καταληκτικόν . τὸ ιαʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον . τὸ ιβʹ βακχειακόν . τὸ ιγʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον . ἡ ἐπῳδὸς | ||
καταληκτικόν . τὸ ιαʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον . τὸ ιβʹ βακχειακόν . τὸ ιγʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον . ἡ ἐπῳδὸς |
σέλας γὰρ ποιεῖ τὸν καπνόν . ὡς αὐστηροῦ κατὰ τὴν μελοποιΐαν ὄντος . τῶν μελέων Φιλοκλέους βεβρωκότες : ὡς τοῦ | ||
τὴν χρῆσιν τοῦτο γένοιτ ' ἄν . καλοῦμεν δὲ τοῦτο μελοποιΐαν . ἡ μὲν οὖν περὶ τὸ ἡρμοσμένον πραγματεία διὰ |
, ὃ καὶ ἀνεπιτήδειόν ἐστι πρὸς μελοποιίαν : τὸ δὲ κρητικὸν ἐπιτήδειον , δέχεται δὲ καὶ λύσεις τὰς εἰς τοὺς | ||
κρητικὴν ἐν οἴνῳ ἑψεῖν , καὶ κλύζειν : ἢ κισσὸν κρητικὸν ἐν ὕδατι , ταὐτὸ δρᾷ . Ἢ ἐχέτρωσιν καὶ |
ἰαμβικὰς ἢ εἰς ὄνομα κύριον καταληγούσας , σπανικὸν δὲ εἰς τροχαῖον : οὗτος γὰρ ὁ ποὺς εἰς κατάληξιν κόμματος ἢ | ||
ψύχων . Τὸ τροχαϊκὸν κατὰ μὲν τὰς περιττὰς χώρας δέχεται τροχαῖον , τρίβραχυν καὶ δάκτυλον , κατὰ δὲ τὰς ἀρτίους |
ἀσυνάρτητον ἐξ ἰαμβικοῦ διμέτρου βραχυκαταλήκτου , τὸν αʹ ἔχοντος πόδα τρίβραχυν ἤγουν χορεῖον , καὶ τροχαϊκοῦ πενθημιμεροῦς . εἴη δ | ||
[ τουτέστι δευτέραν , τετάρτην , ἕκτην ] ἴαμβον καὶ τρίβραχυν καὶ ἀνάπαιστον : τοῦτον δὲ παρὰ τοῖς κωμικοῖς συνεχῶς |
ὑπερκατάληκτος εἰς δισύλλαβον , ὑπερκατάληκτος εἰς συλλαβήν , ἀκατάληκτος , καταληκτικὴ εἰς δισύλλαβον , καταληκτικὴ εἰς συλλαβήν , βραχυκατάληκτος . | ||
ὑπερκατάληκτος εἰς συλλαβήν , ἀκατάληκτος , καταληκτικὴ εἰς δισύλλαβον , καταληκτικὴ εἰς συλλαβήν , βραχυκατάληκτος . Ἐπισημότατον δὲ ἐν αὐτῷ |
κʹ . Ἡ λίτρα ἔχει # ιβʹ . Ἡ δὲ οὐγγία δραχμὰϲ ηʹ , αἵτινεϲ καὶ ὁλκαὶ λέγονται . Ἡ | ||
κοδράντης , ἡ δὲ δραχμὴ ἔχει κεράτια ιηʹ , ἥτις οὐγγία καλεῖται . τὸ δὲ τάλαντον λίτρας ρκεʹ καὶ λεπτὰς |
ὃ τὴν μὲν πρώτην ἔχει ἰαμβικήν , ἤτοι ἑξάσημον ἢ ἑπτάσημον , τὴν δὲ δευτέραν ἰωνικὴν ἢ δευτέραν παιωνικήν , | ||
καὶ τὴν τροχαϊκήν , ὁπόταν προτάττοιτο τῆς ἰωνικῆς , γίνεσθαι ἑπτάσημον [ τροχαϊκήν ] , τὸν καλούμενον δεύτερον ἐπίτριτον : |
καταβολὴ κατὰ τῆς ἀριστερᾶς ὠμοπλάτης , εἶτ ' ἐπὶ τὴν κατακλεῖδα φέρεται , καὶ κατὰ τοῦ στήθους ὑπὸ τὴν δεξιὰν | ||
τῆς ἀδιαφόρου . τὸ ιγʹ χοριαμβικὸν δίμετρον καταληκτικὸν εἰς ἰαμβικὴν κατακλεῖδα περαιούμενον , τουτέστιν εἰς ἀμφίβραχυν ἢ βακχεῖον διὰ τὸ |
τὸ δὲ βʹ παίων πρῶτος . τὸ δὲ δʹ ἤτοι δακτυλικὸν διπλοῦν ἢ τροχαϊκὸν πενθημιμερὲς εἴη ἄν . τὸ εʹ | ||
αʹ τῆς στροφῆς . τὸ ζʹ ἐγκωμιολογικόν . τὸ ηʹ δακτυλικὸν πενθημιμερές . τὸ θʹ Στησιχόρειον ὁμοίως τῷ θʹ τῆς |
ἔχων εἰσέρχομαι εἰς τὸν Ταῦρον καὶ εὑρίσκω παρακειμένους Διδύμους καὶ εἰσφέρω τὰς τοῦ ἡλιακοῦ γνώμονος μοίρας κϚʹ καὶ εὑρίσκω παρακείμενον | ||
ὡροσκόπος Τοξότῃ . τὰς ιʹ Ἡλίου μοίρας εἰς τὸ ὄργανον εἰσφέρω τὸ προκείμενον κατὰ τὸν Σκορπίον καὶ εὑρὼν παρακειμένους Ἰχθῦς |
, ἀπὸ μὲν τριμέτρου καταληκτικόν . ἀτακτότερον δὲ ἔχει τὴν τροχαϊκὴν βάσιν ἑπτάσημον . τὸ δὲ δεύτερον πενθημιμερὲς κοινὸν δακτυλικὸν | ||
ἀναπαιστικὸν μονόμετρον ὑπερκατάληκτον . τὸ βʹ ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν εἰς τροχαϊκὴν συζυγίαν . τὸ γʹ Φαλαίκειον ἀντισπαστικόν . τὸ δʹ |
