| προσαγορεύει , τὴν μονάδος φύσιν καὶ πρόσρησιν ἐνιδών τε καὶ ἐπιφημίσας αὐτῇ . . . , . , καὶ τὴν | ||
| προσαγορεύει , τὴν μονάδος φύσιν καὶ πρόσρησιν ἐνιδών τε καὶ ἐπιφημίσας αὐτῇ . λεκτέον δὲ ὅσα οἷόν τέ ἐστι τῶν |
| , ἀλλὰ μεταπίπτει ἐν τῷ πολλαπλασιασμῷ , οἷον δυὰς ἐπὶ τριάδα καὶ τριὰς ἐπὶ τετράδα καὶ τετρὰς ἐπὶ πεντάδα : | ||
| λέγοντες οὕτως , οἷον τὴν γραμμὴν δυάδα , τὴν ἐπιφάνειαν τριάδα , τὸ δὲ στερεὸν τετράδα : καὶ τῶν παραδειγμάτων |
| Εἴωθεν ὁ γεωμέτρης ἐν τοῖς τῶν σχέσεων λόγοις δεικνύναι τὴν ταυτότητα διήκουσαν ἐν ἅπασι τοῖς πρὸς τὸ αὐτὸ τὴν αὐτὴν | ||
| τρῆμα , μηδετέρου μετέχουσαν . ἀλλ ' ἰσότητα μόνον καὶ ταυτότητα . κατὰ βραχὺ δὲ τὰ γειτνιῶντα αὐτῇ καὶ ἐγγυτέρω |
| οὐρανοῦ , νοητὴν δὲ τὴν πάντων τῶν ἐκτὸς οὐρανοῦ , δοξαστὴν δὲ καὶ σύνθετον τὴν αὐτοῦ τοῦ οὐρανοῦ : ὁρατὴ | ||
| οὐρανοῦ , νοητὴν δὲ τὴν πάντων τῶν ἐκτὸς οὐρανοῦ , δοξαστὴν δὲ καὶ σύνθετον τὴν αὐτοῦ τοῦ οὐρανοῦ : ὁρατὴ |
| ἐνεργοῦσι , λέγω δὲ τὴν αἰσθητικὴν καὶ τὴν κατὰ τόπον κινητικήν . ἐντελέχεια οὖν ἡ ψυχὴ τοῦ ζωὴν ἔχοντος σώματος | ||
| , ἀλλὰ καὶ ἡ κίνησις καὶ ἡ στάσις ἐνεργοῦν , κινητικήν γε καὶ στατικὴν ἐνέργειαν . Οὕτω δὲ καὶ δύναται |
| τίνα ταύτην καρτερίαν καρτερῶν ; ἀλλ ' ὀδύρωμαι ; ποίαν ἁρμονίαν ἁρμοσάμενος , ἢ τίνα τόλμαν τοσαύτην λαβών ; ὅσαι | ||
| Μεγάρας καταυλοῦσα , ἡ δὲ Σιμμίχη ἐρωτικὰ μέλη πρὸς τὴν ἁρμονίαν ᾖδεν . ἔχαιρον αἱ ἐπὶ τῆς πίδακος Νύμφαι . |
| τὰς ἰδέας πρεσβεύοντες οἱ μὲν τὸ παράδειγμα τῆς γραμμῆς τὴν δυάδα λέγουσιν , οἱ δὲ τὴν ἰδέαν τῆς γραμμῆς . | ||
| ; ἢ τὰ δύο : καὶ μετὰ τὴν μονάδα τὴν δυάδα καὶ οὕτω γε τὸν λοιπὸν ἀριθμὸν προελθεῖν . Οὕτω |
| τῆς ἑτεροιώσιος πολύτροπα καὶ τὰ ζῶια καὶ πολλὰ καὶ οὔτε ἰδέαν ἀλλήλοις ἐοικότα οὔτε δίαιταν οὔτε νόησιν ὑπὸ τοῦ πλήθεος | ||
| ἡ ἰδέα , ἀλλὰ πρὸς τὰς ἰδέας μελετῶμεν τὴν δικανικὴν ἰδέαν δικανικῶς : τὴν πανηγυρικὴν πανηγυρικῶς : εἰ δέ τις |
| οἱ γεωμέτραι τὴν [ γραμμὴν ] πλάγιον τοῦ τετραγώνου πλευρὰν καταγομένην δι ' αὑτῆς τὸ παραλληλόγραμμον ἐπίπεδον καταμετρεῖν . εἰ | ||
| γένεσιν τοῦ Διαγόρου , τὴν ἔχουσαν κοινωνίαν ἀπὸ Καλλιάνακτος ἤτοι καταγομένην . . Ἤγουν σὺν ταῖς εὐτυχίαις τοῦ Διαγόρου καὶ |
| καὶ φθαρτὰ καὶ μεταβάλλοντα , οὐκ ἂν ἦν θνητά , νοητὴν μόνην ἀρχὴν ἔχοντα , ὡς τὰ τῶν πραγμάτων ἀίδια | ||
| ὀνομάζοντες τὸ ἀκριβὲς ἐξευρηκέναι δόξειν οἴονται αὐτῷ τῷ πλήθει τὴν νοητὴν φύσιν τῇ αἰσθητικῇ καὶ ἐλάττονι εἰς ὁμοιότητα ἄγοντες , |
| ὡς μίαν , ἑτέραν δὲ μετὰ ταύτην πάντα καὶ αὐτὴν περιέχουσαν , οὐχ οὕτω δὲ πάντα ἀπόρρητον , ὑπὸ δὲ | ||
| τούτων πρῶτον τμῆμα εἰς ξ , τὴν δὲ γωνίαν τὴν περιέχουσαν τὸν ἥλιον ἐφαρμόσαι τῇ ἐκ τῶν ξ ἑξηκοστῶν συγκειμένῃ |
| ἐκκοπεὶς ἐν μάχῃ τὸν ἕτερον ὀφθαλμὸν ἐκ τῶν νεωτέρων , μορφήν τε κάλλιστος ἀνθρώπων καὶ ψυχὴν ἄριστος . οὗτος ἀδελφιδοῦς | ||
| , καθάπερ τὸ μέλαν τῷ λευκῷ , τὴν ἐναντίαν ἔχειν μορφήν : εἰ δὲ μὴ ἐναντίον , αὐτὸ τοῦτ ' |
| κυριωτέραν θεωροῦμεν καὶ περὶ ἑαυτὴν καὶ ἐν ἑαυτῇ ἔχουσαν τὴν ἑτερότητα καὶ τὸ πλῆθος . Ἐπὶ δέ γε τῶν θεῶν | ||
| τῆς ἑνώσεως τῶν θεῶν ἀναγκαίως ἡ ψυχὴ εἰς γένεσιν καὶ ἑτερότητα ἐμφέρεται . νʹ Ἀρετὴ δὲ τίς τοῦ ἀγαθοῦ Διὰ |
