| μὲν πολλῇ χρωμένων , μηδὲν δὲ εἰς σῶμα ἐπιδιδόντων . Ἀκλητὶ κωμάζουσιν ἐς φίλων φίλοι : ὅμοιον τῇ : Αὐτόματοι | ||
| παροιμίαν ταύτην φησὶν , ὡς πρώτου χρησαμένου τοῦ Ἰβύκου . Ἀκλητὶ κωμάζουσιν ἐς φίλων φίλοι : παροιμία ὁμοία τῇ , |
| Ἀκλητὶ κωμάζουσιν ἐς φίλους φίλοι : ὅμοιον καὶ τό : Αὐτόματοι δ ' ἀγαθοὶ ἀγαθῶν ἐπὶ δαῖτ ' ἴασιν . | ||
| ' ὦ φίλε Ζεῦ κατάχυτλον τὴν ῥῖν ' ἔχεις . Αὐτόματοι δ ' ἀγαθοὶ δειλῶν ἐπὶ δαῖτας ἴασιν . Τί |
| . τὸ δὲ προηγούμενον τοῦ κώμου προκώμιον εἶπεν , ἐπειδὴ κωμάζουσιν ᾄδοντες τὸ ποίημα : προκώμιον οὖν τὸ πρὸ τοῦ | ||
| ἡ ὗς καὶ τὸ τάλαντον καὶ ἡ γνάθος . Ἀκλητὶ κωμάζουσιν ἐς φίλους φίλοι : ὅμοιον καὶ τό : Αὐτόματοι |
| κωμάζουσιν εἰς φίλους φίλοι : ὅμοιον αὐτῷ ἐστι τό , Ἀγαθοὶ ἀγαθῶν ἐπὶ δαῖτα ἴασιν : ἐπὶ τῶν αὐτομάτως πορευομένων | ||
| ἡμέρῃσί τε κρισίμοισι γίγνονται καὶ τελείως τὸν πυρετὸν ἀπαλλάσσουσιν . Ἀγαθοὶ δὲ καὶ ὁκόσοι διὰ παντὸς τοῦ σώματος γιγνόμενοι ἀπέδειξαν |
| ταῦτα ὁ Ὀτάνης , ἐπειδὴ ὥρα σπερχόμενον Δαρεῖον : Ἐπείτε ἡμέας συνταχύνειν ἀναγκάζεις καὶ ὑπερβάλλεσθαι οὐκ ἐᾷς , ἴθι ἐξηγέο | ||
| οὖν ἀολλέας πρὸ τῶν πυλέων εὕρομεν , ὡς εἰκὸς , ἡμέας περιμένοντας , οὐκ ἄνδρας μόνους , ἀλλὰ καὶ γυναῖκας |
| γε ἀρχὴν μὴ ἔλαβον , νόμοισι τοῖσι Ἑλλήνων χρήσομαι ἐς ὑμέας . Ταῦτα ὦν ὑμῖν ἀναβάλλομαι κυρώσειν ἐς τέταρτον μῆνα | ||
| ἀνυσθέντος αὖτις ἀπολυθῆτε σώματος τοῦ ἐν τῷ αὐτόθι θανάτῳ ὑποδεξαμένου ὑμέας , διαδέξονται αὖτις ὑμέας τρόπον τῆς ἐπὶ γῆς ζωῆς |
| , οἵ τ ' ἐν Ὀλύμπῳ ἔκτοσθεν χαλεπῶν ἀχέων οἴκους ἐκάμοντο νῦν δ ' αἰεὶ πέσσω , τὸ δ ' | ||
| δέ με Φιλοκτήτης ἀπεκαίνυτο τόξῳ . ” ἔκαμον προέκαμον . ἐκάμοντο κατειργάσαντο : “ καὶ νῆσον εὐϊκτημένην ἐκάμοντο . ” |
| . “ χιτῶνά μοι δότε δουλικόν : καὶ γὰρ ὑμεῖς ἐστέ μου κρείττονες . ” ἐνεδύσατο μὲν οὖν τι τῶν | ||
| δὲ καὶ περὶ τούτων γράψας ἑτέρωθι λέγει ὅτι τὸ ἐσμέν ἐστέ εἰσίν , εἰ καὶ ἡμάρτηνται ὀξυτονούμενα , ὅμως ἔπαθον |
| ἐμφύεται ἀνθρώπῳ . Δύο δ ' ἔχων ταῦτα ἔχει πᾶσαν κακότητα : τὰ μὲν γὰρ ὕβρι κεκορημένος ἔρδει πολλὰ καὶ | ||
| μῦθον ἐμεῖο . Αὐτὴ γαῖα μέλαινα πολυκλαύτοισι βροτοῖσι τίκτει καὶ κακότητα καὶ ἄλγεος ἄλκαρ ἑκάστου : γαῖα μὲν ἑρπετὰ τίκτε |
| προσίασι καὶ προίασιν . εἶμι . τὸ πληθυντικόν , ἴμεν ἴτε ἴσι καὶ ἴασι . ἵημι τὸ πέμπω , ὅπερ | ||
| οἶδα , Ἀττικοῦ τρόπου λόγος , θαρσοῦντες ἰέναι ἀντὶ τοῦ ἴτε γράφειν . τὰς συγγραφὰς κρίνειν δὲ τεχνικῷ τρόπῳ Σκύλλου |
| πάντα τοῦ κόρου παίγνια . κόρον γεννᾷ ἡ συνήθεια . φεύγωμεν τὸν κόρον , ὦ παῖδες : τοξεύει πολλάκις δι | ||
| ' ἄγεθ ' ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω πειθώμεθα πάντες : φεύγωμεν σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν : οὐ γὰρ |
| ὁδὸς ἅδε θαλυσιάς : ἦ γὰρ ἑταῖροι ἀνέρες εὐπέπλῳ Δαμάτερι δαῖτα τελεῦντι ὄλβω ἀπαρχόμενοι : μάλα γάρ σφισι πίονι μέτρῳ | ||
| δ ' αὖ νήκουστος ὁμοκλέων σφάξας ἐν μεγάροισι κακὴν ἀλεγύνατο δαῖτα . ὡς δ ' αὔτως πατέρ ' υἱὸς ἑλὼν |
| τέμενος καθιέρωσαν τὸ Τευτάμειον λεγόμενον . ἀπεφθέγξατο : οἱ πλεῖστοι κακοί . Κλεόβουλος Εὐαγόρου Λίνδιος , ὡς δὲ Δοῦρις , | ||
