| μοι , τέκνον , ἔχων ἐν στήθεσι θυμόν , τοῖσιν ἐφαρμόζου , ⌊ τῶν κεν κατὰ δῆμον ἵκηαι ⌋ . | ||
| τέκνον , ἔχων νόον , Ἀμφίλοχ ' ἥρως , τοῖσιν ἐφαρμόζου , τῶν κεν κατὰ δῆμον ἵκηαι . . Νεοττοῦ |
| εἴσω . πουλύποδός μοι , τέκνον , ἔχων νόον , Ἀμφίλοχ ' ἥρως , τοῖσιν ἐφαρμόζειν , τῶν κεν κατὰ | ||
| κακόν ἐστιν πουλύποδός μοι , τέκνον , ἔχων νόον , Ἀμφίλοχ ' ἥρως , τοῖσιν ἐφαρμόζου τῶν κεν κατὰ δῆμον |
| , κυμβία τε παρέχοιμ ' ἑστιῶν Εὐριπίδῃ . Τοιαῦθ ' ὑθλῶν δειπνεῖ καὶ ζῇ θαυμαζόμενος μετὰ μειρακίων , οὐ γιγνώσκων | ||
| , ἐν ᾧ καὶ ταῦτα ἐκείνοις ὑποτέτακται : τοιαῦθ ' ὑθλῶν δειπνεῖ καὶ ζῇ θαυμαζόμενος μετὰ μειρακίων , οὐ γινώσκων |
| . ἐν τῶι σοι παύω πιστὸν λόγον ἠδὲ νόημα ἀμφὶς ἀληθείης : δόξας δ ' ἀπὸ τοῦδε βροτείας μάνθανε κόσμον | ||
| φησίν “ ὡς θέλεις ψεύδου , ἔλεγχον οὐκ ἔχουσα τῆς ἀληθείης . ” [ κακοῦ πρὸς ἀνδρός ἐστι μὴ φεύγειν |
| : ἆσσον ἴθ ' ὥς κεν θᾶσσον ὀλέθρου πείραθ ' ἵκηαι . Τὸν δ ' οὐ ταρβήσας προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ | ||
| σόφος Ἀρχέστρατος : λάμβανε δ ' ἐκ Γαίσωνος ὅταν Μίλητον ἵκηαι , κεστρέα τὸν κέφαλον καὶ τὸν θεόπαιδα λάβρακα . |
| Λάχητί τ ' οἰκήσαιμι τὴν ἑξῆς θύραν , κυμβία τε παρέχοιμ ' ἑστιῶν Εὐριπίδῃ . ὅτι δὲ καὶ πλοῖον ἡ | ||
| γαστρὸς καὶ θυμβρεπιδείπνου , ἀμέλει , θαρρῶν εἵνεκα τούτων ἐπιχαλκεύειν παρέχοιμ ' ἄν . ἄλλο τι δῆτ ' οὐ νομιεῖς |
| τὸν ἱστιῶντ ' ἐπαινέω : καἴ κα τις ἀντίον τι λῆι τήνωι λέγειν , τήνωι κυδάζομαί τε κἀπ ' ὦν | ||
| τις περισσόν , αἰ δὲ λῆις , πὸτ ἄρτιον ποτθέμειν λῆι ψᾶφον ἢ καὶ τᾶν ὑπαρχουσᾶν λαβεῖν , ἦ δοκεῖ |
| ἐπιγραφὴν ἔχουσα ” ἤτοι μὲν τόδε καλὸν „ ἀκουέμεν ἐστὶν ἀοιδοῦ τοιοῦδ ' , οἷος ὅδ ' ἐστί , θεοῖς | ||
| μετὰ μέλους τινὸς προέφερεν αὐτὸ ἡ Σφίγξ . διὸ καὶ ἀοιδοῦ Σφιγγός εἶπεν . φονεύσας δὲ ἀντὶ τοῦ φόνου καὶ |
| προσομιλήσηι , τοῖος ἰδεῖν ἐφάνη . νῦν μὲν τῆιδ ' ἐφέπου , τοτὲ δ ' ἀλλοῖος χρόα γίνου . κρέσσων | ||
| θεωρίας καὶ πράξεως οὐκ ἔστιν τέχνη ; Ταύτῃ μοι λέγοντι ἐφέπου . Λέξω δὲ οὐκ ἐμαυτοῦ λόγον , ἀλλὰ ἐξ |
| οὖν παρόντα : χὤ τι σοι λέγειν εὔκαιρόν ἐστιν , ἔννεφ ' , ὡς ἁνὴρ ὅδε . Ὦ ξεῖν ' | ||
| ἐν γαστρὶ μάχαιραν , ὃς ἐσθίει οὐ κατὰ κόσμον , ἔννεφ ' , ὅπως ψηφῖδι κακὸν οἶτον ὄληται βουλῇ δημοσίᾳ |
| ἀγλαὰ τέκνα , ὃς καὶ χρυσὸν ἔχων πόλεμον δ ' ἴεν ἠΰτε κούρη νήπιος , οὐδέ τί οἱ τό γ | ||
| οἱ ἐδέξατο χάλκεον ἔγχος : αὐτὰρ ὅ γ ' εἴσω ἴεν καὶ ὑπέρβη λάϊνον οὐδόν . τῷ δ ' ἕδρης |
| κέρας , παλαιᾶς Κεκροπίας οἰκήτορας , † αὐτὸν † δὲ Πάραλον ἐστολισμένον δορὶ κρήνην παρ ' αὐτὴν Ἄρεος : ἱππότην | ||
| δὲ Πελοποννήσιοι ἐπειδὴ ἔτεμον τὸ πεδίον , παρῆλθον ἐς τὴν Πάραλον γῆν καλουμένην μέχρι Λαυρείου , οὗ τὰ ἀργύρεια μέταλλά |
| ἐρέω φρονέουσι καὶ αὐτοῖς : ὧδ ' ἴρηξ προσέειπεν ἀηδόνα ποικιλόδειρον ὕψι μάλ ' ἐν νεφέεσσι φέρων ὀνύχεσσι μεμαρπώς : | ||
| : εἶτα ἄρχεται τοῦ μύθου : ἴρηξ ὀνύχεσι μεμαρπὼς ἀηδόνα ποικιλόδειρον , ὕψι μάλ ' ἐν νεφέεσσι φέρων , προσέειπεν |
