ποικιλίας στεφάνωι πλακέντι ἐκ τῶν Φαρμουθικῶν ἀνθῶν . καὶ τότε ἠλλοιώθη ὁ χαρακτὴρ τοῦ προσώπου μου ὥστε καταπεσεῖν ἐπὶ τῆς | ||
ἄξιον λόγου βηξάσῃ , παρελύθη παραπληγικῶς , ἄλλο δὲ οὐδὲν ἠλλοιώθη , οὔτε πρόσωπον , οὔτε γνώμην , οὐ μὴν |
ἁπάντων [ οὐδαμῶς ] ὁ τῶν ἐπισταμένων ἔπαινος ἥδιστος τοῖς εἰδόσι καὶ πλείστης σπουδῆς ἄξιος : εἰς δὲ φρόνησιν καὶ | ||
Ῥωμαίων καὶ τῇ συγκλήτῳ , λέγων τοιάδε . ” ἐν εἰδόσι μὲν ὑμῖν τοῦ τε βίου μου τὴν ἐξ ἀρχῆς |
ἔσω ἐστὶν ὁ παῖς . Σοφοκλῆς τὴν διαφορὰν [ ] συγχεῖ : φησὶ γοῦν ἐν Τραχινίαις γυναῖκες , αἵ τ | ||
δὲ δόξα νικητήριος τοῖς εὐπλοοῦσιν ἀντιπνεύσας ' ἡ τύχη ἅπαντα συγχεῖ , κᾆτα ναυαγεῖν ποιεῖ σὺ δ ' , ὦ |
νόσου . ὅσον μὲν οὖν χρόνον τοῖς πολλοῖς ἐλπίδος τι ὑπῆν ὡς τοῦ θεοῦ σφίσιν ἐπικουρήσοντος , ἅπαντες ἐπί τε | ||
συμβάν , ὡς εἰκὸς τοὺς συνήθεις . παραμυθία δέ τις ὑπῆν τὸ πολλὰ πολλάκις δεδῆχθαι . Ἀκακίου τοῦ σοφιστοῦ καὶ |
μνείαν μόνον ἐλθεῖν τῶν τοιούτων μήπω τοῦ κακοῦ τὴν πεῖραν ἐσχηκόσι παντὸς θανάτου χαλεπώτερα : τοῖς τοσούτου πράγματος χωρεῖν δῆμον | ||
γόον . προσθοδόμοι : ἱκέται . προσθοδόμοις ] τοῖς πρότερον ἐσχηκόσι δόμον . νῦν γὰρ οὐκ εἰσὶ δόμοι : φροῦδα |
οἱ ἄκοντες ποιοῦντες : προσεῖπε γάρ , ἐν δὲ τοῖς ἀκουσίοις συγγνώμης , ἐνίοτε δὲ καὶ ἐλέους τυγχάνειν . καὶ | ||
φάλαγγα καὶ αὐτός , καὶ οὕτως συνέβη τοῖς Λακεδαιμονίοις καὶ ἀκουσίοις μάχεσθαι τοῖς Πέρσαις . ἐστρατήγει δὲ Λακεδαιμονίων μὲν Παυσανίας |
, ἐν τῷ διαμασᾶσθαι ἐκκαίων τὴν γεῦσιν : ῥίζα εὐμεγέθης ὕπεστιν , ὄζουσα λιβάνου . Ἄλλη λιβανωτὶς πάντα ἐοικυῖα τῇ | ||
τούτων ἕκαστον τμητέον , καὶ ὅπη τὰ αὐτὰ κεφάλαια πᾶσιν ὕπεστιν , καὶ ὅπη ἑκάστῳ ἁρμόττει χρήσασθαι , ἐφεξῆς [ |
λυπῶ . ποῖός τις : πῶς , φησίν , οὐκ ἀργότερος ἔσῃ προϊούσης τῆς ἡμέρας , ὁπότε νῦν ἀρχόμενος τῆς | ||
. νυνὶ δὲ τὰ προσήκοντα τῇ ἀρχῇ πρᾶττε , μὴ ἀργότερος τοῖς ὑπηκόοις δόξῃς . „ Ὁ δὲ Εὐφράτης ” |
λόγος πρὸς τοὺς ἐπὶ τοῖς ἰδίοις ἀγαθοῖς λυπουμένους . κάμηλος ἀναγκαζομένη ὑπὸ τοῦ ἰδίου δεσπότου ὀρχεῖσθαι εἶπεν : „ ἀλλ | ||
ἀναγκάζοντος πάλιν εἶπεν εἴποιμι ἂν ἢ φάγοιμι . τέλος οὖν ἀναγκαζομένη δυοῖν θάτερον πρᾶξαι , ἢ φαγεῖν ἢ εἰπεῖν , |
εὖ φρονοῦσιν . ἀλλ ' , οἶμαι , νῦν μὲν ἐπισκοτεῖ τούτοις τὸ κατορθοῦν : αἱ γὰρ εὐπραξίαι δειναὶ συγκρύψαι | ||
νῦν μέν , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , τὸ κατορθοῦν αὐτὸν ἐπισκοτεῖ πᾶσι τοῖς τοιούτοις : αἱ γὰρ εὐπραξίαι δειναὶ συγκρύψαι |
εὑρεθήσεται ὁ φυγών : φήμη γὰρ περὶ αὐτοῦ εὐθέως ἔρχεται μηνύουσα αὐτόν . Σελήνη συνοδεύουσα τῷ Ἡλίῳ ἢ πανσεληνιάζουσα ἐκτοπίζει | ||
ἡ διϊστῶσα ἀπὸ τῶν ὁμοίων : ἡ ἰδιότης δὲ ἡ μηνύουσα τὸ ἴδιον τοῦ ὑποκειμένου πράγματος : καὶ οὗτος τοίνυν |
τῶν δ ' ὄντων ἀγαθῶν οὐδὲν τῇ μεταβολῇ τῆς προσηγορίας βέβλαπται . αὐτός γέ τοι χείρων οὐδὲν ἐντεῦθεν εἰς τοὺς | ||
μέντοι τούτων αἴτιος ἐπιτάξας ἃ μὴ χρῆν κἀκεῖνος φίλῳ πειθόμενος βέβλαπται . τίνα οἴει με ψυχὴν ἔχειν , ὅταν ταῦτα |
, καὶ αὐτὴ τῶν ἀψύχων ἐπιμελεῖται ἄλλοτε ἐν ἄλλοις εἴδεσιν ἐγγιγνομένη . Ἀπὸ δὴ τῶν αὐτῶν αἰτίων τοῖς μὲν κρείττοσιν | ||
