| ὡς ἀπὸ τῆς γραφῆς τῶν Χαλδαίων αὖθις παρακατιὼν ἀπὸ τοῦ ἐνάτου βασιλέως Ἀρδάτου ἐπὶ τὸν δέκατον λεγόμενον παρ ' αὐτοῖς | ||
| ὑμᾶς μέχρι δεῦρο φιλοτιμίας χρήσομαι τῷ πατρίῳ νόμῳ καὶ τοῦ ἐνάτου τέλους , ἐπειδὴ μάλιστα τῆς στάσεως κατῆρξε , τὸ |
| οἷός τ ' ὢν ἄλλως θεραπεῦσαι τὸν ἔρωτα , εἰς Ἅδου | κατελθεῖν ἠβουλήθη , ὅπως ἐκεῖ τούτῳ ἐντύχῃ . | ||
| καὶ κίβισιν ἤτοι πήραν ἢ κιβωτὸν καὶ τὴν κυνέαν τοῦ Ἅδου καὶ παρ ' Ἑρμοῦ ἀδαμαντίνην ἅρπην ἔχων καὶ παρὰ |
| συλλαβῇ . τὸ μὲν Ἀρχιλόχου μέλος : Ἀρχίλοχος ἐλθὼν εἰς Ὀλυμπίαν μέλος ἐποίησεν εἰς Ἡρακλέα ἔχον οὕτως : τήνελλα καλλίνικε | ||
| ὡς γένος τε εἴη Μιλήσιος καὶ Ἰώνων ἀναθείη πρῶτος ἐς Ὀλυμπίαν εἰκόνα . τούτου μὲν δὴ Πολύκλειτος τὸν ἀνδριάντα εἰργάσατο |
| διαφωνοῦσιν οἱ νεώτεροι , τὸν Νηλέα λέγοντες ἀνῃρῆσθαι ὑφ ' Ἡρακλέους , ὅτε τὴν Πύλον ἐπόρθησεν . φαίνεται γὰρ καθ | ||
| Ποσειδῶνος . . . , : Τὸν Ὕλαν Σωκράτης υἱὸν Ἡρακλέους φησίν . . . . , : Σωκράτης δὲ |
| Κῶ , πατρὸς δὲ Ἡρακλείδα τοῦ Ἱπποκράτους τοῦ Γνωσιδίκου τοῦ Νέβρου τοῦ Σωστράτου τοῦ Θεοδώρου τοῦ Κλεομυττάδα τοῦ Κρισάμιδος . | ||
| μητρὸς , ὁ δ ' Ἱππόλοχος ἐξ Ἀσκληπιαδέων τέταρτος ἀπὸ Νέβρου τοῦ Κρισαίους συγκαθελόντος , ἡμεῖς δ ' Ἀσκληπιάδαι κατ |
| , . Εἱλεῖται : συστρέφεται . δαιτός : τροφῆς . Φόβου : φυγῆς . ὑπέκδυσις : ὑπεξέλευσις , φυγὴ , | ||
| μαρτυρεῖ μοι καὶ ἔπη τῶν ἐν Ἰλιάδι περὶ Ἄρεως καὶ Φόβου τοῦ Ἄρεως πεποιημένα , τὼ μὲν ἄρ ' εἰς |
| τριακοσίους , καὶ τὸν μὲν θρῆνον ἐν ῥυθμῶι μετ ' ὠιδῆς ποιούμενοι δὶς τῆς ἡμέρας ἐτίμων ἐγκωμίοις , ἀνακαλούμενοι τὴν | ||
| δῆμον . . . . . Σ : Ἀρίσταρχος εἶδος ὠιδῆς τὸν λίνον φησὶν ὡς παιᾶνα καὶ εἴ τι τοιοῦτον |
| μόγις κηλουμένων βίᾳ ᾑτινιοῦν : φασὶ γὰρ καὶ δρῦν ἐρασθῆναι Ὀρφέως ᾠδῆς ἕνεκεν . Καρκίνος ὀρθὰ βαδίζειν οὐ μεμάθηκεν : | ||
| τῶι περικειμένωι τὴν τοῦ Κερβέρου προτομήν . τοῦ δ ' Ὀρφέως τοῦτο καταδείξαντος παρὰ τοῖς Ἕλλησι τὸν Ὅμηρον ἀκολούθως τούτωι |
| , ἐπ ' Εὐρυπύλου βασι - λεύοντος Λιβύης ὡς ὑπὸ Ἀπόλλωνος διακομισθείη ἡ Κυρήνη : λέοντος δὲ τὴν χώραν λυμαινομένου | ||
| οἱ ἐν ὅλμῳ κοιμηθέντες μαντικοί , καὶ τοὺς τρίποδας τοῦ Ἀπόλλωνος ὅλμους καλεῖσθαι , καὶ Ἀπόλλων ὑπὸ Σοφοκλέους ἔνολμος . |
| Ὀνόμαρχον : καὶ ἐκ τῶν τοῦ θεοῦ χαρίσασθαι τοῦτον εἰς Δελφοὺς παραγενομένῳ . . . τῷ Πυθοδώρου τοῦ Σικυωνίου υἱῷ | ||
| εὖ μάλα συχνῶν . ἕως μὲν οὖν τὴν δεκάτην ἐς Δελφοὺς ἀπέστελλον εὐτάκτως , καὶ ἐπείθοντο τῷ χρησμῷ τῷ τοῦτο |
| γέγραφεν ἐν βύβλοις δέκα καὶ κατέστροφεν εἰς τὴν κατάληψιν τοῦ ἱεροῦ καὶ παρανομίαν Φιλομήλου τοῦ Φωκέως . . , : | ||
| Ὕφασιν κατῄει ἐπὶ τὴν θάλατταν ἡμερῶν δέκα ὁδὸν ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ ὄχθου . κατιοῦσι δ ' αὐτοῖς πολλαὶ μὲν στρουθοὶ |
| Ἀκραμανμώριον , καὶ τοῦ Κυπρίου τὸ Χύτριον , καὶ τοῦ Κώου τὸ Καλύμνιον . ἔστω δὲ τῷ εἴδει διαυγὲς καὶ | ||
| , τέταρτον περὶ εὐσεβείας , πέμπτον Ἡλοθαλῆ τὸν Ἐπιχάρμου τοῦ Κώου πατέρα , ἕκτον Κρότωνα καὶ ἄλλους : τὸν δὲ |
| καὶ Λευκοθέαν τε ὀνομασθῆναι παρὰ σφίσι πρώτοις φασὶν αὐτὴν καὶ θυσίαν ἄγειν ἀνὰ πᾶν ἔτος . λέγουσι δὲ εἶναι καὶ | ||
