν πόλεων καὶ παρὰ δυναστῶν τινων καὶ βασιλέων καὶ ἰδιωτῶν , ὡς ἕκαστος ἔχοι δυνάμεως . ἔλεγον δὲ πολλοὺς | ὁδοῖς αὐτῶν , καὶ ὁδὸν εἰρήνης οὐκ ἔγνωσαν . οὐκ ἔστιν φόβος θεοῦ ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν . Οἴδαμεν δὲ |
δήμου τοῦ Ἀθηναίων , ὑπὸ δέ τινων ἀρχόντων καὶ ἑτέρων ἰδιωτῶν μὲν νῦν ὄντων , ἐκ παντὸς δὲ τρόπου βουλομένων | βλέπω . ἔλεγον οὖν ἐκ τῶν Φαρισαίων τινές , Οὐκ ἔστιν οὗτος παρὰ θεοῦ ὁ ἄνθρωπος , ὅτι τὸ σάββατον |
τῶν νεωτέρων ἠσκεῖτο , καὶ καθόλου πολλοὶ τὰ φαῦλα τῶν ἐπιτηδευμάτων ἀντὶ τῆς παλαιᾶς καὶ σπουδαίας ἀγωγῆς ἠλλάττοντο , καὶ | ὅταν ἀνοίξῃ τὴν δευτέραν σφραγῖδα , κρυβήσεται ἡ σελήνη καὶ οὐκ ἔσται ἐν αὐτῇ φῶς . καὶ ὅταν ἀνοίξῃ τὴν |
ἔργοις , ἐκ τῆς ἀναιδείας καὶ τοῦ θράσους καὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων γιγνώσκομεν . Ὁ γὰρ ἐπὶ τῶν μεγίστων τοὺς νόμους | δίκαιός μου ἐκ πίστεως ζήσεται , καὶ ἐὰν ὑποστείληται , οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ . ἡμεῖς δὲ |
σοφὸν εὕροι γενόμενον , ἀλλὰ κἂν μάχας λέγῃ καὶ συνουσίας κρειττόνων καὶ δεσμοὺς καὶ μοιχείας αὐτῶν καὶ δοράτων βολὰς ἐξ | Ἰερουσαλήμ : ὑμεῖς μάρτυρες τούτων . καὶ [ ἰδοὺ ] ἐγὼ ἀποστέλλω τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρός μου ἐφ ' ὑμᾶς |
- γυιος γίνεται , ὡς τῆς ἐλάττονος ἐρρωμένης , τῶν κρειττόνων καταβεβλημένων . ὡς δήπου κἀμοὶ ὦπται , τοῦ ἀρρώστου | ἀπέστειλα αὐτοὺς εἰς τὸν κόσμον : καὶ ὑπὲρ αὐτῶν [ ἐγὼ ] ἁγιάζω ἐμαυτόν , ἵνα ὦσιν καὶ αὐτοὶ ἡγιασμένοι |
γὰρ πρὸ μὲν τῆς τελευτῆς τοῖς νοσοῦσιν ὑγίειαν ἐπηγγέλλετο , ἀποθανόντων δὲ χρησμὸς ἄλλος ἕτοιμος ἦν παλινῳδῶν : Μηκέτι δίζησθαι | , μὴ ἐξέλθητε : Ἰδοὺ ἐν τοῖς ταμείοις , μὴ πιστεύσητε : ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ |
ἔστιν ὑμῖν χαίρειν . θαρσεῖτε , ψυχαὶ τῶν δικαίων τῶν ἀποθανόντων , τῶν δικαίων καὶ τῶν εὐσεβῶν , καὶ μὴ | γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ : ταῦτα δὲ γέγραπται ἵνα πιστεύσητε ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ |
μὴν ἀλλὰ πρὸς τοὺς ζῶντας ἄμεινον οἰόμεθα πράξειν μεμνημένοι τῶν ἀρίστων , καὶ τιμῶμεν ἀποθανόντας , ἡγούμεθα γὰρ οὕτως ἂν | δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ ὀργιζόμενος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ἔνοχος ἔσται τῇ κρίσει : ὃς δ ' ἂν εἴπῃ |
Θεμιστοκλέα , ὁ μὲν βασιλεὺς ἀπεκρίνατο δικαστήριον καταστήσειν ἐκ τῶν ἀρίστων Περσῶν , καὶ τὸ κριθὲν τεύξεσθαι συντελείας : πάντων | , Οὐ φονεύσεις : ὃς δ ' ἂν φονεύσῃ , ἔνοχος ἔσται τῇ κρίσει . ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι |
. Παλαιὰν ] Ἤγουν τὴν ἤδη πεπαλαιωμένην καὶ σβεσθεῖσαν τῶν κατορθωμάτων . Ἐν ὕπνῳ γὰρ πέσεν ] Ἀντὶ τοῦ εἰς | τὸ δένδρον καλὸν καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ καλόν , ἢ ποιήσατε τὸ δένδρον σαπρὸν καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ σαπρόν : |
ἐπιμελεῖσθαι , φιλαυτίαν πρὸ εὐσεβείας ἀσπασάμενοι , τὰς αἰτίας τῶν κατορθωμάτων ἀνέθηκαν ἑαυτοῖς . ὑπαίτιοι δὲ πάντες οὗτοι : μόνος | τὴν ἑαυτῶν εἰσιν . Καὶ ἐγὼ ὑμῖν λέγω , ἑαυτοῖς ποιήσατε φίλους ἐκ τοῦ μαμωνᾶ τῆς ἀδικίας , ἵνα ὅταν |
ἀνθρώπων φαῦλα : τοὺς γὰρ θεοὺς θεραπεύομεν πρὸς ἀπαλέξησιν τῶν φαύλων . ἱππόκροτον : καὶ ἵπποις πεδιάδα βαδιστὴν καὶ ταῖς | [ τῷ ] παροργισμῷ ὑμῶν , μηδὲ δίδοτε τόπον τῷ διαβόλῳ . ὁ κλέπτων μηκέτι κλεπτέτω , μᾶλλον δὲ κοπιάτω |
δηλοῖ τῶν κατ ' αὐτὸν καὶ μεσότητα ἀγαθῶν τε καὶ φαύλων καὶ χαρᾶς καὶ λύπης καὶ νόσου καὶ ὑγείας . | : παραλαμβάνει τοὺς ἀμετανοήτους ὁ διάβολος καὶ ἀπάγει αὐτοὺς τῷ διαβόλῳ τῷ πατρὶ αὐτοῦ . Ἐὰν δὲ ποιήσῃ θυσίαν ὁ |
‖ ̂ : ‖ Μακρὸν γὰρ αἰῶνα τείνουσι μυρίοι τῶν ἀφρόνων , καλὸν δὲ καὶ σπουδαῖον μόνος ὁ φρονήσεως ἐραστής | οἴδατε πάντες . οὐκ ἔγραψα ὑμῖν ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἀλήθειαν , ἀλλ ' ὅτι οἴδατε αὐτήν , καὶ ὅτι |
τὸ μέθης φυτὸν ἐξεργάζεται τεχνικῶς καὶ ἐπιστημόνως ὁ δίκαιος τῶν ἀφρόνων ἄτεχνον καὶ πλημμελῆ ποιουμένων αὐτοῦ τὴν ἐπιστασίαν , ὥστε | ' οὐρανοῦ ἐπὶ πᾶσαν ἀσέβειαν καὶ ἀδικίαν ἀνθρώπων τῶν τὴν ἀλήθειαν ἐν ἀδικίᾳ κατεχόντων , διότι τὸ γνωστὸν τοῦ θεοῦ |
. εὐδοκίμηκεν ] εὐδοκίμησεν . ἀνήρ ] ὁ δίκαιος . δεινῶν ] δεξιῶν . δεῖν ] χρείαν εἶναι . τὸν | , ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων : ἀμήν . Θαυμάζω ὅτι οὕτως ταχέως μετατίθεσθε ἀπὸ τοῦ καλέσαντος |
αἰτίαν ἀναγαγεῖν εἴς τινα , ὥστε μὴ εἶναι ἡμᾶς αἰτίους δεινῶν πράξεων . εἶτα ὁ Μενέλαος : μὴ θάνατον εἴπῃς | τὸν κτίσαντα , ὅς ἐστιν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας : ἀμήν . διὰ τοῦτο παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ θεὸς εἰς πάθη |
καὶ ἐπίσημοι γενήσονται καὶ ἐγγὺς βασιλέων ἢ ἱερῶν ἀναστρεφόμενοι καὶ δωρεῶν καὶ δόξης καταξιούμενοι . ἐὰν δὲ Ἀφροδίτη κυριεύσασα τοῦ | σὺν τῷ Χριστῷ ἐν τῷ θεῷ . ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ , ἡ ζωὴ ὑμῶν , τότε καὶ ὑμεῖς σὺν |
Φιλόχορος . Εὔβουλος : Ὑπερείδου λόγος ἐστὶ περὶ τῶν Εὐβούλου δωρεῶν , μνημονεύει δ ' αὐτοῦ Δημοσθένης ἐν τῷ ὑπὲρ | νῦν , τεκνία , μένετε ἐν αὐτῷ , ἵνα ἐὰν φανερωθῇ σχῶμεν παρρησίαν καὶ μὴ αἰσχυνθῶμεν ἀπ ' αὐτοῦ ἐν |
Ταῦτ ' οὖν εἰ μὴ πεπόηκας , ἀλλ ' ἐκ χρηστῶν καὶ γενναίων μοχθηροτάτους ἀπέδειξας , τί παθεῖν φήσεις ἄξιος | Διὰ τοῦτο εἴρηκα ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς δύναται ἐλθεῖν πρός με ἐὰν μὴ ᾖ δεδομένον αὐτῷ ἐκ τοῦ πατρός . Ἐκ |
δ ' αὐτὴν πρῶτον , εἶτα καὶ χαίρειν προσεῖπε , χρηστῶν τ ' ἄγγελος λόγων ἥκειν . “ ὁ λέων | Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ , Ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι , ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν , οὐ δύναται ἰδεῖν τὴν |
ἄμαχον δὲ τὸ λοιπόν , οἷον ἰατρῶν , ἀγοραίων , δούλων καὶ ἄλλων , ὅσοι διὰ τὰς ὑπηρεσίας ἐπακο - | λόγος σαπρὸς ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω , ἀλλὰ εἴ τις ἀγαθὸς πρὸς οἰκοδομὴν τῆς χρείας , ἵνα δῷ |
