| οὖν παρόντα : χὤ τι σοι λέγειν εὔκαιρόν ἐστιν , ἔννεφ ' , ὡς ἁνὴρ ὅδε . Ὦ ξεῖν ' | ||
| ἐν γαστρὶ μάχαιραν , ὃς ἐσθίει οὐ κατὰ κόσμον , ἔννεφ ' , ὅπως ψηφῖδι κακὸν οἶτον ὄληται βουλῇ δημοσίᾳ |
| μείζονος αὖθις ἀπᾴδουσαι . ἡ μὲν γὰρ ὑποχρύσῳ καὶ ἀργυρίτιδι ψηφίδι κεκοσμημένη τοῦ Σωτῆρος ἐν μέσῳ δείκνυσι τὴν μητέρα τὸν | ||
| οὐ τῆς ἐν χρώμασι μόνον , ἀλλὰ καὶ τῆς ἐν ψηφίδι μιμουμένης ἐκείνην : ὁ δὲ μαρμάρων δοκιμαστής , ὧν |
| ἐπὶ λεπταῖς ταῖς ἐλπίσι . Πυθικὸν ἦν προμάντευμα ἐν τόνοις ἑξαμέτροις , οὕτω προλέγον τὴν τελευτήν , Αἰακίδη προφύλαξο μολεῖν | ||
| τῶν τῆς ποιητικῆς κομψευμάτων . καὶ τοίνυν πεποίηταί μοι ἐν ἑξαμέτροις βραχέα ἄττα ποιήματα , ἃ δὴ Δαφνιακὰ ἐπωνόμασται , |
| συγχωρεῖν ἔοικάς μοι τῷ λόγῳ προβαίνειν ἑτέρας ἐντεῦθεν εὑρὼν κατηγορίας λαβήν . ἐρεῖς γὰρ οὐδὲν ὡς εἰπεῖν αὐτοῖς παίγνιον εἶναι | ||
| αὖ νεωτερίζειν ἐγχειροῖεν , οὐκ εἶναι κρείττω κατ ' αὐτῶν λαβήν . εἰ γὰρ ὅταν μὲν δέῃ σώζειν , ὑπέρχονται |
| χρόνῳ ἀνάγκη κρατηθῆναι τὸ σῶμα ὑπὸ τῆς ὑπερβολῆς καὶ ἐς νοῦσον ἀφικέσθαι . Τοῖσι μὲν οὖν ἄλλοισι μέχρι τούτου ἐπικεχείρηται | ||
| καλλισφύρου ἄλκιμος υἱὸς Ἡρακλέης ἔκτεινε , κακὴν δ ' ἀπὸ νοῦσον ἄλαλκεν Ἰαπετιονίδῃ καὶ ἐλύσατο δυσφροσυνάων , οὐκ ἀέκητι Ζηνὸς |
| καὶ νενικηκότα , ἀλλὰ καὶ διερευνώμενον ἔρχεσθαι ἐπί τε τὴν εὐνὴν καὶ τοὺς χηραμοὺς τῶν ἀσπίδων , ἵνα δὴ αὐταὶ | ||
| προσέδησε καὶ κατεταρτάρωσε . μετὰ δὲ ταῦτα ἡ Γῆ πρὸς εὐνὴν μιγεῖσα τῷ Ταρτάρῳ τὸν ἑκατοντακέφαλον Τυφῶνα ἐγέννησεν , ἁπάντων |
| εἶναι φίλων : πυθομένου δέ τινος διὰ ποίαν αἰτίαν τοιαύτην εὐχὴν ποιεῖται , „ ὅτι „ , ἔφη , ” | ||
| τοῦ γένους , φιλοτιμησομένων πατρίδι , διαθησόντων ἀγῶνας . εἶτα εὐχὴν ἐπιθήσεις τοῖς εἰρημέ - νοις , αὐτὸς αἰτῶν αὐτοῖς |
| ἐπιπεσούσης οὕτως ἐκλήθη . Ματόας δὲ λέγεται ἐς τὴν Ἑλληνίδα γλῶσσαν ἄσιος . ὅτι πολλάκις περαιούμενοι οὐδὲν ἐπεπόνθεισαν . ὁ | ||
| γλωσσώδεις , μηδὲν δὲ πλέον τοῦ λαλεῖν δυναμένους : οὗτοι γλῶσσαν μὲν οὖν ἔχουσι , ἰσχὺν δ ' οὐδ ' |
| κατὰ τὴν φθορὰν αὐτῶν , καὶ τοῦτ ' εἶναι τὴν ἀρὰν τὴν Ὁμήρου ἐπαρωμένου εἰς ὕδωρ πάντα ἐλθεῖν , ὡς | ||
| αὐτοῖς τοῦτον τὸν ὅρκον ὀμόσαι , ἀλλὰ καὶ προστροπὴν καὶ ἀρὰν ἰσχυρὰν ὑπὲρ τούτων ἐποιήσαντο . Γέγραπται γὰρ οὕτως ἐν |
| δικάζειν , αἰγιαλὸν ἔνδον τρέφει . τοιαῦτ ' ἀλύει : νουθετούμενος δ ' ἀεὶ μᾶλλον δικάζει . τοῦτον οὖν φυλάττομεν | ||
| τὰ Εὐριπίδου ἐκ Σθενεβοίας ⌈ Εὐριπίδου τοιαῦτ ' ἀλύει : νουθετούμενος δ ' ἔρως . τριβώνιον : ὃ οἱ δικασταὶ |
| γυναῖκα τὴν ὄψιν καλήν , Φοινικίδης δὲ Ταυρέᾳ δι ' ἔγχελυν . Τροφαλίδας τε λινοσάρκους , μανθάνεις ; τυρὸν λέγω | ||
| γυναῖκα τὴν ὄψιν καλήν , Φοινικίδης δὲ Ταυρέᾳ δι ' ἔγχελυν . τροφαλίδας τε λινοσάρκους , μανθάνεις ; τυρὸν λέγω |
| , ὅπερ δηλοῖ τὸ τὸν ὄρρον φρίττειν . Αἰσχύλος : ἔλα δίωκε μή τι μαλκίων ποδί . . Ἱστορ . | ||
| ἀνελκέμεν : σύρειν . Μετά : εἰς . δέξατο : ἔλα , ἔβαλεν . Ἐλήλαται : κρέμαται , ἐκκρέμαται . |
| χειμάζομαι . ἁγνὰς μέν , ὦ παῖ , χεῖρας αἵματος φορεῖς ; χεῖρες μὲν ἁγναί , φρὴν δ ' ἔχει | ||
