| ἀναγνώσεται ὑμῖν Θεογένους μαρτυρίαν τοῦ κηρυκεύσαντος Διοδώρῳ , ὃς οἶδεν θύσαντος ἰδιώτου [ τινὸς ] οὐ παρόντος [ Διοδώρου ] | ||
| . Χθὲς γάρ , ὡς ἴστε , Μνησιθέου τοῦ ναυκλήρου θύσαντος τὰ σωτήρια ἐπὶ τῇ νηῒ ὀλίγου δεῖν ἀπολομένῃ περὶ |
| τὰς φρένας ἐν ἱμέρῳ καὶ τῇ σῇ ἐπιθυμίᾳ , ὥστε μεταβᾶσαι καὶ μετενεγκεῖν εἰς τὸ ὕπατον καὶ ὑπερεξοχώτατον δῶμα τοῦ | ||
| Πέλοπος . καὶ ἔστι τὸ ὑπερβατὸν οὕτω : Διὸς δῶμα μεταβᾶσαι δευτέρῳ χρόνῳ , ἔνθα ἦν καὶ Γανυμήδης : ἔξωθεν |
| τῆς Φρυγίας , ἐλθὼν ξενίζεται σὺν παντὶ τῷ στρατεύματι παρὰ Πυθίου , ὃς καὶ τῷ Δαρείῳ πρὶν ἐδωρήσατο χρυσῆν ἀναδενδράδα | ||
| διακοσιοστὸν καὶ ἔννατον ἔτος τῶν Τρωϊκῶν χρησμὸν ἔλαβον παρὰ τοῦ Πυθίου εἰς τὴν ἐν Τρωάδι Θρᾴκην μετοικῆσαι : ἀφ ' |
| τραπεζορήτορες , οἳ ὑπὸ γλωσσαλγίας ἐπιλελῆσθαί μοι δοκοῦσι καὶ τοῦ Πυθικοῦ χρησμοῦ , ὃν ἀναγράφει Χαμαιλέων : εἴκοσι τὰς πρὸ | ||
| ὃ καὶ ἐπάρατόν τε ἦν μὴ οἰκεῖν καί τι καὶ Πυθικοῦ μαντείου ἀκροτελεύτιον τοιόνδε διεκώλυε , λέγον ὡς τὸ Πελαργικὸν |
| , ἐπ ' Εὐρυπύλου βασι - λεύοντος Λιβύης ὡς ὑπὸ Ἀπόλλωνος διακομισθείη ἡ Κυρήνη : λέοντος δὲ τὴν χώραν λυμαινομένου | ||
| οἱ ἐν ὅλμῳ κοιμηθέντες μαντικοί , καὶ τοὺς τρίποδας τοῦ Ἀπόλλωνος ὅλμους καλεῖσθαι , καὶ Ἀπόλλων ὑπὸ Σοφοκλέους ἔνολμος . |
| Κῶ , πατρὸς δὲ Ἡρακλείδα τοῦ Ἱπποκράτους τοῦ Γνωσιδίκου τοῦ Νέβρου τοῦ Σωστράτου τοῦ Θεοδώρου τοῦ Κλεομυττάδα τοῦ Κρισάμιδος . | ||
| μητρὸς , ὁ δ ' Ἱππόλοχος ἐξ Ἀσκληπιαδέων τέταρτος ἀπὸ Νέβρου τοῦ Κρισαίους συγκαθελόντος , ἡμεῖς δ ' Ἀσκληπιάδαι κατ |
| ' αὐτῶν κάθοδον . Ὀρεσθάσιοι δὲ ὡς τὴν γενομένην τοῖς Φιγαλεῦσιν ἐπύθοντο μαντείαν , ἄλλος ἔφθανεν ἄλλον σπουδῇ λογάδων τε | ||
| ποιηθὲν οὔτε ἦν κατ ' ἐμὲ οὔτε εἰ ἐγένετο ἀρχὴν Φιγαλεῦσιν ἠπίσταντο οἱ πολλοί : τῶν δὲ ἐντυχόντων ἡμῖν ἔλεγεν |
| ὥς φασιν , ἀπὸ τῶν Τρωικῶν δεκάτηι γενεᾶι μετὰ ταῦτα Θεοκλέους στόλον παρὰ Χαλκιδέων λαβόντοςἦν δ ' οὗτος γένει ἐκ | ||
| πρὶν Ἡρακλείδας κατελθεῖν , ἵδρυτο δὲ ἐν οἰκίᾳ Κριοῦ τοῦ Θεοκλέους , ἀνδρὸς μάντεως : τούτου δὲ τοῦ Κριοῦ γεμιζούσῃ |
| γέγραφεν ἐν βύβλοις δέκα καὶ κατέστροφεν εἰς τὴν κατάληψιν τοῦ ἱεροῦ καὶ παρανομίαν Φιλομήλου τοῦ Φωκέως . . , : | ||
| Ὕφασιν κατῄει ἐπὶ τὴν θάλατταν ἡμερῶν δέκα ὁδὸν ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ ὄχθου . κατιοῦσι δ ' αὐτοῖς πολλαὶ μὲν στρουθοὶ |
| , ἀλλὰ παρόμοιον . Πρῶτον μὲν τὸ ἑτεροῤῥεπές : οἷον καταφυγόντος Κριτίου ἐπὶ τὰς Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος εἰκόνας βουλεύονται οἱ | ||
| μελετώμενα δὲ ὅμως . πρῶτον μὲν τὸ ἑτερορρεπές , οἷον καταφυγόντος Κριτίου ἐπὶ τὰς Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος εἰκόνας βουλεύονται Ἀθηναῖοι |
| , . Εἱλεῖται : συστρέφεται . δαιτός : τροφῆς . Φόβου : φυγῆς . ὑπέκδυσις : ὑπεξέλευσις , φυγὴ , | ||
| μαρτυρεῖ μοι καὶ ἔπη τῶν ἐν Ἰλιάδι περὶ Ἄρεως καὶ Φόβου τοῦ Ἄρεως πεποιημένα , τὼ μὲν ἄρ ' εἰς |
| . τῇ χειρὶ τἠλεφαντίνῃ : δύο εἰσὶν ἐπὶ τῆς ἀκροπόλεως Ἀθηνᾶς ναοί , ὁ τῆς πολιάδος καὶ ἡ χρυσελεφαντίνη , | ||
| τοιῷδε ἐφ ' ὁποίῳ περ Ἀπόλλωνα Μουσηγέτην . ἐνταῦθά ἐστιν Ἀθηνᾶς ἄγαλμα Παιωνίας καὶ Διὸς καὶ Μνημοσύνης καὶ Μουσῶν , |
