| ἦν τοῦ ῥήτορος τοῦ τὰς Ἀλεξάνδρου πράξεις γεγραφότος . Ἀναξιμένης Εὐρυστράτου Μιλήσιος φιλόσοφος , μαθητὴς καὶ διάδοχος Ἀναξιμάνδρου τοῦ Μιλησίου | ||
| , καὶ αὐτὸς Μιλήσιος , τῇ Ἰάδι γεγραφώς . Ἀναξιμένης Εὐρυστράτου , Μιλήσιος , ἤκουσεν Ἀναξιμάνδρου . ἔνιοι δὲ καὶ |
| εἰς ἐπιθυμίαν φέρει τὸν ἐλεγχθέντα ὧν πρότερον οὐκ ᾔδει . Θαλῆς ἐρωτηθείς , Τί πρεσβύτατον τῶν ὄντων ; ἀπεκρίνατο : | ||
| τῶν ὅλων περιοχὴν κόσμον ἐκ τῆς ἐν αὐτῷ τάξεως . Θαλῆς Πυθαγόρας Ἐμπεδοκλῆς Ἔκφαντος Παρμενίδης Μέλισσος Ἡράκλειτος Ἀναξαγόρας Πλάτων Ἀριστοτέλης |
| , . Ἀ . δὲ Εὐρυστράτου Μιλήσιος , ἑταῖρος γεγονὼς Ἀναξιμάνδρου , μίαν μὲν καὶ αὐτὸς τὴν ὑποκειμένην φύσιν καὶ | ||
| γεγραφότος . Ἀναξιμένης Εὐρυστράτου Μιλήσιος φιλόσοφος , μαθητὴς καὶ διάδοχος Ἀναξιμάνδρου τοῦ Μιλησίου , οἱ δὲ καὶ Παρμενίδου ἔφασαν . |
| φασι , διαλεχθῶμεν . λεκτέον δὲ πρῶτον περὶ Ἡρακλείτου . Ἡράκλειτος Βλόσωνος ἤ , ὥς τινες , Ἡράκωντος Ἐφέσιος . | ||
| , τὸν δὲ κακίας ζῇ μόνον . εὖ καὶ ὁ Ἡράκλειτος κατὰ τοῦτο Μωυσέως ἀκολουθήσας τῷ δόγματι , φησὶ γάρ |
| καὶ χώρῃ ἕπεσθαι . . . Ἀναξαγόρας Ἡγησιβούλου ἢ Εὐβούλου Κλαζομένιος . οὗτος ἤκουσεν Ἀναξιμένους , καὶ πρῶτος τῆι ὕληι | ||
| , = / ] . . . Ἀ . δὲ Κλαζομένιος ἦν , ἀλλ ' ὅτι νομιζόντων Ἀθηναίων τὸν ἥλιον |
| αὐτὸς Μιλήσιος τῆι Ἰάδι γεγραφώς [ ] . Ἀ . Πραξιάδου Μιλήσιος φιλόσοφος συγγενὴς καὶ μαθητὴς καὶ διάδοχος θάλητος . | ||
| ὠκεανός θ ' ὅσπερ γένεσις πάντεσσι τέτυκται . Ἀναξίμανδρος δὲ Πραξιάδου Μιλήσιός φησι τῶν ὄντων ἀρχὴν εἶναι τὸ ἄπειρον : |
| ἐκ τῆς ἐναργείας τοῦ ζητουμένου . καὶ τοῦτο πρῶτον εἶπε Ξενοφάνης : καὶ τὸ μὲν οὖν σαφὲς οὔ τις ἀνὴρ | ||
| ὁ Ἀπολλωνιάτης ἀέρα , Ἵππασος δὲ ὁ Μεταποντῖνος πῦρ , Ξενοφάνης δὲ ὁ Κολοφώνιος γῆν καὶ ὕδωρ , Οἰνοπίδης δὲ |
| Ἀριστοτέλης Ζήνων ἕνα τὸν κόσμον . Ἀναξίμανδρος Ἀναξιμένης Ἀρχέλαος Ξενοφάνης Διογένης Λεύκιππος Δημόκριτος Ἐπίκουρος ἀπείρους κόσμους ἐν τῷ ἀπείρῳ κατὰ | ||
| ὄνομα δέ ἐστι μέρος λόγου δηλοῦν ἰδίαν ποιότητα , οἷον Διογένης , Σωκράτης : ῥῆμα δέ ἐστι μέρος λόγου σημαῖνον |
| καὶ κοσμοποιόν . . . , Π . δὲ ὁ Ἐλεάτης θεοὺς εἰσηγήσατο πῦρ καὶ γῆν . . . . | ||
| οὕτως λέγει : τούτωι δὲ ἐπιγενόμενος Π . Πύρητος ὁ Ἐλεάτης ἐπ ' ἀμφοτέρας ἦλθε τὰς ὁδούς . καὶ γὰρ |
| ὄψεως πρὸς τὸν ἥλιον , παραπλησίαν ταῖς κατοπτρικαῖς ἐμφάσεσιν . Ἀναξαγόρας Δημόκριτος σύνοδον ἀστέρων δυεῖν ἢ καὶ πλειόνων κατὰ συναυγασμόν | ||
| οὔτε ὕδωρ εἶναι ἄντικρυς οὔτε οὐχ ὕδωρ : ᾧ καὶ Ἀναξαγόρας ἠκολούθησεν . ὅτι δὲ ψευδὴς ὁ λόγος ὁ λέγων |
| πιθανῶς δὲ ὁ Εὐριπίδης τὸν μῦθον προσήρμοσεν : ὁ γὰρ φυσικὸς λόγος τὸν ἥλιον ἀποδείκνυσι τὴν ἐναντίαν ἰόντα πορείαν τῷ | ||
| , ὅτι ὁ θυμός ἐστι φυσικός , ὅτι δέ ἐστι φυσικὸς δῆλον , διότι καὶ κατὰ γενεὰς ἐπακολουθεῖ . εἰ |
| μὲν ἑπτακαιεικοσαπλασίω τῆς γῆς τοῦτον ἔφησεν εἶναι . . . Ἐμπεδοκλῆς δὲ ἴσον τῇ γῇ . . . ὁ δὲ | ||
| ὡς περατοῦντα καὶ συνέχοντα πάντα . τοῦτο οὖν φησιν ὁ Ἐμπεδοκλῆς , ὅτι ἡνίκα τὸ νεῖκος ἐπεκράτησε καὶ ὥρμησεν εἰς |
| ἐπισφαλεστάτους καιροὺς συνεκινδύνευον . καὶ γὰρ Διονυσίου τυραννοῦντος Φιντίας τις Πυθαγόρειος ἐπιβεβουλευκὼς τῷ τυράννῳ , μέλλων δὲ τῆς τιμωρίας τυγχάνειν | ||
