| πρὸς τὴν τοιαύτην ἀγωγήν τε καὶ μάθησιν οὐδέπω προσάγεται τρόπων ἐξαρίθμησις : ἀλλ ' οἱ μὲν πολλοὶ εἰκῇ μανθάνουσιν ὃ | ||
| , καθὸ σημαντικά . Εἰ δὲ μὴ μόνον πραγμάτων ἡ ἐξαρίθμησις κατὰ γένος , ἀλλὰ δεῖ καὶ τὰ λεγόμενα καὶ |
| τῶν ἱκανῶν ἀποστε - ρεῖται . καίτοι τί τοῦ ζῆν ἀναγκαιότερόν ἐστιν , ἢ τί τούτου περὶ πλείονος ποιοῦνται πάντες | ||
| λέγοντες , ὅτι καὶ πρὸς τὰ λογικὰ καὶ ἄλογα ζῷα ἀναγκαιότερόν ἐστι τὸ ὕδωρ , μάλιστα πρὸς θάλπος , καὶ |
| νῦν . ἔστω δ ' οὖν τὸ γένος ἡμῶν μὴ φαῦλον , εἴ σοι φίλον , σπουδῆς δέ τινος ἄξιον | ||
| καὶ δι ' ἑαυτὰ ζητοῦνται , φευκτὸν δέ ἐστι καὶ φαῦλον : τοῦ γὰρ φι - λεῖν τοὺς παῖδας , |
| λέξεσιν , ἵνα καὶ μάθῃς πως οἱ τοῦ Ξενοκράτους καὶ Σπευσίππου κατηγοροῦν - τες ἐπὶ τῷ μὴ τὴν ὑγίειαν ἀδιάφορον | ||
| Ὁ δὲ Ξενοκράτης , καὶ ταῦτα τρίτος ἀπὸ Πλάτωνος ὤν Σπευσίππου γὰρ τοῦ Πλάτωνος ἀδελφιδοῦ γεγένηται φοιτητήςτὸ μὲν αἰσθητικὸν εἶναι |
| ἀγαθῶν : ὀκνῶ γὰρ εἰπεῖν πλῆθος κακῶν . Τί τούτοις ἀντιθῶμεν ; τί φῶμεν ; Παράβαλλε τοῖς ἀνταγωνισταῖς τὸν Σωκράτην | ||
| Ἑρμᾶς ] διαφέρει : οὐκοῦν οὗτος ἐξελήλεγκται τοῦτο ποιῶν . ἀντιθῶμεν δὴ τίς ὢν καὶ τίσι ταῦτ ' ἐνδεικνύμενος . |
| ως ἐκλίθησαν , μὴ καὶ τὸ Ζεῦξις Ζεύξιδος ὁμοφωνῆσαν τῷ προσηγορικῷ τὴν τοῦ προσηγορικοῦ κλίσιν ἀνεδέξατο καὶ διὰ καθαροῦ τοῦ | ||
| βραδὺ καὶ τὸ τραχὺ τῆς ἁρμονίας . πάλιν τῷ κλυτὰν προσηγορικῷ τὸ πέμπετε ῥηματικὸν ἐπικείμενον οὐκ ἔχει συνῳδὸν οὐδ ' |
| καὶ τὰ λεγόμενα καὶ τὰ σημαίνοντα , τίνος ἕκαστον γένους σημαντικόν , ἐροῦμεν τὰ μὲν τίθεσθαι αὐτὰ μόνον δηλοῦντα , | ||
| πολλῷ πλέον ἐν τοῖς ἄλλοις μὴ οἰηθῶμεν εἶναί τι μέρος σημαντικόν , ὥσπερ ἐνταῦθα παρέλαβεν τὸ μῦς , ὃ μέρος |
| τὰ μεθ ' ὑπονοίας : ταῦτα δὲ οὐ μικρῷ τινι διαφέρει ἀλλήλων πρὸς εὐσχημοσύνην . τίνα οὖν ἐροῦμεν εἶναι τὸν | ||
| ἀληθείας λέγειν . Τί δέ σοι , ἔφη , τοῦτο διαφέρει , εἴτε μοι δοκεῖ εἴτε μή , ἀλλ ' |
| δὲ ἐπίκαυσιν , νυνὶ δὲ ἐρυσίβην , νυνὶ δὲ θάλπος ἄκαιρον ἢ κρύος ; ἀλλ ' ἡ πολυτίμητος πολιτεία πολλὰ | ||
| γὰρ κατὰ τὰς ὁμιλίας τὸν μὲν εὔκαιρον , τὸν δὲ ἄκαιρον , διαιρεῖσθαι δὲ ἡλικίας τε διαφορᾷ καὶ ἀξιώματος καὶ |
| δ ' ἀπὸ τοῦ τοὺς δογματικοὺς ἀπορεῖν καὶ αὐτούς . Πυρρώνειοι δὲ ἀπὸ Πύρρωνος . Θεοδόσιος δ ' ἐν τοῖς | ||
| οὐκ εἰσόμεθα τὴν Πύρρωνος διάθεσιν : μὴ εἰδότες δὲ οὐδὲ Πυρρώνειοι καλοίμεθ ' ἄν . πρὸς τῷ μηδὲ πρῶτον εὑρηκέναι |
| τί ἂν ὄφελος γένοιτο τῆς διαφορᾶς τῶν ζητημάτων , ὅτι ἰδιωτικὸν ἢ ὅτι δημόσιόν ἐστιν . Μαρκελλίνου . Ἐσφάλησαν , | ||
| ἱστορίαν ἔχωμεν , ἀπ ' ἐκείνης ζητήσομεν : ἂν δὲ ἰδιωτικὸν ᾖ τὸ πρόβλημα , κατὰ παράλειψιν διασύροντες φήσομεν ἐγὼ |
| καὶ ἐκ τοκέων ἁγιωτέρων , οὐδέν , ὡς ἔοικε , διενήνοχε φιλαδελφία φιλανθρωπίας . νῦν δὲ λίαν στενοῦς αὐτῇ καὶ | ||
| ταῦτα ὑπερφέρει τῆς διοικούσης τὸν κόσμον φύσεως , ἥτις οὐ διενήνοχε θεοῦ . ἔστιν ἄρα θεός . Τὸ μὲν οὖν |
| μουσικῷ περιεχούσης ἐπιτάσεις καὶ ἀνέσεις φθόγγων πρὸς τὴν τοῦ μέλους ἔντεχνον κρᾶσιν . Ἀλλὰ τριῶν ὄντων τοῦ γένους ἀρχηγετῶν , | ||
| τινες ὠνείδισαν αὐτῷ ὡς λογογράφῳ . ςϘʹ Τὸ μὲν οὖν ἔντεχνον Τὸ περὶ τῆς τέχνης ἐνταῦθα συνοψίζει , λέγων ὅτι |
| ῥήμασιν ὁμωνυμία . Διχῶς λέγεται τὸ μόνον , εἴτε τὸ ἀντιδιαστελλόμενον πρὸς τὸ ὁμόζυγον , ὡς ὅταν λέγωμεν μόνον ἄνθρωπον | ||
| ὡς μὲν ὅλον τι ὄν , κἂν ἄτομον εἴπῃς , ἀντιδιαστελλόμενον πρὸς τὰ ὁμοειδῆ τὴν τοῦ ἑνὸς ἐπιδέχεται πρὸς αὐτὸ |
| οἱ τετρακόσιοι δημοκρατικωτέραν τῆς πρόσθεν ἐπηγγέλλοντο ποιήσειν τὴν πολιτείαν πεντακισχιλίους κοινω - νοὺς παραλαβόντες , ὅσοι οὐδεπώποτε πρότερον βουλευσόμενοι συνῆλθον | ||
| . τὸ κεφάλαιον δή μοι τῶν φίλων . Οὐράνιος γὰρ κοινω - νεῖ μέν μοι τῆς περὶ τὴν ἀγέλην φροντίδος |
| : ὕπτιον δὲ κεῖσθαι , τὰ σκέλεα ἐκτεταμένον , οὐκ ἀστεῖον : εἰ δὲ καὶ καταῤῥέοι προπετὴς ἐπὶ πόδας , | ||
| . πλέον ἢ ἐνιαυτῷ πρεσβύτερος ὑπὸ τῆς ἀηδίας γίνομαι : ἀστεῖον . τὸ γὰρ ὑπὸ τῆς ἀηδίας οὕτω διατίθεσθαι , |
| , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , ἐάν τι παραλίπω καὶ μὴ μνησθῶ , ἐπερωτᾶν με καὶ δηλοῦν ὅ τι ἂν ποθῆτε | ||
| ' ἑνὸς στρατηγοῦ πάντα ἑξῆς . ὧν τί παρεὶς τίνος μνησθῶ ; πότερον τῆς ἐν Νάξῳ ναυμαχίας , ἔργου τοσούτου |
| σαφηνείας καὶ τῆς συντομίας καὶ τοῦ πιθανοῦ χωρίον ἀποφαίνουσιν οἱ τεχνογράφοι τὴν διήγησιν οὐχ ὡς οὐκ ἀλλαχοῦ οὐδαμοῦ δέον ἐξετάζεσθαι | ||
| τοὺς τοιούτους καλοῦμεν στοχασμούς : πάλιν τὸ πρᾶγμα διχῶς οἱ τεχνογράφοι καλοῦσιν τὸ τεκμήριον καὶ τὸ κρινόμενον : τὸ τεκμήριον |
| ἐπαινουμένων θηρώμενοι καὶ ἐνδιατρίβοντες ἄχρι τοῦ πᾶσι προφανῆ τὴν κολακείαν ἐξεργάσασθαι . οὐδὲ γὰρ κατὰ τέχνην αὐτὸ δρᾶν ἴσασιν οὐδ | ||
| ἀλλ ' οὐ μόνον ἡ ἔννοια ἱκανὴ λόγων εἶδος ὁτιοῦν ἐξεργάσασθαι , πολὺ δὲ ἔχει καὶ ἡ λέξις καὶ τὰ |
| δὴ τοὺς λίχνους καὶ τοὺς παρασίτους ; ὅτι τὰ μὲν διαβεβλημένα ἐστὶ τὰ μεμισημένα : ταῦτα δὲ ἐλεεῖται μᾶλλον διὰ | ||
| τῶν προσώπων ποιότητος , τὴν ἄδειαν τῆς ἐνστάσεως δεχόμενος : διαβεβλημένα γὰρ τὰ πρόσωπα : ἀντιπαραστάσεως δὲ παραδείγματα παρὰ τῷ |
| ἡμῶν συνερώτησιν , πάλιν εἰς τὸν ἀκριβῆ περιορισμὸν καὶ τὴν τερατείαν ἐκείνην ἐμπεσοῦνται : εἰ δὲ προσήσονται τὴν παραύξησιν , | ||
| ἐπὶ τὸ σεμνότερον ἐκτροπὴ καὶ ἐπὶ τὸ ἀγροικότερον . ” τερατείαν “ δὲ τερατολογεῖν καὶ ἀπίθανα διηγεῖσθαι καὶ λέγειν πράγματα |
| ὥστ ' εἰπεῖν : καὶ νύ κεν ἢ παρέλασσεν . ἐνθύμημα γὰρ φέρει πειστικὸν καὶ σχῆμα παντοδαπόν , πιθανότητός γε | ||
| δὲ Βρούτῳ μεγάλην χάριν εἰδώς , ἐκείνου δοκῶν εἶναι τὸ ἐνθύμημα τοῦ νόμου . Μετὰ τοῦτο πολλαὶ καὶ περὶ πολλῶν |
| καὶ τῇ ὄψει καλλίων : καὶ δαῦκον περὶ τὴν Πατραϊκὴν διαφέρον : τοῦτο δὲ θερμαντικὸν φύσει , ῥίζαν δὲ ἔχει | ||
| γίνεσθαί φημι διὰ τὸ παρὰ μικρόν : ὡς γὰρ οὐδὲν διαφέρον καθόλου εἰπεῖν πρότασιν ἢ ἀδιόριστον συγχωρήσαντες τὴν ἀδιόριστον ὡς |
| ἂν βουλώμεθα : ἀλλ ' οὔ μοι δοκεῖ τὸ λαβεῖν κερδαλεώτερον εἶναι τοῦ δικαίους φαινομένους ἐκείνοις τούτῳ πρίασθαι ἔτι μᾶλλον | ||
| , εἰ δὲ ἀσθενεῖς καὶ μικροί εἰσιν οἱ ὀφθαλμοί , κερδαλεώτερον καὶ δουλοπρεπῆ φιλοχρήματόν τε καὶ πλείω διανοούμενον , ἕτερα |
| ψευδῆ , ἀλλὰ τὰ δεχόμενα τοὺς ἐφ ' ἑκάτερα λόγους πιθανῶς : οὔτε γὰρ τὰ ὁμολογούμενα ἀληθῆ ἀνατρέποντες ἀληθεῖς φανησόμεθαοὐδεὶς | ||
| καὶ προβουλεύῃ . οὐκ ἔραμαι πολὺν ἐν μεγάρῳ πλοῦτον : πιθανῶς ὃ θέλει παραινέσαι τῷ Χρομίῳ , ἐφ ' ἑαυτοῦ |
| καιρῷ , εὐλαβέομαι γὰρ μή πως καὶ τὴν ἀπειρίην διεξιὼν γελᾷν ἄρξῃ : ἴσθι δὲ νῦν περὶ τοῦ σέο γέλωτος | ||
| αἰσχρὸν εἶναι δοκεῖ καὶ δοῦλον , τὸ δὲ ἀσπάζεσθαι καὶ γελᾷν ἔσχατον καὶ προϊόντων ἀνδρῶδές τε καὶ καλόν . Ὅθεν |
| Σωκράτης ὑπόκειται , τὸ δὲ δίκαιος κατηγορεῖται , τὸ δὲ ὑπαρκτικὸν ῥῆμα τὸ ἔστιν τρίτον προσκατηγορεῖσθαι λέγεται . ἡμεῖς δὲ | ||
| ἐν τῇ συνθέτῳ προτάσει εὑρεθήσεται τὸ τρίτον προσκατηγορούμενον ἤτοι τὸ ὑπαρκτικὸν ῥῆμα κατὰ συμβεβηκὸς κατηγορεῖσθαι τοῦ ὑποκειμένου , τότε οὐ |
| ἀπρέπειαν ὀκνῶ καὶ λέγειν , ὧν ἀπηλλαγμένοι ἂν εἶεν , κολακείας τε πλουσίων πένητες ἀπορίας τε καὶ ἀλγηδόνας ὅσας ἐν | ||
| δουλεύοντες ἀλλ ' οἱ μετὰ πειθοῦς ὑπακούοντες ἀνύποπτα καὶ ἔξω κολακείας προσποιήτου δρῶντές τε καὶ πάσχοντες διατελοῦσι καὶ οὐδέ ποτε |
| ἤθελον εὑρεῖν διζόμεναι ψυχὴν εὖρον Ἀριστοφάνους . ἐζήλωσεν δὲ καὶ Σώφρονα τὸν γελωτοποιόν , τὴν μιμητικὴν ὥσπερ κατορθῶσαι βουλόμενος : | ||
| δὲ γεγονυῖα πρότερον ἐρωμένη , παρακολουθοῦσα διότι ἀποκτεῖναι βούλεται τὸν Σώφρονα ἡ Λαοδίκη διανεύει τῷ Σώφρονι , μηνύουσα τὴν ἐπιβουλήν |
| , λόγον τε προσειληφέναι τῇ ἀληθεῖ δόξῃ καὶ ἀντὶ δοξαστικοῦ τεχνικόν τε καὶ ἐπιστήμονα περὶ ἁμάξης οὐσίας γεγονέναι , διὰ | ||
| , θάτερον οὐκέτι δίδωμι , τὸ περὶ τὰς οἰκονομίας αὐτοῦ τεχνικόν , πλὴν ἐπ ' ὀλίγων πάνυ δημηγοριῶν . ὁρῶ |
| . ἐν γοῦν ταῖς ἐρημίαις ὅταν ᾄδῃ πρὸς ἑαυτήν , ἁπλοῦν τὸ μέλος καὶ ἄνευ κατασκευῆς τὴν ὄρνιν ᾄδειν : | ||
| μὲν κατὰ τὸν χαρακτῆρα τῆς ἰδιότητος , ὡς τὸ ἓν ἁπλοῦν , καίτοι οὐχ ἁπλοῦν , ἐκεῖνο δὲ κατὰ τὴν |
| ὦτα ϲυνεδρεύουϲιν , ὡϲ δοκεῖν αὐτοὺϲ αὐλητῶν τινων ἀκροᾶϲθαι . ϲῴζεται δ ' αὐτοῖϲ ἡ μνήμη , ὡϲ ἐξ ὧν | ||
| καὶ τοῦ φανταϲτικοῦ καὶ τοῦ λογιϲτικοῦ ἐϲτιν ἡ βλάβη , ϲῴζεται δὲ ἡ μνήμη . μνήμηϲ δὲ ἀπολλυμένηϲ ἐπὶ τῶν |
| οὐ μακρὰν δ ' ἐστὶν ὁ κόλαξ τοῦ τῶν παρασίτων ὀνόματος . Κλείσοφον γοῦν τὸν ὑπὸ πάντων κόλακα Φιλίππου τοῦ | ||
| πρὸ αὐτοῦ ἀλλ ' ὡς αὐτὸς ὀνοματοθέτης ὢν τούτου τοῦ ὀνόματος . ὅρον δέ , φησίν , καλῶ εἰς ὃν |
| κατ ' εἰρωνείαν λέγει : γράφεται καὶ κεκτημένος : ἐν ἤθει ταῦτα λέγει εἰρωνικῶς : τὴν συγγένειαν : ἀντιλάζυσθαι : | ||
| ἀλλὰ λαβὼν ἄπει τὰ σαυτοῦ . καὶ τὰ λοιπὰ ἐν ἤθει χρηστῷ διεξελθὼν τελευτῶν ἐπιτίθησι : ταῦτ ' ἐμοῦ προκαλουμένου |
| πᾶν μὲν χαλεπὸν ἀποστρέφουσιν , πᾶν δὲ ἀγαθὸν ἐπιφέρουσι τῷ φοροῦντι . Ἐὰν δὲ τὰς ἐν τῇ ῥίνῃ αὐτῆς τρίχας | ||
| ' αὐτῷ καὶ οἱ περὶ τὸν Διόνυσον τεχνῖται χλαμύδα τε φοροῦντι καὶ δακτύλιον χρυσίον ἐγγεγλυμμένην ἔχοντα τὴν Μιθριδάτου εἰκόνα . |
| τὸ δὲ οὐκ ἀγαθὸν εἰσφέρει καὶ τὸ κακὸν καὶ τὸ ἀνωφελὲς καὶ τὸ φευκτὸν καὶ ἄλλα μυρία . εὑρεθήσονται οὖν | ||
| , κεκτῆσθαι . Τὸ δὲ ἄξιον αὖ λέγεις κεκτῆσθαι τὸ ἀνωφελὲς ἢ τὸ ὠφέλιμον ; Τὸ ὠφέλιμον δήπου . Οὐκοῦν |
| οἰκεῖν παραδέδωκε , καὶ πολλῶν ἐπαίνων ἐπὶ ταύτῃ τῇ πράξει τετύχηκε . Διὸ καὶ μεθ ' ἡμέρας τινὰς τοῖς παισὶ | ||
| κεῖται θάλασσα , ἣ οὐ διὰ βραχύτητα τοῦ μεγέθους τούτου τετύχηκε τοῦ ὀνόματος , ἀλλὰ διὰ τὰ ἐν αὐτῇ βράχη |
| . περὶ τὰ αὐτὰ δὲ καὶ ἡ σύνεσις καὶ ἡ γνώμη τῷ φρονίμῳ εἰσὶ καὶ περὶ τούτων ποιοῦντι τὰς κρίσεις | ||
| φρονήσει ; νὴ τὸν Ἀπόλλω καὶ δημοτική γ ' ἡ γνώμη καὶ καταχήνη τῶν σεμνοτέρων ἔσται πολλὴ καὶ τῶν σφραγῖδας |
| ἀποθνῄσκειν ἐν πρώτῃ Θουκυδίδης . ἀπφά : ἀδελφῆς καὶ ἀδελφοῦ ὑποκόρισμα . ἀπώμοτον : ἀποίητον . τί δ ' ἔστ | ||
| : οἱ δὲ συνηθέστερον γράφουσι δισυλλάβως σῶοι . σάθων : ὑποκόρισμα παιδίων ἀρρένων . οὕτω Τηλεκλείδης . σακεύουσι : τὸ |
| μισοῦντες ἐξίσης ἄμφω πεποιήκασιν , ἴσον ἐπ ' ἀμφοῖν τὸ κακούργημα : εἰ ἀμφότεροι φιλοῦντες , ἴσον ἐπ ' ἀμφοῖν | ||
| δικαίως ; ἢ πῶς οὐ φανερόν ἐστιν ὑμῖν τὸ τούτου κακούργημα ἐξ αὐτῶν ὧν ἔπραττεν ; καίτοι , ὦ γῆ |
| ἐπιστασίας καὶ στρατηγίας . ἐνορῶν οὖν ὁ πατὴρ αὐτῷ φρόνημα εὐγενὲς καὶ μεῖζον ἢ κατ ' ἰδιώτην ἐθαύμαζε καὶ περιεῖπε | ||
| ἀπώλεσαν . ἀγόμεθα λεία σὺν τέκνωι : τὸ δ ' εὐγενὲς ἐς δοῦλον ἥκει , μεταβολὰς τοσάσδ ' ἔχον . |
| μὰ Δία ὀλίγοι οἷς ἐντεῦθέν ἐστιν ὁ βίος . οὐκ ἀγνοῶ δὲ οὐδὲ ἐκεῖνο , ὅτι ἄρα ἐξαιρεθέντων τῶν λίθων | ||
| ἐν ἱερεῦσι τεταγμένος μετέχεις ὧν ἐκείνους εἰκός . οὐ γὰρ ἀγνοῶ τοῦθ ' ὅτι ὤτρυνας σπεύ - δοντα καὶ αὐτόν |
| . . , : ἔοικε δὲ καὶ ὁ Δημόκριτος καίτοι διαφερόμενος συμφέρεσθαι ταῖς περὶ τύχης ἐννοίαις . φησὶ γὰρ οὐκ | ||
| , εἰ δίδωσιν , ἀλλὰ μὴ ἀποδίδωσι , περὶ συλλαβῶν διαφερόμενος . Καὶ τὸ τελευταῖον στεφανώσας τοὺς μετὰ Ἀριστοδήμου εἰς |
| τι πρὸς τὴν φωνὴν τοῦ φεύγοντος γίνεται : ἡ δὲ πηλικότης ἀόριστόν τί ἐστι καὶ παρὰ τοῦ φεύγοντος ἔχει χώραν | ||
| τὴν πηλικότητα τοῦ πρός τι τοιούτοις κέχρηνται λόγοις : ἡ πηλικότης ἁπλοῦν τί ἐστιν : οἷον μέγα τόδε γεγένηται : |
| ψεῦδος : πολλὰς γὰρ εὐθύνας δέδωκεν ἡ τὰ ἄτομα μεγέθη εἰσάγουσα δόξα . ἀλλὰ καὶ ἡ Ξενοκράτους ἀπόφασις ἡ τὰς | ||
| πλευρᾷ χρωμένη τῇ δεδομένῃ εὐθείᾳ περιεχούσῃ τὸ ἐμβαδὸν τὰς λοιπὰς εἰσάγουσα πλευρὰς οὔτε ἐλλειπούσας κατὰ τὴν ἔκτασιν οὔτε περιττευούσας τὸ |
| διὰ τὸ μὴ κήδεσθαί μου ὥσπερ σύ : τὼ δὲ ξένω τώδε , Γοργίας τε καὶ Πῶλος , σοφὼ μὲν | ||
| οἰκείῳ : ἤγουν ἐκ τῆς οἰκείας γῆς . ἐπακτῷ : ξένω . πρὸς οὖν τοιαύτην δύναμιν : τῶν Σικελῶν . |
| δ ' ὑμῖν ἐπαίτιός εἰμι τοῦ σχήματος , οὐκ ἂν φθάνοιτε Ὁμήρῳ πρότερον χαλεπῶς ἔχοντες : ἐκεῖνος γὰρ οὐ μόνον | ||
| ὥστε εἰ διὰ ταῦτα τιμᾶτε τοὺς ἄνδρας , οὐκ ἂν φθάνοιτε πολλοὺς ὁμοίους αὐτοῖς ἐξεργασάμενοι . καὶ τοὐντεῦθεν αὐτοὶ ἤδη |
| ἔχειν καὶ τὸ πάσχειν δυσθεωρητέρας ἔχουσι διαφοράς : τὸ γὰρ πυρέττειν ἢ ῥιγᾶν ἢ ἀγάλλεσθαι ἀμφιβολίαν [ ἂν ] τινὰ | ||
| ἢ ῥῖγος ἢ ἀγαλλίασις τὰν ποότητα ἐσαμάναμεν : ἂν δὲ πυρέττειν ἢ ῥιγᾶν ἢ ἀγάλλεσθαι τὸ ἔχειν . διαφέρει δὲ |
| ἀκοσμίας ἐρασταὶ τῆς ἀνωτάτω ; διὰ ταῦτα εἰς τὴν τοῦ συμβούλου τάξιν ὁ Ἀπελλῆς παρῆλθεν , ἵνα βουλεύσηται Γάιος μεθ | ||
| δὲ ἀπ ' ἐν - αντίας ὁ Σωκρατικὸς ἔλεγε τὸ συμβούλου δεῖσθαι χεῖρον εἶναι τοῦ προσαιτεῖν . ὁ δὲ Ἡσίοδος |
| , μίαν μὲν , ὅτι ἐχρήσατο τῷ ὑβριστὸν ἀντὶ τοῦ ὑβριστικόν , ὅμοιον ὂν τῷ τύπῳ τοῖς τοιοῖσδε τῶν ὑπερθετικῶν | ||
| θεν καὶ ἐλέγετο περὶ αὐτοῦ ᾀδόμενόν τι ἔπος παραγωγὸν καὶ ὑβριστικόν : Πρόσθε Πλάτων , ὄπιθεν [ δὲ ] Πύρρων |
| ἔχουσι καὶ δύναμιν λογικὴν καὶ ἐν πράγματι , προσέθηκε τῷ πολιτικῷ , ὅ ἐστιν οἰκεῖον ῥητορικῆς τέλος , „ ἔχουσα | ||
| λέγεται , ὅταν εἰδὼς πράττῃ : ἀναγκαῖον δὲ καὶ τῷ πολιτικῷ καὶ νομοθετικῷ εἰδέναι περὶ ἑκουσίου καὶ ἀκουσίου : οὐ |
| . . . . . ἀρκεῖταί τις ζῆν τῶν διάθεσιν φιλικήν . περὶ ὧν δὲ ἔκρινας τίνα ἕξεις τιμὴν ὑπ | ||
| συμμίσγοντα αὐτῷ ἐς χεῖρας : ἤγουν εἰς ὁμιλίαν καὶ δεξίωσιν φιλικήν . προσέθηκέ τε , ὡς ἐλέγετο : τὸ ἑξῆς |
| οἷον τὸ δίκαιον τοῦ δικανικοῦ ἔστι , τὸ ἀγαθὸν τοῦ συμβουλευτικοῦ , τοῦ δὲ πανηγυρικοῦ τὸ καλόν . Καὶ κατὰ | ||
| ὄντων εἰδῶν , τοῦ τε δικανικοῦ λέγω καὶ πανηγυρικοῦ καὶ συμβουλευτικοῦ , ἐν πᾶσιν ἡ χρεία τοῦ προγυμνάσματος τούτου εὑρεθήσεται |
| ῥητὸν καὶ ἡ διάνοια ἀντιστάσεως μὲν τῷ τὴν μὲν ἀντίστασιν ἀδίκημα ἔχειν φανερὸν καὶ ἐν αὐτοῖς κεῖσθαι τοῦτο τοῖς προβλήμασι | ||
| δεσπότῃ τὸ νεκρὸν αὐτοὶ λαβόντες . ἀδελφὸν δὲ καὶ συγγενὲς ἀδίκημα δρῶσι τῷ λεχθέντι καὶ ὅσοι κατασκευάζοντες οἰκίας ἰσόπεδα καταλείπουσι |
| βασιλεῖς ἔρωτι ἐς αὐτὴν ἐχρήσαντο , ἄλλοις τε εἴρηται καὶ Ἀριστοδήμῳ τῷ ἐκ Καρίας , ὃν ἐγὼ ἐπὶ ζωγραφίᾳ ξένον | ||
| γυναῖκα ἄξεσθαι . οὗτος κατ ' ἀρχὰς μὲν ἐς ἀμφισβήτησιν Ἀριστοδήμῳ προῆλθεν , ἐκεῖνον μὲν ἐγγυήσαντά οἱ μηκέτι εἶναι κύριον |
| νοητοῦ αὐτὴ γεγένηται . Καὶ μὴν οὐδὲ τὸ τῆς ἐπιστροφῆς ἀνοίκειόν ἐστιν ἰδίωμα πρὸς τὸ νοητόν . Εἰ γὰρ καὶ | ||
| πολλὰ δὲ καὶ ἴδια ἐπινοησάμενος ἐξεῦρε , περὶ ὧν οὐκ ἀνοίκειόν ἐστιν ἐπιμνησθῆναι πρὸς διόρθωσιν τῶν ἀναγινωσκόντων . Πρῶτον μὲν |
| φυσικὸν καὶ διδαχῆς ἐλάττονος δεομένη θαυμαστή τίς ἐστι παρὰ τῷ συγγραφεῖ : φέρει γὰρ ὥςπερ ἐκ πηγῆς πλουσίας ἄπειρόν τι | ||
| κακοήθης τοῦ κακοήθους τὸ κακόηθες οὐδετέρως : εὕρηται παρὰ τῷ συγγραφεῖ καὶ τριακοντούτεις σπονδαί , ὥσπερ αἱ κακοήθεις . Εἰ |
| . Καὶ ἅμα πρῶτον καὶ μέγιστον [ τῆς ] πόλεως ἐγκώμιον γῆς ἀρετή , καθάπερ , οἶμαι , νεώς , | ||
| εἰδόσιν ἡδόμενοι . καί μοι δοκεῖ σοφιστὴς εἰς Τύρου καταστὰς ἐγκώμιον τοῦτ ' ἂν εἰπεῖν μέγιστον , τὰς σὰς ἐν |
| , ἅτε δικαστηρίοις σχολάζοντες : συνηγοροῦντες δὲ ὡς δημαγωγοί εἰσι ῥήτορες , καὶ τὰ πολλὰ τῆς πόλεως κήδονται , καὶ | ||
| μὲν καὶ τοὺς ταὐτό σοι καλουμένους οὐκ οἶδα , οἱ ῥήτορες δὲ ἡττήμεθα . τέως μὲν οὖν τῇ Φρυγίᾳ συνέχαιρον |
| : τὸν γὰρ πρῶτον ἄρτιον καὶ τὸν πρῶτον περιττὸν κυρίῳ ὀνόματι ἄρτιον ἁπλῶς καλεῖ καὶ περιττὸν ἁπλῶς . τὸ δὲ | ||
| ὁρισμοὶ τοῦτο προσδηλοῦσιν : ἢ δὴ ὥσπερ οὐδεμία ἀπόδειξις τῷ ὀνόματι ἕπεται , ὅτι τοῦδέ ἐστιν δεικνύουσα ᾧ καὶ ἐπιτέθειται |
| τὸν λόγον ποιησαμένων , ἀλλ ' ὡς καὶ ἡμεῖς τε ἀδικοῦμεν καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰκότως πολεμοῦνται , μνησθέντας πρῶτον καὶ | ||
| ὁ Κυαξάρης εἶπεν : Ἐμοῦ μὲν τοίνυν ἀκούετε ὅτι οὐκ ἀδικοῦμεν τὸν Ἀσσύριον οὐδέν : ἐκείνου δ ' , εἰ |
| τοῦτο οὐκ ἔστιν αὑτῆς θεωρητική . γραμματικὴ πάλιν περὶ τὴν ἐγγράμματον φωνήν : μή τι οὖν ἐστι καὶ αὐτὴ ἐγγράμματος | ||
| ' ἑαυτὸ μὲν λεγόμενον μὴ ἀποτελεῖν διάνοιαν ? ? ? ἐγγράμματον , προστασσομένου δὲ ῥήματος 〚 ! ! 〛 , |
| οὖσι πιστεύει , πῶς ἂν ἐν καιρῷ ταύτην δέχοιτο τὴν συγκατάθεσιν ; οὔτε οὖν τὸ ὂν τὸ Παρμενίδειον λαμβάνομεν οὔτε | ||
| ὥστε ἀφελέσθαι με τὰ ὅπλα . ἡ γὰρ οὐ ἄρνησις συγκατάθεσιν δηλοῖ . οὐ τάχ ' ἀλλ ' ἤδη ποῶ |
| λέγειν . γένους μὲν δὴ λόγων ἑνὸς ἀσκητὴς ἐγένετο τοῦ δικανικοῦ καὶ περὶ τοῦτο μάλιστα ἐσπούδασε . χαρακτῆρα δὲ τὸν | ||
| : καὶ πάλιν ἡ ἀπὸ τούτων τομή : τοῦ μὲν δικανικοῦ εἰς κατηγορίαν καὶ ἀπολογίαν , τοῦ δὲ συμβουλευτικοῦ , |
| δὲ ὅτι θερμὸς ὢν ἐκπέττειν δύναται μᾶλλον καὶ κόπρον οὐκ ἐπιζητεῖ διὰ τὸ ἔχειν ἐν ἑαυτῷ ὃ ἔδει ἐκ τῆς | ||
| αἱ αἶγες γάλακτος πλήθουσιν . ἀπὸ κοινοῦ τὸ διώκει , ἐπιζητεῖ . ἁ γέρανος : ἀρχομένου γὰρ τοῦ σπόρου αἱ |
| πράγματι ἢ ψευδῆ ἀντιμαρτυρούμενον . ὅταν δὲ ἄδηλον καθεστήκῃ τὸ πρᾶγμα καὶ ἀποκεκρυμμένον ἡμῖν , τότε μηκέτι δυναμένης ἐπὶ τοῦτο | ||
| καὶ πρὸς τὸ γνῶναι τὴν περὶ τούτου ἀλήθειαν ἀναγκαιότατόν ἐστι πρᾶγμα . ζητεῖ οὖν , ὡς εἴρηται , εἴ γε |
| εἴ τι ἐλλείποι , καταλείπει . ἔχουσι δὲ ἐλλείμματα οἱ ῥητορικοὶ συλλογισμοί , καὶ ταύτῃ διαφέρουσι τῶν ἐν φιλοσόφοις συλλογισμῶν | ||
| τοῦ πονηρός . . . . ὁ γὰρ μισότεκνος ] ῥητορικοὶ συλλογισμοί . . . . φυγὰςγεγένηται ] εἰσαγγελθεὶς ἐπὶ |
| μαχομένου πρὸς τοὔνομα . ἐπεὶ καὶ ἰατροῦ τί ἂν εἴη γελοιότερον ἀρνουμένου τι ποιῆσαι περὶ τὸν ἀρρωστοῦντα ἰατρικῶς , καὶ | ||
| , ἐπὶ δὲ τοῖσδε μηκέτι : οὐ τί ἂν εἴη γελοιότερον ; οὗτος μὲν οὖν ὁ λόγος ταύτῃ τελευτᾷ . |
| διατρέφειν : ὅτ ' ἂν δὲ τὸ ὑφ ' ἡμῶν πεπραγμένον μὴ καθ ' ἕνα τῶν τεσσάρων ἐμπίπτῃ τρόπων , | ||
| ὅρος κέκληται : ἐπεὶ κατασκευαζόμενον ἐν αὐτῷ τί ἐστιν τὸ πεπραγμένον : τοῦτο γὰρ ἐν ὅρῳ τὸ ζητούμενον : ὅρος |
| μᾶλλον λυσιτελεῖ ἢ ἡ τοῦ χρηστοῦ ἀρετὴ καὶ σοφία καὶ κακόνοια . εἴη μὲν οὖν ἂν πόλις οὐκ ἀπὸ τοιούτων | ||
| . τρίτον ἡ ἄφεσις . ἐπὶ πᾶσιν ἡ τῆς γυναικὸς κακόνοια : τὸ πρὸς τὸν ἄνδρα μῖσος : ταῦτα κρίνεσθαί |
| ἰδιώτης ἀναβάλλομαί φησιν : οἱ γὰρ ἐπὶ τούτου τάττοντες τὸ ἀναθέσθαι ἁμαρτάνουσιν . λέγουσι γὰρ ” ἀνατίθεμαι εἰσαῦθις τὸ πρᾶγμα | ||
| ? ἁλίσκωνται ? ? [ ἅμα , τὰς ] αἰτίας ἀναθέσθαι ? ? ? ? [ δεῖ ] τῶι ἀέρι |
| δ ' ἀναγκαῖον ἴσως μικρὰ καὶ σύντομα περὶ τῆς ἀλληγορίας τεχνολογῆσαι : σχεδὸν γὰρ αὐτὸ τοὔνομα καὶ λίαν ἐτύμως εἰρημένον | ||
| ἐσόμεθα ἀλλοτρίων δογμάτων . ἄρτι γὰρ τίς ἡμῶν οὐ δύναται τεχνολογῆσαι περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν ; ὅτι τῶν ὄντων τὰ |
| ὅτι τὸ διήγημα τὸ κατὰ τὸν Κύλωνα θαυμάζει σφόδρα ὁ τεχνογράφος καὶ συμβουλεύει ἐπιμελέστατα αὐτὸ ἐκμαθεῖν τοὺς νέους , ἵνα | ||
| ἤδη δὲ καὶ τὸ ψηφίσασθαι μόνον , ὡς καὶ ὁ τεχνογράφος φησίν : καὶ ἐκ τοῦ ἐναντίου , ὅτι ἢν |
| τὸ ἀτακτεῖν καὶ ὑβρίζειν καὶ ῥᾳθυμεῖν : καὶ Πλημμελὲς τὸ ἐκμελὲς καὶ ἀπαίδευτον . Λύσις : „ τὸ δὲ ἄχρηστον | ||
| συμβαίνοντος δύο πυκνὰ ἑξῆς τεθήσεται : τούτου δὲ ἐκμελοῦς ὄντος ἐκμελὲς ἔσται καὶ τὰ δύο δίτονα ἑξῆς τίθεσθαι . Ἐν |
| τι δοκεῖ οὕτως : ἀπορῶ μέντοι διατεθρυλημένος τὰ ὦτα ἀκούων Θρασυμάχου καὶ μυρίων ἄλλων , τὸν δὲ ὑπὲρ τῆς δικαιοσύνης | ||
| καὶ τὰς ἐπιθέτους κατασκευὰς βέλτιον ἀποδειξαμένους . ἡ μὲν οὖν Θρασυμάχου λέξις , εἰ δὴ πηγή τις ἦν ὄντως τῆς |
