| μὲν , ὥς φησιν Ἀριστοτέλης , ὅτι τὸ τῆς χρόας ἀνδρικὸν , τοῦτο δὲ ὅτι τὸ τοῦ χρώματος αἱματῶδες τοῦ | ||
| : εἰσὶ γὰρ Μαυρούσιοι καὶ καλοὶ καὶ μεγάλοι , καὶ ἀνδρικὸν ὁρῶσι , καὶ ἔργων ἔχονται θηρατικῶν , καὶ μέντοι |
| , κἂν συνᾴδοντά τις τῷ σχήματι φθέγξηται . οὔτε γὰρ ἀνδρεῖον ἡ λεοντῆ τὸν Ἀριστοφάνους ἐποίει Ξανθίαν οὔτε δειλὸν ἡ | ||
| : ναὶ δὴ τὸν μὴ τῷ λόγῳ μὲν ἱκανὸν , ἀνδρεῖον δὲ σῶμα μόνον ἔχοντα , μεγάλη λήθη ἐν τῇ |
| ἡμεῖς γε εἰς τὴν Ῥώμην κατάσκοπον πέμπομεν . οὐδεὶς δὲ δειλὸν κατάσκοπον πέμπει , ἵν ' , ἂν μόνον ἀκούσῃ | ||
| αὐτοῖς ἢ βλάβας ἐπεισάγοντες μετανοοῦσι : ἔσθ ' ὅτε δὲ δειλὸν καὶ εὐκαταφρόνητον ἦθος ἀναλαμβάνοντες , ἐγκρατεῖς καὶ ὑποκριτικοὶ καὶ |
| λόγους ἀεὶ τὰ σεμνὰ πάντα κέκτηται φθόνον ἅπαν τὸ λίαν συνετόν ἐστ ' ἐπίφθονον ἀδικώτατον πρᾶγμ ' ἐστὶ τῶν πάντων | ||
| ἐπὶ παραδειγμάτων ὅτι οὐκ εἰκὸς ἐθελῆσαι προδοῦναι Περικλέα , τὸν συνετόν , τὸν οὕτω λαμπρὸν καὶ μέγαν καὶ στρατηγὸν ἔνδοξον |
| ἀετὸν οὖν τὸν Ξέρξην φησὶ , διὰ τὸ βασιλικὸν καὶ γενναῖον , ἱέρακα δὲ τὸ τῶν Ἀθηναίων στράτευμα , διὰ | ||
| “ καὶ κατακρώζεις ; ” Υἱὸν μονογενῆ δειλὸς εἶχε πρεσβύτης γενναῖον ἄλλως καὶ θέλοντα θηρεύειν . τοῦτον καθ ' ὕπνους |
| ἀνέγˈνον , σπονδοφόροι Κρονίδα Ζηνὸς Ἀλεῖοι , παθόντες πού τι φιλόξενον ἔργον : ἁδυπνόῳ τέ νιν ἀσπάζοντο φωνᾷ χρυσέας ἐν | ||
| δ ' αὖ φησιν ὁ Σκαμβωνίδης εἶναι φιλοθύτην αὐτὸν ἢ φιλόξενον . μὰ τὸν κύν ' , ὦ Νικόστρατ ' |
| δέ : ἐπειδὴ ἔτυχον ἐκεῖσε , τὸ μὲν κερδαίνειν αὐτὴν εὐκλεὲς ἡγησάμην , τὸ δὲ ἐᾶσαι αἰσχρόν : παρεῖναι : | ||
| εὖ πράσσουσιν ἐν ἐξουσίᾳ τὸ φιλάνθρωπόν ἐστιν . οὐδ ' εὐκλεὲς οὐδὲ συμφέρον ἐς τὴν ἀρχὴν ὑμῖν ἐστιν πόλιν τοσήνδε |
| , οὐδ ' εἶδεν αὐτοῦ τὴν ἅλωα Δημήτηρ . Χρὴ πρᾶον εἶναι μηδ ' ἄμετρα θυμοῦσθαι . ἔστιν τις ὀργῆς | ||
| ἔλεξε τοιάδε ἀνελθών : „ τῆς μὲν ἐμῆς γνώμης τὸ πρᾶον καὶ πρὸς τὰ μεγάλα τῶν τετολμημένων εὐλαβὲς ἴσως ἐστὶν |
| ἀφανίζοντος τὸ ἐκ τοῦ διαστήματος τῆς ἐπαναφορᾶς εἰς ἐπιμονὴν ζωῆς φιλάνθρωπον . Καὶ Ἀπολλινάριός τε καὶ οἱ Αἰγύπτιοι ἀξιοῦσι σκοπεῖν | ||
| ἐπὶ τοῦ βήματος καθεζόμενος , εὐπρόσοδόν τε καὶ πρᾷον καὶ φιλάνθρωπον τοῖς ἐπὶ τὴν δικαιοδοσίαν ἀφικνουμένοις ἑαυτὸν παρεῖχε καὶ παρεσκεύασεν |
| ; Ἀνόνητα δὴ πονῶν οὐκ οἴει ἀναγκασθήσεται τελευτῶν αὑτόν τε μισεῖν καὶ τὴν τοιαύτην πρᾶξιν ; Πῶς δ ' οὔ | ||
| , ἔτι δὲ δήπου χαρὰ καὶ τὸ φιλεῖν τε καὶ μισεῖν καὶ ἕτερά που πλεῖστα μετὰ σώματός εἰσιν : ἅμα |
| Ὅτι τούτους εἰκός ἐστιν εἰς τοιοῦτον πάλιν ἀφικνεῖσθαι πολιτικὸν καὶ ἥμερον γένος , ἤ που μελιττῶν ἢ σφηκῶν ἢ μυρμήκων | ||
| ἐστί , ἰδίᾳ δὲ τὸ καὶ ἕν τι τὸ ζῷον ἥμερον , ὡς ἐξακούεσθαι καὶ ἐπὶ τούτου τὸν εἰ σύνδεσμον |
| φοβοῦνται καὶ πτώσσουσι καὶ πάντα ὑπονοοῦσι : μέλανες δὲ ὀφθαλμοὶ μαρμαρύσσοντες κάκιστοι καὶ δειλοὶ καὶ κακο - μήχανοι σφόδρα . | ||
| βλέποιεν , προσέσται καὶ χρηστοῖς εἶναι . ὀφθαλμοὶ ἐκπεπετασμένοι ξηροὶ μαρμαρύσσοντες ἱλαρὸν καὶ λαμπρὸν δεδορκότες ἀναισχύντους καὶ παντόλμους δηλοῦσιν . |
| ἦν . Πολλὰ ἀγαθά σοι γένοιτο , ὅτι ἄνδρα καὶ χρηστὸν καὶ φιλόλογον καὶ Μαξίμου συγγενῆ καὶ ἡμῖν γε φίλον | ||
| φοβούμενοι τὸ θεῖον ἐπὶ τοῦ σοῦ πάθους μισῶ πονηρόν , χρηστὸν ὅταν εἴπῃ λόγον . ἀσυλλόγιστόν ἐστιν ἡ πονηρία . |