| τροπὴν ποιήσας τῶν πολεμίων ἀπέθανε κάλλιστα , καί μιν Ἀθηναῖοι δημοσίῃ τε ἔθαψαν αὐτοῦ τῇ περ ἔπεσε καὶ ἐτίμησαν μεγάλως | ||
| ἔννεφ ' , ὅπως ψηφῖδι κακὸς κακὸν οἶτον ὀλεῖται βουλῇ δημοσίῃ παρὰ θῖν ' ἁλὸς ἀτρυγέτοιο . κέχρηται δὲ καὶ |
| . Αἰεὶ παιδοφίληισιν ἐπὶ ζυγὸν αὐχένι κεῖται δύσμορον , ἀργαλέον μνῆμα φιλοξενίης . χρὴ γάρ τοι περὶ παῖδα πονούμενον εἰς | ||
| ἐπιθέσθαι τοῖς οἰκείοις ἐπιγράψαι αὐτοῦ τῷ μνήματι τάδε : Πυθέα μνῆμα τόδ ' ἔστ ' , ἀγαθοῦ καὶ σώφρονος ἀνδρὸς |
| τε τοῦ χρόνου τὸ συνεχὲς βασιλεύοντας τηνικαῦτα ἐν Σπάρτῃ Ἀνάξανδρον Εὐρυκράτους τοῦ Πολυδώρου , τῆς δὲ οἰκίας τῆς ἑτέρας Ἀναξίδαμον | ||
| ] βασιλέως [ ] : [ τοῦ ] δ ' Εὐρυκράτους ? [ ] ? υἱὸς Πολύδωρος ] καὶ Τιμασιμβρότα |
| Ἀρτέμιδος Ὀρθίας ἱερόν , καὶ ἀγάλματα Ἀπόλλωνος καὶ Λητοῦς καὶ Ἀρτέμιδος πεποίηται λευκοῦ λίθου : Πολυ - κλείτου δέ φασιν | ||
| ἔπεισε δὴ τοὺς βαρβάρους , ὡς ἄρα τὸ ζῷον ἱερὸν Ἀρτέμιδος , καὶ ἡ θεὸς δι ' αὐτοῦ προλέγοι πάντα |
| ἱδρυσαμένου Πελασγοῦ τοῦ Τριόπα , καὶ οὐ πόρρω τοῦ ἱεροῦ τάφος Πελασγοῦ . πέραν δὲ τοῦ τάφου χαλκεῖόν ἐστιν οὐ | ||
| ταύτης τὰ φύλλα ἐσιναμώρει τῆς μυρσίνης . ἔστι δὲ καὶ τάφος Φαίδρας , ἀπέχει δὲ οὐ πολὺ τοῦ Ἱππολύτου μνήματος |
| ἄττα με ἐργάσεσθαι καὶ ἀνήκεστα , διαγράψειν μὲν εὐθὺς τοῦ πατρῴου κλήρου , ἐξαλείψειν δὲ τοῦ καταλόγου τῶν ζακόρων τῶν | ||
| Δύμας . ἐπειδὴ δὲ ἐκράτησαν Πελοποννήσου , τρεῖς ἱδρύσαντο βωμοὺς πατρῴου Διός , καὶ ἐπὶ τούτων ἔθυσαν , καὶ ἐκληροῦντο |
| δὲ τὴν Καρικὴν ἀπὸ Βράγχου τοῦ κτίσαντος τὸ ἐν Μιλήτῳ μαντεῖον . ὁ δὲ Νηλεὺς χρησμὸν εἰλήφει ἐκεῖ οἰκεῖν , | ||
| Ἰαμιδῶν . ἵνα μάντιες ἄνδρες : διὰ τὸ τῶν Ἰαμιδῶν μαντεῖον . τὸ ἑξῆς : ὅπου μάντιες ἄνδρες τοῖς διὰ |
| , πρῶτον κίρναμεν κρατῆρα . ὁ πρῶτος οὖν κρατὴρ Διὸς Ὀλυμπίου , ὁ δεύτερος Γῆς καὶ ἡρώων , ὁ τρίτος | ||
| τῆς Ὑγιείας δείκνυσινἀνάθημα τοῦτ ' ἦν Ὀλυμπίου τοῦ πατρός . Ὀλυμπίου διὰ χρόνου πάλιν οἴκαδε εἰσελθόν , ἥρπαστο γὰρ ὑπ |
| ἐπιγραφὴ τῇ Λακεδαιμονίων στήλῃ οὕτως ἔχουσα ” ὦ ξέν ' ἀπάγγειλον Λακεδαιμονίοις ὅτι „ τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων πειθόμενοι νομίμοις | ||
| ἀπὸ στρατείας ἄνδρα σώσαντος θεοῦ πύλας ἀνοῖξαι ; ταῦτ ' ἀπάγγειλον πόσει : ἥκειν ὅπως τάχιστ ' ἐράσμιον πόλει : |
| Μελάνιππον καὶ Κομαιθώ : καὶ ἐκείνους τε αὐτοὺς μάντευμα ἀφίκετο θῦσαι τῇ Ἀρτέμιδι καὶ ἀνὰ πᾶν ἔτος παρθένον καὶ παῖδα | ||
| νόμῳ φυσικῷ κεκωλῦσθαι : ὑπὸ δέ τινας καιροὺς πρῶτον ἱερεῖον θῦσαι μυθεύονται ψυχὴν ἀντὶ ψυχῆς αἰτουμένους , εἶτα τούτου γενομένου |
| : μάρτυς τοῦ λόγου Θουκυδίδης ἐν ᾗ φησι δημηγοριῶν : Ἀλκίδα καὶ Λακεδαιμόνιοι , ἐμοὶ δοκεῖ πλεῖν ἡμᾶς ἐπὶ Μυτιλήνην | ||
| Ἔμβατον : τὸ στενὸν τὸ μεταξὺ Χίου καὶ Ἐρυθρᾶς . Ἀλκίδα . . . : δημηγορία Τευτιάπλου τῆς τρίτης ἱστορίας |
| τοῦ ἀδάμαστον εἶναι ταῖς ἀγελαίαις βουσὶν ὁμοίως , ἃς μάλιστα θύουσιν αὐτῇ . τοὺς δὲ αὐλοὺς εὑρεῖν μὲν λέγεται καθάπερ | ||
| . Καὶ εἴη ἂν ὁ μὴν οὗτος , ἐν ᾧ θύουσιν Αἰγινῆται Ἀπόλλωνι οἰκιστῇ καὶ δωματίτῃ , καθά φησι Πυθαίνετος |
| καὶ Λευκοθέαν τε ὀνομασθῆναι παρὰ σφίσι πρώτοις φασὶν αὐτὴν καὶ θυσίαν ἄγειν ἀνὰ πᾶν ἔτος . λέγουσι δὲ εἶναι καὶ | ||
| τὴν τοῦ τράγου πρὸς τῶν αἰγῶν ὄρεξιν πειρᾶται καταστέλλειν ἐπινίκιον θυσίαν ταῖς Νύμφαις εὐτρεπίζων . Συβαρίταν : ὄνομα πόλεως ἢ |