| δέ , ἔφη , καὶ τὸν θυμὸν ἐν τῇ ψυχῇ φορεῖς ἠκονημένον , χαλεπὸν οὕτως καὶ βίαιον κέντρον . οὐκ |
| εἴσω . πουλύποδός μοι , τέκνον , ἔχων νόον , Ἀμφίλοχ ' ἥρως , τοῖσιν ἐφαρμόζειν , τῶν κεν κατὰ | ||
| κακόν ἐστιν πουλύποδός μοι , τέκνον , ἔχων νόον , Ἀμφίλοχ ' ἥρως , τοῖσιν ἐφαρμόζου τῶν κεν κατὰ δῆμον |
| δόξαν . ἀμείβου δὴ τὸν ἄνδρα εὐφημίαις καὶ δίδασκε τὴν φιλτάτην Ἄγκυραν , τίς οὑτοσὶ τοὺς λόγους καὶ τὰ τῶν | ||
| προσφιλεῖς φρένας : στερηθῆναι : † ἢ πρὶν σὲ τὴν φιλτάτην καταλῦσαι τὴν σωφροσύνην : ταύτην γὰρ φρένας ὠνόμασεν : |
| ἀλλὰ καὶ ποτῶν . πολλῷ δ ' ἧϲϲον ἐπὶ τὴν πρόϲθεϲιν ἰτέον , ἐπεὶ τήν γε ἀφαίρεϲιν ὅλωϲ ἀφελεῖν πολλαχοῦ | ||
| τοῦ ϲώματοϲ ῥῶϲιν ὑπὸ τῆϲ δυνάμιοϲ καὶ ἐϲ τὴν τούτου πρόϲθεϲιν ὑπὸ τῆϲ θρέψιοϲ . οἶνοϲ γὰρ ὠκὺϲ μὲν ἐϲ |
| ὁρᾶις , γέρον . οὗτος μὲν οὐδ ' ἂν τὴν γνάθον πλήσειέ μου . ναί : δὶς τόσον πῶμ ' | ||
| , ὁ δ ' ἐγκάψας τὸ κέρμ ' εἰς τὴν γνάθον ἐρίν ' ἀπέδοτο σῦκα πωλεῖν ὀμνύων . οἴνου γεραιοῖς |
| στοχασμῶν γὰρ ὑποπίπτει τῷ ὅρῳ : διὸ προσήκασθαι τὴν τοιαύτην πλάσιν οὐκ εὔλογον : υἱὲ , Καρπωνιανὲ τιμιώτατε : καὶ | ||
| , ἃ δ ' αὖ Σωκράτης , αὐτὸ τοῦτο κατὰ πλάσιν , ἐγγυτάτω τοῦ φυσιολογικοῦ . καὶ μὴν ἐν οἷς |
| ῥίψασπις ἦν ὁ Κλεώνυμος . εἶχον δὲ καὶ οἱ ἥρωες πανοπλίαν : ⌈ καὶ δῆλον ἐκ τῶν Δαιταλέων . Γ | ||
| ἐκεῖνος τοίνυν ὁ Θερσίτης ὁ τοιοῦτος εἰ λάβοι τὴν Ἀχιλλέως πανοπλίαν , οἴει ὅτι αὐτίκα διὰ τοῦτο καὶ καλὸς ἅμα |
| εἰσπηδήσας εἰς τὸ διδασκαλεῖον ἐξήρπασε τῶν χειρῶν τοῖς ὀδοῦσι τὴν δέλτον , καὶ ὁ Γέλων ἐξαναστὰς τοῦ θάκου ἐδίωκεν αὐτόν | ||
| στρατοπεδεύοντι περὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν Ποπίλιος παρὰ Ῥωμαίων πρεσβευτὴς ἧκε φέρων δέλτον , ἐν ᾗ τάδε ἐγέγραπτο , μὴ πολεμεῖν Πτολεμαίοις |
| κάκ ' ἔμμαθεν , οὐκ ἐθελήσει ἔργον ἐποίχεσθαι , ἀλλὰ πτώσσων κατὰ δῆμον βούλεται αἰτίζων βόσκειν ἣν γαστέρ ' ἄναλτον | ||
| πτωχὸς δὲ ὁ δι ' ἔνδειαν τῶν πρὸς τὴν τροφὴν πτώσσων , ὡς Ὅμηρος : ἀλλ ' ἐπειδὴ οὖν ἔργα |
| μὴ ῥαγῇ τὰ πῦα ἐς τὰ στήθεα , αὐτὸς ἑωυτὸν θεραπευέτω ἡσυχίην ἔχων τῷ σώματι ὡς μάλιστα καὶ τὰ ξύμφορα | ||
| φυγὴν προτρεπόντων ἀκινδύνως ἐλθεῖν . Πρὸ τῶν κινδύνων ὁ στρατηγὸς θεραπευέτω τὸ θεῖον : θαῤῥῶν γὰρ ἐν τοῖς κινδύνοις ὡς |
| μοι , τέκνον , ἔχων ἐν στήθεσι θυμόν , τοῖσιν ἐφαρμόζου , ⌊ τῶν κεν κατὰ δῆμον ἵκηαι ⌋ . | ||
| τέκνον , ἔχων νόον , Ἀμφίλοχ ' ἥρως , τοῖσιν ἐφαρμόζου , τῶν κεν κατὰ δῆμον ἵκηαι . . Νεοττοῦ |
| , αἰθέρα Διὸς δωμάτιον , ἢ χρόνου πόδα , ἢ φρένα μὲν οὐκ ἐθέλουσαν ὀμόσαι καθ ' ἱερῶν , γλῶτταν | ||
| , τέχνασμα . Μὴ τὰ πελώρια μέτρα γύης ὑπὸ σὴν φρένα βάλλου : οὐ γὰρ ἀληθείης φυτὸν ἐν χθονί ἐστιν |
| δὲ ἀρκέϲει ἁπλῆ , ϲμικρή , ϲτύμματα μὲν ἐϲ τὴν ὑπερώην , καὶ τάδε ψυχρά . ἐπὶ γὰρ τοῖϲι θερμαίνουϲι | ||
| ἀραιώϲιοϲ . ἴϲχεταί κοτε διὰ ῥινῶν αἱμορραγίη ξυνήθηϲ , ἐϲ ὑπερώην δὲ τρεπομένη ἀναγωγῆϲ φανταϲίην παρέχει . ἢν ὦν ἀπὸ |
| ἐξισοῦσθαι . ἄναλτον ἀπλήρωτον : “ βούλεται αἰτίζων βόσκειν ἣν γαστέρ ' ἄναλτον . ” ἀναγνούσῃ οἷον ἀναγνωρισάσῃ : “ | ||