τοὐναντίον περιήγαγον τὸ πρᾶγμα , δεσπόται γενόμενοι τῶν πριαμένων ἀντὶ δούλων : ἔγωγ ' οὖν ἐθεασάμην πολλάκις εὔμορφα παιδισκάρια καὶ | δέσμιος τοῦ Χριστοῦ [ Ἰησοῦ ] ὑπὲρ ὑμῶν τῶν ἐθνῶν εἴ γε ἠκούσατε τὴν οἰκονομίαν τῆς χάριτος τοῦ θεοῦ τῆς |
, ἄρχειν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀνδρὸς δηλωτέον , ἔμπαλιν δὲ τυχόντων ἔμπαλιν ἔσται . τῆς δὲ Σελήνης κεκακωμένης ἀμφοτέροις ἀσύμφορον | καὶ νῦν ὃν ἔχεις οὐκ ἔστιν σου ἀνήρ : τοῦτο ἀληθὲς εἴρηκας . λέγει αὐτῷ ἡ γυνή , Κύριε , |
καὶ τῶν καθ ' αὑτὸ ὑπαρχόντων τοῖς οὖσιν ἐκ τῶν τυχόντων ὁρμώμενος : διὸ καὶ ἀδικομάχους αὐτοὺς καλεῖ ὁ Ἀριστοτέλης | ἠκούσατε . πάλιν ἐντολὴν καινὴν γράφω ὑμῖν , ὅ ἐστιν ἀληθὲς ἐν αὐτῷ καὶ ἐν ὑμῖν , ὅτι ἡ σκοτία |
πεδίῳ συνήρπαζεν ἀνθρώπους . χρησμῶν δὲ λεγόντων ἀπαλλαγὴν ἔσεσθαι τῶν συμφορῶν , ἐὰν προθῇ Λαομέδων Ἡσιόνην τὴν θυγατέρα αὐτοῦ τῷ | ' ἑαυτῶν ἱκανοί ἐσμεν λογίσασθαί τι ὡς ἐξ ἑαυτῶν , ἀλλ ' ἡ ἱκανότης ἡμῶν ἐκ τοῦ θεοῦ , ὃς |
, οἰκτρότερα δὲ καὶ τραγικὰ ἐπάγουσα τὰ τέλη καὶ πολλῶν συμφορῶν ἀνάπλεα . Οὐ μέντοι μικρὸν οὐδὲ ἁπλοῦν ἐστι τοῦτο | διδάσκειν δὲ γυναικὶ οὐκ ἐπιτρέπω , οὐδὲ αὐθεντεῖν ἀνδρός , ἀλλ ' εἶναι ἐν ἡσυχίᾳ . Ἀδὰμ γὰρ πρῶτος ἐπλάσθη |
αἰτίων καὶ τὰ αἰτιατὰ γίνεσθαι , γεγονότων τε γεγονέναι καὶ ἐσομένων ἔσεσθαι καὶ ὄντων εἶναι : καὶ οὕτως ἔσται ἀλλήλοις | σύγκαμψον . Λέγω οὖν , μὴ ἔπταισαν ἵνα πέσωσιν ; μὴ γένοιτο : ἀλλὰ τῷ αὐτῶν παραπτώματι ἡ σωτηρία τοῖς |
Ἀντώνιον ὁμονοίας πέρι καὶ προνοίας τῆς ἐλευθερίας καὶ φειδοῦς τῶν ἐσομένων τῇ πατρίδι κακῶν , εἰ μὴ συμφρονοῖεν . καὶ | ἀναγκάζουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι , μόνον ἵνα τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ μὴ διώκωνται : οὐδὲ γὰρ οἱ περιτεμνόμενοι αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν |
καθάπερ ἀξιοῖ Πύρρων . Ὥστε εἰ πεισθείημεν αὐτοῖς , ἐκ χειρόνων βελτίους ἂν γενοίμεθα , κρίναντες τὰ συμφερώτερα καὶ τοὺς | : καὶ οὐχ εὕρισκον τὸ τί ποιήσωσιν , ὁ λαὸς γὰρ ἅπας ἐξεκρέματο αὐτοῦ ἀκούων . Καὶ ἐγένετο ἐν μιᾷ |
ὀρθῶς ἕκαστον καὶ τὴν οἰκείαν τηροῦντα εὐγένειαν , ὡς τῶν χειρόνων κατασύρεσθαι μηδενός , ἵν ' εἴη τὸ φρονοῦν ἡμῖν | Πέτρῳ , Ἀληθῶς καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν εἶ , καὶ γὰρ ἡ λαλιά σου δῆλόν σε ποιεῖ . τότε ἤρξατο |
' ὅλου τοῦ βίου . σαφέστερον δὲ καὶ κάλλιον τῶν ἡμετέρων προγόνων τις εἶπε Σολομῶν αὐτὴν πρὸ οὐρανοῦ καὶ γῆς | εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς , Οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου γαμοῦσιν καὶ γαμίσκονται , οἱ δὲ καταξιωθέντες τοῦ αἰῶνος ἐκείνου |
ἀλλ ' ὅσῳ τελειότητι καὶ κάλλει καὶ μεγέθει προέχει τῶν ἡμετέρων , τοσούτῳ καὶ δύναμιν αὐτοῖς παρεῖναι μείζονα ἀποφαινόμεθα . | τὴν δύναμιν τοῦ θεοῦ : ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε γαμίζονται , ἀλλ ' ὡς ἄγγελοι ἐν τῷ |
, οὔχ , ἁγὼν ὅδε . Πότερα τὰ τῶν σῶν ἐκγόνων ἢ ' μοῦ λέγεις ; Κεῖνοι κομίζειν κεῖς ' | ὅτι ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου , ὃν ὑμεῖς ἐσταυρώσατε , ὃν ὁ θεὸς ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν , |
ἡμῶν ἐτελεύτησε δίκαιός ἐστι καὶ διὰ πάντων ὡς εἰπεῖν τῶν ἐκγόνων τιμῆς ἀξιοῦσθαι . Καὶ γὰρ ἂν εἴη τῶν ἀτόπων | ὁ Χριστὸς φανερωθῇ , ἡ ζωὴ ὑμῶν , τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ . Νεκρώσατε οὖν τὰ |
, ὥστε πολὺ μᾶλλον εὔλογον τοὺς δούλους ψευσαμένους κατὰ τῶν δεσποτῶν βούλεσθαι τὴν αὑτῶν τιμωρίαν ἐκφυγεῖν ἢ πολλὰς κακοπαθείας τοῖς | ὁ Ἰησοῦς , Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν , ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ |
οὕτως Εὐριπίδης : δεσποτικάς : τὰς δεσποσύνους : τὰς τῶν δεσποτῶν . δεσπόσυνος δὲ κυρίως ὁ τοῦ δεσπότου υἱός . | Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν , μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ τί φάγητε , μηδὲ τῷ σώματι τί ἐνδύσησθε . ἡ γὰρ |
ἀπὸ τῶν σφετέρων βασιλέων τοῖς κοσμικοῖς στοιχείοις καί τισι τῶν νομιζομένων θεῶν τὰς ὀνομασίας ἐπέθεσαν : φυσικοὺς δὲ ἥλιον καὶ | ἐγκακοῦμεν , ἀλλὰ ἀπειπάμεθα τὰ κρυπτὰ τῆς αἰσχύνης , μὴ περιπατοῦντες ἐν πανουργίᾳ μηδὲ δολοῦντες τὸν λόγον τοῦ θεοῦ , |
, ὦ Τιμόκλεις , ὅτι με ὑπέμνησας τῶν κατὰ ἔθνη νομιζομένων , ἀφ ' ὧν μάλιστα συνίδοι τις ἂν ὡς | καρδίαν , οὐ βρώμασιν , ἐν οἷς οὐκ ὠφελήθησαν οἱ περιπατοῦντες . ἔχομεν θυσιαστήριον ἐξ οὗ φαγεῖν οὐκ ἔχουσιν ἐξουσίαν |
τὴν ἡμέραν . ἐργῶδές ἐστιν ἐν βίῳ βεβιωκότα τοὺς τῶν φθονούντων πάντας ὀφθαλμοὺς λαθεῖν . οὐσίδιόν μοι καταλιπόντος τοῦ πατρὸς | τοῦ πιστοῦ ἀδελφοῦ , ὡς λογίζομαι , δι ' ὀλίγων ἔγραψα , παρακαλῶν καὶ ἐπιμαρτυρῶν ταύτην εἶναι ἀληθῆ χάριν τοῦ |
τὴν ἡμέραν . Ἐργῶδές ἐστιν ἐν βίῳ βεβιωκότα τοὺς τῶν φθονούντων πάντας ὀφθαλμοὺς λαθεῖν . Οὐσίδιον γὰρ καταλιπόντος μοι πατρός | ἔχετε ἀπὸ τοῦ ἁγίου , καὶ οἴδατε πάντες . οὐκ ἔγραψα ὑμῖν ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἀλήθειαν , ἀλλ ' |
. Κἂν ἐπὶ νεκροῦ κερδαίνειν : ἐπὶ τῶν κερδαινόντων ἐκ πενήτων ἢ τεθνεώτων . Καιρὸς ψυχὴ πράγματος . Καλῶς πένεσθαι | λέγω ὑμῖν , ὁ πιστεύων ἔχει ζωὴν αἰώνιον . ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς . οἱ πατέρες ὑμῶν ἔφαγον |
ἀπὸ χοίνικος ἰδεῖν μάλα νεανίας . Ὅστις οὖν βούλεται τῶν πενήτων ἴτω εἰς ἐμοῦ σάκους ἔχων καὶ κωρύκους : ὡς | , ἀλλὰ ὅμοιος αὐτῷ ἐστιν . ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι Ἐγώ εἰμι . ἔλεγον οὖν αὐτῷ , Πῶς [ οὖν ] |
καὶ μὴ φοβώμεθα τὰς λογικὰς ἀξιώσεις : ἐπὶ γὰρ τῶν ὁμοφύλων αὗται χώραν ἔχουσιν , ἐφ ' ὧν τὰ πρός | ὁ Ἰησοῦς : νεύει οὖν τούτῳ Σίμων Πέτρος πυθέσθαι τίς ἂν εἴη περὶ οὗ λέγει . ἀναπεσὼν οὖν ἐκεῖνος οὕτως |
] τοῦ τοιούτου ἔθνους τοιοῦτον εἶναι , καὶ ὅτι τῶν ὁμοφύλων πάντων ἐπαινετῶν ὄντων αὐτὸς μόνος διήνεγκεν : οὗτος γοῦν | κύριος τῷ κυρίῳ μου , Κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποκάτω τῶν ποδῶν σου ; |