| μή ” φης ' “ ἀρέσκει . ” τοῦτο γὰρ ἰσχυρὸν οἴεταί τι πρὸς τὸ πρᾶγμ ' ἔχειν . οὐκ | ||
| αὐτὴν καὶ μελεδαινόμεναι . Ἢν τὸ στόμα ξυμμύσῃ , γίνεται ἰσχυρὸν ὥσπερ ἐρινεὸν , καὶ ἢν ἐσαφάσσῃς τῷ δακτύλῳ , |
| θαλάσσῃ στενοῦ , ὅπερ καὶ ἐπὶ γῆς ἄγαν κινδυνῶδες καὶ φοβερόν ἐστιν . ἁλὸς ἐν ξυνοχῇσι : ὅπου στενοῦται ἡ | ||
| γαίης : ἐπὶ γῆς ἐν τῇ γῇ * σμερδαλέον : φοβερόν * ἀείρει : αἴρει , ὑψοῖ μετεωρίζει * τῆς |
| ἐμάς ; εἰσορῶ : δειλὸν δ ' ὁ πλοῦτος καὶ φιλόψυχον κακόν . κἆιτα σὺν πολλοῖσιν ἦλθες πρὸς τὸν οὐδὲν | ||
| : ἦπου τὸν φιλόσοφον ἔδει λιποτάκτην γενέσθαι καὶ λιπόνεων καὶ φιλόψυχον , ῥίψαντα τὴν ἀρετὴν ὡς ἐν πολέμῳ ἀσπίδα . |
| τοῦ θρόνου περὶ τὰς ἀκμὰς τῶν ὑποθέσεων , τοσοῦτον αὐτῷ περιεῖναι ὁρμῆς , καὶ ὅτε ἀποτορνεύοι περίοδον , τὸ ἐπὶ | ||
| εἶχεν ἀμφ ' αὑτόν : περὶ δὲ τὴν Λυκίαν Πτολεμαῖον περιεῖναι μαθὼν Αἰγύπτου μὲν ἀπέγνω , Κύπρον δ ' ἐλπίσας |
| λείπει ἔργον . λόγωι ] ἐν διηγήματι . κατάπτυστον ] μισητόν . ἤικασεν δέ τις ] εἰκονίσειέ τις . τὸ | ||
| ἐπιπονέστερον . στυγερὸν δὲ σημαίνει μὲν [ καὶ ] τὸ μισητόν , σημαίνει δὲ καὶ τὸ ἐπίφοβον : ἐνταῦθα δὲ |
| μὴ χαλεπῷ ἢ φθονεῖν τῷ μὴ φθονερῷ ἄφθονόν τε καὶ πρᾷον ὄντα ; ἐγὼ μὲν γάρ σε προφθάσας λέγω ὅτι | ||
| , πατὴρ δὲ οἶμαι διά τε τὴν κηδεμονίαν καὶ τὸ πρᾷον , Πολιεὺς δὲ κατὰ τὸν νόμον καὶ τὸ κοινὸν |
| θέαν τῷ βασιλεῖ τήνδε παρέχων κάλλιστα εἰδὼς τοῦ κυνὸς τὸ καρτερικόν , προσέταξέν οἱ τὴν οὐρὰν ἀποκοπῆναι . καὶ ἣ | ||
| τοῦ ὀδυσσέως , ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν παθεῖν τινα ὡς καρτερικόν : Ποτανᾷ μαχανᾷ . τῇ ταχυτάτῃ μηχανῇ , ἤγουν |
| δηλοῖ . μέτωπον ὥσπερ λόφους καὶ ὀρύγματα ἔχον ἐν ἑαυτῷ πανοῦργον καὶ ἄπιστον ἄνδρα κατηγορεῖ , ἐνίοτε δὲ καὶ μωρὸν | ||
| τοὺς κεκρατηκότας φεύγωσι . διαβάλλει δὲ Εὐριπίδην ἐνταῦθα ὡς λίαν πανοῦργον καὶ τὰ τοιαῦτα ἐν τοῖς δράμασιν ἐπιτηδεύοντα . ] |
| φάσκοντάς με φιλεῖν : ἔλαβον δὲ νῦν πρῶτον παρὰ τοῦ φιλεῖν ὡς ἀληθῶς εἰδότος . καὶ ἔγωγε τὴν Τύχην ἐπαινῶν | ||
| : τοῦτό φασιν Ἱππόλυτον εἰπεῖν πρὸς Φαίδραν , φάσκουσαν αὐτὸν φιλεῖν παρὰ πάντας ἀνθρώπους . Ἀκάνθιος τέττιξ : ἐπὶ τῶν |
| πᾶς δῆμος ἀποσπώμενον προὔπεμψε , θαυμάζων τὸ ἐν τῇ παρεπιδημίᾳ κόσμιον καὶ σῶφρον , καὶ ἅμα οἰκτείρων τὴν τύχην . | ||
| δὲ αἳ μὲν λάβρως αἳ δὲ κοσμίως , καὶ τὸ κόσμιον γενναιότερον τοῦ ἀκόσμου . ἀγαθαὶ δὲ ὅσαι μὴ κακόσιτοι |
| τῶν πολεμίων γενομένης καὶ οὐδεμιᾶς ὑπαρχούσης ἐξόδου ἀναγκαῖον ἕξουσι τὸ εὔτολμον . γενομένης δὲ καθ ' ἓν χωρίον τῆς προσβολῆς | ||
| μεγάλην ἔχουσαι πρὸς τὸν βίον ῥοπήν , ἡ μὲν γὰρ εὔτολμον καὶ θαρραλέον πρὸς τὰ δεινὰ τὸ ἦθος τοῦ ἔχοντος |
| ' ἐστὶν ἡ τοιαύτη διάθεσις . ἐναντία δὲ πάσχουσιν οἱ γηρῶντες τοῖς μύωψιν : τὰ γὰρ ἐγγὺς μὴ ὁρῶντες τὰ | ||
| θριξί , καὶ μάλιστα ἐν νεότητι , καὶ οὐ φαλακροῦνται γηρῶντες . εὐθὺς δὲ καὶ δειλοὶ καὶ ἄτολμοι καὶ ὀκνηροὶ |
| τοῖς ζῶσιν ἁρμόδιον . ἀνθρώπῳ δέ τοι οὐκ ἄπορον καλὸν κἀγαθὸν εἶναι . ἐπ ' ἀμφότερα τὰ ὦτα καθεύδειν ἐκαθήμεθα | ||
| γὰρ τοῦτό ἐστι χαλεπὸν ἀμαθία , τὸ μὴ ὄντα καλὸν κἀγαθὸν μηδὲ φρόνιμον δοκεῖν αὑτῷ εἶναι ἱκανόν . οὔκουν ἐπιθυμεῖ |
