| κελεύσαντος γὰρ αὐτοῦ πρεσβεῦσαί με πρὸς τοὺς Θετταλοὺς περὶ ὧν αἰτιᾶται σφᾶς , ὡς ἠρόμην , τί ἂν πρὸς τούτῳ | ||
| καλουμένη , Ποικίλη δὲ μετονομασθεῖσα . Βασκαίνει : ἀντὶ τοῦ αἰτιᾶται καὶ μέμφεται καὶ συκοφαντεῖ Δημοσθένης ἐν τῷ ὑπὲρ Κτησιφῶντος |
| καλεῖται μετάληψις , ἥ τις τὸ μὲν πρᾶγμα συγχωρεῖ , μέμφεται δὲ ἕν τι τῶν περὶ τὸ πρᾶγμα , χρόνον | ||
| τι σημαίνει ; Ἀλλὰ καὶ τὸ μέμφεται , ὥστε τὸ μέμφεται πάσχειν ἐστίν , ἀλλ ' οὐ ποιεῖν . εἰ |
| τῶν μετεώρων καὶ ὑπερηφάνων ἢ ἐπηρμένων . ὡς δραπέτας αὐτοὺς διαβάλλει . τὴν Κοισύραν τὴν Μεγακλέους ἀστεϊζόμενος ὡς δραπέτας αὐτῆς | ||
| , τουτέστιν εἰ μὴ ἐξυβρίζοι . παρόντας γὰρ ὑβρίζει καὶ διαβάλλει , ἀπόντας δὲ οὐ βλασφημεῖ . καὶ ἄκαρπα τῶν |
| ; λέγω δὲ πατρίδος τε καὶ ἀδελφῶν . καίτοι οὐ λέληθεν ὑμᾶς , ὡς καλῶς ἔχον ἐστὶ πᾶσάν τε γῆν | ||
| ἐλινύειν ἐχρῆν , ἀλλὰ σκοπεῖν τὸν ἄνδρα καὶ ζητεῖν ὅπου λέληθεν ἡμᾶς κρυπτὸς ἐγκαθήμενος . Καὶ σὺ ξυνέξευρ ' αὐτόν |
| μέθης . Σαπφώ τε ἡ καλὴ πολλαχοῦ Λάριχον τὸν ἀδελφὸν ἐπαινεῖ ὡς οἰνοχοοῦντα ἐν τῷ πρυτανείῳ τοῖς Μυτιληναίοις . καὶ | ||
| κοινὸν τόδ ' ἄχος , καὶ πόλις ἄλλως ἄλλοτ ' ἐπαινεῖ τὰ δίκαια . ἡμεῖς δ ' ἅμα τῷδ ' |
| . ὁτιὴ ' πιώρκεις ἡρπακώς : πάλιν κἀνταῦθα τῶν πολιτευομένων καθάπτεται ὡς ἐξ ἐπιορκίας καὶ κλοπῆς συνεστηκότων καὶ τοιούτων ἐθῶν | ||
| ἰὼν εὐεργέα νῆα „ , καὶ συνίησιν Ἑλληνίδα φωνήν . καθάπτεται δὲ καὶ Θουκυδίδου Ἀρίσταρχος λέγοντος ὡς οὐκ αἰσχρὸν ἡγοῦντο |
| τῆς ὅλης Σικελίας ἐγκεχαραγμένον μεγάλως , ὃν βασιλεὺς ὁ Περσῶν θαυμάζει καὶ φιλεῖ , πέμπει δὲ αὐτῷ κατ ' ἔτος | ||
| Ἐρεχθέως πολιτῶν , τουτέστι τῶν Ἀθηναίων : οἱονεὶ πᾶσα πόλις θαυμάζει τὰς Ἀθήνας καὶ τὰς ἀνδραγαθίας τῆς πόλεως . Ἄπολλον |
| . εὔπιστον ἀτυχῶν ἐστιν ἄνθρωπος φύσει . τὸν πλησίον γὰρ οἴεται μᾶλλον φρονεῖν ὁ τοῖς λογισμοῖς τοῖς ἰδίοις πταίων ἀεί | ||
| ἂν ἦι , ἐπαινέσω . εἴ τις ] εἴ τις οἴεται τὸ πρᾶγμα τόδε βροτὸς δικάζειν , μεῖζον ἢ κατ |
| ἅπαντα δειλὸν ὁ πένης ἐστὶ γὰρ καὶ πάντας αὑτοῦ καταφρονεῖν ὑπολαμβάνει . ὁ γὰρ μετρίως πράττων περισκελέστερον ἅπαντα τἀνιαρά , | ||
| ὡς ὅτι εὐλαβούμενος οὐ ποιεῖ ταῦτα , ἐπειδὴ οὐχ ὁμοίως ὑπολαμβάνει ἀγαθὸν εἶναι τὸ ἐμπεσεῖν ὥσπερ τὸ μὴ ἐμπεσεῖν . |
| τοῖς εἴδεσι : πρῶτον μὲν γὰρ τἀγαθὸν τὴν ἰδέαν αὐτὴν ἀποφαίνεται , ὅπερ ἐστὶ θεῖον καὶ χωριστόν : δεύτερον δὲ | ||
| Κατηγοριῶν , καὶ ἐν ταῖς Φυσικαῖς μέντοι πάσαις πραγματείαις γίνεσθαι ἀποφαίνεται τὰ ἐναντία ἐκ τῶν ἐναντίων , ἅτε πλεῖστον ἀπ |
| μὴ ἐκ τοῦ ἐναντίου ἀπολιγωρεῖν τὸν πόλεμον μηδὲ τὸν συμβουλεύσαντα αἰτιᾶσθαι ἢ μηδὲ κατορθοῦντας : ἀντὶ τοῦ ἢ μηδὲ κατορθούντων | ||
| μοι μήτ ' ἀργίαν μηκέτι περὶ τἄλλα μήτ ' ἀγρυπνίαν αἰτιᾶσθαι τοῦ πράγματος , τὰς δὲ τῆς μουσικῆς μητέρας , |
| δὲ πρὸς ἀλλήλους ἡμῶν ἐπιβουλὰς καὶ ἀπεχθείας οὐκ ἀξίας τραγῳδίας ὑπολαμβάνομεν , οὐδ ' αἰδώς τις ἡμᾶς ἔχει τοῦ πατρός | ||
| αὔταρκες μηδενὸς εἰς πίστεις δεόμενον . Ἔτι φησὶ καὶ τοῦτο ὑπολαμβάνομεν περὶ εὐδαιμονίας , αἱρετωτάτην εἶναι αὐτὴν κἂν μηδὲν συναριθμοῖτο |
| εἰδότος τὸ ἐλέγχεσθαι , οὔτε τοῦ τἀληθὲς οὐκ εἰδότος τὸ ἐλέγχειν , οὕτως οὐδὲ τὸ ἀδικεῖν εἴη ἂν καὶ τὸ | ||