ἂν ἐνῇ , οὐ καὶ ἐν ἐλευθέροις τε καὶ δούλοις ἐγγιγνομένη μισεῖν ποιήσει ἀλλήλους καὶ στασιάζειν καὶ ἀδυνάτους εἶναι κοινῇ |
τῶν αἰδοίων ἔπαρσις γίνεται . καὶ περὶ τὸν καιρὸν τοῦτον ψυχική τις αὐτοῖς λύπη ἐντρέχει . περὶ δὲ τὸν αὐτὸν | ||
μὲν ἔχῃ κατὰ δῆμον ἅπαντα . Ἡ δ ' εὐφροσύνη ψυχική τίς ἐστι διάθεσις , ἣν ἄν τις ἐξηγήσαιτο καλὴν |
γὰρ διὰ τὸ κακὸν τὸ ἐξ αὐτῆς συμβαῖνον : ὥστε παρυφίσταται τὸ κακόν , ὥς φησι Πλάτων . Ἐπειδὴ ἑώρα | ||
' ἤτοι δεινὰ τελεῖ τὰ παρυφιστάμενα ἢ τὴν ἀρχὴν μηδοτιοῦν παρυφίσταται , σκιαυγῆ δ ' οἷον εἴη τὰ χρώματα , |
, ἵνα τῆς ἀσωμάτου καὶ ἀφθάρτου παρὰ τῷ ἀγενήτῳ καὶ ἀφθάρτῳ ζωῆς μεταλάχωσιν , αἱ δὲ καταποντωθεῖσαι τῶν ἄλλων ἀνθρώπων | ||
πρωτογενῆ . ἐπειδὴ γὰρ πᾶν γένος ἄφθαρτον , δικαίως τῷ ἀφθάρτῳ προσνεμηθήσεται , καὶ εἴ τις καὶ συνόλως μήτραν διοιγνύειν |
δὲ τῶν συντεταγμένων . Ἐτάχθη δὲ τὸ πᾶν προνοίᾳ στρατηγικῇ ὁρώσῃ καὶ τὰς πράξεις καὶ τὰ πάθη καὶ ἃ δεῖ | ||
] ἐπὶ τῇ παιδὶ [ Δηιανείρᾳ ] ἀθύμως τὸν μνηστῆρα ὁρώσῃ . γέγραπται γὰρ οὐκ αἰδοῖ τὴν παρειὰν ἐξανθοῦσα , |
ταῖς τῶν ψυχῶν καρτερίαις ὑπομένοντες πολυχρόνιον ἔχουσι τὴν ταλαιπωρίαν : αἱρετώτερος γὰρ αὐτοῖς ὁ θάνατός ἐστι τοῦ ζῆν διὰ τὸ | ||
εἶχε πώλους τέσσαρας ζυγηφόρους φιμοῖσιν αὐλωτοῖσιν ἐστομωμένας ζόης πονηρᾶς θάνατος αἱρετώτερος : τὸ μὴ γενέσθαι δ ' ἐστὶν ἢ πεφυκέναι |
ἐν Πελοποννήσῳ πόλεων ἐπειρᾶτό τινας ἀφιστάνειν , χρήματα διαπεμπόμενος τοῖς προεστηκόσι τῶν πόλεων , μετὰ δὲ ταῦτα πυνθανόμενος τὴν τῶν | ||
τοὺς νεανίσκους . Τίνας λόγους διελέχθη ἐν τοῖς χιλίοις τοῖς προεστηκόσι τῆς ὅλης πολιτείας περὶ τῶν ἀρίστων λόγων τε καὶ |
Χρυσηίδι : τοῖς γὰρ ἐρῶσι τὸ μὲν τῆς ἐπιθυμίας τυχεῖν ἀπομαραίνει τὸ πάθος , τὸ δὲ σφάλλεσθαι παντελῶς ἐξάπτει τὸ | ||
δὲ τοιαύτας διαφορὰς ἐπὶ πολὺ προβαίνειν οὐ συγχωρῶ καὶ βραχὺς ἀπομαραίνει μοι χρόνος . καὶ δῆτα θῶμεν δύσκολον εἶναί με |
διὰ τοῦ Ἡνιόχου φέρεται ἡ ζώνη τὸ χύμα ἠρέμα ἀραιότερον ἐμφαίνουσα , καὶ ὁ μὲν ἐπὶ τοῦ ἀριστεροῦ ὤμου , | ||
γεωργῷ ἐπιμελοῦ μου ; ἀλλ ' αὐτὴ δι ' αὑτῆς ἐμφαίνουσα , ὅτι ἐπιμεληθέντι λυσιτελήσει αὐτῷ , ἐκκαλεῖται πρὸς τὴν |
τό τε γὰρ ἀκριβὲς διασώσεις καὶ χάρις ἡ σοὶ συνήθης ἐπέσται τοῖς γράμμασιν . Ὤιμην σε νῦν μᾶλλον ἔσεσθαι σὺν | ||
νιν κέρδος ἰδὼν ἀθέῳ ποδὶ λὰξ ἀτίσῃς , ποινὰ γὰρ ἐπέσται . κύριον μένει τέλος . πρὸς τάδε τις τοκέων |
αἰδοῦς δικαίας , βιασαμένοις τὸν στρατηγὸν ἀναβαλλόμενον ἔτι , μὴ χείροσιν ὧν ὑπέσχοντο ὀφθῆναι μηδὲ ἀσθενεστέροις ὧν ἐθρασύνοντο , μηδὲ | ||
ὡς παραδειγμάτων ἐξηγουμένων τῶν ὑποδεεστέρων , ἀπὸ τῶν κρειττόνων τοῖς χείροσιν ἥ τε οὐσία καὶ τὸ εἶδος παραγίγνεται , ἐν |
αἱρετώτερος τυγχάνει τοῦ δοκίμου χρυσίου , ὅτι οὐ πᾶσι τοῖς ὀρεγομένοις ἀλλὰ τοῖς βελτίοσι τῶν φίλων ὑπηρετεῖ , οὐδὲ τὰς | ||
εἰς τὸν πόλεμον περιμάχητος ἦν ἡ πόλις τοῖς ἡγεμονίας μείζονος ὀρεγομένοις . διόπερ οἵ τε Ἀθηναῖοι καὶ ὁ Φίλιππος διεφιλοτιμοῦντο |
καρτερὸς ἀνὴρ ἐκεῖ ποτε ἐπὶ στρατιᾶς , ἄξιον ἀκοῦσαι . συννοήσας γὰρ αὐτόθι ἕωθέν τι εἱστήκει σκοπῶν , καὶ ἐπειδὴ | ||
ἂν ἐκράτησαν Ἀθηναῖοι τῆς πόλεως διὰ μάχης , εἰ μὴ συννοήσας τὸν καιρὸν Ἀλκιβιάδης ἐκήρυξε μηδὲν ἀδίκημα ποιεῖν τοῖς Βυζαντίοις |
