| καὶ κατέχει , καὶ οὐκ ἄλλης τινὸς ἢ σοῦ ταῦτα γνωρίζεις παθήματα τῶνδε ] ὧν φημι προσσαίνει ] προσθέλγει καὶ | ||
| οἷον μελετῶν λέγεις κρινόμενος φόνου : οὐκ ἐφόνευσα : καὶ γνωρίζεις ὅτι στοχασμός ἐστιν : ἢ πάλιν λέγεις ἄξιον τὸν |
| . κολακεύει . τοῦτο διὰ μέσου : λέγει δὲ ὅτι προσσαίνει σέ τι τούτων ἀντὶ τοῦ θέλγει καὶ κατέχει καὶ | ||
| σέ τι : τοῦτο διαμέσου εἴρηται . λέγει δὲ ὅτι προσσαίνει σέ τι τούτων ἀντὶ τοῦ θέλγει καὶ κατέχει , |
| καὶ πρὸς τὸν αὑτοῦ λόγον ἕκαστος ὑπάγειν ἐπειρῶντο . Ἄτοπον λέγεις , εἰ σοφοὶ ὄντες οἱ ἄνδρες ἐστασίαζον πρὸς αὑτοὺς | ||
| οὖν μικροῦ πράγματος ἤρτηται τὰ τηλικαῦτα ; Τίνα δὲ καὶ λέγεις τὰ τηλικαῦτα ; πολέμους καὶ στάσεις καὶ ἀπωλείας πολλῶν |
| ' ἑκάστην ὄρεξιν , τῆς δὲ σοφίας μόνον θεωρούσης καὶ λεγούσης , πραττούσης δὲ μηδέν . ἐλέγετο γὰρ ἐξ ἀρχῆς | ||
| καὶ τὸ εἰωθὸς ἔπος , ὡς μετὰ ταῦτα ἐπυθόμην , λεγούσης , λαβέ μου , Σκάμανδρε , τὴν παρθενίαν , |
| , εἰ πεύσῃ τὰ σιωπώμενα κακά : ὀλῇ : ἀπολῇ ἀκούσασα τὸ πάθος . οὕτως γὰρ δεινόν ἐστιν ὡς καὶ | ||
| γύναι , θεασαμένη τὴν Ἀφροδίτην εἰκόνα βλέπειν σεαυτῆς . ” ἀκούσασα δὲ ἡ Καλλιρόη δακρύων ἐπλήσθη καὶ λέγει πρὸς ἑαυτὴν |
| : λέγει δὲ τὸν Βελλεροφόντην . ὅτι δὲ τῆς Γοργόνος ἀποτμηθείσης τὴν κεφαλὴν ὑπὸ τοῦ Περσέως ἀνεδόθη ὁ Πήγασος ἵππος | ||
| ὀρθάς . ἔστι δ ' ἡ τραγάκανθα δάκρυον τῆς ῥίζης ἀποτμηθείσης ἐπισυνιστάμενον , ἧς διαφέρει ἡ διαυγὴς καὶ λεία καὶ |
| αὐτοῦ καταμανθάνων καὶ ἐν τῷ μέρει τὰ ἴδια δεικνύων . κατάμαθέ μου τὰ δόγματα , δεῖξόν μοι τὰ σὰ καὶ | ||
| τοῦ Αἰδεσίου , καὶ οὐδὲ συγγενείας κεχώριστο : “ ἀλλὰ κατάμαθέ γε , ὦ Μάξιμε , ἵνα μὴ πράγματα ἐγὼ |
| σὺ δὲ ταῦτα μετὰ φρεσὶ βάλλεο σῇσι καί νυ δίκης ἐπάκουε , βίης δ ' ἐπιλήθεο πάμπαν . τόνδε γὰρ | ||
| , ἥ σε λόχευσε , μακαρτάτη . ἀλλὰ λιτάων ἡμετέρων ἐπάκουε , πόθου δ ' οἴκτειρον ἀνάγκην . Κύπριδος ὡς |
| τὸν αὐτὸν ὅνπερ ἐκείνοις διαλέγεσθαι τρόπον , ἀλλὰ δεῖ τὴν ἐγκατάσκευον καὶ περιττὴν καὶ ξένην διάλεκτον τούτοις προσφέρειν . εἰσὶ | ||
| καὶ αὐτὴ τοῦ ἀπατᾶσθαι : ἐχέτω γάρ τι ἡ κατάστασις ἐγκατάσκευον : εἶτα ὅτι πάλιν τῷ αὐτῷ τρόπῳ ἐζήτησεν ὁ |
| ἁλίων ἐρετμῶν . μῶν καὶ σὺ καινὸς ποντίας ἀπὸ χθονὸς ἥκεις , Ὀδυσσεῦ ; ποῦ ' στι σύλλογος φίλων [ | ||
| , φροντίζοι τε τῶν δεόντων . ἀλλὰ σύ γε πόρρω ἥκεις διαφθορᾶς . οὐκοῦν ἀναγκαῖον τομάς τε καὶ καύσεις καὶ |
| τέκνον . Ἀλλ ' ἦ παραφρονεῖς ; Κριβανίτας , ὦ τέκνον . Ὁ δὲ μεθύων ἤμει παρὰ τοὺς ἀρχηγέτας . | ||
| τὴν θυγατέρα Ὀμύρητος , καὶ αὐτῷ γίνεται ἐκ κοίτης θῆλυ τέκνον , ᾧ οὔνομα τίθεται Κρηθηΐδα . καὶ αὐτὸς μὲν |
| . : τὸ μὲν ” ἀλλ ' ὁρᾶτε δὴ ὡς διάκειμαι ὑπὸ τῆς νόσου ” διὰ μέσου κεῖται . φησὶ | ||
| ὑπεραγαπῶ , ἄγαμαι , οἰκείως ἔχω πρὸς αὐτόν , οἰκείως διάκειμαι , ᾠκείωμαι . ἐπιτηδείως ἔχω , καὶ ἐπιτήδειός μοί |
| γογγρία : ἐτυμολογοῦνται ἀπὸ τοῦ γρῶ τὸ ἐσθίω : γρῶ γράος καὶ γόγγρος , γράοι καὶ γόγγροι . ὄλισθον : | ||
| γογγρία : ἐτυμολογοῦνται ἀπὸ τοῦ γρῶ τὸ ἐσθίω : γρῶ γράος καὶ γόγγρος , γράοι καὶ γόγγροι . ὄλισθον : |
