; Ἀλλὰ καὶ Εὐριπίδης δι ' ὅλων λόγων διοικήσεως σχῆμα περαίνει ἐν ὅλῳ δράματι . πρότερον δὲ δείξωμεν [ ἐν | ||
γεγονότων ἢ μελλόντων , καὶ οὐκ ὀνομάζει μόνον ἀλλά τι περαίνει , συμπλέκων τὰ ῥήματα τοῖς ὀνόμασι . διὸ λέγειν |
καὶ εὐδαίμονες . ἁ μὲν γὰρ εὐδαιμονία τελειότας ἐστὶ βίω ἀνθρωπίνω : ὁ δὲ βίος ὁ ἀνθρώπινος σύσταμα τῶν πραξίων | ||
. . . . Ἐν ταὐτῷ . Τῶ δ ' ἀνθρωπίνω βίω καιροὶ τρεῖς , ὁ μὲν ἐν εὐτυχίᾳ ὁ |
μνησθέντος . τὰ λοιπὰ τοῦ δράματος ἐπὶ τῆς γῆς ἤδη περαίνεται . καὶ ὁ μὲν χορὸς περὶ τῆς τοῦ ποιητοῦ | ||
ἐστι , τουτέστι κατηγορικός , καὶ διά τινος τῶν τριῶν περαίνεται σχημάτων , εἶεν ἂν ἐν τοῖς σχήμασι τοῖς τρισὶ |
Ἄμφω ἄρα κατὰ τὸν Ἰάμβλιχον ἡ μερικὴ ψυχὴ ἐξ ἴσου συνείληφε , καὶ τὸ μόνιμον καὶ τὸ μεταβαλλόμενον , ἵνα | ||
κατὰ χρόνον φυομένοις πάντοτε ἅμα σύνεστιν , ἐν ἑνί τε συνείληφε τῶν ὅλων τὴν ἀλήθειαν διὰ τὴν χωριστὴν ἑαυτῆς καὶ |
αἴρεσθε : παῦλά τοι κακῶν αὕτη , τελευτὴ τοῦδε τἀνδρὸς ὑστάτη . Ἀλλ ' οὐδὲν εἴργει σοὶ τελειοῦσθαι τάδε , | ||
δύνασθαι , ὡς καὶ Εὔπολις ἐν Πόλεσιν ἡ δ ' ὑστάτη ποῦ ' σθ ' ; ἥδε Κύζικος πλέα στατήρων |
διότι παντελῶς ἀμαθής ἐστιν , ὅπερ ὁ κατὰ τὴν τέχνην ἀνευρίσκει λόγος . καὶ γὰρ ὁ θεῖος Πλάτων φησὶν ἐγὼ | ||
, καὶ διὰ τοῦτο σοφία τὰς τῶν ἐόντων ἁπάντων ἀρχὰς ἀνευρίσκει . πάλιν γὰρ ἐνταῦθα οὐκ ἀφορίζει περί τι μέρος |
οὐκ ἐνέφυσαν , ἀλλ ' ἅμα τῷ φυσῆν χὠ νόος ἐκπέταται . κοίλοις ἐν προάροις παρὰ δρυσὶ καὶ παρὰ πεύκαις | ||
ζῶον ἀνθρηνοειδές , εἶθ ' ὅταν ὁ ἀνθέρικος αὐανθῇ διεσθίον ἐκπέταται . δοκεῖ δὲ ἴδιον ἔχειν πρὸς τὰ ἄλλα τὰ |
μιαρῶς : ἀλλήλοις ἐναντία . εἰ γὰρ εὖ , πῶς μιαρῶς ; εἰ δὲ μιαρῶς , πῶς εὖ ; πλὴν | ||
εἴτε καὶ φιλοτιμίαν , χορηγὸς ὑπέστην , οὕτω φανερῶς καὶ μιαρῶς ἐπηρεάζων παρηκολούθησεν , ὥστε μηδὲ τῶν ἱερῶν ἱματίων μηδὲ |
ἔσω ἐστὶν ὁ παῖς . Σοφοκλῆς τὴν διαφορὰν [ ] συγχεῖ : φησὶ γοῦν ἐν Τραχινίαις γυναῖκες , αἵ τ | ||
δὲ δόξα νικητήριος τοῖς εὐπλοοῦσιν ἀντιπνεύσας ' ἡ τύχη ἅπαντα συγχεῖ , κᾆτα ναυαγεῖν ποιεῖ σὺ δ ' , ὦ |
ταὶ δὲ σύνθετοι ἐκ τούτων . ἁγεμονικαὶ μὲν οἷον ἁ φρόνασις : ἑπητικαὶ δὲ οἷον ἀνδρεία καὶ σωφροσύνα , σύνθετοι | ||
δὲ ψυχᾶς νόος , τᾶς δὲ περὶ τὸν βίον εὐδαιμοσύνας φρόνασις : οὐθὲν γὰρ ἅτερόν ἐστι φρόνασις , εἰ μὴ |
τιθέμενοι τὸ ἐπιστρέφεσθαι τῶν θεῶν . Ἀλέγω τὸ φροντίζω , ἀλογῶ δὲ τὸ καταφρονῶ . . ΚΑΤΑΦΡΑΖΕΣΘΕ . Βουλεύεσθε , | ||
καὶ περισπᾶται , εἰ μὴ ἐν προθέσει συντεθῇ . οἷον ἀλογῶ πολυλογῶ κακολογῶ μακρολογῶ . πρόσκειται εἰ μὴ ἐν προθέσει |
τῶν ἐνθάδε πραττομένων , ἀλλὰ καὶ ἐπὶ στρατοπέδου τὴν αὐτὴν ἀπεδείξατο ἀκοσμίαν , ὅπλα τε ῥίψας καὶ τάξεις ἐκλιπὼν καὶ | ||
' ἀκριβὴς καὶ ἀναμφίλεκτος τῆς αὐταρκείας τοῦ ἀνδρός , ἣν ἀπεδείξατο παρὰ πάντα τὸν τοῦ βίου χρόνον , ἡ μετὰ |
ὁ ἄνθρωπος σπαραττόμενος , αἰφνίδιον δὲ ἐπιθήσῃ ἐπ ' αὐτὸν κάτταν ζῶσαν , εὐθέως παύεται τοῦ σπασμοῦ , ἢ τοῦ | ||
στέγους . γαλεώτην οἱ μὲν τὴν ἰδιωτικῶς ⌈ κάταν [ κάτταν / ] φασίν , οἱ δὲ ζῷόν τι ἕτερον |
