| μὲν πεπειραμένος , τὴν δὲ ἐς τὸν λόγον ἐπὶ πλέον ἐδόξαζεν . ἐνταῦθα δὲ αὐτῷ πάλιν διὰ τὸ πολὺ κλέος | ||
| προσαγορεύεσθαί φησιν ὄντα δίγλωσσον : ἕτεροι δέ φασιν ὅτι πρῶτος ἐδόξαζεν ἔκ τε γυναικὸς καὶ ἀνδρὸς τοὺς γεννωμένους παράγεσθαι : |
| δ ' οἳ παρ ' ἑκατέρων ἐκλαβόντες , τὸ μὲν γενητὸν παρὰ τῶν ὑστέρων παρὰ δὲ τῶν προτέρων τὸ ἄφθαρτον | ||
| ἡμᾶς ἀναδιδάξῃ , ὅτι οὐ κατὰ τὸ παντελὲς ἐστέρηται τὸ γενητὸν χαρᾶς , ἀλλ ' ἔστιν ἡ μὲν ἀμιγὴς καὶ |
| τὸ ἀγένητον , εἰς τί φθαρήσεται ; ἢ γὰρ εἰς ἀγένητον ἢ εἰς γενητόν . εἰ μὲν γὰρ εἰς ἀγένητον | ||
| τοιαῦτα , μὴ πρὸς ἀρχέτυπον τὸ πρὸς ἀλήθειαν καλὸν τὸ ἀγένητον καὶ μακάριον καὶ ἄφθαρτον ἀπεικονισθέντα . καὶ διὰ τοῦτο |
| περὶ δὲ τοῦ διδάξαι ἡμᾶς οὐδὲν ἐφρόντισαν : θεοὺς γὰρ ὑπετίθεντο εἶναι τὰς ἀρχὰς καὶ ἐκ θεῶν γεγονέναι , καὶ | ||
| . ἀριθμοὺς δέ , καθάπερ εἴρηται , τὸν ὅλον οὐρανὸν ὑπετίθεντο : ὥσπερ γὰρ ὁ κόσμος δεκτικός ἐστι τῶν εἰδῶν |
| ' ἡμῶν εἰρημένων . οἱ μὲν γὰρ ὑλικὴν τὴν ἀρχὴν ὑποτίθενται , ἄν τε μίαν ὑποθῶνται αὐτὴν ἄν τε πλείους | ||
| παλαιοτέρων δόξας , ὅπως λάβωμεν καὶ παρὰ τούτων , τίνας ὑποτίθενται ἀρχὰς τῶν ὄντων , καὶ πῶς ἐμπίπτουσιν εἰς τὰς |
| σῶμα : καὶ ἄπειρον μὲν οὐκ ἐνδέχεται : λείπεται δὲ πεπερασμένον . εἰ δὲ πεπερασμένον , ἤτοι πεπερασμένην ἢ ἄπειρον | ||
| ἐκεῖ τὸ ὑπάλληλον εἶδός φησιν . οὐκέτι δὲ διὰ τὸ πεπερασμένον καὶ ἄπειρον πρόσκειται τὸ ὁμογενῶν , ἀλλὰ μᾶλλον διὰ |
| προόδου τὸ ἔχον ἀμφότερα Πυθαγόρας καὶ Παρμενίδης καὶ Ἐμπεδοκλῆς ὡς Πυθαγόρειοι χρόνον ἐκάλουν , ἐπειδὴ ὥσπερ ὁ χρόνος μετρητικὸς καὶ | ||
| λέγοντες τὸ πεπερασμένον καὶ τὸ ἄπειρον , αὐτοὶ δὲ οἱ Πυθαγόρειοι ἑτέρας φύσεις ὑπετίθεντο αὐτὸ καθ ' αὑτὸ εἶναι τὸ |
| τὸ φῶς ἐκπέμποντα . τινὲς δέ , ὧν ἐστι καὶ Ἀναξίμανδρος , φασὶ πέμπειν αὐτὸν τὸ φῶς σχῆμα ἔχοντα τροχοῦ | ||
| Μέλισσος Ἡράκλειτος Ἀναξαγόρας Πλάτων Ἀριστοτέλης Ζήνων ἕνα τὸν κόσμον . Ἀναξίμανδρος Ἀναξιμένης Ἀρχέλαος Ξενοφάνης Διογένης Λεύκιππος Δημόκριτος Ἐπίκουρος ἀπείρους κόσμους |
| περὶ τοῦ κόσμου διανοούμενον , ἐπίστασθαι μὲν ἀΐδιον ὄντα καὶ ἀγέννητον , τὸ δὲ ᾧ τρόπῳ συντέτακται καὶ διοικεῖται καταμαθεῖν | ||
| ῥητέον . Τὴν Ἀθηνᾶν φασιν ἀγέννητον καὶ παρθένον εἶναι , ἀγέννητον μὲν , ὅτι οὐκ ἐκ μητρός τινος ἐγεννήθη , |
| ' ἑαυτοῦ μένον , διότι μὴ ἦν πρῶτον τὸ ἕκαστον αὐτοκίνητον . Καὶ ἄλλως ἡ διάκρισις πρὸ τῆς αὐτοκινήτου ὑπάρξει | ||
| εἶναι : τὸ γὰρ ἀκίνητον τοσαῦτά ἐστιν ἀκινήτως ὅσα τὸ αὐτοκίνητον αὐτοκινήτως : οὐδὲν γὰρ αὐτοκίνητον δύναται πρῶτον εἶναι διὰ |
| ὑγιεῖς ὅροι τοῦ παντὶ ἐξ ἀνάγκης κινούμενον , λευκόν , βαδίζον , τοῦ μηδενὶ ἐξ ἀνάγκης κινούμενον , λευκόν , | ||
| βέλτιον αὐτοὺς ληπτέον , βαδίζον , ἀλλοιούμενον , ζῶον : βαδίζον οὐδενὶ ἀλλοιουμένῳ ὑπαρχέτω , ἀλλοιούμενον παντὶ ζώῳ ἐνδεχομένως , |
| εἰ λογικὸν τὸ ζῷον , τῶν ἀλόγων , ὡς μήτε ἀσώματόν τι εἶναι ζῷον μήτε ἄλογον , καὶ ἐπὶ τῶν | ||
| λογικὸς θεὸς ἐξεῦρεν Ἑρμῆς . Ἀριθμὸν δὲ πρῶτον , ἐπειδὴ ἀσώματόν τί ἐστι πρᾶγμα τὸ τοῦ ἀριθμοῦ , ὃ καὶ |
| μὲν Ἐπικούρειοί φασι μὴ εἶναί τι λεκτὸν , οἱ δὲ Στωικοὶ εἶναι , ὅταν λέγωσιν οἱ Στωικοὶ εἶναί τι λεκτόν | ||
