| τὴν λέξιν καὶ τὴν συνθήκην οὐκ ἀνάρμοστον , ὡς ἂν παίωνας εἶναι καὶ ἡρῴους τοὺς πλείστους , ἐξ ὧν εὔογκος | ||
| ὁμοίως . τὰ μέντοι τῆς ἀντιστροφῆς ἀντ ' Ἰωνικῶν ἔχει παίωνας δευτέρους . τὰ τελευταῖα Ἰωνικὰ ἡμιόλια ἤτοι δίμετρα βραχυκατάληκτα |
| ἔφη : Κοινῶς ποιητὰς ἔθος ἐστὶν καλεῖν , καὶ τοὺς περιττοὺς τῇ φύσει καὶ τοὺς κακούς : ἔδει δὲ κρίνειν | ||
| δὲ ὅτι καὶ ἡ τοῦ μαθηματικοῦ ἀριθμοῦ ἀρχὴ πάντας τοὺς περιττοὺς καὶ τοὺς ἀρτίους διπλασιάζουσα τὸν ἄρτιον ὑφίστησι : καὶ |
| εἰ καίεται , καὶ ἵνα χώρα ᾖ ὑποτιθέναι ἑτέρους χόνδρους ἁδροὺς ἀεὶ πρὸ τοῦ τὸν πρῶτον χόνδρον παντελῶς σβεσθῆναι ἕτερον | ||
| ἑταίρας . ἣ δὲ ἦν ὑπερήφανος καὶ δεινῶς φορτικὴ καὶ ἁδροὺς ᾔτει μισθούς , καὶ λαβοῦσα πρὸς ὀλίγον ἂν ὡμίλησε |
| , καὶ τὴν σωφροσύνην , αὐτῆς ἐπιστατοῦσαν , τοὺς μὲν ἀλαζόνας ἀποτρέπειν , τοὺς δὲ ὡς ἀληθῶς μάντεις καθιστάναι ἡμῖν | ||
| τοῦ σοφωτάτου Χείρωνος πεπαιδευμένον , ὥστε ὀλίγον πρότερον λοιδοροῦντα τοὺς ἀλαζόνας τῇ ἐσχάτῃ λοιδορίᾳ αὐτὸν παραχρῆμα πρὸς μὲν τὸν Ὀδυσσέα |
| , ἀλλὰ τῶν γειτόνων Βοιωτῶν , τῷ μήτε Ὅμηρον μήτε τραγικοὺς μήτε Θουκυδίδην ἢ Πλάτωνα κεχρῆσθαι αὐτοῖς . . . | ||
| δέ σε καὶ τῶν ἐπὶ τῆς σκηνῆς πολλάκις ἑωρακέναι τοὺς τραγικοὺς ὑποκριτὰς τούτους πρὸς τὰς χρείας τῶν δραμάτων ἄρτι μὲν |
| ἰδίας καὶ ἐφύλαττε μή τις αὐτὰς μοιχεύσῃ λαθών . Καὶ γέροντας ὁρῶντας ἐξώρμησεν εἰς ἀφροδίτην τὰ τοιαῦτα θεάματα : οἱ | ||
| αἰτιωμένοις ] ὡς ἐξ ἀνάνκης [ | ] [ τοὺς γέροντας ] [ οὐχ ] ? οὗτος ? ? [ |
| καὶ τὰ μὴ γραφόμενα ἔστιν εὑρίσκειν : εὑρήσεις δὲ τοὺς συλλογισμοὺς καὶ ἀπὸ αἰτιῶν καὶ ἀπὸ τεκμηρίων , πάντας δὲ | ||
| . Φανερὸν οὖν ἐκ τῶν εἰρημένων οὐ μόνον ἐνδέχεσθαι τοὺς συλλογισμοὺς πάντας γίνεσθαι κατὰ τὴν εἰρημένην μέθοδον , ἀλλὰ καὶ |
| , τοὺς δὲ λοιποὺς ἰάμβους ἔχοντες , τέσσαρες δὲ δύο τροχαίους , ἴσους δὲ ἰάμβους , ἤτοι κατὰ τὸ ἑξῆς | ||
| ἐμπέσῃ . χαριεστέρα δ ' αὐτοῦ τομὴ ἡ εἰς τρεῖς τροχαίους : ἐπιδέχεται δὲ καὶ τὰς ἄλλας . Τὰ δ |
| ἀφανιστὰς , κακολόγους , κακοπράγμονας , ἐργολάβους , δολίους , ὑποκριτὰς ἀποτελέσει , ὁτὲ δὲ καὶ γραμματέας ἢ χαμαιδιδασκάλους ἢ | ||
| ἡμῖν ἐάσειν σκηνάς τε πήξαντας κατ ' ἀγορὰν καὶ καλλιφώνους ὑποκριτὰς εἰσαγαγομένους , μεῖζον φθεγγομένους ἡμῶν , ἐπιτρέψειν ὑμῖν δημηγορεῖν |
| ἔφη , ὥς γ ' ἂν δόξειεν τοῖς περὶ τοὺς τοιούσδε λόγους διατρίβουσιν . Μηδὲν ἄρα θαυμάζωμεν εἰ καὶ τοῦτο | ||
| γὰρ πτυάλου ἀναγωγόν ἐστι , καὶ εὔπνοον . Καιροὺς μέντοι τοιούσδε ἔχει : τὸ μὲν γὰρ κάρτα ὀξὺ οὐδὲν ἂν |
| τοὺς θεούς “ δίμετρον ἀκατάληκτον : τὸ ιβʹ ” τοὺς εὐρυπρώκτους “ ὅμοιον τῷ Ϙʹ : τὸ ιγʹ ” καὶ | ||
| κάνθαρος ἔπεσεν ἐπὶ τὴν ὀσμήν . κωμῳδεῖ δὲ Χίους ὡς εὐρυπρώκτους ὄντας καὶ ἑτοίμους εἰς τὸ ἀποπατεῖν . τούτους ὡς |
| ἀρετὰς καὶ τὰς ἐναρέτους πράξεις καὶ τοὺς φίλους καὶ τοὺς σπουδαίους ἀνθρώπους , θεούς τε καὶ σπουδαίους δαίμονας . παρ | ||
| τὰ τοιαῦτα πόλεμος . Σωκράτης δὲ ἔλεγε μὴ αἰτεῖν τοὺς σπουδαίους , ἀλλὰ ἀπαιτεῖν : εἶναι γὰρ αὐτῶν τὰ πάντα |
| Διογένης ἔλεγε πολὺ κρεῖττον εἶναι ἐς κόρακας ἀπελθεῖν ἢ εἰς κόλακας , οἳ ζῶντας ἔτι τοὺς ἀγαθοὺς τῶν ἀνδρῶν κατεσθίουσι | ||
| ἐπαίνοις θέλγοντας καὶ φρεναπατῶντάς σε ἀποδέχου : μισεῖν γὰρ τοὺς κόλακας οἱ σοφοὶ παρεγγυῶσιν ὡς μέγα βλάπτοντας . Καλὰ ἑκάστοις |
