| ὡς μὴ τὸ λοιπὸν περὶ ἱκετέων ἐκδόσιος ἔλθητε ἐπὶ τὸ χρηστήριον . Ταῦτα ὡς ἀπενειχθέντα ἤκουσαν οἱ Κυμαῖοι , οὐ | ||
| δὲ ἦν Κυψέλου παῖς , οὗτος ὁ τῷ Θρασυβούλῳ τὸ χρηστήριον μηνύσας : ἐτυράννευε δὲ ὁ Περίανδρος Κορίνθου . Τῷ |
| δὲ τὴν Καρικὴν ἀπὸ Βράγχου τοῦ κτίσαντος τὸ ἐν Μιλήτῳ μαντεῖον . ὁ δὲ Νηλεὺς χρησμὸν εἰλήφει ἐκεῖ οἰκεῖν , | ||
| Ἰαμιδῶν . ἵνα μάντιες ἄνδρες : διὰ τὸ τῶν Ἰαμιδῶν μαντεῖον . τὸ ἑξῆς : ὅπου μάντιες ἄνδρες τοῖς διὰ |
| Πλάτωνι . ἤματί κεν κτλ . σημείωσαι κατὰ τὸ ἐνύπνιον λόγιον . εἰ γὰρ ὤφελον . ἀντὶ τοῦ εἴθε . | ||
| ἐπράθη καί τινι Καρδιηνῷ δουλεύσας κορσωτὴς ἐγένετο . Καρδιηνοῖς δὲ λόγιον ἦν ὡς Βισάλται ἀπίξονται ἐπ ' αὐτούς , καὶ |
| πυρπνεῖν τοὺς ταύρους μυθολογηθέντος : παραπλησίως δὲ τοῦ τηροῦντος τὸ τέμενος Δράκοντος ὀνομαζομένου , μετενηνοχέναι τοὺς ποιητὰς ἐπὶ τὸ τερατῶδες | ||
| ἐπαφροδίτως ἅψασθαι . Ὑπὸ τούτῳ ἡγεμόνι παρελθεῖν φασιν ἐς τὸ τέμενος τοῦ Μέμνονος . περὶ δὲ τοῦ Μέμνονος τάδε ἀναγράφει |
| Ὀνόμαρχον : καὶ ἐκ τῶν τοῦ θεοῦ χαρίσασθαι τοῦτον εἰς Δελφοὺς παραγενομένῳ . . . τῷ Πυθοδώρου τοῦ Σικυωνίου υἱῷ | ||
| εὖ μάλα συχνῶν . ἕως μὲν οὖν τὴν δεκάτην ἐς Δελφοὺς ἀπέστελλον εὐτάκτως , καὶ ἐπείθοντο τῷ χρησμῷ τῷ τοῦτο |
| Δρόμου τῇ ἀρχῇ Διόσκουροί τέ εἰσιν Ἀφετήριοι καὶ ὀλίγον προελθόντι ἡρῷον Ἄλκωνος : τὸν δὲ Ἄλκωνα λέγουσιν Ἱπποκόωντας παῖδα εἶναι | ||
| ἐν ” λειμῶνι , „ δεικνύντες Καϋστρίου καὶ Ἀσίου τινὸς ἡρῷον καὶ τὸν Κάυστρον πλησίον ἀπορρέοντα . Ἱστοροῦσι δὲ τρεῖς |
| , ἀλλὰ τῆς κεφαλῆς περιελομένη τὸ κάλυμμα ἐπί τι οἴκημα ἄδυτον ἐμφερὲς σπηλαίῳ ἐξώρμα , καὶ ἡ μὲν ἐδεδύκει τῷ | ||
| αἰξίν . ὅσοις μὲν δὴ καθαγίσασι τὰ ἱερεῖα ἐς τὸ ἄδυτον ἀποστεῖλαι * * * πεποιημένους ἀρχήν , καθελίξαι δεῖ |
| , παρέξεισιν ἐν ἀριστερᾷ μὲν τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ Ὀγκαιάτου τὸν ναόν , τὰ δὲ ἐν δεξιᾷ παρὰ Ἀσκληπιοῦ Παιδὸς ἱερόν | ||
| ὦ . . αὐτὸς ἑαυτὸν καλέσας ἐπὶ τῷ μιᾶναι τὸν ναόν . ἔξω τῶν . τιμῶν . . ἡμᾶς δηλονότι |
| τὸν ἐμὲ μέλλοντα ἀνελεῖν , ἀπέσταλκα ἂν αὐτὸν τὸ χρυσοῦν δέρας ἀποκομίσαι μοι καὶ τοῦ Πελίου κατὰ τὴν αὐτοῦ κρίσιν | ||
| τοῦ σωφρονεῖν ἠράσθη , ἀντὶ δὲ τοῦ φυλάττειν τὸ χρυσόμαλλον δέρας προὔδωκεν , ἀντὶ δὲ τοῦ σῴζειν τὸν ἀδελφὸν Ἄψυρτον |
| , αὐτίκα προσεύχετό τε καὶ προσεδέξατο , νομίσας μοῦνον εἶναι μαντήιον τὸ ἐν Δελφοῖσι , ὅτι οἱ ἐξευρήκεε τὰ αὐτὸς | ||
| ἑβδόμῳ τελευτήσειν . Τὸν δὲ δεινὸν ποιησάμενον πέμψαι ἐς τὸ μαντήιον τῷ θεῷ ὀνείδισμα ἀντιμεμφόμενον ὅτι ὁ μὲν αὐτοῦ πατὴρ |
| , εἴ οἱ πολυχρόνιος ἔσται ἡ μουναρχίη . Ἡ δὲ Πυθίη οἱ χρᾷ τάδε : Ἀλλ ' ὅταν ἡμίονος βασιλεὺς | ||
| τὸν θεὸν ἐπειρέσθαι περὶ τῆς νούσου . Τοῖσι δὲ ἡ Πυθίη ἀπικομένοισι ἐς Δελφοὺς οὐκ ἔφη χρήσειν , πρὶν ἢ |
| τις αὐτέων νέκυν ἴδηται , ἐκείνην τὴν ἡμέρην ἐς τὸ ἱρὸν οὐκ ἀπικνέεται , τῇ ἑτέρῃ δὲ καθήρας ἑωυτὸν ἐσέρχεται | ||
| αὐτὸν οὔτε ὄργια ἐδέκοντο , ἐν τῷδε τῷ χώρῳ τὸ ἱρὸν ἐποιήσατο . σημήια δέ : ἡ θεὸς τὰ πολλὰ |
| . Αἰεὶ παιδοφίληισιν ἐπὶ ζυγὸν αὐχένι κεῖται δύσμορον , ἀργαλέον μνῆμα φιλοξενίης . χρὴ γάρ τοι περὶ παῖδα πονούμενον εἰς | ||