| . πρόεισι γὰρ ὁ θεῖος ἀριθμός , ὥς φησιν ὁ Πυθαγόρειος εἰς αὐτὸν ὕμνος , μουνάδος ἐκ κευθμῶνος ἀκηράτου , |
| Κηφισσόδωρος ἐν τῇ ιβʹ τῶν Περὶ τοῦ ἱεροῦ πολέμου καὶ Ἀναξιμένης ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν Περὶ Φίλιππον καὶ Ἔφορος ἐν | ||
| τούτου γενόμενοι μαθηταὶ καὶ Ἀριστοτέλης ὁ φιλόσοφος , ἔτι δὲ Ἀναξιμένης ὁ Λαμψακηνὸς καὶ Πλάτων ὁ Ἀθηναῖος , ἔτι δὲ |
| ὄντα ἐν κινήσει εἶναι καὶ στάσεως μηδεμιᾶς μετέχειν : πάλιν Παρμενίδης ἓν ἐδόκει εἶναι τὸ ὄν . λέγεται θέσις καὶ | ||
| τὰς ἀρχάς , καὶ τῶν πεπερασμένας οἱ μὲν δύο ὡς Παρμενίδης ἐν τοῖς πρὸς δόξαν πῦρ καὶ γῆν , ἢ |
| τῶν ἄτομα φησάντων οἱ μὲν ἄτομα σώματα δοξάζουσιν , ὡς Λεύκιππος καὶ Δημόκριτος , οἱ δὲ ἀτόμους γραμμάς , ὡς | ||
| περὶ τὰ σώματα ἀσωμάτων λόγων ἅπερ ἤδη σχήματα προσαγορεύουσιν . Λεύκιππος Δημόκριτος Ἐπίκουρος τὴν αἴσθησιν καὶ τὴν νόησιν γίνεσθαι εἰδώλων |
| Πυθαγόρας ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα . ξυνεφώνησε δὲ τῷ λόγῳ καὶ Ξενοκράτης . . . . Πυθαγόρας δὲ ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα | ||
| ὡς τὸ εἰκὸς τὸν Ξενοκράτην φιλανθρώπως καὶ αὖ πάλιν ὁ Ξενοκράτης ἐκεῖνον ὁμοίως . διαλυθείσης δὲ τῆς συνουσίας οὐδὲν οὔτε |
| νομίζοντες . Ἡ ἱστορία παρὰ Κλειτοφῶντι . : Κλύτος ὁ Μιλήσιος , Ἀριστοτέλους δὲ μαθητὴς , ἐν τῷ πρώτῳ Περὶ | ||
| δὲ Ἀριστομάχειοι τῶν νεῶν ἐκβάντες πολλοὺς Καρδιανῶν ἀπέκτειναν . Χαριμένης Μιλήσιος καταφυγὼν ἐς Φασηλίδα , ἐφορμουσῶν αὐτῷ νεῶν μακρῶν Περικλέους |
| Πάντα πλήρη θεῶν . Οὔτι τὰ πόλλ ' ἔπεα φρονίμην ἀπεφήνατο δόξαν : ἕν τι μάτευε σοφόν , ἕν τι | ||
| πρὸς ἅπασι τοῖς εἰρημένοις ἀτοπωτάτοις οὖσιν ἔτι καὶ τὰ ἄστρα ἀπεφήνατο ἀνατέλλοντα μὲν ἐξάπτεσθαι , δυόμενα δὲ σβέννυσθαι . Ὅπερ |
| δὲ ἀσώματα . καὶ τῶν σώματα φαμένων Φερεκύδης μὲν ὁ Σύριος γῆν ἔλεξε πάντων εἶναι ἀρχὴν καὶ στοιχεῖον , Θαλῆς | ||
| , διὰ τοῦ ι γράφονται : οἷον : κύριος : Σύριος : Τύριος : Κύπριος : νύχιος : Στύγιος : |
| τὸ φῶς ἐκπέμποντα . τινὲς δέ , ὧν ἐστι καὶ Ἀναξίμανδρος , φασὶ πέμπειν αὐτὸν τὸ φῶς σχῆμα ἔχοντα τροχοῦ | ||
| Μέλισσος Ἡράκλειτος Ἀναξαγόρας Πλάτων Ἀριστοτέλης Ζήνων ἕνα τὸν κόσμον . Ἀναξίμανδρος Ἀναξιμένης Ἀρχέλαος Ξενοφάνης Διογένης Λεύκιππος Δημόκριτος Ἐπίκουρος ἀπείρους κόσμους |
| ἰσχυροτάτην εἶναί φησι . κρατεῖν γὰρ αὐτὴν τοῦ παντός . Πυθαγόρας δὲ καὶ περικεῖσθαι τῷ κόσμῳ τὴν ἀνάγκην ὑπολαμβάνει . | ||
| ἐχρήσαντο . καὶ γὰρ δὴ τὸν κόσμον Θαλῆς μὲν καὶ Πυθαγόρας καὶ Ἀναξαγόρας καὶ Παρμενίδης καὶ Μέλισσος καὶ Ἡράκλειτος καὶ |
| πρὸς τὸν ἥλιον , παραπλησίαν ταῖς κατοπτρικαῖς ἐμφάσεσιν . Ἀναξαγόρας Δημόκριτος σύνοδον ἀστέρων δυεῖν ἢ καὶ πλειόνων κατὰ συναυγασμόν . | ||
| τούτων . καὶ γὰρ Ἀναξαγόρας ἁπλῶς εἴρηκε περὶ αὐτῶν . Δημόκριτος δὲ καὶ Πλάτων ἐπὶ πλεῖστόν εἰσιν ἡμμένοι , καθ |
| ἀπὸ τῶν σωμάτων σύμμετρα μόρια ἔχουσαν πρὸς τὴν ὄψιν . Ζήνων ὁ Στωικὸς τὰ χρώματα πρώτους εἶναι σχηματισμοὺς τῆς ὕλης | ||
| ἀλλ ' ἑτέρου ἐστὶ περιεκτικόν . ” ̈ , . Ζήνων πύρινον εἶναι τὸν οὐρανόν . ̈ . . . |
| πεπερασμένην αὐτήν φασιν , ὥσπερ Θαλῆς μὲν Ἐξαμύου Μιλήσιος καὶ Ἵππων , ὃς δοκεῖ καὶ ἄθεος γεγονέναι , ὕδωρ ἔλεγον | ||