| τὴν τοῦ τράγου πρὸς τῶν αἰγῶν ὄρεξιν πειρᾶται καταστέλλειν ἐπινίκιον θυσίαν ταῖς Νύμφαις εὐτρεπίζων . Συβαρίταν : ὄνομα πόλεως ἢ |
| Πανόρμου λιμένος . Πέμψαντες ὦν οἱ Κυμαῖοι ἐς τοὺς Βραγχίδας θεοπρόπους εἰρώτων περὶ Πακτύην ὁκοῖόν τι ποιεῦντες θεοῖσι μέλλοιεν χαριεῖσθαι | ||
| Δωδώνης , εἰς τὰ τοῦ Ἀπόλλωνος μαντεῖα , ἔπεμψε πολλοὺς θεοπρόπους , ἵνα μάθῃ τί ποιήσει ἢ εἴπῃ προσφιλὲς τοῖς |
| καὶ πάλιν δείπνου καιρὸς ἦν . ἦν γὰρ ἑορτὴ προτρυγαίου Διονύσου τότε . τὸν γὰρ Διόνυσον Τύριοι νομίζουσιν ἑαυτῶν , | ||
| καὶ ἀπὸ τοῦ τόπου , ὅτι ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Διονύσου : καὶ ἀπὸ τοῦ χρόνου , ὅτι ἐν ἱερομηνίᾳ |
| τοῦ κατὰ τὴν χώραν ἱερωτάτου ζῴου δοκοῦντος εἶναι , θυσίας ἀθύτους ἀνῆγον καὶ χοροὺς ἀχορεύτους ἵστασαν ὕμνους τε ᾖδον θρήνων | ||
| θεῶν καὶ δαιμόνων ἐν πολλοῖς τόποις ἀνεόρτους ἀναγκάσας γενέσθαι καὶ ἀθύτους καὶ τιμῶν νομίμων ἀμοίρους ; ἐγὼ μὲν οὐκ ἠξίουν |
| ἀνεχόμενος , καὶ ἤμην οἷά τις Σπαρτιάτης ἀνὴρ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τῆς Ὀρθίας τυπτόμενος . ἀλλ ' οὐκ ἦν Λακεδαίμων | ||
| τοῦ Κελτικοῦ θρέμμα εἶναι . φέρε δή , ἐποιησάμεθα γὰρ βωμοῦ τοῦ μεγίστου μνήμην , ἐπέλθωμεν καὶ τὰ ἐς ἅπαντας |
| διέπεις : Μίθραν σε Πέρσαι λέγουσιν , Ὧρον Αἰγύπτιοι , Διόνυσον Θηβαῖοι , Δελφοὶ δὲ διπλῇ προσηγορίᾳ τιμῶσιν , Ἀπόλλωνα | ||
| τόνδε ἢ τούσδε . οἱ γὰρ Τιτᾶνες λέγονται διασπαράξαι τὸν Διόνυσον . Ταῦτα δὲ τὰ ὀνόματα ἅτινα λέγει ὧδε , |
| δὲ τῇ χώρῃ ταύτῃ , ἵνα ἐβασίλευσεν ἡ θυγάτηρ τοῦ Ἡρακλέος , τὰς μὲν γυναῖκας ἑπταέτεας ἐούσας ἐς ὥρην γάμου | ||
| τὸ δὲ ἄδυτον πρὸς τὸ ἄγαν σεπτόν . ἴτε σὺν Ἡρακλέος ἀριστογόνῳ : ἴτε εἰς τὸν ἄδυτον , ὅς ἐστι |
| ἐπὶ τῷ κατηγορεῖν , Βούσιριν δὲ ἐπὶ τῷ ξενοκτονεῖν καὶ Ἡρακλέα πάλιν ἐπὶ τῷ ἀθλεῖν , παραιτητέον . . . | ||
| , ἀπὸ τοῦ Ἀλκαίου : ὕστερον δὲ ἡ Πυθία αὐτὸν Ἡρακλέα ἐκάλεσεν , παρ ' ὅσον ἐξ ὅσον Ἥρας ἔμελλεν |
| ἡ μὲν σκηνὴ τοῦ δράματος ὑπόκειται ἐν Σκυθίᾳ ἐπὶ τὸ Καυκάσιον ὄρος : ὁ δὲ χορὸς συνέστηκεν ἐξ Ὠκεανίδων γυναικῶν | ||
| , καὶ τὸν μὲν Προμηθέα προσήλωσεν ὁ Ζεὺς εἰς τὸ Καυκάσιον ὄρος , ἐπίβουλον αὐτῷ καὶ ἐχθρὸν φανέντα , ὡς |
| ὤν γε θεὸς οὐκ εἴασα τὴν ὀσφῦν ἂν ἐπὶ τὸν βωμὸν ἐπιθεῖναί ποτε , εἰ μὴ καθήγιζέν τις ἅμα τὴν | ||
| βδελυρία εἰς πᾶσαν τὴν πόλινἐπῄει δὲ ἐκκλησία θέουσι πρὸς τὸν βωμὸν καὶ αὐτοὶ τῶν συγκυβευτῶν τινες , καὶ περιστάντες ἐδέοντο |
| μεταξὺ πυρὸς καὶ ἀέρος , σῶμα μὲν τὸ ὑποκείμενον ἀδιορίστως Ἀναξίμανδρον λέγειν φησὶν ἄπειρον οὐ διορίσαντα τὸ εἶδος εἴτε πῦρ | ||
| Ἀρχελάου . καί , ὡς Σωτίων φησί , κατ ' Ἀναξίμανδρον ἦν . γέγραφε δὲ ἐν ἔπεσι καὶ ἐλεγείας καὶ |
| τὴν καθ ' ἑαυτοῦ ψῆφον ἐκφέρει , οἱ δὲ ἐν ᾅδου δικασταί , ἅτε πρὸς τὸν τῆς ἀληθείας κανόνα τὴν | ||
| ἦν . Εὖ λέγεις , ὦ Χείρων . τὰ ἐν ᾅδου δὲ πῶς φέρεις , ἀφ ' οὗ προελόμενος αὐτὰ |
| μηδὲ ἄνθρωπον ὅμοιον ἐκείνῳ , ἀλλ ' αὐτὸν ὄντως τὸν Ἀπόλλωνα , ἔκ τε ὧν ἑώρα περὶ αὐτὸν σεμνωμάτων καὶ | ||
| δ ' ἐκ φίλων ἐν ἀβουλίᾳ , τουτέστι καὶ τὸν Ἀπόλλωνα παρακούσας καὶ τῆς γυναικὸς ἡττηθεὶς ἀφρόνως , ἐγείνατο μὲν |
| χρόνον , εἶτα ἀπελθὼν ἐν Περγάμῳ , ὡς δὴ τοῦ Ἀσκληπιοῦ πολὺ ἐκεῖσε φοιτῶντος , καὶ παραμείνας χρόνον ἔτυχεν ἰάσεως | ||