| οὕτω δέ , φησί , καὶ πατέρας μὲν διαρρήδην τοὺς πρεσβυτέρους καλοῦσι , κἂν ὦσιν ἀλλότριοι , μητέρας δὲ τὰς | ||
| τούτων φροντίσιν ἐσχολακότων καὶ τῆς ἐκείνων πρός τε τοὺς ἑαυτῶν πρεσβυτέρους καὶ τοὺς ὁμοχρόνους γενομένης διαφορᾶς , οὐχ ἥκιστα δὲ |
| ] καὶ ἐν τῷ τρόπῳ τῆς τιμωρίας ἁμαρτάνοντας δείκνυσι τοὺς ῥήτορας : φησὶ γὰρ τότε ἐξέσται τὸν τρόπον σκοπεῖν . | ||
| εἰσιν . Ἀεὶ σὺ προσπαίζεις , ὦ Σώκρατες , τοὺς ῥήτορας . νῦν μέντοι οἶμαι ἐγὼ τὸν αἱρεθέντα οὐ πάνυ |
| [ περι νικης ομηρου [ Ὅμηρον καὶ Ἡσίοδον τοὺς θειοτάτους ποιητὰς πάντες ἄνθρωποι πολίτας ἰδίους εὔχονται λέγεσθαι . ἀλλ ' | ||
| ὧν ἀκούοντες παιδεύονται πρὸς ἀνδρείαν : καὶ περὶ τοὺς ἄλλους ποιητὰς οὐδένα λόγον ἔχοντες , περὶ τούτου οὕτω σφόδρα ἐσπουδάκασιν |
| καὶ Φάρακα καὶ ἄλλους Σπαρτιατῶν ἥκιστα ἔς γε τὸ Ἑλληνικὸν γνωρίμους . μεταπεσόντων δὲ αὖθις τῶν πραγμάτων καὶ Κόνωνος κεκρατηκότος | ||
| τοῖς μὴ τοιούτοις . διὸ καὶ πρὸς πάντας ἐστὶν ὁμοίως γνωρίμους καὶ ἀγνώστους . οὐχ οἷόν τε δὲ πᾶσι προσπεπονθέναι |
| : τὸν δὲ σῖτον , ἐπειδὴ τοὺς ἡλίους οὐκ ἔχουσι καθαρούς , ἐν οἴκοις μεγάλοις κόπτουσι , συγκομισθέν - των | ||
| : τὸν δὲ σῖτον , ἐπειδὴ τοὺς ἡλίους οὐκ ἔχουσι καθαρούς , ἐν οἴκοις μεγάλοις κόπτουσι , συγκομισθέντων δεῦρο τῶν |
| ἣν ἂν τιμήσηται τὸ δικαστήριον , κατὰ δὲ τῶν τοὺς ὁμοφύλους πρὸς τῷ ἀνδραποδίσασθαι καὶ πεπρακότων θάνατος ἀπαραίτητος : ἤδη | ||
| ὁ δὲ οὐκ ἀγνοῶν ἐπὶ τοῖς λεγομένοις ἀπιστήσοντας τούς τε ὁμοφύλους καὶ τοὺς ἄλλους ἅπαντας ” ἐὰν οὖν ” φησί |
| σκοπεῖν αὐτοὺς ἠξίου , τίνα χρὴ τρόπον τιμωρήσασθαι μὲν τοὺς προδότας , σωφρονεστέραν δὲ τὴν Ἀλβανῶν ἀποδοῦναι πόλιν εἰς τὸ | ||
| τὸν τῶν πολεμίων στρατὸν κατάφωρον γενέσθαι , πρὶν ἢ τοὺς προδότας ἑτοίμους εἶναι , καὶ οὕτως ἀποκωλυθῆναι τῆς πράξεως , |
| μάλιστα χρὴ προάγειν , ἄλλοις τε ὑπαγόμενον αὐτοὺς καὶ τοὺς χρεωφειλέτας κουφίζοντα τόκων βραχύτητι ἢ ὅλως ἀφαιροῦντα , ἐν δὲ | ||
| τοῦ αἱμύλλω τὸ ἀπατῶ εἴρηται , ὁ ἀπατῶν δηλαδὴ τοὺς χρεωφειλέτας διὰ πενίαν . καὶ τὸ Καρίων ἐξελληνιζόμενον τὸν δοῦλον |
| τιμὰς καθῃρήκεσαν , τοὺς μὲν ἐξέχοντας ἐφόνευε , τοὺς δὲ δημότας ἐφυγάδευεν , ἀγρούς τε καὶ κώμας ἐμπιπράναι λεηλατεῖν τε | ||
| ἱερῶν καὶ θυσιῶν καὶ γάμων καὶ φυλέτας ὄντας ἀλλήλων καὶ δημότας καὶ συγγενεῖς τὰ δικαστήρια καὶ τοὺς νόμους καὶ τὰ |
| τοῦτο ἀποφατικῶς ἢ καταφατικῶς , καὶ ποιεῖ τοὺς δύο καθόλου προσδιορισμούς , φημὶ δὴ τὸν πᾶς καὶ τὸν οὐδείς , | ||
| ὑποκειμένων οὐ καθόλου ἀποφαίνονται , μὴ συντάττουσαι αὐτοῖς τοὺς καθόλου προσδιορισμούς , οἳ ποιοῦσι καθόλου ἡμᾶς ἀποφαίνεσθαι περὶ τῶν καθόλου |
| , προσηνεῖς , διαβαλλομένους πρὸς παιδία καὶ τὰ πλεῖστα ὡς φιλόπαιδας . ἐπὶ μὲν τοῦ αʹ δεκανοῦ μακροβίους , ἐπιμόχθους | ||
| τοῦ πάθους ῥέποντα ὁρῶ , ποτέρους ἀμείνονας ἡγῇ , τοὺς φιλόπαιδας ἢ τοὺς γυναίοις ἀσμενίζοντας ; ἐγὼ μὲν γὰρ ὁ |
| ἡδονῆς πέρι μόνον , ὃς δ ' ἂν τέρψῃ τοὺς θεατὰς μάλιστα , μηδὲν ἐπιταττόμενος ᾧτινι τρόπῳ , νικήσῃ δὲ | ||
| ἐν τῇ μάχῃ θάνατον εὐγενῶς ὑπέμενον : οἱ δὲ Συρακόσιοι θεατὰς τῶν ἀγώνων ἔχοντες γονεῖς καὶ παῖδας ἐφιλοτιμοῦντο πρὸς ἀλλήλους |
