: Πορφύριος δ ' ἐνδοιάζει περὶ αὐτήν , πῇ μὲν διατεταμένως αὐτῆς ἀφιστάμενος , πῇ δὲ συνακολουθῶν αὐτῇ , ὡς | ||
τὴν ἀνθρωπίνην ἀρετὴν πρὸς τὴν θείαν ὁδεύειν ὁμοίωσιν εὖ μάλα διατεταμένως ὄμνυσιν ὁ σέβου ὅρκον ἐν ἀρχῇ παραγγείλας . τὴν |
. σοὶ δ ' ἴσως εὐλάβεια τὸ τῆς παροιμίας ἐπὶ σκώμματι τῆς συμμετρίας ἐπαγαγέσθαι , μή σοι μεῖζον προσκέοιτο τοὐπίγραμμα | ||
ὅτι περαίνει . Ἀγανακτήσαντος δὲ ἐκείνου ἐπὶ τῷ τῆς ἀμφιβολίας σκώμματι καὶ συναπειλήσαντος , Αὐτίκα σοι μάλα τὸν ἄνδρα δείξω |
Νὴ Δία , ὦ Σώκρατες , μακαρίαν γε λέγεις τὴν Ἀσπασίαν , εἰ γυνὴ οὖσα τοιούτους λόγους οἵα τ ' | ||
τέχνην δεινός . Ἀλλὰ καὶ διδασκάλους ἐπιγέγραπται τῆς τέχνης , Ἀσπασίαν τὴν Μιλησίαν , καὶ Διοτίμαν τὴν Μαντινικήν : καὶ |
περιφανέστερον ἐπιδείξειεν ἄνθρωπον παρανομώτατα γεγραφότα ; Ὡς τοίνυν καὶ τὴν ἀνάρρησιν τοῦ στεφάνου παρανόμως ἐν τῷ ψηφίσματι κελεύει γίγνεσθαι , | ||
ἀλλ ' ὁ μὲν Κομνηνὸς ἐνιαυτὸν ἐπιβιοὺς μετὰ τὴν τούτου ἀνάρρησιν ἐτελεύτα . Ὁ δέ γε Δούκας ἐπὶ ἑπτὰ ἔτεσι |
] γὰρ σαφῶς αὐτῷ , εὖ οἶδα ἐγὼ τὴν ὑμετέραν δεξιότητα καὶ φιληκοΐανἀλλὰ καὶ περὶ τῶν πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς μιᾷ | ||
, λελέχθω . διερευνητέον δὲ καὶ τὴν πρὸς ἀνθρώπους αὐτοῦ δεξιότητα : τῆς γὰρ αὐτῆς φύσεώς ἐστιν εὐσεβῆ τε εἶναι |
συνεχὲς περιλαμβάνουσαι μέχρι τῆς τελευτῆς ἀπηρτισμένην τὴν τῶν πράξεων ἔχουσιν ἀπαγγελίαν . ὅταν δ ' ἡ φύσις αὐτὴ τῶν πραχθέντων | ||
καθολικῶς τριχῇ , κατὰ γνώμην , κατὰ σχῆμα , κατὰ ἀπαγγελίαν . κατὰ μὲν γνώμην , ὅταν τις μὴ χωρίζῃ |
διεξελθὼν προσέθηκε λέγων : ‚ φέρε δὴ τί οὐχ ὁμολογήσειεν ἀξιωματικῶς τε συγκεῖσθαι καὶ μεγαλοπρεπῶς τὴν Θουκυδίδου λέξιν τὴν ἐν | ||
δύο συλλαβῶν οὔτε μείζων τριῶν . ἔνθέν τοι καὶ Θουκυδίδης ἀξιωματικῶς συγκεῖσθαι τὴν ἐν τῷ ἐπιταφίῳ λέξιν βουλόμενος οὕτω φησίν |
δ ' ἐπ ' ἀγχίμολον θυγάτηρ Διὸς ἦλθεν Ἀθήνη , Μέντορι εἰδομένη ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ αὐδήν . τὴν μὲν | ||
ἔργα γένοντο : οὐ γὰρ ἐμοὶ πείθεσθ ' , οὐ Μέντορι ποιμένι λαῶν , ὑμετέρους παῖδας καταπαυέμεν ἀφροσυνάων , οἳ |
ἰνδαλλόμενον . . . καὶ ἥδ ' ἡ θεολογία Πρωτόγονον ἀνυμνεῖ καὶ Δία καλεῖ πάντων διατάκτορα καὶ ὅλου τοῦ κόσμου | ||
ὑποληπτέον . . . καὶ ἥδ ' ἡ Θεολογία Πρωτόγονον ἀνυμνεῖ καὶ Δία καλεῖ πάντων διατάκτορα καὶ ὅλου τοῦ κόσμου |
, Ἐρωτικὴ τέχνη , Περὶ τιμῆς , Περὶ δόξης , Πολιτικός , Περὶ βουλῆς , Περὶ νόμων , Περὶ τοῦ | ||
, Περὶ τοῦ πλέον ἔχειν , Τί τὸ ἐπιτήδειον ἢ Πολιτικός , Περὶ τοῦ καλοῦ , Περὶ τοῦ κακουργεῖν , |
ὅπλων μεγάλην ἐπιφέρων κατάπληξιν Ἄρει παρεμφερὴς ὑπελαμβάνετο , ὁ δὲ Διώξιππος ὑπερ - έχων τε τῇ ῥώμῃ καὶ διὰ τὴν | ||
τὰς σατραπῶν καὶ βασιλέων κελεύων με δειπνοῦντα προσφέρεσθαι κεφαλάς . Διώξιππος δὲ ὁ Ἀθηναῖος παγκρατιαστὴς τρωθέντος ποτε τοῦ Ἀλεξάνδρου καὶ |
ἐν ἱεραῖς βίβλοις ἱλαστήριον . τούτου μῆκος μὲν καὶ πλάτος μεμήνυται , βάθος δ ' οὐδέν , ἐπιφανείᾳ γεωμετρικῇ μάλισθ | ||
ἅπερ ἐν τοῖς γραφεῖσι περὶ τοῦ κατ ' αὐτὸν βίου μεμήνυται , τεττάρων ἄθλων ἐξαιρέτων τυγχάνει , [ τυχὼν ] |