| μὲν γὰρ οὐκέτ ' εἰσὶν , οἱ δ ' ὄντες κακοί . Οἴκοι τὰ Μιλήσια : μὴ γὰρ ἐνθάδε : |
| καταστραφέντων κίνδυνος εἴη παθεῖν τι ἰσχυρῶς ἐθάρρει : καὶ γὰρ ἀνάλκιδας ἡγεῖτο εἶναι αὐτοὺς καὶ ἀσυντάκτους ὄντας ἑώρα , καὶ | ||
| που μάλα ἔλπεαι υἷας Ἀχαιῶν ἀπτολέμους τ ' ἔμεναι καὶ ἀνάλκιδας , ὡς ἀγορεύεις ; καὶ ὅσα ἑξῆς ἐπιλέγει τὸν |
| δ . γ . Κυκλώπων δ ' ἐς γαῖαν ὑπερφιάλων ἀθεμίστων . † ) ἢ τῶν μεγαλοφυῶν τῷ σώματιτῶν δισήμων | ||
| ἄλλων οὔπερ τιν ' ἀναίνομαι οὐδ ' ἀθερίζω . ” ἀθεμίστων . ἐν τῇ Ι Ὀδυσσείας ἐπὶ τῶν Κυκλώπων ἐπιθέτου |
| ῥῖν ' ἔχεις . Αὐτόματοι δ ' ἀγαθοὶ δειλῶν ἐπὶ δαῖτας ἴασιν . Τί γάρ ἐστ ' ἐκεῖνος ; ἀποπάτημ | ||
| ἔχειν τὴν παροιμίαν : Αὐτόματοι δ ' ἀγαθοὶ δειλῶν ἐπὶ δαῖτας ἴασιν . Καὶ ὁ Πλάτων ἐν τῷ Συμποσίῳ οὕτως |
| παραθέμενοι , παραβαλόντες . πάρος ἔμπροσθεν , ἐπὶ χρόνου . παροίτεροι μᾶλλον ἔμπροσθεν προάγοντες : “ παροίτεροι ἔμμεναι ἵπποι . | ||
| ἡ δ ' ἄλλους μὲν ἔασεν , ἄλλοι μοι δοκέουσι παροίτεροι ἔμμεναι ἵπποι , ἄλλος δ ' ἡνίοχος ἰνδάλλεται , |
| μοι ἐν νήεσσι φίλην ἐς πατρίδ ' ἕπηται αὔριον ἢν ἐθέλῃσιν : ἀνάγκῃ δ ' οὔ τί μιν ἄξω . | ||
| δῖον εἶμι , καὶ ὀτρυνέω ἀνστήμεναι , αἴ κ ' ἐθέλῃσιν ἐλθεῖν ἐς φυλάκων ἱερὸν τέλος ἠδ ' ἐπιτεῖλαι . |
| ἀγάμενος αὐτῶν τὴν προθυμίαν , Βούλεσθε , ἔφην , καθιζώμεθα ἰόντες ποι τῆς πόλεως ; τυχὸν γὰρ νῦν οὐ πάντες | ||
| καὶ προειπεῖν , ὅπως εἰδεῖεν ἐφ ' οἷς ἴασιν οἱ ἰόντες : ἐνόμιζε γὰρ οὕτω ῥᾷον φέρειν ἂν αὐτούς : |
| Τὴν δὲ δολοφρονέουσα προσηύδα πότνια Ἥρη : δὸς νῦν μοι φιλότητα καὶ ἵμερον , ᾧ τε σὺ πάντας δαμνᾷ ἀθανάτους | ||
| , ὡς μήτε νεῖκος τοῖς στοιχείοις ἐγγένοιτο μήτε ἀτιμάσειαν τὴν φιλότητα , ἣν ἀλλήλων ἴσχουσιν . „ Φασὶ δὲ καὶ |
| ἐπιφράσσηται : ποιήσει , ἐπιφέρει . Ἀνδρομέοισιν : ἀνθρωπίνοις . ἀπεχθαίρουσι : μισοῦσιν . Δαίμονες : θεοί . εἰναλίων : | ||
| ὅς κεν ἑκὼν δελφῖσιν ἐπιφράσσηται ὄλεθρον . ἶσα γὰρ ἀνδρομέοισιν ἀπεχθαίρουσι φόνοισι δαίμονες εἰναλίων ὀλοὸν μόρον ἡγητήρων : ἶσα γὰρ |
| τὸν ὕπνον ἰοῦσιν , ὅπερ ἀνάπαυμα κακῶν ἐστιν ἀνθρώποις , ἀφόβους μὲν καὶ ἄλυπα μεριμνῶντας ἔρχεσθαι εἰς αὐτόν , γιγνομένους | ||
| : διὰ γὰρ τὸ ἀρτεμές , ὅπερ ἐστὶν ὑγιές , ἀφόβους αὐτοὺς διαφυλάττει . καὶ γυναιξὶ τικτούσαις ἀγαθὴ ἡ θεός |
| τι θεᾶς ἔπος ἠγνοίησεν , αἶψα δ ' ἔλυς ' ἀγορήν : ἐπὶ τεύχεα δ ' ἐσσεύοντο : πᾶσαι δ | ||
| . ἀλλ ' ἄγετε , πρὶν κεῖνον ὁμηγυρίσασθαι Ἀχαιοὺς εἰς ἀγορήν : οὐ γάρ τι μεθησέμεναί μιν ὀΐω , ἀλλ |
| δὲ αὐτῆς Στάφυλος ὁ Ναυκρατίτης . Πολλοί τοι ναρθηκοφόροι , παῦροι δέ τε Βάκχοι : παροιμία ἐπὶ τῶν ψευδῆ δόξαν | ||
| Ἕλ . π . ] † ἤγουν τὸν Ἑλλήσποντον . παῦροι ] † ὀλίγοι περάσουσιν ἀπὸ πολλῶν . πιστεῦσαι ] |
| ' ἄκουσε Ποσειδάων ἐνοσίχθων , βῆ ῥ ' ἴμεν ἐς Σχερίην , ὅθι Φαίηκες γεγάασιν . ἔνθ ' ἔμεν ' | ||
| . . . . . Β . Ω . ἐς Σχερίην , ὅθι Φαίηκες γεγάασιν . † ) καταχρηστικῶς ἀντὶ |
| νῦν μὲν παυσώμεσθα μάχης καὶ δηϊοτῆτος σήμερον : ὕστερον αὖτε μαχησόμεθ ' εἰς ὅ κε δαίμων ἄμμε διακρίνῃ , δώῃ | ||
| πολέμοιο δυσηχέος εἰς ὅ κε νεκροὺς κήομεν : ὕστερον αὖτε μαχησόμεθ ' εἰς ὅ κε δαίμων ἄμμε διακρίνῃ , δώῃ |