| φαρμακεῖς ἀνθρώπους μηνύουσιν , ὥσπερ αἱ ὠχραὶ μαγγανείας καὶ φαρμάκων ἐπιστήμονας . οἱ μὲν οὖν ὠχροὶ δολερώτεροι , οἱ δὲ | ||
| λέγεις . τοὺς ψευδεῖς φῂς εἶναι δυνατοὺς καὶ φρονίμους καὶ ἐπιστήμονας καὶ σοφοὺς εἰς ἅπερ ψευδεῖς ; Φημὶ γὰρ οὖν |
| τοῖς Ἀθηναίοις οἱ πρώην ναύκραροι καλούμενοι οἱ ἐνεχυριάζοντες Θ τοὺς ἀγνώμονας τῶν χρεωστῶν . Θ καταδαρθεῖν Θ : Ἀττικοὶ παροξυτόνως | ||
| ἐνδεχόμενον ἀγνωμόνως χρῆσθαι τούτοις , οὓς ἐπηνόρθωσαν , οὐδ ' ἀγνώμονας καὶ καὶ τινὰς ὄντας καὶ πόλει καὶ χρησίμους . |
| Ἀπόλλωνος : τούτῳ ὀργισθεὶς ὁ θεὸς ἔπεμψεν αὐτοῦ τοῖς ἀγροῖς μύας , οἵτινες τοὺς καρποὺς ἐλυμαίνοντο . Βουληθεὶς δέ ποτε | ||
| δὲ ἐν τῇ Θηβαΐδι χαλάζης πεσούσης ἐπὶ τῆς γῆς ὁρᾶσθαι μύας , ὧν τὸ μὲν πηλός ἐστιν ἔτι , τὸ |
| γενναίως συλλαμβανομένους καὶ εἰς ἴσην αὐτὸ πίστιν ἀνάγοντας τῷ ἀληθεῖ δυνατούς τε καὶ νοεροὺς εἶναί φαμεν , τοὺς δὲ μὴ | ||
| πάμμεγα δὲ τὸ μὴ τῇ φθορᾷ τῶν πόλεων θεραπεῦσαι τοὺς δυνατούς . ἦν μὲν γὰρ δῆλον ὡς ὀργαὶ καὶ κίνδυνοι |
| αὐτῆς οὔτ ' ἐν ψιλῇ ποιήσει μετεσχηκότας ἀγροικώδεις παντάπασι καὶ ἠλιθίους ἑώρων , τοὺς δὲ οὐχ ὡς ἔδει τὴν πρὸς | ||
| μέτρια φρονεῖν καὶ τὸ μὴ σκαιοὺς εἶναι μηδὲ πλησμίους μηδὲ ἠλιθίους μηδὲ ἀχάριτας , μηδὲ ἄνω καὶ κάτω θρυλεῖν καὶ |
| τινος ἐπὶ μεγάλαις αἰτίαις κρινομένου , ὡς ἑώρα θορυβοῦντας τοὺς ἀκροωμένους . παρακαλέσας γὰρ αὐτοὺς μικρὰ προσέχειν ἤρξατο διηγεῖσθαι , | ||
| βουλόμενος τὰς Κόνωνος μείζους ποιῆσαι διὰ τὸ πιθανὸν πρὸς τοὺς ἀκροωμένους ἐπεσημήνατο προκατειληφέναι τὴν Θεμιστοκλέους δόξαν : φημὶ τοίνυν ἐγὼ |
| καὶ ἐλλείψεις τοῦ δέοντος : ἀλλ ' ὅμως οὔτε τοὺς μέσους σώφρονας λέγομεν οὔτε τοὺς ὑπερβάλλοντας ἀκολάστους . εἰ δὲ | ||
| - τοῦ , πορφυραῖ δὲ ἄρα στιγμαὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῷ μέσους ἐς κάλλος γράφουσιν . ὁ δὲ τοξότης ἐν τῇ |
| ἄνδρα δεξιὸν περὶ λόγους καὶ μαθήματα , παρὰ μὲν τοὺς σοφιστὰς βαδίζειν | οὐκέτι ἐδοκίμαζον , συνόντες δὲ αὐτῷ Σωκράτει | ||
| ' αὐτοκαβδάλους , οἳ δὲ φλύακας , ὡς Ἰταλοί , σοφιστὰς δὲ οἱ πολλοί : Θηβαῖοι δὲ καὶ τὰ πολλὰ |
| . λέξ . . , : Στρουθός . Χαῖρίς φησιν Ἀττικοὺς βαρύνειν τὸ ὄνομα , ὡς καὶ Τρύφων μέμνηται ἐν | ||
| ; ἐκ τοῦ ἀνύω καὶ ἀρύω . καὶ κατ ' Ἀττικοὺς καὶ Κυπρίους πλεονάζει τὸ τ καὶ γίνεται ἀνύτω καὶ |
| αἴτιον καὶ οὐκ ἔστιν ὅμοιον τὸ γινόμενον τῷ περὶ τοὺς δανείζοντας καὶ δανειζομένους . οὐ γάρ ἐστι φίλησις τῶν δανειστῶν | ||
| οὐδέν με δεῖ λέγειν . οἴδατε γὰρ ὑμεῖς καὶ τοὺς δανείζοντας ἐν τῇ πόλει καὶ τοὺς δανειζομένους . τί οὖν |
| , τοῦ στόματος τῷ στρογγύλῳ , τοὺς νοῦς δ ' ἀγοραίους ἧττον ἢ κεῖνος ποιῶ . Ἀριστώνυμος δ ' ἐν | ||
| μὲν ποιητικὴν μουσικὴν ἀστρονομίαν σοφιστὰς καὶ τῶν ῥητόρων τοὺς μὴ ἀγοραίους , ὑποσόφους δὲ ζωγραφίαν πλαστικὴν ἀγαλματοποιοὺς κυβερνήτας γεωργούς , |
| : ταὶ δὲ θυρέτρων χάσμ ' ἀχανὲς ποίησαν ἀναπτάμεναι πολυχάλκους ἄξονας ἐν σύριγξιν ἀμοιβαδὸν εἰλίξασαι γόμφοις καὶ περόνηισιν ἀρηρότε : | ||
| , καὶ τοῦτο μὲν τὰς σφαίρας , τοῦτο δὲ τοὺς ἄξονας καὶ τὰ τύμπανα παρατιθέμενοι , οὐ λύουσι τὴν ἀπορίαν |
| παροξυσμοὶ τοῖσι πλείστοισιν , ἐν ἀρτίῃσι , περὶ δὲ τοὺς παροξυσμοὺς λήθη καὶ ἄφεσις καὶ ἀφωνίη : ἄκρεά τε τούτοισιν | ||
