| γὰρ κάλλιον . . Ὁ νοῦς : ἀλλὰ ὦ Ζεῦ τέλειε , δίδοι καὶ δίδου ἐκνεῦσαι καὶ περιπατῆσαι ἐν κούφοις | ||
| ὄντος . ἐπιστροφωμένου ] ἀναστρεφομένου . Ζεῦ ] ὦ . τέλειε ] ἐντελέστατε : τοιοῦτον γὰρ τὸ θεῖον . τέλει |
| τὸ αἴτιον ὑπάρχειν ἀνεύρετον ἢ δύσκριτον , ὥσπερ ἐν τοῖς καλοῖς καὶ ἐρασμίοις σώμασιν , οὐ πάντες τὸ αὐτὸ θαυμάζουσιν | ||
| ὥσπερ καὶ σὺ νῦν δή , ἔφη , τοῖς μὲν καλοῖς κἀγαθοῖς τῶν ἀνθρώπων καὶ τοῖς ἐπισταμένοις , ὅπου δεῖ |
| κύριοι αὐτῶν , οὐδ ' ἄρα ἐφ ' ἡμῖν τὸ ἀγαθοῖς ἢ κακοῖς εἶναι . ὁ μὲν οὖν σύμπας λόγος | ||
| τοὺς ἐθέλοντας ἐπ ' αὐτὰ ἰέναι καὶ διὰ τοῦτο τοῖς ἀγαθοῖς πλείοσιν οὖσι μᾶλλον ἢ τοῖς κακοῖς προσέχοντας : ἐνθυμηματικῶς |
| ἀλλ ' εὐτυχοίης , νόστιμον δ ' ἔλθοις δρόμον . ἀστοῖς δὲ πάσηι τ ' ἐννέπω τετραρχίαι χοροὺς ἐπ ' | ||
| γὰρ αὐτὸς ἦν , φησίν , ἐντροπῆς ἄξιος ὁμιλῶν τοῖς ἀστοῖς , ἢ αὐτὸς ἐνετρέπετο ἐν τῷ τοῖς ἀστοῖς ὁμιλεῖν |
| κοινῶς μὲν ἐν ἅπασιν ὄντων , παρὰ δὲ τοῖς λογισμῷ χρωμένοις ἀποδοκιμαζομένων . τὸ οὖν ἡδονὰς διώκειν προπετῶς λύπας ἐστὶ | ||
| ἐλλείπεσθαι εὖ ποιῶν τοὺς εὐεργετοῦντας αὐτόν , ὥστε λυσιτελεῖν τοῖς χρωμένοις . Πῶς οὖν ἂν ταῦτα δοκιμάσαιμεν , ὦ Σώκρατες |
| ἔστι δὲ τὸ νοούμενον μὴ μόνον τοῖς ἐκ τῆς βίας ἔργοις , ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐκ δόλου . . . | ||
| Λεύκωνος υἱός : ἐπὶ τῶν ἐχόντων τοὺς λόγους ἀσυμφώνους τοῖς ἔργοις . Ἄλλοισι μὲν γλῶσσα , ἄλλοισι δὲ γομφίοι : |
| τούτων ὑπάρχει Δημοσθένει : ὁ δὲ λογισμὸς ἔστω ἐπὶ πᾶσι δικαίοις . Τούτῳ πατὴρ μὲν ἦν Δημοσθένης ὁ Παιανιεύς , | ||
| , καὶ αὐτὸς ἐξηταζόμην πρῶτος οἷς ὥρισα κατὰ τῶν ἄλλων δικαίοις ὥσπερ ἰδιώτης πειθόμενος : τῶν τ ' ἀδικημάτων οὐχ |
| ἐνεργοῦντας εἰς ἀρχὴν αὐτεξούσιον οὐ τάξομεν : διὸ καὶ τοῖς φαύλοις κατὰ ταύτας πράττουσι τὰ πολλὰ οὔτε τὸ ἐπ ' | ||
| , ζητοῦσιν αὐτὸν παντὶ τρόπῳ ὑποσκελίσαι . παλαίει οὖν τοῖς φαύλοις ὁ ἀγαθός : ἄλλως : μόνον τοῦτο νικᾷ , |
| ἐπιδοτικὸς μέν ἐστιν ὁ δεομένοις ἐπιδιδούς , μεταδοτικὸς δὲ ὁ φίλοις . ἐρωτᾶν τοῦ πυνθάνεσθαι διαφέρει . πυνθάνεσθαι μὲν γάρ | ||
| ἂν ἔχοι ἐξετάζειν τινὰ ἑαυτόν , πόσου ἄρα τυγχάνει τοῖς φίλοις ἄξιος ὤν , καὶ πειρᾶσθαι ὡς πλείστου ἄξιος εἶναι |
| καὶ πᾶς ὁ θαρρῶν παρὰ τοῖς ποιηταῖς . περιδεξίοισι ] φρονίμοις , λεπτοῖς . φροντίσι ] ἐννοίαις . . γνωμοτύποις | ||
| ἐπιθυμεῖ . ” ὁ μῦθος δηλοῖ , ὅτι μαθήματα τοῖς φρονίμοις τὰ παθήματα γίνονται . ποιμὴν ἐν παραθαλασσίῳ τόπῳ ποίμνιον |
| παραδείγμασι χρησώμεθα οἱονεὶ δακτύλῳ δεικνύντες τὰ πράγματα , καὶ μάλιστα Ἀριστοτελικοῖς δοκίμοις οὖσι . πρὸ δὲ τῆς Ἀριστοτελικῆς διαιρέσεως φέρε | ||
| σύνταγμα , τάχ ' ἄν τι καινὸν ἡμῖν ἐν τοῖς Ἀριστοτελικοῖς καταλείψειε . καὶ ῥᾳστώνην τινὰ τῇ ἐπὶ τῇ ἀναγνώσει |
| . ἴδοις δέ κα οὐ μόνον ἐν τοῖς δαιμονίοις καὶ θείοις πράγμασι τὰν τῶ ἀριθμῶ φύσιν καὶ τὰν δύναμιν ἰσχύουσαν | ||
| ποιηταὶ κατανοήσαντες , ἐξεῦρον ἐπ ' αὐτῇ μηχανὴν ἐν τοῖς θείοις λόγοις , μύθους λόγου μὲν ἀφανεστέρους , αἰνίγματος δὲ |
| δύναμιν εἶναι ἢ ἀνθρωπείαν τὴν θεμένην τὰ πρῶτα ὀνόματα τοῖς πράγμασιν , ὥστε ἀναγκαῖον εἶναι αὐτὰ ὀρθῶς ἔχειν . Εἶτα | ||
