φθάρηθι , ὡς Λυσίας ἐν τῷ Πρὸς Ἀλκιβιάδην ὑστέρῳ : Ἔρρε εἰς ὄλεθρόν τε καὶ Ἄβυδον : ὡς ἀπειρηκὼς ἤδη | ||
ἡ τοὺς φόρους παρὰ τῶν συμμάχων ὑποδεχομένη καὶ φυλάττουσα . Ἔρρε : ἀντὶ τοῦ φθάρηθι , ὡς Λυσίας ἐν τῷ |
τὸν τοῦ Ὀδυσσέως θυμὸν ἢ τῶν Ἑλλήνων , ἀλλὰ τὸ ψηφισθὲν αὐτοῖς ἔτι μένει : ἢ μήτηρ ἔχεις : ἀντὶ | ||
τὸ τοίνυν ψήφισμ ' ὑμῖν αὔτ ' ἀναγνώσεται τὸ τότε ψηφισθὲν τῷ ἀνδρί . καὶ θεωρεῖτ ' , ὦ ἄνδρες |
, ὄντα τῆς τέχνης κύριον ; ἐγὼ δέ , ὦ φίλτατε , τούτων μὲν οἶδα οὐδὲν μὰ τὴν κεφαλὴν τὴν | ||
κρατερὸν Ἰόλαον : “ Ἥρως ὦ Ἰόλαε , βροτῶν πολὺ φίλτατε πάντων , ἦ τι μέγ ' ἀθανάτους μάκαρας , |
καθάπτοιντο λέγοντες ὅτι ἐν τοῖς μάλιστα Ἀθηναίων ἐγὼ αὐτοῖς ὡμολογηκὼς τυγχάνω ταύτην τὴν ὁμολογίαν . φαῖεν γὰρ ἂν ὅτι “ | ||
εὖ ποιῆσαι καὶ αὐτὸν μηδὲν βλαβῆναι . προξενῶν μὲν γὰρ τυγχάνω τῶν Ἡρακλεωτῶν , βούλοιο δ ' ἄν , ὡς |
τὸ ἀνέλπιστον τοῦ θεάματος καταπλαγέντος καὶ χάριν ὁμολογοῦντος , “ Παῦε , ” ἔφη ὁ Μακέντης , “ ἄλλον με | ||
τὸν κωμικὸν ὡς ἀληθῶς ἐγκατέλιπέν τι κέντρον τοῖς ἀκούουσιν . Παῦε , ὦ θαυμάσιε , μικρὸν ἀνακρουόμενος καὶ λέγε ἐξ |
μετὰ τέχνης ἁπάσης καὶ ἐγὼ πείθομαι , μαρτυρεῖ γὰρ ἡ ἐπιστολή . καὶ μὴν καὶ κρατῆσαί σε τῶν ἀντιδίκων λόγος | ||
ὧν ἠξιώθη ὑπ ' αὐτοῦ . καὶ Κόνωνος πρὸς Κτησίαν ἐπιστολή : καὶ βασιλεῖ παρὰ Εὐαγόρα φόρος : καὶ τῶν |
τεύξῃ τούτων ὧν ἐρᾷς , καὶ ἐπὶ τὴν θεράπαιναν τὴν Παλαίστραν ἤδη ἀποδύουτῆς γὰρ γυναικὸς τοῦ ξένου καὶ φίλου πόρρω | ||
ἑώρων ὄνον , φωνὴν δὲ ἀνθρώπου ἐς τὸ μέμψασθαι τὴν Παλαίστραν οὐκέτι εἶχον . τὸ δὲ χεῖλος ἐκτείνας κάτω καὶ |
γὰρ μεμηνὼς οὕτως οὐχὶ ποιήσει , ὃς ὑπῆρχε οὐδὲ σωφρονῶν φορητὸς . Ὁ λόγος πρὸς ἄνδρα φύσει ὀργιλὸν καὶ αἱμοβόρον | ||
μοι ἀπαγγείλασαι . ἢ ὑπομείνασαι καὶ παθοῦσαι : οὐκέτι μοι φορητὸς ἢ θαυμαστὸς καὶ ἀποδεκτὸς ὁ βίος ἐν τῇ ζωῇ |
ὁ Ἀμβρακιώτηςμέσης δ ' ἐστὶ κωμῳδίας ποιητής ἐν Ἀμαζόσιν : δεδειπνάναι γὰρ ἅνδρες εὐκαίρως πάνυ δοκοῦσί μοι . καὶ ἠρίσταμεν | ||
δεδειπνάναι πάλαι , καὶ Ἀντιφάνης ἐν Λεωνίδῃ : ἀλλὰ πρὶν δεδειπνάναι ἡμᾶς παρέσται , καὶ Ἀριστοφάνης ἐν Προαγῶνι : ὥρα |
. βουληφόροι ποτὲ μὲν βασιλεῖς , “ οὐ χρὴ παννύχιον εὕδειν βουληφόρον ἄνδρα , ” ποτὲ δὲ ἐπιθετικῶς αἱ ἐκκλησίαι | ||
: ἀληθεῖς μέν , ὅταν λέγωμεν : οὐ χρὴ παννύχιον εὕδειν βουληφόρον ἄνδρα , ᾧ λαοί τ ' ἐπιτετράφαται καὶ |
ὁ δὲ Δ . οὗτος ὧδε ἐκ Κρότωνος ἀπιγμένος Πολυκράτει ὡμίλησε . πατρὶ συνείχετο ἐν τῆι Κρότωνι ὀργὴν χαλεπῶι . | ||
χλιαίνων γυμνὸν ἐποίησεν : σοὶ δὲ φιλοῦντι † ἑταίραν Βορρᾶς ὡμίλησε . σὺ δ ' οὐ σοφός , ὃς τὸν |
' ἐγκαλεῖν ἀδικεῖ ς ' ἐκεῖνος , ἄν ποτ ' ἔλθηις εἰς λόγους . εἰ δ ' ἐκβιάσει , δίκην | ||
. ἢν δ ' ἀπολείψας σῶμα ἐς αἰθέρ ' ἐλεύθερον ἔλθηις , ἔσσεαι ἀθάνατος θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητός . |
εἰς τὰς Ἀθήνας ἤδη τριακοντούτης ἐκάθισε παρά τινα βιβλιοπώλην . ἀναγινώσκοντος δὲ ἐκείνου τὸ δεύτερον τῶν Ξενοφῶντος ἀπομνημονευμάτων , ἡσθεὶς | ||
