| χωρίου τούτου , καὶ συγ - γενόμενος τῷ δεσπότῃ , ἀπηγέετο ὑπὲρ Ὁμήρου πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν , περί τε αὐτοῦ | ||
| ἡ χώρη αἰτίη . “ ὁ μέν μοι Βύβλιος τοσάδε ἀπηγέετο : εἰ δὲ ἀτρεκέως ταῦτα ἔλεγεν , ἐμοὶ μὲν |
| τὸ πνεῦμα ἔληξεν : ἔτεκε δὲ γόνον θῆλυν . Τῇ Πολυκράτεος , θέρεος , περὶ τὸ ἄστρον , πυρετός : | ||
| μέν νυν Σάμον ἀνέθηκε κατὰ ξεινίην τὴν ἑωυτοῦ τε καὶ Πολυκράτεος τοῦ Αἰάκεος , ἐς δὲ Λίνδον ξεινίης μὲν οὐδεμιῆς |
| πάλιν ὁ αὐτὸς ὅσπερ ἐξ ἀρχῆς . καὶ ἀπηντῶμεν εἰς Πέργαμον . μελλούσης δὲ καλεῖσθαι τῆς δίκης , ἵνα συντέμω | ||
| αὐτήν . Μυσοὶ δέ , οὐχ οἱ τοῦ Τηλέφου τὸ Πέργαμον κατοικοῦντες , ἀλλὰ ἐκείνους τοὺς πρὸς τῷ Πόντῳ μοι |
| τὸ πάλαι , ἐπὶ δὲ Λυδοῦ τοῦ Ἄτυος ἔσχον τὴν ἐπωνυμίην , μεταβαλόντες τὸ οὔνομα . Μυσοὶ δὲ ἐπὶ μὲν | ||
| : τίς ἂν πάντων ὄνομ ' εἴποι ; οὐ μὲν ἐπωνυμίην μίαν ἔλλαχεν , ἀλλ ' ἐν ἑκάστῃ οὔνομ ' |
| ὁ Πρηξάσπης τάδε : Ὤνθρωπε , φὴς γὰρ ἥκειν παρὰ Σμέρδιος τοῦ Κύρου ἄγγελος , νῦν ὦν εἴπας τὴν ἀληθείην | ||
| δὴ μάγος τελευτήσαντος Καμβύσεω ἀδέως ἐβασίλευσε , ἐπιβατεύων τοῦ ὁμωνύμου Σμέρδιος τοῦ Κύρου , μῆνας ἑπτὰ τοὺς ἐπιλοίπους Καμβύσῃ ἐς |
| δὴ ἦν οἱ ὁ πατὴρ ὕπαρχος . Ἐπεὶ ὦν οὗτος ἀπίκετο , τοῖσι ἓξ τῶν Περσέων ἔδοξε καὶ Δαρεῖον προσεταιρίσασθαι | ||
| Ὁ μὲν δὴ πεζὸς οὔκω συνελέγετο , ὁ δὲ ναυτικὸς ἀπίκετο ἐς Αἴγιναν , νέες ἀριθμὸν δέκα καὶ ἑκατόν . |
| . Οὐ μὲν οὐδὲ προσεδέκοντο τοὺς Ἕλληνας ἐλεύσεσθαι ἐς τὴν Ἰωνίην ἀλλ ' ἀποχρήσειν σφι τὴν ἑωυτῶν φυλάσσειν , σταθμούμενοι | ||
| ὑπεκίνησε . Νῦν ὦν ὡς τάχος ἄφες με πορευθῆναι ἐς Ἰωνίην , ἵνα τοι κεῖνά τε πάντα καταρτίσω ἐς τὠυτὸ |
| σὸν ἐμοὶ παῖδα ταλαίναι ' ν χερὶ θεῖναι νέκυν , ἀμφιβαλεῖν λυγρὰ μέλη παιδὸς ἐμοῦ . ἀγὼν ὅδ ' ἄλλος | ||
| ὄψιν προσιδέσθαι . στεῦται δ ' ἱεροῦ Τμώλου πελάτης ζυγὸν ἀμφιβαλεῖν δούλιον Ἑλλάδι , Μάρδων , Θάρυβις , λόγχης ἄκμονες |
| ἐς τέταρτον μῆνα ἀπὸ τοῦδε . Οἱ μὲν δὴ Μιλήσιοι συμφορὴν ποιεύμενοι ἀπαλλάσσοντο ὡς ἀπεστερημένοι τῶν χρημάτων , Γλαῦκος δὲ | ||
| ὁ Σκύλης καὶ εἶδόν μιν βακχεύοντα οἱ Σκύθαι , κάρτα συμφορὴν μεγάλην ἐποιήσαντο , ἐξελθόντες δὲ ἐσήμαινον πάσῃ τῇ στρατιῇ |
| . Ἀλλ ' ἐλέαιρε τάχιστα καὶ Ἀργείοις ἐπάμυνον ἐλθὼν ἐς Τροίην : ὣς γὰρ τέλος ἔσσετ ' Ἄρηι , καί | ||
| ἁλὸς ἀντία Τροίης . Ἔνθεν ἀναστήσασα βίην καλέεσκε δρακόντων ἐς Τροίην : οἳ δ ' αἶψα θεῆς ὕπο κινηθέντες νῆσον |
| ' ἠδ ' Ἄδρηστος : ἐπεὶ δ ? [ ] Ἄδρηστος , ὥς τίς τε φίλον [ πατέρ ' , | ||
| πὰρ δέ οἱ ἔστη Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἔχων δολιχόσκιον ἔγχος . Ἄδρηστος δ ' ἄρ ' ἔπειτα λαβὼν ἐλίσσετο γούνων : |
| . Ταῦτα μὲν δὴ τοῖσι πᾶσι ἐπιγέγραπται , τοῖσι δὲ Σπαρτιήτῃσι ἰδίῃ : Ὦ ξεῖν ' , ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι | ||
| Αἰγινήτῃσι ἅδοιμι μήτε τοῖσι ταὐτὰ ἀρέσκεται , ἀποχρᾷ τέ μοι Σπαρτιήτῃσι ἀρεσκόμενον ὅσια μὲν ποιέειν , ὅσια δὲ καὶ λέγειν |
| τὸ δὲ προσωτέρω τούτων οὐκέτι . Ἐνθεῦτεν δὲ ἐπιστρέψας ὀπίσω ἤιε : καὶ ἐπείτε ἐγίνετο ἐπὶ Φάσι ποταμῷ , οὐκ | ||
