| , νόμος ἐστὶ σιγᾶν διὰ βίου : τὸν δὲ κατορθώσαντα ἄφορον καὶ ἀτελῆ κρίνουσι . . Δεύτερον δὲ μέρος εἶναι | ||
| ἐμποιεῖν . εἰδέναι δὲ χρή , ὅτι τὸ κίτριον ἐνοφθαλμιζόμενον ἄφορον ἔσται , διὸ τῷ διὰ σαρκὸς τρόπῳ ἐγκεντρίζεσθαι χρή |
| ? [ μ ' ] ἀποσφάττουσιν εὐθύς , ἂν [ τύχηι ] , κλέψαντά ? ? [ τι . ἀλλὰ | ||
| ἢν δ ' οὖν , ὃ μὴ γένοιτο , χρήσωνται τύχηι ; οἵδ ' οὐ προδώσουσίν σε , μὴ τρέσηις |
| ὁ Πίνδαρος : ἓν παρ ' ἐσλὸν πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς . χρῶνται δὲ τῷ ἔμπαν ἀντὶ περισπωμένου τοῦ ὁμῶς | ||
| , ἢ τί τὸ κάλλιον † παρὰ θεῶν γέρας ἐν βροτοῖς ἢ χεῖρ ' ὑπὲρ κορυφᾶς τῶν ἐχθρῶν κρείσσω κατέχειν |
| πέμψω σῆς νόσου πρὸς Ἴλιον : τὸ δεύτερον γὰρ τοῖς ἐμοῖς αὐτὴν χρεὼν τόξοις ἁλῶναι . Τοῦτο δ ' ἐννοεῖθ | ||
| , καὶ Κυρῖνε δαῖμον ἐπίτροπε Ῥωμαίων ἡγεμονίας , διδοίητε τοῖς ἐμοῖς παιδικοῖς ἐρᾶν μὲν Ῥώμης , ἀντερᾶσθαι δὲ ὑπὸ Ῥώμης |
| πολυκολύμβοισι μέλεσιν ἢ Διὸς φεύγοντες ὄμβρον ἔνυδρον ἐν βυθῷ χορείαν αἰόλαν ἐφθεγξάμεσθα πομφολυγοπαφλάσμασιν . Βρεκεκεκεξ κοαξ κοαξ . Τουτὶ παρ | ||
| δὲ εἶπεν . τὴν πηδητικήν . . Θ . . αἰόλαν : Ποικίλην . Θ . . πομφολυγοπαφλάσμασιν : 〚 |
| Χῖος ἐν † τῶι κατωτικῶι † δούμωι . Ἑρμῆ , φίλ ' Ἑρμῆ , Μαιαδεῦ , Κυλλήνιε , ἐπεύχομαί τοι | ||
| τινὸς αὐτῶν λάβηται . ἡ δ ' ἔξεχ ' ὦ φίλ ' ἥλιε παιδιὰ κρότον ἔχει τῶν παίδων σὺν τῷ |
| πολύχωστον ἂν εἶχες τάφον διαποντίου γᾶς , δώμασιν εὐφόρητον φίλος φίλοισι τοῖς ἐκεῖ καλῶς θανοῦ - σιν , κατὰ χθονὸς | ||
| Καδˈμεῖοί νιν οὐκ ἀέκοντες ἄνθεσι μείγνυον , Αἰγίνας ἕκατι . φίλοισι γὰρ φίλος ἐλθών ξένιον ἄστυ κατέδˈρακεν Ἡρακˈλέος ὀλβίαν πρὸς |
| ἀλλ ' εὐτυχοίης , νόστιμον δ ' ἔλθοις δρόμον . ἀστοῖς δὲ πάσηι τ ' ἐννέπω τετραρχίαι χοροὺς ἐπ ' | ||
| γὰρ αὐτὸς ἦν , φησίν , ἐντροπῆς ἄξιος ὁμιλῶν τοῖς ἀστοῖς , ἢ αὐτὸς ἐνετρέπετο ἐν τῷ τοῖς ἀστοῖς ὁμιλεῖν |
| . ἀλλ ' ἐμέ τ ' ἀκροατὴν ἔχεις τουτονὶ καὶ ἀγώνισαι πάσῃ προθυμίᾳ : δυνάμεως δὲ μελήσει τῷ θεῷ . | ||
| κληρονομεῖς τὴν γυναῖκα ι εἰπὲ τὴν δίκην . νικᾷς . ἀγώνισαι α οὐ κληρονομεῖς τὴν μητέρα β οὐ κληρονομεῖς τὸν |
| φίλταθ ' Ἕκτορ . . . μαστὸν ἤδη πολλάκις νόθοισι σοῖς ] Τοῦτο παρ ' ἱστορίαν φασὶν εἰρῆσθαι : μὴ | ||
| ἠγωνίσμεθα . τίν ' ; ὡς ἀπαντᾶι δάκρυά μοι τοῖς σοῖς λόγοις . Φοίβωι ξυνῆψ ' ἄκουσα δύστηνον γάμον . |
| τῶν ἀναγκαίων ἐκβιασθεῖσιν , ἢ φυλάττουσι βεβαίας τὰς κρίσεις τὸν οἴκτιστον ἀπολέσθαι μόρον , δεηθεὶς τῶν ὑπάτων τὴν βουλὴν αὐτῷ | ||
| τὸ δὴ λεγόμενον οὔσης τῆς τοῦ ἀναιρεθέντος σποδοῦ . Τὸν οἴκτιστον ἀπολεῖται τρόπον ὑπ ' ἀνδρὸς ἐχθροῦ πολιτικῷ σιτίζοντος αἵματι |
| εἶναι τὸν ἄνθρωπον . ἐν τούτοις δὲ τοῖς ἀγαθοῖς καὶ κακοῖς τοῖς ἀληθῆ μὲν δοξάζουσιν ἑκατέροις , διαφέρουσι δὲ τῷ | ||
| σὲ καλῶ : δείν ' ἡμεῖν ] παιδὶ κυρεῖ : κακοῖς [ θηρίοις νιν ] μονομαχήσειν ἀνέπεισαν . [ Ζεῦ |
| ἐπιτηδευμάτων τε πρῶτον χρηστῶν καὶ χρόνου πολλοῦ δέονται , εἰ μέλλουσιν ἡδεῖαί τε καὶ ἐλευθέριαι ἔσεσθαι . καὶ ὁ θαυμασιώτατος | ||