. ὑποκείσθω παράδειγμα τοῦτο : ῥήτωρ αἰχμάλωτος γενόμενος ἠναγκάσθη τῶν τεθνηκότων πολεμίων εἰπεῖν ἐπιτάφιον : ἐπανελθὼν κρίνεται . ἡ προβολή | ἀφανιζομένη : ἀντὶ τοῦ λέγειν ὑμᾶς , Ἐὰν ὁ κύριος θέλῃ , καὶ ζήσομεν καὶ ποιήσομεν τοῦτο ἢ ἐκεῖνο . |
τοὺς βουλομένους μυεῖσθαι ἀποτρέπων , καθάπερ Κρατερὸς ἱστορεῖ . τῶν τεθνηκότων : 〚 Τῶν ἐπὶ θανάτῳ φευγόντων . 〛 ἐν | ἐν ὑμῖν , ἔσται ὑμῶν διάκονος , καὶ ὃς ἂν θέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος , ἔσται πάντων δοῦλος : |
κρίνοιτο ἐπὶ κλοπῇ ἐρεῖ : ὡς εἴπερ ἥττων ὑπῆρχον τῶν αἰσχρῶν λημμάτων , οὐκ ἂν τοιούτοις ἐπεχείρουν , ἃ καὶ | κληθῶμεν : καὶ ἐσμέν . διὰ τοῦτο ὁ κόσμος οὐ γινώσκει ἡμᾶς ὅτι οὐκ ἔγνω αὐτόν . Ἀγαπητοί , νῦν |
ἐσχηκότων καὶ περὶ τῶν μελλόντων γενήσεσθαι : πάντων γὰρ ὄντων αἰσχρῶν καὶ δεινῶν τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ νόμῳ , τοῦτο | ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώσκει , καὶ διχοτομήσει αὐτὸν καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ |
' ὄλβον ἔχουσιν ἀπήμονα : τοὶ δ ' ἀπὸ δειλῶν ἔργων ἴσχοντες θυμὸν ὅμως πενίην μητέρ ' ἀμηχανίης ἔλαβον τὰ | ἡ συκῆ ; ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς , Ἀμὴν λέγω ὑμῖν , ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθῆτε |
πηλίκος εἰμὶ καὶ ποῦ κεῖμαι , νικάτω τι τῶν ἐμῶν ἔργων . εἶναι δὲ καὶ ἄλλην εἰκόνα τῆς μητρὸς αὐτοῦ | αὐτῷ τὸ Ναί : διὸ καὶ δι ' αὐτοῦ τὸ Ἀμὴν τῷ θεῷ πρὸς δόξαν δι ' ἡμῶν . ὁ |
καὶ ἀποκτεινύναι ἀλλήλους . Οὐ δῆτα . Ἀλλὰ περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων ἔγωγ ' οἶδ ' ὅτι , καὶ | εὐαγγελικῇ φωνῇ , κατέρωντε εἰς τὰ ἄγια δῶρα : Τὸ ἄγιον εὐαγγέλιον διδάσκοῦσιν δʹ εὐαγγελισταὶ , καὶ ὁ μὶ ἀκουόμενος |
: καὶ πάλιν ἑτέραν πρεσβείαν ἀποστέλλειν ᾤοντο δεῖν καὶ τῶν δικαίων μειονεκτεῖν καὶ πάντα ὑπομένειν , ὦ πολῖται , τὰ | πρεσβειτέρουιβʹ : : καὶ λαἱκοῦ ἤτοι διἀ τοῦτο γνωρίζεται τὸ ἄγιον βάπτισμα , καὶ ὀ μὴ ποιῶν οὖτος ἀμαρτάννει . |
ἢν δὲ ληίδα ἄγων , πρὸς λαφυροπώλας . οὕτω δὲ πραττομένων βασιλεῖ οὐδὲν ἄλλο ἔργον καταλείπεται ἐπὶ φρουρᾶς ἢ ἱερεῖ | πεποίηκεν αὐτόν , ὅτι οὐ πεπίστευκεν εἰς τὴν μαρτυρίαν ἣν μεμαρτύρηκεν ὁ θεὸς περὶ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ . καὶ αὕτη |
ἀντιπάλους ἡμῖν τυχόντας καὶ ἠθῶν ἀνομοίων καὶ ἐς τὰς γνώμας πραττομένων διεστάναι οὐκ ἀποπεποιηκὼς , καὶ ὑμᾶς μὲν ἀμαθίᾳ , | καὶ ἐξῆλθεν εὐθὺς αἷμα καὶ ὕδωρ . καὶ ὁ ἑωρακὼς μεμαρτύρηκεν , καὶ ἀληθινὴ αὐτοῦ ἐστιν ἡ μαρτυρία , καὶ |
. Μηδὲν ἀσεβῶν | θεοῖσι θῦε : πολλὰ δ ' εὐσεβῶν δίδου . Μέτρῳ † πάντα μανθάνων δικαίως ποιεῖ . | Διδάσκαλε , δέομαί σου ἐπιβλέψαι ἐπὶ τὸν υἱόν μου , ὅτι μονογενής μοί ἐστιν , καὶ ἰδοὺ πνεῦμα λαμβάνει αὐτόν |
ὡς τὸν αἰῶνα διατρίβειν μέλλοντος καθ ' ᾅδου μετὰ τῶν εὐσεβῶν . τὸ δὲ σῶμα τιθέασιν οἱ μὲν ἰδίους ἔχοντες | ὑμῖν ἐτήρησα καὶ τηρήσω . ἔστιν ἀλήθεια Χριστοῦ ἐν ἐμοὶ ὅτι ἡ καύχησις αὕτη οὐ φραγήσεται εἰς ἐμὲ ἐν τοῖς |
ὑπακούειν τοῖς πωλοδάμναις τῷ ὅταν μὲν πεί - θωνται τῶν ἡδέων τι αὐτοῖς γίγνεσθαι , ὅταν δὲ ἀπειθῶσι πράγματα ἔχειν | ; μὴ πλανᾶσθε : οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε κλέπται οὔτε πλεονέκται , οὐ |
μέλιτοϲ ἢ ἀπὸ πικρῶν ἀμυγδάλων μετὰ ϲεμιδάλεωϲ ἢ χόνδρου τῶν ἡδέων τινὸϲ παραμιγνυμένου πομάτων , ὑδρομήλου ἢ ἀπομέλιτοϲ ἢ ὑδροροϲάτου | μολύνεται . βρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ παραστήσει τῷ θεῷ : οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα , οὔτε ἐὰν φάγωμεν περισσεύομεν |
ἔχουσιν , ὥσπερ ὑπὸ ἰκτέρου ἐχόμενοι : φθέγγονταί τε βαρύτατον ἀνθρώπων , τῷ ἠέρι χρεόμενοι οὐ λαμπρῷ , ἀλλὰ χνοώδει | ἐν παρόδῳ ἰδεῖν , ἐλπίζω γὰρ χρόνον τινὰ ἐπιμεῖναι πρὸς ὑμᾶς , ἐὰν ὁ κύριος ἐπιτρέψῃ . ἐπιμενῶ δὲ ἐν |
Ῥάκιον : ὁ δὲμανθάνει γὰρ παρὰ τῆς Μαντοῦς οἵτινές τε ἀνθρώπων ὄντες καὶ κατὰ αἰτίαν ἥντινα ἥκουσι λαμβάνει μὲν γυναῖκα | ἂν ἐξέλθητε ἐκεῖθεν . καὶ ὃς ἂν τόπος μὴ δέξηται ὑμᾶς μηδὲ ἀκούσωσιν ὑμῶν , ἐκπορευόμενοι ἐκεῖθεν ἐκτινάξατε τὸν χοῦν |
ἄρχοντι δὲ οἰκειότατος ἔρανος , βουλὰς ἀγαθὰς εἰσηγεῖσθαι περὶ τῶν ὑποτεταγμένων καὶ πράττειν τὰ βουλευθέντα ὀρθῶς καὶ ἀταμίευτα προφέρειν τὰ | Καλῶς ἀθετεῖτε τὴν ἐντολὴν τοῦ θεοῦ , ἵνα τὴν παράδοσιν ὑμῶν στήσητε . Μωϋσῆς γὰρ εἶπεν , Τίμα τὸν πατέρα |
παρανόμως καὶ τυραννικῶς . διὸ καὶ ταχέως ἀπιστηθεὶς ὑπὸ τῶν ὑποτεταγμένων διετέλεσεν ἐπιβουλευόμενος καὶ βίον ἔχων μισούμενον : ὅθεν ταχέως | ὥρας , προσώπῳ οὐ καρδίᾳ , περισσοτέρως ἐσπουδάσαμεν τὸ πρόσωπον ὑμῶν ἰδεῖν ἐν πολλῇ ἐπιθυμίᾳ . διότι ἠθελήσαμεν ἐλθεῖν πρὸς |
προσπίπτοντα γενναίως οἴσει , διὰ δὲ τῆς ἰδίας ἐγκρατείας τῶν πλείστων περιέσται ἐννοηματικῶς : ἐὰν δὲ ἐν ὑδατώδει ζῳδίῳ , | πᾶς ὃς ἐρεῖ λόγον εἰς τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου , ἀφεθήσεται αὐτῷ : τῷ δὲ εἰς τὸ ἅγιον πνεῦμα βλασφημήσαντι |
ἤτοι τόπος εἷς καὶ ὁ αὐτὸς ὑπὸ πασῶν ἢ τῶν πλείστων ἀφέσεων τύχῃ καταληφθείς , ἢ τούτων διαφόρων οὐσῶν οἱ | , Ταῦτα ἃ θεωρεῖτε , ἐλεύσονται ἡμέραι ἐν αἷς οὐκ ἀφεθήσεται λίθος ἐπὶ λίθῳ ὃς οὐ καταλυθήσεται . Ἐπηρώτησαν δὲ |
καὶ Σαμοθρᾴκην ἐκάλεσαν . Μαγνήτων : οὗτοι δι ' ὑπερβολὴν ἀτυχημάτων πολλὰ ἐκακώθησαν . καί που καὶ Ἀρχίλοχός φησι : | πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητοῦσιν : οἶδεν γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων . ζητεῖτε |
, καὶ διὰ τοῦτο τῶν ἡρώων ὁ πολυπειρότατος μετὰ μεγάλων ἀτυχημάτων πολλῶν ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω : ἡ | τοῦ πατρὸς ποιεῖτε . Ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν αὐτῷ , Ὁ πατὴρ ἡμῶν Ἀβραάμ ἐστιν . λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς , |
παθῶν , τὸ δ ' ἐν παραδόσει νόμων τε καὶ ἐθῶν , τὸ δ ' ἐν διδασκαλίᾳ τεχνῶν . ὥσπερ | ψεύδει , ἵνα κριθῶσιν πάντες οἱ μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ ἀλλὰ εὐδοκήσαντες τῇ ἀδικίᾳ . Ἡμεῖς δὲ ὀφείλομεν εὐχαριστεῖν τῷ |
τὰς πλείστας ὁμοίως ἄγετε . καὶ μὴν οὐδὲ ὑπὲρ τῶν ἐθῶν οὐκ ἔστιν οὐδεμία ὑμῖν μάχη . τούτων δὲ ἁπάντων | δόξαν , οὓς καὶ ἐκάλεσεν ἡμᾶς οὐ μόνον ἐξ Ἰουδαίων ἀλλὰ καὶ ἐξ ἐθνῶν ; ὡς καὶ ἐν τῷ Ὡσηὲ |