πρὸς τὸ μέτρον ὀρθῶς . Χρὴ τοίνυν μεγάλα δ ' ἀρετὰ γράφειν καὶ ῥανθεῖσα καὶ συντάττειν οὕτω : Μεγάλη δ | ||
τὰν φύσιν , αἴκα ἀγαθὸς γένηται : ἁ γὰρ ἑκάστω ἀρετὰ ἀκρότας καὶ τελῃότας ἐστὶ τᾶς ἑκάστω φύσιος : οἷον |
πολιτικὰν φερόντων νόμος ἐπιστάτης καὶ δαμιουργός : τῶν δὲ διὰ φρονάσιος ἀνθρωπίνας τελεωθέντων τέχνα κα λέγοιτο δικαίως μάτηρ τε καὶ | ||
ἀρετὰ γὰρ κακίᾳ ἐναντίον , καὶ γένος ἁ μὲν ἀρετὰ φρονάσιος καὶ σωφροσύνας , ἁ δὲ κακία τᾶς ἀφροσύνας καὶ |
' ἐκολάζετο χρόνῳ . ἀδράστεια αὐτῷ Νέμεσις τιμωρὸς ὑπερόγκων καὶ ἀχαλίνων λόγων ἠκολούθησεν . ἐπεὶ δ ' ἀνεφρόνησε καὶ τὸ | ||
κισσοφόροις δ ' ἐν θαλίαις ἀνδράσι κρατὴρ ὕπνον ἀμφιβάλληι . ἀχαλίνων στομάτων ἀνόμου τ ' ἀφροσύνας τὸ τέλος δυστυχία : |
ὄντα καὶ τᾶς ἐς τὰς πράξιας ἐπιστήμας ἄμοιρά ἐστιν . ἀνθρώπω δὲ φύσις τὰ μὲν τᾶς ἐκ τᾶς ἰδίας προαιρέσιος | ||
φόβος ἀνάγκας . ἐνεργάσαιτο δ ' ἂν μόνος ὁ βασιλεὺς ἀνθρώπω φύσει καὶ τόδε τὸ ἀγαθόν , ὡς διὰ μίμασιν |
μεγάλ ' ὠφελήσεσθε πρὸς ἱστορίαν τῶν κοινῶν , καὶ ὅση δεινότης ἦν ἐν τῷ Φιλίππῳ θεάσεσθε . Οὐκ ἦν τοῦ | ||
δέδεικται ἄρα , ὅτι καὶ ἐπὶ τοῦ δοξαστικοῦ δύο εἴδη δεινότης καὶ φρόνησις : ἡ μὲν δεινότης ὡς φυσικὴ ἀρετή |
οὔτε γὰρ καταμετρεῖ τὸ ὅλον ὑπὸ μεγέθους , ἐπειδὴ οὐκ ἀπαρτίζει εἰς τέλειον : κατὰ ἀόριστον δὲ ὡς τὸ πολλαπλάσιον | ||
πρὸς αὐτὸν τετραμμένου αὐτῆς ἡμισφαιρίου καταλαμπομένου . Αὕτη τὸν ἴδιον ἀπαρτίζει κύκλον ἐν ἑπτὰ καὶ εἴκοσιν ἡμέραις καὶ ἡμίσει : |
τῇ ἀκροπόλει σπήλαιον . ἢν γοῦν εἰς Ἀθήνας ἔλθῃς , εἴσῃ ὅσον ἐκεῖ τοῦ Πανὸς ὄνομα . Εἰπὲ δέ μοι | ||
ἡμῶν ἐν ταῖς ψυχαῖς ἐγγίγνεται ; Πῶς ; Ὧδ ' εἴσῃ ῥᾷον , ἂν πρῶτον λάβῃς αὐτὰ τί ποτ ' |
, τοῦ δὲ ἐπείγοντος τρέχειν [ καὶ ] τὴν ψυχὴν ἀνθελκόμενος εἰς οἰκισμόν τε καὶ πόλεμον οὐκ ἐποιήσατο κώλυμα θατέρῳ | ||
διαλύει . διαλύομαι ὡς ἀπὸ οἰκείων μέν , οὐ μὴν ἀνθελκόμενος ἀλλ ' ἀβιάστως : ἓν γὰρ καὶ τοῦτο τῶν |
ἀρχὰ καὶ μέτρον ἐστί . καὶ ὁ μὲν νόος ἀρχὰ νοατῶν τε καὶ φύσει πρώτων : ἁ δὲ αἴσθασις τῶν | ||
ἐκ τῶν αἰσθατῶν ἐνέργειαν , ὁ δὲ τὰν ἐκ τῶν νοατῶν . τυγχάνοντι δὲ τὰ μὲν αἰσθητὰ τῶν πραγμάτων κινάσιος |
] , ἀλλ ' ἓμ μόνον [ τούτων ] ἔποϲ ποττὸ πρᾶγμα ποτιφέροντα τῶνδ ' ἀεὶ [ ] τὸ ϲυμφέρον | ||
' ἄλλα , τότε δὴ τὸ μέσσον ῥυσμῶ δίκας ὁρήμεθα ποττὸ πρᾶτον , ὅ τι περ τὸ τρίτον ποτ ' |
ἐστὶν ἰσχυρότατα . ἀρξάμενος γὰρ τὰς ὠφελείας ἐπιδεικνύειν , ἃς περιείληφεν ὁ ῥητορικὸς λόγος , ταῦτα κατὰ λέξιν γράφει : | ||
. καὶ ἡ θάλασσα δὲ ὁμοίως τὰ ἐν αὐτῇ ζῶα περιείληφεν . εἰ δ ' ἐφ ' ἡμῶν μὲν ἔξωθεν |
αἱ μὲν δύο τοῦ λόγου ἀρχαί ἐντι , οἷον νόος αἴσθασις , τὰ δὲ δύο τέλη , οἷον ἐπιστάμα καὶ | ||
ἁμὶν τῶ παρεληλυθότος χρόνω , πρόνοια δὲ τῶ μέλλοντος , αἴσθασις δὲ τῶ παρεόντος . διὸ δὴ δεῖ τὸν ὀρθῶς |
τῆς στρατιῆς τῆς ἐμῆς ἀντάξιός ἐστι , σὲ δέ γε δίζημαι εἴκοσι εἶναι ἀντάξιον : καὶ οὕτω μὲν ὀρθοῖτ ' | ||
ἀνθρώπων φιλότητα πολλῶν ἡμιόνων τε καὶ ἵππων πρόσθεν ἑλοίμαν . δίζημαι δ ' ὅτινι θνατῶν κεχαρισμένος ἔλθω σὺν Μοίσαις : |