| , ὡς τὰ προειρημένα : ὁτὲ δὲ παρόντα παρεληλυθόσιν ἢ μέλλουσιν , οἷον ὅταν τις ἡμᾶς ἐρωτήσῃ λόγον ὃν λῦσαι |
| : διύγρῳ διὰ τὰ δάκρυα : τὸν νεωστὶ ἐν τοῖς θανοῦσι γενόμενον . τὸν νεκρὸν τῆς φιλίας ἀλόχου , τὸν | ||
| φεύγειν ἀεί . Εὐριπίδου : Ἡ δ ' ἀρετὴ καὶ θανοῦσι λάμπει . Ἐκ τοῦ γεωργίου : Οὐδὲν δὲ πέπονθας |
| μόνη κοιμηθεῖσα ἐν ῥόδοις καὶ σωφρο - νήσασα ἐν οὐ σώφροσιν . ἢ γὰρ τῶν ἐραστῶν ἐχρῆν σοι συμπαρεῖναί τινα | ||
| οὔτε δοῦλον οὔτ ' ἐλεύθερον τρέφειν ἐν οἴκοις ἀσφαλὲς τοῖς σώφροσιν . ἐκ τῶν δικαίων γὰρ νόμοι τ ' αὐξήματα |
| ἀγρῶν ὃν κἀμάτευες πρόσθεν εἰσιδεῖν : ἀτὰρ ἥδ ' ἂν τάδ ' οὐχ ἥκιστ ' ἂν Ἰοκάστη λέγοι . Γύναι | ||
| νυου ? ? [ . . . [ ] σοι τάδ ' ἑτάρων ἱκέτιν αὐ [ ] ! ! γονάτων |
| Οἱ μὲν τοίνυν χαρακώματα καὶ τείχη προσλαμβάνοντες μικροῖς τισι καὶ θνητοῖς ὡς ἀληθῶς ἐπαύξουσι τὰς ἀρχὰς , οἱ δὲ ἀρετῆς | ||
| κρείσσων πάτρα σώφρονι ναίειν . τὸ δὲ σύντροφον ἁδύ τι θνητοῖς ἐν βίῳ χωρεῖ . ἅπας μὲν ἀὴρ αἰετῷ περάσιμος |
| οὕτω χρὴ γράφειν ταῦτα τὰ κῶλα τάδε μὲν εὐτυχεῖν καὶ πρόμαχ ' ἐμῶν δόμων , ἵν ' οἰκείως ἔχῃ πρὸς | ||
| . πρόμαχε ] Ἐτεόκλεες . θ πρόμαχε ] βοηθέ . πρόμαχ ' ] ὑπέρμαχε , βοηθέ . Ξ δόμων ] |
| : οἱ γὰρ μετὰ φθόνου κρίνοντες τὸ πρωτεῖον ἀπονέμουσι τοῖς χειρίστοις , οὐ τοῖς βελτίστοις . , : τοῦ αὐτοῦ | ||
| ᾖ τοῖς ἀντιδίκοις , ἀπατητικόν τε καὶ γόητα τυγχάνειν καὶ χειρίστοις ἐντεθραμμένον πράγμασι , μοιχείαις τε καὶ κλοπαῖς καὶ ταῖς |
| τὸ κακῶς πρηχθὲν εἰς σὲ χωρῆσαι τὸν ψόγον ἐᾷ : μήποτ ' ἀμφιβόλως ἔχῃ , ἐξ ὧν τὸ μεθοδευθὲν χωρήσει | ||
| , ἐξ οὗ γνωσθήσεται ὁ χείρων καὶ ὁ κρείττων ; μήποτ ' ἐστὶν αἰδώς , πίστις , δικαιοσύνη ; τούτοις |
| ; ἀλλ ' ἐν δόμοις μὲν ἤν τι μὴ καλῶς ἔχηι γνώμαισιν ὑστέραισιν ἐξορθούμεθα , αἰῶνα δ ' οὐκ ἔξεστιν | ||
| ἄπο . ὑμεῖς δ ' , ἵν ' αὑτὸς λόγος ἔχηι μορφὰς δύο , χωρεῖτε , Τρώων παῖδες , ὀρθίαν |
| ζῆν εὐμενής , ᾗ καὶ ὁ ἐνεργῶν ἀποθνῄσκει , ἅμα ἵλεως τοῖς ἐνισταμένοις . Μέμνησο ὅτι ἀκαταμάχητον γίνεται τὸ ἡγεμονικόν | ||
| κοινωνικός , συνουσιαστικός , ἐξομολογητικός , φαιδρός , σπουδαῖος . ἵλεως , εὐμενής φιλόγελως , φιλοπαίγμων καὶ φιλοπαίσμων , φιλόφρων |
| λάχος , μήτε κακοῖσιν ἀσῶντα λίην φρένα , μήτ ' ἀγαθοῖσιν τερφθῆις ἐξαπίνης , πρὶν τέλος ἄκρον ἰδεῖν . Ἄνθρωπ | ||
| τὴν κακότητα φέρεις . καὶ γάρ τοι πλοῦτον μὲν ἔχειν ἀγαθοῖσιν ἔοικεν , ἡ πενίη δὲ κακῶι σύμφορος ἀνδρὶ φέρειν |
| ἐν προσηνείᾳ οὐδ ' ἐν ἀγρίᾳ κεῖται ἡ τοῦ πολέμου σωτηρία . Διονύσιος δὲ ὁ Θρᾷξ κατ ' εὐθεῖαν πτῶσιν | ||
| , Πυθοῦς δέ μοι ἐν γυάλοισι . τοῦτο μὲν δὴ σωτηρία Πισαίοις τὸ μάντευμα ἐγένετο : Φυλεῖ δὲ Ἡρακλῆς τήν |
| τὸ αἴτιον ὑπάρχειν ἀνεύρετον ἢ δύσκριτον , ὥσπερ ἐν τοῖς καλοῖς καὶ ἐρασμίοις σώμασιν , οὐ πάντες τὸ αὐτὸ θαυμάζουσιν | ||
| ὥσπερ καὶ σὺ νῦν δή , ἔφη , τοῖς μὲν καλοῖς κἀγαθοῖς τῶν ἀνθρώπων καὶ τοῖς ἐπισταμένοις , ὅπου δεῖ |
| γὰρ κάλλιον . . Ὁ νοῦς : ἀλλὰ ὦ Ζεῦ τέλειε , δίδοι καὶ δίδου ἐκνεῦσαι καὶ περιπατῆσαι ἐν κούφοις | ||
