| . ὁ Μένανδρος ἐν Ἑλλάδι ἔδοξεν ἐσταυρῶσθαι ἔμπροσθεν ἱεροῦ Διὸς Πολιέως , καὶ ἱερεὺς ἀποδειχθεὶς αὐτοῦ ἐκείνου τοῦ θεοῦ λαμπρότερός | ||
| στρατηγήματα . Φάλαρις Ἀκραγαντῖνος τελώνης τῶν πολιτῶν κατασκευάσαι βουλομένων Διὸς Πολιέως νεὼν ἀπὸ διακοσίων ταλάντων ἐπὶ τῆς ἄκρας ὡς πετρώδους |
| καὶ ἀμύγδαλα σιγαλόεντα Παφλαγόνες παρέχουσι : τὰ γάρ τ ' ἀναθήματα δαιτός . Φοινίκη καρπὸν φοίνικος καὶ σεμίδαλιν : Καρχηδὼν | ||
| εἴη , ἀπέπεμψε ἀσινέα ἐς Κυρήνην . Ἀνέθηκε δὲ καὶ ἀναθήματα ὁ Ἄμασις ἐς τὴν Ἑλλάδα , τοῦτο μὲν ἐς |
| τῆς Φρυγίας , ἐλθὼν ξενίζεται σὺν παντὶ τῷ στρατεύματι παρὰ Πυθίου , ὃς καὶ τῷ Δαρείῳ πρὶν ἐδωρήσατο χρυσῆν ἀναδενδράδα | ||
| διακοσιοστὸν καὶ ἔννατον ἔτος τῶν Τρωϊκῶν χρησμὸν ἔλαβον παρὰ τοῦ Πυθίου εἰς τὴν ἐν Τρωάδι Θρᾴκην μετοικῆσαι : ἀφ ' |
| ἐμάχοντο . ἀποπέμπει δὲ καὶ εἰς Ἀθήνας τριακοσίας πανοπλίας Περσικὰς ἀνάθημα εἶναι τῇ Ἀθηνᾷ ἐν πόλει : καὶ ἐπίγραμμα ἐπιγραφῆναι | ||
| ἐξήλαυνε [ τῶν ἐκ Σικελίας ] . τὸ δ ' ἀνάθημα τῆς πόλεως τίς ἀνέτρεψεν ; οὐ μὲν οὖν στρόβιλος |
| χολωσαμένη πάσης ἐξήλασε νήσου : ἡ δ ' ἄρα Φαιήκων ἱερῷ ἐνὶ τηλόθεν ἄντρῳ νάσσατο , καὶ πόρεν ὄλβον ἀθέσφατον | ||
| δαιταλεύς . καὶ Δαιταλεῖς , δρᾶμα Ἀριστοφάνους . Ἐπειδὴ ἐν ἱερῷ Ἡρακλέους δειπνοῦντες καὶ ἀναστάντες , χοροὶ ἐγένοντο . Δαπάνη |
| σιδήρου καὶ ἐν τοῖς πολέμοις χρῆσιν . τοῦτο δὴ τὸ χαλκοῦν γένος ἐκ μελιᾶν εἶπε φῦναι , Δωρικῶς , ἀντὶ | ||
| τὸν θύλακον , ἀνέκραγ ' ὁ κῆρυξ μὴ δέχεσθαι μηδένα χαλκοῦν τὸ λοιπόν : “ ἀργύρῳ γὰρ χρώμεθα . ” |
| τὴν πόλιν μάλιστα ἀποδειξάμενος τὴν Ἀθηναίων . στοὰ δὲ ὄπισθεν ᾠκοδόμηται γραφὰς ἔχουσα θεοὺς τοὺς δώδεκα καλουμένους : ἐπὶ δὲ | ||
| μάλιστα μέγεθος καὶ ἐργασίαν τὴν λοιπήν . τούτου δὲ ὄπισθεν ᾠκοδόμηται σταδίου πλευρὰ μία , ἀνέχουσά τε αὐτὴ τὸ θέατρον |
| : ἐρωτήσαντα δὲ ὑπὲρ τῶν ἀναθημάτων εἰ ἐντὸς ἀναθήσει τοῦ ναοῦ , ἐκέλευεν αὐτὸν ἡ Πυθία τὸ παράπαν ἀποφέρειν ἐκ | ||
| ὡς ἐγὼ κλύω , χρηστήριον πέπτωκε τοῖς ἐπήλυσιν κοινὸν πρὸ ναοῦ : βούλομαι δ ' ἐν ἡμέραι τῆιδ ' θεοῦ |
| . καὶ τότε μὲν εἰς Ἰσθμὸν μετὰ τῶν ἀριστέων πλεύσας ἀνέθηκε τὴν ναῦν Ποσειδῶνι , αὖθις δὲ Μήδειαν παρακαλεῖ ζητεῖν | ||
| ] εἶναι νομίζουσι τὴν παρθένον . Δαναὸς δὲ ταῦτά τε ἀνέθηκε καὶ πλησίον κίονας καὶ Διὸς καὶ Ἀρτέμιδος ξόανον . |
| φασὶν εἶναι . ὑπὸ μὲν δὴ τῷ πρώτῳ τρίποδι Ἀφροδίτης ἄγαλμα ἑστήκει , Ἄρτεμις δὲ ὑπὸ τῷ δευτέρῳ , Γιτιάδα | ||
| Φιλόχορος ἐπὶ Πυθοδώρου ἄρχοντος ταῦτά φησι : “ καὶ τὸ ἄγαλμα τὸ χρυσοῦν τῆς Ἀθηνᾶς ἐστάθη εἰς τὸν νεὼν τὸν |
| δὲ στρεπτὰ καὶ ψέλια , πολλοῦ δ ' ἄξιος ὁ ἀκινάκης . ἧ μακάριόν σε καὶ περίβλεπτον ἅπασι πεποίηκεν . | ||
| αἰεὶ ὑπὸ τῶν χειμώνων . Ἐπὶ τούτου δὴ τοῦ ὄγκου ἀκινάκης σιδήρεος ἵδρυται ἀρχαῖος ἑκάστοισι , καὶ τοῦτ ' ἐστὶ |
| ' ὁ Ῥόδιος ἐν τετάρτῃ περὶ Ἀλεξανδρείας διαγράφων τὴν γενομένην πομπὴν ἐν Ἀλεξανδρείᾳ Πτολεμαίου τοῦ Φιλαδέλφου καλουμένου βασιλέως ὡς μέγα | ||
| ἦλθεν ἡ τοῦ Εὐβούλου θυγάτηρ Ἀναξὼ κανηφοροῦσα τῇ Ἀρτέμιδι καὶ πομπὴν ἐπαγομένη τῇ θεῷ . αὐτὴ δὲ παρακληθεῖσα ὑπὸ φίλης |
| γέγραφεν ἐν βύβλοις δέκα καὶ κατέστροφεν εἰς τὴν κατάληψιν τοῦ ἱεροῦ καὶ παρανομίαν Φιλομήλου τοῦ Φωκέως . . , : | ||