| Θαλῆς μὲν καὶ Πλάτων καὶ Πυθαγόρας καὶ πρὸς τούτοις οἱ Στωικοὶ γιγνώσκουσιν ὁμοίους εἶναι καὶ τούτους οὐσίας ψυχικάς . τοὺς |
| εἶναι ἀίδιον καὶ ἕνα καὶ ὅμοιον πάντηι καὶ πεπερασμένον καὶ σφαιροειδῆ καὶ πᾶσι τοῖς μορίοις αἰσθητικόν . τὸν δὲ ἥλιον | ||
| ἀναφερομένης καὶ αἰρούσης αὐτὰ εἰς τὸ περιέχον . οὐσίαν θεοῦ σφαιροειδῆ , μηδὲν ὅμοιον ἔχουσαν ἀνθρώπῳ : ὅλον δὲ ὁρᾶν |
| ὄψεως πρὸς τὸν ἥλιον , παραπλησίαν ταῖς κατοπτρικαῖς ἐμφάσεσιν . Ἀναξαγόρας Δημόκριτος σύνοδον ἀστέρων δυεῖν ἢ καὶ πλειόνων κατὰ συναυγασμόν | ||
| οὔτε ὕδωρ εἶναι ἄντικρυς οὔτε οὐχ ὕδωρ : ᾧ καὶ Ἀναξαγόρας ἠκολούθησεν . ὅτι δὲ ψευδὴς ὁ λόγος ὁ λέγων |
| γυνὴ σώφρων ἔδοξεν εἶναι . Ἐγὼ γὰρ οἶδα ταἴτιον . Μίαν γὰρ οὐκ ἂν εἴποις τῶν νῦν γυναικῶν Πηνελόπην , | ||
| ἀγανακτικοὶ γεγόνατε . τί δ ' οὖν αὐτὸν ἄγχετε ; Μίαν ἡμέραν ταύτην παραιτησάμενοι ἥκομεν ἐπ ' αὐτὸν ὡς ὑπόσχῃ |
| μέν τινα παρ ' αὐτοῖς εἶναι τὸν παθητικὸν νοῦν καὶ φθαρτόν , ὃν καὶ κοινὸν ὀνομάζουσι καὶ ἀχώριστον τοῦ σώματος | ||
| . Ἀριστοτέλης δὲ τὸ ὑπὸ τὴν σελήνην μέρος παθητὸν καὶ φθαρτόν , ἐν ᾧ καὶ περίγεια . Ἀριστοτέλης : εἰ |
| ὁμοιογενεῖ τοῖς τὰ πάντα συνεστακόσιν ἀριθμοῖς . Ταῦτα μὲν οἱ Πυθαγορικοί : Ξενοφάνης δὲ κατὰ τοὺς ὡς ἑτέρως αὐτὸν ἐξηγουμένους | ||
| καὶ Ἄδραστος Ἀφροδισιεύς . ἤρξαντο δὲ τοῦ λόγου τούτου οἱ Πυθαγορικοί : πάντα γὰρ ἁρμονίαι καὶ τάξει λέγουσι κινεῖσθαι , |
| μαθεῖν . εἰσί τινες οἱ τὴν ἄποιον καὶ ἀνείδεον καὶ ἀσχημάτιστον οὐσίαν θεοπλαστοῦντες , τὸ κινοῦν αἴτιον οὔτε εἰδότες οὔτε | ||
| : τὸ μὲν γὰρ μέλος ἀνενέργητόν τ ' ἐστὶ καὶ ἀσχημάτιστον , ὕλης ἐπέχον λόγον διὰ τὴν πρὸς τοὐναντίον ἐπιτηδειότητα |
| ἀρχὴ τῶν ὄντων καὶ μέτρον καὶ ἀσύνθετον καὶ ἀγένητον καὶ ἀίδιον καὶ μόνον καὶ εἰλικρινές , ὃ χωρὶς τῶν ἄλλων | ||
| . Πλάτων λόγον ἀίδιον τὴν οὐσίαν τῆς εἱμαρμένης καὶ νόμον ἀίδιον τῆς τοῦ παντὸς φύσεως . Χρύσιππος δύναμιν πνευματικὴν τὴν |
| ἀσχημάτιστον , ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , ἀόρατον , ἀχρώματον , ἀεικίνητον , αὐτοκίνητον , ἀείζωον , αὔταρκες αὑτῷ | ||
| νοητὸν καὶ νῷ μόνῳ ληπτὸν , οὐδὲ τὸ ἀσχημάτιστον καὶ ἀχρώματον οὐδὲ τὸ ἀσώματον καὶ ἀναφές . ληʹ Ἐπεὶ ἐμέ |
| ἡ κύκλῳ προτέρα , δεικτέον . ἢ γὰρ ἄπειρον ἢ πεπερασμένην εὐθεῖαν κινεῖται πᾶν τὸ κινούμενον . ἄπειρος μὲν τοίνυν | ||
| καὶ παντὶ τῷ γένει ἐξαλλαττομένοις ἁπλῆν τινα κα - τάστασιν πεπερασμένην ἐν ἑαυτῇ τὴν ἰδιότητα ὑπολαμβάνεις , ἔχει μὲν λόγον |
| ' ἑτέρου ἀνάγκη γίνεσθαι : τοῦ δὲ ποιοῦντος ἄνευ τὸ γεννητὸν οὔτε γίνεται οὔτε ἔστι . τὸ γὰρ ἕτερον τοῦ | ||
| δυνάμεως ἐπινοῆσαι οὔτε τὸ γενόμενον ἄφθαρτον οὔτε τὸ μὴ φθαρησόμενον γεννητὸν ὄν . Ὅταν δὲ τὴν ἀρίστην τις αἰτίαν ἐπιστήσῃ |
| περιέχει γὰρ τὸ εἶδος τὴν ὕλην καὶ τὰ στοιχεῖα τὸ ἄποιον σῶμα . ταῦτα ἔχει ἡ πρᾶξις . Ἕκτον ἦν | ||
| καὶ μέλιτοϲ , ἔτι δὲ πρὸϲ τούτοιϲ εἴ τε οὖν ἄποιον ἐθέλοιϲ εἴ τε μέϲον ἐν ποιότητι τῇ πρὸϲ τὴν |
| ἔστι δέ . Ταῦτα λέγει εἰσάγων τὸ πέμπτον σῶμα τὸ κυκλοφορητικόν . , , , , , , , : | ||
| ἔστι δέ . ταῦτα λέγει εἰσάγων τὸ πέμπτον σῶμα τὸ κυκλοφορητικόν . . . . Θεόφραστος δὲ καὶ προσιστορεῖ τῷ |