| . Δίκαιος γὰρ εὑρέθης ἐνάντιον τοῦ θεοῦ , καὶ οὐκ ἔασέν σε εἰσελθεῖν ἐνταῦθα ὅπως μὴ ἴδῃς τὴν κάκωσιν τὴν | ||
| λύπης . Οὕτως γάρ σε ἐλέησεν ὁ θεὸς καὶ οὐκ ἔασέν σε ἐλθεῖν εἰς Βαβυλῶνα ἵνα μὴ ἴδῃς τὴν κάκωσιν |
| . τὸ γὰρ ἀλλήλους τρώσητε οὐ ταὐτόν ἐστιν τῷ ἑαυτοὺς τρώσητε , ὥσπερ καὶ τὸ Πινδαρικὸν οἱ περὶ Τρύφωνα ἐσημειοῦντο | ||
| ἐπὶ τῶν πλαγίων συνέβαινεν . Οὐχὶ οὖν καὶ τὸ ἀλλήλους τρώσητε διὰ μιᾶς συνθέσεως φωνῆς εὐθεῖαν καὶ πλάγιον ἐν μεταβάσει |
| καὶ οὕτως ἐκεῖνος εὑρὼν καιρὸν φυγῇ ἐχρήσατο , καὶ οἱ φίλοι ἔφυγον εἰς τοὺς βωμοὺς τῶν θεῶν . οὓς οὗτοι | ||
| τινος ἢ πεπονθόσιν κακῶς ἔστιν καταφυγὴ πᾶσιν , οἱ χρηστοὶ φίλοι . δεῖ γὰρ ἀποδύρασθαί τι μὴ γελώμενον : καὶ |
| νέοι ἠδὲ παλαιοί , πολλὰ δὲ τερπνὰ παθὼν ἔρχεται εἰς Ἀΐδην , γηράσκων δ ' ἀστοῖσι μεταπρέπει , οὐδέ τις | ||
| τοῦτον τὸν βασιλέα ζωὸν καταβῆναι κάτω ἐς τὸν οἱ Ἕλληνες Ἀΐδην νομίζουσι εἶναι , καὶ κεῖθι συγκυβεύειν τῇ Δήμητρι , |
| βλέμμα ὑποκινεῖται , οὗτοι ἀνδρόγυνοι ὄντες ἄνδρες εἶναι βιάζονται . Ὀφθαλμοὶ ἀνοιγόμενοι ἐπὶ μέγα καὶ ἅμα ἱστάμενοι ὡς ἐννοοῦντές τι | ||
| τὴν γλῶτταν καὶ τὸ σῶμα εἶναι τὸν ἄνδρα λέγουσι . Ὀφθαλμοὶ μικροὶ παλλόμενοι κακομηχάνους καὶ δολίους , μεγάλοι δὲ ἀνοήτους |
| μὲν ἀγαθῷ κατά τινας χρόνους ὡς κακῷ , τῷ δὲ κακῷ τοὔμπαλιν ὡς ἀγαθῷ . καὶ τὴν αὐτάρκειαν δὲ ἀγαθὸν | ||
| οἱ Τόποι τὰ αὐτὰ ἀνασκευάζοντες καὶ κατασκευάζοντες , ἢ ἐπὶ κακῷ , ὡς οἱ Σοφιστικοὶ ἔλεγχοι τρόπους ἀπάτης διδάσκοντες . |
| τὸ τότε , ὡς τὸ ἔνθ ' ἄλλοι μὲν πάντες ἐπευφήμησαν Ἀχαιοί : τὸ ὅπου , ὡς τὸ ἔνθα κατεπλέομεν | ||
| φιλεῖν δὲ κἀμὲ τοὺς ὁμαίμονας δόκει . ναῦται δ ' ἐπευφήμησαν εὐχαῖσιν κόρης παιᾶνα , γυμνὰς ἐκ πέπλων ἐπωμίδας κώπηι |
| ἐν βλάβῃ . ὡς γὰρ ἄνθρωποι πάσχουσι καὶ τὰ αὐτῶν πήματα , οὐ θεῖά τινα , ἀλλ ' ἀνθρώπινα κέκληνται | ||
| καὶ γὰρ εἰδυίαισιν ἂν ὑμῖν λέγοιμι : τἀν βροτοῖς δὲ πήματα ἀκούσαθ ' , ὥς σφας νηπίους ὄντας τὸ πρὶν |
| ὦκα θεῷ ἱερὴν ἑκατόμβην Ἑξείης ἔστησαν . τὴν δὲ ἀναγκαιοτάτην Χρυσηΐδα περιεῖλεν . . ἠμὲν δή ποτ ' ἐμεῦ πάρος | ||
| ἐς δ ' ἑκατόμβην θείομεν , ἂν δ ' αὐτὴν Χρυσηΐδα καλλιπάρῃον βήσομεν : εἷς δέ τις ἀρχὸς ἀνὴρ βουληφόρος |
| καὶ μονοειδοῦς συνουσίας . τούτων τοίνυν ἕνεκα οἱ δικαίως φιλομαθεῖς κόσμιοί εἰσι καὶ ἀνδρεῖοι , οὐχ ὧν οἱ πολλοὶ ἕνεκά | ||
| ἐπιτελοῦσι καὶ ὡς ἐν βαρβάρῳ γένει ἔμοιγε δοκοῦσι σφόδρα εἶναι κόσμιοί τε καὶ ἀστειότατοι καὶ οὐδέν τι ἔχειν τὸ διαλλάττον |
| κἀκ τῆς μετοχῆς : „ τὼ δ ' ἑτέρω ἑκάτερθεν ἴτην σώοντες ἑταίρους „ . Κ : ὣς δ ' | ||
| ' ἠέρθησαν , ἀμείλιχα φυσιόωντες , δεσμά τ ' ἀπορρήξαντες ἴτην μεγάλα χρεμέθοντες , οἷα θεοὺς μάκαρας μαρτυρόμενοι κακότητος , |
| μήδετο , Τυνδαρίδος στυγερὸν γάμον ἐντύνουσα Δηιφόβῳ , καὶ μῆνιν ἀνιηρὴν Ἑλένοιο καὶ χόλον ἀμφὶ γυναικός , ὅπως τέ μιν | ||
| ' ἤρτυεν αἰπὺν ὄλεθρον . Πολλαὶ δ ' αὖτε γυναῖκες ἀνιηρὴν ἐπὶ φύζαν ἐσσύμεναι μνήσαντο φίλων ὑπὸ δώμασι παίδων οὓς |
| πνοαὶ Θρῇσσαι ποδωτοῖς ἐμφορούμεναι λίνοις , τῇ δ ' ἐκ Λιβύσσης αὖθις ἐμπίπτων νότος εἰς Ἀργυρίνους καὶ Κεραυνίων νάπας ἄξει | ||