| . οἰστροδινήτου ] τῆς ἐν μανίᾳ στρεφομένης . . τῆς Ἰναχείας ] διὰ τοῦτο ὁ Προμηθεὺς τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς | ||
| κατὰ τὴν ἰδίαν προαίρεσιν καλεῖν καὶ αὐτὰς παρθένους . τῆς Ἰναχείας : Διὰ τοῦτο ὁ Προμηθεὺς τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς |
| σε ; Εἰ σὺ βούλει , ἔφη . Καὶ οὐκ ἀποστρέψῃ με ὥσπερ ἄρτι ; Οὐκ ἀποστρέψομαι , ἔφη . | ||
| αὐτῆς ἅπαντα εἰς Αἴγυπτον , τὴν τοῦ σώματος χώραν , ἀποστρέψῃ καὶ φιλήδονον καὶ φιλοπαθῆ μᾶλλον ἢ φιλάρετον καὶ φιλόθεον |
| τὰ θρυλλούμενα ἐν τῇ πόλει περὶ τῆς αὐτοῦ γυναικὸς ἰδίας Φαίδρας , ἐλυπεῖτο πρὸς αὐτήν : καὶ ἀγανακτήσας κατὰ τοῦ | ||
| τί δ ' ἔστι , Φαίδρα : περὶ τὴν τῆς Φαίδρας ἀγωνίαν καταγινόμενος ὁ χορὸς οὐκ ἐπαισθάνεται τῶν τοῦ Ἱππολύτου |
| ; ἕτερον δέ ἐστιν οὐκ ἀποδέον τούτου δεῖγμα σαφέστατον τῆς βουλήσεως τοῦ Σεβαστοῦ : διετάξατο γὰρ ἐκ τῶν ἰδίων προσόδων | ||
| . Ἤμελλε γάρ που ὁ φὺς κύριος ἔσεσθαι τῆς ἑαυτοῦ βουλήσεως , καὶ οὔτε τις Ἀπόλλων , οὔτε τις αὐτοῦ |
| πεπωκότων , οἶμαι , καὶ μικρῶν ὄντων τῶν παροξυνόντων , εἰπούσης τι καὶ δακρυσάσης ἐκείνης περιρρήξας τὸν χιτωνίσκον ὁ οἰκέτης | ||
| παιδοτρίβην μνᾶν δοὺς οἴει αἰεὶ φοιτήσειν ; Φρύνης δὲ πικρότερον εἰπούσης αὐτῇ εἰ δὲ λίθον , ἔφη , εἶχες , |
| παρὸν κολυμβᾶν ὡς ἔχετ ' εἰς τὸν Τάρταρον . Τί δῆτα λέξεις τἀπίλοιπ ' ἤνπερ πύθῃ ; ὀπταὶ κίχλαι δ | ||
| δὲ πολὺ μᾶλλον ἐνίους ἐστὶν ἐξολωλεκώς . Καὶ τίνα δέδρακε δῆτα τοῦτ ' ; Ἐμὲ τουτονί . Ἦ τῶν πονηρῶν |
| ἕως ἔτι κάρτος ἀέξεται , οὔ τιν ' ἐάσω ἐχθρὸν ἐμῆς κεφαλῆς , ἀλλ ' Ἄιδι πάντας ἰάψω , οὕνεκ | ||
| καὶ ξύλλογοι γυναικοπληθεῖς : οὐ γὰρ ἐξανέξομαι λεύσσων δάμαρτος τῆς ἐμῆς ὁμήλικας . ἐρεῖ δέ μ ' ὅστις ἐχθρὸς ὢν |
| , Ἐκ τοῦ κρασπέδου τὸ πᾶν ὕφασμα : Ἐκ γεύματος γινώσκεις : Τὸν Αἰθίοπα ἐκ τῆς ὄψεως : Ἐκ τῶν | ||
| ] πολλὰ εἴρηκας . ἐτητύμως ] ἀληθῶς . οἶσθα ] γινώσκεις . ἄλυξις ] ἐκφυγή . ξένοι ] ὦ . |
| ] Τοὺς πλατεῖς . οὔκουν , Προμηθεῦ : Εἰπόντος τοῦ Προμηθέως ὅτι ἐγὼ τὴν παροῦσαν ὑπομενῶ τύχην , ἕως οὗ | ||
| οἷον εἴ τις τοὺς ἀνθρώπους μὴ πεπλάσθαι εἴποι ὑπὸ τοῦ Προμηθέως , ἀλλ ' ὑπ ' ἄλλου τινὸς τῶν θεῶν |
| ὑπὲρ ἀσφαλείας τε τῆς αὐτὸς αὐτοῦ καὶ τοῦ μηδένα Οὐολούσκων μαθεῖν , ὅστις ἦν ὁ τὴν μήνυσιν κατ ' αὐτῶν | ||
| λόγον ἑαυτοῖς δόντες ἡγήσασθαι πᾶσαν ἀκούσιον ἀμαθίαν εἶναι , καὶ μαθεῖν οὐδέν ποτ ' ἂν ἐθέλειν τὸν οἰόμενον εἶναι σοφὸν |
| Καὶ ὁ Πρωταγόρας ἐμοῦ ταῦτα ἀκούσας , Σύ τε καλῶς ἐρωτᾷς , ἔφη , ὦ Σώκρατες , καὶ ἐγὼ τοῖς | ||
| ἐμοῦ ὅτι φημὶ αὐτὴν εἶναι , ὥστε τὸ μετὰ τοῦτο ἐρωτᾷς εἰ οὐ καλή μοι δοκεῖ εἶναι ; Οὐ γὰρ |
| καὶ ἀναστρόφως , ἵνα καὶ ἡ ἀκοὴ ὡς ὁρώ - σης ἀντιλάβηται τῆς ὄψεως , δεῖ πολὺ πρότερον αὐτὴν ὅρασιν | ||
| . καὶ οὔπω ἀπεικός . καὶ γὰρ ἐνίοτε ὀργώ - σης τῆς ἐκκριτικῆς δυνάμεως , ἐπὶ τῷ τοὺς λυποῦντας τῶν |
| ! ! ! ! ! ! ] μ ' ἄχων ἀπέλυσας [ ] ? ? ! ο ? [ ! | ||