| ὄντος . ἐπιστροφωμένου ] ἀναστρεφομένου . Ζεῦ ] ὦ . τέλειε ] ἐντελέστατε : τοιοῦτον γὰρ τὸ θεῖον . τέλει |
| λάμπρ [ ' ἀπορρυπαίνεται ] ? [ ψόφῳ ] νεώρει κόλακι [ ] ποιμένων ποθέν [ ] . [ ! | ||
| ' ἑτεροδακνεῖ . Πλάτων δ ' ἐν Φαίδρῳ φησί : κόλακι , δεινῷ θηρίῳ καὶ βλάβῃ μεγάλῃ ἐπέμιξεν ἡ φύσις |
| ἱερὴν καλεομένην νοῦσον τοῦτο εἶναι τὸ παρεχόμενον : οἷσι δὲ λόγοισιν ἐμαυτὸν ἔπεισα , τούτοισιν αὐτέοισι καὶ τοὺς ἀκούοντας πείσειν | ||
| με φρουρῇ περιβαλὼν γυναικείῃ . τί δὴ ' πὶ σοὶ λόγοισιν εἶμι κοὐκ ἔργον ποιῶ βίαιον ; ” τῷ δὲ |
| κύριοι αὐτῶν , οὐδ ' ἄρα ἐφ ' ἡμῖν τὸ ἀγαθοῖς ἢ κακοῖς εἶναι . ὁ μὲν οὖν σύμπας λόγος | ||
| τοὺς ἐθέλοντας ἐπ ' αὐτὰ ἰέναι καὶ διὰ τοῦτο τοῖς ἀγαθοῖς πλείοσιν οὖσι μᾶλλον ἢ τοῖς κακοῖς προσέχοντας : ἐνθυμηματικῶς |
| ἢ γράφεται τῷδε μέν , ἵν ' ᾖ οὕτως : ἐπεύχομαι τῷδε μὲν καὶ τούτῳ τῷ Ἐτεοκλεῖ ὥστε εὐτυχεῖν , | ||
| , τοῖσι δὲ καὶ τούτοις , ἤγουν τοῖς πολεμίοις , ἐπεύχομαι δυστυχεῖν . τὸ δὲ ἰὼ πρόμαχ ' ἐμῶν δόμων |
| ὃν βεβίωκεν ἐξετάζοντες . οὗτος γάρ , ἡνίκα μὲν συνέβαινεν εὐτυχεῖν Ἀριστολόχῳ τῷ τραπεζίτῃ , ἴσα βαίνων ἐβάδιζεν ὑποπεπτωκὼς ἐκείνῳ | ||
| ἄλλον . . ἐπεύχομαι ] ἐπεύχομαι δὴ κατὰ πάντα μὲν εὐτυχεῖν σε , ὦ πρόμαχε τῶν ἐμῶν δόμων , ὦ |
| , ὦ υἱέ , σῶσαι τὸν πατέρα , δεηθέντι Ἀρχιδάμου εὐμενῆ Ἀγησίλαον ἐμοὶ εἰς τὴν κρίσιν παρασχεῖν . ὁ δὲ | ||
| ζῶμα τοὐμὸν οὐ χλιδαῖς ἠσκημένον : αἰτοῦ δὲ προσπίτνουσα γῆθεν εὐμενῆ ἡμῖν ἀρωγὸν αὐτὸν εἰς ἐχθροὺς μολεῖν , καὶ παῖδ |
| ἀναλαβεῖν πειράσομαι . Στρατὸν δ ' Ἀχαιῶν οὐ φοβῇ , πράσσων τάδε ; Ξὺν τῷ δικαίῳ τὸν σὸν οὐ ταρβῶ | ||
| ἦν ἐμοὶ λέγειν τάδε . ἁβρύνεται γὰρ πᾶς τις εὖ πράσσων πλέον . ἀλλ ' ἦν παλαιστὴς κάρτ ' ἐμοὶ |
| τὸν οὐρανὸν κάτωθεν ἐκ γῆς ἀνέχων . σὺ γοῦν ἀκούων γνῶθι ταῦτ ' ἀλληγόρως : ὄρος γὰρ Ἄτλας Λιβύης ἐν | ||
| , πειθόμενος ἐμοί τε καὶ τῷ ἐν Δελφοῖς γράμματι , γνῶθι σαυτόν , ὅτι οὗτοι ἡμῖν εἰσιν ἀντίπαλοι , ἀλλ |
| εἰσφέρειν ἐν τῷ προστάττειν μὴ προχείρως αὐτοῖς εἰς ἀπέχθειαν καθίστασθαι ἁμαρτάδος εἵνεκα μικρῆς , τὰ ἔξω τῆς ψυχῆς πάντα μικρὰ | ||
| τὴν τοῦ ψευδόρκου , καὶ εἶναι τῆς ἐπὶ τῇ ἐπιορκίῃ ἁμαρτάδος τῆς τ ' ὀφειλομένης κατὰ τῶν καὶ ἔργῳ ἐπιορκησάντων |
| , δημιουργὸς ὢν κακῶν μέγιστος ἴστω καὶ βροτοῖσι δυσμενής . ἐχθροῖσιν εἴη πολεμίαν δάμαρτ ' ἔχειν . μοχθοῦμεν ἄλλως θῆλυ | ||
| εἴποις ἄλλο πλὴν αὑτῷ πόνους φῦσαι , πολὺν δὲ τοῖσιν ἐχθροῖσιν γέλων ; Μή νύν ποτ ' , ὦ παῖ |
| ! [ ] , οὐδὲ πιείρης [ ] χθονὸς πατρίδος κακοῖσιν ἐσθλοὺς ἰσομοιρίην ἔχειν . ἐγὼ δὲ τῶν μὲν οὕνεκα | ||
| γαλήνῃ , τῶν δὲ συννέφει πάλιν , ζῶσίν τε σὺν κακοῖσιν , οἳ δ ' ὄλβου μέτα φθίνους ' ἐτείοις |
| τῷ Διονύσῳ : † οὐκ ἤν γε πείθῃ : ἐὰν πείθῃ τοῖς σοφωτέροις σου , οὐ - δαμῶς τοῦτο ποιήσεις | ||
| οὐκ ἐξιών ; Ἀλλ ' οὐκ , ἤν γέ μοι πείθῃ , ἀλλὰ ῥίψας τὰ τούτων ὀνειροπολήματα πορεύσῃ : κάθηται |
| ἀρεταῖς δεδαιδαλμένος φέρει τῶν τε καὶ τῶν καιρὸν βαθεῖαν ὑπέχων μέριμναν † ἀγˈροτέραν , ἀστὴρ ἀρίζηλος , ἐτυμώτατον ἀνδρὶ φέγγος | ||