| Μίδου πλουσιώτεροι εἶεν . Πάνυ κομψούς , ἔφη , λέγεις Ἀσκληπιοῦ παῖδας . Πρέπει , ἦν δ ' ἐγώ , |
| τῆς Φρυγίας , ἐλθὼν ξενίζεται σὺν παντὶ τῷ στρατεύματι παρὰ Πυθίου , ὃς καὶ τῷ Δαρείῳ πρὶν ἐδωρήσατο χρυσῆν ἀναδενδράδα | ||
| διακοσιοστὸν καὶ ἔννατον ἔτος τῶν Τρωϊκῶν χρησμὸν ἔλαβον παρὰ τοῦ Πυθίου εἰς τὴν ἐν Τρωάδι Θρᾴκην μετοικῆσαι : ἀφ ' |
| δὲ ἀνωτέρω τούτων σὺν ἀρετῇ τὸ πρᾶγμα μεταδιώξαντας ἡ τοῦ κατακλυσμοῦ σὺν τοῖς ἄλλοις ἠφάνισε λήθη : εἰ γὰρ αἰώνιος | ||
| ἐπιστάντα φάναι μηνὸς Δαισίου πέμπτῃ καὶ δεκάτῃ τοὺς ἀνθρώπους ὑπὸ κατακλυσμοῦ διαφθαρήσεσθαι . Κελεῦσαι οὖν διὰ γραμμάτων πάντων ἀρχὰς καὶ |
| : ἐν δὲ τῆι τρίτηι καὶ εἰκοστῆι περὶ Χαριδήμου τοῦ Ὠρείτου διηγούμενος , ὃν Ἀθηναῖοι πολίτην ἐποιήσαντο , φησίν : | ||
| ἡδονῶν εἰ μὴ Τιμόλαον . καὶ περὶ Χαριδήμου δὲ τοῦ Ὠρείτου , ὃν πολίτην Ἀθηναῖοι ἐποίησαν , φησίν : τήν |
| . Ἄλλοι δέ φασιν , ὡς Ἄδραστον φεύγοντα καὶ ἐπὶ Κολωνοῦ στήσαντα τοὺς ἵππους Ποσειδῶνα καὶ Ἀθηνᾶν ἱππίους προσαγορευθῆναι . | ||
| . Καὶ μετ ' ὀλίγα : Ἀπὸ τούτου δὲ ἕως Κολωνοῦ παρὰ τὸν Χαλκοῦν προσαγορευόμενον , ὅθεν πρὸς τὸν Κηφισὸν |
| ἀπονέμειν . καὶ γὰρ εἰ μηδὲν ἄλλο , τόν γε Τριπτόλεμον τὸν Σοφοκλέους ἢ τὸν ἐν ταῖς Βάκχαις ταῖς Εὐριπίδου | ||
| τὸν Διόνυσον ἐπιόντα τὰ ἔθνη φράζων , ὁ δὲ τὸν Τριπτόλεμον τὴν κατασπειρομένην γῆν , τὰ μὲν πολὺ διεστῶτα συνάπτουσιν |
| δὲ τὴν Καρικὴν ἀπὸ Βράγχου τοῦ κτίσαντος τὸ ἐν Μιλήτῳ μαντεῖον . ὁ δὲ Νηλεὺς χρησμὸν εἰλήφει ἐκεῖ οἰκεῖν , | ||
| Ἰαμιδῶν . ἵνα μάντιες ἄνδρες : διὰ τὸ τῶν Ἰαμιδῶν μαντεῖον . τὸ ἑξῆς : ὅπου μάντιες ἄνδρες τοῖς διὰ |
| : Ἃ μὲν οὖν πρὸ τοῦ πολιτεύεσθαι καὶ δημηγορεῖν ἐμὲ προὔλαβε καὶ κατέσχε Φίλιππος , ἐάσω : οὐδὲν γὰρ ἡγοῦμαι | ||
| οἷον ἃ μὲν οὖν πρὸ τοῦ πολιτεύεσθαι καὶ δημηγορεῖν ἐμὲ προὔλαβε καὶ κατέσχε Φίλιππος , ἐάσω : ἃ δ ' |
| πατρὸς καὶ υἱοῦ καῖ ἁγίου πνεύματος . Πρὸ δὲ τοῦ βαπτίσματος προνηστευσάτω ὁ βαπτίζων καὶ ὁ βαπτιζόμενος καὶ εἴ τινες | ||
| ἡ πόλις . ἐξ ὅτου γὰρ ἡ κολυμβήθρα τοῦ θείου βαπτίσματος τὸ τῶν Σκυθῶν ἔθνος τῷ χριστωνύμῳ λαῷ συνεμόρφωσε καὶ |
| συνεστήσατο καὶ Ὀλύμπιον ἐκάλεσεν . ἐτελεῖτο δὲ ὁ ἀγὼν κατὰ πενταετηρίδα ἢ τὸ σαφέστερον φάναι κατὰ μῆνας πεντήκοντα . ἠγωνίζοντο | ||
| καὶ κατὰ μῆνα καὶ κατ ' ἐνιαυτὸν καὶ ἄλλην θυσίαν πενταετηρίδα εἰς Χίον ἀποστέλλειν . ἐπιγράφουσι δὲ ἐπὶ τῆς εἰκόνος |
| τὴν ἀπὸ Ἰολάου προσηγορίαν . τοῦ δὲ περὶ τῆς ἀποικίας χρησμοῦ περιέχοντος ὅτι τοῖς τῆς ἀποικίας ταύτης κοινωνήσασι διαμενεῖ τὰ | ||
| δέρμα κατὰ τὸ νόμιμον . μετὰ δὲ ταῦτα Αἰήτηι γενομένου χρησμοῦ , καθ ' ὃν ἐσήμαινε ὁ θεὸς τότε τελευτήσειν |
| ] Τοὺς πλατεῖς . οὔκουν , Προμηθεῦ : Εἰπόντος τοῦ Προμηθέως ὅτι ἐγὼ τὴν παροῦσαν ὑπομενῶ τύχην , ἕως οὗ | ||
| οἷον εἴ τις τοὺς ἀνθρώπους μὴ πεπλάσθαι εἴποι ὑπὸ τοῦ Προμηθέως , ἀλλ ' ὑπ ' ἄλλου τινὸς τῶν θεῶν |
| : μέν , ὅσον τε μάλιστα , δι ' ὀκτὼ μετρηθέντος πέντε μὲν ἔνδια στρέφεται καὶ ὑπέρτερα γαίης , τὰ | ||
| Τοῦ μὲν , ὅσον τε μάλιστα , δι ' ὀκτὼ μετρηθέντος , πέντε μὲν ἔνδια στρέφεται καθ ' ὑπέρτερα γαίης |
