| ] κατὰ δὲ τὰς βάσεις ἡ δακτυλική βάσις καλεῖται ἡ κατάληξις τῶν κώλων , μεταφορικὴ δέ ἐστιν ἡ λέξις ἀπὸ | ||
| σάλπιγξ , σφίγξ . Ἰστέον δέ , ὅτι ἄλλο ἐστὶ κατάληξις καὶ ἄλλο ἐπιφορά . Κατάληξις μέν ἐστιν , ὅταν |
| ἄρα πυρός : διπλῆ καὶ ἐν εἰσθέσει περίοδος τοῦ χοροῦ παιωνικὴ ἑπτάκωλος , ἔχουσα τρίρρυθμα πρῶτον , δεύτερον , τρίτον | ||
| καὶ μέτριος , καὶ ὁποῖος συγκεκραμένος . ἡ μὲν δὴ παιωνικὴ ἐν τοῖς μεγαλοπρεπέσι σύνθεσις ὧδ ' ἄν πως λαμβάνοιτο |
| τῆϲ τῇ τήν ὦ . Ἀντωνυμία ἐϲτὶ λέξιϲ ἀντὶ ὀνόματοϲ παραλαμβανομένη , προϲώπων ὡριϲμένων δηλωτική . Παρέπεται δὲ τῇ ἀντωνυμίᾳ | ||
| . Θεραπεία δὲ καὶ τούτων κοινὴ ἡ ἐπὶ παντὸς ῥευματισμοῦ παραλαμβανομένη . Πρῶτον μὲν οὖν ἐπὶ ἡσυχίας καὶ ὀλιγοσιτίας καὶ |
| ἔστιν αὕτη ἡ τοῦ κάλως κάλωος κλίσις , ἀλλ ' ἐπέκτασις : ἔστι γὰρ ὁ κάλως τοῦ κάλω ἀττικῶς , | ||
| ἀλλὰ τηλικουτοισί καὶ τοιουτοισί : κατὰ πτῶσιν γὰρ γίνεται ἡ ἐπέκτασις , οἷον τοιοῦτοι καὶ τηλικοῦτοι , τοιουτοιΐ καὶ τηλικουτοιΐ |
| ἀποδείξει ἐμπεριέχεται , ὡς μεμαθήκαμεν : ἀπόδειξις γάρ ἐστιν ἀντεστραμμένη ἀνάλυσις . Πῶς ἀνωτέρω μὲν εἶπεν ἀναγκαίαν τὴν γνῶσιν τῶν | ||
| τε ἐπαγωγὴ μαρτυρεῖ τὸ φθειρόμενον σύνθετον δεικνῦσα : καὶ ἡ ἀνάλυσις δέ : οἷον εἰ ἡ φιάλη εἰς τὸν χρυσόν |
| ἓν ἀσωματότητα , ὅτι ἡ μὲν ὕλης ἐστὶν εἰκών , διαιρουμένη καὶ τεμνομένη καθάπερ ἐκείνη , τριὰς δὲ στερεοῦ σώματος | ||
| καὶ γὰρ τότε εἰ ἔχεις καὶ ἕτερον , ἡ ἔξοδος διαιρουμένη εἰς δύο τῶν παίδων ζημίαν σοι ποιεῖ : οὕτως |
| ̈ . . γένος δέ ἐστι πλειόνων καὶ ἀναφαιρέτων ἐννοημάτων σύλληψις , οἷον „ ζῷον „ : τοῦτο γὰρ περιείληφε | ||
| τῆς μήτρας ἐπὶ μόνων τούτων ἐστίν , οἷον κάθαρσις , σύλληψις , ἀπότεξις * * * * * * * |
| πολλῶν . ὅθεν καὶ κανόνα τινὰ καὶ ἐπὶ ταύτης τῆς πλοκῆς παραδίδωσιν , πότε δυνατόν ἐστι τὰ ἅμα λεγόμενα καὶ | ||
| ἐστὶν εἶδος . Θεόδωρος δ ' ἐν Ἀττικαῖς Γλώσσαις στεφάνων πλοκῆς γένος παρὰ Πλάτωνι ἐν Διὶ Κακουμένῳ . εὑρίσκω δὲ |
| καὶ τὴν ἐκ τῆς συνεμπτώσεως πλάνην προανελόντας τὸν προσήκοντα τῆς κλίσεως ἀποδιδόναι λόγον . Εἰλήφθω δὲ παραδείγματα τὸ πλεῖον , | ||
| λῆγον , ὃ οὐ πάντως κλίσεως ἔτυχε . καὶ ἕνεκα κλίσεως καὶ συντάξεως τὸ μὲν πτύξ ὄνομά ἐστιν , ἐπεὶ |
| ιʹ χοριαμβικὸν ἑφθημιμερές . αʹ χορίαμβος δίμετρος ἀκατάληκτος . βʹ χορίαμβος δίμετρος καταληκτικός . γʹ ἴαμβος πενθημιμερής . δʹ ἀπὸ | ||
| χοριαμβικὸν † δίμετρον . τὸ ιʹ χοριαμβικὸν ἑφθημιμερές . αʹ χορίαμβος δίμετρος ἀκατάληκτος . βʹ χορίαμβος δίμετρος καταληκτικός . γʹ |
| ' εἰς τὸ ἀμυνέμεναι καὶ τιμωρῆσαι δοτικῇ , ὅ τι κατάχρησίς ἐστιν . Ἄλλως : τὸ ἀμύνω ποτὲ μὲν λαμβάνεται | ||
| ' εἰς τὸ ἀμυνέμεναι καὶ τιμωρῆσαι δοτικῇ , ὅ τι κατάχρησίς ἐστιν . Ἄλλως : τὸ ἀμύνω ποτὲ μὲν λαμβάνεται |
| ἐστινἄλλως . τε αἱ δύο προσώπων ἐμφατικαὶ συνθέσεις καὶ ἐξ ἑνικῆς συνθέσεως πλῆθος ὑπαγορεύουσιν καὶ ἐκ πληθυντικῶν ἓν παρεμφαίνουσιν : | ||
| οὖν Ἀρίσταρχον ἐπιμέμφεσθαί φασι τὰ σχήματα , καθὸ ἀφ ' ἑνικῆς συντάξεως τῆς ἑαυτόν πληθυντικὴ ἐγένετο ἡ ἑαυτούς , μάρτυρά |
| περὶ τὰ βιωτικά . ΠΟΝΩΝ δὲ τὸ ΠΟ κοινή ἐστι συλλαβή . Ὑπὸ γὰρ τοῦ ν ἀμεταβόλου ἐκτείνεται . . | ||