| ' εἰ μηδετέρως , οὐκ ἂν ἐνδέχοιτο εἶναι τὸν ἀριθμὸν χωριστόν . , Ἔτι δὲ τὸ διαφωνεῖν τοὺς τρόπους περὶ | ||
| τὰς μὲν αἰσθήσεις οὐκ ἄνευ σώματος , τὸν δὲ νοῦν χωριστόν . ἁψάμενος δὲ καὶ τῶν περὶ τοῦ ποιητικοῦ νοῦ |
| γλυκύτητος τοῦ κατὰ τὸν Νεῖλον ὕδατος : διὰ γὰρ τῆς κατακεκαυμένης αὐτὸν ῥέοντα καθέψεσθαι , καὶ διὰ τοῦτο γλυκύτατον εἶναι | ||
| γλυκύτητος τοῦ κατὰ τὸν Νεῖλον ὕδατος : διὰ γὰρ τῆς κατακεκαυμένης αὐτὸν ῥέοντα καθέψεσθαι καὶ διὰ τοῦτο γλυκύτατον εἶναι πάντων |
| μάζας ποιήσαντες ξηράς , ἐντιθέασιν εἰς τὰ ἄλευρα . Τὸν ἄφθαρτον σῖτον ἐπιμελῶς καθαρίσας καὶ σήσας στάθμισον , καὶ εἰ | ||
| τὸ ἀθάνατον ἀληθὲς λέγειν , εἴπερ δεῖ τὸ ἀθάνατον καὶ ἄφθαρτον ἀπαθὲς εἶναι , ἄλλῳ ἑαυτοῦ πως διδόν , αὐτὸ |
| λείῳ πληγεῖσαν ὑποστρέφειν . Οἱ Στωικοὶ ὁρατὸν εἶναι τὸ σκότος ὑπολαμβάνουσιν : ἐκ γὰρ τῆς ὄψεως ἐξικνεῖσθαι εἰς αὐτὸ αὐγήν | ||
| , οὕτως οὐ διαφέρει τῶν φυτῶν : κἀκεῖνα γὰρ οὐδὲν ὑπολαμβάνουσιν . ἀμέλει τοι εἰ καὶ λέγουσι ταῦτα ὅτι ἀκαταληψία |
| ἐπαινέται καὶ ἄκοντες ὅμως γίγνονται : ἅμα δὲ καὶ οὐκ ἀμφιβάλλουσιν , εἴτε ἄρα τοιοῦτος ἄνθρωπός ἐστιν οἷος φαίνεται , | ||
| τὴν ὕπαρξιν . ἀλλ ' ἐπειδή τινες καὶ περὶ αὐτῆς ἀμφιβάλλουσιν , οἳ καὶ διὰ παραλογισμῶν τινων ἀπαλλάξαι ταύτην καὶ |
| τὴν γῆν ἐπικυκλοῖ ; πάντες γὰρ ὅσοι τοῦτο εἶπον ἀτόπως ὑπέθεντο . Ὅτι δὲ τοῦτό φησι , δηλοῖ τὰς ἐξ | ||
| δυνατὸν εἶναι τῶν πάντων ὑλικὴν μόνην ἀρχήν , καθάπερ τινὲς ὑπέθεντο , ἢ εἰδικὴν ἢ ποιητικὴν ἢ τελικήν . ταῦτα |
| χλωροῦ καὶ κυανοειδοῦς . ἐὰν δὲ † χλωρὸν μιχθῇ , φλογοειδὲς γίνεσθαι , τὸ γὰρ ἄσκιον καὶ μελανόχρων ἐξείργεσθαι . | ||
| γαστρίμαργον , λάλον , ὀργίλον , γλώσσαλγον , τὸ δὲ φλογοειδὲς χρῶμα ἐμμανές , τὸ δὲ πράως ἐρυθρὸν εὐφυές , |
| . . τὸ πᾶν ὁ πατὴρ σωματοποιήσας καὶ ὀγκώσας ἐποίησε σφαιροειδές , τοῦτο αὐτῷ τὸ ποιὸν περιθείς , οὖσαν καὶ | ||
| ἕδραν : οἱ μὲν φυσικώτερον τὸν οὐρανὸν ἀπέδοσαν διὰ τὸ σφαιροειδές , ἀλλ ' ἐναντιοῦται αὐτοῖς τὰ τῆς ἱστορίας : |
| ὄντα ἐν κινήσει εἶναι καὶ στάσεως μηδεμιᾶς μετέχειν : πάλιν Παρμενίδης ἓν ἐδόκει εἶναι τὸ ὄν . λέγεται θέσις καὶ | ||
| τὰς ἀρχάς , καὶ τῶν πεπερασμένας οἱ μὲν δύο ὡς Παρμενίδης ἐν τοῖς πρὸς δόξαν πῦρ καὶ γῆν , ἢ |
| κόσμον Θαλῆς μὲν καὶ Πυθαγόρας καὶ Ἀναξαγόρας καὶ Παρμενίδης καὶ Μέλισσος καὶ Ἡράκλειτος καὶ Πλάτων καὶ Ἀριστοτέλης καὶ Ζήνων ἕνα | ||
| χρώμενοι διατελοῦσιν αὐταῖς . [ , ] Ὅ γέ τοι Μέλισσος ἐθέλων ἐπιδεικνύναι , διότι τῶν φαινομένων καὶ ἐν ὄψει |
| μῖγμα τούτων τὸν κόσμον . καὶ † προστ ἀναλυθήσεται τὸ μονοειδές καὶ θείας μὲν οἴεται τὰς ψυχάς , θείους δὲ | ||
| ἄλυτον , ἀνώλεθρον , ἀίδιον , ἄφθαρτον , θεῖον , μονοειδές , ἀσχημάτιστον , ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , |
| τοὺς μὲν νοητοὺς ἀριθμοὺς ἀιδίους ὑποθώμεθα , τοὺς δὲ αἰσθητοὺς φθαρτούς , ἤδη διὰ τὸ ἀίδιον οἱ νοητοὶ παρακτικοὶ ὑπάρχουσι | ||
| δοξάζεσθαι ] : ἀπείρους τε εἶναι κόσμους καὶ γενητοὺς καὶ φθαρτούς . μηδέν τε ἐκ τοῦ μὴ ὄντος γίνεσθαι μηδὲ |
| ἀεὶ ἐκ τοῦ γενείου τὰς πολιάς . Παῖδες ἀγένειοι , Στράτων καὶ Κλεισθένης . Ἔστι τις πονηρὸς ἡμῖν τοξότης συνήγορος | ||
| δέχεται τὴν ἀνάλογον . : Εἰ σῶμα τὸ σπέρμα . Στράτων καὶ Δημόκριτος καὶ τὴν δύναμιν σῶμα : πνευματικὴ γάρ |