| οἳ ἐδόκουν λέγειν ἀριθμοὺς ἐκ τοῦ ἀνάλογον , οἷον δικαιοσύνην τετράδα καὶ ἄλλον ἄλλως : ἐκείνως δὲ μᾶλλον τῷ πλήθει | ||
| δὲ τριάδα παραλείποιεν , τετρὰς ἡ ὑπεροχή : καὶ εἰ τετράδα , πεντάς , καὶ ἐφεξῆς εὑρήσεις τοῦτο . μετέχει |
| αἱ ἐφεξῆς δεκάδες . καλεῖται δὲ ἡ δεκὰς κράτος καὶ παντέλεια , ἐπεὶ πάντα περαίνει τὸν ἀριθμὸν περιέχουσα πᾶσαν φύσιν | ||
| κατὰ μουσικὴν θεωρημάτων τελειότατον , ἀφ ' οὗ καὶ ὠνόμασται παντέλεια . . § : ὧν εὐθέως ἄξιον θαυμάσαι τὸν |
| ὅσα γε μὴν τοῖς προσιοῦσι διελέγετο , ἢ διεξοδικῶς ἢ συμβολικῶς παρήινει . διττὸν γὰρ ἦν αὐτοῦ τῆς διδασκαλίας τὸ | ||
| , ὃ λόγῳ σαφηνίζειν οὐχ οἷόν τε πλὴν εἰ μὴ συμβολικῶς : οὕτως οὐδένα τοῦ ὅλου ποιεῖται λόγον , ἀλλὰ |
| χαλκεύς , οὐ ποιεῖ τὸν χαλκόν , οὕτως οὐδὲ τὴν σφαῖραν , τουτέστι τὸ εἶδος αὐτὸ καθ ' αὑτό , | ||
| ἑκάστῳ τῶν τριῶν πλανήτων Ἄρεος καὶ Ἀφροδίτης καὶ Ἑρμοῦ προσετίθει σφαῖραν , τίνος ἕνεκεν προσετίθει , συντόμως καὶ σαφῶς ὁ |
| βαρύτατον ἄχθος ἀπορρίπτων . διὸ καὶ τὴν ἀρετὴν ὁ νόμος εὐθυβόλῳ προσεῖπεν ὀνόματι Λείαν , ἥτις ἑρμηνευθεῖσα λέγεται κοπιῶσα : | ||
| βεβαιοτέραν πίστιν ἀπάτης μεγάλων καὶ πολυανθρώπων ὁμίλων . τὸν τοιοῦτον εὐθυβόλῳ ὀνόματι ψευδοπροφήτην προσαγορεύει , κιβδηλεύοντα τὴν | ἀληθῆ προφητείαν |
| δείξει κεχρῆσθαι . λείπεται οὖν τὸν ἀποδοθέντα τοῦ γένους λόγον ὑπογραφὴν εἶναι . τρίτη πάλιν ἐστὶν ἀπόδειξις αὕτη : αἱ | ||
| ὕστερον ἐπηκολουθηκυίας εὐδαιμονίας τῇ πόλει μνημονεύουσί τι σημεῖον κατὰ τὴν ὑπογραφὴν τοῦ κτίσματος συμβάν : τῶν γὰρ ἀρχιτεκτόνων γῇ λευκῇ |
| προνοίας γενηθέντες . ἐκείνη τε γὰρ τὴν τῶν ὁρωμένων ἄστρων διακόσμησιν καὶ τὰς τῶν ἀνθρώπων φύσεις εἰς κοινὴν ἀνα - | ||
| τοῖς κρείττοσι συναπτόμενον , περιαγόμενόν τε ἐμμελῶς ἐπὶ τὴν ἐκείνων διακόσμησιν , ὃ δὴ δύναται εἰκότως καὶ τὸ τῶν θεῶν |
| Ὑδροχόου , Ἓξ δ ' Ἀφροδίτη , Ζεὺς δὲ πάλιν ἑπτάδα , Ἄρης δὲ πέντε , πέντε δ ' αὖ | ||
| καὶ αἰωνίῳ μονῇ διακρατοῦντες τοσοῦτοί εἰσιν ἀστέρες . ὅτι τὴν ἑπτάδα οἱ Πυθαγόρειοι οὐχ ὁμοίαν τοῖς ἄλλοις φασὶν ἀριθμοῖς , |
| τῷ τριπλασιασμῷ τῆς ἡμιτονιαίας διαστάσεως ἐπιδεικνύον : τὸ δ ' ἐναρμόνιον κατὰ δίεσιν καὶ δίεσιν καὶ δίτονον τοῖς μὲν διεσιαίοις | ||
| τίθεται , ἣν ὡς κατὰ τοὺς Πυθαγορικοὺς κύβον οὖσαν καὶ ἐναρμόνιον ἐπίηρον κατωνόμασεν . ὁ κύβος δὲ ἐναρμόνιον διὰ τοὺς |
| περιέχει γὰρ τὸ εἶδος τὴν ὕλην καὶ τὰ στοιχεῖα τὸ ἄποιον σῶμα . ταῦτα ἔχει ἡ πρᾶξις . Ἕκτον ἦν | ||
| καὶ μέλιτοϲ , ἔτι δὲ πρὸϲ τούτοιϲ εἴ τε οὖν ἄποιον ἐθέλοιϲ εἴ τε μέϲον ἐν ποιότητι τῇ πρὸϲ τὴν |
| καὶ ὤφθη θέαμα κάλλιστον , οἷον οὔτε ζωγράφος ἔγραψεν οὔτε πλάστης ἔπλασεν οὔτε ποιητὴς ἱστόρησε μέχρι νῦν : οὐδεὶς γὰρ | ||
| γὰρ καὶ φρόνησιν αὐτὴν μὲν καθ ' αὑτὴν οὔτε τις πλάστης οὔτε τις γραφεὺς εἰκάσαι δυνατὸς ἔσται : ἀθέατοι γὰρ |
| κοινὴ πάντων , ὀγδοάδα δὲ Ἀφροδίτη , ἐννεάδα δὲ καὶ δεκάδα ἥλιος Ἄρης Ἑρμῆς ὡροσκόπος , καὶ Ζεὺς δὲ τὴν | ||
| δέκα λέγομεν , ὅταν δὲ ἐκ πολλῶν γίνηται ἕν , δεκάδα , ὡς κἀκεῖ οὕτως . Ἀλλ ' εἰ οὕτως |
| τὴν τῶν πάντων ἀρχήν , αὐτῶν τῶν πάντων καὶ τῆς ἁπλουστάτης παντότητος καὶ τῆς πάντα καταπιούσης ἁπλότητος , οἵα ἡ | ||
| ὀνόματος καὶ ῥήματος . Λέγεται δὲ τοῦτο δηλονότι περὶ τῆς ἁπλουστάτης καταφάσεως τῆς ἐξ ὑποκειμένου μόνον καὶ κατηγορουμένου , περὶ |