| ἐπιθέσθαι τοῖς οἰκείοις ἐπιγράψαι αὐτοῦ τῷ μνήματι τάδε : Πυθέα μνῆμα τόδ ' ἔστ ' , ἀγαθοῦ καὶ σώφρονος ἀνδρὸς |
| ἀπῆλθεν , Ἱπποκράτης δὲ πανδημεὶ τοὺς Ἀθηναίους ἀγαγὼν ἐπὶ τὸ Δήλιον κατελάβετο τὸ χωρίον , καὶ φθάσας τὴν ἔφοδον τῶν | ||
| δι ' ἐτέων εἴκοσι Θηβαῖοι αὐτοὶ ἐκ θεοπροπίου ἐκομίσαντο ἐπὶ Δήλιον . Τοὺς δὲ τῶν Ἐρετριέων ἀνδραποδισμένους Δᾶτίς τε καὶ |
| πάλιν ὁ αὐτὸς ὅσπερ ἐξ ἀρχῆς . καὶ ἀπηντῶμεν εἰς Πέργαμον . μελλούσης δὲ καλεῖσθαι τῆς δίκης , ἵνα συντέμω | ||
| αὐτήν . Μυσοὶ δέ , οὐχ οἱ τοῦ Τηλέφου τὸ Πέργαμον κατοικοῦντες , ἀλλὰ ἐκείνους τοὺς πρὸς τῷ Πόντῳ μοι |
| . Ἀριστείδης μὲν οὖν φησὶν , ὅτι ὁ μαντευόμενος ἐν Δελφοῖς σεσημασμένον ἐλάμβανε τὸν χρησμόν : καὶ προείρηται αὐτῷ , | ||
| τὰς θοίνας διατρίβοντας . Σῆμος δ ' ἐν δʹ Δηλιάδος Δελφοῖς , φησί , παραγινομένοις εἰς Δῆλον παρεῖχον Δήλιοι ἅλας |
| αὖτ ' ἦγε Πολυκλέος „ υἱὸς ἀμύμων , οἳ περὶ Παρθένιον ποταμὸν κλυτὰ δώματ ” ' ἔναιον . ” παρήκειν | ||
| μέχρι Παρθενίου καὶ τὸ τῶν Ἐνετῶν τὸ συνεχὲς μετὰ τὸν Παρθένιον τῶν ἐχόντων τὸ Κύτωρον : καὶ νῦν δ ' |
| εἰς Θήβας ἔρχεται , οὗ Λάιον συναντήσας κτείνει ἐρχόμενον εἰς Πυθὼ περὶ τοῦ ἐκτεθέντος παιδός , ὅ τι γένοιτο , | ||
| τῷ Ἱπποκλέᾳ . ὁ δὲ νοῦς : ἀλλά με ἡ Πυθὼ καὶ τὸ Πελινναῖον καὶ τοῦ Ἀλεύα οἱ παῖδες ἀπύειν |
| προσαπόδοσις τοιαύτη , ἧς παράδειγμα . τίς ὁ λύσας τὸν χρησμόν ; Θεμιστοκλῆς : τίς ὁ βασιλέα καταναυμαχήσας ; Θεμιστοκλῆς | ||
| Ἅλυν διαβὰς μεγάλην ἀρχὴν καταλύσει , ἐκδεχόμενος πρὸς ἡδονὴν τὸν χρησμόν , διέβη Ἅλυν , καὶ κατέλυσεν τὴν Λυδῶν μεγάλην |
| κατεάγη τοῦ ἵππου πτερορρυήσαντος . Ἐκεῖ δὲ ἔστι καὶ τὸ Ἀλήϊον πεδίον , ἐφ ' οὗτινος πεδίου ἄποθεν καὶ χωρὶς | ||
| κατὰ δέ τινας καὶ τυφλοῦται , καὶ ἐκπλανᾶται κατὰ τὸ Ἀλήϊον χωλός . φησὶ δὲ καὶ Ὅμηρος περὶ αὐτοῦ : |
| Μέμνηται αὐτῆς Ἀριστοφάνης ἐν Βατράχοις . Ὅτε γὰρ λαβόντες τὸ Παλλάδιον Διομήδης καὶ Ὀδυσσεὺς ἐκόμιζον ἐπὶ τὰς ναῦς , τότε | ||
| ἄγαλμα : παρὰ τοὺς χρόνους : ὕστερον γὰρ τούτων τὸ Παλλάδιον ἔκλεψε . μέμνηται δὲ αὐτοῦ Ὅμηρος [ Ζ ] |
| πλοῦν εἰς Κόλχους ἐπὶ τὸ διαβεβοημένον τοῦ Κριοῦ δέρος 〚 χρυσόμαλλον 〛 . τὸν δὲ Πόντον κατ ' ἐκείνους τοὺς | ||
| , οἷον Μήδεια ἦν Αἰήτου θυγάτηρ : αὕτη προὔδωκε τὸ χρυσόμαλλον δέρας : ὀρθὸν δὲ καλεῖται , διότι παρ ' |
| δὲ καὶ τὸ πρόσωπόν ἐστιν ἐλέφαντος . καὶ ἕτερον ἐνταῦθα ἱερὸν Ἀθηνᾶς πεποίηται καλουμένης Νίκης καὶ ἄλλο Αἰαντίδος : τὰ | ||
| ἔρημός ἐστιν ἀνθρώπων . Βαβυλῶνος δὲ τοῦ μὲν Βήλου τὸ ἱερὸν λείπεται , Βαβυλῶνος δὲ ταύτης , ἥντινα εἶδε πόλεων |
| οὐ μόνον δὲ τῇ γλώττῃ προσέπαιξε , τῇ παρονομασίᾳ τοῦ βρέτας , ἀλλὰ καὶ φησὶν ὅτι εἰ μὴ ἦσαν θεοί | ||
| ' ἐμμανῆ πλανώμενον . ἐλθὼν δ ' Ἀθήνας Παλλάδος σεμνὸν βρέτας πρόσπτυξον : εἴρξει γάρ νιν ἐπτοημένας δεινοῖς δράκουσιν ὥστε |
| οὐκ ἠβουλήθη , ἄγει δὲ αὐτὸν εἰς θήραν εἰς τὸ Πήλιον . ἀποκοιμηθέντα δὲ αὐτὸν Ἄκαστος καταλιπὼν καὶ τὴν μάχαιραν | ||
| ἐπ ' Οὐλύμπῳ μέμασαν θέμεν , αὐτὰρ ἐπ ' Ὄσσῃ Πήλιον εἰνοσίφυλλον , ἵν ' οὐρανὸς ἀμβατὸς εἴη . * |
| πᾶν τὸ ἀρχαῖον ὠγύγιόν φασι διὰ τὸ πολὺ αὐτὸν γενέσθαι ἀρχαιότατον . σπαρτὸς δὲ λεὼς οἱ Θηβαῖοι : Κάδμου γὰρ | ||
