καὶ οὐχ ὥσπερ ἐπὶ τοῦ ἔαρος , δακρύουσαν τὴν τροφὴν ἀπολλύειν . Ὅμως δὲ αἱ ἐν τῷ φθινοπώρῳ κλαδευθεῖσαι θᾶττον | ||
ἀναπαύειν , ὅταν τούτου δεόμενοι τυγχάνωσιν , τοὺς δὲ νομίζοντας ἀπολλύειν , ὅταν εἰς τὸ κοινόν τι δαπανήσωσιν , ἄγειν |
ἀπὸ τοῦ πραΰνειν τὸ μένος , ἢ διὰ τὸ πολυχρόνιον παραμένειν , ἢ ἐν Πραμνίᾳ πέτρᾳ γινομένου , ἣ πρὸς | ||
ἀπ ' ἀρχῆς προσπίπτει τῇ αἰσθήσει , τοιοῦτος ἄχρι τέλους παραμένειν πέφυκεν , ἀλλὰ κατὰ παράτασιν ἑτεροιοῦται , ὁ δὲ |
καὶ χρήσιμον μὲν λέγουσι τὸ συμβαλλόμενον εἴς τι οἷον τὸ ὑποδεδέσθαι τὸ ἐνδύεσθαι : συμβάλλεται γὰρ εἰς τὸ ἧττον διαφθείρεσθαι | ||
τὸ σῶμα πρὸς τὴν ψυχήν . ἔδοξέ τις ἵππου ὑποδήματα ὑποδεδέσθαι . ἐστρατεύσατο καὶ ἐγένετο ἱππεύς : οὐδὲν γὰρ διέφερεν |
τῆς ἀπουσίας ἔγκλημα αὐτῷ καταστῆναι . ἔπειτα τῶν σοὶ μὲν ῥᾴστων , τούτῳ δὲ χρησίμων γενέσθω τι . τῆς τε | ||
καὶ τοῖς ἀκούουσιν ὑμῖν τὰ βέλτιστα καὶ τὰ σώσοντα τῶν ῥᾴστων καὶ τῶν ἡδίστων προαιρετέον . Πρῶτον μέν , εἴ |
ἀλλ ' ὡς ἰσχυρότατον καὶ ἀκρητέστατον , καὶ σιτία σιτείσθω ἰσχυρότατα , καὶ μὴ θερμολουτείτω , καὶ ἰσχυέτω , καὶ | ||
εἴη σημεῖον . ὁ δ ' ἐῴκει οὐ πάνυ τι ἰσχυρότατα ἡγουμένῳ εἰς τὸ καθάπαξ , ἀλλὰ καὶ ἀέρας καὶ |
τίνες οἱ πέραν κατοικοῦντες ἄνθρωποι . τούτου γέ τοι ἕνεκα πάμπολλα μὲν σιτία ἐνεβαλόμην , ἱκανὸν δὲ καὶ ὕδωρ ἐνεθέμην | ||
παῖδας ποιεῖσθαι ἀνὴρ ἢ καὶ γυνή . καὶ ἄλλα δὲ πάμπολλα ἄν τις λέγοι ἐν οἷς τοῖς νοῦν τε καὶ |
τρέφουσι , μέγιστον δ ' αὐταῖς ἀγαθὸν ὑπάρχει τὸ ταχέως ὑπέρχεσθαι : διὸ κἂν ἐπισχεθῶσί ποτε , βλάπτουσιν ἱκανῶς , | ||
τὸ ἐπ ' ὀλίγον ἢ μηδ ' ὅλως ἑψηθὲν μελίκρατον ὑπέρχεσθαι φθάνει πρὶν ἀναδοθῆναι . τὸ ὀξύμελι ξέει τὸ ἀσθενὲς |
βυθιζόμενα παραχρῆμα . Ἀριστοτέλης ἱστορεῖ κατὰ Καρχηδόνα κρήνην εἶναι ἐλαίου προσηνεστέραν : ἂν δὲ μή τις ἁγνὸς προσίῃ , ἐκλείπειν | ||
καὶ τὸ πρὸς πάντας εὐάρμοστον , ὥστε κολακείας μὲν πάσης προσηνεστέραν εἶναι τὴν ὁμιλίαν αὐτοῦ , αἰδεσιμώτατον δὲ αὐτοῖς ἐκείνοις |