| ' ἄρα καὶ παίδων ἡγήτορες , ἐν σοφίῃ τε πολλὸν ἀριπρεπέες μύθων ὑποφήτορες ἐσθλῶν . εἰ δ ' ἄρα τούσδε | ||
| . . Ι . . ἐκαυχήσω . δώδεκα γὰρ βασιλῆες ἀριπρεπέες κατὰ δῆμον : . Ψ , , ὅτι βασιλεῖς |
| ἐκ ζῳδίου θ ' ἱμερόφρονα δυομένοιο κόρην ἂν φράσσαιο καὶ ἠυκόμου Κυθερείης , ἐκ δὲ μεσουρανίου τὸ καὶ ἔπλετο τηλόθι | ||
| , ὥς σευ ἀκηδέω , μηδ ' εἴ κ ' ἠυκόμου Νιόβης πυκινώτερα κλαίω . οὐδὲν γὰρ νεμεσητὸν ὑπὲρ τέκνου |
| πάλιν : ἀλλὰ Πλάτωνος ἓν τὸ περὶ ψυχῆς γράμμ ' ἀναλεξάμενος . καὶ ἐν τῇ συνηθείᾳ φαμέν : πολλὰ οἶδε | ||
| κακόν , ἀλλὰ Πλάτωνος ἓν τὸ περὶ ψυχῆς γράμμ ' ἀναλεξάμενος . πρὸς τοῦτο δὲ εἶπεν Ὀλυμπιόδωρος ὁ φιλόσοφος εἰ |
| Τιμόθεος μέτροις ῥυθμοῖς τ ' ἑνδεκακρουμάτοις κίθαριν ἐξανατέλλει , θησαυρὸν πολύυμνον οἴξας Μουσᾶν θαλαμευτόν : Μίλητος δὲ πόλις νιν ἁ | ||
| ] ? Ἑλένας ? περὶ εἴδει ? δῆριν ] ? πολύυμνον ἔχοντες [ ] πόλεμον ] ? κατὰ ? [ |
| γὰρ ἐμφαίνουσι διὰ τούτου . ἔπιδ ' ] ἐπίβλεψον . ἔπιδ ' ] ἤτοι εὐμενῶς βλέψον . θ ἣν ] | ||
| τὸ δὶς ἀναφωνῆσαι : δειλίαν γὰρ ἐμφαίνουσι διὰ τούτου . ἔπιδ ' ] ἐπίβλεψον . ἔπιδ ' ] ἤτοι εὐμενῶς |
| εὐφραίνεσθαι τέλος φησὶν εἶναι χαριέστερον , ὅταν δαιτυμόνες μὲν ἀοιδοῦ ἀκουάζωνται , παρὰ δὲ πλήθωσι τράπεζαι . τοὺς δὲ θεούς | ||
| κατὰ δῆμον ἅπαντα , δαιτυμόνες δ ' ἀνὰ δώματ ' ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ ἥμενοι ἑξείης , παρὰ δὲ πλήθωσι τράπεζαι σίτου |
| κατὰ νῆας : ὁ δὲ τὸ ἴδιον δηλοῖ , γνώσεαι Ἀτρείδην . Ὡς μὲν οὖν καὶ ἐπὶ τρίτων πολλάκις παραλαμβάνονται | ||
| πατρωνυμικῶς αὐτὸν ἠθέλησεν ὀνομάζειν , εἶπεν ἂν Ὑπεριονίδην , ὡς Ἀτρείδην εἰ τύχοι τὸν Ἀγαμέμνονα καὶ Πηλείδην τὸν Ἀχιλλέα . |
| κατὰ τὸν ἀνακλώμενον χαρακτῆρα πολὺ παρὰ τῷ Ἀνακρέοντί ἐστι παρὰ δηῦτε Πυθόμανδρον κατέδυν ἔρωτα φεύγων : τῷ δὲ καθαρῷ ἑφθημιμερεῖ | ||
| δίμετρα , οἷον τὰ Ἀνακρεόντεια ὅλα ᾄσματα γέγραπται ἐρῶ τε δηῦτε κοὐκ ἐρῶ καὶ μαίνομαι κοὐ μαίνομαι : τρίμετρα δὲ |
| ἐπὶ λεπταῖς ταῖς ἐλπίσι . Πυθικὸν ἦν προμάντευμα ἐν τόνοις ἑξαμέτροις , οὕτω προλέγον τὴν τελευτήν , Αἰακίδη προφύλαξο μολεῖν | ||
| τῶν τῆς ποιητικῆς κομψευμάτων . καὶ τοίνυν πεποίηταί μοι ἐν ἑξαμέτροις βραχέα ἄττα ποιήματα , ἃ δὴ Δαφνιακὰ ἐπωνόμασται , |
| ἀγείρειν τροφήν ἐπαίτης μερίμνης ἄξια κατέχων λέγει Ὀδυσσεὺς ὑποκρίνεται εἶναι Τρωικός ἀνίστασο ὡς ἀνατετακότων αὐτῶν τὰ ἀμυντήρια ὁ Αἴας ἐκ | ||
| τὸ Ἴλιον ἐπορθήθη ὅτι τὸ ἑξῆς : ἔλιπον Ἀχαιοί ὁ Τρωικός τίς , φησὶν , οὐκ ἐξῆλθεν πρὸς τὸ θεάσασθαι |
| εἰς ἅλα δῖαν . εἰ δέ μοι οὐκ ἐπέεσς ' ἐπιπείσεται , ἀλλ ' ἀλογήσει , φραζέσθω δὴ ἔπειτα κατὰ | ||
| νοήματα φαῖν ' ἐνὶ δήμῳ : οὐ γάρ τις Τρώων ἐπιπείσεται : οὐ γὰρ ἐάσω . ἀλλ ' ἄγεθ ' |
| παραδοῦναι οὐδ ' ἀνεπισήμαντον ἀφεῖναι . . θεσπεσία δ ' ἐπέων καύχας ἀοιδὰ πρόσφορος : τοῖς νενικηκόσι , φησί , | ||
| ἀνθρώπων γλώσσαις φέρονται διὰ τὸ Ὁμήρου τυχεῖν ἐπαινέτου . Ἐξ ἐπέων κελαδεννῶν ] * Τὸ ἐπέων κελαδεννῶν ἢ πρὸς τὸ |
| μείζονος αὖθις ἀπᾴδουσαι . ἡ μὲν γὰρ ὑποχρύσῳ καὶ ἀργυρίτιδι ψηφίδι κεκοσμημένη τοῦ Σωτῆρος ἐν μέσῳ δείκνυσι τὴν μητέρα τὸν | ||