| ἀνήκει μόνων . ποιηθῆναι δὲ τὸν ναὸν τῷ Ἀπόλλωνι τὸ ἀρχαιότατον δάφνης φασί , κομισθῆναι δὲ τοὺς κλάδους ἀπὸ τῆς |
| ἀπὸ τῶν ὤτων , καὶ ἧστινος ἂν ἐπακούσῃ φωνῆς , μάντευμα ἡγεῖται . τοιαύτη καὶ Αἰγυπτίοις ἑτέρα περὶ τοῦ Ἄπιδος | ||
| οἱ κρυόεν : ἦλθε δὲ καὶ ἀνεδόθη τὸ φρικτὸν τοῦτο μάντευμα τῷ συνετῷ αὐτοῦ θυμῷ , τὸ κατὰ τὸν μέσον |
| βαρβάρων πόλεμον καταλῦσαι . ταῦτα δὲ ἱκέται καθεζόμενοι ἐς τὸ Ἥραιον ἐδέοντο . οἱ δὲ Κερκυραῖοι τὴν ἱκετείαν οὐκ ἐδέξαντο | ||
| Σαμίης πρὸς Καλάμοισι , οἱ μὲν αὐτοῦ ὁρμισάμενοι κατὰ τὸ Ἥραιον τὸ ταύτῃ παρεσκευάζοντο ἐς ναυμαχίην , οἱ δὲ Πέρσαι |
| Τυφὼς ἰχῶράς τινας ἀφῆκεν , ἐξ ὧν ἐγένετο ὁ τὸ δέρος φυλάσσων ὄφις . ὅτι δὲ ἐπὶ τὸν Καύκασον κατέφυγεν | ||
| , καί σε θεοὶ σὺν ἀπηρέσιν αὖτις ἑταίροις χρύσειον βασιλῆι δέρος κομίσειαν ἄγοντα , αὔτως ὡς ἐθέλεις καί τοι φίλον |
| δὲ αὐτῶν Διόνυσος . ἑτέρωθι δὲ Ἀπόλλων Κάρνειος καὶ ἱερὸν Ἄμμωνος καὶ Ἀσκληπιοῦ χαλκοῦν ἄγαλμά ἐστιν , οὐκ ἐπόντος ὀρόφου | ||
| αὐτῷ ἔπλετο πᾶσα Καρχηδών , Τυρίης Διδοῦς χερὶ δωμηθεῖσα , Ἄμμωνος Λιβύη τε ὑπ ' ὄμμασι Σικελίη χθών . κατὰ |
| ταῦτα ἤτοι εἰς τὴν τῶν τειχῶν κατασκευήν . ψευδωμότῃ τῷ Λαομέδοντι διὰ τὸ ὀμόσαι δοῦναι Ἡρακλεῖ τοὺς ἀθανάτους ἵππους ἤτοι | ||
| οἵτινες οὐδεὶς ἔχει εἰπεῖν ἀτρεκέως : ἐλθόντας δὲ εἰπεῖν ὅτι Λαομέδοντι χρὴ ἀνδρὶ βασιλεῖ εἶναι ἀκρόπολιν ἐν τῆι πόλει , |
| κατὰ τοὺς θανάτους . Πρότερον δὲ Ἑκαταίῳ τῷ λογοποιῷ ἐν Θήβῃσι γενεη - λογήσαντί [ τε ] ἑωυτὸν καὶ ἀναδήσαντι | ||
| πεζὸν πάντα ἅμα ἀγόμενος . Ἐπείτε δὲ πορευόμενος ἐγένετο ἐν Θήβῃσι , ἀπέκρινε τοῦ στρατοῦ ὡς πέντε μυριάδας , καὶ |
| . Ἔνιφεν ὁ Ζεύς : αἰπόλος δέ τις φεύγων εἰς ἄντρον εἰσήλαυνε τῶν ἀοικήτων τὰς αἶγας ἁδρῇ χιόνι λευκανθιζούσας . | ||
| ἀλλὰ καὶ τὴν εὐωδίαν προσηνεστάτην . εἰς τοῦτο οὖν τὸ ἄντρον τὸν Ἄμμωνα παραγενόμενον παραθέσθαι τὸν παῖδα καὶ παραδοῦναι τρέφειν |
| Πανόρμου λιμένος . Πέμψαντες ὦν οἱ Κυμαῖοι ἐς τοὺς Βραγχίδας θεοπρόπους εἰρώτων περὶ Πακτύην ὁκοῖόν τι ποιεῦντες θεοῖσι μέλλοιεν χαριεῖσθαι | ||
| Δωδώνης , εἰς τὰ τοῦ Ἀπόλλωνος μαντεῖα , ἔπεμψε πολλοὺς θεοπρόπους , ἵνα μάθῃ τί ποιήσει ἢ εἴπῃ προσφιλὲς τοῖς |
| Λακώνων ἐξεδεδιῄτητο : ἔξω τῶν Λακωνικῶν διῃτᾶτο νόμων ἐπὶ τὸν τρίποδα : οὐκ ἐν ᾧ ἐμαντεύετο ὁ Ἀπόλλων , ἀλλ | ||
| κέκλετο δ ' ἀμφιπόλοισιν ἐϋπλοκάμοις κατὰ δῶμα ἀμφὶ πυρὶ στῆσαι τρίποδα μέγαν , ὄφρα πέλοιτο Ἕκτορι θερμὰ λοετρὰ μάχης ἐκ |
| ὤν γε θεὸς οὐκ εἴασα τὴν ὀσφῦν ἂν ἐπὶ τὸν βωμὸν ἐπιθεῖναί ποτε , εἰ μὴ καθήγιζέν τις ἅμα τὴν | ||
| βδελυρία εἰς πᾶσαν τὴν πόλινἐπῄει δὲ ἐκκλησία θέουσι πρὸς τὸν βωμὸν καὶ αὐτοὶ τῶν συγκυβευτῶν τινες , καὶ περιστάντες ἐδέοντο |
| καταβάλοι τοὺς ἐσελθόντας ἐς τὴν πάλην καὶ ὡς ἐοικὸς Ταυροσθένει φάσμα ἐπ ' ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἐν Αἰγίνῃ φανὲν ἀπαγγείλειε | ||
| μεσούσης δὲ τῆς χειροτονίας ὁ παμπόνηρος ἀλεκτρυὼν ἀνεβόησε καὶ τὸ φάσμα ἠφανίσθη . ὅμως δ ' ἀνεγρόμενος περιχαρὴς ἦν ἐγώ |
| ἔχει . ἐν δὲ τῷ κόλπῳ τῆς παραλίας τὸ μὲν Ταίναρον ἀκτή ἐστιν ἐκκειμένη τὸ ἱερὸν ἔχουσα τοῦ Ποσειδῶνος ἐν | ||