ἠρνεῖτο μηδὲν εἰδέναι , τῇ δὲ χειρὶ αὐτοῦ τὸν τόπον ὑπεδείκνυ . οἱ δὲ μὴ προσσχόντες ἀπῆλθον παραχρῆμα . ὡς | ||
καὶ τῇ μὲν φωνῇ ἠρνεῖτο μηδὲν εἶναι , νεύσει δὲ ὑπεδείκνυ τὸν τόπον . αὐτοὶ δὲ μὴ προσσχόντες παραχρῆμα ἀπῆλθον |
φιληδονίαν , ἀντὶ δὲ μεγαλοφροσύνης βλακείαν , ἀντὶ δὲ ἐλευθεριότητος ἀδιαφορίαν , καὶ ὅσα τούτοις παραπλήσια . τῷ δὲ τοῦ | ||
τί δή σοι Ἀρίστωνα καταλέγοιμι ; τέλος οὗτος εἶναι τὴν ἀδιαφορίαν ἔφη : τὸ δὲ ἀδιάφορον ἁπλῶς ἀδιάφορον ἀπολείπει . |
βασιλέως , οἱ δὲ διὰ τὸ τὴν πλείω τῆς χώρας ἐπιθαλάττιον εἶναι . Ἄκτια : Ὑπερείδης ἐν τῷ περὶ τοῦ | ||
δὲ Δῶρον καλεῖ ἐν Χρονικῶν δʹ . Εἰς Δῶρον οὖσαν ἐπιθαλάττιον πόλιν . : Καινοὶ , ἔθνος Θρᾴκιον . Ἀπολλόδωρος |
πάθους ἐκτὸςδηλαδὴ φθόνουἐπαντλεῖν τοῖς μαθητευομένοις τῆς διδασκαλίας τὰ νάματα . Σοφιστὴς δὲ λέγεται μὲν καὶ ὁ σοφίζων τινὰ καὶ διδάσκων | ||
πρώτην μὲν τιθέασιν ἧς ἡγεῖται Πολιτεία Τίμαιος Κριτίας : δευτέραν Σοφιστὴς Πολιτικὸς Κρατύλος : τρίτην Νόμοι Μίνως Ἐπινομίς : τετάρτην |
αὐτὴν ἔροιτο τίνος ἕνεκα ποιεῖ , εἰ τοῦ ἐρωτῶντος ἐθέλοι ἐπαίειν καὶ λέγειν , εἴποι ἄν : Ἐχρῆν μὲν μὴ | ||
μὲν οὖν καὶ Σπίνθαρον καὶ Ἀριστόξενον καὶ Φιλόξενον καὶ ἄλλους ἐπαίειν μουσικῆς κάλλιστα καὶ ἐν ὀλίγοις ἐξετάζεσθαι τήνδε τὴν σοφίαν |
ΒΑ ΛΡ καὶ τοῦ ὑπὸ ΗΘΚ τῷ τε δὶς ὑπὸ ΡΗΘ καὶ τῷ ὑπὸ ΒΑΛ μετὰ τοῦ ὑπὸ ΗΘΚ . | ||
ΛΣ τῇ ΘΗ ἐστὶν ἴση . ἐπεὶ οὖν τὸ ὑπὸ ΡΗΘ ἴσον ἐστὶν τῷ ὑπὸ ΡΘΗ μετὰ τοῦ ἀπὸ ΗΘ |
ὁ δ ' Ἡρόδοτος φησὶ πατρὶ τῷ τούτου τάδε : ἔνθουν , Ὄλουρε , παῖς ὁ σὸς ψυχὴν ἔχει . | ||
πολυμαθὴς ὁ Φοίνιξ , Φοίνικα πολυμαθῆ λέγουσα τὸν Πορφύριον , ἔνθουν δὲ Σύρον τὸν Ἰάμβλιχον : ἔνθουν δὲ αὐτὸν λέγει |
ἡμῖν παρέσονται ἱππεῖς μὲν τετρακισχίλιοι , πεζοὶ δὲ δισμύριοι . Λέγεις σύ , ἔφη ὁ Κῦρος , ἱππέας μὲν ἡμῖν | ||
προγεγονότες ἡμῖν ἔμπροσθεν λόγοι τρόπον τινὰ καλῶς εἰσιν εἰρημένοι . Λέγεις εὖ : πειρῶ δ ' ἔτι σαφέστερον ἡμῖν σημῆναι |
Ὅθεν συνοικοῦσαν οὐκ ἀπιθάνως τῷ τῶν ὅλων ἀρχιτέκτονι πεποίηκε τὴν Χάριν : ἔμελλε γὰρ ἤδη τῷ κόσμῳ χαριεῖσθαι τὸν ἴδιον | ||
Εὐσεβείας ἔχου . Ἐπαίνει τὰ καλά . Κακίας ἀπέχου . Χάριν ἀπόδος . Ἱκέτας ἐλέει . Υἱοὺς παίδευε . Σοφοῖς |
τοιούτων ἐν ἰδιωτικοῖς τὰ παραδείγματα καὶ πλείονά γε παρὰ τῷ Λυσίᾳ καὶ τῷ Ὑπερίδῃ : φύσει γὰρ οἱ ἄνδρες ἠθικώτεροι | ||
Τὸ οὐκ οἶδα ὅντινα τρόπον ἐρωτικός : ἐπειδὴ γέγραπτο τῷ Λυσίᾳ δεῖν χαρίζεσθαι μὴ ἐραστῇ , κατὰ τοῦτο οὖν οὐκ |
γοῦν οἱ πολλοὶ νῦν ῥητορεύουσιν . Εὖ λέγεις ἐπίτομόν τινα ῥητορείαν καὶ ῥᾳδιουργίαν ταύτην εὔκαιρον τοῖς ἀπορουμένοις . Ἄρξαι δ | ||
τὸ ἔτι δεινότερον , Θεμιστίου παραβοηθοῦντος . τὴν μὲν οὖν ῥητορείαν ἐν οἷς ἐνεκάλεσεν ἔδειξεν , τὴν δὲ φιλανθρωπίαν ἐν |
ἀκμὴν ἐγγὺϲ οὖϲαν ἢ μακράν , ἐὰν καλῶϲ ἐπιϲκοπήϲῃϲ τὴν ἐπίδοϲιν : τὰ μὲν γὰρ [ ὀρθῶϲ ] κατὰ μικρὸν | ||
ὁ ἄρρωϲτοϲ γίγνεται , οἷον κατὰ τὴν εἰϲβολὴν ἢ τὴν ἐπίδοϲιν ἢ κατὰ τὴν ἀκμὴν ἢ τὴν παρακμὴν τοῦ παροξυϲμοῦ |
ἀορασίαν καὶ ἔκστασιν διανοίας καταλήψεσθαι τοὺς ἀσεβοῦντας , ὡς μηδὲν διοίσειν τυφλῶν ἐν μεσημβρίᾳ καθάπερ ἐν βαθεῖ σκότῳ ψηλαφώντων , | ||