πρόσφορον τρόπον τῆς θρησκείας ἐκλέγεσθαι ἀξιῶ , ἄυλον μὲν τὴν ἀύλως συμμιγνυμένην καὶ ταῖς ἀσωμάτοις καθαρῶς δυνάμεσι πρὸς αὐτὰ καθαρῶς | ||
: ἡ δὲ διαλεκτικὴ καὶ ἡ σοφία ἔτι καθόλου καὶ ἀύλως πάντα εἰς χρῆσιν προφέρει τῇ φρονήσει . Πότερα δὲ |
τῶ κάρρονος πρὸς τὸ χεῖρον . ἀλλ ' ἡμεῖς γε λέγομες σῶμα μὲν εἶμεν ψυχᾶς ὄργανον , νόον δὲ ἁγεμόνα | ||
ἐστιν εὐδαιμοσύνα ἀλλ ' ἢ χρᾶσις ἀρετᾶς ἐν εὐτυχίᾳ . λέγομες δὲ νῦν εἰδαιμοσύναν τὰν τῶ ἀνθρώπω . ὁ δ |
εὐθεῖα γραμμὴ ἦκται ἡ ΕΑΖ : ὅπερ ἔδει ποιῆσαι . Παντὸς τριγώνου μιᾶς τῶν πλευρῶν προσεκβληθείσης ἡ ἐκτὸς γωνία δυσὶ | ||
γωνίαν ἡ μείζων πλευρὰ ὑποτείνει : ὅπερ ἔδει δεῖξαι . Παντὸς τριγώνου αἱ δύο πλευραὶ τῆς λοιπῆς μείζονές εἰσι πάντῃ |
. καὶ ἐκέχρηντο τοῖς ἀριθμοῖς , ἐπειδὴ πασῶν τῶν ἐπιστημῶν πρωτίστη ἐστίν , ὡς μεμαθήκαμεν ἐν τῇ Ἀποδεικτικῇ πραγματείᾳ , | ||
δὲ τέλος ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ . ὥστε καὶ οὕτως ἡ πρωτίστη καὶ ἀρίστη τῶν ἐπιστημῶν περὶ τὸ ὂν ᾗ ὂν |
τῶν αἰδοίων ἔπαρσις γίνεται . καὶ περὶ τὸν καιρὸν τοῦτον ψυχική τις αὐτοῖς λύπη ἐντρέχει . περὶ δὲ τὸν αὐτὸν | ||
μὲν ἔχῃ κατὰ δῆμον ἅπαντα . Ἡ δ ' εὐφροσύνη ψυχική τίς ἐστι διάθεσις , ἣν ἄν τις ἐξηγήσαιτο καλὴν |
δὲ ἀμφισβητεῖται , καὶ ὅτι μὴ αὐτῷ ἀεὶ καὶ ὅτι χωριστός : χωριστὸς δὲ τῷ μὴ προσνεύειν αὐτόν , ἀλλ | ||
τὸ μὲν γὰρ αἰσθητικὸν οὐκ ἄνευ σώματος , ὁ δὲ χωριστός . ταῦτα γὰρ ἄντικρυς περὶ τοῦ δυνάμει νοῦ διορίζεται |
' ἔκπτωσιν βιότου τεύχουσι πρὸς οἴκους . ταῦτα δὲ καὶ δοιοῖς ἑτέροις τεύχουσιν ἐόντες ἀστέρες ἐν κέντροισιν , ὅς ' | ||
, ὧν τὰς μὲν ἀκοὰς αἰνίττεται ἐν τῷ λέγειν ” δοιοῖς γὰρ ἐπείγετο δινωτοῖσι κύκλοις “ , τουτέστι τοῖς τῶν |
ὅσοις διδακτὸν μηδὲν ἀλλ ' ἐν τῆι φύσει τὸ σωφρονεῖν εἴληχεν ἐς τὰ πάντ ' ἀεί , τούτοις δρέπεσθαι , | ||
καὶ ἄλλως ἐπειδὴ τὸ μέσον ἐν τριάδι τὴν ἡγεμονίδα τάξιν εἴληχεν , ἁρμοζόμενον τὰ παρ ' ἑκάτερα εἰς ἕνωσιν ἀδιαλύτῳ |
καὶ ἡ τῶν θεῶν , πρὸς οὓς ἀνήκει ταῦτα , ἄρρητος δύναμις αὐτὴ ἀφ ' ἑαυτῆς ἐπιγιγνώσκει τὰς οἰκείας εἰκόνας | ||
σωφροσύνην ἔφησθα ἂν εἶναι αὐτὸ , ἀλλ ' ἦν τις ἄρρητος εὐθυμία , πάντα δεύτερα τοῦ παρόντος καιροῦ τιθεμένη , |
διαιρετὸς καὶ ἀδιαίρετος : ἐπὶ μὲν τῶν ἀύλων εἰδῶν παντάπασιν ἀδιαίρετος ὅ τε χρόνος καὶ αὐτὸς ὁ νοῦς , ὅταν | ||
ἀλλὰ μία ἐν ἑκάστῃ φύσει , πότερον ἀμέριστος αὕτη καὶ ἀδιαίρετος ἢ μεριστή τις καὶ πολυδύναμος . καὶ εἰ μὲν |
τῶν Ἀργείων πάθη . καὶ ἁ τῶν Κενταύρων καὶ Λαπιθᾶν μάχα τοῖς μὲν Λαπίθαις ἀγαθόν , τοῖς δὲ Κενταύροις κακόν | ||
ὑπὸ τοῦ ἀλείπτου ἀνερρώσθη παραθήξαντος αὐτόν . τράπε δὲ Κυκνέα μάχα : ἐτράπη δὲ καὶ ὑπεχώρησεν ἐν τῇ πρὸς τὸν |
προτιθεμένους . ταῦτα δὲ τῇ τέχνῃ καὶ οὐ τῇ φρονήσει ἐφήρμοσε . δέδεικται δὲ ἤδη ἑτέρας εἶναι ἀλλήλων τέχνην καὶ | ||
σώματα ὁ θεὸς δημιουργήσας ὁρατὰ ἐκ πυρώδους τῆς πλείστης οὐσίας ἐφήρμοσε ταῖς σφαίραις ὑπαρχούσαις ἐκ τοῦ θατέρου κύκλου καὶ πλανωμένου |