| : ἐν μὲν γὰρ τῷ προτέρῳ μακρά ἐστιν ἡ τελευταία συλλαβή , ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ βραχεῖα . Πᾶν μέτρον |
| τοῖς τοιούτοις τροπὴ τοῦ ε εἰς ο , καὶ αὖθις ἔκτασις τοῦ ο εἰς ω : νέμω , νωμῶ : | ||
| ἐστιν αὕτη καὶ οἷον γένεσίς τις ἀπὸ λόγου σπερματικοῦ καὶ ἔκτασις , τετευχυῖα παρὰ τὸ τοιοῦτον τῆς ὀνομασίας , παρ |
| . Λέσβος ] Λέσβος πόλις Αἰολική . μητρόπολις δὲ τῶν Αἰολικῶν πόλεων , περίμετρον ἔχουσα θʹ σταδίων μεταποιουμένη τῆς Ὀρφέως | ||
| Ἀταρνέα καὶ τἆλλα τὰ ταύτῃ . Μεγίστη δέ ἐστι τῶν Αἰολικῶν καὶ ἀρίστη Κύμη καὶ σχεδὸν μητρόπολις αὕτη τε καὶ |
| ὃ τὴν μὲν πρώτην ἔχει ἰαμβικήν , ἤτοι ἑξάσημον ἢ ἑπτάσημον , τὴν δὲ δευτέραν ἰωνικὴν ἢ δευτέραν παιωνικήν , | ||
| καὶ τὴν τροχαϊκήν , ὁπόταν προτάττοιτο τῆς ἰωνικῆς , γίνεσθαι ἑπτάσημον [ τροχαϊκήν ] , τὸν καλούμενον δεύτερον ἐπίτριτον : |
| κατὰ τὴν Ἡρώων πόλιν , εἰς ὃν ἐκ Πηλουσίου ἡ ὑπέρθεσις ἐπιτομωτέρα : δι ' ἐρήμων δὲ καὶ ἀμμωδῶν χωρίων | ||
| βασιλεῖ , τῷ Ξέρξῃ δηλονότι . κατὰ δὲ τινάς ἐστιν ὑπέρθεσις ἐν τῷ Ἀρταφρένης διὰ τὸ μέτρον . . ὕποχοι |
| πρόδικος προδικεῖν , προδικάσασθαι προδικασία ὡς Ἀντιφῶν . καὶ εὐδικία εὐθυδικία , καὶ αὐτοδικεῖν . καὶ ἐκδικάζεσθαι , καὶ προκαταδικάζεσθαι | ||
| σωτηρίας , οὐ περὶ μεγάλων πραγμάτων : στοχαστικὴ δὲ ἡ εὐθυδικία : ἀπὸ γὰρ τῆς τοῦ θεοῦ φωνῆς καὶ μαρτυρίας |
| διηγήμασι μετὰ πολλῶν ἑτέρων καὶ ἡ κατ ' εὐθεῖαν πτῶσιν ἀπαγγελία : εὔγνωστον γὰρ [ ἐν ] ταῖς συνεχέσιν ἀναπαύσεσι | ||
| μὲν γάρ ἐστι σύντομος ἀπόκρισις , πεῦσις δὲ μακρᾶς πράξεως ἀπαγγελία , ἀνάκρισις δὲ δευτέρων ἐξέτασις . ἔσται τοῦ γενήσεται |
| δʹ μόνα ἑξηκοστὰ δ . διοίσει δ ' ἡ ἀκριβὴς συζυγία τῆς μέσης μόνῳ τῷ παρὰ τὴν ἡλιακὴν ἀνωμαλίαν διαφόρῳ | ||
| τῆς ἀποφατικῆς τὸ ὅσον ἐπ ' αὐτῇ ἀσυλλόγιστός ἐστιν ἡ συζυγία : ἐπειδὴ δὲ οὐκ ἀδύνατόν ἐστιν μεταλαμβάνειν αὐτὴν εἰς |
| ] ἰσχυρός . ἡμέτερον + ἀλλ ' ἐπεὶ δοκεῖς : ἔκθεσις τοῦ δράματος . οἱ δὲ στίχοι εἰσὶ τροχαϊκοὶ κεʹ | ||
| οὕτω φησί : διήγησίς ἐστι τῶν ἐν τῇ ὑποθέσει πραγμάτων ἔκθεσις εἰς τὸ ὑπὲρ τοῦ λέγοντος πρόσωπον ῥέουσα . Θεόδωρος |
| ὑπερκατάληκτος εἰς δισύλλαβον , ὑπερκατάληκτος εἰς συλλαβήν , ἀκατάληκτος , καταληκτικὴ εἰς δισύλλαβον , καταληκτικὴ εἰς συλλαβήν , βραχυκατάληκτος . | ||
| ὑπερκατάληκτος εἰς συλλαβήν , ἀκατάληκτος , καταληκτικὴ εἰς δισύλλαβον , καταληκτικὴ εἰς συλλαβήν , βραχυκατάληκτος . Ἐπισημότατον δὲ ἐν αὐτῷ |
| καταβολὴ κατὰ τῆς ἀριστερᾶς ὠμοπλάτης , εἶτ ' ἐπὶ τὴν κατακλεῖδα φέρεται , καὶ κατὰ τοῦ στήθους ὑπὸ τὴν δεξιὰν | ||
| τῆς ἀδιαφόρου . τὸ ιγʹ χοριαμβικὸν δίμετρον καταληκτικὸν εἰς ἰαμβικὴν κατακλεῖδα περαιούμενον , τουτέστιν εἰς ἀμφίβραχυν ἢ βακχεῖον διὰ τὸ |
| αʹ περίοδος ἐξ ἰαμβικῆς καὶ τροχαϊκῆς συζυγίας : ἡ μέντοι τροχαϊκὴ συζυγία τρίβραχυν ἔχει τὸν πρῶτον πόδα , ἤτοι χορεῖον | ||
| τὸ ιαʹ προσοδιακὸν παρὰ τὴν ἰαμβικὴν συζυγίαν . τὸ ιβʹ τροχαϊκὴ διποδία , ὅ ἐστι μονόμετρον . ἡ δὲ ἐπῳδὸς |
| δὲ καὶ τοῦτο παρένταξις , δι ' ὅτι ἀνομοίων ἐστὶ παρένθεσις , οἷον ψιλῶν παρ ' ὁπλίτας : τὴν γοῦν | ||
| εἰσὶν ὀκτώ , ὄνομα ἀντωνυμία ῥῆμα μετοχὴ ἐπίρρημα πρόθεσις σύνδεσμος παρένθεσις : τισὶν δὲ δοκεῖ καὶ προσηγορία . , . |