οὐ πεπαίδευνται τὸν αὐτὸν τρόπον ἡμῖν , ἢ οὐδὲν ἄρα διοίσειν ἡμῶν οὔτ ' ἐν ταῖς συνουσίαις οὔτε ὅταν ἀγωνίζεσθαι |
παναίτιοι τοῖς ἀνδράσι φροντίδων εἰσίν . * ἐν δὲ θέμεν κύνεόν τε νόον : εἰκότως καὶ ταῦτα φέρειν ἂν εἴποις | ||
καὶ πόθον ἀργαλέον καὶ γυιοβόρους μελεδώνας : ἐν δὲ θέμεν κύνεόν τε νόον καὶ ἐπίκλοπον ἦθος Ἑρμείην ἤνωγε , διάκτορον |
λέξεσιν , ἵνα καὶ μάθῃς πως οἱ τοῦ Ξενοκράτους καὶ Σπευσίππου κατηγοροῦν - τες ἐπὶ τῷ μὴ τὴν ὑγίειαν ἀδιάφορον | ||
Ὁ δὲ Ξενοκράτης , καὶ ταῦτα τρίτος ἀπὸ Πλάτωνος ὤν Σπευσίππου γὰρ τοῦ Πλάτωνος ἀδελφιδοῦ γεγένηται φοιτητήςτὸ μὲν αἰσθητικὸν εἶναι |
τὸν Ἡράκλειτον κοπίδων ἐστὶν ἀρχηγός . . . τὰ ἔχει μεμηχανημένον , ἡ δὲ τῶν ῥητόρων πάντα τὰ θεωρήματα πρὸς | ||
τοῦ πράγματος τοιαύτην τελευτὴν εἰληφότος τὸν ὅπως μὴ τοιαύτην λάβοι μεμηχανημένον βουλόμενον αὑτῷ κἀντεῦθεν γενέσθαι τι σαυτοῦ νομίζειν εὐεργέτην , |
διὰ τὸ μέγεθος τῆς ἀρετῆς , ἄλλως τε καὶ τὸ ἀπομνημονεύειν καὶ τῶν παρεληλυθότων ποιεῖσθαι λόγον , καὶ ταῦτα καὶ | ||
ἐπὶ τῶν νέων . μὴ τὰς φωνὰς καὶ τὰς λέξεις ἀπομνημονεύειν , ἀλλὰ περὶ τὴν διάθεσιν τῆς χρείας τὸν νοῦν |
τὸ ἐν ἀρχῇ μὲν πέπον , μετὰ δὲ τὴν τετράδα λεπτυνόμενον . Πλευ - ριτικοῖσιν οὖρον αἱματῶδες , ζοφῶδες , | ||
καταναλίσκεται , τὸ δὲ διὰ τοῦ χρωτὸς ἐξωθέεται θερμαινόμενον καὶ λεπτυνόμενον . Τὰ γλυκέα καὶ τὰ πίονα καὶ τὰ λιπαρὰ |
ὄντες . ” καὶ ἅμα ἐς τὸν Ἀσκληπιὸν βλέψας „ φιλοσοφεῖς , „ ἔφη ” ὦ Ἀσκληπιέ , τὴν ἄρρητόν | ||
ἂν ταῦτα ᾤου . „ „ σὺ δέ , ἐπειδὴ φιλοσοφεῖς , ὦ βέλτιστε , ” ἔφη ” τί περὶ |
. . . . : τὴν ἐννεακαιδεκάτην ὡς καὶ τὴν ὀκτωκαιδεκάτην τὰ πάτρια τῶν Ἀθηναίων καθαρμοῖς ἀποδίδωσι καὶ ἀποτροπαῖς , | ||
, καὶ νενικηκέναι : Ξάνθος δὲ ὁ Λυδὸς περὶ τὴν ὀκτωκαιδεκάτην , ὡς δὲ Διονύσιος περὶ τὴν πεντεκαιδεκάτην , Θάσον |
δάφνης ῥίζης ὁ φλοιὸς πινόμενος τριώβολον ἐν οἴνῳ εὐώδει , εὐπατόριον μετὰ τοῦ τόνον ἐντιθέναι τῷ μορίῳ , θέρμων πικρῶν | ||
ἡμέρα εʹ , ὥρα αʹ , Διός , σαγχαρώνιον καὶ εὐπατόριον ἡμέρα Ϛʹ , ὥρα αʹ , Ἀφροδίτης , πανάκεια |
[ [ ] κοινόθακα ? λάξοα [ Τηλέφου ] ? ξυνουσίαν ? ? [ δεῖπνα ] πλησιαίτατος ? ? [ | ||
αὐτοῦ φοιτῶσιν ἐς τὴν Ἔφεσον παρέχων ἑαυτὸν ἀνέθηκε κἀμοί τινα ξυνουσίαν πρώτην τε καὶ δευτέραν καὶ τρίτην , καὶ εἶδον |
ὅλαις καθολικῶς καὶ ταῖς κατὰ γένη διωρισμέναις , ὥσπερ ταῖς θεωρητικαῖς καὶ ποιητικαῖς καὶ πρακτικαῖς , ἐν κεφαλαίῳ τε περὶ | ||
, ὡς οἱ περὶ Σπεύσιππον καὶ Ἀμφίνομον , ἡγούμενοι ταῖς θεωρητικαῖς ἐπιστήμαις οἰκειοτέραν εἶναι τὴν τῶν θεωρημάτων προσηγορίαν ἢ τὴν |
μετὰ τοῦτο διδάσκει περὶ ἑτέρας τινὸς μεσότητος ἁρμονικῆς τελειότητος . τελειοτάτης . ἁρμονικὴν δὲ αὐτὴν καλεῖ , ἐπειδὴ ἐκ τριῶν | ||
ἐπιθυμητικόν , δικαιοσύνης δὲ περὶ πάσας ὁμοῦ τὰς δυνάμεις , τελειοτάτης οὔσης καὶ διὰ πασῶν , ἀρετῆς περιεκτικῆς τῶν ἄλλων |
μέλους ἐνθουσιῶσιν , ὡς οἵ τε κορυβαντιζόμενοι καὶ οἱ τῷ Σαβαζίῳ κάτοχοι καὶ οἱ μητρίζοντες : δεῖ δὴ καὶ περὶ | ||
ὑπὲρ Κτησιφῶντος . οἱ μὲν Σαβοὺς λέγεσθαι τοὺς τελουμένους τῷ Σαβαζίῳ , τουτέστι τῷ Διονύσῳ , καθάπερ τοὺς τῷ Βάκχῳ |
ἄραρε γὰρ ὅρκος ἐκ θεῶν μέγας , καὶ ἡ μετοχὴ ἀραρώς , καὶ ὄνομα τοῦ κωμικοῦ : τῆς γὰρ μετοχῆς | ||