| ἑκατέρῳ λόγον ἀποδώσει : τὸ μὲν γὰρ οὐσίαν ἔμψυχον αἰσθητικὴν μεταβατικὴν ἐρεῖ , τὸ δὲ χρώματα τοιῶσδε συντεθέντα , ζώου | ||
| ταύτης ἔφησεν ἐνεργείας τὴν ὀρεκτικὴν τὴν θρεπτικὴν τὴν αἰσθητικὴν τὴν μεταβατικὴν τὴν διανοητικήν . . . ἀλλ ' οὐδὲ τοῦτον |
| καθέστηκεν . Ὁπόσα τοίνυν προειδέναι θέμις εἰς τὴν τοῦ προγινώσκειν ἐντελέχειαν πέφυκεν , ὅλαι βίβλοι διδάσκουσι προεκτεθεῖσαι τοῖς περὶ τὰ | ||
| Ὁ δὲ τούτου μαθητὴς Ἀριστοτέλης οὐ ταῦτα , ἀλλ ' ἐντελέχειαν ὀνοματοποιῶν εἶναι τὴν ψυχήν , οἷον τῇ ὕλῃ τὸ |
| τὸν ἄλλον βίον γινομένους ἐγκρατεῖς . ἐφ ' ᾧ καὶ ἁπλῆν ἀποδέδωκε τὴν δίαιταν πᾶσι καὶ τὴν αὐτὴν ὁμοίως βασιλεῦσί | ||
| γὰρ τῆς τίς καὶ οὐδείς ἀντιφάσεως οὐδὲ ἐνδέχεται δεῖξαι τὴν ἁπλῆν κατάφασιν τῆς στερητικῆς ἀποφάσεως ἢ ἐπὶ πλέον ἢ ἐπ |
| ὧν γίνεται . ἀφίσταντο δὲ καὶ τῶν φυσικῶν διὰ τὴν ἐμφαινομένην ἀκαταληψίαν : τῶν δὲ λογικῶν διὰ τὴν εὐχρηστίαν ἥπτοντο | ||
| προκαταστήσαντας ὡς προσήκει τὴν προδιήγησιν οὕτως εἰς αὐτὴν χωρῆσαι τὴν ἐμφαινομένην ἐν αὐτῷ τῷ προβλήματι διήγησιν : ἄτεχνον γὰρ καὶ |
| δευτέρα πάντα , ἡ δὲ τρίτη ἓν πάντα καθ ' ἕνωσιν . Τοσαῦτα μὲν ἐπικεχειρήσθω πρὸς ἔνδειξιν τῶν πρώτων λεγομένων | ||
| καὶ πᾶσιν ἐξ ἴσου παρόντα καὶ τοῖς μὲν ψυχικοῖς τὴν ἕνωσιν ἐπάγοντα , τὴν δ ' ἐν τοῖς σώμασιν παράλλαξιν |
| Πυθαγόρας ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα . ξυνεφώνησε δὲ τῷ λόγῳ καὶ Ξενοκράτης . . . . Πυθαγόρας δὲ ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα | ||
| ὡς τὸ εἰκὸς τὸν Ξενοκράτην φιλανθρώπως καὶ αὖ πάλιν ὁ Ξενοκράτης ἐκεῖνον ὁμοίως . διαλυθείσης δὲ τῆς συνουσίας οὐδὲν οὔτε |
| ἡ γῆ , τῶν δένδρων δὲ πολὺ πρόσθεν τὴν ἐπέτειον γεννωμένην πόαν , ἧς δρεπόμενοι φύλλα καὶ ῥίζας καὶ τοὺς | ||
| τοῦτο τῆς ἰατρικῆς ὁ κάμνων δεῖται , τὸ δὲ τὴν γεννωμένην συμφύεσθαί τε καὶ περιφύεσθαι πᾶσι τοῖς τῶν ὀστῶν μέρεσιν |
| τῷ προσώπῳ τὰς αὐγάς : προσενοχλεῖ γὰρ τὴν ὄψιν ἀσθενέως ἔχουσαν : πᾶσα δ ' ἱκανὴ πρόφασις ἀσθενέοντας ὀφθαλμοὺς ἐπιταράξαι | ||
| ἠπορήσθω διὰ τὴν διδασκαλίαν τοῦ δαιμονίου τοῦδε ἀνδρὸς τὸ διάφωνον ἔχουσαν ἐνιαχοῦ διὰ τὸ ἐγείρεσθαί τε ἅμα πρὸς τὴν πρεσβυτέραν |
| . Ἔτι ὥσπερ , ὅταν περὶ οὐσίαν ποιότητα λαμβάνω , οὐσιώδη ποιότητα λέγω , οὕτω καὶ πολὺ μᾶλλον , ὅταν | ||
| , ὅ τί ποτε καὶ ἔστι , τὴν θεωρητικὴν καὶ οὐσιώδη δύναμιν καὶ ἐνέργειαν . οὐ γὰρ δοκεῖ γε οὗτος |
| λι , λι . τινὲϲ δὲ τὴν ἑτέραν τοῦ λ γραμμὴν λοξῶϲ τέμνοντεϲ δηλοῦϲι τὴν λίτραν , # . Τὸ | ||
| τῆς Σαρματίας , ἀπὸ δὲ δυσμῶν Ἰβηρίᾳ κατὰ τὴν ἀφωρισμένην γραμμὴν , ἀπὸ δὲ μεσημβρίας Ἀρμενίας τῆς Μεγάλης μέρει , |
| ἀπὸ γαίης . ἐοίκασι δὲ κατά γε τοῦτο κατηκολουθηκέναι τοῖς Πυθαγορικοῖς οἵ τε περὶ Ἐμπεδοκλέα καὶ Παρμενίδην καὶ σχεδὸν οἱ | ||
| συμφωνίαι εὑρίσκονται . οὐ διὰ τοῦτο δὲ μόνον πᾶσι τοῖς Πυθαγορικοῖς προτετίμηται , ἀλλ ' ἐπεὶ καὶ δοκεῖ τὴν τῶν |
| τὸν δέκα συνθῇς , μέσος εὑρεθήσεται ὁ εʹ κατὰ τὴν ἀριθμητικὴν ἀναλογίαν , οἷον θʹ καὶ αʹ , ηʹ καὶ | ||
| εἰσὶν αἱ προηγούμεναι τῶν ἀναλογιῶν . πάλιν δὲ κατὰ τὴν ἀριθμητικὴν παράδοσιν λέγονται λόγοι τῶν ἀριθμῶν , ὡς καὶ ὁ |