| ἀνδρείαν προτρέπεται . τὰ δὲ αὐτὰ λεκτέον καὶ ἐπὶ τοῦ μηνίοντος Ἀχιλλέως : καίτοι ἐρωτικοῦ ὄντος καὶ ἀκρατοῦς οὐ παράδοξον | ||
| Δελφούς . οὔκουν ἐδέχετο αὐτοὺς τὸ μαντεῖον , τοῦ θεοῦ μηνίοντος αὐτοῖς . καὶ λιπαρούντων μαθεῖν τὴν αἰτίαν τοῦ κότου |
| γὰρ καὶ ἡ τελευτὴ κατὰ μεταφορὰν λέγεται τέλος : ἔχει τελευτήν , ἧσπερ ἕνεκ ' ἐγένετο : τέλος γάρ ἐστι | ||
| Ἑλληνικῶν σύνταξιν εἰς τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν κατέστροφεν ἐπὶ τὴν Ἐπαμεινώνδου τελευτήν : Ἀναξιμένης δὲ ὁ Λαμψακηνὸς τὴν πρώτην τῶν Ἑλληνικῶν |
| ὡς ἀπὸ τῆς γραφῆς τῶν Χαλδαίων αὖθις παρακατιὼν ἀπὸ τοῦ ἐνάτου βασιλέως Ἀρδάτου ἐπὶ τὸν δέκατον λεγόμενον παρ ' αὐτοῖς | ||
| ὑμᾶς μέχρι δεῦρο φιλοτιμίας χρήσομαι τῷ πατρίῳ νόμῳ καὶ τοῦ ἐνάτου τέλους , ἐπειδὴ μάλιστα τῆς στάσεως κατῆρξε , τὸ |
| ὤν γε θεὸς οὐκ εἴασα τὴν ὀσφῦν ἂν ἐπὶ τὸν βωμὸν ἐπιθεῖναί ποτε , εἰ μὴ καθήγιζέν τις ἅμα τὴν | ||
| βδελυρία εἰς πᾶσαν τὴν πόλινἐπῄει δὲ ἐκκλησία θέουσι πρὸς τὸν βωμὸν καὶ αὐτοὶ τῶν συγκυβευτῶν τινες , καὶ περιστάντες ἐδέοντο |
| μυθεύονται , ὅτι Ἑλένῳ ἐκ Τροίας πλέοντι ἐς ἑσπέρην , θύσαντι ἀποβατήρια ἐν Ἠπείρῳ , τὸ θῦμα ἡ βοῦς ἀποδράσασα | ||
| , βοηθήσατε ἀνδρὶ ἀγαθῷ , πολλάκις ὑμῖν εὐξαμένῳ δικαίως καὶ θύσαντι μεγαλοπρεπῶς : ἀπόδοτέ μοι τὴν ἀμοιβὴν τῆς εὐσεβείας συκοφαντουμένῳ |
| τὴν ἀπὸ Ἰολάου προσηγορίαν . τοῦ δὲ περὶ τῆς ἀποικίας χρησμοῦ περιέχοντος ὅτι τοῖς τῆς ἀποικίας ταύτης κοινωνήσασι διαμενεῖ τὰ | ||
| δέρμα κατὰ τὸ νόμιμον . μετὰ δὲ ταῦτα Αἰήτηι γενομένου χρησμοῦ , καθ ' ὃν ἐσήμαινε ὁ θεὸς τότε τελευτήσειν |
| τέτρασιν : ἀπὸ Μαντινείας καὶ ἅρμασιν ἐνίκα Θησεύς . σῆμα Ἁλιρροθίου : οἷον ὅμοιος ὢν Ἁλιρροθίῳ τῷ ἀδελφῷ . ἢ | ||
| πόλιν ὤνησε τὴν Ἀθηναίων , ὅτι Ἄρης πρὸς Ποσειδῶνα ὑπὲρ Ἁλιρροθίου ἐν Ἀρείῳ πάγῳ ἐκρίθη . Ἀλλ ' εἰ πρὸς |
| καὶ ἑστιατόριον Ἠλείοις : καὶ τοῦτο ἔστι μὲν ἐντὸς τοῦ πρυτανείου , τοῦ οἰκήματος τοῦ τῆς ἑστίας ἀπαντικρύ , τοὺς | ||
| τεθάφθαι δὲ τὸν Ἀλκάθου λέγουσιν Ἰσχέπολιν . ἔστι δὲ τοῦ πρυτανείου πέτρα πλησίον : Ἀνακληθρίδα τὴν πέτραν ὀνομάζουσιν , ὡς |
| οὕτως φησὶ ” τὴν γυναῖκα Λὼτ στραφεῖσαν εἰς τοὐπίσω γενέσθαι στήλην ” , οὐ μυθοπλαστῶν , ἀλλὰ πράγματος ἰδιότητα μηνύων | ||
| δὲ καὶ ἀπὸ τοῦ ἐλάττονος ἐπιχειρήσεις , ὅτι καὶ τὸ στήλην μετακινῆσαι τυμβωρυχία . Ἰστέον δὲ , ὡς οὐδὲν διαφέρει |
| μοι δίδως τὴν ἁπάσης τῆς γῆς ἀρχήν . τοῦ δὲ ἱερέως προσελθόντος τῷ σηκῷ καὶ τῶν ἀνδρῶν τῶν αἰρόντων τὸν | ||
| τε ὁσία τοιούτοις αὐτῷ τετίμηται τρόποις , οἷς νομίζεται θάνατον ἱερέως τιμᾶσθαι . Κύρῳ φασὶ τῷ Καμβύσου καθεύδοντι δόξαι τινὰ |
| , ἀμήχανον : οὐδ ' ὑπαλύξειν στεῦται ἀμειλίκτοιο Διὸς θυμαλγέα μῆνιν καὶ χόλον οὐδ ' ἄτλητον ἄγος Φρίξοιό τε ποινάς | ||
| πόλεμον Τρώων καὶ Ἀχαιῶν τὸν πόλεμον παριδὼν τὴν Ἀχιλλέως ᾔτησε μῆνιν ἄδειν τὴν Μοῦσαν . ἔχοι δ ' ἄν τις |
| μεγαλορρημονήσας περὶ τούτων καὶ καυχησάμενος : Καλλίας ἀδῶν . υἱὸς κρέοντος ὁ καλλίας , συγγενὴς καὶ συμφατριώτης τοῦ νικητοῦ : | ||
| ἐς αἰθέρα χεῖρας ἁμᾶ Ἐνδαΐδος ἀριγˈνῶτες υἱοί καὶ βία Φώκου κρέοντος , ὁ τᾶς θεοῦ , ὃν Ψαμάθεια τίκτ ' |
| . ὁ Μένανδρος ἐν Ἑλλάδι ἔδοξεν ἐσταυρῶσθαι ἔμπροσθεν ἱεροῦ Διὸς Πολιέως , καὶ ἱερεὺς ἀποδειχθεὶς αὐτοῦ ἐκείνου τοῦ θεοῦ λαμπρότερός | ||