| καὶ συνεχῶς στρέφω , οἷον ” ὡς δ ' ὅτε γαστέρ ' ἀνὴρ / ἐμπλείην κνίσης τε / αἰόλλῃ ” |
| . διὰ γὰρ τοῦ κόρου , φησὶ , προσείληφε τὴν ἄτην , ἀδυνατήσας κατασχεῖν τὴν εὐδαιμονίαν . τίκτει τοι κόρος | ||
| ] συνίζησις . μεγάλῳ . μέγαν : ἤτοι εἰς μεγάλην ἄτην περιφραστικῶς . καθημένην . ἰδίαν . τὴν Ἦλιν . |
| πείρας ποιουμένων . Κᾶρες γὰρ ἐμισθοφόρησαν πρῶτοι . Ἄλλοι τὴν παροιμίαν τιθέασι ἐπὶ τῶν εὐκαταφρονήτων : φασὶ γὰρ τοὺς Κᾶρας | ||
| καὶ συγκατατίθεσθαι . αἶνος δʹ : ἔπαινον . γνώμην . παροιμίαν . καὶ πόλιν . αἴνυσθαι βʹ : τὸ αἴρεσθαι |
| οἰκοδομίαν ? ? , οἷον οἰκοδομικήν , τεκτονικήν ? , χαλκευτικήν , ζωγραφικὴν καὶ ? τὰς τοιαύτας ? . [ | ||
| τῶν ἀπὸ σεμνῶν εἰς εὐτελῆ μεταβαινόντων οἷον ἀπὸ γραμματικῆς εἰς χαλκευτικήν . Ἀργυρὰν λιμόν : τοῖς ἀπειθοῦσιν ὁ Ἀπόλλων ἠπείλησε |
| διαβρώϲιοϲ , ξὺν βηχὶ πολλῇ ξανθὸν κατακορέωϲ , ἀφρῶδεϲ , ϲτρογγύλον , ὡϲ ἄλλην ἄλληϲ ἀναγωγὴν διακεκρίϲθαι : ἀλλὰ καὶ | ||
| : ὑπ ' ἀϲαρκίηϲ γὰρ οὔτε τὴν περιτένειαν οὔτε τὸ ϲτρογγύλον ἴϲχουϲι . διὰ τόδε καὶ ὄνυχεϲ γρυποί : ἥδε |
| δῆτ ' ὦ θεοί . κέρασον ἄκρατον : εὐφρανεῖ τὴν νύχθ ' ὅλην ἐκλεγομένας ὅ τι ἂν μάλιστ ' ὀσμὴν | ||
| οὐδ ' ὡς ὅταν μάλισθ ' ὑπό του ληκώμεθα τὴν νύχθ ' , ἕωθεν σκόροδα διαμασώμεθα , ἵν ' ὀσφρόμενος |
| τοῖς λόγοισιν ὠιόμην : ὃν νῦν παρῆκα δεσπόταις πεπεισμένος : ἀεροβατεῖν γάρ φασι καὶ τὴν εἰκόνα τὴν παντόμορφον κοσμικαῖς ἐξουσίαις | ||
| Ἀριστοφάνους κωμῳδίᾳ , Σωκράτη τινὰ ἐκεῖ περιφερόμενον , φάσκοντά τε ἀεροβατεῖν καὶ ἄλλην πολλὴν φλυαρίαν φλυαροῦντα , ὧν ἐγὼ οὐδὲν |
| τὴν διάθεσιν τῆς ψυχῆς σημαίνει , τὸ δὲ προλέγειν τὴν προφορὰν αὐτὴν τῶν λεγομένων ἣν ποιούμεθα ἀλλήλοις ἀνακοινούμενοι τὰ πράγματα | ||
| ἀγαθῶν εἰς ἀεὶ καρπούμενος . ἀλλὰ μετανάστηθι κἀκ τοῦ κατὰ προφορὰν λόγου , ὃν πατρὸς οἶκον ὠνόμασεν , ἵνα μὴ |
| , φίλων τε μέμψιν κεἰς θεοὺς ἁμαρτάνειν Σκυθιστὶ χειρόμακτρον ἐκκεκαρμένος τοίαν Πέλοψ ἴυγγα θηρατηρίαν ἔρωτος , ἀστραπήν τιν ' ὀμμάτων | ||
| . ἀριθμητικὰ μέν , ὅκκα ἔωντι τρεῖς ὅροι κατὰ τὰν τοίαν ὑπεροχὰν ἀνὰ λόγον : ὧι πρᾶτος δευτέρου ὑπερέχει , |
| . ἀπόλοιο , φησὶ , παρὰ γνώμην μου εὐεργετῆσαί με θελήσασα , καὶ πᾶς ἄλλος ταὐτά σοι δρῶν καὶ προθυμούμενος | ||
| πᾶν σῶμα , ἵνα μὴ ὕλη καὶ τῆς τούτου συστάσεως θελήσασα ἀποστῆναι διαλυθῇ εἰς τὴν ἑαυτῆς ἀταξίαν : ὅτε γὰρ |
| Τῆς δὲ φιλίας εἶναι γνωριμότητα μέν , φιλίαν ἐγνωσμένων : συνήθειαν δέ , φιλίαν συνειθισμένων : ἑταιρίαν δέ , φιλίαν | ||
| λέγειν , ἀποστεροῦν με τῶν συγγεγενημένων καὶ συντεθραμμένων γραμμάτων , συνήθειαν ᾤμην καὶ οἰστὸν ἦν μοι τὸ ἄκουσμα καὶ οὐ |
| . Ἤδη δ ' Αἰήτῃ ὑπερήνορι πᾶσί τε Κόλχοις Μηδείης περίπυστος ἔρως καὶ ἔργ ' ἐτέτυκτο : ἐς δ ' | ||
| Ἀρίστωνος , χρόνον μέν τινα ἐφόρει αὐτὸν ἡ γυνὴ μάλα περίπυστος οὖσα , μετὰ δὲ ταῦτα παραπλήσιον αὐτῆι πάθος συνέβη |
| ᾖ καὶ δένδρα . Οἶδα ὃ καλεῖς τὴν περὶ ἐμοῦ φήμην : οὐκ ἀνθρώπους χιλίους ἢ μυρίους ἢ δὶς τοσούτους | ||
| κατὰ κλέος , ὃ πρὶν ἄκουον : κατὰ τὴν διαδεδομένην φήμην . ἀρθμόν : φιλίαν . ἀρθμόν : συμβίβασιν . |