| Ὕφασιν κατῄει ἐπὶ τὴν θάλατταν ἡμερῶν δέκα ὁδὸν ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ ὄχθου . κατιοῦσι δ ' αὐτοῖς πολλαὶ μὲν στρουθοὶ |
| ποτε καὶ τὸν ἐκ Δελφῶν ἐπανελθόντα ἡμῶν ἑταῖρον οὐδὲν αὐτῷ χρήσαντος τοῦ θεοῦ ἄχρηστον . δεῖξιν δέ ποτε λόγων δημοσίᾳ | ||
| τῆς Ἐριφύλης τῆς μητρὸς κολάσεως . τοῦ δ ' Ἀπόλλωνος χρήσαντος ἀμφότερα τὰ προειρημένα πρᾶξαι διὰ τὸ μὴ μόνον τὸν |
| Παρθένιος ἐν ταῖς Μεταμορφώσεσι λέγει , ἐπειδὴ Μίνως λαβὼν τὰ Μέγαρα διὰ τῆς Νίσου θυγατρὸς , ἐρασθείσης αὐτοῦ καὶ ἀποτεμούσης | ||
| ἐς αὐτὴν διαβεβηκότος ἤδη Περικλέους στρατιᾷ Ἀθηναίων ἠγγέλθη αὐτῷ ὅτι Μέγαρα ἀφέστηκε καὶ Πελοποννήσιοι μέλλουσιν ἐσβαλεῖν ἐς τὴν Ἀττικὴν καὶ |
| . ἔλεγον δὲ ὅτι οὗτος τῇ Σαρωνίδι τὸ ἱερὸν Ἀρτέμιδι ᾠκοδόμησεν ἐπὶ θαλάσσῃ τελματώδει καὶ ἐπιπολῆς μᾶλλον , ὥστε καὶ | ||
| Παμφυλίας ἡγήσατο καὶ γήμας αὐτόθι παῖδάς τε εἶδε καὶ οἰκίαν ᾠκοδόμησεν , ἧς ἐρᾷ πλέον ἢ παιδικῶν ἕτερος . αὐτή |
| ῥεύματι . ἤρεσκε δὲ τὸν μὲν Ἀντωνῖνον ἐπὶ τῷ Βυζαντίῳ ἱδρῦσαι στρατόπεδον , τὸν δὲ Γέταν ἐν Χαλκηδόνι τῆς Βιθυνίας | ||
| ὡς ἐπὶ τὸ πεδίον , ἱερόν ἐστιν ἐνταῦθα Δήμητρος : ἱδρῦσαι δέ φασιν αὐτὸ Πλημναῖον ἀποδιδόντα χάριν τῇ θεῷ τοῦ |
| . Αἰεὶ παιδοφίληισιν ἐπὶ ζυγὸν αὐχένι κεῖται δύσμορον , ἀργαλέον μνῆμα φιλοξενίης . χρὴ γάρ τοι περὶ παῖδα πονούμενον εἰς | ||
| ἐπιθέσθαι τοῖς οἰκείοις ἐπιγράψαι αὐτοῦ τῷ μνήματι τάδε : Πυθέα μνῆμα τόδ ' ἔστ ' , ἀγαθοῦ καὶ σώφρονος ἀνδρὸς |
| δ ' ἂν ὁδὸν δεῖξαι , ὁδοῦ ἡγήσασθαι προηγήσασθαι ὑφηγήσασθαι καθηγήσασθαι , ὁδὸν φῆναι . τὰ δὲ πράγματα ὁδοῦ ὑφήγησις | ||
| πρὸς τὰς ἰδίας ἑκάστου προαιρέσεις . Τὴν δὲ Μήδειαν ἱστοροῦσι καθηγήσασθαι τοῖς Ἀργοναύταις πρὸς τὸ τοῦ Ἄρεος τέμενος , ἀπέχον |
| οὕτως φησὶ ” τὴν γυναῖκα Λὼτ στραφεῖσαν εἰς τοὐπίσω γενέσθαι στήλην ” , οὐ μυθοπλαστῶν , ἀλλὰ πράγματος ἰδιότητα μηνύων | ||
| δὲ καὶ ἀπὸ τοῦ ἐλάττονος ἐπιχειρήσεις , ὅτι καὶ τὸ στήλην μετακινῆσαι τυμβωρυχία . Ἰστέον δὲ , ὡς οὐδὲν διαφέρει |
| , παρέξεισιν ἐν ἀριστερᾷ μὲν τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ Ὀγκαιάτου τὸν ναόν , τὰ δὲ ἐν δεξιᾷ παρὰ Ἀσκληπιοῦ Παιδὸς ἱερόν | ||
| ὦ . . αὐτὸς ἑαυτὸν καλέσας ἐπὶ τῷ μιᾶναι τὸν ναόν . ἔξω τῶν . τιμῶν . . ἡμᾶς δηλονότι |
| πυρπνεῖν τοὺς ταύρους μυθολογηθέντος : παραπλησίως δὲ τοῦ τηροῦντος τὸ τέμενος Δράκοντος ὀνομαζομένου , μετενηνοχέναι τοὺς ποιητὰς ἐπὶ τὸ τερατῶδες | ||
| ἐπαφροδίτως ἅψασθαι . Ὑπὸ τούτῳ ἡγεμόνι παρελθεῖν φασιν ἐς τὸ τέμενος τοῦ Μέμνονος . περὶ δὲ τοῦ Μέμνονος τάδε ἀναγράφει |
| ; οὐκ ἄλλου μὲν οὖν . τοιοῦτον εἴδομεν ποτήριον γραμματικὸν ἀνακείμενον ἐν Καπύῃ τῆς Καμπανίας τῇ Ἀρτέμιδι , ἀργυροῦν , | ||
| τοῦ θεοῦ , βακχείαις καὶ ὀργίοις τοῖς τε θείοις ἔργοις ἀνακείμενον , εἶναι δὲ ἕτερον τὸν τὰ ἀνθρώπεια διοικοῦντα , |
| καλούμενον Γεωφάνιον ἐν Σαμοθρᾴκῃ καὶ Μελίφυλλον ἐκαλεῖτο . Νίκανδρος δὲ Φυλλίδα καλεῖ Παρθενίης ἣν Φυλλίς : κελεύει οὖν δ ' | ||
| ἐπιζητεῖν . . ἴσως αἰνίττεται εἰς παλαιὰν ἱστορίαν τὰ κατὰ Φυλλίδα , ὅτι Ἀκάμας υἱὸς ὢν Θησέως Ἀθηναίου ἀνδρὸς ἔλαβε |
| καὶ Λευκοθέαν τε ὀνομασθῆναι παρὰ σφίσι πρώτοις φασὶν αὐτὴν καὶ θυσίαν ἄγειν ἀνὰ πᾶν ἔτος . λέγουσι δὲ εἶναι καὶ | ||