| στρατηγήματα . Φάλαρις Ἀκραγαντῖνος τελώνης τῶν πολιτῶν κατασκευάσαι βουλομένων Διὸς Πολιέως νεὼν ἀπὸ διακοσίων ταλάντων ἐπὶ τῆς ἄκρας ὡς πετρώδους |
| ἀνεχόμενος , καὶ ἤμην οἷά τις Σπαρτιάτης ἀνὴρ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τῆς Ὀρθίας τυπτόμενος . ἀλλ ' οὐκ ἦν Λακεδαίμων | ||
| τοῦ Κελτικοῦ θρέμμα εἶναι . φέρε δή , ἐποιησάμεθα γὰρ βωμοῦ τοῦ μεγίστου μνήμην , ἐπέλθωμεν καὶ τὰ ἐς ἅπαντας |
| γὰρ εἶναι τούτων γενομένων πολὺ μᾶλλον δουλώσασθαι Καρχηδονίους τῆς ἐπὶ Γέλωνος αὐτοῖς γενομένης δουλείας , ἀλλ ' οὐχ ὥσπερ νῦν | ||
| . . , , : Πρὸς δὲ τῷ ἅρματι τῷ Γέλωνος Ζεὺς ἔστηκεν ἀρχαῖος , ἔχων σκῆπτρον : Ὑβλαίων δέ |
| ἐπ ' αὐτῶν γενέσθαι . ἐκάθηρε γοῦν τὰς Ἀθήνας τοῦ Κυλωνείου ἄγους κατὰ τὴν μδ ὀλυμπιάδα [ ] γηραιὸς ὤν | ||
| δειλός . Γ ἐκ τῶν ἀλιτηρίων : τῶν μετεχόντων τοῦ Κυλωνείου ἄγους , ὅπερ εἰς τὴν Ἀθηνᾶν δοκεῖ γενέσθαι ἀσέβημα |
| δὲ καὶ τὸ πρόσωπόν ἐστιν ἐλέφαντος . καὶ ἕτερον ἐνταῦθα ἱερὸν Ἀθηνᾶς πεποίηται καλουμένης Νίκης καὶ ἄλλο Αἰαντίδος : τὰ | ||
| ἔρημός ἐστιν ἀνθρώπων . Βαβυλῶνος δὲ τοῦ μὲν Βήλου τὸ ἱερὸν λείπεται , Βαβυλῶνος δὲ ταύτης , ἥντινα εἶδε πόλεων |
| : ἐρωτήσαντα δὲ ὑπὲρ τῶν ἀναθημάτων εἰ ἐντὸς ἀναθήσει τοῦ ναοῦ , ἐκέλευεν αὐτὸν ἡ Πυθία τὸ παράπαν ἀποφέρειν ἐκ | ||
| ὡς ἐγὼ κλύω , χρηστήριον πέπτωκε τοῖς ἐπήλυσιν κοινὸν πρὸ ναοῦ : βούλομαι δ ' ἐν ἡμέραι τῆιδ ' θεοῦ |
| Πλάτωνι . ἤματί κεν κτλ . σημείωσαι κατὰ τὸ ἐνύπνιον λόγιον . εἰ γὰρ ὤφελον . ἀντὶ τοῦ εἴθε . | ||
| ἐπράθη καί τινι Καρδιηνῷ δουλεύσας κορσωτὴς ἐγένετο . Καρδιηνοῖς δὲ λόγιον ἦν ὡς Βισάλται ἀπίξονται ἐπ ' αὐτούς , καὶ |
| καὶ † Πευσίνιοι , Πευσῖνός † τινος τῶν πάλαι πολιτευομένων συντάξαντος τὰ περὶ αὐτούς . Γ ὦ Τριπτόλεμε : τοὺς | ||
| Σκύθαι ἐκαλοῦντο καὶ τοξόται καὶ σπευσίνιοι , ἀπὸ τοῦ πρώτου συντάξαντος τὴν περὶ αὐτοὺς ὑπηρεσίαν . Τέλη δ ' ἦν |
| , τῶν δὲ καὶ καταφευγόντων ἐς τὸ τεῖχος , οἱ Ἀμφιπολῖται ἐς θόρυβον μέγαν κατέστησαν , ἄλλως τε καὶ ἀλλήλοις | ||
| τὰ πρὸ Λυκούργου δὲ μικροῦ καὶ ἀρνοῦνται τὴν οἴκησιν : Ἀμφιπολῖται δὲ εἰς Βρασίδαν ἐξ Ἅγνωνος τὴν ἑαυτῶν πατρίδα μετασκευάζοντες |
| ιʹ . Τραϊανὸς ἔτη ιθʹ μῆνας ἓξ ἡμέρας ιδʹ . Ἁδριανὸς ἔτη κʹ μῆνας ιʹ ἡμέρας κηʹ . Ἀντωνῖνος ἔτη | ||
| καὶ τῆς Ἰταλίας ἄρχοντες ἀνθύπατοι κατὰ μέρη : ὃ καὶ Ἁδριανὸς ἄρα μιμούμενος ὕστερον χρόνῳ πολλῷ , τὴν αὐτοκράτορα ἀρχὴν |
| , ἀπέθανεν . Φρενῖτις . Γυναῖκα , ἥτις κατέκειτο ἐπὶ ψευδέων ἀγορῇ , τότε τεκοῦ - σαν πρῶτον ἐπιπόνως ἄρσεν | ||
| τότε μὲν φωνὴν ἀκούειν αὐτοῦ , δηλονότι τοῦ Ἀπόλλωνος , ψευδέων ἄγνωστον , ἤγουν οὐ γινώσκουσαν ψεύδη , ἐνεργητικῶς : |
| περὶ Ἱππόστρατον ἀποφαίνουσιν . : Ἄβαρις , ὄνομα κύριον . Λοιμοῦ δέ φασι κατὰ πᾶσαν τὴν οἰκουμένην γεγονότος , ἀνεῖλεν | ||
| ἐν σκότῳ γαστρίζεσθαι , μέχρις ἂν διαρραγῶμεν παχυνόμενοι ; ” Λοιμοῦ δὲ ὑφέρποντος τὴν Ἔφεσον καὶ οὔπω ἀνοιδούσης τῆς νόσου |
| τίμα . * * τὸν Διαγόραν . διὰ πυγμῆς . νίκην καὶ θαῦμα : λέγω δὴ τὸν Διαγόραν . τῷ | ||
| δαιμονίου περὶ τὸν αὐτὸν καιρὸν ποιήσαντος γενέσθαι τήν τε καλλίστην νίκην καὶ τὴν ἐνδοξοτάτην ἧτταν . μετὰ δὲ τὴν γενομένην |