| οὐ τῆς ἐν χρώμασι μόνον , ἀλλὰ καὶ τῆς ἐν ψηφίδι μιμουμένης ἐκείνην : ὁ δὲ μαρμάρων δοκιμαστής , ὧν |
| αὐτό , οἷον Φ ἰχθῦς , ὅς κε φάγῃσι Λυκάονος ἀργέτα δῆμον , ἰχθύος ἰχθύσι διὰ συνεσταλμένου τοῦ υ , | ||
| ἀργῆτα , οἷον : ἰχθύς , ὅς κε φάγῃσι Λυκάονος ἀργέτα δημόν , ἀντὶ τοῦ ἀργῆτα κατὰ μεταβολὴν ἢ συστολήν |
| ] . ἔστιν οὖν τὸ λεγόμενον , μέλαιναν φρῖχ ' ὑπαΐξει , τὸ μέλαν κῦμα ὑποτροχάσεται ἰχθὺς ὃς φάγοι ἂν | ||
| . . Φ θρώσκων τις κατὰ κῦμα μέλαιναν φρῖχ ' ὑπαΐξει ἰχθὺς ] ' πρὸς τὸ σημαινόμενον : Φιλήτας γὰρ |
| ὦν ἐν πυρετῶν θεραπείῃ γίγνεται , κατά τε τὴν τούτων διαφορὴν καὶ κατὰ τὴν τῶν νοϲημάτων ἰδέην καὶ τὴν ἐν | ||
| πότερον ἄρχοιτο τὸ πάθος ἢ μεσάζοι ἢ λήγοι , καὶ διαφορὴν καὶ ὥρην καὶ ἡλικίην παρατηροῦντα ἰητρεύειν τὸ πάθος οὐλομελίην |
| τοῦ Μενηνίου πολλαὶ καὶ ποικίλαι παρ ' ὅλην ἐγίγνοντο τὴν δημηγορίαν ἐκ τῶν παρόντων φωναί . ἐπειδὴ δὲ τελευτῶν τοῦ | ||
| μὲν οὖν πρὸς τοὺς Συρακοσίους τοιούτοις χρησάμενος λόγοις κατέπαυσε τὴν δημηγορίαν , συμπαθεῖς ποιήσας τοὺς ἀκούοντας . Γύλιππος δ ' |
| ] [ ] Δηϊάνειραν , ἣ τέχ ' ὑποδμηθεῖσα [ βίηι Ἡρακληείηι ] ? [ ] Ὕλλον καὶ Γλῆνον καὶ | ||
| δέ ? ? κεν ? ? ἀνδρῶν ? αὐτὸς ἕλοιτο βίηι , νέμεσίν τ ' ἀποθεῖτο [ ] ? ? |
| τῶι τότ ' εὐθέως χρόνωι ὢν παιδίον ] ? , μεμνημένος σαφῶς ἐῶ : εὐεργέτει ] ? γὰρ ταῦτά μ | ||
| εἰς κίνδυνον ἥκειν αἵματος ἀναγωγῆς ἐπισχεθείσης αὐτοῖς συνήθους ἐκκρίσεως . μεμνημένος γὰρ ἅμα ταῖς ἄλλαις ἐπισχέσεσι καὶ τῆς τῶν αἱμορροίδων |
| ἦτορ , ἀλλὰ δέος καὶ φύζα : σὺ δ ' εὔχεαι εἶναι ἄριστος ἐν βουλῇ , πάντων δὲ χερείονα μήδεα | ||
| φθινοπώρω ἢ θέρεος τί τοι ἁδύ ; τί δὲ πλέον εὔχεαι ἐλθεῖν ; ἦ θέρος , ἁνίκα πάντα τελείεται ὅσσα |
| τὸ διὰ στρουθίου καλούμενον , ὧν καὶ τὰς γραφὰς ὑμῖν ὑπέταξα πρὸς τὸ μὴ δεῖσθαι ζητεῖν αὐτὰς ἐξ ἑτέρων εὑρίσκειν | ||
| τὸ τὰς εἰσόδους αἰνιγματώδεις ἐσχηκέναι δοκιμάσας καὶ ἀνευρὼν καὶ συγκομίσας ὑπέταξα , ὅπως οἱ φιλόκαλοι διὰ πολλῶν εἰς μίαν δύναμιν |
| ἐρέω : φύσις οὐδενὸς ἔστιν ἁπάντων θνητῶν , οὐδέ τις οὐλομένου θανάτοιο τελευτή , ἀλλὰ μόνον μίξις τε διάλλαξίς τε | ||
| τὸν δ ' ἁπαλῆς μάλα χειρὸς ἐπιψαύοντα πόδεσσι γαίης , οὐλομένου δὲ φοβεύμενον ἔργα μόθοιο ἐξῆγεν πολέμοιο δυσηχέος : ὃς |
| ἁ κράτησις ὁποίων ἄν τινων ᾖ ἐπικτάτων ἀπὸ ταὐτομάτου ὑπὸ ταύταν ἐντί [ ἀληθῶς ] . ‖ ἐπειδὴ πᾶν τὸ | ||
| . Μέσφ ' οὖν ὁ δαίμων οὔρια φυσιάει , τιμᾶτε ταύταν , φῶτες [ ] ελα˘˘ ? ? [ – |
| οἱ νέοι , ἀλλὰ καὶ οἱ γέροντες Φοῖνιξ τε καὶ Νέστωρ . μόνῳ Μενελάῳ οὐ συνέζευκται γυνὴ διὰ γυναῖκα γαμετὴν | ||
| αὖ καὶ τλημοσύνη : ὁ γὰρ Ὀδυσσεὺς αὐτῷ καὶ ὁ Νέστωρ ἐκ τούτων τῶν ἐπαίνων ὀνομαστοί . ὅταν δὲ ὡς |
| δ ' ὑποδεχόμενος παρ ' αὐτόν , ἐφεξῆς δ ' ἑκατέρωθε κατ ' ἀξίαν ἧς ἔχουσιν ὑπεροχῆς . καὶ οἱ | ||
| [ τρο ? ! [ ! ! ] δύ ' ἑκατέρωθε [ καὶ τοῦτο φοβερὸν ἐκπ ? [ φέρ ' |
| ἐν εὐτυχίᾳ πανδοξίας ἄκˈρον : μεγάλων δ ' ἀέθλων Μοῖσα μεμνᾶσθαι φιλεῖ . σπεῖρέ νυν ἀγˈλαΐαν τινὰ νάσῳ , τὰν | ||