νόμος κολάζει : πρὸς ταύτην γίνεται τὸ μὴ προςδιωρισμένον , ἀναγινώσκοντος τοῦ κατηγόρου τὸν νόμον καὶ τὰ ῥητὰ ἐπιδεικνύντος ἀπροσδιόριστα |
. Ἀλλ ' ἐγὼ νῦν οὐ κατὰ τὴν ἐμαυτοῦ δόξαν διείλεγμαι τὰ πολλά , πλήν γε αὐτὸ τοῦτο ὅτι μοι | ||
ὁ δ ' οὐ παρῆν , ἃ μὲν ὑπὲρ αὐτοῦ διείλεγμαι , μέμνησο : τίμησον δέ μοι τὴν ἐπιστολὴν δείξας |
, τοὺς ἄλλους λαθών : “ οὐ σώσεις , ὦ ἀγαθέ , τὴν πατρίδα ; ” ὃ δὲ καὶ τοῦτ | ||
ἀδελφιδοῦς ἐπιμελεῖσθαι τούτου τοῦ παιδίου ; Ἀλλ ' , ὦ ἀγαθέ , τοῦτο μὲν καὶ λαθεῖν φήσαιτ ' ἂν ὑμᾶς |
, χοροῖσι Κηΐων φρένα ἰανθεὶς ὄπαζε θεόπομπον ἐσθλῶν τύχαν . Βασιλεῦ τᾶν ἱερᾶν Ἀθανᾶν , τῶν ἁβροβιών ἄναξ Ἰώνων , | ||
' ὑστεραίᾳ προσαγαγόντος αὐτοῦ τῇ πέτρᾳ τῶν βαρβάρων τις ἀνεβόησεν Βασιλεῦ Δημήτριε , τί βουλόμενος ἢ τίνος ἀναγκάζοντος πολεμεῖς ἡμᾶς |
οὕτω δύνασθαι τοὺς φίλους ἐγκωμιάζειν ὥσπερ ἐμαυτόν . ἄλλως : πεπίστευκα δὲ ὅτι οὐδένα ὕμνησα ἀμφότερα ἔχοντα , ἐμπειρίαν τε | ||
οὐδὲ συγκαθεύδουσα πέπεικεν ἄλλη γυνή , κἂν ἡ ἄστοργος ἐγὼ πεπίστευκα : μετὰ τοσοῦτον ἰδοῦσά σε χρόνον ἐν τοῖς ἀγροῖς |
ὡς γὰρ δὴ ἐλάβετο ξίφους , ἐτίτρωσκεν αὐτὸς αὑτὸν καὶ διεξῄει τὸ σῶμα ἅπαν κόπτων τε καὶ λυμαινόμενος . Ἀργεῖοι | ||
ἀπολαβεῖν εἴξαντες [ ἔδωκαν ] . τούς θ ' ὅρκους διεξῄει καὶ τὰς συνθήκας τὰς ἐπὶ τῇ καθόδῳ γενομένας ἀνεκαλεῖτο |
, τὸν φιλοῦντα ἐκείνω καὶ ὑπ ' ἐμοῦ φιλεῖσθαι . Ταυτὶ μὲν εὐπότμου , δυστυχοῦς δὲ τὰ ῥηθησόμενα . τὴν | ||
ἐξεληλυθότα χρυσὸν θεραπεύειν πειρωμένων τοῖς παρὰ σφῶν τὴν βλάβην . Ταυτὶ μὲν ἀφείσθω τὴν ζημίαν ἔχοντα ἐν χρήμασιν , ἃ |
, καὶ τὸ ἤρεσέ με , καὶ τὸ προσέπεζον τῷ Κτησίππῳ , τό , τε ἤδει ἀντὶ τοῦ ᾔδειν , | ||
ὡς ἑταίραν οὖσαν καὶ ἄλλων πολλῶν παρόντων καὶ συμπινόντων παρὰ Κτησίππῳ . Μετὰ ταῦτα τοίνυν ἐν τῇ Κορίνθῳ αὐτῆς ἐπιφανῶς |
μᾶλλον ἀλγῇς . Λῆρος : οὐ γὰρ παύσομαι πρὶν ἂν φράσῃς μοι τίς ποτ ' ἐστὶν οὑτοσί . Εὔνους γὰρ | ||
. Ἐπεὶ γὰρ ἔσχε μοῖρ ' Ἀχιλλέα θανεῖν Οἴμοι : φράσῃς μοι μὴ πέρα , πρὶν ἂν μάθω πρῶτον τόδ |
, ἤγουν ἀναγνόντες ὥσπερ ἐν βιβλίῳ γράμματα , εἰς μνήμην ἀγάγετέ μοι τὸν υἱὸν τοῦ Ἀρχεστράτου , τὸν Ἀγησίδαμον τὸν | ||
, ἤγουν ἀναγνόντες ὥσπερ ἐν βιβλίῳ γράμματα , εἰς μνήμην ἀγάγετέ μοι τὸν υἱὸν τοῦ Ἀρχεστράτου , τὸν Ἀγησίδαμον τὸν |
ἐκείνην , ἀξίαν οὖσαν νὴ τοὺς θεοὺς ἀγαπᾶσθαι πλέον . Πολλά σοι καὶ μεγάλα πρὸς ἡμᾶς ἐμαρτύρει Λάκριτος , καὶ | ||
παντὸς ἐλλείπω εἰς τὸ ποιῆσαι τοῦτο . λέγων ἔοικα : Πολλά , φησί , λέγω , καὶ ἔοικα ταῦτα λέγειν |
, ὡς ἀθάνατον εἶναι . ἓν δὲ μόνον φοβοῦμαι καὶ ἐπείγομαι μαθεῖν περὶ τῆς κόρης , εἰ τῷ ὄντι γυνὴ | ||
, ἠμέλημαι δέ , ὡς ἔοικεν , ὅσῳ καὶ γράφειν ἐπείγομαι : τίνα γὰρ ἂν ἔχοις αἰτίαν εὔλογον εἰπεῖν τῆς |
ἐπάνελθε αὐτά , ἵνα βεβαιωθῇ μᾶλλον παρ ' ἡμῖν . Ταῦτ ' ἔσται . χθές που τῶν ὑπ ' ἐμοῦ | ||
σοῦ , σὺ δ ' ἐκείνῳ τὰ θεῖα . „ Ταῦτ ' ἀκούσαςοὐ γὰρ ἦν εἰς ἅπαν ἀντιλέγειν ἀσφαλὲς οὐδ |
πάρεστι λῆψις ὧν ἐρᾷ καθ ' ἡμέραν ἄπελθ ' , ἄπελθε , παῖ : τάδ ' οὐκ ἀκουστά σοι ἀνέκτημαι | ||