ὀτλήσω , σὺ δέ κεν θυμηδέα νόστον ἕλοιο ; μὴ τόγε παμβασίλεια Διὸς τελέσειεν ἄκοιτις , ᾗ ἔπι κυδιάεις : | ||
ἔχει περὶ τὸ ἕν , εἰσαῦθις : πολλῷ δὴ οὖν τόγε μηδὲ ἓν ἄγνωστόν ἐστι : καλῶς γὰρ καὶ ὁ |
ᾖ τὸ νόσημα κἄν τε ὀλέθριον , ἀναγκαία ἡ τούτου πρόγνωσις ὥστε , κἂν ἀποτυχία τις ἔσται , διὰ τοῦ | ||
ὀνόματι τὸ τῆς τύχης . λέγεται δὲ πρόνοια καὶ ἡ πρόγνωσις ὡς ἡ ἐτυμολογία τοῦ ὀνόματος δείκνυσι : πρόνοια γὰρ |
, τὸ δὲ καθ ' αὑτὸ καὶ κατ ' ἐπίνοιαν εὔληπτον χρόνος , τὸ δ ' ἔτι ὑποβεβηκὸς καὶ τρόπον | ||
, κατὰ πεποιημένον . κατὰ μὲν ἐτυμολογίαν εὐλαβῆ λίθον τὸν εὔληπτον . κατὰ δὲ ἀναλογίαν , ὡς παρὰ Σοφοκλεῖ γερονταγωγῶ |
: τῶ δ ' ἐπιθυματικῶ ἁ σωφροσύνα : μετριότας γάρ ἐντι καὶ κατοχὰ ποθ ' ἁδονὰν τὰν διὰ σώματος : | ||
ὡς δὲ τὸ σύνολον εἶπαι , πάντα καιρῶι μὲν καλά ἐντι , ἐν ἀκαιρίαι δ ' αἰσχρά . τί ὦν |
; Ἀλλ ' οὔ μοι δοκεῖ ποιεῖν ἃ βούλεται . Ἔστιν οὖν ὅπως ὁ τοιοῦτος μέγα δύναται ἐν τῇ πόλει | ||
' ἂν τύχῃ τις πλησίον ἑστὼς ἀναγιγνώσκοντος οὐκ ἀκούσεται . Ἔστιν παρ ' αὐτὴν τὴν δίφορον συκῆν κάτω . Ἐπὶ |
γὰρ Πελοπόννησον ᾤκισαν οἱ Δωριεῖς οἱ σὺν Ἡρακλείδαις . μὴ φυῆ , Μελιτῶδες : ἀντὶ τοῦ : μηδεὶς γένοιτο , | ||
γὰρ Πελοπόννησον ᾤκισαν οἱ Δωριεῖς οἱ σὺν Ἡρακλείδαις . μὴ φυῆ , Μελιτῶδες : ἀντὶ τοῦ : μηδεὶς γένοιτο , |
εἰς θεωρίαν ὑποκείμενον ἔχοντες σκοπούντων εἴτε μόνα ταῦτα παρὰ τὸ ἀποφαντικὸν τοῦ λόγου τὰ εἴδη εἴτε καὶ ἄλλο τι , | ||
οὖν ὅτι τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ ψεῦδος περὶ μόνον τὸν ἀποφαντικὸν θεωρηθήσεται λόγον καὶ τὰ τούτου εἴδη , τήν τε |
: * * ζμικρὸν καὶ μικρόν : οἱ Ἀττικοί , μικκὸν δὲ Ἴωνες . ζμινύη : ἀξινάριον Ἀριστοφάνης Ὁλκάσιν : | ||
ὡς τὸ καθόλου συμβεβακός : τὸ γὰρ αὐτὸ μέγα καὶ μικκὸν γενόμενον κατὰ τὰν ποσότητα τᾶς φύσιος οὐκ ἐξίσταται : |
κύβου πλευρὰ πρὸς τὴν τοῦ εἰκοσαέδρου πλευράν , οὕτως εὐθείας ἡσδηποτοῦν ἄκρον καὶ μέσον λόγον τετμημένης ἡ δυναμένη τὴν ὅλην | ||
λογικῷ τε καὶ ἀλόγῳ τέχνης καὶ ἐπιτηδεύσεως ἢ καὶ ἄλλης ἡσδηποτοῦν αἰτίας Νέμεσις χαλιναγωγὸς ἔπεστι , κατὰ τὸν μυθικὸν λόγον |
ἐνύπνιον ἢ ἄλλως ἀκήκοας ; Οὕτω μὲν οὖν παντάπασιν . Ἀρέσκει οὖν σε καὶ τίθεσαι ταύτῃ , δόξαν ἀληθῆ μετὰ | ||
βλέπεις οὖν ὅτι συμφορώτερόν ἐστι ταύτῃ τῇ ὁδῷ πορεύεσθαι . Ἀρέσκει μοι , φημί , κύριε , ταύτῃ τῇ ὁδῷ |
κινεῖ δ ' ἡμᾶς ἡ εὐμουσία ἐνοχλεῖ δ ' ἡ ἀμουσία . ἔτι πᾶν τὸ κινούμενον σῶμά ἐστι : κινεῖται | ||
ἔργον , ἀγροικία δὲ πολλὴ καὶ ἀπειροκαλία καὶ προσέτι γε ἀμουσία , τῶν ἡδίστων αὑτὸν ἀπαξιοῦν καὶ τῶν καλλίστων ἀποξενοῦν |
ὑμέτερον τόπον , καὶ τοῦτο δὴ πρὸς τὰ δύο μέρη πολεμοῦν οὐ πώποτε πέπαυται μέχρι τὰ νῦν : ἐπεὶ γενομένη | ||
' ἐν ἀνδρὸς μοίρᾳ θείην ἄν , ὅστις μήτε τὸ πολεμοῦν δι ' ὀργῆς ἔχει μήτε τὸ σῶζον ἑαυτὸν δι |
κέρδος ἄλλο τίκτεται . τῶν τοι ματαίων ἀνδράσιν φρονημάτων ἡ γλῶσς ' ἀληθὴς γίγνεται κατήγορος . Καπανεὺς δ ' ἀπειλεῖ | ||
κακὸν τὸ κεύθειν κοὐ πρὸς ἀνδρὸς εὐγενοῦς καὶ γὰρ δικαία γλῶσς ' ἔχει κράτος μέγα ὦ παῖ , σιώπα : |