| ἐρήμῳ πελάγει λυθείσας ἄλλος ἄλλοσε φορεύμενοι διεσπάρημες , ὅσιον κἀμὲ μεμνᾶσθαι τῶν τήνου θείων καὶ σεπτῶν παραγγελμάτων , μηδὲ κοινὰ |
| χαίροντι φέρειν πρὸς δώματα χαίρων . ” ὣς εἰπὼν ξεῖνον ταλαπείριον ἦγεν ἐς οἶκον . αὐτὰρ ἐπεί ῥ ' ἵκοντο | ||
| [ ] , Πέργαμον ] δ ' ἀνέβα [ ] ταλαπείριον [ ἄτα ] χρυσοέθειραν ] διὰ [ ] Κύπριδα |
| τώ οἱ ἔσαν κήρυκε καὶ ὀτρηρὼ θεράποντε : ἔρχεσθον κλισίην Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος : χειρὸς ἑλόντ ' ἀγέμεν Βρισηΐδα καλλιπάρῃον : | ||
| Ἴωνας , οἷς συνεχῶς κέχρηται ὁ ποιητής , οἷον Α Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος , Α κούρην Βρισῆος , τήν μοι δόσαν |
| Ταύρῳ μενέει δὲ πολὺν χρόνον , εἵνεκα δ ' αὖτε κτήσιος ἢν ἄρα τοῦτο πάθῃ , ταύτην μὲν ὀλέσσει : | ||
| : καὶ γὰρ φίλιος ὁ Ζεὺς λέγεται καὶ ξένιος καὶ κτήσιος : ἄλλοι δὲ ἄλλας δυνάμεις αὐτοῦ ἐμερίσαντο . Καὶ |
| . καί φησι Θεαίτητος ὁ ποιητὴς περὶ αὐτοῦ οὑτωσί : ἥνδανεν ἀνθρώποις , ὁ δ ' ἐπὶ πλέον ἥνδανε Μούσαις | ||
| οὐ δοκιμώσητε , μὴ φήνῃς . ἐμοὶ μὲν γὰρ οὔκω ἥνδανεν . ἔστι δὲ οὐκ ἀτρεκηίη πρηγμάτων οὐδ ' ὑπίσχομαι |
| ] ταλαπείριον [ ἄτα ] χρυσοέθειραν ] διὰ [ ] Κύπριδα . νῦν ] δέ μοι οὔτε ξειναπάταν Πάριν [ | ||
| λήγουσα προσθέσει τοῦ ς ποιεῖ τὴν αἰτιατικὴν τῶν πληθυντικῶν , Κύπριδα Κύπριδας . ὦ Αἴαντες : εἴπομεν ὡς τῶν δυϊκῶν |
| στρατείαν μετὰ πολλοῦ κόσμου καὶ τάξεως τοῖς πεδίοις προσιοῦσαν , ἱππῆας μὲν πρῶτα σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν , πεζοὺς δ | ||
| : ὣς Ἕκτωρ λαιψηρὰ πόδας καὶ γούνατ ' ἐνώμα ὀτρύνων ἱππῆας , ἐπεὶ θεοῦ ἔκλυεν αὐδήν . οἳ δ ' |
| ἀκόλαστον . δάκνει γὰρ τὸ παραινούμενον , ὅταν τις ἕτερον κεύθῃ ἐνὶ φρενὶ , ἄλλο δὲ εἴπῃ [ Ι ] | ||
| κεῖνος ὁμῶς Ἀίδαο πύλῃσιν , ὅς χ ' ἕτερον μὲν κεύθῃ ἐνὶ φρεσίν , ἄλλο δὲ εἴπῃ ” , ταῦτα |
| Λυκούργου νομοθέτου τε ὄντος καὶ φιλοσόφου : ἤλυθες , ὦ Λυκόεργε , ἐμὸν ποτὶ πίονα νηόν : δίζω ἤ σε | ||
| οἷον τὸν Λυκοῦργον ἡ Πυθία προσεῖπεν : ἤλυθες , ὦ Λυκόεργε , ἐμὸν ποτὶ πίονα νηόν : δίζω εἴ σε |
| ἐπανῆλθεν εἰς ἄνθρωπον . τούτων οὖν ἀμειβομένη τῇ Ἀρτέμιδι ἔλαφον ἀνατίθησιν αὐτῇ χρυσῷ κεκοσμημένην τὰ κέρατα , ἐν οἷς ἐπέγραφε | ||
| ἐπὶ τιμῇ Τιβερίου μᾶλλον ἢ ἕνεκα τοῦ λυπῆσαι τὸ πλῆθος ἀνατίθησιν ἐν τοῖς κατὰ τὴν ἱερόπολιν Ἡρῴδου βασιλείοις ἐπιχρύσους ἀσπίδας |
| τρίτῃ μνημονεύει Θουκυδίδης καὶ Ἀριστοφάνης ἐν Ὄρνισιν . Ἀριστοτέλης δὲ Ἀμμωνιάδα ⌈ ⌉ καὶ Πάραλον οἶδε , καὶ Δείναρχος ἐν | ||
| τρίτηι μνημονεύει Θουκυδίδης καὶ Ἀριστοφάνης ἐν Ὄρνισιν . Ἀριστοτέλης δὲ Ἀμμωνιάδα καὶ Πάραλον οἶδε , καὶ Δείναρχος ἐν τῶι Κατὰ |
| τε σθένεΐ τε πεποιθότας ἠνορέῃ τε πλήθεΐ τε σφετέρῳ καὶ ὑπερδέα δῆμον ἔχοντας : ἡμῖν δὲ Ζεὺς μὲν πολὺ βούλεται | ||
| . Ὅμηρος [ Ρ ] : πλήθει τε σφετέρῳ καὶ ὑπερδέα δῆμον ἔχοντας Ἀθηναίους ὄντας : ὥσπερ διὰ τῆς προσηγορίας |
| μέλονται κάτω , τείχεα δὲ † φλογερὸς † ὥστε Διὸς ἐπέσυτο φλόξ , ἐπὶ δὲ πάθεα πάθεσι φέρεις † ἀθλίοις | ||