| Μεταποντῖν Ξενοφάνης δ ' ὁ Κολοφώνιος γῆν καὶ ὕδωρ . Ἵππων δὲ ὁ Ῥηγῖνος πῦρ καὶ ὕδωρ , Οἰνοπίδης δὲ |
| χαλεπός : ἦ γάρ ; Ἔοικεν . Ὁ δέ γε φιλόσοφος , τῇ τοῦ ὄντος ἀεὶ διὰ λογισμῶν προσκείμενος ἰδέᾳ | ||
| οὐκ ὀφείλει καλεῖσθαι πολιτικὸς ἢ ῥαψῳδὸς ἢ νομοθέτης , ἀλλὰ φιλόσοφος . Τὸ γὰρ σοφὸν καλεῖν ὑπερβαίνει τὰ ἀνθρώπινα μέτρα |
| . Ἔφορος δὲ τὴν Ἁρμονίαν Ἠλέκτρας καὶ Διός φησιν . Ἐπίκουρος Ἡροδότῳ χαίρειν . Τοῖς μὴ δυναμένοις , ὦ Ἡρόδοτε | ||
| τοὺς ] ἀπὸ τῆς Ποικίλης Στοᾶς , ὑπὲρ ὧν καὶ Ἐπίκουρος ἔγραψεν : ἐπί τε Φιλίππου πρὸς αὐτὸν [ ] |
| . εἰ μὴ ὡς παρὰ τὸ Ῥήγιον Ῥηγῖνος , Μεταπόντιον Μεταποντῖνος . Ἰταλοὶ γὰρ μάλιστα τούτῳ φιληδοῦσι τῷ τύπῳ . | ||
| ? ? ? ? ? . * * ὁ δὲ Μεταποντῖνος Τιμόθεος , καθώς φησιν περὶ αὐτοῦ ὁ αὐτὸς φιλόσοφος |
| καὶ ἐπὶ τρυφῇ καὶ μαλακίᾳ διαβοήτου γενομένου ἱστορεῖ Νίκανδρος ὁ Καλχηδόνιος ἐν τετάρτῳ Προυσίου Συμπτωμάτων . ΡΕΟΝΤΑ . οὕτως ποτήριά | ||
| δὲ τὸν ὑπὸ σελήνην , κτλ . Ξενοκράτης δὲ ὁ Καλχηδόνιος , τὸν μὲν ὕπατον Δία , τὸν δὲ νέατον |
| . Εἰκοστὴ Θάσος . . . Σκύλαξ : Καρυανδεύς : μαθηματικὸς καὶ μουσικός . Περίπλουν τῶν ἐκτὸς τῶν Ἡρακλέους στηλῶν | ||
| παραγενόμενον αὐτόν , ἔφη : Οὐδὲν αὐτοῦ ἀχρωμότερον . Ἀφυὴς μαθηματικὸς μοιρολογῶν τινα ἔφη : Οὐκ ἦν σοι κατὰ γένος |
| Καὶ οὗτοι μὲν οἱ σποράδην . Ξενοφάνους δὲ διήκουσε Παρμενίδης Πύρητος Ἐλεάτης τοῦτον Θεόφραστος ἐν τῇ Ἐπιτομῇ Ἀναξιμάνδρου φησὶν ἀκοῦσαι | ||
| . , , . ] . Ξενοφάνους δὲ διήκουσε Παρμενίδης Πύρητος Ἐλεάτης . ὅμως δ ' οὖν ἀκούσας καὶ Ξενοφάνους |
| ἧς ἡγεῖτο Γύλαξ , ὃς Γυλάκειαν ὠνόμασε . τὸ ἐθνικὸν Ἀπολλωνιάτης καὶ θηλυκὸν Ἀπολλωνιᾶτις . βʹ ἐν νήσῳ πρὸς τῇ | ||
| δικάζοντες ὁμογνώμονες γενόμενοι προέκριναν τὸν Ἀριστομένην . . Διογένης Ἀπολλοθέμιδος Ἀπολλωνιάτης , ἀνὴρ φυσικὸς καὶ ἄγαν ἐλλόγιμος . ἤκουσε δέ |
| τότε ἀκολασίᾳ τε τῶν γεγονότων διαφέρων . τούτῳ τάλαντον δοὺς μαθητὴς γίνεται ὁ δεσπότης , καὶ τὴν τέχνην μὲν οὐ | ||
| ἠφίει φωνάς . Πολυίδου δὲ σεμνυνομένου ὡς ἐνίκησε Τιμόθεον ὁ μαθητὴς αὐτοῦ Φιλωτᾶς , θαυμάζειν ἔφη , εἰ ἀγνοεῖς ὅτι |
| ὁ Πυθαγόρειος τὸ πέρας καὶ τὸ ἄπειρον . Ἡράκλειτος καὶ Ἵππασος ἀρχὴν τῶν ἁπάντων τὸ πῦρ . ἐκ πυρὸς γὰρ | ||
| ἐν γραφαῖς μηδὲν καταλιπεῖν πλὴν τῆς καλουμένης Ναυτικῆς ἀστρολογίας . Ἵππασος δὲ ὁ Μεταποντῖνος καὶ Ἡράκλειτος ὁ Ἐφέσιος ἓν καὶ |
| μὲν Ἡρόδοτος καὶ Δοῦρις καὶ Δημόκριτός φασιν , πατρὸς μὲν Ἐξαμύου , μητρὸς δὲ Κλεοβουλίνης , ἐκ τῶν Θηλιδῶν , | ||
| δὲ γεγονὼς ὀγδοήκοντα ἐν Κύπρῳ τελευτᾷ . Θάλεω . Θάλης Ἐξαμύου Μιλήσιος , Φοῖνιξ δὲ καθ ' Ἡρόδοτον . οὗτος |
| . Δημόκριτος : . . . . μαθητὴς κατά τινας Ἀναξαγόρου καὶ Λευκίππου , ὡς δέ τινες καὶ μάγων καὶ | ||
| τῶν ἀμφὶ τὸν Μιλήσιον Θαλῆν καὶ ἔτι τῶν ὕστερον μέχρι Ἀναξαγόρου , ὡς ἢ πάντες ἢ οἱ πολλοὶ αὐτῶν φαίνονται |
| ὥς φησιν οὗτος . Ἃ δ ' ὁ Σκήψιος λέγει Μητρόδωρος ἐν τῷ Περὶ συνηθείας μύθοις ἔοικε , καὶ οὐ | ||
| γῆν ἤδη ταῖς καταφοραῖς ἀποψυχρούμενα . στρογγυλοῦσθαι * * * Μητρόδωρος ἀπὸ τῆς ὑδατώδους ἀναφορᾶς ὑπὸ τοῦ ἀέρος συνίστασθαι τὰ |
| σαφηνιοῦμεν . συμφήσει δὲ ἡμῖν καὶ ἐν τῇ προκειμένῃ λέξει Φιλόλαος λέγων : „ ἁρμονία δὲ πέντε ἐπόγδοα καὶ δύο | ||
