τίνος ἄρα χρόνου καὶ ποίας αἰτίας αὕτη ἡ δυστυχὴς ἡμέρα ἐξεδέχετό σε : ἄδηλα καὶ ἄγνωστα : ὅπου ἀποβήσεται , | ||
τίνος ἄρα χρόνου καὶ ποίας αἰτίας αὕτη ἡ δυστυχὴς ἡμέρα ἐξεδέχετό σε : ἄδηλα καὶ ἄγνωστα : ὅπου ἀποβήσεται , |
τὸν πάντα μοι διηγούμενον . ἀλλὰ πρῶτον μὲν κέρδος ὃν ἀπέλαυσας χρόνον ἡγοῦ : ἔπειτα μὴ καταγίνωσκε τῆς γῆς ὡς | ||
τοιαῦτ ' ] ἐν ἤθει ὁ λόγος ἀπηύρω ] ἤγουν ἀπέλαυσας ὤπασας ] παρέσχες δίκης πέρα ] ἐπέκεινα τοῦ δικαίου |
λέγων ὧδε : ἔστιν δ ' ὅπου μὲν ὁ κάλαμος πέφυχ ' ὅδε φέτωμ ' ἄορνον . οὑξ ἀριστερᾶς δ | ||
σῶφρον γὰρ ὄμμα τοὐμὸν Ἑλλήνων λόγος πολὺς διήκει . καὶ πέφυχ ' οὕτως , γύναι , κοσμεῖν τ ' ἐμαυτὸν |
κόσμου τούτου ποτέρα πότερον λήψεται : καὶ διακληρουμένων ἡ μὲν σκυθρωπὴ οὖσα κατὰ τὸν βίον καὶ σεμνότητος πλήρης τὸν Ἐριφύλης | ||
καταφρονοῦντας , ὅτι ἐν χρῷ κέκαρμαι καὶ ἀρρενωπὸν βλέπω καὶ σκυθρωπὴ δοκῶ . ὅμως δέ , ἢν ἐθελήσητε ἀκοῦσαί μου |
τὰ σκόροδα ” . τοῖς γὰρ ἐσθίουσι τὰ σκόροδα δάκρυα ἔπεισι διὰ τὴν δριμύτητα . διό φησιν “ ὡς δριμέα | ||
μέρος οὕτω γινόμενα , ὧν τὸ μὲν φθάσαν παρῆλθεν , ἔπεισι δ ' ἕτερον μέχρι τῆς συμπληρώσεως : ὧν οὐδὲν |
τὴν ὀγδοάδα καὶ τριακάδα ; Σίγα τὰ νέρθε καὶ τὰ σιγῆς ἄξια . οὐκ ἔσθ ' ὧδε μετρεῖν τὰ ψυλλῶν | ||
σιγὴ κρείσσων τοῦ λόγου καὶ ἔστιν ὅπου ὁ λόγος τῆς σιγῆς κρείσσων : λέγοιμ ' ἂν ἤδη : ἐναντιοῦται τῇ |
δι ' ἅς τινας . τὸ γὰρ ἐπ ' οὐδετέρου ἐλελήθει ἡμᾶς , καθὸ ἐν ὁμοφωνίᾳ παραλαμβάνεται . . . | ||
Ἀπτέρῳ καθωμολόγητο , πρωτεύοντι τότε Κρητῶν : ταύτῃ κρύφα συνὼν ἐλελήθει . Ὡς δὲ τῶν Κρητικῶν τινες πόλεων ἐπισυνέστησαν Κύδωνι |
πελιδνὸν ποιεῖ τὸν τόπον , καὶ ἐπ ' αὐτῷ ὄγκος ἐγείρεται : φλύκταιναι δὲ καὶ μᾶλλον ταῖς ἀπὸ τῶν ὄμβρων | ||
κεφαλὴν τοῦ τροπαιούχου ἄνωθεν ὁρμήσαντος καὶ ὑπὸ δέους ἀπράκτου μείναντος ἐγείρεται πᾶς ἀνὴρ πρὸς τὴν χεῖρα καὶ μυρία καμὼν καὶ |
οὐχ ὑπήκουσεν , ὡμολόγησε συντελέσειν περὶ ὧν ἠξιωκὼς ἦν . διαγγελθείσης δὲ τῆς πράξεως ἡ μὲν πυρὰ κατεσκευάσθη , τὸ | ||
συμπλεῖν αὐτοῖς . νικησάντων δὲ αὐθημερόν , καὶ τῆς φήμης διαγγελθείσης εἰς Σπάρτην , τὸ μὲν πρῶτον ἀπιστηθῆναι , ἐπεὶ |
, ἀπολεῖς με . τῶν γὰρ ἐκ τῆς ποικίλης στοᾶς λογαρίων ἀναπεπλησμένος νοσεῖς : ἀλλότριόν ἐσθ ' ὁ πλοῦτος ἀνθρώπῳ | ||
, ἀπολεῖς με : τῶν γὰρ ἐκ τῆς ποικίλης στοᾶς λογαρίων ἀναπεπλησμένος νοσεῖς : „ ἀλλότριόν ἐσθ ' ὁ πλοῦτος |
; Ἀλλ ' οὔ μοι δοκεῖ ποιεῖν ἃ βούλεται . Ἔστιν οὖν ὅπως ὁ τοιοῦτος μέγα δύναται ἐν τῇ πόλει | ||
' ἂν τύχῃ τις πλησίον ἑστὼς ἀναγιγνώσκοντος οὐκ ἀκούσεται . Ἔστιν παρ ' αὐτὴν τὴν δίφορον συκῆν κάτω . Ἐπὶ |
τῆς ἐκβολῆς τοῦ Πηνειοῦ καὶ τῶν ἄκρων τοῦ Πηλίου παραλία βλέπουσα πρὸς ἕω καὶ πρὸς τὰ ἄκρα τῆς Εὐβοίας τὰ | ||
πρὸς ἕω καὶ τῷ Σι - κελικῷ κλυζομένη πελάγει , βλέπουσα πρὸς τὴν Πελοπόννησον καὶ τὸν ἐπὶ Κρήτης πόρον : |
' ἐπ ' ἄλλον εἶμι βελτίω λόγον . κεἰ μὲν νοσεῖς τι τῶν ἀπορρήτων κακῶν , γυναῖκες αἵδε συγκαθιστάναι νόσον | ||
γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπεινόν , ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταις καὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει |
διόπων στρατιᾶς οἷα πεπόνθαμεν , οἷά τις ἡμᾶς δράσας ἀφανῆ φροῦδος , φανερὸν Θρηιξὶν πένθος τολυπεύσας ; κακὸν κυρεῖν τι | ||
υἱὸν ἡ δύστηνος ὧδ ' ὀλωλότα , ἀλλ ' ἐγγελῶσα φροῦδος ; Ὢ τάλαιν ' ἐγώ : Ὀρέστα φίλταθ ' |
δύνοντα πλοῦς ἐσθ ' ἡμέρας : εἶτ ' ἐχομένη ' στὶ νῆσος ἡ καλουμένη Ἐρύθεια , μεγέθει μὲν βραχεῖα παντελῶς | ||
δὲ τίς σε δέξεται φορούμενον ; Ἐν Πειραιεῖ δήπου ' στὶ Κανθάρου λιμήν . Ἐκεῖνο τήρει , μὴ σφαλεὶς καταρρυῇς |
: οὐ γὰρ ὑπὸ μαντοσύνῃ ἀλλάσσεσθαι ὁκόσα τῇσι μοίρῃσι δοκέοντα ἐπέρχεται . Ἐγὼ δὲ πρὸς τάδε ἄμφω ἐκεῖνα ἔχω εἰπεῖν | ||
Ἀγρομένοισι : ἀθροιζομένοις . παρασχεδόν : πλησίον . ἵσταται : ἐπέρχεται . Εὐλιπέες : λιπαροὶ , πιμελώδεις . τελέθωσι : |
λέγει . ἢ τὴν ἐξέχουσαν τῇ θέσει , ἢ τὴν ἐνδοξοτάτην καὶ πρωτεύουσαν . τῆς Ὀλυμπίας . τοιοῖσδε μέλεσιν : | ||
καὶ παύσας τῶν ὀδόντων , οὕτω λοιπὸν ἔγημεν αὐτὴν τὴν ἐνδοξοτάτην τῶν Νηρεΐδων , καὶ γέγονε τῶν οὐρανίων θεατὴς ἀκριβῶς |
στόμαχον δὲ καὶ κοιλίαν τοῦ φαρμάκου γενομένου ἴλιγγός τε αὐτὸν καταλαμβάνει ἔμετός τε πολὺς ἐπιγίνεται , ἢ τῆς προεγκειμένης τροφῆς | ||
τὸν περίπατον τῆς μοίρας τοῦ ὡροσκόπου πρὸς τὸ γνῶναι πότε καταλαμβάνει τά τε τῶν ἀγαθοποιῶν καὶ τῶν κακοποιῶν σώματα καὶ |
πίστεως τὰς ἀξίας . ἐκ τεττάρων γὰρ σταυρικῶς ἐγκρυμμάτων κλύδων ἐγερθεὶς καὶ σφοδρῶς ἐπιβράσας , χειμῶνα γεννᾶν ἤρξατο πρὸ τῆς | ||
ὅτι καὶ νυκτὸς οὔσης μὴ καρτερῶν ἐκτὸς εἶναι τῶν βιβλίων ἐγερθεὶς ἀνεγίνωσκε : σβεσθέντος δὲ τοῦ λύχνου οὐκ ὤκνει καὶ |
μικρᾷ καὶ πρὸ πολλοῦ τῆς ὥρας τῶν γάμων οὔσῃ θάνατον προμαντεύεται : τὰ γὰρ παρὰ τὴν ἡλικίαν μοχθηρὰ πάντα πλὴν | ||
τὸ ἐνεστηκός , τὸ ἄρχον εἰ καθελόντες ἡμᾶς ἄρξαιτε : προμαντεύεται : καθεῖλον γὰρ αὐτῶν τὰ τείχη οἱ Λακεδαιμόνιοι εἴπερ |
ἀδιατύπωτος κακομήχανος αἰσχροκερδὴς φίλαυτος ἐθελόδουλος ἐθέλεχθρος δημοκόπος κακοικονόμος σκληραύχην θηλυδρίας ἐξίτηλος ἐκκεχυμένος σκωπτικὸς τρώκτης ἠλίθιος βαρυδαιμονίας ἐμπεφορημένος ἀκράτου . τοιαῦτα | ||
θύειν . ἐρυμάτων : στηριγμάτων . εἶργεν : ἐκώλυεν . ἐξίτηλος : ἀσθενής . ζώνη : ὁ τόπος , εἰς |
, εἴτε νοῦς τοῦτ ' ἔστι τὸ κυβερνῶν ἅπαντα καὶ στρέφον καὶ σῷζον , ἡ πρόνοια δ ' ἡ θνητὴ | ||
τῶν δ ' οὔ . Ὁκόταν ἔῃ κάτωθεν ὀμφαλοῦ τὸ στρέφον , βραδὺς , μαλθακὸς ὁ στρόφος , ἔμπαλιν δὲ |
ἱεροῦ τοῦ Διὸς Ἀσκληπιοῦ . ἀλουσία δὲ καὶ διὰ πολλῶν ἐδηλοῦτο . Ἐνάτῃ ἐπὶ δέκα ἐδόκουν ἐν τοῖς βασιλείοις διατρίβειν | ||
τὸν λοβὸν τὸν ἔχοντα τὴν ἐπιγραφὴν , δι ' ἧς ἐδηλοῦτο βασιλέως νίκη . αὐτός τε οὖν ὑπερχαρὴς ἐγένετο καὶ |
ἐν δὲ τῷ Ῥοδιακῷ , καὶ τῷ Καρπαθίῳ πελάγει ; Σύμη νῆσος . . . . . . . . | ||
ΜΗ φύσει μακρᾷ παραληγόμενα βαρύνεται : μνήμη κνήμη φήμη λύμη Σύμη . σεσημείωται τὸ τιμή προσηγορικὸν ὀξυνόμενον . Τίμη δὲ |
Μενέλαον ἡμᾶς μὴ θανόντας εἰσιδεῖν . ἄγ ' , ὦ τραφεῖσα μητρὸς ἐν χεροῖν ἐμῆς , οἴκτιρον ἡμᾶς κἀπικούφισον κακῶν | ||