ἀνθρώπων οἱ πολλοὶ καλεῖσθαι . δράκοντας δὲ ἀντὶ ποδῶν τοῖς γίγασιν εἶναι , πολλαχῇ τε ὁ λόγος ἄλλῃ καὶ ἐν | ||
ἐνέλιπεν ἐν τοῖς περὶ Τυδέως εἰπεῖν ὅτι γίγας ἐστὶν ἢ γίγασιν ὅμοιος . πάνυ ῥητορικῶς ἐπὶ μὲν τοῖς περὶ Τυδέως |
μὲν ἄρρητον πάντως ἀδύνατον , λεγομένη δὲ διδαχῇ τινι καὶ νουθετήσει μᾶλλον ἢ νόμοις εἰκυῖ ' ἂν ἡμῖν φαίνοιτο . | ||
τε καὶ δεομένου , ἢ εὐχῇ θεὸν ἢ διδαχῇ καὶ νουθετήσει ἄνθρωπον , ἢ τοὐναντίον ἄλλῳ δεομένῳ ἢ διδάσκοντι ἢ |
φυσική τις καὶ λοιμώδης . Ὑπὸ κύνα γὰρ οἰστρᾷ καὶ ἐγγίνεταί τι σκωλήκιον ἐν τῇ κεφαλῇ καὶ φθείρεται : ἡ | ||
πᾶσαν μάχην , ὡς ἐπὶ πολὺ ἐκτεινομένης τῆς παρατάξεως , ἐγγίνεταί τισι τῶν βάνδων ἀφανῶς λειποτακτεῖν καὶ γίνεσθαι πρόφασιν ἀναχωρήσεως |
τὸν υἱόν , ἐμοὶ δὲ τὸν πατέρα , ἐμοὶ δὲ ἐκένωσε τὴν παστάδα . δεῖ δέ σε , ὦ πάτερ | ||
μὲν ἐρήμων ἥξεις ἀγρῶν , οὓς τὸ πιέζεσθαι ταῖς εἰσπράξεσιν ἐκένωσε προστεθέντος ἑτέρου κακοῦ μείζονος , τῶν τὰ ἄντρα σφῶν |
καρποῦται τὴν εὐδαιμονίαν , ἐν δὲ τοῖς ἀκουσίοις καὶ ἀλόγοις κινήμασι ταράττεται μέν , μετριοπαθῶς δὲ διατίθεται . ὅθεν καὶ | ||
πῆχυς . Κοινότατον μὲν γὰρ πᾶσι τοῖσιν ὀλισθήμασι καὶ τοῖσι κινήμασι καὶ τοῖσι κατήγμασι τοῦτο τὸ σχῆμά ἐστιν : κοινότατον |
ὅλως ὁδοιπόρει . Καλὸν φέρουσι καρπὸν οἱ σεμνοὶ τρόποι . Κακὸν φυτὸν πέφυκεν ἐν βίῳ γυνή , καὶ κτώμεθ ' | ||
ἀβλαβῆ τοῖς ἄλλοις , γελοίαν εἶναι ; Πάνυ γε . Κακὸν δ ' οὐχ ὁμολογοῦμεν αὐτὴν ἄγνοιάν γε οὖσαν εἶναι |
μελικράτου . [ Περὶ γάλακτος ἐμπυτιασθέντος . ] Καὶ τοῖς λαβοῦσιν ἐμπυτιασθὲν γάλα ἄθρουν , πολὺς πνιγμὸς γίνεται , διὰ | ||
περί τε ἐνδόσεως ἑαυτῶν τε καὶ τοῦ ἄστεος τὰ πιστὰ λαβοῦσιν . ὡς δ ' οὐκ ἔπειθε , πρῶτα μὲν |
οἰκέτας ἐν αὐτῷ συναγαγόντι , οὐδέποτέ σε διέλαθε τούτων πρᾶξις ἀπόβλητος : πόσῳ μᾶλλον τὸν πάντα πεποιηκότα θεὸν οὐχ ἅπαντα | ||
καὶ ἀποδόκιμος , ὁ κεχωρισμένος τῆς δεούσης δόξης : καὶ ἀπόβλητος , ὁ ἀποβολῆς ἄξιος , ὁ ἀδόκιμος , . |
ὅτι εἰσὶ τοῖς ἐπὶ λύμῃ καὶ ἀνθρώπων καὶ καρπῶν ζῴοις γεγενημένοις ἔχθισται , ἤδη που καὶ ἄνω προεῖπον . Μίγνυνται | ||
φθόνον ἀφῄρηται . ἐγὼ δὲ ὁμολογῶ μὲν ἐν τοῖς τότε γεγενημένοις κινδύνοις εὐτυχὴς ὑπάρξαι , φημὶ δὲ πρότερον ἀγαθὸς γενέσθαι |
σαφηνίζεται : ἔτυμον γὰρ τὸ ἀληθές : πέμπτον : ἀναλογίας ἐκλογισμός . Τί ἔστιν ἀναλογία ; ἡ παράδοσις τῶν ὁμοίων | ||
ἐστι τὸ Αἴας Αἴαντος τῷ Θόας Θοάντος . Τί ἔστιν ἐκλογισμός ; ἡ ἀκριβὴς διόρθωσις : ἕκτον : κρίσις ποιημάτων |
καλόν . λέγω δὴ αὐτὸ εἶναιἀλλὰ γὰρ ἐπισκόπει μοι πάνυ προσέχων τὸν νοῦν μὴ παραληρήσωτοῦτο γὰρ δὴ ἔστω ἡμῖν καλόν | ||
ἐρεῖ γὰρ ἐκ τῶν προσώπων τῇ πλατύτητι χρώμενος ὅτι φιλοσοφίᾳ προσέχων ἄνθρωπος τὴν τυραννίδα καθεῖλον λόγοις οὐ φόνῳ τὸν τύραννον |
, καὶ τοῖϲ πληϲίον δὲ τόποιϲ τὴν νόϲον ἐγκαταϲπείρει . παρέπεται οὖν αὐτοῖϲ ἰϲχυρὰ φλεγμονὴ καὶ αὐτοῦ τοῦ ὀφθαλμοῦ καὶ | ||
δὲ τὸν χαμαιλέοντα τὸν μέλανα προϲενηνεγμένοιϲ δηγμὸϲ εὔτονοϲ καὶ πόνοϲ παρέπεται μετὰ ἀνατροπῆϲ ὅλου τοῦ ϲώματοϲ . τρόμοϲ , εἶτα |
χαρᾶς ; ἢ πῶς ἀγαπήσεις τὸν οὕτως προαγαπήσαντά σε ; ἀγαπήσας δὲ μιμητὴς ἔσῃ αὐτοῦ τῆς χρηστότητος . Καὶ μὴ | ||