| ἥλιον , εἰς ὃν ἀπὸ τοῦ αἰθέρος ἀκτῖνες ἐναποστηρίζονται . Φιλόλαος ὁ Πυθαγόρειος ὑαλοειδῆ τὸν ἥλιον , δεχόμενον μὲν τοῦ |
| Ἀριστόξενος Ἑστιαίου , Πυθαγορικὸς καὶ αὐτός . . . . Ἀρχύτας : Ταραντῖνος , Ἑστιαίου υἱὸς ἢ Μνησάρχου ἢ κτλ | ||
| περιέχει [ καὶ τὸ ] Μαντινέων ἐνκώμιον . . : Ἀρχύτας Μνησαγόρου Ταραντῖνος , ὡς δὲ Ἀριστόξενος Ἑστιαίου , Πυθαγορικὸς |
| τὸν Ἐμπεδοκλέα Ἀρχινόμου εἶναι υἱόν . Ὅτι δ ' ἦν Ἀκραγαντῖνος ἐκ Σικελίας , αὐτὸς ἐναρχόμενος τῶν Καθαρμῶν φησιν : | ||
| [ . . . . . . ] Ἐμπεδοκλῆς ὁ Ἀκραγαντῖνος οὐ πολὺ κατόπιν τοῦ Ἀναξαγόρου γεγονώς , Παρμενίδου δὲ |
| . . ̈ . . φησὶ δὲ περὶ τοῦ κενοῦ Χρύσιππος μὲν ἐν τῷ περὶ κενοῦ καὶ ἐν τῇ πρώτῃ | ||
| καλούμενοι τοῖς ἀπὸ τῆς Στοᾶς δόγμασιν . ὥστ ' ἐπεὶ Χρύσιππος αὐτοὺς εἴθισεν ἀμφισβητεῖν περὶ τῶν κατὰ τὴν φιλοσοφίαν ὀνομάτων |
| τε τὸν Κλεινίου καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου καὶ Λάμαχον τὸν Ξενοφάνους , βοηθοὺς μὲν Ἐγεσταίοις πρὸς Σελινουντίους , ξυγκατοικίσαι δὲ | ||
| γὰρ καὶ ιδʹ ἔτη ἔγγιστα ἀπὸ τῶν Τρωικῶν ἱστορεῖται μέχρι Ξενοφάνους τοῦ φυσικοῦ καὶ τῶν Ἀνακρέοντός τε καὶ Πολυκράτους χρόνων |
| * * κατ ' ἐπιπλοκὴν μερῶν συνηρτημένην . Ζήνων ὁ Στωικὸς ἐν τῷ Περὶ φύσεως , δύναμιν κινητικὴν τῆς ὕλης | ||
| . Η . τὴν δὲ οἰκουμένην γῆν Ποσειδώνιος μὲν ὁ Στωικὸς καὶ Διονύσιος σφενδονοειδῆ φασι , Δ . δὲ προμήκη |
| δὲ ἀπόφθεγμα ἑνὸς τῶν ἑπτὰ σοφῶν , ἤτοι Σόλωνος ἢ Θάλου . Γνῶθι σαυτόν καὶ Τὸ νόμισμα παραχάραξον : παραγγέλματα | ||
| δὲ ἀπόφθεγμα ἑνὸς τῶν ἑπτὰ σοφῶν , ἤτοι Σόλωνος ἢ Θάλου . Γνῶθι σαυτόν καὶ Τὸ νόμισμα παραχάραξον : παραγγέλματα |
| Διογένης δὲ ὁ Ἀπολλωνιάτης σχεδὸν νεώτατος γεγονὼς τῶν περὶ ταῦτα σχολασάντων τὰ μὲν πλεῖστα συμπεφορημένως γέγραφε τὰ μὲν κατὰ Ἀναξαγόραν | ||
| Διογένης δὲ ὁ Ἀπολλωνιάτης σχεδὸν νεώτατος γεγονὼς τῶν περὶ ταῦτα σχολασάντων τὰ μὲν πλεῖστα συμπεφορημένως γέγραφε , τὰ μὲν κατὰ |
| ἐν τῷ περὶ βίων : καὶ Ἀπολλώνιος δέ φησιν ὁ Τύριος ὅτι ἰσχνὸς ἦν , ὑπομήκης , μελάγχρωςὅθεν τις αὐτὸν | ||
| σοι θείαι προνοίαι νεικέων ἐπώνυμον . Κάδμος ἔμολε τάνδε γᾶν Τύριος , ὧι τετρασκελὲς μόσχος ἀδάματος πέσημα δίκε τελεσφόρον διδοῦσα |
| ἡγεμόνας ὡς εἴησαν Λακεδαιμόνιοί τε καὶ Λεωνίδης , ἐὼν γένος Ἡρακλείδης . Ὡς δὲ προσήλασε ὁ ἱππεὺς πρὸς τὸ στρατόπεδον | ||
| τοῖς ζηλωτοῖς Σμυρναίων . τὸν δὲ ἄνδρα τοῦτον χρόνοις ὕστερον Ἡρακλείδης ὁ Λύκιος σοφιστὴς διορθούμενος ἐπέγραψε Νικήτην τὸν κεκαθαρμένον , |
| γέγονε Πυθαγόρας τε καὶ Ἐπίκουρος , Δ . δὲ καὶ Ἀριστοτέλης τῆς Ἑρμογένους . . . . , διὰ δὲ | ||
| κινούμενον περὶ τὸ μέσον ἐγκυκλίως . . . . . Ἀριστοτέλης ἐκ πέμπτης οὐσίας τὸν ἥλιον . πυροῦσθαι δὲ τὸν |
| δὲ καὶ τῶν νεωτέρων διελέχθησαν , σαφέστατα δὲ ὁ θεῖος Ἰάμβλιχος ἐν ἑβδόμῃ βίβλῳ τῆς τῶν Πυθαγορείων δογμάτων συναγωγῆς . | ||
| τῶν μὲν παλαιῶν Ξενοκράτης καὶ Σπεύσιππος , τῶν δὲ νεωτέρων Ἰάμβλιχος καὶ Πλούταρχος : οἱ δὲ μέχρι μόνης τῆς λογικῆς |
| Πρόδικος ὁ Κεῖος καὶ Ἀναξιμένης ὁ Λαμψακηνὸς καὶ Θεόπομπος ὁ Χῖος καὶ Πῶλος ὁ Ἀκραγαντῖνος καὶ ἄλλοι συχνοὶ λόγους ἔλεγον | ||
| ὡς Σιμάριστος ἐν τετάρτῳ Συνωνύμων . Ἴων δ ' ὁ Χῖος ἐν Ἐλεγείοις : ἡμῖν δὲ κρητῆρ ' οἰνοχόοι θέραπες |