| τρέψεν ἀπ ' Ἀργείων . Ὃ δ ' ἄρ ' ἤιε λαίλαπι ἶσος σμερδαλέῃ στυγερῇσι καταιγίσι βεβριθυίῃ , ἥ τε |
| ἀριστερήν : φέρεται δ ' ὑποκάτω τοῦ σπληνὸς ἐς τὴν λαπάρην τὴν ἀριστερὴν , ὅθεν ὁ σπλὴν ἀποπέφυκε διὰ τοῦ | ||
| ἀφορμὴν ἔσχε τὴν τῆς ἀποκοπῆς ὁμοίως τῷ ” οὖτα κατὰ λαπάρην ” . . μον , , , : Ἀνδριάς |
| . Ἁρμοσαμένου Λευτυχίδεω Πέρκαλον τὴν Χίλωνος τοῦ Δημαρμένου θυγατέρα ὁ Δημάρητος ἐπιβουλεύσας ἀποστερέει Λευτυχίδην τοῦ γάμου , φθάσας αὐτὸς τὴν | ||
| κακῷ . Ἐν δὲ τῇ Σπάρτῃ τοῦτον τὸν χρόνον ὑπομένων Δημάρητος ὁ Ἀρίστωνος διέβαλλε τὸν Κλεομένεα , ἐὼν βασιλεὺς καὶ |
| τὴν ἡμέρην ἐς τοσοῦτο ἐγίνετο , τῆς δὲ νυκτὸς κελεύσαντος βασιλέος τὰς νέας οἱ στρατηγοὶ ἐκ τοῦ Φαλήρου ἀνῆγον ὀπίσω | ||
| οἷον Ἀχιλλεύς Ἀχιλλέος Ἀχιλλέως , Πηλεύς Πηλέος Πηλέως , βασιλεύς βασιλέος βασιλέως : καὶ τὴν αἰτίαν ἐν τῇ περὶ τοῦ |
| εἵματα καλὰ μιαίνεις . ἀλλ ' ὑπὸ σοὺς πέπλους ἁπαλὸν νάκος ἠνίδε βάλλω . φεῦ φεῦ , καὶ τὰν μίτραν | ||
| . ἀμφότερα δὲ παρώνυμα : τὸ γὰρ θηλυκὸν παρὰ τὸ νάκος νάκη , ὡς βλάβος βλάβη : τὸ δὲ ἀρσενικὸν |
| . Ἡ δὲ δὴ δεύτερον γενομένη ταύτης βασίλεια , τῇ οὔνομα ἦν Νίτωκρις , αὕτη δὲ συνετωτέρη γενομένη τῆς πρότερον | ||
| πρώτην αἶσαν λάχον , ἀμφὶς ἐοῦσαι Δῆλον ἐκυκλώσαντο , καὶ οὔνομα Κυκλάδες εἰσί : Ῥύσια δ ' Ἀπόλλωνι χοροὺς ἀνάγουσιν |
| μιν μεγάλη νοῦσος ἔλαβεν , τῷ τε ἀνδρὶ τὴν ὄψιν ἀπηγήσατο καὶ τὴν Ἥρην ἱλάσκετο καὶ στήσειν τὸν νηὸν ὑπεδέξατο | ||
| , ἀλλὰ σφίσιν Ὀρφεὺς ὁ Οἰάγρου καὶ Καλλιόπης πρῶτος τάδε ἀπηγήσατο , οὐ μάλα ἐμφανέως , οὐδὲ ἐς φάος τὸν |
| , ὡς ἐγὼ δοκέω , ἁλίσας θάψειν τὰ πάντα . Ἁρπάγῳ μὲν Ἀστυάγης δίκην ταύτην ἐπέθηκε . Κύρου δὲ πέρι | ||
| Μανδάνης , καὶ τὸ τεχθὲν ὁ βασιλεὺς λαβὼν καὶ περιστείλας Ἁρπάγῳ παραδίδωσιν , ὡς ἐξαναλωθείη . ὁ δὲ βουκόλῳ δίδωσι |
| τῆϲ ψυχῆϲ , τοῦ ϲτομάχου ἐνδιδόντοϲ , εἶναι δεῖ τὴν πάθην : οἱ δὲ δὴ ἄνθρωποι οὐκ εἰδότεϲ τὰ ξυμπαθέα | ||
| δὲ Ἀμφιάρεῳ , πυθόμενος αὐτοῦ τήν τε ἀρετὴν καὶ τὴν πάθην , ἀνέθηκε σάκος τε χρύσεον πᾶν ὁμοίως καὶ αἰχμὴν |
| δὲ ὀφρύων τὸ ἐπιπρεπὲς καὶ παρειῶν τὸ ἐνερευθὲς οἵαν τὴν Κασάνδραν ἐν τῇ λέσχῃ ἐποίησεν τοῖς Δελφοῖς , καὶ ἐσθῆτα | ||
| λαβόμενος ἐπελάθου τῆς περὶ τὸν Βόσπορον τρυφῆς , ἐπεὶ καὶ Κασάνδραν εἴ τις ἤγαγεν εἰς Δελφοὺς καὶ παρήγαγεν εἰς τὸ |
| φησὶ καλεῖσθαι . , : Κλείτη , θυγάτηρ Μέροπος , Περκωσίου τὸ γένος , μάντεως , ἣν Κύζικος ἔγημεν , | ||
| ἦρχ ' Ἄδρηστός τε καὶ Ἄμφιος λινοθώρηξ υἷε δύω Μέροπος Περκωσίου , ὃς περὶ πάντων ᾔδεε μαντοσύνας , οὐδὲ οὓς |
| Τροιζήνιοϲ γεγενημένοϲ [ κατὰ τοὺϲ νόμουϲ , κατὰ τοὺϲ [ νόμουϲ ] γεγενημένοϲ [ ] [ Τροιζήνιοϲ , ἔχων ] | ||
| ! ϲ : ἡ δ ' ἐξουϲία μεταφέρουϲα ] τοὺϲ νόμουϲ [ ] ουϲιν ἐνμένειν : ] ν ? οὗτοϲ |
| συνθέτου . μέγας μὲν θυμὸς τὸ πολὺ τοῦ χόλου , μεγάθυμος δὲ ὁ μεγαλόφρων καὶ μεγαλόψυχος . καὶ χειροδίκης μὲν | ||
| γενέσθαι τῷ Εὐρυάλῳ τῶν κηδεμόνων ἕνα . λέγει γὰρ Ἀτὰρ μεγάθυμος Ἐπειὸς χειρὶ λαβὼν ὤρθωσεν , ἐν ᾗπερ καὶ κατέβαλλε |
| Εἰ μέν νυν οἱ τεθνεῶτες ἀνεστᾶσι , προσδέκεό τοι καὶ Ἀστυάγεα τὸν Μῆδον ἐπαναστήσεσθαι : εἰ δ ' ἔστι ὥσπερ | ||