| ' οὐ ταυτὸν βούλεται . καὶ ταῦτ ' οὐχ ἡμᾶς ἐλέγχειν δεῖ τοῖς λόγοις , ἀλλὰ Φίλιππος ἔργῳ πιστοῦται . |
| μονάδος καὶ τῆς ἀορίστου δυάδος . διὰ τί οὖν , φήσομεν πρὸς αὐτόν , μὴ τοῦτο δὴ τὸ πολυπάτητον ὑποτίθεσαι | ||
| καὶ τὴν διάθεσιν ; Ἆρ ' οὐ κακῶς ψυχῆς ἐχούσης φήσομεν αὐτὴν εἰς κατακόσμησιν ἐλθεῖν συμμετρουμένην τὰ πάθη καὶ τὰς |
| εἴχετε δ ' αὐτὴν ὑμεῖς , ἐκείνοις δ ' οὐδαμόθεν προσῆκεν : μηδὲ Σηλυμβρίαν , πόλιν ὑμετέραν ποτὲ σύμμαχον οὖσαν | ||
| ὅπως ἂν παρῇ καὶ συνεπιμελῆται μεθ ' ἡμῶν ἁπάντων ὧν προσῆκεν . καὶ Ὀλυμπιόδωρος οὑτοσί , ὦ ἄνδρες δικασταί , |
| ] , ἐπ ' ὄψει . χαριεντίζεται . εὐτραπελεύεται , σκώπτει . ὦ τάν . ὦ οὗτος , ὦ τάλαν | ||
| . ΓΘ ταῖς κόμαις ] ἤγουν τῷ ἐγκεφάλῳ . Γ σκώπτει τοὺς ἱππέας ὡς κομῶντας καὶ ἀνοήτους . ὅτε ] |
| υἱῷ γὰρ ἀγαπητῷ τι πράττων πρὸς χάριν ἔρανον ἐμαυτῷ τοῦτον οἴομαι φέρειν . ὅστις δ ' ἐρυθριᾷ τηλικοῦτος ὢν ἔτι | ||
| καὶ εἰ μή τι αὐτῶν ἀληθές ἐστιν , ὥσπερ οὐκ οἴομαι , οὐ πρὸς τὰς ὑμετέρας ἀγγελίας καταπλαγεῖσα καὶ ἑλομένη |
| ἄγγελος ὁ ῥυόμενός με ἐκ πάντων τῶν κακῶν ” : ὁμολογεῖ γὰρ καὶ οὗτος ἤδη , ὅτι τὰ μὲν γνήσια | ||
| τῶν πλευσάντων ἐπὶ τῆς Ἀργοῦς καὶ τοῦτον γενέσθαι λεγόμενον . ὁμολογεῖ δέ μοι καὶ τοῦ Ῥοδίου ποιητοῦ τὰ ἔπη : |
| : ⌈ ὁ οἰκέτης ἐξέρχεται τυπτηθεὶς ὑπὸ Φιλοκλέωνος . Γ ἀποδέχεται τὰς χελώνας ὡς παχυδέρμους καὶ μὴ αἰσθανομένας πληγῶν , | ||
| ὥστ ' ἐπ ' εὐθείας ἀντιτείνοντες διαφυλάττουσιν τὴν διάπλασιν , ἀποδέχεται . , , . = , , . οἷσι |
| οὐκ ἔσπεισα ; . . . Διὸ τὰ μὲν πλείω ἐατέον , ἐκ πολλῶν δ ' ὀλίγα λεκτέον , ἵνα | ||
| πλείστης ἐπιμελείας . καθόλου δ ' εἰπεῖν οὐδέποτε τὸν ἄνθρωπον ἐατέον εἶναι ποιεῖν ὅ τι ἂν βούληται , ἀλλ ' |
| μάλιστα πρέπειν ἱεροῖς , ἄδειαν δ ' εἶναι τοῖς ἐθέλουσι βλασφημεῖν ; καὶ θύοντας μὲν οὕτω κοσμίους εἶναι , οἷς | ||
| μέχρι τοσούτου μαθεῖν περὶ ἁπάντων τούτων , μέχρι τοῦ μὴ βλασφημεῖν περὶ αὐτά , εὐφημεῖν δὲ ἀεὶ θύοντάς τε καὶ |
| τεχνικὸς ὤν , ὅπερ νυνδὴ ἔλεγον , περὶ Ὁμήρου ὑποσχόμενος ἐπιδείξειν ἐξαπατᾷς με , ἄδικος εἶ : εἰ δὲ μὴ | ||
| τὰς μαρτυρίας . Ἐκ πολλῶν μὲν τοίνυν τεκμηρίων οἶμαι ὑμῖν ἐπιδείξειν Πολυκλέα ὅτι οὔτε αὐτόθεν διενοεῖτο παραλαμβάνειν παρ ' ἐμοῦ |
| γάρ τι ἕτερον καὶ περὶ τὴν προλάμπουσαν τῶν εἰδῶν μαρμαρυγὴν οἰόμεθα πάσχειν τὰς ὄψεις τῆς ἡμετέρας ψυχῆς . Ἆρα οὖν | ||
| , εἴτε παλαιότης εἴτε σαπρότης εἴτε ἡτισοῦν οὖσα , οὐκ οἰόμεθα δεῖν σῶμα ἀπόλλυσθαι : ἀλλ ' ἐὰν μὲν ἐμποιῇ |
| νομίζω κατὰ τῆς πόλεως καὶ βούλομαι , κἀκεῖνο δ ' ὑπολαμβάνω σωφρόνων ἀνθρώπων ἔργον εἶναι , ἴσην πρόνοιαν τῶν αὑτοῖς | ||
| γὰρ ἄπιστον καὶ θεοῖς ἐχθρόν , οὐ μόνον ἀνθρώποις , ὑπολαμβάνω τὸν τῶν γονέων ἀμελοῦντα . ἀλλὰ νὴ Δί ' |
| τῶν πραγμάτων μακρὰς καὶ μὴ ῥᾳδίους συλλαβὰς ταὐτὰ ταῦτα πάλιν ἀγνοεῖ ; Καὶ θαυμαστόν γε οὐδέν . Πῶς γάρ , | ||
| ἀνθρώπινον τὸ ζητεῖν εἶναι : καταλέλοιπε δὲ τὸ διζημένη . ἀγνοεῖ δὲ ὅτι ὁμοιωθεῖσα Λαοδόκῳ ἀνάγκην εἶχεν ἀνθρώπινα ἐπιτηδεύειν . |
| μηδὲ προσέχειν ὅλως τὸν νοῦν , ἀλλ ' αὐτοῖς οἷς φάσκει χαίρειν τοῦτον ἐᾶν : τοὺς δ ' οἷς πάντας | ||
| ἐκλιπαρῶν τοῦτον ὑγιᾶναι ὄνον . Ὁ οὖν ἀκέστωρ αἰγὸς πνεύμονα φάσκει ἐγχυματίζειν καὶ ῥώσεως τυγχάνειν . Οἳ παραυτίκα τεθυκότες τὴν |