| μέν , ὦ πάτερ , εἰ μηδὲν ἠδίκει Σφοδρίας , ἀπέλυσας ἂν αὐτὸν οἶδα : νῦν δέ , εἰ ἠδίκηκέ |
| εὐθειῶν ἀλλήλας τεμνουσῶν αἱ κατὰ κορυφὴν γωνίαι ἴσαι εἰσίν , ηὑρημένον μέν , ὥς φησιν Εὔδημος , ὑπὸ Θαλοῦ πρώτου | ||
| πάντα ἀπόλλυσθαι , καὶ εἴ τι τέχνης ἦν ἐχόμενον σπουδαίως ηὑρημένον ἢ πολιτικῆς ἢ καὶ σοφίας τινὸς ἑτέρας , πάντα |
| ἐχόντων ἀπατᾶσθαι τὸν ἀκροατὴν καὶ μεγίστην καρποῦσθαι συμφοράν , μετὰ ἀγνοίας ἀπαιδευσίαν : τί γάρ , ἂν λέγω τῷ παιδὶ | ||
| ἐστί , καὶ ῥᾳδίως φέροντι μεθύοντας ἀνθρώπους καὶ μαινομένους ὑπὸ ἀγνοίας καὶ ἀμαθίας . ὅμως δὲ οἵ τε ἀθλοθέται τῶν |
| , ἀφύην , ἑψητόν . Ναστὸς τὸ μέγεθος τηλικοῦτος , δέσποτα , λευκός : τὸ πάχος γὰρ ὑπερέκυπτε τοῦ κανοῦ | ||
| . Ἡράκλεις καὶ κέντρ ' ἔχουσιν . οὐχ ὁρᾶις ὦ δέσποτα ; οἷς γ ' ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκηι τὸν |
| ὡς ἐπὶ ἀνθρωπίνην τὴν πρὸ ταύτης καλῶς ἐποχουμένην . εἰς ἔρωτα οὖν φιλόκαλον καὶ φιλόσοφον ἀποπερατούσθω τὰ πρῶτα ἔπη , | ||
| , ἵνα μὴ λαγνείας ἕνεκα δοκῇ μᾶλλον ἢ κατ ' ἔρωτα νόμιμον ἐφθαρκέναι , καὶ διὰ τὴν κόρην , ἵν |
| τὸν Ῥοδάνην , ” σὺ μέν “ , εἶπεν ὁ Σόραιχος , ” ὦ Ῥοδάνη , κατὰ χώραν μένε καὶ | ||
| πιστὸν ἡγουμένη καὶ τὸν Σόραιχον αἰδουμένη . ἐπελθὼν δὲ ὁ Σόραιχος πρῶτον αὐτὴν ἐκέλευε προσιέναι καὶ λέγει : ” ὦ |
| ὡς τὸ πρίν . ἥσυχος κατάχρησις ἀντὶ τοῦ ἡσύχως καὶ ἱλαρῶς . . αἰόλων δὲ διὰ τὴν πολυμάθειαν τῶν χρησμῶν | ||
| εἶχε τάχους καὶ ἐκστάσεως πυνθάνεται τὸν γεωργὸν οὑτωσὶ πράως καὶ ἱλαρῶς : τί βούλεται οἱ τὸ τολμηθέν : ὁ δὲ |
| τῆς φυγῆς παράσχῃς τὴν ἀσφάλειαν καὶ τἆλλα ὡς ὑπέσχου περὶ Λευκίππης . ” “ Μὴ φροντίσῃς , ” εἶπε , | ||
| οἰκίαν . τοῦ δὲ Σωσθένους αὐτῷ μηνύσαντος τὰ περὶ τῆς Λευκίππης καὶ κατατραγῳδοῦντος αὐτῆς τὸ κάλλος , μεστὸς γενόμενος ἐκ |
| ' αὑτὸν τυγχάνει διάγων , ἵνα κατὰ πολλὴν ἡσυχίαν ἔχῃ Πολυξένης μεμνῆσθαι . καὶ τῆς ἐπιθυμίας ἐν τῷ τὴν ψυχὴν | ||
| Εὐριπίδῃ τὸ ὄνομα εἰρημένον : βουλόμενος γὰρ σημάναι τὴν φροντίδα Πολυξένης ἐν τῇ Ἑκάβῃ ἔφησεν ἡ δὲ καὶ θνῄσκουσα πολλὴν |
| ἀνήρ . σὺ μὲν οὖν αὐτοῦ τὴν τέχνην ἐν ἄλλων ἔγνως σώμασι καὶ οὕτω γε τὰς ἁπάντων ἰατρῶν μανθάνοις : | ||
| , ᾗ σὺ φιληδῶν οὕτως ἀρέσκῃ : κεῖθι καὶ μένειν ἔγνως . Εὗρον δ ' ἀλλαχόθι ἀκμάσαι αὐτὸν περὶ τὴν |
| ἰὸν ἐκ τοῦ σώματος , ἔτι καὶ προσαρτήσας τῷ ποδὶ νεκρᾶς παρθένου λίθον ἀπὸ τῆς στήλης ἐκκολάψας . ” Καὶ | ||
| τῶν ἐνταφίων πολυτέλεια . τὸ δὲ δοκοῦν εἰς τιμὴν τῆς νεκρᾶς γεγονέναι μειζόνων πραγμάτων ἐκίνησεν ἀρχήν . Θήρων γάρ τις |
| τὰ ἄλλα τρέπεται , μόνος δὲ αὐτὸς ἄτρεπτός ἐστι . πυνθάνεται οὖν ὁ θεὸς τοῦ σοφοῦ , τί ἐστιν ἐν | ||
| σε δεῖ μᾶλλον ἀρέσκειν ἢ τούτῳ . ἐκεῖνος οὖν σου πυνθάνεται φυγὴν καὶ φυλακὴν καὶ δεσμὰ καὶ θάνατον καὶ ἀδοξίαν |
| λαλεῖ ἐὰν μὴ ἐπερωτηθῇ . Πῶς οὖν , φημί , κύριε , ἄνθρωπος γνώσεται τίς αὐτῶν προφήτης καὶ τίς ψευδοπροφήτης | ||
| κύων ἔφη πρὸς τὸν λύκον οὕτως : Μηδαμῶς , ὦ κύριε , κατεστιάσῃ : πτωχὸς γάρ εἰμι τὰ νῦν καὶ |
| οὐ δεσπότου νόμῳ χρώμενος . ” Ἔδοξεν οὕτως καὶ καλέσας Λεωνᾶν “ ἄπιθι ” φησὶν “ εἰς τὴν πόλιν : | ||