| τὴν ἱερὰν σκηνὴν καὶ τὰ ἐν αὐτῇ κατασκευάζει , σοφίας ἀπεικόνισμα καὶ μίμημα . τῆς γὰρ ἀκαθαρσίας ἡμῶν ἐν μέσῳ | ||
| ᾗ μοναρχεῖται ὁ κόσμος , καὶ τὸ περὶ τοῦ μηδὲν ἀπεικόνισμα καὶ μίμημα δημιουργεῖν θεοῦ , καὶ τὸ περὶ τοῦ |
| Α σημεῖον , πρὸς τὴν ἐν τῇ ἑτέρᾳ σφαίρᾳ ὁμοιοταγῆ πυραμίδα τριπλασίονα λόγον ἔχει , ἤπερ ἡ ὁμόλογος πλευρὰ πρὸς | ||
| ΑΔΕ βάσιν , οὕτως ἡ ΑΒΓΔΜ πυραμὶς πρὸς τὴν ΑΔΕΜ πυραμίδα . καὶ συνθέντι πάλιν , ὡς ἡ ΑΒΓΔΕ βάσις |
| ἔστιν ἡ θερμασία τοσαύτη , οὐκ ἀνάγκη γενέσθαι τὴν ὅλην διαστολὴν ταχεῖαν , ὥστε , βραδυτέρας οὔσης καὶ ἐν χρόνῳ | ||
| ἀναγκαῖον παντὶ συλλογισμῷ : τὸ δὲ τῷ ταῦτα εἶναι πρὸς διαστολὴν τῶν ἐλλειπόντων συλλογισμῶν ἢ πλεοναζόντων . αὐτὸς δὲ ἐξηγούμενος |
| ' ἑαυτοῦ μένον , διότι μὴ ἦν πρῶτον τὸ ἕκαστον αὐτοκίνητον . Καὶ ἄλλως ἡ διάκρισις πρὸ τῆς αὐτοκινήτου ὑπάρξει | ||
| εἶναι : τὸ γὰρ ἀκίνητον τοσαῦτά ἐστιν ἀκινήτως ὅσα τὸ αὐτοκίνητον αὐτοκινήτως : οὐδὲν γὰρ αὐτοκίνητον δύναται πρῶτον εἶναι διὰ |
| πᾶς κόσμος δέχεται ἀπὸ τῶν θεῶν τῆς γενέσεως ὅλης τὴν ἀπογέννησιν . Τὰς δ ' αἰσχρορρημοσύνας τῆς περὶ τὴν ὕλην | ||
| τὰ εἴδη γονίμου πληροῦν δυνάμεως καὶ πληθύειν καὶ προάγειν εἰς ἀπογέννησιν τῶν δευτέρων καὶ τρίτων ἀύλων εἰδῶν : δυοποιὸς δὲ |
| γένος , ὥσπερ καὶ πρόσθεν ἐρρήθη , κατελείπετο ὄρειον καὶ ἀγράμματον , τῶν ἐν τῇ χώρᾳ δυναστῶν τὰ ὀνόματα ἀκηκοὸς | ||
| τούτου : πολλὰ γὰρ συμβάλλεται . διόπερ μάγειρον ὅταν ἴδῃς ἀγράμματον μὴ Δημόκριτόν τε πάντα διανεγνωκότα [ μᾶλλον δὲ κατέχοντα |
| σελήνης εἰς γʹ δεκάδας Ἀθηναῖοι διαιροῦσιν . καὶ τὴν μὲν πρώτην ὡς ἡμεῖς ἀπαριθμοῦνται , τὴν δὲ δευτέραν οὕτως : | ||
| ἄνισα διαιρούμενοι , οἷον ὁ εʹ , ὁ ζʹ . πρώτην δὲ τῶν περισσῶν ἔνιοι ἔφασαν τὴν μονάδα . τὸ |
| ὑπάρχων τοῦ παντὸς ἡ ὑπόστασις κατὰ μὲν τὴν μηδέπω γεγενημένην ποίησιν μόνος ἦν : καθὸ δὲ πᾶσα δύναμις ὁρατῶν τε | ||
| Ῥόδῳ Σμινθείων , πρεσβύτερος καὶ εὐδαίμων ἄνθρωπος εὐφυής τε περὶ ποίησιν ὢν πάντα τὸν βίον ἐδιονυσίαζεν , ἐσθῆτά τε . |
| μὲν ἑπτακαιεικοσαπλασίω τῆς γῆς τοῦτον ἔφησεν εἶναι . . . Ἐμπεδοκλῆς δὲ ἴσον τῇ γῇ . . . ὁ δὲ | ||
| ὡς περατοῦντα καὶ συνέχοντα πάντα . τοῦτο οὖν φησιν ὁ Ἐμπεδοκλῆς , ὅτι ἡνίκα τὸ νεῖκος ἐπεκράτησε καὶ ὥρμησεν εἰς |
| Ἀγάθων δὲ : Οὗτος τραγῳδίας ποιητὴς . κωμῳδεῖται δὲ εἰς θηλύτητα . ποθεινὸς τοῖς φίλοις : Γράφεται δεξιός . φίλοις | ||
| ὑποτρεφομένηϲ . τῆϲ γοῦν ἀπρεπείαϲ ἐχούϲηϲ ὄνειδοϲ τὸ κατὰ τὴν θηλύτητα χειρουργεῖν ἄξιον . μηνοειδῆ τοίνυν τομὴν εἰϲ τὸ κάτω |
| οὑτωσί : ἀπληστοίνους τ ' ἀρυσαίνας , ἀπὸ τοῦ ἀρύσασθαι ὀνομάσας . καλοῦνται δὲ καὶ ἀρυστῆρες καὶ ἀρύστιχοι . Σιμωνίδης | ||
| ταῦτα δὲ καὶ μόρα Αἰσχύλος ὠνόμακεν , τὰ ἄγρια οὕτως ὀνομάσας τὰ ἐκ τῆς βάτου . τάχα δ ' ἄν |
| δέ τινα ἰδίαν αὑτῆς οὖσα ἑκάστη πρᾶξιν , κατὰ τὴν ἰδιότητα τῶν πράξεων τοὔνομα δικαίως εἴληφεν ἴδιον . Εἴξασι γοῦν | ||
| ἡμᾶς μηδὲ βλάπτεσθαί τι κατὰ πάντα ὑπὸ τῆς κατὰ τὴν ἰδιότητα ἀκαταληψίας : τῆς κοινῆς αἰτίας καὶ τότε ἐνδείκνυσθαι δυναμένης |
| τῶν δέκα πληρώσει ἀριθμόν : ὥστε ὁ ἀριθμὸς κατὰ μὲν μονάδα ἐν τοῖς δέκα κατὰ δὲ δύναμιν ἐν τοῖς τέσσαρσι | ||
| εὑρίσκεται ἔχων ὁλοκλήρως τὰς δ μονάδας καὶ ἐπέκεινα τούτων μίαν μονάδα , ἥ ἐστιν τῶν δ δʹ , καὶ διὰ |