| μὲν γὰρ ἡ πανήγυρις τοῦ θεοῦ , καὶ κατήπειγε τοῦ θύειν ὁ καιρός , τὸ δὲ ἱερεῖον ἄρα κριὸς ἦν | ||
| κρίμνη σεαυτὴν ἐκ μέσης ἀντηρίδος ἔδει γὰρ ἡμᾶς τοῖς θεοῖς θύειν , ὅταν γυναῖκα κατορύττῃ τις , οὐχ ὅταν γαμῇ |
| πάθῃς : πολλοὶ δὲ κακὰ φρονέουσιν Ἀχαιῶν , τοὺς Ζεὺς ἐξολέσειε πρὶν ἥμιν πῆμα γενέσθαι . ” τὸν δ ' | ||
| ὁ Χρεμύλος καὶ ἡττηθεὶς ἐρεῖ ἀλλά ς ' ὁ Ζεὺς ἐξολέσειε κοτίνου στεφάνῳ στεφανώσας : τουτέστι , κότον σοὶ θέμενος |
| ? ? δὲ καὶ Ἀθηναῖοι [ ] πρὸς Μεγαρέας τὴν Ὀργάδα δια τοῖν [ ] θεοῖν ὅπως βούλοιντο : συνεχώρησαν | ||
| ὁ δαιδοῦχος Ἱεροκλείδης . καὶ τὰς ἐσχατιὰς τὰς περὶ τὴν Ὀργάδα καθιέρωσαν , τοῦ θεοῦ χρήσαντος λῶιον καὶ ἄμεινον ἀνεῖσι |
| ἀέθλων πτεροῖσι χαίταν . Χρυσέα φόρμιγξ , Ἀπόλλωνος καὶ ἰοπˈλοκάμων σύνδικον Μοισᾶν κτέανον : τᾶς ἀκούει μὲν βάσις ἀγˈλαΐας ἀρχά | ||
| δὲ κιθάρα ἀντὶ τοῦ τιμία , ὡς χρυσῆ Ἀφροδίτη . σύνδικον Μοισᾶν κτέανον : συνῳδόν , οἱονεὶ οὐκ ἐναντίον . |
| . Ἀριστείδης μὲν οὖν φησὶν , ὅτι ὁ μαντευόμενος ἐν Δελφοῖς σεσημασμένον ἐλάμβανε τὸν χρησμόν : καὶ προείρηται αὐτῷ , | ||
| τὰς θοίνας διατρίβοντας . Σῆμος δ ' ἐν δʹ Δηλιάδος Δελφοῖς , φησί , παραγινομένοις εἰς Δῆλον παρεῖχον Δήλιοι ἅλας |
| δῖος Ὀδυσσεύς , ὅττι ῥά οἱ τέρας ἧκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω . εἵλετο δ ' ὠκὺν ὀϊστόν , ὅ οἱ | ||
| ἢ ἐς δέμας Ἀρνειοῖο , οἴκους εἰς Ἄρεως ἢ ἀστέρος ἀγκυλομήτεω , Αἰγοκέρωτα καὶ Ὑδροχόον , στρατίῃσιν ἔνεσται κεῖνος ἀνήρ |
| εἶτ ' ἀπολούμεθον . ὁ δ ' αὐτὸς οὗτος σοφιστὴς Φεβρουαρίῳ μηνί , ὡς Ῥωμαῖοι λέγουσι , ἐν ᾧ τοῦ | ||
| μέχρι τοῦ καθ ' ἡμᾶς χρόνου Ῥωμαῖοι θύουσιν ἐν μηνὶ Φεβρουαρίῳ μετὰ τὰς χειμερίους τροπάς , οὐδὲν τῶν τότε γενομένων |
| τοὺς ἠιθέους μηδὲν ὅπλον ἀρήιον ἐπιφερομένους , ἀπολομένου δὲ τοῦ Μινωταύρου πέρας ἔχειν τὴν ποινήν . : καὶ τὸν ἀγῶνα | ||
| τοὺς ἠιθέους μηδὲν ὅπλον ἀρήιον ἐπιφερομένους , ἀπολομένου δὲ τοῦ Μινωταύρου πέρας ἔχειν τὴν ποινήν . . . , : |
| ἄρμενα πάντα παράσχοις , χρήματα δ ' ἐγκαταθῆις πόλλ ' ἀνιηρὰ παθών , τὸν πατέρ ' ἐχθαίρουσι , καταρῶνται δ | ||
| : Δωρεά , ἐπὶ συμφορᾶς . καὶ Ἀρχίλοχος : κρύπτομεν ἀνιηρὰ Ποσειδῶνα ἄνακτα δῶρα . : ὤχμασεν : Ἐποίησεν ἀναβασταχθῆναι |
| ἐπέτρεψε . δέον δὲ εἰπεῖν θεοδμήτως ἔκτισε σὺν ἐλευθερίᾳ , θεοδμήτῳ εἶπε πρὸς τὸ ἐλευθερίᾳ . φασὶ γάρ , ὅτι | ||
| Ἱέρων ἔκτισε καὶ ἔδωκε διοικεῖν κείνην τὴν πόλιν σὺν ἐλευθερίᾳ θεοδμήτῳ καὶ θείᾳ , ἥντινα πόλιν ἔκτισεν ὁ Ἱέρων ἐν |
| τὴν βασιλείαν Βίαντι τῷ ἀδελφῷ . γήμας δὲ Ἰφιάνειραν τὴν Μεγαπένθους ἐτέκνωσεν Ἀντιφάτην καὶ Μαντώ , ἔτι δὲ Βίαντα καὶ | ||
| , Ὀρέστου δὲ ἔτι πλανωμένου , τηνικαῦτα ὑπὸ Νικοστράτου καὶ Μεγαπένθους διωχθεῖσαν ἐς Ῥόδον ἀφικέσθαι Πολυξοῖ τῇ Τληπολέμου γυναικὶ ἔχουσαν |
| Ἡραία τε Ἀρκάδων ἐστὶν αὐτῷ πατρὶς καὶ Ἀκέστωρ ὁ τὴν εἰκόνα εἰργασμένος : Ἐνατίωνα δὲ ἧστινος ἦν οὐ δηλοῖ τὸ | ||
| τίς ὁ δημιουργῶν ταύτην τὴν καλὴν καὶ θείαν τοῦ ἀνθρώπου εἰκόνα . τίς ὁ τοὺς ὀφθαλμοὺς περιγράψας ; τίς ὁ |
| ἔχειν ἔδοξεἐν τῷ Ἀπόλλωνος ἱερῷ , ὅπερ ἀρχαιότατόν ἐστι τοῖς Χαλκηδονίοις , κατορύττουσι δέλτους χαλκᾶς , λεγούσας ὡς αὐτίκα μάλα | ||
| τῷ ποταμῷ . ἱστορεῖ δὲ ὁ αὐτὸς καὶ ὅτι τοῖς Χαλκηδονίοις ἀποφρὰς νομίζεται παντὸς μηνὸς φθίνοντος ἐνάτη , διότι ἐν |