| Σιμόεντος ἡμένα κοίτας φοινίας ὑμνεῖ πολυχορδοτάται γήρυϊ παιδολέτωρ μελοποιὸν ἀηδονὶς μέριμναν . ἤδη δὲ νέμουσι κατ ' Ἴδαν ποίμνια : |
| καὶ τοιούτων ἔτυχεν ἀμοιβῶν , οἵας οἱ ποιηταί φασι τοῖς ὁσίοις ὑπάρχειν , παίδων καταλείψασα παῖδας , ὥραν ἦγε θανάτου | ||
| τοῦτον τὸν νόμον , ἡμᾶς δὲ τοὺς ζῶντας τοῖσδε τοῖς ὁσίοις καὶ δικαίοις ἐᾷ τὸ λοιπὸν χρῆσθαι . ἀνάγνωθι δὲ |
| δύσμορος ἀντέχει ; Ὦ παλάμαι θνητῶν , ὦ δύστανα γένη βροτῶν οἷς μὴ μέτριος αἰών . Οὗτος πρωτογόνων ἴσως οἴκων | ||
| ποίησε καὶ ἠέρι δῶκε φέρεσθαι . Τοὺς δὴ νῦν καλέουσι βροτῶν ἀπερείσια φῦλα μέμνονας , οἵ ῥ ' ἔτι τύμβον |
| ' εἰς ἄγνοιαν τῶν πραττομένων καταφεύξῃ , οὔτ ' εἰκότα δόξεις λέγειν τήν τε αἰτίαν οὐδὲν μᾶλ - λον ἀποφεύξῃ | ||
| ? ? χεῖρας ? ? ? , οὐχὶ Κέρδωνος , δόξεις . ἐγὼ [ ] μὲνδύο ? γὰρ ἦλθ ' |
| ὁ Φειδιππίδης τῷ Στρεψιάδῃ , ὅσα μέλλει ποιῆσαι εἰς αὐτὸν λυπηρά : διὰ τοῦτο γὰρ καὶ τὸ “ ἀχθέσῃ ” | ||
| μάτην αἰνουμένης τὸ μὲν πρόσωπον ἡδύ , τἀν δόμοισι δὲ λυπηρά : τίς γὰρ μακάριος , τίς εὐτυχής , ὅστις |
| καὶ τοὔνομα τῆς βασιλικῆς ἐξουσίας πάτριον ὑπάρχον ἡμῖν καὶ σὺν οἰωνοῖς αἰσίοις θεῶν ἐπικυρωσάντων παρεληλυθὸς εἰς τὴν πόλιν αὐτῆς ἕνεκα | ||
| λογισμόν , ὅτι καθέδρα μέν ἐστι καὶ στάσις ἀρίστη τῶν οἰωνοῖς μαντευομένων ἡ βλέπουσα πρὸς ἀνατολάς , ὅθεν ἡλίου τε |
| γὰρ πλείονας λέγων ὄψει μᾶλλον τὰ συμφέροντα . μεγάλῃ περιστάσει πρέπει ψεῦδος . μηδένα ἀπάτα , μάλιστα δὲ τὸν συμβουλίας | ||
| θεραπεία τῆς ἐπιθυμίας αὐτῶν διάδηλος γίνεται : ὡς φῶς δὲ πρέπει τὸ αἰνολαμπὲς αὐτῶν σέλας . ἡμέτερον + ἤγουν ὥσπερ |
| τὴν Δήμητραν εἰς Ἀθήνας ἐλθεῖν , ἤγουν τὰ τῆς γῆς δωρήματα , καὶ παρὰ Τριπτολέμου μαθοῦσαν εὑρεῖν τὴν κόρην , | ||
| ἀντὶ τοῦ ” θυσίαι ⌈ τοῖς θεοῖς “ νοητέον . δωρήματα ] θυσίαι . ὑψιρεφεῖς ] ὑψηλοί . πρόσοδοι . |
| κατ ' αὐτὴν ἐκείνην τὴν νύκτα εἰς ἔργον ἤχθη τοῖς ἀσεβέσιν , οὐδὲν δὲ τῶν πραττομένων τέως ἐλάνθανεν ἡμᾶς διὰ | ||
| τὸν Ἅιδην καταχθήσεται μετὰ τῶν ἀσεβῶν , συμμιγεὶς ἀνοσίοις καὶ ἀσεβέσιν ἀνδράσι , θρασυστόμοις καὶ φλυάροις . . υἱὸν Οἰκλέως |
| παρῄνει καὶ τὴν γῆν διένεμε , καὶ δωρεὰς αἰτεῖν τοῖς ἀξίοις ἐπέτρεπε καὶ τῶν οὐκ ἀξίων ἐνίοις ἐδίδου παρὰ γνώμην | ||
| τοῖς αἰτοῦσι τροφῶν καὶ τὰς ἑστιάσεις παρέχομεν καὶ οὐ τοῖς ἀξίοις . ιγʹ . ἴσως ἂν κτλ . κοινῇ εἰ |
| δοκοίην εἶναι ἀξιοφίλητος μᾶλλον κοινωνός , εἴ σοι τὸ σῶμα πειρῴμην παρέχειν τὸ ἐμαυτοῦ ἐπιμελόμενος ὅπως ὑγιαῖνόν τε καὶ ἐρρωμένον | ||
| , μήτε ἀποκρυπτοίμην τι τῶν ὄντων μηδέν , ἢ εἰ πειρῴμην σε ἐξαπατᾶν λέγων τε ὡς πλείω ἔστι μοι τῶν |
| ' ξομῇ τὸ μὴ εἰδέναι ; Δέδρακα τοὔργον , εἴπερ ἥδ ' ὁμορροθεῖ , καὶ ξυμμετίσχω καὶ φέρω τῆς αἰτίας | ||
| , ὠσὶν δ ' ἐνίει ποθέουσιν : ἀμφοῖν γὰρ φιλίας ἥδ ' ἀρχή : τῇδε καθέξεις αὐτόν , προσβάλλων ἀκοαῖς |
| κἀμοὶ μύθου μέτα , Τυνδαρίδαι ; καὶ σοί : Φοίβωι τήνδ ' ἀναθήσω πρᾶξιν φονίαν . τίς δ ' ἔμ | ||
| πᾶσιν γὰρ ἡμῖν τοῦτ ' ὀφείλεται παθεῖν . ἰδοὺ δίδωμι τήνδ ' ἐγὼ γυναῖκά σοι Φαίδραν : ἐπὶ πῦρ δὲ |