ὥς τινος ἑταίρου τὴν συνουσίαν ἠσπάζετο : καὶ σκύμνος ὢν ἀγαπήσας τε μικρὸν ἔτι βρέφος ὄντα τὸν παῖδα συνηυξήθη τε |
πόλεως ἀποθανόντα ; δικαίως : τὸ γὰρ τῶν νόμων τοῖς ἠδικηκόσι τυχεῖν τιμωρίας ἐστίν . ὁ δέ γε θεὸς ὀρθῶς | ||
ἐλεύθεροι , ἐπῄεσαν ἑκόντες , εἰ μὴ δικαίως ἐπεστρατεύομεν καὶ ἠδικηκόσι τι τοῖς συμμάχοις φʃ οἱ λοιποὶ σύμμαχοι , φησί |
, ἄπελθε . ἄγροικος ] ἀπαίδευτος , ἀνόητος . . δυσμαθής ] ἀργός , δυσκίνητος , δυσκόλως ⌈ μανθάνειν . | ||
παραλείψεις , ὡς ἐγᾦμαι . Τὸ ποῖον ; Εὐμαθὴς ἢ δυσμαθής . ἢ προσδοκᾷς ποτέ τινά τι ἱκανῶς ἂν στέρξαι |
Μηδίᾳ πρὸς Ἀρσάκην πολεμήσας . ἀναιρεθέντος οὖν αὐτοῦ ἔλεγεν Ἀρσάκης θάπτων αὐτόν : ἔσφηλέ σε , Ἀντίοχε , θάρσος καὶ | ||
μόνον ἐμπίπτει : οἷον κατὰ νόμον μέν , ὡς ὁ θάπτων τὸ νεοσφαγὲς σῶμα , ἐρεῖ γὰρ ὅτι νόμῳ κελεύοντι |
, τὴν χεῖρα προτείνων ἐπὶ διαλλαγαῖς : ὁ δ ' ὑπανίστατο καὶ προσέτρεχε καὶ δεξιωσαμένων ἀλλήλους εὐφημίαι τε ἦσαν ἐς | ||
νεώτατον ὄντα ἦγεν ἐν τιμῇ καὶ ἐπιόντος , φασίν , ὑπανίστατο μόνῳ . λήγοντος δὲ τοῦ πολέμου καὶ ἐς Λιβύην |
κρίνεται δημοσίων : καὶ ἄλλο : ἰατρὸς τὰ τῶν μοιχῶν ἰώμενος στίγματα κρίνεται : καὶ ἄλλο , πατὴρ παῖδα συνεχῶς | ||
τὸ μὲν πρῶτον ἀμνημονῶν ἠδίκεις , ἔπειτα κακῷ τὸ κακὸν ἰώμενος ἐπὶ βλάβῃ κατασκευάζων ὁδόν τινα βαράθρου χαλεπωτέραν ἐμοί . |
ἐστὶν ᾗ ἐπεφύκει ἕκαστον κάεσθαί τε καὶ κάειν καὶ ᾧ ἐπεφύκει ; Ἔστι ταῦτα . Οὐκοῦν καὶ τἆλλα οὕτω ; | ||
ἐπ ' ἄκρων τῶν ταρσῶν βεβηκὼς ἐπτερωμένος τὼ πόδε . ἐπεφύκει δὲ οὐ νενομισμένως ἡ θρίξ , ἀλλ ' ἡ |
γίνεται βραδύτερος καὶ βραδίων καὶ βράσσων καὶ ἀπὸ τοῦ βραχύς βραχύτερος βραχίων βράσσων . ὅθεν ὁ ποιητὴς εἰδὼς ἀμφοτέρων σημαντικὴν | ||
ἀπὸ γὰρ τοῦ ὄρεος ἡ κατάβασις συντομωτέρη τέ ἐστι καὶ βραχύτερος ὁ χῶρος πολλὸν ἤ περ ἡ περίοδός τε καὶ |
ὅπερ ἐπὶ τῶν ἀγρίων προβλαστάνειν ἀρχομένων ἐὰν ἐπιγένηται χειμών . Πάσχει δὲ τοῦτο καὶ ἡ πρὸ ὥρας ἄνθησις : ἐπ | ||
πῦρ ἐπιλάβῃ : ἢν γὰρ ἐπιλάβῃ , ὑγιὴς γίνεται . Πάσχει δὲ ταῦτα , ὅταν αὐτῷ μέλαινα χολὴ ἐν τῇ |
πρῶτον , εἶθ ' οὕτως δὲ καὶ τάχος γίνεται τοῖς σφυγμοῖς , καὶ μέγεθος μὲν διαστολῆς , τῆς εἰς τὰς | ||
δὴ καὶ εἰ τὸ ἴδιον τῶν πυρετῶν σημεῖον ἐν τοῖς σφυγμοῖς ἐναργὲς ἔχοιεν . Τοῦτό φησιν οὐχ ὡς τῶν διαλειπόντων |
. ψυχὴ δὲ εὐχάριστος ἀλαζονείᾳ πολέμιος , ἐπεὶ καὶ τοὐναντίον ἀχαριστία συγγενὲς ὑπεροψίᾳ . ἐὰν δέ , φησίν , εὐρωστῇ | ||
σου ἐπιδείκνυσι τὴν τόλμαν , εἴ γε τῇ ἀδικίᾳ καὶ ἀχαριστία πρόσεστιν , ὃς παρ ' ἡμῶν τὰ τοξεύματα , |
ἡ τῶν αἰτούντων ἀγνωμοσύνη , ἀλλ ' ἡ τοῦ διδόντος φιλοτιμία , ἣ ἥμερον καὶ ἐκκεχυμένον τῆς εὐμενείας μᾶλλον ἐκφαίνεσθαι | ||
ἑνὸς σώματος ἢ δέκα ἢ εἴκοσιν ἢ δὶς τοσούτων ἡ φιλοτιμία , ἀλλ ' ὅσων οὐδ ' ἀριθμῆσαι ῥᾴδιον . |
τε καὶ ἀξιέπαινον . καὶ κοινὸς μὲν οὗτος ἐν τοῖς ἠθικοῖς ὁ σκοπός : ἐν δὲ τῷ πρώτῳ βιβλίῳ τῆς | ||
δημοκρατίας καὶ βασιλείας καὶ ἀριστοκρατίας . Καὶ ἐν μὲν τοῖς ἠθικοῖς δόγμασι τοιαῦτα λέγουσι καὶ τούτων πλείω μετὰ τῶν οἰκείων |
ἐπεὶ δὲ φυσῶν ἔκαμε καὶ μάτην ηὔλει , βαλὼν σαγήνην εἷλκεν ἰχθύων πλήρη . ἐπὶ γῆς δ ' ἰδὼν σπαίροντας | ||
ἀνεσκεύαστο . Ὤ , πῶς μαγνήτιδος τρόπον εἰς ἑαυτὴν ἅπαντας εἷλκεν , ἀποστῆναί τε τούτους οὐδ ' ὁπωστοιοῦν συνεχώρει ! |