θρασύτης , ὕψος , ἀλαζονεία , ἀφοβία θεοῦ : διῶκται ἀγαθῶν , μισοῦντες ἀλήθειαν , ἀγαπῶντες ψεῦδος , οὐ γινώσκοντες | μου τοῖς τραπεζίταις , καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἐκομισάμην ἂν τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ . ἄρατε οὖν ἀπ ' αὐτοῦ τὸ |
τὴν τρίχα αὐτῆς ἀντὶ ἄρτων . Ἧς αἱ κάμηλοι γεγομωμέναι ἀγαθῶν ἀπέφερον εἰς τὰς χώρας τοῖς πτωχοῖς , ὅτι νῦν | κρίνων . ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν , ἐάν τις τὸν ἐμὸν λόγον τηρήσῃ , θάνατον οὐ μὴ θεωρήσῃ εἰς τὸν |
φύσει . φυλαξάμενος οὖν γυμνοῖς ὀνόμασι καλέσαι γονεῖς ἐπὶ παίδων τετελευτηκότων κληρονομίαν , ὑπὲρ τοῦ μὴ δοκεῖν ἀπευκτὴν ὠφέλειαν προσνέμων | κύριος ποιῶν ταῦτα γνωστὰ ἀπ ' αἰῶνος . διὸ ἐγὼ κρίνω μὴ παρενοχλεῖν τοῖς ἀπὸ τῶν ἐθνῶν ἐπιστρέφουσιν ἐπὶ τὸν |
καὶ χαλεποῖς . Ὁ δ ' Εὐμενὴς ἀπὸ τῆς τῶν τετελευτηκότων ταφῆς γενόμενος ἀνέζευξεν ἐκ τῶν Παραιτάκων εἰς τὴν Γαβηνήν | δύναμαι ἐγὼ ποιεῖν ἀπ ' ἐμαυτοῦ οὐδέν : καθὼς ἀκούω κρίνω , καὶ ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ δικαία ἐστίν , |
καὶ χαλεπὰ ἑκάστου τούτων εἴη καὶ μετὰ πολλῶν πόνων καὶ χαλεπῶν ἐκποριζόμενα : ὁ μὲν οὖν ἕτερος πληρωσάμενος μήτε ἐποχετεύοι | ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν , Ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με , τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν |
τῆς γῆς χωρὶς κακῶν , καὶ χωρὶς ἐργασιῶν κοπηρῶν καὶ χαλεπῶν , καὶ χωρὶς νόσων ἐπιπόνων , αἳ θανάτους ἐπάνουσι | αὐτοῖς , Ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρός με , μὴ κωλύετε αὐτά , τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ |
χαριζόμεθα , καὶ οὐδὲν ὑμᾶς ἀφαιρεῖσθαι δεῖ πρὸς βίαν ὥσπερ ἀλλοτρίων ἢ πονηρῶν : ἐπεί τοι καὶ πολῖται τῆς πόλεώς | καὶ ὁ καρπὸς ὑμῶν μένῃ , ἵνα ὅ τι ἂν αἰτήσητε τὸν πατέρα ἐν τῷ ὀνόματί μου δῷ ὑμῖν . |
μεγαληγορίαν μᾶλλον ἁρμόττειν , τοῖς δὲ δικανικοῖς , ἔνθα τῶν ἀλλοτρίων ἀκουστὴς γίνεται κακῶν ὁ δικαστής , ψυχῆς τε καὶ | ἐγὼ πρὸς τὸν πατέρα πορεύομαι : καὶ ὅ τι ἂν αἰτήσητε ἐν τῷ ὀνόματί μου τοῦτο ποιήσω , ἵνα δοξασθῇ |
εἶναι , ἀλλ ' ὁπότερος αὐτός τε ἀμείνων εἴη καὶ ἀμεινόνων ἡγοῖτο . ἐπαινῶ δὲ κἀκεῖνο τῆς προνοίας αὐτοῦ , | πνεύματος οὗ ἡμῖν ἔδωκεν . Ἀγαπητοί , μὴ παντὶ πνεύματι πιστεύετε , ἀλλὰ δοκιμάζετε τὰ πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ θεοῦ |
γὰρ καὶ ἀμείνονες ἄλλοι οὐ δεόντως ἐπιλέγεται : οὐ γὰρ ἀμεινόνων ἔργον τὸ λαβρεύεσθαι . . εὔληρα : ἡ διπλῆ | ἐμοῦ ἐκεῖνος ἔγραψεν . εἰ δὲ τοῖς ἐκείνου γράμμασιν οὐ πιστεύετε , πῶς τοῖς ἐμοῖς ῥήμασιν πιστεύσετε ; Μετὰ ταῦτα |
διαβεβλῆσθαι τὸ ἔθνος . Ταὐτὸ δὲ λέγω καὶ περὶ τῶν πολιτευομένων , ὅτι τοὺς μὲν οἶσθα καὶ ἀποστρέφῃ , τοὺς | ' ὑμᾶς βλασφημεῖται ἐν τοῖς ἔθνεσιν , καθὼς γέγραπται . περιτομὴ μὲν γὰρ ὠφελεῖ ἐὰν νόμον πράσσῃς : ἐὰν δὲ |
γράφει τὸν λόγον τόνδε ὁ Λυσίας τῶν ἐπισήμων τινὶ καὶ πολιτευομένων . εἰ μὲν οὖν ἐρρήθη τότε , ἄδηλον : | : ἀλλ ' ὁ ἐν τῷ κρυπτῷ Ἰουδαῖος , καὶ περιτομὴ καρδίας ἐν πνεύματι οὐ γράμματι , οὗ ὁ ἔπαινος |
τῇ πενταθλικῇ . ἢ οὕτως : οἷον μὴ ἀπείρατοι τῶν ἀγώνων εἶναι , τουτέστι πειρᾶσθαι θέλουσι τῶν ἀγώνων , ἐνεργεῖν | ὑμῖν , ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει , καὶ μείζονα τούτων ποιήσει , ὅτι |
τὰς Συμπληγάδας περαιουμένων . ἀλλ ' ἐκεῖνοι τοὺς μεγάλων κατατολμῶντας ἀγώνων ᾤοντο χρῆναι τοῦτο πεπεῖσθαι βεβαίως , ὅτι τὴν ἰδίαν | πόδας ; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ , Ὃ ἐγὼ ποιῶ σὺ οὐκ οἶδας ἄρτι , γνώσῃ δὲ μετὰ ταῦτα |
Ῥωμαίοις οὔτε οἰκέτης οἶνον ἔπινεν οὔτε γυνὴ ἐλευθέρα οὔτε τῶν ἐλευθέρων οἱ ἔφηβοι μέχρι τριάκοντα ἐτῶν . ἄτοπος δὲ ὁ | καὶ κριτικὸς ἐνθυμήσεων καὶ ἐννοιῶν καρδίας : καὶ οὐκ ἔστιν κτίσις ἀφανὴς ἐνώπιον αὐτοῦ , πάντα δὲ γυμνὰ καὶ τετραχηλισμένα |
ἐκείνων καὶ ἐς τὸ ἄστυ ἐπανελθόντων , πολλοὶ καὶ τῶν ἐλευθέρων ἤδη κατὰ πλῆθος πρὸς τὸν Κίνναν ἐξεπήδων , οἱ | οὔτε μέλλοντα οὔτε δυνάμεις οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ θεοῦ |
[ ὑπὲρ τῆς ἐμαυτοῦ ] εὐγενείας καὶ τῶν [ ἐμοὶ προσηκόντων - ] ἀπαγγέλλω [ . αὐτοκράτωρ : ] νῦν | Ἰωάννη : ἀπὸ τότε οὐκ ἔστιν πόνος , οὐκ ἔστιν λύπη , οὐκ ἔστιν στεναγμός , οὐκ ἔστιν μνησικακία , |
μὲν ἐκήδοντο τὸ ἀπείχοντο , τῷ δὲ οἰκείων τὸ μηδὲν προσηκόντων . καὶ οὔπω ταῦθ ' ἱκανά , ἀλλ ' | Ποῦ ὑπάγεις ; ἀλλ ' ὅτι ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἡ λύπη πεπλήρωκεν ὑμῶν τὴν καρδίαν . ἀλλ ' ἐγὼ τὴν |
ἐπιφανέστατος γεγονὼς ἐπὶ μὲν τῆς νεότητος ἐζήλωσεν ἀφιλαργυρίαν , τῶν καλῶν ἔργων ὀρεχθείς : καὶ μεγάλας πράξεις ἐπί τε τῆς | παρὰ σοῦ εἰσιν : ὅτι τὰ ῥήματα ἃ ἔδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς , καὶ αὐτοὶ ἔλαβον καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι |
ὁρᾷ . ταῖς δὲ τοιαύταις ἀρχαῖς δεῖ δήπου καὶ στομάτων καλῶν , ὑφ ' ὧν ἀθάνατος ἡ μνήμη γίγνεται τοῖς | καὶ κλείων καὶ οὐδεὶς ἀνοίγει : Οἶδά σου τὰ ἔργαἰδοὺ δέδωκα ἐνώπιόν σου θύραν ἠνεῳγμένην , ἣν οὐδεὶς δύναται κλεῖσαι |
οὗτος ὁ ποιητὴς καὶ πρὸς διοίκησίν τε καὶ παιδείαν τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἄξιος ἀναλαβόντι μανθάνειν τε καὶ κατὰ τοῦτον τὸν | μετ ' ἐμοῦ τὴν χεῖρα ἐν τῷ τρυβλίῳ οὗτός με παραδώσει . ὁ μὲν υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑπάγει καθὼς γέγραπται |
, ποτ ' οὐδὲν κράγυον σχολάζοντες , ἀλλὰ θείων καὶ ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἦς ἐπιστάμων . τοὶ δὲ πρόσχημα ποιησάμενοι τὰν | κατασύρῃ σε πρὸς τὸν κριτήν , καὶ ὁ κριτής σε παραδώσει τῷ πράκτορι , καὶ ὁ πράκτωρ σε βαλεῖ εἰς |
μόνον περὶ τοῦ γένους ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν εἰδῶν καὶ ἀναγκαιοτάτων μερῶν εὐχαρίστει , ἀνδρῶν , γυναικῶν , Ἑλλήνων , | , ἀλλ ' ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ νυκτὸς καὶ ἡμέρας ἐργαζόμενοι πρὸς τὸ μὴ ἐπιβαρῆσαί τινα ὑμῶν : οὐχ ὅτι |