| ἐμόλετον βίον ἀδικομηχάνῳ τέχνῃ ; Τίς ὄρεα βαθύκομα τάδ ' ἐπέσυτο βροτῶν . Ῥήματά τε κομψὰ καὶ παίγνι ' ἐπιδεικνύναι |
| μικρῷ πρόσθεν ἐμνημονεύσαμεν , ἐν οἷς περὶ τῶν ἐπιφωνήσεων τῶν Ὁμηρικῶν ἐλέγομεν , ἐν ᾗ πάντως τὸν ἔρωτα τὸν περὶ | ||
| αὐτάρκη ἡγοῦνται πρὸς εὐδαιμονίαν , λαβόντες τὸ ἐνδόσιμον ἐκ τῶν Ὁμηρικῶν τούτων , ἐν οἷς τὸν σοφώτατον καὶ φρονιμώτατον πεποίηκεν |
| , ἂν δυνώμεθα , προσληψόμεθα . τοῦ δὲ Μήδου ἤκουες ἀποκαλοῦντος τοὺς ἱππέας : εἰ δ ' οὗτοι ἀπίασιν , | ||
| ὅσον τὸ ἔπος Ὁμήρου συστῆσαι κοινὸν ἁπάντων δεσπότην τὸν Ὕπνον ἀποκαλοῦντος περιέθεις λαμπαδίῳ προηγουμένῳ πάντα περισκοπῶν , πᾶσιν ἐφεστηκώς , |
| ἐβούλοντο Ῥωμαίοις εἰς χεῖρας ἐλθεῖνἡσύχασαν : ἀλλ ' ὁ μὲν σουλτάνος πόρρω που ἱστάμενος τὰ πρὸς πόλεμον διετάττετο , ἀνδρὶ | ||
| , ὦ τάν , ὅ τε βασιλεὺς Ῥωμαίων καὶ ὁ σουλτάνος , ὁ δὲ Οὐρσέλιος ἀμφοῖν ὑπάρχει ἐχθρός : σίνεται |
| τὴν Νέστορος ἐντολήν , οὗτοι δὲ μετὰ ταῦτα . . πεπιθεῖν : . Α . . τὴν ἄρετ ' ἐξ | ||
| καὶ ἀπὸ στόματος φράσας ἃ χρήσιμα ἐνόμιζεν πρὸς τὸ ῥηϊδίως πεπιθεῖν μεγάλας φρένας Αἰακίδαο . ὁ μὲν οὖν Πρίσκος ἦλθε |
| καὶ στρατηγοῦ , πάνυ ἐχέφρων καὶ νουνεχής . καὶ γὰρ ἐνναετὴς οὖσα ἔπεισε πατέρα τὸν ἑαυτῆς μὴ πεισθῆναι Ἀρισταγόρᾳ τῷ | ||
| μηδ ' εἰ χαλεπώτερα τῶνδε μογήσαι , εἴη δ ' ἐνναετὴς ἢ καὶ δεκάτω ἐπιβαίνοι : αὐτὸς δ ' εὐαγέοιμι |
| λόγον ἐχαρίσω τῶν ἄλλων ζῴων καὶ ὃν πολλοῖς καὶ μεγάλοις ἐκόσμησας ἀγαθοῖς , ὑπὲρ οὗ νόμον ἔδωκας , προφήτας ἀπέστειλας | ||
| ἡ δὲ πρὸς τὰ ἀνθρώπινα , τριχθὰ δὲ διείλου καὶ ἐκόσμησας , καί σοι ἓν μὲν ἔργον τέτακται ἐφ ' |
| δ ' ἀνθρώποισι θεοῦ τρόπον ἡγεμονεύεις , ὃς περὶ πᾶσαν ἐλῶν γαῖαν ἀναστρέφεται , δεικνὺς εὐτόρνου σφαίρης πυρικαύτορα κύκλον . | ||
| δ ' ἀνθρώποισι θεοῦ τρόπον ἡγεμονεύεις , ὃς περὶ πᾶσαν ἐλῶν γαῖαν ἀναστρέφεται , δεικνὺς εὐτόρνου σφαίρας πυρικαύτορα κύκλον , |
| ἡγεῖσθαί τε καὶ ἄρχειν . καίτοι τοῦτό γε , ὦ Πίνδαρε σοφώτατε , σχεδὸν οὐκ ἂν παρὰ φύσιν ἔγωγε φαίην | ||
| Δώριος , Φρύγιος , Λύδιος . ἀναλάμβανε δέ , ὦ Πίνδαρε , τὴν Δωρίαν φόρμιγγα καὶ ὕμνει τὸν Φερένικον ἵππον |
| τὸν Ὅμηρον τῷ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΙ λοιδορούμενον τὸν Ἀχιλλέα καὶ λέγοντα : οἰνοβαρές , κυνὸς ὄμματ ' ἔχων . καὶ τὸν θάνατον | ||
| ἄλλα τοιαῦτα . Καλῶς . Τί δέ ; τὰ τοιάδε οἰνοβαρές , κυνὸς ὄμματ ' ἔχων , κραδίην δ ' |
| Διογένης δὲ ὁ Ἀπολλωνιάτης σχεδὸν νεώτατος γεγονὼς τῶν περὶ ταῦτα σχολασάντων τὰ μὲν πλεῖστα συμπεφορημένως γέγραφε τὰ μὲν κατὰ Ἀναξαγόραν | ||
| Διογένης δὲ ὁ Ἀπολλωνιάτης σχεδὸν νεώτατος γεγονὼς τῶν περὶ ταῦτα σχολασάντων τὰ μὲν πλεῖστα συμπεφορημένως γέγραφε , τὰ μὲν κατὰ |
| αραι ? [ ] πορεν Ἡρακλέι πρώτωι [ [ ] ντι ? κέλευθον ἐπισπήσει ? ! [ [ Ἀμφιτρυωνιάδας ] | ||
| ! [ ! ! ] ! ! ! ! ] ντι φραρκεϲιν [ ! ! ! ! ] νοϲ ? |
| καὶ τὸ Νέστωρ φάσχ ' ὁ γέρων , ὅτ ' ἐπιμνησαίμεθα σεῖο , οἷσιν ἐνὶ μεγάροισιν . εἰ δὲ μή | ||
| γε βοὴν ἀγαθοῖο πυθοίμην , ἄμφω κ ' αὖτις ἰόντες ἐπιμνησαίμεθα χάρμης καὶ πρὸς δαίμονά περ , εἴ πως ἐρυσαίμεθα |