| διαδοὺς τοῖς ὑπὲρ αὐτοῦ δημηγοροῦσι ῥήτορσι διέδρα καὶ κατῆρεν εἰς Ταίναρον πρὸς τοὺς μισθοφόρους . ἐκεῖθεν δὲ πλεύσας εἰς Κρήτην |
| ἐκάλεσε . Φρύξος δὲ ἦλθεν εἰς Κόλχους καὶ θύει ἐκεῖ Φυξίῳ Διὶ τὸν κριόν . τὸ δὲ δέρος Αἰήτης ἐν | ||
| πέλεν βωμοῖο θέμεθλα , ὅν ῥά ποτ ' Αἰολίδης Διὶ Φυξίῳ εἵσατο Φρίξος , ῥέζων κεῖνο τέρας παγχρύσεον , ὥς |
| Πελοποννησίων στρατεύματος εἰς Φλιοῦντα καὶ ἑνὸς μόνου μέρους τὴν ἐπὶ Νεμέαν ἰόντος , τῶν δὲ ἄλλων ἄλλαις ὁδοῖς χρησαμένων καὶ | ||
| Πυθώδε τῷ Ἀπόλλωνι καὶ εἰς Ὀλυμπίαν τῷ Διὶ καὶ εἰς Νεμέαν καὶ εἰς Ἰσθμὸν χρὴ πέμπειν κοινωνοῦντας θυσιῶν τε καὶ |
| τῆς Σεμέλης ὠδῖνα , γέλωτα καὶ θέαν Κροίσῳ παρέχοντα καὶ Λυδοῖς . καὶ ἦν τότε Ἀλκμέων οὐδεμιᾶς ἄξιος δραχμῆς , | ||
| τὸν Σίπυλον εἶναι Λυδίας , Φρυγῶν δὲ οὐχ ὅτι ὁμοτέρμονες Λυδοῖς , ἀλλ ' ὅτι καὶ αὐτῶν ἦρχεν ὁ Τάνταλος |
| λεγομένοις ἡμιθέοις ἑαυτόν , Διονύσῳ καὶ Ἡρακλεῖ καὶ Διοσκούροις , Τροφώνιον καὶ Ἀμφιάραον καὶ Ἀμφίλοχον καὶ τοὺς ὁμοίους χρηστηρίοις αὐτοῖς | ||
| οὐκ Ἐργίνου : καὶ ἐγώ τε πείθομαι καὶ ὅστις παρὰ Τροφώνιον ἦλθε δὴ μαντευσόμενος . τούτους φασίν , ὡς ηὐξήθησαν |
| προοίμιον ἐκάλεσεν . ἔνθα καὶ νῦν ἐπίνομον : εἰς τὸ Ἰσμήνιον καλεῖ συνέρχεσθαι τὸν ἐπίνομον τῶν ἡρωΐδων στρατόν . ἐπίνομον | ||
| Καλλισθένης ἐν γ τῶν Ἑλληνικῶν εἶναι μαντεῖά φησι τὸ μὲν Ἰσμήνιον ἐν Θήβαις , τὸ δὲ Τροφώνιον ἐν Λεβαδείαι , |
| Ἀδριανός . εἰ μὴ ὡς παρὰ τὸ Ῥήγιον Ῥηγῖνος , Μεταπόντιον Μεταποντῖνος . Ἰταλοὶ γὰρ μάλιστα τούτῳ φιληδοῦσι τῷ τύπῳ | ||
| , τοσούτῳ θᾶττον ἀπώλετο ; Κρότων δὲ καὶ Θούριοι καὶ Μεταπόντιον καὶ Τάρας , ἐπὶ τοσοῦτον ἀκμάσασαι καὶ τηλικαύτην ποτὲ |
| : Δίκτη γὰρ ὄρος Κρήτης . Λυκαῖον : Ἀρκάδα : Λύκαιον Ἀρκαδίας ὄρος . ἀμφήριστον : ἀντὶ τοῦ ἀμφίλογον . | ||
| ὁ Καλλιστοῦς καὶ Διὸς γεγονώς , ᾤκησε δὲ περὶ τὸ Λύκαιον φθείραντος αὐτὴν Διός : οὗ προσποιησάμενος ὁ Λυκάων τὸν |
| εὐρύοπα Ζεύς . ἆρά γε καὶ μόνον τοῦτο εἴρηκεν ὁ χρησμός ; οὒκ , ἀλλ ' ὥσπερ ἐπισφραγίζεται τὴν γνώμην | ||
| . ἄναξ : ὁ Κύζικος . φάτις : φήμη ἢ χρησμός . ὁ δὲ στόλος ἐνταῦθα ὡς περιληπτικὸν ὄνομα συντάσσεται |
| καὶ εὑρὼν τὴν πατρίδα τυραννουμένην ὑπὸ Πολυκράτους , ἀπῆρεν εἰς Κρότωνα τῆς Ἰταλίας : κἀκεῖ νόμους θεὶς τοῖς Ἰταλιώταις ἐδοξάσθη | ||
| ὑγίειαν : τῷ μὲν δὴ Συρακούσσας δοῦναι κτίζειν τῷ δὲ Κρότωνα . καὶ δὴ συμβῆναι Κροτωνιάτας μὲν οὕτως ὑγιεινὴν οἰκῆσαι |
| δέκα : οὗτος ὁ λέων , ἐπείτε κατεκαίετο ὁ ἐν Δελφοῖσι νηός , κατέπεσε ἀπὸ τῶν ἡμιπλινθίων καὶ νῦν κεῖται | ||
| τοῦ ἱροῦ , πρόμαντις δὲ ἡ χρέωσα κατά περ ἐν Δελφοῖσι , καὶ οὐδὲν ποικιλώτερον . Παραμειψάμενος δὲ ὁ Ξέρξης |
| θέας ἄξιος : ἐνταῦθα ἀναθήματα κεῖται καὶ ἄλλα καὶ Ζεὺς ξόανον , δύο μὲν ᾗ πεφύκαμεν ἔχον ὀφθαλμούς , τρίτον | ||
| , τὴν ἐν Λακεδαίμονι Ὀρθίαν τὸ ἐκ τῶν βαρβάρων εἶναι ξόανον : τοῦτο μὲν γὰρ Ἀστράβακος καὶ Ἀλώπεκος οἱ Ἴρβου |
| , Μοσχίων Μοσχίωνος , Ἐνδυμίων Ἐνδυμίωνος , Ἡφαιστίων Ἡφαιστίωνος , Ἀστερίων Ἀστερίωνος . Τὸ Ὠρίων φυλάττειν τὸ ω ἀναλογώτερόν ἐστιν | ||
