τῆι τοῦ ἐπισταμένου τε καὶ διδάξαι δυναμένου ὑπολήψει τε καὶ δόξηι , καθόλου δὲ εἰπεῖν , ἀναγκαῖον εἶναι τοὺς σωθησομένους | ||
ἡ δὲ Σεμίραμις , οὖσα φύσει μεγαλεπίβολος καὶ φιλοτιμουμένη τῆι δόξηι τὸν βεβασιλευκότα πρὸ αὐτῆς ὑπερθέσθαι , πόλιν μὲν ἐπεβάλετο |
τῶι βασιλεῖ μετεπέμψατο τὴν ἄνθρωπον : ἡ δὲ συνέσει καὶ τόλμηι καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς πρὸς ἐπιφάνειαν συντείνουσι κεχορηγημένη καιρὸν | ||
πρότερον . παμμάχωι ] πᾶσι δυναμένωι μάχεσθαι . θράσει ] τόλμηι , δυνάμει . βρύων ] θάλλων , ἦν κρείττων |
? ? τοσοῦτον ? [ ] γινόμενον οἷος ἐν ? ἀρχῆι τοῦ λόγου διηγεῖται [ ] ? , τὰ δ | ||
πολλῶν δεῖξαι , ὅτι ἐν τῆι ὑπ ' αὐτοῦ τεθείσηι ἀρχῆι ἐστι νόησις πολλή . . . . . , |
ὅτι ἀπάγεται καὶ χωρίζεται ἕτερον ἀφ ' ἑτέρου . “ ῥητῶς γὰρ διὰ τούτων φησίν , ὡς εἴπερ ἡ ψιλὴ | ||
τὸ γὰρ ὝΚ πάλιν Αἰγυπτιστὶ καὶ τὸ ἍΚ δασυνόμενον αἰχμαλώτους ῥητῶς μηνύει . Καὶ τοῦτο μᾶλλον πιθανώτερόν μοι φαίνεται καὶ |
μονῆς αἴτιον [ ] [ καὶ ] οὐ τὸ τούτου παρασκευαστικόν : τὴν [ ] γὰρ ἰσότητα ἡ τοῦ [ | ||
ἐνόησα , καὶ τὸ “ καῦμα ἰδάλιμον ” , ἱδρῶτος παρασκευαστικόν . οἱ γὰρ ἵπποι ἐν μὲν τῇ ἀρχῇ οὔκ |
μητρός ἐστιν αὕτη ἡ Αἴθρα : αἰσχρὸν γὰρ ὑπάρχει θεραπαίνης τρόπωι ἀκολουθεῖν τῆι Ἑλένηι τὴν Αἴθραν ἑκυρὰν νομισθεῖσαν . ὡς | ||
δεινῆς . πῶς δ ' ἀπώλετ ' , ἢ τίνι τρόπωι ; στρατιώτηι , Σμικρίνη , σωτηρίας ἔστ ' ἔργον |
πραττομένοις , οὗτος καὶ λεγομένοις ἡσθήσεται ἐμφρόνως καὶ τοῦτο καὶ φιλοσόφως φησίν : καὶ γὰρ ὁ θεῖος Σωκράτης εἰώθει λέγειν | ||
Ἐπίχαρμον [ ] , Πυθαγόραν . . τούτων [ τῶν φιλοσόφως λακωνιζόντων ] ἦν καὶ Θαλῆς ὁ Μιλήσιος καὶ Πιττακὸς |
καὶ ἀποδεικτικώτερον δεικνὺς δι ' ἀριθμῶν τὰ πράγματα . Τὴν Παρμενίδου δ ' ὑπερῆρεν φιλοσοφίαν τῷ ἐκεῖνον μὲν λέγειν ἀρχὴν | ||
καὶ Βροτίνου , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι |
λειπόμενον τοῦτο τὸ ἔργον τῶν προειρημένων τῆι κατὰ τὴν χειρουργίαν τέχνηι πολὺ διαλλάττει καὶ τῆι τοῦ λίθου πολυτελείαι : ἐπιγέγραπται | ||
γε μὴν οἰκτρογόων ἐπὶ γῆρας καὶ πενίαν ἑλκομένων λόγων κεκρατηκέναι τέχνηι μοι φαίνεται τὸ τοῦ Χαλκηδονίου [ ] σθένος , |
: τῶν συνήθων τόπων . Ἰαονίοισι νόμοισι ] ἀντὶ τοῦ φωνῆι Ἑλληνικῆι . Νειλοθερῆ ] τὴν ἐν τῶι Νείλωι θερισθεῖσαν | ||
: ὁ δὲ Οὐράνιος νέσιβις φησί , σημαίνει τῆι Φοινίκων φωνῆι λίθοι συγκείμενοι , συμφορητοί . . , . , |
ποῦ τόδε ; ἐπεὶ τὸ συνετόν γ ' οἶδα σῆι ψυχῆι παρόν . ἄκουε δή νυν , καὶ σὺ δεῦρο | ||
καὶ ὑπερβάλλοντα μεταπίπτειν τε φιλεῖ καὶ μεγάλας κινήσιας ἐμποιεῖν τῆι ψυχῆι . αἱ δ ' ἐκ μεγάλων διαστημάτων κινούμεναι τῶν |
τῶν πραγμάτων γνώμην ἀποφαίνεται : καὶ δίδωσιν ἑαυτὸν ὑπεύθυνον τοῖς πεισθεῖσι τῇ τύχῃ , τοῖς καιροῖς , τῷ βουλομένῳ : | ||
τῶν πραγμάτων γνώμην ἀποφαίνεται , καὶ δίδωσιν ἑαυτὸν ὑπεύθυνον τοῖς πεισθεῖσι , τῇ τύχῃ , τῷ καιρῷ , τῷ βουλομένῳ |
τὸν ἔρωτα καὶ τῷ Χρύσῃ προῖκα τὸ θυγάτριον δεδωκότος οὐδὲ ζηλωτὴς γέγονεν οὗτος δῶρα λαμβάνων . καίτοι τὸν Ἀγαμέμνονος πόθον | ||
τὴν Δημοσθένους γλῶτταν : Δημοσθένης γὰρ μαθητὴς μὲν Ἰσαίου , ζηλωτὴς δὲ Ἰσοκράτους γενόμενος ὑπερεβάλετο αὐτὸν θυμῷ καὶ ἐπιφορᾷ καὶ |