, ποίησον σχῆμα κυκλι - κὸν ἢ τετραγωνικόν , καὶ μέρισον τοῦτο εἰς ιβ τμήματα καθὼς οἱ καθ ' ἡμᾶς | ||
ἐπὶ τὴν Β καὶ τὸν γεγονότα εὐθὺς μὴ ἐκβαλὼν πλευρὰν μέρισον παρὰ τὴν Α καὶ τὰ γεγονότα ἀναβίβασον , καὶ |
: μέγαρον βλέφαρον γάργαρον ἔντερον ἔλλερον . τὸ μέντοι πτερόν δισύλλαβον , καὶ τὸ σαυρόν ἀττικῶς . Τὰ εἰς ΡΟΝ | ||
γένους λάβωμεν ἀλλὰ τὰ συμβεβηκότα αὐτῷ , τὸ εἶναι αὐτὸ δισύλλαβον , τὸ καλεῖσθαι αὐτὸ γένος , τὸ καθολικῶς αὐτὸ |
οὐ τρέφει : ἐπὶ τῶν ἐκ μικροῦ κερδαίνειν σπουδαζόντων . ἐρίθακος δέ ἐστιν ὄρνεον μονῆρες καὶ μονότροπον . Μηδικὴ τράπεζα | ||
⌈ τῶν πλείστων [ τῶν Γ πλειόνων Γ ] ⌈ ἐρίθακος Γ [ ἐριθακός ] . Γ ἐὰν δὲ μὴ |
ιʹ χοριαμβικὸν ἑφθημιμερές . αʹ χορίαμβος δίμετρος ἀκατάληκτος . βʹ χορίαμβος δίμετρος καταληκτικός . γʹ ἴαμβος πενθημιμερής . δʹ ἀπὸ | ||
χοριαμβικὸν † δίμετρον . τὸ ιʹ χοριαμβικὸν ἑφθημιμερές . αʹ χορίαμβος δίμετρος ἀκατάληκτος . βʹ χορίαμβος δίμετρος καταληκτικός . γʹ |
, ἴαμβον , ἐν δὲ τῇ ἕκτῃ ἢ ἴαμβον ἢ πυρρίχιον . κωμῳδίαι λέγονται τὰ τῶν κωμικῶν ποιήματα , ὡς | ||
ἐστιν , ἐπὶ τῆς τελευταίας τὸν ἴαμβον δέχεται μόνον ἢ πυρρίχιον διὰ τὴν ἀδιάφορον , ὅταν δὲ καταληκτικόν , τὸν |
ἢ δακτυλικὸν ὃ καλεῖται Φαλαίκειον . τὸ βʹ τροχαϊκὸν δίμετρον καταληκτικόν , ἤτοι ἑφθημιμερὲς Εὐριπίδειον . τὸ γʹ ἰαμβικὸν ἑφθημιμερές | ||
ἀκατάληκτον μετρούμενον ὡς οἱ ἡρωϊκοί , τὸ δεύτερον δὲ ἑξάμετρον καταληκτικόν , τὸ τρίτον πεντάμετρον ἀκατάληκτον , τὸ τέταρτον πεντάμετρον |
παίωνα δεύτερον ἔχει ἀντὶ ἰωνικοῦ . τὸ ηʹ τροχαϊκὸν καθαρὸν ἰθυφαλλικόν . ἐπὶ τῷ τέλει τῆς τε στροφῆς καὶ ἀντιστροφῆς | ||
ἐκ παίωνος βʹ καὶ χοριάμβου : τὸ δὲ γʹ τροχαϊκὸν ἰθυφαλλικόν : τὸ εʹ ἰαμβικὸν πενθημιμερές : τὸ δὲ ζʹ |
Στησιχόρειον τῷ Πινδαρικῷ ἰδιώματι : ὁ γὰρ τελευταῖος ἀντὶ τροχαίου ἴαμβον ἔχει . τὸ δʹ ἀναπαιστικὸν μονόμετρον ἀκατάληκτον . τὸ | ||
τῶν αὐτῶν σύνταξις . τὸ μὲν οὖν ἰαμβικὸν μέτρον εἰς ἴαμβον ἢ πυρρίχιον καταλήγει πάντως , εἰ μὴ χωλεύοι : |
ἢ παρὰ τὰς χοιρίνας ⌈ εἰς Γ [ ὡς ] φιλοδικάστην τὰς χοιρίνας ⌈ πιέζων “ Γ [ πιέζοντα κωμῳδῶν | ||
εἴρηται , τὸ γυναικεῖον αἰδοῖον , κωμῳδῶν αὐτὸν καὶ ὡς φιλοδικάστην διὰ τὸ τὰς χοιρίνας ἀποθλίβειν καὶ πιέζειν . τυφεδανὲ |
ἔνικμος ἡ γῆ γενομένη μᾶλλον δέχηται καὶ καλλίω ποιῇ τὴν ῥίζωσιν . Ἐὰν δὲ ἐν ἁλμώδει ἢ ἐφάμμῳ λίθους περιτιθέναι | ||
διαπάσσειν τοὺς τόπους τῶν φυτῶν . ταῦτα γὰρ καὶ πρὸς ῥίζωσιν καὶ πρὸς παλαίωσιν τῶν οἴνων , καὶ πρὸς πολυκαρπίαν |
καταληκτικοῦ , ὃς γίνεται δάκτυλος . Τὸ γʹ ἀντισπαστικὸν διπλοῦν Φερεκράτειον : σύγκειται γὰρ ἐκ βʹ κώλων Φερεκρατείων , ὧν | ||
τὸ ζʹ τροχαικὸν δίμετρον ὅμοιον τῷ εʹ . τὸ ηʹ Φερεκράτειον λεῖπον μιᾷ συλλαβῇ . τὸ θʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον |
ἐσμὲν αὐτοὶ νῦν γε περιεπτισμένοι . καὶ ἀνεῖν δὲ τὸ πτίσσειν ἐλέγετο , ἀφ ' οὗ καὶ ἡ πτισάνη . | ||
, πέψαι , τὸ τελευταῖον παραθεῖναι . καὶ ἐκ τοῦ πτίσσειν καὶ ἁνεῖν ἡ πτισσάνη [ ] . ἀνέμοις θάλασσα |
ὃ τὰς λάταγας ἐγχέουσιν οὐκ ἄλλο τι ἂν εἴη ἢ ἐκπέταλον ποτήριον . ποτήριον δέ τι καὶ ἡ οἰνιστηρία . | ||