ὕβριζες , ὡς δὴ βασιλικοὺς ἔχων δόμους κάλλει τ ' ἀραρώς . ἀλλ ' ἔμοιγ ' εἴη πόσις μὴ παρθενωπὸς |
τῶν ἀποπιπτόντων φύλλων ἐμπίπτειν εἰς αὐτήν . εἶναι δὲ καὶ νεκυομαντεῖον ἐν ταύτῃ τῇ λίμνῃ Σοφοκλῆς ἱστορεῖ . ἀπ ' | ||
τὰ περὶ τὴν νεκυῖαν τὴν Ὁμηρικήν : καὶ δὴ καὶ νεκυομαντεῖον ἱστοροῦσιν ἐνταῦθα γενέσθαι καὶ Ὀδυσσέα εἰς τοῦτ ' ἀφικέσθαι |
περὶ τῆς παιδὸς δοθῆναι παρὰ Δήμητρος σπεῖραι τοὺς καρπούς : Χοιρίλῳ δὲ Ἀθηναίῳ δρᾶμα ποιήσαντι Ἀλόπην ἔστιν εἰρημένα Κερκυόνα εἶναι | ||
Πλάτωνι τῷ κωμικῷ , Ἀγάθωνι τραγικῷ , Νικηράτῳ ἐποποιῷ καὶ Χοιρίλῳ καὶ Μελανιππίδῃ . καὶ ἐπεὶ μὲν ἔζη Ἀρχέλαος , |
διελθὼν λόγον οὐ μακρὸν ” ἐπιδημεῖ ” ἔφη „ ὁ Τυανεύς ; „ ” ναὶ ” ἔφασαν „ βελτίους γε | ||
δεσμωτήριον Ἑλληνικὸς τὴν φωνὴν „ ποῦ ” ἔφη ” ὁ Τυανεύς ; „ καὶ ἀπολαβὼν αὐτὸν „ αὔριον ” ἔφη |
χαλκώματα διαβεβόηται . ἦ ῥ ' οὐκ ἄλλο : ἐπαποροῦσα ἠθικῶς φησιν : ἆρα οὐκ ἔχει ἄλλο τι τερπνὸν καὶ | ||
ὤφελεν ἄχρι τούτου ἵστασθαι , ὡς ἐν τῷ Λυσάνδρῳ Ἀψίνης ἠθικῶς ἥψατο τῆς διηγήσεως μάλα τὴν πρώτην ἐπαινέσας : ἔνδοξον |
λείβω , ἔλιβον : ἀμείβω , ἤμειβον : πείθω , ἔπιθον : λείπω , ἔλιπον . Τὰ διὰ τοῦ εβω | ||
καὶ ταγὼν μετοχὴ καὶ κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν τεταγών , ὡς πείθω ἔπιθον πιθὼν καὶ πεπιθών . παρὰ τὸ τάζω οὖν καὶ |
. πᾶσα γὰρ ἀσέβεια φιλεῖ γίγνεσθαι ἐὰν μή τις τῷ κοσμίῳ Ἔρωτι χαρίζηται μηδὲ τιμᾷ τε αὐτὸν καὶ πρεσβεύῃ ἐν | ||
, οἱ δέ , ὥσπερ Ἑλλανοδίκαι τῷ πρεσβυτάτῳ , εἵποντο κοσμίῳ ἅμα καὶ σχολαίῳ βαδίσματι . ἐπεὶ δ ' ἐκάθισαν |
τὸ πρόσωπον παθῶν , καὶ πρῶτον περὶ ἰόνθων . ] Ὄγκος μικρὸς καὶ σκληρὸς ἐν τῷ κατὰ τὸ πρόσωπον δέρματι | ||
τὴν πρὸ τέλους συλλαβὴν εἰς σύμφωνον καταλήγουσαν βαρύνεται : Μάκκος Ὄγκος Λύγκος Φόρκος . Τὰ εἰς ΚΟΣ δισύλλαβα προσηγορικὰ μὴ |
δ ' αὖ τὰς ἐπὶ τῆς ψυχῆς , τήν τε νομοθετικὴν καὶ τὴν δικαιοσύνην . αὐτὴ δ ' ἡ φρόνησις | ||
, ὁ καθαρώτατος νοῦς , ὁ ἀστεῖος ὄντως , ὁ νομοθετικὴν ὁμοῦ καὶ προφητείαν ἐνθουσιώσῃ καὶ θεοφορήτῳ σοφίᾳ λαβών , |
ἐν τῇ ἱεροπόλει νεών , ὃς λοιπὸς ἦν ἄψαυστος ἀσυλίας ἠξιωμένος τῆς πάσης , μεθηρμόζετο καὶ μετεσχημάτιζεν εἰς οἰκεῖον ἱερόν | ||
μὲν οὖν , διὰ τὴν ἰδίαν ἀρετὴν ὑπὸ πάντων ἀποδοχῆς ἠξιωμένος , ἐχέτω καὶ παρ ' ἡμῶν τὸν διὰ τῆς |
μείζονα γωνίαν ὑποτείνει . καὶ ἐπεὶ ἡ ΜΒ τὴν ὑπὸ ΜΛΒ γωνίαν ὑποτείνει , ἡ δὲ ΜΛ τὴν ὑπὸ ΜΒΛ | ||
δὲ ΜΛ τὴν ὑπὸ ΜΒΛ , μείζων δὲ ἡ ὑπὸ ΜΛΒ τῆς ὑπὸ ΜΒΛ , μείζων ἄρα καὶ ἡ ΜΒ |
Πλάτων ἠγνόησεν : δύο γὰρ διαλόγους γράψας , Εὐθύφρονα καὶ Πολιτείαν , τὸν μὲν Εὐθύφρονα ἐπέγραψεν “ Εὐθύφρων ἢ περὶ | ||
' αὑτοῖς , ὡς καὶ Ἀριστοτέλης φησὶ γράφων τὴν Ὀρχομενίων Πολιτείαν . τὰ μὲν οὖν κατὰ τὴν Ἄσκρην ταῦτα . |
καὶ ἁρμονίην . Θαυμάσια λέγεις . Πρὸς δὲ τοῖσδεσι τοῖσιν εἰρημένοισι καὶ σεωυτὸν ἕνα δοκέοντα ἄλλον ὁρεόμενον καὶ ἄλλον ἐόντα | ||
. Ὁ μὲν ταῦτα ἔλεγε , Ξέρξης δὲ ἡσθεὶς τοῖσι εἰρημένοισι εἶπε : Ξεῖνε Λυδέ , ἐγὼ ἐπείτε ἐξῆλθον τὴν |
πολυτελείᾳ καὶ τεχνουργίᾳ , οὔτ ' ἔν τινι ἄλλῳ . Πρόνοιαν γὰρ οὐ μικρὰν ἐποιεῖτο ὁ βασιλεύς , φιλοδοξῶν εἰς | ||