τούτου γὰρ ἱκανῶς κατασκευασθέντος ἔοικε συγχωρήσειν ὁ Ἀριστοτέλης πᾶσι τοῖς γνησίοις τοῦ Πυθαγόρου καὶ τοῦ Πλάτωνος δόγμασιν . ἂν δ | ||
καὶ μάλα ἀτρέπτως , ἀμείνων ἐστὶν ὑπονοίας , καὶ τοῖς γνησίοις ἐγγράφεται , ἐπεὶ αὐτῷ πῦρ τὸ οὐράνιον ἡ τοῦ |
ἡμᾶς προστάτας σκεψάμενοι ἐπέδωκαν ὑμῖν ἑαυτοὺς , Λακεδαιμονίοις δὲ τὸ φθονεῖν παρεσκεύασαν : εἶτα ἔπαγε , ὅτι ἡμεῖς μὲν οὖν | ||
οὖν ἐλεύθερος ἔσῃ οὔτε αὐτάρκης οὔτε ἀπαθής : ἀνάγκη γὰρ φθονεῖν , ζηλοτυπεῖν , ὑφορᾶσθαι τοὺς ἀφελέσθαι ἐκεῖνα δυναμένους , |
: ἀνένδοτος γὰρ καὶ ἀήσσητος ψυχή , ἣν ὀρθὸς λόγος δόγμασι παγίοις ἐνεύρωσε . . ̈ . . . καὶ | ||
: Ἀρξάμενοι πρῶτοι τειχίζειν οἵδ ' ἀνέθηκαν βουλῆς καὶ δήμου δόγμασι πειθόμενοι . . . Ἑρμῆς ὁ πρὸς τῆι πυλίδι |
μὲν τῶν ἴσων ἢ τῶν ὑπερεχόντων τις ἦι τοῦ παιδὸς τιμῆι καὶ τοῖς ἄλλοις ὁ ἁρπάζων , ἐπιδιώκοντες ἀνθήψαντο μόνον | ||
δ ' ἐν τῶι Λυομένωι Προμηθεῖ σαφῶς φησιν ὅτι ἐπὶ τιμῆι τοῦ Προμηθέως τὸν στέφανον περιτίθεμεν τῆι κεφαλῆι ἀντίποινα τοῦ |
τε καὶ σύ , ὑπ ' ἀγροικίας ῥῆμά τι εἰπεῖν ἀπαίδευτον εἰς τοὺς ταῦτα γεγραφότας τε καὶ διδάσκοντας ὡς ῥητορικὴν | ||
εἶπε καταχρηστικῶς . φλαῦρον ] φλύαρον , κακόν . , ἀπαίδευτον , ἀνόητον . , αἰσχρόν , ἄσχημον , ἀπρεπές |
τε γὰρ ἔσπασέ τι τῆς ἐπιθυμίας , καὶ ἐγέννησε τὸ μνημονεύειν ποθῶν ἀπερχόμενον τὸ φανὲν κεχαρισμένον , καὶ σοφώτερος αὑτοῦ | ||
Πάντα γὰρ χρόνον καὶ τόπον ὥρικε πρὸς τὸ διὰ παντὸς μνημονεύειν τοῦ κρατοῦντος θεοῦ καὶ συντηροῦντος . Καὶ γὰρ ἐπὶ |
ἐκαθέζοντο , ἵνα μὴ σημεῖον τῆς ἥβης αὐτῶν καταλείψειαν τοῖς ἐρασταῖς . ὥσπερ μήλοισιν ] τοῦτο παρὰ τὴν ἄλλην ὀπώραν | ||
καὶ οἱ κόλακες αὑτῶν ἕνεκα σπουδάζουσιν , αἱ μὲν τοῖς ἐρασταῖς , οἱ δὲ τοῖς κολακευομένοις τὰ ἀγαθὰ προσάγειν . |
' ἔχων Ἀχαιίδος γῆς οἴκαδ ' ἐκπορευέτω , καὶ τὸν λόγωι σὸν πενθερὸν κομιζέτω Φωκέων ἐς αἶαν καὶ δότω πλούτου | ||
αὐτοὶ δ ' ἀφ ' ἱστορίας οὐδὲν ἂν ἔχοιμεν τῶι λόγωι συμβάλλεσθαι ; καίτοι δοκῶ μοι μνημονεύειν ἐν τοῖς Ἀττικοῖς |
φαύλαις τε καὶ ταῖς ἀγαθαῖς ὡς ὂν φύσει τοιοῦτον , σοφιστικῶς ἐκεῖνος ἐπήγαγε τὸ ὡς ταχὺ μετῆλθόν ς ' αἷμα | ||
ἀγείροντα ἑωρᾶσθαι καὶ νῦν καθήμενον ἐπὶ θρόνου τινὸς ὑψηλοῦ μάλα σοφιστικῶς καὶ σοβαρῶς , μέλλοντα ὑμᾶς προκαλέσεσθαι ἀφ ' ὧν |
ὥς φησιν οὗτος . Ἃ δ ' ὁ Σκήψιος λέγει Μητρόδωρος ἐν τῷ Περὶ συνηθείας μύθοις ἔοικε , καὶ οὐ | ||
γῆν ἤδη ταῖς καταφοραῖς ἀποψυχρούμενα . στρογγυλοῦσθαι * * * Μητρόδωρος ἀπὸ τῆς ὑδατώδους ἀναφορᾶς ὑπὸ τοῦ ἀέρος συνίστασθαι τὰ |
γάρ που λαβὼν καιρίους πληγὰς ἄπηρος [ διέμεινε ] , Φιλίππωι [ ] δὲ τὸ [ ὅλον ] σῶμα διελελώβητο | ||
τοὺς τούτων συμμάχους πρὸς μὲν τὴν πόλιν ἐχθρῶς διακειμένους , Φιλίππωι δὲ περὶ φιλίας διαλεγομένους . . . . : |
, ὡς ἐγώ ποτέ σου ἤκουον μεγαλαυχουμένου πολλὴν σοφίαν καὶ ζηλωτὴν σαυτοῦ διεξιόντος ἐν ἀγορᾶι ἐπὶ ταῖς τραπέζαις . ἔφησθα | ||
, μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι : καὶ |
. ὁτιὴ ' πιώρκεις ἡρπακώς : πάλιν κἀνταῦθα τῶν πολιτευομένων καθάπτεται ὡς ἐξ ἐπιορκίας καὶ κλοπῆς συνεστηκότων καὶ τοιούτων ἐθῶν | ||