| τι κἀκεῖ πλέον ἔστ ' ἀγαθοῖς , τούτων μετέχους ' Ἅιδου νύμφηι παρεδρεύοις . πολλοὺς μὲν ἤδη κἀπὸ παντοίας χθονὸς | ||
| : καὶ πεπτωκότι τρίτην ἐπενδίδωμι , τοῦ κατὰ χθονός , Ἅιδου , νεκρῶν σωτῆρος , εὐκταίαν χάριν . οὕτω τὸν |
| δὲ αὐτῶν Διόνυσος . ἑτέρωθι δὲ Ἀπόλλων Κάρνειος καὶ ἱερὸν Ἄμμωνος καὶ Ἀσκληπιοῦ χαλκοῦν ἄγαλμά ἐστιν , οὐκ ἐπόντος ὀρόφου | ||
| αὐτῷ ἔπλετο πᾶσα Καρχηδών , Τυρίης Διδοῦς χερὶ δωμηθεῖσα , Ἄμμωνος Λιβύη τε ὑπ ' ὄμμασι Σικελίη χθών . κατὰ |
| : ἐρωτήσαντα δὲ ὑπὲρ τῶν ἀναθημάτων εἰ ἐντὸς ἀναθήσει τοῦ ναοῦ , ἐκέλευεν αὐτὸν ἡ Πυθία τὸ παράπαν ἀποφέρειν ἐκ | ||
| ὡς ἐγὼ κλύω , χρηστήριον πέπτωκε τοῖς ἐπήλυσιν κοινὸν πρὸ ναοῦ : βούλομαι δ ' ἐν ἡμέραι τῆιδ ' θεοῦ |
| ἱερὸν ἢ πόλιν προσιέναι μέλλοι , τοὺς ἵππους ἀπὸ τοῦ τεθρίππου λύων ὑπεζεύγνυεν ἀντὶ τούτων κατὰ τέτταρας τούς τε βασιλεῖς | ||
| θεμέλια . τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ διὰ τὴν ὀχουμένην ἐπὶ τοῦ τεθρίππου σκηνὴν ἕκαστος ὑπελάμβανε τετελέσθαι τὸν χρησμόν . Καὶ περὶ |
| ὁδοποιῶν τὰ ἄβατα ἢ γεφυρῶν τὰ δύσπορα . περὶ δὲ Δημώνακτος ἤδη δίκαιον λέγειν ἀμφοῖν ἕνεκα , ὡς ἐκεῖνος τε | ||
| [ ! ! ! ] μέμνηται [ ] καὶ τοῦ Δημώνακτος ? [ ] [ ] καὶ Ἡρόδοτος ? [ |
| Ἰδαίαν καλουμένην ἀπὸ τῆς γυναικὸς ὀνομάσαι Κρήτην . τὸν δὲ Κρόνον μυθολογοῦσι κρατήσαντα τῶν Ἀμμωνίων τόπων τούτων μὲν ἄρχειν πικρῶς | ||
| νῦν παρὰ ποταμοὺς βοῶσι καὶ λίμνας . Ἡνίκα Ῥέα φοβουμένη Κρόνον κατέκρυψεν ἐν τῷ κευθμῶνι τῆς Κρήτης τὸν Δία , |
| καὶ ὀπτᾶν : δεῖ δέ , κἂν ἑψῇς , τὴν ἄρτυσιν ἀποδιδόναι καὶ τὸ ἔλαιον ἱκανὸν καὶ προεψεῖν τὴν ἅλμην | ||
| ἁπαλώτατος καὶ τροφιμώτατος γίνεται . δεῖ δὲ τῷ ἐλαίῳ τὴν ἄρτυσιν ἀποδιδόναι , τὸν δ ' ἅλα ἱκανὸν καταπάσσειν καὶ |
| Ποταμῶν φησὶ , τὸν Ἴναχον διὰ πανουργίαν ὑπὸ τοῦ Διὸς κεραυνωθέντα , ξηρὸν γενέσθαι . Παράκεινται δ ' αὐτῷ ὄρη | ||
| διὰ τὸ μετὰ μεγάλων βροντῶν καὶ πολλοῦ χειμῶνος καταφέρεσθαι οὔτε κεραυνωθέντα λαθεῖν ἔστιν : πλουσίων δὲ τοὺς μὲν χρυσοφορεῖν μέλλοντας |
| ἄρθρον ἐνέπεσεν ἤδη ἀμφίσφαλσιν ποιησάμενον . τὰ μὲν οὖν πρὸς Βακχεῖον ἐπὶ τοσοῦτον εἰρήσθω : τὴν δὲ δευτέραν ἐμβολήν , | ||
| , τὰς ἀφορμὰς ἀπὸ τῶν περὶ αὐτὸν ἐπιτηδευμάτων λαβόντας . Βακχεῖον μὲν γὰρ ἀπὸ τῶν συνεπομένων βακχῶν ὀνομάσαι , Ληναῖον |
| ] Ἀντὶ τοῦ κρίκωσον . ἐρρωμένως νῦν θεῖνε : Τοῦ Ἡφαίστου εἰπόντος ὅτι καλῶς ἤδη πέπρακται τὸ ἔργον ἅπαν , | ||
| κατὰ δὲ τὸ πλάτος ἐννεαπήχεις . Ἀφροδίτη γυνὴ ἦν τοῦ Ἡφαίστου . ταύτης ἠράσθη ὁ Ἄρης , καὶ ἐμοίχευσεν αὐτήν |
| πατάξας τῇ βακτηρίᾳ τοῦ Κλεοδήμου μὲν τὸ κρανίον , τοῦ Ἕρμωνος δὲ τὴν σιαγόνα ἐπέτριψεν καὶ τῶν οἰκετῶν ἐνίους βοηθεῖν | ||
| ὃς ἀπὸ τοῦ παρανομηθέντος διὰ πατέρων ἦν , Ἑρμοκράτη τὸν Ἕρμωνος . . , : πολλαχοῦ δ ' ὑπορρέων εἰς |
| , ὅτι Πυθαγόρας , ἑνὸς αὐτοῦ τῶν συνουσιαστῶν τελευτήσαντος τοὔνομα Καλλιφῶντος τὸ γένος Κροτωνιάτου , τὴν ἐκείνου ψυχὴν ἔλεγε συνδιατρίβειν | ||
| ὅτε μάρτυρας συγγενεῖς προκριτέον , δηλοῖ Λυσίας ἐν τῷ κατὰ Καλλιφῶντος : περὶ παρακαταθήκης γὰρ ἡ κρίσις , τοῦ μὲν |
| ἀπὸ τοῦ Ἐρετριέων τὴν Ἐρέτριαν . Θεόπομπος δέ φησι Περικλέους χειρουμένου Εὔβοιαν τοὺς Ἱστιαιεῖς καθ ' ὁμολογίας εἰς Μακεδονίαν μεταστῆναι | ||