| ἐπείτε παρελάβομεν τὴν ἡγεμονίην τήνδε παρὰ Μήδων , Κύρου κατελόντος Ἀστυάγεα : ἀλλὰ θεός τε οὕτω ἄγει καὶ αὐτοῖσι ἡμῖν |
| εἰς τὴν Τρωάδα τὴν Τεύκρου τοῦ Κρητὸς τὴν θυγατέρα γαμεῖ Ἀρίσβην . Ἑλλάνικος δὲ Βάτειαν αὐτήν φησι . . . | ||
| καὶ Κεραυνίων ὀρῶν καὶ Ἰβηρίας κείμενον οἳ καλοῦνται Ναρβωνήσιοι . Ἀρίσβην ἢ κατά τινας Βάτειαν θυγατέρα Τεύκρου γήμας Δάρδανος γεννᾷ |
| εἰδότες ὅκου γῆς εἴη οὔτε τολμῶντες ἐς ἀφανὲς χρῆμα ἀποστέλλειν ἀποικίην . Ἑπτὰ δὲ ἐτέων μετὰ ταῦτα οὐκ ὗε τὴν | ||
| διὰ τοῦ Ἕρμου πεδίου , ἀπικνέεται ἐς Νέον τεῖχος , ἀποικίην Κυμαίων . ᾠκίσθη δὲ τοῦτο τὸ χωρίον ὕστερον Κύμης |
| οὐ μὴν ἀλλ ' εἰ καὶ περὶ ἄλλων τινῶν πραγμάτων ἥρμοσε τοιαῦτα προειπεῖν , δοκεῖ μοι πρέπειν καὶ περὶ τῶν | ||
| Λακεδαιμονίων εἰς ταυτὸν ἤγαγεν , ὁ δὲ τὴν Ἑλλάδα πᾶσαν ἥρμοσε καὶ συνέστησε : λέγω γὰρ οὖν Ἑλλάδα τοὺς τῇ |
| ἀλιτηρὸς ἧστ ' ἐπὶ θάκας κατὰ πέτρας ὁρέων μὲν οὐδὲν δοκέων δέ † καί ποκ ' Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος ὤατ ' | ||
| τέλος εἴτ ' ἀγαθὸν γίνεται εἴτε κακόν . πολλάκι γὰρ δοκέων θήσειν κακὸν ἐσθλὸν ἔθηκεν , καί τε δοκῶν θήσειν |
| ἀῆται ἱμερτοὺς δονέουσιν ἐπὶ στήθεσσι χιτῶνας . ἀλλὰ τὰ μὲν Λυδοῖσι μετ ' ἀνθρώποισι μέλονται : πρὸς δ ' ἅλα | ||
| : κατεστραμμένων δὴ τούτων [ καὶ προσεπικτω - μένου Κροίσου Λυδοῖσι ] , ἀπικνέονται ἐς Σάρδις ἀκμαζούσας πλούτῳ ἄλλοι τε |
| παρὰ νηῒ μελαίνῃ , νῦν : ἀτὰρ ἠῶθεν μετὰ Καύκωνας μεγαθύμους εἶμ ' , ἔνθα χρεῖός μοι ὀφέλλεται , οὔ | ||
| ἑταῖρον μεγαθύμων ἀρχὸν Ἐπειῶν καλεῖ : Αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἦγε Κεφαλλῆνας μεγαθύμους . Οὔτ ' οὖν Δουλίχιον ἡ Κεφαλληνία καθ ' |
| ? τὰς θύρας μευ νυκτὸς οὐδ ' ἔχων δᾶιδας τὴν οἰκίην ? ὐφῆψεν ? ? οὐδὲ τῶν πορνέων βίηι [ | ||
| νοῦσοι : πλὴν ὅμως πάριθι . Οἰκήσεις δὲ τὴν ἐμὴν οἰκίην ὑπερευκαιρέουσαν , ἅτε καὶ τοῦ γυναίου μένοντος πρὸς τοὺς |
| κατὰ ζυγοῦ ἔνθορε πόντῳ Βούτης , Σειρήνων λιγυρῇ ὀπὶ θυμὸν ἰανθείς , νῆχε δὲ πορφυρέοιο δι ' οἴδματος , ὄφρ | ||
| ἄλσος φορβάδων κορᾶν ἀγέλαν ἑκατόγγυιον Ξενοφῶν τελέαις ἐπάγαγ ' εὐχωλαῖς ἰανθείς . ἤρξατο δ ' οὕτως τοῦ μέλους : πολύξεναι |
| γυναῖκα περιιζόμενοι ἐφύλαξαν . Ἡ δὲ ὡς ἔτεκε Δωριέα , ἰθέως ἴσχει Λεωνίδην καὶ μετὰ τοῦτον ἰθέως ἴσχει Κλεόμβροτον : | ||
| γνώμην ἀπεδείκνυτο διὰ νήσων τραπομένους καὶ ἐπιδιώξαντας τὰς νέας πλέειν ἰθέως ἐπὶ τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντας τὰς γεφύρας : Εὐρυβιάδης δὲ |
| Ἡ Περσὶς δὲ χώρη μούνη μοι οὐκ εἴρηται δασμοφόρος : ἀτελέα γὰρ Πέρσαι νέμονται χώρην . Οἵδε δὲ φόρον μὲν | ||
| . αἰτίη δὲ ἥδε . δοκέει αὐτέοισι ἀσοφίη μεγάλη ἔμμεναι ἀτελέα ποιέεσθαι τοῖσι θεοῖσι τὰ εἴδεα , τὸ δὲ νέον |
| ἆρα σιμὸς καὶ πολυγένειός σοι καταφαίνομαι , ὦ νύμφη ; ἡνὶ δέ τοι : ἀντὶ τοῦ ἰδού . δασύνεται τὸ | ||
| ἆρα σιμὸς καὶ πολυγένειός σοι καταφαίνομαι , ὦ νύμφη ; ἡνὶ δέ τοι : ἀντὶ τοῦ ἰδού . δασύνεται τὸ |
| ἐπὶ φρεσὶ πευκαλίμῃσι κέκασται : Ἥφαιστος δ ' ἅμα τοῖσι κίε σθένεϊ βλεμεαίνων χωλεύων , ὑπὸ δὲ κνῆμαι ῥώοντο ἀραιαί | ||
| Ἀχαιῶν ἤι ' , ὁ δ ' ἐς Τρώων ὅμαδον κίε καὶ τὰ τοιαῦτα . οὐκ ἄλογον γὰρ τὸν μέλλοντα |