| δὲ τοὺς μὲν ἔμμονα καὶ χρόνια πάθη ἔχοντας μετὰ τοὺς παροξυσμοὺς τοῖς ἀφιδρωτηρίοις χρῆσθαι , τοὺς δ ' εἰς τὰ |
| διάνοιαν καὶ τοῖς ὀνόμασι διαφέρουσιν . Ἐπεὶ γοῦν δύο μὲν κανόνας τῶν εἰς ην ὀνομάτων , ὥς φαμεν , ὁ | ||
| φαίνεσθαι , ἃ δὴ καὶ φανδούρους καλοῦσιν οἱ πολλοὶ , κανόνας δ ' οἱ Πυθαγορικοὶ , καὶ τὰ τρίγωνα τῶν |
| φοροῦντα καὶ ἐν πᾶσι φιλητόν . ποιεῖ καὶ πρὸς τοὺς πυρέσσοντας ἐὰν εἰς ἔλαιον βληθῇ καὶ συγχρίσῃς τοῦ ἐλαίου πρὸς | ||
| δ ' ἀπυρετοῦσι μὲν ἐν κυάθοις τρισὶ γλυκέος Κρητικοῦ , πυρέσσοντας δ ' ὕδατι θερμῷ . ἡ δόσις ⋖ α |
| ἤτοι τὴν ἄλογον ψυχὴν , ᾗ τερπομένους βιώσεσθαι τὸ ἑαυτῶν ἀγαπῶντας κακόν . Τῷ λόγῳ γὰρ ἡ ἀλογία κακὸν , | ||
| ποιεῖσθαι , ὅπως ἂν ἀνακληθείη πρὸς τὸ δέον , οὐκ ἀγαπῶντας τὴν ἀπόπτωσιν τοῦ φίλου οὐδὲ ὑπερφρονοῦντας τὸ καταδεὲς αὐτοῦ |
| ! ] τοὺς [ ] νόθους τε καὶ τοὺς [ ποιητοὺς ] οὔτε νομίμως οὔτε [ δικαίως ] . Ἐμοὶ | ||
| ἡμεῖς ἐσμεν . ἔπειτα οὐ δίκαιον δήπου τὸν ποιητὸν υἱὸν ποιητοὺς ἑτέρους εἰσάγειν , ἀλλ ' ἐγκαταλείπειν μὲν γιγνομένους , |
| μιμῶνται , μιμεῖσθαι τὰ τούτοις προσήκοντα εὐθὺς ἐκ παίδων , ἀνδρείους , σώφρονας , ὁσίους , ἐλευθέρους , καὶ τὰ | ||
| φῶς μόνον πολὺ ποίει . τὰ κακῶς τρέφοντα χωρί ' ἀνδρείους ποιεῖ . ᾤμην , εἰ τὸ χρυσίον λάβοι ὁ |
| χρόνον τῇ κρίσει . τούτους δὲ πρώτῳ μὲν ἐνιαυτῷ δώδεκα εὐθύνους ἀποδεῖξαι , μέχριπερ ἂν ἑκάστῳ πέντε καὶ ἑβδομήκοντα ἔτη | ||
| τῶν ἀρξάντων ἢ πρεσβευσάντων ἦν μὲν περὶ χρημάτων πρὸς τοὺς εὐθύνους καὶ λογιστάς , ἦν δὲ περὶ ἀδικημάτων πρὸς τοὺς |
| , ὥς φησιν Ὅμηρος οὐρῆας μὲν πρῶτον ἐπῴχετο καὶ κύνας ἀργούς . ἦτρον τὸ γονάτιον ἢ τὸν ὀμφαλὸν τοῦ νάρθηκος | ||
| : Μ . . οὐρῆας μὲν πρῶτον ἐπῴχετο καὶ κύνας ἀργούς : ὅτι οὐκ ὀρθῶς τινὲς οὐρῆας τοὺς φύλακας , |
| ταύτην ὁδὸν ἡγεμονεύσει ; Τρύφων μέντοι φησὶν ἐπὶ τοῦ τοιούτου συνδέσμους ἀντιπαρειλῆφθαι , τὸν γάρ ἀντὶ τοῦ δέ καὶ τὸν | ||
| καὶ λιθώδεις συστάσεις πήγνυσθαί τε τὰ προαιρετικὰ νεῦρα καὶ τοὺς συνδέσμους καὶ τοὺς τένοντας , ἐπιτηδείως ἔχοντας εἰς τοῦτο διὰ |
| πᾶν πλῆθος Ἀθηναίων , πεντακοσιομεδίμνους καὶ ἱππέας καὶ ζευγίτας καὶ θῆτας . τῶν οὖν ἱππέων αἱ ἱππάδες . Ἱππία Ἀθηνᾶ | ||
| εἰς πεντακοσιομεδίμνους , εἰς ἱππέας , εἰς ζευγίτας καὶ εἰς θῆτας . Ἐδιδάχθη τὸ δρᾶμα ἐπὶ Στρατοκλέους ἄρχοντος δημοσίᾳ εἰς |
| σοφία καὶ εὐδαιμονία τελεία , ποιεῖ τε ἡμᾶς τοῖς θεοῖς ὁμοίους , ἡ δὲ τῶν ἀνθρωπίνων ἐπιστήμη τάς τε ἀνθρωπίνας | ||
| ἐν τῷ παρόντι κακῶς πάσχειν , γενναῖον δὲ εἶναι τοὺς ὁμοίους ἀπὸ τοῦ ἴσου τιμωρεῖσθαι . καὶ ἅμα αὐτὸς μὲν |
| νόμων ἐνίους ἀλυσιτελεῖς δή τινας εὑρηκέναι , νόμων δὲ ἄλλως σώζοντας τάξιν , καὶ πράγματα ἄττα νόμων μὲν ἐκτὸς ὄντα | ||
| μάλιστα Πλάτων σπουδάζει . νομίμους γὰρ καὶ δικαίους καὶ τάξιν σώζοντας ἠξίωσε ποιῆσαι τὸ καθ ' αὑτόν . οἶμαι δ |
| δʹ εʹ Ϛʹ ζʹ ηʹ θʹ ιʹ , Πρὸς τοὺς ὁρισμοὺς αʹ , Περὶ ὀδμῶν αʹ , Περὶ οἴνου καὶ | ||
| ὅρος καὶ ἑτερόριστος : ἑτερόριστος μὲν ὅτι πάντας τοὺς ἄλλους ὁρισμοὺς ὁρίζεται , αὐθόριστος δὲ ὅτι καὶ ἑαυτὸν σὺν ἐκείνοις |
| μαθητὴς ὀχούμενον , ἀπεπήδα δὲ περὶ τὰς θύρας ὡς τοὺς ἡμετέρους , οἳ ἐκάθηντο θέατρον αὐτῷ . καὶ οὕτως ἀντὶ | ||
| ἐπαινέσαντες γὰρ πολλὰ ἑαυτοὺς οὐδαμοῦ ἀντεῖπον ὡς οὐκ ἀδικοῦσι τοὺς ἡμετέρους ξυμμάχους καὶ τὴν Πελοπόννησον : καίτοι εἰ πρὸς τοὺς |