λέγεται καὶ ἡ συμπλεκομένη φωνὴ τῷ διανοήματι , οἷον τὸ ἄπελθε : τοῦτο γὰρ καὶ λέξεις , ὃ τετύχηκεν , |
γυναικὸς γυνὴ τὴν αὐτὴν δέησιν , ἣν καὶ σύ μου χθὲς ἐδεήθης : δός μοί τι ἐπὶ τοῦτον τὸν ὑπερήφανον | ||
ἐμαυτοῦ διανοίας ” , εἶπεν ” ὦ ἄνδρες , ἀπολελόγημαι χθὲς Ἀπολλωνίῳ τῷ γενναίῳ „ . „ ἠκούσαμεν ” ἦ |
, ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ ' ἡμῖν τὸν λόγον . ἄκουσον , ὦ δαιμόνιε , μου τῶν μαρτύρων . ἀνάβηθι | ||
ἀπέλθῃς καταλιπών : καὶ τὸ ταύτης ἐμόν ἐστι πῦρ . ἄκουσον δὲ ὡς καὶ τἆλλα μοι μέλει περὶ σοῦ . |
ὄφρά μιν αὐτὸς ἐν ὀφθαλμοῖσι νοήσας τῷ πίσυνος ἐπὶ νῆας ἴῃς Δαναῶν ταχυπώλων . εἰ δέ τοι οὐ δώσει ἑὸν | ||
ἕν , πολλαὶ δὲ αἱ ἀποστάσεις . Ἐὰν ἐπὶ Βαβυλῶνα ἴῃς , πλησιαίτερος μὲν τοῦ Ἀρμενίου ὁ Ἀσσύριος : καὶ |
, εἰ Μιλησίους πρόσθοιντο συμμάχους : τὸν δὲ ἀποκρίνασθαι , Πάλαι ποτ ' ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι . Οὗτος δὲ ὁ | ||
, βλακικόν γε ἡμῶν τὸ πάθος . Τὸ ποῖον ; Πάλαι , ὦ μακάριε , φαίνεται πρὸ ποδῶν ἡμῖν ἐξ |
, ὃν οὔπω τοῖς Γυμνοῖς ἐνέτυχεν , ἀλᾶσθαι χρὴ περὶ ταυτὶ τὰ ὅρια , ἔστ ' ἂν αἰδέσωνται αὐτόν , | ||
ἢ προδόντα τὴν ναῦν ὅπως τάχιστα τῶν κακῶν ἀπαλλαγῆναι . ταυτὶ τὰ τρία Θηραμένους εὖ σοι φυλακτέ ' ἐστίν . |
ταυτὶ πάλιν : ἐγὼ δὲ δοίδυκ ' εἰσιὼν ποήσομαι . Νῦν , τοῦτ ' ἐκεῖν ' , ἥκει τὸ Δάτιδος | ||
ὁμαλὴ παρὰ πάντα τὸν χρόνον [ . . ] . Νῦν περὶ τῶν οὔρων διαλαμβάνει . τὸ δὲ οὖρον , |
Κύνουλκε ; ὡς σκαιὸς εἶ κἄγροικος αἰσχροεπῶν : ἔα , ἐπαρίστερ ' ἐν τῷ στόματι τὴν γλῶσσαν φορεῖς , κατὰ | ||
ἐγώ , οἵῳ μ ' ὁ δαίμων φιλοσόφῳ συνῴκισεν . ἐπαρίστερ ' ἔμαθες , ὦ πόνηρε , γράμματα : ἀνέστροφέν |
τὸν Δία ἐκλῦσαι ] ἐλευθερῶσαι οὐδαμῆ ] οὐδαμῶς λήξω ] παύσομαι ποτέ ] ἐπαινῶν προθυμίας ] τῆς ὑπὲρ ἐμοῦ ἐλλείπεις | ||
τῆς ἐκείνου φύσεως δεῖγμα γεγενῆσθαι , τοῦτο οὐ πρὶν εἰπεῖν παύσομαι . Φιλοσοφίαν τοίνυν , ὦ βασιλεῦ , ἅπαντες μὲν |
Ὑμὴν ὤ , Ὑμέναι ' ὤ . Ἐχάρην ὕμνοις , ἐχάρην ᾠδαῖς : ἄγαμαι δὲ λόγων . Ἄγε νυν αὑτοῦ | ||
τραγῳδεῖ Θησεύς : ἐπειδὴ , φησὶ , μισῶ αὐτὸν , ἐχάρην : ἀλλὰ πάλιν τοὺς θεοὺς αἰσχυνόμενος λυποῦμαι : ἐπάχθομαι |
γὰρ ἡ τοῦ λόγου φαίνεται μίμησις , ἡνίκα ὁ λέγων ἡλικιώτης ἐστὶ καὶ ὁμότροπος , ὅτου ἂν ἑαυτῷ πλάσας τυγχάνοι | ||
ὑμῶν : ἔφη γάρ , Ὦ Πάμφιλε , ὁ μὲν ἡλικιώτης σοι Χαρμίδης τοῦ γείτονος Ἀρισταινέτου υἱὸς γαμεῖ ἤδη καὶ |
διέβαλλε , οὐκ Αἰγινητέων οὕτω κηδόμενος ὡς φθόνῳ καὶ ἄγῃ χρεώμενος . Κλεομένης δὲ νοστήσας ἀπ ' Αἰγίνης ἐβούλευε τὸν | ||
τῆς θαλάσσης : διὸ ἐξήλασέ μιν ὁ Ἵππαρχος , πρότερον χρεώμενος τὰ μάλιστα . Τότε δὲ συναναβάς , ὅκως ἀπίκοιτο |
ἐν Μαραθῶνι μάχην ἐνίκησαν . Ὅτι Περικλέα καὶ Καλλίαν τὸν Ἱππονίκου καὶ Νικίαν τὸν Περγασῆθεν τὸ ἀσωτεύεσθαι καὶ ὁ πρὸς | ||
καὶ λάβοις τί κα . πρώιην γοῦν παρὰ Καλλίαι τῶι Ἱππονίκου ποιούμενος ἐπίδειξιν τοσάδε τοῦ ζῆν κατεῖπεν , ὥστε ἔγωγε |