| αὐλοῖς . ἡνιοχοῦντες δὲ συνωρίδα Πῖσός ἐστιν ὁ Περιήρους καὶ Ἀστερίων Κομήτου , πλεῦσαι καὶ οὗτος λεγόμενος ἐπὶ τῆς Ἀργοῦς |
| ὑστεραίᾳ ἔπλευσαν εἰς Νότιον , καὶ ἐντεῦθεν παρασκευασάμενοι ἐπορεύοντο εἰς Κολοφῶνα . Κολοφώνιοι δὲ προσεχώρησαν . καὶ τῆς ἐπιούσης νυκτὸς | ||
| τῶν τοῦ Κνωποῦ φίλων καὶ ἡ Κλεονίκη μαθοῦσα φεύγει εἰς Κολοφῶνα . οἱ δὲ περὶ τὸν Ὀρτύγην τύραννοι ἔχοντες τὴν |
| , ἐπ ' Εὐρυπύλου βασι - λεύοντος Λιβύης ὡς ὑπὸ Ἀπόλλωνος διακομισθείη ἡ Κυρήνη : λέοντος δὲ τὴν χώραν λυμαινομένου | ||
| οἱ ἐν ὅλμῳ κοιμηθέντες μαντικοί , καὶ τοὺς τρίποδας τοῦ Ἀπόλλωνος ὅλμους καλεῖσθαι , καὶ Ἀπόλλων ὑπὸ Σοφοκλέους ἔνολμος . |
| συλλαβῇ . τὸ μὲν Ἀρχιλόχου μέλος : Ἀρχίλοχος ἐλθὼν εἰς Ὀλυμπίαν μέλος ἐποίησεν εἰς Ἡρακλέα ἔχον οὕτως : τήνελλα καλλίνικε | ||
| ὡς γένος τε εἴη Μιλήσιος καὶ Ἰώνων ἀναθείη πρῶτος ἐς Ὀλυμπίαν εἰκόνα . τούτου μὲν δὴ Πολύκλειτος τὸν ἀνδριάντα εἰργάσατο |
| λαβόμενος τῆς κόμης τῇ ταινίᾳ . ἐπεὶ οὐδὲ Κροῖσόν ποτε Λυδὸν ἐν μεγάλῳ ἐποιησάμην , καίτοι ἐμπλήσαντα τὸν σηκὸν πλίνθων | ||
| οὔτε τῆς Ἑλλάδος παντάπασιν , ἐπεὶ ἐγὼ αὐτὸν εἶδον ὥσπερ Λυδὸν ἀμφότερα τὰ ὦτα τετρυπημένον . καὶ εἶχεν οὕτως . |
| καλούμενον ὄρος ἐθεάσατο τὰς πέριξ νήσους , κατιδὼν δὲ καὶ Κρήτην , καὶ τῶν πατρῴων ὑπομνησθεὶς θεῶν , ἱδρύετο βωμὸν | ||
| ] Πασιφάης [ ] [ ἦσαν πάντες ? ] τὴν Κρήτην ἐπεὶ πολλαὶ ἐκεῖ [ κυπάρισσοι ] γίγνονται [ ! |
| βασιλέως καὶ τῶν Ἑλλήνων ἐπαρθέντων , τραπῆναι πρὸς φυγὴν τοὺς Κόλχους , καὶ κατὰ τὸν διωγμὸν τοὺς πλείστους αὐτῶν ἀναιρεθῆναι | ||
| διὰ τούτων πρώτην ναῦν περάσαι τὴν Ἀργὼ , ἥτις εἰς Κόλχους Ἰάσονα ἤγαγεν . Ἀπὸ δὲ Κυανέων εἰς τὸ Ἱερὸν |
| μὲν οὖν ὑπὲρ τὴν ὁδὸν ἣν βαδίζουσιν οἱ ἐπὶ τὸ Μουσεῖον ἀπιόντες αὕτη ἡ Ἄσκρη . τοῦ δὲ Ἑλικῶνος ἐκκειμένου | ||
| , ἐφ ' ᾧ τέ σφισιν ἐπαγάγῃ φρουρὰν ἐς τὸ Μουσεῖον . καὶ τοῖς μὲν ἀνὰ χρόνον αὐτὸς ἐξήγαγεν ἑκουσίως |
| ἐν τῇ Λεβαδείᾳ τῆς Βοιωτίας ὑπὸ γῆν , ὃ καλεῖται Τροφωνίου . ἐκεῖ οὖν οἱ μυούμενοι κάθηνται ἐπὶ τοῦ στόματος | ||
| τὸ ἄδυτον ἐκ Πεντελησίων κατεσκεύασται λίθων , ἔργον Ἀγαμήδους καὶ Τροφωνίου . ἔστι καὶ Δελφοῦσσα τοῦ τόπου κρήνη . τὸ |
| ἡ Πετροσάκα . ἐπὶ δὲ ὁδοῖς ταῖς κατειλεγμέναις δύο ἐς Ὀρχομενόν εἰσιν ἄλλαι , καὶ τῇ μέν ἐστι καλούμενον Λάδα | ||
| ἔτι μυρίους . ὁ δὲ Σύλλας ἀντεστρατοπέδευε μὲν Ἀρχελάῳ περὶ Ὀρχομενόν , ὡς δὲ εἶδε τῆς ἐπελθούσης ἵππου τὸ πλῆθος |
| ] : ἁλωμένην ? [ δόλωι ] [ ] Δαναῶν Ἴλιον ! ! ! ! ! ! Τί ὀξὺ ] | ||
| ἀπ ' αὐτοῦ χρησμόν , μὴ ἂν ἄλλως πορθηθῆναι τὸ Ἴλιον , εἰ μὴ τὰ ὀστᾶ Πέλοπος ἐκ Λετρίνης ἐνέγκοιεν |
| ἐς τὴν νῦν πόλιν οὖσαν , ἓν βουλευτήριον ἀποδείξας καὶ πρυτανεῖον , ξυνῴκισε πάντας , καὶ νεμομένους τὰ αὑτῶν ἑκάστους | ||
| αὖθις δ ' ἵνα πᾶσιν ἐξῇ ἐντυγχάνειν , εἰς τὸ πρυτανεῖον καὶ τὴν ἀγορὰν μετεκομίσθησαν : διὰ τοῦτο ἔλεγον τὸν |
| εἰς βοῦν μετημείφθη οἶδεν , οὔτε τὸ πῶς ἐφονεύθη ὁ Ἄργος , ὡς γυνή . : ἀπεστέρησεν ] Καὶ γὰρ | ||
| δὲ ὁ τραγικός φησι σὺν Αἰγυπτίοις τὸν Αἴγυπτον ἥκειν εἰς Ἄργος . λέγεται δέ τις ἐν Ἄργει Πρὼν , ὅπου |
| Ἀπομνημονευμάτων πρώτῳ : ἔτι τ ' ἐμβάδας χαλκᾶς καὶ στέμμα Δελφικόν . Κόμη τ ' ἦν αὐτῷ βαθεῖα καὶ παῖδες | ||