| φιλοσοφοῦσαν . μηκέτ ' οὖν φέρων μόνος αὑτῷ διαλέγεσθαι , Λεωνᾶν μετεπέμψατο : κληθεὶς δὲ ἐκεῖνος συνῆκε μὲν τὴν αἰτίαν |
| εἰπεῖν πόθεν ἐπλανήθησαν ταύτας ἀγαθὰς δοξάζειν , συμβάλλεται πρὸς τὸ πιστῶσαι καὶ βεβαιῶσαι , ὅτι οὔκ εἰσιν αἱ σωματικαὶ ἡδοναὶ | ||
| τοιοῦτον : οὐδὲν τῶν δυναμένων πιστοῦν δύναται παγίως περὶ θεοῦ πιστῶσαι , οὐδενὶ γὰρ ἔδειξεν αὑτοῦ τὴν φύσιν , ἀλλ |
| ὁ πολύβοτός τ ' αἰὼν βροτῶν , ὅσον τότ ' Οἰδίπουν τίον , τὰν ἁρπαξάνδραν κῆρ ' ἀφελόντα χώρας ; | ||
| συνέμιξε νυμφίους φρενώλεις καὶ τὰς φρένας ἀπολέσαντας , τόν τε Οἰδίπουν καὶ τὴν Ἰοκάστην . ὅς ] ὁ Οἰδίπους . |
| δὴ μώνα ἐοῖσα πόθεν τὸν ἔρωτα δακρύσω ; ἐκ τίνος ἄρξωμαι ; τίς μοι κακὸν ἄγαγε τοῦτο ; ἦνθ ' | ||
| καὶ τὴν ἀλήθειαν . αὐτίκα ἵν ' ἀπὸ τῶν τελευταίων ἄρξωμαι , εἰ μὲν ἃ φανταζόμεθα εἰς τὰ αὑτῶν σώματα |
| ἀκοῇ παραπέμπει . ἀλλὰ τοῦ μὲν ὑγροῦ τοῦ ἐπὶ τῆς κόρης προεβάλλετο ὑμένας ἡ φύσις τὴν σκέδασιν αὐτοῦ φυλαττομένη : | ||
| αὐτῆς ἐπὶ τῆς κεφαλῆς κέρατα βοὸς ἐγγλύφουσιν , σημαίνοντες τῆς κόρης τὴν ἐπὶ βοῦν μεταβολήν . Αἰγυπτιστὶ ὁ τράγος καλεῖται |
| . διότι . ἐχρῆν : Ἀντὶ τοῦ χρή . . πέπονθα : Ἔπαθα . . ἔπαθον . . δεινὰ : | ||
| προτέρων φρενῶν ἀπολειφθεὶς καὶ μανείς : † ἄλλως : τί πέπονθα ἀπολειφθεὶς τῶν πρὸ τῆς μανίας φρενῶν : † ἄλλως |
| γὰρ οὐδεὶς σταθμός ἐστιν , ἀλλ ' ἐξ αὐτέων τουτέων τεκμαιρόμενος πειρῶ , ὅλου τοῦ σώματος , κεφαλῆς καθάρσεσι , | ||
| οὐ δικαίας , ἀλλὰ πρὸς χάριν ποιούμενον τοῖς Λακεδαιμονίοις , τεκμαιρόμενος ἔκ τε τῶν ἄλλων καὶ ἐξ ὧν ἐποιήσατο περὶ |
| ἐπεβούλευον καὶ τότε δυνηθέντες εἰργάσαντο τῆς τε ἄλλης ἀδικίας αὐτοὺς ἀναγκαζούσης οὐκ ἐχούσης ἐπὶ τῆς ἐκείνου βασιλείας ἐξουσίαν καὶ μάλιστά | ||
| , διὰ φιλοτεκνίαν εἰπεῖν . καὶ λέγουσι ὅτι τῆς μητρὸς ἀναγκαζούσης αὐτὸν γῆμαι ἔλεγεν , “ οὐδέπω καιρός . ” |
| : καὶ γὰρ ἐπιστήμας ἀναλαμβάνομεν πονοῦντες , καὶ πλούτου καὶ ἐρωμένης οὕτως ἐγκρατὴς γίνεταί τις , καὶ ὑγίειαν περιποιοῦσιν αἱ | ||
| ἀλλ ' ᾠχόμην ἂν διπλῆν εὐθυμίαν κερδάνας τὸν ὑπὲρ τῆς ἐρωμένης ἀγῶνα νικήσας διὰ τῆς ἐρωμένης : οὕτως αὐτῇ πρόσεστιν |
| : καὶ γὰρ ἤντλησα καὶ τῆς κώπης συνεπελαβόμην καὶ οὐκ ἔκλαον μόνος τῶν ἄλλων ἐπιβατῶν . Οὐδὲν ταῦτα πρὸς πορθμέα | ||
| εἰς γῆν , ἀποβὰς τοῦ σκάφους καὶ τῷ σώματι περιχυθεὶς ἔκλαον : “ Νῦν μοι , Λευκίππη , τέθνηκας ἀληθῶς |
| μὲν ἀποδρᾶσα , οὐ φυγαδευθεῖσα , κατάγεται ὑπαντή - σαντος ἀγγέλου , ὅς ἐστι θεῖος λόγος , εἰς τὸν δεσποτικὸν | ||
| ὁ μῦθος ] ὁ λόγος τούτου ὑπηρέτου ] δούλου , ἀγγέλου νέον νέοι ] νεωστί : οὐ γὰρ ἀρχαία ὑμῖν |
| παθημάτων , ὅταν ἀπαλλαγεῖσα τοῦ περὶ ἐκεῖνο ταράχου , καὶ ἐπιστρέψασα εἰς ἑαυτὴν τὸν νοῦν , ἔμπαλιν ἐντυγχάνει τῷ ἀληθεῖ | ||
| Μανίαν Δημητρίου ἀνταξιῶσαι δωρεὰν καὐτόν τινα . δόντος δ ' ἐπιστρέψασα μετὰ μικρὸν λέγει Ἀγαμέμνονος παῖ , νῦν ἐκεῖν ' |
| τίνος πταίσματος ὀλέκῃ καὶ μετὰ φθορᾶς δίδως ποινάς ; . ὀλέκῃ ] πάσχεις . σήμηνον ὅπη ] εἰπὲ ποῦ . | ||