| καὶ χρημάτων πλῆθος δοῦναι . τοῦ βασιλέως χρήματα λαβεῖν μὴ προσδεχομένου , πεισθέντος δὲ τὸ Λιλύβαιον συγχωρῆσαι τοῖς Καρχηδονίοις , | ||
| Παρὰ προσδοκίαν δ ' ἐστὶν ὅταν , ἄλλο τοῦ ἀκροατοῦ προσδεχομένου , ἄλλο μετά τινος χάριτος ἐπενέγκῃ , οἷον : |
| Κλαύδιον τοὺς προχείρους κανόνας τῆς ἀστρονομίας διὰ κεʹ ἑτηρίδων ψηφίζεσθαι θεσπίσαι . . . Ἐντεῦθεν δέ ἐστι καὶ τὸ ἀσύμφωνον | ||
| θεοῦ παραγενομένων εἰς Ὕβλαν καὶ πυνθανομένων περὶ τῶν ἀπηντημένων , θεσπίσαι τὸν Ἀπόλλωνα ποινὴν αὐτοὺς ἀποδοῦναι τῇ θεῷ δι ' |
| οὕτως οὖν καὶ τὰ τοῦ Ἡσιόδου πολλὴν ἔμφασιν ἔχει τῆς ἀκαρπίας . ὁ μὲν γὰρ καθήμενος ἐν τῷ θερίζειν καὶ | ||
| ἀπὸ τῶν ἐνεργειῶν αἱ ἕξεις . ὡς οὖν ἐν καιρῷ ἀκαρπίας οὐκ ἄν τις δένδρου ἀρετὴν καρπογόνον ἐπιγνώσεται , οὕτως |
| δὲ γενέσθαι τοῦτο βασίλειον Μάλεω τοῦ Πελασγοῦ , ὅν φασι δυναστεύσαντα ἐν τοῖς τόποις μετὰ τῶν συνοίκων Πελασγῶν ἀπελθεῖν ἐνθένδε | ||
| Κτησίας δὲ ἱστορεῖ Ἄνναρον τὸν βασιλέως ὕπαρχον καὶ τῆς Βαβυλωνίας δυναστεύσαντα στολῆι χρῆσθαι γυναικείαι καὶ κόσμωι : καὶ ὅτι βασιλέως |
| . . : Δημάδης ψήφισμα γράψας παράνομον καὶ εὐθυνόμενος ὑπὸ Λυκούργου , ἐρωτήσαντος αὐτὸν ἐκείνου εἰ ὅτε ἔγραψε τὸ ψήφισμα | ||
| βίον , δι ' ὃν καὶ Διογένης ὑψηλότερος ἦν καὶ Λυκούργου καὶ Σόλωνος καὶ Ἀρταξέρξου καὶ Ἀλεξάνδρου , καὶ ἐλευθερώτερος |
| τι . μετὰ δὲ αὐτὸ ἡρῷα Ἱππολύτου τέ ἐστι τοῦ Θησέως καὶ Αὐλῶνος Ἀρκάδος , υἱοῦ δὲ Τλησιμένους : Τλησιμένην | ||
| Μελανίππειον : Λυκοῦργος ἐν τῷ Κατὰ Λυκόφρονος . Μελανίππου τοῦ Θησέως ἡρῷόν ἐστιν , ὥς φησιν Ἀσκληπιάδης Τραγῳδουμένοις . Κλείδημος |
| πολὺς δὲ σῖτος , ὥστε μὴ ῥᾴδιον εἶναι μιᾷ πάντα ἐκκομίσαι τοὺς κρατήσαντας ἡμέρᾳ , ἀλλ ' ἐκ διαδοχῆς ἄγοντες | ||
| . Ἠλεῖοι μὲν δὴ τὸν βοῦν ἅτε αἵματι ἔνοχον ἐβουλεύοντο ἐκκομίσαι τῆς Ἄλτεως : ὁ δὲ σφᾶς [ ὁ ] |
| , ἢ βασκαίνειν , φθονεῖν . Τάφος , μνῆμα , μνημεῖον , μνημόσυνον , ἠρία , θῆκαι , σοροί , | ||
| . θαυμαστὸν δέ ἐστι τὸ μὴ παραλλάττειν τὸ τοῦ Ὀλύνθου μνημεῖον . πρότερον μὲν οὖν φασι τοὺς κατὰ τὴν Ἀπολλωνίαν |
| ' οὐδὲν ἄπαρνον τελέθει θέλκτορι Πειθοῖ . δέδοται δ ' Ἁρμονίᾳ μοῖρ ' Ἀφροδίτας ψεδυρὰ τρίβοι τ ' ἐρώτων . | ||
| : Ἀφροδίτης γάρ , ὥς φασι , τὸ παλαιὸν δωρησαμένης Ἁρμονίᾳ τῇ Κάδμου τόν τε ὅρμον καὶ πέπλον , ἀμφότερα |
| τὰς χεῖρας ἀλλήλαις ὡς μάλιστα ἐς κρότον συμβάλλονται , καὶ ἐπίγραμμα ἐπεγέγραπτο αὐτῷ Ἀσσύρια γράμματα : οἱ μὲν Ἀσσύριοι καὶ | ||
| πολέμῳ φθίμενον θάψ ' ἀρετῆς ἕνεκεν . τὸ μὲν δὴ ἐπίγραμμα ἐπὶ τοσοῦτο ἐδήλωσεν : εἰ δὲ Λυσίππου τοῦ ποιήσαντος |
| ] Τοὺς πλατεῖς . οὔκουν , Προμηθεῦ : Εἰπόντος τοῦ Προμηθέως ὅτι ἐγὼ τὴν παροῦσαν ὑπομενῶ τύχην , ἕως οὗ | ||
| οἷον εἴ τις τοὺς ἀνθρώπους μὴ πεπλάσθαι εἴποι ὑπὸ τοῦ Προμηθέως , ἀλλ ' ὑπ ' ἄλλου τινὸς τῶν θεῶν |
| καὶ φιάλην χαλκῆν ἐν Ἥρας ἱερῷ γραφῇ δηλοῦσαν ἀρχαίᾳ τοῦ δωρησαμένου τῇ θεῷ Αἰνείου τοὔνομα . Γενόμενοι δὲ κατὰ Σικελίαν | ||
| ἅρπῃ χρησάμενος ἤγαγεν εἰς Μυκήνας , καὶ κατεφύτευσε , Κηφέως δωρησαμένου , ὃς τότε βασιλεὺς ὢν τῶν Ἀιθιόπων ἐτύγχανε , |
| δαίμονος : φασὶ γάρ , ὅτι δειπνήσαντες μὲν ἐπερρόφουν ἀγαθοῦ δαίμονος , ἀπαλλάττεσθαι δὲ μέλλοντες ἔπινον Διὸς σωτῆρος . ὡς | ||