| τῶν πολεμίων . ἀντικαταστάντες δ ' ἀλλήλοις , ὁ μὲν Ἀρχέλαος ἐξέταττεν , ἐς μάχην αἰεὶ προκαλούμενος , ὁ δὲ | ||
| . καὶ δείσας ὁ Σύλλας , μὴ πάλιν αὐτὸν ὁ Ἀρχέλαος , οὐκ ἔχοντα ναῦς , ἐς Χαλκίδα ὡς πρότερον |
| ἀεὶ ἐκ τοῦ γενείου τὰς πολιάς . Παῖδες ἀγένειοι , Στράτων καὶ Κλεισθένης . Ἔστι τις πονηρὸς ἡμῖν τοξότης συνήγορος | ||
| δέχεται τὴν ἀνάλογον . : Εἰ σῶμα τὸ σπέρμα . Στράτων καὶ Δημόκριτος καὶ τὴν δύναμιν σῶμα : πνευματικὴ γάρ |
| κόσμον Θαλῆς μὲν καὶ Πυθαγόρας καὶ Ἀναξαγόρας καὶ Παρμενίδης καὶ Μέλισσος καὶ Ἡράκλειτος καὶ Πλάτων καὶ Ἀριστοτέλης καὶ Ζήνων ἕνα | ||
| χρώμενοι διατελοῦσιν αὐταῖς . [ , ] Ὅ γέ τοι Μέλισσος ἐθέλων ἐπιδεικνύναι , διότι τῶν φαινομένων καὶ ἐν ὄψει |
| καὶ ὅτι μὲν οὐχ ὡς τὰ πολλὰ ἀναιροῦντος τοῦ Ζήνωνος Εὔδημος μέμνηται νῦν , δῆλον ἐκ τῆς αὐτοῦ λέξεως : | ||
| πρὸς τοὺς δύο συνταχθῆναι τοὺς ἄκρους . Θεόφραστος δὲ καὶ Εὔδημος καί τινας ἑτέρας συζυγίας παρὰ τὰς ἐκτεθείσας τῷ Ἀριστοτέλει |
| ἀφ ' ἧς ὁ δημότης λέγεται Κεφαλῆθεν , καθά φησι Διόδωρος . Κηδωνίδης : Αἰσχίνης ἐν τῷ κατὰ Τιμάρχου “ | ||
| Τετραπόλει , μνημονεύων τῶν καταλεγομένων τῶι Ἡρακλεῖ παρασίτων , καὶ Διόδωρος ὁ Σινωπεὺς κωμωιδιοποιὸς ἐν Ἐπικλήρωι , οὗ τὸ μαρτύριον |
| βʹ γʹ δʹ εʹ Ϛʹ ζʹ ηʹ θʹ ιʹ , Φυσικῶν αἰτιῶν αʹ βʹ γʹ δʹ εʹ Ϛʹ ζʹ ηʹ | ||
| ἱέρακος καὶ ἄλλων , ὥς φησι Μανεθῶς ἐν τῇ τῶν Φυσικῶν Ἐπιτομῇ . . . , : Τὴν Ἶσιν φασὶ |
| κωμικοὶ λέγουσι . . . . Ἑ . δὲ ὁ Ἀβδηρίτης ἀνὴρ φιλόσοφος ἅμα καὶ περὶ τὰς πράξεις ἱκανώτατος Ἀλεξάνδρωι | ||
| . . . . , . Π . δὲ ὁ Ἀβδηρίτης σοφιστὴς [ καὶ ] Δημοκρίτου μὲν ἀκροατὴς οἴκοι ἐγένετο |
| . Ἡγησιάναξ γραμματικὸς [ . . ] γράψας Περὶ τῆς Δημοκρίτου λέξεως βιβλίον ἓν καὶ Περὶ ποιητικῶν λέξεων . ἦν | ||
| : πάντων γὰρ σχεδὸν τῶν ἀρχαίων μεμνημένος ὁ Πλάτων οὐδαμοῦ Δημοκρίτου διαμνημονεύει , ἀλλ ' οὐδ ' ἔνθα ἀντειπεῖν τι |
| αὐτὴν ἄπειρον , οὐδὲν τοιοῦτον συμβήσεται . Τοῦτο τὸ πρόβλημα Οἰνοπίδης ἐζήτησεν χρήσιμον αὐτὸ πρὸς ἀστρολογίαν οἰόμενος , ὀνομάζει δὲ | ||
| τοῦτον Ἀναξαγόρας ὁ Κλαζομένιος πολλῶν ἐφήψατο τῶν κατὰ γεωμετρίαν καὶ Οἰνοπίδης ὁ Χῖος ὀλίγωι νεώτερος ὢν Ἀναξαγόρου . . . |
| τὸ δὲ λογικόν . οὕτω δὲ πρῶτος διεῖλε Ζήνων ὁ Κιτιεύς : καὶ Διογένης ὁ Βαβυλώνιος . . ̈ . | ||
| οὐδὲ ὀφλισκάνουσι γέλωτα , οἷον ὦφλέ ποτε Ἀντιγόνῳ Περσαῖος ὁ Κιτιεύς : Ἀντιγόνῳ γὰρ τῷ βασιλεῖ συνδιῃτᾶτο Περσαῖος ὁ τοῦ |
| γὰρ ἐφρόντισαν τῶν τοιούτων , διαφερόντως δ ' ὁ Φιλάδελφος ἐπικληθείς , φιλιστορῶν καὶ διὰ τὴν ἀσθένειαν τοῦ σώματος διαγωγὰς | ||
| τὸ κράτιστον τῆς πόλεως διέφθειρεν . Ὅτι Ἀλέξανδρος ὁ Ζαβινᾶς ἐπικληθείς , ἀξιολόγων ἡγεμόνων ἀποστάντων Ἀντιπάτρου καὶ Κλονίου καὶ Ἀερόπου |
| καὶ ἀποδεικτικώτερον δεικνὺς δι ' ἀριθμῶν τὰ πράγματα . Τὴν Παρμενίδου δ ' ὑπερῆρεν φιλοσοφίαν τῷ ἐκεῖνον μὲν λέγειν ἀρχὴν | ||
| καὶ Βροτίνου , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι |
| : ἄλλο ἄκοπον τὸ τοῦ γλουτοῦ , ὡς Φιλόξενος ὁ γραμματικός . κηροῦ λίτρας βʹ . ἀμμωνιακοῦ θυμιάματος λίτραν αʹ | ||
| παρωνύμως μὲν ὡς ἀπὸ τῆς ποιότητος ποιοὶ ἀπὸ τῆς γραμματικῆς γραμματικός , ἀπὸ τῆς ἰατρικῆς ἰατρός , ὁμωνύμως δὲ δὲ |
| τὸ σύνθετον ἐπὶ τοῦ συός . ἰατρῶν δὲ παρῆσαν Δάφνος Ἐφέσιος , ἱερὸς τὴν τέχνην καὶ κατὰ τὰ ἤθη , | ||