| . μέτριον δὲ ἦθος καθάπερ οἱ φιλόσοφοι ποιοῦσιν ἐν τοῖς πράγμασιν ἐπὶ τῶν ἀληθῶν πραγμάτων , ἀποκρίνονται καὶ λέγουσιν ὅτι |
| τὴν κυριότητα τῶν ὀνομάτων τὴν κατὰ φύσιν προσήκουσαν τοῖς πράγμασιν ἀπονέμειν οἱ φιλόσοφοι◄ ἦν δ ' ἄν σοι τεκμήριον κτλ | ||
| ἀνισότητα γεννήσει : τὸ γὰρ τοῖς τὰς ἀξίας ἀνομοίοις ὅμοια ἀπονέμειν ἄνισον , τὸ δ ' ἄνισον πηγὴ κακῶν . |
| τὰ πράγματα τοὺς λέγειν ἡμῶν ὀκνοῦντας τὰς ἀληθείας ἀεὶ τοῖς ἀναγκαίοις . ἀλλὰ προσέδωκας τάλαντον , ἵνα παρ ' ἡμῶν | ||
| καὶ τὸ μηδὲν ἄγαν οὐκ ἀγαπήσασα , οὐδὲ ἀρκεσθεῖσα τοῖς ἀναγκαίοις πρὸς τὸν ἀνθρώπινον βίον ἔργοις καὶ νουθετήμασι , περιβέβληται |
| οἷς εἰσίν τε ἵπποι καὶ χρῶνται ἑκάστοτε καὶ οἰκείοις καὶ ἀλλοτρίοις πολλοῖς . Δῆλον ὅτι . Τί δὲ εἰ τὰ | ||
| κε κορεσσάμενος νείκεα καὶ δῆριν ὀφέλλοις κτήμας ' ἐπ ' ἀλλοτρίοις . σοὶ δ ' οὐκέτι δεύτερον ἔσται ὧδ ' |
| κοιμήσῃ μόνον θαρρῶν καὶ ῥέγκων καὶ μεμνημένος ὅτι ἐν τοῖς πλουσίοις καὶ βασιλεῦσι καὶ τυράννοις αἱ τραγῳδίαι τόπον ἔχουσιν , | ||
| ἡ πρεσβυτάτη συνάγει Θέμις , καὶ πένησιν ἀφορμαὶ βίου καὶ πλουσίοις ἀπόλαυσις τῶν ὄντων , καὶ πρεσβύταις γηροκομηθῆναι καὶ νέοις |
| εἰς ] τὸν λόγον : ἄλλως : εἰ δὲ κἀν πράγμασί μοι θαρσήσειας σαυτὴν , ὥσπερ κἀν λόγοις θαρρεῖς μοι | ||
| πάντως ἀναιροῦσα τὴν προτέραν : πολλάκις γὰρ αἱ θεομυθίαι γενομένοις πράγμασί τισι καὶ ἱστορίαις ἀπεχρήσαντο ἐπὶ τὴν τῶν ὅλων διδασκαλίαν |
| τινὰς ἄνδρας φέροντας χρυσίον , οἳ συνιόντες εἰς λόγους τοῖς ἀπόροις καὶ θρασυτάτοις , καὶ τὰ μὲν ἤδη διδόντες αὐτοῖς | ||
| τοῖς ἰδίοις ἐκεῖνοι μέτριοι καὶ δημοτικοὶ τὰς οἰκίας ὁμοίως τοῖς ἀπόροις κατεσκευασμένοι , ὅπως δὲ οἱ νῦν μεγαλοπρεπεῖς καὶ ὑπερβαλλούσας |
| τε καὶ ὅπλοις πολεμίων ἀνδρῶν : καὶ τά γε ἱερὰ τοιούτοις κόσμοις ἱλάσκεσθαι καθάπερ ὁ Ἕκτωρ ἠξίου , προκαλούμενος τὸν | ||
| λόγον πολλάκις καὶ ὧν οὐκ ἄν τις προσεδόκησεν ἐν τοῖς τοιούτοις συμβαίνειν φιλεῖ ὅ τε πόλεμος μηκυνόμενος ἐς τύχας τὰ |
| καὶ τοιούτων ἔτυχεν ἀμοιβῶν , οἵας οἱ ποιηταί φασι τοῖς ὁσίοις ὑπάρχειν , παίδων καταλείψασα παῖδας , ὥραν ἦγε θανάτου | ||
| τοῦτον τὸν νόμον , ἡμᾶς δὲ τοὺς ζῶντας τοῖσδε τοῖς ὁσίοις καὶ δικαίοις ἐᾷ τὸ λοιπὸν χρῆσθαι . ἀνάγνωθι δὲ |
| μὲν ἀντὶ θερμοῦ προσφέροιμεν , τοῖς αὐτοῖς ὑπαχθήσεται καιροῖς καὶ τρόποις : εἰ δ ' ὑπὲρ ἐποχῆς ἱδρώτων ἢ τῶν | ||
| οὐδὲν θαυμαστόν , εἰ μοχθηρός ἐστιν . ἐπεὶ γὰρ δυσὶ τρόποις προτάσεων ἀποδεικνὺς ἐπίσταται ὁ ἐπιστάμενος , καθόλου καὶ μερικῷ |
| βοήθειαν ἅπασιν , ἧς ἐξ ἴσου μεθέξουσιν οἱ πονηροὶ τοῖς χρηστοῖς , καὶ μὴ ἐκ τῶν ἰδίων , ἀλλ ' | ||
| γὰρ αὐτοῖς ἑλχθῆναι πρὸς ἅπαντα τὰ τοῦ ζῴου μόρια πρὶν χρηστοῖς γενέσθαι πεφθεῖσιν . διότι δὲ καθαίρει τοὺς πόρους καὶ |
| εἶναι τὸν ἄνθρωπον . ἐν τούτοις δὲ τοῖς ἀγαθοῖς καὶ κακοῖς τοῖς ἀληθῆ μὲν δοξάζουσιν ἑκατέροις , διαφέρουσι δὲ τῷ | ||
| σὲ καλῶ : δείν ' ἡμεῖν ] παιδὶ κυρεῖ : κακοῖς [ θηρίοις νιν ] μονομαχήσειν ἀνέπεισαν . [ Ζεῦ |
| τὴν κόλασιν : ποῦ γὰρ ἀκόλουθον τὸ κατασκαφῆναι πόλιν τοῖς ἁμαρτήμασι ; ποῦ δὲ τὸ μηκέτ ' εἶναι πρὸς μέτρον | ||
| λόγος εὐμαρέστερον ποιήσει . Ἐπιτιμητικὸς δέ ἐστιν ὁ ἐφ ' ἁμαρτήμασι προγεγονόσι μετ ' ἐπιπλήξεως γραφόμενος . οὕτως : Τῶν |