| οὕτως , εἰ δὲ βαρύνεται , οὕτω : τίνος πταίσματος ὀλέκῃ καὶ μετὰ φθορᾶς δίδως ποινάς ἀμπλακίας ] ἁμαρτίας ποινὰς |
| ἀποκρίναιτ ' ἄν τις οἰκείως ” οὐδαμοῦ ” , τῷ τἀνθρώπεια πάντα ἐν ὁμοίῳ μὴ μένειν , ἀλλὰ κινεῖσθαι καὶ | ||
| περὶ αὐτῶν καὶ τάδε , ἆρ ' , ὥσπερ οἱ τἀνθρώπεια μανθάνοντες ἡγοῦνται τοῦθ ' ὅ τι ἂν μάθωσιν ἑαυτοῖς |
| τούτοις παραδίδωμι . ” Μέλλοντος δὲ ὑπὲρ ἐμοῦ καὶ τῆς Μελίτης ἀνδρὸς οὐκ ἀδόξου μὲν ῥήτορος , ὄντος δὲ τῆς | ||
| Ἐγὼ τὴν κόρην ἀπέκτεινα , καὶ ἔλαβον χρυσοῦς ἑκατὸν παρὰ Μελίτης τῆς Θερσάνδρου γυναικός : αὕτη γάρ με ἐπὶ τὸν |
| καὶ μάθε πρῶτον τίνες εἰσίν . οἱ δ ' εἶπον ἐρωτήσαντος ὅτι Μάκρωνες . Ἐρώτα τοίνυν , ἔφη , αὐτοὺς | ||
| , τοῦ κατ ' ἐνέργειαν μὲν μὴ ῥηθέντος ὑπὸ τοῦ ἐρωτήσαντος δυνάμει δὲ ἐμπεριεχομένου τῇ ἐρωτήσει , ὡς δηλοῦσιν αἱ |
| δ ' αὖθις ἀνάγει τὸν οἰκεῖον . Ὁ δ ' εὖγε τοῦτον ἀπολέσαι ἐφώνει . Ἀλήθειαν δὲ ὁ Ἑρμῆς ὡς | ||
| τοσοῦτον φόνον , ἀνοιμώξασα καθ ' ἑαυτήν τε εἰποῦσα ” εὖγε , ὦ Κόμοδε . ταῦτ ' ἄρα χαριστήρια εὐνοίας |
| - νουσα τούτων τῶν βιαίων ἁλμάτων , καί φησιν ὁ Πολυμήστωρ : αὐτὴ ἐν τῷ ποδί σου ἐμβήσῃ , ἤγουν | ||
| κατάρξαντα . προλογίζει Πολύδωρος Ἑκάβης ὢν γνήσιος παῖς , ὃν Πολυμήστωρ ὁ τῆς Θρᾴκης βασιλεὺς ἀνεῖλεν . τὴν δὲ Ἑκάβην |
| ὁ δ ' Ἡρόδοτος φησὶ πατρὶ τῷ τούτου τάδε : ἔνθουν , Ὄλουρε , παῖς ὁ σὸς ψυχὴν ἔχει . | ||
| πολυμαθὴς ὁ Φοίνιξ , Φοίνικα πολυμαθῆ λέγουσα τὸν Πορφύριον , ἔνθουν δὲ Σύρον τὸν Ἰάμβλιχον : ἔνθουν δὲ αὐτὸν λέγει |
| δηλωθέντων μοχθηρίας καὶ περὶ τὰ φαῦλα λιχνείας ἐμφανίσαι τὴν τῶν παιδευσάντων διδασκαλίαν . Τοῖν μὲν ξένοιν ἐπεμελήθην ὡς παρεκάλεις , | ||
| δηλωθέντων μοχθηρίας καὶ περὶ τὰ φαῦλα λιχνείας ἐμφανίσαι τὴν τῶν παιδευσάντων διδασκαλίαν . . . . καὶ Λαμψακηνοὶ Ἀναξαγόραν ξένον |
| . ὅτι σοφιστὴν καλεῖ Πλάτων καὶ τὸν Ἔρωτα καὶ τὸν Ἅιδην καὶ τὸν Δία , καὶ παγκάλην λέγει εἶναι τὴν | ||
| δ ' ὑγρὰν οὐσίαν Ποσειδῶνι προσέθηκε , τρίτον δ ' Ἅιδην τὸν ἀφώτιστον ἀέρα δηλοῖ , κοινὸν δὲ πάντων καὶ |
| ἀπ ' αὐτοῦ τῇ ἡμιόνῳ ἐπέθηκεν . καὶ τότε ἐκείνη ἀποβλέψασα εἰς τὸν ὄνον ἔφη : „ ὦ οὗτος , | ||
| τοῖς δυσμενέσι [ ] γενώμεθα . [ πρὸς ] ἣν ἀποβλέψασα [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| μάλιστα : κἀντὶ τῶνδέ μοι χάριν τοιάνδε καὶ σὺ χἠ τεκοῦς ' ἠλλαξάτην . τοιγὰρ φυτεύων παῖδας οὐκέτ ' ἂν | ||
| ὧν ἡ μὲν μία τίκτει τὴν ἑτέραν : αὐτὴ δὲ τεκοῦς ' ὑπὸ τῆσδε τεκνοῦται . ἐπὶ ἡμέρας γὰρ καὶ |
| οὐδ ' ὅσιον ὑμῖν οὐδ ' εὐσεβές ἐστι τοιαῦτ ' ἐψευσμένον αὐτὸν ἀφεῖναι , λέγε τὴν ἀρὰν καὶ ἀνάγνωθι λαβὼν | ||
| καὶ πολλὰ τὸν Ἡρόδοτον ἐλέγχει τῶν Αἰγυπτιακῶν ὑπ ' ἀγνοίας ἐψευσμένον . Αὐτὸς δὴ τοίνυν ὁ Μανεθὼν ἐν τῇ δευτέρᾳ |
| . . βούλευμα μὲν τὸ Δῖον ] πρὸς τὴν τῆς Ἰοῦς ἐρώτησιν ἀποκριθεὶς ὁ Προμηθεὺς εἰπούσης τίς σε ὤχμασε καὶ | ||
| Προμηθεὺς παραμυθούμενος , ὅπως ἐν τῷ μεταξὺ τά τε τῆς Ἰοῦς ῥηθείη , εἶτα πάλιν τὰ παρ ' αὐτοῦ . |
| ἐνεργητικόν , ἐξ οὗ γίνεται τὸ ἀπτώς ἀπτῶτος : πάλιν τέτρωμαι ἀτρώς ἀτρῶτος : ἰδοὺ ταῦτα πάντα μίαν συλλαβὴν ἐφύλαξαν | ||