| ἥπατι δ ' ἐγκατέμικτο : περὶ κραδίην δ ' ἀλεγεινὸν ἷξεν ἄχος , καὶ δριμὺ δι ' ἐγκεφάλοιο θεμέθλων ἐσσύμενον | ||
| ἔγχος ἐσθλὴ Πενθεσίλεια : τὸ δ ' ἐς σάκος Αἰακίδαο ἷξεν , ἀπεπλάγχθη δὲ διατρυφὲν εὖτ ' ἀπὸ πέτρης : |
| ' Ἀναύρου . Ἀλλ ' ὅτε δή μ ' ἐνόησαν ἀταρπιτὸν ἐξανύοντα , ἀσπασίως ἤγερθεν : ἐγήθεε δ ' ἦτορ | ||
| κ ' ἀπονόσφι τράπησθε , ἀλλ ' αἰεὶ προτέρην ἐς ἀταρπιτὸν ὄσσε φέροντας ἔρχεσθ ' ἐς μέγαρον , μηδὲ προτιμυθήσασθαι |
| , εἴρηται πρότερόν μοι . τύπτονται γὰρ δὴ μετὰ τὴν θυσίην πάντες καὶ πᾶσαι , μυριάδες κάρτα πολλαὶ ἀνθρώπων . | ||
| δὲ χοροὺς μὲν τῷ Διονύσῳ ἀπέδωκε , τὴν δὲ ἄλλην θυσίην Μελανίππῳ . Ταῦτα μὲν ἐς Ἄδρηστόν οἱ ἐπεποίητο : |
| τὴν οὐϲίαν : καὶ γὰρ δριμὺϲ ὡϲ ἂν ἐκ ϲηπεδόνοϲ γεγενημένοϲ καὶ ψυχρὸϲ ἐκ τῆϲ ὀξώδουϲ ποιότητοϲ : δι ' | ||
| [ ἐπρίατο ] ? ? [ . Τροιζήνιοϲ ] ? γεγενημένοϲ [ ] [ κατὰ τοὺϲ νόμουϲ , κατὰ τοὺϲ |
| Μελάνθου βασιλεύοντος . ὁ μὲν δὴ ἄλλος στρατὸς τῶν Πελοποννησίων ἀπεχώρησεν ἐκ τῆς Ἀττικῆς , ἐπειδὴ ἐπύθοντο τοῦ Κόδρου τὴν | ||
| Ῥωμαίων ἐλπίσι ψυχαγωγούμενος ἀπέστη μετὰ τῶν ἱππέων καὶ πρὸς Καικίλιον ἀπεχώρησεν . ὁ δὲ Ψευδοφίλιππος ἐπὶ τοῖς πραχθεῖσιν ἀγανακτήσας τήν |
| μοι πρέσβεις καὶ τεὴν ἀπέδοσαν , ἥσθην τε κάρτα καὶ ξενίην ὑπισχνεομένου σέο καὶ τὴν ἑτέρην διαίτην . Ἔλθοιμεν δ | ||
| δοῦναι ὑποχθονίοισι καὶ δάκρυα λειβέμεν ὄσσων , αἰδομένους Θέμιν ἀγνοτελῆ ξενίην τε τράπεζαν : ὅν ῥ ' ἀέκων ἔκτεινε βαλὼν |
| ' εἶχον ἤδη χρόνιον ἐκβεβληκότες ; τίς ὁ πόθος αὐτοὺς ἵκετ ' , ἢ θεῶν βία καὶ νέμεσις , οἵπερ | ||
| , ψυχῆς κόμιστρα τῆσδε μηχανωμένη . ῥίζης γὰρ οὔσης φυλλὰς ἵκετ ' ἐς δόμους , σκιὰν ὑπερτείνασα σειρίου κυνός . |
| ὤσατο χειρὶ ἥρω ' Ἄδρηστον : τὸν δὲ κρείων Ἀγαμέμνων οὖτα κατὰ λαπάρην : ὃ δ ' ἀνετράπετ ' , | ||
| ὄχθας Σατνιόεντος . τὸν μὲν Ὀϊλιάδης δουρὶ κλυτὸς ἐγγύθεν ἐλθὼν οὖτα κατὰ λαπάρην : ὃ δ ' ἀνετράπετ ' , |
| οἱ Δωριεῖς τὸ η εἰς α καὶ λέγουσιν Ἀτρείδας καὶ Ὀρέστας , οὐ τρέπουσιν οἱ Βοιωτοὶ εἰς τὴν ει δίφθογγον | ||
| ἀμειλίκτοιο κατήλυθεν εἰς Ἀΐδαο : ὄλβιος ἦν χαλεποῖσιν ἐν Ἀξείνοισιν Ὀρέστας ὥνεκά οἱ ξυνὰς Πυλάδας ᾅρητο κελεύθως : ἦν μάκαρ |
| τίς οὗτος ὁ λευκολόφας , πρόπαρ ὃς ἁγεῖται στρατοῦ πάγχαλκον ἀσπίδ ' ἀμφὶ βραχίονι κουφίζων ; [ λοχαγός , ὦ | ||
| τὴν νομάδα τράπεζαν ἡμέροις ἀμείψῃ πυροῖς . ἀλλὰ βέλος δῶρον ἀσπίδ [ . . . . . . | αὐτῷ |
| τὸ παιδίον ἐκθεῖναι μὲν οὐκ ἠθέλησαν , ἐδωρήσαντο δὲ τῇ Πολύβου γυναικί , οὐ δυναμένῃ γεννῆσαι παῖδας . μετὰ δὲ | ||
| ἐκφέρειν ἐπὶ τοῦ παρατατικοῦ . τοῖσιν δὲ Γλαῦκος : Γλαῦκος Πολύβου παῖς , Ἀνθηδόνιος τὸ γένοςἡ δὲ Ἀνθηδὼν Βοιωτικὴ πόλις |
| κακά περ πάσχοντες ἑταῖροι , ὄφρ ' ὕμιν εἴπω μαντήϊα Τειρεσίαο Κίρκης τ ' Αἰαίης , ἥ μοι μάλα πόλλ | ||
| ἐμὲ χρὴ πάντα τελέσσαι . ὣς γάρ μοι ψυχὴ μαντεύσατο Τειρεσίαο ἤματι τῷ , ὅτε δὴ κατέβην δόμον Ἄϊδος εἴσω |
| , ὡς ἀθάνατον εἶναι . ἓν δὲ μόνον φοβοῦμαι καὶ ἐπείγομαι μαθεῖν περὶ τῆς κόρης , εἰ τῷ ὄντι γυνὴ | ||
| , ἠμέλημαι δέ , ὡς ἔοικεν , ὅσῳ καὶ γράφειν ἐπείγομαι : τίνα γὰρ ἂν ἔχοις αἰτίαν εὔλογον εἰπεῖν τῆς |