| , οὐδὲ ἀπηντήσατε πρὸς τὴν μάχην , οὐδὲ συνεβάλεσθε ἡμῖν κάμνουσιν . ΕΙτα κατασκευάσεις αὐτὰ τῇ διανοίᾳ : εἰδότες ὅτι | ||
| καὶ πάλιν : ὥσπερ ἄν τις ἰατρὸς ἀσθενοῦσι μὲν τοῖς κάμνουσιν εἰσιὼν μὴ λέγοι μηδὲ δεικνύοι δι ' ὧν ἀποφεύξονται |
| ῥώμην τῶν νόμων παρεχομένων κρείττω ; καὶ πάντα ποιοῦσι τοῖς ἔμφροσιν ἄρχουσιν οὐκ ἔστιν ἁμάρτημα , μέχριπερ ἂν ἓν μέγα | ||
| γράμματα μήτε νεῖν ἐπίστωνται , καὶ τὰς ἀρχὰς δοτέον ὡς ἔμφροσιν . πῶς γὰρ ἄν , ὦ φίλοι , ἄνευ |
| δὲ οὐ παρὰ πᾶσι , παρὰ μόνοις δὲ τοῖς θεραπείας δεομένοις . ἦσαν δ ' οὗτοι οἱ τοὺς Περσῶν βασιλεῖς | ||
| ἐν ταῖς ἁμάξαις βαστάζειν καὶ καθ ' ἕνα διδόναι τοῖς δεομένοις , ὡς εἰσὶν ἐν τῇ παρατάξει αὐτῶν . Παραγγέλλει |
| εἴ τι δύναιτο , βοηθεῖν ; εἰ γὰρ ἔστεργε τοῖς παροῦσιν ἡ Χρυσηὶς καὶ τῷ Ἀγαμέμνονι συνεῖναι ἠβούλετο , οὐδέποτ | ||
| μὴ παρῇ κρέας , ταρίχῳ στερκτέον : ὅτι δεῖ τοῖς παροῦσιν ἀρκεῖσθαι . Ἄμμες ποτ ' ἦμεν . Ἀεὶ τὰ |
| : οἱ γὰρ μετὰ φθόνου κρίνοντες τὸ πρωτεῖον ἀπονέμουσι τοῖς χειρίστοις , οὐ τοῖς βελτίστοις . , : τοῦ αὐτοῦ | ||
| ᾖ τοῖς ἀντιδίκοις , ἀπατητικόν τε καὶ γόητα τυγχάνειν καὶ χειρίστοις ἐντεθραμμένον πράγμασι , μοιχείαις τε καὶ κλοπαῖς καὶ ταῖς |
| οἶμαι , φασί , συνετὸν ὄντα ἀρέσκεσθαι καὶ ἀγαπᾶν τοῖς παροῦσι καὶ μηδὲν αὐτῶν ἀφόρητον οἴεσθαι . Ὦ Τειρεσία , | ||
| λέγων : Εἰ μὲν ἅπασιν , ὦ βουλή , τοῖς παροῦσι τὴν αὐτὴν γνώμην συνέβαινεν ἔχειν , καὶ μηδεὶς ἔμελλε |
| ἡ γὰρ ἀδικία μητρόπολις οὖσα τῶν κακῶν οὐ μόνον τοῖς ἰδιώταις ἀλλὰ καὶ αὐτοῖς συλλήβδην ἔθνεσι καὶ δήμοις καὶ βασιλεῦσι | ||
| τολμᾷ τις διδάσκειν , ἀνεπιστήμων ἐπιστήμονα ; ποῦ γὰρ τοῖς ἰδιώταις πρὸ μικροῦ θέμις εἰς ἡγεμονικῆς ψυχῆς παρακύψαι βουλεύματα ; |
| τιμὴν καὶ τὴν εὐδαιμονίαν , εἴ τίς ἐστιν ἔχθρα τοῖς συγγενέσι : τουτέστιν οἱ πρὸς ἀλλήλους διαμαχόμενοι συγγενεῖς ὑπὸ μοιρῶν | ||
| μεθισταμένοις , ὧν εἰσιν οἱ μῦθοι γεννήματα , εὐθὺς δέον συγγενέσι τῆς ποιητικῆς μαθήμασι προσομιλεῖν , τὰ δέ εἰσιν οἱ |
| . Ἴωμεν ἐπὶ τοὺς τραγῳδούς , οὐκ ἐπειδὴ μὴ προσήκει πᾶσιν τοῖς ποιηταῖς ἐντυγχάνειν , ἀλλ ' ἐπεὶ μὴ πάντων | ||
| ἔρωτα . οἱ δὲ περὶ Σωκράτους λέγοντες λέγουσιν ὅτι συνεγένετο πᾶσιν οὐ κατὰ τὸν ἐμπαθῆ ἔρωτα ἀλλὰ κατὰ τὸν ἔνθεον |
| , οὔ φημι δὲ συμφέρειν αὐτὴν τοῖς κατὰ τὸ προστυχὸν διαιτωμένοις , ἀλλὰ μόνοις τοῖς ἀκριβῶς βιοῦσι καὶ πόνοις καὶ | ||
| μηδὲ δυσεύρετα εἴη : ὥστε καὶ τὸ εὐωχεῖσθαι τοῖς κοσμίως διαιτωμένοις ἀνετίθει . Οὕτω δὲ Σωκράτης ἦν ἐν παντὶ πράγματι |
| καὶ τριημερίζων ἐλάμβανόν μου τὴν δίαιταν , καὶ ἐδίδουν αὐτὴν πένησι καὶ ἀσθενοῦσι . Καὶ ὤρθριζον πρὸς Κύριον , καὶ | ||
| ἄλλων ἱματίων οὐδὲν ἀπολλύμενον συμφέρει , εἰ μή που τοῖς πένησι καὶ δούλοις καὶ δεδεμένοις καὶ καταχρέοις καὶ πᾶσι τοῖς |
| ἐπὶ μόνων τῶν πομάτων διαιτᾶσθαι . λουτρὸν δὲ τοῖς καυσωδῶς νοσοῦσιν ἐκείνοις ἁρμόσει μόνοις ὅσοι χωρὶς ὄγκου φλεγμονώδους ἢ ἐρυσιπελατώδους | ||
| δι ' ὑπερβολὴν καὶ ἔνδειαν τροφῆς καὶ καύματος καὶ ψύχους νοσοῦσιν : ἔτι δ ' ἂν μὴ κατὰ καιρὸν τὰ |
| νόσον γεγένηται . ὅμως δὲ πόλιν μεγάλην οἰκοῦντας καὶ ἐν ἤθεσιν ἀντιπάλοις αὐτῇ τεθραμμένους χρεὼν καὶ ξυμφοραῖς ταῖς μεγίσταις ἐθέλειν | ||