| ὑπεριδὼν ὡς εὐτελοῦς καὶ ταπεινῆς καὶ πολλὰ οὐ δυνησομένης τοὺς ἀναγινώσκοντας ὠφελῆσαι : τῆς δ ' ὑστέρας ὡς μείζονος ἢ | ||
| : τὸ δὲ πλεῖον ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων ποιεῖσθαι τοὺς ἀναγινώσκοντας τὰς δοκιμασίας . Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοῦ γε |
| Προαιρεσίῳ δὲ ὁ Πόντος ὅλος καὶ τὰ ἐκείνῃ πρόσοικα τοὺς ὁμιλητὰς ἀνέπεμπεν , ὥσπερ οἰκεῖον ἀγαθὸν τὸν ἄνδρα θαυμάζοντες : | ||
| ἐκείνῃ Ἑλληνικὸν ἐξελαύνων ὁ Ἡρώδης ἐς Πέργαμον ἔπεμψε τοὺς ἑαυτοῦ ὁμιλητὰς πάντας καὶ τὸν Ἀριστοκλέα ἦρεν , ὥσπερ τις Ἀθηνᾶς |
| τῶν μὴ τοιούτων διακρίνομεν . Ὁμηρείων . Ὁμηρίδας φησὶ τοὺς Ἡρακλειτείους διὰ τὸ τῆς ἀεικινησίας δόγμα , ἐπεὶ καὶ Ὅμηρος | ||
| ἀξιοῦντας εἶναι τὴν οὐσίαν τοῦ χρόνου , φημὶ δὲ τοὺς Ἡρακλειτείους , κινοῖτο προχειρότατον , ὅτι εἰ χρόνος σῶμά ἐστι |
| . τραγοδαίμονάς ⌈ φησιν [ λέγει ] ὁ Σωκράτης τοὺς κωμικούς , ⌈ ὡς εἰ [ ὡσπερεὶ ] ἔλεγε κακοδαίμονας | ||
| κριτῶν γούνασι : τὸ γὰρ παλαιὸν πέντε κριταὶ ἔκρινον τοὺς κωμικούς : ἢ ὅτι ἐν γόνασιν εἶχον , ἃ νῦν |
| εἶπε : τῶν σῶν δραμάτων γὰρ εἰς αὐτὸν ἀεὶ τοὺς προλόγους ἐμβάλλομεν . συνδειπνοῦσα δέ ποτε Δεξιθέᾳ τῇ ἑταίρᾳ τοὖψον | ||
| ἕκαστον , ἀλλὰ σὺν τοῖσιν θεοῖς ἀπὸ ληκυθίου σου τοὺς προλόγους διαφθερῶ . Ἀπὸ ληκυθίου σὺ τοὺς ἐμούς ; Ἑνὸς |
| θεοφιλεστέραν . εὐλαβοῦ μέντοι μή ποτε ἐκπέσῃ ταῦτα εἰς ἀνθρώπους ἀπαιδεύτους : σχεδὸν γάρ , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ , οὐκ | ||
| ἐπὶ τοῦ ψόγου ταύτην τάσσει : τοὺς γὰρ αὐθάδεις καὶ ἀπαιδεύτους ἀγερώχους λέ - γει . ὁ δὲ Ὅμηρος τοὺς |
| ' ἀρχῆς ἔχοντες κοινὰ ἱερά . οἱ δὲ ὁμογάλακτας , φράτορας , συγγενεῖς τοὺς γεννήτας . ΦΑΙΔΩΝ . Εἴ με | ||
| πελαγοδρομούντων διὰ τὰς τῶν ἀστέρων σημειώσεις . Οὐδ ' ἑπτέτης φράτορας ἔφυσας : ἐπὶ τῶν ἀνοήτων ἢ ἀνάρθρων . Οὐκ |
| γάρ ? ? [ ἐστι ] ? πολλοὺς [ δὴ γεγηρακότας ] ? [ παρ ' ἡμεῖν ] αὐτοῖς καὶ | ||
| . Ἀντιπελαργεῖν : ἀντιδιδόναι χάριτας . λέγεται γὰρ τοὺς πελαργοὺς γεγηρακότας τοὺς γονεῖς τρέφειν . Ἄπληστος πίθος : ἐπὶ τῶν |
| , καὶ αὐτόθι κατέλαβον πάνυ πολλούς , τοὺς μὲν καὶ ἀγνῶτας ἐμοί , τοὺς δὲ πλείστους γνωρίμους . καί με | ||
| ἢ μισεῖν πάθους . ὁμοίως γὰρ τῇ ἕξει χρῆται πρὸς ἀγνῶτας καὶ γνωρίμους καὶ συνήθεις καὶ ἀσυνήθεις , πλὴν τὸ |
| ὁτὲ μὲν ἐμβριθεῖς ταῖς πιθανότησιν , ὁτὲ δὲ καὶ ἀμαυροτέρους φαινομένους οὐκ ὀκνεῖ λόγους συνερωτᾶν ὁ ἀπὸ τῆς σκέψεως ὁρμώμενος | ||
| ἢ σοῦ ; καὶ ποίους ἐπαίνους διενοούμην ὡς σοὶ μόνῳ φαινομένους προσήκοντας ; πρὸς οὓς οὐ δεῖ σοι τῆς φάλαγγος |
| πολιτείαν τοὺς μὲν ἀγνοοῦντας τὸ συμφέρον ἐπαίδευον , τοὺς δὲ πονηρευομένους ἤλεγχον , ὅπερ ἐστὶ τοῦ δικανικοῦ : μετὰ δὲ | ||
| : εἶτα νόμους κατεστήσαντο πρὸς τὸ συμφέρον , οἷς τοὺς πονηρευομένους ἐξήλεγχον . Διὸ καὶ δεύτερον τὸ δικανικὸν , οὐκ |
| πέπεισται ὁμολογεῖν παρεῖναι . Αὐτὸς δ ' ὑμῖν πάντας τούτους μαρτυροῦντας παρέξομαι . Ἴσως τοίνυν Κλέων οὑτοσὶ φήσει οὐκ εἰκὸς | ||
| τετελευτηκότος καταψεύδεται , καὶ κατ ' ἐμοῦ ῥᾳδίως τὰ ψευδῆ μαρτυροῦντας τοὺς οἰκείους τοὺς ἑαυτοῦ παρέχεται , ἔκ τε τῶν |
| κροτάφους κατεῖχεν : ὕπνοι κωματώδεες καὶ ἡμέρην καὶ νύκτα τοὺς τελευταίους χρόνους : οὖρον ἀπ ' ἀρχῆς ὠμὸν , σποδοειδές | ||