| Παλαίμονος : ὁμοίως καὶ τὸ Ἀνδραίμων Ἀνδραίμονος : δαίσω δαίμων δαίμονος , ἡγήσω Ἡγήμων Ἡγήμονος , αἰδήσω αἰδήμων αἰδήμονος , |
| . , ὅτι καὶ Ἐ . οἶδεν τὸν διπλοῦν τῶν γεννήσεων χρόνον . διὸ καὶ τὰς γυναῖκας καλεῖ διγόνους καὶ | ||
| Οὐκοῦν ἐάντε πρεσβύτερος τούτων ἐάντε νεώτερος τῶν εἰς τὸ κοινὸν γεννήσεων ἅψηται , οὔτε ὅσιον οὔτε δίκαιον φήσομεν τὸ ἁμάρτημα |
| οὐ μέγας : τούτου καὶ ἔλαιον ὁσημέραι καταχέουσι καὶ κατὰ ἑορτὴν ἑκάστην ἔρια ἐπιτιθέασι τὰ ἀργά : ἔστι δὲ καὶ | ||
| ἐν τῷ πρώτῳ τοῦ τρωικοῦ διακόσμου τὴν τῶν Καρνείων φησὶν ἑορτὴν παρὰ Λακεδαιμονίοις μίμημα εἶναι στρατιωτικῆς ἀγωγῆς . τόπους μὲν |
| προσ - κυνουμένην καὶ βασίλισσαν προσαγορευομένην καὶ ταῖς ἄλλαις δωρεαῖς τιμωμένην , αἷς πρέπον ἦν τὴν σὴν μητέρα καὶ τὴν | ||
| Παρθενίαν , ἤγουν τὴν ἐν τῷ Παρθενίῳ ὄρει τῆς Ἀρκαδίας τιμωμένην , ἔπειτά τε γνῶναι , ἀντὶ τοῦ γνώριμον ποιῆσαι |
| ἡγεῖσθαί τε καὶ ἄρχειν . καίτοι τοῦτό γε , ὦ Πίνδαρε σοφώτατε , σχεδὸν οὐκ ἂν παρὰ φύσιν ἔγωγε φαίην | ||
| Δώριος , Φρύγιος , Λύδιος . ἀναλάμβανε δέ , ὦ Πίνδαρε , τὴν Δωρίαν φόρμιγγα καὶ ὕμνει τὸν Φερένικον ἵππον |
| καὶ πάλιν δείπνου καιρὸς ἦν . ἦν γὰρ ἑορτὴ προτρυγαίου Διονύσου τότε . τὸν γὰρ Διόνυσον Τύριοι νομίζουσιν ἑαυτῶν , | ||
| καὶ ἀπὸ τοῦ τόπου , ὅτι ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Διονύσου : καὶ ἀπὸ τοῦ χρόνου , ὅτι ἐν ἱερομηνίᾳ |
| τὰ ἀγχιστευτικὰ δίκαια : οἰκεῖοι δὲ οἱ κατ ' ἐπιγαμίαν ἐπιμιχθέντες τῷ οἴκῳ . . αἰδώς ἐστιν ἐντροπὴ πρὸς ἕκαστον | ||
| τὰ ἀγχιστικὰ δίκαια : οἰκεῖοι δὲ οἱ κατ ' ἐπιγαμίαν ἐπιμιχθέντες τῷ οἴκῳ . ἀγροῖκος καὶ ἄγροικος διαφέρει . προπερισπωμένως |
| μίλια ρνʹ , πλανήσαντες αὐτοὺς , τῇ εἰκάδι πέμπτῃ τοῦ Δαισίου τοῦ καὶ Ἰουνίου μηνός . Καὶ εὑρὼν ἐκεῖ τείχη | ||
| σώματι πάντα . Ἀπὸ Παυνὶ εἰκοστῆς πέμπτης , ἥτις ἐστὶν Δαισίου ιθʹ , κατὰ δὲ Ῥωμαίους ἀπὸ τῆς πρὸ ιγʹ |
| τοὔνομα λαβεῖν , ὃν καὶ μαντεύσασθαι Πυθοῖ πρῶτον , ὡς Ἀλεξανδρίδης φησὶν ἐν πρώτῳ περὶ τοῦ ἐν Δελφοῖς χρηστηρίου . | ||
| σιλφίου , ὥς φησιν Ἀλεξανδρίδης . . . . : Ἀλεξανδρίδης ὁ Δελφός φησι θητεῦσαι αὐτὸν διότι τὸν Πυθοῖ δράκοντα |
| οὖν κτείνουσιν ἀλλήλους χαλᾷς τὸ μὴ τίνεσθαι μηδ ' ἐποπτεύειν κότῳ , οὔ φημ ' Ὀρέστην ς ' ἐνδίκως ἀνδρηλατεῖν | ||
| ” ἐπὶ δὲ τοῦ φθονεῖν “ ἐξείπω , καὶ μήτι κότῳ ἀγάσησθε ἕκαστος , ” ἐπὶ δὲ τοῦ ζηλοῦν “ |
| Σκυθίαν διακομίζει . ἔνθα αὐτὸς σφάζει μὲν τὸν κριὸν καὶ θύει Διὶ Φυξίῳ , ὅτι ἐξέφυγε τὴν ἐπιβουλὴν τῆς μητρυιᾶς | ||
| ἐκεῖθεν δὲ διαβὰς τὸν πόρον ἧκεν ἐς Μέμφιν : καὶ θύει ἐκεῖ τοῖς τε ἄλλοις θεοῖς καὶ τῷ Ἄπιδι καὶ |
| ' ἐν τοῖς ἄλλοις ποιήμασιν εἰσαγέτω Ἥραν ἠλλοιωμένην , ὡς ἱέρειαν ἀγείρουσαν Ἰνάχου Ἀργείου ποταμοῦ παισὶν βιοδώροις : καὶ ἄλλα | ||
| τραγῳδοποιῶν , οἵτινες Ἥραν τε τὴν Διὸς παράκοιτιν ἔφασαν εἰς ἱέρειαν μεταμορφωθεῖσαν τοιοῦτον βίου σχῆμα ἀναλαβεῖν νύμφαις κρηνιάσιν , κυδραῖς |
| Ὀνόμαρχον : καὶ ἐκ τῶν τοῦ θεοῦ χαρίσασθαι τοῦτον εἰς Δελφοὺς παραγενομένῳ . . . τῷ Πυθοδώρου τοῦ Σικυωνίου υἱῷ | ||
| εὖ μάλα συχνῶν . ἕως μὲν οὖν τὴν δεκάτην ἐς Δελφοὺς ἀπέστελλον εὐτάκτως , καὶ ἐπείθοντο τῷ χρησμῷ τῷ τοῦτο |
| γὰρ διὰ τῶν ἀκριβέστατα τηρηθεισῶν ὑφ ' ἡμῶν κατὰ τὸ υξγʹ ἔτος ἀπὸ τῆς Ἀλεξάνδρου τελευτῆς ἰσημεριῶν τε καὶ θερινῆς | ||