| σπέρματος , ἐκ Λιβύης Ἄργου μεταπεμψαμένου : διὸ καὶ Δήμητρος Λιβύσσης ἱερὸν ἵδρυσεν ἐν τῷ Ἄργει , ἐν Χαράδρᾳ οὕτω |
| μὲν συνεπατήθησαν ὑπὸ ἀλλήλων , πολλοὶ δὲ ἐς τὸ τέλμα ἐμπεσόντες ἠφανίσθησαν κατὰ τοῦ πηλοῦ , καὶ ἀπώλεια οὐκ ἐλάσσων | ||
| οἵπερ οὖν εἰσι πεπαιδευμένοι τὰ τείχη τῶν πολεμίων ἀνατρέπειν , ἐμπεσόντες ὅταν κελεύσηι βασιλεύς : ἀνατρέπουσι δὲ τοῖς στήθεσι . |
| , τοῦ δὲ ἴσου καὶ δικαίου πᾶσιν ὥσπερ ἐνέχυρον γενήσεται ταυτὸν τοῖς τε πολλοῖς συμφέρον καὶ τοῖς πρὸς τὸ βιάζεσθαι | ||
| τοὺς λόγους ἀναλίσκοντες εἰκότως ἂν τὴν μέμψιν φέροιντο καὶ οὐδὲ ταυτὸν ἂν ἐκείνοις , οἶμαι , δοκοῖεν ποιεῖν , ἀλλ |
| δοκοῦν ἀνταποφῆναι ὡς οὐκ ἔγνωσται ἀγωνίσαιτ ' ἄν , ἢ κέρδει ἐπαιρόμενος τὸ εὐπρεπὲς τοῦ λόγου ἐκπονήσας παράγειν πειράσεται . | ||
| κατὰ τὴν τοῦ πλούτου ἐπίκτησιν : εὐφρανθήσεται δὲ καὶ ἐπὶ κέρδει εὐτελεῖ καὶ ὠφελείᾳ μηδαμινῇ καὶ ἔσται ἀχάριστος πρὸς τοὺς |
| , ἵνα ἡ πόλις εὐτυχῇ , ἐκ τῆς ἡμετέρας πόλεως τρέποντες καὶ ἀποδιώκοντες τὰ ἀπὸ τοῦ πολέμου κακὰ πρὸς τοὺς | ||
| ἡμετέρων καὶ παίδων ἐπιμελούμενοι καὶ τρέφοντες καὶ ἐνταῦθα τὸν νοῦν τρέποντες τῆς τε τύχης μάλιστ ' ἂν εἶεν ἐν λήθῃ |
| , εἰ κατὰ θυμὸν καὶ ταῦδε τοῦ λόγου τὸ μέρος προβαίη , δόξαν μὲν οὐκ εὐδιάβλητον περιποιούμενον τοῖς μετιοῦσι λυσιτέλειαν | ||
| ἄλλοις ἔχει περὶ αὐτάς , ἢ πῶς τούτου μὴ συγχωρουμένου προβαίη ποτ ' ἂν ὁ παραλογισμός , ἐφ ' ὃν |
| πάντα σωθῆναι τοῖς Μαντινεῦσιν , αὐτῶν δ ' ἀπέθανον ἄνδρες ἀγαθοί , καὶ ἀπέκτειναν δὲ δῆλον ὅτι τοιούτους : οὐδὲν | ||
| . λβʹ . Ὅτι καὶ ζῶντες καὶ τελευτήσαντες εὐδαίμονες οἱ ἀγαθοί . Τοὺς περὶ Θεῶν ἀκούειν ἐθέλοντας δεῖ μὲν ἐκ |
| τ καὶ τὴν μὲν πόλιν πτόλιν λέγουσι καὶ τὸν πόλεμον πτόλεμον . . . , : παραγωγὴ δὲ τοῦ ἔρρω | ||
| καὶ ὀνόμασι τὸ τ καὶ πτόλιν τὴν πόλιν λέγοντες καὶ πτόλεμον τὸν πόλεμον , ὅθεν καὶ αἱ ἄνακτος καὶ νυκτός |
| οἵτε μάλιστα πεποίθατε κάρτεϊ χειρῶν , πρόφρονες ἀλκήεντι νόῳ καὶ τλήμονι θυμῷ σπέσθε μοι : οὐ γὰρ ἔοικε πολὺν χρόνον | ||
| . . ῥείθρων ἀντὶ τοῦ παρὰ τοῦ Ἑλώρου ποταμοῦ τῇ τλήμονι Ἑκάβῃ ῥανεῖ χοὰς Ὀδυσσεύς Ἕλωρος δὲ ποταμὸς Σικελίας . |
| θηριώδεϊ οἰκέουσι Γαμφάσαντες , οἳ πάντα ἄνθρωπον φεύγουσι καὶ παντὸς ὁμιλίην , καὶ οὔτε ὅπλον ἐκτέαται ἀρήιον οὐδὲν οὔτε ἀμύνεσθαι | ||
| , οὗτοι χράσθων : ἡμεῖς δὲ ἀνδρῶν τῶν ἀρίστων ἐπιλέξαντες ὁμιλίην τούτοισι περιθέωμεν τὸ κράτος : ἐν γὰρ δὴ τούτοισι |
| ἔτι παντοίης μούσης ἐπιίστορας ἄνδρας τεύχουσιν , μολπῇσί τ ' ἀγαλλομένους καὶ ἀοιδῇ . * * * * * * | ||
| οὐ θέμις εὑρεῖν . Τῷ δ ' αὐτῷ καὶ πρόσθεν ἀγαλλομένους ἐπὶ δώρῳ υἷά τε Λητοΐδης ἀκεσίμβροτον ἀθανάτοισιν ἷξεν ἄγων |
| , εἰς δίφθογγον γάρ , πάλιν ἐν τῇ τοῦ ι παρενθέσει ἔσσειται γενήσεται ἐν τῷ αὐτῷ τόνῳ . νικῶσι δ | ||
| αὐτῷ λέγεται τόνῳ τοῖς ὁλοκλήροις καὶ ἐν τῇ τοῦ ι παρενθέσει οἷον σφέων σφείων , σπέους σπείους , δέους δείους |
| ὅτ ' ἐπὶ κρηναίαισι δρόσοις Ἥραι Παλλάδι τ ' ἔριν ἔριν μορφᾶς ἁ Κύπρις ἔσχεν . πολύθυτον δὲ δι ' | ||
| θερμολουσίαις ἁπαλοί , μαλθακευνίαις ἁβροί θυμελικὰν ἴθι μάκαρ φιλοφρόνως εἰς ἔριν . βυρσόκαππον προβατοκάπηλος Λαισποδίας Δημοκλεῖδαι Μενωνίδαι Κήπιδος σκέλος Δούλωνα |