| ποτὸν γλυκερόν τε λοετρόν : οἷα δ ' ἐνὶ ξυλόχοις κεχαρισμένα δῶρα φέρουσιν ἐν γλυκεροῖς ταλάροισι παρ ' αἰπολίοισι νομῆες | ||
| ἔμπροσθεν ἀδελφούς . Οὔτ ' ἀληθῆ γράφεις οὔθ ' ἡμῖν κεχαρισμένα , ὃς τοσοῦτον ἡμῖν προσεπάλαισας χρόνον . παρ ' |
| ἐπὶ τῶν δυσαπονίπτοις ὀνείδεσιν ἐνεχομένων . ἐπειδὴ τοῖς Δελφοῖς ἀδίκως ἀνελοῦσι τὸν Αἴσωπον , ὠργίσθη ὁ θεός . Αἰέτιον χάριν | ||
| ἐπὶ τῶν δυσαπονίπτοις ὀνείδεσιν ἐνεχομένων : ἐπειδὴ τοῖς Δελφοῖς ἀδίκως ἀνελοῦσι τὸν Αἴσωπον ὠργίσθη ὁ θεός . Αἰγιέες οὔτε τρίτοι |
| ' ὁ ξυνήθης πότμος οὐκ εἴα πατρὸς ἡμᾶς προταρβεῖν οὐδὲ δειμαίνειν ἄγαν . Νῦν δ ' ὡς ξυνίημ ' , | ||
| ξεῖνον ὀλέσθαι . αὐτὰρ ἐγὼ πάντεσσιν ἐπάρκιος ἔσσομαι ὑμῖν μηκέτι δειμαίνειν πόλεμον παλίνορσον Ἀχαιῶν . ὣς φάτο : τὸν δ |
| μὰ τὴν ἄνασσαν , οὐκ ἂν ἔν γ ' ἐμοῖς δόμοις βλέπους ' ἂν αὐγὰς τἄμ ' ἐκαρποῦτ ' ἂν | ||
| συνεβούλευσας ἐξιλεώσασθαι οὐρανίους καὶ καταχθονίους δαίμονας . . παιδὶ καὶ δόμοις ἐμοῖσι ] τῇ ἡμῶν ἀρχῇ . τήνδ ' ἐκύρωσας |
| αὐτοῖς . ἐν κακοῖσι ] ἐν δυστυχίαις . Ξ ἐν κακοῖσι ] ἤγουν ἐν συμφοραῖς . εὐεστοῖ ] εὐδαιμονίᾳ , | ||
| ἄλλα ἃ δεῖ πάντα . λδʹ . Ἐπὶ τοῖσι μεγάλοισι κακοῖσι πρόσωπον ἢν ᾖ χρηστὸν , σημεῖον χρηστόν : ἐπὶ |
| ἤτοι πολλὰ νοήματα ὀξέα ἔνδον τῆς διανοίας φωνοῦντα πλουσίοις τοῖς σοφοῖς καὶ συνετοῖς ἀνθρώποις : εἰς δὲ τοὺς καὶ χυδαίους | ||
| δώρων καὶ χάριτος ἱκανῶς πειρᾶται διδάσκειν ὅτι ἀναγκαῖόν ἐστι τοῖς σοφοῖς μανθάνειν γράμματα . . π . εὐσεβ . . |
| εἰς ἀγαθὸν γενήσεται , χρήσεται δὲ καὶ δόλοις καὶ πράγμασι κρυφίοις : εἰ δὲ ὕπαυγός ἐστιν ἡ Σελήνη ἐν τοῖς | ||
| ἢ τᾶς ἰσοδαίμονος ἀνθρώποις βασιληίδος ἀρχᾶς ἢ πόθων , οὓς κρυφίοις Ἀφροδίτας ἄρκυσιν θηρεύομεν , ἢ εἴ τις ἄλλα θεόθεν |
| ψυχαῖς ἔπι δυσμενέων φοιτᾷ θάνατόν τε φέρει τοῖσιν ἂν δαίμων θέλῃ . Ταῦτ ' οὐκ ἐπιλεξαμένα Θεστίου κούρα δαΐφρων μάτηρ | ||
| δὲ κηρωτῇ παχείῃ περιαλείφειν . Ὁκόταν ἀρχὸς ἐκπίπτῃ καὶ μὴ θέλῃ κατὰ χώρην μένειν , σίλφιον ὅτι ἄριστον καὶ πυκνότατον |
| κακὸν αὐταῖς . λέγουσι δὲ οἱ πεπειραμένοι ὅτι ἄρα καὶ ἀνθρώποις ἐς τὸ αὐτὸ πάθος ἐστὶν ἀγαθὸν ἡ πόα αὕτη | ||
| παντὸς φύσεως . Ὡμοιῶσθαι γὰρ τοὺς ἄφρονας τοῖς ὑπὸ γῆν ἀνθρώποις κατῳκισμένοις καὶ φῶς μὲν μηδέποτε λαμπρὸν ἑωρακόσιν , ἀμυδρὰς |
| . . πράττουσι κακῶς : Πάσχουσι , δυστυχοῦσι . . δυστυχοῦσιν . τὰ πλεῖστα σύνεισιν : Περισσότερα ὑπάρχουσιν . . | ||
| , ὡς ἡδὺ λεύσσειν τοῖς τε πράσσουσιν καλῶς καὶ τοῖσι δυστυχοῦσιν , ὧν πέφυκ ' ἐγώ . ὦ δαῖμον , |
| ἐς τὴν δίαιταν , ὑποδήματα ἄριστα Λακωνικὰ καὶ ἱμάτια φορεῖν ἥδιστα καὶ χρησιμώτατα : κώθων Λακωνικός , ἔκπωμα ἐπιτηδειότατον εἰς | ||
| , οἶδα ἔγωγε καὶ σφάττειν καὶ δέρειν καὶ κατακόπτειν , ἥδιστα δὲ τῶν σπλάγχνων αὐτῶν καὶ τῆς καρδίας ἅπτομαι . |
| ἐξήσκησαν ᾗ νομίζεται . Ἐπεὶ δὲ παντὸς εἶχε δρῶντος ἡδονὴν κοὐκ ἦν ἔτ ' ἀργὸν οὐδὲν ὧν ἐφίετο , κτύπησε | ||
| παῖς : ἀσπιδηφόρου : καλύπτεις ἐν ἀφανείᾳ : κρύπτεις : κοὐκ ἄν γε λέξαιμ ' ἐπ ' ἀγαθοῖσι : πρὸς |
| ἐν βλάβῃ . ὡς γὰρ ἄνθρωποι πάσχουσι καὶ τὰ αὐτῶν πήματα , οὐ θεῖά τινα , ἀλλ ' ἀνθρώπινα κέκληνται | ||