| τὸν ἐπακτροκέλητα ἐμβιβάζει , ταῦτά ἐστιν ἑκάστῳ Ποινή , ταῦτα παρακελεύεται σφάττειν τοὺς πολίτας , ὑπηρετεῖν τοῖς τυράννοις , συγκαταλύειν | ||
| περιέλαβεν . τεσσαράκοντα γὰρ καὶ πέντε τοὺς πάντας κλήρους διανέμειν παρακελεύεται : τὴν δ ' αἰτίαν τοῦ τοσούτου ἀριθμοῦ γνωσόμεθα |
| οἰκτρογόων Ὁ γὰρ Χαλκηδόνιος , τουτέστιν ὁ Θρασύμαχος , ταῦτα ἐδίδαξεν ὡς δεῖ εἰς οἶκτον ἐγεῖραι τὸν δικαστὴν καὶ ἐπισπᾶσθαι | ||
| τὸ κύριον ἰδίως καὶ τὰ λοιπὰ , ἃ κατὰ μέρος ἐδίδαξεν , οὐ μέντοι καὶ περὶ τῆς ἑκάστου δυνάμεως ἐδίδαξεν |
| τε γὰρ ἔσπασέ τι τῆς ἐπιθυμίας , καὶ ἐγέννησε τὸ μνημονεύειν ποθῶν ἀπερχόμενον τὸ φανὲν κεχαρισμένον , καὶ σοφώτερος αὑτοῦ | ||
| Πάντα γὰρ χρόνον καὶ τόπον ὥρικε πρὸς τὸ διὰ παντὸς μνημονεύειν τοῦ κρατοῦντος θεοῦ καὶ συντηροῦντος . Καὶ γὰρ ἐπὶ |
| διὰ δὲ τὸ καὶ τὴν ἀκμὴν ἀπὸ τούτων συνίστασθαι ἀνάγκη φάσκειν ἐνταῦθα κοινὰ αὐτῶν γεγενῆσθαι καὶ τὰ τοιαῦτα . Τοιοῦτον | ||
| τί ποιεῖ καὶ λέγω ἐλθών . ἀκαρές ? δέω δὲ φάσκειν καταλαβεῖν τὸν μοιχὸν ἔνδον , ἵν ' ἀναπηδήσας τρέχηι |
| αἱ δὲ Ἀνθοῦσαι τὰς χαίτας ἐκπεφύκασιν ὑακινθίνοις ὁμοίως ἄνθεσιν . Οἶμαι θαῦμά σοι εἶναι τὰς μελίττας οὕτω γλίσχρως γεγραμμένας , | ||
| φαυλότερα οὐχ οἷοί τε διδάσκειν , τὰ δὲ σπουδαιότερα ; Οἶμαι ἔγωγε : ἄλλα γοῦν πολλὰ οἷοί τ ' εἰσὶν |
| πάθεσι δουλεύοντα . Ἕκαστον ὑπεύθυνον ὧν πράττει κακῶς Ὁ τρόπος ἀπελέγχει καὶ δῆλον ποιεῖ . Ζημίαν εἶναι τὴν σχολὴν καὶ | ||
| φίλον Κρείοντος ἀμύμονος , Αἵμονα δῖον Τίθησι γοῦν ὁμοῦ καὶ ἀπελέγχει τὸν χρησμὸν εὖ μάλα τις τῶν νέων ἀνδρικῷ λογισμῷ |
| ἀπεικὸς διανοεῖσθαι τὸν παῖδα , οὐ μὴ ἐγὼ τὸν τοιοῦτον ἀποδέχομαι λογισμόν . ὁρίζομαι γὰρ ἄνδρα μὲν ἄριστον τὸν οὐ | ||
| διισχυρίσασθαι , οὔτ ' εἰ ὅτι μάλιστα ἔστι , σωφροσύνην ἀποδέχομαι αὐτὸ εἶναι , πρὶν ἂν ἐπισκέψωμαι εἴτε τι ἂν |
| ταῦτα πρότερος Κρατῖνος ἐν Πανόπταις δράματι περὶ Ἵππωνος τοῦ φιλοσόφου κωμῳδῶν αὐτὸν λέγει : ἀφ ' οὗ στοχαζόμενοί τινές φασιν | ||
| οὕτως ὅπως οἷός τε εἶ , ἵνα μὴ τὸ τῶν κωμῳδῶν φορτικὸν πρᾶγμα ἀναγκαζώμεθα ποιεῖν ἀνταποδιδόντες ἀλλήλοις [ εὐλαβήθητι ] |
| Αἰσχίνου λόγους οὓς ποιήσεται περὶ τῆς εἰρήνης αἰτιώμενος Δημοσθένην ὡς εἰσηγησάμενον τὴν εἰρήνην . τοῦτο δὲ τὸ μέρος δέδοικε Δημοσθένης | ||
| καλῶς πολιτευσάμενον καὶ τὸν νόμον διὰ τὴν ἀπειρίαν τῶν χορηγούντων εἰσηγησάμενον : καὶ μὴν καὶ ὁ Λεύκων νῦν μὲν ὑπὸ |
| , ἐὰν εἰσάγειν δέῃ μὴ ἐᾷν εἰσάγειν αὐτὸν , ἢ διασύρειν τὴν εἰσαγωγὴν , ὡς αὐτὸς Δημοσθένης ἐν τῷ αὐτῷ | ||
| λόγον . ἢ Πλάτωνι μὲν καὶ ἀπὸ τῶν ὀνομάτων ἐξέσται διασύρειν οὓς βούλεται καὶ διὰ τούτων ἑτέρους πάλιν , ἡμῖν |
| ταῦτα γνώμη ἐστὶ τοιαύτη : λυγρὰ γὰρ συνοπαδὸς ἔρις βλάπτουσα λέληθε σύμφυτος , ἣν οὐ δεῖ προάγειν , εἴκοντα δὲ | ||
| ὥστε τὸ „ λήγουσα ” ἐπὶ τὴν ζώνην ἀναφέρεσθαι . λέληθε μέντοι γε αὐτὸν τὸ βούλημα τοῦ ποιητοῦ καὶ ἐν |
| μεγάλ ' ἐψευσμένου πρὸς ὑμᾶς Ἀφόβου , τοῦτ ' αὐτὸν ἐλέγξαι πειράσομαι πρῶτον , ἐφ ' ᾧ μάλιστ ' ἠγανάκτησα | ||
| μάντεώς ἐστιν ἢ προφητῶν τινων . ὁ οὖν Ἱπποκράτης θέλων ἐλέγξαι τοὺς Μεθοδικοὺς καὶ ἀναγκαίαν ἀποδεῖξαι τὴν πρόγνωσιν τῷ προοιμίῳ |