Λημνίαις εἴρηκε κακκάβους . καὶ πατάνη δὲ καὶ πατάνιον τὸ ἐκπέταλον λοπάδιον , ὅ τινες καλοῦσι , πατέλλιον , ἡ |
δʹ τὸν πρῶτον πόδα ἐπίτριτον τέταρτον , τὸν δὲ βʹ ἀμφίβραχυν . ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος μόνη . διπλάκεσσιν : | ||
ἐστιν , ἐς τὴν ἰαμβικὴν κατακλεῖδα περαιοῦται , τουτέστιν εἰς ἀμφίβραχυν ἢ βακχεῖον διὰ τὴν ἀδιάφορον : περαιοῦται μὲν γὰρ |
δίμετρα ἀκατάληκτα ἃ καλεῖται κρητικὰ δίρρυθμα . τὸ δὲ δʹ τροχαϊκὸν ἑφθημιμερὲς ὃ καλεῖται Εὐριπίδειον ἢ ληκύθιον , ὁ εʹ | ||
ἑξῆς δʹ ἰαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα , τὸ δὲ εʹ , τροχαϊκὸν ἑφθημιμερές . ὁ κζʹ ἰαμβικὸς στίχος τρίμετρος ἀκατάληκτος . |
ἰτέας ἢ κρανέας πάσσαλον ἔμπηξον . Τὸ δωρακινὸν ἐγκεντρίζεται εἰς δαμασκηνόν , καὶ εἰς ἀμυγδαλῆν καὶ εἰς πλάτανον , ἀφ | ||
ἡ μυρσίνη ἐνθεματίζεται εἰς ἰτέαν . τὸ βερίκοκκον ἐνθεματίζεται εἰς δαμασκηνόν , καὶ εἰς θάσιον . τὸ κίτριον μόλις δέχεται |
ἀντισπαστικῶν ἐπιμεμιγμένων ἐπιτρίτοις , διτροχαίοις , διϊάμβοις , χοριάμβοις καὶ βακχείοις κδʹ , τετρακώλους τὰς περιό - δους ἔχουσα . | ||
χοριαμβικῶν ἐπιμεμιγμένων διιάμβοις , ἐπιτρίτοις , ἀμφιβράχεσι , κρητικοῖς καὶ βακχείοις ιʹ , ὧν τὸ αʹ δίμετρον ἀκατάληκτον : τὸ |
δάκνει : διαφορητικὸν δ ' ἱκανῶς ἐστι καὶ ξηραντικόν . Ψιμύθιον ἐμπλαστικόν τε καὶ ἐμψυκτικόν ἐστι , καιόμενον δ ' | ||
τῆς ἑψήσεως . Μόλυβδος κεκαυμένος μεσούσης τῆς ἑψήσεως ἐμβάλλεται . Ψιμύθιον ἐμβάλλεται εἰς μὲν τὰς λευκὰς ἐμπλάστρους ἐπὶ τέλει , |
πρόβασις κατὰ τὴν ὀνομασίαν τοιαύτη τις ᾖ : ἐπιδίτριτος , ἐπιτριτέταρτος , ἐπιτετράπεμπτος , εἶτα ἐπιπένθεκτος καὶ παραπλησίως ἐπὶ τῶν | ||
εἶπον , τὸ δ καὶ τὸ γ . καὶ πάλιν ἐπιτριτέταρτος , τρίτον καὶ τέταρτον : καὶ ἐφεξῆς . λέγει |
, ὧν δημιουργεῖ τὸ Νεῖκος , τὸ τῆς Φιλίας ἔργον λῦον ἀεὶ καὶ διασπῶν : τοῦτον εἶναί φησιν ὁ Ἐμπεδοκλῆς | ||
καὶ πρὸς τὰ κατὰ περίοδον ῥίγη , θερμαῖνον καὶ κόπους λῦον καὶ ἀλγήματα ἄρθρων ὠφελοῦν . Ἀνθεμὶς ἢ λευκάνθεμον ἢ |
. Ὁ μέδιμνοϲ ἔχει ἡμίεκτα ιβʹ . Τὸ δὲ ἡμίεκτον χόαϲ μὲν βʹ , χοίνικαϲ δὲ δʹ . Ὁ δὲ | ||
ὁ ὀβολὸϲ ἔχει χα η . Τὸ Ἰταλικὸν κεράμιον ἔχει χόαϲ η , ὁ χοῦϲ # Ϛ , ὁ # |
διαφορήσει ταύτῃ τὸν τόνον . Οὗτοι μόνοι πάντων τῶν πυρετῶν στεγνόν εἰσι πάθος . Τοῦτο οὐκ ἀκαίρως προσέθηκεν ὁ Γαληνὸς | ||
δεῖ δ ' αὖ , ἐπειδὰν ταῦτα εἰσενεχθῇ εἰς τὸ στεγνόν , καὶ τοῦ σώσοντος ταῦτα καὶ τοῦ ἐργασομένου δ |
τῶν νώτων πεπληρωμένους ὁπλιτῶν καὶ μάχονται . ὅτι φοβοῦνται τοὺς χοίρους καὶ τοὺς μύας . κεφ . κϚʹ . περὶ | ||
, ὑποκοριστικῶς . ἀγλῖθας ] τὰς κεφαλὰς τῶν σκορόδων . χοίρους ἐγώνγα μυστικάς : διὰ τὸ ἐν τοῖς μυστηρίοις τῆς |
ὡς καὶ τοῦ ἰάμβου καὶ τοῦ τροχαίου καὶ τῶν λοιπῶν τετρασυλλάβων ποδῶν . ἐπὶ τῷ τέλει διπλῆ ἔξω νενευκυῖα . | ||
ποδῶν καὶ πεντασυλλάβους καὶ ἑξασυλλάβους . διαλύονται γὰρ καὶ τῶν τετρασυλλάβων ποδῶν αἱ μακραὶ συλλαβαὶ εἰς δύο βραχείας . ἔοικε |
δύο γενέσεις Χαρίτων ὑποτίθεται , πρεσβυτέρας καὶ νεωτέρας : διὸ συγκριτικῶς λέγει ὁπλοτεράων . . χειρὶ δὲ τῇ ἑτέρῃ : | ||
αὐτῷ τὸ προοίμιον βούλεται ἢ τεσσάρων ὄντων τῶν ἱερῶν ἀγώνων συγκριτικῶς ἐπιδοξότερον τὸν Ὀλυμπιακὸν ἀποφῆναι . οἰκειότατα δὲ καὶ τὴν |