| ὁ Πελασγῶν βασιλεύς , Δαρείου ἐπὶ Θρᾴκην ἰόντος καὶ πάντα χειρουμένου , παρεχώρησεν Ἀθηναίοις τῆς Λήμνου τῷ μὲν δοκεῖν χαριζόμενος |
| ὁμοῦ ἔφυγον , Καρῶν δὲ κατὰ φιλίαν ἐκ παλαιοῦ πρὸς Μίνω , Παμφύλων δὲ ὅτι γένους μέτεστιν Ἑλληνικοῦ καὶ τούτοιςεἰσὶ | ||
| συνευχόμεθα , σὺ δ ' ἡμῖν τοῦ προγόνου μεμνῆσθαι τοῦ Μίνω , μᾶλλον δὲ μεμνημένος διατελεῖς , ὅθεν ὤρθωται μὲν |
| τὸ Πύθιον καὶ τὸ τῆς Γῆς καὶ τὸ τοῦ ἐν Λίμναις Διονύσου , ᾧ τὰ ἀρχαιότερα Διονύσια [ τῇ δωδεκάτῃ | ||
| ὕμνον ἡμεῖς προσφέρειν . Θ . . Διὸς Διόνυσον ἐν Λίμναις : 〚 Λείπει παῖδα . 〛 Λίμνη τόπος ἱερὸς |
| κατὰ πάροδον . ὅτε οὖν ἐστιν ἐν τῷ ὡροσκόπῳ τοῦ ἔτους κακοποιός , ἔσται λίαν κακός , καὶ μάλιστα εἰ | ||
| , τοῦ λήξαντος , ταῖς παρελθούσαις ὥραις : τοῦ μέλλοντος ἔτους , τοῦ εἰσιόντος , τοῦ ἥξοντος , τοῦ ἀφιξομένου |
| Ποσειδῶνος ἱερεὺς καὶ ὁ τοῦ Ἡλίου : κομίζουσι δὲ τοῦτο Ἐτεοβουτάδαι . σύμβολον δὲ τοῦτο γίνεται τοῦ δεῖν οἰκοδομεῖν καὶ | ||
| τὴν ἀπὸ τῶν λʹ . . . . Ἐτεοβουτάδαις ] Ἐτεοβουτάδαι οἱ Βούτου τοῦ ἱερέως ἀπόγονοι , γένος λαμπρὸν παρ |
| ὕστερον τούτων ἐνέπεσεν ἡ νόσος , ᾗ καὶ τὸν Σύριον Φερεκύδην ἁλῶναι πυνθάνομαι . Σύλλᾳ δὲ ἔστι μὲν καὶ τὰ | ||
| . , [ . . , ] ὅτι Πυθαγόρας πυθόμενος Φερεκύδην τὸν ἐπιστάτην αὐτοῦ γεγενημένον ἐν Δήλωι νοσεῖν καὶ τελέως |
| , πρῶτον κίρναμεν κρατῆρα . ὁ πρῶτος οὖν κρατὴρ Διὸς Ὀλυμπίου , ὁ δεύτερος Γῆς καὶ ἡρώων , ὁ τρίτος | ||
| τῆς Ὑγιείας δείκνυσινἀνάθημα τοῦτ ' ἦν Ὀλυμπίου τοῦ πατρός . Ὀλυμπίου διὰ χρόνου πάλιν οἴκαδε εἰσελθόν , ἥρπαστο γὰρ ὑπ |
| ὁ προβαλόμενος κατὰ ταὐτά . Ἔτι τοίνυν κἂν ἀπὸ τοῦ γραμματείου γνοίη τις , ἐν ᾧ ἡ μαρτυρία γέγραπται , | ||
| ἐντελεχείᾳ ὅταν γραφῇ τὰ γράμματα , τελείωσιν ἂν εἴποις τοῦ γραμματείου τὰ γεγραμμένα , οὐ πάθος , ἐπειδὴ πρὸς ἃ |
| τὴν δύσιν Στησίχορος μὲν οὕτως φησίν : ἆμος δ ' Ὑπεριονίδας δέπας ἐσκατέβαινε χρύσεον , ὄφρα δι ' Ὠκεανοῖο περάσας | ||
| ἔφˈριξέ νιν καὶ Γαῖα μάτηρ . τότε καὶ φαυσίμβροτος δαίμων Ὑπεριονίδας μέλλον ἔντειλεν φυλάξασθαι χρέος παισὶν φίλοις , ὡς ἂν |
| : καὶ τὸ οἰκειωθῆναι φιλοσοφίᾳ καὶ τὸ ἀκοῦσαι πρῶτον μὲν Βακχείου , εἶτα Τανδάσιδος καὶ Μαρκιανοῦ : καὶ τὸ γράψαι | ||
| ἐπὶ πάνθειον τελετὴν Σατύροις ἅμα πᾶσι θηροτύποις , εὔασμα διδοὺς Βακχείου ἄνακτος , σὺν Βάκχαις Λήναια τελεσφόρα σεμνὰ προπέμπων , |
| ποιεῖ διὰ τοὺς ἐνιδρυμένους βωμοὺς καὶ τὰς γινομένας ἐν αὐτοῖς θυσίας , τὰ δὲ πολυτελῆ χωρία ἔρημα καὶ ἄβατα ποιεῖ | ||
| , ταῦρον δὲ κατασκευασάμενοι χρυσοῦν , Αἰγυπτιακοῦ μίμημα τύφου , θυσίας ἀνῆγον ἀθύτους καὶ ἑορτὰς ἀνεόρτους καὶ χοροὺς ἀχορεύτους ἐπετέλουν |
| . Ἀτρία , πόλις Τυρρηνίας , Διομήδους κτίσμα . χειμῶνος πλεύσαντος καὶ μετὰ τὸ διασωθῆναι καλέσαι Αἰθρίαν . καὶ παρεφθάρη | ||
| : οἰκεῖσθαι δὲ τὴν Τεμέσαν καὶ ἐς ἐμὲ ἀνδρὸς ἤκουσα πλεύσαντος κατὰ ἐμπορίαν . τόδε μὲν ἤκουσα , γραφῇ δὲ |
| ' οὐ πολὺ καὶ αὐτὴ προσεχώρησε Ῥωμαίοις . Μιθριδάτης δὲ ἐνιαυτὸν καὶ μῆνας ὀκτὼ ἐν τοῖς μέρεσι τῆς Ἀρμενίας διατρίβων | ||
| Ὑπερήνωρ Πέλωρος . Κάδμος δὲ ἀνθ ' ὧν ἔκτεινεν ἀίδιον ἐνιαυτὸν ἐθήτευσεν Ἄρει : ἦν δὲ ὁ ἐνιαυτὸς τότε ὀκτὼ |