ἰὼν εὐεργέα νῆα „ , καὶ συνίησιν Ἑλληνίδα φωνήν . καθάπτεται δὲ καὶ Θουκυδίδου Ἀρίσταρχος λέγοντος ὡς οὐκ αἰσχρὸν ἡγοῦντο |
Ἀλώπηξ δωροδοκεῖται : ἐπὶ τῶν ῥᾳδίως δώροις ἁλισκομένων . Κρατῖνος Νόμοις : Ὑμῶν εἰς μέσον ἕκαστος ἀλώπηξ δωροδοκεῖται . Ἀλώπηξ | ||
τῆς φύσεως λογισμὸν , οὐ κατὰ τὸν τῆς δόξης . Νόμοις δὲ οὐ δικαιοῦνται : τί γὰρ δεῖ προστάγματι δουλεύειν |
καὶ καλῶς βιώσαντες , ὧν τὰς ἀρετὰς ἐν ταῖς ἱερωτάταις ἐστηλιτεῦσθαι γραφαῖς συμβέβηκεν , οὐ πρὸς τὸν ἐκείνων ἔπαινον αὐτὸ | ||
πρὸς τὸν βάρβαρον συνθήκας , ἃς οὐ τοῖς Ἀττικοῖς γράμμασιν ἐστηλιτεῦσθαι , ἀλλὰ τοῖς τῶν Ἰώνων . Αὐθέντης : Λυσίας |
καὶ Προκλέα φησὶ διατάξαι τὴν πολιτείαν : Ἔφορος δ ' ἐπιτιμᾶι φήσας Λυκούργου μὲν αὐτὸν μηδαμοῦ μεμνῆσθαι , τὰ δ | ||
οὐ ? ? παρέντος [ ] , Πυθοκλεῖ μὲν [ ἐπιτιμᾶι ] ? ? ? μετρίως πρὸς δὲ αὐτὸν γράφει |
, καθὼς καὶ αὐτὸς ὁ πατὴρ ἡμῶν φησιν ἐν τοῖς συγγράμμασιν οἷς ἀπέστειλεν εἰς Ἔδεσαν : λέγει γὰρ οὕτως : | ||
χαρὰν καταλήγοντα , καὶ οὕτω μέτροις τε καὶ λοιποῖς μου συγγράμμασιν γράφων ἐδίδασκον , ἕως ἀναγνοὺς Εὐριπίδου πολλὰ δράματα εὗρον |
: ἐπειδὰν δὲ πταῖσμα συμβῇ , μὴ κατὰ προαίρεσιντοῦτο γὰρ ὑπαίτιον , ἀλλὰ τυχηρόν , ὅπερ ἐστὶ συγγνωστόν , οὐδὲν | ||
περίττωμα τὰ ἔντερα τραυματεῖ , τοιοῦτον τρόπον πολλάκις αὐτὸ τὸ ὑπαίτιον πάθος ἔλεγχον ἔχει τῆς οἰκείας κακώσεως , κνησμῶν ἢ |
ἡ ποιητικὴ εἰς δʹ : εἰς τραγῳδίαν , κωμῳδίαν , ἐποποιίαν καὶ ἱστορίαν . διαφέρει δὲ ἡ κωμῳδία τῆς τραγῳδίας | ||
φιλοσόφων γαστρίμαργοι Θέογνίν τινα αὑτῶν εἶναι λέγουσι τὴν καλὴν ταύτην ἐποποιίαν . πρὸς οὓς καὶ Θεόγνητος ἐν Φάσματι ἢ Φιλαργύρῳ |
ἀλλ ' ὅπερ ἂν αὐτῷ δοκῇ τοῦτο καλὸν καὶ χρήσιμον ὑπολαμβάνων . Ὥστε ἂν ἀδικήσῃ μὲν τὸν ἀγαθὸν ὁ φαῦλος | ||
' οἴει τῷ πλήθει φαιδρότερον καταστήσειν τὸ Πλέθρον , κακῶς ὑπολαμβάνων . ὁρᾷς γοῦν , ὡς Ὀλυμπίων ἀρχομένων ἔλαττον ποιοῦμεν |
ποιητῶν Ἀλεξαμενὸν Στυρέα ἢ Τήιον , ὡς καὶ Φαβωρῖνος ἐν Ἀπομνημονεύμασι . δοκεῖ δέ μοι Πλάτων ἀκριβώσας τὸ εἶδος καὶ | ||
. Ἦθος δὲ πάλιν μετὰ γλυκύτητος ἐποίησεν εἰπὼν ἐν τοῖς Ἀπομνημονεύμασι , καὶ μὴ νομίζοι τὸ μέγιστον κέρδος ἔχειν φίλον |
. Ἔφορος δὲ τὴν Ἁρμονίαν Ἠλέκτρας καὶ Διός φησιν . Ἐπίκουρος Ἡροδότῳ χαίρειν . Τοῖς μὴ δυναμένοις , ὦ Ἡρόδοτε | ||
τοὺς ] ἀπὸ τῆς Ποικίλης Στοᾶς , ὑπὲρ ὧν καὶ Ἐπίκουρος ἔγραψεν : ἐπί τε Φιλίππου πρὸς αὐτὸν [ ] |
καὶ ἄλλα τούτοις ἐοικότα , ἴσως μὲν καὶ ὠφέλιμα τοῖς πειθομένοις , ἔχοντα δέ τι ἐν τῷ βραχεῖ τῆς ἀποδόσεως | ||
ἀπαιτοῦσιν ἡμᾶς ἃ ὅπλοις κρατήσαντες ἔχομεν καὶ πόλεμον ἀπειλοῦσι μὴ πειθομένοις , τάδε λέγωμεν , ὅτι Ῥωμαῖοι καλλίστας ὑπολαμβάνομεν κτήσεις |
ὡς ἂν τύχῃ ταῖς ἀπάταις ἀγόμενον , ἐμμένειν δὲ οἷς ἐπῄνεσεν οὐ δυνάμενον , ἠρώτων τί τοὔνομα εἴη τῷ ξένῳ | ||
, οὐχ ὡς ἐκεῖνοι ποιοῦσιν . ἅμα μὲν ἐπέστη καὶ ἐπῄνεσεν τὸν τραγῳδόν , ἅμα δὲ περιεβλέψατο : εἶτα ἄν |
ἐπ ' ἀμφοτέροις φησί , καὶ ἐπὶ τῇ ἀποτυχίᾳ τῶν σπουδαζομένων ἡδονῶν καὶ ἐν αὐτῷ τῷ ἐπιθυμεῖν . διὸ καὶ | ||
ἐλέγετο δὲ ἐπὶ τῶν ⌈ πειρᾷ καθιέντων καὶ ἀποτυγχανόντων τῶν σπουδαζομένων . ἄγκιστρον μετὰ σχοίνου καὶ μὴ ἐπιτυγχανόντων ἰχθύος τινός |