. . . Ἀλκυών : εἶδος ὀρνέου : παρὰ τὸ κύειν ἐν ἁλί , τουτέστιν ἐν θαλάσσῃ , . , | ||
δ ' ἐν πέμπτῳ μορίων , ἄρχονται , φησί , κύειν τῶν κεστρέων οἱ μὲν χελλῶνες Ποσειδεῶνος μηνὸς καὶ ὁ |
ἂν ἐπὶ καιρῶν , εἰ μόνον ἀνυπέρθετον φθορὰν ἐργάσοιτο : χρονίζοντα δὲ καὶ τήκοντα ψυχήν τε καὶ σῶμα τῶν τετραγῳδημένων | ||
ἅτινα ἐπιξέειν πρὸϲ λεπίδοϲ ἀπόϲταϲιν οὐκ ἐπιδέχεται . τὰ δὲ χρονίζοντα ἐν τῷ πνεύμονι ἕλκη κἂν θεραπευθῇ ποτε , καταλείπει |
γὰρ οὐκ ἐμὸν ἴσως τοῖς τοιούτοις ἐπιτιμᾶν . λοιπὸν οὖν εὐξαμένους τῷ Ποσειδῶνι καὶ τῇ Ἀμφιτρίτῃ καὶ τῇ Λευκοθέᾳ καὶ | ||
ἄνδρας εὐφήμοις μύθοις καὶ καθαροῖσι λόγοις , σπείσαντάς τε καὶ εὐξαμένους τὰ δίκαια δύνασθαι πρήσσειν : ταῦτα γὰρ ὦν ἐστι |
διὰ πολλὰς αἰτίας : καὶ γὰρ δι ' ἔνδειαν τῆς τρέφειν αὐτὰς καὶ γεννᾶν ὕλης δυναμένης καὶ διὰ πύκνωσιν τῶν | ||
, ” Κλεάνθης μὲν καὶ ἄλλον Κλεάνθην δύναιτ ' ἂν τρέφειν , εἰ βούλοιτο : οἱ δ ' ἔχοντες ὅθεν |
κατ ' ἐπιρρηματικὴν σύνταξιν , οὕτως καὶ παρὰ τὸ ἧκα ἥκιστος ἥκιστα . . . . . ἤνοπι : ἤνοπι | ||
: “ ἦκα πρὸς ἀλλήλους . ” ἤκαχεν ἐλύπησεν . ἥκιστος ἐλάσσων : “ ἥκιστος δ ' ἦν αὐτὸς ἐλαυνέμεν |
: διὰ τὸ εἶναι τὸ ἄροτρον χαμηλὸν καὶ τοὺς βόας ὑψαυχένας εἰς τὸ ἄκρον τοῦ ῥυμοῦ ἐμβάλλουσιν ἔνδρυον κεκλημένον δίκην | ||
: διὰ τὸ εἶναι τὸ ἄροτρον χαμηλὸν καὶ τοὺς βόας ὑψαυχένας εἰς τὸ ἄκρον τοῦ ῥυμοῦ ἐμβάλλουσιν ἔνδρυον κεκλημένον δίκην |
πρὸς ταύτην , σὺν ἀλλήλοις δὲ εἶναι αὐτοὺς κἀν ἀνομίαι διαιτᾶσθαι οὐχ οἷόν τε , διὰ ταύτας τοίνυν τὰς ἀνάγκας | ||
. τῷ δὲ ἐν τοῖς ὄρεσιν αὐτὸν καὶ τοῖς σπηλαίοις διαιτᾶσθαι καὶ τὸ τῆς πίτυος στέμμα ἐπηκολούθησεν , ὄρειόν τι |
κωμῳδουμένη , τὸ μὲν τάριχος εἶπε ταχέως ἀποφέρειν πρὸς τοὺς σπανίζειν ὡμολογημένους ἁλῶν , τὴν χιόνα δ ' εἰς τὸν | ||
τε τὰς παρούσας τριακοσίας . τοὺς δὲ Λακεδαιμονίους χρημάτων τε σπανίζειν ἀπεδείκνυε καὶ ταῖς ναυτικαῖς δυνάμεσι πολὺ λείπεσθαι τῶν Ἀθηναίων |
τῷ θανάτῳ παρέπεμπον , οὗ δὴ καὶ κόρακες οἰκοῦντες τὰ νεκρὰ τῶν σωμάτων κατήσθιον . ἀπὸ τούτου οὖν ἡ παροιμία | ||