τοῦ Ἀλαλκομενηΐου ὄρους τῆς Ἀττικῆς : ἢ ἀπὸ † Ἀλαλκομενηΐου τραφεῖσα Βοιωτοῦ . . . . ἀλαλύκτημαι : τὸ ἀδημονῶ |
μάνις : οἱ γὰρ ὀργιζόμενοί πως μαίνονται : Ἀρίσταρχος δὲ κότος πολυχρόνιος , ἀπὸ τοῦ ἐγκεῖσθαι . λέγεται καὶ ἀρσενικῶς | ||
συμπρέσβεις παρῇσαν , ἤδη δὲ τοῦ τείχους ἱκανῶς προκεχωρη - κότος τοῖς Λακεδαιμονίοις ἤγγελτο ὅτι τετειχισμέναι λοιπὸν εἶεν Ἀθῆναι , |
τὰ καλά , πρὸς τέλος ἤδη ἰὼν τῶν ἐρωτικῶν ἐξαίφνης κατόψεταί τι θαυμαστὸν τὴν φύσιν καλόν , τοῦτο ἐκεῖνο , | ||
. αὕτη κρατεῖ νῦν : ἂν δὲ μικρὸν παρακμάσῃ , κατόψεταί τι μᾶλλον εἰς τὸ συμφέρον . Τῷ μὲν τὸ |
καὶ ἐπ ' αὐτὸ αὖ ἔλθωμεν τῆς διανοίας τοῦτο ᾧ προσομιλεῖ ἡ τῆς ποιήσεως μιμητική , καὶ ἴδωμεν φαῦλον ἢ | ||
, πόρρω δ ' αὖ φρονήσεως ὄντι τῷ ἐν ἡμῖν προσομιλεῖ τε καὶ ἑταίρα καὶ φίλη ἐστὶν ἐπ ' οὐδενὶ |
οὐκ οὐρέεται δέ . Γογγυλὶς καυσῶδες , ὑγραίνει δὲ καὶ ταράσσει τὸ σῶμα , οὐ μέντοι διαχωρέει , δυσουρέεται δέ | ||
λοχαγῶν , ὥς μοι ὑφ ' ἥπατι † χλωρὸν δεῖμα ταράσσει † τίν ' αὐδὰν τάνδε προσφέρεις νέαν ; στράτευμα |
νέα ὁρῶ πρὸς ὑπομονὴν τῶν πόνων : ἔρροι νύξ : φθειρέσθω ἡ νὺξ ἡ ἐμὲ νυμφεύουσα τοῖς πολεμίοις , ὁμοίως | ||
δὲ συνεχομένη ἔκλαιεν ἐπ ' αὐτῷ λυπουμένη . ἐρρέτω : φθειρέσθω . ἦ μὲν ὄφελλεν : ἦ ὤφελεν χωρισθῆναι ἀπαθής |
λέπαδνα τοὺς μασχαλιστῆράς φασι . . . . . . χἢ μὲν τῇδ ' ἐπυργοῦτο στολῇ : καὶ ἡ μέν | ||
χλοεροῖσιν ἰαινόμενοι μελέεσσιν ἀλλήλοις ψιθύριζον . ἀνίστατο φώριος εὐνή . χἢ μὲν ἀνεγρομένη πάλιν ἔστιχε μᾶλα νομεύειν ὄμμασιν αἰδομένοις , |
τῷ περὶ ῥημάτων , ἐν ᾧ καὶ διαληψόμεθα περὶ τῆς παρεπομένης καθόλου συντάξεως τῶν ἀπαρεμφάτων . . Παρὸν καὶ ἐκ | ||
τι περὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς λευκωματῶδες , ὃ δὴ ἐκ τῆς παρεπομένης λευκότητος ὠνομάσθη . ἀψυχέειν : λειποθυμεῖν . ἀορτέων : |
μέρος τι τῶν ἐγκειμένων . οὗτος μὲν οὖν ὁ τρόπος διαγνωστικός ἐστι καὶ χρῄζων ἀρίστου ἰατροῦ πρὸς τὴν διάγνωσιν . | ||
ἐπιστήμων , ἐπιστημονικός , γνωστικός , γνωμονικός , θεωρητικός , διαγνωστικός , ἔμπειρος , τεχνίτης , τεχνικός : ὁ γὰρ |
πτωχῶν καὶ ἔξω τῆς θύρας ἱσταμένων . Ἰάλεμος : εἶδος θρήνου , ἡ ἐπὶ τοῖς ἀπολωλόσιν ἀνία , καὶ ὁ | ||
. αἰακτὰ ] τὰ ἄξια θρήνου . αἰακτὰ ] τὰ θρήνου καὶ κλαυθμοῦ ἄξια . Ξ πήματ ' ] βλάβαι |
αὐτὸν ἡ ἀπό - γνωσις ἀπαγάγῃ τῆς ἄγαν ἐπιθυμίας καὶ ἀνέραστος αὐτοῖς γένηται : προσμειδιῶσιν οὖν καὶ ὑπισχνοῦνται καὶ ἀεὶ | ||
ὄργανον . Ὅ τε οὖν λόγος αὐτὸς αὑτοῦ ἀμβλύτατος , ἀνέραστος ὤν : ὅ τε ἔρως αὐτὸς αὑτοῦ ἐμπληκτότατος , |
μὲν ἥμισυ τοῦ τόπου τὸ παρὰ θάλατταν ἡ τῶν ἱππέων ἐπεῖχε τάξις , τὸ δ ' ἥμισυ τὸ πρὸς τοῖς | ||
μάλιστα . τῶν δὲ λοιπῶν οὐδενὸς ἀπαγγελθέντος πω δέος αὐτὸν ἐπεῖχε καὶ ἄγνοια , εἴτε κοινὸν εἴη τῆς βουλῆς τὸ |
αὐτήν : οὕτω γὰρ συμβαίνει ἅμα καὶ ἡ τῶνδε εὐγένεια κοσμουμένη . Ἔστι δὲ ἀξία ἡ χώρα καὶ ὑπὸ πάντων | ||
ἀίδιον ὑπάρχειν , ὅπερ εἶδός ποτε ἐκείνη ἡ ὕλη γίνεται κοσμουμένη ἐξ αὐτοῦ . εἰ γὰρ μήτε τὸ εἶδός ἐστι |
' ἅμα , δι ' ὧν βρότειον ζῇ τε καὶ θάλλει γένος . καὶ ὁ σεμνότατος δ ' Αἰσχύλος ἐν | ||