τὸν Συβαρίτην φησὶν Ἀριστοτέλης ἐν τοῖς [ περὶ τρυφῆς ] Θαυμασίοις ὑπὸ τρυφῆς ἱμάτιον τοιοῦτον κατασκευάσασθαι τῇ πολυτελείᾳ ὡς προτίθεσθαι | ||
δύο κόρακας εἶναί φασι μόνους , ὡς Καλλίμαχος ἐν τοῖς Θαυμασίοις καὶ Θεόπομπος . ὅταν δὲ ἄλλους ἐκνεοσσεύσωσιν , ἴσους |
ἀπεσταλμένος ὑπὸ τῶν Ἰώνων ἠρώτησε , δι ' ἣν αἰτίαν ἀπιστεῖ αὐτοῖς ὁ Ἀρταφέρνης : τοῦ δὲ εἰπόντος , μήποτε | ||
φαίνωμαι μεμνημένος . Σιμμίας μὲν γάρ , ὡς ἐγᾦμαι , ἀπιστεῖ τε καὶ φοβεῖται μὴ ἡ ψυχὴ ὅμως καὶ θειότερον |
αὐτῷ τελευτῶντι ἐγὼ καὶ Τερψίων καὶ Ἀπολλόδωρος καὶ Φαίδων καὶ Ἀντισθένης καὶ Ἑρμογένης καὶ Κτήσιππος , Πλάτων δὲ καὶ Κλέομβροτος | ||
τρισκαιδέκατος Μάγνης , Μιθραδατικὰ γεγραφώς : τεσσαρεσκαιδέκατος ἀστρολογούμενα συγγεγραφώς . Ἀντισθένης Ἀντισθένους Ἀθηναῖος . ἐλέγετο δ ' οὐκ εἶναι ἰθαγενής |
προπεμπτικῷ . παρ ' ᾗ τὸ Κωρύκιον ἄντρον νυμφῶν , ἀξιάγαστον θαῦμα , ᾧ ὁμώνυμον ἐν Παρνασσῷ . τὸ ἐθνικὸν | ||
, ἀλλὰ τό γε ὄνομα φιλοσοφίας ἔτι μεγαλοπρεπές τε καὶ ἀξιάγαστον εἶναι ἐδόκει τοῖς μεταχειριζομένοις τὰ πρῶτα τῆς πολιτείας . |
νόσον γεγένηται . ὅμως δὲ πόλιν μεγάλην οἰκοῦντας καὶ ἐν ἤθεσιν ἀντιπάλοις αὐτῇ τεθραμμένους χρεὼν καὶ ξυμφοραῖς ταῖς μεγίσταις ἐθέλειν | ||
ἑαυτοῦ πατρίδι . Μέτριος δὲ γέγονεν ὁ ἀνὴρ οὗτος τοῖς ἤθεσιν εἰς ὑπερβολήν . ἐν φιλοσοφίᾳ δ ' ὑπερβέβηκε τὰ |
πράξεις καλὰς καὶ σπουδαίας γεννᾶν πέφυκε καὶ γεννήσας ἐκτρέφει ποτίμοις δόγμασιν , ἃ παιδεία καὶ σοφία χορηγοῦσι . διάνοια δ | ||
* * * Ἀριστοτέλης δὲ Πλάτωνι πάνυ πολὺν χρόνον συνδιαγεγονὼς δόγμασιν ἑτέροις ἑαυτὸν προσνενέμηκεν . ὅσπερ Θεόφραστον προεστήσατο τῆς κατ |
δὲ καὶ τὰ πέραν τοῦ Ῥήνου τὰ μέχρι Σκυθῶν πάντα κατέψευσται τῶν τόπων . ὅστις οὖν περὶ τῶν γνωριζομένων τόπων | ||
εὐηθείας , ὥστε πείσειν οἴει τοὺς δικαστὰς ὡς μόνου σοῦ κατέψευσται τὸ συνέδριον καὶ μόνον οὐκ εἰληφότα σὲ τὸ χρυσίον |
. Ἔταξε δὲ οὕτω : ὅ τι μὲν ἦν αὐτῶν δυνατώτατον πᾶν ἀπολέξας ἔστησε ἀντίον Λακεδαιμονίων , τὸ δὲ ἀσθενέστερον | ||
: ἀφ ' οὗ δὴ καὶ τὸ ἀληθέστατον αὐτοῦ καὶ δυνατώτατον καὶ μάλιστα τεταγμένον περὶ τίνων τε πέφυκεν ἀληθεύειν καὶ |
ὡς παῖς ὁ νέος ἐκλίποι φάος . κοὐδεὶς τάδ ' ἤιδειν . ἐν χεροῖν ἔχοντι δὲ σπονδὰς μετ ' ἄλλων | ||
τινὸς ἀναγγείλαντος αὐτῶι τεθνάναι τὸν υἱὸν εὖ μάλα καθεστηκότως εἶπεν ἤιδειν θνητὸν γεννήσας καὶ ὡς τοῦτο λαβὼν Εὐριπίδης τὸ νόημα |
γονεῦσιν ἦν καὶ οὕτως εὐάρεστος , ὡς καὶ θεοῦ τυχεῖν ἐπαινέτου , ὁ δὲ μείζων ἀπειθής , [ ἐκ ] | ||
τῶν Τρωάδων . καὶ οὐδὲ αὕτη , ξένε , Ὁμήρου ἐπαινέτου ἔτυχεν , ἀλλὰ Ἑλένῃ χαριζόμενος οὐκ ἐσηγάγετο ἐς τὰ |
, ὅσῳ καὶ ἀνύποπτος τῇ ἀγνωσίᾳ καὶ πρὸς τὸ λαθεῖν ἀφανέστερος . θʹ . Τί παθόντα τὰ ῥόδα , πρὶν | ||
σεμνοῦ ἕνεκα . οὔκουν δοκεῖ ἔμοιγε ἢ Μίνωος γενέσθαι βασιλεὺς ἀφανέστερος ἢ Αἰακοῦ ἢ Ῥαδαμάνθυος , οἷς δὴ ἐς Δία |
οἱ δὲ πυθόμενοί τινων ὅτι κατὰ τοὺς βασιλικοὺς τάφους τοῖς τετελευτηκόσι συγκατωρύχθη χρήματα πολλὰ κατά τινα παλαιὰν συνήθειαν , ἅπαντας | ||
ὁμοίως ἀγανακτῶ , ἀλλ ' εὔελπίς εἰμι εἶναί τι τοῖς τετελευτηκόσι καί , ὥσπερ γε καὶ πάλαι λέγεται , πολὺ |
τὸν ἄνδρα , προετίμα δὲ αὐτοῦ Ξενοκράτην καὶ Σπεύσιππον καὶ Ἀμύκλαν καὶ ἄλλους , τῇ τε λοιπῇ δεξιούμενος αὐτοὺς τιμῇ | ||