δίδασκε καὶ κόλαζε : διπλῆ καὶ ἔκθεσις εἰς ἰάμβους τριμέτρους ἀκαταλήκτους ηʹ . κόλαζε : ἀντὶ τοῦ ” παίδευε “ | ||
σύστημα κατὰ περικοπήν . διπλῆ ἡ εἴσθεσις εἰς ἰάμβους τριμέτρους ἀκαταλήκτους κγʹ . ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι κγʹ , ὧν τελευταῖος |
ἐννέα , καὶ ἡ ἐπῳδὸς κώλων ἐννέα . τὸ αʹ ἐγκωμιολογικὸν δίμετρον καταληκτικόν . τὸ βʹ προσοδιακὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ | ||
ἡ στροφὴ καὶ ἀντίστροφος κώλων ὀκτώ . τὸ αʹ Πινδαρικὸν ἐγκωμιολογικὸν , τὴν τελευταίαν συλλαβὴν μεταθὲν εἰς τὴν πρώτην . |
θʹ ἀναπαιστικὸν ἰσοκατάληκτον . τὸ ιʹ ἀπὸ ἰαμβικῆς βάσεως εἰς χοριαμβικήν . τὸ ιαʹ δακτυλικὸν ἑφθημιμερές . τὸ ιβʹ γλυκώνειον | ||
συζυγίαν ἔχει τροχαϊκὴν ἑξάσημον ἢ ἑπτάσημον , τὴν δὲ δευτέραν χοριαμβικήν , τὴν δὲ κατάκλειδα ἐξ ἰάμβου καὶ τῆς ἀδιαφόρου |
] κατὰ δὲ τὰς βάσεις ἡ δακτυλική βάσις καλεῖται ἡ κατάληξις τῶν κώλων , μεταφορικὴ δέ ἐστιν ἡ λέξις ἀπὸ | ||
σάλπιγξ , σφίγξ . Ἰστέον δέ , ὅτι ἄλλο ἐστὶ κατάληξις καὶ ἄλλο ἐπιφορά . Κατάληξις μέν ἐστιν , ὅταν |
ἀκοῆς , ἀλλὰ τοὺς διαλύειν αὐτὰ δυναμένους εἰς τόνους καὶ ἡμιτόνια . πῶς ἂν οὖν τι περὶ ἀρχῶν μετὰ ἀποδείξεως | ||
τόνον καὶ τόνον μελῳδῶ πάλιν τοῦ ἑνὸς τόνου τὰ δύο ἡμιτόνια ἐν τρισὶ φθόγγοις , δυσὶ δὲ διαστήμασιν ἀναβαίνων τῇ |
παρέπεται ἐν τοῖς τοιούτοις , δὸς ἵνα γράψω , ἵνα γράψῃς , ἵνα γράψῃ : Θέων διακινεῖ ἵνα ὑγιάνῃ , | ||
κλάδῳ τοῦ δένδρου . ὁμοίως κατέχει τὸν καρπόν , ἐὰν γράψῃς καὶ προσδήσῃς εὐφυῶς τῷ δένδρῳ , ταῦτα : Καὶ |
ὀκτώ , ὥς φησι Μένανδρος ἐν Βοιωτίᾳ : οὐκ ἔστιν ἑκτεὺς τοῦτο , μὰ τὸν Ἀσκληπιόν . καὶ Ἀριστοφάνης : | ||
πλοῦτος δὲ πολλῶν ἐπικάλυμμ ' ἐστὶν κακῶν . οὐκ ἔστιν ἑκτεὺς τοῦτο , μὰ τὸν Ἀσκληπιόν . πεντεκτένους μὲν καὶ |
τροχαϊκὴν ἀλλὰ ἰαμβικὴν καὶ μὴ ἐν τῇ αʹ χώρᾳ τὸν σπονδεῖον ἀλλ ' ἐν τῇ βʹ . Τὸ ιϚʹ ἐπιωνικὸν | ||
πυρριχίου : τρέπει δὲ πολλάκις ἐν τῇ πρώτῃ διποδίᾳ τὸν σπονδεῖον εἰς ἴαμβον κατὰ πᾶν μέγεθος μέτρου . πρόεισι δ |
τῶν Ἄλπεων : τὸ γὰρ τράνς σημαίνει τὸ πέραν . Τράπεζα , πόλις Ἀρκαδίας ἐγγὺς Τρικολώνων . οἱ πολῖται Τραπεζεῖς | ||
χέεσθαι πάρεξ τῆς ὄψεως , ἔνθεν κᾀκεῖθεν καὶ ὄπισθεν . Τράπεζα : διὰ τὸ ἀεὶ τρέπεσθαι : ἤγουν συστέλλεσθαι . |
ἑφθημιμερὲς ἐκ παιῶνος δʹ καὶ βακχείου : τὸ γʹ τρίμετρος ὑπερκατάληκτος ἐκ διιάμβου , παιῶνος αʹ , ἐπιτρίτου γʹ καὶ | ||
οἶμαί σοι δὲ ταῦτα μεταμελήσειν , ὃς μόνος ἐστὶ τρίμετρος ὑπερκατάληκτος . τί δῆτα ; πότερον : σύστημα κατὰ περικοπὴν |
χοίνικας βρέξας , ἐπειδὰν μαλθακοὶ ὦσι διατρωγόμενοι , ἰσχυρῶς ποιῆσαι λείους ἐν ὅλμῳ ἢ ἐν θυΐῃ : ἔπειτα ἐπιχέαι ὕδατος | ||
ὕδατι , κλύζειν . Ἢ κόκκους κνιδίους ὅσον ἑξήκοντα τρίψας λείους , ἐπιχέας τε μέλι καὶ ἔλαιον καὶ ὕδωρ , |
δὲ κἀνταῦθα τῶν μειζόνων λόγων γίνεται τετράχορδον παρὰ τὸ σύντονον διατονικὸν ὁμαλώτερον ἐκείνου καὶ καθ ' αὑτὸ καὶ ἔτι μᾶλλον | ||
ἐστι τρία τὰ προειρημένα . πᾶν οὖν ἔσται μέλος ἤτοι διατονικὸν ἢ χρωματικὸν ἢ ἐναρμόνιον ἢ κοινὸν ἢ μικτὸν ἐκ |
τὴν βάσιν : οἷον εἰ ἐκκειμένου μὲν ἑνὸς δακτύλου , διμέτρου δὲ ἀναπαιστικοῦ κατὰ μέσον πέσοι σπονδεῖος , ἄδηλον πότερα | ||