| ὡς δὲ ἐφάνησαν οἱ σύμπαντες ἑκκαίδεκα , δέκα μὲν τοὺς τελευταίους ὑπελειπόμην εἰς τὸν δρόμον , τοὺς δὲ πρώτους προῆλθον |
| , ὃ καὶ ἀνεπιτήδειόν ἐστι πρὸς μελοποιίαν : τὸ δὲ κρητικὸν ἐπιτήδειον , δέχεται δὲ καὶ λύσεις τὰς εἰς τοὺς | ||
| κρητικὴν ἐν οἴνῳ ἑψεῖν , καὶ κλύζειν : ἢ κισσὸν κρητικὸν ἐν ὕδατι , ταὐτὸ δρᾷ . Ἢ ἐχέτρωσιν καὶ |
| τάφῳ τοῦ Ἀχιλλέως . ἔφη δὲ τοὺς ἰχθύας σχεδόν τι φρονιμωτέρους φαίνεσθαι τῶν ἀνθρώπων : ὅταν γὰρ δέωνται τὸ σπέρμα | ||
| ; οὐκ ἐρεῖς , τοὺς βελτίους καὶ κρείττους πότερον τοὺς φρονιμωτέρους λέγεις ἢ ἄλλους τινάς ; Ἀλλὰ ναὶ μὰ Δία |
| τὴν ὀφρυώδη ἐπανάστασιν . καὶ γὰρ οἱ Ῥό - διοι ἄμβωνας καλοῦσι τὰς ὀφρυώδεις τῶν ὀρῶν ἀναβάσεις . μέμνηται τῆς | ||
| μοχθηρός , ἔτριβες . πῶς ὦ πολλῶν ἤδη λοπάδων τοὺς ἄμβωνας περιλείξας ; δίφρος Θετταλικὸς τετράπους ἀκαλήφας ἀναφλασμόν ἀπρασία ἀρρωστήμων |
| ἐθεᾶτο ἁμιλλωμένους ἐπὶ τὰ θηρία καὶ φιλονικοῦντας καὶ διώκοντας καὶ ἀκοντίζοντας . καὶ Κύρῳ ἥδετο οὐ δυναμένῳ σιγᾶν ὑπὸ τῆς | ||
| Τυδέα καὶ παρασπιστὰς πυκνοὺς Αἰτωλίσιν λόγχαισιν εἰς ἄκρον στόμα πύργων ἀκοντίζοντας , ὥστ ' ἐπάλξεων λιπεῖν ἐρίπνας φύλακας : ἀλλά |
| , οὐκ ἐφ ' ἡμᾶς ἠναγκάσθητε καταφυγεῖν τοὺς ταπεινοὺς καὶ φαύλους οἱ σεμνοὶ καὶ βαρεῖς , πάντα ὑπισχνούμενοι ὑπὲρ τῆς | ||
| μᾶλλον ἢ κακόθεοι λεχθέντες ἂν ἐν δίκῃ , διὰ τὸ φαύλους καὶ μηθὲν ἡμῶν βελτίους ἡγεῖσθαι τὴν φύσιν εἶναι τοὺς |
| , ἔτι δὲ τοὺς χρόνους μὴ ἐθέλῃ πληροῦν ἀποξενούμενος τοὺς εἰρημένους , ὁ τοῦ τελευτήσαντος γένει ἐγγύτατα ἐπεξίτω μὲν φόνου | ||
| νῦν δὲ ὡς ἐν ἐπιδρομῇ θεωρητέον ἐπ ' ἀριθμῶν τοὺς εἰρημένους λόγους . ἵνα τοίνυν ἐπίτριτον ἀποστήσῃ τις λόγον , |
| [ ἢ ἐν τοῖς ] Διδύμοις οὔσης καπήλους δούλους καὶ ἐμπόρους ἀγόραζε . Σελήνης ἐν τοῖς ἀνθρωποειδέσιν οὔσης ζῳδίοις μετὰ | ||
| Ῥοδίους πολέμῳ . οὗτος δὲ κατὰ τὰς ἐντολὰς τοὺς μὲν ἐμπόρους ἐλῄστευε , τὰς δὲ νήσους λεηλατῶν ἀργύριον εἰσεπράττετο . |
| , κέκρικεν ῥήτορα ; οὐδ ' ἕνα : ἀλλ ' ἰδιώτας πολλούς . ἀλλὰ μὴν τοὺς γευομένους κύνας τῶν προβάτων | ||
| δὲ λατρεύοντες εἰς ἀπόνοιαν ἄγουσιν . Καὶ τὸ μὲν ἄνδρας ἰδιώτας καὶ ἀναφανδὸν τὴν ἀπαιδευσίαν ὁμολογοῦντας τὰ τοιαῦτα ποιεῖν , |
| ὅλου πλήθους διῃρημένου Ἀθήνησιν εἴς τε τοὺς γεωργοὺς καὶ τοὺς δημιουργούς , φυλὰς αὐτῶν εἶναι δʹ , τῶν δὲ φυλῶν | ||
| προσυφῆναί φησι τοὺς δευτέρους θεούς , τοὺς τῶν θνητῶν ζώων δημιουργούς . ἀλλ ' ὅτι γε καὶ αὐτὸς προσεδεήθη τῶν |
| ἀθετοῦνται ἀμφότεροι , καὶ ἀστερίσκοι παράκεινται , ὅτι τοὺς ὕστερον λεγομένους ὑπὸ τῆς Ἴριδος δι ' ἐπιείκειαν ἐνθάδε τις μετενήνοχεν | ||
| τοὺς σοφιζομένους τὴν ἀλήθειαν , ἀλλὰ τοὺς ἐν τῇ συνηθείᾳ λεγομένους , τοὺς διδασκάλους τῶν ῥητορικῶν προβλημάτων : θεατὰς δὲ |
| : τὰ γὰρ ἐγγὺς λαμβάνοντα τὴν ἀπόδοσιν οὐ λυπεῖ τοὺς ἀκροατάς . καὶ μέντοι καὶ τὸ ἐλλείπειν τινὰ ὀνόματα πρὸς | ||
| παιωνίζειν ] χρή . Γ τὸ θέατρον ] ἤγουν τοὺς ἀκροατάς . Γ ἐφ ' ὅτῳ κνισῶμεν ἀγυιάς : ἔθυον |
| εἰλημμένων . τοὺς γὰρ ἡγουμένους τῶν τετραχόρδων πρὸς μὲν τοὺς τρίτους ἀπ ' αὐτῶν κατὰ τὸν ἐπὶ δʹ τίθησι λόγον | ||
| δέ , ὦ ξένε , τίνας τούτους τοὺς χοροὺς τοὺς τρίτους ; οὐ γὰρ πάνυ συνίεμεν σαφῶς ὅτι ποτὲ βούλει |