θελῆσαι συμφλέξαι τὰ Δημοκρίτου συγγράμματα , ὁπόσα ἐδυνήθη συναγαγεῖν : Ἀμύκλαν δὲ καὶ Κλεινίαν τοὺς Πυθαγορικοὺς κωλῦσαι αὐτόν , ὡς |
λέως εὐδαίμονος αὕτη ἡ τέχνη ἐπιδιδοῦσα , καὶ ἀνάγκη ἀρετὴν ἔντιμον εἶναι παρ ' οἷς φιλοσοφία σπουδῆς ἀξιοῦται , ἐν | ||
ἅμα καὶ μὴ προθυμοῖτο τό γε αὑτοῦ μέρος , εἰς ἔντιμον χώραν καταφανεῖς ἄγων αὐτούς , ἑορτάς τε αὐτοῖς γίγνεσθαι |
Φησὶ δ ' Ἀντίγονος ὁ Καρύστιος οὐκ ἀρνεῖσθαι αὐτὸν εἶναι Κιτιέα . τῶν γὰρ εἰς τὴν ἐπισκευὴν τοῦ λουτρῶνος συμβαλλομένων | ||
τύχῃ τῇ ἀγαθῇ δεδόχθαι τῷ δήμῳ ἐπαινέσαι μὲν Ζήνωνα Μνασέου Κιτιέα καὶ στεφανῶσαι χρυσῷ στεφάνῳ κατὰ τὸν νόμον ἀρετῆς ἕνεκα |
Ἁρμονίας μνημεῖον , ὡς ἱστορεῖ Φύλαρχος ἐν τῆι δευτέραι καὶ εἰκοστῆι τῶν Ἱστοριῶν . . : ἐν δὲ τῆι δευτέραι | ||
οὐδενός . . : κἀν τῆι δὲ † ἑβδόμηι καὶ εἰκοστῆι ὁ Ἀγαθαρχίδης ἔφη ὡς Λακεδαιμόνιοι Ναυκλείδην τὸν Πολυβιάδου παντελῶς |
. “ ταῦτα δ ' εἰπόντες τὸν Πελοπίδαν , βουλόμενον διελέγχειν τῆς ἀποκρίσεως τὴν ἀπορίαν , ἀπέπεμψαν ἐκ τοῦ συνεδρίου | ||
δὴ τούτοις πειρᾶται μὲν ὑπόθεσιν ἀρέσκουσαν τοῖς αὐτοῦ πρεσβυτέροις φιλοσόφοις διελέγχειν , λέγει δὲ πρὸς αὐτὴν ἀποδεικτικὸν μὲν οὐδέν , |
πειρῶνται , τῶν τοιούτων δέ , τῶν δοκούντων μυθικῶν , ἀπομνημονεύουσιν ὡς οὐδὲν ἀπιστοῦντες ὅ τι ἂν εἰς τὸ θεῖον | ||
πολιτείᾳ Ζάλευκον τὸν Λοκρὸν παρὰ τῆς Ἀθηνᾶς τοὺς νόμους λαμβάνειν ἀπομνημονεύουσιν . . : περὶ γὰρ τῆς Ὁμήρου ποιήσεως γένους |
ἔγωγε ἐπὶ τοῖς τὸν Πλάτωνα προϊσταμένοις καὶ περὶ τοῦτον μόνον φιλοσοφοῦσιν , ὁ δὲ τῷ Πλάτωνι παντὸς ἄλλου μᾶλλον γνώμην | ||
Ἀμυνόμαχος καὶ Τιμοκράτης ἐνοικεῖν Ἑρμάρχῳ καὶ τοῖς μετ ' αὐτοῦ φιλοσοφοῦσιν , ἕως ἂν Ἕρμαρχος ζῇ . | Ἐκ δὲ |
ἅπαντα δειλὸν ὁ πένης ἐστὶ γὰρ καὶ πάντας αὑτοῦ καταφρονεῖν ὑπολαμβάνει . ὁ γὰρ μετρίως πράττων περισκελέστερον ἅπαντα τἀνιαρά , | ||
ὡς ὅτι εὐλαβούμενος οὐ ποιεῖ ταῦτα , ἐπειδὴ οὐχ ὁμοίως ὑπολαμβάνει ἀγαθὸν εἶναι τὸ ἐμπεσεῖν ὥσπερ τὸ μὴ ἐμπεσεῖν . |
ἐς δὲ τεταρταῖον καταστήσεσθαι , ἢν διαλείπῃ τε καὶ καταλαμβάνῃ πεπλανημένον τρόπον , καὶ ταῦτα ποιέων τῷ φθινοπώρῳ προσπελάσῃ . | ||
ἄλλην τινὰ δύναμιν , ὅλως δὲ ἔξεστί σοι μεταδιδάσκειν τὸν πεπλανημένον : πᾶς δὲ ὁ ἁμαρτάνων ἀφαμαρτάνει τοῦ προκειμένου καὶ |
ἐπὶ λίμνης Λιγυστίας : τάχα δὲ ἡ αὐτή ἐστι τῆι πρώτηι , ὡς Εὔδοξος : βαρύνεται δέ . τὸ ἐθνικὸν | ||
οὐκ εἰσὶ δὲ διόλου τοιαῦτα , ἀλλ ' ἐν τῆι πρώτηι μόνον στροφῆι ἔστι καὶ μεσωιδός , αἱ δὲ λοιπαὶ |
εὖ ] ἕρδειν γέροντα , μηδὲ γυναῖκα , μηδὲ παῖδα βάσκανον , μηδὲ κύνα τινὸς , μηδὲ λάλον κωπηλάτην : | ||
ἔδωκε τῷ Ἀβραὰμ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς αὐτῷ γυναῖκα „ . βάσκανον μὲν καὶ πικρὸν καὶ κακόηθες φύσει κακία , ἥμερον |
ἄγγελος ὁ ῥυόμενός με ἐκ πάντων τῶν κακῶν ” : ὁμολογεῖ γὰρ καὶ οὗτος ἤδη , ὅτι τὰ μὲν γνήσια | ||
τῶν πλευσάντων ἐπὶ τῆς Ἀργοῦς καὶ τοῦτον γενέσθαι λεγόμενον . ὁμολογεῖ δέ μοι καὶ τοῦ Ῥοδίου ποιητοῦ τὰ ἔπη : |
μαρτυροῦντι πιστεύσαντας διαφθεῖραί με ; Εἰ δέ τις τὰ εἰκότα ἀληθέσιν ἴσα ἡγεῖται καταμαρτυρῆσαί μου , τοῦτ ' αὖ ἀντιλογισάσθω | ||
ὅλον , πολλὰ ψευδῆ λέγων εἴκαζεν , ὥστε ὅμοια εἶναι ἀληθέσιν . . ἴσκεν „ „ , ” ” . |