| γὰρ προέλθωσι τῶν σηκῶν , δρόμῳ καὶ μάλα γε ὤκιστα ὁρμῶσιν ἐπὶ τὸν χιλόν : εἶτα ἐμπλησθεῖσαι αὑτὰς ἐπιστρέφουσιν ἐς | ||
| , τέρπεσθαι καὶ ἐν εὐτυχίᾳ πάσῃ καὶ χαρᾷ διαζῆν . ὁρμῶσιν . τέλος Διαγόρου πύκτου . ὕμνου τέρμα Διαγόρα τοῦ |
| ἔχειν . τὸ δ ' ἔργον ἤιδη τὴν νόσον τε δυσκλεᾶ , γυνή τε πρὸς τοῖσδ ' οὖς ' ἐγίγνωσκον | ||
| Ἄργος ἱκέσθαι : πάλιν ἀντιλαβὴν ἔχει : οὐ γὰρ δεῖ δυσκλεᾶ ἀπιέναι . ταῦτα μὲν εὐδιάλυτα : ἐκεῖνα δὲ σαφῶς |
| ὀνομάζει , τὴν δὲ ἁψῖδα ἴτυν . βάλλ ' ἐς Μακαρίαν : οἷον εἰς Ἅιδου . Μακαρία γὰρ ἡ Ἡρακλέους | ||
| σιωπηλῶν : παρόσον αἱ Βάκχαι σιγῶσι . Βάλλ ' ἐς Μακαρίαν : οἷον εἰς ᾅδου . Μακαρία γὰρ ἡ Ἡρακλέους |
| δόντες ἑκοντὴν ὠμὰ δάσασθαι , λιτοὶ ἀγείροντες γαῖαν κατὰ πᾶσαν ἀλῶνται . ὅσσαις δ ' αὖτε γυναιξὶν Ἄρης Φαέθων τ | ||
| τὸ φεύγειν : παρὰ τὴν ἄλην . οἱ γὰρ φεύγοντες ἀλῶνται . Ἀλύειν , τὸ ἀπορεῖν τὴν ψυχὴν , καὶ |
| : ἐν ἀγορῇσι γάρ . τινὲς δὲ οὕτως , ὅτι ἀγορῇσιν ἀντὶ τοῦ ἀγορεύσεσιν εἴρηκεν . . δῆμον ἐόντα παρὲξ | ||
| εἶπε παραστάς : Ἕκτορ , ἀεὶ μὲν πώς μοι ἐπιπλήσσεις ἀγορῇσιν . ἡ διπλῆ ὅτι λείπει ἡ πρός , πρὸς |
| , ἀλλ ' ὡς ἑκάστοις τῆς ξυντυχίας ἢ κατὰ τὸ ξυμφέρον ἢ ἀνάγκῃ ἔσχεν . Ἀθηναῖοι μὲν αὐτοὶ Ἴωνες ἐπὶ | ||
| λέγειν καὶ τὸ στρατηγεῖν καὶ ὅτι , ἂν ἄλλο ποιῇ ξυμφέρον τε εἶναι καὶ ἐπ ' ἀγαθῷ γίγνεσθαι . ἐπεὶ |
| ' ἀγοράων . οὔ θήν μιν πάλιν αὖτις ἀνήσει θυμὸς ἀγήνωρ νεικείειν βασιλῆας ὀνειδείοις ἐπέεσσιν . Ὣς φάσαν ἣ πληθύς | ||
| ἄλλως : φύσει . καὶ Ὅμηρος : ὁ δ ' ἀγήνωρ ἐστὶ καὶ ἄλλως . τὴν καθ ' ἡμέραν ἀκρασίαν |
| κατὰ τὸ ἄνωθεν ἐπιλαμβάνει τὴν διὰ τοῦ ὀμφαλοῦ πνοὴν καὶ ἀμαλδύνει , καὶ ἐς τὸν κύσσαρον ὁδὸς γίνεται ἀπὸ τῆς | ||
| ἄριστον : [ συμφορὰ ] δ ' ἐσθλόν τ ' ἀμαλδύνει [ βαρύτλατος ] [ ] μολοῦσα [ καὶ τὸν |
| πρόπολος ὁ νεωκόρος . . Τὸ ποτὲ πρὸς τὸ ἐδόκησαν συναπτέον , τὸ δὲ τὰ δὲ πρὸς τὸ ἀλκάν , | ||
| ποιμήν ] . εἰ γὰρ τῷ ” Θεσσαλὸς γένος „ συναπτέον , ἐθνικόν ἐστι καὶ προπερισπάσθω : Ἡρωδιανὸς ἐν ταῖς |
| ' Ἀναύρου . Ἀλλ ' ὅτε δή μ ' ἐνόησαν ἀταρπιτὸν ἐξανύοντα , ἀσπασίως ἤγερθεν : ἐγήθεε δ ' ἦτορ | ||
| κ ' ἀπονόσφι τράπησθε , ἀλλ ' αἰεὶ προτέρην ἐς ἀταρπιτὸν ὄσσε φέροντας ἔρχεσθ ' ἐς μέγαρον , μηδὲ προτιμυθήσασθαι |
| . Ἀλλ ' ἐλέαιρε τάχιστα καὶ Ἀργείοις ἐπάμυνον ἐλθὼν ἐς Τροίην : ὣς γὰρ τέλος ἔσσετ ' Ἄρηι , καί | ||
| ἁλὸς ἀντία Τροίης . Ἔνθεν ἀναστήσασα βίην καλέεσκε δρακόντων ἐς Τροίην : οἳ δ ' αἶψα θεῆς ὕπο κινηθέντες νῆσον |
| εἰκὸς αὐτῷ διὰ τὴν δόξαν πιστεύειν . εἰ γὰρ ἔθος καταστήσετε τοῖς δυναμένοις εἰπεῖν καὶ δόξαν ἔχουσι μᾶλλον πιστεύειν ἢ | ||
| πόλιν , πρῶτον μὲν ἀδικήσετε τοὺς εὐεργέτας κτείνοντες , ἔπειτα καταστήσετε τοῖς δυνατοῖς τῶν ἀνθρώπων ὃ βούλονται μάλιστα : ἀφιστάντες |
| , ἐπεί κε λέοντες ἀναρπάζωσι καὶ αὐτήν : ὣς τὴν ἀσχαλόωσαν ἄδην περὶ παιδὸς ἑοῖο ἦγον δήιοι ἄνδρες ἅμ ' | ||
| κρύβδ ' Ἥρης : πάντες γὰρ ἐναντίον Οὐρανίωνες ἅζοντ ' ἀσχαλόωσαν . Ὃ δ ' οὔ πω λήθετο θυμοῦ Πηλείδης |