| . Ἔνδησον , ὦ βέλτιστε , τῷ ξένῳ καλῶς τὴν ἐμπολὴν οὕτως ὅπως ἂν μὴ φέρων κατάξῃ . Ἐμοὶ μελήσει | ||
| . ἐμπολή τὰ φορτία Ἀττικοί , ὡς Ἀριστοφάνης “ τὴν ἐμπολὴν ὅπως μὴ καὶ φέρων κατάξῃ . ” τὸ δὲ |
| ἐὰν ἕν τι θεώρημα προσλάβῃ : οὐ γὰρ δήπου τὴν ἐξαρίθμησιν τῶν θεωρημάτων ἑκάστης τέχνης ἐπίσταταί τις , ὥστε ἀπαριθμησάμενος | ||
| κόνις τε . ἀπὸ δὲ τούτου ποιεῖται τὴν τῶν ζῴων ἐξαρίθμησιν καὶ τὰ ἰδιώματα τῶν πληγῶν καὶ τὰ συμβαίνοντα πάθη |
| ὠτός , ὡς πατὴρ ἀποθνῄσκων : ἔμελλε γάρ σοι πᾶσαν ἐντολὴν δώσειν , ἀρχὴν τοσαύτην πῶς λαβοῦσα τηρήσεις . σὺ | ||
| οὕτως ἁπλῶς διακονῶν τῷ θεῷ ζήσεται . φύλασσε οὖν τὴν ἐντολὴν ταύτην , ὥς σοι λελάληκα , ἵνα ἡ μετάνοιά |
| ἀριστᾶν ἁρμόττει ψυχρὸν τοσοῦτον ὅσον ἔσται πρὸ τοῦ δειλινοῦ γυμνασίου καταπέψαι δυνατός . ὄψον δ ' ἕξει λάχανον ἑφθὸν ἢ | ||
| ἀλαζονείᾳ . ὑγιῶς δὲ τῇ τροπῇ διόλου ἐχρήσατο , τῷ καταπέψαι τὸν κόρον ἐφαρμόσας . διὰ γὰρ τοῦ κόρου , |
| βοός . Τάνδε κατ ' εὔδενδρον στείβων δρίος εἴρυσα χειρὶ πτώσσουσαν βρομίας οἰνάδος ἐν πετάλοις , ὄφρα μοι εὐερκεῖ καναχὰν | ||
| ἱστάναι κρατῆρας , ἄλλην δ ' ἄλλος ' εἰς ἐρημίαν πτώσσουσαν εὐναῖς ἀρσένων ὑπηρετεῖν , πρόφασιν μὲν ὡς δὴ μαινάδας |
| Μοῦσαν πρῶτον λαμβάνει εἰς Α λήγουσαν καὶ τελευταῖον ἐπάγει τὴν αἰδῶ εἰς Ω μέγα περατουμένην : ὡσαύτως καὶ ἐπὶ τῶν | ||
| θεάσασθαι γυμνήν ; ἅμα δὲ χιτῶνι ἐκδυομένῳ συνεκδύεται καὶ τὴν αἰδῶ γυνή . πάλαι δὲ τὰ καλὰ ἀνθρώποις ἐξεύρηται , |
| τὰ ἀπὸ τῆϲ ἀναπνοῆϲ κακά . Περὶ τῶν κατὰ τὴν κιονίδα παθῶν . Τὸ ἀπὸ τῆϲ ὑπερώηϲ ἐκκρεμὲϲ ϲῶμα ϲτερρὸν | ||
| ἄμφω γὰρ χονδρώδεα καὶ ἀξύμφυτα . Θεραπεία τῶν κατὰ τὴν κιονίδα παθῶν . Τῶν παθέων ὁκόϲα ἀμφὶ τὴν κιονίδα γίγνεται |
| συνεόρταζον ἄνθρωποι ταῖς οὐρανίαις δυνάμεσιν . εἰ γάρ τις τὴν μοῦσαν ἐκείνην , τὴν ἐκ παντὸς στόματος ὑφ ' ἓν | ||
| ? [ δ ' ὀμφὴν ὁ ] λύρᾳ συνετὴν [ μοῦσαν ] ἀείσας ? ? ? θεσμῴδησεν ? [ ] |
| ἐκκοπεὶς ἐν μάχῃ τὸν ἕτερον ὀφθαλμὸν ἐκ τῶν νεωτέρων , μορφήν τε κάλλιστος ἀνθρώπων καὶ ψυχὴν ἄριστος . οὗτος ἀδελφιδοῦς | ||
| , καθάπερ τὸ μέλαν τῷ λευκῷ , τὴν ἐναντίαν ἔχειν μορφήν : εἰ δὲ μὴ ἐναντίον , αὐτὸ τοῦτ ' |
| γὰρ , φησὶν , ἐγγράφου ταῖς σαῖς διανοίαις τὴν σὴν πολύστροφον πλάνην , ὅταν περάσῃς τὸν ποταμὸν τὸν Τάναϊν : | ||
| πολυειδέα : πολλοὺς ἀνθρώπους ἔχοντα , ποικίλον . ποικιλοδίνην : πολύστροφον . Τοίδ ' : οἱ γεννήτορες , οὗτοι , |
| καὶ καρτερίᾳ περιεγένετο . καὶ ἐν ἑκατέρῳ τῶν προοιμίων τὴν Μοῦσαν παρακαλεῖ , ἵνα θειοτέραν καὶ μείζονα τὴν δόξαν τῶν | ||
| γὰρ ἀρχὰ δέξατο ναυτιλίας : ὁ λόγος ἐρωτηματικὸς πρὸς τὴν Μοῦσαν : τίς γὰρ ἀρχὴ τοῦ πλοῦ ; ποῖος δὲ |
| προσομιλήσηι , τοῖος ἰδεῖν ἐφάνη . νῦν μὲν τῆιδ ' ἐφέπου , τοτὲ δ ' ἀλλοῖος χρόα γίνου . κρέσσων | ||
| θεωρίας καὶ πράξεως οὐκ ἔστιν τέχνη ; Ταύτῃ μοι λέγοντι ἐφέπου . Λέξω δὲ οὐκ ἐμαυτοῦ λόγον , ἀλλὰ ἐξ |
| τῶν ἁγίων ἐντολῶν τοῦ θεοῦ , διὰ τὴν κακίαν καὶ ἁμαρτίαν τὴν πληθύουσαν ἐν αὐτῷ ἤδη ἂν ἐκλελοίπει . Καὶ | ||
| εἰς τὸν αὐτὸν δαίμον ' ἦλθε : εἰς τὴν αὐτὴν ἁμαρτίαν : καὶ γὰρ παρανόμως ἐφόνευσε . πλέον δὲ τοῦτο |