ἐπισκέψασθαι προσήκει ἄνωθεν καὶ ἐξ ἀρχῆς τὸν λόγον λαβόντας . Πρόνοιαν τοίνυν τὴν μὲν ἐφ ' ἑκάστῳ , ἥ ἐστι |
ὑπό τινος ὁ δυνάμει , ἀλλὰ αὐξηθεὶς καὶ τελειούμενος , τελειωθεὶς δὲ τά τε φύσει νοητὰ νοεῖ καὶ τὰ κατὰ | ||
εἰσδέχεται ἅπερ νοεῖ . ἔστι γὰρ καὶ αὐτὸς τὰ πράγματα τελειωθεὶς δευτέρως , ἡνωμένος τοῖς ἑαυτοῦ νοητοῖς καὶ ἅμα καὶ |
κέχρηται συμφορᾷ . τοῦτον μετὰ τὴν ἀτυχίαν ταύτην ἐμισθώσατό τις φιλονικῶν χορηγὸς τραγῳδῶν , οἶμαι , Θεοζοτίδης . τὸ μὲν | ||
τὰς δυνάμεις τῆς ψυχῆς χωρὶς ἑκάστην ἀφοριζόμενος , ἢ ὁ φιλονικῶν ἐξευρεῖν τινὰ λόγον ὥσπερ μιᾶς φύσεως ἁπάσης ψυχῆς , |
καὶ πόρρω τῆς εἰωθυίας σοι εὐλαβείας , καὶ ἐγγύς τι Προδίκου τοῦ Κείου καὶ Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου τοῦ | ||
τε καὶ πράξεις τὰς τοιαύτας ποιήσεις . . καὶ γὰρ Προδίκου μυρία τινὰ ἀκήκοα περὶ ὀνομάτων διαιροῦντος . . . |
. . . . . . ναὶ μὴν Ἀθάμαντος τοῦ Πυθαγορείου εἰπόντος : ὧδε ἀγέννατος παντὸς ἀρχὰ καὶ ῥιζώματα τέτταρα | ||
ἐξ ἁδονᾶς ζῴων . . . . . . Ἱπποδάμου Πυθαγορείου ἐκ τοῦ Περὶ πολιτείας . Πάντα μὲν ὦν τὰ |
τάδε πάντα ἔτι ἀγνοούμενα Φουλβία γύναιον οὐκ ἀφανὲς ἐμήνυε τῷ Κικέρωνι : ἧς ἐρῶν Κόιντος Κούριος , ἀνὴρ δι ' | ||
ἀρχῇ κεκωλυκὼς εἶναι πολέμιον , ὕστερον δὲ συμπεπραχὼς ἐς πάντα Κικέρωνι . πυθόμενος δὲ τῶν τριῶν ἀνδρῶν τῆς τε συμφρονήσεως |
, ἢ τὸν δίκαιον ἀδικοῦντα , τίς ἀνέξεται παντάπασιν ἀπίθανα διαβάλλοντος : ἀλλ ' εἴποι τις , ὅτι μεταβέβληται πολλάκις | ||
καὶ τὴν ἄλλην φιλίαν ὑποπτευθεὶς προδιδόναι τὴν πόλιν αὐτῷ , διαβάλλοντος Ἀριστοδήμου ὑπεξῆλθε : καὶ διέτριβεν ἐν Ὠρωπῷ ἐν τῷ |
δέ , ὅτι φιλογυμναστεῖ , παρὰ πᾶσι δέ , ὅτι φιλοσοφεῖ καὶ πολλοὺς μὲν ἤδη τῶν Ἑλλήνων ἐπῆρε συμφιλοσοφῆσαι αὐτῷ | ||
τοῦ περιπάτου , καὶ ἀναχωρήσας ἐν τῷ κήπῳ τῷ ἑαυτοῦ φιλοσοφεῖ . ὁ δὲ Ξενοκράτης ἀκούσας παραχρῆμα ἧκε πρὸς Πλάτωνα |
ἡμῶν συνερώτησιν , πάλιν εἰς τὸν ἀκριβῆ περιορισμὸν καὶ τὴν τερατείαν ἐκείνην ἐμπεσοῦνται : εἰ δὲ προσήσονται τὴν παραύξησιν , | ||
ἐπὶ τὸ σεμνότερον ἐκτροπὴ καὶ ἐπὶ τὸ ἀγροικότερον . ” τερατείαν “ δὲ τερατολογεῖν καὶ ἀπίθανα διηγεῖσθαι καὶ λέγειν πράγματα |
Ἀθηναίῳ καὶ δεινὸν ἡγεῖται ὑπέρ γε τῆς ἐμῆς κινδυνεύειν , ἐνθυμηθήτω οὐ περὶ τῆς ἐμῆς μᾶλλον , ἐν ἴσῳ δὲ | ||
, καὶ δεινὸν ἡγεῖται ὑπέρ γε τῆς ἐμῆς κινδυνεύειν , ἐνθυμηθήτω οὐ περὶ τῆς ἐμῆς μᾶλλον , ἐν ἴσῳ δὲ |
εὔλογος πέφυκα , γλῶσσα δ ' ἐστί μοι δύσφραστος , ἰσχνόφωνος , ὥστε μὴ λόγους ἐμοὺς γενέσθαι βασιλέως ἐναντίον . | ||
Λίβυες γὰρ βάττους τοὺς βασιλεῖς λέγουσιν . οἱ δὲ ὅτι ἰσχνόφωνος ἦν , καὶ περὶ τῆς φωνῆς πυνθανόμενον ἡ Πυθία |
προτέρην ἡμέρην πάντα σφι κακὰ ἔχειν , τὴν δὲ τότε παρεοῦσαν πάντα ἀγαθά . Παραλαβὼν δὲ τοῦτο τὸ ἔπος ὁ | ||
τέχνης ἐξευρήματα , σώζων οὐκ ἀλλοιῶν φύσιν , ἀποίσει τὴν παρεοῦσαν πικρίην ἢ τὴν παραυτίκα ἀπιστίην . Ἡ γὰρ τοῦ |
τοῖς ἐν Ἀλεξανδρείᾳ θεόν . Ἀνέγνωμεν δὲ παρὰ Νουμηνίῳ τῷ Πυθαγορείῳ περὶ τῆς κατασκευῆς αὐτοῦ , ὡς ἄρα πάντων τῶν | ||
διαπλαττούσῃ αὐτὰ φύσει , ὡς Πλάτωνι δοκεῖ καὶ Τιμαίῳ τῷ Πυθαγορείῳ , οὐδὲν μὲν τῶν θνητῶν προσεχὲς δημιούργημα εἶναι τοῦ |