οἴονταί τινες , οὐδὲ μεγαλόφρον , ἀλλ ' ἀνόητον καὶ ἀμαθές . οὐχ ὁρᾶτε τοῦ ξύμπαντος οὐρανοῦ καὶ τῶν ἐν | ||
. εἶθ ' οὑμός , ἱερόσυλε , νῦν τρόπος ποεῖ ἀμαθές τι ; συντρίβει σε . τῆς παρρησίας . ἀλλ |
δὲ ὁ Ποντικὸς οἴεται καὶ ἐν Αἰγύπτῳ πυραμίδα , Ἡροδότου ἐλέγχοντος τὴν δόξαν . ἦν δὲ Θρᾷσσα τὸ γένος , | ||
δὲ ὁ Ποντικὸς οἴεται καὶ ἐν Αἰγύπτῳ πυραμίδα , Ἡροδότου ἐλέγχοντος τὴν δόξαν . Ἦν δὲ Θρᾷσσα τὸ γένος : |
τὴν μὲν οὖν πρώτην κατάκτησιν αὐτῶν φησι Τυρταῖος ἐν τοῖς ποιήμασι κατὰ τοὺς τῶν πατέρων πατέρας γενέσθαι : τὴν δὲ | ||
: τὸ δὲ τὸν αὐτὸν καὶ στρατηγεῖν ἅμα καὶ ἐπιστατεῖν ποιήμασι καὶ φιλοσοφεῖν καὶ ψηφηφορεῖν καὶ ῥήτορσι διαιτᾶν καὶ τῆς |
νομίζω λέγοντα τοῦτον ἐν Θρᾴκῃ τετελευτηκέναι , κἂν ἀληθεύειν νομίζῃ Κράτιππος αὐτόν . τὸ δ ' ἐν Ἰταλίᾳ Τίμαιον αὐτὸν | ||
νομίζω λέγοντα τοῦτον ἐν Θρᾴκῃ τετετλευτηκέναι , κἂν ἀληθεύειν νομίζῃ Κράτιππος αὐτόν . . . . : Διὸ καὶ θεῖόν |
, εἶτα μηδ ' ὕστερον δυνηθῶσιν ἀπολαῦσαι ; τοῖς γὰρ κρατηθεῖσι τῷ πολέμῳ τίς ἀπολείπεται τῶν κτηθέντων ὄνησις ; ἀλλ | ||
πολέμου καὶ πολιορκίας παρίσταντο . ἐν δὴ τούτοις τοῖς μάχῃ κρατηθεῖσι καὶ τὸν ὑπὸ Ῥωμαίων μυθολογούμενον Κάκον , δυνάστην τινὰ |
ἔχθραν καὶ δυσμένειαν παρίστησι τοῦ συλλαμβάνοντος , κακουργίαν δὲ τοῦ συλλαμβανομένου , ὥσπερ καὶ νῦν . καὶ Δημοσθένης ἐν τῷ | ||
μὲν τοῦ Διὸς πάλιν ἀεὶ πρὸς τὸ εὐσχημονέστερον τῶν παθῶν συλλαμβανομένου , τοῦ δὲ τοῦ Ἑρμοῦ πρὸς τὸ διαβοητότερον καὶ |
τῶν ὁμοεθνῶν τύραννον , μικρὸν μὲν ὄντα τὴν γνώμην , κόλακα δὲ μέγιστον . ἀλλ ' οὐκ Ἀρκαδίων ὁ Ἀχαιὸς | ||
εὐτράπελον καὶ γελωτοποιόν , τινὲς δὲ τὸν μετά τινος εὐτραπελίας κόλακα , καὶ τὸν πανοῦργον καὶ συκοφάντην . γαῖσον : |
πλανήτας τοῖς ἀπλανέσιν ἀπὸ δυσμῶν ἐπ ' ἀνατολὰς ἀντιφέρεσθαι . τούτωι δὲ συνομολογεῖ καὶ Ἀ . , Ἀ . πλατὺν | ||
. μηδ ' . . . φθίμενος ] γυναικικῶς οὐδὲ τούτωι ἀρέσκεται , ἀλλὰ τῶι μηδὲ τὴν ἀρχὴν ἀνηιρῆσθαι . |
κωμικοὶ λέγουσι . . . . Ἑ . δὲ ὁ Ἀβδηρίτης ἀνὴρ φιλόσοφος ἅμα καὶ περὶ τὰς πράξεις ἱκανώτατος Ἀλεξάνδρωι | ||
. . . . , . Π . δὲ ὁ Ἀβδηρίτης σοφιστὴς [ καὶ ] Δημοκρίτου μὲν ἀκροατὴς οἴκοι ἐγένετο |
- γειν , ἢ συμμετρίας τούτων πρὸς ἄλληλα ὡς αἰτίας ἀπολογιζόμενος ὑπολαμβάνοι τὴν ἀκρίβειαν ἀποδιδόναι περὶ αὐτῆς , τοῦ παντὸς | ||
ὥσπερ χαλινουμένους ἀνασχέσθαι . καίτοι πᾶσαν ὁ Ἄρατος ἀφίησι φωνὴν ἀπολογιζόμενος τὴν ἀνάγκην . ὁ Πολύβιος δ ' αὐτὸν ἐκ |
τοῖς κατ ' οἶκον καὶ τὰ τῇ πόλει καὶ τοῖς συμπολιτευομένοις . ὁ μὲν γὰρ φρόνιμος περὶ τῶν οἰκείων φροντίζων | ||
ἀγαθά , οἵ τε πολιτικοὶ ὡσαύτως τὰ ἑαυτοῖς καὶ τοῖς συμπολιτευομένοις , ὡς τὰ μὲν αἱρεῖσθαι , τὰ δὲ ἀποβάλλεσθαι |
αὐτομάτως γινομένων : τὰς δ ' ἀρχὰς ἀορίστους εἶναι . Χαλεπὸν δὲ πάλιν αὖ τὸ τοὺς λόγους ἑκάστοις περιθεῖναι πρὸς | ||
' οὐ ταῦτ ' ἀλλ ' ἐκεῖν ' ᾑρούμεθα ; Χαλεπὸν Πάμφιλε ἐλευθέρᾳ γυναικὶ πρὸς πόρνην μάχη . πλείονα κακουργεῖ |
καὶ ἡ ἀμυδρὰ δὲ πέψις . μέγα δὲ καὶ ἀξιόλογον γνώρισμα πέψεως ἐν τοῖς πρώτοις οὔροις οὐδέποτε φαίνεται κατὰ τοὺς | ||
αἰσθήσεις πρὸς τὸ ἐναντίον τείνει ἢ οἷον σὺ λέγεις : γνώρισμα γάρ ἐστι τοῦ μηδὲν φάντασμα ἀνθρώπειον τηνικαῦτα ἀνακινεῖσθαι . |