| . τὸ μὲν οὖν περὶ πάθη καὶ πράξεις εἶναι τὴν ἠθικὴν ἀρετήν , δῆλον . πρακτικαὶ γὰρ αἱ ἠθικαὶ ἀρεταὶ | ||
| , αὐστηρὰν ἱλαράν , σύντονον ἀνειμένην , ἡδεῖαν πικράν , ἠθικὴν παθητικήν , οὐδὲν διαλλάττουσαν τοῦ μεμυθευ - μένου παρὰ |
| δὲ ἡμιτονίου , ὡς ἐλάχιστον μελῳδητὸν διάστημα , τῶν Πυθαγορείων δίεσιν καλούντων τὸ νῦν λεγόμενον ἡμιτόνιον . καλεῖσθαι δέ φησιν | ||
| τὸ δὲ ἡμιόλιον κατὰ δίεσιν ἡμιόλιον τῆς ἐναρμονίου διέσεως καὶ δίεσιν τὴν ἴσην καὶ ἑπτὰ τεταρτημορίων διέσεων ἀσύνθετον διάστημα . |
| Σεμέλην ὑποκρινόμενος βαλλομένην τῷ κεραυνῷ τὴν Γλαύκην αὐτῇ εἴκαζε μεταγενεστέραν οὖσαν . ἀλλ ' οὐκ ἀπό γε τῶν τοιούτων ὀρχηστῶν | ||
| δὲ καὶ φύσει οὖσα . ταύτην οὖν , τὴν φύσει οὖσαν , “ ἀποδιδάξω ” φησί , τὴν δὲ ἄλλην |
| δὲ καὶ τὸ μὴ γενέσθαι βλάβην ἡμῖν τὴν νῦν γε κλῆσιν , φασὶ γὰρ κεκλῆσθαι πανταχόθεν ἐκεῖσε πάντας ὅσοι καθεστᾶσιν | ||
| . διερρυηκόσιν ] κεχαλασμένοις καὶ κεχηνόσιν , οὐ συνεστραμμένοις . κλῆσιν : τὴν μαρτυρίαν . χαύνωσιν : λύσιν τῶν δικῶν |
| παρθένου ἐρασθέντα πόλιν κτίσαι , ἣν ἀφ ' ἑαυτοῦ οὕτως ὠνόμασε . Τὰ αὐτὰ καὶ Νικόλαος ἐν τετάρτῃ ἱστορίᾳ . | ||
| καταγόρευσις εἴρηται , ὡς καὶ Ἀριστοτέλης τὸ τῶν κατηγοριῶν βιβλίον ὠνόμασε διὰ τὸ κατά τινος πράγματος τὸ λεγόμενον ἀγορεύεσθαι . |
| κακοηθεύσαιτο . ἢ κάμψειέν τινα καμπήν : ἀντὶ τοῦ ” κεκλασμένῃ τῇ φωνῇ τὴν ᾠδὴν προενέγκοιτο “ . τὰς κατὰ | ||
| καμπύλον , τοῦτο δέ ἐστι τὸ σύνθετον , ἀναλόγως τῇ κεκλασμένῃ εὐθείᾳ νοεῖ : ὅταν δὲ αὐτὰ μόνα ψιλὰ τὰ |
| τῆς ἀσωμάτου καὶ νοητῆς οὐσίας ἤγαγεν εἰς ἔννοιαν ἡμᾶς τριχῆ διαστατοῦ σώματος τοῦ φύσει πρῶτον αἰσθητοῦ . ὁ δὲ μὴ | ||
| τῆς μαθηματικῆς οὐσίας γνῶσις . διόπερ οὔτε ἰδέαν τοῦ πάντῃ διαστατοῦ οὔτε ἀριθμὸν αὐτοκίνητον οὔτε ἁρμονίαν ἐν λόγοις ὑφεστῶσαν οὔτε |
| σισύραν εἶπεν οὐ τὸ μαλλωτὸν στρῶμα , ἀλλὰ ⌈ τὴν λεγομένην νῦν βαίτην . ἔστι δὲ ἡ ἀπὸ ⌈ δερμάτων | ||
| διενεγκεῖν , ὥστε τὴν Πελοπόννησον ἐκ πολλῶν ἤδη χρόνων Ἄργος λεγομένην τότε Ἀχαικὸν Ἄργος λεχθῆναι , καὶ οὐ μόνον γε |
| σαφηνιοῦμεν . συμφήσει δὲ ἡμῖν καὶ ἐν τῇ προκειμένῃ λέξει Φιλόλαος λέγων : „ ἁρμονία δὲ πέντε ἐπόγδοα καὶ δύο | ||
| ἥλιον , εἰς ὃν ἀπὸ τοῦ αἰθέρος ἀκτῖνες ἐναποστηρίζονται . Φιλόλαος ὁ Πυθαγόρειος ὑαλοειδῆ τὸν ἥλιον , δεχόμενον μὲν τοῦ |
| καὶ γηρᾶν τοῦ γηράσκειν διαφέρει . γράμμα στοιχείου διαφέρει . στοιχεῖον μὲν γάρ ἐστιν αὐτὴ ἡ ἐκφώνησις καὶ ὁ φθόγγος | ||
| πορείαν . ὥστε αἴτιόν τί ἐστι τὸ εἶδος καὶ οὐ στοιχεῖον , καὶ αἴτιον τοῦ εἶναι τοδὶ μὲν σάρκα , |
| : ἡ γὰρ τῶν προσώπων τε καὶ πραγμάτων ἀκριβὴς κατανόησις εὐχερεστέραν ἡμῖν , ὡς καὶ αὐτός φησι , τὴν τῶν | ||
| πράγματα : ἡ γὰρ τούτων ἀκριβὴς κατανόησις ὡς αὐτός φησιν εὐχερεστέραν ἡμῖν τῶν πολιτικῶν ζητημάτων ἀπεργάζεται τὴν διαίρεσιν τά τε |
| πέτρας καὶ ἔλαιον ἐκ στερεᾶς πέτρας ” , πέτραν τὴν στερεὰν καὶ ἀδιάκοπον ἐμφαίνων σοφίαν θεοῦ , τὴν τροφὸν καὶ | ||
| μὴν ὁμοίως γε τοῖς ἀκαύστοις συνάγειν τε καὶ πιλεῖν τὴν στερεὰν οὐσίαν ἔτι δύνανται . Ἀρμενιακὸν δύναμιν ἔχει ῥυπτικὴν ἅμα |
| ἦν , ὃς καὶ ὑφ ' ὑμῶν ἐτιμᾶτο καὶ πολλὴν οὐσίαν ἐκέκτητο : ἔπειτα μεμαρτύρηται ὑμῖν ὡς καὶ ἡ ἀδελφὴ | ||