| εἴδη κατεστήσατο , τὸ μὲν πολεμικὸν πυρρίχην , τὸ δὲ εἰρηνικὸν ἐμμέλειαν , ἑκατέρῳ τὸ πρέπον τε καὶ ἁρμόττον ἐπιθεὶς | ||
| Ἀδρίαν θάλατταν . μετὰ δὲ ταῦτα δοὺς ἑαυτὸν εἰς βίον εἰρηνικὸν ἐξέλυσε μὲν τῶν στρατιωτῶν τὰς ἐν τοῖς πολεμικοῖς γυμνασίας |
| παντός . Εὐφημήσας δὲ τοῦτον ἕτερον ἠρώτα πρὸς τίνα δεῖ φιλότιμον εἶναι ; Ἐκεῖνος δὲ ἔφη : Πρὸς τοὺς φιλικῶς | ||
| καταγνῶναι οὔτε τοῦ πατρὸς τοῦ ἡμετέρου : πολὺ γὰρ αὐτὸν φιλότιμον ἴστε μᾶλλον ὄντα ἢ κακόν τι ἢ αἰσχρὸν ἐπιτηδεύοντα |
| σωφρονικὰ καὶ ἀνδρεῖα καὶ δίκαια ἔστι καὶ ἐσθίοντα ἐπιδείκνυσθαι καὶ ὁμιλοῦντά τισι καὶ ὑπνοῦντα καὶ πᾶν ὁτιοῦν μετερχόμενον , ὡς | ||
| σωφρονικὰ καὶ ἀνδρεῖα καὶ δίκαια ἔστι καὶ ἐσθίοντα ἐπιδείκνυσθαι καὶ ὁμιλοῦντά τισι καὶ ὑπνοῦντα καὶ πᾶν ὁτιοῦν μετερχόμενον , ὡς |
| δὲ δὴ ἐν ὅπλοις πειρᾶσθαι αὐτῶν καὶ ὁρᾶν τιτρωσκομένουςἄπαγε : θηριῶδες γὰρ καὶ δεινῶς σκαιὸν καὶ προσέτι γε ἀλυσιτελὲς ἀποσφάττειν | ||
| ' ἁπλοῦν ἔχων , ἀλλὰ πολὺ τὸ πανοῦργον καὶ τὸ θηριῶδες . διὸ καὶ Σκύθον αὐτὸν οἱ Λακεδαιμόνιοι προσηγόρευον . |
| γείτων ἔκ τινος εὐτελοῦς αἰτίας προσκεκρουκὼς ἀνακρινόμενος εἴπῃ μοιχὸν ἢ παιδεραστήν , τοῦτ ' ἐκεῖνο , ἐκ τῶν Διὸς δέλτων | ||
| ἔρωτι . τόν μοι Πάν : ἐπικαλεῖται τὸν Πᾶνα ὡς παιδεραστήν , ἐπεὶ καὶ αὐτὸς τοιοῦτός ἐστιν . καὶ Καλλίμαχος |
| ἄρα παρέστηκε τὸν μὲν Συρακόσιον , ἑαυτὸν δ ' οὒ πολέμιον εἶναι τῷ Ἀθηναίῳ , καὶ δεινὸν ἡγεῖται ὑπέρ γε | ||
| ἂν τοῦτο ὑπὲρ τῶν Φράγγων ἔμελλεν ἔσεσθαι , οἷς γε πολέμιον μὲν τὸ πνῖγος καὶ πλείστην ἐντίθησι δυσθυμίαν , καὶ |
| . θ φιλαίματον ] φιλόψυχον . φιλαίματον ] τὸν αἵμασι χαίροντα ἔφορον τοῦ φόνου θεόν . θΞ Φόβον ] Δεῖμος | ||
| ματαίους ἄνδρας δηλοῖ , ὠχρὰ δὲ ὄμματα καὶ ἀλλοχροίας ἔχοντα χαίροντα ἄνδρα καὶ ὑπονοούμενον εἰς κλεψοσύνας τὸν τοιοῦτον σημαίνει : |
| οὐ παρέσχον : ὡς δὲ Τίμαιός φησι , καὶ φάρμακον ὑπνωτικὸν αἰτοῦντι δόντες ἀφείλοντο τὴν αἴσθησιν αὐτοῦ , θανάτωι συνάψαντες | ||
| ἑρπύλου ἢ καὶ μελιλώτου ἐν ἀφεψήματι . ἐπὶ μᾶλλον δὲ ὑπνωτικὸν μήκων ἀφεψηθεῖϲα ἐν λίπαϊ ἔϲ τε τὸ τῆϲ κεφαλῆϲ |
| ἢ χῆνα πλατυγίζοντα καὶ κεχηνότα ἢ στρουθὸν ἢ πίθηκον , ἐπίβουλον κακόν . πρὸς οὓς Μασανάσσης ὁ Μαυρουσίων βασιλεὺς εἶπε | ||
| ἀπ ' ἀρχῆς βάλλει . Καὶ ἐπὶ τῷ βωμῷ τὸν ἐπίβουλον : λείπει , χρὴ κτείνειν . Ἀγασικλῆς ὁ Λακεδαιμονίων |
| πολέμιον ὑφορώμενος , καθάπερ , οἶμαι , κακὸς βουκόλος πολὺ βδάλλειν μόνον εἰδὼς καὶ τοὺς γαυλοὺς ἐμπιπλάναι τοῦ γάλακτος καὶ | ||
| . , . , ; , . Βδέλλα : Ἀττικοὶ βδάλλειν λέγουσιν τὸ ἀμέλγειν : ἀπὸ δὲ τοῦ βδάλλω γίνεται |
| διατριβή : τὸ δὲ μέγιστον , ὅτι τὸν νυστάζοντα καὶ ἀμαθῆ φύσει ἐγείρει καὶ εὐμαθῆ καὶ μνήμονα καὶ ἀγχίνουν ἀπεργάζεται | ||
| Ἑλλάδος : καὶ τοὺς διαλεκτικοὺς πολυφθόρους , Πύρρωνα δ ' ἀμαθῆ καὶ ἀπαίδευτον . Μεμήνασι δ ' οὗτοι . τῷ |
| λέως εὐδαίμονος αὕτη ἡ τέχνη ἐπιδιδοῦσα , καὶ ἀνάγκη ἀρετὴν ἔντιμον εἶναι παρ ' οἷς φιλοσοφία σπουδῆς ἀξιοῦται , ἐν | ||
| ἅμα καὶ μὴ προθυμοῖτο τό γε αὑτοῦ μέρος , εἰς ἔντιμον χώραν καταφανεῖς ἄγων αὐτούς , ἑορτάς τε αὐτοῖς γίγνεσθαι |
| δυνατὸν ἀεί ; τί οὖν ; τῶν μὴ δυνατῶν ἐφίεσθαι ἀνδραποδῶδες , ἠλίθιον , ξένου θεομαχοῦντος , ὡς μόνον οἷόν | ||