| τὴν τοῦ τράγου πρὸς τῶν αἰγῶν ὄρεξιν πειρᾶται καταστέλλειν ἐπινίκιον θυσίαν ταῖς Νύμφαις εὐτρεπίζων . Συβαρίταν : ὄνομα πόλεως ἢ |
| ὅθεν καὶ παροιμία Βοιωτία ὗς . καὶ ἡ Καλαύρεια δὲ ἱερά ἐστι Ποσειδῶνος , ὥς φησι Φιλοστέφανος . ἦν δὲ | ||
| , τὸν μὲν χειμῶνα τὰ βαλανεῖα , θέρους δὲ τὰ ἱερά ; ποῖον γάρ σοι τοιοῦτον οἰκητήριον , φησὶν ὁ |
| ἕλον Ἀτρεΐδῃ Χρυσηΐδα καλλιπάρῃον . Χρύσης δ ' αὖθ ' ἱερεὺς ἑκατηβόλου Ἀπόλλωνος ἦλθε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων λυσόμενός | ||
| Διονύσου κατὰ μικρὸν ἐξιλασκομένου τὴν αἰδῶ ἄρχει λόγου πρῶτος ὁ ἱερεὺς πρὸς τὸν Σώστρατον : “ Τί οὐ λέγεις , |
| πολεμικῶς κεκοσμημένος , κλίνη χρυσῆ στρωμναῖς πολυανθέσι κατεστρωμένη , φορεῖον χρυσοῦν περιπεπετασμένον πορφύραν , ἐφ ' οἷς Περσεὺς ὁ δυστυχὴς | ||
| πεμφθῆναι κριὸν τοῖς παισί φασιν ὑπὸ Διὸς ἔχοντα τὸ ἔριον χρυσοῦν , καὶ ἀποδρᾶναι σφᾶς ἐπὶ τοῦ κριοῦ τούτου . |
| θύειν τῇ Ἀρτέμιδι ὅ τι ἕκαστος εἶχε , θήλεά τε ἱερεῖα καὶ ἄρσενα ὁμοίως : καὶ ἀπ ' ἐκείνου διαμεμένηκεν | ||
| καὶ Εὐρύλοχος φέροντες : τὰ δέ ἐστι μέλανες κριοὶ τὰ ἱερεῖα . μετὰ δὲ αὐτοὺς ἀνήρ ἐστι καθήμενος , ἐπίγραμμα |
| Μελάνιππον καὶ Κομαιθώ : καὶ ἐκείνους τε αὐτοὺς μάντευμα ἀφίκετο θῦσαι τῇ Ἀρτέμιδι καὶ ἀνὰ πᾶν ἔτος παρθένον καὶ παῖδα | ||
| νόμῳ φυσικῷ κεκωλῦσθαι : ὑπὸ δέ τινας καιροὺς πρῶτον ἱερεῖον θῦσαι μυθεύονται ψυχὴν ἀντὶ ψυχῆς αἰτουμένους , εἶτα τούτου γενομένου |
| περιεστῶτος κινδύνου τότε , φασί , τὰς ἑταίρας Κορίνθιοι παρεσκεύασαν προσεύξασθαι τῇ θεῷ τὴν Ἑλλάδα ῥύσασθαι . καὶ διέσωσε . | ||
| θεοῦ πρόσθεσιν προσκυνησάντων Ἐπαμινώνδας ἐκέλευσε καὶ ἐς τὸ Ἡρακλεῖον ἐλθόντας προσεύξασθαι . ἦν δὲ ἄρα καὶ πρὸς τὸν ἱερέα τοῦ |
| τοῦ Διός . εὑρεθῆναι δὲ τὸν διθύραμβον ἐν Κορίνθῳ ὑπὸ Ἀρίονός φασι , τῶν δὲ ποιητῶν τῷ μὲν αʹ βοῦς | ||
| τοῦ Διός . εὑρεθῆναι δὲ τὸν διθύραμβον ἐν Κορίνθῳ ὑπὸ Ἀρίονός φασι , τῶν δὲ ποιητῶν τῷ μὲν αʹ βοῦς |
| συνεστάλθαι τὰς νύκτας ἀνάγκη διὰ τὸ τοιούτῳ καιρῷ ὑποπίπτειν τὰ Διονύσια . πλὴν εἰ μὴ τούτῳ μεγάλαι καταφαίνονται διὰ τὸ | ||
| Διονυσίοις τραγῳδοῖς καινοῖςἀχθῆναι γὰρ δι ' αὐτὸν δεῖ τήμερον τὰ Διονύσια . εἶπε τὴν γνώμην Δημέας ὁ ῥήτωρ , συγγενὴς |
| πόλεμον τὸν πρῶτον συστάντα Ῥωμαῖοις πρὸς Καρχηδονίους περὶ Σικελίας . ἐμπρησθέντος γὰρ τοῦ τεμένους καὶ τῶν παρθένων φευγουσῶν ἐκ τοῦ | ||
| ἐν τῷ Δημητρείῳ τῷ ἐν Ῥώμῃ κάλλιστον ἔργον ἑωρῶμεν : ἐμπρησθέντος δὲ τοῦ νεὼ συνηφανίσθη καὶ ἡ γραφὴ νεωστί . |
| δὲ ἀράμενοι ἐκ τῶν ποδῶν κομίζουσιν ἄνω τῇ κλίμακι ἐς οἴκημα ὑπερῷον κἀκεῖ με ἄνω συγκλείουσιν . ὁ δὲ στρατιώτης | ||
| κλοπῆς : ἀδικηθείς , ὦ ἄνδρες . . . . οἴκημα : ἀντὶ τοῦ δεσμωτήριον Δείναρχος ἐν Τυρρηνικῷ ⌈ ⌉ |
| τῆς τοιᾶσδε φιλοσοφίας ἀναφύσονται , καὶ γὰρ ἂν καὶ τῆς Ἐλευσῖνι τελετῆς ἐπιλαβοίμεθα , διότι τό , ἀλλὰ μὴ τό | ||
| . σκεῦος κεραμοῦν βεμβικῶδες ἑδραῖον ἡσυχῇ , ᾧ ἐχρῶντο ἐν Ἐλευσῖνι τῇ τελευταίᾳ τῶν μυστηρίων ἡμέρᾳ , ἣν καὶ ἀπ |
| καὶ τὸ ἐπὶ τῷ Θεοῦ προσώπῳ φρούριον ἐπιτεθέν , ἃ κατέσπασε Πομπήιος , ἀφ ' ὧν τήν τε Βύβλον κατέτρεχον | ||
| μὴ λογίζοιτο , ὡς νύκτωρ ἐς τὸ ἱερὸν παρῆλθε καὶ κατέσπασε τὰ ἀναθήματα καὶ τοῦ ξοάνου ἥψατο , κατηγοροίη δὲ |