| οὐχ ὁμοίως περὶ τοῦ τέλους κεκρίκασιν . ἀλλὰ Πλάτων μὲν ἀνώλεθρον εἶναι νομίζει καὶ ἀθάνατον διὰ τὴν εὐτεχνίαν τοῦ πεποιηκότος | ||
| . ὄφεις δὲ οὔτε ἐπὶ συμφορᾷ τῇ ἀνθρώπων οὔτε ὅσον ἀνώλεθρον αὐτῶν , οὐδὲ οἱ λύκοι τρέφεσθαι πεφύκασιν . οἱ |
| καὶ ἡ φρόνησις αὐτή . Διὸ καὶ αἱ τελεταὶ ὀρθῶς αἰνίττονται τὸν μὴ κεκαθαρμένον καὶ εἰς Ἅιδου κείσεσθαι ἐν βορβόρῳ | ||
| τῶν ἀκουσμάτων . Τοῦτο ἄρα καὶ οἱ ποιηταὶ τὴν Μνημοσύνην αἰνίττονται Μουσῶν μητέρα , Μούσας μὲν τὰς ἐπιστήμας ὀνομάζοντες , |
| αὐτὸ οὐκ ἐνδέχεται κινεῖν ἕτερον , τῶν κινουμένων τὴν ψυχὴν ἀπεφήναντο . ὅθεν Δημόκριτος πῦρ καὶ θερμόν φησι τὴν ψυχήν | ||
| καὶ κειμένη κατὰ τὸ ἱερὸν ἐν Ἱεροσολύμοις . Ὡς δὲ ἀπεφήναντο τὰ μέτρα , προσεπηρώτησεν , εἰ κατασκευάσει μείζονα . |
| ὡς ἄρρενα πατρὸς ἔχουσαν τάξιν ἐν οὐρανῷ βασιλεύουσαν , ἥντινα προσαγορεύει καὶ Ζῆνα καὶ περιττὸν καὶ νοῦν , ὅστις ἐστὶν | ||
| γίνονται ἀδιάρθρωτοι καὶ ἀπὸ τῶν κοινῶν : τὰ γοῦν παιδία προσαγορεύει πάντας τοὺς ἄνδρας πατέρας καὶ μητέρας τὰς γυναῖκας τὸ |
| ἄρα ἢ δεικνύναι θέλων αὐτὸν μοναδικὸν ἢ εὐθύνων ὡς μὴ μοναδικὸν τὰς κοινὰς ὁμολογίας οὐ διαφυλάττει . Καὶ ταῦτα κατασκευαστικὰ | ||
| τῆς προόδου : δευτέρα γὰρ ἡ πρόοδος : τὸ δὲ μοναδικὸν τῆς μονῆς , ὅτι πρώτη ἡ μονὴ τῶν τριῶν |
| Ἵππασον ἀκουσματικοὶ ἀριθμὸν εἶπον παράδειγμα πρῶτον κοσμοποιίας καὶ πάλιν κριτικὸν κοσμουργοῦ θεοῦ ὄργανον . . . . Γλαύκου τέχνη ] | ||
| περιέχουσαν ψυχὴν ? Μοδέρατος ὁ Πυθαγόρειος , ὡς δὲ κριτικὸν κοσμουργοῦ θεοῦ ὄργανον Ἵ . ὁ ἀκουσματικὸς τῶν Πυθαγορείων . |
| φαίνονται τῶν ὑφ ' ἡμῶν εἰρημένων . οἱ μὲν γὰρ ὑλικὴν τὴν ἀρχὴν ὑποτίθενται , ἄν τε μίαν ὑποθῶνται αὐτὴν | ||
| : καὶ τὰ μὲν ἐπὶ τὴν ἄτακτον καὶ πλημμελῆ καὶ ὑλικὴν ἀποπίπτει κίνησιν , τὰ δ ' ἐπιδίδωσιν ἑαυτὰ πρὸς |
| γεγωνοῦ λόγου προφορᾶς : ἀπολειφθεὶς γάρ , τῇ κατὰ τὴν μόνωσιν διαίτῃ χρώμενος , τὸ μόνον ὂν καθαρῶς καὶ ἀμεθέλκτως | ||
| , οὗ ἕνεκα τῷ ἀμιγεῖ καὶ ἀκράτῳ καὶ κατὰ τὴν μόνωσιν μονάδι ὄντι σπένδεται θεῷ . . . , : |
| , ἔστι τὸ ἀντικείμενον ὄνομα εἰπόντα λύειν : οἷον εἰ ἔμψυχον συμβαίνει λέγειν , ἀποφήσαντα μὴ εἶναι , δηλοῦν ὡς | ||
| . ἀποκτείνας γέ που : οὐκ ἔτι γάρ ἐστ ' ἔμψυχον . . . . . . . . . |
| μή τι δἂν συμβῇ τὸ οὐ λευκὸν ἐπὶ τοῦ μέλανος νοηθῆναι : τότε γὰρ εὑρίσκεται μέσον τῆς ἀντιφάσεως , εἰ | ||
| τούτου τὸ ὀρεκτόν , ὅπερ ἤδη κινεῖ οὐ κινούμενον τῷ νοηθῆναι ἢ φαντασθῆναι : ἀριθμῷ δὲ εἶναι πλείω τὰ κινοῦντα |
| καὶ ἑτέραν τοιαύτην νοῆσαι σκέπην . μέσον δέ ἐστι τὸ μαθηματικὸν εἰκότως : ἐπεὶ γὰρ οὐ δυνάμεθα ἀμέσως ἀπὸ τῶν | ||
| . πάλιν δὲ τῶν θεωρητικῶν τὸ μὲν θεολογικὸν τὸ δὲ μαθηματικὸν τὸ δὲ φυσιολογικόν , καὶ τῶν πρακτικῶν τὸ μὲν |
| τὴν γῆν , εἰ μὴ ἀνείχετο , καὶ ὡς οἱ φυσικοὶ ποιοῦσι τὴν δίνησιν ἀνέχειν αὐτόν . ὁμοίως λέγεται ἔχειν | ||
| τείχους . Τὰ γάρ τοι σεισμῶν διαφέροντα τοῖς παθήμασιν οἱ φυσικοὶ λέγουσιν εἶναι ἴσα καί τινας ἰδίους χαρακτῆρας ὀνομάτων ἐπιγράφουσιν |
| καὶ νοητῶν εἰδῶν , πρεσβυτέρας δὲ τῶν περὶ τὰ σώματα μεριστῶν . καὶ εἰ λόγους δέ τις λαμβάνοι , κατὰ | ||