| φοιτῶντα εἰς τὸ τοῦ Διὸς ἄντρον , τόν τε αὖ Λυκοῦργον τὰ νομοθετικὰ εἰς Δελφοὺς πρὸς τὸν Ἀπόλλωνα συνεχὲς ἀπιόντα | ||
| περὶ Κιθαρῳδῶν , ὅπερ ἐστὶ πέμπτον περὶ Ποιητῶν , κατὰ Λυκοῦργον τὸν νομοθέτην τὸν Τέρπανδρόν φησι γενέσθαι , ὃς ὑπὸ |
| χρησμῳδεῖ , ὅτε καὶ πάρεστι τῷ μαντείῳ ὁ θεός . ἱέρεα : ἡ ἱέρεια : καὶ οὕτως τονιστέον : ἔστι | ||
| ἔνθα ποτὲ χˈρυσέων Διὸς αἰετῶν πάρεδˈρος οὐκ ἀποδάμου Ἀπόλλωνος τυχόντος ἱέρεα χρῆσεν οἰκιστῆρα Βάττον καρποφόρου Λιβύας , ἱεράν νᾶσον ὡς |
| τὰς ἴσας , ἀλλὰ θεοῖς μὲν ἀεὶ μετ ' εὐφημίας λευχειμονοῦντας καὶ ἁγνεύοντας , ἥρωσι δὲ ἀπὸ μέσου ἡμέρας : | ||
| τὰς ἴσας , ἀλλὰ θεοῖς μὲν ἀεὶ μετ ' εὐφημίας λευχειμονοῦντας καὶ ἁγνεύοντας , ἥρωσι δ ' ἀπὸ μέσου ἡμέρας |
| ἄλλ ' ἐνόησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη . νύκτα μὲν ἐν περάτῃ δολιχὴν σχέθεν , Ἠῶ δ ' αὖτε ῥύσατ ' | ||
| στρέφεται καὶ ὑπέρτερα γαίης , τὰ τρία δ ' ἐν περάτῃ : πλάτος γὰρ ἔχοντος αὐτοῦ καὶ διαιρεθέντος εἰς ὀκτὼ |
| . α . μετὰ τοῦ ὕδατος κοτύλης τὸ ζ ἐξ ἀφέδρου οὔσῃ , πάρεχε πιεῖν ἅπαξ μόνον τοῦ μηνός . | ||
| ἀργὸν πρὸς ἀπολογίαν . „ Ἄλλοτέ ποτε τοῦ Ξάνθου ἐξ ἀφέδρου ἐπανιόντος , καὶ πυθομένου τὸν Αἴσωπον , τί δή |
| καὶ πείσασα μίγνυται , καὶ ἐγέννησεν ἐξ αὐτοῦ παῖδα . Μίνως δ ' ἐπιλογισάμενος τὸν χρόνον τῆς ἀλγηδόνος τῶν αἰδοίων | ||
| δόξαν : οὐ γάρ ποτ ' αἰσχυνῶ γε : ὅτι Μίνως βασιλεὺς τῶν Κρητῶν ἐγένετο πατὴρ αὐτῆς . καὶ διὰ |
| : καὶ ἐγὼ τὸ μὲν πρῶτον , ὡσπερεὶ ὑπὸ ἀγαθοῦ πύκτου πληγείς , ἐσκοτώθην τε καὶ ἰλιγγίασα εἰπόντος αὐτοῦ ταῦτα | ||
| καὶ πὺξ παίειν . εἴποις δ ' ἂν ἐπὶ τοῦ πύκτου χεῖρες ὡπλισμέναι , χεῖρες ὁπλίτιδες : καὶ τὰ ὅπλα |
| ὁ μὲν σταθερός , ἡ δὲ πολυκίνητος , τὸν δὲ Ἑρμῆν τῇ Λητοῖ , ὅτι ὁ μὲν λόγος ἀεὶ ζητεῖ | ||
| τὸν Ἀπόλλω τυγχάνοντα μεγάλης ἀποδοχῆς διὰ τὴν κιθάραν , ἣν Ἑρμῆν εὑρεῖν φασιν , Ἀπόλλωνα δὲ πρῶτον αὐτῇ κατὰ τρόπον |
| , παρέξεισιν ἐν ἀριστερᾷ μὲν τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ Ὀγκαιάτου τὸν ναόν , τὰ δὲ ἐν δεξιᾷ παρὰ Ἀσκληπιοῦ Παιδὸς ἱερόν | ||
| ὦ . . αὐτὸς ἑαυτὸν καλέσας ἐπὶ τῷ μιᾶναι τὸν ναόν . ἔξω τῶν . τιμῶν . . ἡμᾶς δηλονότι |
| , εἴ τις ἐπὶ τῷ τύμβῳ τοῦ τεθνεῶτος ἔθυσε καὶ ἐκόψατο . διὰ τοῦτο καὶ ὁ κῆρυξ , ἵνα μὴ | ||
| αὐτοῦ τὸν κόσμον αἰτησαμένη παρὰ τῶν γυναικῶν , συγχωνεύσασα νόμισμα ἐκόψατο . τοῦτό γε μὲν οὐκ ἄκαιρον , ὅτι τὸ |
| οὐ μέγας : τούτου καὶ ἔλαιον ὁσημέραι καταχέουσι καὶ κατὰ ἑορτὴν ἑκάστην ἔρια ἐπιτιθέασι τὰ ἀργά : ἔστι δὲ καὶ | ||
| ἐν τῷ πρώτῳ τοῦ τρωικοῦ διακόσμου τὴν τῶν Καρνείων φησὶν ἑορτὴν παρὰ Λακεδαιμονίοις μίμημα εἶναι στρατιωτικῆς ἀγωγῆς . τόπους μὲν |
| διαφέρουσιν , καθὼς Δίδυμος ἐν Ὑπομνήματι τῷ πρώτῳ τῶν παιάνων Πινδάρου φησίν : καὶ τὸν τρίποδα ἀπὸ τούτου Θηβαγενεῖς πέμπουσι | ||
| , ὡς καὶ Χαμαιλέων ὁ Ἡρακλεώτης ἱστορεῖ ἐν τῶι Περὶ Πινδάρου , ὅταν ἡ πόλις εὔχηται περὶ μεγάλων τῆι Ἀφροδίτηι |
| τὸν Αἰγιλιέα τῶν γεννητῶν οἳ καλοῦνται Βρυτίδαι , καὶ ἀξιοῦντος Φράστορος εἰσάγειν τὸν υἱὸν τὸν αὑτοῦ εἰς τοὺς γεννήτας , | ||
| καὶ ἀκριβῶς τὸν βίον συνειλεγμένον , οὐκ ἠπίστατο τοῖς τοῦ Φράστορος τρόποις ἀρέσκειν , ἀλλ ' ἐζήτει τὰ τῆς μητρὸς |