Σαβάζιον τὸν Διόνυσον οἱ Θρᾷκες καλοῦσι καὶ ⌈ Σαβοὺς [ Σάβους ] τοὺς ⌈ ἱεροὺς [ ἱερεῖς ] αὐτοῦ . | ||
Σαβάζιον τὸν Διόνυσον οἱ Θρᾷκες καλοῦσι καὶ ⌈ Σαβοὺς [ Σάβους ] τοὺς ⌈ ἱεροὺς [ ἱερεῖς ] αὐτοῦ . |
. ἀπέχει : βλέπω γὰρ αὐτήν : τάχα κηρὲ καὶ λαλήσεις . Γράφε μοι Βάθυλλον οὕτω τὸν ἑταῖρον ὡς διδάσκω | ||
ἔπαιξέ τις πρὸς τὴν Κυνίσκαν : οὐ φθεγξῇ , οὐ λαλήσεις . λύκον εἶδες , ὡς σοφὸς εἶπεν , ἤγουν |
' ἄλλην πραγματείαν λόγου παρεσκευασμένος : ἀλλ ' ἦν τῷ Συρακοσίῳ σοφιστῇ ἡ τέχνη αὐτὸ ἔργον , κεκραμένον ὁμοῦ χρείᾳ | ||
ἐκ τούτου ἀπεσώθησαν οἱ Ἕλληνες ἐπὶ θάλατταν , Θεμιστογένει τῷ Συρακοσίῳ γέγραπται . Ἐπεὶ μέντοι Τισσαφέρνης , πολλοῦ ἄξιος βασιλεῖ |
ὀνόματα εἰπὼν Αἴγλης εἶναι θυγατέρας καὶ Ἡλίου φησὶν αὐτάς . Ἑρμησιάνακτι δὲ τῷ τὰ ἐλεγεῖα γράψαντι τοσόνδε οὐ κατὰ τὴν | ||
ὢν καὶ τῆς Ἑρμησιάνακτος θυγατρὸς κατεπάλαισαν μὲν παῖδας ἀμφότεροι , Ἑρμησιάνακτι δὲ καὶ ἀπὸ τοῦ κοινοῦ τοῦ Κολοφωνίων ὑπῆρξεν ἀνατεθῆναι |
Καπιτωλιάς . . . . . . ξϚ λα γοʹ Θάμνα . . . . . . . . . | ||
ιδʹ Θεσσαλικῶν . καὶ Θαμίεια . τὸ ἐθνικὸν Θαμιεύς . Θάμνα , πόλις Παλαιστίνης . Ἰώσηπος πέμπτῳ Ἰουδαϊκῆς ἱστορίας . |
ἔγχεε . . . . Ζ : Αἴλιος μέντοι Διονύσιος Δαῖραν γράφων δισυλλάβως τὴν Δάειράν φησιν , ὅτι οἱ περὶ | ||
λήθην ποιουμένη τῶν τε παρουσῶν συμφορῶν καὶ τῶν ἐπαυξηθησομένων . Δαῖραν μουνογένειαν : τὸ Δαῖραν κατ ' ἔλλειψίν ἐστι τοῦ |
ἡ συνουσία τῷ τὸ σῶμα μᾶλλον ἢ τῷ τὴν ψυχὴν ἀγαπῶντι , νῦν τοῦτο δηλώσω . ὁ μὲν γὰρ παιδεύων | ||
: τὸν ἔχοντα φόβον Θεοῦ , ὑπερασπίζει αὐτοῦ : τῷ ἀγαπῶντι τὸν Θεὸν συνεργεῖ : τὸν ἀθετοῦντα τὸν ὕψιστον νουθετῶν |
διπλῇ : ποτὲ μὲν γὰρ μετὰ τὰ προοίμια τάττει τὴν προκατασκευήν , ὡς ἐν τῷ τῆς Παραπρεσβείας λόγῳ , ποτὲ | ||
λάβῃ . ἡ δὲ ἐπιβολὴ αὐτῆς τῆς εἰσηγήσεως μετὰ τὴν προκατασκευήν : ὃ δὴ λοιπόν ἐστι , καὶ πάλαι μὲν |
ἀκολούθως ἄχθεται . νὴ τὸν Ποσειδῶ τουτονὶ : ἅρμα δείξας ὄμνυσιν ἢ ἄλλο τι ἡνιοχικὸν ἢ πολεμικὸν σκεῦος . ἢ | ||
] εὐλόγως ⌈ δὲ ⌈ τοῦτον [ τὸν Διόνυσον ] ὄμνυσιν , ὅτι ἐν τῇ ἑορτῇ τούτου ἠγωνίζετο . φασιανοὺς |
κύριος μὲν οὖν οὐκ ἔστιν ὁ ἀὴρ τοῦ ψόφου , κυριώτατος δὲ τῶν ἄλλων στοιχείων : διὸ καὶ ὅσοι τὸ | ||
καὶ ἀνεικαιότητα καὶ ὅλως ὁ περὶ τὰς συγκαταθέσεις . τούτων κυριώτατος καὶ μάλιστα ἐπείγων ἐστὶν ὁ περὶ τὰ πάθη : |
οὕτως : εὐδαιμονίη . . . κακοδαιμονίη [ ] . εὐδαιμονίη . . . δαίμονος [ ] . τὴν δ | ||
οἷς αὐτὸς κίνδυνος ἐπὶ πραχθεῖσιν ἕπηται . ἡ δ ' εὐδαιμονίη τί ποτ ' ἀνθρώποισι καλεῖται ; λυπηθέντ ' ἐλάχιστα |
φίλε , καθήρασθαι ἀνάγκη : ἔστιν δὲ τοῖς ἁμαρτάνουσι περὶ μυθολογίαν καθαρμὸς ἀρχαῖος , ὃν Ὅμηρος μὲν οὐκ ᾔσθετο , | ||
ὃ γάρ τε βόεσσι μεταπρέπει ἀγρομένῃσι . οἷα δὲ ἐς μυθολογίαν ὑπὲρ τοῦδε τοῦ ζῴου ἐκτρέπουσιν Αἰγύπτιοι οἱ τὰ περὶ |
: ἕτερον δὲ Διόνυσον Δασύλλιον ἐπονομάζοντες Εὐχήνορα τὸν Κοιράνου τοῦ Πολυίδου τὸ ἄγαλμα ἀναθεῖναι λέγουσι . μετὰ δὲ τοῦ Διονύσου | ||
ἔτικτεν καὶ μὴ θεόν , ποίας ἂν ἠφίει φωνάς . Πολυίδου δὲ σεμνυνομένου ὡς ἐνίκησε Τιμόθεον ὁ μαθητὴς αὐτοῦ Φιλωτᾶς |