| ἐκαλεῖτο Φιλανδρίδου . Λακεδαιμόνιοι δὲ ἄρα μετὰ τὴν ἐπιστρατείαν τοῦ Μήδου διετέθησαν πάντων φιλοτιμότατα Ἑλλήνων πρὸς ἵππων τροφάς . χωρὶς | ||
| τὸ πέρας ἐν εἰρήνῃ βιώσας πρός τε τοὺς ἄλλους καὶ Μήδου αὐτοὺς , τήν τε Ῥωμαίων διεδέξατο βασιλείαν Ἰουστῖνος ὁ |
| ἐλάττονι μέν , ἄρρενι δὲ καὶ τούτῳχίμαρος γάρ ἐστι τὸ ἱερεῖον , τὰ δὲ τοῦ ἰδιώτου καταδεεστέρῳ τὸ εἶδοςθῆλυ γὰρ | ||
| ὅτι φευκτόν . ὡς Πίττακόν φασι πέμψαντος αὐτῷ τοῦ Ἀμάσιδος ἱερεῖον καὶ ἀξιώσαντος ἀντιπέμψαι τῶν μορίων αὐτοῦ τὸ κάλλιστον ἅμα |
| ] ὁ Ζεὺς Σελήνην διαμετρῶν , εἰ μὲν αὐξιφωτεῖ , προεδρίαν καὶ βίον διδοῖ καὶ ἐπίσημον καὶ ἀρχικὸν σημαίνει , | ||
| δόμεν ἐπιγαμίαν , πολιτείαν , ἔγκτασιν γᾶς καὶ οἰκιᾶν , προεδρίαν ἐν τοῖς ἀγῶσι , πόθοδον ποτὶ τὰν βωλὰν καὶ |
| Τύριος : Κύπριος : νύχιος : Στύγιος : Μύσιος : Πύθιος : βύθιος : δύϊος : κύκλιος : μύριος , | ||
| καὶ τὸ κακόρρημον ἀφέλοι καὶ οἱονεὶ κηλῖδα ἀπορρύψειεν , ὁ Πύθιος ἠλέει , τεθνεῶτα καὶ ταῦτα ἐν τῷ πολέμῳ , |
| διδάξει καλῶς . σὺ δὲ βοήθησον δυοῖν ἄρχουσι τὸν μὲν ἐξελόμενος βλάβης ἀδίκου , τὸν ἐλάττω , τὸν δ ' | ||
| , εἶτα οὐκ ἀποτόμως ἀποφαινόμενος τὰ δοκοῦντα , ἀλλ ' ἐξελόμενος τὸν Ἀχιλλέα διὰ τὴν μῆνιν , καὶ τὰ πρῶτα |
| δὲ ἁλιεῖς καὶ πολύποδας ἐς τὴν γῆν προϊέναι , ἐλαίας θαλλοῦ ἐπὶ τῆς ᾐόνος κειμένου . θηρίων δὲ ἀλεξιφάρμακον ἦν | ||
| ὡς ἤδη νενικηκόσι καὶ στέφανον αὐτοὺς ἐν ταῖς ἑορταῖς αἰεὶ θαλλοῦ περιτίθεσθαι . περὶ δὲ Καίσαρος οὐδὲν ἦν ἐν τοῖς |
| ὤν γε θεὸς οὐκ εἴασα τὴν ὀσφῦν ἂν ἐπὶ τὸν βωμὸν ἐπιθεῖναί ποτε , εἰ μὴ καθήγιζέν τις ἅμα τὴν | ||
| βδελυρία εἰς πᾶσαν τὴν πόλινἐπῄει δὲ ἐκκλησία θέουσι πρὸς τὸν βωμὸν καὶ αὐτοὶ τῶν συγκυβευτῶν τινες , καὶ περιστάντες ἐδέοντο |
| , τοῖς θεοῖς εὐχόμενοι σώιζειν τὴν Ἀρκαδίαν , τοῦτ ' ἀνέθεσαν τὸ γράμμα . καὶ τοῦτ ' εἰκότως ἐποίουν : | ||
| Ἀπόλλωνι ἔστησαν τρεψάμενοι τὴν Ἀττικὴν ἵππον . τὸν δὲ φοίνικα ἀνέθεσαν Ἀθηναῖοι τὸν χαλκοῦν , καὶ αὐτὸν καὶ Ἀθηνᾶς ἄγαλμα |
| πάντες . . . . . . πάντα θεοῖς ' ἀνέθηκαν Ὅμηρός θ ' Ἡσίοδός τε , ὅσσα παρ ' | ||
| τοῦ πρὸς ἑσπέρην τετραμμένου . Καὶ τῶν λύτρων τὴν δεκάτην ἀνέθηκαν ποιησάμενοι τέθριππον χάλκεον : τὸ δὲ ἀριστερῆς χειρὸς ἕστηκε |
| ἐν τῷ Περὶ πολιτικῶν . . : Ὅτι Μύρων ὁ Σικυωνίων βασιλεὺς , ἀπὸ Ὀρθαγόρου κατάγων τὸ γένος , ἦν | ||
| Τούτων δὲ ἐχόμενοι ἵσταντο Ἀρκάδες Ὀρχομένιοι ἑξακόσιοι , τούτων δὲ Σικυωνίων τρισχίλιοι . Τούτων δὲ εἴχοντο Ἐπιδαυρίων ὀκτακόσιοι : παρὰ |
| εἰς τὸ δημόσιον καὶ τριώβολον τῷ γραμματεῖ . μετοίκιον . μετοίκιόν ἐστι τέλος οὕτω καλούμενον ὃ ἐτίθεσαν ἐν τῇ πόλει | ||
| εἰς τὸ δημόσιον καὶ τριώβολον τῷ γραμματεῖ . μετοίκιον . μετοίκιόν ἐστι τέλος οὕτω καλούμενον ὃ ἐτίθεσαν ἐν τῇ πόλει |
| τε ἀξιώσει καὶ τῇ ἄλλῃ θεραπείᾳ Ἀντίπατρον οὐδὲ μεμνῆσθαι τοῦ καταστήσαντος ἔτι , ἀλλ ' αὐτὸν γὰρ ἀξιοῦν τὰ πρῶτα | ||
| : Ἄγουσι δὲ καὶ τὴν τῶν ὠσχοφορίων ἑορτὴν , Θησέως καταστήσαντος . Οὐ γὰρ ἁπάσας αὐτὸν ἐξαγαγεῖν τὰς λαχούσας τότε |
| : καὶ ἑξῆς δότε μοι ξίφος ὅπως τάχιστ ' ἢ πινάκιον τιμητικόν . τοῦτο δὲ ἐποίουν μετὰ τὸ ἀποβλέψαι εἰς | ||
| , ἤγαγεν αὐτὸν ἔς τινα τῆς πόλεως τόπον ἔνθα ἀνέκειτο πινάκιον ἔχον γῆς περίοδον , καὶ προσέταξε τῷ Ἀλκιβιάδῃ τὴν |