| πρὸς Ἀντίοχον ποιησάμενος τὸν ἐπονομασθέντα Θεόν , τὴν τούτου θυγατέρα Στρατονίκην συνῴκισε τῷ πρεσβυτέρῳ τῶν υἱῶν Ἀριαράθῃ . ὑπάρχων δὲ | ||
| μὲν κατάβασίν τινα κατανοήσας ἀφύλακτον διεπρεσβεύσατο πρὸς τὴν Ἀντιγόνου γυναῖκα Στρατονίκην , οὖσαν πλησίον τῶν τόπων , καὶ δεύτερος διὰ |
| ἀξίαν , ἐξ οὗ τὴν οὐκ ἀπὸ γνώμης γελῶσαν . Ἀχαιίδα γαῖαν τὴν Πελοπόννησον . ἀχάριστα ἀχαρίστως : “ ξεῖν | ||
| ἀντὶ τοῦ εὐκήλως ἤτοι ἡσύχως . ἀλκή : ἀποφυγή . Ἀχαιίδα : ἀντὶ τοῦ Θεσσαλικήν . Ὅμηρος : Μυρμιδόνες δὲ |
| ἐς Φηρὰς δ ' ἵκοντο ” Διοκλῆος ποτὶ δῶμα , υἱέος Ὀρτιλόχοιο , „ ὅ τε Τηλέμαχος καὶ ὁ Πεισίστρατος | ||
| δέ ἑ Κῆρες ἄμερσαν παιδὸς ἀνιηραί , μέγα δ ' υἱέος ἔλλαβε πένθος . Αἰνείας δὲ Βρέμοντα καὶ Ἀνδρόμαχον κατέπεφνεν |
| οἷον ἐπὶ ἰαμβικοῦ χαίροισα νύμφα , χαιρέτω δ ' ὁ γαμβρός : ἐνταῦθα γὰρ ἡ βρος τελευταία συλλαβὴ ἀντὶ ὅλου | ||
| , γάμος γαμηρὸς , συγκοπῇ καὶ προσθέσει τοῦ β , γαμβρός . Γαστήρ , ὅτι γαστρίζει ἡμᾶς ἐπιχορηγοῦσα τὴν τροφήν |
| , ἀμφὶ τὸ Πρῶτον Παχίον χωρίον ἑβδόμης ὥρας καταλαβόντες , οἰχομένου πρὸς Κάσσιον Νικομήδους , ἠνάγκασαν ἐς μάχην ἱππέας ἔχοντα | ||
| πέπλους κατερρήξατο , αἱ δὲ γυναῖκες ἀναβοήσασαι ἐδρύπτοντο , ὡς οἰχομένου τοῦ πατρὸς καὶ ἀπολωλότων σφῶν ἤδη . καὶ ὁ |
| βασιλεύουσα τῶν Ἀθηνῶν . δεῦρ ' ἀφίκου : ἐλθὲ καὶ παραγενοῦ : ἐπικαλεῖται δὲ τὴν θεὸν μετὰ τῆς Νίκης εὐμενῆ | ||
| οὖν ἄγοντός μου σχολὴν ὧν οἳ πλεῖστοι ἕνεκεν ἀσχολοῦνται , παραγενοῦ πρός με , εἴ τινά μου χρείαν ἔχεις . |
| Ἄμασις . Καὶ τὸ ἐνθεῦτεν ἤδη , ὁκότε ἔλθοι [ Ἄμασις ] πρὸς αὐτήν , ἐμίσγετο καὶ κάρτα μιν ἔστερξε | ||
| , τούτου δὲ τοῦ νομοῦ μεγίστη πόλις Σάιςὅθεν δὴ καὶ Ἄμασις ἦν ὁ βασιλεύςοἷς τῆς πόλεως θεὸς ἀρχηγός τίς ἐστιν |
| ' ἀπέρρηξεν βίου . ὅσοι δὲ λοιποὶ κἄτυχον σωτηρίας , Θρῄκην περάσαντες μόγις πολλῷ πόνῳ , ἥκουσιν ἐκφυγόντες , οὐ | ||
| οἱ μεγάλοιο Διὸς διεφαίνετο θυμός : ἵκετο δ ' ἐς Θρῄκην δυσχείμερον , οὐδ ' ἔτι Τρώων μέμβλετό οἱ κατὰ |
| ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων , ἕλκε δὲ μέσσα λαβών : ῥέπε δ ' αἴσιμον ἦμαρ Ἀχαιῶν . αἳ μὲν Ἀχαιῶν | ||
| μεων ? ? ? ? ἴδηι [ ] του ? ῥέπε ? ? ? [ [ ] δικηρίλην ? ? |
| γαλήνης ναυτίλοισιν εἰσορᾶν . θᾶσσον ἤ μ ' ἐχρῆν προβαίνων ἱκόμην δι ' ἄστεως , σύλλογον πόλεως ἀκούσας ὄντ ' | ||
| δέδρυφα δρύφος . . . . ἀφίκου : ἥκω ἵκομαι ἱκόμην ἵκου καὶ ἀφίκου . ἔστι δὲ τὸ ἱκόμην δεύτερος |
| Φρυγίης χῶρόν τε καὶ κώμην ἐπ ' ἑωυτῶν , ὃς ἐπείτε ἀπίκετο ἐς τοὺς Παίονας , ἔλεγε τάδε : Ἄνδρες | ||
| δὲ διαφυλάξαιεν τὰ τείχεα , τούτου σφι πέρι ἔμελε , ἐπείτε ἐνίκα μὴ ἐκλιπεῖν τὴν πόλιν . Προσβολῆς δὲ γινομένης |
| τῆς ζοῆς ἀπήμβλυνται . προσφὺς ὄκως τις χοιράδων ἀνηρίτης ἢ χαλκέην μοι μυῖαν ἢ κύθρην παίζει ἢ τῆισι μηλάνθηισιν ἄμματ | ||
| ὁ ἔσχατος ἑστεὼς αὐτῶν Ψαμμήτιχος , περιελόμενος τὴν κυνέην ἐοῦσαν χαλκέην ὑπέσχε τε καὶ ἔσπενδε . Κυνέας δὲ καὶ οἱ |
| Ἡγησίλεω τοῦ Ἱπποκρατίδεω τοῦ Λευτυχίδεω τοῦ Ἀναξίλεω τοῦ Ἀρχιδήμου τοῦ Ἀναξανδρίδεω τοῦ Θεοπόμπου τοῦ Νικάνδρου τοῦ Χαρίλεω τοῦ Εὐνόμου τοῦ | ||