| οὐσία , πᾶν ἄρα ζῷον οὐσία , συνάγει οὖν τὴν οὐσίαν κατὰ τοῦ ζῴου , οὕτω καὶ ὁ ῥητορικὸς συλλογισμὸς |
| ' εἰ μὲν ὁ ἐλάττων διχῇ διαιροῖτο , ὁ μείζων τριχῇ , εἰ δὲ ὁ ἐλάττων τριχῇ , ὁ μείζων | ||
| Τί μήν ; Ὦ Πρώταρχε , πειρῶ δὲ αὐτὸ τοῦτο τριχῇ τέμνειν . Πῇ φῄς ; οὐ γὰρ μὴ δυνατὸς |
| γένους ὡς γένους ταῦτα κατηγοροῦνται καὶ τῶν ὑπ ' αὐτὸ εἰδῶν , καὶ τὰ κατηγορούμενα τῆς διαφορᾶς ὡς διαφορᾶς ταῦτα | ||
| ἀξιόλογον θεωρίαν , ἆρ ' οἱ τῶν γενῶν καὶ τῶν εἰδῶν ὁρισμοὶ νοημάτων εἰσὶν ὁρισμοὶ ἢ φύσεων ἐν τοῖς καθ |
| ὀρθογωνίου καὶ ἀμβλυγωνίου εἶναι , ἣν δὲ ὀρθογωνίου εἶναι δυναμένην ὀξυγωνίου τε καὶ ἀμβλυγωνίου , ἣν δὲ ἀμβλυγωνίου δυναμένην εἶναι | ||
| ἐπιπέδῳ τμηθῇ μὴ παρὰ τὴν βάσιν , ἡ τομὴ γίγνεται ὀξυγωνίου κώνου τομή , ἥτις ἐστὶν ὁμοία θυρεῷ . δῆλον |
| ἀναιρεῖ καὶ τὴν στρατιὰν ἀπόλλυσιν : οὗ γενομένου ὁ μῦθος ἀνεπλάσθη : καὶ γράφουσι τὴν ὕδραν ὄφιν καὶ τὸν μῦθον | ||
| ἐκλήθη Ζωφασημὶν , τοῦτ ' ἔστιν οὐρανοῦ κατόπται . Καὶ ἀνεπλάσθη ὁμοίως ὠοῦ σχήματι . Καὶ ἐξέλαμψε Μὼτ ἥλιός τε |
| τοῦ Σικελικοῦ πορθμοῦ μέχρι τοῦ Ταραντίνου κόλπου καὶ τοῦ Ποσειδωνιάτου διήκουσαν , ἐπικρατῆσαν δὲ τοὔνομα καὶ μέχρι τῆς ὑπωρείας τῶν | ||
| καὶ τόσα καὶ τὴν πλεονεξίαν αὐτῶν μέχρι τῆς Μαιώτιδος λίμνης διήκουσαν , καὶ τὰ μὲν τῇ δυνάμει , τὰ δὲ |
| πλῆθος ἐκτείνεσθαι , καὶ πασῶν ἀναφερομένων εἰς ἐκείνην ὡς εἰς μοναδικήν τε καὶ ἀρχικὴν καὶ ὑπερκειμένην τῶν ἐξ αὐτῆς . | ||
| τῷ περὶ ἀνθρώπου λόγῳ τὸ μὲν ἐναρμόνιον ψυχικὴν οὐσίαν ἐμφαίνει μοναδικήν τε οὖσαν καὶ ἁπλῆν , τὸ δὲ χρῶμα τὴν |
| ἐπὶ τὸν λόγον τῶν συνεστώτων τε καὶ ἀσυστάτων ἔρχεται . Ὅρον οὖν τοῦ συνεστῶτος ζητήματος λέγων πάντα τὰ ἀσύστατα περιλαμβάνει | ||
| Ἕλικα Νύκτιμον Πευκέτιον , Καύκωνα Μηκιστέα Ὁπλέα Μακαρέα Μάκεδνον , Ὅρον Πόλιχον Ἀκόντην Εὐαίμονα Ἀγκύορα , Ἀρχεβάτην Καρτέρωνα Αἰγαίωνα Πάλλαντα |
| ἐναρμονίου ἢ χρωματικῆς ἢ διατόνου ἐπὶ παρανήτην διεζευγμένων ἐναρμόνιον ἢ χρωματικὴν ἢ διάτο - νον , τέταρτον δέ , οὗ | ||
| ἐναρμονίου ἢ χρωματικῆς ἢ διατόνου ἐπὶ παρανήτην ὑπερβολαίων ἐναρμόνιον ἢ χρωματικὴν ἢ διάτονον , ἕβδομον δέ , οὗ ἕβδομος ὁ |
| τῶν ἔξωθεν γίνεται . Λεύκιππος Δημόκριτος τὴν αἴσθησιν καὶ τὴν νόησιν γίνεσθαι , εἰδώλων ἔξωθεν προσιόντων : μηδενὶ γὰρ ἐπιβάλλειν | ||
| κτλ . τὰ αἰσθητὰ κρίνεται πράγματα αἰσθήσει οὐ παρακαλεῖ τὴν νόησιν : οὐκ ἐκβαίνει εἰς ἐναντίαν αἴσθησιν : οἷον δάκτυλος |
| . εἰσὶ δὲ ξύλα τῶν νεῶν . ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν ὑποζώματα , εἶπεν ὡς πρὸς μάγειρον παίζων ζωμεύματα , ὡς | ||
| καὶ κηρὸν καὶ πίσσαν . ΓΘ ἄλλως : τὰ λεγόμενα ὑποζώματα . εἰσὶ δὲ ξύλα τῶν νεῶν . ἀντὶ τοῦ |
| καὶ πηλικότητος ἔτι τε τόπου καὶ χρόνου καὶ τῶν ὁμοίων ζητητικὸν ὑπάρχον ὡς μαθηματικὸν ἂν ἀφορίσειε τῆς τοιαύτης οὐσίας μεταξὺ | ||
| οἷον δοκῶν συνεῖναι τοῖς λεγομένοις , καὶ τὸ πρόθυμον καὶ ζητητικὸν τῆς σῆς φιλομαθοῦς ἀκοῆς , ἣν ἐξ ἀρχῆς παραθέσθαι |
| ' Αἴγυπτον ἀνθρώπων . τὸ μὲν οὖν πνεῦμα Δία προσαγορεῦσαι μεθερμηνευομένης τῆς λέξεως , ὃν αἴτιον ὄντα τοῦ ψυχικοῦ τοῖς | ||
| ' Αἴγυπτον ἀνθρώπων . τὸ μὲν οὖν πνεῦμα Δία προσαγορεῦσαι μεθερμηνευομένης τῆς λέξεως , ὃν αἴτιον ὄντα τοῦ ψυχικοῦ τοῖς |