| , τῶν δὲ καὶ καταφευγόντων ἐς τὸ τεῖχος , οἱ Ἀμφιπολῖται ἐς θόρυβον μέγαν κατέστησαν , ἄλλως τε καὶ ἀλλήλοις | ||
| τὰ πρὸ Λυκούργου δὲ μικροῦ καὶ ἀρνοῦνται τὴν οἴκησιν : Ἀμφιπολῖται δὲ εἰς Βρασίδαν ἐξ Ἅγνωνος τὴν ἑαυτῶν πατρίδα μετασκευάζοντες |
| ἐν αὐτῇ καὶ ξόανον οὐδέν τι διάφορον ἢ τὸ ἐν ἀκροπόλει τῇ Λαρίσῃ . ἔστι δὲ ὄρος ὑπὲρ τῆς Λήσσης | ||
| εἶναι . καὶ τί δεῖ μακρολογεῖν τῆς ἐκείνου γονῆς ἐν ἀκροπόλει τότε παρούσης ; πῶς οὖν ὀλιγώρως εἶχε τὰ τῶν |
| ἡ ψῆφος δὲ βαλεῖν τε καὶ ὀρθῶσαι οἶκον δύναται . Σωτῆρος ] τοῦ Διός . συνδίκους ] τὰς συνηγόρους Εὐμενίδας | ||
| . ἡ μὲν γὰρ ὑποχρύσῳ καὶ ἀργυρίτιδι ψηφίδι κεκοσμημένη τοῦ Σωτῆρος ἐν μέσῳ δείκνυσι τὴν μητέρα τὸν υἱὸν ἐνθεμένην τοῖς |
| ἐνίκα Φαίδιμος Αἰολεὺς ἐκ πόλεως Τρῳάδος . κατελύθη δὲ ἐν Ὀλυμπίᾳ καὶ ἀγωνίσματα , μεταδόξαν μηκέτι ἄγειν αὐτὰ Ἠλείοις . | ||
| κατὰ γένος καὶ τετελευτηκότι καὶ αὐτῷ τὸν κόσμον τὸν ἐν Ὀλυμπίᾳ τὸν λιπαρόν , ἤγουν τὸν λαμπρόν , ὃν ὁ |
| δὲ τὴν Καρικὴν ἀπὸ Βράγχου τοῦ κτίσαντος τὸ ἐν Μιλήτῳ μαντεῖον . ὁ δὲ Νηλεὺς χρησμὸν εἰλήφει ἐκεῖ οἰκεῖν , | ||
| Ἰαμιδῶν . ἵνα μάντιες ἄνδρες : διὰ τὸ τῶν Ἰαμιδῶν μαντεῖον . τὸ ἑξῆς : ὅπου μάντιες ἄνδρες τοῖς διὰ |
| τοὺς ἠιθέους μηδὲν ὅπλον ἀρήιον ἐπιφερομένους , ἀπολομένου δὲ τοῦ Μινωταύρου πέρας ἔχειν τὴν ποινήν . : καὶ τὸν ἀγῶνα | ||
| τοὺς ἠιθέους μηδὲν ὅπλον ἀρήιον ἐπιφερομένους , ἀπολομένου δὲ τοῦ Μινωταύρου πέρας ἔχειν τὴν ποινήν . . . , : |
| τυραννίδος δηλονότι , ὡς ἐκ τῆς ἀποκρίσεως δείκνυται τοῦ θεοῦ ἀκρόπολιν : ταύτην γὰρ κατελάμβανον οἱ τυραννίδος ἐρῶντες τὰ ἐν | ||
| Πολύγνωτος , Θάσιος γένος , Ἀγλαοφῶντος υἱός , περθομένην Ἰλίου ἀκρόπολιν . . τὸν αἰῶνα . ἀντὶ τοῦ τὸν βίον |
| οἱ ἐννέα ἄρχοντες , ὑπισχνοῦμαι χρυσῆν εἰκόνα ἰσομέτρητον εἰς Δελφοὺς ἀναθήσειν , οὐ μόνον ἐμαυτοῦ ἀλλὰ καὶ σήν . Φίλτατος | ||
| εἰ ἄρα εὑρήσει τι , τὸ ἥμισυ τούτου τῷ Ἑρμῇ ἀναθήσειν . περιτυχὼν δὲ πήρᾳ μεστῇ φοινίκων καὶ ἀμυγδάλων καὶ |
| . Ἀριστείδης μὲν οὖν φησὶν , ὅτι ὁ μαντευόμενος ἐν Δελφοῖς σεσημασμένον ἐλάμβανε τὸν χρησμόν : καὶ προείρηται αὐτῷ , | ||
| τὰς θοίνας διατρίβοντας . Σῆμος δ ' ἐν δʹ Δηλιάδος Δελφοῖς , φησί , παραγινομένοις εἰς Δῆλον παρεῖχον Δήλιοι ἅλας |
| μῦθος . ναὸς καὶ σηκὸς διαφέρει . ὁ μὲν γὰρ ναός ἐστι θεῶν , ὁ δὲ σηκὸς ἡρώων . ναύκληροι | ||
| τῷ παιδὶ , καὶ ταύτην οἰκεῖν τὸν Ἀχιλλέα . Καὶ ναός ἐστιν ἐν αὐτῇ τοῦ Ἀχιλλέως , καὶ ξόανον τῆς |
| : εἶχον γὰρ καὶ οἱ Κερκυραῖοι ξυμμάχους τοὺς Ἐπιδαμνίους καὶ Ζακυνθίους καὶ ὥς : καὶ ἐὰν μὴ δέξωνται Κερκυραίους προέσθαι | ||
| νικήσαντες , ἔτι δὲ Μεγαρεῖς φυγαδεύσαντες καὶ Φωκεῖς πολεμήσαντες καὶ Ζακυνθίους πορθήσαντες δεδοίκαμεν πολεμεῖν Ἀλεξάνδρῳ ; ἀλλὰ λέγει Αἰσχίνης : |
| : τὸ μὲν ἐν Καλλίου , ἡνίκα στεφανωθέντος Αὐτολύκου τὰ ἐπινίκια εἱστία , τὸ δὲ ἐν Ἀγάθωνος , ἃ καὶ | ||
| πρώτῃ τραγῳδίᾳ ἐνίκησεν Ἀγάθων , τῇ ὑστεραίᾳ ἢ ᾗ τὰ ἐπινίκια ἔθυεν αὐτός τε καὶ οἱ χορευταί . “ ” |
| μὲν γὰρ ἡ πανήγυρις τοῦ θεοῦ , καὶ κατήπειγε τοῦ θύειν ὁ καιρός , τὸ δὲ ἱερεῖον ἄρα κριὸς ἦν | ||
| κρίμνη σεαυτὴν ἐκ μέσης ἀντηρίδος ἔδει γὰρ ἡμᾶς τοῖς θεοῖς θύειν , ὅταν γυναῖκα κατορύττῃ τις , οὐχ ὅταν γαμῇ |