καὶ τίνας λόγους εἶπεν εἰς τοὺς νεανίσκους . Τίνας λόγους διελέχθη ἐν τοῖς χιλίοις τοῖς προεστηκόσι τῆς ὅλης πολιτείας περὶ | ||
. προσεπηγγείλατο δὲ καὶ τῶν εἰσφορῶν ἅπαντας ἀφήσειν καὶ πολλὰ διελέχθη δημαγωγῶν τὰ πλήθη . ταχὺ δὲ πάντων εἰς τὴν |
παύσαιτό τις ἑκάστοτε διεξιών . Εὖ γε , ὦ Λακεδαιμόνιε ξένε , λέγεις . τὴν ἀνδρείαν δέ , φέρε , | ||
εἰρήνης . Φαίνεται μέν πως ὁ λόγος οὗτος , ὦ ξένε , ὀρθῶς εἰρῆσθαι , θαυμάζω γε μὴν εἰ τά |
ἐὰν ἀτίζων , ἀφροντιστῶν : ἐὰν δὲ ἀτύζων , ἄτῃ περιφερόμενος . . . . Ἀτρείδης : τὰ ἀπὸ τῶν | ||
ἐπιρραγεὶς εἰς τοὔμπροσθεν . ἢ [ ἐπενεχθεὶς ] ἀντὶ τοῦ περιφερόμενος , ὡς καὶ παρὰ τῷ ποιητῇ : περιρρηδὴς δὲ |
καὶ ἅμα ἐγιγνόμην τε ἐν τῷ θερμῷ καὶ ἀπεδυόμην , ἐλουσάμην καὶ μάλα ἡδέως . ὀγδόῃ ἔμετος εἰς ἑσπέραν κατὰ | ||
ὁ πεμφθεὶς ἀγγέλλων ἀμφότερα , τὸ μὲν ὡς ἀηδέστατά τε ἐλουσάμην δειπνῆσαί τε οὐκ ἐδυνήθην ἔν τε ὀνεί - ρασι |
ἀπεῖπεν ἐμοὶ κεῖνος μήτε πελάζειν ἐς τούσδε τόπους μήτ ' ἐπιφωνεῖν μηδένα θνητῶν θήκην ἱερὰν ἣν κεῖνος ἔχει . Καὶ | ||
πλούσιον ἀπαίδευτον , εἶπας , οὗτός ἐστι ῥύπος περιηργυρωμένος . ἐπιφωνεῖν δέ ἐστιν ἀποδεχομένους οἰκείως καὶ συντόμως τὸ εἰρημένον διὰ |
ἔτη τετελεύτηκεν ἤδη , ὁ δὲ Ἔνδιος τοῦ Μεταγειτνιῶνος μηνὸς πέρυσιν , ἐν ᾧ ἔλαχον τοῦ κλήρου τὴν λῆξιν τρίτῃ | ||
καὶ γαμεῖν ἐδέδοκτό μοι , τὴν Δημέου θυγατέρα τὴν τοῦ πέρυσιν ἐστρατηγηκότος ἀφείς , καὶ ταῦτα πρὸς μητρὸς ἀνεψιὰν οὖσαν |
τὸ δὲ τὴν ἐκ τόπου : οἷον ἐρωτώμενοι πῇ ἢ πόσε βαδίζει ὁ δεῖνα ; ἔστι μεν ὅτε καὶ ἐπιῤῥηματικῶς | ||
ποτήνεπε κ [ ] Ἄδραστος ] ἥρως : Ἄλκμαον , πόσε δαιτυμόνας ] ? τε λιπὼν καὶ ἄριστον ἀοιδὸν [ |
ὅτι ταῦτ ' ἀληθῆ λέγω , λαβὲ τὴν μαρτυρίαν τὴν Δεινίου καὶ ἀναγίγνωσκε , καὶ κάλει Δεινίαν . Δεινίας Θεομνήστου | ||
γὰρ Ἀθηναῖος εἶναι . ἐπειδὴ τοίνυν τοῦ Εὐκτήμονος καὶ τοῦ Δεινίου ἀκούσας οὐδὲν ἐφρόντιζεν , πάλιν αὐτῷ προσέρχονται ὕστερον Πυθόδωρός |
πόλιν ἡγεῖτο , ἀλλὰ μετασκευάζειν ὥσπερ ἐν σκηνῇ πρὸς τὸ παρεστός : οὐδὲ γὰρ ἐν τοῖς δράμασιν οὐδένα τῶν ἀγωνιστῶν | ||
τῶν ἄλλων θεῶν μόνος σὺ δεῦρο ἐλθὲ Ἀθηναίοις πρὸς τὸ παρεστός , τουτέστι πρὸς τὰ παρόντα καὶ ἐνεστῶτα πράγματα , |
πατρώιος εὔχεαι εἶναι , οὐδέ με δωτίνῃσι παραιφάμενος πολέμοιο νόσφιν ἀποστρέψεις ὡς Τυδέος ὄβριμον υἷα : ἀλλὰ καὶ εἰ κείνοιο | ||
. καὶ μέχρι τίνος ; ” μέχρι ” φησίν „ ἀποστρέψεις εἰς τὴν γῆν , ἐξ ἧς ἐλήφθης „ . |
ἄνδρες Ἀθηναῖοι , , ἀλλὰ πολλὰ καὶ παντοδαπὰ ἐκ παντὸς ἡμαρτημένα τοῦ χρόνου , ὧν τὸ καθ ' ἕκαστον ἐάσας | ||
τὴν Λιβύην αὑτῷ συστρατεῦσαι . καὶ τούτων οἳ μὲν τὰ ἡμαρτημένα σφίσιν ἐς τὰς πατρίδας δεδιότες εἵποντο , φεύγοντες τὴν |
οὐκ ἔστιν ὅ τι ὕστερον αὐτῷ ἡμάρτηται [ , τῷ ἐμῷ πατρί ] , οὐδ ' ὅ τι οὐ πεποίηται | ||
ἔσθ ' ὑπάλυξις , ἄφαρ δέ σε Παλλὰς Ἀθήνη ἔγχει ἐμῷ δαμάᾳ : νῦν δ ' ἀθρόα πάντ ' ἀποτίσεις |
μέχρι αὐτῆς τῆς γνώσεως ταύτης προεληλυθώς , ἀλλὰ δηλονότι ὁ παρακολουθῶν ταῖς τε κατὰ μέρος ἐπιστήμαις καὶ τῷ συνόλῳ σώματι | ||