κελεύσαντος γὰρ αὐτοῦ πρεσβεῦσαί με πρὸς τοὺς Θετταλοὺς περὶ ὧν αἰτιᾶται σφᾶς , ὡς ἠρόμην , τί ἂν πρὸς τούτῳ | ||
καλουμένη , Ποικίλη δὲ μετονομασθεῖσα . Βασκαίνει : ἀντὶ τοῦ αἰτιᾶται καὶ μέμφεται καὶ συκοφαντεῖ Δημοσθένης ἐν τῷ ὑπὲρ Κτησιφῶντος |
τῆς ὅλης Σικελίας ἐγκεχαραγμένον μεγάλως , ὃν βασιλεὺς ὁ Περσῶν θαυμάζει καὶ φιλεῖ , πέμπει δὲ αὐτῷ κατ ' ἔτος | ||
Ἐρεχθέως πολιτῶν , τουτέστι τῶν Ἀθηναίων : οἱονεὶ πᾶσα πόλις θαυμάζει τὰς Ἀθήνας καὶ τὰς ἀνδραγαθίας τῆς πόλεως . Ἄπολλον |
Αἰσχύνομαι μέν , ὦ γυναῖκες , εἰ δοκῶ πολλοῖσι θρήνοις δυσφορεῖν ὑμῖν ἄγαν : ἀλλ ' ἡ βία γὰρ ταῦτ | ||
περὶ τὸν στόμαχον , ἐφ ' ὃν συμβαίνει τοὺς τοιούτους δυσφορεῖν . καὶ τοῦτό ἐστιν , ὅ φησιν Ἱπποκράτης : |
μὰ τοὺς θεοὺς γὰρ οὐκ οἶδα [ ] ἐμαμτὸν [ συνεχεστέραι [ ] καὶ [ μᾶλλον [ συντεταμένηι ] [ | ||
μὰ τοὺς θεοὺς γὰρ οὐκ οἶδα [ ] ἐμαμτὸν [ συνεχεστέραι [ ] καὶ [ μᾶλλον [ συντεταμένηι ] [ |
τε τὸν Κλεινίου καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου καὶ Λάμαχον τὸν Ξενοφάνους , βοηθοὺς μὲν Ἐγεσταίοις πρὸς Σελινουντίους , ξυγκατοικίσαι δὲ | ||
γὰρ καὶ ιδʹ ἔτη ἔγγιστα ἀπὸ τῶν Τρωικῶν ἱστορεῖται μέχρι Ξενοφάνους τοῦ φυσικοῦ καὶ τῶν Ἀνακρέοντός τε καὶ Πολυκράτους χρόνων |
ὤφθη ; ἀνθίστασαι [ ] ? γὰρ ἡμῶν τῶι [ νόμωι ] καὶ ? καταλύεις [ καὶ καταργεῖς ] ἡμῶν | ||
ὑπερτάτως . ὡς πολιῶι νόμωι ] ὁ Ζεὺς τῶι ἀρχαίωι νόμωι τὸ ἴσον τηρεῖ . ἐφόρους ] βασιλεῖς . βοάν |
περὶ αὐτῶν εἰσαγόμενος λόγος , ὡς ἐν τοῖς περὶ ζῳογονίας ὑπομνήμασιν ἀποδέδεικται . τὴν μέντοι γε μήτραν οὐχ ὑποληπτέον κυριότητα | ||
σάρκα πᾶσαν , ὥστε πληροῦσθαι τοὺς χιτωνίσκους , ἀνέγνωμεν ἐν ὑπομνήμασιν Ἀριστοξενείοις . αἰτία δ ' ἴσως ἡ τοῦ σώματος |
εὐδοκίμει , παριών . λέγοντος δὲ αὐτοῦ καὶ τὰ μὲν ἐπαινοῦντος , τὰ δὲ ἐπιτιμῶντος , τὰ δὲ νουθετοῦντος ἀγγέλλει | ||
συνεκάθητο ἡγεμόνι δεξιοπήρῳ . εἰς ἐώραν οὖν ἐξελθόντος αὐτοῦ καὶ ἐπαινοῦντος τὰς ἐν τοῖς ἀριστεροῖς μέρεσιν ἀμπέλους : Ὅταν ἐπανερχώμεθα |
τοὺς δημοσίους ὑπομνήματα , ὧν καὶ αὐτὸς ποιεῖται μνήμην , διαφερόντως δὲ τῶν ἄλλων τὸ περὶ ἰδεῶν αὐτοῦ σύνταγμα θαυμάζειν | ||
τε καὶ τὰ τοιαῦτα σύμπαντα , εἰς ἓν δὲ οὐδὲν διαφερόντως τετιμημένον ἔχοντες φράζειν εἰς ὃ τἆλλ ' αὐτοῖς δεῖ |
οἰκείους τῶν ἀλλοτρίων ποιοῦνται περὶ πλείονος . Ὃ δὲ πάντων δεινότατόν ἐστι , τοιοῦτος ὢν ὡς εὔνους τῷ δήμῳ τοὺς | ||
ὃ δὲ μετὰ ταῦτα διοικεῖται Λεώστρατος οὑτοσί , τοῦτο πάντων δεινότατόν ἐστιν . ἐπειδὴ γὰρ αὐτὸς ἀπετύγχανεν τοῦ ἐγγραφῆναι , |
τοῦτο , εἴπερ τι ἄλλο , ἔδοξε δημοτικόν τε καὶ φιλέταιρον πρᾶξαι Ἀλέξανδρον . οἱ δὲ παραλαβόντες ἀπῆγον τὴν αὑτοῦ | ||
τοῖς τοιούτοις χρησιμώτερον γένος . εἰ δ ' ἐστὶ τὸ φιλέταιρον ἕν τι τῶν καλῶν , ἀνὴρ παράσιτος τοῦτο ποιεῖ |
παραγγέλλων . σὺ [ δὲ ψευσάμενος ] [ ἐν ] μέσηι τῇ ἀγορᾷ ? συνθήκας [ ] κατ ' ἐμοῦ | ||
δὲ τῆιδε πημονήν . πόσει δὲ τῶι σῶι σηκὸν ἐμ μέσηι πόλει τεῦξαι κελεύω περιβόλοισι λαΐνοις , κεκλήσεται δὲ τοῦ |
ταῦτα πρότερος Κρατῖνος ἐν Πανόπταις δράματι περὶ Ἵππωνος τοῦ φιλοσόφου κωμῳδῶν αὐτὸν λέγει : ἀφ ' οὗ στοχαζόμενοί τινές φασιν | ||