| Νεωστὶ γὰρ σφέων τεθνάναι ἑξακισχιλίους ὑπὸ Λακεδαιμονίων καὶ Κλεομένεος τοῦ Ἀναξανδρίδεω , τῶν δὴ εἵνεκα πέμπειν . Τὴν δὲ Πυθίην |
| χαλκὸν ἔλασσε : δούπησεν δὲ πεσών , μέγα δ ' ἤκαχε λαὸν Ἀχαιῶν : ὡς δ ' ὅτε σῦν ἀκάμαντα | ||
| ἀλλ ' ἐδάμη κρατερός περ ἐών , μέγα δ ' ἤκαχε Τρῶας οἵ ἑ θεὸν ὣς πάντες ἀνὰ πτόλιν εἰσορόωντο |
| φλαύρως [ οἷα δὴ ] παρακούσας τις πρότερον ἔτι ἐν Σάρδισι τοῦ Κροτωνιήτεω Δημοκήδεος τὴν τέχνην ἐσαγγέλλει τῷ Δαρείῳ : | ||
| ἅμα δὲ πυρσοῖσι διὰ νήσων ἐδόκεε βασιλέϊ δηλώσειν ἐόντι ἐν Σάρδισι ὅτι ἔχοι τὰς Ἀθήνας . Ὃς οὐδὲ τότε ἀπικόμενος |
| ἐς Καταίην , νῆσον ἐρήμην , ἁλιτενέα : αὕτη ἱερὴ Ἑρμέω καὶ Ἀφροδίτης ἐλέγετο : στάδιοι τοῦ πλόου τριηκόσιοι . | ||
| Μετὰ δὲ τὸν Ἀπόλλωνα ξόανόν ἐστιν Ἄτλαντος , μετὰ δὲ Ἑρμέω καὶ Εἰλειθυίης . Τὰ μὲν ὦν ἐντὸς τοῦ νηοῦ |
| . Πέμψας δέ οἱ κήρυκα ἐς Σάμον διαλύεσθαι ἔφη τὴν ξεινίην . Τοῦδε δὲ εἵνεκεν ταῦτα ἐποίεε , ἵνα μὴ | ||
| δὲ Θεμίσων περιημεκτήσας τῇ ἀπάτῃ τοῦ ὅρκου καὶ διαλυσάμενος τὴν ξεινίην ἐποίεε τοιάδε : παραλαβὼν τὴν παῖδα ἀπέπλεε , ὡς |
| οὗτος ὁ Λεωνίδης ὁ ἐν Θερμοπύλαις ἀριστεύσας ἐπὶ τῶν Μηδικῶν ἀνεψιὸς ὤν : τοῦ Πλειστάρχου . τῇ τε παρανομίᾳ : | ||
| ' , ὅπως σφίσι μὴ κοίρανος ὀπίσω πάλιν οἴκαδ ' ἀνεψιὸς ζαμενὴς Ἑλένοιο Μέμνων μόλοι . τηλαυγὲς ἄραρε φέγγος Αἰακιδᾶν |
| Βερνίκης ἐπὶ Κελένδεριν στάδιοι νʹ ] . Ἀπὸ Κελενδέρεως εἰς Μανδάνην στάδιοι ρʹ . Ἀπὸ Μανδάνης ἐπ ' ἀκρωτήριον Ποσείδιον | ||
| τῷ βασιλεῖ τῶν Μήδων Ἀστυάγει εὐπρόσωπος εὐπάρῃος εὔχρους εὐπρεπεστάτη : Μανδάνην τὸ κοράσιον ὠνόμασεν ὁ σπείρας . πρὸς ταύτην τοίνυν |
| τοὺς δὲ Διωνύσου θεράποντες Γαργαρίδαι ναίουσιν , ὅθι χρυσοῖο γενέθλην δαιδαλέην Ὕπανίς τε φέρει θεῖός τε Μάγαρσος , λαβρότατοι ποταμῶν | ||
| αὐγῆς , τεῦξε δέ οἱ κόρυθα βριαρὴν κροτάφοις ἀραρυῖαν καλὴν δαιδαλέην , ἐπὶ δὲ χρύσεον λόφον ἧκε , τεῦξε δέ |
| καὶ Μελίης . Καλοῦσι δὲ , φησὶ , Δολωνίδα καὶ Μυσίαν τὴν περὶ Κύζικον ἰόντι εἰς Μιλητούπολιν . . : | ||
| ὅτε συνέπλει τοῖς Ἀργοναύταις , γενόμενον [ δὲ ] κατὰ Μυσίαν ἐξελθεῖν ὑδρευσόμενον , ὑπὸ Νυμφῶν δὲ ἀφανισθῆναι . τούτου |
| δολερὰ δὲ αὐτῶν τὰ εἵματα . Δεύτερα δὲ τὸν χρυσὸν εἰρώτα , τὸν στρεπτὸν τὸν περιαυχένιον καὶ τὰ ψέλια : | ||
| θηλυτέρῃσι γυναιξί , καὶ ἥ κ ' εὐεργὸς ἔῃσιν . εἰρώτα δὴ ἔπειτα , τίς εἴη καὶ πόθεν ἔλθοι : |
| δὲ αὐτοῦ καταλείπει : ἐτύγχανε γὰρ ἄπαις ἐὼν ὁ Κηφεὺς ἔρσενος γόνου : ἐπὶ τούτου δὴ τὴν ἐπωνυμίην ἔσχον . | ||
| ἡμίονος γὰρ ἔτεκε ἡμίονον διξὰ ἔχουσαν αἰδοῖα , τὰ μὲν ἔρσενος , τὰ δὲ θηλέης : κατύπερθε δὲ ἦν τὰ |
| ἐγγὺς κειμένην τ ' αὐτῆς Ἴκον νῆσον συνοικίζουσι , τὴν Σκῦρον δὲ καί [ τὴν ] Σκίαθον ἐκ Θρᾴκης διαβάντες | ||
| ἐκ Σκύρου Θησέα , ἄλλως δὲ οὐκ εἶναί σφισιν ἑλεῖν Σκῦρον : ἀνεῦρε δὲ [ δὴ ] τὰ ὀστᾶ τοῦ |
| , παράγωγον τῶν εἰς μι φημὶ φήσω πέφηκα πέφαμαι πέφασαι πέφαται . ἢ πέφαται καὶ ἔπειτα πεφάσεται . . . | ||
| ὀργὴν ἴσχε Φιλοστράτου , ὃς Κλεοπάτρᾳ νῦν προσομιλήσας τοῖος ἰδεῖν πέφαται . Ϛʹ . Καὶ Θεόμνηστον δὲ τὸν Ναυκρατίτην ἐπιδήλως |