| ἀκούων πυνθάνομαι , καὶ δή μοι ἀέξεται ἔνδοθι θυμός , πειρήσω , ὥς κ ' ὔμμι κακὰς ἐπὶ κῆρας ἰήλω | ||
| δ ' ἐπεὶ ὔμμι φίλον τόδε δὴ πέλει ἀμφοτέρῃσιν , πειρήσω καί μιν μειλίξομαι , οὐδ ' ἀπιθήσει . ” |
| ποδ [ ! ! ! ! ! ! ] α Καλλιόπας ανε [ ! ! ! ! ! ] δια | ||
| εὐαίνετε Κηΐα μέριμνα . Πρέπει σε φερτάταν ἴμεν ὁδὸν παρὰ Καλλιόπας λαχοῖσαν ἔξοχον γέρας . † Τιην † Ἄργος ὅθ |
| . χαλεπόν . ►τὸ χαλεπόν τούτων κτλ . ἑπτὰ σοφῶν ἐρέω κατ ' ἔπος πόλιν , οὔνομα , φωνήν . | ||
| καί μοι φίλα γούνατ ' ὀρώρῃ . ἄλλο δέ τοι ἐρέω , σὺ δ ' ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσι : |
| προφορικῷ φησιν , ἐπεὶ οὐκ ἔσται ὁ ἄγγελος λογικὸς μὴ προφέρων λόγον , τὸν ἐνδιάθετον οὖν λόγον λέγει . Ἰστέον | ||
| ἡμῖν τὰς αἰτίας , εἰ καὶ αὐτὸς μετὰ μείζονος ἀξιώματος προφέρων τοὺς λόγους παρῆκε τὰς αἰτίας εἰπεῖν , καὶ τέως |
| κατέδυν ἔρωτα φεύγων : τῷ δὲ καθαρῷ ἑφθημιμερεῖ ὅλον ᾆσμα Τιμοκρέων συνέθηκε Σικελὸς κομψὸς ἀνὴρ ποτὶ τὰν ματέρ ' ἔφα | ||
| καὶ πολλὰ φαγὼν καὶ πολλὰ κάκ ' εἰπὼν ἀνθρώπους κεῖμαι Τιμοκρέων Ῥόδιος . Θρασύμαχος δέ φησι τοῦτον τὸν Τιμοκρέοντα ὡς |
| . βέλτερον αὖτ ' ἔριδι ξυνελαυνέμεν ὅττι τάχιστα : εἴδομεν ὁπποτέρῳ κεν Ὀλύμπιος εὖχος ὀρέξῃ . Ὣς ὅρμαινε μένων , | ||
| ἔριδος καὶ Ἀλεξάνδρου ἕνεκ ' ἀρχῆς : ἡμέων δ ' ὁπποτέρῳ θάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται τεθναίη : ἄλλοι δὲ διακρινθεῖτε |
| οὗτος : τεῖχος Τριτογενεῖ ξύλινον διδοῖ εὐρύοπα Ζεὺς μοῦνον ἀπόρθητον τελέθειν , τὸ σὲ τέκνα τ ' ὀνήσει . μηδὲ | ||
| τῶν κεν κατὰ δῆμον ἵκηαι , ἄλλοτε δ ' ἀλλοῖος τελέθειν καὶ χώρωι ἕπεσθαι . εἵματα λυγρὰ φέρων σὺν Ἀρίονι |
| τὰς θηλὰς “ τέκνον ” φησί , “ τάδ ' αἴδεο καί μ ' ἐλέησον αὐτήν , εἴ ποτέ τοι | ||
| μοι περὶ Κῆρες ἔμαρψαν Ἀργείων παλάμῃσι κατὰ στόμα δηιοτῆτος : αἴδεο δ ' , ἕως ἔτι παῦροι ἀφ ' αἵματός |
| φημὶ Μύσων ' ἐνὶ Χηνὶ γενέσθαι σοῦ μᾶλλον πραπίδεσσιν ἀρηρότα πευκαλίμῃσιν . ὁ δ ' ἐρωτήσας ἦν Ἀνάχαρσις . Δαΐμαχος | ||
| , Ἰάσονος εἵνεκα φίλτρων . Πολλὰ δὲ μερμήριζον ἐνὶ φρεσὶ πευκαλίμῃσιν , ἤ μιν ἀποφθίσωσιν καὶ ἰχθύσι κύρμα βάλωσιν αἰνολέχην |
| ἰάλλω Ἰητὴρ ἑτάρῳ δῶρον ἀοιδοπόλῳ , Ὀφθαλμῶν μὲν ἄκος , Δημήτερα τῶν ὑποχεῖσθαι Ἀρχομένων , ὑπ ' ἐμῆς δ ' | ||
| α δισυλλάβων , ἀβλῆτος ἀβλῆτα , λιμένος λιμένα , Δημήτερος Δημήτερα , Διομήδεος Διομήδεα , καλοῦ καλόν , μάντιος μάντιν |
| Ὑμέναιός τις ἢ τί πράσσεται ; ἢ πόθον ἔχων θυγατρὸς Ἀγαμέμνων ἄναξ ἐκόμισε παῖδα ; τῶν δ ' ἂν ἤκουσας | ||
| , ὃν ἐδέοντο αὐτῶν ὑπομεῖναι . τὸν δὲ μάντιν τούτων Ἀγαμέμνων ἐν τοῖς ἄνω ἔπεσί φησι μηδὲν πώποτε ἀληθὲς μαντεύεσθαι |
| τε - θνηκότες δὲ ἀφῃρήμεθα ἅπερ οὐκ ἔστιν ἡμέτερα . ὑπερόρα τοίνυν καὶ χρημάτων καὶ σώματος , ἀθανάτου δὲ πράγματος | ||
| ἀνέχου . ὧν τῶν ἐπαίνων καταφρονεῖς , καὶ τῶν ψόγων ὑπερόρα . θησαυρὸν κατατίθεσθαι μὲν οὐ φιλάνθρωπον , ἀναιρεῖσθαι δὲ |
| δ ' ἄρα δεύτερον ἦμαρ ἄγοι φαεσίμβροτος αἴγλη , μειότερον τελέσειε πόνον λῆξίν τ ' ὀδυνάων . Ἰχθύσι δ ' | ||