| . , ὁ τροχαῖος τροχαλὸν ποιεῖ τὸν λόγον , διὸ τροχαῖος καλεῖται ὁ τῶν τρεχόντων ῥυθμός , ὥς φησιν Λογγῖνος | ||
| ποὺς ἁπλοῦς . τὸ βʹ προσοδιακὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον : αʹ τροχαῖος τοῦ αʹ ποδὸς λελυμένου : εἶτα ἰωνικὸς ἀπὸ μείζονος |
| . Δευτέρα Σικελία . Τρίτη Κρήτη . Τετάρτη Κύπρος . Πέμπτη Εὔβοια . Ἕκτη Κύρνος . Ἑβδόμη Λέσβος . Ὀγδόη | ||
| χρόνος καὶ φίλων συμβουλὴ καὶ ἀποδημία καὶ ὅσα τοιαῦτα . Πέμπτη ἀντίθεσις : δυνατὸν πάλιν κτήσασθαι χρήματα . Ἣν λύσεις |
| ὁ δ ' ὑπὸ συλλογισμῶν , ὁ δ ' ὑπὸ μεταπιπτόντων , ὁ δ ' ὑπ ' ἄλλου τινὸς τοιούτου | ||
| κρικωταὶ σφαῖραι κατασκευάζονται καὶ αἱ στερεαί , τῶν ἀρκτικῶν μόνων μεταπιπτόντων ἔν τισιν οἰκήσεσι κατὰ τὰς διαστάσεις . Αἱ μέντοι |
| ἐείκοσι καὶ πόδες εἶεν . * ) ὅτι ὁμοία ἡ προφορὰ τῆς ὑπερβολῆς τῷ „ οὐδ ' εἴ μοι δέκα | ||
| , οἱ μένοντες ἐκεῖ ταχὺ μετέρχονται . Ἐπιμονὴ δέ ἐστι προφορὰ πλειόνων λέξεων ἐπίσης τὸ αὐτὸ σημαινουσῶν , ἢ καὶ |
| ὑπέρθεσις . Τὸ δὲ πάθος Ἰώνων . Μετάληψίς ἐστι στοιχείου μετακίνησις ἐφ ' ἕτερον στοιχεῖον , οἷον ἀπεδανός ἠπεδανός , | ||
| , στοιχείου ἢ στοιχείων ἐλάττωσις . Μετάθεσις δὲ στοιχείου ἐστὶ μετακίνησις ἐκ τῆς ἰδίας τάξεως ἐφ ' ἑτέραν τάξιν , |
| ποιήσει τέλειον : τριακοντάκις γὰρ ιϚ καὶ ἅπαξ ιϚ γίνονται υϘϚ : ὁ δὲ υϘϚ τέλειός ἐστι . καὶ ἐπὶ | ||
| δʹ ηʹ ͵αιϚ λαʹ ξβʹ ρκδʹ σμηʹ υϘϚʹ ιϚʹ φη υϘϚ λβʹ σνδ ∠ ʹ σμη ξδʹ ρκζ δʹ ρκδ |
| , καὶ μᾶλλον ἐπήρατος ἱπποβότοιο . οὐ γάρ τις νήσων ἱππήλατος οὐδ ' εὐλείμων , αἵ θ ' ἁλὶ κεκλίαται | ||
| ἤδη ἑτοῖμοι . πολλή τοι Σπάρτη , πολλὴ δ ' ἱππήλατος Ἦλις Ἀρκαδίη τ ' εὔμηλος Ἀχαιῶν τε πτολίεθρα Μεσσήνη |
| Τρύφων φησίν , ὡς ἔστι λεῖον λείου , ἐξ οὗ παραγωγὴ διὰ τοῦ διον λείδιον διὰ διφθόγγου , ὡς γραφείδιον | ||
| τοῦ ὀρθοῦ καὶ προσήκοντος τίθησιν . ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραγωγὴ ἔξω φρενῶν : * * παρασύρει . οἱ Ῥόδιοι |
| καλεῖται δὲ ἡ κατ ' ἐπιστροφὴν εἰς τὸ ἐξ ἀρχῆς ἀποκατάστασις ἐπικατάστασις . Ἡ μὲν οὖν πρώτη ἐπιστροφὴ καὶ ἡ | ||
| τῆς τοῦ ὤμου κεφαλῆς ποιησαμένης εὐχερὴς εἰς τὸ κατὰ φύσιν ἀποκατάστασις ἔσται . καταρτίζεται δὲ ὦμος ὑπὲρ τῆς δικλίδος θύρας |
| μὴ τῇ τῆς ἐκκοπῆς βίᾳ διαστῇ ἡ ῥαφή . Ἡ ἐγκοπὴ διαίρεσίς ἐστι τοῦ κρανίου μετ ' ἀνακλασμοῦ τοῦ πεπονθότος | ||
| ἢ βαθεῖα μηδαμῶϲ ἕωϲ ἔξω μετακινηθέντοϲ τοῦ πεπονθότοϲ ὀϲτοῦ . ἐγκοπὴ δέ ἐϲτι διαίρεϲιϲ τοῦ κρανίου μετὰ ἀνακλαϲμοῦ τοῦ πεπονθότοϲ |
| γυμνὸς διὰ τὰς τῶν κοντάτων ὁρμάς : ἡ κατὰ χεῖρας συμπλοκὴ ἤτοι μάχη , διὰ τὸ ἀχρείους ἐκ τοῦ ἐγγὺς | ||
| Φανερὸν οὖν ὅτι οὔτε δόξα μετ ' αἰσθήσεως , οὔτε συμπλοκὴ δόξης καὶ αἰσθήσεως ἡ φαντασία : λέγει γὰρ Πλάτων |
| πολλάκις δὲ καὶ ἐς τὴν περιπλευμονίην μεθίσταται , καὶ ἢν μεταστῇ , τάχα ἀποθνήσκει . Τοῦτον δὲ ὧδε χρὴ θεραπεύειν | ||
| ἥπατος , ἢ λευκοῦ φλέγματος , ἢ δυσεντερίης ἐς ὕδρωπα μεταστῇ , θεραπεύειν μὲν τοῖσιν αὐτοῖσι ξυμφέρει : διαφεύγουσι δὲ |
| δ ' ἡ Θρᾴκη σύμπασα ἐκ δυεῖν καὶ εἴκοσιν ἐθνῶν συνεστῶσα : δύναται δὲ στέλλειν καίπερ οὖσα περισσῶς ἐκπεπονημένη μυρίους | ||