| κεχορηγήκασιν : ὡς μήτε μεταξὺ φύσιν εἶναι τῶν ἀμερίστων καὶ μεριστῶν μήτε καθ ' ὑπερβολὴν ἐξῃρημένην οὕτω τῶν ὅλων μήτ |
| τῶν μεταχειριζομένων αὐτήν , οἳ μὲν ἀκουσματικοί , οἳ δὲ μαθηματικοί . τουτωνὶ δὲ οἱ μὲν μαθηματικοὶ ὡμολογοῦντο Πυθαγόρειοι εἶναι | ||
| τούτων συμβαλλόμενα πανταχοῦ . καὶ γὰρ φυσικοὶ χρῄζουσιν αὐτῶν καὶ μαθηματικοί , καὶ ἁπλῶς πάντες : ἀμέλει καὶ ὁ Τίμαιος |
| καὶ κατιὸν ἐπὶ τὸν ἥλιον σβεννύναι αὐτόν , καὶ πάλιν ἀραιούμενον ἐξάπτεσθαι χρόνωι δὲ πήγνυσθαι τῶι ξηρῶι τὸν ἥλιον καὶ | ||
| ὅσα μεταβάλλει , εἰ μὴ κινοῖτο . πυκνούμενον γὰρ καὶ ἀραιούμενον διάφορον φαίνεσθαι : ὅταν γὰρ εἰς τὸ ἀραιότερον διαχυθῆι |
| ἐκβιβάσαντες τοῦ λογίζεσθαι καὶ | μεταλλοιώσαντες εἰς τὴν ἄψυχον καὶ ἀκίνητον σαρκῶν φύσινἐγένοντο ” γὰρ οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν | ||
| τὴν βακτηρίαν , αὕτη δὲ τὴν θύραν , κἀκείνη πρὸς ἀκίνητον ὠθίσθη τὸν τοῖχον . ὁ μὲν οὖν ἄνθρωπος μόνως |
| μὲν ἑπτακαιεικοσαπλασίω τῆς γῆς τοῦτον ἔφησεν εἶναι . . . Ἐμπεδοκλῆς δὲ ἴσον τῇ γῇ . . . ὁ δὲ | ||
| ὡς περατοῦντα καὶ συνέχοντα πάντα . τοῦτο οὖν φησιν ὁ Ἐμπεδοκλῆς , ὅτι ἡνίκα τὸ νεῖκος ἐπεκράτησε καὶ ὥρμησεν εἰς |
| μὲν Ὁμήρῳ φασὶν , οἱ δὲ καὶ Ὁμήρου προγενέστερον εἶναι διϊσχυρίζονται . Καὶ οἱ μὲν προγενέστερον εἶναι τοῦτον Ὁμήρου διϊσχυριζόμενοι | ||
| ἀγῶνα λόγων συστήσασθαι , οἱ δὲ καὶ Ὁμήρου προγενέστερον εἶναι διϊσχυρίζονται . καὶ οἱ μὲν προγενέστερον εἶναι τοῦτον Ὁμήρου διϊσχυριζόμενοι |
| φασι , διαλεχθῶμεν . λεκτέον δὲ πρῶτον περὶ Ἡρακλείτου . Ἡράκλειτος Βλόσωνος ἤ , ὥς τινες , Ἡράκωντος Ἐφέσιος . | ||
| , τὸν δὲ κακίας ζῇ μόνον . εὖ καὶ ὁ Ἡράκλειτος κατὰ τοῦτο Μωυσέως ἀκολουθήσας τῷ δόγματι , φησὶ γάρ |
| οὕτως ἦν ἄρα ἀειδές , ὥστε καὶ ἡ εἰκὼν οὐχ ὁρατή , τυπωθεῖσα μέντοι κατὰ τὸ παράδειγμα οὐκέτι θνητὰς ἀλλ | ||
| ἐστιν αὐτῆς ὅδε ὁ κόσμος καὶ πᾶσα ἡ τῶν ὄντων ὁρατή τε καὶ ἀόρατος οὐσία . τί οὖν θαυμαστόν , |
| τοῖς οὖσι τὸ μὲν εἶναι δραστήριον αἴτιον , τὸ δὲ παθητόν , καὶ ὅτι τὸ μὲν δραστήριον ὁ τῶν ὅλων | ||
| ὅρα αὐτὸν γινόμενον πάντα , θεόν , ἄγγελον , ἄνθρωπον παθητόν : πάντα γὰρ δυνάμενος πάντα ὅσα θέλει γίνεται , |
| φυσικωτέραν τῆς ὑπερβολῆς τῶν μὴ ἀναγκαίων ἐπιθυμιῶν . ὅτι δὲ φυσικώτερον καὶ ὁ τοιοῦτος θυμὸς τῆς τοιαύτης ἐπιθυμίας , προβιβάζει | ||
| , φαῦλοι τὸν τρόπον εἰσίν , ἢ μεταγόμενοι πρὸς τὸ φυσικώτερον οὔκ εἰσιν οἷοι καὶ λέγονται . σέβειν δὲ τῶν |
| σαφηνιοῦμεν . συμφήσει δὲ ἡμῖν καὶ ἐν τῇ προκειμένῃ λέξει Φιλόλαος λέγων : „ ἁρμονία δὲ πέντε ἐπόγδοα καὶ δύο | ||
| ἥλιον , εἰς ὃν ἀπὸ τοῦ αἰθέρος ἀκτῖνες ἐναποστηρίζονται . Φιλόλαος ὁ Πυθαγόρειος ὑαλοειδῆ τὸν ἥλιον , δεχόμενον μὲν τοῦ |
| τῶν ἄτομα φησάντων οἱ μὲν ἄτομα σώματα δοξάζουσιν , ὡς Λεύκιππος καὶ Δημόκριτος , οἱ δὲ ἀτόμους γραμμάς , ὡς | ||
| περὶ τὰ σώματα ἀσωμάτων λόγων ἅπερ ἤδη σχήματα προσαγορεύουσιν . Λεύκιππος Δημόκριτος Ἐπίκουρος τὴν αἴσθησιν καὶ τὴν νόησιν γίνεσθαι εἰδώλων |
| ταῖς ψυχαῖς ἁμαρτούσαις ἐνταῦθα πεσεῖν : ὑπὸ δὲ σοφίας τὴν ἀεικίνητον καὶ αὐτοκίνητον ἐκεῖνος ψυχὴν εἰς φυτὸν ἐρρίζωσε : λέγει | ||
| ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , ἀόρατον , ἀχρώματον , ἀεικίνητον , αὐτοκίνητον , ἀείζωον , αὔταρκες αὑτῷ , ἀτάρακτον |
| , ἀσχημάτιστον , ἀσώματον , ἐξ αὐτῆς τῆς πρώτης καὶ νοητῆς οὐσίας . Εἰσὶ δὲ καὶ ἐν ἡμῖν τούτῳ ἐναντίαι | ||
| αἰῶνα εἶναι φανταζόμεθα καὶ νοοῦμεν , σεμνότατον δὲ τὸ τῆς νοητῆς φύσεως , καὶ οὐκ ἔστιν εἰπεῖν ὅ τι σεμνότερον |
| . τάχα δὲ καὶ τοὺς Πυγμαίους ἀπὸ τῆς τούτων μικροφυΐας ὑπενόησαν καὶ ἀνέπλασαν : ἑωρακὼς μὲν γὰρ οὐδεὶς ἐξηγεῖται τῶν | ||
| καὶ οὐ δεόντως ἀπαγγέλλων : οἱ δὲ μὴ νοήσαντες πολλοὺς ὑπενόησαν ἐν τοῖς βασιλείοις ὑπὸ τῶν περὶ ὀρέστην ἀπολωλέναι : |
| ἂν ἐμὲ ἀπαιτήσαις , ἴσως πολλῶν πολλάκις καὶ ἰατρῶν καὶ φυσιολόγων καὶ φιλοσόφων ἀκηκοὼς περὶ τούτου πρότερον , ἥντιν ' | ||
| , πικροί , γλυκεῖς . ὅθεν καὶ οἱ παλαιοὶ τῶν φυσιολόγων ἀπείρους ἐτίθεντο τοὺς χυμούς , ὥσπερ καὶ Μενέστωρ : |
| τὸ μετέχον τῆς ὕλης ; πότερον ὕλη καὶ αὐτὸ ἢ ἄϋλον ; εἰ μὲν οὖν ὕλη , πῶς ἔνυλον καὶ | ||
| ὁ μὲν χρυσὸς ἡλιοειδὴς , διότι φῶς μόνον ὁ ἥλιος ἄϋλον : ὁ δὲ ἄργυρος σεληνιαῖος : διότι καὶ ἡ |
| ἀλλὰ φοιτᾷ καὶ διὰ σαρκὸς καὶ δι ' ὀστέου . λεπτομερέστατον γάρ ἐστιν , ὡς μηδὲν ἄβατον αὐτῷ εἶναι . | ||
| τῶν ἐν τοῖς τετράποσι : καὶ γὰρ θερμότατόν ἐστι καὶ λεπτομερέστατον . χρονίζον δὲ πᾶν στέαρ ἑαυτοῦ γίνεται θερμότερόν τε |
| κίνησιν διαιρετήν τις εἶναι βιάζοιτο , καὶ τὸ Α ποιήσει διαιρετόν : συνδιαιρεῖται γὰρ ἀεὶ τῇ κινήσει τὸ διάστημα . | ||
| ἀρτιάκις ἀρτίοις , ὅτι τούτων μὲν τὸ μέγιστον ἄκρον μόνον διαιρετόν , ἐκείνων δὲ τὸ ἐλάχιστον μόνον ἦν ἀδιαίρετον : |
| ἐν συμπληρώματι . ὁ δὲ πηνέλοψ μείζων μὲν ἢ κατὰ νῆτταν , ὅμοιος δέ . ] ἢ πτέρυγες ἢ τι | ||
| φάτταν γάρ τις ἰδὼν οἰήσαιτο ἂν περιστερὰν οὐχὶ δὲ καὶ νῆτταν ἰδεῖν . Τῶν ἀρχῶν καὶ αἰτίων κατὰ τὸν Ἀριστοτέλην |
| ὄντως μὲν οὐθέν ἐστιν , ὀνομάζεται δὲ ὑφ ' ὑμῶν ἀναφὲς καὶ κενὸν καὶ ἀσώματον . [ ] [ ! | ||
| καὶ παντελῶς ἐγρηγορότων αἱ φωναὶ ἀκούονται . Καὶ ποτὲ μὲν ἀναφὲς καὶ ἀσώματον πνεῦμα περιέχει κύκλῳ τοὺς κατακειμένους , ὡς |
| τὰ κάτω δ ' ἄνω . Βοῶν ποιείτω τὴν πόλιν διάστατον . Πρὸς τὴν ἀδελφὴν ἀνάδοχον τῶν χρημάτων . Ἑκοῦσα | ||
| ὑπηρετοῦντος τοῦ σώματος . λʹ . Σῶμά ἐστι μέγεθος τριχῇ διάστατον ἔχον ἐν ἑαυτῷ μῆκος , βάθος , πλάτος . |
| σφυγμοῦ , ὥς φησιν Ἐρασίστρατος , καὶ κριτήριον τῆς πυκνότητος ὑπετίθετο τὸν διατείνοντα μέχρι τεσσάρων ἀριθμοῦ ἐπὶ τῶν κατὰ φύσιν | ||
| ἐπιστρεπτικώτερον . Οὐκοῦν ἐπὶ τούτοις ἡ διττὴ μονὴ οὐκ ἄλλως ὑπετίθετο , εἴπερ μένειν ἐστὶ τὸ μὴ διαστῆναι πάντη τοῦ |
| τὸ μὲν διὰ πέντε τοῦ διὰ πέντε καὶ διὰ πασῶν ἁπλούστερόν τέ ἐστι καὶ ἀσυνθετώτερον καὶ οἱονεὶ ἀκρατοτέρου συμφωνίας , | ||
| τὸ μὲν ὡς εἶδος ἐπιγιγνόμενον , ὃ καὶ τῷ ὄντι ἁπλούστερόν τε καὶ κρεῖττον , τὸ δὲ ὡς μίγμα καὶ |
| φησι τὴν ψυχήν , ἐπεὶ καὶ πάντα , ἐξ ἀτόμων συνεστάναι , πῶς ἐν ἀτόμων σωρῷ δυνατὸν ἡδονὴν γίγνεσθαι καὶ | ||
| φωνῆς ὀξύτητα . Τάχ ' οὖν ἄν τις ὑπολάβοι μὴ συνεστάναι τὸν λόγον ἡμῖν τὴν μὲν ἐξέτασιν τῶν κατὰ μουσικὴν |
| συνυφέστηκεν ἀλλήλοις : εἰ δὲ συνυφέστηκεν , ἑκάτερον ἐξ αὑτοῦ καταληπτόν ἐστι καὶ οὐδέτερον ἐκ θατέρου . λεκτέον δὲ κἀκεῖνο | ||