καὶ πλήρει κληδόνι καὶ λόγῳ σαφεῖ , διδάσκοντι περὶ τῶν ἀναγκαιοτάτων , ἂν ὑπομένητε , μετὰ γνώμης καὶ πειθοῦς . | παραγγέλλομεν καὶ παρακαλοῦμεν ἐν κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ ἵνα μετὰ ἡσυχίας ἐργαζόμενοι τὸν ἑαυτῶν ἄρτον ἐσθίωσιν . Ὑμεῖς δέ , ἀδελφοί |
ὄλλυται θανάτῳ δοθείς . Ἔνδον ἔχε τὰς μέμψεις τῶν σῶν ἐχθίστων , Ὅταν καλῇ καιρός σε τἀληθῆ φράζε . Εὐημερῶν | εἰ μὴ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ κυρίου . ἃ δὲ γράφω ὑμῖν , ἰδοὺ ἐνώπιον τοῦ θεοῦ ὅτι οὐ ψεύδομαι |
, εὐθὺς ἐκδέχονται τὰς ἐπ ' αὐτῷ κατηγορίας δύο τῶν ἐχθίστων , Ἰσίδωρός τε καὶ Λάμπων , οἳ πρὸ μικροῦ | , πατέρες , ὅτι ἐγνώκατε τὸν ἀπ ' ἀρχῆς . γράφω ὑμῖν , νεανίσκοι , ὅτι νενικήκατε τὸν πονηρόν . |
εἰμὶ βοηθῆσαι οὔτε ἐμαυτῷ οὔτε τῶν φίλων οὐδενὶ οὐδὲ τῶν οἰκείων , οὐδ ' ἐκσῶσαι ἐκ τῶν μεγίστων κινδύνων , | κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου . λέγω ὑμῖν , μείζων ἐν γεννητοῖς γυναικῶν Ἰωάννου οὐδείς ἐστιν : ὁ δὲ |
, τῇ δὲ κακόν , ἡ βλάβη καὶ ἀποστέρησις τῶν οἰκείων τοῦ κλεπτομένου . τὸ αὐτὸ δ ' ἂν ἐρεῖς | καὶ φιλονεικία ἐν αὐτοῖς , τὸ τίς αὐτῶν δοκεῖ εἶναι μείζων . ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς , Οἱ βασιλεῖς τῶν |
κόρος ἐστὶν ἀνθρώποις , ἀλλ ' οἱ τὰ μέγιστα κατορθώσαντες μεγίστων γλίχονται , δυναστείας τε ἐπιθυμοῦντας πολὺ μᾶλλον τὴν ἡμετέραν | ' ὃ καὶ δέδεμαι , ἵνα φανερώσω αὐτὸ ὡς δεῖ με λαλῆσαι . Ἐν σοφίᾳ περιπατεῖτε πρὸς τοὺς ἔξω , |
διὰ τῶν Α , Δ , Γ , Ε σημείων μεγίστων κύκλων περιφέρειαι γεγράφθωσαν ὀρθαὶ δηλονότι πρὸς τὴν ΔΕ αἱ | γὰρ περισσεύματος καρδίας λαλεῖ τὸ στόμα αὐτοῦ . Τί δέ με καλεῖτε , Κύριε κύριε , καὶ οὐ ποιεῖτε ἃ |
Ἔστι μὲν οὖν καὶ ἡ δειλία καὶ ἡ ἀκολασία τῶν ἑκουσίων : τὴν μὲν γὰρ ἡδονὴν ἑκόντες αἱρούμεθα , ἡ | ἐστιν καὶ ἀδικία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν . οὐ Μωϋσῆς δέδωκεν ὑμῖν τὸν νόμον ; καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ποιεῖ |
ἐκ προνοίας σύγκρισιν κουφότερα πολλῷ . τίς οὖν ἡ τῶν ἑκουσίων κακῶν συμφωνία , πάλιν ἐν μέρει σκοπῶμεν : τριμεροῦς | ποιῶν τὴν δικαιοσύνην ἐξ αὐτοῦ γεγέννηται . ἴδετε ποταπὴν ἀγάπην δέδωκεν ἡμῖν ὁ πατὴρ ἵνα τέκνα θεοῦ κληθῶμεν : καὶ |
μὴ καθ ' ὥραν ἀναπαύεσθαι καὶ πρωὶ ἐγείρεσθαι , παύσας φόβων καὶ δειμάτων , ἐν οἷς ὢν οἴει τι μᾶλλον | κύριον αὐτοῦ . ἀρκετὸν τῷ μαθητῇ ἵνα γένηται ὡς ὁ διδάσκαλος αὐτοῦ , καὶ ὁ δοῦλος ὡς ὁ κύριος αὐτοῦ |
ἐξαρπάζειν ? ? ? ? ? ? [ τῶν ] φόβων ? διὰ σπουδῆς ? [ ] ον , ἂν | οἱ τὰ δίδραχμα λαμβάνοντες τῷ Πέτρῳ καὶ εἶπαν , Ὁ διδάσκαλος ὑμῶν οὐ τελεῖ τὰ δίδραχμα ; λέγει , Ναί |
. Τὸν αὐτὸν αἰνεῖν καὶ ψέγειν ἀνδρὸς κακοῦ . Τῶν εὐτυχούντων πάντες ἄνθρωποι φίλοι . Τὰ μηδὲν ὠφελοῦντα μὴ πόνει | καὶ ὁ λόγος ὃν ἀκούετε οὐκ ἔστιν ἐμὸς ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με πατρός . Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν παρ ' ὑμῖν |
δυνάμενος οὔτε παραδιδοὺς τοῖς ἐξαιτοῦσι δόξῃ πόλεμον ἄδικον ἐπαναιρεῖσθαι . εὐτυχούντων δὲ πρότερον τῶν εἰς Ἄλβαν πεμφθέντων τὸ μὴ λαμβάνειν | Ἰησοῦς , Ἐμὸν βρῶμά ἐστιν ἵνα ποιήσω τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με καὶ τελειώσω αὐτοῦ τὸ ἔργον . οὐχ ὑμεῖς |
: καὶ ἐκλαθόμενος μὲν τῶν κάτω οἰμωγῶν καὶ στόνων καὶ ἡδονῶν καὶ δοξῶν καὶ τιμῆς καὶ ἀτιμίας , ἐπιτρέψας δὲ | καὶ ἡ ῥάβδος τῆς εὐθύτητος ῥάβδος τῆς βασιλείας σου . ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησας ἀνομίαν : διὰ τοῦτο ἔχρισέν σε |
τιθεῖσα . καὶ τοῦτο δῆλον πεποίηκε δείξας ἐν μὲν ἀμετρίᾳ ἡδονῶν καὶ λυπῶν τὴν κακίαν οὖσαν , ἐν δὲ τῷ | , ἵνα γινώσκῃ ὁ κόσμος ὅτι σύ με ἀπέστειλας καὶ ἠγάπησας αὐτοὺς καθὼς ἐμὲ ἠγάπησας . Πάτερ , ὃ δέδωκάς |
. ἐχρῆν σε νῦν ταχύ ? ? [ εὐαγγέλια τῶν γεγονότων ποθ [ θύειν ] ἐκείνης εὐτυχηκυίας [ νὴ τὸν | , ἀλλὰ ἀφορμὴν διδόντες ὑμῖν καυχήματος ὑπὲρ ἡμῶν , ἵνα ἔχητε πρὸς τοὺς ἐν προσώπῳ καυχωμένους καὶ μὴ ἐν καρδίᾳ |
ἐνιαυτῶν ὄντι . ὀξεῖα δὴ τοῦ χθὲς ὑποκριναμένου μετασχεῖν τῶν γεγονότων ἐγίγνετο μεταβολή , λοιδορουμένου τοῖς πολλοῖς , εἰ τοὺς | ἐμοῦ : καὶ οὐ θέλετε ἐλθεῖν πρός με ἵνα ζωὴν ἔχητε . Δόξαν παρὰ ἀνθρώπων οὐ λαμβάνω , ἀλλὰ ἔγνωκα |
' ὁ θνῄσκων , ἀναφαίνεται δ ' ὁ βλάπτων . πατέρων δὲ καὶ τεκόντων γόος ἔνδικος ματεύει , τὸ πᾶν | τοῦ διδόντος θεοῦ πᾶσιν ἁπλῶς καὶ μὴ ὀνειδίζοντος , καὶ δοθήσεται αὐτῷ . αἰτείτω δὲ ἐν πίστει , μηδὲν διακρινόμενος |
, καὶ ἐταπεινώθη σφόδρα ἀπὸ προσώπου κυρίου τοῦ θεοῦ τῶν πατέρων αὐτοῦ , καὶ προσηύξατο πρὸς κύριον τὸν θεὸν λέγων | δέκα μνᾶς ] . λέγω ὑμῖν ὅτι παντὶ τῷ ἔχοντι δοθήσεται , ἀπὸ δὲ τοῦ μὴ ἔχοντος καὶ ὃ ἔχει |
σταδίῳ . τῆς νίκης . τῶν ἀνὴρ θνατός : ὧν εὐτυχημάτων , τῶν τῆς διπλῆς νίκης , οὐδέπω πρότερον εὐτύχησεν | ἡμεῖς δόκιμοι φανῶμεν , ἀλλ ' ἵνα ὑμεῖς τὸ καλὸν ποιῆτε , ἡμεῖς δὲ ὡς ἀδόκιμοι ὦμεν . οὐ γὰρ |
θεοῖς συγγενέσθαι , ὡς τῶν ἐν ἀνθρώποις ἄκρων καὶ τελείων εὐτυχημάτων αὐτῶν μετασχόντων τῶν τὴν τοιαύτην εὐτυχίαν εὐτυχησάντων . ἄλλως | ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ . ὑμεῖς φίλοι μού ἐστε ἐὰν ποιῆτε ἃ ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν . οὐκέτι λέγω ὑμᾶς δούλους |
τὴν ἐμήν τε καὶ σὴν οὐκ ἀγνοῶν φιλίαν ἐκ τῶν ἐλπίδων , ἃς ἐν τοῖς γράμμασιν ἔχει , μαθέτω τὰ | εἰ οὖν ὑμεῖς πονηροὶ ὄντες οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν , πόσῳ μᾶλλον ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν |
Μὴ τοίνυν μήθ ' ὑμᾶς αὐτοὺς τῶν ἀπ ' ἐμοῦ ἐλπίδων ἀποστερήσητε μήτ ' ἐμὲ τῶν εἰς ὑμᾶς . Ἀξιῶ | ἁγίου πνεύματος : ὑμῖν γάρ ἐστιν ἡ ἐπαγγελία καὶ τοῖς τέκνοις ὑμῶν καὶ πᾶσιν τοῖς εἰς μακρὰν ὅσους ἂν προσκαλέσηται |
τοῦτο εἰς ἀπόστασιν τρέπεται τὸ νόσημα . ἐπὶ μέντοι τῶν γερόντων ἀμφότερά εἰσι καὶ ὠμὴ καὶ ψυχρὰ καὶ παχεῖα ἡ | εἶναι πρῶτος , ἔσται πάντων δοῦλος : καὶ γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθεν διακονηθῆναι ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι |
τὰς αὐτὰς καὶ τὰς ἐπωνυμίας , ὥσπερ καὶ τὴν τῶν γερόντων ἀρχὴν καὶ τὴν τῶν ἱππέωνπλὴν ὅτι τοὺς ἐν Κρήτηι | καὶ τὰ γενόμενα ἐφοβήθησαν σφόδρα , λέγοντες , Ἀληθῶς θεοῦ υἱὸς ἦν οὗτος . Ἦσαν δὲ ἐκεῖ γυναῖκες πολλαὶ ἀπὸ |
λυπηθήσεσθαι τοῦτον ἐν τούτῳ τῷ ἐπιμερισμῷ καὶ βλαβήσεσθαι παρὰ τῶν συγγενῶν αὐτοῦ καὶ ἀλγήσειν τὴν κοιλίαν αὐτοῦ καὶ ἐμπρησθήσεσθαι ἢ | ; ἕως τοῦ ᾅδου καταβιβασθήσῃ . Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει , καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ : ὁ |
κᾀγὼ ὁ μικρότερος πάντων ὑμῶν Πολυκράτης , κατὰ παράδοσιν τῶν συγγενῶν μου , οἷς καὶ παρηκολούθησα τισὶν αὐτῶν . ἑπτὰ | λαλῶν γλώσσῃ οὐκ ἀνθρώποις λαλεῖ ἀλλὰ θεῷ , οὐδεὶς γὰρ ἀκούει , πνεύματι δὲ λαλεῖ μυστήρια : ὁ δὲ προφητεύων |
, εἰ μὴ κακοδαίμονα τέκνα : ἴσως ἐπὶ τῶν προγονικὰ ἀνδραγαθήματα ἀπορίᾳ ἰδίων προφερόντων . Τιμὴ Γεράνης : ἐπὶ τῶν | ἐν μέσῳ ὑμῶν εἰμι ὡς ὁ διακονῶν . ὑμεῖς δέ ἐστε οἱ διαμεμενηκότες μετ ' ἐμοῦ ἐν τοῖς πειρασμοῖς μου |
φησὶ , φράσαι [ συντόμως ] ἡ πόλις αὕτη μυρία ἀνδραγαθήματα καὶ νίκας συνάπτουσα εἰς ἄκρον ἐν τῷ πολέμῳ προελήλυθεν | γάρ ἐστιν ὑμῶν ὁ διδάσκαλος , πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε . καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ὑμῖν ἐπὶ τῆς γῆς |
ναυμαχίας τῆς ἐν Περσίδι γινομένης καὶ τῶν ἄλλων τῶν πόρρω συμβαινόντων . περὶ γὰρ τούτων τὸν αὐτὸν τρόπον ἔχειν εἰκὸς | καὶ ἰχθὺν αἰτήσειμὴ ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ ; εἰ οὖν ὑμεῖς πονηροὶ ὄντες οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν , |
οὐκ ὀλίγαι τῶν τριήρων ἐν τοῖς βράχεσιν ἐπώκειλαν . ὧν συμβαινόντων Σικανὸς ὁ τῶν Συρακοσίων στρατηγὸς ταχέως ὁλκάδα κληματίδων καὶ | δὲ οἱ θέλοντες ζῆν εὐσεβῶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται : πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον , |
δυνηθεὶς δι ' ὀλίγου πεῖραν λαβεῖν τῶν κατ ' αὐτὸν πράξεων , ἐξ ὧν καὶ περὶ ὧν οἱ λόγοι : | ' αὐτούς . οὐ πεινάσουσιν ἔτι οὐδὲ διψήσουσιν ἔτι , οὐδὲ μὴ πέσῃ ἐπ ' αὐτοὺς ὁ ἥλιος οὐδὲ πᾶν |
ἀναβάλλεσθαί ἐστι τὸ προΐεσθαι καὶ παριέναι τὸν ἐπιτήδειον καιρὸν τῶν πράξεων : ὑπερτίθεσθαι δὲ τὸ ἐπιμένειν τὸν ἐπιτήδειον καιρὸν τῶν | πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν καρδία καὶ ψυχὴ μία , καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι , |
τοῦ Ἀθήνησιν , ἐν ὀλίγοις δὲ τῶν παρ ' ἄλλοις ἐπαινουμένων , καὶ τὰ Ἰσθμοῖ ἀγάλματα ὅ τε τοῦ Ἰσθμίου | διὰ σοῦ καὶ διορθωμάτων γινομένων τῷ ἔθνει τούτῳ διὰ τῆς σῆς προνοίας , πάντῃ τε καὶ πανταχοῦ ἀποδεχόμεθα , κράτιστε |
οὐ μεμψάμενον . ἀλλ ' ὑμᾶς γε χρὴ γενέσθαι τῶν ἐπαινουμένων , ἵν ' ὑμῖν ἀκμάζῃ τὸ κλέος καὶ ἦτε | ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται , καὶ τί τὸ σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας καὶ συντελείας τοῦ αἰῶνος . καὶ ἀποκριθεὶς ὁ |
Ἰταλιώτας ἐπιθυμεῖν τῆς Ῥωμαίων πολιτείας ὡς κοινωνοὺς τῆς ἡγεμονίας ἀντὶ ὑπηκόων ἐσομένους . εἰσηγούμενος δὲ τὴν γνώμην καὶ ἐπιμένων αὐτῇ | ἄμπελος σῦκα ; οὔτε ἁλυκὸν γλυκὺ ποιῆσαι ὕδωρ . Τίς σοφὸς καὶ ἐπιστήμων ἐν ὑμῖν ; δειξάτω ἐκ τῆς καλῆς |
οὖν ὤνησεν αὐτοὺς ἢ τοῦ πλούτου τὸ μέγεθος ἢ τῶν ὑπηκόων ἢ τῶν συμμάχων τὸ πλῆθος ἢ τῶν πεδίων ἢ | . Κατὰ τὴν χάριν τοῦ θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι ὡς σοφὸς ἀρχιτέκτων θεμέλιον ἔθηκα , ἄλλος δὲ ἐποικοδομεῖ . ἕκαστος |
ἄργυρος . κεῖται δὲ ἐπὶ τῶν λαμπρῶν μὲν ἔξωθεν καὶ ἐπιεικῶν , πονηρῶν δὲ τὰ ἔνδον . Αἰσχύλος ἐν Περραιβίσιν | οὖν αὐτοῖς [ ὁ ] Ἰησοῦς καὶ εἶπεν , Ἡ ἐμὴ διδαχὴ οὐκ ἔστιν ἐμὴ ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με : |
μὲν δὴ καὶ ὀξύμελι πολλοὺς ὤνησε πινόμενον καί τι τῶν ἐπιεικῶν ὑπηλάτων : ὁ δ ' ἐπὶ τοῖς σιτίοις ἔμετος | μὴ παραδοθῶ τοῖς Ἰουδαίοις : νῦν δὲ ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐντεῦθεν . εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος |
μὲν τῆς μηχανῆς τοιαῦτα ὡς ἐνὸν ἡμῖν καὶ ἐκ τῶν δυνατῶν ἀπαγγείλασι . Μεχέμετις δὲ ὁ βασιλεύς , ἐπειδή οἱ | μου τετήρηκα καὶ μένω αὐτοῦ ἐν τῇ ἀγάπῃ . Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ ἐν ὑμῖν ᾖ |
ἐμὲ προτρέπεις Ὑπερεχίῳ βοηθεῖν . ἐγὼ μὲν οὖν οὔτε τῶν δυνατῶν τι παρήσω τοῖς τ ' ἀδυνάτοις ἐπιχειρήσω . καὶ | τῆς διδαχῆς αὐτοῦ . ἀπεκρίθη αὐτῷ Ἰησοῦς , Ἐγὼ παρρησίᾳ λελάληκα τῷ κόσμῳ : ἐγὼ πάντοτε ἐδίδαξα ἐν συναγωγῇ καὶ |
κολάσητε τῶν ἀδικημάτων ἀξίως . τοὺς μὲν γὰρ τυχόντας τῶν κρινομένων , ὅταν ἁλῶσιν , οὐδεὶς οἶδεν οὐδὲ ζητεῖ πυθέσθαι | κόσμον ἀλλ ' ἵνα σώσω τὸν κόσμον . ὁ ἀθετῶν ἐμὲ καὶ μὴ λαμβάνων τὰ ῥήματά μου ἔχει τὸν κρίνοντα |
ἐτῶν ιηʹ εἶεν . ἴσως δ ' ἂν περὶ τῶν κρινομένων παίδων εἰς τοὺς γυμνικοὺς ἀγῶνας ⌈ λέγει , Γ | ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ , Κύριε , ποσάκις ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀδελφός μου καὶ ἀφήσω αὐτῷ ; ἕως ἑπτάκις |
αὐτορύτου ἔμμεναι . ἀλλ ' ἐπεὶ ἐκ τούτων φίλον ἄνδρα πόνων ἐρρύσατο παρθένος αὐλῶν τεῦχε πάμφωνον μέλος , ὄφˈρα τὸν | τοῦτο δοῦναι , ἀλλ ' οἷς ἡτοίμασται ὑπὸ τοῦ πατρός μου . Καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἠγανάκτησαν περὶ τῶν δύο |
τὰν καλλίσταν ὁ χρυσοφαὴς Ἅλιος αὐγάζει . πόνοι γὰρ καὶ πόνων ἀνάγκαι κρείσσονες κυκλοῦνται : κοινὸν δ ' ἐξ ἰδίας | ἐμοὶ διακονῇ τιμήσει αὐτὸν ὁ πατήρ . Νῦν ἡ ψυχή μου τετάρακται . καὶ τί εἴπω ; Πάτερ , σῶσόν |
ὕψεσιν ᾠκοδόμηνται θεῶν , ἀγνοουμένων μὲν ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων , τιμωμένων δ ' ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων διαφερόντως . μετὰ δὲ | οὐδεὶς κενώσει . ἐὰν γὰρ εὐαγγελίζωμαι , οὐκ ἔστιν μοι καύχημα : ἀνάγκη γάρ μοι ἐπίκειται : οὐαὶ γάρ μοί |
μόνος γὰρ οἶδε τιμᾶν ὁ τὴν ἀξίαν μὴ συγχέων τῶν τιμωμένων καὶ ὁ προηγουμένως ἱερεῖον ἑαυτὸν προσάγων καὶ ἄγαλμα θεῖον | ἐπιγνώσεσθε , καθὼς καὶ ἐπέγνωτε ἡμᾶς ἀπὸ μέρους , ὅτι καύχημα ὑμῶν ἐσμεν καθάπερ καὶ ὑμεῖς ἡμῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ |
, λεγέσθω ταύτῃ : τὰ δὲ τῶν νέων ἡμῖν καὶ σοφῶν αἰτιαθήτω ὅπῃ κακῶν αἴτια . τόδε οὖν οἱ τῶν | . τὸ δὲ καλὸν ποιοῦντες μὴ ἐγκακῶμεν , καιρῷ γὰρ ἰδίῳ θερίσομεν μὴ ἐκλυόμενοι . ἄρα οὖν ὡς καιρὸν ἔχομεν |
πάντα καί , ὡς ἔφη τις τῶν παρ ' ὑμῖν σοφῶν , κενὸν οὐδὲν οὐδ ' ὅσον ἀθέρα καὶ τρίχα | : αὐτοὶ καὶ ἀκούσονται . Ἐνέμεινεν δὲ διετίαν ὅλην ἐν ἰδίῳ μισθώματι , καὶ ἀπεδέχετο πάντας τοὺς εἰσπορευομένους πρὸς αὐτόν |
κόσμοι γεγόνασιν , ἵνα μηδὲν ἀνεξέταστον παραλείπω μάλιστα τῶν οὕτως ἀναγκαίων καὶ ὠφελίμων , ἐξ ὧν οἶκος καὶ πόλις εὐδαιμονεῖ | ὑμῶν οἰκοδομῆς . φοβοῦμαι γὰρ μή πως ἐλθὼν οὐχ οἵους θέλω εὕρω ὑμᾶς , κἀγὼ εὑρεθῶ ὑμῖν οἷον οὐ θέλετε |
' αὐτῶν ὁ δῆμος , ἀλλὰ τὰ μὲν ὑπὸ τῶν ἀναγκαίων συμφορῶν βιασθείς , τὰ δ ' ὑπὸ τῶν συμβούλων | , μή πως ἄλλοις κηρύξας αὐτὸς ἀδόκιμος γένωμαι . Οὐ θέλω γὰρ ὑμᾶς ἀγνοεῖν , ἀδελφοί , ὅτι οἱ πατέρες |
καὶ τοῦτο τοῖς θεοῖς καθοσιοῦντες , ἀλλὰ καὶ πέρα τῶν καλλίστων προσεπιλαμβάνοντες τοῦ γένους : ἀφ ' οὗ μέχρι τοῦ | ' οὔτε αἰθίοψ ἢ διάφορα πρόσωπα : ἀλλὰ πάντες ἀναστήσονται μιᾶς εἰδέας καὶ μιᾶς ἡλικίας : πᾶσα φύσις ἀνθρωπίνη ἀσώματοι |
ἁπλῶς οὑτωσὶ φιλίας ἕνεκα αὐτῆς παρών τε καὶ ἀπολαύων τῶν καλλίστων , οἷ ' ἂν τὰ ἡμέτερα εἴη κάλλιστα , | ἔργου ἐπιθυμεῖ . δεῖ οὖν τὸν ἐπίσκοπον ἀνεπίλημπτον εἶναι , μιᾶς γυναικὸς ἄνδρα , νηφάλιον , σώφρονα , κόσμιον , |
, καθὼς εἴρηται . ἀλλὰ τὸ μὲν περὶ ἐπαίνων καὶ ἐγκωμίων λέγειν τίσιν ἁρμόττει , οὐκ ἔστιν ἡμῖν προκείμενον : | παρῃτημένον . καὶ ἕτερος εἶπεν , Γυναῖκα ἔγημα καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν . καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἀπήγγειλεν |
λειμῶσι φυτοῖς παντοδαποῖς διειλημμένοις , καὶ αὐτοὶ τῶν τῆς πατρίδος ἐγκωμίων οὐκ ἐπιλανθάνονται , τὴν δὲ ἱπποτρόφον ὑπερορῶντες τὴν κουροτρόφον | τὴν γυναῖκα , ἀλλὰ γυνὴ διὰ τὸν ἄνδρα . διὰ τοῦτο ὀφείλει ἡ γυνὴ ἐξουσίαν ἔχειν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς διὰ |
ἀρετήν , ὡς τοὺς ἀνταγωνιστάς . Πολλῶν μετ ' ἄλλων ξένων τε καὶ παραδόξων ἀκουσμάτων , ὧν ἐνήνοχεν ὁ καθ | καὶ ὁ Χριστὸς κεφαλὴ τῆς ἐκκλησίας , αὐτὸς σωτὴρ τοῦ σώματος . ἀλλὰ ὡς ἡ ἐκκλησία ὑποτάσσεται τῷ Χριστῷ , |
μέχρι τῶν μάντεων προειπόντων ἕψεσθαι μόνως , εἰ γυνὴ καθαρεύουσα ξένων ἀνδρῶν ἑλκύσειεν , Κλαυδίαν Κόινταν , μοιχείας ἔγκλημα ἔχουσαν | οὐκ ἔχω : ἀλλὰ πολλῷ μᾶλλον τὰ δοκοῦντα μέλη τοῦ σώματος ἀσθενέστερα ὑπάρχειν ἀναγκαῖά ἐστιν , καὶ ἃ δοκοῦμεν ἀτιμότερα |
ἑαυτοῦ θεῶν ἔχεσθαι αὐτόν : ἡ γὰρ ἀληθὴς πατρὶς τῶν ψυχῶν ὁ νοητός ἐστι κόσμος : οὐκ ἐκ τῶν οὖν | καὶ πᾶς ὁ ποιῶν τὴν δικαιοσύνην ἐξ αὐτοῦ γεγέννηται . ἴδετε ποταπὴν ἀγάπην δέδωκεν ἡμῖν ὁ πατὴρ ἵνα τέκνα θεοῦ |
τοίνυν καὶ τὰ γενόμενα ζῷα οὐ ψυχαὶ μόνον , ἀλλὰ ψυχῶν ἐλαττώσεις , οἷον ἐξίτηλον ἤδη προιόντων . Ὁ γὰρ | οὐκ ἔστιν ὧδε , ἠγέρθη γὰρ καθὼς εἶπεν : δεῦτε ἴδετε τὸν τόπον ὅπου ἔκειτο . καὶ ταχὺ πορευθεῖσαι εἴπατε |
ὧν καὶ τοὺς ἀπογόνους ἡγήσασθαί φασι τῆς πόλεως μέχρι τῶν νεωτέρων καιρῶν . τοὺς δὲ λοιποὺς ἅπαντας Ἰόλαος ἀναλαβὼν καὶ | οὐ τηρεῖ : καὶ ὁ λόγος ὃν ἀκούετε οὐκ ἔστιν ἐμὸς ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με πατρός . Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν |
αὐτῷ οὕτως εἰς τὴν παιδείαν τῶν ὁμιλητῶν , προσιόντων τῶν νεωτέρων καὶ βουλομένων συνδιατρίβειν οὐκ εὐθὺς συνεχώρει , μέχρις ἂν | . λέγει οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς , Ὁ καιρὸς ὁ ἐμὸς οὔπω πάρεστιν , ὁ δὲ καιρὸς ὁ ὑμέτερος πάντοτέ |
' ἂν ἐγὼ οἷός τ ' ἦ ἐπεξελθεῖν εἰργόμενος τῶν νομίμων , ἐκεῖνοί τε ἐμοῦ τοῦ εἰσαγγείλαντος καὶ ἐπισταμένου τὰ | ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίαςτότε λέγει τῷ παραλυτικῷ , Ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν |
σωμάτων μορφαὶ καὶ αἱ τῶν ψυχῶν ἰδιοτροπίαι καὶ αἱ τῶν νομίμων ἐναλλαγαί , καὶ δεῖ τὸν φυσικῶς σκεπτόμενον τῆς πρώτης | ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀφιέναι ἁμαρτίας ἐπὶ τῆς γῆςλέγει τῷ παραλυτικῷ , Σοὶ λέγω |
προσεδέξατο τὴν ἐπιπλοκὴν μετὰ πάσης προθυμίας , συγκατανευσάντων καὶ τῶν γονέων . μιγεῖσα δὲ τῷ Ἡρακλεῖ ἐγέννησεν υἱὸν ὀνόματι Γαλάτην | τοῦ κυρίου . Οὐ καλὸν τὸ καύχημα ὑμῶν . οὐκ οἴδατε ὅτι μικρὰ ζύμη ὅλον τὸ φύραμα ζυμοῖ ; ἐκκαθάρατε |
ποιεῖ ἐμμανεῖς , μηδενὸς δὲ τῶν ἀγαθοποιῶν μαρτυροῦντος καὶ ὑπὸ γονέων καὶ συγγενῶν οἱ τοιοῦτοι ἐκβάλλονται καὶ μετὰ τῶν τετραπόδων | καὶ ὑμεῖς ἦτε . καὶ ὅπου [ ἐγὼ ] ὑπάγω οἴδατε τὴν ὁδόν . Λέγει αὐτῷ Θωμᾶς , Κύριε , |
ἀνάγκῃ δὲ τοῦ τοὺς ἐχθροὺς ἀμύνασθαι τολμώσης φόνον κατὰ τῶν φιλτάτων . οὐκ ἂν οὖν , φησὶν , ἐγὼ μολύναιμι | πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ πιστεύει εἰς ἐμὲ ἀλλὰ εἰς τὸν πέμψαντά με , καὶ ὁ θεωρῶν ἐμὲ θεωρεῖ τὸν πέμψαντά |
οὕτως οὐδὲ βίος ἀνθρώπινος οὐδὲ φιλία γένηται μὴ γεννηθέντων τῶν φιλτάτων παίδων . ὁ δὲ ζητῶν βίον ἀνδρὸς πρὸς γυναῖκα | χρόνον μικρὸν μεθ ' ὑμῶν εἰμι καὶ ὑπάγω πρὸς τὸν πέμψαντά με . ζητήσετέ με καὶ οὐχ εὑρήσετέ [ με |
ποιήσεις , καὶ δόξαι , χρησμοί τε δαιμόνων καὶ ἐκθέσεις προφητῶν : νοῦς τε ἀπέραντος ἐπὶ τὸ προκείμενον προσπελάζει : | δὲ μόνον ἀλλὰ καὶ ἐμέ , ἵνα μὴ λύπην ἐπὶ λύπην σχῶ . σπουδαιοτέρως οὖν ἔπεμψα αὐτὸν ἵνα ἰδόντες αὐτὸν |
, Πλάτων τε βαδίσας ἐς Αἴγυπτον καὶ πολλὰ τῶν ἐκεῖ προφητῶν τε καὶ ἱερέων ἐγκαταμίξας τοῖς ἑαυτοῦ λόγοις καὶ καθάπερ | ἐξ ἐμοῦ ; καὶ ἔγραψα τοῦτο αὐτὸ ἵνα μὴ ἐλθὼν λύπην σχῶ ἀφ ' ὧν ἔδει με χαίρειν , πεποιθὼς |
εἰρημένα καὶ θηρατικῶν ἵππων μνείαν ποιησώμεθα . Ἄρσενες ἵπποι τῶν θηλειῶν ἀνδράσι θηραταῖς ἀμείνους , ὅτι τὸ θέειν ὀξύτεροι καὶ | δέ , ἀδελφοί , μὴ ἐγκακήσητε καλοποιοῦντες . εἰ δέ τις οὐχ ὑπακούει τῷ λόγῳ ἡμῶν διὰ τῆς ἐπιστολῆς , |
διὸ ταύρων μὲν καὶ ἐγεύσαντο καὶ ἀπήρξαντο , τῶν δὲ θηλειῶν φειδόμενοι τῆς γονῆς ἕνεκα , ἐν μύσει τὸ ἅψασθαι | διηπόρουν περὶ αὐτῶν τί ἂν γένοιτο τοῦτο . παραγενόμενος δέ τις ἀπήγγειλεν αὐτοῖς ὅτι Ἰδοὺ οἱ ἄνδρες οὓς ἔθεσθε ἐν |