| ἐστὶ δ ' Ἀρίων ὁ Μηθυμναῖος , ὃν ἡ ἐκκλησία δοξάζει Ἰωνᾶν τὸν μακάριον προφήτην , τοῦτον λέγουσιν ἐν Τάραντι | ||
| ἀμβροσίαν δὲ τὰς ἀτμίδας αἷς ὁ ἥλιος τρέφεται , καθὰ δοξάζει καὶ Δ . . . . , . ὅτι |
| δῆλον τῷ συνειθισμένῳ τὸ τῶν εὐρύθμων καὶ ἀποτετορνευμένων καὶ στρογγύλων ἀποδέχεσθαι λόγων , καὶ τετριμμένῳ τὰ ὦτα πρὸς τὴν σύνθεσιν | ||
| χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι , τοῦτον μέμφεταί τε καὶ οὔ φησιν ἀποδέχεσθαι αὐτοῦ τὰ αὐτὰ ἑαυτῷ λέγοντος ; καίτοι ὁπότε τὸν |
| , καὶ οὕτω μὲν οὗτος : ἔοικε δὲ τοὺς ἀνοήτους παρακρουόμενος : ἀλλ ' ἡμεῖς οὕτως φήσομεν : ὅτι ἀπολογήσεται | ||
| ἄμαχόν τινα τὸν Φίλιππον ἰδεῖν ὅτι πάντα διεξελήλυθεν οἷς πρότερον παρακρουόμενος μέγας ηὐξήθη , καὶ πρὸς αὐτὴν ἥκει τὴν τελευτὴν |
| : καὶ αὐτίκα με περιειστήκεσαν ἀνάγκαι κελευόντων ἢ ἀναγινώσκειν ἢ ὁμολογεῖν ἀδικεῖν . ἔδωκα τὸ βιβλίον , οἱ δὲ παραλαβόντες | ||
| αὐτῆς παραλλάττειν τὴν διάνοιαν , ὥστε καὶ τὰ κρυφίως πεπραγμένα ὁμολογεῖν . Ἐν Ἀραβίᾳ ἔστιν Ἴσιδος κρήνη , ἥτις κοτύλης |
| ἐπιτελέσαντες ? [ τὰ ἱερὰ ] εἶδον , ἔλασσον σφᾶς θαυμάζω μὴ γινώσκειν [ ] , ὅσοι δὲ παρὰ τοῦ | ||
| ἄνδρας , προέμενοι ἀπολέσθαι αὐτοὺς ἀποπλέοντες ᾤχοντο . οὐ μέντοι θαυμάζω γε τὸ Κριτίαν † παρανενομηκέναι † : ὅτε γὰρ |
| ἐξ ἀρχῆς παραγενέσθαι ὑπονυστάζειν τετὸ μέντοι κεφάλαιον , ἔφη , προσαναγκάζειν τὸν Σωκράτη ὁμολογεῖν αὐτοὺς τοῦ αὐτοῦ ἀνδρὸς εἶναι κωμῳδίαν | ||
| ἑκόντες τίθενται , χρῆν δὲ καὶ τούτους τοὺς πανδήμους ἐραστὰς προσαναγκάζειν τὸ τοιοῦτον , ὥσπερ καὶ τῶν ἐλευθέρων γυναικῶν προσαναγκάζομεν |
| τῶν περὶ γῆς εἰωθότων λέγειν , ὡς ἐγὼ ὑπό τινος πέπεισμαι . Καὶ ὁ Σιμμίας , Πῶς ταῦτα , ἔφη | ||
| , ἐπειδὰν τοῦ ἄφρονος σώματος δίχα γένηται , οὐδὲ τοῦτο πέπεισμαι : ἀλλ ' ὅταν ἄκρατος καὶ καθαρὸς ὁ νοῦς |
| κατὰ τὴν ἀρχὴν ἐμβιβάζει τὸν ἄνθρωπον εἰς παγίδα , ἤτοι εἰσάγει αὐτὸν εἰς κίνδυνον . διὸ οὐκ ἔστιν ἄνθρωπον ὑπεκδραμόντα | ||
| κολοβώσας . . . . Σοφοκλῆς δὲ ἐν ταῖς Κολχίσιν εἰσάγει τὴν Μήδειαν ὑποτιθεμένην τῷ Ἰάσονι περὶ τοῦ ἄθλου δι |
| μὰ Δία ὀλίγοι οἷς ἐντεῦθέν ἐστιν ὁ βίος . οὐκ ἀγνοῶ δὲ οὐδὲ ἐκεῖνο , ὅτι ἄρα ἐξαιρεθέντων τῶν λίθων | ||
| ἐν ἱερεῦσι τεταγμένος μετέχεις ὧν ἐκείνους εἰκός . οὐ γὰρ ἀγνοῶ τοῦθ ' ὅτι ὤτρυνας σπεύ - δοντα καὶ αὐτόν |
| πολὺ καὶ αὐτίκα εἰς τοὐπίσω παλίρρους μετέπιπτεν . Ἀπολλόδωρος δὲ ἐπιτιμᾷ Καλλιμάχῳ , συνηγορῶν τοῖς περὶ τὸν Ἐρατοσθένη , διότι | ||
| ἑτοίμως τὰ βέλτιστ ' ἂν πράττειν δόξων , τοῖς ἄλλοις ἐπιτιμᾷ , κοινῇ δ ' εὐλαβεῖσθε τὰ τοιαῦτα ψηφίζεσθαι δι |
| . οἶσθα γάρ , ὡς οἱ τὴν ῥώμην οὐ τολμῶντες ψέγειν ἐκεῖνο πειρῶνται δάκνειν , ἀλλὰ σύ γε αὐτοὺς ἀφώνους | ||
| τοῖς οὖσι . τοῦ αὐτοῦ τοίνυν ἂν εἴη τὸ μηδὲ ψέγειν ἃ δίκαιον ἐπαινεῖν , ἵνα μή σε τὸ πρᾶγμα |
| οὐκ Ἰσθμικοὺς ἀγῶνας , ἀλλὰ συμμίκτους , οὓς καὶ αὐτὸν ἐπιλέγειν Πίνδαρον , ἐν μὲν Θήβαις Ἰόλεια ἢ Ἡράκλεια , | ||
| Ἀλεξάνδρου . Ἀλέξανδρος δὲ ἐπὶ τοῖσδε μαστιγοῦν ἐκέλευεν αὐτὸν καὶ ἐπιλέγειν τὸν κήρυκα ταὐτὰ ἐκεῖνα ὅσα αὐτὸς τῷ Βήσσῳ ἐν |
| διὰ τὸ μέγεθος τῆς ἀρετῆς , ἄλλως τε καὶ τὸ ἀπομνημονεύειν καὶ τῶν παρεληλυθότων ποιεῖσθαι λόγον , καὶ ταῦτα καὶ | ||