| καὶ γὰρ εἰδυίαισιν ἂν ὑμῖν λέγοιμι : τἀν βροτοῖς δὲ πήματα ἀκούσαθ ' , ὥς σφας νηπίους ὄντας τὸ πρὶν |
| κοιμήσῃ μόνον θαρρῶν καὶ ῥέγκων καὶ μεμνημένος ὅτι ἐν τοῖς πλουσίοις καὶ βασιλεῦσι καὶ τυράννοις αἱ τραγῳδίαι τόπον ἔχουσιν , | ||
| ἡ πρεσβυτάτη συνάγει Θέμις , καὶ πένησιν ἀφορμαὶ βίου καὶ πλουσίοις ἀπόλαυσις τῶν ὄντων , καὶ πρεσβύταις γηροκομηθῆναι καὶ νέοις |
| ὧν λέγω , σὺ δ ' αἴτιος . ἄγγειλον εἴσω δεσπόταισι τοῖσι σοῖς . . . πικρῶς † ἂν οἶμαί | ||
| ἅ ς ' οὐ τολμᾶν χρεών . ἄπελθε : λίαν δεσπόταισι πιστὸς εἶ . καλόν γέ μοι τοὔνειδος ἐξωνείδισας . |
| ἀφροσύνα γάρ , αἰ καὶ ἐς τἆλλα εὐτυχεῖ , κακοδαίμων ἐσαεί ἐστιν . ἐπεὶ δ ' ἐν ἅπαντι πρᾶτον ἀνάγκα | ||
| , οἰκονομεῖν . ἐκ βοηθείας δὲ θεοῦ πᾶς ἀνὴρ ἀνθεῖ ἐσαεί , ἀντὶ τοῦ λαμπρός ἐστιν , εὐδοκιμεῖ ἐπὶ σοφαῖς |
| αὐλητὰς κυκλίους καὶ κιθαρῳδίαν , ἐναγώνια ταῦτα καὶ διὰ τοῦτο σεμνὰ προσειπών , φέρε νῦν ἀντεξετάσωμεν τῇ ὀρχήσει ἕκαστον αὐτῶν | ||
| , εἰ δὲ περὶ τοὺς λόγους τοῦτο δράσετε , τὰ σεμνὰ ὑμῖν οἰχήσεται ; ἐγὼ μὲν οὐδ ' εἰ πάντας |
| ἀπατᾶν : μετενήνεκται δὲ ἀπὸ τῶν Κερκώπων . Κατὰ βοὸς εὔχου : ἐπὶ τῶν μέγα βοώντων . Κωφότερος κίχλης : | ||
| , ὁ Γοργίας ῥαπίζει καὶ ζηλοτυπεῖ , χρηστὰ ἔλπιζε καὶ εὔχου ἀεὶ τὰ αὐτὰ ποιεῖν . Τὰ αὐτά ; τί |
| , ὁπόσα βούλει , διαλεγώμεθα , παρατύγχανε δὲ πᾶσι τοῖς δρωμένοις . ” „ νὴ Δί ' , „ εἶπεν | ||
| διεστὼς τῇ ἀρχαίᾳ ἀγαλματοποιίᾳ προσκείσθω . ” Παρατυγχάνων δὲ τοῖς δρωμένοις ἀπεδέχετο [ τῶν ] Ἠλείων , ὡς ἐπεμελοῦντό τε |
| Σαρδαναπάλλῳ παραπλή - σιος , ὑποτιθέμενος καὶ οὗτος τοῖς μὴ σωφρονοῦσι τοιάδε : πᾶσιν δὲ θνητοῖς βούλομαι παραινέσαι τοὐφήμερον ζῆν | ||
| παίονται . ταῦτα δὲ ποιήσαντες , ἀποξυσάμενοι τὸ φάρμακον αὐτίκα σωφρονοῦσι , καὶ φιλικῶς αὑτοῖς ἤδη ἔχοντες βαδίζουσι κάτω ὁρῶντες |
| νόσον γεγένηται . ὅμως δὲ πόλιν μεγάλην οἰκοῦντας καὶ ἐν ἤθεσιν ἀντιπάλοις αὐτῇ τεθραμμένους χρεὼν καὶ ξυμφοραῖς ταῖς μεγίσταις ἐθέλειν | ||
| ἑαυτοῦ πατρίδι . Μέτριος δὲ γέγονεν ὁ ἀνὴρ οὗτος τοῖς ἤθεσιν εἰς ὑπερβολήν . ἐν φιλοσοφίᾳ δ ' ὑπερβέβηκε τὰ |
| – ˘ μῶρος δ ' ὅστις ἀνθρώπων πόλιν , κείναν σεβίζειν μοῦνον ἐλπίζει καλοῖς * * * εἰσὶν γάρ , | ||
| ἐκλανθάνῃ , ὁθούνεκ ' εἴ τις γῆ θεοὺς ἐπίσταται τιμαῖς σεβίζειν , ἥδε τοῦθ ' ὑπερφέρει : ἀφ ' ἧς |
| βοήθειαν ἅπασιν , ἧς ἐξ ἴσου μεθέξουσιν οἱ πονηροὶ τοῖς χρηστοῖς , καὶ μὴ ἐκ τῶν ἰδίων , ἀλλ ' | ||
| γὰρ αὐτοῖς ἑλχθῆναι πρὸς ἅπαντα τὰ τοῦ ζῴου μόρια πρὶν χρηστοῖς γενέσθαι πεφθεῖσιν . διότι δὲ καθαίρει τοὺς πόρους καὶ |
| ἂν [ οὔτω ] ? : πλὴν ἐπὴν λαλῆι , γνώσηι Κέρδων ὀτεύνεκ ' ἐστὶ καὶ οὐχὶ Πρηξῖνος . κατ | ||
| γ ' ἐπελθὼν Ἀσιάδ ' Εὐρώπης θ ' ὅρους . γνώσηι τάδ ' αὐτός . τοῦ θεοῦ δ ' ἕκατί |
| “ παῦσαί μου καταγελῶν καὶ θεὸν ὀνομάζων τὴν οὐδὲ ἄνθρωπον εὐτυχῆ . ” λαλούσης δὲ αὐτῆς ἡ φωνὴ τῷ Διονυσίῳ | ||
| οἶδα χάριν , καὶ περὶ τῶν μελλόντων εὔχομαι καλὴν καὶ εὐτυχῆ τῇ πατρίδι γενέσθαι τὴν ἐμὴν κάθοδον . εἰ δὲ |