| ἅμα τῷ ἡλίῳ ἀνιόντι αὐτῶν ἐπαναβεβηκότων , τοῦτον ἔχειν τὴν βασιληίην . Νῦν ὦν εἴ τινα ἔχεις σοφίην , μηχανῶ | ||
| , τελευτᾷ . Ἐκδέκεται δὲ Ἀστυάγης ὁ Κυαξάρεω παῖς τὴν βασιληίην . Καί οἱ ἐγένετο θυγάτηρ τῇ οὔνομα ἔθετο Μανδάνην |
| , τὰ φρονέων ἐπόρουσε Μαχάονι , καί ῥά μιν ὦκα οὔτασεν ἐγχείῃ περιμήκεΐ τε στιβαρῇ τε δεξιτερὸν κατὰ γλουτόν . | ||
| ' ἔβαλε Σθενέλοιο καταντίον : οὐδ ' ἄρα τόν γε οὔτασεν ἐλδόμενός περ , ἀπεπλάγχθη γὰρ ὀιστὸς ἄλλῃ , ὅπῃ |
| Ἰθακησίων Πολιτείαι καὶ Ἑλλάνικος δὲ Τηλέμαχόν φασι Ναυσικάαν γῆμαι τὴν Ἀλκινόου καὶ γεννῆσαι τὸν Περσέπτολιν . . . ὁ δὲ | ||
| οἱ Ἰλλυριοὶ παρὰ θάλατταν μέχρι Χαονίας τῆς κατὰ Κέρκυραν τὴν Ἀλκινόου νῆσον . Καὶ πόλις ἐστὶν Ἑλληνὶς ἐνταῦθα , ᾗ |
| : ἱκανοὶ πρὸς μάχην . ἐς τὴν πόλιν : τὴν Τορώνην . τὸν λιμένα : τῆς Τορώνης . βουλόμενος ἐντὸς | ||
| σπεύδων τὰς ἐφ ' Ἑλλησπόντῳ πόλεις χειρώσασθαι Μηκύβερναν μὲν καὶ Τορώνην χωρὶς κινδύνων διὰ προδοσίας παρέλαβεν , ἐπὶ δὲ τὴν |
| οἱ ποιηταὶ ταῦτ ' εἶπον : ” Ἠέλιος δ ' ἀπόρουσε λιπὼν πε - ρικαλλέα λίμνην ” , τὸν ὠκεανόν | ||
| , κούρην ταρχύσασθαι ἀπόπροθεν οὔ τι μεγαίρω . Ὣς εἰπὼν ἀπόρουσε θοῇ ἐναλίγκιος αὔρῃ : αἶψα δ ' ἐς Ἠλύσιον |
| τὰ ὁμώνυμα τοῖς Ἀλπείοις καὶ ὄντα ὑπὲρ τὴν κεφαλὴν τοῦ Δανουβίου ποταμοῦ , ὧν τὰ ἄκρα ἐπέχει μοίρας κθʹ μζʹ | ||
| τῆς Ἰλλυρίδος τῷ ἀπὸ τοῦ εἰρημένου ὁρίου μέχρι τῆς τοῦ Δανουβίου καμπῆς , καθ ' ἣν ἐκτρέπεται ὁ Σάουος ποταμὸς |
| Ἕκτωρ καὶ τῷ δ ' ἅμ ' Ἀλέξανδρος κί ' ἀδελφεός . . Οὐ λέληθε δέ με ἡ ὑπαρκτικὴ τῶν | ||
| ἐπῆν στρατηγὸς Κλεόμβροτος [ ὁ ] Ἀναξανδρίδεω , Λεωνίδεω δὲ ἀδελφεός . Ἱζόμενοι δὲ ἐν τῷ Ἰσθμῷ καὶ συγχώσαντες τὴν |
| θέμις ἐστίν . ἦλθε δ ' ἄρα πρώτη Στὺξ ἄφθιτος Οὔλυμπόνδε σὺν σφοῖσιν παίδεσσι φίλου διὰ μήδεα πατρός : τὴν | ||
| λαμπομένηισιν Ἄρηος τέμενος φθισιμβρότου , ἵκετο δ ' αἴγλη νειόθεν Οὔλυμπόνδε δι ' ἠέρος ἀστράπτουσα . † ἀμφί μοι αὖτις |
| τὴν Ἰνοῦς ἐπιβουλὴν ἐκχωρῆσαι . τελευτῆσαι δὲ τὴν Ἕλλην κατὰ Πακτύην φησὶν Ἑλλάνικος . Ἰνοῦς δὲ καὶ Ἀθάμαντος Λέαρχος καὶ | ||
| δὲ μετὰ τοῦτο ἔπεμπε ἐς τὴν Κύμην ἀγγέλους ἐκδιδόναι κελεύων Πακτύην . Οἱ δὲ Κυμαῖοι ἔγνωσαν συμβουλῆς πέρι ἐς θεὸν |
| δέ σφιν χύτο θυμός . ὁ δ ' ἀίξαι πτερύγεσσιν Εὔφημος προέηκε πελειάδα , τοὶ δ ' ἅμα πάντες ἤειραν | ||
| ἀπὸ δὲ Ἀπολλοδώρου καὶ τῆς Πλάτωνος γενέσεως τεσσαρεσκαιδέκατός ἐστιν ἄρχων Εὔφημος , ἐφ ' οὗ τὰ ἐπινίκια Ἀγάθωνος ἑστιῶνται . |
| ἐκεῖνο συνθεὶς Ἀλέξανδρος , τοὺς μὲν παραλόγως ἀποσωθῆναι , τὴν στρατιὴν δὲ πᾶσαν διεφθάρθαι αὐτῷ , οὐ τοσόνδε τοῦ Νεάρχου | ||
| μὲν γὰρ Βαβυλώνιοι ἀναβάντες ἐπὶ τὸ τεῖχος ἠμύνοντο τὴν Δαρείου στρατιὴν προσβάλλουσαν , ὁ δὲ Ζώπυρος τάς τε Κισσίας καὶ |
| συνοψόμεθα καὶ τὴν ἐν τοῖς ἄλλοις τῶν γραμματικῶν ἐντρέχειαν . Αὐτίκα τοίνυν ὅταν τῶν ὀνομάτων τὰ μὲν ἀρσενικὰ φύσει λέγωσι | ||
| Αἰγιαλὸν πρόπαν ἦμαρ ὁμῶς καὶ ἐπ ' ἤματι νύκτα . Αὐτίκα δ ' Ἀσσυρίης ἐπέβαν χθονός , ἔνθα Σινώπην θυγατέρ |
| , ὁ δὲ Αἴγυπτος τῆς ὁμωνύμου χώρας , ὁ δὲ Ἀγήνωρ τῆς Φοινίκης . . Δαναοῦ πόλιν ἀγλαοθρόνων τε : | ||