εἶδος ἄνθους σαμψύχῳ ὅμοιον . μάλιστα δὲ παρὰ τοῖς ὕδασι θάλλει . μέμνηται καὶ Θεόφραστος . βοτάνη εὔοσμος , ἣν |
οὐδαμῶς ἐμαυτῆς οὖς ' ἀδείμαντος ] τουτέστιν ἔξω τοῦ καθεστηκότος τυγχάνουσα ὑπὸ τοῦ φόβου , ὃν ἐν τῇ ψυχῇ ἔχω | ||
γονεῖς σημαίνει , ὁμοίως δὲ καὶ ἐν τοῖς ἐκλειπτικοῖς ὅροις τυγχάνουσα ἡ Σελήνη , κἂν ἐν ἀγαθοποιοῦ ὁρίοις ᾖ . |
μὴ τῇ τροφίμῃ σου μητρυιὰν ἐπαγάγηται . ” τούτων ὁ Λεωνᾶς ἤκουσεν ἀσμένως καὶ “ θεός μοί τις ” εἶπεν | ||
δὲ ὄψις αὑτὴν συνίστησιν . “ ἀπίωμεν οὖν ” ἔφη Λεωνᾶς , “ καὶ δεῖξον αὐτήν . ” ὁ δὲ |
ἐναντία , μήτε γῆ βατὴ μήτε θάλασσα πλωτὴ μήτε τέκνων σπορά , τυφλός τε νοῦς καὶ πεπεδημένος ὑπάρχων ἀσχήμονα βίον | ||
ἐπειδὴ τῷ ὄντι ψυχῆς ἐστι θάνατος δόξης αἰσθητῆς καὶ κενῆς σπορά τε καὶ γέννησις . Τί δ ' ; οἱ |
τὸ γεννηθὲν εὐθέως , παιδίον δὲ τὸ τρεφόμενον ὑπὸ τῆς τιθηνοῦ , παιδάριον δὲ τὸ ἤδη περιπατοῦν καὶ τῆς λέξεως | ||
τὸ γεννηθὲν εὐθέως , παιδίον δὲ τὸ τρεφόμενον ὑπὸ τῆς τιθηνοῦ , παιδάριον δὲ τὸ ἤδη περιπατοῦν καὶ τῆς λέξεως |
κνέφας . ἀλλ ' ἀμφὶ δεῖπνον οὖσι προσβάλω δόρυ ; ἔκπληξις ἂν γένοιτο : νικῆσαι δὲ δεῖ . βαθύς γέ | ||
, οὐδ ' ὅτι τῆς μὲν ἐν ποιήσει τέλος ἐστὶν ἔκπληξις , τῆς δ ' ἐν λόγοις ἐνάργεια , ἀμφότεραι |
αὐτῷ λίχνον πάθος ἐγείρας ὀψαρτύτας καὶ τραπεζοποιοὺς εὐδοκίμους τὴν τέχνην ἀναζητεῖ καὶ περιβλέπεται . οἱ δὲ τὰ κατὰ τῆς ταλαίνης | ||
ὁ μὲν τὸν χερσαῖον πίθηκον ἔχει φάρμακον , ὁ δὲ ἀναζητεῖ τὸν συμφυῆ . ἔστι δὲ καὶ ἐν θαλάττῃ πίθηκος |
καὶ τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα ἀντευποιεῖν , ὅσα καὶ οἷα εὖ πέπονθε πρὸς πολλῶν : χαλεπὸν γάρ ἐστιν ἕνα πολλοῖς ἀνθυπηρετεῖν | ||
Πριαμίδαις . Ἦν δὲ κατ ' ἀλήθειαν οὕτως ἔχον ἢ πέπονθε κατεψευσμένος ; Πῶς δ ' ἂν δικαίως γένοιτο τῶν |
- του . ” κατέσχε δὲ αὐτῆς τὰς χεῖρας ἡ Πλαγγών , ἐπαγγειλαμένη τῆς ὑστεραίας εὐκολωτέραν αὐτῇ ἔκτρωσιν παρασκευάσειν . | ||
πεισθῆναι , ὡς οὗτοι γεγόνασιν ἐξ αὑτοῦ , τελευτῶσα ἡ Πλαγγών , ὦ ἄνδρες δικασταί , μετὰ τοῦ Μενεκλέους ἐνεδρεύσασα |
μεγάλων ἀξιοπενθεῖς φῆμαι μᾶλλον κατέχουσιν . Ἀσιάτιδος γῆς σχῆμα , Θηβαία πόλις , ὅθεν ποθ ' ἕδνων σὺν πολυχρύσωι χλιδῆι | ||
νυμφίος αὐτῇ συναπέθνησκε παρὰ τῷ βωμῷ τῆς θεοῦ . Τιμόκλεια Θηβαία Θεαγένους ἀδελφὴ τοῦ παραταξαμένου Φιλίππῳ περὶ Χαιρώνειαν , ὃς |
γυνὴ γέγονεν Ὀδυσσέως . τούτου πλανωμένου τὴν πλάνην , ἣν ἐπλανήθη μετὰ τὸν Τρωϊκὸν πόλεμον , πολλοί τινες ἦλθον μὲν | ||
, ἐν ἀριστερᾷ ἔχων τὴν Βαβυλῶνα : ἵνα δὴ καὶ ἐπλανήθη αὐτῷ μέρος τοῦ ναυτικοῦ κατὰ τὰ στενὰ ἀπορίᾳ ἡγεμόνος |
μάντεως πέπεικεν ὡς οὐκ ἄνευ θεοῦ προὔλεγεν , ἃ δὴ τετέλεσται . σὲ μὲν οὖν ἐπαινῶ , καὶ ὅτι τεθήρευκας | ||
Ἄλλως . ἅπαντα , φησὶ , τοῖς θεοῖς πέπρακται καὶ τετέλεσται καὶ τέλειά εἰσι πλὴν τῆς κοιρανίας : αὕτη γὰρ |
ἡμέρας , ὅτε εἶπέν μ ' ὁ κῆρυξ οὑτοσὶ τί ἀλφάνει ; ὡς διά γε τοῦτο τοὔπος οὐ δύναμαι φέρειν | ||
χρηστὸς εἶναί μοι δοκεῖ . ἣν δῆλον οὔτι νυμφίος τε ἀλφάνει † καίτοι νέος ποτ ' ἐγενόμην κἀγώ , γύναι |