| ἐξαπατήσας αἱμυλίοισι λόγοισιν ἑὴν ἐσκάτθετο νηδύν , Γαίης φραδμοσύνῃσι καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντος : τὼς γάρ οἱ φρασάτην , ἵνα μὴ | ||
| τοῦ ὀρχηστοῦ πολυμαθία καὶ τὰ διὰ μέσου μάλιστα ἴστω , Οὐρανοῦ τομήν , Ἀφροδίτης γονάς , Τιτάνων μάχην , Διὸς |
| μίλια ρνʹ , πλανήσαντες αὐτοὺς , τῇ εἰκάδι πέμπτῃ τοῦ Δαισίου τοῦ καὶ Ἰουνίου μηνός . Καὶ εὑρὼν ἐκεῖ τείχη | ||
| σώματι πάντα . Ἀπὸ Παυνὶ εἰκοστῆς πέμπτης , ἥτις ἐστὶν Δαισίου ιθʹ , κατὰ δὲ Ῥωμαίους ἀπὸ τῆς πρὸ ιγʹ |
| Λακώνων ἐξεδεδιῄτητο : ἔξω τῶν Λακωνικῶν διῃτᾶτο νόμων ἐπὶ τὸν τρίποδα : οὐκ ἐν ᾧ ἐμαντεύετο ὁ Ἀπόλλων , ἀλλ | ||
| κέκλετο δ ' ἀμφιπόλοισιν ἐϋπλοκάμοις κατὰ δῶμα ἀμφὶ πυρὶ στῆσαι τρίποδα μέγαν , ὄφρα πέλοιτο Ἕκτορι θερμὰ λοετρὰ μάχης ἐκ |
| μὲν γὰρ ἡ πανήγυρις τοῦ θεοῦ , καὶ κατήπειγε τοῦ θύειν ὁ καιρός , τὸ δὲ ἱερεῖον ἄρα κριὸς ἦν | ||
| κρίμνη σεαυτὴν ἐκ μέσης ἀντηρίδος ἔδει γὰρ ἡμᾶς τοῖς θεοῖς θύειν , ὅταν γυναῖκα κατορύττῃ τις , οὐχ ὅταν γαμῇ |
| ἡ ναῦς ἐπὶ γῆς πλέει παρ ' αὐτοῖς . Γ Παναθήναι ' : σοὶ Γ οὖν , φησίν , ἄξομεν | ||
| οὕτω λάλει . γέρων ἀπεμέμυκτ ' ἄθλιος λέμφος . μικρὰ Παναθήναι ' ἐπειδὴ δι ' ἀγορᾶς πέμποντά σε , Μοσχίων |
| αὐτῷ φαντασίαν τοῦτο λέγει δύσποτμον ] δυστυχῆ δι ' ἀπεχθείας ἐλθόνθ ' ] διὰ μίσους ἐλθόντα ἤγουν μισηθέντα ὁπόσοι ] | ||
| λέγει κομιδῇ τὸν ἄνδρα . καὶ Εὔβουλος : Ζῆθον μὲν ἐλθόνθ ' ἁγνὸν ἐς Θήβης πέδον οἰκεῖν κελεύει : καὶ |
| ἀναγνώσεται ὑμῖν Θεογένους μαρτυρίαν τοῦ κηρυκεύσαντος Διοδώρῳ , ὃς οἶδεν θύσαντος ἰδιώτου [ τινὸς ] οὐ παρόντος [ Διοδώρου ] | ||
| . Χθὲς γάρ , ὡς ἴστε , Μνησιθέου τοῦ ναυκλήρου θύσαντος τὰ σωτήρια ἐπὶ τῇ νηῒ ὀλίγου δεῖν ἀπολομένῃ περὶ |
| ἐγίγνοντο πρὸ τῶν μεγάλων Διονυσίων ἡμέραις ὀλίγαις ἔμπροσθεν ἐν τῷ Ὠιδείῳ καλουμένῳ τῶν τραγῳδῶν ἀγὼν καὶ ἐπίδειξις ὧν μέλλουσι δραμάτων | ||
| πληθῶν τῇ τῶν Ἀκαδημαϊκῶν συστάσει χρησάμενος . Τοῦτον ἐν τῷ Ὠιδείῳ σχολάζοντά φησιν Ἕρμιππος ἐπὶ θυσίαν ὑπὸ τῶν μαθητῶν κληθῆναι |
| Φορωνίδι δέκατον ἀπὸ Ὀρφέως φησὶν εἶναι τὸν Ἡσίοδον . . Ἡσίοδον γὰρ καὶ Ὅμηρον ἡλικίην τετρακοσίοισι ἔτεσι δοκέω μευ πρεσβυτέρους | ||
| ἄλλα τερατώδη ἔκγονα , τόν τε ἀετὸν τὸν καθ ' Ἡσίοδον [ . ] τὸ τοῦ Προμηθέως ἧπαρ ἐσθίοντα . |
| , διὰ μέσου οὕτως : ὅθεν , ἤγουν ἀπὸ τῆς Ὀλυμπίας , ὁ ὕμνος , οὗ πολὺ κλέος , πλέκεται | ||
| . ὁ δὲ νοῦς δύο δὲ ἄνθη καὶ νίκας τῆς Ὀλυμπίας τῆς οὔσης παρὰ τῷ Κρονίῳ τεμένει ὁ προπετὴς κλῆρος |
| πρὸς τὴν Ἱέρωνος νόσον ἐστίν : κατεύχεται γὰρ ἀναβιῶναι τὸν Χείρωνα καὶ ὑγιάσαι τῆς νόσου τῆς λιθουρίας τὸν Ἱέρωνα . | ||
| Φθίας τῆς τοῦ πατρὸς παλλακῆς . Πηλεὺς δὲ αὐτὸν πρὸς Χείρωνα κομίσας , ὑπ ' ἐκείνου θεραπευθέντα τὰς ὄψεις βασιλέα |
| ἐνταῦθα τοῦ μέσου , δύο χρυσοῦς ἀετοὺς ἐν τῷ Ἀπόλλωνος ἀνατεθῆναι ναῷ . Διὸ καὶ τὴν τούτου ἱέρειαν πάρεδρον αὐτοῦ | ||
| τὸν δῆμον , ἐκ προνοίας ταύτας ἐᾶν αὐτοῖσι τοῖς πόρπαξιν ἀνατεθῆναι . Ἀλλ ' ἐστὶ τοῦτ ' , ὦ Δῆμε |
| δὲ χρόνον τῆς πολιορκίας γενέσθαι τοσοῦτον δηλοῖ καὶ τάδε ἔπη Ῥιανοῦ πεποιημένα ἐς τοὺς Λακεδαιμονίους : οὔρεος ἀργεννοῖο περὶ πτύχας | ||