| μέρη ἐστὶν ἀνθρώπου ἢ ἐνεργήματα ἢ πάθη . εἴπερ οὖν καταληπτόν ἐστι τουτὶ τὸ κριτήριον , πολὺ πρότερον ὀφείλει ἐπινοεῖσθαι |
| ' οὖν κατ ' Αἴγυπτον ἀνθρώπους τὸ παλαιὸν γενομένους , ἀναβλέψαντας εἰς τὸν κόσμον καὶ τὴν τῶν ὅλων φύσιν καταπλαγέντας | ||
| ' οὖν κατ ' Αἴγυπτον ἀνθρώπους τὸ παλαιὸν γενομένους , ἀναβλέψαντας εἰς τὸν κόσμον καὶ τὴν τῶν ὅλων φύσιν καταπλαγέντας |
| τοίνυν προσπαίζων ἡμῖν ὁ λόγος ὑπόθοιτο χελώνην ἐν τῷ οὐρανῷ κινουμένην ἢ ἕτερον βραδὺ χελώνης παραπλησίως , τοῦτο δήπου καὶ | ||
| ὀξέως κινουμένην , τουτέστι τὴν μετ ' ὀργῆς καὶ ἀγανακτήσεως κινουμένην . τὰ τῆς ἄμμου λιθίδια . περιφερομένην τῷ κύματι |
| ἢ ἐκεῖνο . Οὐκοῦν εἰ μὲν ᾧ παραμετρούμεθα ἢ οὗ ἐφαπτόμεθα μέγα ἢ λευκὸν ἢ θερμὸν ἦν , οὐκ ἄν | ||
| ; Ἐν τῷ αὐτῷ ἄρα ὄντες καὶ ὁρῶμεν τἀγαθὸν καὶ ἐφαπτόμεθα αὐτοῦ ὁμοῦ ὄντες τοῖς ἡμετέροις νοητοῖς . Καὶ κόσμος |
| ἄλλοι παμπληθεῖς : μὴ εἶναι δὲ οἱ περὶ Παρμενίδην καὶ Μέλισσον , οὓς ὁ Ἀριστοτέλης στασιώτας τε τῆς φύσεως καὶ | ||
| . ] Ἀναξαγόρου τε διακοῦσαι τὸν Θεμιστοκλέα φησὶ καὶ περὶ Μέλισσον σπουδάσαι τὸν φυσικόν , οὐκ εὖ τῶν χρόνων ἁπτόμενος |
| πρὸς τὸν ἥλιον , παραπλησίαν ταῖς κατοπτρικαῖς ἐμφάσεσιν . Ἀναξαγόρας Δημόκριτος σύνοδον ἀστέρων δυεῖν ἢ καὶ πλειόνων κατὰ συναυγασμόν . | ||
| τούτων . καὶ γὰρ Ἀναξαγόρας ἁπλῶς εἴρηκε περὶ αὐτῶν . Δημόκριτος δὲ καὶ Πλάτων ἐπὶ πλεῖστόν εἰσιν ἡμμένοι , καθ |
| τοῖς ὑφ ' ἡμῶν λεγομένοις . Καὶ πρωτήν γε φυσικὴν ὑπεστήσατο τὴν φερομένην ἀπὸ τῶν ὀϊστῶν φωνήν , οὐ μὰ | ||
| δὲ [ τὸ ἴχνος τοῦ ἑνὸς ] τὴν οὐσίαν αὐτοῖς ὑπεστήσατο , ὥστ ' εἶναι τὸ εἶναι ἴχνος τοῦ ἑνός |
| πάντων οὐδεμίαν προσίεσθαι δεῖ , πολυειδῶν ὄντων οὕτω τῶν τε ἐγκοσμίων καὶ τῶν ὑπερκοσμίων . Οὔκ εἰμι τῶν φιλαπεχθημόνων , | ||
| δώδεκα οὗτοι ἡγεμόνες εἰσὶ τῶν λοιπῶν πάντων καὶ θεῶν τῶν ἐγκοσμίων καὶ ἀγγέλων καὶ πάντων τῶν λοιπῶν γενῶν ἅπερ διὰ |
| τὰς ἰδέας πρεσβεύοντες οἱ μὲν τὸ παράδειγμα τῆς γραμμῆς τὴν δυάδα λέγουσιν , οἱ δὲ τὴν ἰδέαν τῆς γραμμῆς . | ||
| ; ἢ τὰ δύο : καὶ μετὰ τὴν μονάδα τὴν δυάδα καὶ οὕτω γε τὸν λοιπὸν ἀριθμὸν προελθεῖν . Οὕτω |
| τὸ ἕν , ἀπὸ δὲ τῆς μονάδος καὶ τῆς ἀορίστου δυάδος τὰ δύο . δὶς γὰρ τὸ ἓν δύο , | ||
| αὐτὴν καλοῦσι καὶ πανδοχέα γε , ὡς παρεκτικὴν οὖσαν καὶ δυάδος τῆς κυρίως ὕλης καὶ πάντων χωρητικὴν λόγων , εἴ |
| καὶ μεριστῆς οὐσίας : ἀμέριστον μὲν γὰρ εἶναι τὸ ἓν μεριστὸν δὲ τὸ πλῆθος ἐκ δὲ τούτων γίγνεσθαι τὸν ἀριθμὸν | ||
| λέγεται τῶν ποσῶν οὐ τὸ τυχόν , ἀλλὰ δεῖ αὐτὸ μεριστὸν εἶναι . ἄνευ γὰρ τοῦ ποσοῦ οὐ θεωρεῖται τὸ |
| Τρύφων ἢ σοῦ ἢ Θέωνος , καὶ σαφὲς ὅτι τὸ παρεμπῖπτον ἀλλότριον τῆς πτώσεως ἢ σολοικισμὸν ποιήσει ἢ παρέμπτωσιν ἑτέρου | ||
| τοῦ πυρετοῦ ὡς ἐν τριταίοις . ἔστι καὶ ῥῖγος τὸ παρεμπῖπτον , τὸ λόγῳ συμπτώματος γινόμενον . ἐνταῦθα δὲ ῥῖγος |
| οὐρανόθεν ἀποστέλλει . παραμένοντος γὰρ ἐν ψυχῇ τοῦ θεοειδεστάτου καὶ ἀσωμάτου φωτὸς ἀποδώσομεν τὸν ἐνεχυρασθέντα λόγον , ὡς ἱμάτιον , | ||
| σώματος , εἰς ἄπειρον ἐκβαλλόμεθα : εἰ δὲ δι ' ἀσωμάτου , εἰς τὸν διάλ - ληλον τρόπον ἐκπίπτομεν . |
| μετοχὴν ἕκαστον τῶν ὄντων ἐστὶν ἕν , δεῖ κατειληφέναι ἀπειράκις ἀπείρους νοητὰς μονάδας , ἀδύνατον δὲ καταλαβεῖν ἀπειράκις ἀπείρους μονάδας | ||