μεγίστους ἀναιρήσεσθαι πέντε . Ὁ μὲν δὴ ἁμαρτὼν τοῦ χρηστηρίου προσεῖχε γυμνασίοισι ὡς ἀναιρησόμενος γυμνικοὺς ἀγῶνας , ἀσκέων δὲ πεντάεθλον | ||
τὸν ἀδελφὸν ἄπιστα καὶ μείζονα ἐλπίδων διηγουμένων , οὐ πάνυ προσεῖχε : κἂν γὰρ οἱ λέγοντες ἀξιοπιστότατοι , ἀλλ ' |
περὶ αὐτῶν . Ἔστω μὲν γὰρ ἡ ἄγνοια καὶ ἀπάτη πλημμέλεια καὶ ἀσέβεια , οὐ μὴν διὰ τοῦτο ψευδῆ ποιεῖ | ||
ἠξίου καὶ τἆλλα τὰ μέγιστα σοφώτατος εἶναικαὶ αὐτῶν αὕτη ἡ πλημμέλεια ἐκείνην τὴν σοφίαν ἀποκρύπτειν : ὥστε με ἐμαυτὸν ἀνερωτᾶν |
' ἑκατέρῳ λαμπρὰ καὶ δέος , καὶ προθυμίας οὐδετέροις τι ἐνέλιπεν , σφοδροῦ καὶ ὀξέος ὄντος πόνου τε καὶ παρακελεύσεως | ||
ἐπὶ τοὺς ὁριζομένους καὶ ἀνελέγκτους λόγους μεταβαίνει . ὅσα γὰρ ἐνέλιπεν ἐν τῷ ιϚʹ καὶ ιζʹ θεωρήματι , τοσοῦτον προστίθησιν |
ἄλλα καὶ ὅτι κηρύττουσιν αὐτόν , ὅσος Αἰγυπτίοις προεχύθη . προσάγεται γοῦν καὶ οἷον ἔρχεται αὐτῷ ἐκ τοῦ ὕδατος βρέφη | ||
ἐνθυμητέον ὅτι πρὸς τὴν τοιαύτην ἀγωγήν τε καὶ μάθησιν οὐδέπω προσάγεται τρόπων ἐξαρίθμησις : ἀλλ ' οἱ μὲν πολλοὶ εἰκῇ |
ὄξους ἢ ἁλῶν ἢ ἐλαίου προσενέγκασθαί τι τῶν τοιούτων : ἐπιτείνεται γὰρ ἡ δύναμις αὐτῶν ὄξει τε καὶ ὀξυμέλιτι , | ||
παλμὸϲ τῆϲ κεφαλῆϲ . προκόπτοντοϲ δὲ τοῦ χρόνου πάντα ταῦτα ἐπιτείνεται καὶ λυϲϲωδέϲτεραι αὐτοῖϲ αἱ ὀρέξειϲ γίγνονται καὶ πρὸϲ τὰ |
μεγάλ ' ὠφελήσεσθε πρὸς ἱστορίαν τῶν κοινῶν , καὶ ὅση δεινότης ἦν ἐν τῷ Φιλίππῳ θεάσεσθε . Οὐκ ἦν τοῦ | ||
δέδεικται ἄρα , ὅτι καὶ ἐπὶ τοῦ δοξαστικοῦ δύο εἴδη δεινότης καὶ φρόνησις : ἡ μὲν δεινότης ὡς φυσικὴ ἀρετή |
εἰς ἅπαντας τὴν ἐκείνου μνήμην διενεγκεῖν : ὃς ἐν ἀρχῇ καταφρονούμενος , ἐκ τοῦ Πλάτωνι πλησιάσαι τοσαύτην ἔλαβεν ἐπίδοσιν . | ||
, οὕτω καὶ αὐτὸς ἀνεχέσθω ὑπὸ τῶν εὐτυχούντων ἐν μέρει καταφρονούμενος , ἢ εἰ βούλεται μὴ ὑπερορᾶσθαι κακοπραγῶν , μηδ |
γὰρ προσθήκη τινὸς ἐκ τῆς ὕλης λαμβανομένου ἢ συμβεβηκότος ἁπλῶς ἐπιγινομένη τοῖς οὐσιώδεσιν ἀπείργει εἶναι τὸν λόγον τὸ τί ἐστιν | ||
τὴν ἕξιν ἐπιτηδειότητα καὶ εὐφυΐαν . ἡ δὲ ἕξις ἡ ἐπιγινομένη τῇ δεινότητι , ἥ ἐστιν ἡ φρόνησις , γίνεται |
μὲν , ὅσων μὴ ἠδύνατο ἡ φύσις ἡ ἀνθρωπίνη ἐπικρατέειν ὑγιαίνουσα ἐμπιπτόντων , διὰ ἀγριότητά τε καὶ ἀκρησίην , ὁ | ||
, ἀμέριμνος εὐτυχία . Εὔκτητον κακόν , ζῶν θάνατος , ὑγιαίνουσα νόσος , προσδοκωμένη μοῖρα , πολυχρόνιον γέλασμα , ἄτονος |
' ἐν ταὐτῶι μίμνει κινεύμενος οὐδέν , οὐδὲ μετέρχεσθαί μιν ἐπιπρέπει ἄλλοτε ἄλληι . ἐκ γαίης γὰρ πάντα καὶ εἰς | ||
. τὸ δὲ τῆς αἰδοῦς καὶ τοῦ ἱμέρου , ὡς ἐπιπρέπει ἑκάστῳ , παρίημι λέγειν , σοφώτερον αὐτὰ τοῦ δημιουργοῦ |
εἶναι Πλάτωνι . Εἶτα οὐκ ἦν τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηναίων θεραπευτικὸς ὁ Ξανθίππου Περικλῆς ; ἐμοὶ μὲν δοκεῖ . ὁσάκις | ||
. ἐνθυμοῦ δὲ καὶ ὅτι δοκεῖς τισιν ἐνδεεστέρως τοῦ προσήκοντος θεραπευτικὸς εἶναι : μὴ οὖν λανθανέτω σε ὅτι διὰ τοῦ |
' ἑκάστην ἡμέραν ἀπαναλίσκεται ὁ βίος καὶ μέρος ἔλαττον αὐτοῦ καταλείπεται , ἀλλὰ κἀκεῖνο λογιστέον , ὅτι , εἰ ἐπὶ | ||
β ↑ μο γ . Δοὺς οὖν αὐτὸ τῷ πρώτῳ καταλείπεται ἔχων Ϟ ιβ ↑ μο ιη . Ἀλλὰ καὶ |