δέ ἐστι παρὰ Ἀρχιλόχῳ ἀσυνάρτητον ἐκ δακτυλικοῦ πενθημιμεροῦς καὶ ἰαμβικοῦ διμέτρου ἀκαταλήκτου ἀλλά μ ' ὁ λυσιμελής , ὠταῖρε , |
ὅμοιον εἴη τῷ τῆς ἀντιστροφῆς ἤτοι δίμετρον : τὸ Ϙʹ ἀντισπαστικὸν ἐξ ἀντισπάστου καὶ κρητικοῦ ἤτοι ἀμφιμάκρου : τὸ ζʹ | ||
καταληκτικόν . τὸ ηʹ ἰαμβικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ θʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ ιʹ τὸ αὐτό . τὸ |
, ὃ δηλοῖ τὸ δαψιλῶς , τινὲς μὲν διὰ δύο δδ ἐκφέρουσιν , ἄλλοι δὲ δι ' ἑνός . ἀδηφάγος | ||
” . οἱ Μεγαρεῖς δὲ τρέπουσι τὸ ζ εἰς δύο δδ . Γ ἀκούετον δή , ποτέχετ ' ἐμὶν τὴν |
. διά τοι τοῦτο καὶ πολλάκις στρατιὰν πέμπων ὁ βασιλεὺς ἐληίζετο τὴν αὐτῶν κατατρέχων τε καὶ λείαν ὅτι πλείστην ἀπάγων | ||
ὥσπερ ὀφθαλμῷ . Περσεὺς δ ' ἀνὴρ φυγὰς ἐξ Ἄργους ἐληίζετο τὰ κατὰ θάλασσαν ἔχων πλοῖα καὶ ἰσχύν τινα περὶ |
. , . * . Βάκηλος : εἰς μὲν τὸ λεξικὸν τὸ Ῥητορικὸν εὗρον σημαῖνον οὕτως : μέγας μέν , | ||
+ . . Βαία . βάκηλος : εἰς μὲν τὸ λεξικὸν εὗρον σημαῖνον οὕτω : μέγας , καὶ τροπῇ τοῦ |
γὰρ κακοῦ τού μοι δοκεῖ . τραπόμενον εἰς τοὔψον λαβεῖν ὀσμύλια καὶ μαινίδια καὶ σηπίδια . κακῶν τοσούτων ξυνελέγη μοι | ||
γὰρ κακοῦ τού μοι δοκεῖ . τραπόμενον εἰς τοὔψον λαβεῖν ὀσμύλια καὶ μαινίδια καὶ σηπίδια . κακῶν τοσούτων ξυνελέγη μοι |
μεʹ . τὸ δὲ μέτρον καλεῖται εὐπολίδειον : ἔστι δὲ ἐπιχοριαμβικόν , οὗ τὸ τροχαϊκὸν μέρος οὐ κατὰ τάξιν δέχεται | ||
ἀντίστροφος κώλων θʹ . τὸ αʹ τροχαϊκὸν ἐπίτριτον , ἢ ἐπιχοριαμβικόν . τὸ βʹ ἰωνικὸν ἀπ ' ἐλάσσονος , τρίτου |
ἀπόντων προσδοκίαν τελεσφορουμένην σχήσειν , τοῦ θεοῦ τὸν ἀπεριόριστον καὶ ἀπερίγραφον πλοῦτον αὑτοῦ διὰ τοὺς ἀξίους καὶ τοῖς ἀναξίοις δωρουμένου | ||
τις οὕτως βεβαιώσαιτο , ὡς περὶ τοῦ τὸ σοφίας γένος ἀπερίγραφον καὶ ἀτελεύτητον εἶναι . καλὸν μὲν οὖν καὶ ἀνωμότῳ |
τοὺς ἄρρενας τοῖς ἐχεοδήκτοις ἄκος εἶναι συνεχῶς ἐφαπτομένους ὥσπερ τοὺς ἐπῳδούς , πρῶτον μὲν τὸ πελίωμα εἰς ἑαυτοὺς μεταφέροντας , | ||
καὶ τῆς Ἀθηναίων πολιτείας ἔπη πεντακισχίλια , καὶ ἰάμβους καὶ ἐπῳδούς . Ἐπὶ δὲ τῆς εἰκόνος αὐτοῦ ἐπιγέγραπται τάδε : |
κώλων ηʹ . ἄνια ] † λυπηρὰ ἢ ἀθεράπευτα . ψάλλ ' ] τέμνε , κόπτε . ἔθειραν ] τὴν | ||
νόμους . πρὸς Ἄρειον δὲ τὸν ψάλτην ὀχλοῦντά τι αὐτὸν ψάλλ ' ἐς κόρακας ἔφη . ἐν Σικυῶνι δὲ πρὸς |
γρηὸς ὀδυρομένης . ἡ γὰρ εἰς ηυς εὐθεῖα δισύλλαβος γενικὴν τρισύλλαβον ἀποτελεῖ , καθάπερ ἡ γένυς τῆς γένυος . ἀποτελεῖ | ||
καὶ τὰ λοιπά : τὸ ἰῶτα μόνον ἐκ πάντων καὶ τρισύλλαβον καὶ προπερισπώμενον : καὶ ἐχρὴν αὐτὸ προπαροξύνεσθαι , ἀλλ |
τελείου τέθεικε τοὔνομα εἰπών : τοὺς μὲν ὀρεινόμους ὑμῶν ποιήσει δέλφακας ὑλιβάτους , τοὺς δὲ πάνθηρας , ἄλλους ἀγρώστας λύκους | ||
παχεῖαν καὶ μεγάλην οὐράν : τοὺς γὰρ μείζονας λοιπὸν χοίρους δέλφακας ἐκάλουν . ἅμα δὲ καὶ ὡς ἐπὶ κόρης παίζει |
τὸ ηʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ θʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ ιʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον : ἰδίως δὲ | ||
τὸ βʹ τροχαϊκὸν μονόμετρον ὑπερκατάληκτον . τὸ γʹ Ἰωνικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ δʹ χοριαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον . τὸ εʹ |