| θεωρῶμεν : ἢ κατὰ διαίρεσιν , ὅταν τὸ ἓν καὶ ἀμέριστον μαθηματικὸν εἶδος μεριζόμενον περὶ τὰ καθ ' ἕκαστον καὶ | ||
| ἕνωσις . καὶ διὰ ταῦτα αὐτός τε πρὸς τὴν καθαρῶς ἀμέριστον γνῶσιν τοῦ ἐνεργείᾳ τελεοῦντος δεῖται νοῦ , καὶ τὰ |
| μὲν νοῦς μόνος , ἀπαθὴς ἐν τοῖς νοητοῖς ζωὴν μόνον νοερὰν ἔχων ἐκεῖ ἀεὶ μένειοὐ γὰρ ἔνι ὁρμὴ οὐδ ' | ||
| ἀμυδροτάτην : ὥσπερ καὶ τὴν λογικὴν ψυχὴν φαίη τις ἂν νοερὰν κατὰ μέθεξιν , ἅτε τὰς κοινὰς ἐννοίας ἀεὶ προβεβλημένην |
| τῇ μονίμῳ οὐσίᾳ ἐνέργειαν καὶ κατὰ τὴν ἔξω προϊοῦσαν καὶ μεταβαλλομένην ζωήν : ὅταν αὐτὴ περὶ τὰ δεύτερα καὶ μεριστὰ | ||
| εἰκάζειν δὲ χρὴ καὶ τὴν Ἔμπουσαν τὴν ἐς μυρίας μορφὰς μεταβαλλομένην τοιαύτην τινὰ ἄνθρωπον ὑπὸ τοῦ μύθου παραδεδόσθαι . Ἐπὶ |
| ὅτι καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις , εἴπερ σῶμά ἐστι τὸ μεταλαμβάνον , ἀνάγκη οὕτω μερίζεσθαι , ἔλαττον δὲ ἢ ἐν | ||
| ἐνδιῆκον δι ' ὅλου τοῦ κόσμου , τὰς δὲ προσηγορίας μεταλαμβάνον * διὰ ὅλης τῆς ὕλης , δι ' ἧς |
| Πορφύριε : ποῦ γὰρ τὸ παρὰ Ἀριστοτέλει ἐν τῇ Φυσικῇ ἔνυλον εἶδος , οὗ ἀποπεράτωσις ἡ μορφή ; καὶ λέγομεν | ||
| οἴει δὲ τόνδε τὸν κόσμον χρόνῳ ποτὲ διαλύεσθαι ; Εἴπερ ἔνυλον γέγονεν , ὦ ἑταῖρε , καὶ μὴ αὐτόματον τὸ |
| πάσας ἀντεροῦμεν . ἐπεὶ γὰρ ἣν ἄν τις εἴπῃ περὶ στοιχείων στάσιν , ἤτοι ἐπὶ σώματα κατενεχθήσεται ἢ ἐπὶ ἀσώματα | ||
| Εἰ δὲ ἄριστον μέν ἐστι τὸ ὕδωρ τῶν ἄλλων δηλονότι στοιχείων , τῶν κτημάτων δὲ ὁ χρυσός ἐστιν αἰδοιέστα - |
| ἦν τοῦ ῥήτορος τοῦ τὰς Ἀλεξάνδρου πράξεις γεγραφότος . Ἀναξιμένης Εὐρυστράτου Μιλήσιος φιλόσοφος , μαθητὴς καὶ διάδοχος Ἀναξιμάνδρου τοῦ Μιλησίου | ||
| , καὶ αὐτὸς Μιλήσιος , τῇ Ἰάδι γεγραφώς . Ἀναξιμένης Εὐρυστράτου , Μιλήσιος , ἤκουσεν Ἀναξιμάνδρου . ἔνιοι δὲ καὶ |
| καὶ ὅτι μὲν οὐχ ὡς τὰ πολλὰ ἀναιροῦντος τοῦ Ζήνωνος Εὔδημος μέμνηται νῦν , δῆλον ἐκ τῆς αὐτοῦ λέξεως : | ||
| πρὸς τοὺς δύο συνταχθῆναι τοὺς ἄκρους . Θεόφραστος δὲ καὶ Εὔδημος καί τινας ἑτέρας συζυγίας παρὰ τὰς ἐκτεθείσας τῷ Ἀριστοτέλει |
| : διόπερ οὐκ ἀεὶ ἐνθουσιᾷ . Τινὲς δὲ λέγουσι τὴν τελεστικὴν ἄχρι τοῦ ὑπὸ σελήνην φθάνειν : εἰ μὲν οὖν | ||
| καὶ πόνων τῶν μεγίστων Μεταβέβηκεν ἀπὸ τῆς μαντικῆς ἐπὶ τὴν τελεστικὴν μανίαν , ἥντινά φησιν ἀπαλλάττειν τῶν μεγίστων κακῶν καὶ |
| μαθεῖν . εἰσί τινες οἱ τὴν ἄποιον καὶ ἀνείδεον καὶ ἀσχημάτιστον οὐσίαν θεοπλαστοῦντες , τὸ κινοῦν αἴτιον οὔτε εἰδότες οὔτε | ||
| : τὸ μὲν γὰρ μέλος ἀνενέργητόν τ ' ἐστὶ καὶ ἀσχημάτιστον , ὕλης ἐπέχον λόγον διὰ τὴν πρὸς τοὐναντίον ἐπιτηδειότητα |
| , . Ἀ . δὲ Εὐρυστράτου Μιλήσιος , ἑταῖρος γεγονὼς Ἀναξιμάνδρου , μίαν μὲν καὶ αὐτὸς τὴν ὑποκειμένην φύσιν καὶ | ||
| γεγραφότος . Ἀναξιμένης Εὐρυστράτου Μιλήσιος φιλόσοφος , μαθητὴς καὶ διάδοχος Ἀναξιμάνδρου τοῦ Μιλησίου , οἱ δὲ καὶ Παρμενίδου ἔφασαν . |
| ἐπὶ ῥητοῖς λαβὼν γέρασι : τύραννος δὲ τὸ ἄρχειν βιαίως σφετερίζεται . χρῶνται δὲ ἀδιαφόρως ἔνιοι τοῖς ὀνόμασιν . Ἱέρωνα | ||
| ταῖς ἄλλαις πόλεσι προσευχὰς ἀπὸ τῶν κατ ' Ἀλεξάνδρειαν ἀρξάμενος σφετερίζεται , καταπλήσας εἰκόνων καὶ ἀνδριάντων τῆς ἰδίας μορφῆςὁ γὰρ |
| . . ̈ . . φησὶ δὲ περὶ τοῦ κενοῦ Χρύσιππος μὲν ἐν τῷ περὶ κενοῦ καὶ ἐν τῇ πρώτῃ | ||