| τὸ ἥμισυ , κἂν δυνάμει αὐτὸ σημαίνῃ . ὁ δὲ Ἐφέσιος ἑρμηνεύει τὸ τὶ ἀντὶ τοῦ σύνθετον , διότι ἀεὶ |
| ψεῦδος ὄν . ΑΙΣΧΙΝΗΣ ὁ ῥήτωρ τὸ μὲν γένος ἦν Ἀθηναῖος , τῶν δήμων Κοθωκίδης , υἱὸς δ ' Ἀτρομήτου | ||
| ποτεὀψὲ λέγω ; χθὲς μὲν οὖν καὶ πρώην ἅμ ' Ἀθηναῖος καὶ ῥήτωρ γέγονεν , καὶ δύο συλλαβὰς προσθεὶς τὸν |
| , ὅτι πρόνοια διοικεῖ τὴν τῶν ὅλων φύσιν , οὐ δογματίζων , ἀλλὰ κρινόμενος . τὸ γὰρ τοὺς πονηροὺς κρίνεσθαι | ||
| δύνωμαι . “ τοιοῦτος ἦν ὁ τὴν ἡδονὴν εἶναι τέλος δογματίζων , ὃν καὶ Ἀθήναιος δι ' ἐπιγράμματος οὕτως ὑμνεῖ |
| οὐδὲ τότε συμπίπτουσιν . ταῦτα μὲν οὖν παρὰ τούτων ὀρθῶς Γεμῖνος διεῖλεν ἐξ ἀρχῆς , ὅτι τῶν γραμμῶν αἱ μέν | ||
| τῶν Εὐκλείδου ἀναλύεται ὅλον . καὶ τὴν τοιαύτην ἀνάλυσιν ὁ Γεμῖνος ὁριζόμενός φησιν “ ἀνάλυσίς ἐστιν ἀποδείξεως εὕρεσις ” : |
| σύμμετρα μόρια ἔχουσαν πρὸς τὴν ὄψιν . Ἀρίσταρχος Σάμιος μαθηματικὸς ἀκουστὴς Στράτωνος φῶς εἶναι τὸ χρῶμα τοῖς ὑποκειμένοις ἐπιπῖπτον . | ||
| τὸν ] Ἀντίοχον . . . . τοῦ δὲ Κράντορος ἀκουστὴς ἦν Ἀρκεσίλαος , ὃς τὴν μέσην Ἀκαδημίαν ἐπινενόηκεν , |
| ἢ τῶν ὑπό του βεβαίως γιγνωσκομένων καταφρονεῖν . ὁ γοῦν Καρνεάδης οὐδὲ τοῦτο τὸ πάντων ἐναργέστατον συγχωρεῖ πιστεύειν , ὅτι | ||
| δ ' οὖν καὶ ὁ Νουμήνιος περὶ αὐτοῦ ταῦτα . Καρνεάδης δ ' ἐκδεξάμενος παρ ' Ἡγησίνου χρεὼν φυλάξαι ὅς |
| Μιλήσιος καὶ Ἵππων [ . ] , ὃς δοκεῖ καὶ ἄθεος γεγονέναι , ὕδωρ ἔλεγον τὴν ἀρχὴν ἐκ τῶν φαινομένων | ||
| Διὸς οὐδὲ θεῶν μακάρων . Παρεσκευάσατο δὴ μέλλων πλεῖν ὁ ἄθεος οὗτος καὶ ἀθάλαττος βασιλεὺς μεγάλην καὶ εὐρύχωρον ναῦν , |
| ἐθνικὸν εὑρέθη : κίνδυνος Πάχυνος πίσυνος βόθυνος . τὸ μέντοι Βιθυνός καὶ Μαριανδυνός ἐθνικά . τὸ μέντοι μόσσυνος ἀπὸ γενικῆς | ||
| εὔνοιαν ἄρχοντος λάβῃ . Φλαβιανὸς οὑτοσὶ τὸ μὲν γένος ἐστὶ Βιθυνός , οἶσθα δὲ ὅπως ἔχω πρὸς Βιθυνούς , μουσείων |
| γνώριμος ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Ποσειδωνείων σχολῶν . ὁ δὲ Κλεάνθης ἓξ μέρη φησί , διαλεκτικόν , ῥητορικόν , ἠθικόν | ||
| ' ἐννοήματά εἰσι παρ ' αὐτοῖς αἱ ἰδέαι , ὡς Κλεάνθης ὕστερον εἴρηκεν , οὐδ ' , ὡς Ἀντωνῖνος μιγνὺς |
| , εἶς τῶν υἱῶν αὐτοῦ , λέγεται νεώτερος τελευτῆσαι , Τηλαύγης δὲ ὁ ἕτερος διεδέξατο . καὶ Αἰσάρα καὶ Μυῖα | ||
| ὡς Κρόνῳ , γαμετήν τε Θεανώ , ἐξ ἧς παῖδες Τηλαύγης ὁ σχολαρχήσας μετ ' αὐτὸν καὶ Δάμων ἢ ὥς |
| κάλλιστα ἀνθρώπων λέγειν περὶ Ὁμήρου , ὡς οὔτε Μητρόδωρος ὁ Λαμψακηνὸς οὔτε Στησίμβροτος ὁ Θάσιος οὔτε Γλαύκων οὔτε ἄλλος οὐδεὶς | ||
| ὁ Ἀριστοτέλης τῶν λεγόντων εἶναι τὸ κενόν . ὁ δὲ Λαμψακηνὸς Στράτων ταῦτα μὲν εἰς δύο συνήγαγε τὰ τέτταρα εἴς |
| τ ' ἐκτετιλμένος . μέμνηται δ ' αὐτοῦ Χαμαιλέων ὁ Ποντικός : ξανθῇ δ ' Εὐρυπύλῃ μέλει ὁ περιφόρητος Ἀρτέμων | ||
| ὡς τὸ πολὺ καὶ τιμῶν , ἔτι δὲ Ἡρακλείδης ὁ Ποντικός . τούτων δὲ πρότερος Πλάτων πανταχοῦ μέμνηται , τὴν |
| χρυσὸς διδόμενος ῥύεται τὸν ἄνθρωπον ἐκ τοῦ θανάτου . Καὶ Κολοφώνιος χρυσὸς λέγεται ὁ κάλλιστος χρυσός : καὶ γὰρ πολύ | ||
| δὲ ἄρα ὑπὲρ τούτου εἴη ἂν μάρτυς καὶ Νίκανδρος ὁ Κολοφώνιος λέγων : ἔκλυον ὡς Λίβυες Ψύλλων γένος οὔτε τι |