| μὲν οὕτω φησὶ καὶ εὔχεται οὕνεκ ' Ἀχιλλεὺς νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσι μένει κεχολωμένος ἦτορ : κείνου δ ' οὔ τι | ||
| ' ἄφαρ πόλεμος γλυκίων γένετ ' ἠὲ νέεσθαι ἐν νηυσὶ γλαφυρῇσι φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν . ὁ γέρων ἄλλην ὑπόθεσιν |
| ' ἀπάτῃ παραχθέντας , ἀλλὰ κατὰ πολλὴν ἀνάγκην εἰς αὐτὸν ἀφίγμεθα , δεινὰ καὶ πέρα δεινῶν πεπονθότες ὑπὸ τοῦδε τοῦ | ||
| μὲν κατορθώσαιμι , ἅπαντα ὑμῖν ἐπετελεῖτο , ὧν ἕνεκα δεῦρο ἀφίγμεθα , εἰ δ ' ἐσφάλην , ἐμοῦ ἂν ἑνὸς |
| λέγοντες ὅτι ἡμῖν βασιλεὺς ὁ Μήδων τοῦτο μὲν τὴν χώρην ἀποδιδοῖ , τοῦτο δὲ συμμάχους ἐθέλει ἐπ ' ἴσῃ τε | ||
| ἴσον δύνασθαι . Γλαῦκος μὲν δὴ μεταπεμψάμενος τοὺς Μιλησίους ξείνους ἀποδιδοῖ σφι τὰ χρήματα . Τοῦ δὲ εἵνεκα ὁ λόγος |
| ] δὲ γένυν περιάγνυται [ αἷμα : ] [ ὣς κλισίαις Γερμανὸς ] ἐπέχραεν , οἳ δ ' ἐπέχυντο [ | ||
| θανοῦς ' ἔτ ' ἔσται , γενναιοτάταν δὲ πασᾶν ἐζεύξω κλισίαις ἄκοιτιν . μηδὲ νεκρῶν ὡς φθιμένων χῶμα νομιζέσθω τύμβος |
| τις ὑμῶν αἰτιάσασθαί με , ὅτι προβαλὼν τοὺς ἄλλους εἰς προὖπτον ὄλεθρον , αὐτὸς ἔξω τοῦ κινδύνου τὸ σῶμα εἶχον | ||
| Εἰς ἠκονημένας μαχαίρας ἡ αἴξ . Ἐπὶ τῶν εἰς κίνδυνον προὖπτον ἡκόντων . Εἰς μελίττας ἐκώμασας : παροιμία ἐπὶ τῶν |
| . τούτῳ θύρας τε ἄνοιξον καὶ χεῖρα ὄρεξον , καὶ μαθέτωσαν Φοίνικες ὅτι σοι τὸ τοῦτον εὖ πράττειν ἐν ἡδονῇ | ||
| . τῆς μὲν οὖν διὰ χρημάτων παρακλήσεως ἡμῖν μελήσει , μαθέτωσαν δὲ καὶ τὸν εἰς τὴν πανήγυριν ἔρωτα καὶ φροντίδας |
| δυσχερῶν ἐννοούμενοι . πάλαι ταῦτα βοῶσι καὶ ποιηταὶ καὶ φιλοσοφίαν ἀσκήσαντες ῥήτορές τε καὶ συγγραφεῖς ὥσπερ εἰς ἓν συνελθόντες καὶ | ||
| τῆς προγνώσεως δόξαν , καὶ ῥῆσιν ἑλληνικὴν διὰ τῶν λόγων ἀσκήσαντες βάρβαρον γνώμην ἐνεδείξαντο . τούτους δὲ ὑπολάβοι ἄν τις |
| . ἤϋσεν δὲ διαπρύσιον Δαναοῖσι γεγωνώς : ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες ὑμεῖς μὲν νῦν νηυσὶν ἀμύνετε ποντοπόροισι φύλοπιν | ||
| τ ' ἐγένοντο , οἱ δ ' ἄρα καὶ παίδων ἡγήτορες , ἐν σοφίῃ τε πολλὸν ἀριπρεπέες μύθων ὑποφήτορες ἐσθλῶν |
| ἐστιν , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , εἰς τὰ ὑμέτερα πρόσωπα ἐμβλέποντα τὰ ψευδῆ μαρτυρεῖν καὶ πρὸς διαιτητῇ : παρ ' | ||
| ἀφανίσας ἀνοίγει τὸ σκεῦος , καὶ ἔγωγε εἶδον τὸν σαῦρον ἐμβλέποντα , καὶ εὐωποτάτους τοὺς ὀφθαλμοὺς τοὺς τέως πεπηρωμένους εἶχε |
| χρῆται τῇ ἀποστροφῇ ἀμφὶ σέ , Πηλέος υἱέ , μάχης ἀκόρητοι Ἀχαιοί . ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ μιμητικῷ πολλάκις χρῆται | ||
| ἐπὶ δηρὸν ἄτισσαν . ὦ μέλεαι ζήλοιό τ ' ἐπισμυγερῶς ἀκόρητοι : οὐκ οἶον σὺν τῇσιν ἑοὺς ἔρραισαν ἀκοίτας ἀμφ |
| ἀποδεῖξαι καὶ τὰ πρὸς τὸν πόλεμον εὐτρεπῆ ποιήσασθαι , τότε ἥξουσιν ἱκετηρίας φέροντες ἀντὶ τῶν ὅπλων καὶ παραδιδόντες ἡμῖν ἑαυτούς | ||
| Ζ . ὥστε ἀνακλώμεναι αἱ ὄψεις αἱ ΘΚ , ΜΝ ἥξουσιν ὡς αἱ ΚΛ , ΝΞ διὰ τὸ εʹ . |
| ἀπεψίαϲ καὶ μέθαϲ καὶ ἐνδείαϲ . κακὸν γὰρ ἐπὶ περιττώμαϲι μίϲγεϲθαι καὶ ἀπὸ γυμναϲίων καὶ λουτρῶν καὶ κόπουϲ δὲ φυλακτέον | ||
| καὶ ψύχουϲα . αἱ γὰρ δίαιται πρὸϲ μίξειϲ τῷ ἀδυνάτῳ μίϲγεϲθαι ἐπιτήδειοι . χρὴ τοίνυν τὴν μὲν δίαιταν ὑγρὰν καὶ |