, ὅ ἐστιν τὸ φοβεῖσθαι . ζήτει εἰς τὸ Ὀνοματικὸν Γεωργίου τοῦ Χοιροβοσκοῦ . Λάταυρος : τὸ ἱμάτιον : ἀναλογεῖ | ||
τὸ Μενέλαος οὕτω καὶ τὸ Θεόδωρος , Θεοδώρου καὶ Γεώργιος Γεωργίου . Ἀλλ ' ἤδη καὶ αὐτῶν ἀρξόμεθα τῶν κανόνων |
καὶ μέγεθος μεγέθει , οὕτω καὶ ῥοπὴ ῥοπῇ : οἷον μνᾶ πρὸς μνᾶν καὶ πρὸς τάλαντον ἴση ῥηθείη καὶ ἄνισος | ||
νήσων μία Ἄνδρος . . . . μνῶν ] ἡ μνᾶ ἐστι μέγιστον τῶν τοῦ ταλάντου μερῶν , ὡς εἰς |
ἄκτιον : τὸν περὶ τοὺς πετρώδεις αἰγιαλοὺς διάγοντα . τὰν βαίταν : τὰ ἐκ κωδίων συνερραμμένα περιβόλαια καλοῦσι βαίτας , | ||
τὸν Πᾶνα τὸν ἄκτιον , οὐ τέ γε Λάκων τὰν βαίταν ἀπέδυς ' ὁ Καλαιθίδος : ἢ κατὰ τήνας τᾶς |
καὶ Τρύφων ἐν τῷ δευτέρῳ Περὶ Ἀττικῆς προσῳδίας : τὸ βαρυτονούμενον γὰρ τὸ φυτὸν παρὰ τοῖς παλαιοῖς ? , [ | ||
δύο συλλαβὰς βαρυτονεῖται κατὰ τὸ υ , μὴ ὀξυτονούμενα ἀλλὰ βαρυτονούμενον τὸ στοιχεῖον ἔχοντα , οἷον κορδύλη , Δαμύλη , |
τὴν λέξιν καὶ τὴν συνθήκην οὐκ ἀνάρμοστον , ὡς ἂν παίωνας εἶναι καὶ ἡρῴους τοὺς πλείστους , ἐξ ὧν εὔογκος | ||
ὁμοίως . τὰ μέντοι τῆς ἀντιστροφῆς ἀντ ' Ἰωνικῶν ἔχει παίωνας δευτέρους . τὰ τελευταῖα Ἰωνικὰ ἡμιόλια ἤτοι δίμετρα βραχυκατάληκτα |
' αὖτ ' ἐς ταλάρους ἐφόρευν . παρὰ δέ σφισιν ὄρχος χρύσεος ἦν , κλυτὰ ἔργα περίφρονος Ἡφαίστοιο , [ | ||
τοῦ οἴγειν καὶ ἀνοίγειν . ὄγμος ἡ τάξις , ὁ ὄρχος . ἄλλοι δὲ ὄγμον τὸ γεωργικὸν ἐργαλεῖόν φασιν . |
γὰρ χρόνου ἐστὶ τοῦ γενικωτάτου ἐμπεριεκτικόν , οὐ τέμνον τὸ ἐπιμεριζόμενον τοῦ χρόνου , διῆκον μέντοι δι ' ὅλου , | ||
ποιηταῖς . ἐμπεριληπτικὸν καθεστὼς θεῶν καὶ ἀνθρώπων τὸ ἄλλοι καὶ ἐπιμεριζόμενον εἰς τὸν Δία ἀπαιτήσει τὸ ἄρθρον : οὐ μὴν |
εἶπεν , εἶτα ἐπάγει διὰ τί . καὶ ἔστι τὸ Ἰσοκρατικὸν , ἐὰν ᾖς φιλομαθὴς , ἔσῃ πολυμαθής . . | ||
ἐν τοῖς οἴκοις τῶν ἑτέρων συνεχῶς φαινομένους , παρὰ τὸ Ἰσοκρατικὸν [ , ] τὰς ἐντεύξεις μὴ ποιοῦ πυκνάς : |
, τὸ δὲ καὶ ἀποδέχεται . † ἐν εἰσθέσει δὲ ἰαμβικὴν τὴν “ ἄληθες ὦπίτριπτε ” . Γ καὶ συκοφάντης | ||
: ἔστι γὰρ ἐκ χοριαμβικοῦ ἐπιμίκτου , τοῦ τὴν δευτέραν ἰαμβικὴν ἔχοντος καὶ τροχαϊκοῦ ἑφθημιμεροῦς : Εὔιε κισσοχαῖτ ' ἄναξ |
τὰς πηγὰς τοῦ Νείλου βουλόμενον εὑρεῖν : καὶ ἄλλους δὲ ἀδίψους ἀσκῆσαι τοὺς ἐρευνησομένους τὰς ἐν Λιβύῃ ψάμμους , ὧν | ||
ἀναγαργάριζε φοίνικας δηλονότι καὶ φακήν . [ Εἰς τὸ τηρεῖν ἀδίψους ἀεί ποτε . ] Γλυκυῤῥίζης χυλὸν πότιζε ἢ ἀνδράχνης |
τε σύνοδος ἐκείνη λαμπρότατα φαίνεται τό τε τρίτον εὖ ποιοῦν ἠκολούθηκεν . εὐθυμοῦνται μὲν αἱ πόλεις , ἀνθοῦσι δὲ οἱ | ||
πράττειν εἰδώς , τῷ δὲ βούλεσθαι τὸ δύνασθαι καλῶς ποιοῦν ἠκολούθηκεν ὑπάρχον μὲν καὶ πάλαι , νῦν δὲ ηὐξημένον : |
υπʹ , νομίσματα ζʹ ʂ . Τὸ τάλαντον ἄγει λίτρας ρκεʹ , νομίσματα ͵θ . Ἔστι δὲ ὁ κύαθος # | ||
[ ἐκ στίχων ] ἀναπαιστικῶν τετραμέτρων καταληκτικῶν ⌈ καὶ ἀκαταλήκτων ρκεʹ , ὧν τελευταῖος διὰ τοὺς ἵππους τοὺς κοππατίας καὶ |
πετύσω καὶ συγκοπῇ πτύσσω : ἄλλο γὰρ οὐ σημαίνει τὸ πτύσσω , εἰ μὴ τὸ ἐπιπίπτειν ἕτερον πρὸς ἕτερον . | ||
πανταχοῦ καὶ παρὰ πᾶσι σπειρόμενοι . Πυκνός . παρὰ τὸ πτύσσω , πτυκνὸς καὶ πυκνός . Πτερόν . πέτω πετερὸν |