| μάντις ἅμα καὶ ἀλείπτης , ἵν ' ἦν ὥσπερ χρηστήριον Δελφικόν , οὕτω καὶ γυμναστήριον . Καὶ γὰρ οὐδ ' |
| τὰς χεῖρας ἀλλήλαις ὡς μάλιστα ἐς κρότον συμβάλλονται , καὶ ἐπίγραμμα ἐπεγέγραπτο αὐτῷ Ἀσσύρια γράμματα : οἱ μὲν Ἀσσύριοι καὶ | ||
| πολέμῳ φθίμενον θάψ ' ἀρετῆς ἕνεκεν . τὸ μὲν δὴ ἐπίγραμμα ἐπὶ τοσοῦτο ἐδήλωσεν : εἰ δὲ Λυσίππου τοῦ ποιήσαντος |
| τεύχεα σύλησας οἴσω προτὶ Ἴλιον ἱρήν , καὶ κρεμόω προτὶ νηὸν Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο , τὸν δὲ νέκυν ἐπὶ νῆας ἐϋσσέλμους | ||
| ὅσσον ἀγειρομένων διὰ κάλλεα παρθενικάων . Ἡ δὲ θεῆς ἀνὰ νηὸν ἐπῴχετο παρθένος Ἡρὼ μαρμαρυγὴν χαρίεσσαν ἀπαστράπτουσα προσώπου οἷά τε |
| γὰρ ταύτην πρῶτον ἁρπάσας Θησεὺς μετὰ τὸ τεκεῖν ἐξ αὐτῆς Ἰφιγένειαν ἀφῃρέθη αὐτὴν καὶ δευτέραν εἰς ἄρκυν εἰς δεύτερον δίκτυον | ||
| ἐν Μεγάροις . ἐγὼ δὲ ἤκουσα μὲν καὶ ἄλλον ἐς Ἰφιγένειαν λόγον ὑπὸ Ἀρκάδων λεγόμενον , οἶδα δὲ Ἡσίοδον ποιήσαντα |
| τοὔνομα ἀπὸ τῆς κεραμικῆς τέχνης καὶ τοῦ θύειν Κεράμωι τινὶ ἥρωι . . . . Κολωνέτας : Ὑπερείδης ἐν τῶι | ||
| τὰ μὲν ἐσθίουσιν ὡς ἀπὸ ἱερείου , τὰ δὲ ὡς ἥρωι τῶν κρεῶν ἐναγίζουσι . τῆς ἑορτῆς δέ , ἣν |
| Ἀρτέμιδος Ὀρθίας ἱερόν , καὶ ἀγάλματα Ἀπόλλωνος καὶ Λητοῦς καὶ Ἀρτέμιδος πεποίηται λευκοῦ λίθου : Πολυ - κλείτου δέ φασιν | ||
| ἔπεισε δὴ τοὺς βαρβάρους , ὡς ἄρα τὸ ζῷον ἱερὸν Ἀρτέμιδος , καὶ ἡ θεὸς δι ' αὐτοῦ προλέγοι πάντα |
| τῆς Ἄτλαντος αὐτὴν εἶναι λέγει , Κάδμου δὲ παραπλέοντος τὴν Σαμοθρᾴκην ἁρπάσαι αὐτήν , τὴν δὲ εἰς τιμὴν τῆς μητρὸς | ||
| τῇ Θρᾴκῃ νῆσον ᾤκησαν , καὶ ἀπὸ τούτων τῆς ἐνοικήσεως Σαμοθρᾴκην τὴν νῆσον καλοῦσιν ἀντὶ Δαρδανίας : οἱ δὲ ὁμοῦ |
| δὲ γυναῖκας εὐπρεπεῖς παραγαγόντες , ἐδείκνυόν τε αὐτῷ καὶ ἐκέλευον κοιμηθέντα αὐτόθι , καὶ εἰς νύκτα χρησάμενον αὐταῖς , ἕωθεν | ||
| εἰς Λεύκην τὴν νῆσον ἱκετεῦσαι τὸν ἥρωα , καὶ ἰδεῖν κοιμηθέντα τινὰς τῶν ἡρώων καὶ λαβεῖν μὲν παρὰ τοῦ Ἀχιλλέως |
| Φάλανθον ἔπεμψαν εἰς θεοῦ περὶ ἀποικίας : ὁ δ ' ἔχρησε „ Σατύριόν τοι δῶκα Τάραντά ” τε πίονα δῆμον | ||
| Περιαλγῶν οὖν τῇ συμφορᾷ τά τε ἄλλα καὶ ὅτι οὐκ ἔχρησε τῷ δεομένῳ , ὃ ἂν αὐτῷ καὶ σῶον ἦν |
| ” . . . ξ : τὸν δ ' ἐς Δωδώνην : Δωδώνην νῦν τὴν Θεσπρωτικήν , ἔνθα τὸ μαντεῖον | ||
| ἐν μεγάροις κειμήλια κεῖτο ἄνακτος . τὸν δ ' ἐς Δωδώνην φάτο βήμεναι , ὄφρα θεοῖο ἐκ δρυὸς ὑψικόμοιο Διὸς |
| παρ ' Ἑλλήνων τισὶν ἀγνωσίαν . αὐτὸ μὲν τὸ ἄγαλμα διοπετὲς εἶναι λέγουσιν , οὔτε δὲ τὴν ὕλην οὔτε τεχνιτῶν | ||
| ἀρχὴν ἐσχηκέναι , ἀλλ ' εἴπερ τι παρ ' ἀνθρώποις διοπετὲς , καὶ τοῦτ ' ἐκεῖθεν ἀφῖχθαι : εἴπερ οἱ |
| ἀπορρήτοις λόγον ἀποθαυμάζει λέγοντα ὡς ἔν τινι φρουρᾷ , ἐπειδὴ ἀφικόμεθα , γεγόναμεν : καὶ τόδε τὸ πᾶν Ἐμπεδοκλῆς μὲν | ||
| ἐπέμφθη , ταῦτα κατὰ λέξιν ἐπιτίθησιν : ὡς δ ' ἀφικόμεθα εἰς τὰς Θήβας , κατελαμβάνομεν Φιλίππου καὶ Θετταλῶν καὶ |
| ἥλω νηῦς ἡ Σιδωνίη , ὥστε Πυθέην οὕτω σωθῆναι ἐς Αἴγιναν . Ὡς δὲ ἐσεῖδε τὴν νέα τὴν Ἀττικὴν ὁ | ||
| αἱ νῆες ἤδη περιπεπλευκυῖαι καὶ ὁρμισάμεναι ἐς τὴν Ἐπίδαυρον τὴν Αἴγιναν κατεδεδραμήκεσαν : καὶ οὐκ ἔφη ὁ Θηραμένης εἰκὸς εἶναι |