ἐν τοῖς πράγμασιν ἤ , εἰ καὶ εἶχε , μὴ παρακολουθῶν ἢ πειθόμενος ὅλως οὐ διῴκει καλῶς τὴν ἀρχήν , |
νέκυος τὴν μητέρα δεινῶς φέρειν , λόγους δὲ πρὸς τὸν περιεόντα παῖδα ποιευμένην προστάσσειν αὐτῷ ὅτεῳ τρόπῳ δύναται μηχανᾶσθαι ὅκως | ||
ὀλίγοι εἴησαν οἱ ἐπιστάμενοι αὐτὸν Περσέων , οἱ δὲ πολλοὶ περιεόντα μιν εἰδείησαν . Πρὸς ταῦτα βουλεύσας τάδε ἐπεχείρησε τοῖσι |
ἡ τοῦ Πρωτέως θυγάτηρ ἐν Φάρῳ φησὶ πρὸς αὐτόν : Μενέλαε , εἴπερ βούλει μαθεῖν τὸ περὶ σὲ πᾶν , | ||
Ὣς φάμενον προσέειπεν ἐυμμελίης Ἀγαμέμνων : Μὴ νῦν , ὦ Μενέλαε , μέγ ' ἀχνύμενος περὶ θυμῷ σκύζεο μητιόωντι Κεφαλλήνων |
ὦ Λύκει ' Ἄπολλον , ἄγχιστος γὰρ εἶ , ἱκέτις ἀφῖγμαι τοῖσδε σὺν κατεύγμασιν , ὅπως λύσιν τιν ' ἡμὶν | ||
τε συντέμνειν λόγους . Ἐγὼ δὲ καινῇ ξυμφορᾷ πεπληγμένος ἱκέτης ἀφῖγμαι πρὸς σέ . Τοῦ χρείαν ἔχων ; Μέλλουσί μ |
καὶ τῆς Ἀλκμήνης ἐστὶν ἔτι ὁ θάλαμος ἐν τοῖς ἐρειπίοις δῆλος . οἰκοδομῆσαι δὲ αὐτὸν τῷ Ἀμφιτρύωνι Τροφώνιόν φασι καὶ | ||
ἕτοιμα καὶ ἀρκοῦντα τὰ Ἀντωνίου , ἑτέρας ἀσχολίας προύφερε καὶ δῆλος ἦν ἢ αὖθις ἐπιμεμφόμενός τι τῷ Ἀντωνίῳ ἢ τῆς |
: ὃς ἐδόκεε ἐν τῷ ὕπνῳ ἀπαγγεῖλαί τινά οἱ ὡς Σμέρδις ἱζόμε - νος ἐς τὸν βασιλήιον θρόνον ψαύσειε τῇ | ||
ὑποδύνειν κελεύῃ : εἰ γὰρ δὴ μή ἐστι ὁ Κύρου Σμέρδις ἀλλὰ τὸν καταδοκέω ἐγώ , οὔτοι μιν σοί τε |
οὖν ποτὲ , ᾔτησε καὶ ἔτυχεν . Ἐφ ' οἷς περιχαρὴς ἦν τῷ αὑτοῦ φίλῳ τὸν ἀδελφὸν ἀνασεσωκώς : ἐπῃνεῖτο | ||
προδέκτορα , σελήνην δὲ σφέων . Ταῦτα πυθόμενος ὁ Ξέρξης περιχαρὴς ἐὼν ἐποιέετο τὴν ἔλασιν . Ὡς δ ' ἐξήλαυνε |
ὧδε ἀσπαζόμενοςἈλκιμέδοντος μὲν δὴ αὗται θυγατέρες , ὁ δὲ Ἀλκιμέδων ἀπελεύθερος τοῦ Ἡρώδουκαθευδούσας δὲ αὐτὰς ἐν ἑνὶ τῶν πύργων , | ||
ἐρρωμένως τῆς πρύμνης ὁ Κλάτιος ὄνομα . ὃς ἦν Νέρωνος ἀπελεύθερος , ἀπολειφθεὶς μελεδωνὸς τῶν ἐν Ῥώμῃ καὶ ἔφορος , |
περὶ τῆς ὁδοῦ ἐπεθύμει δὲ ὥσπερ καὶ ὁ πατήρ . Σὺ δ ' αὐτῷ λέγεις , Νίκην σοι φαίνουσι θεοὶ | ||
πάσχουσιν , οἱ μὲν ἐπιπηδήσαντες , αἱ δὲ κατανωτισάμεναι ; Σὺ δέ με ἀξιοῖς συγκατακλινῆναι καὶ ταῦτα γυμνήν ; Καίτοιγε |
Ἐδέετο Ἁβροκόμης εἰπεῖν , ὑπισχνούμενος καὶ τὰ καθ ' αὑτὸν διηγήσασθαι . Ὁ δὲ ἀναλαβὼν ἄνωθεν ἐξηγεῖται τὰ καθ ' | ||
Γ εἴθ ' ἐπέλθοις : εἴθε ἐθελήσαις μοι διελθεῖν καὶ διηγήσασθαι πάντα τὰ πραχθέντα σοι καὶ γεγενημένα . Γ κἂν |
βίῳ ὑπὲρ Χίλωνος : Οἰταῖόν τινά φημι Μύσων ' ἐνὶ Χηνὶ γενέσθαι σοῦ μᾶλλον πραπίδεσσιν ἀρηρότα πευκαλίμῃσι : . . | ||
ἀνεῖπεν ὁ Πύθιος : Οἰταῖόν τινα φημὶ Μύσων ' ἐνὶ Χηνὶ γενέσθαι σοῦ μᾶλλον πραπίδεσσιν ἀρηρότα πευκαλίμῃσιν . ὁ δ |
τεύξῃ τάχα . Φῂς τάδ ' οὖν ; Ἃ μὴ φρονῶ γὰρ οὐ φιλῶ λέγειν μάτην . Ἄπαγέ νύν μ | ||
ταῖς ἐλπίσι : ἄλλως : τὰ δὲ ἄλλα , ἃ φρονῶ , ἀρκέσει τοῖς ἔνδον διηγήσασθαι φίλοις , ὁποῖά ἐστι |
ἄλλην Ἀντωνίου μετὰ Καίσαρα ἀρχὴν ὡς τυραννικὴν διαβαλεῖν , φέρε πύθωμαι καθ ' ἕκαστον ὧδε . ” Τίνα ἔκτεινεν ὡς | ||
οὐκ ἂν ἔζησεν . ἀλλ ' οὐκ ἔχω παρὰ τίνος πύθωμαι τί γέγονε . πάντες ἀλλότριοι , πάντες βάρβαροι , |