| ἑαυτοῦ πατρίδι . Μέτριος δὲ γέγονεν ὁ ἀνὴρ οὗτος τοῖς ἤθεσιν εἰς ὑπερβολήν . ἐν φιλοσοφίᾳ δ ' ὑπερβέβηκε τὰ |
| ἄπο μευ νόον ὤλεσας ἐσθλόν , αἰσχύνη δὲ φίλοις ' ἡμετέροις ' ἐγένου : ἄμμε δ ' ἀνέψυξας μικρὸν χρόνον | ||
| δέ , ὦ θεοί , τὸ δεύτερον . Τοῦ χαίρειν ἡμετέροις γράμμασι σημεῖον τὸ ἀντεπιστέλλειν ἐκφέρεις . τῶν οὖν ἐκεῖθεν |
| βιῶναι χρόνοις εὐπαρρησίαστον καὶ ἄφθονον τὸν αἰθέρα καὶ τὴν ἀναζήτησιν κεκτημένοις . εἰς τοσοῦτον γὰρ ἐπιθυμίας καὶ ἀρετῆς ἔσπευσαν , | ||
| νεωστὶ ἐκδοθέντα εἴ τις ἤθελε διαναγνῶναι , μισθὸν ἐτέλει τοῖς κεκτημένοις . Τὰ δὲ ἀρέσκοντα αὐτῷ ταῦτα ἦν . ἀθάνατον |
| ὠσί , καὶ χιτῶνας οὐ μόνον περὶ τοῖς στέρ - νοις ἀλλὰ καὶ περὶ τοῖς μηροῖς , καὶ ζειρὰς μέχρι | ||
| καὶ [ ] συνφωνότερον τοῖς κατὰ τὰς αἰσθήσεις φαινομέ - νοις . πυκνότητα [ δὲ ] τὴν κάτω [ παρὰ |
| γὰρ ὁ τὸν καιρὸν στοχασάμενος καὶ τὸ κατορθοῦν ἔχει τοῖς λογισμοῖς συνεπόμενον , ὁ τοὺς καιροὺς καλῶς μὴ στοχασάμενος ἁμαρτάνων | ||
| πρὸς ἑκάστας τῶν πόλεων αὐτοῖς δίκαια . τοιούτοις ὑπέραντλοι γενόμενοι λογισμοῖς ὑπεσυρόμεθα καταποντούμενοι : καὶ γὰρ οἱ τέως συμπράττειν ἡμῖν |
| καὶ δημοσίᾳ σχεδὸν αἱ πόλεις ἅπασαι δελέατα ἐξευρήκασι παντοῖα τοῖς ἀνοήτοις , στεφάνους καὶ προεδρίας καὶ κηρύγματα . τοιγαροῦν ἤδη | ||
| ἐθέλοντας δεῖ μὲν ἐκ παίδων ἦχθαι καλῶς , καὶ μὴ ἀνοήτοις συντρέφεσθαι δόξαις : δεῖ δὲ καὶ τὴν φύσιν ἀγαθοὺς |
| καὶ μὴ πρός τινας καὶ διά τινας ἐνεργούμενα , ταῦτα μόνοις τοῖς ὁρῶσιν ἀποβαίνει , ὡς τὸ λέγειν , ὡς | ||
| διανοεῖσθαι τοῦ αἰσθάνεσθαι , τοῦτ ' ἔστιν ὅτι τοῦτο τοίνυν μόνοις τοῖς τελείοις τὰς φύσεις συμβέβηκε , τὸ δὲ καὶ |
| νεκρῷ δὲ ἐντυχὼν οὐκ ἂν ἅψαιτο , τοῖς ἀλλοτρίοις ἑαυτὸν πόνοις οὐκ ἐπιγράφων : οὐ γὰρ δεῖται κρεῶν , ἀλλὰ | ||
| πελάγη διαπερᾶν τολμῶντας ? , καί , ἁπλῶς εἰπεῖν , πόνοις καὶ κινδύνοις , προσθείην δ ' ἂν καὶ χρήμασι |
| ἀποδημίας καὶ τῶν ναυτικῶν : καὶ τοὺς ἀνέμους προϊδεῖν τίνες μέλλουσι πνεῖν , καὶ προγνῶναι , εἶθ ' οὕτω κυβερνᾶν | ||
| χρώμενος ἀπαριθμεῖται τῆς διαφορᾶς τὰ σημαινόμενα . ἵνα δὲ τοῖς μέλλουσι λέγεσθαι παρακολουθήσωμεν , εἴπωμεν οὕτως : ἡ διαφορὰ ἑτερότης |
| κακά . ὅσα δὲ εἴρηται συμβαίνειν ἀπὸ τοῦ Κρόνου τοῖς ἀναγομένοις κακὰ τοσαῦτα καὶ ἀπὸ Ἄρεως γίνεται , τῆς Σελήνης | ||
| ὁ μὲν Ἥλιον , ὁ δὲ Σελήνην βλάπτων κίνδυνον τοῖς ἀναγομένοις ἐπάγει . Σελήνη ὑπὲρ γῆν τετραγωνιζομένη ὑπὸ Διὸς ἀγαθὸν |
| οὐκ ἐπαίνων οὐδ ' ἐγκωμίων . Δείκνυσι καὶ ἑτέρως τοῖς τιμίοις τὴν εὐδαιμονίαν συνταττομένην . ἀρχὴ γάρ ἐστιν ὡς τελικὴ | ||
| οὐκ οἶδ ' εἴ τις ἕτερος , ἀλλ ' ἐπὶ τιμίοις ἔργοις τε καὶ λόγοις καὶ τὴν ἀρετὴν εἰς τὸ |
| λάχος . ταῦτα γὰρ οὔτε τοῖς συμμάχοις ὡς ἀδικουμένοις ὀργῆς παρέξει δικαίας προφάσεις , οὔτε τῷ δήμῳ δέος , μὴ | ||
| μερῶν ἡ ἐπίδεσις , τοῦτο ἐπὶ τῆς κεφαλῆς ἡ θέσις παρέξει : διόπερ ἡ ἐπίδεσις ἐκ περιττοῦ τε παραληφθήσε - |
| φίλταθ ' Ἕκτορ . . . μαστὸν ἤδη πολλάκις νόθοισι σοῖς ] Τοῦτο παρ ' ἱστορίαν φασὶν εἰρῆσθαι : μὴ | ||
| ἠγωνίσμεθα . τίν ' ; ὡς ἀπαντᾶι δάκρυά μοι τοῖς σοῖς λόγοις . Φοίβωι ξυνῆψ ' ἄκουσα δύστηνον γάμον . |
| οὐχ ἣν αἱ πόλεις ἄγουσι μέμνηται , σαφές ἐστι τοῖς ἐντυγχάνουσι ταῖς ἱεραῖς γραφαῖς : μεγάλους γὰρ καὶ βαρεῖς πολέμους | ||
| μὲν αὐτὸν λέγειν [ οἴου ] , τὰ δὲ τοῖς ἐντυγχάνουσι καταλιπεῖν αἰσθάνεσθαι . τοῦτο δὲ οὐ τῶν πάνυ ἀδήλων |
| τε τὸν Ἔρωτ ' ἐμφανῶς θνητὸς θεόν , ἄπιστον αὐτὸν πᾶσι τοῖς ἄλλοις ποιῶν . ἀκόλαστός ἐστι , τὴν δὲ | ||
| ᾧ πρόεισιν ὁ τῆς ἀναβάσεως τρόπος . Ἀλλὰ μὴν ἐπὶ πᾶσι τούτοις τὸ ἓν πάντη ἂν εἴη ἀνενδεές : οὔτε |
| ἀλλήλων καὶ τὰ ὅρια . εἰ γὰρ ἀνατολικοὶ καὶ ἐν οἰκείοις τόποις τύχωνται καὶ τῆς αἱρέσεως ὄντες , ζωσίμους καὶ | ||
| ] καταμίξας ἀλεύρῳ γευσάμενος αὐτὸς δίδωσι τῷ ἀνενέγκαντι καὶ τοῖς οἰκείοις κατασιτήσασθαι : ἐνδοξότατος δ ' ἐστὶν ᾧ πλεῖσται κεφαλαὶ |
| αὐτὸ φαίης ἂν Ἀθηναϊκὸν εἶναι δίδαγμα καθὸ καὶ ἐν ἀλόγοις ζώοις ἔστι τὶ φιλεργὸν καὶ τεχνοειδές . Καί τις καὶ | ||
| διαφέρων . ὅτι μὲν οὖν κατ ' ὄρεξιν ἐν τοῖς ζώοις ἡ κίνησις , δῆλον ἐκ τούτων . Ἐπεὶ δ |
| λόγον ἐχαρίσω τῶν ἄλλων ζῴων καὶ ὃν πολλοῖς καὶ μεγάλοις ἐκόσμησας ἀγαθοῖς , ὑπὲρ οὗ νόμον ἔδωκας , προφήτας ἀπέστειλας | ||
| ἡ δὲ πρὸς τὰ ἀνθρώπινα , τριχθὰ δὲ διείλου καὶ ἐκόσμησας , καί σοι ἓν μὲν ἔργον τέτακται ἐφ ' |
| αἱρετώτερος τυγχάνει τοῦ δοκίμου χρυσίου , ὅτι οὐ πᾶσι τοῖς ὀρεγομένοις ἀλλὰ τοῖς βελτίοσι τῶν φίλων ὑπηρετεῖ , οὐδὲ τὰς | ||
| εἰς τὸν πόλεμον περιμάχητος ἦν ἡ πόλις τοῖς ἡγεμονίας μείζονος ὀρεγομένοις . διόπερ οἵ τε Ἀθηναῖοι καὶ ὁ Φίλιππος διεφιλοτιμοῦντο |
| κρείττων ὁ ἄνθρωπος , ἀλλ ' εἰσὶν ἄλλα ἐν τοῖς οὖσι τοῦ ἀνθρώπου πολὺ τὴν φύσιν θειότερα . καὶ οἱ | ||
| ἐστι νόμους σπουδαίους εἶναι : ἄλλο δέ , ἐὰν τοῖς οὖσι νόμοις ἐμμένωσι : τρίτον δέ , ἐὰν ἔθεσι καὶ |
| παρῄνει καὶ τὴν γῆν διένεμε , καὶ δωρεὰς αἰτεῖν τοῖς ἀξίοις ἐπέτρεπε καὶ τῶν οὐκ ἀξίων ἐνίοις ἐδίδου παρὰ γνώμην | ||
| τοῖς αἰτοῦσι τροφῶν καὶ τὰς ἑστιάσεις παρέχομεν καὶ οὐ τοῖς ἀξίοις . ιγʹ . ἴσως ἂν κτλ . κοινῇ εἰ |
| ἤτοι πολλὰ νοήματα ὀξέα ἔνδον τῆς διανοίας φωνοῦντα πλουσίοις τοῖς σοφοῖς καὶ συνετοῖς ἀνθρώποις : εἰς δὲ τοὺς καὶ χυδαίους | ||
| δώρων καὶ χάριτος ἱκανῶς πειρᾶται διδάσκειν ὅτι ἀναγκαῖόν ἐστι τοῖς σοφοῖς μανθάνειν γράμματα . . π . εὐσεβ . . |
| , φοβηθεὶς τὴν δύναμιν , ἔφη χαριζόμενος τοῖς Ἀθηναίοι φίλοις οὖσιν ἐμπεδοῦν τὰ ὁμολογηθέντα ὑπὸ τῶν Πελασγῶν , καὶ ἀμαχεὶ | ||
| τέως . λέγονται δὲ καὶ φυλάττεσθαι μή ποτε ἄρα νεαροῖς οὖσιν αὐτῶν τοῖς στελέχεσιν εἶτα προσπίπτουσα ἡ ἀκτὶς πρὶν ἢ |
| κόσμον : ὃν οἱ φάσκοντες ὡς ἔστιν ἀγένητος λελήθασι τὸ ὠφελιμώτατον καὶ ἀναγκαιότατον τῶν εἰς εὐσέβειαν ὑποτεμνόμενοι τὴν πρόνοιαν . | ||
| οὐδὲ τέμνον αὐτῶν τὸ ϲυνεχέϲ , ἥδιϲτόν γέ ἐϲτι καὶ ὠφελιμώτατον . οὕτω καὶ πᾶν ἔδεϲμα γλυκὺ θερμὸν μὲν ὑπάρχει |
| : εἰθίσθαι γὰρ ἐν ταῖς οἰκειακαῖς διακονεῖν τοὺς νεωτέρους τοῖς πρεσβυτέροις . , . : Τίμαιος δ ' ὁ Ταυρομενίτης | ||
| ᾧ πάλιν ἐπεμπεσοῦσα ποιεῖ τὸν περισσάρτιον . ταῦτα ὡς τοῖς πρεσβυτέροις ἀρέσκοντα λέγει ἀπορεῖ τε ὀρθῶς : † εἴπερ μὴ |
| . Ὅτι ἡ καθόλου ἴασίς ἐστι διὰ τῶν θερμαινόντων , ἅπασι τοῦτο δῆλον . ἀλλὰ καὶ ποῖα ἐπιλέγεσθαι δεῖ μᾶλλον | ||
| ἡμῶν παροξύνοντος , διότι τὴν τῆς πόλεως δόξαν ἴσην ἐν ἅπασι τετηρήκαμεν , Πελοποννήσιοι παρωξύνοντο , καὶ κρύπτοντες εἶχον ἐν |
| προειρημένου πολιτεύματος κρεῖττον , ὃ καὶ τοῖς κατὰ τὸν βίον ἅπασιν εὐδαιμονεστέραν αὐτὴν ἐποίησε καὶ πραγμάτων ἐπῆρεν ἅψασθαι γενναιοτέρων . | ||
| μὲν γὰρ δοκεῖ . ἡ δὲ μεταδοῦσα τῶν ἑαυτῆς ἀγαθῶν ἅπασιν ἀνθρώποις καὶ τηλικούτῳ κατασπείρασα πλούτῳ βάρβαρόν τε καὶ Ἑλλάδα |
| εἶναι ἐγκαλεῖν αὐτῷ , διὰ δὲ τὸ ταχέως καὶ τοῖς τυχοῦσι πιστεύειν ἄξιον ; Οὐκ ἔγωγ ' , εἰπεῖν . | ||
| καταφρονῆσαι ὡς μικρῶν τὴν πρόνοιαν , οἵα καὶ ἐν τοῖς τυχοῦσι ζῴοις ἡ ποικίλη θαυματουργία καὶ τὸ μέχρι τῶν ἐμφύτων |
| οὐ δεῖ θαρρεῖν καὶ ἐπαναπαύεσθαι τοῖς τῶν ῥητόρων λόγοις ὡς δυναμένοις παῦσαι . καὶ σπουδαῖα ] τοῦ ὄντος τμητικοῦ λόγου | ||
| ἀλλὰ κεχρῆσθαί τισι μᾶλλον ἀποζέμασι τοῖς λεπτύνειν ἄνευ τοῦ θερμαίνειν δυναμένοις καὶ μὴ ἐπιτάττειν , ἅπερ ἀποτολμῶσιν οἱ πολλοὶ τῶν |
| ἐστι , μὴ τὴν τεκοῦσαν τῇ φιλανδρίᾳ , γύναι , ὑπερβάλῃς , φησί : σχεδὸν γὰρ τοὐναντίον νῦν ἡ λέξις | ||
| οὐχ ἁπλῶς οὑτωσὶ , φάθι μηδὲν εἶναι , ἀλλὰ μήτε ὑπερβάλῃς μήτε ἐλλίπῃς . ἐπικυροῖ δὲ τὸ δεύτερον γράμμα καὶ |
| οἱ ἀποθανόντες ὡς καὶ οἱ νικήσαντες . ἀγαθὸν δὲ καὶ φιλολόγοις τὸ ἀποθανεῖν καὶ πατράσι : μνημεῖα γὰρ ἕξουσιν οἱ | ||
| , “ χροῒ δῆλα : ” καὶ τοὐντεῦθεν παρὰ τοῖς φιλολόγοις ἡ λέξις ἐπὶ τῶν χειρόνων τάττεται , οἱ δ |
| προσκεφάλαια . ἢν γὰρ ἕν ' ἄνδρ ' ἄδικον σὺ διώκῃς , ἀντιμαρτυροῦσι δώδεκα τοῖς ἑτέροις ἐπισίτιοι . ὀβολίας ἄρτους | ||
| , προσκεφάλαια ἢν γὰρ ἕν ' ἄνδρ ' ἄδικον σὺ διώκῃς , ἀντιμαρτυροῦσι δώδεκα τοῖς ἑτέροις ἐπισίτιοι . τῶν λαμπαδηφόρων |
| πορρωτέρω , οὕτω γένοιτο ἂν καὶ ἐν τοῖς ἀπὸ τύχης αἰτίοις , οἷον ὑγείας αἴτιον ἐγένετο τῷ νοσοῦντι ἢ πνεῦμα | ||
| ὕστερον δὲ τῶν κατὰ τὸν κόσμον πάντων κρατήσαντας καὶ τοῖς αἰτίοις τῆς ἐξ ἀρχῆς σωτηρίας χάριν ἀποδιδόντας ἀφιερῶσαι τὰς φύσεις |
| ταῖς δὲ ἰδέαις ἄμφω προσῆν , καὶ νοεραῖς εἶναι καὶ ἀκινήτοις κατ ' οὐσίαν , ἐν ἁγνῷ βάθρῳ τῷ καθαρῷ | ||
| καθεστήξει : τουτέστιν ἐὰν ὦμεν παλίμβουλοι καθεστήξει : ἔσται . ἀκινήτοις : ἀμεταθέτοις . ἀμαθία τε μετὰ σωφροσύνης . . |
| καὶ τοὺς χαρακτῆρας ὑπὸ διδασκαλίαν πεσεῖν , ὅπερ ἐν τοῖς φθάσασιν ἀπηγορεύσαμεν . εἰ δυνατὸν ὅλως αὐτοὺς λόγῳ καταλαβεῖν , | ||
| . χρυσῆ κορώνη : παροιμία . ὁ ἀγαθὸν τέλος τοῖς φθάσασιν ἐπιθεὶς χρυσέην ἐπιθεῖναι τῷ παντὶ κορώνην λέγεται . χρυσὸς |
| πέμψω σῆς νόσου πρὸς Ἴλιον : τὸ δεύτερον γὰρ τοῖς ἐμοῖς αὐτὴν χρεὼν τόξοις ἁλῶναι . Τοῦτο δ ' ἐννοεῖθ | ||
| , καὶ Κυρῖνε δαῖμον ἐπίτροπε Ῥωμαίων ἡγεμονίας , διδοίητε τοῖς ἐμοῖς παιδικοῖς ἐρᾶν μὲν Ῥώμης , ἀντερᾶσθαι δὲ ὑπὸ Ῥώμης |
| ἐπιδρομικώτερον καὶ ὁλοσχερέστερον τὸ τῆς ὑφηγήσεως : τοῖς γὰρ προηγουμένως μετιοῦσι τὸ μάθημα τοῦτο τὰ τῆς ἀκριβείας συγκεχωρήσθω , ἡμῖν | ||
| καὶ τοῖς ἀποτελέσμασι τῶν ἐναλλαγῶν πολλὴ δυσχέρεια ἔσται τοῖς ταύτην μετιοῦσι τὴν τέχνην : καὶ διὰ τοῦτο ἕτερον βιβλίον ἐξεθέμεθα |
| τοῖς εὐποροῦσι κἂν ˘ – × – ἀπῇ , τοῖς πενομένοις δὲ καὶ παροῦσα λανθάνει οὐκ οἶδ ' ὅπως χρὴ | ||
| ὃν φὴις οὐ σὸν ἀλλὰ τοῦδ ' ἔχειν δοῦναι φέροντα πενομένοις τε καὶ χρόνον πολὺν πατρώιας γῆς ἀπεξενωμένοις : σὺ |
| αὐτῶν λόγους , ἢ καὶ οὗτοι πρὸς τὸ χαρίζεσθαι τοῖς πολίταις ὡρμημένοι καὶ ἕνεκα τοῦ ἰδίου τοῦ αὑτῶν ὀλιγωροῦντες τοῦ | ||
| δ ' οἴκῳ καὶ πόλει πλέον κακόν . καὶ νῦν πολίταις τάσδε διαδρόμους φυγὰς θεῖσαι διερροθήσατ ' ἄψυχον κάκην : |
| τῶν πραγμάτων γνώμην ἀποφαίνεται : καὶ δίδωσιν ἑαυτὸν ὑπεύθυνον τοῖς πεισθεῖσι τῇ τύχῃ , τοῖς καιροῖς , τῷ βουλομένῳ : | ||
| τῶν πραγμάτων γνώμην ἀποφαίνεται , καὶ δίδωσιν ἑαυτὸν ὑπεύθυνον τοῖς πεισθεῖσι , τῇ τύχῃ , τῷ καιρῷ , τῷ βουλομένῳ |
| κακὸν αὐταῖς . λέγουσι δὲ οἱ πεπειραμένοι ὅτι ἄρα καὶ ἀνθρώποις ἐς τὸ αὐτὸ πάθος ἐστὶν ἀγαθὸν ἡ πόα αὕτη | ||
| παντὸς φύσεως . Ὡμοιῶσθαι γὰρ τοὺς ἄφρονας τοῖς ὑπὸ γῆν ἀνθρώποις κατῳκισμένοις καὶ φῶς μὲν μηδέποτε λαμπρὸν ἑωρακόσιν , ἀμυδρὰς |
| . ἔτι πρὸς τούτοις , ὃ πάντων οἴομαι τῶν εἰρημένων χρησιμώτατον ἔσεσθαι καὶ τοῦ μὴ πολλὰ ἐξαμαρτάνειν τοὺς παραληψομένους τὴν | ||
| αὐτοφώρῳ δείξαιμι ψεῦδος ὄν ; Κάλλιστον γὰρ οἶμαι πρᾶγμα καὶ χρησιμώτατον τοῖς διαβαλλομένοις παρ ' ὑμῖν γίγνεται : καὶ γὰρ |
| μὲν ἀνθρώπινα κατάγεσθαι τὸ θεῖον δώσομεν , ἔνθα καὶ μιανθῆναι παθήμασιν , οὐ πιστεύσομεν δέ , ᾗ μηδὲν ἔγγονον κακίας | ||
| ὀρθὰ τοσοῦτον διαφέρει . Ἐγὼ δὲ δηλώσω τέχνας φανερὰς ἀνθρώπου παθήμασιν ὁμοίας ἐούσας καὶ φανεροῖσι καὶ ἀφανέσι . Μαντικὴ τοιόνδε |
| ' ἤθελεν ἐντρυφᾶν τῆς μανίας , μᾶλλον τοῖς τῶν ἁλόντων ἀτυχήμασι τὸν θυμὸν διεγείρων , μεληδὸν κατῄκιζε τὸ προστυχὸν σῶμα | ||
| παῖδές γε καὶ τὸ γένος ἅπαν τὸ τοῦ ἐπιορκήσαντος μεγάλοις ἀτυχήμασι περιπίπτει . διόπερ ὦ ἄνδρες δικασταὶ ταύτην πίστιν ἔδοσαν |
| καθόλου , ὡς οὔτε ἡ ἀποκρουστικὴ μόνη ἀγωγὴ συμβάλλεται τοῖς πάθεσι τούτοις οὔτε ἡ διαφορητικὴ , ἀλλὰ μικτῆς ἐστι χρεία | ||
| ἡ ὕλη τῷ εἴδει , ἄλλως δὲ τὸ εἶδος τοῖς πάθεσι καὶ τὸ συναμφότερον . Ἢ οὔτε ἡ ὕλη ὑποκείμενον |
| ὅ ἐστι μὴ μελλήσηι πρὸς τιμωρίαν Κλυταιμήστρας τὸ θεῖον . εὐχομένοις ] τὸ κατ ' εὐχὴν ἡμῖν πληρωθείη . ἐγγενὴς | ||
| , ἐμοὶ δὲ καὶ Πυθαγόρᾳ διὰ τοῦτο σχῆμα γέγονε διαλεγομένοις εὐχομένοις θύουσι . καθαρὸν δὲ καὶ τὸ ἐννυχεύειν ὑπ ' |
| δανείζεσθαι καὶ τὰ ἐκτὸς ὄντα εἰς τὴν οἰκίαν ἀπολαβεῖν , ἐχθροῖς τε ἐπιτίθεσθαι ἐναργές , πατρῷα δὲ ἀπολαμβάνειν καὶ ἀλλότρια | ||
| εἶναι τὸ ἐν τῷ αὐτῷ καιρῷ τὰ αὐτὰ τοῖς ὡμολογημένοις ἐχθροῖς πράττειν . ἀπὸ τοῦ γένους : γένος δέ ἐστι |
| κλέπτειν . ” ὁ λόγος δηλοῖ , ὅτι μάλιστα τοῖς πονηροῖς ἠναντίωται , ἅτινα τῶν χρηστῶν ἐστιν εὐεργετήματα . κλέπται | ||
| μόνον δὲ τοῦτό φας ' : ὁ βίος ἥδεται τοῖς πονηροῖς : ὡς Μένανδρος [ . ] πράττει δ ' |
| . Θ . . . κέρμασι : Νομίσμασι . . δωρήμασι , νομίσμασι , ἵν ' ὅταν καταστῇς εἰς κρίσιν | ||
| εὐδαιμονίαν τοῖς ἀνθρώποις ἡ τύχη περιέθηκεν , ἀλλὰ τοῖς τηλικούτοις δωρήμασι παρέζευξε τὸ βλάπτον καὶ νουθετῆσον τοὺς διὰ τὴν συνέχειαν |
| . ὡς ] ἵνα . λωφήσῃ ] καταπαύσῃ . . τοιοῖσδε πάσας εὐφρόνας ὀνείρασι ] τοιούτοις ὀνείροις συνειχόμην ἡ ἀθλία | ||
| ' ἄτιμον κἄφιλον θνῄσκειν χρόνῳ κακῶς ταριχευθέντα παμφθάρτῳ μόρῳ . τοιοῖσδε χρησμοῖς ἆρα χρὴ πεποιθέναι ; κεἰ μὴ πέποιθα , |
| τρόπον ἐγένετο μάλιστα τῆς γονέων σὺν τέκνοις καὶ τέκνων σὺν γονεῦσι , φρατρία δὲ ἐκ τῆς τῶν ἀδελφῶν . φυλὴ | ||
| γὰρ κράτος ἰσότιμόν ἐστι . τὸν καθηγητήν σου τίμα ἴσα γονεῦσι : τούτους γὰρ εὖ ποιεῖν χρὴ διὰ τὴν φύσιν |