| ἐπὶ τῶν νέων . μὴ τὰς φωνὰς καὶ τὰς λέξεις ἀπομνημονεύειν , ἀλλὰ περὶ τὴν διάθεσιν τῆς χρείας τὸν νοῦν |
| δεξιοῖσι , τὰ δὲ θήλεα ἐν τοῖσιν ἀριστεροῖσι μᾶλλον . Ὑστέρων ἐκπτώσιες , πταρμικὸν προσθεὶς , ἐπιλάμβανε τοὺς μυκτῆρας καὶ | ||
| διανοητικὴ ἐκ προϋπαρχούσης γίνεται γνώσεως , ὡς καὶ αὐτὸς τῶν Ὑστέρων Ἀναλυτικῶν ἀρχόμενος εἶπεν . εἰσὶ δὲ ἀρχαὶ οἱ ὅροι |
| ἰδόντες τῶν Αἰγυπτίων οἱ ἐν τέλει καὶ τῆς εὐμορφίας ἀγάμενοι λανθάνει γὰρ τοὺς ἐν ἐξοχαῖς οὐδένμηνύουσι τῷ βασιλεῖ . μεταπεμψάμενος | ||
| καὶ τὸ τοὺς εὐεργέτας βλάπτειν τοῦ τὸν τυχόντα ἀδικεῖν οὐδένα λανθάνει . καὶ τοίνυν καὶ τοὺς Ἐφεσίους , εἴ τις |
| ἐπολιτεύσατο καὶ σοφιστεύει ῥητορικοὺς λόγους , ὅθεν αὑτὸν καὶ Ῥόδιον ἀποκαλεῖν βούλονται . ἐνταῦθα τοίνυν διάγων καὶ ἐπιξέσας αὑτοῦ τὰ | ||
| μηδὲν ἧττον τηρεῖν παριόντα καὶ ὑπερκύπτοντα Ἀγαμεμνόνειόν τε καὶ Ἡγησίπολιν ἀποκαλεῖν . Ἦν δέ πως ἠρέμα καὶ δεισιδαιμονέστερος . σὺν |
| γάρ . ἄρχειν βούλεται , τούτου δ ' ἀνταγωνιστὰς μόνους ὑπείληφεν ὑμᾶς . ἀδικεῖ πολὺν ἤδη χρόνον , καὶ τοῦτ | ||
| , ἐπείπερ πάλιν Ἀριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ Ζήνωνα διαλεκτικῆς ἀρχηγὸν ὑπείληφεν . . ἔφη δὲ δὴ ὁ Ἀντιφῶν λέγειν τὸν |
| πρὸς Ἀπολλώνιον . : ὁ δ ' Αἰσχύλος καλῶς ἔοικεν ἐπιπλήττειν τοῖς νομίζουσι τὸν θάνατον εἶναι κακόν , λέγων ὧδε | ||
| καὶ βιαζόμενον ἑαυτῶι τὸ ἀγρίδιον πωλῆσαι , μέχρι μέν τινος ἐπιπλήττειν , τῆς δ ' ἐπιθυμίας ἐπίτασιν λαμβανούσης , φῆσαι |
| τὴν ἀντίληψιν : ἀλλ ' ἔξεστίν μοι , φησὶ , κατηγορεῖν , ὅτε καὶ βούλομαι . Ἡ Λύσις μεταληπτική : | ||
| : καὶ γὰρ τὸ κατάφασιν αὐτὴν εἶναι καὶ τοῦ ἀνθρώπου κατηγορεῖν τὸ οὐ δίκαιον . Καὶ ταῦτα μὲν περὶ τούτων |
| ἀλλὰ δήπου ἀλαζονείαν τινὰ ἢ τοῦ δύνασθαί τι μέγα ἐπιθυμίαν ἐροῦσιν . ἀλλ ' ἡ μὲν δύναμις ἡμῖν καὶ μένουσιν | ||
| γὰρ καθ ' αὑτὸν κινεῖσθαι τὸν οἶνον ἐν τοῖς κεραμείοις ἐροῦσιν , ὅταν ἐκεῖνα μετακομίζηται , καὶ εἴρηται , ὅσα |
| καὶ τῆς Κιλικίας . ὁ δὲ τὴν μὲν οὐδ ' ὠνόμακε , τοὺς Κίλικας δὲ τοὺς ἐπὶ τῇ θαλάττῃ μόνον | ||
| τῶν ἐν τῷ οὐρανῷ βίᾳ γίνεται : ἀλλ ' ἀνάγκην ὠνόμακε τὴν πρόνοιαν τοῦ ἀεὶ ὡσαύτως κινοῦντος διὰ τὸ πάντῃ |
| , ἢ ἄλλην ἡντινοῦν τέχνην ἣν μή ἐστιν , ἢ καταγελῶσιν ἢ χαλεπαίνουσιν , καὶ οἱ οἰκεῖοι προσιόντες νουθετοῦσιν ὡς | ||
| τοὺς δὲ ταῦτα ποιοῦντας οὐκ αἰτιῶνται : τινὲς δὲ ἴσως καταγελῶσιν , εἰ περὶ μηδενὸς κρείττονος εὗρον εἰπεῖν : ἐγὼ |
| καὶ ἀποδεικτικώτερον δεικνὺς δι ' ἀριθμῶν τὰ πράγματα . Τὴν Παρμενίδου δ ' ὑπερῆρεν φιλοσοφίαν τῷ ἐκεῖνον μὲν λέγειν ἀρχὴν | ||
| καὶ Βροτίνου , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι |
| τοιαύτας μυθολογίας , ἀλλὰ καὶ ὅθεν παρεῤῥυηκεν ὁ τοιοῦτος λόγος ἀποφαίνειν τελεωτέρας ἐστὶν ἕξεως ἢ κατὰ τοὺς πολλούς , ὅπερ | ||
| ἡ παρὰ τῶν μᾶλλον ἀεὶ κυρίων ὁσία ἵλεω τὸν θεὸν ἀποφαίνειν , ὡς μηδὲ ἐπάναγκες τὴν ἀνάθεσιν δέχεσθαι . . |
| . Αὗται τοίνυν , ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν , κατηγοροῦσί τε καὶ καταμαρτυροῦσι καὶ διελέγχουσι τὰ πεπραγμένα ἡμῖν παρὰ τὸν βίον , | ||
| περὶ Ἐλευσῖνα , καὶ τοῦτο Θησέως Ἀδράστωι χαρισαμένου . [ καταμαρτυροῦσι δὲ τῶν Εὐριπίδου Ἱκετίδων οἱ Αἰσχύλου Ἐλευσίνιοι , ἐν |