. ἐπιστάμενος ἄρχειν καὶ γυμνὸς ὢν ἄρξεις . ἐν παντὶ ἀρχικώτατος ὁ φρονιμώτατος . ἓν τὸ σοφώτατον ἐν τοῖς οὖσι | ||
ὁ ἀριθμὸς καὶ τοῦτ ' ἐξαίρετον ἔχῃ , ὡς ἂν ἀρχικώτατος ὢν καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν αἴτιος γενόμενος ῥητότητος . |
παναίτιοι τοῖς ἀνδράσι φροντίδων εἰσίν . * ἐν δὲ θέμεν κύνεόν τε νόον : εἰκότως καὶ ταῦτα φέρειν ἂν εἴποις | ||
καὶ πόθον ἀργαλέον καὶ γυιοβόρους μελεδώνας : ἐν δὲ θέμεν κύνεόν τε νόον καὶ ἐπίκλοπον ἦθος Ἑρμείην ἤνωγε , διάκτορον |
τῶν μεταξύ , ἀέρος καὶ ὕδατος . ἐκ παντελέων δὲ συνέστακε σωμάτων , τάπερ ὅλα ἐν αὐτῷ ἐντι , ὡς | ||
τῶν χρησιμωτάτων . ἁ μὲν γὰρ αἴσθασις τῶ σώματος ἕνεκε συνέστακε καὶ τᾶς εἰς τοῦτο λειτουργίας : ὁ δὲ νόος |
γοργότητι γὰρ ἐναντίον τὸ ἀνειμένον καὶ ὕπτιον . Ἡ τοίνυν γοργότης θεωρεῖται μὲν καὶ ἐν λέξει καὶ ἐν μεθόδῳ καὶ | ||
ἀκούσεσθαι , τάδε : σαφήνεια , μέγεθος , κάλλος , γοργότης , ἦθος , ἀλή - θεια , δεινότης : |
οἰκέτας ἐν αὐτῷ συναγαγόντι , οὐδέποτέ σε διέλαθε τούτων πρᾶξις ἀπόβλητος : πόσῳ μᾶλλον τὸν πάντα πεποιηκότα θεὸν οὐχ ἅπαντα | ||
καὶ ἀποδόκιμος , ὁ κεχωρισμένος τῆς δεούσης δόξης : καὶ ἀπόβλητος , ὁ ἀποβολῆς ἄξιος , ὁ ἀδόκιμος , . |
τὸ δίκην ὑπέχειν ἀγώγιμον εὐθὺς ἐποίησεν , καὶ παραβὰς τὸ διωρισμένον ἐκ τοῦ νόμου δικαστήριον , ἄκριτον τοῖς ἐπαιτιασαμένοις παρέδωκεν | ||
τοῖς οὖσι συμβεβηκότα . ἀντὶ τοῦ τὸ συνεχὲς καὶ τὸ διωρισμένον : ταῦτα γὰρ αὐτοῖς συμβέβηκεν . ὅπερ ἐστὶ νοητῶν |
ἀπὸ τῶ ἁλίω . ὅτι δ ' ἁ ὄψις ὑγρὰ ἔασσα φάος ἔχει συγγενές , δείξαιτο κά τις ἐκ τῶνδε | ||
ψυχᾶς : ἁ δέ γε ἀδικία τελειοτάτα κακία καὶ σύνθετος ἔασσα περὶ ὅλαν γίνεται τὰν ψυχάν . ὅθεν ὡς λύραν |
τεττάρων , τοῦτ ' ἔστι πρὸς τὰς ἐκ μεταθέσεως : ἐπιδέδεικται γὰρ καὶ τοῦτο πρότερον ὅτι οὐχ ὡς ἔχουσιν αἱ | ||
χάριν ἡμᾶς εἰδέναι καὶ διὰ τὴν ἄλλην προθυμίαν , ἣν ἐπιδέδεικται πρὸς τὴν πόλιν , καὶ ὅτι βουλομένοις ἡμῖν ἐκκλησιάσαι |
τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτὸ ταύτης ἀποκαταστάσει τάσθ ' ὥρας ὑπογράφει καὶ πολλά τινα θαύματος ἄξια ταῖς περιόδοις αὐτῆς , | ||
αὐτοὺς λέγοντες : διὰ τί μὴ μᾶλλον ὁρίζει ἀλλ ' ὑπογράφει ; φασὶ δὲ ὅτι δικαίως ὑπογράφει : εἰ γὰρ |
περὶ ῥητορικῆς . καὶ λέγομεν , ὅτι δικαίως τῶν ἄλλων προτέτακται τοῦτο , εἴ γε καὶ εἰσαγωγή ἐστι πρὸς ἅπασαν | ||
, . . Καλλίστρατός φησιν ὡς ὑπό τινος ὁ στίχος προτέτακται ἀγνοοῦντος τὸ Ὁμηρικὸν ἔθος , ὡς θέλει ἄρχεσθαι ἀπὸ |
, οἷον ἄφθαρτος , δράσω , † δρατός ἄρατος καὶ ἄρρατος . . . . ἀρρηφόροι καὶ ἀρρηφορία : ἑορτὴ | ||
καὶ εὔπορος , καὶ ὑψηλός , καὶ ἐκπληκτικός , καὶ ἄρρατος , καὶ ἰσχυρός , καὶ ἄκμητος : εἴτέ τις |
παραβατὸν οὐδαμᾷ πέλει , σὲ δ ' αὐτόγνωτος ὤλες ' ὀργά . Ἄκλαυτος , ἄφιλος , ἀνυμέναιος ταλαί - φρων | ||
δ ' ἀνελευθερία ἔλλειψις τῶ αὐτῶ . καὶ ἁ μὲν ὀργά ἐντι ὑπερβολὰ τῶ δέοντος ἐν ὁρμᾷ θυμῶ , ἁ |
γνώσεται τὸ πρὸ αὐτοῦ ἡνωμένον : οὐκ ἄρα αὐτὸς ἔσται ἡνωμένος : ἡ γὰρ γνῶσις ἐνέργειά ἐστιν διωρισμένη ἀπὸ οὐσίας | ||