| συναλείφουσα τὰ δύο συλλαβή , ἐξ ἀφώνου τε καὶ δυεῖν συνεστῶσα φωνηέντων : εἰ γοῦν τις αὐτῆς ἀφέλοι τὸ τ |
| ἂν εἴη τὸ ζητεῖν εἰ καὶ τὰ ὑποτακτικὰ ἐξ αὐτῆς μετείληπται . . Ὀφειλόμενόν ἐστι καὶ τῇ συντάξει τῶν ἐπιζευκτικῶν | ||
| , ἣ τέτακται ἐπὶ τῶν τὴν ἐσχάτην βοήθειαν κινούντων . μετείληπται δὲ ἀπὸ τῶν πεττευόντων , παρὰ τούτοις γὰρ κεῖταί |
| οὐ γὰρ , ὡς τινὲς , ὦ ἐμοὶ , καὶ συναλοιφῇ ὤμοι . πῶς γὰρ τῇ δοτικῇ ἐπεφέρετο εὐθεῖα , | ||
| φρῶ ἡ φρήν . παρὰ τὸ ἴω καὶ προΐω , συναλοιφῇ φρῶ . καὶ φρὴν , ἐφ ' ἧς προΐεται |
| ξύμβο . ] ἐπίτριτος δʹ - λον δίδωσι . ] διτρόχαιος διαρραγείης ] δι - - ρα - μόθων ] | ||
| καὶ βραχείας καὶ μακρᾶς καὶ βραχείας , τροχαϊκὴ ταυτοποδία ἢ διτρόχαιος : ἐκ βραχείας καὶ μακρᾶς καὶ βραχείας καὶ μακρᾶς |
| διὰ τί γίνεται . Τί ἐστιν ἀναστροφή . Τίς ἐστι περισπασμὸς καὶ τί ἐκπερισπασμός . Τί ἐστι στοιχεῖν . Τί | ||
| σύνταγμα τόπον πεπυκνωμένον πρὸ τοῦ γενέσθαι αὐτοῦ τὴν ἐπιστροφήν . περισπασμὸς δέ ἐστιν ἡ ἐκ δυεῖν ἐπιστροφῶν τοῦ τάγματος κίνησις |
| , τρὶς τρεῖς ἐννέα : ὑπὸ δυάδος γὰρ γίνεται ὁ διπλασιασμός . ἐπεὶ οὖν πάντα ἐκ τῆς ὕλης γίνονται διὰ | ||
| . προφάσεσι . ἴσως ἄν , ἴσως ] τεχνικὸς ὁ διπλασιασμός . οὔτε γὰρ φανερῶς ἀπεφήνατο οὔτε μόνῳ τῷ ἴσως |
| εἶχεν , οὐ μόνον ἰατρικῆς ἕνεκα παρασκευῆς , τῆς τε διδασκαλικῆς καὶ τῆς ἐργάτιδος , ἀλλὰ καὶ τῆς ἄλλης ἁπάσης | ||
| πειθοῦς εἶναι δημιουργὸν τὴν ῥητορικήν : εἰ δὲ πισιευτικῆς ἢ διδασκαλικῆς οὐ διαφέρομαι τὰ νῦν εἶναι , ἀλλ ' οὖν |
| ἐπὶ τὰ εὐώνυμα μέρη , ὁ δὲ ἐπ ' ἀσπίδα ἐκπερισπασμὸς ἀπὸ τῶν ἔμπροσθεν ἐπὶ τὰ δεξιὰ νεύειν . Ἐὰν | ||
| ἀπὸ τῶν ἔμπροσθεν νεύειν κατόπιν , ὁ δὲ ἐπὶ δόρυ ἐκπερισπασμὸς ἀπὸ τῶν ἔμπροσθεν ἐπὶ τὰ εὐώνυμα μέρη , ὁ |
| τὴν ἰσόσταθμον : αἴσιον γὰρ τὸ καθῆκον λέγει . * ὁλκή : σταθμός σταθμός , βάρος χειροπληθῆ δὲ ὅσον πληρῶσαι | ||
| ' ἁβροτόνοιο δύω κομόωντας ὀράμνους καρδάμῳ ἀμμίγδηνὀδελοῦ δέ οἱ αἴσιος ὁλκή ἐν δὲ χεροπληθῆ καρπὸν νεοθηλέα δαυχμοῦ λειαίνειν τριπτῆρι : |
| τὸ Σαβαλάεσσα στόμα . . . . ριγ κα γʹ ἐκτροπὴ ἀπὸ τοῦ Χαρίφου ποταμοῦ εἰς τὸ Λωνίβαρε στόμα . | ||
| ἐν κοπρῶνι λέγῃ τὰς σχολάς . μὴ γένοιτο . πᾶσα ἐκτροπὴ ἀπό τινος ἀνθρωπικοῦ γίνεται , αὕτη ἐγγύς ἐστι τῷ |
| , τοιγαροῦν ἴωμεν ἐπὶ τὴν ἐξήγησιν . Κατὰ τί διαφέρει γεωγραφία χωρογραφίας ; ὅτι ἐν μὲν τῇ γεωγραφίᾳ τὰ καθόλου | ||
| , πόλεων καὶ ἄλλων πραγμάτων . περίοδός ἐστι περιφορά , γεωγραφία πάσης τῆς γῆς , ἔχουσα διαγράμματα τῆς ἠπείρου καὶ |
| Μὴ μελαμπύγου τύχῃς : μή τινος ἀνδρείου καὶ ἰσχυροῦ . Μία λόχμη οὐ τρέφει δύο : ἐπὶ τῶν ἐκ μικροῦ | ||
| δὲ τὰ ἐνεστῶτα , περὶ δὲ τῶν μελλόντων ἀσφαλίζεσθαι . Μία ἐστὶν ἀρχὴ τοῦ καλῶς βουλεύεσθαι τὸ γνῶναι περὶ ὅτου |
| μοναδικὸν τῶν ἐπιρρημάτων . φέρε γὰρ οὕτω φάναι ἐπ ' ὀνοματικῆς συντάξεως , ταχὺ ἐλθὸν παιδίον ὤνησεν ἡμᾶς , ταχέος | ||
| μετ ' εὐθείας ἑνικῆς , ἐν τῷ Λεσβόθεν μετὰ τῆς ὀνοματικῆς ἐννοίας καὶ ἡ ἔξ πρόθεσις , ἐν τῷ Αἴαντε |
| λυπεῖν . ἡ δ ' ἐναντίωσις μικρὰν λύπην . ἡ ἐναντίωσις ἡ πρὸς ὃν συνηδύνειν δυσχερανεῖ ὁ κατὰ τὴν μεσότητα | ||
| θέσιν . ἀλλ ' ἡ μὲν κατὰ τόπον τοῦ κεῖσθαι ἐναντίωσις ἐφ ' ἅπαντι τῷ γένει ἐφήπλωται , ἡ δὲ |