γὰρ χρόνον ἦμεν ἐν τῇ Κυζίκῳ καὶ μετὰ τοῦτο ὡς ἐπανήλθομεν , ἓξ μῆνας ἑξῆς τοὺς ἅπαντας ἐρρωμενέστατα ἐμαυτοῦ διετέθην | ||
καὶ ἵππων ποταμίων . Ὅθεν δὴ πάλιν ἀποστρέψαντες εἰς Κέρνην ἐπανήλθομεν . Ἐκεῖθεν δὲ ἐπὶ μεσημβρίαν ἐπλεύσαμεν δώδεκα ἡμέρας , |
προσπιπτόντων ἡμῖν ἡδέων τε καὶ λυπηρῶν . ὁ γὰρ ὀρθὸς ἐνυπάρχων λόγος σωφροσύνην καὶ ἀνδρείαν ἑκατέρωθεν παραστήσας τῇ ψυχῇ , | ||
οὐσῶν ἐπιστημῶν ὁ φυσικὸς καὶ ἐπιστημονικὸς συνέστηκε λόγος , φύσει ἐνυπάρχων : οὐκοῦν ὄντος καὶ ἐπιστημονικοῦ λόγου καὶ δοξαστικοῦ , |
ἐπεὶ δὲ φυσῶν ἔκαμε καὶ μάτην ηὔλει , βαλὼν σαγήνην εἷλκεν ἰχθύων πλήρη . ἐπὶ γῆς δ ' ἰδὼν σπαίροντας | ||
ἀνεσκεύαστο . Ὤ , πῶς μαγνήτιδος τρόπον εἰς ἑαυτὴν ἅπαντας εἷλκεν , ἀποστῆναί τε τούτους οὐδ ' ὁπωστοιοῦν συνεχώρει ! |
φῆμις , ἄση ἄσις . οὕτως Ἡρωδιανός . τὸ δὲ ἄση γέγονε παρὰ τὸ ἄω , ἄσω , ὅθεν : | ||
ἔλαβεν ὀξὺς , ξυνεχὴς μετὰ πόνου : δίψα πουλλή : ἄση : πότον κατέχειν οὐκ ἠδύνατο : ἦν δὲ ὑπόσπληνός |
ποικιλίας στεφάνωι πλακέντι ἐκ τῶν Φαρμουθικῶν ἀνθῶν . καὶ τότε ἠλλοιώθη ὁ χαρακτὴρ τοῦ προσώπου μου ὥστε καταπεσεῖν ἐπὶ τῆς | ||
ἄξιον λόγου βηξάσῃ , παρελύθη παραπληγικῶς , ἄλλο δὲ οὐδὲν ἠλλοιώθη , οὔτε πρόσωπον , οὔτε γνώμην , οὐ μὴν |
ἡ δι ' ἵππου ἁρμόζουσά πως τῷ πάθει τούτῳ καὶ ἀναφώνησις . Ἰσχιαδικὸν ἐπίθεμα . Πίσσης ξηρᾶς # δ , | ||
: τοῦτο δὲ δύναται καὶ ᾠδὴ καὶ μέλος παρέχειν καὶ ἀναφώνησις . περὶ μὲν οὖν γυμνασίων καὶ λουτρῶν εἴρηταί μοι |
ἐπεὶ δὲ τοῦτ ' ἐγένετο , πολλὴ μὲν εὐθυμία πᾶσιν ἐνέπεσε , πολλὴ δὲ φιλότης ἀλλήλων , θάρσος τ ' | ||
σύμπαν αὐτοῦ σῶμα εὐλῶν ἐξέζεσεν . τοσόσδε διὰ τῆς νυκτὸς ἐνέπεσε σεισμός , ὥστε ἐξέθορον ἐκ τῆς κοίτης , σκηπτοί |
τῆς πολλὴν ἐχούσης δύναμιν . ἢ οὕτως : ἱκετεύω , ἀμφιπόλει , ἤγουν περιπόλει , περίεπε , ἐπισκοπῆς ἀξίου τὴν | ||
. Λίσσομαι , παῖ Ζηνὸς Ἐλευθερίου , Ἱμέραν εὐρυσθενέ ' ἀμφιπόλει , σώτειρα Τύχα . τὶν γὰρ ἐν πόντῳ κυβερνῶνται |
, ἀδοξεῖ τήμερον χωρισθεῖσα ἐμοῦ , χθὲς δὲ πασῶν ἦν ἐνδοξοτάτη δι ' ἡμᾶς . Αὕτη δὲ τήμερον καὶ ἔνδοξος | ||
, ὅμως δὲ ἄκουσον , ἔξελθε : γράφεται κυδρή : ἐνδοξοτάτη γύναι : ἆρά που : οὗ παρ ' ἀσπίδα |
κατὰ γαϲτέρα , εἰ πλείω τῶν πρόϲθεν πρὸ τῆϲ κρίϲεωϲ ὑπῆλθε . δηλοῖ γὰρ τὴν ῥοπὴν ἐνταῦθα μᾶλλον ἔϲεϲθαι καὶ | ||
' εἰς ἔρωτα τῆσδε κηδείας μολών ; Φοίβου μ ' ὑπῆλθε δυστόπαστ ' αἰνίγματα . τί δ ' εἶπ ' |
πεπωκότων , οἶμαι , καὶ μικρῶν ὄντων τῶν παροξυνόντων , εἰπούσης τι καὶ δακρυσάσης ἐκείνης περιρρήξας τὸν χιτωνίσκον ὁ οἰκέτης | ||
παιδοτρίβην μνᾶν δοὺς οἴει αἰεὶ φοιτήσειν ; Φρύνης δὲ πικρότερον εἰπούσης αὐτῇ εἰ δὲ λίθον , ἔφη , εἶχες , |
σφοδρῶς δὲ εἰλημμένος . ἴσως γάρ που τὸ πολυθρύλητον ἐκεῖνο ἀκήκοεν , ὅσῳ κρείττων ὀψιμαθὴς ἀμαθοῦς . τὸ μὲν οὖν | ||
ἐνὶ πρώτοισι μάχεσθαι : ἡ διπλῆ ὅτι τὸν λόγον τοῦτον ἀκήκοεν κατὰ τὸ σιωπώμενον ὁ Ἀχιλλεύς . διό φησιν οὐ |
ἡ φύσις , καὶ τρέπεται ἐφ ' ἑκάτερα , καὶ ἀκμάζει ὀλίγον χρόνον ἡ εὐεξίη ἐν τοῖσι τοιουτοτρόποισι τῶν σωμάτων | ||