Τὸ αʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον . ἔχει δὲ συνεκφώνησιν ἤτοι συνίζησιν τὸ αʹ κῶλον τῆς αʹ στροφῆς . Τὸ βʹ | ||
τὸ ἕβδομον δακτυλικὸν πενθημιμερές . τὸ ὄγδοον χοριαμβικὸν ἡμιόλιον , συνίζησιν ἔχον εἰς τὸ Θρηϊκία , διὰ τὸ ἡμιόλιον εἶναι |
ἀπὸ μὲν τοῦ σιϚ ἐπιτείνουσιν τόνον καὶ ποιοῦσι τὸν σμγ ἐπόγδοον ὄντα τοῦ σιϚ καὶ τῷ κζ ὑπερέχοντα . ἐπεὶ | ||
ἐπιτείνουσι τόνον καὶ ποιοῦσι τὸ ἐπόγδοον αὐτοῦ τὸν ψκθ , ἐπόγδοον ὄντα τοῦ χμη , ἐπειδὴ περιέχει αὐτὸν καὶ τὸν |
τὸ πρῶτον ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον , ἔχον τὸν πρῶτον πόδα ἀνάπαιστον , τὸν δὲ δεύτερον τρίβραχυν . ἑξῆς δύο καὶ | ||
' ἐκφωνῶν * ἠιόνες * : τὸ γὰρ ἰαμβικὸν καὶ ἀνάπαιστον δέχεται πόδα , οἷός ἐστιν οὗτος , καὶ δάκτυλον |
ἢ δέρρεσι κεχαλασμέναις , καὶ παρέσκεπται . Καὶ ἔστι τὸ ὑπογεγραμμένον σχῆμα τοῦ μεγάλου πύργου : τούτου γὰρ ἡ χρεία | ||
μάχεσθαι τάξει κατὰ μέτωπον , μίαν ἔχουσι , κατὰ τὸ ὑπογεγραμμένον πρῶτον σχῆμα . Ὑπεθέμην καὶ ὡς ὀρθογραφεῖται , ἵνα |
ἀνθρώπων τυγχάνοντας . κέκτηνται γὰρ ἄργυρον καὶ χρυσὸν πλεῖστον . μονοσιτεῖν τε αὐτοὺς ἀεὶ λέγει διὰ μικρολογίαν , ἐσθῆτάς τε | ||
ἐκπονεῖν οὐδαμοῦ ἐπιτηδεύεται . καὶ μὴν πρόσθεν μὲν ἦν αὐτοῖς μονοσιτεῖν νόμιμον , ὅπως ὅλῃ τῇ ἡμέρᾳ χρῷντο εἰς τὰς |
. ἡ δὲ Ἀλεξανδρινὴ μνᾶ ἄγει # κʹ , τουτέϲτιν ὁλκὰϲ ρξʹ . Τὸ κεράμιον ἄγει λι πʹ . Ἡ | ||
κατὰ μὲν τὴν ἰατρικὴν χρῆϲιν ἄγει # ιϚʹ , τουτέϲτιν ὁλκὰϲ ρκηʹ : κατὰ δὲ τὴν Ἰταλικὴν [ μνᾶ ] |
παροξυϲμοῖϲ ὑποϲτέλλεϲθαι . ” διὰ ταύτηϲ τῆϲ λέξεωϲ πάνυ διδάϲκει θεραπευτικὸν καὶ τεχνικὸν τὸ ἐπικειμένου βαρυτέρου παροξυϲμοῦ μὴ δεῖν παρατιθέναι | ||
Δία τὸν Ὀλύμπιον καὶ τὴν Ἀθηνᾶν , οὐδαμῶς . παιδισκάριον θεραπευτικὸν δὲ λόγου τάχιον , ἀπαγέσθω δέ τις ἢ ἄρ |
ἐπιμελείας καὶ πόῤῥω τοῦ τῆς τέχνης ἤδη προεληλυθότος ἐστίν . Ἐχόμενον δὲ τούτων ἐστὶ καὶ κατὰ στρατιὴν γινομένων τρωμάτων χειρουργίη | ||
εἰρῆσθαι οὕτως ὡς μηδέπω τῶν καθ ' ἕκαστα τεθεωρημένων . Ἐχόμενον δ ' ἂν εἴη τῶν εἰρημένων τὸ καθόλου λεγόμενον |
δὲ , ὅτι τὰς λεγομένας στάσεις φησὶν , οὐ γὰρ συντίθεται Μινουκιανῷ τὴν στάσιν ἀπὸ τούτου εἰρῆσθαι ἐτυμολογοῦντι , ἀπὸ | ||
μὲν ἔξωθεν ἀκροβολισμοὺς τῶν ἐραστῶν εἰς πεῖραν φέρει καὶ ἄφνω συντίθεται τοῖς νεύμασιν : ἐὰν δὲ αἰτήσῃς τὸ ἔργον προσελθών |
τὸ ἰαμβικὸν μέτρον καὶ ἄριστά γε εἰδέναι τί ἐστι τὸ ἰαμβικόν , οὕτως ἔχει καὶ ἐπὶ τῶν μελῳδουμένωνοὐ γὰρ ἀναγκαῖόν | ||
. Καὶ ἀπορήσεις ἐντεῦθεν , πῶς ἐπεὶ καὶ τὸ Δημοσθένης ἰαμβικόν ἐστιν ὄνομα , ἅτε τὴν παραλήγουσαν βραχεῖαν ἔχων , |
κοτύλη χήμας μεγάλας α # , μύστρα μεγάλα γ , ὀξύβαφα δὲ δ , κυάθους δὲ Ϛ , χήμας μικρὰς | ||
μέγα μύϲτρον κυάθουϲ τρεῖϲ . Ἡ κοτύλη καὶ τὸ τρυβλίον ὀξύβαφα δύο . Ὁ ξέϲτηϲ κοτύλαϲ δύο . Ὁ χοῦϲ |
ἀλλ ' οὐκ ἔχετε τὸν τετυπωμένον δεῖξαι : τόν γε τυπούμενον δείξατε , τὸν ἐπὶ ταῦτα κεκλικότα . εὐεργετήσατέ με | ||
ἀέρι . δεῖ γὰρ ἔχειν πυκνότητα καὶ μὴ θρύπτεσθαι τὸ τυπούμενον , ὥσπερ καὶ αὐτὸς λέγει παραβάλλων τοιαύτην εἶναι τὴν |
καὶ ἐπὶ γενικῆς καὶ ἰχθύος κλίνεται διότι μονογενὲς καὶ οὐ τριγενές ἐστιν . Ἐπὶ μόνου γὰρ ἀρσενικοῦ εὑρίσκομεν ὁ ἰχθύς | ||
, εἰ ἔστι τριγενὲς τὸ πρέσβυς : εἰ γάρ ἐστι τριγενές , διὰ τοῦ ε καὶ ο μόνως ἐστί : |