| δὲ καὶ τὸ πρόσωπόν ἐστιν ἐλέφαντος . καὶ ἕτερον ἐνταῦθα ἱερὸν Ἀθηνᾶς πεποίηται καλουμένης Νίκης καὶ ἄλλο Αἰαντίδος : τὰ | ||
| ἔρημός ἐστιν ἀνθρώπων . Βαβυλῶνος δὲ τοῦ μὲν Βήλου τὸ ἱερὸν λείπεται , Βαβυλῶνος δὲ ταύτης , ἥντινα εἶδε πόλεων |
| τῆι τῆς ἐννοίας εὑρέσει καὶ καινότητι τὴν ἐν Μουσῶν αὐτῶι σίτησιν ἔχειν ἐχαρίσατο . . . . ὁ δὲ Παγκράτης | ||
| εἰκόνα χαλκῆν παρὰ τοῦ δήμου σπουδάσαι λαβεῖν , οἱ δὲ σίτησιν , οἱ δὲ στέφανον εὕρασθαι παρὰ τοῦ δήμου μετὰ |
| ἠξίουν μάλιστα μὲν τῇ κρείττονι προσχωρῆσαι μερίδι διαλογιζομένους , ὅτι βασιλικὸν ἔχουσι τὸ τῆς ἀρχῆς κράτος , οὐ δημοτικόν : | ||
| τοῦ τε σώματος τὴν εὐπρέπειαν ἀπεθαύμαζεν , ὡς πολὺ τὸ βασιλικὸν εἶχε , καὶ τοῦ φρονήματος τὴν εὐγένειαν ἐνεθυμεῖτο , |
| δῆσαί φασιν Αἰολεῖς : ἀπὸ γοῦν τοῦ ἁλιέως καὶ τοῦ μάσσαι ὠνόμασται . . , , . : Τίμαιος ὁ | ||
| δῆσαί φασιν Αἰολεῖς : ἀπὸ γοῦν τοῦ ἁλιέως καὶ τοῦ μάσσαι ὠνόμασται . τὸ ἐθνικὸν Μασσαλιώτης καὶ Μασσαλιεύς καὶ Μασσαλία |
| θέας ἄξιος : ἐνταῦθα ἀναθήματα κεῖται καὶ ἄλλα καὶ Ζεὺς ξόανον , δύο μὲν ᾗ πεφύκαμεν ἔχον ὀφθαλμούς , τρίτον | ||
| , τὴν ἐν Λακεδαίμονι Ὀρθίαν τὸ ἐκ τῶν βαρβάρων εἶναι ξόανον : τοῦτο μὲν γὰρ Ἀστράβακος καὶ Ἀλώπεκος οἱ Ἴρβου |
| καὶ Ἥβην παῖδα Ἥρας . πρὸς δὲ τῆς Ἥρας τῷ βωμῷ καὶ Ἀρκάδος τάφος τοῦ Καλλιστοῦς ἐστι : τὰ δὲ | ||
| ἐχόμενος τοῦ βωμοῦ : κεῖται δὲ καὶ θώραξ ἐπὶ τῷ βωμῷ χαλκοῦς . κατὰ δὴ ἐμὲ σπάνιον τῶν θωράκων τὸ |
| ὥς φασιν , ἀπὸ τῶν Τρωικῶν δεκάτηι γενεᾶι μετὰ ταῦτα Θεοκλέους στόλον παρὰ Χαλκιδέων λαβόντοςἦν δ ' οὗτος γένει ἐκ | ||
| πρὶν Ἡρακλείδας κατελθεῖν , ἵδρυτο δὲ ἐν οἰκίᾳ Κριοῦ τοῦ Θεοκλέους , ἀνδρὸς μάντεως : τούτου δὲ τοῦ Κριοῦ γεμιζούσῃ |
| ] φησὶ δὲ Ἑλλάνικος Κόλαινον Ἑρμοῦ ἀπόγονον ἐκ μαντείου ἱερὸν ἱδρύσασθαι Κολαινίδος Ἀρτέμιδος : καὶ Φανόδημος ἐν τῆι δ . | ||
| Αἰγοφάγον καὶ αἶγας τῇ θεῷ θύειν . Ἡρακλέα δὲ λέγουσιν ἱδρύσασθαι τὸ ἱερὸν καὶ αἶγας θῦσαι πρῶτον , ὅτι μαχομένῳ |
| ἐς τὴν νῦν πόλιν οὖσαν , ἓν βουλευτήριον ἀποδείξας καὶ πρυτανεῖον , ξυνῴκισε πάντας , καὶ νεμομένους τὰ αὑτῶν ἑκάστους | ||
| αὖθις δ ' ἵνα πᾶσιν ἐξῇ ἐντυγχάνειν , εἰς τὸ πρυτανεῖον καὶ τὴν ἀγορὰν μετεκομίσθησαν : διὰ τοῦτο ἔλεγον τὸν |
| κισσοχαῖτ ' ἄναξ , χαῖρε . κακηγορίστατος Πόδας ἐπεὶ δέοι πριάμενον καταφαγεῖν ἑφθοὺς ὑός . Εὔιε κισσοχαῖτ ' ἄναξ , | ||
| τῆς ἐξούλης δίκη γίνεται , ὅταν τις τὸν ἐκ δημοσίου πριάμενον μὴ ἐᾷ καρποῦσθαι ἃ ἐπρίατο , ἢ τὸν νικήσαντα |
| ὡς μὴ τὸ λοιπὸν περὶ ἱκετέων ἐκδόσιος ἔλθητε ἐπὶ τὸ χρηστήριον . Ταῦτα ὡς ἀπενειχθέντα ἤκουσαν οἱ Κυμαῖοι , οὐ | ||
| δὲ ἦν Κυψέλου παῖς , οὗτος ὁ τῷ Θρασυβούλῳ τὸ χρηστήριον μηνύσας : ἐτυράννευε δὲ ὁ Περίανδρος Κορίνθου . Τῷ |
| θεάτροις αὐτῷ χρῆσθαι , αὐτούς τε περικειμένους καὶ ἐπὶ τὸν στέφανον ἀγωνιζομένους , καθὼς ἐν τοῖς Σιμωνίδου Ἐπιγράμμασιν ἰδεῖν ἔστιν | ||
| Ἀθήνη . εὐρυμέδων : μεγάλως βασιλεύων . ἐπὶ στέφανον : στέφανον τείχεος περιφραστικῶς τὸ τεῖχος . ἐπὶ στέφανον τεῦξαι : |
| , ἀλλὰ παρόμοιον . Πρῶτον μὲν τὸ ἑτεροῤῥεπές : οἷον καταφυγόντος Κριτίου ἐπὶ τὰς Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος εἰκόνας βουλεύονται οἱ | ||