| . ἡμεῖς δὲ τὴν μετὰ τὰ σπε ὁμοίως ἔτη τῷ υξγʹ ἀπὸ τῆς Ἀλεξάνδρου τελευτῆς ἐαρινὴν ἰσημερίαν εὑρίσκομεν γεγενημένην τῇ |
| δὲ τοὺς βαρέως ἔχοντας τοῖς ἐνθάδε πράγμασι καὶ τῷ Δεκέλειαν τετειχίσθαι πρῶτον μὲν ἐκεῖνο ἂν εἴποιμι , ὅτι πάντων ἔστ | ||
| ἦν εἰπεῖν τὴν Ῥόδον καὶ κατ ' οἰκίαν καὶ κοινῇ τετειχίσθαι . ἐώκει γὰρ αὐλῆς ἕρκει τὰ τείχη καὶ τοσοῦτον |
| διαφέρουσιν , καθὼς Δίδυμος ἐν Ὑπομνήματι τῷ πρώτῳ τῶν παιάνων Πινδάρου φησίν : καὶ τὸν τρίποδα ἀπὸ τούτου Θηβαγενεῖς πέμπουσι | ||
| , ὡς καὶ Χαμαιλέων ὁ Ἡρακλεώτης ἱστορεῖ ἐν τῶι Περὶ Πινδάρου , ὅταν ἡ πόλις εὔχηται περὶ μεγάλων τῆι Ἀφροδίτηι |
| ἀνατολὰς Ἄβδηρα πόλις , ἐπώνυμος Ἀβδήρου , ὃν οἱ τοῦ Διομήδους ἵπποι ἔφαγον : εἶτα Δίκαια πόλις πλησίον , ἧς | ||
| , οὐκ εὖ : νῦν γὰρ οὐχ ἁρμόζει , ἐπὶ Διομήδους δὲ τοῦ σύνεγγυς τρέχοντος . διὰ δὲ τούτου βούλεται |
| εἰς ἄψυχον χθονίων βωμόν : τὸ δὲ μέτριον νομοθέτης ἂν μαντεύσαιτο οὐκ ἀσχημονέστατα . ἔστω δὴ νόμος οὗτος : Τῷ | ||
| τοῦ Ἐμπεδοκλέους λέγοντος : οὐκ ἂν ἀνὴρ τοιαῦτα σοφὸς φρεσὶ μαντεύσαιτο , ὡς ὄφρα μέν τε βιῶσι , τὸ δὴ |
| παρθένοι καὶ ἶσοι νέοι ἀκμαῖοι ἐξ Ἀθηνῶν ἐδασμολογοῦντο κατ ' ἐγκέλευσιν αὐτοῦ , καὶ παρεβάλλοντο τῷ θηρίῳ . Ὡς οὖν | ||
| , τὴν μὲν Ἰσμήνην προσομιλοῦσαν Θεοκλυμένωι ὑπὸ Τυδέως κατὰ Ἀθηνᾶς ἐγκέλευσιν τελευτῆσαι . ταῦτα μὲν οὖν ἐστιν τὰ ξένως περὶ |
| ἀνέβλεψεν εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ τὰ ἄστρα ἐξήτασε , καὶ προεφήτευσεν ἐν κοινῷ ἅπασι Μιλησίοις ὅτι νὺξ ἔσοιτο ἐν ἡμέρᾳ | ||
| ἀγαθῶν , ἀντὶ χρησμῶν , ἀντὶ μαντείας τῇ σῇ γεννήσει προεφήτευσεν ὁ θεὸς τὴν καθαίρεσιν τοῦ παλαμναίου . καὶ δῆλον |
| καὶ τὸ ἐπὶ τῷ Θεοῦ προσώπῳ φρούριον ἐπιτεθέν , ἃ κατέσπασε Πομπήιος , ἀφ ' ὧν τήν τε Βύβλον κατέτρεχον | ||
| μὴ λογίζοιτο , ὡς νύκτωρ ἐς τὸ ἱερὸν παρῆλθε καὶ κατέσπασε τὰ ἀναθήματα καὶ τοῦ ξοάνου ἥψατο , κατηγοροίη δὲ |
| τούτων , οἱ Λακεδαιμόνιοι Νικομήδους τοῦ Κλεομβρότου ὑπὲρ Πλειστοάνακτος τοῦ Παυσανίου βασιλέως νέου ὄντος ἔτι ἡγουμένου ἐβοήθησαν τοῖς Δωριεῦσιν ἑαυτῶν | ||
| Μεσσήνην πολέμοις : Ἀγησίπολις δὲ ἐξήγαγε τὴν φρουρὰν καὶ μάλα Παυσανίου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ φιλικῶς ἔχοντος πρὸς τοὺς ἐν Μαντινείᾳ |
| τὸν Αἰγιλιέα τῶν γεννητῶν οἳ καλοῦνται Βρυτίδαι , καὶ ἀξιοῦντος Φράστορος εἰσάγειν τὸν υἱὸν τὸν αὑτοῦ εἰς τοὺς γεννήτας , | ||
| καὶ ἀκριβῶς τὸν βίον συνειλεγμένον , οὐκ ἠπίστατο τοῖς τοῦ Φράστορος τρόποις ἀρέσκειν , ἀλλ ' ἐζήτει τὰ τῆς μητρὸς |
| ἐν μέσοις κειμένη μικροῦ πᾶσιν ἐν κύκλῳ τοῖς τὴν φωνὴν βαρβαρίζουσιν : ἄνωθεν μὲν Παιόνων ἐπικαθημένων τῇ πόλει , ἐχομένως | ||
| συνεσταλμένως , ὡς θυρὶς , σανίς . Κατὰ δὲ Πνεῦμα βαρβαρίζουσιν οἱ λέγοντες αὕριον δασέως : δεῖ γὰρ αὔριον ψιλῶς |
| ὦ ἄνδρες . . . . , . , . Διαμαρτυρία , ὡς οὔκ εἰσιν ἐπίδικοι αἱ Ἀριστοφῶντος θυγατέρες : | ||
| ἐν τῇ Ἀτθίδι καὶ Φιλόχορος ἐν Ϛʹ τῆς Ἀτθίδος . Διαμαρτυρία καὶ διαμαρτυρεῖν : τρόπος τις ἦν παραγραφῆς ἡ διαμαρτυρία |
| ὃν αὐτὸς ἔκτεινεν ὑπερπηδήσαντα τὴν τάφρον , καὶ παρὰ τοῦτον Θυρέα καὶ Κλύμενον , καὶ θυγατέρα Γόργην , ἣν Ἀνδραίμων | ||
| ἔλαχε μοῖραν Ὀρχομενὸν , Μαντίνειαν καὶ τὴν Κυνουρικὴν , ἥτις Θυρέα καὶ Ἀνθήνη καὶ τὰ περὶ τοὺς καλουμένους Πραίους : |