. τὸν Ἀθάμανθ ' : τοῦτο πρὸς τὸν ἕτερον Ἀθάμαντα Σοφοκλέους ἀποτεινόμενος λέγει . πεποίηκε γὰρ ὁ Σοφοκλῆς τὸν Ἀθάμαντα | ||
ἔτει Ἀθηναῖοι Σάμον πολιορκήσαντες εἷλον , στρατηγοῦντος αὐτῶν Περικλέους καὶ Σοφοκλέους . ἐν δὲ τῶι αὐτῶι ἔτει οὕτω λύονται αἱ |
Τυρσηνῶν τέ τινες κατὰ διαφορὰν Συρακοσίων καὶ Ἰάπυγες μισθοφόροι . τοσάδε μὲν μετὰ Ἀθηναίων ἔθνη ἐστράτευον . Συρακοσίοις δὲ ἀντεβοήθησαν | ||
δὲ καὶ τοὺς Πυθίους . Δικάζειν δὲ μούνους τοὺς βασιλέας τοσάδε μοῦνα : πατρούχου τε παρθένου πέρι , ἐς τὸν |
; παιδίον Κράτεια . [ τίς ] καλεῖ με ; πάππα ⌊ χαῖρε πολλὰ φίλτατε [ ] ⌊ ἔχω ⌋ | ||
τάλαινα ? τῆς ἐμῆς ἐγὼ τύχης : ὡς οἰκτρά , πάππα φίλτατε , πεπόνθαμεν . τέθνηκε . ὑφ ' οὗ |
ὦ Σώκρατες , τὸν ἄνδρα εἶναι , ἔφη . Ὡς σοφιστῇ ἄρα ἐρχόμεθα τελοῦντες τὰ χρήματα ; Μάλιστα . Εἰ | ||
ἔχουσαι δύναμιν αἰχμάλωτοι τῷ βασιλεῖ τῶν Ἀμορραίων , τουτέστι τῷ σοφιστῇ λαλούντων : οἱ γὰρ Ἀμορραῖοι ἑρμηνεύονται λαλοῦντες , τοῦ |
Ἀλκιβιάδης δὲ τοῖς ὅρκοις οὐκ ἐτύγχανε παρών , ἀλλὰ περὶ Σηλυμβρίαν ἦν : ἐκείνην δ ' ἑλὼν πρὸς τὸ Βυζάντιον | ||
στρατηγὸν Πανθοίδαν . οὗ τὴν ἔφοδον αἰσθόμενος ὁ Κλέαρχος εἰς Σηλυμβρίαν μετήγαγε τὴν δύναμιν , κύριος ὢν καὶ ταύτης τῆς |
αὐτὸν τὸν λύκον καὶ τὴν δέλτον , / κατασεισθεῖσα ἡ σχολὴ βαθρόθεν καταπίπτει , / καὶ σύμπαντας ἀπέκτεινε παῖδας σὺν | ||
: σὲ δεῖ τμηθῆναι , σὲ δεῖ καυθῆναι . ποῦ σχολὴ τῷ εἰς τὰ ἰδιωτικὰ καθήκοντα ἐνδεδεμένῳ ; οὐ δεῖ |
αὐτὴ ἐπιστήμη ἐστὶ τοῦ λέγειν καὶ τοῦ σιωπᾶν . ἐν συλλόγῳ πρῶτος λέγειν μὴ ἐπιτήδευε : μετὰ γὰρ πλείονας λέγων | ||
πρὸς ἐπαίνους ἐλευθερίαν : λιπαροῦντος γάρ μου καὶ δεομένου τῷ συλλόγῳ παρεῖναι , μᾶλλον γὰρ οὕτω κερδαίνειν τὸν λέγοντα παρόντος |
, διότι παῖς ὢν Ἡρακλέους οὐκ ἀπέκρυψε τὸν πατέρα . μαντεύομαι δὲ καὶ οἷς χρήσεται πρὸς σέ : καλὸς μὲν | ||
ἐπακούσωμεν αὐτῶν πρῶτον ἃ τῷ καταφρονεῖν ἡμῶν προσπαίζοντας αὐτοὺς λέγειν μαντεύομαι . Ποῖα δή ; Ταῦτα τάχ ' ἂν ἐρεσχηλοῦντες |
θανεῖν καὶ ς ' , ὦ τάλαιν ' , ἔδοξε τῆιδ ' ἐν ἡμέραι . οἴμοι : προσῆλθεν ἐλπίς , | ||
? π ? ! [ ] ! [ ϲεμνὸν διακυϲοϲαλεύων τῆιδ ' : ἐμοὶ δαλ ? [ μακρὸϲ γὰρ ἄγαν |
: Πορφύριος δ ' ἐνδοιάζει περὶ αὐτήν , πῇ μὲν διατεταμένως αὐτῆς ἀφιστάμενος , πῇ δὲ συνακολουθῶν αὐτῇ , ὡς | ||
τὴν ἀνθρωπίνην ἀρετὴν πρὸς τὴν θείαν ὁδεύειν ὁμοίωσιν εὖ μάλα διατεταμένως ὄμνυσιν ὁ σέβου ὅρκον ἐν ἀρχῇ παραγγείλας . τὴν |
μεταξὺ βασιλέα . Ἡ μὲν δὴ Οὐαλέριον Φλάκκον εἵλετο , ἐλπίσασα ὑπάτων προτεθήσεσθαι χειροτονίαν : ὁ δὲ Σύλλας ἐπέστελλε τῷ | ||
πέμπει δ ' ἔπειτα τάσδε κηδείους χοάς , ἄκος τομαῖον ἐλπίσασα πημάτων . ἀλλ ' εὔχομαι γῇ τῇδε καὶ πατρὸς |
ἠβουλήθησαν ἐπιπηδῆσαι . ἀπὸ οὖν τοῦ μαθηματικοῦ δεῖ ἐπὶ τὰ θεολογικὰ ἔρχεσθαι . ὅτι δὲ τοῦτο ἀληθές ἐστιν , δηλοῖ | ||
αὐτοῦ ὡς τὰ Ὀπτικὰ καὶ Μηχανικὰ αὐτῷ βιβλία γεγραμμένα , θεολογικὰ δὲ ὡς τὰ Μετὰ τὰ φυσικὰ περὶ ἀρχῆς ζητήματα |
ἔρρωται καὶ τὸ μόριον κύριόν ἐστι , ταχίστη γίνεται ἡ πυοποίησις : εἰ δὲ τἀναντία ψυχρὰ συνέλθωσι καὶ ἡ δύναμις | ||