| . § : τί δὲ δεῖ καταλέγεσθαι τὰς δεκάδος ἀρετὰς ἀπείρους τὸ πλῆθος , πάρεργον ποιούμενος ἔργον μέγιστον , ὃ |
| γνώριμος ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Ποσειδωνείων σχολῶν . ὁ δὲ Κλεάνθης ἓξ μέρη φησί , διαλεκτικόν , ῥητορικόν , ἠθικόν | ||
| ' ἐννοήματά εἰσι παρ ' αὐτοῖς αἱ ἰδέαι , ὡς Κλεάνθης ὕστερον εἴρηκεν , οὐδ ' , ὡς Ἀντωνῖνος μιγνὺς |
| ἐστι : προφέρονται δὲ αἱ μὲν γνωμολογικῶς , αἱ δὲ ἀποδεικτικῶς , αἱ δὲ κατὰ χαριεντισμόν , αἱ δὲ κατὰ | ||
| καὶ γὰρ ἵππῳ καὶ ἀνθρώπῳ τὸ ζῷον διὰ τοῦ αἰσθητικοῦ ἀποδεικτικῶς . Ἔσται οὖν τὸ μακρόβιον πλεοναχῶς λεγόμενον . ὧν |
| ' Αἴγυπτον „ , ὃς οὐδὲ τὸ πανύστατον καὶ νεώτατον αἰσθητὸν ἀγαθὸν ” ᾔδει τὸν Ἰωσήφ ” , ὅστις οὐ | ||
| ἐστι φωνή ; φωνή ἐστιν ἀὴρ πεπληγμένος ἢ τὸ ἴδιον αἰσθητὸν ἀκοῆς . Ἀλλ ' ἐπειδὴ ὁ ἀὴρ σῶμά ἐστιν |
| ταύτην λέγουσιν ὑδρευομένην ἐσπεσεῖν παρθένον , ἀφανισθείσης δὲ τὸ κάλυμμα ἀναφανῆναι τὸ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς ἐν ἑτέρᾳ πηγῇ Λαγκίᾳ . | ||
| , ἣν αὖθις ὁ Ζεύς , ἤτοι ὁ ἥλιος , ἀναφανῆναι πεποίηκε . πάλιν γὰρ ἀναδίδοται καὶ αὐξάνει . . |
| , μή τι καὶ προέσθαι ἀναγκασθῶμεν ἔπος ὅπερ τ ' ἄρρητον ἄμεινον , ἀλλὰ τὰ μὲν πρὸς σύστασιν ἡμετέραν ἐροῦμεν | ||
| κατερρίφησαν . Καὶ ὁ μὲν τάραχος ἐπέπαυτο , μῖσος δὲ ἄρρητον ἐξ ἀρρήτου εὐνοίας τοῦ δήμου πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἐγήγερτο |
| καὶ φθαρτὰ καὶ μεταβάλλοντα , οὐκ ἂν ἦν θνητά , νοητὴν μόνην ἀρχὴν ἔχοντα , ὡς τὰ τῶν πραγμάτων ἀίδια | ||
| ὀνομάζοντες τὸ ἀκριβὲς ἐξευρηκέναι δόξειν οἴονται αὐτῷ τῷ πλήθει τὴν νοητὴν φύσιν τῇ αἰσθητικῇ καὶ ἐλάττονι εἰς ὁμοιότητα ἄγοντες , |
| ὅτι ἡ τοῦ θεοῦ σοφία ἁγία τέ ἐστιν οὐδὲν ἐπιφερομένη γήινον καὶ κρίσις τῶν ὅλων , ᾗ πᾶσαι αἱ ἐναντιότητες | ||
| Διὰ τί γὰρ τὰ μὲν πύρινα δύναται , τὸ δὲ γήινον οὔ ; Σῶμα γὰρ ἑκάτερον καὶ οὐκ ἶνες οὐδὲ |
| τὸν δὲ διὰ τούτων ἀοράτως ἐνεργοῦντα ἕτερον εἶναι , τὸν ἀόρατον . συνοικείτωσαν οὖν δύο θεράποντες τῶν νομοθετικῆς ὑπηρέται δυεῖν | ||
| αἴτιον , εἴ τις κατὰ τὸ ἁπλοῦν ἐκλαμβάνοι , θεὸν ἀόρατον καὶ ἀκίνητον ἂν ἡγήσαιτο καὶ τὸ τούτου ζητητικὸν εἶδος |
| τῶ κάρρονος πρὸς τὸ χεῖρον . ἀλλ ' ἡμεῖς γε λέγομες σῶμα μὲν εἶμεν ψυχᾶς ὄργανον , νόον δὲ ἁγεμόνα | ||
| ἐστιν εὐδαιμοσύνα ἀλλ ' ἢ χρᾶσις ἀρετᾶς ἐν εὐτυχίᾳ . λέγομες δὲ νῦν εἰδαιμοσύναν τὰν τῶ ἀνθρώπω . ὁ δ |
| Πυθαγόρας ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα . ξυνεφώνησε δὲ τῷ λόγῳ καὶ Ξενοκράτης . . . . Πυθαγόρας δὲ ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα | ||
| ὡς τὸ εἰκὸς τὸν Ξενοκράτην φιλανθρώπως καὶ αὖ πάλιν ὁ Ξενοκράτης ἐκεῖνον ὁμοίως . διαλυθείσης δὲ τῆς συνουσίας οὐδὲν οὔτε |
| οὕτως ἄρα καὶ τὸ γνωστικὸν ἐκεῖ κατὰ τὸ ἡνωμένον τῆς ἑνιαίας καὶ οὐσιώδους γνώ - σεως προϋπάρχον ἀμφοῖν . Ὡς | ||
| Καὶ γὰρ διττῆς οὔσης τῆς ζωῆς , οὐσιώδους τε καὶ ἑνιαίας , εἴη ἂν καὶ ἡ πρὸ ἀμφοῖν ἁπλῶς οὖσα |
| Καὶ οὖν εἶναί τι καὶ ἄπειρον καθ ' αὑτὸ καὶ ἀνείδεον αὖ αὐτὸ καὶ τὰ ἄλλα τὰ πρόσθεν , ἃ | ||
| ἡ ὕλη πᾶσα , εἴτε ἡ πρώτη κατὰ τὸ πάντη ἀνείδεον εὑρισκομένη , εἴτε ἡ δευτέρα κατὰ τὸ ἄποιον ἱσταμένη |