| ὑπολόγου γίνεται ἕξ , ὧν διπλάσιός ἐστιν ὁ ιβ πρῶτος πολυπλασιασμός . ἐπὶ τὴν ΑΒ κάθετον . , . ] | ||
| ὅτι ἡνίκα ἐν τοῖς ἀριθμοῖς τὴν ἐπί πρόθεσιν λέγομεν , πολυπλασιασμός ἐστιν , οἷον πέντε ἐπὶ πέντε εἰκοσιπέντε , καὶ |
| ἡ ἤπειρος ἐγγυτάτω τῆς Κυπρίας ἐστὶν ἐπὶ Κρομμύου ἄκραν ἐν διάρματι σταδίων τριακοσίων πεντήκοντα . εἰς μὲν οὖν τὸ Ἀνεμούριον | ||
| ταῦτα ἀλλήλων παραλλάττειν , ᾗ κεῖται τὸ μὲν ὕψος ἐν διάρματι , ἡ δ ' αὔξησις καὶ ἐν πλήθει : |
| ἂν ξὺν τῷ σωλῆνι οὕτως . Ἢ οὖν διαμπερὲς εἴη ποιητέος ὁ σωλὴν , ἢ οὐ ποιητέος . Πτέρνης δὲ | ||
| Ἢ οὖν διαμπερὲς εἴη ποιητέος ὁ σωλὴν , ἢ οὐ ποιητέος . Πτέρνης δὲ ἄκρης κάρτα χρὴ ἐπιμελέεσθαι , ὡς |
| προσώπῳ , λέγω ἐπὶ τοῦ Πλάτων διαλέγεται , μεθήσει ἡ ῥηματικὴ σύνταξις τὸ προτακτικὸν αὐτῆς στοιχεῖον κατὰ σύνθεσιν , λέγω | ||
| οὕτω γεγραμμένων σκόπει μοι ἐντεῦθεν , ὁσάκις προβάληταί σοι λέξις ῥηματικὴ καὶ ἐρωτήσει σέ [ τις ] ποίας συζυγίας ἐστὶν |
| . Ἢν δὲ ὁ γόνος ἀποῤῥέῃ διιπετὴς , καὶ μὴ λήγῃ , οὐ μίσγεται ἀσπασίως τῷ ἀνδρὶ , οὐδὲ κυΐσκεται | ||
| τοῖς ἀνοιδοῦσιν αἰφνιδίως ἐκ τῆς θαλάττης ὄγκοις : ἐπὰν δὲ λήγῃ τὰ τῆς τροφῆς , μυρία μὲν ἀναδέχονται πάθη , |
| τόπους παριοῦσα , εἴπερ ἐπὶ τῶν ἐπικαίρων τῆς γενέσεως τόπων τετευχυῖα καταλαμβάνεται . Καὶ ταῦτα μέν , ὦ Μάρκε , | ||
| καὶ οἷον γένεσίς τις ἀπὸ λόγου σπερματικοῦ καὶ ἔκτασις , τετευχυῖα παρὰ τὸ τοιοῦτον τῆς ὀνομασίας , παρ ' ὅσον |
| δὲ ε , οἷον ἀμφί ἑ , ἀντωνομία νῦν ἀρσενικὴ ὀρθοτονουμένη , νῦν μεταλαμβανομένη εἰς σύνθετον : Ἀπολλόδωρος δὲ ψιλοῖ | ||
| νοεῖται καὶ δύο πρόσωπα παρεμφαίνει . ἴσως δὲ καὶ ἡ ὀρθοτονουμένη ἀντωνυμία , κἂν ἁπλῆ ᾖ , διὰ τῆς ἐπιούσης |
| τοῦ Ἑρμοῦ ἡ τῶν ἐκ τῆς λοξώσεως κατὰ πλάτος παρόδων παράθεσις , τῶν μέντοι παρ ' αὐτὴν μόνην τὴν λόξωσιν | ||
| πρώτην θέσιν ἐπαγγελλομένη τῶν προσώπων , ἡ δὲ τῶν ἄρθρων παράθεσις ἐν δευτέρᾳ τάξει παραλαμβάνεται ὑποταγέντων ταῖς ἀντωνυμίαις , ἐγὼ |
| καὶ ζηλώσει τοῦ βίου μαρτυρεῖ καὶ τοὔνομα οὐχ ἥκιστα : πρόσθεσις γὰρ Ἰωσὴφ ἑρμηνεύεται . κενὴ δὲ δόξα προστίθησιν ἀεὶ | ||
| ὑπὲρ αὐτῶν : ἀλλ ' ἀνδρῶν γένος ἐστέ . ἡ πρόσθεσις οὖν τοῦ ι , ποιοῦσα τὸ Ἀττικόν , καὶ |
| ἐπιδείκνυται , ζῆλον ἅμα καὶ πόθον ἐνεργαζομένη τῆς ἀτρέπτου καὶ ἐναρμονίου τάξεως , ἣν οὐδέποτε λείπουσι πειθόμεναι τῷ ταξιάρχῳ . | ||
| βαρυτάτῳ καὶ ἑπόμενον διάστημα καὶ τὸ μέσον ἑκάτερον ποιεῖ διέσεως ἐναρμονίου , τὸ δὲ λοιπὸν καὶ ἡγούμενον δύο τόνων , |
| εἰς ως μετοχῶν καὶ μετοχικῶν , μετοχῶν μέν , οἷον τετυφώς τετυφότος , πεποιηκώς πεποιηκότος , μετοχικῶν δέ , οἷον | ||
| φυλάττει τὸ ω μέγα καὶ ἐπὶ γενικῆς , τὸ δὲ τετυφώς οὐ φυλάσσει , διότι ἐκεῖνος ὄνομά ἐστι , τοῦτο |
| παράθεσιν ποιεῖται . καὶ πρόδηλα μὲν τὰ ἀπὸ λειπούσης φωνῆς συντεθειμένα , ὡς ἔχει τὸ λεοντόφωνος , Μηνόδωρος , κυνόδηκτος | ||
| καὶ ἀμένης ἀμένητος : ταῦτα γὰρ παρ ' οὐδετέρων εἰσὶ συντεθειμένα , φημὶ δὴ παρὰ τὸ μέλος καὶ τὸ μένος |
| ἑαυτοῖς καὶ τοῖς φαινομένοις . ἢ οὕτως . αἵρεσίς ἐστι πρόσκλησις ἐπὶ πλήθει δογμάτων ἀκολουθίαν ἐχόντων πρὸς ἄλληλα ἐφ ' | ||
| , μὴ οὖσα δίκη , ἐρήμην ὀφλεῖν , ἐνεπισκήψασθαι , πρόσκλησις , ἔφεσις , ἔκκλητοι δίκαι , ἀπὸ συμβόλων δικάζεσθαι |
| . Τὸν Μενέλεων . Εἴρηται ὅτι πᾶσα εὐθεῖα εἰς ς λήγουσα , ὅταν ἔχῃ τὴν αἰτιατικὴν ἰσοσύλλαβον μετὰ τῶν αὐτῶν | ||
| καὶ βέλεε : ἡ δὲ εἰς α καὶ εἰς ω λήγουσα , ἐφ ' ἧς ἂν ἔχῃ συλλαβῆς ἡ γενικὴ |
| λαμβάνειν ἐκ τῶν προτεθέντων παρ ' ἡμῶν . Βίβλος αὕτη Κυρανοῦ καὶ Ἑρμεία ἐπικλητὴ “ τὰ τρία ” , ἐξ | ||
| τοῦ ἰχθύος περιαπτόμενος ἀπαλλάσσει τοὺς τεταρταΐζοντας . Ἡ δὲ τοῦ Κυρανοῦ περὶ εὐφρασίας στήλη εἶχεν οὕτως : θειοτάτη βοτάνη βοτρυοφόρε |
| ἐν ἐκθέσει ἐστὶ τὸ ἔθιμον , 〚 διπλῆ 〛 δίστιχος ἀνάπαιστος τετράμετρος καταληκτικός : ὑφ ' ὃ διπλῆ καὶ ἑξῆς | ||
| μόνον βακχεῖος ἐν τῷ διμέτρῳ χοριαμβικῷ κώλῳ , ἀλλὰ καὶ ἀνάπαιστος , πλὴν ἴστωσαν ὡς ἐπειδὴ οὐ μόνον θεμιτὸς εὕρηται |
| πολύτροποι , βεβαιότης ἐπιστημῶν , τῶν ἀρετῆς ἁπάσης θεωρημάτων ἄληστος ἀνάληψις . τούτων οὐδὲν οὐδεὶς θνητὸς ἱκανὸς φυτουργῆσαι , πάντων | ||
| τοῦ θνητοειδοῦς σώματος , τελειότης δέ , τῆς οἰκείας εὐζωΐας ἀνάληψις , πρὸς τὴν θείαν ὁμοίωσιν ἐπανάγουσα . ταῦτα δὲ |
| ἑτέρα ἀποφατικὴ καθόλου , ὁποτέρα ἂν αὐτῶν ᾖ ὑπάρχουσα , συλλογιστικὴ ἔσται συζυγία : τῆς γὰρ καταφατικῆς ἐπὶ μέρους , | ||
| μέρους καταφατικὴ ἐνδεχομένη ἡ δὲ ἐλάττων καθόλου καταφατικὴ ἐνδεχομένη , συλλογιστικὴ καὶ οὕτως ἡ συζυγία : ἀντιστραφείσης γὰρ τῆς μείζονος |
| αὶ οὐδ ' ὅτι σύνθετόν ἐστιν ἀναπέμπει [ ] τὴν προσῳδίαν κατεχομένην ὑπὸ [ τῆς ] γραφῆς : ὅτε γοῦν | ||
| ἕστηκεν ἄρα τὸ ζῷον λογικὸν ἐπιστήμης δεκτικόν . παρὰ τὴν προσῳδίαν τοῦτοἆρ . ' οὐχὶ † ὁ ἀβρααμ ' † |
| σελήνης κύκλος νεύων εἰς τὴν ἡμετέραν ὄψιν , καὶ αὐτῷ ἀδιάφορος ὁ παρὰ τὸν διορίζοντα μέγιστος κύκλος , ὅταν ἄρα | ||
| δευτέρων καὶ τρίτων συζυγιῶν κατὰ τὸ δεύτερον πρόσωπον διαφορουμένων , ἀδιάφορος ἡ πρώτη ἐστίν , ἐπειδὴ τὰ βραχέα φωνήεντα μετὰ |
| σοῦ πατρὸς ἐνέστακται μένος ἠΰ , ἢ καὶ τεοῖο , Δωρικώτερον μετατεθέντος τοῦ ς εἰς τ καὶ ἐπενθέσεως τοῦ ε | ||
| , πελάζω . ἐκ δὲ τοῦ βάζω καὶ ἡ βάξις Δωρικώτερον . καὶ οὕτω μὲν ἐκ τοῦ φῶ Μακεδονικῶς γέγονε |
| . ἀνάλυσις τὸ σχῆμα κατὰ φιλοσόφους : ἀνάλυσις δέ ἐστιν ἀντεστραμμένη ἀπόδειξις τουτέστιν ἀνάπαλιν λύσις . τῷ καὶ ἐπεὶ δαίτηθεν | ||
| πρὸ αὐτοῦ . Ἡ αὐτὴ πρότασίς ἐστι τοῦ πρὸ αὐτοῦ ἀντεστραμμένη , διπλῆ μέντοι . ὥσπερ γὰρ τὸ ἀπὸ τῆς |
| ] ὥσπερ ἐν στροφῇ καὶ ἀντιστρόφῳ στροφὴ καὶ ἀντίστροφος καὶ ἐπῳδὸς συστήματα μέτρων ἐστὶν ἐν κωμικοῖς καὶ τραγικοῖς καὶ λυρικοῖς | ||
| μονοστροφικῷ : ἐκ γʹ γὰρ περιόδων ἐστὶ τῶν αὐτῶν , ἐπῳδὸς δὲ οὐκ ἔστιν . Αὕτη ἡ ᾠδὴ ἐν μὲν |
| δυσκολία καὶ ἡ δύναμις ἤγουν ἡ εὐκολία , ἤτοι ἐπιτηδειότητος προκοπή , ὑπὸ τὴν ποιότητα ἀνάγονται ὡς κράσει ἑπόμεναι , | ||
| ἐστιν ἡ εἰς ἕξιν ὁδός . δύναμις δέ ἐστιν ἐπιτηδειότητος προκοπή , ἀδυναμία δὲ ἡ δυσκολία , καθώς φαμεν τὸν |
| εἶναι ἡ γενικὴ ἁλτός , ἵνα εὑρεθῇ διὰ δύο συμφώνων ἐκφερομένη : ἀλλ ' ἐπειδὴ δασυνομένης τῆς εὐθείας ἔμελλε ψιλοῦσθαι | ||
| ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς ὑγιοῦς κατὰ τὸ ἀπαγγελτικὸν τῆς λέξεως ἐκφερομένη μετά τινος τῶν συνεζευγνυμένων περὶ μίαν συλλαβὴν ἤτοι κατὰ |
| ἐπὶ δὲ ϲφυγμοῦ κατά τιναϲ μὲν χρόνου κινήϲεωϲ πρὸϲ χρόνον ἠρεμίαϲ , οἷον τῆϲ διαϲτολῆϲ καὶ τῆϲ ϲυϲτολῆϲ πρόϲ τινα | ||