| μελετώμενα δὲ ὅμως . πρῶτον μὲν τὸ ἑτερορρεπές , οἷον καταφυγόντος Κριτίου ἐπὶ τὰς Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος εἰκόνας βουλεύονται Ἀθηναῖοι |
| εὐρύοπα Ζεὺς , οἱ μὲν εἰς τὴν ἀκρόπολιν ἀξιοῦσι καταφεύγειν κοτίνοις τότε πυκνοῖς καταπεφραγμένην , Θεμιστοκλῆς δὲ πρὸς τὰς τριήρεις | ||
| διδοῖ εὐρύοπα Ζεύς οἱ μὲν εἰς τὴν ἀκρόπολιν ἀξιοῦσι καταφεύγειν κοτίνοις τότε πυκνοῖς περιπεφραγμένην , Θεμιστοκλῆς δὲ πρὸς τὰς τριήρεις |
| τινας ἐξ Ἀρκαδίας ἦλθεν εἰς τὴν Κέω καὶ Διὸς ἱερὸν ἱδρύσατο Ἰκμαίου ἕνεκα τοῦ τοὺς ὄμβρους γίνεσθαι , καὶ τὸν | ||
| τὸν πλοῦν καὶ πεποιημένος εὐχὰς ἱδρύσασθαι Ποσειδῶνος ἱερόν , διασωθεὶς ἱδρύσατο κατὰ τὴν νῆσον τοῦ θεοῦ τούτου τέμενος καὶ τῶν |
| Ἀρτέμιδος Ὀρθίας ἱερόν , καὶ ἀγάλματα Ἀπόλλωνος καὶ Λητοῦς καὶ Ἀρτέμιδος πεποίηται λευκοῦ λίθου : Πολυ - κλείτου δέ φασιν | ||
| ἔπεισε δὴ τοὺς βαρβάρους , ὡς ἄρα τὸ ζῷον ἱερὸν Ἀρτέμιδος , καὶ ἡ θεὸς δι ' αὐτοῦ προλέγοι πάντα |
| ἀνεχόμενος , καὶ ἤμην οἷά τις Σπαρτιάτης ἀνὴρ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τῆς Ὀρθίας τυπτόμενος . ἀλλ ' οὐκ ἦν Λακεδαίμων | ||
| τοῦ Κελτικοῦ θρέμμα εἶναι . φέρε δή , ἐποιησάμεθα γὰρ βωμοῦ τοῦ μεγίστου μνήμην , ἐπέλθωμεν καὶ τὰ ἐς ἅπαντας |
| καὶ πείσασα μίγνυται , καὶ ἐγέννησεν ἐξ αὐτοῦ παῖδα . Μίνως δ ' ἐπιλογισάμενος τὸν χρόνον τῆς ἀλγηδόνος τῶν αἰδοίων | ||
| δόξαν : οὐ γάρ ποτ ' αἰσχυνῶ γε : ὅτι Μίνως βασιλεὺς τῶν Κρητῶν ἐγένετο πατὴρ αὐτῆς . καὶ διὰ |
| δὲ γενέσθαι τοῦτο βασίλειον Μάλεω τοῦ Πελασγοῦ , ὅν φασι δυναστεύσαντα ἐν τοῖς τόποις μετὰ τῶν συνοίκων Πελασγῶν ἀπελθεῖν ἐνθένδε | ||
| Κτησίας δὲ ἱστορεῖ Ἄνναρον τὸν βασιλέως ὕπαρχον καὶ τῆς Βαβυλωνίας δυναστεύσαντα στολῆι χρῆσθαι γυναικείαι καὶ κόσμωι : καὶ ὅτι βασιλέως |
| [ καθὸ καὶ ὁ Ἄρειος πάγος . ] ἔστι δὲ Ἄρειος πάγος καλούμενος , ὅτι πρῶτος Ἄρης ἐνταῦθα ἐκρίθη , | ||
| ὅτι ἐν πάγῳ ἐστὶ καὶ ἐν ὕψει τὸ δικαστήριον : Ἄρειος δέ , ἐπεὶ τὰ φονικὰ ἐκεῖσε ἐκρίνοντο : δικάζει |
| ; ὁρῶ γὰρ πολλὴν παρ ' ὑμῖν τῆς φακῆς τὴν σκευήν . εἰς ἣν ὁρῶσα συμβουλεύσαιμ ' ἂν ὑμῖν κατὰ | ||
| , πονηρός , ὥσπερ καὶ ὅταν μὴ τὴν οἰκείαν ἔχῃ σκευήν . ὡς γάρ φησιν ὁ Πανύασις , ἄπρακτα καὶ |
| , καὶ τοὺς ἐλλογιμωτάτους ἀνηρτήσατο , Κριτίαν μὲν καὶ Ἀλκιβιάδην νέω ὄντε , Θουκυδίδην δὲ καὶ Περικλέα ἤδη γηράσκοντε . | ||
| κνάμιδες ⌊ , ἄρκος ⌋ ἰσχύρω βέλεος , θόρρακές τε νέω λίνω κόιλαί τε κὰτ ἄσπιδες βεβλήμεναι : πὰρ δὲ |
| ναυμαχίᾳ νικήσας Λακεδαιμονίους καὶ τειχίσας τὸν Πειραιᾶ ἑκατόμβην τῷ ὄντι θύσας καὶ οὐ ψευδωνύμως πάντας Ἀθηναίους εἱστίασεν . Ἀλκιβιάδης δὲ | ||
| τῇ Ἀρτέμιδι , ἔνθαπερ ὅτε Ἀγαμέμνων εἰς τὴν Ἀσίαν ἐξέπλει θύσας εἷλε Τροίαν . μέγα δὲ συνεβάλλετο τῷ Πελοπίδᾳ εἰς |
| , ἢ βασκαίνειν , φθονεῖν . Τάφος , μνῆμα , μνημεῖον , μνημόσυνον , ἠρία , θῆκαι , σοροί , | ||
| . θαυμαστὸν δέ ἐστι τὸ μὴ παραλλάττειν τὸ τοῦ Ὀλύνθου μνημεῖον . πρότερον μὲν οὖν φασι τοὺς κατὰ τὴν Ἀπολλωνίαν |
| αἰκιζόμενοι ἀιδίοις τιμωρίαις τρύχονται . ταῦτα μὲν ἐγὼ ἤκουσα παρὰ Γωβρύου , σὺ δ ' ἂν ἐπικρίνειας , Ἀξίοχε . | ||
| καὶ ὁ Κῦρος εἶπεν : Ἤκουσας , ὦ Ὑστάσπα , Γωβρύου τὸ ῥῆμα ; Ναὶ μὰ Δί ' , ἔφη |
| ἡδίων γίνῃ γράμμασιν , ἔδεισε μὴ δίκην ἀπαιτηθῇ τοῦ μὴ κομίζειν . ἔδωκα τοίνυν ἀμφοτέρων εἵνεκα προθύμως σοί τε εὐφροσύνην | ||