πυοποιήσεως : ἐν δὲ τῷ τρίτῳ ζητήσωμεν ποία ἐστὶν ἀγαθὴ πυοποίησις καὶ ποία κακίστη . Καὶ ἀρκτέον ἀπὸ τοῦ πρώτου |
τοιούτου κινδύνου διαφυγὴν εὑρήσει ; πάντως οὐ ῥᾴδιον , ὦ Κλεινία . καὶ γὰρ οὖν πρὸς μὲν ἄλλα οὐκ ὀλίγα | ||
τείχη . γάμων δ ' ἦν ἔμπροσθεν ταῦτα , ὦ Κλεινία , νῦν δ ' ἔπειπερ λόγῳ γίγνεται , καὶ |
μὴ τῇ τροφίμῃ σου μητρυιὰν ἐπαγάγηται . ” τούτων ὁ Λεωνᾶς ἤκουσεν ἀσμένως καὶ “ θεός μοί τις ” εἶπεν | ||
δὲ ὄψις αὑτὴν συνίστησιν . “ ἀπίωμεν οὖν ” ἔφη Λεωνᾶς , “ καὶ δεῖξον αὐτήν . ” ὁ δὲ |
συμφερόντων . Ἕως μὲν οὖν μετὰ χρηστῆς ἐλπίδος ἐγίγνωσκέ μου καταψευσάμενος , τούτῳ διισχυρίζετο τῷ λόγῳ : ἐπειδὴ δὲ ἐγίγνωσκεν | ||
, οὕτω : Μὴ καταμιάνας τὴν γένναν , τουτέστι μὴ καταψευσάμενος πρὸς τοὺς γεννήτορας ἀτιμάσῃς αὐτούς , ἄλλους ἀντ ' |
: τούτοις οὖν καὶ τοῖς τοιούτοις λογισμοῖς ἐπὶ τῶν δοκούντων ἀναισχύντων εἶναι πρός τι χρηστέον . Σωπάτρου καὶ Μαρκελλίνου . | ||
πέντ ' ἐλάφους κρύψειας ἢ ἕνα κίναιδον : ἐπὶ τῶν ἀναισχύντων . Θαλάττιος ὢν μή πως χερσαῖος γένῃ : ἐπὶ |
. ” ἐχόμην ἐξειχόμην , κατεῖχον : “ τῷ προσφὺς εἰχόμην . ” ἐχώμεθα ἀπεχώμεθα . ἕψεαι ἀκολουθήσεις . ἑψιαάσθων | ||
γραμμάτων ὑπὲρ τούτων ἐλπιζομένων , εἶτα οὐ φαινομένων ἀθυμίᾳ μὲν εἰχόμην , τοῦ δὲ εἰδέναι σοι χάριν οὐκ ἀφιστάμην . |
βούλοιτό γε τοῦτο πράττειν ; Ὑπολαβὼν δὲ καὶ ὑποβλέψας ὁ Ἐρυξίας , ὥσπερ τι ἀδικούμενος , Σὺ γὰρ ἄν , | ||
ὀλυμπιάδα τὴν δευτέραν ἐπὶ ταῖς ἑξήκοντα , καθ ' ἣν Ἐρυξίας ὁ Χαλκιδεὺς στάδιον ἐνίκησεν , εὐθὺς δὲ περί - |
γαλήνης ναυτίλοισιν εἰσορᾶν . θᾶσσον ἤ μ ' ἐχρῆν προβαίνων ἱκόμην δι ' ἄστεως , σύλλογον πόλεως ἀκούσας ὄντ ' | ||
δέδρυφα δρύφος . . . . ἀφίκου : ἥκω ἵκομαι ἱκόμην ἵκου καὶ ἀφίκου . ἔστι δὲ τὸ ἱκόμην δεύτερος |
τὴν φυλὴν τοῦ κεκτημένου αἱ πρὸς τοὺς δούλους λαγχάνονται δίκαι Ἰσαῖος ἐν ἀπολογίᾳ ἀποστασίου πρὸς Ἀπολλόδωρον δηλοῖ . Ὅτι παιδὶ | ||
τούτῳ δὲ ζῶντι συνῆρχεν ὁ ἀδελφὸς Φάϋλλος . Φελλέα : Ἰσαῖος ἐν τῷ περὶ τοῦ Κίρωνος κλήρου . τὰ πετρώδη |
τὸ ἀπὸ ΕΑ , τὸ ὑπὸ ΠΞΝ μετὰ τοῦ ὑπὸ ΡΝΜ πρὸς τὸ ὑπὸ ΚΞΘ μετὰ τοῦ ὑπὸ ΛΘΖ . | ||
ΔΕ ἴσον ἐστὶ τὸ ὑπὸ ΠΜΝ , τουτέστι τὸ ὑπὸ ΡΝΜ , τῷ δὲ ἀπὸ ΑΕ ἴσον ἐστὶ τὸ ὑπὸ |
, ὅθεν καὶ ὀφῖται κίονες λατομοῦνται . Αὐσονίου ] τοῦ Νέρωνος . Ἐπὶ τούτου γὰρ ἤκμαζεν ὁ Διονύσιος . Κράσσον | ||
. κεῖται δὲ καὶ στέφανος χρυσοῦς καὶ πέπλος πορφύρας , Νέρωνος ταῦτα ἀναθήματα . ἔστι δὲ ὑπὲρ τὸν ναὸν τοῦτον |
τὸν δοκοῦντα ἔλεγχον , ὃν ἄρτι ἔλεγεν ὁ Σωκράτης κατὰ Πρωταγόρου , ὅτε τοῦ κυνοκεφάλου ἐμέμνητο , δημηγορίαν νῦν καλεῖ | ||
Ἁλικαρνασεὺς ὠφέληται τούτου , νεώτερος ὤν . καὶ ἦν ἀκουστὴς Πρωταγόρου ὁ Ἑκαταῖος . πρῶτος δὲ ἱστορίαν πεζῶς ἐξήνεγκε , |
, ὡς ἐπὶ τοῦ νέμω νόμος , λέγω λόγος , ἐπιστέλλω ἐπιστολή : διαλέκτου δέ , ὡς ἐπὶ τοῦ ὄνειρος | ||
, ἔρχῃ , πορεύεις . τὸ στέλλω σημαίνει δʹ τὸ ἐπιστέλλω , ἐξ οὗ καὶ ἐπιστολὴ , τὸ πλέω , |
πολὺ δὲ κάλλιον τοῖς ἀγωνιζομένοις αὐτοῖς . τοῖς μὲν γὰρ πρόσκαιρος ἡ τέρψις , τοῖς δὲ ἀθάνατος ἡ δόξα : | ||