μή με λελήθατε χρησμοὺς ἐκ Δελφῶν δεξάμενοι . ἕως οὖν ἀκμάζει τῆς ὀργῆς ταύτης ἡ φλόξ , τίς οὕτως ἀνδρεῖος |
ἐχομένηι χαῖρε γύναι . καὶ ἦν ἡ κόρη τῆς νυκτὸς διεφθαρμένη . τελευτῆσαι δὲ τὸν Δημόκριτόν φησιν Ἕρμιππος [ . | ||
ἀρχὴ ἰσχυρὰ ἐν τῷ λόγῳ ὁ νοῦς . ὅταν οὖν διεφθαρμένη ᾖ ἡ τοιαύτη ἀρχή , μεγάλων κακῶν αἰτία γίνεται |
. Ἐν τοῖσιν ἀποπληκτικοῖσιν ἐπὶ τῇ δυσφορίῃ τοῦ πνεύματος ἱδρὼς ἐπιγενόμενος , θανάσιμον : ἐν αὐτοῖσι δὲ πάλιν τούτοισιν ἢν | ||
. Σπασμὸς ἐξ ἐλλεβόρου , θανάσιμον . Ἐπὶ τρώματι σπασμὸς ἐπιγενόμενος , θανάσιμον . Αἵματος πολλοῦ ῥυέντος , σπασμὸς ἢ |
δόξαντες εἶναι δίκην ὑπέσχον : νῦν δὲ τὸ ναυτικὸν ἅπαν διέφθαρται : δύνασαι δὲ καὶ ἄλλως μεταχειρίσασθαι τὴν προβολὴν δι | ||
' ἄλλως νυκτὸς ἐν μακρῶι χρόνωι θνητῶν ἐφρόντις ' ἧι διέφθαρται βίος . καί μοι δοκοῦσιν οὐ κατὰ γνώμης φύσιν |
καὶ τὸ πλῆθος δὲ τῶν ἱππέων ἵππον λέγουσι . . ση : ὅτι οἱ δισχίλιοι δαρεικοὶ γίνονται ἀργυρίου τάλαντα δέκα | ||
εὐθεῖα φερέσθω κατὰ τῆς ΑΔΒ εὐθείας ἑλκομένη διὰ τοῦ Ε ση - μείου οὕτως ὥστε διὰ παντὸς φέρεσθαι τὸ Δ |
καὶ στάζων ἱδρῶτα καὶ δεινῇ κρατούμενος ἀφωνίᾳ . ἐνταῦθα μόνον ἄπορος ἦν τῆς αἰσχύνης αὐτῷ τὴν γλῶτταν ἀγχούσης : τοσοῦτον | ||
δὲ καὶ γυναίου χιτὼν ἀνεύθυνον , ὅταν ἡ σωτηρία πανταχόθεν ἄπορος ᾖ , μαρτυρία διαφανὴς οἱ Πέρσας παρὰ τὸ δεῖπνον |
τουτέστιν , ὁμοῦ προσεγένετό μοι καὶ ἡ ἡδονὴ καὶ ἡ θλίψις διὰ σέ . Ἄλλως . τὸ δισσὸν μέλος ἐπῆλθε | ||
. . ταῦτά τοι πλανωμένη ] οὐκέτι ἡ ὑποκειμένη μοι θλίψις περὶ ἓν ἵσταται , ἤτοι οὐκ ἐφ ' ἑνὶ |
ἀπὸ τοῦ δένδρου ἐπυνθάνετο , τί ἂν πρὸς τὸ οὖς ἐλάλει αὐτῷ ἡ ἄρκτος . ὁ δὲ εἶπεν : ” | ||
βούλοιτο [ διαλέγεσθαι - ] · ὡς δὲ οὐδὲν [ ἐλάλει , ] ἀλλὰ ὁμοίοις ἡ παρθένος [ κατείχετο - |
τὸν Ἀνθίας γάμον . Ἐν δὲ τῷ χρόνῳ ὃν ἡ Ἀνθία ληφθεῖσα ἐκ τοῦ λῃστηρίου ἦλθεν εἰς τὴν Ταρσὸν πρεσβύτης | ||
ἑκατέρους ἡ περὶ ἀλλήλων ἦλθε δόξα : καὶ ἥ τε Ἀνθία τὸν Ἁβροκόμην ἐπεθύμει ἰδεῖν , καὶ ὁ τέως ἀνέραστος |
, πρὸ τῆς προβολῆς ἑκατέρης ἐπικάρσιαι πεφυκυῖαι : ἡ δὲ βραχείη διὰ μέσης τῆς κεφαλῆς κατὰ μῆκος πρὸς ἑκατέρην τελευτῶσα | ||
ὅντινα δὲ ἀναπαύεσθαι , πουλύς : ἡ μὲν γὰρ ἡμέρη βραχείη , ἡ δὲ νὺξ μακρή : διὰ ταῦτα οὖν |
θάλασσαν ἐκπερῶν , σῴζων δ ' ἐφετμὰς Λοξίου χρηστηρίους , πρόσειμι δῶμα καὶ βρέτας τὸ σόν , θεά . αὐτοῦ | ||
ἐκαρτέρησα . Ἑορτῆς ἀγομένης ἐπιχωρίου καὶ παννυχίδος ἐπ ' αὐτῆς πρόσειμι τῷ Ὑπεράνθῃ καὶ ἱκετεύω κατοικτεῖραι : ἀκοῦσαν δὲ τὸ |
τὴν ὁδὸν ὑποστρέφει τὴν εἰς τὰ ἑρπετά , καὶ αὕτη καταδίκη ψυχῆς κακῆς . κακία δὲ ψυχῆς ἀγνωσία . ψυχὴ | ||
κόσμου ὁ Ἐ . ἀποκαλῶν . αὕτη γάρ ἐστιν ἡ καταδίκη καὶ ἀνάγκη τῶν ψυχῶν , ὧν ἀποσπᾶι τὸ Νεῖκος |
συνεχῶς ἅπαντα τὸν αἰῶνα , τὸ ἐπιβάλλον ἑκάστοις ἐκ τῆς πεπρωμένης μερίζουσα , οἵ τε τὰς κοινὰς τῆς οἰκουμένης πράξεις | ||
μεμορμένον καί τινας παραλόγους ἀνάγκας : εἰ γὰρ τὰ τῆς πεπρωμένης ἐν πᾶσι νικῴη , ἀφαιρεθείη δὲ τῶν ἀνθρώπων τὸ |
λυπῶ . ποῖός τις : πῶς , φησίν , οὐκ ἀργότερος ἔσῃ προϊούσης τῆς ἡμέρας , ὁπότε νῦν ἀρχόμενος τῆς | ||