| τὴν πόλιν , ἐὰν ἀπόσχωνται τοῦ τῶν πολεμίων βασιλέως , νοήσας τὸν χρησμόν , ἀναλαβὼν ὑλοτόμου ἐσθῆτα καὶ ἐντυχὼν τοῖς | ||
| οὐδ ' ἂν ἐκπλαγείης Δεινὸν ἀπ ' ἀκροτάτης κορυφῆς νεύοντα νοήσας οὐδὲ μορμολύττεταί σε ἀνὴρ σιδηροῦς φανταζόμενος , ὃν καὶ |
| λόγοι . ὁ δὲ σῖγα νόον : ὁ δὲ κατὰ σιγὴν πράττων καὶ ἐν ἑαυτῷ κρύπτων τὸ συμφέρον , οὗτος | ||
| , ἣν τὸ μὴ λαβεῖν σου γράμματα ἐποίει , τὴν σιγὴν δὲ ἔλυε τὸ λίαν ἐπιθυμεῖν εἰ μὴ ἄλλην , |
| κρείττονος ἢ τέχνῃ λαβεῖν . λίην γὰρ κατὰ κόσμον Ἀχαιῶν οἶτον ἀείδεις . οὐδὲ τοῦτο πάρεργον , οὐδ ' εἰκῆ | ||
| ἐθέλῃσιν ἑκάστῳ . τούτῳ δ ' οὐ νέμεσις Δαναῶν κακὸν οἶτον ἀείδειν : τὴν γὰρ ἀοιδὴν μᾶλλον ἐπικλείους ' ἄνθρωποι |
| . δύναμιϲ μὲν γὰρ φύϲιοϲ ὑγείαν τίκτει , ἀϲθένεια δὲ νοῦϲον . ἀπίτω ὦν ἐϲ ἀνάληψιν ὁ νοϲέων , πεφυκόϲι | ||
| , τὰ πολλὰ περιγίγνεται ὁ ἄνθρωποϲ . φέρει δὲ τὴν νοῦϲον ὥρη μὲν χειμὼν μάλιϲτα πάντων , δεύτερον φθινόπωρον , |
| οἱ τῆς ἀνάνδρου καὶ διεσκατωμένης τρυφῆς ὑφ ' ἡδοναῖσι σαχθέντες κέαρ πονεῖν θέλοντες οὐδὲ βαιά – ˘ – θέλω τύχης | ||
| καὶ ἀντιστροφῆς παράγραφος . μέλει φόβῳ δ ' οὐχ ὑπνώσσει κέαρ : φησὶν ὁ χορός : μέλει ἡ ψυχή μου |
| , οἶμαι , ἕλοιτο τὴν περὶ οὔρων πραγματείαν τὰ μέγιστα λυσιτελοῦσαν ἐς τὴν τῶν κατεχόντων παθῶν διάγνωσιν . Ταῦτά τοι | ||
| τὴν τέχνην ᾖ καὶ πᾶσαν μὲν ἀφορμὴν λόγων εἰς ἰατρικὴν λυσιτελοῦσαν καθορῶν πλήρη λόγων τε καὶ παιδεύσεως , καὶ μάλιστα |
| , ἡσυχίαν ἄγειν ἠγάπησεν . Ἡκέτω δὲ ἡμῖν εἰς μέσον τυφλὸς ὁ παῖς περὶ οὗ ὁ λόγος , χειραγωγούμενος τῷ | ||
| τεκμαίρεσθαι τοῖς τοιούτοις , τί ἂν πάθοι τις , εἰ τυφλὸς ὢν ἐπιθυμοίη φιλοσοφεῖν ; τῷ διαγνῷ τὸν τὴν ἀμείνω |
| ὁ πᾶς στόλος ἐπεξεχώρει , καὶ παρῆν ὁμοῦ κλύειν πολλὴν βοήν : Ὦ παῖδες Ἑλλήνων , ἴτε , ἐλευθεροῦτε πατρίδ | ||
| μᾶλλον : ἢ οὐκ ἠκούσατε Αἴαντος , οἵαν τήνδε θωύσσει βοήν ; Ἰώ μοί μοι . Ἁνὴρ ἔοικεν ἢ νοσεῖν |
| ἐγράφη , τοὺς χρόνους ἀναλογισαμένῳ . εἰ γὰρ ὀγδοηκονταετῆ γενόμενον θήσει τις τελευτῆσαι Λυσίαν ἐπὶ Νίκωνος ἢ ἐπὶ Ναυσινίκου ἄρχοντος | ||
| ἦν πράξας . Τὰ δὲ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους θήσει ὁ κατήγορος οὐχὶ τὸ ἀδίκημα ἀφηγούμενοςπρόδηλον γὰρ τοῦτο καὶ |
| ἐνέργειαν καὶ κακοπάθειαν λέγει ὁ ποιητὴς , οὐδέποτε δὲ τὴν ἀλγηδόνα . . . . . . δ . ι | ||
| τὸ μὲν σίνος ἅπαξ διατιθέναι καὶ μὴ διατείνουσαν ἔχειν τὴν ἀλγηδόνα , τὸ δὲ πάθος ἤτοι συνεχῶς ἢ ἐπιληπτικῶς τοῖς |
| ξύμφορον ἐπὶ τοῖσι μακροῖσι νουσήμασιν . Τὰ ἀσθενέστερα σιτία ὀλιγοχρόνιον βιοτὴν ἔχει . Κεδμάτων , τὰς ἐν τοῖσιν ὠσὶ φλέβας | ||
| λέχριος στὰς ἐλιχμήσατο στολήν , προφανῶς τοῦτο διδάσκων , Ἀποδύσῃ βιοτὴν ὅσον οὔπω . διὸ καί οἱ ταχέως ἦλθε μόρος |
| προθήσομεν δέλεαρ , ὃ μήτε πημανεῖ γευσαμένους μήτε ὕπουλον καὶ δολερὰν ἕξει τὴν ἡδονήν , ἀλλὰ προσέξεται ἀβλαβῶς καὶ γοητεύσει | ||
| τοῦ κακοῦ καὶ τῶν φαρμάκων οὐ δυνηθέντων , κακοήθη καὶ δολερὰν τὴν θεραπείαν γεγονέναι . Καὶ τὰ μὲν τῆς γυναικός |
| : τὰ ἄλογα κάλλιόν εἰσιν παρὰ τὸν ἄνθρωπον , ὅτι κόλασιν οὐκ ἔχουσιν : ἡμᾶς δὲ ἔλαβες καὶ εἰς κρίσιν | ||