ιβʹ : τὸ ιηʹ ὅμοιον τῷ ιϘʹ : τὸ γὰρ θι κοινή ἐστι συλλαβὴ ὡς λῆγον εἰς μέρος λόγου . | ||
στοιχεῖα τέμνεται εἰς τὸ Ζ καὶ Η , ἡ δὲ θι εἰς τὸ Θ καὶ Ι . Ὁ μὲν οὖν |
ταχινόν : ἢ ὄρθριοι καὶ ἐγειρόμενοι , ἢ ὄρθριον καὶ πρωϊνόν . τέκεσς ' : ἀηδόνος : Πρόκνη καὶ Φιλομήλη | ||
λειανθὲν τῆς θριδακίνης μέλαν Ψυχρῷ νάματι συγκερασθὲν εἰς πόμα Τὸ πρωϊνόν τε καὶ τὸ πρὸς τὴν ἑσπέραν Συνουσίαν παύει τε |
κἂν γὰρ ἡ ἀποφατικὴ ᾖ ἐνδεχομένη , διὰ τὸ πάλιν μεταλαμβάνεσθαι τὴν ἀποφατικὴν εἰς καταφατικὴν καὶ ὁμοιοσχήμονας γίνεσθαι τὰς προτάσεις | ||
, οὔτε εὐδοκίμους , οὔτε ἀποδεχομένους , παρὰ τὸ μήτε μεταλαμβάνεσθαι , μήτε ἐν ταὐτῷ κατοικεῖν τόπῳ , εὐνοητικῶς μέντοι |
κωλικοὺς παύει . ἐὰν δὲ μετὰ οἰνομέλιτος ἐκζεσθῇ καὶ ποτίσῃς λιθιῶντας στραγγουριῶντας καὶ νεφριτικούς , ἀπαλλάξεις τοῦ πόνου . πινέτωσαν | ||
τὰ ἰοβόλα , μετ ' οἴνου . Συντίθεται δὲ πρὸς λιθιῶντας , διὰ τοῦ τραγείου αἵματος ἀντίδοτος τοιαύτη . Σίνωνος |
ιγ λεπτῶν ι , καὶ τὰς πρὸς ταῖς ἡμέραις ὥρας περιλειφθείσας μέρισον ὁμοίως εἰς τὸ ὡριαῖον δρόμημα αὐτῆς , ὅ | ||
πλείω : ἐγὼ μὲν γὰρ τὰς τριακοσίας δραχμὰς ἔλαβον τὰς περιλειφθείσας ἀπὸ τῆς τιμῆς τοῦ χωρίου , καὶ οἰκίδιον ὅ |
ἔγχυτος , ἔνθρυπτα , στρεπτοί , νεήλατα , κοτυλίσκος , φθοῖς καὶ φθοίδια , ἐπίχυτος , θρυμματίδες : ἦν δὲ | ||
θεοῦ γενέθλιον : καὶ πολύφθοον ὀνομάζουσιν οὐ διὰ τὸ πέττεσθαι φθοῖς , ἀλλὰ πολυπευθῆ καὶ πολυμάντευτον οὖσαν . ὀψὲ γὰρ |
ὀξυπόρῳ τινὶ ἔμιξαν . καθόλου δ ' ἐπὶ πάντων τῶν δραστικῶς καθαιρόντων ἀπαγορεύομεν τοῖς φαρμακευομένοις ὑπνοῦν μέχρι παντελοῦς καθάρσεως . | ||
δὲ πολλὴ καὶ νομώδης εἴη ἡ διάβρωσις , θαυμαστὸν ὅπως δραστικῶς βοηθεῖ , ὡς καὶ πολλάκις ἀπιστηθῆναι ὅτι ἦν κακόηθες |
γνώσει ἡμῶν ὥρισται τὰ ἄτομα . Ἐνταῦθα δηλοῖ τὸ πρῶτον διαιρετικὸν παράγγελμα τὸ λέγον δεῖν τὰς διαιρέσεις ἀπὸ τῶν γενικωτάτων | ||
τὸ εἰδέναι τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ ψεῦδος , εἶτα τὸ διαιρετικὸν , ἔπειτα τὸ ὁριστικὸν , εἶτα τὸ ὑποκείμενον , |
] ὥσπερ ἐν στροφῇ καὶ ἀντιστρόφῳ στροφὴ καὶ ἀντίστροφος καὶ ἐπῳδὸς συστήματα μέτρων ἐστὶν ἐν κωμικοῖς καὶ τραγικοῖς καὶ λυρικοῖς | ||
μονοστροφικῷ : ἐκ γʹ γὰρ περιόδων ἐστὶ τῶν αὐτῶν , ἐπῳδὸς δὲ οὐκ ἔστιν . Αὕτη ἡ ᾠδὴ ἐν μὲν |
, φασίν , ὀρνίθων γένος , τοὺς καλλιμόρφους καὶ περιβλέπτους ταὧς . Πῶς γὰρ ἄν τις εὐγενὴς γεγὼς δύναιτ ' | ||
δ ' ἰχθῦς ἐν μέσοισι τηγάνοις . Καὶ γὰρ ὁ ταὧς διὰ τὸ σπάνιον θαυμάζεται . Καὶ γὰρ πόσῳ κάλλιον |
μὲν Νίκανδρόν ἐστι τὸ θαλάσσιον αἰδοῖον , Ἡρακλείδης δὲ τὰς καρίδας . Ἀριστοτέλης δὲ ἐν τῷ περὶ ζῴων μορίων φησί | ||
τὸν αἰπόλον . Πλὴν ἅπαξ πότ ' ἐν Φαίακος ἔφαγον καρίδας . Διόνυσε χαῖρε . μή τι πέντε καὶ δύο |
γὰρ οὐκ ἀναλίσκεται ὥσπερ χρυσίον , ἀλλ ' εἰ διδῷτο ἐξητασμένως , ἀπείρως παραμένει καὶ τῷ δόντι καὶ τῷ λαβόντι | ||
τὸ ἐγχείρημα καὶ τὴν πρᾶξιν ἐμφαίνων . ἄγαν δ ' ἐξητασμένως ἐπὶ μὲν τοῦ κτήνους εἶπεν : „ ἐὰν δὲ |
. ἀτεχνῶς ] ἐκ παντὸς τρόπου . Γ ] τοῦτο παρατέλευτον λέγεται . πάντα ⌈ σοι , φησίν , δίδωμι | ||
φησί , τὰ εἰς ρ βραχύτονα ἔχοντα τὴν ει δίφθογγον παρατέλευτον μετατιθέντες τὸ ι εἰς ἕτερον ρ προφέρονται τὸ κείρω |