. νυνὶ δὲ τὰ προσήκοντα τῇ ἀρχῇ πρᾶττε , μὴ ἀργότερος τοῖς ὑπηκόοις δόξῃς . „ Ὁ δὲ Εὐφράτης ” |
βοᾶι βαρβάρωι στενακτὰν ἰαχὰν μελομέναν νεκροῖς δάκρυσι θρηνήσω . σχεδὸν τύχα , πέλας φόνος : κρινεῖ ξίφος τὸ μέλλον . | ||
μεταρρίπτει θεός . τῶν ἐν Θερμοπύλαις θανόντων εὐκλεὴς μὲν ἁ τύχα , καλὸς δ ' ὁ πότμος , βωμὸς δ |
οἷς τὰ μὲν ἄλλα ἄρθρα τὴν ἐν τρίτοις προσώποις σύνταξιν ἀνεδέχετο , τὸ δὲ ὦ τὴν ἐν δευτέροις . ἅ | ||
δηλουμένῳ ἐκέχρητο , ἐξ οὗ καὶ τὴν θέσιν τοῦ ὀνόματος ἀνεδέχετο . . Ἡ προκειμένη ἔγκλισις μετὰ τοῦ ἐάν συνδέσμου |
κοσμοῦσα , μὴ οὐ πείσηις σοφούς . Κύπριν δ ' ἔλεξας ἐλθεῖν ἐμῶι ξὺν παιδὶ Μενέλεω δόμους . οὐκ ἂν | ||
Οὐδεὶς ἐρεῖ ποθ ' ὡς ὑπόβλητον λόγον , Αἴας , ἔλεξας , ἀλλὰ τῆς σαυτοῦ φρενός . Παῦσαί γε μέντοι |
ἠξίουν ἐπανελθεῖν καὶ συνεχῶς ἔλεγον , ὁ Διὸς Κόρινθος ὑμᾶς ποθεῖ , ὁ Διὸς Κόρινθος δι ' ὑμᾶς λυπεῖται , | ||
οὓς περὶ τῆς συνθέσεως τῶν ὀνομάτων πεπραγματεύμεθα , πάντα ὅσα ποθεῖ τῶν ἐνθάδε παραλειπομένων εἴσεται . ἐγὼ δὲ τῇδέ πῃ |
. καὶ γὰρ ἐκεῖνος ὡς ἔοικε τρώγων σίκυον , ὡς ἐφάνη μελιτώδης ὁ χυμός , ἠρώτησε τὴν διακονοῦσαν , ὁπόθεν | ||
ῥίζης γεγονὼς καὶ τηλικοῦτο βάρος οἰκίας καὶ γένους διαδεδεγμένος ἄξιος ἐφάνη τῆς τῶν προγόνων δόξης . ἐκ παίδων γὰρ Ἑλληνικῆς |
ἀνοίξας : ἀλλ ' Ὀδυσεὺς κατέπαλτο καὶ ἀμφοτέρῃς παλάμῃσιν ἀμφιπεσὼν ἐπίεζεν ἐπειγόμενον στόμα λῦσαι . μάστακα δ ' ἀρρήκτοισιν ἀλυκτοπέδῃσι | ||
* ἐκίνησε . ἧς ἦρχε Νηλεὺς ὁ Νέστορος πατήρ . ἐπίεζεν αὐτὸν : † ἐμάχετο αὐτῷ . * * ὁ |
, ἀπὸ τῆς περιουσίας : αὕτη γὰρ ὡς ἔχει εὐπορίας ἀποφανεῖ τὴν γνώμην τοῦ διατιθεμένου , εἴ τε πάντα τὸν | ||
τούτοις χρήσεται πᾶσιν ἢ τοῖς ἐμπίπτουσιν : ὁ δὲ κατηγορῶν ἀποφανεῖ τὸν διὰ τῶν πραγμάτων ἔλεγχον ἀξιοπιστότερον τοῦ διὰ τῶν |
εἶπεν , ὅτι νῦν τὰ μὲν ἄλλα σχεδὸν ἀποβεβλήκαμεν , λέλειπται δ ' ἡμῖν ἥ τ ' ἀρετὴ καὶ τὰ | ||
δέρριν ἠμφιεσμένη ἐκ τῶν ἀγρῶν ἥκουσιν ἐβλαστηκότες . οὐ γὰρ λέλειπται τῶν ἐμῶν οὐδ ' ἔγκαφος . ὡς οἴχεται μὲν |
μία φρόνησις , εἷς νοῦς , μία πίστις , μία ἀγάπη : καὶ τότε ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ ἀγαλλιάσεται καὶ | ||
δ ' ὑπερβολὴ ψέγεται . ὁμοίως δὲ καὶ ἡ ὑπερβολικὴ ἀγάπη ἡ πρὸς τὰ τέκνα ἢ περὶ τοὺς γονεῖς ψέγεται |
' ἐρῶ λοπάδος ἑψητῶν . Οἴμοι κακοδαίμων ὁ λύχνος ἡμῖν οἴχεται . Καὶ πῶς ἀπορραίσας λυχνοῦχον κἄλαθες ; Ἀλλ ' | ||
καὶ ἐμοὶ θάνατον σὺν τῷδ ' ἐπίτειλον , ἄναξ . οἴχεται τιμὰ φίλων τατωμένῳ φωτί : παῦροι δ ' ἐν |
περὶ μέσον ἡμέρης , ῥῖγος καὶ ἱδρώς : τὸ πυρέτιον ἔληξε , θέρμη δὲ ὑπῆν λεπτή : ἐς νύκτα πάλιν | ||
διὰ τὸ γῆρας : ὃν ὡς εἶδεν ὁ δῆμος , ἔληξε τοῦ θορύβου , νομίζων κατηγορήσειν τῶν αἰχμαλώτων . γενομένης |
τύχης κλῆρον μὴ βλέπῃ κακοποιὸς οὐ γέγονε κλοπὴ ἀλλὰ μόνον παρέπεσέ που τὸ ζητούμενον καὶ κρύπτεται , καὶ ἐὰν μόνος | ||
τύχης κλῆρον μὴ βλέπῃ κακοποιὸς οὐ γέγονε κλοπὴ ἀλλὰ μόνον παρέπεσέ που τὸ ζητούμενον καὶ κρύπτεται , καὶ ἐὰν μόνος |