| ἑτέρουϲ δὲ χρόνου κινήϲεωϲ καὶ ἠρεμίαϲ πρὸϲ χρόνον κινήϲεωϲ καὶ ἠρεμίαϲ ἢ κινήϲεωϲ πρὸϲ κίνηϲιν , οἷον διαϲτολῆϲ πρὸϲ ϲυϲτολήν |
| γίνεται ῥηματικὸν ὄνομα βέλτος : ἐκ δὲ τοῦ βέλτος γίνεται συγκριτικὸς τύπος εἰς ων βελτίων καὶ ὑπερθετικὸς βέλτιστος . οὕτως | ||
| ἀπὸ τῆς χειρὸς , ὅθεν χερειότερος . παρὰ τὸ χέρειος συγκριτικὸς εἰς ω χερείων , ὡς πλεῖος πλείων . πλεῖος |
| μήτρα , γίνεται πυρετὸς , οὐχ ὁ τυχὼν , ἀλλὰ σύνοχος : ἐπὶ αἵματι γάρ : ἐντεῦθεν πολλὰ πνεύματα καὶ | ||
| μόνον καῦσος λέγεται ἀλλὰ καὶ τριταιοφυής . Διαφέρει δὲ ὁ σύνοχος τούτου , ὅτι ὁ μὲν ἐξ αἵματος χολοδεστέρου γίνεται |
| μέλαν μεταβαλλόμενον , οὕτως ἀπὸ τοῦ περυσινοῦ πάθους εἰς τὸ τητινόν , οὐ καθὸ ἀπὸ πάθους εἰς πάθος ἡ μεταβολὴ | ||
| ; Νὴ Δί ' , ὦ Λυκῖνε , γράμμα ἐστὶν τητινόν τι τῶν ἐμῶν κομιδῇ νεοχμόν . Ἤδη γάρ τι |
| δίδασκε καὶ κόλαζε : διπλῆ καὶ ἔκθεσις εἰς ἰάμβους τριμέτρους ἀκαταλήκτους ηʹ . κόλαζε : ἀντὶ τοῦ ” παίδευε “ | ||
| σύστημα κατὰ περικοπήν . διπλῆ ἡ εἴσθεσις εἰς ἰάμβους τριμέτρους ἀκαταλήκτους κγʹ . ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι κγʹ , ὧν τελευταῖος |
| ἁπασῶν τελευταίας συλλαβὰς εἰς μακρὰν ποιήσει τις , ὁ Ἱππώνακτος ἴαμβος ἔσται . ὅτι ἐν τῷ βυρσηναίων καλουμένῳ χορῷ ἕκαστον | ||
| ἔχειν αἱμάτων ἄγος ἐπαίροντα . στροφὴ ἑτέρα κώλων εʹ . ἴαμβος . μάντι ] ὦ . αὐτὸς ἑαυτὸν καλέσας ἐπὶ |
| , πωτῶ : τὸ σώχω : τρώχω : κλώσω : σκώπτω : οὐ ταύτης τύχοντα τῆς παραγωγῆς , διὰ τοῦ | ||
| τοῦ αο εἰς ω μέγα , ὦχρος : σεσημείωται τὸ σκώπτω διὰ τοῦ ω μεγάλου γραφόμενον : τὸ ὤκλασα : |
| τοῖς κώλοις περιτιθέναι τοὺς παίωνας ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἀμφοτέρους , παιωνικήν γε πάντως ποιησόμεθα τὴν σύνθεσιν , οἷον ἐκ μακρῶν | ||
| ἑξάσημον ἢ ἑπτάσημον , τὴν δὲ δευτέραν ἰωνικὴν ἢ δευτέραν παιωνικήν , τὴν δὲ τρίτην τροχαϊκὴν ἑξάσημον ἢ ἑπτάσημον , |
| ἐπιοῦσαν τὰ μέρη λιπόντες λέγομεν ἕωλα . . , : ζεύγλη : παρὰ τὸ ζεύγω ζεύξω ζεύγλη , ὡς ἀΐσσω | ||
| φύτλη : φύτλη : ἡ φύσις . ὡς ζεύγω ζεύξω ζεύγλη , τρώγω τρώξω τρώγλη , οὕτω φύω φύσω φύτλη |
| δύο : ὧν τὸ μὲν ἐπιωνικὸν καλεῖται , ὅτε διποδίας ἰαμβικῆς προκειμένης ἰωνικὴν ἐπιφέρεσθαι συμβαίνει , ἥτις οἰκειότητα πρὸς τροχαϊκόν | ||
| τὸν δεύτερον ἔχων πόδα πεντασύλλαβον . τὸ τρίτον περίοδος ἐξ ἰαμβικῆς καὶ τροχαϊκῆς βάσεως . τὸ δʹ ἀσυνάρτητον ἐξ ἀναπαιστικῆς |
| διὰ τὸ προτίθεσθαι τῆς κορωνίδος , ἐκ κώλων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων χορείοις καὶ ἰάμβοις ηʹ . ὧν τὰ γʹ ἑφθημιμερῆ : | ||
| τὸ μετὰ τὴν κορωνίδα κεῖσθαι , ἐκ κώλων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων χορείοις καὶ ἰάμβοις καὶ ἀναπαίστοις διμέτρων ὀκτωκαίδεκα : ὧν τὰ |
| ἑλληνισμόν . πάλιν γὰρ ἤτοι σύμφωνός ἐστι τῇ συνηθείᾳ ἡ ἐτυμολογία ἢ διάφωνος : καὶ εἰ μὲν σύμφωνος , παρέλκει | ||
| τῷ Πέλοπι , ὡς καὶ τοῖς λοιποῖς . ἡ δὲ ἐτυμολογία ἀπὸ τοῦ κορέννυσθαι τὰς ψυχὰς αἵματος . πόρῳ κλιθείς |
| . Εἰ γὰρ μὴ μία τις εἴη , δύναμις ἔμψυχος διήκουσα διὰ τοῦ παντὸς καὶ πάντα συνδοῦσα καὶ συνέχουσα οὔτ | ||