ἐρώντων πάθος , οἷς ἥδιστον εἰς μὲν θέαμα οἱ τῶν παιδικῶν τύποι , ἡδὺ δὲ εἰς ἀνάμνησιν καὶ λύρα , | οἴδατε τὴν παραβολὴν ταύτην , καὶ πῶς πάσας τὰς παραβολὰς γνώσεσθε ; ὁ σπείρων τὸν λόγον σπείρει . οὗτοι δέ |
μεταστῆναι ἀπὸ διαθέσεως εἰς ἑτέραν κρείττονα διάθεσιν καὶ ἀπὸ τῶν παιδικῶν ἐπὶ τὰς σπουδάς , καὶ κατέχοντα τὰς ἡδονὰς καὶ | Ἰησοῦς , Ὅταν ὑψώσητε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου , τότε γνώσεσθε ὅτι ἐγώ εἰμι , καὶ ἀπ ' ἐμαυτοῦ ποιῶ |
ταύτῃ καὶ τῇ προλήψει τῶν ἀρχόντων ἕκαστος ἀγωνιῶν ὑπὲρ τῶν ἰδίων μὴ λάβῃ καιρὸν συναχθῆναι καὶ κόπους τῷ στρατῷ παρασχεῖν | ἐπισυναχθήσονται . Ἔλεγεν δὲ παραβολὴν αὐτοῖς πρὸς τὸ δεῖν πάντοτε προσεύχεσθαι αὐτοὺς καὶ μὴ ἐγκακεῖν , λέγων , Κριτής τις |
ὁ δὲ καττὸν τρόπον τᾶς ψυχᾶς ὁ κρατούμενος ὑπὸ τῶν ἰδίων παθημάτων τᾶς ψυχᾶς : ὁ δὲ τοιοῦτος οὐχ ἁπλῶς | τῶν μαθητῶν αὐτοῦ πρὸς αὐτόν , Κύριε , δίδαξον ἡμᾶς προσεύχεσθαι , καθὼς καὶ Ἰωάννης ἐδίδαξεν τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ . |
σφόδρα ἂν εἶεν ἀνόητοι τῶν ἐπὶ τοῖς κακοῖς ἔτι χάριν εἰδότων φειδόμενοι . τὸ μὲν οὖν πρῶτον , ἄνδρες Νικομηδεῖς | ἡ ἄμπελος , ὑμεῖς τὰ κλήματα . ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ οὗτος φέρει καρπὸν πολύν , ὅτι |
γνώμη τὸν λόγον ἐποίησεν : οἴκοι δὲ ἐκεῖνος κατείχετο τῶν εἰδότων τἀν τῷ βασιλείῳ πειθόντων ὡς τοῦτ ' ἀσφαλέστερον . | . [ καὶ ] λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς , Τί ἐμοὶ καὶ σοί , γύναι ; οὔπω ἥκει ἡ ὥρα |
οἶδα μάλιστα ἔμελεν αὐτῷ εἰδέναι ὅτου τις ἐπιστήμων εἴη τῶν συνόντων αὐτῷ : ὧν δὲ προσήκει ἀνδρὶ καλῷ κἀγαθῷ εἰδέναι | πόθεν ἔρχομαι ἢ ποῦ ὑπάγω . ὑμεῖς κατὰ τὴν σάρκα κρίνετε , ἐγὼ οὐ κρίνω οὐδένα . καὶ ἐὰν κρίνω |
ᾔτει δ ' ὁ Πομπήιος τῶν προγεγραμμένων τε καὶ οἷ συνόντων τοῖς μὲν ἀνδροφόνοις Γαΐου Καίσαρος φυγὴν ἄδολον , τοῖς | οἴδατε δοκιμάζειν ; Τί δὲ καὶ ἀφ ' ἑαυτῶν οὐ κρίνετε τὸ δίκαιον ; ὡς γὰρ ὑπάγεις μετὰ τοῦ ἀντιδίκου |
ἐστὶ βαρβαρική : τὴν γὰρ πάτριον ἀποβεβληκυῖα πολιτείαν τοῖς τῶν κρατούντων χρῆται νομίμοις . φαίνεται δὲ καὶ νῦν οὐ μάλα | ἡ χάρις πλεονάσῃ ; μὴ γένοιτο : οἵτινες ἀπεθάνομεν τῇ ἁμαρτίᾳ , πῶς ἔτι ζήσομεν ἐν αὐτῇ ; ἢ ἀγνοεῖτε |
ἐν δεσμοῖς δὲ καὶ κακοῖς αὐτὸν περιβάλλουσιν . τῶν δὲ κρατούντων ἀστέρων παραφυλάσσειν χρὴ τὰ δωδεκατημόρια : ἐπὰν γὰρ συνεκπέσῃ | τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας , τοῦ μηκέτι δουλεύειν ἡμᾶς τῇ ἁμαρτίᾳ : ὁ γὰρ ἀποθανὼν δεδικαίωται ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας . |
ἐρασιχρημάτους γε τοὺς συνόντας ἐποίει . τῶν μὲν γὰρ ἄλλων ἐπιθυμιῶν ἔπαυε , τοὺς δ ' ἑαυτοῦ ἐπιθυμοῦντας οὐκ ἐπράττετο | καὶ λέγει αὐτοῖς , Θαρσεῖτε , ἐγώ εἰμι : μὴ φοβεῖσθε . καὶ ἀνέβη πρὸς αὐτοὺς εἰς τὸ πλοῖον , |
καὶ θανάτου καὶ ἀλγηδόνων , ἔτι τε τὸ πέρας τῶν ἐπιθυμιῶν καὶ ] τῶν ? ἀλγηδόνων ἐδίδασκε ? , οὐκ | αἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς πᾶσαι ἠριθμημέναι εἰσίν . μὴ οὖν φοβεῖσθε : πολλῶν στρουθίων διαφέρετε ὑμεῖς . Πᾶς οὖν ὅστις |
Ἠλείου καὶ Ἐκεχειρίας στεφανούσης τὸν Ἴφιτον , τούτων μὲν τῶν εἰκόνων ἔχεται τοσάδε ἀναθήματα τῶν Μικύθου , Ἀμφιτρίτη καὶ Ποσειδῶν | ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος : ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις , οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ |
καὶ τοῖς ἐξ ἐκείνων τὰς δωρεὰς ξυγχωρεῖν , λανθάνεις τῶν εἰκόνων ἀποστερῶν , ἃς ὡς τυραννοκτόνοι γέρας ἴσχουσι , καὶ | , ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ . Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν , ἀφήσει καὶ ὑμῖν |
ἤματα δάκρυ χέουσα . ἡ δὲ Πηνελόπη τῶν τοῦ Ὀδυσσέως ἐντολῶν μνημονεύει , φήσαντος ὁπότε ἐξῄει τῶ οὐκ οἶδ ' | ἐπιστολῇ , οὐ μεταμέλομαι : εἰ καὶ μετεμελόμην , νῦν χαίρω , οὐχ ὅτι ἐλυπήθητε , ἀλλ ' ὅτι ἐλυπήθητε |
θαυμαστή σου δύναμις καὶ πειθὼ κατὰ τοὺς λόγους ἡττᾶτο τῶν ἐντολῶν τοῦ Διονυσίου : καὶ Πόλλις ἐκείνῳ μὲν συνεβάλλετο , | εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς παρρησίᾳ , Λάζαρος ἀπέθανεν , καὶ χαίρω δι ' ὑμᾶς , ἵνα πιστεύσητε , ὅτι οὐκ |
τῆς ἡδονῆς πλεῖστα διατελοῦσιν ὄντες . εἰπὼν δὲ περὶ τῶν ἀκολάστων , οἳ καθ ' ὑπερβολὴν ἁμαρτάνουσι τῶν ἡδέων καὶ | Λάβετε , τοῦτό ἐστιν τὸ σῶμά μου . καὶ λαβὼν ποτήριον εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς , καὶ ἔπιον ἐξ αὐτοῦ πάντες |
δάκνων δὲ λάθρα . Λυδὸς ἐν μεσημβρίᾳ : ἐπὶ τῶν ἀκολάστων , ὡς ταύταις ταῖς ὥραις ἀκολασταινόντων . οἱ γὰρ | , ὑπὲρ ἡμῶν ἐστιν . Ὃς γὰρ ἂν ποτίσῃ ὑμᾶς ποτήριον ὕδατος ἐν ὀνόματι ὅτι Χριστοῦ ἐστε , ἀμὴν λέγω |
σισύμβρια : Φύλλα τινὰ οἷς στεφανοῦνται οἱ νυμφίοι . 〚 νυμφίων βίον : Ἢ ὅτι οἱ γαμοῦντες στεφανοῦνται , ἢ | λαμβάνοντες καὶ τὴν δόξαν τὴν παρὰ τοῦ μόνου θεοῦ οὐ ζητεῖτε ; μὴ δοκεῖτε ὅτι ἐγὼ κατηγορήσω ὑμῶν πρὸς τὸν |
. Προσφωνῶ σε τοίνυν , ζεῦγος ἱερόν μοι καὶ τίμιον νυμφίων ἅμα καὶ ἀδελφῶν , ζεῦγος ὑπ ' ἐνὶ μὲν | καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ποιεῖ τὸν νόμον . τί με ζητεῖτε ἀποκτεῖναι ; ἀπεκρίθη ὁ ὄχλος , Δαιμόνιον ἔχεις : |
αὐτὸν κατὰ ἀδικίαν τοῦ ἔχειν αὐτὴν ἠρεμοῦσαν . Καίτοι δὲ ἀκουσίων ὄντων τῶν ἀδικημάτων . κολαστέον τοὺς ἀδικοῦντας καὶ διαφόρως | οὐκ ἔστιν ἐκ πίστεως , ἀλλ ' Ὁ ποιήσας αὐτὰ ζήσεται ἐν αὐτοῖς . Χριστὸς ἡμᾶς ἐξηγόρασεν ἐκ τῆς κατάρας |
, οὐχ ὡς πατρίδα ἀστῷ . ταῦτα καὶ περὶ τῶν ἀκουσίων φιλοσοφήσας περὶ τῆς ἐπαναστάσεως καὶ βουλεύσεως ἑξῆς νομοθετεῖ φάσκων | ἐλθὼν ἐπίθες τὴν χεῖρά σου ἐπ ' αὐτήν , καὶ ζήσεται . καὶ ἐγερθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἠκολούθησεν αὐτῷ καὶ οἱ |
δέ τινα τῶν ἐκείνου , κἂν ἐμπρήσωμέν τι τῶν ἐκείνου κτημάτων , οὐκ αἰσθήσεται τῆς βλάβης . ” “ ὀρθῶς | γεγέννηκά σε ; καὶ πάλιν , Ἐγὼ ἔσομαι αὐτῷ εἰς πατέρα , καὶ αὐτὸς ἔσται μοι εἰς υἱόν ; ὅταν |
φιλοτιμίᾳ . Τέλος δ ' οὖν πῶς ἐβουλεύσω περὶ τῶν κτημάτων ; Εἰς τὸ φανερὸν μὲν ἕκαστον αὐτῶν κληρονόμον ἀπολιπεῖν | εἰς ἐμέ : περὶ δικαιοσύνης δέ , ὅτι πρὸς τὸν πατέρα ὑπάγω καὶ οὐκέτι θεωρεῖτέ με : περὶ δὲ κρίσεως |