| τῆς ῥητορικῆς λόγους , ἀκηκοότων δ ' ἃ μὴ προσῆκε μάταιος ἐξ ἀμφοῖν ἡ βλασφημία . ἀλλ ' οἶμαι ἅμα | ||
| ἔτυχεν : ἢ ἀκαίρως . ὅθεν καὶ εἰκαῖος , ὁ μάταιος . . καταδαρθέντα : Καὶ ὑπνώσαντα καταπεσόντα . . |
| ' ἐνέμοντο πόλεος . καὶ νῦν εἰς ' ἀγαθοί , Πολυπαΐδη : οἱ δὲ πρὶν ἐσθλοί νῦν δειλοί . τίς | ||
| γὰρ ἀνεκτόν ἀθανάτους κρύψαι χρεῖος ὀφειλόμενον . Ὄρνιθος φωνήν , Πολυπαΐδη , ὀξὺ βοώσης ἤκους ' , ἥτε βροτοῖς ' |
| : Ζεὺς τάδ ' εἰδείη μέγας , ὡς οὐχ ἑκοῦσα τῶιδ ' ἐκοινώθην λέχει . ἀλλ ' οὔ σφε πείθω | ||
| ἔλουσα νεκρὸν κἀπένιψα τραύματα . ἀλλ ' εἶμ ' ὀρυκτὸν τῶιδ ' ἀναρρήξων τάφον , ὡς σύντομ ' ἡμῖν τἀπ |
| , ὅσον τοῖς δικαίοις τὸ θεῖον συναγωνίζεται , τοσοῦτον τοῖς ἀδίκοις ἐναντιοῦται . ξυλευόμενός τις παρά τινα ποταμὸν τὸν ἑαυτοῦ | ||
| αἰσίων ἐπιθεσπίσαι : ἄνδρα δὲ μιαρὸν καὶ τοσούτοις ᾑμαγμένον φόνοις ἀδίκοις τίς ἔμελλε θεῶν ἢ δαιμόνων παρήσειν βωμοῖς τε προσιόντα |
| λαβών , τὸν Ἑλένης φόνον διώκων , κἀμὲ μὴ σώιζειν θέληι σύγγονόν τ ' ἐμὴν Πυλάδην τε τὸν τάδε ξυνδρῶντά | ||
| σπάσας ; οὐ δῆτα : θυγατρὶ δ ' , ἢν θέληι , δώσω κτανεῖν . οἴμοι : τί δῆτά ς |
| νόσου καὶ ὑγείας οὐδέν ἐστι μέσον : εἰ γὰρ καὶ νομίζεται εἶναι μέσον ἡ ἀνακόμισις κατὰ τοὺς ἰατρούς , οἳ | ||
| πάντα καὶ πέρα σταθμῶν . ἔχεις παρ ' ἡμῶν οἷάπερ νομίζεται . σοί τοι λέγουσα παύεται σαφῆ λόγον . ἐντὸς |
| ἔνδον εὐπρεπείας ὡραϊζούσης αὐτῇ τὴν ἔξω μορφήν , κἄν τι προσῇ δυσειδές , οὐδὲ τοῦτο χάριτος ἄμοιρον εἶναί σοι δόξει | ||
| ἐλέγομεν , καὶ οὐκ ἀναγκάζειν , ἐάν τι ἀπῇ ἢ προσῇ , μηκέτι αὐτὴν εἰκόνα εἶναι ; ἢ οὐκ αἰσθάνῃ |
| πέμψαντες χαλεπώτερα τἀκείνης ἐποίησαν . οὔκουν ἐπὶ τοῖς πρὸ τοῦ φόβοις ἐταραττόμην μόνοις , ἐν οἷς καὶ τοῦτο ἦν , | ||
| : διὸ καὶ ἀνδρειοτέρου δοκεῖ εἶναι τὸ ἐν τοῖς αἰφνιδίοις φόβοις ἀτάραχον εἶναι , ἐνδεικνύμενος ὅτι ὁ τῷ ὄντι ἀνδρεῖος |
| ἱρόν , ἐς τὸ ἢν καταφυγὼν οἰκέτης ὅτεο ὦν ἀνθρώπων ἐπιβάληται στίγματα ἱρά , ἑωυτὸν διδοὺς τῷ θεῷ , οὐκ | ||
| καὶ ὠφελείας ἢ μαρτυρίας τύχῃ : ἐὰν δὲ κακοποιοῖς χρόνοις ἐπιβάληται , ἀποτυχὼν δι ' ἄγνοιαν ἢ παραλιπών τινα τόπον |
| ἀπὸ τοῦ χειμῶνος . εὐδιόωσα : γαληνιῶσα . γαληναίη : ἀτάραχος , γαληνὴ , καὶ ἥσυχος . γένηται : ὑπάρξει | ||
| . ἀπαλλάσσουσιν ] ἀπήλλαξαν ἑαυτοὺς τῶν ἐνθάδε . ἀσφάδαστος ] ἀτάραχος . συμβαλῶ ] συγκλείσω . ἔτεινας ] πολλὰ εἴρηκας |
| ἀνάγκα καὶ ἥμισυ ἦμεν , εἰ δὲ καὶ ἡμίσεον , ἀνάγκα καὶ διπλάσιον , καὶ ἔστιν καὶ τὸ διπλάσιον αἴτιον | ||
| κινέεται τὸ κινεόμενόν ἐστι τὸ πράτως κινέον . ὥτ ' ἀνάγκα τρεῖς εἶμεν τὰς ἀρχάς , τάν τε ἐστὼ τῶν |
| καὶ πᾶς ὁ θαρρῶν παρὰ τοῖς ποιηταῖς . περιδεξίοισι ] φρονίμοις , λεπτοῖς . φροντίσι ] ἐννοίαις . . γνωμοτύποις | ||
| ἐπιθυμεῖ . ” ὁ μῦθος δηλοῖ , ὅτι μαθήματα τοῖς φρονίμοις τὰ παθήματα γίνονται . ποιμὴν ἐν παραθαλασσίῳ τόπῳ ποίμνιον |
| ἠδὲ δέπαστρα οἰσόντων χρύσεια , τά τ ' ἐν μεγάροισιν ἐμοῖσι κείαται . κἀν τοῖς ἑξῆς δέ φησι : καὶ | ||
| , ὃς τῶνδ ' αἴτιος κακῶν ἔφυ , τόξοισι τοῖς ἐμοῖσι νοσφιεῖς βίου , πέρσεις τε Τροίαν , σκῦλά τ |