| ' ἐσθλὸς ὄροιτο δαίμων , ὃς κατ ' ἐμὸν νοῦν τελέσειε τάδε . Ἆ δειλὴ πενίη , τί μένεις προλιποῦσα |
| : κούροισιν μὲν ταῦτ ' ἐπιτέλλομαι : αὐτὰρ ἔπειτα , Ἀτρείδη , σὺ μὲν ἄρχε : σὺ γὰρ βασιλεύτερός ἐσσι | ||
| τῶν λόγων τῶν μὴ ἐχόντων ῥήματα , οἷον ὦ μάκαρ Ἀτρείδη , μοιραγενές , ὀλβιόδαιμον καὶ αἲ γάρ , Ζεῦ |
| μήσατο , πυρδαῆ τινὰ πρόνοιαν , καταίθουσα παιδὸς δαφοινὸν δαλὸν ἥλικ ' , ἐπεὶ μολὼν ματρόθεν κελάδησε , ξύμμετρόν τε | ||
| κατασκαφαὶ δόμων σείριαί τε νᾶες Ἑλλανίδες , αἳ κατὰ μὲν ἥλικ ' ὠλέσαθ ' ἥβαν νεῶν πολύανδρον : νᾶες δ |
| τὰ ἐν Ὀδυσσείᾳ πῶς ἂν ἔπειτ ' Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην ; . σὺ δ ' ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλῃσιν | ||
| τῇ Ἰλιάδι . πῶς ἂν ἔπειτ ' Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην . ὅτι ἀφ ' ἑαυτοῦ ὁ Ζεὺς θεῖον τὸν |
| μάλα . Μικρὸν μέρος τοίνυν αὐτῶν διεληλύθαμεν , οὐσῶν ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀπεράντων . Ἀδύνατόν γ ' ἄν , ὡς | ||
| γεραιέ . σὺ μὲν πόνου οὔποτε λήγεις . τοῦτο τὸ ἔπος οἶδα πολλάκις πρὸς ἐκεῖνον εἰπών , μᾶλλον δὲ μέρος |
| κλάζον τε περίσσαινόν θ ' ἑτέρωθεν . τοὺς μὲν ὅγε λάεσσιν ἀπὸ χθονὸς ὅσσον ἀείρων φευγέμεν ἂψ ὀπίσω δειδίσσετο , | ||
| χάλκειος Ἔρις πέσεν ἀμφοτέροισι : καί ῥ ' οἳ μὲν λάεσσιν ἀταρτηρῶς ἐμάχοντο , οἳ δ ' αὖτ ' αἰγανέῃσι |
| τῶν εἰρημένων κατὰ τὴν περιοχὴν τὰ ἀποτελέσματα γίγνεται , οὐ μεμνημένῳ δὲ ταλαιπωρίαι καὶ δουλεῖαι καὶ μάχαι καὶ ὕβρεις καὶ | ||
| φαῦλα εἰκάζειν , ἀλλὰ καὶ ὡς μεμνημένον αὐτῆς καὶ ὡς μεμνημένῳ γράφειν συνεχέστερον . Πλάτωνι ἀδελφιδῶν θυγατέρες εἰσὶ τέτταρες . |
| : δοιὰς γὰρ ζωῆς μοίρας λάχες : ἣν μὲν ἀμαυρὰν ἠελίων δισσῶν , ἣν δ ' ἀθανάτοις ἰσόμοιρον , ζῶντί | ||
| , Σοὶ ζωὴ δοιὰς μοίρας λάχεν , ἡ μὲν ἀμαυρῶν ἠελίων δισσῶν , ἡ δ ' ἀθανάτοις ἰσόμοιρος , ζῶν |
| ἐν ἀφνειῷ Κορίνθῳ , αἵτε τὰς χλωρᾶς λιβάνου ξανθὰ δάκρη θυμιᾶτε , πολλάκι ματέρ ' Ἐρώτων οὐράνιαι πτάμεναι νόημα ποττὰν | ||
| καὶ Πίνδαρος : αἵ τε τὰν χλωρὰν λίβανον ξανθὰ δάκρυα θυμιᾶτε . ⌋ Λιβδοῦμεν : ἀπὸ τῆς λιβάδος , οἱονεὶ |
| Πηλεύς ἤματι τῷ , ὅτε ς ' ἐκ Φθίης Ἀγαμέμνονι πέμπεν , „ τέκνον ἐμόν „ : σημειοῦνταί τινες ὅτι | ||
| ἵν ' ᾖ τῆς ἑαυτοῦ . τῷ κε καὶ ἐλδομένους πέμπεν : παρατατικὸν εἴληφεν ἀντὶ συντελικοῦ , καὶ ἔστιν ὑπερβατὸς |
| . . . μὴ σύ γ ' ἄνευθεν ἐμεῖο λιλαίεσθαι πολεμίζειν Τρωσὶ φιλοπτολέμοισιν : ἀτιμότερον δέ με θήσεις . μηδ | ||
| δὲ ἄμεινον δύνωμαι τοῦτο ποιεῖν καὶ ὡς εἶέν μοι ῥηΐτεροι πολεμίζειν υἷες Ἀχαιῶν , εἴ τι καλὸν ἔχεις περὶ πράγματος |
| Ταύτης γὰρ τὸ ἐπίσημόν ἐστι τὸ σκῆπτρον : ὅθεν καὶ σκηπτοῦχος , ὁ βασιλεύς . Τὸ δὲ ἀμφέπει ποιητικὸν ἀντὶ | ||
| Ὀρσάβαρίς τε καὶ Εὐπάτρα . παρήγετο δὲ καὶ ὁ Κόλχων σκηπτοῦχος Ὀλθάκης καὶ Ἰουδαίων βασιλεὺς Ἀριστόβουλος καὶ οἱ Κιλίκων τύραννοι |
| ! ικεϲ ὄντεϲ ω ! [ ] ν ? κῶμον οικ [ ] ! μεν ϲαφῶϲ ? [ ] κωϲπουδηϲ | ||
| πρῶτον ? ? [ ! ! ! ! ! ] οικ ? ? [ ! ! ! ! παιδίον ] |
| περιεχόμενα ἐφιεῖσιν ἐντεῦθεν προσεξευρίσκειν καὶ ὅσα ἐπὶ τούτοις τῷ τὴν βίβλον μετιόντι ἐκμανθάνειν ἔξεστι , δίκαιόν τε καὶ ὅσιον ἔδοξεν | ||
| . Καὶ οὕτως μὲν ὁ ἀρχαιότατος χρησμός : κατένεγκαι προσέχων βίβλον ἐδαφιστικὴν μεγάλην . Καὶ ἡ βίβλος ὑπομνήματα παραδίδωσιν ἀζώσις |
| , ὄλβιε πρέσβυ , ἣ κάλλιστα φέρει χώρα δύο τῶν συναπασῶν , κόσμον μὲν μακάρεσσι λίθον , θνητοῖς δὲ πλακοῦντας | ||
| , ὄλβιε πρέσβυ , ἣ κάλλιστα φέρει χώρα δύο τῶν συναπασῶν , κόσμον μὲν μακάρεσσι λίθον , θνητοῖς δὲ πλακοῦντας |
| τῷ Ἀριστοτέλει ἡ ἀσάφεια μονονουχὶ ἐπάγοντι τὸ Ὀρφικὸν ἐκεῖνο ἀείδω ξυνετοῖσι , θύρας δ ' ἐπίθεσθε βεβήλοις , καὶ τὸ | ||
| οἰκείων ἀνέμων ταμίας , δασύς , ἄλλοτε δεῖος , ἀξύνετα ξυνετοῖσι λέγων , νόμον ἐκ νόμου ἕλκων : ἓν δ |
| μὴ ῥαγῇ τὰ πῦα ἐς τὰ στήθεα , αὐτὸς ἑωυτὸν θεραπευέτω ἡσυχίην ἔχων τῷ σώματι ὡς μάλιστα καὶ τὰ ξύμφορα | ||
| φυγὴν προτρεπόντων ἀκινδύνως ἐλθεῖν . Πρὸ τῶν κινδύνων ὁ στρατηγὸς θεραπευέτω τὸ θεῖον : θαῤῥῶν γὰρ ἐν τοῖς κινδύνοις ὡς |
| δὲ χρῶνται τοῦ μὲν ποιητοῦ τῷ κρῖ καὶ δῶ καὶ μάψ , καὶ ἔτι ” ἥρως „ δ ' Αὐτομέδων | ||
| ἀναφανδά . καὶ τὰ ἄλλως ἔχοντα τὸ Α : ἄψ μάψ λάξ διαμπάξ . Τὰ δὲ διὰ τοῦ Α πρὸ |
| κτείνας ταναήκεϊ χαλκῷ ἦλθε μετ ' Ἀργείους , κατὰ δὲ φρόνιν ἤγαγε πολλήν . ἔνθ ' ἄλλαι Τρῳαὶ λίγ ' | ||
| τῶν νόστων ; . Νέστορ ' ἐπεὶ περίοιδε δίκας ἠδὲ φρόνιν ἄλλων . τρὶς γὰρ δὴ μίν φασιν ἀνάξασθαι γένε |
| ' αὐτοῦ χωόμενον κατὰ θυμὸν ἐϋζώνοιο γυναικὸς τήν ῥα βίῃ ἀέκοντος ἀπηύρων : αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἐς Χρύσην ἵκανεν ἄγων ἱερὴν | ||
| ἐτήτυμον , ὄφρ ' ἐῢ εἰδῶ , ἤ σε βίῃ ἀέκοντος ἀπηύρα νῆα μέλαιναν , ἦε ἑκών οἱ δῶκας , |
| ἀληθής , ἥ τε σταθμὸν ἔχουσα καὶ εἴριον ἀμφὶς ἀνέλκει ἰσάζους ' , ἵνα παισὶν ἀεικέα μισθὸν ἄροιτο . τοῦτο | ||
| , ἥ τις εἴριον ἀμφὶ καὶ σταθμὸν ἔχους ' ἀνέλκει ἰσάζους ' , ἵν ' ἀεικέα παισὶν ἄροιτο μισθόν . |
| ἣν ἐκεῖνος λέγει πῦρ καὶ γῆν . ἡ δὲ χθὼν ἐπίηρος ἐν εὐστέρνοις χοάνοισι τῶν δύο τῶν ὀκτὼ μερέων λάχε | ||
| , καθάπερ φησὶν Ἐμπεδοκλῆς τὸ ὀστοῦν : ἡ δὲ χθὼν ἐπίηρος ἐν εὐστέρνοις χοάνοισι τῶν δύο τῶν ὀκτὼ μερέων λάχε |
| , Ἀριστόδαμος Θράσυος Ἀλεῖος πάλᾳ . τοιοῦτός ἐστι καὶ ὁ Μαργίτης Ὁμήρου : οὐ γὰρ τεταγμένῳ ἀριθμῷ ἐπῶν τὸ ἰαμβικὸν | ||
| Λυκάων Ἕκτορα , ἢ ὁ Κόροιβος Παλαμήδην , ἢ ὁ Μαργίτης Νέστορα , ἢ Βάττος Στέντορα , ὁ περὶ τῆς |
| ἀντὶ τοῦ ἐχθαίροι ὡς τὸ ” ἰχθὺς , ὅς κε φάγῃσι ” ἀντὶ τοῦ φάγοι . . , . ἐχθαίροι | ||
| Η ἡ δὲ ἀναφορὰ πρὸς τὸ „ ἰχθὺς ὅς κε φάγῃσι „ πρὸς Φιλήταν . . . . . . |
| , τοιοῦτός τοι ἑταῖρος ἀνὴρ φίλος οὔ τι μάλ ' ἐσθλός , ὅς κ ' εἴπηι γλώσσηι λῶια , φρονῆι | ||
| ἐστὶν ὄρεξις , ὑπερβαίνουσα δὲ μῆνις . ζῆλος τῶν ἀγαθῶν ἐσθλός , φαύλων δ ' ὑπέρογκος . τόλμα κακῶν ὀλοή |
| Λυγκεὺς δ ' ἂρ μετέειπεν , ὑπὲκ κόρυθος μέγ ' ἀύσας , δαιμόνιοι , τί μάχης ἱμείρετε ; πῶς δ | ||
| οἷόν ἐστι καὶ τοῦτο : Ἕκτωρ δὲ Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀύσας νηυσὶν ἐπισσεύεσθαι , ἐᾶν δ ' ἔναρα βροτόεντα : |