| γὰρ ὄντος παρὰ τοῖς Πέρσαις τὸν ἄγοντα παλλακὴν τῷ βασιλεῖ κομίζειν ταύτην ἐπὶ ἀπήνης κεκρυμμένης , καὶ τῶν ἀπαντώντων μηδένα |
| ἐπιγραφόμενον Ἑλλαδικὸν ἐν Δελφοῖς , φησίν , ἐν τῷ Σπινατῶν θησαυρῷ παῖδές εἰσιν λίθινοι δύο , ὧν τοῦ ἑτέρου Δελφοί | ||
| ἅρματι τὴν τρίτην καὶ τριακοστὴν ὀλυμπιάδα . ἐν δὲ τῷ θησαυρῷ καὶ θαλάμους δύο ἐποίησε , τὸν μὲν Δώριον , |
| βασιλεὺς Ἀλέξανδρος , φησίν : καὶ μὴν ἀκούω μυριάδας τὸν Ἅρπαλον αὐτοῖσι τῶν Ἀγῆνος οὐκ ἐλάττονας σίτου παραπέμψαι καὶ πολίτην | ||
| , ἂν οὕτω τύχῃ . τὴν Πυθιονίκην οἶσθα καὶ τὸν Ἅρπαλον . ὁλκεῖον εἶδον ἐπὶ τραπέζῃ κείμενον πυρῶν τι μεστόν |
| τὸ δεύτερον . ἐμπρήσας δὲ τὰς οἰκίας καὶ τὸ τεῖχος κατασκάψας , ἵνα μηθὲν αὖθις ὁρμητήριον ἔχοιεν οἱ πολέμιοι μηδ | ||
| ἐζώγρησαν . τούτων δὲ ὀλίγαις ἡμέραις κατευτυχηθέντων ὁ μὲν Δημήτριος κατασκάψας τὴν Μουνυχίαν ὁλόκληρον τῷ δήμῳ τὴν ἐλευθερίαν ἀποκατέστησεν καὶ |
| κατὰ τὴν Μέμφιν , ὅπου δείκνυται μέχρι τοῦ νῦν ὁ σηκός , ὑπάρχων ἐν τῷ τεμένει τοῦ Ἡφαίστου . ἔνιοι | ||
| μακρᾷ παραληγόμενα βαρύνεται : Φῶκος Σῶκος ταῦκος . τὸ δὲ σηκός ὀξύνεται . τὰ δὲ ἐπιθετικὰ ὀξύνεται : γλαυκός λευκός |
| Δρόμου τῇ ἀρχῇ Διόσκουροί τέ εἰσιν Ἀφετήριοι καὶ ὀλίγον προελθόντι ἡρῷον Ἄλκωνος : τὸν δὲ Ἄλκωνα λέγουσιν Ἱπποκόωντας παῖδα εἶναι | ||
| ἐν ” λειμῶνι , „ δεικνύντες Καϋστρίου καὶ Ἀσίου τινὸς ἡρῷον καὶ τὸν Κάυστρον πλησίον ἀπορρέοντα . Ἱστοροῦσι δὲ τρεῖς |
| Πάλιν ὑπεύθυνον οὐκ ἐᾷ τὴν οὐσίαν καθιεροῦν , οὐδὲ ἀνάθημα ἀναθεῖναι , οὐδ ' ἐκποίητον γενέσθαι , οὐδὲ διαθέσθαι τὰ | ||
| ἀπὸ τῶν ἄλλων ἐστὶν ἀρχαία στήλη : ἵππους δὲ Ἱππόλυτον ἀναθεῖναι τῷ θεῷ φησιν εἴκοσι . ταύτης τῆς στήλης τῷ |
| εἶχε , τῷ δὲ χαρίσασθαι τὴν ἀμφοτέρων ἐξουσίαν , μείζονα βασιλικοῦ σχήματος γινομένην : καί τι καὶ δέος αὐτὴν ὑπῄει | ||
| τοῦτον ἔκτανε Πτολεμαῖος . . Παυσανίου ] οὗτος ἦν τοῦ βασιλικοῦ γένους καὶ περὶ τῆς ἀρχῆς ἠμφισβήτει . . . |
| ἐνταῦθα ἐνεχθείς : τῆς πρὸ ταύτης : χθὲς δηλονότι : Εὐμόλπου δορός : Εὔμολπος παῖς Ποσειδῶνος καὶ Χιόνης τῆς Βορέου | ||
| ἔφασαν , ὦ Ἀνάχαρσι , Θρᾳκῶν τε ὅσοι μετ ' Εὐμόλπου ἐφ ' ἡμᾶς ἐστράτευσαν καὶ αἱ γυναῖκες ὑμῶν αἱ |
| . Ἀβδηρίτης φυσικὸς φιλόσοφος ἤκμαζεν . ἐν Αἰγύπτωι μυηθεὶς ὑπὸ Ὀστάνου τοῦ Μήδου σταλέντος ἐν Αἰγύπτωι παρὰ τῶν τηνικαῦτα βασιλέων | ||
| λέγω δή , τὰς ἀφορμὰς λαβὼν συνεγράψατο παρὰ τοῦ μεγάλου Ὀστάνου . ἐκεῖνος γὰρ ἦν πρῶτος ὁ γράψας ὅτι ἡ |
| χρόνον , εἶτα ἀπελθὼν ἐν Περγάμῳ , ὡς δὴ τοῦ Ἀσκληπιοῦ πολὺ ἐκεῖσε φοιτῶντος , καὶ παραμείνας χρόνον ἔτυχεν ἰάσεως | ||
| Μίδου πλουσιώτεροι εἶεν . Πάνυ κομψούς , ἔφη , λέγεις Ἀσκληπιοῦ παῖδας . Πρέπει , ἦν δ ' ἐγώ , |
| ὡς οὐ παρὰ τούτοις κρίνεσθαι δέον , οἷον οὐκ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ ἀλλ ' ἐπὶ Παλλαδίῳ . ἄγραπτος δὲ δίκη | ||
| ἐπελθὼν τὴν μὲν στρατιὰν ἵδρυσε πρὸ τῶν πυλῶν ἐν τῷ Ἀρείῳ πεδίῳ , αὐτὸς δ ' εἴσω παρῆλθεν , ἐκφυγόντων |
| . ταῦθ ' ἡγοῦμαι καὶ Νέρωνα ἐνθυμηθέντα μὴ ὑπαχθῆναι ὑπὸ Δημητρίου ἀποκτεῖναι αὐτόν , ἐπεὶ γὰρ θανατῶντα ᾔσθετο , οὐ | ||
| . Κοῖνον δὲ πέμπει ὡς ἐπὶ τὸ δεξιόν , τὴν Δημητρίου καὶ τὴν αὑτοῦ ἔχοντα ἱππαρχίαν , κελεύσας , ἐπειδὰν |