πρὸς τὸν χωριστὸν νοῦν , διότι καθαρῶς ἐκεῖνος ἀμέριστος καὶ ἡνωμένος ἀκραιφνῶς πρὸς τὰ νοητά , ὑπέρλαμπρα ὄντα καὶ πρῶτα |
διότι καὶ [ ] πραγματείαν [ ] αὐτῶν καὶ τὰς παραδόσεις [ ] [ ] καὶ παραγγελίας [ ] περί | ||
ἀποκρίνεται : ” ὃ παρέδωκε κύριος ὁ θεός ” : παραδόσεις γὰρ καὶ ὑφηγήσεις βραδεῖαι μὲν αἱ δι ' ἀνθρώπων |
καὶ ἀπ ' ἐκείνου τὸ εἶναι καὶ τὸ εὖ εἶναι ἀμερίστως τε καὶ ἀτρέπτως λαμβάνοντας , ὡς τῆς δημιουργικῆς αἰτίας | ||
δυνάμει : ἐντελεχείᾳ δὲ οὐδὲν πρὶν νοεῖν , τουτέστιν οὐκ ἀμερίστως οὐδὲ ἡνωμένως , πρὶν ὑπὸ τοῦ πρώτου τελειωθῆναι : |
, ἄρχοντος δὲ νοῦ ὅμως ἀνάγκης . Ὁ μὲν γὰρ νοητὸς μόνον λόγος , καὶ οὐκ ἂν γένοιτο ἄλλος μόνον | ||
τὸ ἔξω . Καὶ μέχρι τοῦ πρὸ τοῦ εἰδώλου ὁ νοητὸς κόσμος ἅπας τέλεος ἐκ πάντων νοητῶν , ὥσπερ ὅδε |
προήκει ἡ γένυς , καὶ εὐθεῖά ἐστι καὶ αὐξά - νεται κατ ' ὀλίγον ἐς μῆκός τε καὶ πάχος , | ||
τὸ τῶν ἐρίδων γένος , ἀλλὰ δύο . Λαμβά - νεται δὲ ἑαυτοῦ , ἐπειδὴ ἐν τῇ Θεογονίᾳ μίαν γέννησιν |
δὲ πρὸς ἄλληλα : ὑπολείπεται δὴ τά , ἐξ ὧν ἁρμόζεται , καὶ ὄντα εἶναι καὶ διάφορα καὶ λόγον πρὸς | ||
μοι πτέρυγες περὶ νώτωι καὶ τὰ Σειρήνων πτερόεντα πέδιλ ' ἁρμόζεται : βάσομαι δ ' εἰς αἰθέρα πουλὺν ἀερθεὶς Ζηνὶ |
καὶ δικασπολὲν καὶ θεραπεύειν θεώς : στραταγὲν μὲν ὦν καλῶς δυνασεῖται πολεμὲν καλῶς ἐπισταθείς , δικασπολὲν δὲ καὶ διακούεν πάντων | ||
ἇς στερισκόμενος ἐκ γενέσιος ὁ ἄνθρωπος οὐδὲ λόγον ἔτι προέσθαι δυνασεῖται . διὸ καὶ συγγενεστάταν τῷ λόγῳ ταύταν τὰν αἴσθασίν |
αὐτὴν Τριτογένειαν . θρασὺς ταγοῦχος ] ὡς θρασὺς ἡγεμών : ἁρμόττουσα δὲ ἡ εὐχή . δεῖται γὰρ ἐνδρανοῦς βοηθοῦ . | ||
τῆς ἀληθοῦς ἑκάστου ζῴου ἡδονῆς ἡ τῷ κατὰ φύσιν διακειμένῳ ἁρμόττουσα . ἐπεὶ οὖν οὐχ ἡ αὐτὴ φύσις οὔτε ἕξις |
οἷον ταχὺς ταχίων τάχιστος , κακὸς κακίων κάκιστος , βραδὺς βραδίων βράδιστος , ἐλαχὺς ἐλαχίων ἐλάχιστος , τερπνὸς τερπνίων τέρπνιστος | ||
τῆς κινήσεως , ὅταν ποτὲ μὲν ᾖ ταχυτέρα ποτὲ δὲ βραδίων : κἂν γὰρ τὰ ἄλλα πάντα συνδράμῃ , οἷον |
, οὐδὲ τὸν ἴδιον τόνον ἔχει , ἀναμένει δὲ τὸν πτωτικὸν τόνον , ὅς ἐστιν ἀπὸ γενικῆς πληθυντικῆς . καὶ | ||
τὸν ὅρον τοῦ ὀνόματος . Ὄνομα τοίνυν ἐστὶ μέρος λόγου πτωτικὸν ἑκάστου τῶν ὑποκειμένων σωμάτων ἢ πραγμάτων κοινὴν ἢ ἰδίαν |
τὰς τῶν ἄρθρων παρεμπτώσεις . ] . Ἔτι πᾶσα δοτικὴ ἐπιθετικοῦ ὀνόματος κατ ' ἐπισταλτικὴν σύνταξιν συνέχει τὸ ἄρθρον , | ||
δημότερος συγκριτικόν , οὐκ ἀποκοπῇ , ἀλλ ' ἐκ τοῦ ἐπιθετικοῦ τοῦ „ δῆμον ἐόντα παρὲξ ἀγορευέμεν „ . καὶ |
ταῦτα οὐδὲ μεμερισμένος : ἰσχυρίζονται δὲ τῷ αὐτῷ ἀμφότεροι : διαιρήσεις δέ φησι τὴν ἀντινομίαν ταύτην ἀπὸ συγκρίσεως ἀρξάμενος , | ||
: καὶ οἷα ἂν ἐμπίπτει στάσει τῇ ταύτης , κεφαλαίοις διαιρήσεις τὸ ὑπόλοιπον μέρος τοῦ ζητήματος : καὶ ἂν μὲν |
ἰδέα τῶν γενομένων καὶ ἁ φύσις . τὸ μὲν ἔργον ἁμαρτάνεται τοῖς τεχνίταις , ὅκκα παραλλάξῃ τὸν τᾶς τέχνας λόγον | ||
λέγοντος , Ὀλίγων , ἔφη , καὶ παρ ' οἷς ἁμαρτάνεται . ἵπτασθαι δὲ ἐπὶ τοῦ πέτεσθαι πολλῶν λεγόντων , |