| τὸ Ζ , ἐκ δὲ τῶν μακρῶν τὸ Η : ἐχρῆν οὖν καὶ ἐκ τῶν δασέων παραλαβεῖν : εὐλόγως οὖν | ||
| ' ἀντιβλέπειν . ὥστε ὅσοις ἐνδεέστερον τὸ φῶς , ἧττον ἐχρῆν ὁρᾶν μεθ ' ἡμέραν : ἢ εἴπερ τὸ ὅμοιον |
| . ἀντὶ τοῦ συνθετῶν . μὴ τοίνυν κτλ . ἔτι συνηγορῶν τῷ Πρωταγόρᾳ τὰς πρὸς αὐτὸν ἐνστάσεις δοκεῖ διαλύειν . | ||
| εἰς τοὐπίσω παλίρρους μετέπιπτεν . Ἀπολλόδωρος δὲ ἐπιτιμᾷ Καλλιμάχῳ , συνηγορῶν τοῖς περὶ τὸν Ἐρατοσθένη , διότι καίπερ γραμματικὸς ὢν |
| λόγων ἰσχύϊ προσεχρῆτο . ὅθεν καὶ Δημόδοκος ὁ Λέριος τοῦτο αἰνίττεται λέγων : ἢν τύχῃς κρίνων δικάζευ τὴν Πριηνίην δίκην | ||
| ὁ στίχος : σεσημείωται γὰρ τὸ ὄνομα τῆς Ἑλένης . αἰνίττεται δὲ ὅτι πονηρῶς κερτομεῖ περὶ τούτων πυνθανομένη ὧν παροῦσα |
| : εἰ δὲ τούτων ἠπόρησας , τὴν πολιτείαν καὶ σιωπῶν ὁμολογεῖς : ἡ γὰρ τῶν ἑτέρων ἀναίρεσις τυγχάνει τῶν λειπομένων | ||
| τῆς τοῦ φαρμάκου δόσεως . αὐτὸς οὖν μοι εἰπὲ πότερον ὁμολογεῖς τῷδε καὶ φῂς ἱκανῶς ἤδη σωφροσύνης μετέχειν ἢ ἐνδεὴς |
| φλυαρεῖν ἢ παρ ' ἃ νομίζω βέλτιστα προέσθαι τισὶν ὑμᾶς ἐξαπατῆσαι . Ἀξιόπιστον δὲ καὶ ὅ τι ἂν ἄλλος εἴποι | ||
| οὐ δικαίως τῶν Νικοστράτου ἐφίενται , ἀλλὰ βούλονται μὲν ὑμᾶς ἐξαπατῆσαι , τουτουσὶ δὲ συγγενεῖς ὄντας ἐκείνου , ἃ οἱ |
| καλοῦ τὸ πλέον ἑκάστοτε νέμων . οὕτω μὲν οὖν δεῖ φίλαυτον εἶναι , καθάπερ εἴρηται , ὡς δὲ οἱ πολλοί | ||
| ὅλως ἀεὶ τὸ καλὸν ἑαυτῷ περιποιοῖτο , οὐδεὶς αὐτὸν ἐρεῖ φίλαυτον οὐδὲ ψέξει . ὁ μὲν οὖν πρῶτος λόγος φίλαυτον |
| , ἐνέπνευσε ζωὴν οὐ προσδοκῶντι , καὶ ἡ πόλις σοι ἀληθινῶς ἤδη πόλις καὶ οὐκέτι σκιαγραφία ; σὺ δὲ ἄρα | ||
| . ὅσοι δὲ πρὸς τὸ ὂν ἁμιλλῶνται γνησίως τε καὶ ἀληθινῶς καὶ ταύτην τρέφουσι τὴν ὠδῖνα ἐν τῇ ψυχῇ , |
| ' αὖθίς σοι καὶ αὖθις λέγω ὅτι ἐγὼ αὐτοῦ πόρρω ἀφέστηκα . Τί ἂν οὖν τις πρός με ἀγανακτοίη , | ||
| ὦ Ἀθηναῖοι , ὅσον φιλονεικίας ἢ τοῦ βασκαίνειν τὸν ἄνδρα ἀφέστηκα , τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τούτου ποιήσομαι . δυοῖν γὰρ |
| δυσχερῶς πως ἀποδέχομαι ; διὸ δή , ὡς ἔοικε , φήσει τίς με ἐξαμαρτάνειν . νῦν οὖν εἰ καὶ σοὶ | ||
| καὶ φρέατα ἐκόμιζε , καὶ τῷ χειμῶνι μάχεσθαι προσέταττε , φήσει πᾶν ὡς ἀληθῶς περαιτέρω θαυμάτων εἶναι , καὶ τοῦ |
| : ἔτι καὶ νῦν τοῖς δι ' ὄχλου τινὶ γινομένοις εἰώθαμεν τοῦτο λέγειν : ἄνες ποτὲ τὸν ἄνθρωπον . λέγει | ||
| „ ὥσπερ καὶ νῦν ἐάν τις πορνοβοσκῶν ἀτυχήσῃ , λέγειν εἰώθαμεν ” ὑπὸ τῶν πορνῶν κατεβρώθη . ” τοιοῦτον δή |
| τὸν ἐμαυτοῦ : τὸ γὰρ ἐγὼ ἐπιεικείας ἔμφασιν ἔχει . Θαυμάζω δὲ εἰ μὴ κρινομένου τοῦ πράγματος , αἰτίαν τις | ||
| δρωμένου καὶ τοσαύτην τέρψιν ἅμα καὶ παιδείαν ὠφέλιμον παρεχομένου . Θαυμάζω δέ σου κἀκεῖνο , εἰδὼς Ὁμήρου καὶ Ἡσιόδου μάλιστα |
| λόγου ἐστὶν ἡ δὲ κατὰ τὴν τοῦ θυμοειδοῦς ἐπικράτειαν . ἀποφαίνομαι οὖν ὅτι δύο εἴδη τῆς μεγαλοψυχίας ἐστὶν ἀλλήλων ἕτερα | ||
| λέξεως καὶ τρίτης τῆς συνθέσεως , ἐν ἅπασι τούτοις αὐτὸν ἀποφαίνομαι κατορθοῦν . οὐ γὰρ διανοουμένους μόνον ὑποτίθεται χρηστὰ καὶ |
| ἂν καὶ εἰς τὰ ἄλλα : ἐν οἷς μὲν γὰρ ἐπαινοῦμεν , τοῦ ἐγκωμιαστικοῦ φροντίδα ποιούμεθα , ἐν οἷς δὲ | ||
| , οὐ τὴν ὥσπερ ἐπὶ [ τοῦ ] δίφρου ἕδραν ἐπαινοῦμεν , ἀλλὰ τὴν ὥσπερ εἰ ὀρθὸς ἂν διαβεβηκὼς εἴη |