| παῦσαι τῆς βλασφημίας αὐτοὺς μικρὰ πάνυ προεμένωι καὶ ποιῆσαι λέγειν ἐπαίνους ὑπὲρ ἡμῶν . ἀλλ ' αἰσχυνοίμην ἄν , εἰ | ||
| , ὅτε σε δημοσίαν ἐποιησάμην ἐπίδειξιν , ἐνεδείξω τὴν πρὸς ἐπαίνους ἐλευθερίαν : λιπαροῦντος γάρ μου καὶ δεομένου τῷ συλλόγῳ |
| τείχεσι , κἂν μήπω συμπλέκωνται , κρίνομεν , οὕτως καὶ ἀνδροφόνους χρὴ νομίζειν οὐ τοὺς κτείναντας αὐτὸ μόνον ἀλλὰ καὶ | ||
| οἱ γλωσσογράφοι ἀξιοῦσιν , ἀγαθόν . . χεῖρας ἐπ ' ἀνδροφόνους θέμενος στήθεσσιν ἑταίρου : ἡ διπλῆ πρὸς τὸ ἀμφίβολον |
| [ ] | ὡς ῥήτορας , [ ἔνιοι ] | φιλοσόφους ἀποφαίνουσιν [ ] | . Ξενοκράτης | δ ' | ||
| τούτων . Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺς ἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφους ; Λέγε : οὐ βαρὺ γὰρ οὐδὲ τοῦτο . |
| : αἱ γὰρ ἀγελαῖαι τῶν ἵππων οὐχ ὁμοίως ὑπομένουσι τοὺς ὄνους ἐπὶ τῇ ὀχείᾳ ἕως ἂν κομῶσιν : οὗ ἕνεκα | ||
| ἐν ποσὶ τρεφομένους τε καὶ ἐξεταζομένους ὁρῶμεν ἵππους τε καὶ ὄνους καὶ βοῦς καὶ καμήλους θαρροῦντας : εἰ δὲ καὶ |
| δεσπόταις αὐτῶν ἐκ τῶν ἐμῶν λύτρα καταβαλών , τοὺς δὲ ἀκμάζοντας ταῖς ἡλικίαις εἰς τὸν στρατιωτικὸν κατάλογον κατέταξα , τινὰς | ||
| σπεῖρον αὐτοὺς κατὰ τὸν καιρὸν τῶν κριθῶν . ἵνα δὲ ἀκμάζοντας μηδεὶς δύνηται φαγεῖν , σικύου ἀγρίου καὶ ἀψινθίου σπέρμασι |
| ἄλλο ἔστι δὴ τῶν Δημοκρίτου πρὸς τοὺς ὑπὸ ἀέρος ἑλώδους βεβλαμμένους . . . , ὥσπερ δὲ ὁ τῆι πόλει | ||
| Ἰοκάστην . θ νυμφίους ] μίξεις . φρενώλεις ] τοὺς βεβλαμμένους τὰς φρένας . φρενώλεις ] πανώλεις . φρενώλεις ] |
| τοὺς δὲ ὑπὸ φιλονεικίας τὰς τῶν σημαινομένων τάξεις ἐναλλάττοντας ὡς ἐριστικοὺς φευκτέον , τοὺς δὲ μετὰ τῆς τῶν ἐμφερομένων ἀκριβοῦς | ||
| : ἡμεῖς δὲ ἀμφοτέρους εἰς ἓν κεφαλαιούμενοι κατὰ κοινόν τι ἐριστικοὺς καὶ φαινομένους συλλογισμοὺς ὀνομάζομεν καὶ τοὺς βεβλαμμένους τῷ σχήματι |
| ἀνδρῶν συνεστάναι . τούτους δὴ τοὺς εἰς τὰ γένη τεταγμένους γεννήτας καλοῦσιν . Ἐλευσινίας . τῆς Δήμητρος , διὰ τῶν | ||
| ἐν τῆι δ Ἀτθίδος φησὶ πρότερον ὁμογάλακτας ὀνομάζεσθαι οὓς νῦν γεννήτας καλοῦσιν . . . . προπύλαια ταῦτα : . |
| , αὑτὴν ἐμποδίζοντας νόμους εἰ θήσεται καὶ τἀναντία τῶν συμφερόντων λέγοντας , δυνήσεσθαί τι ποιῆσαι τῶν δεόντων ; ἀλλ ' | ||
| ἄλλα μέρη . Πρὸς μὲν οὖν τοὺς εἰς ἄπειρον τέμνεσθαι λέγοντας τά τε σώματα καὶ τοὺς τόπους καὶ τοὺς χρόνους |
| καὶ νυνὶ εἰ μέν εἰσιν ὑμῶν οἱ πλείους οἷοι τοὺς πονηροὺς φιλεῖν καὶ σῴζειν , μάτην ἐρραψῳδηκότας ἡμᾶς ἔσεσθαι , | ||
| τιμωρία ; σκαιόν γε τἀνάλωμα τῆς γλώσσης τόδε , φόβους πονηροὺς καὶ κενοὺς δεδοικέναι . ἀλλ ' , ὦ μάταιοι |
| Λικύμνιος ὁ τῆς τραγωιδίας ὑποκριτής . ὡς γὰρ ἐνίκα τοὺς ἀντιτέχνους Κριτίαν τὸν Κλεωναῖον καὶ Ἵππασον τὸν Ἀμβρακιώτην τοὺς Αἰσχύλου | ||
| ἑαυτὸν ὁ σοφιστὴς εὐημερίας πραττόμενος χρυσίον , τελευτῶν φεύγων τοὺς ἀντιτέχνους τοὺς τὸν μισθὸν οὐ διδόντας εἰς Σελεύκειαν κομίζεται καὶ |
| ἀκοῦσαί τι τῶν καθ ' αὑτούς . Ὁ δὲ τοὺς ἀφικνουμένους πάνυ φιλοφρόνως ὑποδεχόμενος ξενίοις τε καὶ ταῖς ἄλλαις δωρεαῖς | ||
| πρῶτον ὑπὲρ ἡμῶν πονήσεις . Ἄλλων ἄλλα ἐρωτώντων τοὺς ἐκεῖθεν ἀφικνουμένους : τί τὰ τῶν Ἀρκάδων ; τί τὰ τῶν |
| τὴν λογικὴν ἀνάγεται ἡ προκειμένη πραγματεία , ἥτις κατὰ τοὺς Περιπατητικοὺς ὄργανόν ἐστιν φιλοσοφίας , οὐ πάντες δὲ οὕτως ἐδόξασαν | ||