| καλούμενοι τοῖς ἀπὸ τῆς Στοᾶς δόγμασιν . ὥστ ' ἐπεὶ Χρύσιππος αὐτοὺς εἴθισεν ἀμφισβητεῖν περὶ τῶν κατὰ τὴν φιλοσοφίαν ὀνομάτων |
| τηροῦντας τὴν ἀρχὴν τῶν πάντων ἐν τῷ τιμίῳ μὴ τὸ ἄμορφον μηδὲ τὸ παθητὸν μηδὲ τὸ ζωῆς ἄμοιρον καὶ ἀνόητον | ||
| παρὰ γοῦν ἐμοί , ἡ καινότης , μὴ οὐχὶ συντετρῖφθαι ἄμορφον ὄν . καὶ εἴ γε μὴ οὕτω φρονοίην , |
| καὶ τούτων . ἀντίθετον μὲν οὖν ἐστι τὸ ἐναντίαν τὴν ὀνομασίαν ἅμα καὶ τὴν δύναμιν τοῖς ἀντικειμένοις ἔχον , ἢ | ||
| τὰ μὲν περιεκτικὰ ἐξ αὐτῶν τῶν περιεχομένων θέλουσιν ἔχειν τὴν ὀνομασίαν , τὰ δὲ ὡς περιεκτικὰ οὐκ ἔχουσι τὴν ὀνομασίαν |
| ποιουμέναις τοὺς λόγους . οὐ γάρ ἐστι γένεσις ἐν τοῖς ἀϊδίοις , ὥστε οὐδὲ τὸ πρόβλημα χώραν ἐπὶ τούτων ἂν | ||
| ὀνόματα . τὴν οὖν ὄντως ὀρθότητα τῶν ὀνομάτων ἐν τοῖς ἀϊδίοις τῶν πραγμάτων προσήκει ζητεῖν καὶ τούτων ἐν τοῖς θείοις |
| ἀναφορὰν ἐχόντων . θʹ . Ἱπποκράτης ἐν τῷ περὶ τέχνης ὡρίσατο τὴν ἰατρικὴν οὕτως καὶ πρώτως μὲν αὐτὴν νομίζων ἰατρικὴν | ||
| , ἤγουν τὸ πρακτικόν : διὰ τοῦτο ἀπὸ τοῦ χείρονος ὡρίσατο , ἤγουν τοῦ πρακτικοῦ : ὥσπερ καὶ ἡμίονος ἐκ |
| μὲν θεραπευτὴν αὐτὸν κρίσεως καὶ δίκης εἰσηγεῖται : ἡ γὰρ προσηγορία τῆς Μαδιὰμ μεταληφθεῖσα ἐκ κρίσεως ὀνομάζεται . διττὸν δὲ | ||
| κλίσει [ ἐστὶ ] τάδε [ ] , ὄνομα , προσηγορία , μετοχή , ἄρθρον [ , ἀντωνυμία ] [ |
| πρὸ πάντων : ἅμα ἄρα καὶ ὡς τὴν αὐτὴν ποιεῖται πρόοδον ὁμοειδῆ τε καὶ ἀνομοειδῆ : πάντα γάρ ἐστι καὶ | ||
| δυαδικὴ γὰρ πᾶσα πρόοδος , τὸ δὲ ἓν ὑπὲρ πᾶσαν πρόοδον : ἄσχιστον γὰρ ἀεὶ τόγε ἓν καὶ ἀπολλαπλασίῳ τόκῳ |
| δῆμος εὐχαριστῶν αὐτῷ στρατηγὸν ἐχειροτόνησεν αὐτοκράτορα τὸν Δίωνα καὶ τιμὰς ἀπένειμεν ἡρωικάς , ὁ δὲ Δίων ἀκολούθως τοῖς πεπραγμένοις ἐπιεικῶς | ||
| τὴν ἑκάστου συναύξησιν , ᾗ καὶ τὸ ἥμισυ τοῦ παντὸς ἀπένειμεν . εἰκότως οὖν τὸ λόγιον ἀνέθηκε τὰς ἀρχὰς τῷ |
| ἐν τοῖς τόποις ἀθεωρησίας καὶ τῆς ἰδίας ἀγνοίας οἰκείαν ἔταξαν προσηγορίαν : ἡμῖν δ ' ἀληθέστατος εἶναι δοκεῖ λόγος ὁ | ||
| Ξενοφῶντι τῷ Γρύλλου γεγενῆσθαί φασιν ἔνδοξον κύνα , Ἱπποκένταυρον τὴν προσηγορίαν . καὶ μὴν Μάγνητας μὲν τοὺς ἐπὶ Μαιάνδρῳ τρέφειν |
| δὲ κατὰ τὰς αἰσθήσεις ἑκάστην τῶν εἰρημένων ποιοτήτων πάθους εἶναι ποιητικὴν παθητικαὶ ποιότητες λέγονται : ἡ γὰρ γλυκύτης πάθος τι | ||
| ' ἐχθρὸς ὢν καὶ κατ ' ἀνδρείαν καὶ κατὰ δύναμιν ποιητικὴν Στησιχόρῳ σεαυτὸν προσεικάζεις . γνώσῃ δὲ τὴν τῶν λεγομένων |
| τὸ φῶς ἐκπέμποντα . τινὲς δέ , ὧν ἐστι καὶ Ἀναξίμανδρος , φασὶ πέμπειν αὐτὸν τὸ φῶς σχῆμα ἔχοντα τροχοῦ | ||
| Μέλισσος Ἡράκλειτος Ἀναξαγόρας Πλάτων Ἀριστοτέλης Ζήνων ἕνα τὸν κόσμον . Ἀναξίμανδρος Ἀναξιμένης Ἀρχέλαος Ξενοφάνης Διογένης Λεύκιππος Δημόκριτος Ἐπίκουρος ἀπείρους κόσμους |
| ἐπικαλεῖται δὲ τὴν Δήμητραν κατὰ τῆς Πενίας , ὡς οὖσαν παρεκτικὴν πάντων τῶν ἀγαθῶν . ἑλληνικὸν τὸ ποδαγρᾶν . ὑπὸ | ||
| σημαινόμενον καὶ ὕλην αὐτὴν καλοῦσι καὶ πανδοχέα γε , ὡς παρεκτικὴν οὖσαν καὶ δυάδος τῆς κυρίως ὕλης καὶ πάντων χωρητικὴν |
| οὗ προῆλθε , κατ ' αὐτό γε ὃ προῆλθε τὴν γνωστικὴν ἐπιστροφὴν προβαλλόμενος , ὡς εἴρηται πρότερον , ἑλών , | ||
| . ] Οἱ μὲν γὰρ ἔφασαν τὴν φιλοσοφίαν εἶναι δύναμιν γνωστικὴν καὶ περιποιητικὴν ἀρίστου βίου , ἄριστον βίον εἰπόντες τὸ |