α μετετίθετο , καὶ ἦν κοινότερον μεταλαμβανόμενον τὸ ἔνθα , ἐμερίζετο μὲν τῇ συνεκδρομῇ τῶν εἰς θεν ληγόντων τὸ ἔνθεν | ||
δὲ τῇ μητρὶ συνταξάμενος καὶ δακρύων κρουνοὺς ἀφιεὶς ἐπὶ δυσὶν ἐμερίζετο πάθεσι , σπλάγχνῳ τε μητρικῷ καὶ στρατείας ἐπιθυμίᾳ , |
τάξιν τε γὰρ τὸ νοηθὲν εἶχε καὶ οὐθὲν ἔξω καιροῦ ἐνοεῖτο , ἡ δὲ ἑρμηνεία διεσπάσθαι τε ἐδόκει καὶ ῥυθμοῦ | ||
ἐστί , καὶ ἑαυτοῦ γενήσεται μέρος : σὺν αὐτῷ γὰρ ἐνοεῖτο καὶ ὅλος ὁ στίχος : εἰ δὲ τοῦ λοιποῦ |
καὶ δυνάμενοι συντελεῖν . Φίλιππος μὲν οὖν ὁ Ἀμύντου , πραγματικὸς ἀνὴρ γενόμενος , οὐδέποτε ἐν ταῖς τοιαύταις περιστάσεσιν ἐφείσατο | ||
, ἁπάσαις τε συλλήβδην κεκοσμημένον ἀρεταῖς : καὶ ὁ μὲν πραγματικὸς τύπος αὐτῷ τοιοῦτος . ὁ δὲ λεκτικὸς πῇ μὲν |
ἀνομοειδὴς ἀπ ' ἐκείνου , πάντως ὅτι προϋπάρξει καὶ ἡ ὁμοειδής , ὅπερ ἐδείχθη ἀδύνατον . Ἢ πρῶτον μὲν ἐπ | ||
, τότε χώραν ἔχει καὶ ἡ πρόοδος , εἴτε ἡ ὁμοειδής , εἴτε ἡ ἀνομοειδής . Ἐκεῖνο ἄρα πάντη ἀπρόϊτον |
ποιητὴς , ἢ ὅστις ἁπλῶς μηδὲν πράττει δημόσιον , μηδὲ ἐφαρμόττει τῷ ὑποκειμένῳ προσώπῳ τὸ ἐπαγόμενον ἔγκλημα : ὅτ ' | ||
ὀνόματι προσχρώμεναι . Ἐφ ' ὅσων δὲ τὸ ἔστι μὴ ἐφαρμόττει . τὸ μὲν ῥητὸν σαφὲς καθέστηκεν . ἀπορίαν δὲ |
ἡ μονὰς καὶ καθ ' ἑαυτό γε θεωρούμενον καὶ μονώτατον περαῖνον καὶ ἀληθῶς ὁρίζον : σὺν γὰρ ἑτέρῳ μόνον οὐκ | ||
αὕτα γὰρ ἁ διενεργοῦσα ἐντὶ τό τε ἄπειρον καὶ τὸ περαῖνον ἐν ταῖς πράξεσι , διόπερ καὶ τᾶν ἀλλᾶν ἀρετᾶν |
θρασύς . Γόγγροι : τὰ γογγρία : ἐτυμολογοῦνται ἀπὸ τοῦ γρῶ τὸ ἐσθίω : γρῶ γράος καὶ γόγγρος , γράοι | ||
, , : γόγγρος : εἶδος ἰχθύος . παρὰ τὸ γρῶ , ὃ σημαίνει τὸ ἐσθίω , ἀφ ' οὗ |
τὴν ἀξίαν ἑνὸς ἑκάστου ζώου τοὺς λόγους ἢ τὰ πράγματα πλάττομεν . τοῦ μὲν γὰρ λέοντος ὄντος βασιλικοῦ , βασιλικὸν | ||
παῖ ; διακονικῶς γὰρ νὴ Δία προελήλυθας . ναί : πλάττομεν γὰρ πλάσματα , τὴν νύκτα τ ' ἠγρυπνήκαμεν : |
: Νυμφόδωρος λέγει τὴν Σαρδὼ εἶναι θρεμμάτων μητέρα ἀγαθήν . Θαυμάσαι δὲ ἄξιον τίκτει ζῷον τὰς αἶγας αὕτη : τὰς | ||
. Πρὸς δὴ τοὺς τοιούτους τίς ἂν εἴη λόγος ; Θαυμάσαι μέντοι τίς ἂν , εἰ ἀγνοοῦσι πότερον ἐπὶ τῆς |
ἀποχῇ , πρὸς Θεοσέβειαν ποιούμενος τὸν λόγον , φησίν : Ὅλον τὸ τῆς Αἰγύπτου βασίλειον , ὦ γῦναι , ἀπὸ | ||
. σὺν ὕδατι δὲ περιχριομένη λέπρας καὶ λειχῆνας θεραπεύει . Ὅλον δὲ τὸν μῦν ἐὰν καύσῃς καὶ λειώσῃς μετὰ οἴνου |
ἐς τὴν παρεξειρεσίαν καὶ ἀπέβαλε τὴν ἀσπίδα . † Καὶ ἀναδίπλωσις δέ που εἰργάσατο μέγεθος , ὡς Ἡρόδοτος δράκοντες δέ | ||
τινὸς λόγου , ἢ πλειόνων λέξεων ἐπαναλαμβανομένων , ὃ καὶ ἀναδίπλωσις καλεῖται , οἷόν ἐστι τοῦ δ ' ἐγὼ ἀντίος |
, “ νοῦν τε καὶ στάθμαν ἀκλινεστάταν τὸν ἀριθμὸν ὑπεῖμεν συστάσιός τε καὶ γενέσιος τῶν πάντων : ” Φιλόλαος δὲ | ||
ἐσέλθῃ , διεκίνησε καὶ διώῤῥωσε τὸ αἷμα ἐκ τῆς ἐωθυίης συστάσιός τε καὶ κινήσιος , καὶ διεθέρμηνε : διαθερμανθὲν δὲ |
δ ' αἰακτὰ πήματ ' οὐ λόγῳ . τάδ ' αὐτόδηλα , προῦπτος ἀγγέλου λόγος : διπλαῖ μέριμναι , διδύμα | ||