| αἰτίαν ἔχει τῆς παρὰ καιρὸν ἀοργησίας . καὶ ὅτι μὲν ἀνδραποδῶδες ἡ ἔλλειψις , φανερὸν πεποίηκεν . ἡ δ ' |
| ἐπιβωσόμεθα ἀντὶ τοῦ ἐπιβοησόμεθα . ἐπιεικέα ἐγχωροῦντα , πρέποντα . ἐπιεικές ἐπεοικός , προσῆκον , ἐγχωροῦν . ἐπιειμένε ἐπημφιεσμένε . | ||
| ἀκριβῶς εἰδὼς ὅτι , εἰ καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους μὴ ἐπιεικές ἐστιν ταῖς διαίταις ἰσχυρίζεσθαι , πρός γε τοῦτον ἁπάντων |
| . Ὄρυγος ὀστοῦν ζωγραφούμενον διαμονὴν καὶ ἀσφάλειαν σημαίνει , διότι δυσπαθές ἐστι τὸ τοῦ ζῴου ὀστοῦν . Ἄνθρωποι δύο δεξιούμενοι | ||
| . Ὄρυγος ὀστοῦν ζωγραφούμενον διαμονὴν καὶ ἀσφάλειαν σημαίνει , διότι δυσπαθές ἐστι τὸ τοῦ ζῴου ὀστοῦν . Ἄνθρωποι δύο δεξιούμενοι |
| τε καὶ σύ , ὑπ ' ἀγροικίας ῥῆμά τι εἰπεῖν ἀπαίδευτον εἰς τοὺς ταῦτα γεγραφότας τε καὶ διδάσκοντας ὡς ῥητορικὴν | ||
| εἶπε καταχρηστικῶς . φλαῦρον ] φλύαρον , κακόν . , ἀπαίδευτον , ἀνόητον . , αἰσχρόν , ἄσχημον , ἀπρεπές |
| ἐν θαλάττῃ , καλοῖς δὲ ἡμεῖς οἱ τηνάλλως ἐπαινοῦντες καὶ ἀσπαζόμενοι , οὐχὶ ἐρασταί , οἷς ἀβίωτον ἂν εἴη στερομένοις | ||
| ἡγεμόσιν ἐπὶ πυραῖς ἀπάρχονται , παρέμειναν οἱ μάλιστα τὸν ἄνδρα ἀσπαζόμενοι μέχρι τοῦ μαρανθῆναι τὴν φλόγα , κἄπειτα συναγαγόντες τὰ |
| ἢ μή , κοινωνοὶ γένεσθε τῆς γνώμης . Φαίνεταί μοι αἴσχιστον εἶναι καὶ ἀλλότριον ἀνδρὸς ἐλευθέρου τὸ ψεύδεσθαι εἰς τὸ | ||
| κολάζειν ᾧ βιάζεσθαι παρῇ . Ἄφερπέ νυν : κἀμοὶ γὰρ αἴσχιστον κλύειν ἀνδρὸς ματαίου φλαῦρ ' ἔπη μυθουμένου . Ἔσται |
| τούτων οἶδ ' ὅτι πολὺ βελτίονες οἰόμεθα εἶναι : οὐκ αἰσχρὸν οὖν εἰ μήδ ' ἐπιχειρήσομεν συνόντες ὠφελεῖν τι ἢ | ||
| τῶν αὑτοῦ κτημάτων κάλλιστον καὶ ἱερώτατον . οὐ γὰρ οὕτως αἰσχρὸν εἶναι [ τὸ βασιλεύειν ] οὐδὲ ἐπικίνδυνον χρημάτων ἀπορεῖν |
| ἰδιώτην ἀποσεμνύνων φρονήματι , λόγῳ δὲ πραΰνων τὸ τῆς ἐξουσίας αὐθέκαστον . ἀλλὰ μὴν καὶ τὴν τύχην ἴδοις ἂν ὥσπερ | ||
| δι ' ἡδονῆς ἐστί μοι πρᾶττε . αὐστηρὸν γὰρ καὶ αὐθέκαστον καὶ ἀληθείας ἑταῖρον καὶ ἀκριβοδίκαιον , ὄγκῳ καὶ σεμνότητι |
| λαβόντες ἀφήσετε : μαχόμενον γὰρ τὸ τιμᾶν τὸν νομοθέτην τῷ ἀτιμάζειν τοὺς νόμους , καὶ τὸ μισεῖν τοὺς πονηροὺς τῷ | ||
| καὶ λύπας καὶ ὀργὰς τὴν παρ ' αὐτοῖς δύναμιν μὴ ἀτιμάζειν , ἀλλ ' ἐφάπτεσθαι τοῦ νοητοῦ λέγειν ἐξεῖναι , |
| Ἔτι εἰ ἔστι τὸ αἴτιον , ἤτοι μίαν ἔχει τὴν δραστήριον δύναμιν ἢ πολλάς : οὔτε δὲ μίαν ἔχειν δύναται | ||
| δύο ποιότησι , τῇ τε δριμείᾳ καὶ τῇ πικρᾷ , δραστήριον γίνεται τὸ φάρμακον . ὁ δὲ καρπὸς ἰσχυρότερος οὐ |
| πλούτου ; συνοίσειν δὲ ἐπιμένοντα τῇ οἰκείᾳ τὸν τοῦ δεσπότου καταπραΰνειν θυμόν , ἐφ ' οἷς αὐτὸν ὀργίζεσθαι κατὰ Ῥωμαίων | ||
| καὶ ὥσπερ χαριεντίζεται τὸν θεὸν τῷ γελοίῳ αὐτοῦ τὴν ὀργὴν καταπραΰνειν πειρώμενος . παίζων οὖν εἶπε τὸ “ ἀγαθὸν τοσουτονὶ |
| . τοῦ λαμβάνειν γὰρ πάντες ἡσσῶνται βροτοί . οὐκ ἔστιν ἐπιτήδευμα χρησιμώτερον τῆς πραότητος . εἴθ ' ὤφελεν τὸ κάλλος | ||
| ἡμῖν , ἐάν πως ἡμεῖς ἐκείνῳ ἐνδειξώμεθα ὅτι οὐδέν ἐστιν ἐπιτήδευμα ἴδιον γυναικὶ πρὸς διοίκησιν πόλεως ; Πάνυ γε . |
| πρόβατον τεθυκέναι φήσας πρὸς ἑστίασιν αὐτὸν ἐκάλεσε βουλόμενος κατακλιθέντα αὐτὸν καταγωνίσασθαι . ὁ δὲ ἐλθὼν καὶ θεασάμενος λέβητάς τε πολλοὺς | ||
| ἐπιστήμης θάρσος : ἡ γὰρ ἱκανῶς παρεσκευασμένη ψυχὴ πρὸς τὸ καταγωνίσασθαι τὰς ἐκτροπὰς τῆς ἀληθείας ἀθορύβως οἴσει τὰς ψευδεῖς δόξας |
| καὶ πικρὸν καὶ κακόηθες φύσει κακία , ἥμερον δὲ καὶ κοινωνικὸν καὶ εὐμενὲς ἀρετή , πάντα τρόπον τοὺς εὐφυῶς ἔχοντας | ||
| ταῦτα ἀλλήλοις καὶ μιᾶς γνώμης φανεῖται καὶ διανοίας , τὸ κοινωνικὸν τῆς φύσεως καὶ φιλάνθρωπον καὶ ἀγαπᾶν καὶ ὑμνεῖν καὶ |
| δὲ εἰ δόξει καλῶς ὑμῖν ὑπὲρ ἐμοῦ λογίζεσθαι καί με ἀγαπᾶν , ὃς πρῶτον οἴεταί με δεῖν πολλὰ κινδυνεύσαντα καὶ | ||
| ἀγαπῶμεν τὰ ἀγαθὰ τῶν συμφερόντων , φυσικῶς ἄρα συμβαίνει μᾶλλον ἀγαπᾶν τὸν εὐεργέτην τὸν εὐεργετηθέντα ὑπ ' αὐτοῦ παρὸ ὁ |
| : φύεσθαι δὲ καὶ ἔβενον : εἶναι δὲ καὶ κύνας ἀλκίμους , οὐ πρότερον μεθιέντας τὸ δηχθὲν πρὶν εἰς τοὺς | ||
| : φύεσθαι δὲ καὶ ἔβενον : εἶναι δὲ καὶ κύνας ἀλκίμους , οὐ πρότερον μεθιέντας τὸ δηχθὲν πρὶν εἰς τοὺς |
| τὸν ἀδικοῦντα λέγειν ὅτι οὐ βούλεται ἄδικος εἶναι ἢ τὸν ἀκόλαστον ὅτι οὐ βούλεται ἀκολασταίνειν : εἰ γὰρ καὶ βουλόμενος | ||
| κυβευταὶ συνίασι . καὶ ὁ σκιροφόρος , ὃ σημαίνει τὸν ἀκόλαστον καὶ κυβευτήν , ἀπὸ τῶν ἐν Σκίρῳ διατριβόντων . |
| σκέπασμα . Ὡς δὲ πάϊς : παραβολή . δολόεντα : δολερόν . μόρον : φόνον . λίχνοισι : λαιμάργοις : | ||
| κῦμα , ὅτε νοήσῃ τὴν ὁρμὴν τῶν ἀγρευτήρων δολόεντα ] δολερόν δολόεντα ] ἡ δολόεις , Ἰωνικῶς μαθοῦς ' ] |
| χάριν ἀποστερεῖς ; δεῖ γὰρ οὐ σωφρονίσαι μὲν πονηρίαν , ὑπερορᾶν δὲ χρηστότητος , οὐδὲ πράττειν ἐξ ἡμισείας τὸ δίκαιον | ||
| δ ' ὑπερηφάνου τὸ διὰ κουφότητα ταύτης ἐκπνευματούμενον ὑπὸ κτήσεως ὑπερορᾶν ἑτέρους . καὶ λογίζεσθαι διότι ζῷα μὲν [ οὐκ |
| ἐξ ἀπόρων εὐπόρους ἀποφήναντες ; ἐκεῖνο μὲν γὰρ ἀπερίσκεπτονἵνα μὴ μανιῶδες ἐπ ' ἀνδρῶν , οὓς ἡ Ἑλλὰς ἐθαύμασεν , | ||
| . ἡ δ ' ἔνθεον σχάσασα : αὕτη ἀνοίξασα τὸ μανιῶδες στόμα αὐτῆς καὶ μαντικόν . δοκεῖ γὰρ ὁ αὐτὸς |
| τοιούτων παίδων τε καὶ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν . καθόλου δὲ ποικιλώτατον εἶναι τὸ ἀνθρώπινον γένος κατὰ τὸ τῶν ἐπιθυμιῶν πλῆθος | ||
| περιετίθει συναρμόττων σοφῶς ἄλλο ἐπ ' ἄλλῳ , καὶ χρῆμα ποικιλώτατον γίνεται . καὶ ὡς ἧκεν ἐπὶ τὴν κρίσιν , |
| συστρατεύοντας καὶ κατεσκεύαζεν αὑτὸν ἴσον ἅπασιν , ὥσθ ' ἕκαστον αἰδεῖσθαι καὶ τὸ παράβολον τῆς τόλμης ἑκουσίως ὑπο - μένειν | ||
| πρᾶξαί τι αἰσχρὸν φαύλου ἂν εἴη , τὸν μέντοι πράξαντα αἰδεῖσθαι ἐπ ' αὐτῷ ἐπιεικοῦς . ἐξ ὑποθέσεως εἶπεν . |
| ἡ κακὴ κρίσις παντὸς αἰτία κακοῦ . θαυμάζειν οὔτε δύναμιν ἀσύνετον χρὴ οὔτε συνέσεως ἀδυνάτου καταφρονεῖν . θεὸς δεῖται οὐδενός | ||
| ἀνειμένον ἐν μέσοις τοῖς ἀσπαζομένοις γελᾶν . ἦν δὲ οὐκ ἀσύνετον , ὥστε καὶ ἐπίδειξις ἦν αὐτῶι πρὸς τοὺς δανειζομένους |
| τῶν ἰσοτονιῶν ξενικώτερον μέν πως καὶ ἀγροικότερον ἦθος καταφανήσεται , προσηνὲς δ ' ἄλλως καὶ μᾶλλον συγγυμναζόμενον ταῖς ἀκοαῖς , | ||
| ἕκαστον : ἐγὼ δὲ τὸ ἐπὶ τηλικούτοις ταπεινόφρον αὐτῶν καὶ προσηνὲς ὑπεράγαμαι καὶ τὸ πρὸς τοὺς γεννησαμένους μέρους παντὸς ὑπήκοον |
| , Νουμήνιον μὲν εὐθὺς ἐθέμην καλεῖσθαι , δόξαντα δὲ εἶναι ῥωμαλέον καὶ ἐγρηγορὸς βλέποντα μετὰ περιχαρείας ἦγον ὡς ἐπὶ τῆς | ||
| τῆς περὶ τὴν σφαιριστικὴν ἁμίλλης τό τε κατὰ τοὺς τραχηλισμοὺς ῥωμαλέον . Ἀντιφάνης : οἴμοι κακοδαίμων , τὸν τράχηλον ὡς |
| αὐτῇ σπήλαιον : ἔχει δὲ ἄρα τὸ ἄντρον ὄφεων πλῆθος ἄμαχον , καὶ εἶναι τούτους μεγίστους φασὶ καὶ δεινοὺς τὸ | ||
| πάντα κινήϲειϲ λέγων . ἀκοῦϲαι ὀργῶ . ἄκοϲ περίαπτον . ἄμαχον πνῖγοϲ . ἀναιδὲϲ καὶ θραϲὺ βλέπειν . ἐκϲκυζᾶν . |
| διὰ τοῦτο ὁ θεὸς αὐτὸν κατέπεμψεν , ὅτι ᾔδει αὐτὸν ἐλεήμονα καὶ εὖ ποιοῦντα τοὺς ἀνθρώπους . καὶ ὅταν εἴπῃς | ||
| ἤδη προεῖπον , εἰς τὴν τοῦ ἀνέμου ὀχείαν καταναλίσκει . ἐλεήμονα δέ , ὅπερ δοκεῖ παρά τισιν ἐναντιώτατον ὑπάρχειν , |
| μόνον ὁ στέφανος ᾖ , καὶ τόν τε μισθὸν οὐκ εὐκαταφρόνητον ὁρισθῆναι καὶ τοῦτον ἐν καιρῷ τῆς χρείας ἀπραγμόνως ἀποδίδοσθαι | ||
| θάνατον ἥκοντας . κήρυκες ἠδίκηντο παρ ' ὅλης πόλεως , εὐκαταφρόνητον τῷ Μήδῳ , καὶ ἅμα τὴν ἀνδρίαν τῶν αὑτοὺς |
| ἐκεῖνο τὸ ἀρρώστημα τοὺς κεκυφότας τε καὶ μαχομένους ἀπεστέρησεν ὕπνου πεῖθον μὲν ἀγορᾶς ἀμελεῖν , πεῖθον δὲ λουτρῶν ὑπερορᾶν , | ||
| ἦσαν οἱ ἀφιστάμενοι τῶν νέων , ἀλλ ' ἕτερον τὸ πεῖθον . ὥσπερ οὖν τοὺς καλοὺς οὐκ ἂν γράψαιτό τις |
| τοῦ ε βλῆτο . . . . βληχρόν : τὸ ἀσθενές : οὕτως Ὅμηρος καὶ Ἀλκαῖος : Πίνδαρος δὲ ἐπὶ | ||
| Παρὸ καὶ τοὺς τοιούτους Σχινοτρώκτας ἐκάλουν . Στύππινον γερόντιον : ἀσθενές . Σικελὸς ὀμφακίζεται : ἐπὶ τῶν τὰ εὐτελῆ κλεπτόντων |
| Ἄρης ἐπιθεωρήσῃ τὸν ὡροσκόπον ἢ τὴν Σελήνην , δαπανήσει εἰς ἄσωτον τὰ χρήματα : ἐὰν δὲ Ἀφροδίτη μετὰ Ἄρεως γένηται | ||
| ὁ δ ' αὐτῶν αὐτίκ ' ἀγνοίᾳ λαβὼν ἔσθει βορὰν ἄσωτον , ὡς ὁρᾷς , γένει . κἄπειτ ' ἐπιγνοὺς |
| ἔτι δὲ καὶ αὐτὸς τῆς χάριτος ἐπιὼν τὴν ποίησιν σφόδρα ἄγασθαι τὸν ἄνδρα . ἀτεχνῶς γὰρ οὐκ ἄνευ θείας τύχης | ||
| εἶναι καὶ ἀνόμοιον . οὐκ ἄρα πολλὰ τὰ ὄντα . ἄγασθαι . θαυμάζεσθαι . ἔθραξε . ἐτάραξεν , ἠνώχλησεν , |
| πολιτῶν : βαστακτέον τάδε : γράφεται βίᾳ : οὐ προσήκομεν κολάζειν : οὐχ ὑποταττόμεθα οἷον ἐν τῇ τῶν Φωκέων γῇ | ||
| τιμωρεῖσθαι τοῦ τιμωρεῖν διαφέρει . τιμωρεῖσθαι μὲν γάρ ἐστι τὸ κολάζειν , τιμωρεῖν δὲ τὸ βοηθεῖν τοῖς ἀδικουμένοις . τίθησι |
| οὓς κοινῇ συνόντας ἠπόρει χειρώσασθαι . οὕτως ὁμόνοια τοῖς χρωμένοις σωτήριον . ταῦροι δύο μιᾶς ἡγεῖσθον ἀγέλης , ξυννόμω τε | ||
| γερόντων ἀρχὴν καὶ τὸν τῶν ἐφόρων δεσμὸν τῆς βασιλικῆς ἀρχῆς σωτήριον , ὥστε γενεὰς τοσαύτας ἤδη μετ ' εὐκλείας σῴζεσθαι |
| καὶ παχύ , τὸ δὲ πρὸς τῷ τείχει μακρὸν καὶ ἐλαφρὸν καὶ στενόν , ξίφει μακρῷ ἐοικὸς τὸ σχῆμα ὥστε | ||
| ὁ δέ μιν ῥέα πάλλε καὶ οἶος . τόν οἱ ἐλαφρὸν ἔθηκε Κρόνου παῖς ἀγκυλομήτεω : [ ἡ διπλῆ ] |
| πίτυος ψιθύρισμα ἐκείνης τῆς παρὰ ταῖς πηγαῖς λιγυρῶς ᾀδούσης : ἡδὺ δὲ καὶ σύ , ὦ αἰπόλε , συρίζεις . | ||
| τοσοῦτον , ὅσον ὡς οἷόν τε τῇ γεύσει τοῦ κάμνοντος ἡδὺ ἀποφῆναι τὸ φάρμακον ἐκλεικτόν . τῇ τε οὖν γεύσει |
| μαλακοκόλαξ , ὥς φησι Κλέαρχος : πρὸς γὰρ τῷ οὕτω κολακεύειν καὶ τὸ σχῆμα τῶν κολακευομένων ἐπακολουθῶν ἀποπλάττεται παραγκωνίζων καὶ | ||
| ; οὔτε γὰρ τὸ φιλεῖν ἡδονῆς ἀτυχές , οὔτε τὸ κολακεύειν λύπης ἄμοιρον , ἀλλ ' ἑκάτερον ἐν ἑκατέρῳ φύρεται |
| γάρ ? ? [ ἐστι ] ? πολλοὺς [ δὴ γεγηρακότας ] ? [ παρ ' ἡμεῖν ] αὐτοῖς καὶ | ||
| . Ἀντιπελαργεῖν : ἀντιδιδόναι χάριτας . λέγεται γὰρ τοὺς πελαργοὺς γεγηρακότας τοὺς γονεῖς τρέφειν . Ἄπληστος πίθος : ἐπὶ τῶν |
| ὅρα μὴ παίζοντα μᾶλλον τιθῇ σέ τις ἢ σπουδάζοντα καὶ φιλονεικοῦντα , ὅς γε καὶ ἐν αὐτοῖς τούτοις τοῖς λόγοις | ||
| δ ' ἑκάτερον πρόσεστιν , ἀποστρέφει καὶ μετωπηδὸν ἀνθίσταται καὶ φιλονεικοῦντα πρὸς τὸν ἀντίπαλον προθυμίαις καὶ τόλμαις ἀηττήτοις γυμνάζεται , |
| , . . . . . . φόνων δικαστὰς ὁρκίων αἰδουμένους θεσμόν , τὸν εἰς ἅπαντ ' ἐγὼ θήσω χρόνον | ||
| τοιαῦτα οὐ πρέπον ἂν εἴη ψεύδεσθαι , θεοὺς προγόνους αὑτῶν αἰδουμένους . ἂν δή τις δημιουργῶν εἰς χρόνον εἰρημένον ἔργον |
| . αἷς τὰς θύρας κλείουσι ; θύννου μὲν οὖν . σεμνὸν τὸ βρῶμα . καὶ τρίτη Λακωνική . ἐν ἡμέραις | ||
| τροχηλατήσους ' ἐμμανῆ πλανώμενον . ἐλθὼν δ ' Ἀθήνας Παλλάδος σεμνὸν βρέτας πρόσπτυξον : εἴρξει γάρ νιν ἐπτοημένας δεινοῖς δράκουσιν |
| καὶ τὴν δίαιταν τῇ ὠφελείᾳ τῇ ἀπὸ τοῦ φαρμάκου μὴ ἀντιπράσσειν . οὐδὲν γὰρ οὕτως ἐστιν ἰσχυρὸν ἐν ἰατρικῇ βοήθημα | ||
| ἰσχὺν καὶ πάνυ σοι συμβάλλεσθαι , τὸ δὲ ὄνομα μηδὲν ἀντιπράσσειν τὸ τοῦ βασιλέως εἰς τὸ στέργεσθαι ὑπὸ τῶν φίλων |
| , ἤτοι πρὸς τὴν ἀκρασίαν , ἐπεὶ καὶ ὁ ἀκρατὴς ὑπερβολικῶς ἀφροδισιάζειν βού - λεται , προσεπιτιθέντες τὴν ἀκρασίαν περὶ | ||
| ἀφροδισιάζειν ἀγαθὸν μέχρι τοῦ συμμέτρως ταῦτα ποιεῖν , τὸ δὲ ὑπερβολικῶς καὶ ἀμέτρως φαῦλον . τῶν μὲν ἕξεων καὶ κινήσεων |
| ἡ τῆς γαστρὸς ἐπίσχεσις γένοιτο . Τὰς δ ' αἱμοῤῥαγίας δεινῶς παροξύνει . Τῷ θερμαίνειν δηλονότι καὶ καίειν τὰς ὕλας | ||
| Ἀττικὴν πυρπολουμένην καὶ τὸ τέμενος τῆς Ἀθηνᾶς ἀκούοντες κατεσκάφθαι , δεινῶς ἠθύμουν . ὁμοίως δὲ καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας πολὺς |
| δὲ τοὺς γραφέας ἱστορίαις παντοδαπαῖς , τὸν δὲ τῶν λόγων ἀγωνιστὴν σιωπῇ παρατρέχειν καὶ θέλγε - σθαι μὲν τοῖς ἔργοις | ||
| αὐτὸν ἔτι εἰπεῖν οὔτε τυχεῖν ἀκουόντων , ὥσπερ μετ ' ἀγωνιστὴν εὐδοκιμηκότα εἰσιόντα ἕτερον . οὐ μὴν ψυχαγωγίας χάριν μᾶλλον |
| . . : Πόνηρον βαρυτονούμενον , ὡς σόλοικον , καὶ πονηρόν ὀξυτονούμενον , ὡς κυδοιμόν , φασὶ διαφέρειν παρὰ τοῖς | ||
| ἐπιτρέπειν σε ἔδει τῳ διακινδυνεύοντα ἢ χρηστὸν αὐτὸ γενέσθαι ἢ πονηρόν , πολλὰ ἂν περιεσκέψω εἴτ ' ἐπιτρεπτέον εἴτε οὔ |
| βιοτῆς , ἀλλ ' ἔτη χίλια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναι ἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενον τὸ γῆρας ὥσπερ | ||
| ἀποθανεῖν ὑπολειπόμενον ἀταράκτως καὶ εὐμενῶς καὶ ἵλεως τῷ σαυτοῦ δαίμονι διαβιῶναι . Πολλάκις ἐθαύμασα πῶς ἑαυτὸν μὲν ἕκαστος μᾶλλον πάντων |
| τὸν ἐν Πυθίῳ ναόν : τῶν δὲ Ἀθηναίων παριόντων καὶ μισούντων αὐτὸν ἐπὶ τῇ τῆς δεκάτης εἰσφορᾷ , οὐδὲν ἐχόντων | ||
| ὑπολαμβάνεσθαι ὁποῖός εἰμι , ἀλλὰ μὴ ὁποῖον ἡ παρὰ τῶν μισούντων καὶ φθονούντων φήμη ταῖς τῶν ἀγνοούντων ἀκοαῖς παραδέδωκεν , |
| καὶ οὐχ ὥσπερ ἐπὶ τοῦ ἔαρος , δακρύουσαν τὴν τροφὴν ἀπολλύειν . Ὅμως δὲ αἱ ἐν τῷ φθινοπώρῳ κλαδευθεῖσαι θᾶττον | ||
| ἀναπαύειν , ὅταν τούτου δεόμενοι τυγχάνωσιν , τοὺς δὲ νομίζοντας ἀπολλύειν , ὅταν εἰς τὸ κοινόν τι δαπανήσωσιν , ἄγειν |
| ἡγεμονίας αὐτῆς ἑτέρας ἄξια μείζονος . τὸ δὲ παράδοξον , βασκανίας γὰρ ἑπομένης τοῖς ζῶσι πρὸς τὸ ἀντίπαλον , ἄλλως | ||
| μισανθρωπίαν δηλοῖ . ὀξὺ δὲ καὶ ἀσθενὲς φθέγγεσθαι δειλίας καὶ βασκανίας σημεῖον τοῦ ἀνδρὸς ὑπάρχει , βραχὺ φθέγγεσθαι ἀργίας καὶ |
| τὰ δόγματα αὐτοῦ ; ἥμερον , κοινωνικόν , ἀνεκτικόν , φιλάλληλον . φέρε , παραδέχομαι , ποιῶ πολίτην τοῦτον , | ||