οὕτως ὅπως οἷός τε εἶ , ἵνα μὴ τὸ τῶν κωμῳδῶν φορτικὸν πρᾶγμα ἀναγκαζώμεθα ποιεῖν ἀνταποδιδόντες ἀλλήλοις [ εὐλαβήθητι ] |
. ] μάλιστα τῆς νῦν , καὶ Στωϊκαῖς συμφέρονται ἐνίοτε δόξαις . καὶ εἰ χρὴ τἀληθὲς εἰπεῖν , Στωϊκοὶ φαίνονται | ||
τὸ ζῆν ὁδῷ βραβευόμενοι πάντες , οὐ τῇ παρασοφιζομένῃ ταῖς δόξαις τὴν φύσιν . οὐ γὰρ ἀρχῆς ἱμειρόμενοι τυχεῖν ἀγωνίᾳ |
οἷος φαίνεται , ἢ ἐνεδρεύει καὶ θηρεύεται τὴν δόξαν ἐπὶ ἀπάτηι , καὶ ἃ ποιεῖ , ταῦτα καλλωπίζεται ὑπαγόμενος τοὺς | ||
παραγενέσθαι . καὶ Πρόξενος ὁ Βοιώτιος αὐτὸς ἤδη προαλούς , ἀπάτηι συμπαρήινει . ὡς εἰς Βαβυλῶνα πρὸς Ἀρτοξέρξην Κλέαρχον καὶ |
: τὴν δὲ ἀγελαιοτροφικὴν ἆρ ' ἐννοεῖς πῇ τις δίδυμον ἀποφήνας τὸ ζητούμενον ἐν διπλασίοισι τὰ νῦν ἐν τοῖς ἡμίσεσιν | ||
ἀλλὰ τῆς ψυχῆς τὴν θρασύτητα , ἀντὶ μοχθηροῦ πολίτου χρηστὸν ἀποφήνας . διὰ τοῦτο ἄρα ὁ Πύθιος τῆς μὲν ψάμμου |
κἀκ τούτου μάλιστα πρὸς τοῖς ἄλλοις τῶν αἰσθήσεων συνιδόντες τὸ ἀβέβαιον ἀτρεκεῖ καταλήψει τῇ δι ' ἀριθμῶν ἕκαστον τῶν ἐν | ||
μεγάλην οὕτω κατάληψιν τὴν ἐπὶ τὸν μακρῷ πολλαπλασίονα χρόνον πρόρρησιν ἀβέβαιον παρασκευάζει , ἐπί τε τῆς τῶν ἀνωμαλιῶν ἐπισκέψεως οὐ |
. ἔλυμος τὴν μὲν ὕλην πύξινος , τὸ δ ' εὕρημα Φρυγῶν : κέρας δ ' ἑκατέρῳ τῶν αὐλῶν ἀνανεῦον | ||
ἡ τέχνη ἅπτεται . καὶ βουλομένῳ μὲν σοφίζεσθαι θεῶν τὸ εὕρημα διά τε τὰ ἐν γῇ εἴδη , ὁπόσα τοὺς |
ἴδοιεν , οἱ δέ , ὅτι τεθνηκέναι ἤδη ἐξηγγέλλετο , ἐπικρύπτεσθαι δὲ αὐτοῦ ἐτόπαζον πρὸς τῶν σωματοφυλάκων τὸν θάνατον , | ||
καὶ ὀργὰς καὶ ἐπιθυμίας ἄλλας ὁμολογεῖσθαι , ἔρωτα δ ' ἐπικρύπτεσθαι πρὸς τῶν σωφρόνων . οὐδὲν δὲ οὐδ ' ὣς |
καὶ τοὺς πρέσβεις τοὺς παρὰ Φιλίππου ῥηθεὶς λόγος , ὃν ἐπιγράφει Καλλίμαχος ὑπὲρ Ἁλοννήσου , ὁ τὴν ἀρχὴν τήνδε ἔχων | ||
προσεποιεῖτο ἐρᾶν διὰ πλοῦτον Λαΐς , ᾗ Διογένης ὁ φιλόσοφος ἐπιγράφει τῆς ἑλληνικῆς ἀκρασίας τὸ τρόπαιον : ἥτις ἐκ Καρῶν |
καὶ ] μετ ' ἀνάγκης ἄγει , ἡ δ ' ὑπόκρισις ἀπάτῃ δελεάζουσα καθέλκει τὴν γνώμην τοῦ κριτοῦ πρὸς τὸ | ||
ὀργῆς Δημοσθένην τοῦτο εἰπεῖν , φημὶ δὴ τὸ ῥητορική ἐστιν ὑπόκρισις , διὰ τὸ ποτὲ κακῶς ὑποκρινάμενον μὴ πεῖσαι δυνηθῆναι |
ὡς ψεύστην . καθάπτεται δὲ καὶ τῆς βουλῆς ὡς τοῖς ψευδομένοις καὶ διαβάλλουσιν εὐχερῶς πειθομένης , ὡς καὶ τὸ λάχανον | ||
τινος ὡς ἀληθῶς ἔργον ἐπεπόνθειν πιστεύσας τοῖς ποιηταῖς ἀπίθανα οὕτως ψευδομένοις , ὡς μηδὲν ὑγιὲς ἀρέσκεσθαι αὐτοῖς . Μιᾶς μὲν |
τῶν πολυτελῶν ἀναπλάττουσι μηνοειδὲς ἀγαλμάτιον : καὶ τοῦτο στολίζουσι καὶ κοσμοῦσιν , ἐμφαίνοντες ὅτι γῆς οὐσίαν καὶ ὕδατος τοὺς θεοὺς | ||
σοι τῶν εἰς Μαξέντιον τό τε μαθεῖν , οἵοις σε κοσμοῦσιν οἳ καὶ τὴν γῆν , καὶ ὡς καὶ ἡμῖν |
: καὶ Πείσανδρος καὶ Ἀκουσίλαος καὶ Φερεκύδης καὶ Νίκανδρος ἐν δευτέρωι Αἰτωλικῶν καὶ Θεόπομπος ὁ ἐποποιός . : περὶ δὲ | ||
Ἐπιτομῆι , δοκεῖ δὲ Πλάτωνι ἐν Τιμαίωι , Ἀριστοτέλει ἐν δευτέρωι Περὶ οὐρανοῦ , Χρυσίππωι ἐν τῶι Περὶ προνοίας καὶ |
Ῥωμαίων βασιλεὺς εἰς ἐκκλησίαν καὶ πολλὰ παραμυθησάμενος , ὡς οὔτε ἄσχημον ἐπιτάξων αὐτοῖς οὐθὲν οὔτε χαλεπὸν οὔθ ' ὃ μὴ | ||
τὴν ἀπὸ τοῦ πλήθους : τιμητέον οὖν αὐτὰς καὶ οὐδὲν ἄσχημον πρακτέον . * μηδ ' αἰδοῖα γονῇ πεπαλαγμένος : |