| . ἄνδρα οὖν Μεσσήνιοντούτου γὰρ δὴ ἕνεκα τὸν πάντα ἐποιησάμην Ῥιανοῦ καὶ Μύρωνος λόγονἈριστομένην , ὃς καὶ πρῶτος καὶ μάλιστα |
| Θετταλίᾳ , περὶ ὧν φησιν Ἡσίοδος „ ἢ οἵη Διδύμους ἱεροὺς ναίουσα ” * κολωνούς , Δωτίῳ ἐν πεδίῳ πολυβότρυος | ||
| , ἡ Φρυγίη θαλαμηπόλος , ἡ περὶ πεύκας πολλάκι τοὺς ἱεροὺς χευαμένη πλοκάμους , γαλλαίῳ Κυβέλης ὀλολύγματι πολλάκι δοῦσα τὸν |
| Φερεκύδης δέ φησιν ἔχειν αὐτὴν παῖδας ἕξ , Ἀλαλκομενέα Φηρέα Εὔδωρον Λύσιππον Ξάνθον Ἀργεῖον : θυγατέρας δὲ ἕξ , Χιόνην | ||
| ] δέ φησιν ἔχειν αὐτὴν παῖδας ἓξ , Ἀλαλκομενέα Φηρέα Εὔδωρον Λύσιππον Ξάνθον Ἀργεῖον , θυγατέρας δὲ ἓξ , Χιόνην |
| , καὶ πολλάκις εἰ ἔδοξεν αὐτοῖς ἀσαφὴς εἶναι ὁ τοῦ Δωδωναίου χρησμὸς , ἀπῄεσαν εἰς τὸ ἐν Δελφοῖς , χρησόμενοι | ||
| τῆς μαντείας τῆς ἐλθούσης ἐκ Δωδώνης παρὰ τοῦ Διὸς τοῦ Δωδωναίου : σαφῶς γὰρ ὑμῖν πάλαι προείρηκε φυλάττεσθαι τοὺς ἡγεμόνας |
| Φρύξον ] καὶ Ἕλλην ἀπολωλέναι , πέπεικε διὰ δώρων τοὺς θεωροὺς εἰπεῖν Ἀθάμαντι ὡς οὐκ ἂν ἄλλως παύσασθαι τὸν αὐχμὸν | ||
| καὶ Ἴστρος ἐν τοῖς Ἰλιακοῖς ἱστοροῦσιν . καὶ διὰ τοῦτο θεωροὺς τοὺς Μολιονίδας ἰόντας εἰς Κόρινθον λοχήσαντα τὸν Ἡρακλέα περὶ |
| Γηρυόνην . ἐπεὶ δέ σφισιν ἐναντιούμενος ἀπέφαινον ἐν Γαδείροις εἶναι Γηρυόνην , οὗ μνῆμα μὲν οὔ , δένδρον δὲ παρεχόμενον | ||
| μίαν καὶ ἓν δόρυ ; Ἔγωγε . Ἦ καὶ τὸν Γηρυόνην ἄν , ἔφη , καὶ τὸν Βριάρεων οὕτως σὺ |
| : Ἴστρον μιν καλέοντες : Τὸν Ἴστρον φησὶν ἐκ τῶν Ὑπερβορέων καταφέρεσθαι καὶ τῶν Ῥιπαίων ὀρῶν : οὕτω δὲ εἶπεν | ||
| υἱός , ἀνερχόμενος Λυκίηθεν τῆλ ' ἐπ ' ἀπείρονα δῆμον Ὑπερβορέων ἀνθρώπων , ἐξεφάνη : χρύσεοι δὲ παρειάων ἑκάτερθεν πλοχμοὶ |
| Διόνυσος μετὰ τὸν Κάδμον καὶ τὸν Πενθέα , ὀψὲ ὁ Τριπτόλεμος μετὰ τὸν Ἐριχθόνιον καὶ τὸν Κέκροπα . Εἰ δὲ | ||
| ' ἄλλων τὸν σῖτον ἐπαγομένους , παρ ' ὧν ὁ Τριπτόλεμος ἦν καὶ τὸ ἅρμα τῶν δρακόντων ἀνίπτατο . καίτοι |
| βουληθέντα Λοκροὺς καταπολεμῆσαι τοὺς ἐν Ἰταλίᾳ καὶ ἐμποδισθέντα τῇ τοῦ Ἱέρωνος ἀπειλῇ . ὅτι δὲ Ἀναξίλαος Λοκροὺς ἠθέλησεν ἄρδην ἀπολέσαι | ||
| τὸν ὄλβον , ἤτοι τὴν εὐδαιμονίαν αὐτοῦ , δηλονότι τοῦ Ἱέρωνος . σὺν φιλοφροσύναις δέ , ἤγουν δεξιώσεσιν ἐπεράστοις εἴθε |
| , Σεμέλη δὲ πυρὸς γέγονε τροφή . ἂν δὲ μειρακίου Φρυγὸς ἐρασθῇ , τὸν οὐρανὸν αὐτῷ δίδωσιν , ἵνα καὶ | ||
| . Εἴ μοι τὸ Νεστόρειον εὔγλωσσον μέλος Ἀντήνορός τε τοῦ Φρυγὸς δοίη θεός , κατὰ τὸν πάνσοφον Εὐριπίδην , ἑταῖρε |
| Καβειροῦς τῆς Πρωτέως καὶ Ἡφαίστου Καβείρους τρεῖς καὶ νύμφας τρεῖς Καβειρίδας , ἑκατέροις δ ' ἱερὰ γίνεσθαι . μάλιστα μὲν | ||
| : τοῦ δὲ τρεῖς Καβείρους , οἷς συγγενέσθαι τρεῖς νύμφας Καβειρίδας . Φερεκύδης δ ' ἐξ Ἀπόλλωνος καὶ Ῥητίας Κύρβαντας |
| Φωκίδος φερόμενος συντυγχάνει κατά τινα στενὴν ὁδὸν ἐφ ' ἅρματος ὀχουμένῳ Λαΐῳ . καὶ Πολυφόντου κελεύοντος ἐκχωρεῖν καὶ δι ' | ||
| πρὸς Θήβας ἠπείγετο , καὶ συντυχὼν Λαΐῳ ἐφ ' ἅρματος ὀχουμένῳ , κελεύοντος τοῦ κήρυκος κοιράνοις ἐκποδὼν μεθίστασθαι , μὴ |
| : οὕτως Ἀπολλόδωρος . Ἴστρος δέ , ὅτι τὸν ὑπὸ Ποσειδῶνος ἐπιπεμφθέντα Ἱππολύτῳ ταῦρον ἔκτεινε : καὶ ἡ Ἀθηνᾶ δὲ | ||
| τῆς ἀποικίας Ἀχαιὸς καὶ Φθῖος καὶ Πελασγὸς οἱ Λαρίσης καὶ Ποσειδῶνος υἱοί . ἀφικόμενοι δ ' εἰς τὴν Αἱμονίαν τούς |