δὲ καὶ παραβύστῳ σὺν ὁμοτρόποις ἡμῖν ἡμᾶς διασύροντες , τοῖς ἀμαθέσι λόγων καὶ λάροις ὑμῶν φιληταῖς ἁπανταχοῦ ἐξαιρόμενοι ; ἀλλ | ||
τοσοῦτον ἀναρρίπτειν τῆς θαλάττης τὸ κλυδώνιον , ὡς δοκεῖν τοῖς ἀμαθέσι καὶ ἀπείροις πρηστῆρας εἶναι ταῦτα . Ἀριστοτέλης ἐν τῷ |
; Ἀλλὰ καὶ Εὐριπίδης δι ' ὅλων λόγων διοικήσεως σχῆμα περαίνει ἐν ὅλῳ δράματι . πρότερον δὲ δείξωμεν [ ἐν | ||
γεγονότων ἢ μελλόντων , καὶ οὐκ ὀνομάζει μόνον ἀλλά τι περαίνει , συμπλέκων τὰ ῥήματα τοῖς ὀνόμασι . διὸ λέγειν |
μὴ πιστὸν διὰ τὸ ἀπεχθές : ἀσφαλὴς γὰρ οὗτος καὶ προμηθής , ὃς οὐδὲ βουληθεῖσι τοῖς πολεμίοις ἐπιθέσθαι τὸν τοῦ | ||
τι τοὺς ἐχθροὺς ῥᾳθυμοῦντας εἰσενέγκαιτο . φόβος γὰρ εὔκαιρος ἀσφάλεια προμηθής , ὡς καὶ καταφρόνησις ἄκαιρος εὐεπιβούλευτος τόλμα . Ἀνοχὰς |
τὴν μετάνοιαν , ἁλῶν καὶ τραπέζης μεταδίδωσι . ‖ ‖ Ἀμήχανον ὑπὸ φύσεως ἀνθρωπίνης εὑρεθῆναι τῆς οἱασοῦν ἐπιστήμης τὸ τέλος | ||
ἀλλ ' ἔτι μειζόνως τιμητέον τὴν τοῦ ἀγαθοῦ ἕξιν . Ἀμήχανον κάλλος , ἔφη , λέγεις , εἰ ἐπιστήμην μὲν |
τε καὶ σπουδὴν κατατεθεῖσθαι , ὑμῖν τε ἀποδοῦναι χάριν , δείξασιν ὅτι ὑπὲρ ὧν ἐτύχετε οὐκ ἀμνημονεῖτε . ὁρᾶτε δή | ||
δὲ πρώτων καὶ ἐξ ὧν οὔτε τοῖς θεασαμένοις οὔτε τοῖς δείξασιν ἔμελλέ τι ἀπαντήσεσθαι δεινόν , παρεῖχόν οἱ βλέπειν ταῦτα |
' ἅψαιτο μόνον , ἐν χειρῶν νόμῳ διασπαραττομένου . τοσαύτη λύττα τὸν δῆμον ἐν τῷ τότε καιρῷ κατεῖχε , καὶ | ||
λευκοῦἐκώκυε , καὶ τέλος καταβαλὼν ἑαυτὸν εἰς τοὔδαφος ἐκυλίνδετο καὶ λύττα ἦν ἀκριβὴς τὸ πρᾶγμα . τὰ μὲν γὰρ δῶρα |
ἀποτελοῦσα . διὸ καὶ τὸν στόμαχον , ἀεικίνητον ὄντα , ἐμποδίζουσα κλείει , τὴν δὲ κοιλίαν πνευμάτων ἐμπίπλησι καὶ τὸ | ||
ἀλλὰ σύνεστιν ἀεὶ τῇ νοήσει ἡ φαντασία ἢ συνεργοῦσα ἢ ἐμποδίζουσα , συνεργοῦσα μὲν ὡς ἐπὶ τῶν μαθημάτων , ἐμποδίζει |
, ἣ ἐκ τοῦ πολλοὺς σφάλλειν τὸ ἐναντίον ὄνομα ἀφροσύνη μετωνόμασται . τὰ μὲν οὖν προγεγενημένα τί δεῖ μακρότερον ἢ | ||
ἀνῄρηται , τῶν δ ' ἴχνη λείπεται , τὰ δὲ μετωνόμασται , καθάπερ αἱ Αὐγειαὶ Αἰγαιαί : [ αἱ ] |
ἐπιζάφελος χόλος ἥκοι . ” ἐπίηλεν : “ αὐτὸς γὰρ ἐπίηλεν . ” Ἀρίσταρχος ἐπεισέπεμψεν . ἐπίηρα τὴν μετ ' | ||
. , . . . . . . οὗτος γὰρ ἐπίηλεν τάδε ἔργα . † ) Ἀρίσταρχος ἐπεισέπεμψεν . . |
κατὰ τὴν γαστέρα , ἡ δὲ ἀμβλώσῃ , ἐὰν μὲν ἄπλαστον καὶ ἀδιατύπωτον τὸ ἀμβλωθὲν τύχῃ , ζημιούσθω , καὶ | ||
, πλὴν τοῦτο : ὁρῶν † τι † ἐν ἐμοὶ ἄπλαστον θέαν γεγενημένην ἐξ ἐλέου θεοῦ , καὶ ἐμαυτὸν ἐξελήλυθα |
συνεχεῖς καὶ ἀλόγους καὶ βιαίους ὁρμὰς , ἔπραττεν αὐτῷ καὶ προεώρα τὰ συμφέροντα . τοιοῦτος μὲν δὴ πρὸ τοῦ βασιλεῦσαι | ||
Πλάτων καὶ πρῶτον εἰπεῖν τὸν Ἀριστείδην καὶ μόνον , καὶ προεώρα τὸν ἄνδρα ἐξ ἀρχῆς , καὶ οὐδεὶς αὐτὸν Καλλικλῆς |
καὶ δυνάμενοι συντελεῖν . Φίλιππος μὲν οὖν ὁ Ἀμύντου , πραγματικὸς ἀνὴρ γενόμενος , οὐδέποτε ἐν ταῖς τοιαύταις περιστάσεσιν ἐφείσατο | ||
, ἁπάσαις τε συλλήβδην κεκοσμημένον ἀρεταῖς : καὶ ὁ μὲν πραγματικὸς τύπος αὐτῷ τοιοῦτος . ὁ δὲ λεκτικὸς πῇ μὲν |
βαρύθυμος βαρυπενθὴς δυσόργητος ψοφοδεὴς ὑπερθετικὸς μελλητὴς ὕποπτος ἄπιστος δύσλυτος καχυπόνους δύσελπις ἀρίδακρυς ἐπιχαιρέκακος λελυττηκὼς παρακεκομμένος ἀδιατύπωτος κακομήχανος αἰσχροκερδὴς φίλαυτος ἐθελόδουλος | ||