. ἀψήκτῳ δὲ ἀκαταμάκτῳ , ἢ σκληρῷ καὶ ἀμαλάκτῳ . κοθόρνῳ δὲ τῷ ὑποδήματι . κἀπιδώσειν μοι δοκεῖ : Ἀντὶ | ||
: μέμνηται δ ' αὐτοῦ Λύσιππος ἐν Βάκχαις βλαύτῃ , κοθόρνῳ , Θετταλίδι . αὐτοσχεδὲς δὲ ὑπόδημα τὸ ἁπλῶς εἰργασμένον |
τε παλαιὰ καινῶς διελθεῖν ” καὶ περὶ τῶν νεωστὶ γενομένων ἀρχαίως εἰπεῖν . “ ἔνιοι μέν φασι σημαίνειν ἀρχαιοτρόπως , | ||
χρῆσθαι . Δημοσθένης δὲ ἐν τοῖς Φιλιππικοῖς εἰπών οὕτω δὲ ἀρχαίως εἶχον , μᾶλλον δὲ πολιτικῶς ἀντὶ τοῦ ἁπλῶς ἔλαβεν |
πόνου τῶν μεταχειριζομένων . ἕκτος δὲ ὁ τοῦ Διὸς τὴν πρεσβυτικὴν ἡλικίαν λαχὼν ἐπὶ τὴν τῆς ἰδίας περιόδου πάλιν δωδεκαετίαν | ||
τὸ δὲ βουλαὶ πρεσβύτεραι κατὰ ἄμφων νοητέον , ἢ ὅτι πρεσβυτικὴν φρόνεσιν εἶχεν Ἱέρων , ἡνίκα νέος ἦν , ἢ |
ταῖς εὐφημίαις αὔξειν καὶ ἀγάλλειν . εὐρυθμίαις δὲ Λυδίαις , Λυδιστὶ ἡρμοσμέναις . αἰτήσων πόλιν εὐανορίαις : αἰτήσω δὲ σέ | ||
Ταμίαι ] Ἤγουν χορηγοὶ καὶ ἐπίτροποι . Λυδίῳ ] Ἤγουν Λυδιστὶ ἡρμοσμένῃ . Τρόπῳ ] Μελῳδίᾳ . Τὸ προοίμιον προσφωνητικόν |
. Ἀντιγραφή . πρὸς τὸ τοῦ διώκοντος ἔγκλημα ὁ φεύγων ἀντιγράφει , ὡς τὰ τοῦ Δημοσθένους : ” κατεμαρτύρησε Στέφανος | ||
ἂν ἔτι δυναίμην . . Πρὸς ταῦτα ὁ Ῥωμαίων ὕπατος ἀντιγράφει τήν τε αὐθάδειαν τοῦ ἀνδρὸς ἐπιρραπίζων καὶ τὸ φρόνημα |
Εὗρον δ ' ἀλλαχόθι ἀκμάσαι αὐτὸν περὶ τὴν ἐνάτην καὶ ὀγδοηκοστὴν Ὀλυμπιάδα σὺν τοῖς ἄλλοις Σωκρατικοῖς , καὶ Ἴστρος φησὶν | ||
ἄν , ὡς μὲν Ἀπολλόδωρος ἐν Χρονικοῖς , κατὰ τὴν ὀγδοηκοστὴν Ὀλυμπιάδα : ὡς δὲ Θράσυλλος ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Τὰ |
τὰς ἐκ ψυχῆς τῆς αὐτοκινήτου ἀποδιδομένας , περὶ ἧς τῆς εἰσκρίσεως ἐνέστηκεν ἡμῖν ὁ λόγος συγχωροῦσι τῆς μὲν ὡς ἑτέρως | ||
ἦν τὸ ἔμβρυον , δύσκολον μὲν τὸν καιρὸν ἀφορίσαι τῆς εἰσκρίσεως , καὶ πολύ γε τὸ ἀπίθανον ἕξει καὶ πλασματῶδες |
. ” . Τίμων ὁ Φλιάσιος ἐν τῷ τρίτῳ τῶν σίλλων Ἀρίστωνά φησι τὸν Χῖον , Ζήνωνος δὲ τοῦ Κιτιέως | ||
συνάγειν ἐπιχειρεῖς ; περὶ δὲ τοῦ Ἐπικούρου Τίμων ἐν γʹ σίλλων φησί : γαστρὶ χαριζόμενος , τῆς οὐ λαμυρώτερον οὐδέν |
τῆς ὕλης ἀποφαίνοντες , ὥς πού φησι καὶ ὁ γενναῖος Ἀμέλιος . ὁμοίως . . . ἕκαστα . καὶ οὐδὲν | ||
ὁ χρόνος καὶ ἄστρα ἐξ ἐκείνων τῶν λόγων προῆλθον . Ἀμέλιος δέ , οὐκ οἶδα πόθεν ὁρμηθείς , καὶ τῶν |
συνεχῶς ἐνεργῇ , τουτέστιν ἵνα ἐνδελεχῶς ἐνεργείᾳ ᾖ αἰσθητικὸς καὶ διανοητικός . τοῦτο γὰρ κρεῖττον τοῦ δυνάμει , εἴπερ αἱ | ||
ἄλογος ὤν . ὅτι οὖν μὴ ἄλογος : πᾶς ἄνθρωπος διανοητικός , οὐδὲν διανοητικὸν ἄλογον , οὐδεὶς ἄρα ἄνθρωπος ἄλογος |
. βαθεῖαν : τὴν συνετήν . ὑπέχων : ὑποτιθείς . ἀγροτέραν : ἀγρευτικὴν τῶν ἡδέων , θηρευτικωτέραν πρὸς τὸ πορίζειν | ||
ἀπὸ τῶν ἐν βάθει ὑδάτων . τὴν ἅπαντα ἀγρεύουσαν . ἀγροτέραν : ἀντὶ τοῦ εὐαγροτέραν , καὶ θηρευτικὴν εἰς τὸ |
Πολλὴ ἀνάγκη . Καὶ τῶν θεῶν ἄρα , ὦ γενναῖε Εὐθύφρων , ἄλλοι ἄλλα δίκαια ἡγοῦνται κατὰ τὸν σὸν λόγον | ||
οὔ ; Οὐκ ἄρα τὸ θεοφιλὲς ὅσιόν ἐστιν , ὦ Εὐθύφρων , οὐδὲ τὸ ὅσιον θεοφιλές , ὡς σὺ λέγεις |
τούτοις ἄξια ζήλου τε καὶ μιμήσεως ἐφάνη , τήν τε μεγαληγορίαν τοῦ ἀνδρὸς καὶ τὴν καλλιλογίαν καὶ τὴν δεινότητα καὶ | ||