| ἡ δύναμιϲ ἐϲτάθη καὶ τὸ κακὸν ἐξελάθη , οἵδε μοι δοκέουϲι καὶ τὴν φρενῖτιν τριχῶν τῆϲ κεφαλῆϲ καὶ τοῦ δέρματοϲ | ||
| μικροῦ τε καὶ παραμέϲου . τήνδε γὰρ τῶν ἰητρῶν μετεξέτεροι δοκέουϲι ἐπὶ ϲπλῆνα κραίνειν : ἀτὰρ καὶ ἥδε τῶν ἐπ |
| διέταξε Κρονίων . Εἶτα μερίσας τὸ ἀνθρώπους , κατ ' ἄθροισιν ὂν , εἰς τομὰς , ἔμελλεν εἰπεῖν Ἕλλησι μὲν | ||
| ἐν τῷ περὶ εὐκρινείας λόγῳ φησίν , ὅτι τὰ κατὰ ἄθροισιν καὶ μερισμὸν καὶ ἀπαρίθμησιν σχήματα τῷ μὲν ἐφέλκεσθαι ἄλλα |
| μόνον δ ' ὅτι πολλῇ θερμασίᾳ τοὺς τοιούτους ἐργάζεται χυμοὺς πικρούς , [ καὶ ] ἀνεπιτήδειός ἐστι γλυκὺς οἶνος τοῖς | ||
| δριμεῖς , τοὺς δὲ τὸ ῥυπτικὸν ἔχοντας σφοδρὸν ὥστε συντήκειν πικρούς , τοὺς δὲ ἠρέμα καθαίροντάς τε καὶ ῥύπτοντας ἁλμυρούς |
| αἰθήρ , ὣς Δαναοὶ νηῶν μὲν ἀπωσάμενοι δήϊον πῦρ τυτθὸν ἀνέπνευσαν , πολέμου δ ' οὐ γίγνετ ' ἐρωή : | ||
| σθεναρῶν ἀπὸ χειρῶν λῦσαν : τοὶ δ ' ἄρα τυτθὸν ἀνέπνευσαν καμάτοιο μορξάμενοι σπόγγοισι πολυτρήτοισι μέτωπα . Τοὺς δ ' |
| Πηνελόπεια : “ κῆρυξ , τίπτε δέ σε πρόεσαν μνηστῆρες ἀγαυοί ; ἦ εἰπέμεναι δμῳῇσιν Ὀδυσσῆος θείοιο ἔργων παύσασθαι , | ||
| καὶ παρωνύμως Βριαρεύς , ὡς πομπός πομπεύς , καὶ πομπῆες ἀγαυοί : καὶ ἀπὸ τοῦ Βριαρεύς Ἀττικῶς γενικὴ Βριαρέως : |
| εἰ δέ κε λεύσσωσιν Μήνην καὶ Ζῆνα φέριστον , καὶ στέφεσιν κύδηναν , ἀγακληεῖς τ ' ἐνὶ λαοῖς ἐξαίτοις γεράεσσιν | ||
| εἰ δέ κε λεύσσωσιν Μήνην καὶ Ζῆνα φέριστον , καὶ στέφεσιν κύδηναν , ἀγακληεῖς τ ' ἐνὶ λαοῖς ἐξαίτοις γεράεσσιν |
| προσεκύνησε τὸν οὐδὸν καὶ τοὺς καθημένους ἐπιφθεγξάμενος , Χαίρετε θεοὶ σωτῆρες , ὑπερβολὴν οὐδεμίαν ἀπολιπὼν κολακείας ἀνάνδρου καὶ γυναικισμοῦ . | ||
| σώιζοντες - ] [ αὑτοὺς ] καὶ τῶν ἄλλων [ σωτῆρες ] γίνονται [ ] [ ] [ ] τροις |
| κλισίην ἀφίκανεν ἑοῦ πατρός , ἔνθά οἱ ὕπνος ἀμφεχύθη . Δαναοὶ δὲ νεῶν προπάροιθεν ἴαυον αἰὲν ἀμειβόμενοι φυλακάς : φοβέοντο | ||
| οἵ τε νέφεα σκιόεντα πνοιῇσιν λιγυρῇσι διασκιδνᾶσιν ἀέντες : ὣς Δαναοὶ Τρῶας μένον ἔμπεδον οὐδὲ φέβοντο . Ἀτρεΐδης δ ' |
| ξυμφέρει τοῖσι τοιούτοισιν ἕλκεσιν , ἢν μὴ πάνυ ἤδη πρὸς ὑγιείην τείνῃ . Οὐδὲ τοῖσι νεοτρώτοισιν ἕλκεσι ξυμφέρει ἔλαιον , | ||
| Ἀσκληπιάδα νῆα , ᾗ πρόσθες μετὰ τοῦ ἁλίου ἐπίσημον καὶ ὑγιείην , ἐπεὶ κατὰ δαίμονα τῷ ὄντι ἱστιοδρόμηκε , καὶ |
| Δὴ γάρ οἱ κατένευσεν ὅπως ἀπὸ πολλοὶ ὄλωνται Τρῶες ὁμῶς τεκέεσσι , δαΐφρονα δ ' υἷ ' Ἀχιλῆος τρεψέμεν οὐ | ||
| θυμὸν ἐτέρφθης , ἔνθα τοι ἑλκεχίτωνες Ἰάονες ἠγερέθονται σὺν σφοῖσιν τεκέεσσι γυναιξί τε σὴν ἐς ἀγυιάν : ἔνθα σε πυγμαχίῃ |
| νῦν πάσχω κακά : πρὸς τὴν γῆν δὲ βᾶσαι καὶ πορευθεῖσαι , ἀκούσατε ἅπαν τὸ ἐμόν . . : , | ||
| ἀκούοντι μὴ διαλεγομένῳ . Πόσις : ἀνήρ . ἰοῦσαι : πορευθεῖσαι . Μέν : μήν . ἐπαρωγῇ : βοηθείᾳ . |
| ἀρήιοι υἷες ἐυσθενέων Ἀργείων σύλεον ἐσσυμένως βεβροτωμένα τεύχεα νεκρῶν πάντῃ ἐπεσσύμενοι . Μέγα δ ' ἄχνυτο Πηλέος υἱὸς κούρης εἰσορόων | ||
| δραχμοῖσι δεδραγμένοι ἀσπαίρεσκον : τοὺς δ ' ἄρα Τρώιοι ἵπποι ἐπεσσύμενοι μετόπισθεν ἄντλον ὅπως στείβεσκον ὁμοῦ κταμένοισι πεσόντας . Καί |
| δὲ τροφῆς ἀπορεῖς . „ οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ πονηροί , ὅταν παρὰ τοῖς εἰδόσιν πονηρεύωνται , ἀνόνητοι τῶν | ||