| ὑπερβάλλουσι καὶ μᾶλλον ζητοῦσι τὸ γέλωτα ποιῆσαι ἢ τὸ λέγειν εὐσχήμονα καὶ μὴ λυπεῖν τὸν σκωπτόμενον . ἔλλειψις δὲ σκληρότης | ||
| οὐδὲν ἐπινοῶν , ἀλλὰ τὰ μὲν ἔργα ὅπως εὔρυθμα καὶ εὐσχήμονα ἔσται σοι προνοῶν , ὅπως δὲ αὐτὸς εὔρυθμός τε |
| τοῦτο ὁ Φειδιππίδης πρὸς τὸν πατέρα Στρεψιάδην . ὠχρόν ] δυσθεώρητον , κίτρινον . . κακοδαίμονα ] δυστυχῆ , κακότυχον | ||
| καὶ πόλει καὶ στρατοπέδωι καὶ πᾶσι τοῖς τοιούτοις συστήμασι , δυσθεώρητον δ ' εἶναι καὶ δυσσύνοπτον τὴν τῆς ἀρχῆς φύσιν |
| κακῶν . ἀλλ ' ἀθλίως πράσσουσιν εὐτυχὴς μολὼν μετάδος φίλοισι σοῖσι σῆς εὐπραξίας , καὶ μὴ μόνος τὸ χρηστὸν ἀπολαβὼν | ||
| σοῖσι μηλονόμας ἐν νομοῖς γενέσθαι , δοχμιᾶν διὰ κλειτύων βοσκήμασι σοῖσι συρίζων ποιμνίτας ὑμεναίους . σὺν δ ' ἐποιμαίνοντο χαρᾶι |
| εἴ τι δύναιτο , βοηθεῖν ; εἰ γὰρ ἔστεργε τοῖς παροῦσιν ἡ Χρυσηὶς καὶ τῷ Ἀγαμέμνονι συνεῖναι ἠβούλετο , οὐδέποτ | ||
| μὴ παρῇ κρέας , ταρίχῳ στερκτέον : ὅτι δεῖ τοῖς παροῦσιν ἀρκεῖσθαι . Ἄμμες ποτ ' ἦμεν . Ἀεὶ τὰ |
| καὶ οὐ πιθανὰ δόξει λέγειν , καὶ οὐχ ἥκιστα ἐν τῆιδε τῆι Μεσσηνίαι συγγραφῆι : πεποίηκε γὰρ ὡς ἀποκτείνειε Θεόπομπον | ||
| μοι μέλει ἄκουσον : ὅταν ἄνωθεν ὄμβρον ἐκχέηι , ἐν τῆιδε πέτραι στέγν ' ἔχων σκηνώματα , ἢ μόσχον ὀπτὸν |
| πάσχειν τοὐπιὸν μεῖζον κακόν . σὺ δ ' ὦ θεῶν τύραννε κἀνθρώπων Ἔρως , ἢ μὴ δίδασκε τὰ καλὰ φαίνεσθαι | ||
| τῶν ἑβδομαίων ἐκείνων τραγῳδῶν , σὺ δ ' ὦ θεῶν τύραννε κἀνθρώπων Ἔρως , καὶ τὰ ἄλλα μεγάλῃ τῇ φωνῇ |
| καὶ δημοσίᾳ σχεδὸν αἱ πόλεις ἅπασαι δελέατα ἐξευρήκασι παντοῖα τοῖς ἀνοήτοις , στεφάνους καὶ προεδρίας καὶ κηρύγματα . τοιγαροῦν ἤδη | ||
| ἐθέλοντας δεῖ μὲν ἐκ παίδων ἦχθαι καλῶς , καὶ μὴ ἀνοήτοις συντρέφεσθαι δόξαις : δεῖ δὲ καὶ τὴν φύσιν ἀγαθοὺς |
| δ ' εὐσεβὲς τῆς δυσσεβείας ἀνθελοῦ : πολλοῖσι γὰρ κέρδη πονηρὰ ζημίαν ἠμείψατο . παραινέσαι σοι βούλομαι : τῶν γὰρ | ||
| σεμνὴ καὶ πομπική , συνθέσεως τετυχηκυῖα τῆς πρὸς ἡδονήν . πονηρὰ δὲ ἡ πολλὴ τῆς τῶν φωνηέντων φυλακὴ συγκρούσεως καὶ |
| τῆς μανίας ἀπαλλαγείη : τιμῆέν μ ' αἰτεῖς δῶρον μανίαν ἀποπαῦσαι : καὶ σὺ φέρειν τιμῆεν ἐμοὶ γέρας , ὧι | ||
| τῆς μανίας ἀπαλλαγείη : τιμῆέν μ ' αἰτεῖς δῶρον μανίαν ἀποπαῦσαι : καὶ σὺ φέρειν τιμῆεν ἐμοὶ γέρας , ᾧ |
| ἐνεργοῦντας εἰς ἀρχὴν αὐτεξούσιον οὐ τάξομεν : διὸ καὶ τοῖς φαύλοις κατὰ ταύτας πράττουσι τὰ πολλὰ οὔτε τὸ ἐπ ' | ||
| , ζητοῦσιν αὐτὸν παντὶ τρόπῳ ὑποσκελίσαι . παλαίει οὖν τοῖς φαύλοις ὁ ἀγαθός : ἄλλως : μόνον τοῦτο νικᾷ , |
| κ ' ἔτι δέκα οὐδὲ ἓν εἴη , καὶ τἆλλα καττωὐτό . τὸ δὲ τὸν αὐτὸν ἄνθρωπον καὶ ἦμεν καὶ | ||
| , ὀψοποιῆι , ὁ δὲ ὀψοποιὸς ζευγηλατῆι , καὶ τἆλλα καττωὐτό ; καὶ πῶς οὐ καὶ τὼς χαλκῆας καὶ τὼς |
| ' ἐπ ' ἄλλον εἶμι βελτίω λόγον . κεἰ μὲν νοσεῖς τι τῶν ἀπορρήτων κακῶν , γυναῖκες αἵδε συγκαθιστάναι νόσον | ||
| γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπεινόν , ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταις καὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει |