ἐπαινουμένων θηρώμενοι καὶ ἐνδιατρίβοντες ἄχρι τοῦ πᾶσι προφανῆ τὴν κολακείαν ἐξεργάσασθαι . οὐδὲ γὰρ κατὰ τέχνην αὐτὸ δρᾶν ἴσασιν οὐδ | ||
ἀλλ ' οὐ μόνον ἡ ἔννοια ἱκανὴ λόγων εἶδος ὁτιοῦν ἐξεργάσασθαι , πολὺ δὲ ἔχει καὶ ἡ λέξις καὶ τὰ |
Ἀλεξάνδρῳ , αἷς ἔπλευσεν εἰς τὴν Ἑλλάδα , οὐδὲν ἔχων αἰτιάσασθαι κατὰ τὴν τέχνην . φησὶ γάρ , ὃς καὶ | ||
βούλεσθε : ὑποσχέσθαι μέντοι καὶ φῆσαι καὶ τὸν δεῖν ' αἰτιάσασθαι καὶ τὸν δεῖν ' ἔστι , τὰ δὲ πράγματ |
πρὸς μέσῃ Τραχινίων ἀγορᾷ συνεξήκουον ὡσαύτως ἐμοί , ὥστ ' ἐξελέγχειν : εἰ δὲ μὴ λέγω φίλα , οὐχ ἥδομαι | ||
ἂν διώκειν δι ' ἐμέ , ἐμὲ δέ , εἴπερ ἐξελέγχειν ἐνόμιζεν , αὐτὸν οὐκ ἂν ἐγράψατο . ἐκφανὲς δὲ |
φαυλοτέραν ὑπεθέμηνοὐδὲν γάρ ἐστιπρὸς μέντοι σὲ οὐδὲν δέομαι παρὰ δόξαν φιλονικεῖν , ἀλλ ' ὁμολογῶ μὴ τὰ πολλὰ ἀλλὰ τὰ | ||
πεισθῆτ ' ἐμοὶ καὶ πρὸς τῷ σκοπεῖν , ἀλλὰ μὴ φιλονικεῖν περὶ ὧν ἂν λέγω γένησθε , οἶμαι καὶ τὰ |
, καὶ Μητροφάνει γε ταῦτ ' ἤρεσκε , διότι καὶ Σευήρῳ . καὶ κελεύουσι δὴ τὸν Ἀλέξανδρον ἐλθόντα εἰσπράττειν τοὺς | ||
ὑπὸ σοὶ γεγονέναι σοί τε συνήσθην σχῆμα λαβόντι τὸ πρέπον Σευήρῳ τε ἤλπισα βελτίω τὰ πράγματα ἔσεσθαι . οὐ μὴν |
ἐστὶ τῆς ἀλαζονείας . ἀλαζονεύεσθαι μὲν γάρ ἐστι τὸ πλείονα ἐπαγγέλλεσθαι δύνασθαι ποιεῖν ἤπερ δύναιντο , εἰρωνεία δὲ τὸ ἐλάττονα | ||
μετὰ εὐνοίας , ὁ δὲ περίεργος τοιοῦτός τις , οἷος ἐπαγγέλλεσθαι ἀναστάς , ἃ μὴ δυνήσεται . καὶ ὁμολογουμένου τοῦ |
κάνθαρος ; τουτὶ γὰρ ἂν πύθωμ ' ἔτι , αὐτὸς περανῶ τὰ πάντ ' . ἀμέλει κυκνοκάνθαρος . [ ἐξ | ||
ἐλέγχων μὲν ταῦτα , διότι οὐχ οὕτως ἔχει , οὐδὲν περανῶ : ἐξηγεύμενος δὲ καθότι μοι δοκέει ἕκαστον ὀρθῶς ἔχειν |
φίλε Πολύβιε , φαίη τις ἄν , ὥσπερ τούτου τοῦ ψεύσματος ἐναργῆ παρίστησι τὸν ἔλεγχον ἡ πεῖρα ἐξ αὐτῶν ὧν | ||
ὃς ἂν ἀκούσῃ τὴν ἐντολὴν ταύτην καὶ ἀφέξεται τοῦ πονηροτάτου ψεύσματος , ζήσεται τῷ θεῷ . Ἐντέλλομαί σοι , φησίν |
, Ἀμίλκαν Καρχηδόνιοι : ἐπιλείψει με ἡ ἡμέρα τὸ πλῆθος καταλέγοντα . ὅταν οὖν αὐτοὶ αὑτοῖς διαφωνῶσιν περὶ τῶν κατ | ||
χάριν τοῦ ἐγκωμιαζομένου : δύνασθαι μὲν αὐτὸν ἐκτείνειν τὸ ἐγκώμιον καταλέγοντα τὰς νίκας , ἐπεὶ δὲ ἀνάξιοι ἦσαν , σιωπῆσαι |
οὖν πρὸ τῆς τυραννίδος τὰ περὶ αὐτῆς μοι διηγησάμενος κακὰ συνεβούλευες , πάντως ἂν ἐπείσθην μὴ τυραννῆσαι , τύραννος δ | ||
ἐντεῦθεν ταμιεύεσθαι πρὸς τὸ γῆρας . Ὀψὲ ἔμαθον ὅτι μοι συνεβούλευες καλῶς , παιδεύων με ἀποδιδράσκειν τὰς ἑταίρας : λαβεῖν |
' αὑτὴν ἔπραξε τῶν ἰδίᾳ τισὶ πραχθέντων ὑπεραίρει οὐχ ὅσον ἀγνοῆσαι , ἅ τ ' ἐν ταὐτῷ γενομένων ὁμοῦ πάντες | ||
μήτε τῶν παρ ' ἡμῶν προστεθέντων ἢ διορθώσεως ἐπιμελοῦς ἀξιωθέντων ἀγνοῆσαι . Περὶ δὲ τῆς διαφωνίας τῶν σταδίων εἴρηται μέν |
πρόσαγε τὸ στόμα . ἀλλ ' , ὦ μέλ ' ὀρρωδῶ τὸν ἐραστήν σου . τίνα ; τὸν τῶν γραφέων | ||
, οἴσω * * * . . . , : ὀρρωδῶ : τὸ φοβοῦμαι . ῥῶ ἐστι ῥῆμα , ἀφ |
τοῦ αὐτοῦ σοφιστοῦ συγκείμενος . Λέγει γὰρ ὡς οὐδέν ἐστιν ἀδικώτερον φήμης , ἀγοραῖα τεκμήρια καὶ παντελῶς ἀκόλουθα τῷ αὑτοῦ | ||
πάντα κελεύουσιν ὑπηρετεῖν προσδεδωκότες , οὗ τί γένοιτ ' ἂν ἀδικώτερον ; διότι σε νοσήσαντα χαλεπῶς οὕτως ἀνέστησα , διὰ |
ἀνόητος λέγεται καὶ ἔστιν ὄντως , τῷ δὲ ἄφρονι πάντας ὑπερβέβληκεν ὁ κόλαξ . μόνος γὰρ τῶν ἀφανιζόντων τὴν ἀλήθειαν | ||
ἔθετο πρός με . Ἐπίσχες . τουτὶ πολὺ πάνθ ' ὑπερβέβληκεν τἄλλα . πρῶτον μὲν γὰρ παρὰ τὰς συνθήκας φησίν |
μετέωροι “ . τῷ φροντιστῇ ] ἐμοὶ τῷ περὶ ὑμῶν φιλοσοφοῦντι . ⸎ . . μήπω μήπω γε ] ἀρθήτωσαν | ||
τὸ σαφὲς ἀπεριέργως , καὶ ὡσὰν ἀνδρὶ διὰ τῶν μαθημάτων φιλοσοφοῦντι ἐξηγήσασθαι πρέπον ἦν . τὰ [ ποιήματα ] δὲ |
. Καὶ περὶ μὲν ὠφελείας καὶ μεγέθους τοῦ πράγματος ἱκανῶς ἀποδεδεῖχθαι νομίζω , διότι δὲ πολλῷ ῥᾴστη τῶν ἄλλων ἀγαθῶν | ||
ἀνθρώπων ἐπιμελοῦνται , ἔγωγε οὐ παντάπασιν φαύλως ἂν φαίην ἡμῖν ἀποδεδεῖχθαι : τὸ δὲ παραιτητοὺς αὖ θεοὺς εἶναι τοῖσιν ἀδικοῦσι |
ἕκαστον ζῷόν τε καὶ εἶδος . ταῦτα δή , ὦ Θεαίτητε , ἆρ ' ἡδέα δοκεῖ σοι εἶναι , καὶ | ||
ῥάβδοις καὶ καλάμοις ἀνασπώμενον : οὗ τί φήσομεν , ὦ Θεαίτητε , δεῖν τοὔνομα λέγεσθαι ; Δοκῶ μέν , ὅπερ |
οὔτε πρὸς ὀργὴν δεξομένης εἰ δι ' ὄκνου τὸ ἔργον λάβοιτε οὔτε μικρὰν χάριν εἰσομένης ὑμῖν εἰ τιμιωτέραν ἡγήσαισθε τῆς | ||
τι χρήσιμον ἐσκεμμένος ἥκει τις , τοῦτ ' ἂν ἀκούσαντες λάβοιτε , ἀλλὰ καὶ τῆς ὑμετέρας τύχης ὑπολαμβάνω πολλὰ τῶν |
τηλικαύτην ἡμῖν ὠφέλειαν καὶ διάγνωσιν , διὰ τοῦτο δέον ὁλοσχερῶς σπουδάσαι πρὸς κατανόησιν τῶν ὑπὸ τῆς θεωρίας τοῦ οὔρου διδασκομένων | ||
αὐτοὺς καὶ διὰ τἄλλ ' ἃ πέπρακται τῇ πόλει , σπουδάσαι δεῖξαι πᾶσιν ἀνθρώποις ὅτι καὶ πρότερον καὶ νῦν καὶ |
: καὶ γὰρ εἰς σῶμα βλάπτεσθαι καὶ εἰς ψυχήν . διέβαλλε δὲ καὶ τὸν Σωκράτην , λέγων ὡς εἰ μὲν | ||
ἐφύλαττε καὶ περὶ τὴν ἕω καλέσασα τὸν εἰς τοῦτο ἐπιτεταγμένον διέβαλλε πάλιν τὰς κλεῖς , ὅπως ἀνοίξειε . ταύταις οὖν |
τοῦ μικροψύχου καὶ παντελῶς ἀπορήσαι τις ἄν : λέγει γὰρ μικρόψυχον εἶναι , ἐάν τε μεγάλων ἐάν τε μικρῶν ἄξιος | ||
παντελῶς μικρόψυχος , καίτοι ὁ Ἀριστοτέλης λέγει μάλιστα ἂν δοκεῖν μικρόψυχον τὸν μεγάλων ἄξιον μικρῶν δὲ ἑαυτὸν ἀξιοῦντα , ἴσως |
τῶν λαμβανόντων νομίσματα ὑπὲρ τοῦ μὴ κατηγορῆσαι τινά , ἀλλὰ σιωπῆσαι . Βοῦς ἕβδομος : πέμματα , κέρατα ἔχων κατὰ | ||
μὴ τό τε ἀληθὲς αὐτὸ θαρρῆσαί με προετρέψατο καὶ τὸ σιωπῆσαι πάλιν ἀσεβὲς ἐνόμισα : καταλαμβάνων γὰρ ἰατρὸς τὸ δοκοῦν |
μέντοι ὥστε ταῦτα γίγνεσθαι ἐμηχανήσατο , καὶ τοῦτο καλὸν μὴ παραλιπεῖν . ἐκεῖνος τοίνυν σαφῶς παρεσκεύασε τοῖς μὲν ἀγαθοῖς εὐδαιμονίαν | ||
πιστοῦν τὰς τοιαύ - τας προσθήκας οὔτε ἀπαιτοῦντος τοῦ λόγου παραλιπεῖν καλῶς ἂν ἔχοι . δεδειγμένης δή μοι τῆς αἱρέσεως |
συμβουλίη ἡ ἐς ἡμέας τείνουσα . Τοῦ μὲν γὰρ πεπειρημένος συμβουλεύεις , τοῦ δὲ ἄπειρος ἐών : τὸ μὲν γὰρ | ||
ἧττον δὲ ἀντιθέσεως . ἀλλὰ λέξει τις : μισθοφορεῖν ἡμῖν συμβουλεύεις ; τοῦτο δ ' ἦν Ἀθηναίοις εὐδοξοῦσιν ἐπαχθές τε |
μὴν ὑπὲρ καλοῦ χρώμενοι τῇ ῥητορικῇ , καλὸν ἄν τι πράττοιμεν ὑπ ' αὐτῆς . οὐκοῦν καλὸν ἡ ῥητορικὴ μετὰ | ||
συνεργὸν ἡμῖν εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , |
δέ τι περὶ τὴν ἀταξίαν τῷ σώματι : πῶς τοίνυν προφέρεις τὴν ἄγνοιαν , οὐδενὸς τῶν τοιούτων τὸν πένητα εἰδὼς | ||
φόνος λυσιτελῇ , τοὔνομά γε εὐδιάβλητον ἔχει . ὅθεν γυμνὸν προφέρεις τὸν φόνον ἀφελὼν ἐκ τοῦ γενομένου τὴν τοῦ πεποιηκότος |
οὐ ς ' , ἀλλ ' ἐμαυτὴν τοὐπὶ τῶιδ ' ἐρήσομαι : τί δὴ φρονοῦσά γ ' ἐκ δόμων ἅμ | ||
γῆς ὡραῖα ἀποδεικνύων ὅτι πλεῖστα ὥσπερ σὺ σαυτῷ , οὐκέτι ἐρήσομαι περὶ τούτου εἰ ἔτι τινὸς ὁ τοιοῦτος προσδεῖται : |
μὲν καὶ δι ' αὑτά , κἂν μηδὲν ἐξ αὐτῶν ἀποβαίνῃ , αἱρούμεθα δὲ καὶ διὰ τὴν εὐδαιμονίαν ὡς τέλος | ||
ὑποθῶμαι ; ἀλλὰ ποίησόν μου τὴν διάνοιαν ὅ τι ἂν ἀποβαίνῃ πρὸς τοῦτο ἁρμόσασθαι . ἐπεὶ ἐκεῖνό γε ὅμοιόν ἐστιν |
τῶν πολεμίων ἀδεῶς καρποῦνται . δικαιότητος μέγα τὸ ἀξίωμα : δικαιότητος τοίνυν τόδε τὸ ἔργον πλεῖστον μετέχει . δίκαιον μὲν | ||
, διελέγετο μὲν γὰρ περὶ ἀνδρείας , διελέγετο δὲ περὶ δικαιότητος , ἡρώων τε πέρι καὶ θεῶν καὶ ὅπη ἀπεσχημάτισται |
δὲ τῇ παιδὶ πάντα ἐδωρήσατο ὁπόσα ᾤετο καὶ τῷ Κυαξάρῃ χαριεῖσθαι . ταῦτα δὲ ποιήσας εἰς Πέρσας ἐπορεύετο . Ἐπεὶ | ||
θαυμάσαι τὸ μὴ πολλὰ τέκνα φάναι δώσειν , ἓν δὲ χαριεῖσθαι μόνον . διὰ τί δέ ; ὅτι τὸ καλὸν |
δὲ μετὰ τὴν κατάλυσιν τῶν Περσῶν ἐπιστολὴν καταπέμψαι φιλάνθρωπον , ὑπισχνούμενον πόλιν τε ποιῆσαι μεγάλην καὶ ἱερὸν ἐπισημότατον καὶ ἀγῶνα | ||
καὶ πονηρὸν ἀποπνεῖ . τί καὶ Ἀντιφῶντα τὸν Μενεκράτους μνᾶν ὑπισχνούμενον οὐδὲ τοῦτον ἐδέξω ; οὐ καλὸς ἦν καὶ ἀστικὸς |
. Τὸ ψεῦδος ἰσχὺν τῆς ἀληθείας ἔχει ἐνίοτε μείζω καὶ πιθανωτέραν ὄχλου . Τοὺς τὸν ἴδιον δαπανῶντας ἀλογίστως βίον τὸ | ||
ταῖς ἱεραῖς γραφαῖς ἐντυγχανόντων ἐπιζητήσειν : ἐὰν μὲν οὖν ἐπισκεψάμενοι πιθανωτέραν αἰτίαν εὕρωσιν , ἑαυτούς τε καὶ ἡμᾶς ὠφελήσουσιν : |
ὢν οὐκ ἠπίστατο . δεικνύντος δέ μου ὅτι τὰ ἀδικήματα θαυμάζοι , κάλει φησίν , ὅ τι ταῦτα ἐθέλεις : | ||
τὰ ὄντα καὶ ἐπὶ ταῦτα τρέπων ἑαυτοῦ τὴν ὄρεξιν οὐ θαυμάζοι ἂν τὰς ἡδονάς . Δεῖ δὲ καὶ ἐλευθέριον εἶναι |
[ ] καὶ Πέρινθον αὐτοῦ στρατεία τὰς / πόλεις ἐφιλοτιμεῖτο παραστήσασθαι δυοῖν ἕνεκα , τοῦ τε ἀφελέσθαι τὴν σιτοπομπίαν τῶν | ||
ἑτέρων ἔχειν . ὥσπερ γὰρ πόλιν οἶμαι στασιάζουσαν ῥᾷόν ἐστι παραστήσασθαι , οὕτω καὶ νῆσον , ἥτις ἐξ ἀρχῆς διῄρηται |
παιδὸς ἐγένετο . καὶ οὐ μετὰ πολὺν χρόνον ἢ τόδε ἀπειργάσθαι πρὸς τῆς αὐτὸς αὑτοῦ γενεᾶς τρωθεὶς ἀκάνθῃ θαλασσίας τρυγόνος | ||
Ἐχινάδας νήσους ὑπὸ τοῦ Ἀχελῴου μὴ σφᾶς ἤπειρον ἄχρι ἡμῶν ἀπειργάσθαι γέγονε δὴ αἰτία τὸ Αἰτωλῶν ἔθνος , γεγόνασι δὲ |
δὲ μή , δίκαιον ὑμᾶς καταψηφίσασθαι . ἡμεῖς γὰρ ὑμῖν παρεσχόμεθα τὸν νόμον , ὃς ἀπαγορεύει μηδένα τῶν ἐν τῇ | ||
εὔνοια , προθυμία , πίστις , ἀνδρεία , τὰ τοιαῦτα παρεσχόμεθα , ὥσθ ' ὑπερβολὴν ἑτέρῳ μὴ λιπεῖν , ἐν |
ἐν τῇ Ἀργολίδι ἔθηκεν ὅρον τοῦτον , οὐκ ἂν ἔγωγε εἰδείην , ἐπεὶ μηδὲ ἑτέρωθι ἀναστάτου γενομένης χώρας τὸ σαφὲς | ||
Εὐφίλητος . Οἱ δ ' αἰσθόμενοι δεινὰ ἐποίουν , ὅτι εἰδείην μὲν τὸ πρᾶγμα , πεποιηκὼς δὲ οὐκ εἴην . |
ἄση . Ὀργὴ μὲν οὖν ἐστιν ἐπιθυμία τιμωρήσασθαι τὸν δοκοῦντα ἠδικηκέναι παρὰ τὸ προσῆκον : θυμὸς δὲ ὀργὴ ἐναρχομένη : | ||
' ἐγώ , κἄν μου διαφθείρας δοκῇ λόγους ὑποστὰς αὐτὸς ἠδικηκέναι : ἀλλ ' ἐξ ἐμοῦ γὰρ τἀμὰ νῦν μάθοις |
. ἴσατις ἥμερος τοὺς οἰδηματώδεις ὄγκους διαφορεῖ τε καὶ προσστέλλει θαυ - μαστῶς . γῆ λιπαρὰ πᾶσα , καὶ μάλιστα | ||
ἡμεῖς ξυλλαβόντες τὰ πτερά . Πολλὰ δὴ καὶ καινὰ καὶ θαυ - μάστ ' ἐπεπτόμεσθα καὶ δεινὰ πράγματ ' εἴδομεν |
' , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , ὅπως μὴ πάντων ἔργον σχετλιώτατον ἐργάσησθε . εἰ γὰρ ἀποψηφιεῖσθε Ἀγοράτου τουτουί , οὐ | ||
τι μὴ λυπήσεις τοὺς ἄλλους ποιῶν . καὶ τὸ δὴ σχετλιώτατον καὶ μέγιστον ἔμοιγε δοκοῦν ὕβρεως εἶναι σημεῖον : τοσούτων |
. , . , . Ἀμφιβάλλειν δὲ οὐ μόνον τὸ ἐνδοιάζειν καὶ ἀμφὶς βάλλειν ἤγουν ἀμφοτέρωσε ῥίπτειν τὸν νοῦν , | ||
ἢ τὸ οὔ , ἀλλ ' ἐπιλέγειν τὸ δοκεῖν καὶ ἐνδοιάζειν : ὅταν δὲ πρόδηλος εἴη ψευδὴς καὶ μονομερὴς ἡ |
ὡς οὐχ ἱκανῶς ταῦτα θαυμάζων μᾶλλον τὴν αὑτοῦ γνώμην ποιεῖ φανερωτέραν εὖ λέγων : τοῦτό τί μοι κάλλιστον ἐνὶ φρεσὶν | ||
. . καὶ γὰρ ἡ πενία τοῦ Λυσάνδρου τελευτήσαντος ἐκκαλυφθεῖσα φανερωτέραν ἐποίησε τὴν ἀρετήν . χρόνωι δὲ ὕστερον Ἔφορός φησιν |
μᾶλλον , ἢ λόγου τυχόντι καὶ μὴ πείσαντι ὑμᾶς : δόξαιμι γὰρ ἂν σὺν δίκῃ πάσχειν , ὅ τι ἄν | ||
οὐδὲ τοσαυτάκις ἀγωνιζόμενος [ καὶ ] νικήσας δικαίως ἂν πάλιν δόξαιμι δι ' ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν . Ἀλλὰ γὰρ ἴσως μετὰ |
ἐντεῦθεν ἐκείνῳ τινὰ νείμῃ συγγνώμην τοῦ δικαίως αὑτὸν ἀνελεῖν ἐρωμένης ἀποτυχόντα τοιαύτης : ἐπεὶ δὲ καὶ τὸν ἄρχοντα τῶν ἐχθρῶν | ||
τοῦ γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἔργοις ἐπιχειροῦντος μεγάλοις ὁ μετὰ τὸν ἀποτυχόντα τοῖς αὐτοῖς ἐγχειρῶν θαυμαστότερος ἐκείνου τὴν προθυμίαν , κἂν |
τότε ἐν Ἀδριανουπόλει τε καὶ συμπράττοντος . δεξάμενος δὲ ὁ Κριτόβουλος τὰ παρὰ τοῦ βασιλέως γράμματα ἐπανῆλθεν ἐς Ἴμβρον ὡς | ||
σύνθηρον τῶν ἀγαθῶν φίλων . Τί οὖν , ἔφη ὁ Κριτόβουλος , ἐμοὶ τοῦτο λέγεις , ὥσπερ οὐκ ἐπὶ σοὶ |
καὶ σφόδρα δεῖ τῶν λοιπῶν ὑμᾶς , ὦ Ἀθηναῖοι , φροντίσαι , ἵνα ταῦτα ἐπανορθωσάμενοι τὴν ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις ἀδοξίαν | ||
τοὺς Πέρσας καταπολεμηθέντας , μονωθήσεσθαι τοὺς Ἕλληνας καὶ μηκέτι δυνήσεσθαι φροντίσαι τῆς ἑαυτῶν ἐλευθερίας . προεκαλέσατο δὲ πρὸς τὴν ἀπόστασιν |
γὰρ ὄντων οἷς ἄν τις διαιτήσαι τὸ παρὸν τουτὶ τὸ σκέμμα , ἑνὸς μὲν τείνοντος ἐπὶ τὸ ἀληθὲς αὐτό , | ||
. σκῶμμα τὸ ἐπὶ διασυρμῷ τοῦ πέλας λεγόμενον , οἷον σκέμμα : γέλοιον δὲ οἷον τὸ ἐπὶ διαχύσει τῶν ἀκροατῶν |
τοῦτο εἰκότως , εἴ γε καὶ θερμότης ἐστὶ τὴν χρείαν κατεπείγουσα . καὶ ἡ δύναμις οὐ καταβέβληται διὰ τὸ τοῦ | ||
δύναμις ἐρρωμένη σοι φανῇ καὶ ἡ ὀδύνη μεγάλη πάνυ καὶ κατεπείγουσα , τηνικαῦτα χρὴ μόνον ἐπιδιδόναι καὶ τοῦτο προσάπαξ : |
ἀλιτηρίους οὐ μόνον τοὺς τὰ ἱερὰ συλῶντας ἢ λέγοντάς τι βλάσφημον περὶ τῶν θεῶν , ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον τούς τε | ||
Διόνυσε , κακῶς κακὸν διόλλυ τὸν τύραννον , διάσπα τὸν βλάσφημον , εἰς ταῦρον ἄμειβε τὸν ἀπάνθρωπον , ἡμᾶς θηρία |
τοῖς Πυθαγορείοις τὸ ὀπτικὸν λέγεται αἰσθητήριον ; ὡς φωτός , φήσω , δεκτικὸν διά τε τοὺς λεπτοὺς καὶ διαυγεστάτους καὶ | ||
; θέλεις οὖν ἄγγελος σύ μοι μολεῖν ; τί δῆτα φήσω χρόνιος οὖς ' ἐκ δωμάτων ; πολλὰς ἂν εὕροις |
ἐς ὕβριν ἐκλύειν δεῖν μόνον , τὰ ἄλλα δὲ πάντα κυροῦν , ὅσα τῷ Καίσαρι πέπρακται . Ὁ δὲ ὡμολόγει | ||
κύριον τῶν ἀρχαιρεσίων καὶ τῶν περὶ αὐτῶν νόμων ἀκυροῦν ἢ κυροῦν , ὃν ἐθέλοιεν . τέλος δὲ τῶν δημάρχων τις |
τάξεως . τὸ γὰρ αὐτὸ πρῶτον μὲν τεθὲν ἢ μέσον ἄχαρι γίνεται , ἐπὶ δὲ τοῦ τέλους χάριεν , οἷον | ||
μὲν γὰρ ὑπαντιάσαντες καὶ τὰ πιστὰ κομισάμενοι , ὡς οὐδὲν ἄχαρι πείσονται , σφᾶς τε αὐτοὺς ἐθελονταὶ καὶ τὰ οἰκεῖα |
, τοῦτο μέλαν καὶ νεκρῶδες εὑρίσκεται . τὴν δὲ μήτραν πεπονθυῖαν σημειούμεθα ἐκ τῆς ἁφῆς , μετάγοντες τὰ ἐπὶ τῶν | ||
πελάγει τεθάφθω : ἐλεοῦμεν γὰρ αὐτὴν οἴκτιστα ὑπὸ τῆς μητρυιᾶς πεπονθυῖαν . Τοῦτο μέν , ὦ Ἀμφιτρίτη , οὐ θέμις |
ἐλπίδος Λακεδαιμονίοις ἡγοῦμαι δεῖν μέλειν . τὸ γὰρ πονηροτάτους ἀνθρώπων ἀποφανθῆναι καὶ πάντας ἐπ ' αὐτοὺς συστῆναιὃ γένοιτ ' ἂν | ||
πολεμούντων : ὑφ ' ὧν διὰ τὸ τοῦ Πατάρμιδος μῖσος ἀποφανθῆναι βασιλέα . . : φοίνικα δὲ τὸν καρπὸν καὶ |
ἤκουον , ποθοῦντες δὲ τὴν οὐχ ἑκοῦσαν οἰχομένην μοῖραν . ἐμίσει μὲν οὖν καὶ ἐπεβούλευε , τοῦ μίσους δὲ οἶδα | ||
. Φῶκον δὲ τὸν Φωκίωνος υἱὸν οὐκ ἦν ὃς οὐκ ἐμίσει Ἀθηναίων , καὶ ὁπότε ἀπαντήσει τις αὐτῷ , ἔλεγεν |
τῶν Ὑστέρων ἀναλυτικῶν οὕτω σαφηνίσαι προελόμενοι σοὶ πρώτῳ τὸν τύπον κοινούμεθα τῆς συγγραφῆς , παιδείας τε ἕνεκεν ἀκριβοῦς καὶ φιλίας | ||
' ἃ βουλοίμεθ ' ἂν ἡμῖν γενέσθαι ταῦτα πρὸς ὑμᾶς κοινούμεθα . ὥστε ἃ τῇ ἡμετέρᾳ αὐτῶν πόλει παρὰ τῶν |
, καὶ ἀπὸ τούτου ἐπὶ τοῦ ὀνομάζειν καὶ ἐπὶ τοῦ φράζειν . . πρὸ τοῦ τυφθῆναί σε . Θ . | ||
οἴομαι οὖν βέλτιστον εἶναι ἡμῖν εἰπεῖν τὸν μέλλοντα ἐξιέναι , φράζειν δὲ καὶ ὅποι , ἵνα καὶ τὸ πλῆθος εἰδῶμεν |
πείσειν νομίζων ἐξαμαρτεῖν παρθένον ἐλευθέραν , ἢ καιρὸν ἐπιτηρῶν τινα κατεργάσασθαι πρᾶγμα θανάτων ἄξιον πολλῶν . Ἄπολλον . οὐ δίκαιόν | ||
εἰπεῖν ὅρον ῥητορικῆς ἠναγκάζετο καὶ τὴν τῆς ῥητορικῆς πᾶσαν κατασκευὴν κατεργάσασθαι : ἄλλως τε καὶ αὐτὸ τοῦτο τῷ Μινουκιανῷ ἐγκαλῶν |
, καταρχάς . ποιηταῖς ] τοῖς ἄλλοις . ψόφου ] ματαίου . κτύπου . , κρότου . πλέων ] πλήρη | ||
λαβεῖν τὰ μύρα ἀπὸ τοῦ μετὰ πολλοῦ μόρου καὶ πόνου ματαίου γίνεσθαι . Λακεδαιμόνιοί τε ἐξελαύνουσι τῆς Σπάρτης τοὺς τὰ |
, ταῖς δ ' ἑαυτῶν γνώμαις τὰ πολλὰ διοικούντων , δυσχεράναντες ὅλον τὸ πρᾶγμα οἱ πολλοὶ κατέλυσαν μὲν τὰ βασιλικὰ | ||
κάλλιστόν τε καὶ ἄριστον προοίμιον ἂν εἴη . μηδὲν οὖν δυσχεράναντες μηδὲ ἐπειχθέντες , ἥντινά ποτε ἔχομεν δύναμιν εἰς πειθὼ |
τῆς ψυχῆς τὴν νόσον , ᾗ δὴ καὶ ἐρρωμένῃ καὶ νοσούσῃ τὸ σῶμα συναίσθεται . λύπας μὲν οὖν καὶ ὀργὰς | ||
ἢ αἰσχρὰ μὲν τὰ λεχθέντα τῷ προστυχόντι , σοὶ μέντοι νοσούσῃ τὸν ἔρωτα βελτίονα : τὸ αἰσχρὸν ἔργον : ἀλαζονευομένη |
ὑμᾶς . Εἰ δὲ μή , τό γε δεύτερον ἂν δεηθείην , ἀνέχεσθαι πολὺ μᾶλλον τῶν λοιδορουμένων ἡμᾶς , ἢ | ||
ὄντως : Ἀληθῶς . . βεβαίους : Ἀληθεῖς . . δεηθείην : Εἰς χρείαν ἔλθοιμι . . χρείαν σχοίην τινός |
. , διή - κουσε δὲ Περικλῆς καὶ Ζήνωνος τοῦ Ἐλεάτου πραγματευομένου περὶ φύσιν ὡς Παρμενίδης , ἐλεγκτικὴν δέ τινα | ||
ὡς προείρηται , τὸ ἠθικόν : ἀπὸ δὲ Ζήνωνος τοῦ Ἐλεάτου , τὸ διαλεκτικόν . τοῦ δὲ ἠθικοῦ γεγόνασιν αἱρέσεις |
. Ὀρθῶς γὰρ οἴει , ὦ Σώκρατες , καὶ δικαίως ὑπολαμβάνεις . Ἴθι νυν καὶ σὺ τὴν ἀπόκρισιν ἣν ἠρόμην | ||
Ἀλλ ' ἄρα , ὦ Ἱππόκρατες , μὴ οὐ τοιαύτην ὑπολαμβάνεις σου τὴν παρὰ Πρωταγόρου μάθησιν ἔσεσθαι , ἀλλ ' |
δ ' ἐγώ , οὔπω τὴν μεγίστην ἀνάγκην εἰρήκαμεν . Ποίαν ; ἔφη . Ἣν ἔργῳ προστιθέασι λόγῳ μὴ πείθοντες | ||
' , εἶπον , λέγω τινὰ εἶναι τὴν ἀνδρείαν . Ποίαν δὴ σωτηρίαν ; Τὴν τῆς δόξης τῆς ὑπὸ νόμου |
τις βεβαίως ἔχηται τοῦ προκειμένου σκοποῦ . ἐπὶ τούτοις δεῖ πεπορίσθαι τὸ ἀπαραλόγιστον , ἵνα μὴ ὑπό τινος σοφιστοῦ παρενεχθέντες | ||
ἄλλων σπλάγχνων οὐδενός . ἄριστον οὖν ἑκάστου τῶν μορίων ἴδια πεπορίσθαι τῆς κράσεως καὶ τῆς κατασκευῆς γνωρίσματα . Κατανοῆσαι δεῖ |
ἔτι δὲ καὶ αὐτὸς τῆς χάριτος ἐπιὼν τὴν ποίησιν σφόδρα ἄγασθαι τὸν ἄνδρα . ἀτεχνῶς γὰρ οὐκ ἄνευ θείας τύχης | ||
εἶναι καὶ ἀνόμοιον . οὐκ ἄρα πολλὰ τὰ ὄντα . ἄγασθαι . θαυμάζεσθαι . ἔθραξε . ἐτάραξεν , ἠνώχλησεν , |
τις ἔχοι με πεῖσαι , τί δεῖ ταῦτα κατηγορεῖν ὧν ἀποκρῖναι τοὺς ἑτέρους οὐκ ἔστιν ; ἁπάντων γὰρ τῶν ὡς | ||
, ὧν [ ἃ ] ἕκαστοι παρὰ σφίσι λέγουσιν , ἀποκρῖναι τὰ ἀξιολογώτατα . ὡς οὖν εὖ βεβουλευμένος οὐκ ἔστιν |
. Ἀναξαγόραν τὸν Κλαζομένιόν φασι μήτε γελῶντά ποτε ὀφθῆναι μήτε μειδιῶντα τὴν ἀρχήν . λέγουσι δὲ καὶ Ἀριστόξενον τῷ γέλωτι | ||
% δεῖ δ ' ἱλαρὰ τῶν θεῶν ποιεῖν ξόανα καὶ μειδιῶντα ἵν ' ἀντιμειδιάσωμεν μᾶλλον αὐτοῖς ἢ φοβηθῶμεν . τί |
Εἰ μὲν δή τι καὶ παρ ' ἡμῶν τοιόνδε προσδοκῶντες συνεληλύθατε , ὥρα ὑμῖν ἀπιέναι μηδ ' ἐνοχλεῖσθαι μάτην : | ||
ποιοῦντες , ἀλλ ' ὡς οἷόν τε ταραχωδέστατα διάκεισθε . συνεληλύθατε γὰρ ὡς δέον ὑμᾶς ἐξ ἁπάντων τῶν ῥηθέντων ἐκλέξασθαι |
ἢ ἀποθανεῖται . Εἰ οὖν ὑμῖν δοκῶ ἱκανῶς περὶ τούτων ἀπολελογῆσθαι , δηλώσατέ μοι , ἵνα προθυμότερον περὶ τῶν ἄλλων | ||
? ὧν ἄρχουσι χρώμενοι ? . ἢ οὐχ ἱκανῶς ? ἀπολελογῆσθαι ? ? ? ? , ἀλλ ' ἔτι ? |
εὐτέχνως : φρονήσεως γὰρ ταῦτα δεῖται . πειρασόμεθα ] ἤτοι σωφρονίσαι τοὺς ἐν πόλει λυμεῶνας . πήματος ] τῆς βλάβης | ||
καιρὸν εἶναι , καὶ μίσους καὶ φόβου , καὶ δεῖν σωφρονίσαι τὴν αὐθάδειαν αὐτῶν καὶ τὰ πράγματα εἰς τὸ ἀρχαῖον |
οὐδ ' ἀσθενέστερον . τὴν αὐτὴν δὲ ταύτην οἶμαι εἰκόνα δέξαιτ ' ἂν ψυχὴ πρὸς σῶμα , καί τις λέγων | ||
- πίασιν καὶ ἁπάντων ἀγώνων πολεμικῶν τε καὶ εἰρηνικῶν νικᾶν δέξαιτ ' ἂν δόξῃ ὑπηρεσίας τῶν οἴκοι νόμων , ὡς |
φίλων . ὃ δ ' οὖν ἐρωτᾶτε : Ὅπερ δὴ ἐρωτᾶτέ με , ἤγουν δι ' ἣν αἰτίαν κολάζει με | ||
, λέξω . ἌΛΛΩΣ : κατ ' ἐρώτησιν ἑρμηνευτέον : ἐρωτᾶτέ με καθ ' ἣν αἰτίαν , δι ' ὃν |
ὧν κατηγορουμένων τἀληθὲς εὑρεῖν ἐθελήσει : κἂν μὲν ἐξείπηι , προστάσσεται ἀποκαρτερῆσαι , ἂν δὲ μηδὲν ἐλεγχθῆι , ἀφίεται . | ||
καὶ ἐπὶ τὰ προστακτικά . πάλιν γὰρ τὰ οὐ γενόμενα προστάσσεται , καὶ ἀληθὲς ὅτι τὰ παρῳχημένα γέγονεν . καὶ |
ὅτι δεῖ ἅπαξ βοηθήσαντας τοῖς Ὀλυνθίοις ἐμμένειν τούτῳ καὶ μὴ καθυφεῖναι τὰ δεδογμένα . τριμερὴς ὁ λόγος . τὸ μὲν | ||