| ἰέναι . Ἀλλ ' ἆρα μία τις ψυχὴ διὰ παντὸς διήκουσα περαίνει τὰ πάντα ἑκάστου ταύτῃ κινουμένου ὡς μέρους , |
| ἀνώτερον ὑπεδείξαμεν , ἄγνωστος ὀφείλει τυγχάνειν καὶ ὁ ἐλλιπής : ἀνεύρετος δέ γέ ἐστιν ὁ ἀπηρτισμένος , ὡς παρεστήσαμεν : | ||
| ὑπερβολὴν τῆς εὐδαιμονίας . κατὰ μὲν οὖν τοὺς παλαιοὺς χρόνους ἀνεύρετος ἦν διὰ τὸν ἀπὸ τῆς ὅλης οἰκουμένης ἐκτοπισμόν , |
| λδʹ ͵ηψμη Ϡοβ . λεʹ ͵θσιϚ υξη . λϚʹ ατξη ͵αρνβ . τὸ πᾶν τετράκις διὰ πασῶν καὶ διὰ πέντε | ||
| ' αὐτοῦ τῷ ρμδ ἀριθμῷ , ὅς ἐστιν ὄγδοον τοῦ ͵αρνβ . πάλιν τοίνυν ἀπὸ τοῦ ͵αρνβ ἀνίεμεν τόνον καὶ |
| πολλῷ συρφετῷ τοῦ δόγματος , εἰς ἄτοπον δὲ οὐκ ἔστιν ἀπαγωγή : δέξονται γὰρ οἱ ἄνδρες ἐν τοῖς οὐσιώδεσι λόγοις | ||
| Ποιῆσαι τὸ ἀδύνατον . οὐκ ἔστιν αὕτη κυρίως εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγή : οὐ γὰρ μέρος γέγονε τοῦ συλλογισμοῦ ἡ ὑπόθεσις |
| , ἐκ κώλων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων χορείοις καὶ ἰάμβοις καὶ ἀναπαίστοις διμέτρων ὀκτωκαίδεκα : ὧν τὰ μὲν αʹ , βʹ , | ||
| τοῦ μακροῦ καὶ τῆς ἐκθέσεως τούτου παράγραφος . κώλων δέκα διμέτρων πλὴν τοῦ τελευταίου καταληκτικῶν . ἐπὶ πᾶσι παράγραφος . |
| ἁνύειν : δασύνουσιν οἱ Ἀττικοί . καὶ δῆλον ἐκ τῆς συναλοιφῆς . καθήνυσαν γάρ . ἀσύφηλος ὕβρις : ἡ μετὰ | ||
| λέγοντες ὡς χρυσῆν . πῶς ἔδοξεν ὁ Ἡγέλοχος ἐκ τῆς συναλοιφῆς γαλῆν εἰπεῖν ; τὸ μὲν γὰρ περισπωμένως προενέγκασθαι οὐ |
| δύο γενέσεις Χαρίτων ὑποτίθεται , πρεσβυτέρας καὶ νεωτέρας : διὸ συγκριτικῶς λέγει ὁπλοτεράων . . χειρὶ δὲ τῇ ἑτέρῃ : | ||
| αὐτῷ τὸ προοίμιον βούλεται ἢ τεσσάρων ὄντων τῶν ἱερῶν ἀγώνων συγκριτικῶς ἐπιδοξότερον τὸν Ὀλυμπιακὸν ἀποφῆναι . οἰκειότατα δὲ καὶ τὴν |
| τῆς θερμασίας , ἢ αὐτὸ παρ ' ἐκείνων λαμβάνει . Πᾶσα μὲν γὰρ ἡ λεπτομερὴς οὐσία ῥᾷον ἀναλλοιοῦται τῆς παχυμεροῦς | ||
| : κιχάνω : σεσημείωται διὰ μακροῦ τοῦ α ἐκφερόμενα . Πᾶσα μετοχὴ εἰς ων λήγουσα , ὀξύτονος , ἢ βαρύτονος |
| τε τριταῖος διαλείπων καὶ ὁ ἀμφημερινὸς συνεχής , ἡ μὲν εἰσβολὴ τοῦ παροξυσμοῦ μετὰ φρίκης γίνεται . καὶ ἡνίκα μὲν | ||
| καὶ ταῖς ἐκβολαῖς εὖ κεχρῆσθαι : ἄλλως : ἐπαινεῖται ἡ εἰσβολὴ διὰ τὸ παθητικῶς ἄγαν ἔχειν , εὖ δὲ καὶ |
| τῶν ξύλων ἐπιφάνειαν ἐλθεῖν : οὐδὲ ποιεῖ σῆψιν ἡ ὑγρότης πλεονάζουσα , καὶ τότε στερρά ἐστιν ἡ ὕλη μὴ εἴκουσα | ||
| μοίρας τινὰς δυνάμεων διακληρωσαμένη μεριστάς , προσθήκαις τε ἄλλαις περιττοτέραις πλεονάζουσα ἀφ ' ἑαυτῆς , καὶ ἄλλοτε ἄλλα εἴδη καὶ |
| ιβʹ : τὸ ιηʹ ὅμοιον τῷ ιϘʹ : τὸ γὰρ θι κοινή ἐστι συλλαβὴ ὡς λῆγον εἰς μέρος λόγου . | ||
| στοιχεῖα τέμνεται εἰς τὸ Ζ καὶ Η , ἡ δὲ θι εἰς τὸ Θ καὶ Ι . Ὁ μὲν οὖν |
| πρὸ ταύτης ἐστὶν αἰὼν οὐ συμπαραθέων οὐδὲ συμπαρατείνων αὐτῇ . Πρώτη οὖν αὕτη εἰς χρόνον καὶ χρόνον ἐγέννησε καὶ σὺν | ||
| πάσας ἐφεξῆς τὰς ἐν τῇ τότε καταστάσει γενηθείσας παρανομίας . Πρώτη μὲν οὖν ἦν ἡ δόξασα γενέσθαι τοῦ κατὰ τῆς |
| ἐγκλινομένη καὶ ἀναστρεφομένη γενικῇ δοτικῇ καὶ αἰτιατικῇ . Ἡ ἀπό ἐγκλινομένη καὶ ἀναστρεφομένη γενικῇ . Ἡ ὑπέρ ἐγκλινομένη καὶ ἀναστρεφομένη | ||
| , τοῦτο γὰρ δασύνεται : καὶ τὸ ἡμῖν οὖν ἀντωνυμία ἐγκλινομένη καὶ συστελλομένη παρ ' Ἴωσι δασύνεται , παρὰ γὰρ |