| ἐξώλλυντο , ὕδωρ δ ' ὑπερεῖχε γενείου . τίνα δὲ κόλασιν ὑπέμενον Ἀθήνησιν οἱ μὴ λύσαντες τὸν προτεθέντα γρῖφον , |
| τεύξῃ τούτων ὧν ἐρᾷς , καὶ ἐπὶ τὴν θεράπαιναν τὴν Παλαίστραν ἤδη ἀποδύουτῆς γὰρ γυναικὸς τοῦ ξένου καὶ φίλου πόρρω | ||
| ἑώρων ὄνον , φωνὴν δὲ ἀνθρώπου ἐς τὸ μέμψασθαι τὴν Παλαίστραν οὐκέτι εἶχον . τὸ δὲ χεῖλος ἐκτείνας κάτω καὶ |
| μεταλλάσσοντα τὴν ἰδέην μηδὲ γίνεσθαι παντοῖον , ἀλλ ' ἢ ὥρην τινὰ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἢ τῆς ἡλικίης τῆς τοῦ ἀνθρώπου | ||
| ἐσθῆτα δὲ ἐνείσθω κούφην καὶ μαλθακήν : καὶ γαλακτοποτεέτω τὴν ὥρην καὶ ὀῤῥοποτεέτω πέντε καὶ τεσσαράκοντα ἡμέρας . Ταῦτα ἢν |
| συνθέντες δ ' αὐτὰ ἰδίως καὶ περιττῶς , πολλὴν τὴν ἀφροδίτην τῷ λόγῳ περιέθηκαν . καὶ σχεδὸν ἀνάλογόν τι πεπονθέναι | ||
| γόης καὶ φαρμακίς , καὶ ὅτι δεινῶς ἀκόλαστος ἦν καὶ ἀφροδίτην παράνομον ἐνόσει , καὶ ταῦτα ἐς ἀκοὴν τὴν ἐμὴν |
| ἔσαν Ταλαοῦ παῖδες , βιασθέντες λύᾳ . κρέσσων δὲ καππαύει δίκαν τὰν πρόσθεν ἀνήρ . ἀνδροδάμαντ ' Ἐριφύλαν , ὅρκιον | ||
| μοι . ὤιμωξα κἀγὼ πρὸς τέκνων χειρουμένης . νέμει τοι δίκαν θεός , ὅταν τύχηι . σχέτλια μὲν ἔπαθες , |
| οἱ μὲν γλωσσογράφοι ταῖς θριξὶν ἀγαλλόμενε : κέρα γὰρ τὴν τρίχα λέγεσθαι . ὁ δὲ Ἀρίσταρχος κυρίως ἀκούει τὸ τοῦ | ||
| δεικνύμενος Αἰακόν τε ἄγων εἰς ἀκμὴν καὶ νεότητα δευτέραν καὶ τρίχα τὴν ταύτης , ἣν παρ ' Ὁμήρου λαβὼν ἡμῖν |
| . διαγιγνώϲκονται δὲ αὗται καὶ κατὰ τὴν ὀϲμὴν καὶ τὴν γεῦϲιν . ἀλλὰ καὶ ἀναπτύξαϲ τὴν κοιλίαν εὑρήϲειϲ ἐν αὐτῇ | ||
| χυλοῦ ἔϲτω φειδώ : οὐ γὰρ εὔπεπτον οὐδὲ προϲηνὲϲ ἐϲ γεῦϲιν : χρὴ δὲ τουτέοιϲι ἥκιϲτα πάντων δύϲπεπτα διδόναι . |
| τῆϲ ψυχῆϲ , τοῦ ϲτομάχου ἐνδιδόντοϲ , εἶναι δεῖ τὴν πάθην : οἱ δὲ δὴ ἄνθρωποι οὐκ εἰδότεϲ τὰ ξυμπαθέα | ||
| δὲ Ἀμφιάρεῳ , πυθόμενος αὐτοῦ τήν τε ἀρετὴν καὶ τὴν πάθην , ἀνέθηκε σάκος τε χρύσεον πᾶν ὁμοίως καὶ αἰχμὴν |
| σαίνουσα καὶ ὑποθέλγουσα κατὰ τὴν ἀρχὴν ἐμβιβάζει τὸν ἄνθρωπον εἰς παγίδα , ἤτοι εἰσάγει αὐτὸν εἰς κίνδυνον . διὸ οὐκ | ||
| σαίνουσα καὶ καταθέλγουσα κατὰ τὴν ἀρχὴν ἐμβιβάζει τὸν ἄνθρωπον εἰς παγίδα , ἤτοι εἰσάγει εἰς κίνδυνον . διὸ οὐκ ἔστιν |
| συλλαβὰς . . . . . τῷ Η παραληγόμενα τὸ αἰζηός ἐστὶν ὀξυνόμενον . τὸ γὰρ παληός καὶ ἀρχῆος κατὰ | ||
| αἰετός , ὅθεν ἀναλογώτερον οὕτως Ὠρίων . . . . αἰζηός : ὥσπερ ἀπὸ τοῦ Αἰτωλός , γράφεται δὲ τὸ |
| λύπην μεταβληθῆναι εἰς ὄρνιν : καὶ ἡ μὲν Πρόκνη εἰς ἀηδόνα μετεβλήθη ὡς καὶ ἡ Φιλομήλα εἰς χελιδόνα : πρὸς | ||
| εἶδον οὔτε κερκώπην , γύναι , οὐ κίτταν , οὐκ ἀηδόνα , οὐ τρυγόνα , οὐ τέττιγα . ἤσθιον δι |
| ὠκεανὸν οὐκ ἤνεγκαν οἱ ἐν Βαβυλῶνι οὕτω πόρρω οὖσαν τὴν ἀπειλήν . Ἀλλ ' ὅθεν δεῦρο ἐξετραπόμεθα , ὡς ἄρα | ||
| καὶ στάσιν , ὅπως πάλιν στασιάσωσιν ʃ ἢ κατ ' ἀπειλήν . ʃ τρία εἴδη ὀλιγωρίας , καταφρόνησις , ἐπηρεασμὸς |
| κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσιν , ὃς χρυσὸν φιλέει μὲν ἐνὶ φρεσίν , ἄλλο δὲ εἴπῃ . Οὐκοῦν τὸν Κάνθαρόν σοι | ||