. Ἐλλάμπεται οὖν ὑποβάλλουσα ἑαυτὴν καὶ ἀφ ' οὗ μὲν ἐλλάμπεται οὐ δύναται λαβεῖν : οὐ γὰρ ἀνέχεται αὐτὴν ἐκεῖνο | ||
καθαρὰ γὰρ γενομένη καὶ ἐλευθέρα τῶν παθῶν ἡ ψυχή , ἐλλάμπεται μὲν τῇ πρὸς νοῦν γειτνιάσει , δέχεται δὲ ἐκεῖθεν |
τοῦ συγγραφέως τελευτάτω διαίρεσις , ἀρξαμένη ἀπὸ τῶν γενικωτάτων , προελθοῦσα δὲ ἐπὶ τὰ ἄτομα διὰ μέσων τῶν ὑπ ' | ||
δὲ γραμματιστικὴ παλαιά , ἴσως δὲ σχεδὸν ἅμα τῇ φύσει προελθοῦσα . καὶ τῆς μὲν τέλος τὸ γράφειν , τῆς |
παρὰ τὸ ἀγάλλω . ἀγαλαίων : ἰδιωτῶν . ῥεμβωδῶν . ἀγέλαστος πέτρα : ἐπὶ τῶν λυπως προξένων . ἐπ ' | ||
καὶ φρὴν ἀγέλαστος . οὐκοῦν οὐκ ἐκώλυσε λέγειν καὶ νοῦς ἀγέλαστος καὶ διάνοια ἀγέλαστος καὶ τὰ ὅμοια . . . |
, καὶ πολλάκις κατακεῖσθαι δέον , οὐδὲ τοῦτο συγκεχώρηται : σκῆψις γὰρ ἡ νόσος καὶ φυγὴ τῶν καθηκόντων ἔδοξεν . | ||
προσηγορικοῖς καὶ τὴν τῶν προσηγορικῶν κλίσιν ἀνεδέξαντο : τὸ γὰρ σκῆψις σημαίνει τὴν πρόφασιν , τὸ δὲ ἐπίσκηψις τὴν παραγγελίαν |
καὶ οὐ βουλόμενος αὐτῷ ἀχαριστεῖν , ὑπέσχετο εἰ καιρὸς εἴη μνησθήσεσθαι τῷ δεσπότῃ ὤκει * * ἔνθα ἐτελεύτησεν . . | ||
. Μή με οἰηθῇς ἐπὶ Σύβαριν ἥξειν , μηδὲ Συρακοσίων μνησθήσεσθαι τῶν ἁβροτάτων , μηδὲ Κορινθίων τῶν φιληδόνων , μηδὲ |
δυνάμεως ἀφείσης τὴν ὕλην τὸ λειπόμενον ὅπερ ἐστὶν ἡ ὕληδιαλυθὲν οἰχήσεται . πρῶτον μὲν γὰρ οὐχ ὁρῶσιν ὅτι τῶν ὄντων | ||
περὶ αὐτοὺς συμβαινόντων : ἐπεὶ καὶ τὸ ἐφ ' ἡμῖν οἰχήσεται καὶ ἔπαινοι καὶ ψόγοι καὶ πᾶν τὸ τούτοις παραπλήσιον |
περὶ τὰς ἁψιμαχίας τὰς ἐκ καιροῦ συμπεσούσας γίνεσθαι φιλεῖ , προθυμία τοῖς ἡγεμόσι τῶν στρατοπέδων ὁμοία παρέστη διαβαίνειν τὸν ποταμόν | ||
. τί δ ' ἔστιν , ὦ ξύνδουλε ; τίς προθυμία ποδῶν ἔχει σε καὶ λόγους τίνας φέρεις ; θηρώμεθ |
αὐτοῖς ἀλήθεια , πόθεν ἡ τάξις ᾗ τὸ ἄφραστον κάλλος συνεισέρχεται , πόθεν ἡ ἐξ αὐτῶν περιαγωγὸς καὶ ἀναγωγὸς ὠφέλεια | ||
ἔσται , πότερον ἔστι διάνοια ἢ οὐκ ἔστιν : ᾧ συνεισέρχεται τὸ μὴ δεῖν μόνῃ τῇ διανοίᾳ προσέχειν ἐν τῇ |
ἀντὶ τοῦ : ὑπὸ εἱμαρμένης μανεῖσα . ἢ μοίρᾳ θεοῦ μανεῖσα : ἄλλως : ἣν οὐκ εἶδον ἀφ ' οὗ | ||
ἤσθιεν . ἐρεσσομένα ] ἐλαυνομένη . ἁμαρτίνοος ] ἀντὶ τοῦ μανεῖσα . ἀντίπορον γαῖαν ] Ἀσίαν καὶ Εὐρώπην . ἐν |
αὐτὸ καθ ' αὑτὸ οὐδὲν ἀληθὲς ἢ ψεῦδος δηλοῖ . Αὐτὸ μὲν γὰρ οὐδέν ἐστιν . φησὶν ὅτι τὸ ὂν | ||
, ἐν αἷς θεωρεῖται τὸ ἀληθὲς ἢ τὸ ψεῦδος . Αὐτὸ μὲν γὰρ οὐδέν ἐστι , προσσημαίνει δὲ σύνθεσίν τινα |
τῷ δὲ ἔρωτι εἴξας καὶ οὐ τῷ θυμῷ ἑαυτὸν ἀντὶ Καλλιρόης διεργάζεται . ὁ μὲν δὴ ἀπέδειξεν ἔργον ἀνθρώπων ὧν | ||
ὢ θανάτου καλοῦ , μεθ ' ὃν ἤκουσα τὸν δεύτερον Καλλιρόης γάμον . οἷον πάλιν καιρὸν ἀπώλεσάς μου τῆς ἀποκαρτερήσεως |
τὰ ἄλλα τρέπεται , μόνος δὲ αὐτὸς ἄτρεπτός ἐστι . πυνθάνεται οὖν ὁ θεὸς τοῦ σοφοῦ , τί ἐστιν ἐν | ||
σε δεῖ μᾶλλον ἀρέσκειν ἢ τούτῳ . ἐκεῖνος οὖν σου πυνθάνεται φυγὴν καὶ φυλακὴν καὶ δεσμὰ καὶ θάνατον καὶ ἀδοξίαν |
ἀφεστάναι διὰ τὴν ἀρχήν . Ἀλλ ' εἰ καὶ ἀπόντος ἠμέλεις τοῦ τῆς γυναικὸς ἀδελφοῦ τά τε ἄλλα καὶ οὐδὲ | ||
υἱὸν οὔτε μετρίως ἐρᾶν . ἀλλ ' εἰ καὶ ζῶντος ἠμέλεις τοῦ παιδός , τεθνεῶτα γοῦν ἔδει μὴ περιβόητον ἐκεῖνον |