| ; ἀλλ ' ἐν δόμοις μὲν ἤν τι μὴ καλῶς ἔχηι γνώμαισιν ὑστέραισιν ἐξορθούμεθα , αἰῶνα δ ' οὐκ ἔξεστιν | ||
| ἄπο . ὑμεῖς δ ' , ἵν ' αὑτὸς λόγος ἔχηι μορφὰς δύο , χωρεῖτε , Τρώων παῖδες , ὀρθίαν |
| τὰ μὲν ἑαυτῶν ἀνηλώκασι , τοῖς δὲ τὰ σφέτερα σῴζειν βουλομένοις ἐπιβουλεύουσιν . ὑμεῖς δὲ ἐνθυμήθητε πάντες ὅτι ταῦτα λέγων | ||
| Ἀλβανοὺς Κορατίους μεταπεμψάμενος αὐτὸς ἐπ ' ἐμαυτοῦ διάπειραν ἔλαβον εἰ βουλομένοις αὐτοῖς ἐστιν ὁ ἀγών : δεξαμένων δ ' αὐτῶν |
| ὑποψίας , ἐπὶ τοῖς ψύχουσι φαρμάκοις τε καὶ πόμασι καὶ ἐδέσμασιν εὐθὺς ὁρῶν ὠφελούμενον τὸν ἄνθρωπον , εἴ περ θερμὴ | ||
| θάλατταν λέγουσιν εἶναι γλυκεῖαν , χαίροντες τοῖς ἐξ αὐτῆς γινομένοις ἐδέσμασιν , ὥς φησι Κλέαρχος ἐν πέμπτῳ Βίων . περὶ |
| κτήσῃ . ταυτὶ μὲν παρ ' ἡμῶν ἐν ἐπιστολῇ πιεζομένων νοσήμασιν , ὁ δὲ λόγῳ κοσμῶν τὸν γάμον βαδιεῖται καὶ | ||
| ψυχραὶ κράσεις εἰσί , καὶ μάλιστα αὗται τοῖς ῥευματικοῖς ἁλίσκονται νοσήμασιν , ὀνίνησι δ ' αὐτοὺς ἀλουσία τε καὶ γυμνάσια |
| , ὅσον τοῖς δικαίοις τὸ θεῖον συναγωνίζεται , τοσοῦτον τοῖς ἀδίκοις ἐναντιοῦται . ξυλευόμενός τις παρά τινα ποταμὸν τὸν ἑαυτοῦ | ||
| αἰσίων ἐπιθεσπίσαι : ἄνδρα δὲ μιαρὸν καὶ τοσούτοις ᾑμαγμένον φόνοις ἀδίκοις τίς ἔμελλε θεῶν ἢ δαιμόνων παρήσειν βωμοῖς τε προσιόντα |
| , καὶ φαλακρὸν γράφουσι γέροντα τούτῳ ἀκολουθεῖν , ὅτι οἱ οἰνωθέντες τὰ τοῦ λογισμοῦ ἀπόρρητα ἐκφαίνουσιν . ὅθεν καὶ Ἀλκαῖός | ||
| τὰ κλήματα θύουσιν αὐτῷ κλαδεύοντες . θρασὺς ὅτι ἀναιδεῖς οἱ οἰνωθέντες . μυληφάτου τοῦ Δημητριακοῦ καρποῦ . ἕρπιν οἱ Αἰγύπτιοι |
| τὸν ἄνθρωπον μετὰ τὰ κρείττονα τιμήσομεν , ἐὰν μὴ τοῖς κρείττοσιν ὡμοιωμένος ᾖ καὶ τῷ θείῳ χορῷ συμφερόμενος . τίς | ||
| , τὰ δὲ τῆς μουσικῆς ἑστηκυῖαν ἔχει τὴν νίκην τοῖς κρείττοσιν , ἀλλὰ κἀνταῦθα τὸ τοῦ Πινδάρου κρατεῖ . πάνυ |
| διάγουσι καὶ δασύνονται , ἐπειδὰν μὴ παρῇ δι ' ὃν ἀσκοῦσι τὰ σώματα . ἀγαθοὶ δὲ καὶ οἱ μαζοὶ πάσης | ||
| κεφαλῇ καὶ τρίτῳ ἐγκεφάλῳ : ἐπὶ τῶν ἀχθοφορούντων . Τρόπον ἀσκοῦσι ψηνῶν : ἐπὶ τῶν τὰ οἰκεῖα φθειρόντων , ἄλλους |
| οὔτε γὰρ ἀνθρώπινόν ἐστι τὸ τῆς θεοφορίας ἔργον , οὔτε ἀνθρωπίνοις μορίοις ἢ ἐνεργήμασι τὸ πᾶν ἔχει κῦρος : ἀλλὰ | ||
| . τερπνὸν δὲ ἐν τοῖς ἀνθρώποις , τουτέστιν ἐν τοῖς ἀνθρωπίνοις πράγμασιν οὐδὲν ἔσται ἀντὶ τοῦ ἐστίν , ἐν ἴσῃ |
| μὲν εὐσεβής , ὅτ ' ἦσθ ' , ἀεί , ξένοις τ ' ἐπήρκεις , οὐδ ' ἔκαμνες εἰς φίλους | ||
| οἰκέταις : τὸ δὲ τρίτον δημιουργοῖς τε καὶ πάντως τοῖς ξένοις , οἵ τέ τινες αὖ τῶν μετοικούντων ὦσι συνοικοῦντες |
| ὁποῖον δή τι ἡ διάγνωσις τῇ τέχνῃ πέφυκε , τοῖς ἀπαιδεύτοις τὰ τοιαῦτα ἔργον ἂν ἴσως δόξειεν ἅπαξ καταγνωσθεῖσιν ἀπαιδευσίας | ||
| τύχη . Τοῖς μὲν ἀγυμνάστοις ἡ τροφή , τοῖς δὲ ἀπαιδεύτοις ἡ εὐτυχία προσίσταται . Ἡ παιδεία ὁμοία ἐστὶ χρυσῷ |
| πάντων ἐλπίδα ἀπεκρίνατο ὦ Ζεῦ , ἐς τίνα με καιρὸν φυλάττεις ; καὶ μετ ' οὐ πολὺν χρόνον ὑπὸ τῶν | ||
| , ἤλγεις τῶν πόνων ἔτι δυνάμενος , οὕτω καὶ νῦν φυλάττεις τὴν ὑγίειαν , εἰ κωλύσεις τροφὴν τρέφεσθαι δυνάμενον . |
| ἄλυπον παρέσχημαι , τὴν μὲν τύχην ἰδιώτης ὢν καὶ τοῖς μετρίοις ὑμῶν ὅμοιος , ἐν δὲ τοῖς πολιτικοῖς ἀγῶσι μόνος | ||
| τοῦ οἰκείου ἑκάστῳ . Ὁ δὲ ἐν μικροῖς ἢ ἐν μετρίοις [ ἢ ] κατ ' ἀξίαν δαπανῶν καὶ τὰ |