αὐτῷ καὶ ἐξήγγειλε περὶ αὐτοῦ τοιαῦτα ὥστε πρέπουσαν φαίνεσθαι τὴν μεγαληγορίαν αὐτοῦ τῇ διανοίᾳ . ἐκεῖνος γὰρ ἔφη ὁρῶν αὐτὸν |
τὸν Δία ἐν τῷ ἄντρῳ τῆς Νυκτὸς , ἄντικρυς τοῦ θεολόγου τοῦτο λέγοντος ὃ καὶ Πλάτων περὶ αὐτοῦ φησι : | ||
ὅμοιον τούτῳ τὸ εἰς τὸν ἅγιον Βασί - λειον τοῦ θεολόγου προοίμιον . τοῖς γὰρ προσώποις καὶ πρὸ τῶν πραγμάτων |
† παρεμφαίνει . Νοῦς ἐστι πάντων ἡγεμὼν τῶν χρησίμων . Νόμιζε πλουτεῖν , ἂν φίλους πολλοὺς ἔχῃς . Ξένους πένητας | ||
τοὺς ἀληθινοὺς φίλους . Νόμος γονεῦσιν ἰσοθέους τιμὰς νέμειν . Νόμιζε σαυτῷ τοὺς γονεῖς εἶναι θεούς . Νόμων ἔχεσθαι πάντα |
Μαρκιανὸς καὶ λόγων εἵνεκα καὶ τρόπων . Οὐ δεήσομαί σου Μάγνον εὖ ποιεῖν , τοῦτο μὲν γὰρ ἐψήφισται πάλαι καὶ | ||
διὰ Κλεοπάτραν , εὔνως ἔχουσαν τῷ Πομπηίῳ διὰ τὸν πατέρα Μάγνον , οἱ δὲ αὑτὸν ἐφ ' ἑαυτοῦ Πλάγκον , |
, ἐμὸς πατήρ . ὦ φωσφόρ ' Ἑκάτη , πέμπε φάσματ ' εὐμενῆ . οὐ νυκτίφαντον πρόπολον Ἐνοδίας μ ' | ||
. θεοῦ ] τινός . πότερα ] ποῖόν ἐστι . φάσματ ' ] ἤγουν ὀνείροις κατεπείσθης . σέβεις ] τιμᾶις |
εἰς μέτρον ποιητάς τινας ὑπουργοῦντας τῷ ἱερῷ . πρώτην δὲ Φημονόην γενέσθαι φασὶ Πυθίαν , κεκλῆσθαι δὲ καὶ τὴν προφῆτιν | ||
ἧς ἡ κρήνη τοὔνομα ἔχει , καὶ ἔσχε Καστάλιον καὶ Φημονόην , ἥν φασι πρώτην ἑξαμέτρῳ χρῆσαι . πόλιν δὲ |
: σὺ δὲ ὅσον ἀπὸ τοῦ συμποσίου τὸν Πλάτωνά μοι ἔδοξας λέγειν . Ὀρθῶς ἀνέγνως . τὸ δὲ λεγόμενον ὡς | ||
τότε . εἰ δὲ τοῖς αὐτοῖς ἐβούλου τιμᾶν , τιμᾶν ἔδοξας ἂν ἄνδρα ἑταῖρον , ἀλλ ' οὐ κολακεύειν τύχην |
εἶναι , ἤγουν εὔνομοι καὶ εὖ φρονοῦντες : διὸ καὶ ἐπισημειοῦται καὶ τὴν λέξιν τῷ χ . εὖ φρονεῖν ] | ||
ἀλλὰ παραιτεῖται τοῦτο ἐν τῷ λόγῳ . Ἑξῆς δ ' ἐπισημειοῦται ὅτι εἰσί τινες φαντασίας ἀκρατεῖς ἔχοντες , οὐκ ὄντες |
ἔχω καὶ περὶ τούτου γνώμην , ἴστε πολλάκις αὐτοὶ παραγενόμενοι συμβουλεύοντι τοῖς ἤτοι ποδαλγικοῖς ἢ ἀρθριτικοῖς ἢ ἐπιληπτικοῖς ἢ μελαγχολώδεσιν | ||
λόγους οὓς Κρίτωνι περιτέθηκεν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ περὶ τῆς φυγῆς συμβουλεύοντι , φησὶν Ἰδομενεὺς εἶναι Αἰσχίνου : τὸν δ ' |
ψυχῆς πέρι διαπεράνηται καὶ δείξῃ πρότερον ὂν ψυχὴν σώματος . Ἄριστ ' , ὦ ξένε , δοκεῖς ἡμῖν εἰρηκέναι , | ||
ποικίλοις οὖσιν ἕπεσθαι τὸν νομοθέτην μηδὲν ὁμοίαις ζημίαις ζημιοῦντα ; Ἄριστ ' , ὦ Κλεινία : σχεδόν τοί με ὥσπερ |
γυναῖκα περιιζόμενοι ἐφύλαξαν . Ἡ δὲ ὡς ἔτεκε Δωριέα , ἰθέως ἴσχει Λεωνίδην καὶ μετὰ τοῦτον ἰθέως ἴσχει Κλεόμβροτον : | ||
γνώμην ἀπεδείκνυτο διὰ νήσων τραπομένους καὶ ἐπιδιώξαντας τὰς νέας πλέειν ἰθέως ἐπὶ τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντας τὰς γεφύρας : Εὐρυβιάδης δὲ |
ἄμφω καὶ οὐ τοῦτο μόνον , ἀλλὰ καὶ τοῦ Πυθαγορικοῦ διδασκαλείου μεταλαβόντε , καθάπερ που καὶ Νικόμαχος ἱστόρησεν . . | ||
ἐπιπόλαια καὶ ἐλαφρὰ καὶ ὅσα πρὸς διασκευὴν καὶ χλευασμὸν τοῦ διδασκαλείου ὑπὸ τῶν βασκάνως ὕστερον συκοφαντούντων προβάλλεται συναγαγεῖν καὶ ὡς |
, ζήλου καὶ μακαρισμοῦ ἀξία , ταύτην δὲ τὴν ὑστέραν ἐχθίστην ἔγωγε ἡγοῦμαι καὶ μιαρωτάτην , ὥστε ἥδιστα ἂν αὐτὴν | ||
. Πεπιστεύκασι δὲ Αἰγύπτιοι τὴν ὗν καὶ ἡλίῳ καὶ σελήνῃ ἐχθίστην εἶναι : ὅταν δὲ Αἰγύπτιοι πανηγυρίζωσι τῇ σελήνῃ , |