| , θαρσήσας εἶπον : “ Οἴμοι , φιλτάτη , πάλιν τέτρωμαι χαλεπώτερον : ἐπὶ γὰρ τὴν καρδίαν κατέρρευσε τὸ τραῦμα |
| ἐπῄνεσε . τί οὖν οὐ καὶ τοὺς Ἡρακλείδας , ὦ βέλτιστε , ᾐτιάσω , διότι οὐ κατὰ γῆν εἰς Πελοπόννησον | ||
| , μὴ πρῶτον μὲν εἴπῃ τί δέ σοι μέλει , βέλτιστε ; κύριός μου εἶ ; εἶτ ' ἂν ἐπιμείνῃς |
| ἔφη , οἴει θηρίου ἀγριότητα δυσφορωτέραν εἶναι ἢ μητρός ; Ἐγὼ μὲν οἶμαι , ἔφη , τῆς μητρός , τῆς | ||
| , καὶ τῶν τάφων τῶν προγόνων καὶ τῶν τροπαίων . Ἐγὼ δὲ ἁπάντων μὲν τούτων ἔφην δεῖν μεμνῆσθαι , μιμεῖσθαι |
| , ἀλλ ' εἰς ἐγνωσμένον ἀποστέλλεις με θάνατον : πλὴν ὑπομενῶ καὶ τοῦτο τὸ ἔργον καὶ πειράσομαι φανεὶς ψυχὴν οὐ | ||
| γινώσκεις παροῦσαν ] ἐμοί ἀντλήσω ] καρτερήσω † ἀνατλήσω , ὑπομενῶ Διὸς φρόνημα ] † ἤγουν ὁ Ζεὺς περιφραστικῶς λωφήσῃ |
| . . . ἐπιβαίνοντας . ἀντιστροφὴ κώλων ιβʹ † λεύσσω Προμηθεῦ : ἡ ἀντιστροφὴ αὕτη . τῆς ἄνω ἐστὶ στροφῆς | ||
| οὐκ ἀκούσαις καὶ μὴ βουλομέναις ἡμῖν τοῦτο εἶπας , ὦ Προμηθεῦ , δηλονότι τὸ , ἔλθετε καὶ ἀκούσατε , ἵνα |
| μή ποτ ' ἐπιβὰς κήρυκι τὸν πόδα παρῶ . Κλεῶνος κιθαρῳδοῦ , ὃς ἐκαλεῖτο Βοῦς , ἀκούσας εἶπεν : ὄνος | ||
| ἄκρατον τὴν δυστυχίαν . διὸ καὶ περὶ τοῦ Δημοδόκου τοῦ κιθαρῳδοῦ φησιν : ὃν πέρι Μοῦς ' ἐφίλησε , δίδου |
| ἱεροποιὸν αἱρεθέντα ἐξ Ἀθηναίων ἁπάντων καὶ περὶ τὸν αὐτὸν καιρὸν καταρξάμενον τῶν ἱερῶν . Δείναρχος δὲ ἐν τῷ Κατὰ Λυκούργου | ||
| ἢ τετραγώνως ἢ δια - μέτρως ποιεῖ τὸν τέχνης τινὸς καταρξάμενον κατορθῶσαι αὐτήν . παρατηροῦ δὲ ἵνα μὴ ἡ Σελήνη |
| ζυγῷ καὶ Ὑδροχόῳ καὶ Παρθένῳ , καὶ παντὶ δὲ εἴδει μαντικῆς χρηστέον . Θηρεύειν δὲ ἐν τοῖς θηριώδεσι ζῳδίοις τὴν | ||
| πετομένων ἢ ἀρνῶν σφαττομένων μηνύσαι τι τῶν κρυπτομένων οὐδὲ μέχρι μαντικῆς ἡ μετ ' ἐκείνων σοι συνήθεια , καίτοι καὶ |
| τῆς Ἀχαΐας καὶ τοῦτο ἔπαθλον τίθεται . πραγματοδίφης : Πράγματα ἐρευνῶν καὶ ζητῶν . . περισοβεῖν : Περιίπτασθαι καὶ εἰς | ||
| προσλαλῶ , ὀνομάζω . + ἐγώ , φησί , πάντα ἐρευνῶν καὶ πάντ ' ἐξετάζων ὡς ἐν σταθμῶι τινι , |
| δ ' ἠγνόηκε κοὐδὲ ἓν λέγει . μὴ πάντ ' ἄκουε μηδὲ πάντα μάνθανε , τῶν βιαίων ἔσθ ' ἕνεκα | ||
| ἐκ τοῦ δευτέρου ἀπὸ τοῦ πρώτου . σὺ δ ' ἄκουε δίκης : πρὸς ἀντιδιαστολήν φησι τῶν ἀλόγων ζῴων : |
| οὐ κατὰ τὸν κοινὸν λόγον ἐν Καυκάσῳ φησὶ δεδέσθαι τὸν Προμηθέα , ἀλλὰ πρὸς τοῖς Εὐρωπαίοις τέρμασι τοῦ Ὠκεανοῦ , | ||
| ὀνομάζοντες Φορωνέως εἶναι : οὐ γάρ τι ὁμολογοῦσι δοῦναι πῦρ Προμηθέα ἀνθρώποις , ἀλλὰ ἐς Φορωνέα τοῦ πυρὸς μετάγειν ἐθέλουσι |
| ἁμαρτίας ποινὰς ὀλέκῃ ] τιμωρίας μετὰ φθορᾶς δίδως σήμηνον ] δήλωσον , εἰπέ ἡ μογερὰ ] ἡ ἀθλία πεπλάνημαι ] | ||
| οὖν τὴν ἀκόλαστον γλῶτταν ἀμύνου καὶ ὅ τι ποτὲ καλεῖται δήλωσον , ἵν ' , ὅταν εἰς αὐτὸν ἐγκώμια γράφωμεν |
| τὸν Παυσανίαν καὶ τὸν τραγῳδὸν τὸν εἰπόντα : δισσὰ πνεύματα πνεῖς , Ἔρως . Ἀριστοτέλης δὲ ὅλης μὲν τῆς ψυχῆς | ||
| – ˘ ᾔδη ταῦτ ' ἐγὼ φράσαι καλῶς δισσὰ πνεύματα πνεῖς , Ἔρως × – ὅμως τἀληθὲς οὐ προδώσομεν εἴξαντες |