| προϊὼν ἐρεῖ . Οἶμαι δὲ ὅτι διὰ τοῦτο καὶ ταῦτα εἴρηκε . Βουλόμενος οὖν ὁ ποιητὴς τὰ περὶ τῆς τοῦ | ||
| δέρμασιν : ἔνθεν καὶ στερφῶσαι . Ἴβυκος δὲ στερφωτῆρα στρατὸν εἴρηκε τὸν ἔχοντα δέρματα . ὅθεν καὶ παρ ' Αἰσχύλῳ |
| συγγράμματι συγγνώμην ἡμῖν παρασχεῖν ἐξ ἑτοίμου , τὴν ἡμετέραν εὐπείθειαν ἀποδεξαμένους . Οὐ γὰρ δυνάμει λόγων τεθαρρηκότες ἐπὶ τοῦτο προήγμεθα | ||
| καὶ τὴν ἀλφιτόπωλιν παρ ' ᾗ τὰ ἄλφιτα ἔπεττεν . ἀποδεξαμένους δ ' αὐτὸν τοὺς Ἀρεοπαγίτας ψηφίσασθαι δέκα μνᾶς δοθῆναι |
| . Ἐπεὶ δὲ τοῦ τρίποδος ἐμνήσθην , οὐκ ἄκαιρον προσαναλαβεῖν ἡγοῦμαι τὴν παλαιὰν περὶ αὐτοῦ παραδεδομένην ἱστορίαν . λέγεται γὰρ | ||
| , μηδὲν ἧττον αὐτὸς ἁλίσκοιτο . ἐγὼ δὲ τὸν λόγον ἡγοῦμαι τοῦτον οὐδὲ καθ ' ἓν λέγειν ἐνεῖναι τούτῳ . |
| ἄνθρωποι τῶν κακῶν , ἐπειδὴ δὲ κατὰ τὸ ἀληθὲς ἅπαντες ἴσμεν ὅτι ἔστι πρόνοια ἀπονέμουσα ἑκάστῃ ψυχῇ ἀμοιβὴν τῶν πράξεων | ||
| μιαρὲ καὶ κατάπτυστε καὶ μαστιγία καὶ κάθαρμα ; οὐ γὰρ ἴσμεν οὗτινος μὲν πατρὸς εἶ , πῶς δὲ ἡ μήτηρ |
| Καὶ γὰρ ταύτην τὸν ἑαυτῇ πρόσφορον τρόπον τῆς θρησκείας ἐκλέγεσθαι ἀξιῶ , ἄυλον μὲν τὴν ἀύλως συμμιγνυμένην καὶ ταῖς ἀσωμάτοις | ||
| μὲν καὶ αὐτός , ὦ Πρωταγόρα τε καὶ Σώκρατες , ἀξιῶ ὑμᾶς συγχωρεῖν καὶ ἀλλήλοις περὶ τῶν λόγων ἀμφισβητεῖν μέν |
| παραγραφικὸν ἀπὸ τρόπου : διὰ τί εἰδὼς μείζονα ἀδικοῦντα ἥττονα κατηγορεῖς νῦν ; ἰστέον δὲ ὡς ὅτι πολὺ τὸ παραγραφικόν | ||
| ἐξευρών , ὡς φῄς , ἐμέ , εἰσάγεις τουτοισὶ καὶ κατηγορεῖς : τὸν δὲ δὴ βελτίους ποιοῦντα ἴθι εἰπὲ καὶ |
| μὲν τῶν χρωμάτων καὶ ὀσμῶν , ἔτι δὲ χυλῶν κριτήριον ἀγνοεῖν τυχὸν οὐ μεγάλη ζημία , τὸ δὲ τῶν ἀγαθῶν | ||
| λόγου , ᾧ προστάττοντι πείθεσθαι καλόν . οὐ δεῖ δὲ ἀγνοεῖν , ὅτι Μωυσῆς | ὅλην τὴν κοιλίαν τουτέστι τὴν |
| Ἁγνίου . ταῦτα αὐτῷ ὑμεῖς , ὦ ἄνδρες δικασταί , ὑπολαμβάνετε , καὶ ὅτι τὸν παῖδα τουτονὶ Εὐβουλίδην , τὸν | ||
| μὲν ἕλεσθ ' ὅ τι καὶ ποιήσετε , ἔπειθ ' ὑπολαμβάνετε , ἐάν τις ἐναντιῶται τοῖς ἅπαξ οὕτω δοκιμασθεῖσι , |
| , εἴ τι οἱ ἐνθάδε ἡμάρτανον , ἐκεῖνο δὲ ἴσως ἀγνοοῦντας , ὅτι , εἴπερ κατηρᾶσθε , οὐ τοῖς φιλοσόφοις | ||
| ἕν . οἱ τοίνυν τὴν τούτων ἐγκεχειρισμένοι κομιδὴν πρὸς τοὺς ἀγνοοῦντας λέγουσιν ἐν ταῖς νεοττιαῖς ἑκάστους τίκτειν : ὁμολογεῖσθαι δὲ |
| κατέχειν αὑτὸν οὐ δυνάμενος . τὸν δ ' ἕτερον τί φῶμεν , τὸν κάλλιστον τῶν Ἀχαιῶν ; οὐκ ἀναμνησθήσει πῶς | ||
| ἐντειλάμενοι τὰ χρήματα ἀποδοῦναι τοῖς αὑτῶν ἐπιτηδείοιςτούτοις δὴ πᾶσι λυσιτελεῖν φῶμεν τὸ πρᾶγμα καὶ τὴν δόξαν , ἣν ἔχοντες περὶ |
| . σὺ μὲν οὖν τὴν ἡμετέραν ἀσθένειαν ἐπὶ λόγων ποίησιν παρακαλεῖς λέγων περὶ αὐτῶν ἃ λέγεις : ἐγὼ δὲ τὴν | ||
| ἄξιον ἐπὶ τῆς προτέρας φανῆναι . σὺ μὲν οὖν με παρακαλεῖς αἰτεῖν , εἴ του δεοίμην : ἐγὼ δὲ φροντίζω |
| ἀρχῇ , ὡς ὁ Λυκοῦργος : καὶ παράνομον τὸ ψήφισμα ἐπιδείξω καὶ ἀσύμφορον καὶ ἀνάξιον τὸν ἄνδρα δωρεᾶς . ἁρμόζει | ||
| ἁπασῶν ἤδη τούτων ὡς οἷόν τε συναρμόσας μίαν σοι εἰκόνα ἐπιδείξω , τὸ ἐξαίρετον παρ ' ἑκάστης ἔχουσαν . Καὶ |
| ἀποστερεῖσθαι τοὺς εἰληφότας οὔτε ἀφορμὴν οὐδεμίαν δύναται παρασχεῖν εὔλογον οὔτε εἰσηγήσατο οὐδεὶς πώποτε , ἀλλὰ μόνου τούτου σχεδὸν ἁπάντων οὐδέποτε | ||