χολεμεϲίαϲ προπινομένη τῶν προκαταβολῶν ἀπαλλάϲϲει ἔμμηνά τε κινεῖ καὶ τὰ νεκρὰ τῶν ἐμβρύων ἀποβάλλει κυάμου Αἰγυπτίου μέγεθοϲ πινομένη μετὰ μελικράτου |
οἶδας [ ] γὰρ οἷόν ἐστιν ἐραστοῦ τοιούτου καὶ βραχὺν ἐστερῆσθαι χρόνον : ἀποτρέπειν δ ' οὐκ ἐνῆν μὴ πολλάκις | ||
θυμόν , τὴν δὲ ἀναισθήτως διακεῖσθαι , τὴν δ ' ἐστερῆσθαι Χαρίτων , τὴν δὲ ἀργῶς ἔχειν , τὴν δὲ |
τοὺς νεαροὺς θήγειν , ἤτοι τοὺς νέους παῖδας ἀκονᾶν καὶ παρορμᾶν πρὸς τὰ μαθήματα : συλλαβόμενοι δὲ , φησὶ , | ||
ἡττηθέντος δὲ Φρύνωνος διελύθη τὰ τῆς μάχης . ἔοικεν οὖν παρορμᾶν Ἀθηναίους ὁ Αἰσχύλος εἰς τὸ ἀντέχεσθαι πάλιν Σιγείου , |
τὰ τοὺς ἐμπεφυσημένους μῦς ὠφελήσοντα καὶ μάλιστα , ὅταν ἡ θλάσις αὐτῶν ἔχῃ τι καὶ φλεγμονῆς καὶ δυσίατοι γίνωνται . | ||
μήτε θλάσῃ μήτε κατάξῃ τὸ κρανίον . ἡ μὲν γὰρ θλάσις γίνεται διὰ τὸ βάρος τῶν πληττόντων , ἡ δὲ |
ἑαυτοῖς τοῦθ ' ὑπάρχει ἀλλὰ τῷ ἀλόγῳ . ὃ γὰρ περιέπουσι καὶ ὃ τρέφουσι καὶ πιαίνουσιν , ἐκεῖνο καὶ δοκοῦσιν | ||
ὅμοια δρῶσι γηράσκουσαν . Ὥσπερ δὲ παῖδες φιλοπάτορες τὸν τεκόντα περιέπουσι πρὸς ἔσχατον ἤδη γῆρας ἐλάσαντα ὡς ῥικνωθῆναι μὲν τὰ |
ποιεῖν . τό τε γὰρ ἀπὸ τῶν μερῶν τοῦ τόπου θέλειν ἐπιλογίζεσθαι τὸ καὶ τόπον ὑπάρχειν τελέως ἐστὶ μειρακιῶδες : | ||
τὸ μέγιστον ὡς ἔλαττον , καὶ τὸ μὴ παρὸν μὴ θέλειν : οὐδὲ γὰρ σόν ἐστιν . Ἀμφότερα μένειν οὐκ |
αὐτούς : τοῦτο δ ' ἦν οὐδὲν ἄλλο ἢ μὴ δυσωπεῖσθαι μηδ ' ἀντικολακεύειν τοὺς ἐπαινοῦντας . . . . | ||
τῆς δ ' αὖ σηπεδόνος ἔχεται κατὰ Δημόκριτον καὶ τὸ δυσωπεῖσθαι διὰ τὴν ὀσφραντικῶν τούτων φαντασίαν καὶ δυσμορφίας : καταφέρονται |
ἐὰν πρασοειδὴς ἐμεθῇ χολή , ἀλλὰ καὶ πέλια ἢ μέλανα ἐμούμενα κάκιστά εἰσιν : οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὰ δυσώδη | ||
μὴ νεωτερισθέντος , ταχέως καταῤῥήγνυται , καὶ κακοηθέστερον : τὰ ἐμούμενα ἐπὶ τούτοισι , πονηρὰ καὶ θηριώδεα . Οἷσιν ἐπὶ |
κτήνη ἐν τῷ Πειραίῳ σῳζομένους , πᾶν δὲ τὸ Πείραιον σπείροντας καὶ καρπουμένους , μέγιστον δὲ ἡγησάμενος ὅτι Βοιωτοὶ ταύτῃ | ||
χρήματα τὰ μὲν ