δ ' ἀπολήγει . Ἔτι σοι τὸ παράδειγμα μικρὸν καὶ ἄτολμον , ὦ ποιητά : ἔαρος δ ' ἐπιγίνεται ὥρη | ||
αὐτὸν καὶ προσπεσεῖν Ἀντωνίῳ νομίζουσιν , ἄπρακτον μὲν ὄντα καὶ ἄτολμον , οὐ μὴν ἅπασι τοῖς συγγραφεῦσι πιστὸν οὐδ ' |
τῶν πολεμίων γενομένης καὶ οὐδεμιᾶς ὑπαρχούσης ἐξόδου ἀναγκαῖον ἕξουσι τὸ εὔτολμον . γενομένης δὲ καθ ' ἓν χωρίον τῆς προσβολῆς | ||
μεγάλην ἔχουσαι πρὸς τὸν βίον ῥοπήν , ἡ μὲν γὰρ εὔτολμον καὶ θαρραλέον πρὸς τὰ δεινὰ τὸ ἦθος τοῦ ἔχοντος |
ἡμεῖς γε εἰς τὴν Ῥώμην κατάσκοπον πέμπομεν . οὐδεὶς δὲ δειλὸν κατάσκοπον πέμπει , ἵν ' , ἂν μόνον ἀκούσῃ | ||
αὐτοῖς ἢ βλάβας ἐπεισάγοντες μετανοοῦσι : ἔσθ ' ὅτε δὲ δειλὸν καὶ εὐκαταφρόνητον ἦθος ἀναλαμβάνοντες , ἐγκρατεῖς καὶ ὑποκριτικοὶ καὶ |
λόγους ἀεὶ τὰ σεμνὰ πάντα κέκτηται φθόνον ἅπαν τὸ λίαν συνετόν ἐστ ' ἐπίφθονον ἀδικώτατον πρᾶγμ ' ἐστὶ τῶν πάντων | ||
ἐπὶ παραδειγμάτων ὅτι οὐκ εἰκὸς ἐθελῆσαι προδοῦναι Περικλέα , τὸν συνετόν , τὸν οὕτω λαμπρὸν καὶ μέγαν καὶ στρατηγὸν ἔνδοξον |
σκέπασμα . Ὡς δὲ πάϊς : παραβολή . δολόεντα : δολερόν . μόρον : φόνον . λίχνοισι : λαιμάργοις : | ||
κῦμα , ὅτε νοήσῃ τὴν ὁρμὴν τῶν ἀγρευτήρων δολόεντα ] δολερόν δολόεντα ] ἡ δολόεις , Ἰωνικῶς μαθοῦς ' ] |
δηλοῖ . μέτωπον ὥσπερ λόφους καὶ ὀρύγματα ἔχον ἐν ἑαυτῷ πανοῦργον καὶ ἄπιστον ἄνδρα κατηγορεῖ , ἐνίοτε δὲ καὶ μωρὸν | ||
τοὺς κεκρατηκότας φεύγωσι . διαβάλλει δὲ Εὐριπίδην ἐνταῦθα ὡς λίαν πανοῦργον καὶ τὰ τοιαῦτα ἐν τοῖς δράμασιν ἐπιτηδεύοντα . ] |
, εἴ γε μηδὲν ἄλλο ἄτοπον φαίνοιτο , ἄνδρα δηλοῦσι μεγαλόνουν , συνετόν , δίκαιον , εὐφυῆ , παιδεραστὴν δὲ | ||
ὀφθαλμοῖς καί γε μηδὲν ἄλλο ἄτοπον φαίνοιτο , ἄνδρα δηλοῦσι μεγαλόνουν , δίκαιον , συνετόν , εὐφυῆ , παιδεραστὴν δὲ |
' Ἀχιλεύς : τὸ πρὸς πάντα κίνδυνον ἀτρεμὲς αὐτοῦ καὶ ἀκατάπληκτον ὁρῶν ἐφοβήθη τὴν ἐκ λογισμῶν μετάνοιαν . Ἐπιγνοὺς δ | ||
εἶναι , καὶ ἅμα τὸ αὔθαδες τοῦ μειρακίου , ὡς ἀκατάπληκτον ἦν ἐν τοῖς λόγοις , δι ' ὑποψίας λαμβάνων |
ὑπὲρ ὑμῶν ἀναδεξάμενος κίνδυνον καὶ τὸν πόλεμον σεμνῶς διαλύσαςοὐ γὰρ ταπεινόν τι προήχθην εἰπεῖν οὐδὲ φόβῳ πολιορκίας καθεῖλον τὸ φρόνημαἐπανῄειν | ||
ἀγήνορα κάρφει : τὸν αὐθάδη καὶ ὑπερόπτην εὐτελῆ ποιεῖ καὶ ταπεινόν . ἡ γὰρ αὐθάδεια πρὸς καταφρόνησιν ἐγείρει τῶν ἄλλων |
μὲν ἀῤῥενωπὸν , ὡς ἐῤῥωμενεστέρας ὂν ζωῆς , τὸ δὲ θηλυπρεπὲς , ὡς ὑφειμένον κατὰ τὴν δύναμιν , καὶ ὡς | ||
τὸ μὲν ἀρρενωπὸν ὡς ἐρρωμενεστέρας ὂν ζωῆς , τὸ δὲ θηλυπρεπὲς ὡς ὑφειμένον κατὰ τὴν δύναμιν , καὶ ὡς τὸ |
γείτων ἔκ τινος εὐτελοῦς αἰτίας προσκεκρουκὼς ἀνακρινόμενος εἴπῃ μοιχὸν ἢ παιδεραστήν , τοῦτ ' ἐκεῖνο , ἐκ τῶν Διὸς δέλτων | ||
ἔρωτι . τόν μοι Πάν : ἐπικαλεῖται τὸν Πᾶνα ὡς παιδεραστήν , ἐπεὶ καὶ αὐτὸς τοιοῦτός ἐστιν . καὶ Καλλίμαχος |
, κἂν συνᾴδοντά τις τῷ σχήματι φθέγξηται . οὔτε γὰρ ἀνδρεῖον ἡ λεοντῆ τὸν Ἀριστοφάνους ἐποίει Ξανθίαν οὔτε δειλὸν ἡ | ||
: ναὶ δὴ τὸν μὴ τῷ λόγῳ μὲν ἱκανὸν , ἀνδρεῖον δὲ σῶμα μόνον ἔχοντα , μεγάλη λήθη ἐν τῇ |
' ἐστὶν ἡ τοιαύτη διάθεσις . ἐναντία δὲ πάσχουσιν οἱ γηρῶντες τοῖς μύωψιν : τὰ γὰρ ἐγγὺς μὴ ὁρῶντες τὰ | ||
θριξί , καὶ μάλιστα ἐν νεότητι , καὶ οὐ φαλακροῦνται γηρῶντες . εὐθὺς δὲ καὶ δειλοὶ καὶ ἄτολμοι καὶ ὀκνηροὶ |
τὸ ἦθος καὶ τὴν διάθεσιν , ἡ φωνή , τὸ βλέμμα , τὸ σχῆμα , καὶ δὴ καὶ ταῦτα τὰ | ||
ὧδε τὸν θάνατον τὸν κεκλημένον τὸ ἀναίσχυντον πρόσωπον καὶ ἀνέλεον βλέμμα . καὶ ἀπελθὼν Μιχαὴλ ὁ ἀσώματος εἶπεν τῷ θανάτῳ |
ὑπὲρ τὸν ἀληθῆ ἰσχύει λόγον , ἵνα ἐξαπατῶσιν οἱ μῦθοι πεποικιλμένοι ψεύδεσι ποικίλοις . ἢ καὶ δὴ καὶ τὰς φάτις | ||
βαρέα καὶ ὑψηλὰ ὑποδεδεμένοι , χρυσαῖς δὲ ταινίαις τὴν ἐσθῆτα πεποικιλμένοι , κράνη δὲ ἐπικεί - μενοι παγγέλοια κεχηνότα παμμέγεθες |
καὶ γραφέων καὶ ποιητῶν παῖδες ἐργάσονται . ὃ δὲ πᾶσιν ἐπανθεῖ τούτοις , ἡ χάρις , μᾶλλον δὲ πᾶσαι ἅμα | ||
, ὥϲπερ τῶν ληθαργικῶν , ποτὲ δὲ καὶ ἔρευθοϲ αὐτοῖϲ ἐπανθεῖ , τό τε ἄνω βλέφαρον αὐτῶν ἀναϲπᾶϲθαι δοκεῖ καὶ |
Ὁρᾷ δ ' οὖν φοβερόν , καὶ πῦρ ἐκλάμπουσιν οἱ ὀφθαλμοί : ἄλλως τε καὶ ἡ κεφαλὴ φρικῶδές τί ἐστιν | ||
μὴ φοβοῦ : ἅμα γὰρ φάγῃς , ἀνοιχθήσονταί σου οἱ ὀφθαλμοί , καὶ ἔσεσθε ὡς θεοὶ ἐν τῷ γινώσκειν τί |
καὶ οὔτε γλυκύ τι περὶ τοῖς ἐκτὸς ὑπάρχειν , οὐ πικρὸν ἢ θερμὸν ἢ ψυχρὸν ἢ λευκὸν ἢ μέλαν , | ||
: ῥίζα ἰσχνή , ἄπρακτος : σπέρμα ὅμοιον σησάμῳ , πικρὸν ἐν τῇ γεύσει . Σησαμοειδὲς τὸ λευκὸν καυλία ἔχει |
, πρέπον . . δεξιὸν ] ἀγαθὸν καὶ εὐφυῆ , εὐφυῆ καὶ ἐπιτήδειον , ἐπιτήδειον , φρόνιμον . πράττων ] | ||
καὶ εἰς α μακρὸν κίρνανται , οἷον εὐφυέα εὐφυᾶ καὶ εὐφυῆ , ἀφυέα ἀφυᾶ καὶ ἀφυῆ , ὑγιέα ὑγιᾶ καὶ |
ἰόν αἱμοροῒς τοίῳ δαμναμένη πόματι . οὐ μὲν ἀπεχθήεντα φαλάγγια σίνεται οὕτως ἀνέρα , φρικαλέον δ ' ἄχθος ἔθηκε πόνων | ||
οὐδέ οἱ αἰδὼς γίγνεται , ἥ τ ' ἄνδρας μέγα σίνεται ἠδ ' ὀνίνησι . μέλλει μέν πού τις καὶ |
καὶ παχύ , τὸ δὲ πρὸς τῷ τείχει μακρὸν καὶ ἐλαφρὸν καὶ στενόν , ξίφει μακρῷ ἐοικὸς τὸ σχῆμα ὥστε | ||
ὁ δέ μιν ῥέα πάλλε καὶ οἶος . τόν οἱ ἐλαφρὸν ἔθηκε Κρόνου παῖς ἀγκυλομήτεω : [ ἡ διπλῆ ] |
μέγ ' ἀνδράσι δεῖμα φέροντα , οὕνεκ ' ἔσαν ζωοῖσιν ἐοικότα κινυμένοισι . Καὶ τὰ μὲν ἂρ πολέμοιο τεράατα πάντα | ||
ὡς καὶ παρ ' Ὁμήρῳ : ἦ ὀλίγον οἷ παῖδα ἐοικότα γείνατο Τυδεύς . ὁ δὲ νοῦς : οὐδὲ ὀλίγων |
, χείρονες , γλώσσης , γεύσιος , ἐξ οἵων οἷα προκαλέεται . εʹ . Πνεῦμα τὸ ταύτῃ θερμότερον , ψυχρότερον | ||
ἐκδιδοῖ , μετρίωϲ δὲ ἐρεθίζει τε καὶ παροιδίϲκει καὶ θερμαϲίην προκαλέεται . ἢν δ ' ἐπὶ μᾶλλον ἐθελήϲῃϲ τάδε τοι |
γίνεται , οἶνον δὲ τὸν παλαιότατον σπουδάζομεν : ὁ μὲν δάκνει γάρ , ὁ δ ' ἱλαροὺς ἡμᾶς ποιεῖ . | ||
τοῦ χυμοῦ , καὶ ἀρξάμενον φέρεσθαι ἐπὶ τὰ ἔξω , δάκνει καὶ ποιεῖ τὸ ῥῖγος . τοῦτό ἐστι τὸ λεγόμενον |
Λύκειον , Κυνόσαργες , πάντα κατάδενδρά τε καὶ τοῖς ἐδάφεσι ποώδη , χόρτοι παντοθαλεῖς φιλοσόφων παντοδαπῶν , ψυχῆς ἀπάται καὶ | ||
πλεῖστα λευκά , τὰ δὲ μικρὸν ἐπιπορφυρίζοντα , τὰ δὲ ποώδη καὶ χλοώδη , κεχρωσμένον δὲ ἀνθινῷ οὐδέν : ἐν |
μὲν , ὥς φησιν Ἀριστοτέλης , ὅτι τὸ τῆς χρόας ἀνδρικὸν , τοῦτο δὲ ὅτι τὸ τοῦ χρώματος αἱματῶδες τοῦ | ||
: εἰσὶ γὰρ Μαυρούσιοι καὶ καλοὶ καὶ μεγάλοι , καὶ ἀνδρικὸν ὁρῶσι , καὶ ἔργων ἔχονται θηρατικῶν , καὶ μέντοι |
ὁρῶν προσβλέψῃ δριμύ , καὶ ἐκείνη κατὰ τὴν ἑαυτῆς φύσιν ἰταμὸν ἀντιβλέψῃ , καί τι καὶ φύσημα ἐμπνεύσῃ ἑαυτῇ μὲν | ||
ταῖς λέξεσιν δὲ ἑτέραις ἐχρήσατο , % ὡς τὸ λείαν ἰταμὸν αὐτῆς ἐκφευξούμενος . % ἔφησε γὰρ μὴ εἰδέναι % |
, ἵνα μὴ συναπτόμεναι πρὸς ἀλλήλας αἱ καταλήγουσαί τε εἰς τραχὺ γράμμα καὶ αἱ τὴν ἀρχὴν ἀπό τινος τοιούτου λαμβάνουσαι | ||
βίας , ἐπεὶ τίκτουσιν ἐκτὸς ἀλγηδόνος ἁπαλήν ] τὴν μηδὲν τραχὺ καὶ βίαιον ἔχουσαν : ἀλύπως γὰρ τίκτουσιν ἁπαλήν ] |
ἀριθμοί . περὶ δὲ σχῆμα , ὡς ἐν ἀντωνυμίαις : ζωγρεῖτ ' , αὐτὰρ ἐγὼν ἐμὲ λύσομαι , ἀντὶ τοῦ | ||
γὰρ ἴσως τὰ ἔπη καὶ οὐ παρόψεσθε ῥαψῳδήσαντά με : ζωγρεῖτ ' οὐ κακὸν ἄνδρα καὶ ἄξια δέχθε ἄποινα , |
αὐχμηρὰν ἢ καταπίμελον καὶ σαρκώδη ἢ ἄσαρκον καὶ λεπτὴν καὶ ἀσθενῆ ἢ στενὴν καὶ σμικράν , ἢ παρὰ τὸ τὰ | ||
, πατέρων μὲν Μυκηναίων ἄπο γεγῶσιν , ὡς ἀσθενεῖ δοὺς ἀσθενῆ λάβοι φόβον . εἰ γάρ νιν ἔσχεν ἀξίωμ ' |
δημηγορούντων σωφροσύνης παράδειγμα , εἴσω τὴν χεῖρ ' ἔχοντ ' ἀναβεβλημένον , ἐπιπλήττων τι καὶ λοιδορούμενος τῇ τοῦ Τιμάρχου προπετείᾳ | ||
ἀδικίας ἀλλὰ καὶ ὠφελιμωτέρα . τὸ μὲν οὖν ὕπτιον καὶ ἀναβεβλημένον τῆς ἀγωγῆς καὶ τῶν περιόδων ὁ χαριεντισμὸς ἔνεστι κἀν |
λαβὸν ἔρευθος , αἱμοῤῥαγέσι . Γλίσχρον διαχώρημα μέλασι διαποίκιλον , κακόηθες , μάλιστα δὲ ἐκλεύκοις . Ἔκλευκον διαχώρημα ἐν πυρετῷ | ||
ὅ ἐστι συγγενοῦς μοι πατρὸς υἱός . πάλιν δὲ τὸ κακόηθες τοῦ ἀνδρὸς δείκνυται , ὅτι τὸν ἀδελφὸν φίλον εἶπεν |
μή ” φης ' “ ἀρέσκει . ” τοῦτο γὰρ ἰσχυρὸν οἴεταί τι πρὸς τὸ πρᾶγμ ' ἔχειν . οὐκ | ||
αὐτὴν καὶ μελεδαινόμεναι . Ἢν τὸ στόμα ξυμμύσῃ , γίνεται ἰσχυρὸν ὥσπερ ἐρινεὸν , καὶ ἢν ἐσαφάσσῃς τῷ δακτύλῳ , |
κρεῖσσον καὶ ἄρειον , ἢ ὅθ ' ὁμοφρονέοντε νοήμασιν οἶκον ἔχητον ἀνὴρ ἠδὲ γυνή : πόλλ ' ἄλγεα δυσμενέεσσι , | ||
τε ; ἦ ἵνα δυστήνοισι μετ ' ἀνδράσιν ἄλγε ' ἔχητον ; οὐ μὲν γάρ τί πού ἐστιν ὀϊζυρώτερον ἀνδρὸς |
: ἄνσταθ ' , Ἀμφιτρύων : ἐμὲ γὰρ δέος ἴσχει ὀκνηρόν : ἄνστα , μηδὲ πόδεσσι τεοῖς ὑπὸ σάνδαλα θείης | ||
μαλακοί , τὸ δ ' ἦθος ἄτολμον καὶ δειλὸν καὶ ὀκνηρόν : εἰσὶ δὲ ψιλοὶ τριχῶν οὗτοι τὰ στέρνα καὶ |
ἄλλοις ταχύτητα καὶ ἐπιτηδειότητα . ποδῶκες ὄμμα ] ταχύτατον , γοργόν , σύντομον εἰς τὸ ὁρᾶν τῇδε καὶ ἐκεῖσε . | ||
ἔστιν οὐδεμία , ἥτις καθ ' ἑαυτὴν ποιεῖ τὸν λόγον γοργόν , πλὴν εἰ τὴν ὀξύτητά τε καὶ δριμύτητα ὡς |
τὴν ἔρεισιν ποιουμένης . ἔτι δὲ καὶ ψόαι καὶ ἰσχία συναλγεῖ τισι , καὶ τὰ τῆς συμπαθείας τῆς πρὸς τὴν | ||
ἑαυτοῦ ἕνεκα πράττει καὶ συνήδεται ἑαυτῷ τὰ καλὰ πράττων καὶ συναλγεῖ δέ , εἴ πῃ συμβαίη μηδέν τι δέον πρᾶξαι |
: καὶ δεῖ τὸν ῥήτορα κατὰ τὸ ὑποκείμενον πρόσωπον τὸ ἦθος μιμεῖσθαι : λέγομεν οὖν , ὅτι κατ ' ἐξοχὴν | ||
ἀπακμὴ τοῦ πάθους ἐν τοῖς μεγάλοις συγγραφεῦσι καὶ ποιηταῖς εἰς ἦθος ἐκλύεται . τοιαῦτα γάρ που τὰ περὶ τὴν τοῦ |
θαλάσσῃ στενοῦ , ὅπερ καὶ ἐπὶ γῆς ἄγαν κινδυνῶδες καὶ φοβερόν ἐστιν . ἁλὸς ἐν ξυνοχῇσι : ὅπου στενοῦται ἡ | ||
γαίης : ἐπὶ γῆς ἐν τῇ γῇ * σμερδαλέον : φοβερόν * ἀείρει : αἴρει , ὑψοῖ μετεωρίζει * τῆς |
ἀμφοῖν ἥκιστα φθονεῖ , παιδεύει δὲ καὶ σφοδρότερον ἐπισπέρχει τὸν ἀντιβαίνοντα τῷ λόγῳ καὶ τῷ νόμῳ . Καθάπερ οὔτε κλαγγῇ | ||
ἐξημεροῦσθαι μᾶλλον ἔφασκεν , ἀλλὰ πρὸς τὴν δύναμιν τῆς ἀληθείας ἀντιβαίνοντα , ταῖς δὲ ἡδοναῖς καὶ τῷ φιλοσωμάτῳ κατακλώμενον ἀγριοῦσθαι |
ϝοι ἐλθοίσαι [ ] [ γ ' αὔται ] θήιον ἆχον ἴης [ : μὴ καί τοι βασίλευς κοτέσῃ [ | ||
ὕπνος ὑπὸ πλατάνῳ βαθυφύλλῳ , καὶ παγᾶς φιλέοιμι τὸν ἐγγύθεν ἆχον ἀκούειν ἃ τέρπει ψοφέοισα τὸν ἄγρυπνον , οὐχὶ ταράσσει |
ἀετὸν οὖν τὸν Ξέρξην φησὶ , διὰ τὸ βασιλικὸν καὶ γενναῖον , ἱέρακα δὲ τὸ τῶν Ἀθηναίων στράτευμα , διὰ | ||
“ καὶ κατακρώζεις ; ” Υἱὸν μονογενῆ δειλὸς εἶχε πρεσβύτης γενναῖον ἄλλως καὶ θέλοντα θηρεύειν . τοῦτον καθ ' ὕπνους |
. . : Πόνηρον βαρυτονούμενον , ὡς σόλοικον , καὶ πονηρόν ὀξυτονούμενον , ὡς κυδοιμόν , φασὶ διαφέρειν παρὰ τοῖς | ||
ἐπιτρέπειν σε ἔδει τῳ διακινδυνεύοντα ἢ χρηστὸν αὐτὸ γενέσθαι ἢ πονηρόν , πολλὰ ἂν περιεσκέψω εἴτ ' ἐπιτρεπτέον εἴτε οὔ |
φιλεῖ : οἳ τὰς πόλεις ἔχουσι κἀξιώματα τοῖς ἀνθαμίλλοις εἰσὶ πολεμιώτατοι . ἐλθὼν δ ' ἐς οἶκον ἀλλότριον ἔπηλυς ὢν | ||
ἐς τοὺς πολεμίους , καὶ τέλος αὐτοί σφι ἐγίνοντο κτείνοντες πολεμιώτατοι . Οὕτω δὴ τὸ δεύτερον Ἰωνίη ἀπὸ Περσέων ἀπέστη |
μὴ χαλεπῷ ἢ φθονεῖν τῷ μὴ φθονερῷ ἄφθονόν τε καὶ πρᾷον ὄντα ; ἐγὼ μὲν γάρ σε προφθάσας λέγω ὅτι | ||
, πατὴρ δὲ οἶμαι διά τε τὴν κηδεμονίαν καὶ τὸ πρᾷον , Πολιεὺς δὲ κατὰ τὸν νόμον καὶ τὸ κοινὸν |
πάλαι , ὡς ἐπέοικεν , ἴσην : οὐ γὰρ καλὸν ἀτέμβειν οὐδὲ δίκαιον ξείνους Τηλεμάχου , ὅς κεν τάδε δώμαθ | ||
στερῶν : οὕτως Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ : οὐ γὰρ καλὸν ἀτέμβειν οὐδὲ δίκαιον ξείνους Τηλεμάχοιο , . , , . |
. ἐν γοῦν ταῖς ἐρημίαις ὅταν ᾄδῃ πρὸς ἑαυτήν , ἁπλοῦν τὸ μέλος καὶ ἄνευ κατασκευῆς τὴν ὄρνιν ᾄδειν : | ||
μὲν κατὰ τὸν χαρακτῆρα τῆς ἰδιότητος , ὡς τὸ ἓν ἁπλοῦν , καίτοι οὐχ ἁπλοῦν , ἐκεῖνο δὲ κατὰ τὴν |
χεῖρας ἢ πόδας οὐκ εἶχεν , ἀλλ ' ὅτι τὰ ὁμόζυγα τούτου οὐκ εἶχεν οἷον ἀσπίδα καὶ κνημῖδας , καὶ | ||
γενναῖον καὶ μεγαλόψυχον τὸ πολὺ τῇ τύχῃ λειπόμενον προσελέσθαι τὸν ὁμόζυγα καὶ μήτε τὸ σχῆμα διαφυγεῖν οὐκ ὄντος ὁμοτίμου μήτ |
: ἀνερευνᾷ . ἐξερεείνων : ζητῶν , ἢ λέγων . Ῥινός : διά . Μάρψεν : ἔλαβεν . ἐμάτησεν : | ||
: ἀνερευνᾷ . ἐξερεείνων : ζητῶν , ἢ λέγων . Ῥινός : διά . Μάρψεν : ἔλαβεν . ἐμάτησεν : |
Κεκλομένων : καλουμένων . ἐνυάλιον : θαλάσσιον , πολέμιον . πόνον : διὰ πλοίων . Δέρκεσθαι : θεωρεῖν . ἵσταται | ||
ἐντολαῖς Εὐρυσθέως . τὸν λοίσθιον δὲ τόνδ ' ἔτλην τάλας πόνον , παιδοκτονήσας δῶμα θριγκῶσαι κακοῖς . ἥκω δ ' |
ἐπ ' αὐτοφώρῳ κλέπτην εἰλημμένον καὶ προδότην , τὸν οὐκ ἀπεχόμενον τῶν εἰς τὴν πόλιν ἀφικνουμένων χρημάτων , τὸν εἰς | ||
δέ τις τὸν ἀνδροφόνον κτείνῃ ἢ αἴτιος ᾖ φόνου , ἀπεχόμενον ἀγορᾶς ἐφορίας καὶ ἄθλων καὶ ἱερῶν Ἀμφικτυονικῶν , ὥσπερ |
! ! ! [ καὶ τὸν μο ? [ ] ἀμμέων [ ] λάμπρω τε ? ! [ ] δι | ||
δοκίμοι τὸν δολομάχανον νικάσην Ἔρον , οὖτος δοκίμοι τοὶς ὐπὲρ ἀμμέων εὔρην βραϊδίως ἄστερας ὀππόσσακιν ἔννεα . καὶ νῦν , |
καὶ πάλιν : Ποταμοῖς τοῖς αὐτοῖς ἐμβαίνομέν τε καὶ οὐκ ἐμβαίνομεν , εἶμέν τε καὶ οὐκ εἶμεν : ὅλον τε | ||
. . . ποταμοῖς τοῖς αὐτοῖς ἐμβαίνομέν τε καὶ οὐκ ἐμβαίνομεν , εἶμέν τε καὶ οὐκ εἶμεν . . . |
ᾧ ἐρεῖς , ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι πρὸς φιλοτιμίαν καὶ δόξαν ὁρῶσιν ἀεί : ταῦτα δὲ πάντα παρὰ Δημοσθένει τὰ νοήματα | ||
, τότε τὰ πυραυγῆ καὶ τὰς μαρμαρυγὰς καὶ τὰ μελάσματα ὁρῶσιν . εἰ δὲ ἐνεχθῇ παχυτέρα ὕλη ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς |
ἧσσον γὰρ τὰς φλέβας ξυγκαίει καὶ ξυναυαίνει . Τοῖσι δὲ θήλεσι λίθοι οὐ γίγνονται ὁμοίως : ὁ γὰρ οὐρη - | ||
φύσεως ἀδικουμένης αὐτῆς διὰ τὸ τοῖς ἄρρεσι χρῆσθαι ἴσα καὶ θήλεσι ; προσθήσω δέ τι καὶ τῶν ἄλλοις δικαίως ἀφαιρουμένων |
καὶ εὐμάθειαν δείκνυσι . μήτε πάνυ χθαμαλὸν ἐπαίνει μέτωπον , ἄνανδρον γάρ , μήτε κυρτὸν καὶ ὑψηλὸν καὶ περιφερές , | ||
τοῦ Μεγαρέως . τεμοῦσα δὲ τὴν χρυσῆν αὐτοῦ τρίχα καὶ ἄνανδρον * αὐτὸν * ἐργασαμένηἐν ἐκείνῃ γὰρ τῇ τριχὶ ἦν |
πλανωμένου κύκλῳ περιάγηται μᾶλλον εὐκόλως . Εἶτα ἧπαρ ἢ καὶ ὦμον ταύρου τοσούτῳ χά - σματι πρέποντα περιτιθέασι τῷ ἀγκίστρῳ | ||
φωτός . τὸν δ ' Ὀδυσεὺς οὔτησε τυχὼν κατὰ δεξιὸν ὦμον , ἀντικρὺ δὲ διῆλθε φαεινοῦ δουρὸς ἀκωκή : κὰδ |
τοῖς μὲν ἐκ πρᾳότητος εὐδοκίμοις τῶν αὐτοκρατόρων , ὅσοι μὴ λίαν ὀλίγωροι καὶ ἐκκεχυμένοι , εἴ τις καὶ ἀνέφυ ἐπιβουλή | ||
: ὀδυνῶνται ταῖς μυίαις καὶ τῷ καμάτῳ . Ἐκπάγλως : λίαν , ἐκ περισσοῦ . αἵδ ' : ἰουλίδες . |
, ἐνίοτε δὲ καὶ ἅμα δῆλα γίνεται , οὐ μὴν ἔμπαλιν . Λαβὼν τὸ ἕπεσθαι τὴν τοῦ τί ἐστι γνῶσιν | ||
Φασὶ γὰρ τὴν Νέμεσιν τὰ γλαφυρὰ τῶν πραγμάτων εἰς τὸ ἔμπαλιν τρέπειν ταῖς ὑπερβολαῖς τῆς τύχης , ὥς φησι Νουμήνιος |
μάλιστα πείθομαι καὶ ἄλλως γενέσθαι δίκαιον καὶ πρὸς τὸ θεῖον εὐσεβῆ . τοῦτο μὲν γὰρ Σέλευκός ἐστιν ὁ Μιλησίοις τὸν | ||
Γερμανικὸν ἢ τὸν Σκυθικόν , ἀλλὰ τὸν φιλάνθρωπον καὶ τὸν εὐσεβῆ καὶ τὸν σωτῆρα . ταύτης ἀνθεκτέον σοι τῆς ἀρετῆς |
. εἰ δ ' ἐπὶ θηλυτέρῃ γενέθλῃ δύο φῶτα φανείη ἄρσεσιν ἐν ζώοις , ἡ δ ' αὖ μάλ ' | ||
καὶ εἴ τι προσέτι τούτοισι , καὶ εἴ τι τοῖς ἄρσεσιν ἢ καὶ τῇσι θηλείῃσι ταὐτὰ ποιέεται ἢ τἀναντία . |
ἀροῦντες πολέοντες ] ναίοντες χραίνουσιν ] ἀλείφουσιν χραίνουσιν ] χρίουσιν ἀναλθέα ] ἀνίατα τεύχει ] ποιεῖ πικρός ] καὶ ὁ | ||
χρόνια , τηκεδόνι λύοντα τὸν ἄνθρωπον , ἀνώλεθρα μέν , ἀναλθέα δὲ καὶ ξυναποθνῄϲκοντα . χρόνια ὦν ἀποϲτάϲιεϲ , ἕλκεα |
φερόμεναιτὸ δὲ Δίωνος ἦθος ἠπιστάμην τῆς ψυχῆς πέρι φύσει τε ἐμβριθὲς ὂν ἡλικίας τε ἤδη μετρίως ἔχον . ὅθεν μοι | ||
δὲ οὐκ ἐν ῥυθμῷ ὂν τὸ ζῷον , ἀλλ ' ἐμβριθὲς μὲν τὰ μέσα , μακρὸν δὲ κατὰ τὸν αὐχένα |
, οὐδὲ περιστάσεων . Ἀγαπήσετε δὲ ὅμως τὸ καματηρὸν καὶ σκληρὸν τοῦτο τῆς διαγωγῆς , καὶ ἐπίπονον , διὰ τὰ | ||
μόνου ἐμνημόνευσε τοῦ μαλθακοῦ , εἰδὼς ὡς καὶ εἴ τι σκληρὸν , ἐκείνῳ δὲ ἡδὺ , ὡς μαλθακὸν αὐτῷ φαίνεται |
ἐμφορηθῆναι θέλουσιν οὐκ ὀλίγον μὲν τὸ θάμβος οὐδὲ τὴν ἔκπληξιν ἀγεννῆ τῶν θαυμασίων αὐτῆς ἁπτομένοις προθύρων ἐνεῖναι εἰκός : τῷ | ||
ὥσπέρ τι ὀξυωπὲς τῆς διανοίας φάρμακον , ῥώμην αὕτη οὐκ ἀγεννῆ παρασκευάζει πρὸς τὴν θέαν τῶν ὅλων : ἀθέατοι δὲ |
ὁμαλῶς συγκεῖσθαι κατὰ πᾶν ὁμοίως : διὸ βαρύτερον μέν , μαλακώτερον δ ' εἶναι τοῦ σιδήρου . περὶ μὲν οὖν | ||
οὐκ ὀξὺ καὶ ϲύντονον γυμνάϲιον , ἀλλὰ ϲχολαιότερόν τε καὶ μαλακώτερον : τινὲϲ δὲ τῶν ϲφόδρα θερμῶν οὐδ ' ὅλωϲ |
τοῦ συνήθους κράτιστα ἡγοῦμαι οὔτ ' ἐν τοῖς Λυσιακοῖς τοῖς ἰσχνοῖς καὶ συνεσπασμένοις τὴν τελείαν τῆς λέξεως ἀρετὴν τίθεμαι , | ||
οἴει τινὰς ἀκούσαντας ταῦτα αἱρήσεσθαι κυσὶ πολεμεῖν στερεοῖς τε καὶ ἰσχνοῖς μᾶλλον ἢ μετὰ κυνῶν προβάτοις πίοσί τε καὶ ἁπαλοῖς |
. εἶδε γὰρ ἐκˈνόμιον λῆμά τε καὶ δύναμιν υἱοῦ : παλίγγλωσσον δέ οἱ ἀθάνατοι ἀγγέλων ῥῆσιν θέσαν . γείτονα δ | ||
σώφρονος ἐχθρὰν ? ? ? [ ἔριν ] ? οὐ παλίγγλωσσον , ἀλλὰ δίκας ὁδούς ? πιστὰς [ ] ? |
ὠφελεῖ καὶ τὰ κατὰ θώρακα καὶ πνεύμονα πάθη . τοῖς παχὺν ἠθροικόσι χυμὸν οἱ λεπτόταται τῶν οἴνων χρήσιμοι : ἐὰν | ||
, εὐπληθεῖς τῷ προσώπῳ , ὀξυγένειοι , μεγαλόφθαλμοι , τράχηλον παχὺν τετράγωνον , δειλοὶ τῇ ψυχῇ , λεπτοὶ τῇ φύσει |
καὶ ἠρέμα ὕπωχρον , ἡ δὲ Σελήνη μόνη εὔκρατον , εὐόφθαλμον , εὔσαρκον , στρογγυλοπρόσωπον . Ἀκριβέστερον δὲ μαθήσῃ περὶ | ||
εὐλόγιστον , εὐσύνετον , εὐκάρδιον , εὐπρόσωπον , εὐτράπελον , εὐόφθαλμον , εὔκομον , εὐπάρειον , εὔμηρον , καί που |
' εὖ περιστελεῖν τολμᾶι πανουργεῖν : ἔστι δ ' οὐκ ἄγαν σοφός . ὡς καὶ σύ : μή νυν εἰς | ||
ἐδίδασκε γὰρ ὡς οὐ συμφέρει τῷ βασιλεῖ τοὺς Λακεδαιμονίους ποιεῖν ἄγαν ἰσχυρούς : οὐ γὰρ συνοίσειν Πέρσαις : κρεῖττον οὖν |
συμβεβηκὸς ἐθέλοι τις αὐτὸ ὀνομάζειν , οἷον τὸ εὐθὺ τὸ κεκλασμένον τὸ τρίγωνον τὸ κοῖλον τὸ κυρτὸν καὶ ὅσα ἄλλα | ||
τε καὶ τετράγωνον ὡς ἐπὶ πύργων , εὐθύ τε καὶ κεκλασμένον ὡς ἐπὶ τῆς ἐξάλου τε καὶ ἐνάλου κώπης , |
βιοῦντος κατὰ φύσιν . οὐκ ἀπὸ σκοποῦ μέντοι καὶ χιτῶνα ποικίλον ἀναλαμβάνειν λέγεται : ποικίλον γὰρ πολιτεία καὶ πολύτροπον , | ||
ἀκολούθους ἐκθέσεις πεποίηται κατὰ διαφόρους ὑπομνήσεις διὰ τὸ πολύχουν καὶ ποικίλον τῶν συντάξεων , οἷον ἐπὶ τῶν ἀντικεῖσθαι πεπιστευμένων . |
ἀποτέμνοντες καὶ σχήματα χειρῶν κατὰ τὸ ἁπαλόν , ὥστ ' ἐμφαίνειν θεωρήματα πάλης καὶ παγκρατίου κινοῦντες εὐρύθμως τοὺς πόδας . | ||
μεταφορικῶς οὖν κεῖται ἐπὶ τοῦ μεγάλα βουλομένου διὰ τὸν λόγον ἐμφαίνειν . πρὸ καιροῦ πολυλογεῖς καὶ λάλος γίγνῃ καὶ οἷον |
μήν τε ὀλίγον φωνή τε ἀπηνεστέρα ἰσχυρὰ μεγάλη , πνεῦμα εὐσταθές . τοιοῦτος μὲν ὁ εὔψυχος καὶ καρτερός . Εἴδους | ||
σαρκὶ ὑγρᾷ μαλθακῇ , τοῖς μέλεσι σύμμετρος , τὸ βλέμμα εὐσταθές , βραδυκίνητος , σχολαία φωνὴ μαλακή , τῶν τριχῶν |
τὸν προειρημένον τρόπον τὴν ἐπικράτησιν τοῦ σχήματος λαβόντες ἀνίατα μὲν ἀνεπίφαντα δὲ ὅμως καὶ ἀπαραδειγμάτιστα ποιοῦσι τὰ προκείμενα τοῦ διανοητικοῦ | ||
καὶ ἐν τοῖς τῆς ἀλλοτρίας αἱρέσεως τόποις , ταπεινὰ καὶ ἀνεπίφαντα . κἂν μὲν σύμφωνοι τῇ ὥρᾳ καὶ τῷ κλήρῳ |
, κἂν ἀπέριττον ᾖ τὸ ϲύμπαν ϲῶμα . χρὴ τοίνυν ἐνδεέϲτερον αὐτὸ ποιεῖν τηνικαῦτα κενοῦντα κένωϲιν , ἥτιϲ ἁρμόττειν φαίνεται | ||
τῶν περὶ ἐμπνευματώϲεωϲ ὑϲτέραϲ ληπτέον : θεραπεύειν δὲ πρῶτον μὲν ἐνδεέϲτερον αὐτὴν διαιτῶντα , προϲφέροντα δὲ κύμινόν τε καὶ ἄνηθον |
συνέσταλται , οἷος ἴουλος φαί - νεται μαρανθείς , οἷοι βόστρυχοι κόμης οὐκέτι λοιπὸν περίβλεπτοι , ὀφθαλμῶν δὲ βολαὶ καὶ | ||
δόξει , τὸ γὰρ ὑπόσιμον τῆς ῥινὸς καὶ οἱ ὀρθοὶ βόστρυχοι καὶ ἡ περιττὴ γένυς καὶ ἡ περὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς |
θρασὺ ποιεῖν κοινὴν ὑμῖν πέμπων ἐπιστολήν , εἰ μὴ κἀκεῖνο θρασὺ τὸ πάντας ὑμᾶς φιλεῖν . εἰ δ ' ἥκιστα | ||
ἔτι δὲ καὶ γοργὸν ὄμμα ἔχων . . ὠμὸν ] θρασὺ , φονικόν . . παρθένων ἐπώνυμον ] τουτέστι χαῦνον |
λιπαραῖς ταῖς χερσὶν ἀπευθύνειν μετὰ συμμέτρου συντονίας μαλάσσοντας τά τε ὄμματα αὐτῶν ἡσυχῆ καὶ καταψύχοντας , ἔτι τε φλεβοτομεῖν αὐτοὺς | ||
τε καὶ ὁ ἄνθρωπος ἐξεκάλυψεν αὐτόν , καὶ ὃς τὰ ὄμματα ἔστησεν : ἰδὼν δὲ ὁ Κρίτων συνέλαβε τὸ στόμα |
. εἰ δὴ τὸ μὲν ἐπίπονον καὶ δυσπόριστον στέργομεν καὶ φιλοῦμεν , τὸ δὲ εὐεργετεῖν ἀπὸ τῶν δυσπορίστων γίνεται , | ||
εὖ ἔχουσι . Εἰ τὸ ὑπερέχειν μᾶλλον καὶ οἷον ἄρχειν φιλοῦμεν ἢ τὸ ὑπερέχεσθαι καὶ ἄρχεσθαι , τὸ δὲ εὖ |
ὀδόντων : τοῦ δ ' ἀγαθοῦ οὔτ ' ἂρ τρέπεται χρὼς οὔτε τι λίην ταρβεῖ . εὔδηλον γὰρ ὅτι τοῦ | ||
πτῶσιν ἀναγνῶμεν , ἔσται τὸ λεγόμενον ἀλλ ' οὐδαμῶς ὁ χρὼς ἐφάνη : ἐὰν δὲ χροός ὡς σοφός κατὰ γενικὴν |
: τοῦτο προσέθηκε διὰ τὸ εἶναι τὸν αὐτὸν ξυνιέντα καὶ εὐξύνετον , καὶ ἐντεῦθέν φησι ληφθῆναι τὸ τῆς συνέσεως ὄνομα | ||
ἃ παρὰ πετρίνας πόντου δειράδας ἀλκυὼν ἔλεγον οἶτον ἀείδεις , εὐξύνετον ξυνετοῖς βοάν , ὅτι πόσιν κελαδεῖς ἀεὶ μολπαῖς , |
βαρὺ ἀντίκειται φήσομεν , τὸ δὲ ἐν ὄγκῳ ᾧ τὸ ἀμβλύ , ἢ ὅπως ἂν ἄλλως ἐνδέχηται . ἔστι δὲ | ||
σε προσηρώτα εἰ ἐπίστασθαι ἔστι μὲν ὀξύ , ἔστι δὲ ἀμβλύ , καὶ ἐγγύθεν μὲν ἐπίστασθαι , πόρρωθεν δὲ μή |
βαθεῖ , πήραν ἐξημμένον καὶ τριβώνιον ἀμπεχό - μενον , ὀργίλον , ἄμουσον , τραχύφωνον , λοίδορον , μηνύειν ἐπὶ | ||
, περὶ ἀναιδείας καὶ βδελυρίας : ὁπότε δὲ ἀγνώμονα καὶ ὀργίλον , ἀγνωμοσύνης καὶ ὀργῆς ἀποτρέπειν . καὶ ἐπὶ τῶν |
κριοῦ , ἣν Ἀθηναῖοι καλοῦσι τριττύν . ἔδακνε γὰρ τὰ βλέφαρα [ : μεταβολὴ ] παντός , εἰ ὁ μὲν | ||
ἀσυνέτους εἶναι νόει τοὺς ἄνδρας . εἰ δὲ καὶ τὰ βλέφαρα αὐτῶν κρατοῦνται , πλείονα τὴν ἄνοιαν αὐτοῦ σημαίνουσιν . |
αὐτοῖς . ἐν κακοῖσι ] ἐν δυστυχίαις . Ξ ἐν κακοῖσι ] ἤγουν ἐν συμφοραῖς . εὐεστοῖ ] εὐδαιμονίᾳ , | ||
ἄλλα ἃ δεῖ πάντα . λδʹ . Ἐπὶ τοῖσι μεγάλοισι κακοῖσι πρόσωπον ἢν ᾖ χρηστὸν , σημεῖον χρηστόν : ἐπὶ |
' ἐν ταὐτῶι μίμνει κινεύμενος οὐδέν , οὐδὲ μετέρχεσθαί μιν ἐπιπρέπει ἄλλοτε ἄλληι . ἐκ γαίης γὰρ πάντα καὶ εἰς | ||
. τὸ δὲ τῆς αἰδοῦς καὶ τοῦ ἱμέρου , ὡς ἐπιπρέπει ἑκάστῳ , παρίημι λέγειν , σοφώτερον αὐτὰ τοῦ δημιουργοῦ |
τι ἐμφαίνειν , ὥσπερ ἔχει καὶ τοῦτο , ἀεὶ σὺ ἐπισκώπτεις ἡμᾶς , ὅτι σὺ μὲν Πρωταγόρᾳ πολὺ ἀργύριον δέδωκας | ||
Ἐκ τῶν Ἀρίστωνος Ὁμοιωμάτων . Φήσαντός τινος ” λίαν μοι ἐπισκώπτεις ” ἔφη „ καὶ γὰρ τοῖς σπληνικοῖς τὰ μὲν |
. Λέαινα δὲ τὰ αὐτὰ τῷ λέοντι σημαίνει , πλὴν ἥττω , καὶ τὰς ὠφελείας σαίνουσα καὶ τὰς βλάβας ἀπειλοῦσα | ||
, τοῦτο δὲ ὡς ἐν ὀνείδει ψέγειν τε καὶ καλεῖν ἥττω ἑαυτοῦ καὶ ἀκόλαστον τὸν οὕτω διακείμενον . Καὶ γὰρ |
, καὶ ὥσπερ δυοῖν στασιαζόντοιν σύμμαχον τῷ λόγῳ γιγνόμενον τὸν θυμὸν τοῦ τοιούτου ; ταῖς δ ' ἐπιθυμίαις αὐτὸν κοινωνήσαντα | ||
δέμας δράκαινα διψὰς κἀπιβᾶς ' ἐπ ' αὐχένος πλήσει γέμοντα θυμὸν ἀγρίας χολῆς , ὡς κλεψίνυμφον κοὐ δορίκτητον γέρας δύσζηλος |
, ἔτι δὲ φῄς με καὶ χριστιανὸν ὡς κακὸν τοὔνομα φοροῦντα , ἐγὼ μὲν οὖν ὁμολογῶ εἶναι χριστιανός , καὶ | ||
εὑρόντα ἔχειν ὑπόληψιν ὡς τὸν κόσμον ὅλον ἐπὶ τῶν ὤμων φοροῦντα . παραπλησίως δὲ καὶ τοῦ Ἡρακλέους ἐξενέγκαντος εἰς τοὺς |
ἰδὼν τιμωρήσηται θέαμα ] θεωρίαν δυσθέατον ] δυσθεώρητον κυροῦντα ] ἐπιτυγχάνοντα [ ] ἐπαξίων ] τῶν ἀξίων ἀμφὶ ] περὶ | ||
ἀφορμῶν ἔστιν ὅτε , διὰ τὸ καὶ τὸν ἄλλον ὁρᾶν ἐπιτυγχάνοντα προάγει : παρακινεῖ . ἐλευθερίας ἢ ἄλλων ἀρχῆς : |
ἀπιὼν βαρύς μέλας γὰρ αὐταῖς οὐ πεπαίνεται βότρυς βραχὺν λίνου κύπασσιν ἐς μηρὸν μέσον ἐσταλμένος ὅταν δὲ πόντου πεδίον Αἰγαῖον | ||
. . οἱ γλωσσογράφοι χιτῶνος εἶδός φασιν αὐτὸν εἶναι τὸν κύπασσιν , οἱ μὲν γυναικείου , οἱ δὲ ἀνδρείου . |
ἑοῖο δαΐφρονος . Οὐδ ' ὅ γε μητρὸς ἄσπετ ' ὀδυρομένης ἔτ ' ἐπέκλυεν , ἀλλ ' ἀπάτερθε βαῖνε θοὴν | ||
πυνθάνεται τὴν αἰτίαν αὐτοῦ καὶ διασύρει τὰ δάκρυα καὶ κόρης ὀδυρομένης οὐδὲν ἀπεοικέναι φησίν . ὁ μὲν οὖν Ὁμήρου Πάτροκλος |
κύων παρειστήκει . Οὗτος ἐπέρριψεν ὀστοῦν λαλῶν ταῦτα : Ὦ ταλαίπωρον κυνάριον ὑπνῶδες , τί σοι ποιήσω ὄκνῳ κατεχομένῳ ; | ||
, ἐνταῦθα εἰκὸς εἴδεα μεγάλα εἶναι , καὶ πρὸς τὸ ταλαίπωρον καὶ τὸ ἀνδρεῖον εὖ πεφυκότα : καὶ τό τε |
οἵη τις ἡ ὁδοιπορίη γίνεται : οἷσι δ ' ἂν νηπίοισιν ἐοῦσιν ἡ ξυμφορὴ αὕτη γένηται , οἱ μὲν πλεῖστοι | ||
καὶ κατὰ τὴν ὄπισθεν ἴξιν . Οἷσι δ ' ἂν νηπίοισιν ἔτι ἐοῦσι τὸ ἄρθρον οὕτως ὀλισθάνον μὴ ἐμπέσῃ , |
ποιῆσαι τὴν μητέρα . τὸν δὲ Πυθαγόραν μετὰ χρόνον ἀνελθεῖν ἰσχνὸν καὶ κατεσκελετευμένον , εἰσελθόντα τ ' εἰς τὴν ἐκκλησίαν | ||
ὕδωρ εἰ μή τι μόριον ἀσθενὲς ὑπόκειται : εἰ πάνυ ἰσχνὸν τὸ σῶμα καὶ γάλα παρέχομεν γυναικεῖον , ἢ ὄνειον |
δάκρυ πίνωσιν , πεπύθοιο καθυπνέας : ἀμφὶ γὰρ ἄκρα γυῖα καταψύχουσι , τὰ δ ' οὐκ ἀναπίτναται ὄσσε ἀλλ ' | ||
ἐνδιατριπτέον καὶ τῆς πόλεως καὶ τῆς ἰδίας οἰκήσεως εὐπνόοις καὶ καταψύχουσι : τῶν δὲ σφοδροτέρων αἱρετέον μὲν τὰ συμμέτρως ψύχοντα |
, φύϲει ϲκληρὸν καὶ ἰϲχνὸν ἔχουϲι τὸ ϲῶμα καὶ λευκὸν ἄμυόν τε καὶ ἄναρθρον καὶ ἄτριχον ἁπτομένοιϲ τε ψυχρόν . | ||
, φύσει σκληρὸν καὶ ἰσχνὸν ἔχουσι τὸ σῶμα καὶ λευκὸν ἄμυόν τε καὶ ἄναρθρον καὶ ἄχρουν καὶ ἄτριχον ἁπτομένοις τε |
φύλλον ἔχει ῥοῶδες , μεῖζον δὲ ἢ χαμαιδάφνης , καὶ μαλακὸν δὲ ὥσπερ ἡ ῥόα . ἡ δὲ βλάστησις ἄρχεται | ||
δοκεῖ εἶναι τῶν ὀστῶν τέλος . αἱ δὲ σάρκες ἐπίβλημα μαλακὸν λιπαρόν , ἐπιβεβλημένον τοῖς ὀστοῖς κάλλους τε καὶ σκέπης |