ἄνδρες δικασταί , τῶν χρωμένων αὐτῷ , παραινοῦντες ἀπαλλαγῆναι καὶ καθυφεῖναι τὸν ἀγῶνα τουτονί , ἐπειδή με μὴ πείθοιεν , |
Ἐπίρρημά ἐϲτι μέροϲ λόγου ἄκλιτον , κατὰ ῥήματοϲ λεγόμενον ἢ ἐπιλεγόμενον ῥήματι . Τῶν δὲ ἐπιρρημάτων τὰ μέν ἐϲτιν ἁπλᾶ | ||
πολὺ τοῦ γάλακτος : εἶτα δὲ ἀφελόντα ἄλλαις παραδιδόναι κυσὶν ἐπιλεγόμενον γενναίας : τὸ γὰρ τῶν ἀγεννῶν γάλα οὐ ξύμφυλον |
τὸ πλῆθος τῶν γραμμάτων : νῦν δέ , τῶν γὰρ ἐπαινούντων εἶ καὶ αὐτὸς τὸν Ἀχιλλέα , πιστεύω δόξειν εἶναι | ||
ῥᾳδίως κρατήσειν ἐπείσθη ὑπὸ καταράτων ἀνθρώπων οὓς εἶχε περὶ αὑτὸν ἐπαινούντων καὶ βοώντων ὁπότε καὶ τὸ σμικρότατον ἐκεῖνος ἀνακρούσαιτο . |
] δύναμις [ ] καὶ [ τὸ ] δέον πᾶν ἐθεωρήθη [ ] , ἐφ ' ὅσον [ ] [ | ||
τοῦ μέλους ὁ κοιλότατος φθόγγος τοῦ τῇ φύσει κοιλοτάτου μείζων ἐθεωρήθη . εἰ δ ' ὁ βαρύτατος τῆς ᾠδῆς φθόγγος |
δ ' ἔτι καὶ τοιοῦτον εἴδωλον , ὅπερ οὐκ ἄξιον ἡσυχασθῆναι . τὰ ἀνθρώπων πράγματα κλίμακι πέφυκεν ἐξομοιοῦσθαι διὰ τὴν | ||
καὶ τὸ περὶ τὴν τελευτὴν τῆς γυναικὸς οὐκ ἄξιον ἔργον ἡσυχασθῆναι . τοιαύτην γὰρ ἀποβαλὼν κοινωνὸν τοῦ σύμπαντος βίου , |
γὰρ ἐδεδίει τὸν Ἐπίκουρον , ὡς προεῖπον , ὥς τινα ἀντίτεχνον καὶ ἀντισοφιστὴν τῆς μαγγανείας αὐτοῦ . Ἕνα γοῦν τινα | ||
μοι αὖθίς ποτε τὸν δ ' οὖν Ζήνωνα ὁ Ἀρκεσίλαος ἀντίτεχνον καὶ ἀξιόνικον ὑπάρχοντα θεωρῶν τοὺς παρ ' ἐκείνου ἀποφερομένους |
] ἐν τούτῳ , ἤγουν διὰ τοῦτο πημοναῖσι ] τιμωρίαις κάμπτομαι ] ταλαιπωρῶ , καταβάλλομαι , δαμάζομαι πάσχειν ] αὐτάς | ||
τὴν βασιλείαν οἵαις ] ἐν πημοναῖσι ] βλάβαις , τιμωρίαις κάμπτομαι ] δαμάζομαι Προμηθεῦ ] ὦ τὰ λῷστα ] τὰ |
πλοῖον ; οὐδὲν οἶσθας , ἄθλιε . } τὴν ναῦν σεσῶσθαί μοι λέγεις ; ἔγωγε μήν . } τὴν ναῦν | ||
. [ καὶ μετ ' ὀλίγα : ] τὴν ναῦν σεσῶσθαί μοι λέγεις ; ἔγωγε μὴν κείνην ναῦν Καλλικλῆς ἐποίησε |
ὁπότερ ' ἂν ἡγῇ φίλον εἰρῆσθαί σοι , τοῦτο ἡμῖν διόρισον . Ἀλλ ' ἡμᾶς τε ἥμερον , ὦ ξένε | ||
Ἆρα οἷα ἔστιν ἢ οἷα φαίνεται ; τοῦτο γὰρ ἔτι διόρισον . Πῶς λέγεις ; ἔφη . Ὧδε : κλίνη |
μάλα ξυνεχέεϲ , ἀλλὰ ῥεμβώδεεϲ . ἀπὸ δὲ κοιλίηϲ ἂν ἀνάγοιτο μέλαν καὶ πηγνύμενον , κἢν ἀπὸ ἀρτηρίηϲ ᾖ : | ||
διαβρωτική ἐστι καὶ δριμεῖα ἡ ὕλη : εἰ δὲ μὴ ἀνάγοιτο , καὶ ὡς σημεῖον καὶ ὡς αἴτιον κακὸν , |
ὥσπερ ἐστίν , ἀλλότρια ὑπολαμβάνων . Ἀπέρχονται : ἡμεῖς δὲ προσίωμεν αὐτῷ . Τίνες ἐστέ , ὦ κατάρατοι ; ἢ | ||
ἥκομεν εἰς Μακεδονίαν , συνετάξαμεν πρὸς ἡμᾶς αὐτούς , ὅταν προσίωμεν Φιλίππῳ , τὸν πρεσβύτατον πρῶτον λέγειν καὶ τοὺς λοιποὺς |
τοῖς Ἀθηναίοις συμφορὰν χαριέστερον : εἰ γὰρ αἴτιος τοῦ κακῶς διατεθῆναι τὰς πόλεις ὁ πόλεμος καὶ φύσει πονηρὸς ἐπὶ τὴν | ||
τοῖς δεσπόταις βασιλεῦσι μεγιστᾶσι καὶ πᾶσι τοῖς ὑπερέχουσι , κακῶς διατεθῆναι σημαίνει πρὸς τῶν οἷς τις ἐμάχετο . Μισεῖν ἢ |
νεανίσκου : νῦν δὲ τοῦτο μὲν οὐκ ἂν φαίην , ἰσχυρισαίμην δ ' ἄν , ὅτι στέρξει τὸν σύνοικον : | ||
εἰ μέν τί με τῶν ἀληθῶν ἐκφεύγει . οὐκ ἂν ἰσχυρισαίμην : ὅτι μέντοι ταῦτα μὲν οἱ κρείττους φασὶν εἶναι |
τίς αὕτη τέρψις ἄκοντας φιλεῖν ; ὥσπερ τις εἴ σοι λιπαροῦντι μὲν τυχεῖν μηδὲν διδοίη μηδ ' ἐπαρκέσαι θέλοι , | ||