| , ὁ δ ' οὐχ ὑπακούσας , ζημίᾳ πληγείς , εἰσηγήσατο τοῦ λοιποῦ τῇ σάλπιγγι τοὺς ἀγωνιστὰς ἀνακαλεῖν . καὶ |
| Ἐρύθειαν νῆσον εὐδαίμονα . πρὸς ὃν Ἀρτεμίδωρος ἀντιλέγων καὶ ταῦτα ψευδῶς λέγεσθαί φησιν ὑπ ' αὐτοῦ , καθάπερ καὶ τὸ | ||
| τῇ παρατάσει οὐ πληρούμενον δοκεῖν εἶναι μέγα . Τὸ γὰρ ψευδῶς μέγα τοῦτό ἐστιν , ὅταν τῷ μὴ ἔχειν τὸ |
| , οὐδέ γε αὐτῶν τινας τούτων ὧν ἢ εἶπεν ἢ παρέλιπε . καὶ γὰρ εἰ κατεμίχθησαν , ἀλλ ' ἡ | ||
| ἔχειν ἂν παρέχεσθαι λύσεις , εἰ ἐβούλετο , ἐκείνας μὲν παρέλιπε , τὴν γνώμην δὲ ἐξετάσας , καθ ' ἣν |
| γεννώμενον φέρει , πλὴν τὸν περὶ γάμων καὶ τέκνων λόγον κακίζει καὶ τὸ παράπαν ἀπὸ γυναικῶν πυκνότερον ἀδικουμένους καὶ ἀχαριστουμένους | ||
| , ἀλλὰ φιλοφροσύνης τῆς ἐς τοὺς ἑταίρους . Ὅστις δὲ κακίζει Ἀλέξανδρον , μὴ μόνον ὅσα ἄξια κακίζεσθαί ἐστι προφερόμενος |
| τε καὶ χαριουμένους ἑτέρωσε πεμψάσης : οἷς ἐλυσιτέλει μὴ τἀμὰ διαβάλλειν : ὁ δὲ αὑτὸν μὲν ἔνδον οὐδενὸς ἐπαινοῦντος ἐπῄνει | ||
| . Γ περὶ σαυτοῦ ] περὶ τοῦ Δήμου . Γ διαβάλλειν ] ἤγουν διαβολῇ χρῆσθαι . Γ πεποιηκότα ] καὶ |
| . “ ταῦτα δ ' εἰπόντες τὸν Πελοπίδαν , βουλόμενον διελέγχειν τῆς ἀποκρίσεως τὴν ἀπορίαν , ἀπέπεμψαν ἐκ τοῦ συνεδρίου | ||
| δὴ τούτοις πειρᾶται μὲν ὑπόθεσιν ἀρέσκουσαν τοῖς αὐτοῦ πρεσβυτέροις φιλοσόφοις διελέγχειν , λέγει δὲ πρὸς αὐτὴν ἀποδεικτικὸν μὲν οὐδέν , |
| ταῦτα ἀληθῆ λέγω καὶ Λακεδαιμόνιοι πρὸς φιλοσοφίαν καὶ λόγους ἄριστα πεπαίδευνται , ὧδε : εἰ γὰρ ἐθέλει τις Λακεδαιμονίων τῷ | ||
| θεοὶ , ἵν ' εὖ ποιῶσι , τὴν τέχνην ταύτην πεπαίδευνται , καὶ τοῦτο τὸ μάθημα πρὸς ἡμᾶς ἐξαπέστειλαν ἑτοίμως |
| , ἐν ταῖς Φιλοκτήτου ναυσὶ δεδήλωκεν : τοξότας γὰρ πάντας πεποίηκε τοὺς προσκώπους . περίνεως δὲ οὐκ εἰκὸς πολλοὺς ξυμπλεῖν | ||
| ἐποιχομένη χρυσείῃ κερκίδ ' ὕφαινε , καὶ καλὸν ἀοιδιάει . πεποίηκε καὶ ἄλλο παράγωγον διὰ τοῦ ιμος τὸ ἀοίδιμος . |
| οὕτως ἀγαπῴην εἴ μοι ἀρετὴν εἴποις . Ἀλλὰ τοῦτό γε εὔηθες , ὦ Σώκρατες . Πῶς λέγεις ; Ὅτι σχῆμά | ||
| ὄντας φυλάττειν τὰ τῆς μητροπόλεως ἔθη , ἐπεὶ ἄλλως γε εὔηθες εἶναι τὸ τοὺς βέλτιον συνεστῶτας καὶ πολιτευομένους τῶν χειρόνων |
| οἰκείους τῇ βουλῇ γενέσθαι . οἱ δὲ τέως μὲν λόγῳ μεταπείθειν τὸν Ἰκίλιον ἐπεχείρουν ἀποστῆναι τῶν περὶ τῆς κληρουχίας πολιτευμάτων | ||
| δικαστὰς , ἀλλὰ καὶ τυράννους ὑπὲρ τούτων μὴ δεῖ φεύγειν μεταπείθειν καὶ τοσοῦτον ὑπερορίους . αὐτὴν τοίνυν ὅλως τὴν ἐπιστολὴν |
| φιλόθεος γὰρ ὁ Πίνδαρος . μὴ λαλάγει : ἀντὶ τοῦ θορύβει . μὴ τοίνυν τὰ τοιαῦτα φλυάρει , ἀλλ ' | ||
| ἐπήγαγε τὸ “ πλατυγίζεις ” . ΓΘ ] ταράττῃ καὶ θορύβει καὶ ἀλαζονεύῃ : τὴν χρῆσιν δὲ ἔσχε τῶν ῥημάτων |
| , ὡς ἀδικεῖ ταῦτα Πραξιτέλης καλὰ γενέσθαι μὴ συγχωρῶν . ὑπολάβετε τοίνυν τὰς τεκούσας ἄρτι γυναῖκας αἰσθομένας τῶν γινομένων δρόμῳ | ||
| καὶ Κίμωνος ] δικαίων παρεισάγοντας τὸν καιρὸν τὸν Μηδικόν : ὑπολάβετε , ὦ Ἀθηναῖοι , τὸν καιρὸν ἐκεῖνον αὐτὸν παρόντα |
| φίλους εὐνοίας , τινὲς δὲ τοῦ ἐγγύου προπέτειαν καὶ μανίαν κατεγίνωσκον . πρὸς δὲ τὴν τεταγμένην ὥραν ἅπας ὁ δῆμος | ||
| ἀφέλειαν , οἱ δὲ ἀλογίαν , τινὲς δὲ μανίαν αὐτοῦ κατεγίνωσκον . , . . ) Ὅτι τῆς παρὰ τοῖς |