| ' ἔλαττον τοῦ φυτοῦ . Εἴρηται γὰρ ἤδη κατὰ τοὺς Περιπατητικοὺς ὅτι αἱ διαφοραὶ δυνάμει εἰσὶν ἐν τοῖς γένεσι πρότεραι |
| καὶ εὐσύνοπτα καὶ πολλῆς φλυαρίας ἐκτὸς ὄντα . Ἐνταῦθα τοὺς ἀρχαίους αἰνίττεται ὥς τινας αὐτῶν φλαυρήσαντας καὶ εἰς ἄπειρον χρόνον | ||
| τοῦτο ἦρας ; πῶς δὲ οὐ τηρεῖς τοὺς θεσμοὺς τοὺς ἀρχαίους , τοῦ μὴ τυραννεῖν χειρὶ δυνατωτάτῃ , ἀλλὰ πάντοτε |
| εἰ τοὺς κήρυκας ἐκάλουν μόνους ἢ τοὺς κιθαρῳδοὺς ἢ τοὺς τραπεζίτας . τοιγαροῦν ἄνθρωποι παρίασι καὶ ἀνόητοι καὶ δοξοκόποι καὶ | ||
| νοταρίους ἢ δικολόγους ἢ συνηγόρους ἢ νομικοὺς ἢ ἑρμηνέας ἢ τραπεζίτας ἀποδείκνυσι : τοῦ δὲ Ἄρεως συσχηματισθέντος ἤτοι κατὰ συμπαρουσίαν |
| καὶ ἔτι τοὺς ἀπὸ τοῦ δου τρεῖς κατὰ τὸ ἑξῆς συντεθέντας τοῦ γου ὑπερέχειν Μο ν . Τετάχθωσαν οἱ τέσσαρες | ||
| , ὃν δὲ ΔΥ ιϚ . καὶ δεήσει τοὺς τρεῖς συντεθέντας ἴσους γίνεσθαι τῇ πλευρᾷ τοῦ ἀπὸ τῶν τριῶν , |
| ; Ναί . Οὐκοῦν φῂς παραπλησίως χαίρειν καὶ λυπεῖσθαι τοὺς φρονίμους καὶ τοὺς ἄφρονας καὶ τοὺς δειλοὺς καὶ τοὺς ἀνδρείους | ||
| ἐνέχεε . συνέβη δὲ τοὺς μὲν μικροφυεῖς πληρωθέντας τοῦ μέτρου φρονίμους γενέσθαι , τοὺς δὲ μακροὺς ἅτε [ μὴ ] |
| ἀληθείας : καὶ τῶν μὲν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας πρὸς τοὺς ἀπιστοῦντας ἢ τοὺς ἀμφιβάλλοντας , τῶν δὲ περὶ τῆς ἀληθείας | ||
| συμβαλόντες ἐνίκησαν : ἀφ ' οὗ τὴν παροιμίαν πρὸς τοὺς ἀπιστοῦντας ἐκπεσεῖν φασιν ” ἀληθέστερα „ τῶν ἐπὶ Σάγρᾳ . |
| τὸ κατὰ δύναμιν καὶ ἀδυναμίαν . λέγει δὲ πυκτικοὺς ἢ δρομικοὺς τοὺς φύσιν ἔχοντας ἐπιτηδείαν πρός τι τῶν τοιούτων , | ||
| ἐργάζεται , καὶ ἀναρριπιζομένη πλείων γίγνεται . Καὶ μὴν καὶ δρομικοὺς εἶναι ἀσκοῦμεν αὐτοὺς εἰς μῆκός τε διαρκεῖν ἐθίζοντες καὶ |
| θαυμάζει σφόδρα ὁ τεχνογράφος καὶ συμβουλεύει ἐπιμελέστατα αὐτὸ ἐκμαθεῖν τοὺς νέους , ἵνα μιμήσωνται ʃ γρ . ἄριστον τὠφήγημά σου | ||
| ἀρετῆς ἐφίεσθαι , εὐαγώγους εἰς ἀκολασίαν καὶ λαγνείαν παρασκευάζουσα τοὺς νέους , ἐπείπερ ὁ μουσικευσάμενος μολπαῖσιν ἡσθεὶς τοῦτ ' ἀεὶ |
| τὸν Ἀνατόλιον ἐλθών , ἠξίου βεβαιοῦν τὴν χάριν , καὶ συνηγόρους οὐκ ἐκάλεσε μόνους , ἀλλὰ σχεδόν τι πάντας τοὺς | ||
| μόναις ταῖς τῶν παρανόμων , μὴ ἐξεῖναι μήτε τῷ κατηγόρῳ συνηγόρους παρασχέσθαι , μήτε τῷ τὴν γραφὴν φεύγοντι . Οὐ |
| ἀπόκρισιν ὧν ἂν ἐπερωτᾷ τις , ἤ πρὸς τοὺς καταράτους ἰχθυοπώλας ἐν ἀγορᾷ : οὓς ἂν ἐπερωτήσῃ τις , ἢ | ||
| . νὴ τὴν Ἀθηνᾶν , ἀλλ ' ἐγὼ τεθαύμακα τοὺς ἰχθυοπώλας , πῶς ποτ ' οὐχὶ πλούσιοι ἅπαντές εἰσι λαμβάνοντες |
| ἥν φασι γνησίαν αὐτοῦ εἶναι οὗτοι , εἰσαγαγεῖν εἰς τοὺς φράτερας ἠξίωσε , καὶ ταῦτα νόμου ὄντος αὐτοῖς , ἀναγνώσεται | ||
| δόντος ἔχει τὸν κλῆρον , κατὰ ποίους νόμους εἰς τοὺς φράτερας εἰσῆκται καὶ πῶς ‖ οὐκ ἐπίκληρος ἦν ἐπὶ τούτοις |
| ὦ ξέν ' , εἰς Ἄργος κίεις , πρὸς τοὺς τεκόντας πανδίκως μεμνημένος τεθνεῶτ ' Ὀρέστην εἰπέ , μηδαμῶς λάθῃ | ||
| πολλῷ γε μᾶλλον : σαυτὸν ἐμελέτησας μᾶλλον σέβειν ὑπὲρ τοὺς τεκόντας [ ἢ καλῶς ποιεῖν ] . ὢν δίκαιος , |
| κατ ' ἐρώτησιν . τοῖς ἐμοῖς . τοὺς Καρυστίους ὡς μοιχοὺς κωμῳδοῦσιν . ἦσαν δὲ Ἀθηναίων σύμμαχοι . ἀντὶ τοῦ | ||
| τοῦ τρισαριστέως , ὃν μοιχεύοντά τις κατὰ τὸν περὶ τοὺς μοιχοὺς νόμον ἀπέκτεινεν : τοῦ κατὰ φύσιν , ὡς ἐπὶ |