μετιὼν ἀθρόα δυσελπιστίαν καὶ ἀπιστίαν μετὰ πολλῆς ἀνοίας κτᾶται : δύσελπις μὲν γίνεται , εἰ νῦν μόνον ἀλλὰ μὴ καὶ |
τις : ἕκαστος ⌈ , φησίν , ἣν οἶδε τέχνην ἐργαζέσθω . καὶ ταῦτα ἐν ⌈ ταῖς παροιμίαις ⌈ φέρεται | ||
Εἰ δὲ θέλει πρὸς ὑμᾶς καθῆσθαι , τεχνίτης ὤν , ἐργαζέσθω καὶ φαγέτω . Εἰ δὲ οὐκ ἔχει τέχνην , |
εἴπερ κάλλιστόν ἐστιν ; Ναί . Ἆρ ' οὖν τὸ ἰατρεύεσθαι ἡδύ ἐστιν , καὶ χαίρουσιν οἱ ἰατρευόμενοι ; Οὐκ | ||
συμβεβηκὸς δὲ εἰς τὴν ἀναπλήρωσιν . ἐπεὶ γὰρ τότε συμβαίνει ἰατρεύεσθαι καὶ ἀναπληροῦσθαι , ὅταν τὸ ἐν ἡμῖν ὑγιεινὸν ἐνεργῆται |
παιδεύων τὸ μειράκιον . ” Ὥστε ἀνάγκη πείθεσθαι αὐτῷ : παρακολουθεῖ γὰρ ἀκριβῶς παραφυλάσσων , καὶ ὅλως οὐδὲ προσβλέπειν ἄλλῳ | ||
δύναμιν ἐχόντων οὐχ ἡ τυχοῦσα βλάβη τῇ πόσει τῶν τοιούτων παρακολουθεῖ , ἀλλὰ θάνατος ἔσθ ' ὅτε . Κατανοεῖν δὲ |
καὶ οὕτως ἀπόλλυνται . Καὶ τῶν ἄλλων τεκμαίρεσθαι ξύμπασι τοῖς σημείοισιν ὡς ἐφ ' ἑκάστοισιν ἕκαστα διαγέγραπται [ . . | ||
κακὸν , καὶ ἄλλο τι τῶν περιεστικῶν πρὸς τουτέοισι τοῖσι σημείοισιν ὑποδεικνύῃ , τὸ νούσημα ἐς ἀπόστασιν τραπῆναι ἐλπὶς , |
τύπτετον : δύο ζητοῦμεν ἐν τοῖς δυϊκοῖς ζητήματα . Δύο προβάλλεται , καὶ τοῦ μὲν ἐσχάτου λέγει τὴν λύσιν , | ||
συμμέτρου δείκνυται παχυτέρα , καὶ ταῖς μὲν ἀρχαῖς οὐδέν τι προβάλλεται παρυφιστάμενον , τοῦ χρόνου δὲ προϊόντος τά τε παρυφιστάμενα |
γενναῖα . ἀγελιδόν : ἠθροισμένως . ἡνωμένως . ἀγεννία : ἀνανδρία , δειλία . ἀγέραστος : ἄτιμος . ἀγέλαιος δὲ | ||
ἢ τελευτῆσαι καλῶς . ἀκολουθεῖ δὲ τῇ δειλίᾳ μαλακία : ἀνανδρία : ἀπόνοια : φιλοψυχία [ : ὕπεστι δέ τις |
ὁ ἀνίσχυρος καὶ μὴ πρᾶξαί τι δυνάμενος , ὅθεν καὶ ἀδράνεια τὸ θηλυκόν , . , . * . Ἀδραστεϊδῶν | ||
μέλεσι καὶ τῇ ἰξύι , ἤγουν τῇ ὀσφύι , ἡ ἀδράνεια βαρύνουσα αὐτόν , καὶ μέρμερος ἤτοι φροντίς , ἵζει |
νεοήλικας ἀκμάς : ἐν σοὶ γὰρ μούνωι πάντων τὸ κριθὲν τελεοῦται : οὔτε γὰρ εὐχαῖσιν πείθηι μόνος οὔτε λιταῖσιν . | ||
εἴδη ὑφ ' ὧν κινεῖται ἐκ τῶν ἐν τοῖς αἰσθητηρίοις τελεοῦται ἐμφάσεων . προσθετέον δὲ καὶ τὰ Ἰαμβλίχεια , ὡς |
γοργότητι γὰρ ἐναντίον τὸ ἀνειμένον καὶ ὕπτιον . Ἡ τοίνυν γοργότης θεωρεῖται μὲν καὶ ἐν λέξει καὶ ἐν μεθόδῳ καὶ | ||
ἀκούσεσθαι , τάδε : σαφήνεια , μέγεθος , κάλλος , γοργότης , ἦθος , ἀλή - θεια , δεινότης : |
τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἦν ἄρχοντος τῆς κινήσεως θεοῦ καὶ ὑπηχοῦντος ἀοράτως τὰ ἡμῖν μὲν ἄδηλα , γνώριμα δὲ ἑαυτῷ | ||
εἰς τὸ ἄπταιστον : ἑρμηνεὺς γάρ ἐστιν ὁ προφήτης ἔνδοθεν ὑπηχοῦντος τὰ λεκτέα τοῦ θεοῦ , παρὰ θεῷ δ ' |
περὶ αὐτοῦ ἐνθυμεῖται καὶ λογίζεται , ἀπόλλυσι δὲ αὐτὸ ὅταν ἐπιλάθηται . ὥστε γένεσις μὲν ἡ ἡμετέρα ἐπίνοια φθορὰ δὲ | ||
τὸν θυμὸν καὶ τὴν ὀργὴν τοῦ ἀδελφοῦ σου , καὶ ἐπιλάθηται ἃ πεποίηκας αὐτῷ : καὶ ἀποστείλασα μεταπέμψομαί σε ἐκεῖθεν |
ἀμαθὴς ἀναίσθητος ἀσύμφωνος [ ἄπιστος ] ἀπειθὴς ἀφηνιαστὴς γόης εἴρων κέρκωψ δυσυπονόητος δυσώνυμος δυσεύρετος δυσέφικτος ἐξώλης κακόνους ἀσύμμετρος ἀκαιρολόγος μακρήγορος | ||
. . πουλύπους ὥσπερ πέτρας ἔχεται . γόης τις ἢ κέρκωψ λόγων ἀργύριον εἶχεν οὐδ ' ὅσον . ἐσθὴς δὲ |
γάρ ἐστιν ὁ μαλθακευόμενος ἐν ὑποκρίσει τὸ σῶμα : καὶ βλακεία ἡ μεθ ' ὑπεροψίας ὁμιλία . συντεταγμένως : Σπουδαίως | ||
στοχαζόμενον τῆς σωματικῆς εὐμετρίας . ἐπιτεινομένη γὰρ καθαρειότης θρύψις καὶ βλακεία εὑρίσκεται , ἐπιτεινομένη δὲ λιτότης ἀκαθαρσία καὶ ῥύπος γίνεται |
ὄνομα , ἀλλ ' ἔστι τι ὑποκείμενον κἂν ἀόρατον κἂν ἀμέγεθες ὑπάρχῃ . Ἢ οὕτως οὐδὲ τὰς ποιότητας φήσομεν οὐδὲ | ||
γίνεται , εἰ ἔστι μέγεθος ἀδιαίρετον : ἔσται γὰρ μέγεθος ἀμέγεθες . ὥστε καὶ ἡ μνήμη νῦν εὔλογος τοῦ ἐκ |
: ἁπαλὸν κακοπάθειαν ' . . . . ἀτάρβητος : ἄφοβος : παρὰ τὸ τάρβος . ἢ ἀθάρβητός τίς ἐστιν | ||
τῶν ἀληθῶν , χρωμένους ὑποκινδύνοις βέλεσιν , ὅπως μὴ παντάπασιν ἄφοβος ἡ πρὸς ἀλλήλους γίγνηται παιδιά , δείματα δὲ παρέχῃ |
καί φησι τοῦ χρησίμου μὲν καὶ συμφέροντος τοῦ ἐν τοῖς πρακτοῖς μὴ μετεῖναι τοῖς μαθήμασιν , ἐπεὶ μηδὲ τὴν ἀρχὴν | ||
μέσον ἓν καὶ ταὐτὸ πᾶσι , πολὺ χαλεπώτερον ἐν τοῖς πρακτοῖς , ὅπου μέσον ἐστὶ τὸ ἑκάστῳ ἁρμόττον . ἃ |
δυσκίνητοι γὰρ οἱ νοσοῦντες . καὶ τὰς ἐπιθυμίας οὐκ ἐᾷ τελεσθῆναι : οὐδὲ γὰρ τὰς ὀρέξεις διὰ τὸ ἐπικίνδυνον ἀναπληροῦσι | ||
[ ] τὸ μήπω τετελεσμένον , ἀτέλεστον δὲ τὸ ἀδύνατον τελεσθῆναι . οἱ οὖν ἐναλλάσσοντες ταῦτα ἀκυρολογοῦσιν [ ] . |
ἐπιφανείᾳ . κἂν δυσγενὴς εἴη , ἔχοι τι μωμητὸν τῆς προλαβούσης δυσκλείας τὴν παροῦσαν ἀνακοπτούσης ἢ καὶ μέλλουσαν εὔκλειαν , | ||
γένεσις ἐν χρόνῳ , ἐπεὶ τὸ γεγενῆσθαι πέρας ἐστὶ τῆς προλαβούσης γενέσεως καὶ οἷον σημεῖον γραμμῆς . ὥσπερ δὲ ληφθέντος |
τῷ δὲ φρουρίου τοίχῳ ἐπέβαλε χεῖρας τὸν λέοντα τυφλώσων , σκόλοψ ἀποσχισθεὶς δὲ τοῦ ξύλου τούτῳ ἔδυν ' ὑπ ' | ||
περισκέψασθαι , σκοπῆσαι . σκύζεσθαι χολοῦσθαι ἢ σκυθρωπάζειν . σκῶλος σκόλοψ : “ ὥστε σκῶλον πυρίκαυστον . ” ὁ δὲ |
τοῦτο προσεχῶς ταῖς πράξεσιν ἐφαρμόζοντες , αἵτινες ἀεὶ ἐν τοῖς μερικοῖς γίνονται : οἷς δὴ μερικοῖς οἱ ἀληθεῖς συμφωνοῦσι λόγοι | ||
ἀκούσια : αἱ γὰρ πρά - ξεις ἀεὶ ἐν τοῖς μερικοῖς γίνονται , ἐν οἷς ἀεὶ καὶ ὁ καιρὸς καὶ |
ὕστερον τῆς διὰ γαστρὸς καθάρσεως καὶ ἡ τῶν καταμηνίων ἔκκρισις ἐπηκολούθησεν . Εἰ δὲ μελαγχολικώτερον εἴη τὸ πλεονάζον , δίδου | ||
δόξαν αὐτοῦ ἐπανορθῶν , ὅτι ἄλλῳ μὲν ἂν λέγοντι ταῦτα ἐπηκολούθησεν , οὐ μὴν αὐτὸς διήρθρωσε . περὶ γοῦν τῶν |
ὅτι ἡ ΔΕ ἐν πλείονι χρόνῳ δύνει ἢ ἀνατέλλει . Κατεσκευάσθω γὰρ τὰ αὐτά . ἐπεὶ οὖν τὸ Α ἀρχή | ||
, ὅτι ἡ ΔΗ ἐκ δύο ὀνομάτων ἐστὶν ἕκτη . Κατεσκευάσθω γὰρ τὰ αὐτὰ τοῖς πρότερον . καὶ ἐπεὶ ἡ |
ἔστιν ὁ σκοπὸς τοῦ λόγου τοιοῦτος , ὅτι ὡς ὁ ὑγιαίνων ἢ εὐεκτῶν οὐκ ἂν δεηθῇ εἰδέναι ἰατρικὴν πρὸς τὸ | ||
ὀλίγον ἔμπροσθεν . οὕτως ἀποκρινῇ ; Τίς γὰρ ἀποκρινόμενος ἄλλως ὑγιαίνων ἄν ποτε φανείη ; Σχεδὸν οὐδ ' ὁστισοῦν : |
εἴη καταριθμεῖσθαι : μίαν δὲ τὴν ἀρίστην λεκτέον . φιλοσοφίαν ὤμβρησε μὲν ὁ οὐρανός , ἐχώρησε δὲ ὁ ἀνθρώπινος νοῦς | ||
δυνάμεως ἀρχῆς , ἀφ ' ἧς ἡ τῶν ὄντων γένεσις ὤμβρησε καὶ τὸ σοφίας ἐπλήμμυρε νᾶμα . ἐγὼ γάρ εἰμι |
αἰδοῦς ἥττων , ὡς μαρτυρεῖ τοῦτο καὶ Στράβων ἐκ τοῦ Τιμαγένους ὀνόματος λέγων οὕτως : Ἐπιεικής τε ἐγένετο οὗτος ὁ | ||
. . , . : Μῦθος δὲ καὶ τὸ ὑπὸ Τιμαγένους λεχθὲν , ὡς ὅτε χαλκὸς ὕοιτο σταλαγμοῖς χαλκοῖς , |