| . τοιαύτηι συζῶντες τῆι εἱμαρμένηι βίον ἁπλοῦν καὶ ἀπέριττον καὶ φιλάλληλον εἶχον δίχα πυρὸς ἐπιγνώσεως , οὐ βασιλεῖς , οὐκ |
| δὲ εὖ ἴστε ὅτι μηδέν ἐστι τῶν τοιούτων μέγα μηδὲ τίμιον ἄλλως , εἰ μὴ παρὰ τοὺς διδόντας , ἐὰν | ||
| διὰ τοῦτο , διό . μετ ' : ἐν , τίμιον : αἴσιμον : τιμῶσιν οἱ ἰχθύες . Τίς : |
| . Γ τῇ δὲ Κύννῃ παρέβαλε τὸν Κλέωνα διὰ τὸ ἀναιδές . Γ πόρνη ἦν ἡ Κύννα καὶ ἡ Σαλαβακχώ | ||
| : τῆς σῆς δὲ τόλμης : καὶ πάντως τότε τὸ ἀναιδές σου καὶ τολμηρὸν διαγνώσομαι , πεπειραμένος αὐτῆς ἤδη καὶ |
| , . καὶ μὴν οὐδ ' ὁ ἄφρων διδάξει τὸν φρόνιμον : οὐδὲ γὰρ ὁ τυφλὸς μηνυτικὸς γίνεται τῷ βλέποντι | ||
| ὅτι ἄνευ οἰκονομίας ἢ ἄνευ πολιτείας οὐ δυνατὸν εἰδέναι τὸν φρόνιμον τὸ ἑαυτοῦ ἀγαθόν . Πιστοῦται τὸ λεγόμενον καὶ ἀπὸ |
| τῆς ἀντιλήψεως ἡ ἀντίθεσις χρώζει τὸ ὅλον τῆς ἀπολογίας τὸ τυραννικὸν συσκιάζουσα . β . Ἑτέρα μετάληψις . πᾶσα γὰρ | ||
| εἶναι τὸν μὲν οἰκοδεσποτοῦντα τὸν δὲ δεσπόζοντα τῆς γενέσεως , τυραννικὸν γίνεται τὸ σχῆμα : γίνονται γὰρ βασιλεῖς βασιλέων ἔνδοξοι |
| τὸν Φαῖδρον διὰ τὸ κάλλος αὐτοῦ προσεποιεῖτο ὡς εὐφυῆ καὶ εὐμαθῆ φιλεῖν : ἀποφοιτῶντι οὖν τῷ Λυσίᾳ καὶ διαλυομένῳ τὴν | ||
| εὐπαγὴς καὶ ἰσχυρὸς [ ὁ ] τράχηλος σημαίνει ἰσχυρόν , εὐμαθῆ καὶ εὐφυῆ πρὸς ἀρετὴν ἄνδρα . ὁ δὲ τοιοῦτος |
| . Ἔταξε δὲ οὕτω : ὅ τι μὲν ἦν αὐτῶν δυνατώτατον πᾶν ἀπολέξας ἔστησε ἀντίον Λακεδαιμονίων , τὸ δὲ ἀσθενέστερον | ||
| : ἀφ ' οὗ δὴ καὶ τὸ ἀληθέστατον αὐτοῦ καὶ δυνατώτατον καὶ μάλιστα τεταγμένον περὶ τίνων τε πέφυκεν ἀληθεύειν καὶ |
| καὶ ἐν ἀπόροις πόρον εὑρεῖν , μεγαλοπράγμονα , βουλευτικόν , εὐθαρσῆ , γενναῖον , ἄριστον διὰ πάντων , ὡς ἔδειξαν | ||
| Πελασγῶν . πέμψον δὲ πρόφρων δεῦρ ' ἡμέτερον πατέρ ' εὐθαρσῆ Δαναόν , πρόνοον καὶ βούλαρχον . τοῦ γὰρ προτέρα |
| ὧν ἄνδρες ἀπεμάχοντο ἐν ὅπλοις , ὡς συμβαίνειν τοὺς ἀντιπαρατασσομένους διαφθείρεσθαι καὶ ὑπὸ τῶν ἀπομαχομένων ἀνδρῶν διαφθειρομένους καὶ ὑπὸ τῶν | ||
| Ἀθηναῖοι Θηβαίοις ἄγαν ταλαιπωροῦσιν ἐβοήθησαν καὶ μέλλοντας ὑπὸ Λακεδαιμονίων πανωλεθρίᾳ διαφθείρεσθαι κεκωλύκασιν . παριδὼν ] ἀντὶ τοῦ καταφρονήσας τῆς ἡμῶν |
| πῶς οἴει τοιούτους ἀνθρώπους πρὸς τοιαύτας ἔχειν δεήσεις ; οὐ βδελύττεσθαι καὶ μισεῖν καὶ δυσμενῆ τὸν αἰτήσαντα κρίνειν ; πολὺ | ||
| μὲν τῆς ἐλευθερίου αὐτοῦ φωνῆς τὴν κακογλωσσίαν , ἔμαθε δὲ βδελύττεσθαι τοὺς ὑβριστὰς , οὔτε μὴν τοῖς ἀγαθοῖς ἐξεναντίας φιλονεικεῖ |
| γλυκυτάτῳ μηδεμίαν ἔχοντι ϲτύψιν , ὁποῖόν ἐϲτι τὸ Ϲαβῖνον : ἐναντιώτατον γάρ ἐϲτι τούτοιϲ τὸ ὀμφάκινον . ἐν μὲν οὖν | ||
| πλῆθος σπωμένοις ἢ τρέμουσιν ὠφελιμώτατον , τοῖς δὲ διὰ κένωσιν ἐναντιώτατον : τοῖς δὲ . . . . . . |
| δὲ καλὸν μένει . ἐξ ὧν λυπηρότατον ἀνάγκη εἶναι τὸν κάκιστον βίον , τερπνότατον δὲ τὸν ἄριστον . καὶ ταῦτα | ||
| ἐπῄροντο , ὑποπόνηρα , οἷσι δὲ καὶ πνεῦμα ξυνεμετεωρίζετο , κάκιστον : οὗτοι γὰρ καὶ ἐπεχλιαίνοντο . ὡς γὰρ γέγραπται |
| ἄγει σχολὴν ἄλλο τι πράττειν ἢ σώζειν ἀνθρώπους καὶ τοῦτο μιμούμενον τὸν δεσπότην ἀεὶ πληροῖ τὴν τῶν δεομένων χρείαν , | ||
| ' Ἴστρου , καὶ ποταμὸν οὐκ ἔδεισε βάρβαρον κρυστάλλῳ πεδία μιμούμενον . . . Ἐπεὶ δὲ θεὸς πρὸς πᾶσαν αὐτὸν |