| Πειρίθου μὲν οὐδὲν ὤιετο ποιήσειν πλέον ἐγκαλῶν , τὸν δὲ Θησέα παρηιτεῖτο , καὶ χάριν ἠξίου ταύτην αὐτῶι δοθῆναι . | ||
| ⌈ ἐκ Φερῶν Γ * * * Ἄδμητος ἦλθε πρὸς Θησέα Γ μετ ' Ἀλκήστιδος καὶ Ἱππάσου τοῦ νεωτάτου τῶν |
| παρὰ ταύτην : Τοὺς θῆτας , τοὺς μισθωτοὺς εἰς τὸ Θησεῖον : ἐπεὶ πάλιν ἀπὸ τοῦ θῆτα ἄρχεται . τὸ | ||
| πεποίηκας ἀντ ' Ἀθηνῶν . Ἐμοὶ κράτιστόν ἐστιν εἰς τὸ Θησεῖον δραμεῖν , ἐκεῖ δ ' ἕως ἂν πρᾶσιν εὕρωμεν |
| τινὰ μήσεαι ᾧ κεν ἑλόντες χρύσεον Αἰήταο μεθ ' Ἑλλάδα κῶας ἄγοιντο , ἦ καὶ τόνγ ' ἐπέεσσι παραιφάμενοι πεπίθοιεν | ||
| τοιαύτης : ) Ἡρακλῆς συμπλέων τοῖς Ἀργοναύταις ἐπὶ τὸ χρύσειον κῶας , ὡς ἀφίκοντο περὶ Κίον περί τινα κρήνην , |
| ὑμῶν , συνάψασθε . ” ταῦτα ἔφη καὶ ἐς τὸ Καπιτώλιον ἔθει , μηδὲν τῆς δίκης φροντίσας . εἵπετο δ | ||
| εἰ μὴ καὶ φονεῖς ἦσαν : διὸ καὶ ἐς τὸ Καπιτώλιον συνέφυγον ὡς ἐς ἱερὸν ἁμαρτόντες ἱκέται ἢ ὡς ἐς |
| : Θεσσύριος ποταμοῦ ἐκβολαί . . ο Ϛʹ μζ Καρτερὸν Τεῖχος . . . . . . . . . | ||
| ἐρχομένου δὲ πρὸς τὴν Ἀττικὴν Ἀθηναίοις ἐδόθη χρησμὸς οὗτος : Τεῖχος Τριτογενεῖ ξύλινον διδοῖ εὐρύοπα Ζεὺς μοῦνον ἀπόρθητον τελέθειν , |
| [ κτάνεν , ἐν Λιβύηι δὲ ] / Ἀνταῖον : Φολόην Κενταύρων [ ἐξεκάθηρεν ] : / Κύκνον ἰδ ' | ||
| οἱ μὲν τὸ Πήλιον , οἱ δὲ τὴν ἐν Ἀρκαδίᾳ Φολόην : ἐν ἀμφοτέροις γὰρ ᾤκησε Χείρων καὶ Φόλος , |
| πλησίον τοῦ Ἰσμηνοῦ ἀπὸ Δίρκης ὀνομασθεῖσα . οἱ γὰρ περὶ Ζῆθον καὶ Ἀμφίονα ἐκτεθέντες ὑπὸ τῆς μητρὸς Ἀντιόπης καὶ τραφέντες | ||
| λοπαδίων ἅθρους τεμαχίτας , ὥστ ' ἐνεῖναι μηδὲ ἕν . Ζῆθον μὲν ἐλθόνθ ' ἁγνὸν ἐς Θήβης πέδον οἰκεῖν κελεύει |
| που ἐλεινὸν ὁρᾷς , φρένας εἴ τινας ἔχεις , τὸν Ἡράκλειον ἄθλιον ὧδέ σοι οὐκέτι χρησόμενον τὸ μεθύστερον , ἄλλου | ||
| εἰς ἣν τελευτᾶν φασι τὸ Ἀπέννινον ὄρος . ἐντεῦθεν δὲ Ἡράκλειον , ὃ δὴ τελευταῖον ἀκρωτήριον [ ὂν ] νεύει |
| ἱεροῦ . οὐδὲ γὰρ ἀσεβηθεὶς περιόψεται . „ οἱ δὲ Δελφοὶ τούτων ὀλίγα φροντίζοντες , τὴν ἐπὶ τὸν θάνατον ὁμοίως | ||
| ὅλη τὸν ἐμὸν ἐκζητήσουσι θάνατον . ” τοῦτο ἀκούσαντες οἱ Δελφοὶ οὐκ ἐφείσαντο αὐτοῦ ἀλλ ' ἤγαγον ἐπὶ τὸν κρημνόν |
| τινας ἐξ Ἀρκαδίας ἦλθεν εἰς τὴν Κέω καὶ Διὸς ἱερὸν ἱδρύσατο Ἰκμαίου ἕνεκα τοῦ τοὺς ὄμβρους γίνεσθαι , καὶ τὸν | ||
| τὸν πλοῦν καὶ πεποιημένος εὐχὰς ἱδρύσασθαι Ποσειδῶνος ἱερόν , διασωθεὶς ἱδρύσατο κατὰ τὴν νῆσον τοῦ θεοῦ τούτου τέμενος καὶ τῶν |
| κατέδραμεν Λυδίαν καὶ λείαν πολλὴν κατέσχεν . Ὅτι Δημοσθένης ἐπὶ Πύλον ἐκπλεύσας ταύτην εἷλε τρόπῳ τοιούτῳ : προσεποιήσατο γὰρ , | ||
| . Ἐς δὲ τὴν Σπάρτην ὡς ἠγγέλθη τὰ γεγενημένα περὶ Πύλον , ἔδοξεν αὐτοῖς ὡς ἐπὶ ξυμφορᾷ μεγάλῃ τὰ τέλη |
| φασὶν εἶναι . ὑπὸ μὲν δὴ τῷ πρώτῳ τρίποδι Ἀφροδίτης ἄγαλμα ἑστήκει , Ἄρτεμις δὲ ὑπὸ τῷ δευτέρῳ , Γιτιάδα | ||
| Φιλόχορος ἐπὶ Πυθοδώρου ἄρχοντος ταῦτά φησι : “ καὶ τὸ ἄγαλμα τὸ χρυσοῦν τῆς Ἀθηνᾶς ἐστάθη εἰς τὸν νεὼν τὸν |
| . . , . οἱ δὲ Κελτοὶ ἐς Ῥωμαίους τι μήνιμα ἐκ πολλοῦ διέφερον . . . διέφερον . ὅτι | ||
| ὑπὸ τῶν βαρβάρων καὶ αὐτοῦ τὸν νεκρὸν ἁμαρτεῖν τάφου τὸ μήνιμα ἐγένετο ἐμποδὼν τὸ ἐκ τοῦ Ἀπόλλωνος . . . |
| , Ξοῦθος , Αἴολος , ὥς φησι καὶ Ἡσίοδος : Δῶρόν τε Ξοῦθόν τε καὶ Αἴολον ἱππιοχάρμην ἐπαγομένων : ἀμφίβολον | ||