| μιαρὲ καὶ Φρυνώνδα καὶ πονηρέ . Εὐρύβατοι δύο ἐγένοντο ἄμφω πονηροί , ἄπιστοι , πανοῦργοι . . ὁ μὲν Εὐρύβατος |
| ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν , περιμενετέον . νῦν δὲ κακὴν ἀπάτην βουλεύσατο , καί με κελεύει δυσκλέα Ἄργος ἱκέσθαι : πάλιν | ||
| . . . . Β : νῦν δὲ κακὴν ἀπάτην βουλεύσατο ] ἔστι γὰρ καὶ δικαία , ὡς καὶ Αἰσχύλος |
| χωρίον ὃ πόλιν μὲν οὐκ εἶχεν οὐδ ' οἰκίας , συνεληλυθότες δ ' ἦσαν αὐτόσε καὶ ἄνδρες καὶ γυναῖκες καὶ | ||
| γὰρ τὸ ἐν Λεύκτροις πταῖσμα καὶ ἅμα οἵ τε Ἀρκάδες συνεληλυθότες ἐς Μεγάλην πόλιν καὶ οἱ Μεσσήνιοι παροικοῦντες ἀνασώσασθαι τὴν |
| φαεσφόρωι Κύκλωπος ὄψει καὶ συναυανῶ κόρας . ἰοὺ ἰού : γέγηθα μαινόμεσθα τοῖς εὑρήμασιν . κἄπειτα καὶ σὲ καὶ φίλους | ||
| μ ' ἔστ ' ἀναγκαίως ἔχον . Ἥδομαι γὰρ καὶ γέγηθα καὶ πέπορδα καὶ γελῶ μᾶλλον ἢ τὸ γῆρας ἐκδὺς |
| ἐκεῖνο , ὦ βασιλεῦ , παρ ' ἐμοὶ κέκριται , φρονέειν τε εὖ καὶ τῷ λέγοντι χρηστὰ ἐθέλειν πείθεσθαι : | ||
| φράζεο Τυδεΐδη καὶ χάζεο , μηδὲ θεοῖσιν ἶς ' ἔθελε φρονέειν , ἐπεὶ οὔ ποτε φῦλον ὁμοῖον ἀθανάτων τε θεῶν |
| , ἄλλοτ ' ἐπ ' αὐτοῦ ἧχί τε κείουσιν καὶ ὑπότροποι ἀπτερύονται . Καὶ δ ' ἄν που γέρανοι μαλακῆς | ||
| , ἀέθλιον Ἡρακλῆι : σὺν δὲ καὶ ὧλλοι δῆθεν , ὑπότροποι ἀντιόωντες πρίν περ ἀνελθέμεναι σκοπιήν , ἥπτοντο φόνοιο Γηγενέων |
| γυῖα Διὸς μέγα θαρσαλέοισι Τρωσὶν ἀμύνοντος : μάλα γὰρ μέγα πῆμα κυλίνδει ἡμῖν , Ἀλλ ' ἄγε θᾶσσον ἑὰς ἐπὶ | ||
| εἰς τὸν Δία „ Ζεὺς γὰρ κακὸν μὲν ” Τρωσὶ πῆμα δ ' Ἑλλάδι θέλων γενέσθαι ταῦτ ' ἐβούλευσεν „ |
| Δαιδάλειος ἦν ; ἤ τις ἔκλεψεν αὐτόν ; Ὅτι τοὺς κόρακας τἀξ Αἰγύπτου χρυσία κλέπτοντας ἔπαυσεν . Ἐς τὸν καλιόν | ||
| Λαβὲ τὸ βιβλίον . Οὐκ εἶ θύραζ ' ; Ἐς κόρακας . Οἴμοι δείλαιος . Οὔκουν ἑτέρωσε χρησμολογήσεις ἐκτρέχων ; |
| δὲ καὶ τὰ κακώδεα : ἄχθονται τῷ βίῳ , θανατῶϲι ὥνθρωποι . αἰτίη δὲ τουτέων ξὺν ξηρότητι ψῦξιϲ . ἢν | ||
| ἄλλο φαϲὶ δοκέουϲι , τῇ ἀποβάϲει δὲ τῶν εἰρημένων θωμάζουϲι ὥνθρωποι . μετεξέτεροι δὲ καὶ προϲλαλέουϲι τῶν κατοιχομένων τιϲί , |
| , καὶ φαλακρὸν γράφουσι γέροντα τούτῳ ἀκολουθεῖν , ὅτι οἱ οἰνωθέντες τὰ τοῦ λογισμοῦ ἀπόρρητα ἐκφαίνουσιν . ὅθεν καὶ Ἀλκαῖός | ||
| τὰ κλήματα θύουσιν αὐτῷ κλαδεύοντες . θρασὺς ὅτι ἀναιδεῖς οἱ οἰνωθέντες . μυληφάτου τοῦ Δημητριακοῦ καρποῦ . ἕρπιν οἱ Αἰγύπτιοι |
| ' ἐπὶ μακρὸν ἄϋσε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱός : ὄρνυσθε Τρῶες μεγάθυμοι κέντορες ἵππων : βέβληται γὰρ ἄριστος Ἀχαιῶν , οὐδέ | ||
| κατεκοιμήθημεν ἐν ἔντεσιν οἷσιν ἕκαστος ἀμφὶ ῥοὰς ποταμοῖο . ἀτὰρ μεγάθυμοι Ἐπειοὶ ἀμφέσταν δὴ ἄστυ διαρραῖσαι μεμαῶτες : ἀλλά σφι |
| ἔστιν , ὃ μὴ ἄνωθεν καταβέβηκε καὶ πάλιν ἀνέρχεται ἵνα καταβῇ . Πῶς πάλιν λέγεις τοῦτο , ὦ τεκοῦσα , | ||
| καὶ πῶς ἂν διαγνοίη τις , ὅταν εἰς τὸν ἀναγκαῖον καταβῇ χαρακτῆρα ὁ Δημοσθένης , πῇ κρείττων ἐστὶ Λυσίου καὶ |
| ' οὐχὶ κόπτω τὴν θύραν ; παῖ , παιδίον . βάλλ ' εἰς κόρακας . τίς ἐσθ ' ὁ κόψας | ||
| μὴ γεννήσαντα παῖδα ἄρρενα : “ τὸν μὲν ἄκουρον ἐόντα βάλλ ' ἀργυρότοξος Ἀπόλλων νυμφίον ἐν μεγάρῳ . ” ἄκικυς |