| πελειάσιν αἰθέρι κεῖσθε . καὶ ὁ τὴν εἰς Ἡσίοδον δὲ ἀναφερομένην ποιήσας Ἀστρονομίαν αἰεὶ Πελειάδας αὐτὰς λέγει : τὰς δὲ | ||
| πυρὶ μετὰ τὸν κόρον τῆς δημητριακῆς τροφῆς , καὶ τὴν ἀναφερομένην ἀναθυμίασιν δεχόμενοι ταῖς ἀναπνοιαῖς καροῦνται καὶ εἰς βαθὺν ὕπνον |
| τοῦ ὄνου σύμβολον διασῴζειν καὶ σύρειν : σὺ δέ μοι ἐλήλυθας ἐξ ἐκείνου τοῦ καλοῦ καὶ χρησίμου ζῴου ἐς πίθηκον | ||
| πῶς τί ποτ ' ἐφλυάρησα τὰ ἐπελθόντα μοι ; φθονῶν ἐλήλυθας , τεταπεινωμένος , ὅτι σοι ἐξ οἴκου φέρεται οὐδέν |
| δεξιὰν αὐτοῦ εἶπεν : Ὦ μέγα ἀγαθὸν σὺ τοῖς φίλοις Κῦρε , ὡς πολλήν με τοῖς θεοῖς ποιεῖς χάριν ὀφείλειν | ||
| τῆς ἐκ λόγων ἐπικουρίας . Ὅτε πρῶτον ἡμῖν , ὦ Κῦρε , φοιτήσας ἄγγελος ἐμήνυσεν ἥκειν , ἡγησάμεθά σε μουσικὸν |
| . ” Οὐδὲ τοῖς ἥρωσιν , ὡς ἔοικας . “ Οὐχ ὅσοι γε θεῶν παῖδες ἦσαν . ” Ἀλλ ' | ||
| δύναμιν αὐτῶν , ποταπή ἐστιν . ἀποκριθεῖσά μοι λέγει : Οὐχ ὅτι σὺ ἐκ πάντων ἀξιώτερος εἶ ἵνα σοι ἀποκαλυφθῇ |
| παύσαιτό τις ἑκάστοτε διεξιών . Εὖ γε , ὦ Λακεδαιμόνιε ξένε , λέγεις . τὴν ἀνδρείαν δέ , φέρε , | ||
| εἰρήνης . Φαίνεται μέν πως ὁ λόγος οὗτος , ὦ ξένε , ὀρθῶς εἰρῆσθαι , θαυμάζω γε μὴν εἰ τά |
| , τῆς προρρηθείσης ὑφαντικῆς αὐτῷ φέροντες τὸ παράδειγμα . Καλῶς εἶπες , καὶ ποιῶμεν ἃ λέγεις . Οὐκοῦν ἀπό γε | ||
| ; Ὁμολογῶ . Ἀλλὰ μὲν δὴ τούς γε πονηροὺς αὐτὸς εἶπες ὅτι καὶ σμικρὰ καὶ μεγάλα κέρδη φιλοῦσιν . Εἶπον |
| ] τὴν ἀλαζονείαν . οὐ κόμπον ] οὐ κόμπον καὶ ἔπαρσιν ἔχων , ἀλλ ' ἐν τῷ θεῷ θαρρῶν . | ||
| ἐφ ' ᾧ καθήκει συστέλλεσθαι . Ἡδονὴν δ ' εἶναι ἔπαρσιν ψυχῆς ἀπειθῆ λόγῳ , αἴτιον δ ' αὐτῆς τὸ |
| πλόος πλέω πλέεις , ῥόος ῥέω ῥέεις , νόος νοῶ νοεῖς , θρόος θροῶ θροεῖς : ἐπειδὴ οὖν τὸ γόος | ||
| Τροίας πεδία πορθῆσαι μολών . Καὶ ταῦτ ' ἀληθῆ δρᾶν νοεῖς ; Πολλὴ κρατεῖ τούτων ἀνάγκη : καὶ σὺ μὴ |
| θέλων ἀπὸ τῆς τῶν δηλωθέντων μοχθηρίας καὶ περὶ τὰ φαῦλα λιχνείας ἐμφανίσαι τὴν τῶν παιδευσάντων διδασκαλίαν . . . . | ||
| , καὶ ὁ πορφυρεὺς αἰσθόμενος ἐθήρασε δεύτερος τὴν ὑπὸ τῆς λιχνείας προῃρημένην . Σκολόπενδρα θαλάττιον θηρίον , καὶ τῷ χερσαίῳ |
| εἰ μὴ ἀντιλέγοι τὰ μείζω σημεῖα . εἰ δὲ ἑκὼν βραδύνει , ἐφιστάμενος δὲ ἐν ταῖς ὁδοῖς περιβλέπει , ὑψαύχενα | ||
| καὶ πλεονασμῷ τοῦ μ . Δηθύνει : ἡ μύραινα , βραδύνει . θαλάμης : ἀπὸ , διὰ τοῦ σπήλου . |
| . . . . : Σεσόγχωσις Αἰγύπτου πάσης βασιλεὺς μετὰ Ὦρον τὸν Ἴσιδος καὶ Ὀσίριδος παῖδα τὴν μὲν Ἀσίαν ὁρμήσας | ||
| αἰεὶ ἕνα τὸν κρατέοντα εἶναι : ὕστατον δὲ αὐτῆς βασιλεῦσαι Ὦρον τὸν Ὀσίριος παῖδα , τὸν Ἀπόλλωνα Ἕλληνες ὀνομάζουσι : |
| κομίσας τὴν ἔγχελυν δός μοι αὐτὴν προσειπεῖν . Γ εἰ φέρεις ] εἰ ὄντως φέρεις . Γ ἀκούσας τὰ περὶ | ||
| . Ἔπειτ ' ἀνέκραγον πάντες : Ὦ μιαρώτατε , σπονδὰς φέρεις τῶν ἀμπέλων τετμημένων ; Κἀς τοὺς τρίβωνας ξυνελέγοντο τῶν |
| κρατιστεύοντας παρ ' ἑαυτῷ , εὐθὺς ἀρξάμενος ἐξ ἕδρας καὶ παραστάσεως . οὐ μέντοι ἀθάνατον τὴν ταχθεῖσαν ἕδραν κατεστήσατο , | ||