χορὸς ὁρᾷ βασταζόμενα . τάδ ' ] τὰ πήματα . αὐτόδηλα ] φανερά . αὐτόδηλα ] φανερὰ καὶ οὐκ ἀμφίβολα |
ἐμψύχοισι , τὸ δὲ σῶμα διαφέρει ἑκά - στου . Ψυχὴ μὲν οὖν αἰεὶ ὁμοίη καὶ ἐν μέζονι καὶ ἐν | ||
ἀρνούμενοι εἶναι αἴσθησιν ὡμολόγησαν . Ὅμηρος μὲν οὖν εἰπών : Ψυχὴ δ ' ἠΰτ ' ὄνειρος ἀποπταμένη πεπότηται , ἐν |
συνέχειαν τῆς φωνῆς ὡς ἄχρηστον περιεφρόνησε , τὴν δὲ μείζω διέχειαν ὡς ἄπειρον ἀποδοκιμάσασα συμμέτρῳ διαστάσει τὴν μελῳδίαν ὑπεστήσατο . | ||
ὃς πρὸς ἀμφοτέρους τὸν ἡμιόλιον σώζει λόγον , καὶ μεταξὺ διέχειαν τοῦ ιϚ καὶ τοῦ δ ἐστιν ὁ η , |
φθονων [ . ἀγαθοὶ ] ? ὀλίγ [ . ] ψε . [ Ἀντωνεῖνος : κύριε , Ἀλεξανδρεῖς ] [ | ||
[ ] [ ] ! [ ] θια [ ] ψε [ ] ο ! [ ] θηνη ? [ |
, πάσαις ἀποδέδειχα . Δεδηλωκότες οὖν ἑκάτερον , ἠρεμίαν τε ἀστείου καὶ ἄφρονος σάλον , τὸ ἑπόμενον τῷ λόγῳ συνεπισκεψώμεθα | ||
, καὶ μιαρούς , καὶ ἀνεορτάστους . Τὸ γὰρ ἑορτάζειν ἀστείου φασὶν εἶναι , τῆς ἑορτῆς οὔσης χρόνου τινὸς ἐν |
ἂν αὐτὸς ὢν τυγχάνῃ ἀπὸ μονάδος ἢ τοῦ πρώτου καὶ ἀσυνθέτου . τῷ μὲν γὰρ καθ ' ἕκαστον πρώτῳ πολλαπλασίῳ | ||
παραμέσης καὶ ὑπάτης . ἔστι δέ τινα κοινὰ συνθέτου καὶ ἀσυνθέτου διαστήματα , τὰ ἀπὸ ἡμιτονίου μέχρι διτόνου . τὸ |
ἀκούσασιν ἀπιστότερος προσπέπτωκεν ὁ τοιοῦτος λόγος , ἐκείνως τὴν ὑπόλοιπον ποιήσασθε ἀκρόασιν . Ὥσπερ ὅταν περὶ χρημάτων ἀνηλωμένων διὰ πολλοῦ | ||
αὐτὸς ὁ λογισμὸς αἱρῇ : οὕτω καὶ νῦν τὴν ἀκρόασιν ποιήσασθε . Εἴ τινες ὑμῶν ἐκ τῶν ἔμπροσθεν χρόνων ἥκουσιν |
τοῦ σώματος ἰσχὺς ὑποφθίνει , τοσοῦτον ἡ τῆς διανοίας αὔξεται ῥῶσις . Τίνα τοίνυν παρεισελθὼν ὁ νοῦς ἐξεπαίδευσε τὸν Τηλέμαχον | ||
γὰρ πόνῳ πραΰνεται πόνος , καὶ ὑγεία , ἔτι δὲ ῥῶσις καὶ θρέψις γίνεται σωμάτων διὰ πόνων , τέχνας τε |
τούτῳ σχεδὸν ὃν πάνυ καλῶς ποιητὴς προσεῖπεν ἕτερος , Δωδωναῖε μεγασθενὲς ἀριστοτέχνα πάτερ . οὗτος γὰρ δὴ πρῶτος καὶ τελειότατος | ||
τούτῳ σχεδὸν ὃν πάνυ καλῶς ποιητὴς προσεῖπεν ἕτερος , Δωδωναῖε μεγασθενὲς ἀριστοτέχνα πάτερ . οὗτος γὰρ δὴ πρῶτος καὶ τελειότατος |
ἁρμοζούσας βλασφημίας , οὐκ ἐάσομεν τὴν Παυσανίου κακίαν καὶ προδοσίαν ἀκα - τηγόρητον . τίς γὰρ οὐκ ἂν θαυμάσαι τούτου | ||
ἐὰν φιλολογῶ παραγενήσεται Δίων , ἐὰν ἀναγινώσκω παραγίνεται Τρύφων : ἀκα - τάλληλον γὰρ τὸ ἐν παρῳχημένῳ . ὁμοίως καὶ |
. Τὰ διὰ τοῦ αιρος δισύλλαβα σπάνια καὶ ἐν ἱστορίᾳ περιληπτὰ διὰ τῆς αι διφθόγγου γράφονται : Σφαῖρος : Σκαῖρος | ||
πράγματα εἴς τε τὰ νοητὰ καὶ αἰσθητά , καὶ εἰπὼν περιληπτὰ μὲν λόγῳ εἶναι τὰ νοητά , δοξαστὰ δὲ τυγχάνειν |
συσσήπουσα τὴν ῥίζαν , ὁ δὲ γενόμενος εὐθὺς κατεσθίει . Πέφυκε γὰρ ἐκ τῶν αὐτῶν ἑκάστοις ἡ γένεσις καὶ ἡ | ||
εἰδὼς ὅπῃ τι ἐν τῷ ζῴῳ πρὸς ἄλλο ἄγεται . Πέφυκε δὲ καὶ ἐπῳδαῖς τῷ μέλει καὶ τῇ τοιᾷδε ἠχῇ |
, ἵνα τῆς ἀσωμάτου καὶ ἀφθάρτου παρὰ τῷ ἀγενήτῳ καὶ ἀφθάρτῳ ζωῆς μεταλάχωσιν , αἱ δὲ καταποντωθεῖσαι τῶν ἄλλων ἀνθρώπων | ||
πρωτογενῆ . ἐπειδὴ γὰρ πᾶν γένος ἄφθαρτον , δικαίως τῷ ἀφθάρτῳ προσνεμηθήσεται , καὶ εἴ τις καὶ συνόλως μήτραν διοιγνύειν |