| . Βῆλος μὲν οὖν βασιλεύων Αἰγυπτίων τοὺς προειρημένους ἐγέννησεν , Ἀγήνωρ δὲ παραγενόμενος εἰς τὴν Φοινίκην γαμεῖ Τηλέφασσαν καὶ τεκνοῖ |
| πρός . . . . . σπουδῇ παρπεπιθόντες , ἑταίρου χωόμενον κῆρ : ἡ διπλῆ ὅτι σπουδῇ μετὰ πολλῆς κακοπαθείας | ||
| ὅπως τέ μιν υἷες Ἀχαιῶν ἤμελλον μάρψαντες ἐν ὑψηλοῖσιν ὄρεσσι χωόμενον Τρώεσσι θοὰς ἐπὶ νῆας ἄγεσθαι , ὥς τέ οἱ |
| φρενός . Δίκας γραφόμενος πρὸς γονεῖς μαίνει , τάλαν . Υἱὸς δ ' ἀμείνων ἐστὶν εὐνοίᾳ πατρός . Ἡδύ γ | ||
| ἔνθεν ἀυτὴν ἀγχεμάχων ἀνδρῶν : κύδαινε δὲ πολλὸν Ἀχαιούς . Υἱὸς δ ' αὖτ ' Ἀχιλῆος ἔχεν πολὺ φέρτατον ἄλλων |
| , οὐ μὴν ἐγχρίπτεσθαι . οὐκοῦν ἐπεὶ τῆς ἐπιβουλῆς τοῦ Σκύθου σοφώτερα ἦν τὰ ζῷα , ἐπηλύγασεν ἱματίοις τὸν καὶ | ||
| | . . . . . . ] εἰς τοῦ Σκύθου τὴν γνώμην ἀνήγετο τέως ἐρῶντα αὐτὸν καὶ ἐκάλει | |
| δὲ περὶ γναθμοῖσιν ὀρώρει , τεύχεα δ ' ἀμφ ' ὤμοισιν ἐπέβραχε . Τοὶ δ ' ὁρόωντες πάντες ὁμῶς ἑνὸς | ||
| . Ὣς φάθ ' , ὃ δ ' ἀμφ ' ὤμοισιν ἑέσσατο δέρμα λέοντος αἴθωνος μεγάλοιο ποδηνεκές , εἵλετο δ |
| ποιήσειπλησίον κεῖνται καὶ οἱ τὰς Θήβας ἑλόντες Αἰγιαλεὺς Ἀδράστου καὶ Πρόμαχος ὁ Παρθενοπαίου τοῦ Ταλαοῦ καὶ Πολύδωρος Ἱππομέδοντος καὶ Θέρσανδρος | ||
| λέγεται δὲ καὶ ὡς Κορινθίου συνεστῶτος πολέμου Πελληνεῦσιν ἀποκτείνειεν ὁ Πρόμαχος πλείστους τῶν ἀντιτεταγμένων . λέγεται δὲ καὶ ὡς Πουλυδάμαντος |
| : τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψε . Δηΐπυρον δ ' Ἕλενος ξίφεϊ σχεδὸν ἤλασε κόρσην Θρηϊκίῳ μεγάλῳ , ἀπὸ δὲ | ||
| ἔχουσι κατὰ τὴν τελευταίαν συλλαβήν . ἀλλ ' ἐπειδὴ ὡς Ἕλενος καὶ Ἑλένη οὐδεμίαν κοινωνίαν ἔχουσιν , διὰ τοῦτο οὐκ |
| ἡμέραις . Προχέοντι ] Προχέουσι . Ῥόον ] Ῥεῦμα . Αἴθων ' ] Μέλανα ἢ καυστικόν . Ὄρφναισι ] Ἐν | ||
| ἀργαλέος γὰρ ἐὼν καὶ φίλος εὖτ ' ἂν ἀπῆις . Αἴθων μὲν γένος εἰμί , πόλιν δ ' εὐτείχεα Θήβην |
| ' ἔσαν ἀμφασίῃ βεβολημένοι . ὀψὲ δ ' ἔειπε ἥρως Αἴσονος υἱός , ἀμηχανέων κακότητι : “ Ὦ γέρον , | ||
| , Γράσων Γράσωνος : σημειῶδες παρὰ τῷ ποιητῇ τὸ Αἴσων Αἴσονος . Δεῖ δὲ γινώσκειν , ὅτι τὰ μετοχικά , |
| θεοείκελος Εὐρύαλός τε Δημοφόων τε καὶ Ἀμφίλοχος κρατερός τ ' Ἀγαπήνωρ , σὺν δ ' Ἀκάμας τε Μέγης τε κραταιοῦ | ||
| δὲ : ἡ σύνταξις οὕτως : ὁ δὲ ἀγρότης χερσαῖος Ἀγαπήνωρ ὁ αὐτόδαιτος ὁ ἐκ τῶν λυκαινομόρφων κρεανόμων Νυκτίμου ἐσχηκὼς |
| τώ οἱ ἔσαν κήρυκε καὶ ὀτρηρὼ θεράποντε : ἔρχεσθον κλισίην Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος : χειρὸς ἑλόντ ' ἀγέμεν Βρισηΐδα καλλιπάρῃον : | ||
| Ἴωνας , οἷς συνεχῶς κέχρηται ὁ ποιητής , οἷον Α Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος , Α κούρην Βρισῆος , τήν μοι δόσαν |
| προσῳδίαν , ἀλλὰ νοεῖν ὅτι καὶ τοῦτο τῶν ἐπαίνων λεγομένων Νέστορός ἐστι , καθὸ καὶ τὸ Νέστωρ δὲ πρῶτος κτύπον | ||
| τοὺς ὅρκους : ἡ τιμωρία φαίνεται ἐπαξία τοῦ ἁμαρτήματος . Νέστορός που σωφροσύνη φαίνεται : τοῦτο εἰς ἀρετὴν συντελεῖ . |
| δὲ φέρων φορέοντα διώκει , ἐκ θέρεος ποτὶ χεῖμα βορὴν σφετέρην ἐπάγοντες ἄτρυτοι : φῦλον δ ' ὀλίγον τελέθει πολύμοχθον | ||
| Τέκμησσα , Αἴαντος παράκοιτις ἀμύμονος , ἥν περ ἐοῦσαν ληιδίην σφετέρην ἄλοχον θέτο , καί μιν ἁπάντων τεῦξεν ἄνασσαν ἔμεν |