| ἡμῖν διαλογισμῶν μνήμῃ : σὺ δὲ ἀξίως τῆς ἐκ μειρακίου παραστάσεως πρὸς ἐμὲ καὶ φιλοσοφίαν ἐπιμελοῦ τῶν παίδων Μητροδώρου . |
| μὲν ὁ Θ . ἐπιτιμᾷ τῷ Πλάτωνι περὶ τῆσδε τῆς ψυχογονίας οὐδὲ ἐπὶ τῶν φυσικῶν πάντων λέγων δεῖν ἡμᾶς ἐπιζητεῖν | ||
| : τὸ γὰρ σύγκριμα , ἀφ ' οὗ ἡ τῆς ψυχογονίας διανομὴ καὶ τῶν μέχρις ἑπτακαιεικοσαπλασίων μοιρῶν ἀπόστασις , ἑξαδικὸν |
| ' οὔ , καὶ πῶς ἐφ ' οἷς μὲν εὐφραίνῃ ἀναμιμνῃσκόμενος , ἐφ ' οἷς δ ' ἄχθῃ , καὶ | ||
| βοήθειαν ἔχεις ἐπακηκοὼς Λυσίου ἤ τινος ἄλλου , πειρῶ λέγειν ἀναμιμνῃσκόμενος . Ἕνεκα μὲν πείρας ἔχοιμ ' ἄν , ἀλλ |
| ὅτε τὸ δεύτερον ἁλεκτρυὼν ἐφθέγγετ ' . οἴμοι δείλαιος . Ἀντίλοχ ' , ἀποίμωξόν με τοῦ τριωβόλου τὸν ζῶντα μᾶλλον | ||
| ἔγειρεν . Ἀντίλοχον δ ' ὄτρυνε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος : Ἀντίλοχ ' οὔ τις σεῖο νεώτερος ἄλλος Ἀχαιῶν , οὔτε |
| παρούσης πημονῆς ἀπαλλαγῶ ] τούτου τοῦ δεσμοῦ ἐλευθερωθῶ . . πέπονθας ἀεικὲς πῆμα ] ὁ χορὸς ἀκούσας τῶν τοῦ Προμηθέως | ||
| . Ἀριστοφάνης Ἱππεῦσιν : ὅπερ γὰρ οἱ τὰς ἐγχέλεις θηρώμενοι πέπονθας . καὶ δευτέραις Νεφέλαις : τὰς εἰκοῦς τῶν ἐγχέλεων |
| . οὗτος οὖν ὁ λόγος δείκνυσιν , ὅτι καὶ τῆς ἁπλότητος προσποίησις σχήματος ἔργον ἐπιτελεῖ : ἐπεὶ καὶ αἱ τῶν | ||
| τεσσάρων ἐννοιῶν τάσσεται , κατ ' ἐναντιότητα παραλαμβανομένων . ἐπὶ ἁπλότητος καὶ εὐηθείας Δημοσθένης “ οὐ γὰρ εἰ φαύλοις ὑμεῖς |
| δὲ διὰ τὸ ἐπαχθὲς αὐτὸ λέγειν , ἀλλὰ δι ' αἰνιγμάτων σημαίνῃ . καὶ γὰρ ἐνταῦθα βουλόμενος λέγειν , ὅτι | ||
| ὢν αἰνιγμάτων : τὸ ἑξῆς : καλλίνικος γὰρ ὢν τῶν αἰνιγμάτων τῆς Σφιγγὸς γάμους συνάπτει τῇ μητρί : νικηφόρος ὢν |
| εἰπεῖν ἄνδρας καὶ γυναῖκας ἐν τῷ χρόνῳ : ὑπὸ τοῦ ἔρωτος : ἀντὶ τοῦ : διαστείλασα καὶ διεξελθοῦσα τὰς Συμπληγάδας | ||
| πῦρ : ὄφελον εἶχον τὴν αὐτὴν φύσιν τῷ κοινῷ τοῦ ἔρωτος πυρί , ἵνα σοι περιχυθεῖσα κατέφλεξα : νῦν δὲ |
| πόσων δὲ δακρύων ὁμοῦ καὶ φιλημάτων ; πρώτη μὲν ἤρξατο Καλλιρόη διηγεῖσθαι , πῶς ἀνέζησεν ἐν τῷ τάφῳ , πῶς | ||
| εὐγενῶν . ἀλλὰ ταχεῖαν ἐποίησεν ὁ θεὸς τὴν μεταβολήν : Καλλιρόη γὰρ εἰσδραμοῦσα περιεπλάκη τῇ Στατείρᾳ . ” χαῖρε “ |
| διανοίᾳ πρὸς τὰ καλὰ τῶν ἔργων ὑπαντᾶν : ἐργασάμενοι δὲ ἀκούσεσθαί φασιν , ὅπως ἐπικρίνωσι τὰ πραχθέντα , εἰ λόγοις | ||
| πολλὴν ὁ ἰατρὸς ἕξιν ἔχει ἢ δεδοικότος δι ' ἀπώλειαν ἀκούσεσθαί τι φαῦλον παρὰ τοῦ ἰατροῦ . καὶ αἰδὼς δὲ |
| σὺ δ ' οὔθ ' ὑπερβάλλοντα , τρόφιμ ' , ἀπώλεσας ἀγαθά , τὰ νυνί τ ' ἐστι μέτριά σοι | ||
| ” . Γ ὅτ ' ἀντέδωκα Γ : τότε με ἀπώλεσας , ὅτε καὶ ἀντὶ τούτων μνᾶν ἔδωκα . Γ |
| ' ἐξελεγχθῇς ψευδόμενος , Δημόσθενες , τοιαύτην δίκην δός : ὁμολόγησον ἀνδρόγυνος εἶναι καὶ μὴ ἐλεύθερος ἐναντίον τούτων . Κάλει | ||
| ἐπὶ τῇ δωρεᾷ “ σὺ οὖν ” εἶπε “ χάριν ὁμολόγησον ὑπὲρ ἡμῶν Διονυσίῳ ” καὶ ἅμα ὤθησεν αὐτήν . |
| κακῶν [ τῶν συμπεσόντων τοῦ τε συμβάντος πάθους ] οὐδὲν λαλῆσαι δυναμένη πρὸς οὐδένα , προσηγορεύθη διὰ τὸ μὴ φωνεῖν | ||
| ' ἔνδειαν ἢ περιψυγμὸν ἢ θάλπος ἢ πληγὴν ὀδυνᾶται , λαλῆσαι μὲν οὔπω δυνάμενον ἃ πάσχει , κλαυθμυριζόμενον δὲ καὶ |