| ἀφανῆ τόπον κατάκειται . κεύθει : κρύπτει , ἔχει . φρεσίν : ἔμφυτον γνῶσιν δῆλον . Λείπεθ ' : καταλιμπάνεται |
| σκυτοτόμου υἱὸς πρὸς Ἁρμόδιον τὸν τοῦ παλαιοῦ Ἁρμοδίου ἀπόγονον εἰς δυσγένειαν αὐτῷ λοιδορούμενον ἔφη τόδε . Τὸ Φρυνίχου πάλαισμα : | ||
| τί δὴ τοῦτον ὤνησεν ἡ εὐγένεια τὴν ἐν τῇ ψυχῇ δυσγένειαν ἐπιδειξάμενον ; ἣν καὶ ὁ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἔφορος |
| τε μέγεθος τοῦ ἀγῶνος ἡλίκον ἦν τούτῳ , καὶ ὡς ἠπορεῖτο οὗτος , καὶ ἐλεῶν αὐτόν , προσαγαγὼν πρὸς τὴν | ||
| ἡ δύναμις καὶ ἐχωρίζετο τῆς μάχης , καλῶς ἂν τοῦτο ἠπορεῖτο . ἀλλ ' οὐ τὴν δύναμιν ἐμερίσαμεν , τὸ |
| τῆς δὲ δευτέρας πολλαχοῦἐξέστη ” ” γάρ φησιν „ Ἰσαὰκ ἔκστασιν μεγάλην , καὶ εἶπε : τίς οὖν ὁ θηρεύσας | ||
| μεταδιώκειν καὶ τρυφηλὸν βίον καὶ πολεμικοῖς ἀγῶσι μήπω προγυμνασθέντα , ἔκστασιν ἡμῖν ἐνεποίει καὶ φρίκην . Πλὴν ὅτι τοῖς λογισμοῖς |
| αὐτὸ πόρρωθεν ὁρῶν ὑπολάβῃς . καὶ ἅμα ἐκέλευσε τὴν Φρόνησιν συμπαροῦσαν ἐπιδεικνύναι τὰ ἕκαστα καὶ ἐξηγεῖσθαι . ἐδείκνυεν οὖν ἐκείνη | ||
| τοις τοίνυν ἅπασαν ἀφθονίαν δέδωκεν οὐκ ἀπεσπασμένην τῶν πραγμάτων ἀλλὰ συμπαροῦσαν . πάντα τε δὴ ταῦτα ζηλωτὰ τοῦ συγγραφέως , |
| φερέμεν δύναται , βαρύθει δέ θ ' ὑπ ' αὐτῆς ἐγκύρσας ἄτῃσιν : ὁδὸς δ ' ἑτέρηφι παρελθεῖν κρείσσων ἐς | ||
| φερέμεν δύναται , βαρύθει δέ θ ' ὑπ ' αὐτῆς ἐγκύρσας ἄτῃσιν : ὁδὸς δ ' ἑτέρηφι παρελθεῖν κρείσσων ἐς |
| αὖ τὴν μὲν ἐγγὺς τοῦ ὄντος εἶναι , τὴν δὲ ἀπουσίαν ἐκείνου : καὶ οὕτως οὐκ ἐκ τοῦ ἁπλῶς μὴ | ||
| ' ἀπειλῶν , τὰ δ ' ἡμᾶς διαβάλλων καὶ τὴν ἀπουσίαν τὴν ἡμετέραν , τρέψηται καὶ παρασπάσηταί τι τῶν ὅλων |
| ἱμερόεν ] τελέσας [ καὶ ] συμπόταις ἄνδρεσσι πέμπειν [ Αἴτναν ] ἐς ἐύκτιτον , εἰ καὶ [ πρόσθεν ] | ||
| παρ ' Ἀπόλλωνος Σικυωνόθε , Μοῖσαι , τὰν νεοκτίσταν ἐς Αἴτναν , ἔνθ ' ἀναπεπταμέναι ξείνων νενίκανται θύραι , ὄλβιον |
| μιν ἄψορρον προσέφην δολίοις ' ἐπέεσσι : νέα μέν μοι κατέαξε Ποσειδάων ἐνοσίχθων , πρὸς πέτρῃσι βαλὼν ὑμῆς ἐπὶ πείρασι | ||
| ἐτίναξε : ἐξέβαλεν , ἐξεκένωσεν , ἐξετίναξε διέσεισε συνερραθάγησε : κατέαξε , συνέθλασε , συνέτριψε . ῥάθαγός ἐστιν ὁ κτύπος |
| τὴν ἄρχουσαν ἐκτείνων κλιτικῶς τὸν δεύτερον ἀόριστον ποιεῖ , δώσω ἔδων , θήσω ἔθην , ἥσω ἧν . Δυϊκά . | ||
| πεσοῦσαι . . . . † προίκιον ἐκδακερος † εἶδαρ ἔδων . μὴ πρῶκα σιτίζεται : πρὼξ εἶδος βοτάνης , |
| δή τιν ' ἐφθέγγετο πρὸς αὐτούς : ὁρᾶτε τήνδε τὴν Σφίγγα καὶ τὸν ἄνδρα τὸν ὑπ ' αὐτῆς : τοιαῦτά | ||
| αὐτῷ φασιν ἀνῃρῆσθαι . ἀνελεῖν δὲ αὐτὸν οὐ μόνον τὴν Σφίγγα , ἀλλὰ καὶ τὴν Τευμησίαν ἀλώπεκα , ὡς Κόριννα |
| ὡσαύτως δὲ καὶ τῇ γυναικὶ ἡ θέρμη ἐξαΐσσει πρὸς τὴν γονὴν τοῦ ἀνδρὸς , ἔπειτα λήγει . Ἧσσον δὲ πολλῷ | ||
| ὡς οὖν ἔλεγε Σωκράτης εὔχεσθαι δεῖν μουσικὴν τὸν μανθάνοντα καὶ γονὴν παίδων τὸν γαμοῦντα , οὕτω καὶ Ἡσίοδος καρπῶν γονὴν |
| δῶκε ? ? δὲ παιδὶ ? [ ] ? [ φίλωι ] ? θαλερὴν ? [ ] ? ? [ | ||
| ? μάτηρ παῖδ ? ' ἀγαπατὸν ? ] χρόνιον ἰδοῦσα φίλωι κόλπωι ] ? ? πτέρυγας ἀμφέβαλεν ὄμματα κλήισας ἐν |
| τοῦ πράγματος τὰ τοιαῦτα , ἀλλὰ τοῦ συμπεράσματος μόνον . ἐξοριστέον οὖν ἅπαντα μὲν τὰ τοιαῦτα , μάλιστα δὲ τὸ | ||