παρ ' αὐτοῖς : καίριος : ἄκαιρος : εὔκαιρος : πρόσκαιρος : Καισαρεύς : Καισάρεια . Πολλὴ ἡ ἐκ τῆς |
Ἄλεξις Μεροπίδι : εἰς καιρὸν ἥκεις , ὡς ἔγωγ ' ἀπορουμένη ἄνω κάτω τε περιπατοῦς ' ὥσπερ Πλάτων σοφὸν οὐδὲν | ||
τῇ πενιχρᾷ ἐπικλήρῳ . ὀρφανὴ γάρ τις εὐγενὴς ἐπίκληρος , ἀπορουμένη παντελῶς τῶν κατὰ τὸν βίον καὶ διὰ τὴν πενίαν |
ὑπερεγρήγορέ μου πάλαι , τὰ δ ' ὑπὲρ τῆς δίκης πεύσεσθε μέν , οὐ μὴν ἐνταῦθα , δείλη τε γὰρ | ||
μικραί τινες οὐδὲ ὀλίγαι πόλεις , οὔπω μὲν ἀκηκόατε , πεύσεσθε δ ' ἴσως , οὐ μὴν ἐμοῦ γε λέγοντος |
Καδμηίς , ἄνασσα , πρηύνοον καλέων αἰεὶ μύσταισιν ὑπάρχειν . Ἐλθέ , μάκαρ Διόνυσε , πυρίσπορε , ταυρομέτωπε , Βάσσαρε | ||
. Περὶ κτήσεως . Θ . Περὶ δουλείας τύχης . Ἐλθέ μοι , ὡς προτέρην λιγέως ἥρμοσσας ἀοιδήν , Μοῦσα |
κατὰ παιδίων προυνικῶν ἕτοιμον ὠνήσω μορμολύκιον . “ ὁ δὲ γελάσας λέγει ” Αἴσωπε , εἴσελθε εἰς τὸν ἐνδότερον τρίκλινον | ||
λαβὼν καὶ τοὺς τῶν ἀδικησάντων σε ὁμήρους προσλαβὼν ἄπιθι . γελάσας ὁ Ξενοφῶν εἶπεν : Ἢν οὖν μὴ ἐξικνῆται ταῦτ |
. . . . τ . ναιετάω δ ' Ἰθάκην εὐδείελον : ἐν δ ' ὄρος αὐτῇ . † ) | ||
ἄλλως : εἰ δὲ μὴ ταχὺ λίποι , ἔλπομαι πρὸς εὐδείελον ἐλθὼν Κρόνιον καὶ ἐπίκουρον εὑρὼν λόγων ὁδὸν , ἔτι |
, καὶ σκευασία μὴ μί ' ᾖ τῆς μουσικῆς . χαίροις , Ὑψιπύλη φίλη . τοὺς ἐμοὺς πλέκω κορύμβους . | ||
βροτοβάμων : τῇ σύριγγι , ὦ Πάν , τὴν ψυχὴν χαίροις . βροτοβάμονα δὲ εἴρηκε τὸν Πᾶνα ὡς πετροβάτην ἀπὸ |
τὸν Αἰακίδου πρότερον ἔτι ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐς Ἀθηναίους ἐδήλωσα , Προκλῆς δὲ ὁ Καρχηδόνιος τύχης μὲν χρηστῆς ἕνεκα | ||
μου γυναῖκα τὴν τούτων μητέρα πάντες ἴσασιν ὅπως ἠγάπησα , ἐδήλωσα δὲ οἷς περὶ αὐτὴν ἔπραξα οὐ ζῶσαν μόνον , |
ἐπολιόρκει . Ἐπρεσβεύετο δὲ καὶ Μαχάρης ὁ τοῦ Μιθριδάτου πρὸς Λεύκολλον περὶ φιλίας τε καὶ συμμαχίας . Ὁ δὲ ἀσμένως | ||
ἐγνώσθη , ἀλλὰ τῆς πόλεως ὅλης ἡ ἀπόστασις ἐνομίσθη , Λεύκολλον μὲν ἐδόκει μετὰ τῆς πλείστης δυνάμεως εἰς τὴν Καππαδοκίαν |
” δώροις τιμᾶν “ . ἐκεῖνον εἶφ ' ὃν ἀρτίως εἰσήγαγες : ὅτι διαφέρει τὸ ἄρτι τοῦ ἀρτίως παρὰ τοῖς | ||
ταύταις ταῖς κενοδοξίαις καὶ ὑπερηφανίαις καὶ ἀναισχυντίαις καὶ πρὶν σαυτὸν εἰσήγαγες καὶ ἐνέδησας εἰς τὰς βλάβας ἃς πάσχεις νῦν . |
ἐπῄνεσε . τί οὖν οὐ καὶ τοὺς Ἡρακλείδας , ὦ βέλτιστε , ᾐτιάσω , διότι οὐ κατὰ γῆν εἰς Πελοπόννησον | ||
, μὴ πρῶτον μὲν εἴπῃ τί δέ σοι μέλει , βέλτιστε ; κύριός μου εἶ ; εἶτ ' ἂν ἐπιμείνῃς |
γὼ τάλαινα : τοῦτ ' ἐκεῖν ' ὅ μοι πάλαι Ταλθύβιος αἴνιγμ ' οὐ σαφῶς εἶπεν σαφές . εἶδόν νιν | ||
: εἰ μή ς ' Ἀπόλλων : μάταιός ἐστιν ὁ Ταλθύβιος ἐπιπλήσσων καὶ λέγων : εἰ μὴ ἐμαίνου , ἐτιμωρήθης |
χωρίου τούτου , καὶ συγ - γενόμενος τῷ δεσπότῃ , ἀπηγέετο ὑπὲρ Ὁμήρου πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν , περί τε αὐτοῦ | ||
ἡ χώρη αἰτίη . “ ὁ μέν μοι Βύβλιος τοσάδε ἀπηγέετο : εἰ δὲ ἀτρεκέως ταῦτα ἔλεγεν , ἐμοὶ μὲν |