| τὰ παραγγέλματα καὶ λόγου ἄξια ἢ φαῦλα καὶ ἄχρηστα . Δῶρόν τοι καὶ ἐγώ , τέκνον φίλε Ῥοῦφε Μελίτιε , |
| ἦν δὲ κατὰ τὴν Ἑλλάδα κατὰ μὲν Φορωνέα τὸν μετὰ Ἴναχον ὁ ἐπὶ Ὠγύγου κατακλυσμὸς καὶ ἡ ἐν Σικυῶνι βασιλεία | ||
| Λάκμον , μᾶλλον δὲ τοῦ αὐτοῦ μυχοῦ , τόν τε Ἴναχον ῥεῖν εἰς Ἄργος πρὸς νότον καὶ τὸν Αἴαντα πρὸς |
| . Οἷα δὲ χρημάτων εὖ ἥκοντες καὶ ἐόντες ἄνδρες δόκιμοι ἀνέκαθεν ἔτι , τὸν [ τε ] νηὸν ἐξεργάσαντο τοῦ | ||
| ὅσον μὲν ἦν σατραπικὸν Μιθριδάτῃ προσέθετο : καὶ γὰρ ἦν ἀνέκαθεν ἐκ Βάκτρων , εἰς Καρίαν δὲ ὕστερον μετῳκίσθη : |
| ἐνταῦθα ἐνεχθείς : τῆς πρὸ ταύτης : χθὲς δηλονότι : Εὐμόλπου δορός : Εὔμολπος παῖς Ποσειδῶνος καὶ Χιόνης τῆς Βορέου | ||
| ἔφασαν , ὦ Ἀνάχαρσι , Θρᾳκῶν τε ὅσοι μετ ' Εὐμόλπου ἐφ ' ἡμᾶς ἐστράτευσαν καὶ αἱ γυναῖκες ὑμῶν αἱ |
| μηδὲ ἄνθρωπον ὅμοιον ἐκείνῳ , ἀλλ ' αὐτὸν ὄντως τὸν Ἀπόλλωνα , ἔκ τε ὧν ἑώρα περὶ αὐτὸν σεμνωμάτων καὶ | ||
| δ ' ἐκ φίλων ἐν ἀβουλίᾳ , τουτέστι καὶ τὸν Ἀπόλλωνα παρακούσας καὶ τῆς γυναικὸς ἡττηθεὶς ἀφρόνως , ἐγείνατο μὲν |
| μαντευόμενος : τοῦτον καὶ ἐγγαστρίμαντιν καλοῦσιν , ὃν νῦν τινες Πύθωνά φασιν , Σοφοκλῆς δὲ στερνόμαντιν , Πλάτων ὁ φιλόσοφος | ||
| ' ὧν εἰς τὴν μητέρα ἠσέβησε Διὸς κυδρὴν παράκοιτιν , Πύθωνά τε κατειληφότα Δελφοὺς κτεῖναι τοῖς ἑαυτοῦ βέλεσιν . ἵνα |
| ; οὐκ ἄλλου μὲν οὖν . τοιοῦτον εἴδομεν ποτήριον γραμματικὸν ἀνακείμενον ἐν Καπύῃ τῆς Καμπανίας τῇ Ἀρτέμιδι , ἀργυροῦν , | ||
| τοῦ θεοῦ , βακχείαις καὶ ὀργίοις τοῖς τε θείοις ἔργοις ἀνακείμενον , εἶναι δὲ ἕτερον τὸν τὰ ἀνθρώπεια διοικοῦντα , |
| οὕτως φησὶ ” τὴν γυναῖκα Λὼτ στραφεῖσαν εἰς τοὐπίσω γενέσθαι στήλην ” , οὐ μυθοπλαστῶν , ἀλλὰ πράγματος ἰδιότητα μηνύων | ||
| δὲ καὶ ἀπὸ τοῦ ἐλάττονος ἐπιχειρήσεις , ὅτι καὶ τὸ στήλην μετακινῆσαι τυμβωρυχία . Ἰστέον δὲ , ὡς οὐδὲν διαφέρει |
| ἔχοντα κέρατα : τὸ δ ' ἀληθὲς ἔχει οὕτως . Μίνωά φασιν ἀλγοῦντα τὰ αἰδοῖα θεραπευθῆναι ὑπὸ κριδὸς τοῦ Πανδίονος | ||
| κέρατα ἔχον . τὸ δ ' ἀληθὲς ἔχει ὧδε . Μίνωά φασιν ἀλγοῦντα τὰ αἰδοῖα τεθεραπεῦσθαι ὑπὸ Πρόκριδος τῆς Πανδίονος |
| αὐτὸν ὡς πάντα ἐν ὅπλοις καὶ πολεμικῇ θεῷ , τῆς Οὐρανίας τὸ ἄγαλμα μετεπέμψατο , σεβόντων αὐτὸ ὑπερφυῶς Καρχηδονίων τε | ||
| ἀπὸ Σκανδείας στάδια ὡς δέκα . τὸ δὲ ἱερὸν τῆς Οὐρανίας ἁγιώτατον καὶ ἱερῶν ὁπόσα Ἀφροδίτης παρ ' Ἕλλησίν ἐστιν |
| Ῥαδαμάνθυός φασιν ἐκ Κρήτης καὶ οἰκιστὴν τῇ πόλει γενέσθαι τὸν Ἔρυθρον : ἐχόντων δὲ αὐτὴν ὁμοῦ τοῖς Κρησὶ Λυκίων καὶ | ||
| νήσους τὰς κατ ' ἀντικρὺ τῆς Ἰωνίας καὶ Καρίας κειμένας Ἔρυθρον μὲν κτίστην ἐποίησε τῆς ἐπωνύμου πόλεως κατὰ τὴν Ἀσίαν |
| πάντες . . . . . . πάντα θεοῖς ' ἀνέθηκαν Ὅμηρός θ ' Ἡσίοδός τε , ὅσσα παρ ' | ||
| τοῦ πρὸς ἑσπέρην τετραμμένου . Καὶ τῶν λύτρων τὴν δεκάτην ἀνέθηκαν ποιησάμενοι τέθριππον χάλκεον : τὸ δὲ ἀριστερῆς χειρὸς ἕστηκε |
| νόμον . † θείη δηλονότι . οὐ γὰρ δύναται τὸ κτίσῃ ἀπὸ κοινοῦ λέγεσθαι : συνυπακούεται δὴ τὸ οἰκεῖον κατ | ||
| ἐλθών Ἡρακˈλέης , σεμνὸν θάλος Ἀλκαϊδᾶν , πατρί ἑορτάν τε κτίσῃ πλειστόμβροτον τεθˈμόν τε μέγιστον ἀέθˈλων , Ζηνὸς ἐπ ' |