| ὀλυμπιὰς ἤχθη ἑκατοστή , καθ ' ἣν ἐνίκα στάδιον Διονυσόδωρος Ταραντῖνος . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀγησίπολις ὁ τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺς | ||
| ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς θαυματοποιοὶ ἦσαν διαπρέποντες . . . Σκύμνος Ταραντῖνος καὶ Φιλιστίδης Συρακόσιος Ἡράκλειτός τε ὁ Μιτυληναῖος : μεθ |
| διὰ ταῦτα καὶ Θεόδωρος ὁ ἄθεος καὶ Διαγόρας ἐξεκηρύχθη καὶ Πρωταγόρας ἐφυγαδεύθη : ὅτε καὶ πλέων ναυαγίῳ ἐχρήσατο : Διότιμος | ||
| ' ; ἔφη , ὦ Σώκρατες , δίκαια δοκεῖ λέγειν Πρωταγόρας ἀξιῶν αὑτῷ τε ἐξεῖναι διαλέγεσθαι ὅπως βούλεται , καὶ |
| φύσεως καὶ τούτου ἕνεκα παρεληλυθέναι εἰς τὸν βίον . καὶ Ἀναξαγόραν δέ φασιν εἰπεῖν ἐρωτηθέντα τίνος ἂν ἕνεκα ἕλοιτο γενέσθαι | ||
| . . . ) . . . ἔπειτα δὲ τὸν Ἀναξαγόραν δαιμονίως ἠγάσατο ? φυσι . . . . . |
| συνῆκται ἐν τριάκοντα καὶ τρισὶ βιβλίοις . . . . Ξενιάδης δὲ ὁ Κορίνθιος , οὗ καὶ Δημόκριτος [ ] | ||
| τὸ μηδὲν εἶναι καταληπτὸν ἐν τῇ φύσει τῶν ζητουμένων : Ξενιάδης δὲ ὁ Κορίνθιος , οὗ καὶ Δημόκριτος μέμνηται , |
| Ἰωνική , ὅτι Θαλῆς Ἴων ὤν , Μιλήσιος γάρ , καθηγήσατο Ἀναξιμάνδρου : ἡ δὲ Ἰταλικὴ ἀπὸ Πυθαγόρου , ὅτι | ||
| θεωρίαν ταύτην παρ ' ὁντινοῦν ἐπιμελέστατα διατετριφέναι . ἀλλὰ καὶ καθηγήσατο Πτολεμαίου τοῦ Φιλαδέλφου καὶ ἔλαβε , φασί , παρ |
| ὃ σημαινόμενον νῦν δεῖ ἀκοῦσαι τὸ ἄτομον . Ὑποσχόμενος ὁ Πορφύριος δύο παραδείγμασιν ὑποβάλλειν τὰ γενικώτατα καὶ ὑπάλληλα καὶ εἰδικώτατα | ||
| δογμάτων , ἐς αὐτὰ κάμπτεται . τὸν βίον αὐτοῦ πάντα Πορφύριος ἐξήνεγκεν , ὡς οὐδένα οἷόν τε ἦν πλέον εἰσφέρειν |
| εἴρηται καὶ ταῦθ ' ὧδε προσεπιθεῖναι δεῖ τῷ λόγῳ . Πυρρῶν οὖν καὶ ἐρυθρῶν καὶ οἰνωπῶν καὶ οἱῳδήτινι κεχρωσμένων χρώματι | ||
| εἴρηται καὶ ταῦθ ' ὧδε προσεπιθεῖναι δεῖ τῷ λόγῳ . Πυρρῶν οὖν καὶ ἐρυθρῶν καὶ οἰνωπῶν καὶ οἱῳδήτινι κεχρωσμένων χρώματι |
| ] νεʹ . Ἐπὶ δὲ τοῦ ιβʹ θεωρήματός φησιν ὁ Εὐκλείδης “ τοῦ μετὰ τὸν καρκίνον ἡμικυκλίου αἱ ἴσαι περιφέρειαι | ||
| πόριμον καταληπτὸν καὶ μόνον . τῷ δὲ τοιούτῳ καὶ ὁ Εὐκλείδης ἐχρήσατο ὅρῳ τὰ εἴδη τοῦ δεδομένου πάντα ὑπογράφων . |
| Ἡσίοδος ἐν τῇ Θεογονίᾳ ἀθάνατον αὐτήν φησιν : ὡς δὲ Ἀσκληπιάδης , ὅτι οὐδὲν τῶν ῥηθέντων ὑπ ' αὐτῆς ἀτελὲς | ||
| , καὶ καθόλου ξηραντικῆς ἐστι δυνάμεως : τούτους τοὺς ἐπαίνους Ἀσκληπιάδης περὶ αὐτῆς γράφει . Ἁρμόζουσα πρὸς τὰ ἔναιμα τραύματα |
| , ἱκανῶς εἴρηται διὰ βραχέων . ἐπεὶ δὲ ἀνώλεθρος καὶ ἀγένητος ὁ κόσμος καὶ οὔτε ἀρχὴν γενέσεως εἴληφεν οὔτε τελευτήν | ||
| εἰ ἔστι χρόνος , ἤτοι γενητός ἐστι καὶ φθαρτὸς ἢ ἀγένητος καὶ ἄφθαρτος . ἀγένητος μὲν οὖν καὶ ἄφθαρτος οὔκ |
| σφυγμοῦ , ὥς φησιν Ἐρασίστρατος , καὶ κριτήριον τῆς πυκνότητος ὑπετίθετο τὸν διατείνοντα μέχρι τεσσάρων ἀριθμοῦ ἐπὶ τῶν κατὰ φύσιν | ||
| ἐπιστρεπτικώτερον . Οὐκοῦν ἐπὶ τούτοις ἡ διττὴ μονὴ οὐκ ἄλλως ὑπετίθετο , εἴπερ μένειν ἐστὶ τὸ μὴ διαστῆναι πάντη τοῦ |
| κατὰ φύσιν ἔχοντα καὶ ἐν τοῖς οἰκείοις τόποις ὄντα τὰ στοιχεῖα ἢ μένει ἢ κύκλῳ κινεῖται . . : κρατοῦντος | ||
| φύσιν καὶ τὸν νοῦν , ὥστε πάντως φαίνεται τὰ σωματικὰ στοιχεῖα παραπλησίως ποιῶν Ἀναξιμάνδρῳ . Καὶ Ἀρχέλαος ὁ Ἀθηναῖος , |
| γοῦν κτλ . [ , ] , οἱ δὲ Ἀναξαγόραν Ἡγησιβούλου Κλαζομένιον πρῶτον διὰ γραφῆς ἐκδοῦναι βιβλίον ἱστοροῦσιν . . | ||