| αὐτοὺς παραδώσετε , καὶ ταῦτ ' οὐ μετὰ χαρίτων αὐτῷ πείθοντι συγχωρήσετε ὑπό τ ' ἀνάγκης κρατηθέντες καὶ ὡς οὐκ | ||
| , ᾗ ὄνομα ἦν Θεοδότη , καὶ οἵας συνεῖναι τῷ πείθοντι , μνησθέντος αὐτῆς τῶν παρόντων τινὸς καὶ εἰπόντος ὅτι |
| ' αὐτῶν τῶν ὀνομάτων ποιεῖσθαι τὰς διαβολάς : οὐ γὰρ ῥητορικὸν ἀρχόμενον πολλοῖς προσκρούειν . ἀνύει δὲ πολλὰ διὰ τῆς | ||
| : ἐπεὶ τάχιστ ' κτλ . . . ] Σχῆμα ῥητορικὸν τὸ λεγόμενον διηγηματικόν . . : δῆθεν ] Ἀληθῶς |
| Τὰ μὲν γὰρ διὰ τὸ ἔνδοξον ἐξετάζονται , τὸ δὲ ἀνεξέταστον διὰ τὸ ἄδοξον : ἔσται δὲ ἀπὸ τῶν ἐνδόξων | ||
| . ὁ δικάζων δὲ οὐκ , ἐπεὶ μηδεὶς ἐδίωκεν , ἀνεξέταστον ἀφεὶς τὸ τετολμημένον ἐκάθευδεν , ἀλλὰ πάντα κινῶν καὶ |
| ὅτι παραφθορὰ τῆς ἰατρικῆς ἐστιν : ἐκ γὰρ ἀγαθοῦ τῆς ῥητορικῆς γνόντες τὴν φύσιν αὐτῶν εἰς φθορὰν αὐτοῖς κατεχρήσαντο : | ||
| βούλεται δεῖξαι αὐτῷ ὅσον διάφορόν ἐστι τῆς ἀλη - θοῦς ῥητορικῆς πρὸς τὴν δημώδη , καὶ ὅτι ὃ μὲν σῴζει |
| ὑμᾶς , λέξει : ἐμισθωσάμην , ὦ Ἀθηναῖοι , Τίμαρχον ἑταιρεῖν ἐμαυτῷ κατὰ τὸ γραμματεῖον τὸ παρὰ Δημοσθένει κείμενον : | ||
| . ἀλλὰ τίν ' , ὦ Φορμίων , τῶν πολιτῶν ἑταιρεῖν , ὥσπερ σύ , μεμίσθωμαι ; δεῖξον . τίνα |
| οἷον πατὴρ υἱοῦ ἐστι πατήρ , ἀλλὰ καὶ πρὸς ἄλληλα ἀντιστρέφει : ὁ υἱὸς πατρός ἐστιν υἱός : εἰ οὖν | ||
| μέν , ὅτι τῷ Β τὸ Δ ἕπεται καὶ οὐκ ἀντιστρέφει , καὶ ὅτι τὸ Γ καὶ τὸ Β , |
| ἐρεῖς ἐν τῷ η : τὸ γὰρ ἐν τῷ ε ἁμάρτημα . καὶ γὰρ ὑποδήσασθαι λέγεται , οὐχ ὑποδέσασθαι . | ||
| ἔθετο , ἐπιστείλας τῇ συγκλήτῳ καὶ παραμυθησάμενος ἀσέβημά τε καὶ ἁμάρτημα τηλικοῦτον , φήσας ἀνθρώπινόν τι πεπονθέναι πάθος : ἔρωτι |
| δῆμος τῆς Ἱπποθοωντίδος φυλῆς Ἀχερδούς . . Ἀμύνων : Ῥήτωρ ἡταιρηκὼς , οὐκ ἰατρὸς ὁ Ἀμύνων . Ἀντισθένην : ἰατρὸς | ||
| ὅτι καταψηφιοῦνται αὐτοῦ τὸ εἶναι προαγωγὸν , ἢ ὅταν ὁμολογουμένως ἡταιρηκὼς κρίνηται , ὅπερ Αἰσχίνης κατασκευάζει ἐν τῷ κατὰ Τιμάρχου |
| διὰ πασῶν τῶν ἄλλων συμφωνιῶν καθάπερ ἐκεῖναι ἐμμελειῶν , ὡς οἰκειότερον ἂν ταύτας ὁμοφωνίας κληθῆναι . ὁριζέσθωσαν δὲ ἡμῖν ὁμόφωνοι | ||
| ᾖ τῷ ἑτέρῳ μόνῳ χρῆσθαι τρόπῳ , προκρίνειν δεῖ τὸν οἰκειότερον αὐτῶν καὶ μᾶλλον συμβαλλόμενον πρὸς τὸ προκείμενον ἐπιστητόν : |
| δὲ πάντων συνεκτικώτατον : ἡ ἀπόφασις πρὸ ῥήματος ἐπιτασσομένη ποιεῖ αὐτοτέλειαν οὐ γράφω , οὐ περιπατῶ . ἦν δὲ τὸ | ||
| . Οὗ τὸ μὲν πέπρακται , τὸ δὲ λείπει πρὸς αὐτοτέλειαν τοῦ ὀνόματος : ἀσφαλῶς ὃ μικρῷ πρότερον ἐλέγομεν , |
| ταῦτα , πῶς οὐκ ἂν εἴη ἐν αὐτοῖς καὶ τὸ πανηγυρικὸν , καὶ ἔτι πρὸς τούτοις καὶ τοῦτο συντελεῖ πρὸς | ||
| ἀποτροπὴν καὶ τὸ δικανικὸν εἰς κατηγορίαν καὶ ἀπολογίαν καὶ τὸ πανηγυρικὸν εἰς ἐγκώμιον καὶ ψόγον . Τούτῳ δέ , φασί |
| μύθου ἤδη ἐναγωνιώτερον , τῶν δὲ ἄλλων ἁπάντων ἁπλούστερον . διήγημα δέ ἐστιν , ὡς εἴρηται καὶ μικρὸν ἔμπροσθεν , | ||
| εἰ ἀφέλῃς τὸ ἐπιμύθιον : τότε γὰρ μυθικὸν γίνεται τὸ διήγημα : καὶ πρὸς τοὺς ἀγῶνας δέ : ἔστι γὰρ |
| , φέρε , τὰ καθήκοντα διέλθω τοῦ κατὰ τοὺς Ἡρακλείδας διηγήματος . Οὗτοι γάρ ποθ ' ὡρμημένοι κατὰ τὸν Ἰσθμὸν | ||
| τῶν δικαστῶν , εἶπεν : Ἀκούσατε , ὦ ἄνδρες , διηγήματος τερπνοῦ : Νεανίσκος ποτὲ ὄνον ἐμισθώσατο Ἀθήνηθεν Μέγαράδε : |