οὐδὲν δὲ οὐδ ' ὣς τοῦ Ἀντιόχου φράζοντος αὐτῷ , λιπαροῦντι μαθεῖν ἐν ἀπορρήτῳ , παρεκαθέζετο καὶ ἐφύλασσε τὰς τοῦ |
χρῄζομεν . Ὁ δὲ Κλεοκράτης , οὐδὲ μὰ τοὺς θεοὺς ἐπιστεῖλαί σοι δυναίμην ἂν αὐτάρκως τὴν ὑπερβολὴν τῆς φιλανθρωπίας ὅσῃ | ||
τοῦτο ποιεῖν : Θαλασσίου δὲ τοῦ πάντα ὄντος ἐμοὶ κελεύοντος ἐπιστεῖλαί σοι καὶ λέγοντος ὅτι μέγα τὸ πρᾶγμα ἡγήσῃ , |
καὶ πολύλογος , Λακεδαίμονα δὲ καὶ Κρήτην , τὴν μὲν βραχύλογον , τὴν δὲ πολύνοιαν μᾶλλον ἢ πολυλογίαν ἀσκοῦσαν : | ||
. ἄνθρωπος ἀκρατὴς μιαίνει τὸν θεόν . ἄνθρωπον θεοῦ γνῶσις βραχύλογον ποιεῖ . πολλοὺς λόγους περὶ θεοῦ ἀπειρία ποιεῖ . |
[ τὸ μεταβάλλον ] . Δοκεῖ μοι τῶν ἀνδρῶν τὰν δικαιοσύναν ματέρα τε καὶ τιθηνὰν τᾶν ἀλλᾶν ἀρετᾶν προσειπέν : | ||
δὲ ἀνδρειότατα οἷον ποτὶ ῥώμαν καὶ ἰσχύν , ποτὶ δὲ δικαιοσύναν οἷον ποτὶ κάλλος τὸ σῶμα . τουτέων δὲ ἀρχαὶ |
, τοῦ βασιλέως Εὐδόξου ἐπιγραφόμενον βιβλίον Κάτοπτρον δόντος αὐτῷ καὶ ἀξιώσαντος τὰ ἐν αὐτῷ καταλογάδην λεχθέντα περὶ τῶν φαινομένων μέτρῳ | ||
, τοῦ βασιλέως Εὐδόξου ἐπιγραφόμενον βιβλίον Κάτοπτρον δόντος αὐτῷ καὶ ἀξιώσαντος τὰ ἐν αὐτῷ καταλογάδην λεχθέντα περὶ τῶν φαινομένων μέτρῳ |
λέγειν . οἰκοδομῆσαι δὲ τοὺς προγόνους ταυτὶ τὰ δικαστήρι ' ὑπείληφα , οὐχ ἵνα συλλέξαντες ὑμᾶς εἰς ταῦτα ἀπὸ τῶν | ||
δ ' ἄρχουσιν . ἀλλ ' ὃ δεῖ ὑπειληφέναι , ὑπείληφα περὶ τοῦ ἄρχειν καὶ μὴ ἄρχειν . ὄψονται οἱ |
καιρὸς αἰσχρὰ καὶ διαλλάξας καλά . ὡς δὲ τὸ σύνολον εἶπαι , πάντα καιρῶι μὲν καλά ἐντι , ἐν ἀκαιρίαι | ||
ἔφθης ] προέλαβες , ἔφθασας . φράσας ] οὕτω τελείως εἶπαι , εἰπεῖν . , φράσαι . λαβὼν ] κρατήσας |
θέρει , ὅτι πρὸς ἄσκησιν καὶ ἡ θεωρία τῶν θεωμένων κατεστάθη , καὶ ὅτι ἔλεγχος τῆς προαιρέσεως , [ ὡς | ||
πηκτὶς δὲ Μούσῃ γαυριῶσα βαρβάρῳ δίχορδος εἰς σὴν χεῖρά πως κατεστάθη . τῶν δὲ παριαμβίδων Ἐπίχαρμος ἐν Περιάλλῳ μνημονεύει οὕτως |
δῆτ ' ἀγαθῶν ἑτάρων ὑπορίνεις , ἄλαστ ' ἄλαστα στυγνὰ πρόκακα λέγων . βοᾷ βοᾷ μοι μελέων ἔντοσθεν ἦτορ . | ||
λέγων ἐμοὶ πρόκακα , ἤτοι τὰ προγεγονότα κακά . ἢ πρόκακα ἀντὶ τοῦ ἁπλῶς κακὰ , μηδέν τι τῆς πρό |
συγχρωτίζων τοῖς πάθεσιν ; Εὖγε , ὦ τέκνον : γενναίως πυνθάνῃ : δίκαιον δὲ κἀμὲ ἀποκρίνασθαι . πάντα , ὦ | ||
γὰρ τὴν ὁρατικήν . ὅμως δ ' , ἄν μου πυνθάνῃ τί ἐστιν ἀγαθὸν τοῦ ἀνθρώπου , οὐκ ἔχω σοι |
ἀδελφὸς ὑμῖν αὐτοῦ οὑτοσὶ μαρτυρήσει , ἐπειδὴ ἐκεῖνος τετελεύτηκεν . Σκέψασθε δὴ ὧν ἕνεκα ταῦτα λέγω : μέλλω γὰρ ὑμᾶς | ||
ἠρώτησα , γιγνώσκων ὅτι τοιοῦτός ἐστιν οἷσπερ ἥδεται ξυνών . Σκέψασθε δέ , ὦ Ἀθηναῖοι , τὰς γνῶμας ἃς ἀποφαίνεται |
ἄνδρας , ὡς εὖ οἶδα , εἰ μὲν ὡς τυραννησείοντας διαβεβλῆσθαί φασιν , οὐκ οἶδ ' εἴτε τούτων πλέον διαμαρτάνουσιν | ||
' ἀκοντίων . ἐπιβάλλοντος : ἐπιτιθέντος αὐτοῖς τοῖς Ἀντανδρίοις . διαβεβλῆσθαί τε : ὑβρισθῆναι . καὶ τὰς διαβολάς : λείπει |
ἑλλέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείς ; Ἀλλὰ πάντως , ὦ Λυκῖνε , καὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ , ὡς | ||
ἄνθρακές σοι ὁ θησαυρὸς ἔσται ; Πῶς λέγεις , ὦ Λυκῖνε ; Ὅτι , ὦ ἄριστε , ἄδηλον ὁπόσον χρόνον |