| , κατὰ δὲ τὸ ἐπικρατοῦν χαρακτηριζομένας . Ἀναξαγόρας μὲν γὰρ Ἡγησιβούλου Κλαζομένιος κοινωνήσας τῆς Ἀναξιμένους φιλοσοφίας πρῶτος μετέστησε τὰς περὶ |
| ὅσα ἐντυχὼν τῷ συγγράμματι εἴποι , κομίσαντος Εὐριπίδου καθά φησιν Ἀρίστων , ἐν τῷ περὶ Σωκράτους εἰρήκαμεν . Σέλευκος μέντοι | ||
| τε πρόδρομοι ἱππεῖς καὶ οἱ Παίονες , ὧν Ἀρέτης καὶ Ἀρίστων ἡγοῦντο . ξυμπάντων δὲ προτεταγμένοι ἦσαν οἱ μισθοφόροι ἱππεῖς |
| ἀπώλετο παραπλησίως τοῖς φθόην νοσήσασι . μέμνηται δὲ καὶ ὁ θειότατος Γαληνὸς οὐ λίθον ἀναπτύσαντός τινος , ἀλλὰ χαλαζίοις παραπλήσια | ||
| μὲν γὰρ ὅτι τοὺς παροξυσμοὺς ὑποστέλλεσθαι δεῖ , ὡς ὁ θειότατος Ἱπποκράτης φησί . καί ἐστιν ἀληθὲς ὅσον ἐπὶ τούτῳ |
| πρὸς αὐτὸν Καίσαρα τὴν ἐντυχίαν ποιησόμενος : κἀκεῖ μὲν ὁ Δαμασκηνὸς ἀπῄει Νικόλαος . . , , : Τὰ γὰρ | ||
| Πελοπόννησος . τρεῖς ἔσχεν ἐπωνυμίας , [ ὡς Νικόλαος ὁ Δαμασκηνὸς γράφει ἐν τετάρτῃ ἱστορίᾳ „ μέγιστον οὖν τότε ἴσχυον |
| [ ? ] παῖς [ ] ἐπεδείκνυεν τοῖς δικασταῖς καὶ Πυθαγόραι μὲν Κύλων ὁ Κροτωνιάτης ἐπαγαγὼν [ ἐγκλήματα ] τῆς | ||
| αὐτῆς νυκτὸς τοῖς βασιλεῦσι κελεῦσαι Φερεκύδηι πείθεσθαι . ἔνιοι δὲ Πυθαγόραι περιάπτουσι ταῦτα . . . . , . , |
| Μεγαρικὸν τὸν τῶν αὐτῶν δογμάτων εὑρετὴν ὑποληφθέντα . τοῦτον δὲ Μενέδημος ὁ Ἐρετριεὺς διεδέδεκτο , ἀφ ' οὗ Ἐρετρικὴ ἡ | ||
| πατρίδος τοῦ περὶ οὗ ὁ λόγος . Φαίνεται δὴ ὁ Μενέδημος σεμνὸς ἱκανῶς γενέσθαι : ὅθεν αὐτὸν Κράτης παρῳδῶν φησι |
| οὑτωσί : ἀπληστοίνους τ ' ἀρυσαίνας , ἀπὸ τοῦ ἀρύσασθαι ὀνομάσας . καλοῦνται δὲ καὶ ἀρυστῆρες καὶ ἀρύστιχοι . Σιμωνίδης | ||
| ταῦτα δὲ καὶ μόρα Αἰσχύλος ὠνόμακεν , τὰ ἄγρια οὕτως ὀνομάσας τὰ ἐκ τῆς βάτου . τάχα δ ' ἄν |
| . Θεόπομπος δ ' ὁ Χῖος τὴν τῶν Ἑλληνικῶν σύνταξιν κατέστροφεν εἰς τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν καὶ εἰς τὴν περὶ Κνίδον | ||
| : Θεόπομπος δ ' ὁ Χῖος τὴν τῶν Ἑλληνικῶν σύνταξιν κατέστροφεν εἰς τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν καὶ εἰς τὴν περὶ Κνίδον |
| : ὑποπτεύω γὰρ ἐξ Ἰταλίας Ἀθήναζε ἐλθεῖν τὸν λόγον , Πυθαγορείων τινῶν ἐμπορίαν ταύτην καλὴν στειλαμένων εἰς τὴν ἀρχαίαν Ἑλλάδα | ||
| τὸ ἀλλότριον , ὥσπερ δὴ καὶ Πλάτων μαθὼν παρὰ τῶν Πυθαγορείων συμμαρτυρεῖ . τοῦτο τοίνυν ἄριστα ἀνδρῶν κατεσκεύασεν , ἐν |
| . . γένος ̈ . , καὶ Εὐριπίδης δὲ ὁ τραγωιδοποιὸς ἀποκαλύψασθαι μὲν οὐκ ἠθέλησε δεδοικὼς τὸν Ἄρειον πάγον , | ||
| . ] , : . . . ἀλλὰ καὶ ὁ τραγωιδοποιὸς Αἰσχύλος ἐν Προμηθεῖ τῶι Λυομένωι εὐθὺς ἀρχόμενος τῆς τραγωιδίας |
| . ] δὲ δι ' Ὠρίωνα , Πολύαρχος δὲ ὁ Κυρηναῖος [ . ] διὰ τὸ τὰς Προίτου θυγατέρας αὐτὸν | ||
| ὁ τὸν τοῦ μηνίσκου τετραγωνισμὸν εὑρών , καὶ Θεόδωρος ὁ Κυρηναῖος ἐγένοντο περὶ γεωμετρίαν ἐπιφανεῖς . . . πρῶτος γὰρ |
| Δαναίσιν : ἤδη παροινεῖς ἐς ἐμὲ πρὶν δεδειπνάναι , καὶ Πλάτων Σοφισταῖς καὶ Ἐπικράτης ὁ Ἀμβρακιώτηςμέσης δ ' ἐστὶ κωμῳδίας | ||
| ἔξω : οὕτω καὶ τὰ τοῦ ἀνθρώπου , οἷον λέγει Πλάτων τὸν εἴσω ἄνθρωπον . Ἔστι τοίνυν καὶ ἡ ἡμετέρα |
| τῶν τραχειῶν ἀρτηριῶν τῶν ἐν αὐτῷ . ὥς φησιν ὁ συγγραφεὺς ἐν τῷ τετάρτῳ τῆς διαγνωστικῆς : συμβέβηκε Θεοφίλῳ τῷ | ||
| . : Τέως . . . . γέγονε δὲ καὶ συγγραφεὺς Ἑκαταῖος ἐκ τῆς αὐτῆς πόλεως . . . , |