| σωθῆναι καὶ τοῖς ἰατροῖς μαθεῖν , ὅτῳ τρόπῳ τὸ πάθος ἐξοριστέον . Εἰ καὶ μηδὲν ἡμῖν τοῖς ἔργοις βεβοηθηκὼς γράμματα |
| . οὕτως ἡ πηγὴ ὠνομάζετο . φιλῶν . . Ταῦτα νόῳ ] ἀντὶ τοῦ εὐμενῶς δεξάμενος ταῦτα , ἐθελήσαις πράττειν | ||
| ἀντὶ τοῦ “ κερδαλέον καὶ συνετόνκαὶ ” Ὅμηρος “ κλέπτε νόῳ ” , παραλογίζου , ἢ “ μυστηριακώτατον ” : |
| Δία τὸ γένος ἀνῆγον . σύνθεσιν ταύταν : ταύτην τὴν συνθήκην τῶν ὅρκων καὶ τῆς βασιλείας πρὸς ἑαυτοὺς ἐπαινέσαντες διεχωρίσθησαν | ||
| Καίσαρος καὶ ἀγνοίᾳ τοῦ ἀκριβοῦς : οὐ γάρ πω τὴν συνθήκην ἑώρων οὐδὲ ἐπὶ ὅσοις . ὁ δὲ δῆμος ἐθορυβεῖτο |
| μὲν ἐπιγονατίδα , τινὲς δ ' ἐπιγουνίδα , τινὲς δὲ μύλην . Ὑπὸ τῶν ὀλίγον ἔμπροσθεν εἰρημένων ἀποφύσεων ἐπὶ τοῖς | ||
| Ταΰγετον ὀνομάζουσιν Ἀλεσίας χωρίον , Μύλητα τὸν Λέλεγος πρῶτον ἀνθρώπων μύλην τε εὑρεῖν λέγοντες καὶ ἐν ταῖς Ἀλεσίαις ταύταις ἀλέσαι |
| κατὰ κόσμον , ἔννεφ ' ὅπως ψηφῖδι κακῇ κακὸν οἶτον ὄληται , βουλῇ δημοσίῃ παρὰ θῖν ' ἁλὸς ἀτρυγέτοιο . | ||
| ἐστ ' ἀλέασθαι , ὄφρα μὴ ἄσπερμος γενεὴ καὶ ἄφαντος ὄληται Δαρδάνου , ὃν Κρονίδης περὶ πάντων φίλατο παίδων οἳ |
| οὐκ ἂν ὤκνησα αὐτὸν οὐδὲν αἰτιᾶσθαι ἢ ὅπερ ὁ νομοθέτης παρρησιάζεται , ἡταιρηκέναι μόνον : ὁ γὰρ πρὸς ἕνα τοῦτο | ||
| στεφάνων ἐντεῦθεν ἀναχωρεῖν . ὡς οὖν στέφανον ἔχων ὁ Καρίων παρρησιάζεται πρὸς τὸν δεσπότην καὶ τοῦτο φησίν . . 〛 |
| κρεῖσσον καὶ ἄρειον , ἢ ὅθ ' ὁμοφρονέοντε νοήμασιν οἶκον ἔχητον ἀνὴρ ἠδὲ γυνή : πόλλ ' ἄλγεα δυσμενέεσσι , | ||
| τε ; ἦ ἵνα δυστήνοισι μετ ' ἀνδράσιν ἄλγε ' ἔχητον ; οὐ μὲν γάρ τί πού ἐστιν ὀϊζυρώτερον ἀνδρὸς |
| ἀμύντορας σῴζοντες τῆς ἑαυτῶν πατρίδος . ἐπαρκείτωσαν δὲ τοῖς διὰ τύχην πενομένοις , καὶ μὴ διὰ βίον ἀργὸν καὶ ἀκρατῆ | ||
| πάντα δοῦλα γίγνεται . Τύχη τέχνην ὤρθωσεν , οὐ τέχνη τύχην . Τὰ μικρὰ κέρδη ζημίας μεγάλας φέρει . Τὸν |
| : τίνες ἦσαν , . τὴν νέκυιαν , πρὸς τὴν νέκυιαν . Θέτιδος δ ' ἐξήνυσε βουλάς , ἥ οἱ | ||
| , , , , . † ) Ἀρίσταρχος ἀθετεῖ τὴν νέκυιαν κεφαλαίοις τοῖς συνεκτικωτάτοις τοῖσδε . ὅτι οὐκ ἔστι καθ |
| τοῦτο οὐκ ἔστιν αὑτῆς θεωρητική . γραμματικὴ πάλιν περὶ τὴν ἐγγράμματον φωνήν : μή τι οὖν ἐστι καὶ αὐτὴ ἐγγράμματος | ||
| ' ἑαυτὸ μὲν λεγόμενον μὴ ἀποτελεῖν διάνοιαν ? ? ? ἐγγράμματον , προστασσομένου δὲ ῥήματος 〚 ! ! 〛 , |
| ἀναγκάζοντα τοῦτο : καὶ ὁ μὴ αἱρούμενος γῆμαι πέντε μνᾶς ἀποτίνει , ὡς ἔταξε Σόλων . ἐν δὲ τοῖς ἐπικαινισθεῖσι | ||
| δίκης κατὰ τῶν βίᾳ πραττόντων ὁτιοῦν : ὁ δὲ ἁλοὺς ἀποτίνει εἰς τὸ δημόσιον ἴσον ὅσον τῷ ἑλόντι . Δημοσθένης |
| Περσέων ἠξίωσέ κω ἑωυτὸν συμβαλεῖν . Πολλάκις δὲ Δαρεῖον λέγεται γνώμην τήνδε ἀποδέξασθαι , ὡς βούλοιτο ἂν Ζώπυρον εἶναι ἀπαθέα | ||
| οἱ τοῦ τραγικοῦ χοροῦ ὑποκριταί , καὶ ἕκαστος αὐτῶν δίστιχον γνώμην λέγει . εἰπόντων δὲ τῶν ιβʹ , πρὶν καὶ |
| πολιορκητὴς Δημήτριος . καί ποτε ὁ μὲν τείχει προσέφερέ τινα μηχανήν , ἡ δ ' ἦν ἀπειθής τε καὶ ἐπαχθής | ||
| ταύτης ἀξίῳ , τὰς παρ ' ἀνθρώπων φεύγων αἰτίας , μηχανήν τινα μηχανᾶται τῆς ἐπιθυμίας ἀδικωτέραν καὶ ἣν ᾤετο ῥᾳδίως |