| πείθειν καὶ σὲ καὶ τούτους . ἀλλ ' , ὦ Νικία , τί οὐ λέγει πότερος ὑμῶν ; Ἀλλ ' | ||
| εὐνὰν ὀρθρευοίσᾳ . Οὐδὲν ποττὸν ἔρωτα πεφύκει φάρμακον ἄλλο , Νικία , οὔτ ' ἔγχριστον , ἐμὶν δοκεῖ , οὔτ |
| ὡς ἄρ ' οἱ Φράγγοι σκῆψιν μέν τινα καὶ προκάλυμμα εὐπρεπὲς τὸ τῆς ξυμμαχίας ὄνομα ποιοῦνται , ὡς δὴ μετάκλητοι | ||
| τε , ἤ τι μεταστρέψεις ; ταῦτα μὲν παραινεῖ τὸ εὐπρεπὲς διδάσκουσα . ποιεῖ δὲ αὐτὴ αὐτὸ πῶς ; μετὰ |
| . ἐπὶ τῷ τέλει κορωνίς . 〛 θερμὸν ἔργον : Παράδοξον , ἢ τολμηρὸν , ἢ εὐκίνητον . Πενία παραβάλλουσα | ||
| . Ὑπερήδιστα , εἰ καί σοι παράδοξον τοῦτο δόξει . Παράδοξον , εἰ γέρων τε καὶ ἀσθενὴς ἄτεκνός τε προσέτι |
| Ὅτι μὲν οὖν τὸ ὅσον ἐπὶ τοῖς τῆς ἀποτέξεως χρόνοις ἐπαγγέλλονται μὲν τὸν ὡροσκόπον γινώσκειν Χαλδαῖοι , οὐκ ἴσασι δέ | ||
| πράττουσι . διαπράττουσι ] εὐτυχοῦσι . Γ ] μεθύοντες ταῦτα ἐπαγγέλλονται . Γ οἴνου χοᾶ : χοῦς μέτρον Ἀττικὸν χωροῦν |
| τὸ ἔσω μέρος ὠλισθήκῃ . ἀγαθὴ μὲν κατὰ φύσιν καὶ δικαίη ἡ ἐμβολὴ καὶ δή τι ἀγωνιστικὸν ἔχουσα , ὅστις | ||
| τοὺς Ἕλληνας φαίνειν . καὶ τάχα μὲν ἡ γνώμη τοι δικαίη ἐς τὸ ξυνὸν καταθέσθαι γραφὴν ἢ ἐφ ' ὁποιοισοῦν |
| φύγεν ἕρκος ὀδόντων , δεινόν τ ' ἀργαλέον τε , νεμεσσῶμαι δέ τ ' ἀκούων , εἰ δὴ τοῦτό γε | ||
| μαχεσσαίμην ὅς τις πολέμοιο μεθείη λυγρὸς ἐών : ὑμῖν δὲ νεμεσσῶμαι περὶ κῆρι . ὦ πέπονες τάχα δή τι κακὸν |
| τοῦ πτερωτοῦ Ἔρωτος τὰ ὄρνεά ἐστιν . ἀτόπως μὴν καὶ ἀπιθάνως τῇ γενεαλογίᾳ κέχρηται . καὶ τοῖσιν ἐρῶσι : Σύμμαχος | ||
| , καὶ ἔτι τοῦ παρὰ Ἀθηναίοις νεωστί , ὅπερ οὐκ ἀπιθάνως τῇ παρὰ Ἀθηναίοις συνήθει ἐπεκτάσει ἐξέτεινε τὸ ι , |
| εἶθ ' ὅτι οἰόμεθα οὐχ ἁπλῶν ἀνθρώπων παρέξειν αὐτοῖς φαντασίαν σιωπῶντες τὰ ἴδια . ἀμέλει πολλάκις εἰώθασιν λέγειν ἐγώ σοι | ||
| σκηνῆς οὐκέτι δεῖσθαι λέγων : τοὐντεῦθεν δὲ ὅμοιοι πάντες ἤδη σιωπῶντες , οὐκέτι τὴν συμμιγῆ καὶ ἄτακτον ἐκείνην ᾠδὴν ἀπᾴδοντες |
| τῶν νούσων ἔν τε τῇσι φαρμακείῃσι προτρέπεσθαι καὶ ἐν τοῖσι διαιτήμασιν . Ὁκόταν δὲ νουσήματος ἑνὸς ἐπιδημίη καθεστήκῃ , δῆλον | ||
| μεταβολῇ . Δῆλον γὰρ ὅτι οἷσί γε χρέεσθαι εἴωθεν ὥνθρωπος διαιτήμασιν , οὐκ ἐπιτήδειά οἵ ἐστιν ἢ πάντα , ἢ |
| τεταμένοι εἰσὶν οἱ ὑμένες , ἀντέχοντες αὐτό . Νῦν δὲ ἐρῶ τὴν διάγνωσιν , ἣν ἔφην ἀποφανέειν ὀλίγῳ πρότερον , | ||
| νεώτερος λέγω , ἀλλ ' εἰ φρονούντων τοὺς λόγους ἀνδρῶν ἐρῶ . Οὐχ αἱ τρίχες ποιοῦσιν αἱ λευκαὶ φρονεῖν , |
| κρίσις τοσούτου πλήθους ἀνδρῶν γίνεται . Καὶ μηδὲ ἐπιγινώσκεται ὁ ἁμαρτήσας , ἀλλὰ τῷ σφάλματι τοῦ ἑνὸς πάντες ὑπάγονται , | ||
| μαρτυρεῖ πάντα , καὶ κατηγορεῖ πάντων , καὶ ἐμπεπύρισται ὁ ἁμαρτήσας ἐκ τῆς ἰδίας καρδίας , καὶ ἆραι πρόσωπον οὐ |
| δέ , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , καὶ ἕτερόν τινα λόγον ὑπεναντίον τῷ ἀρτίως εἰρημένῳ , ὡς ἄρα , ὅσα τις | ||
| : καὶ ἢν μὲν κάκιον ποιέῃ , ἔχον ἐς τὸ ὑπεναντίον : ἢν δὲ ῥέπῃ ἐς τὸ ὑγιὲς , τὸ |
| μὴ πρὸς πολλοὺς ἐρεῖς . Εἰ μὴ παντάπασιν ἐγὼ ἐπιλέλησμαι Λυκίνου , αὐτὸς σὺ ἄμεινον ποιήσεις αὐτὸ καὶ φθάσεις εἰπὼν | ||
| τὸν δὲ Ἀγιάδαν Σήραμβος , γένος καὶ οὗτος Αἰγινήτης : Λυκίνου δέ ἐστιν ὁ ἀνδριὰς Κλέωνος τέχνη : τὸν δὲ |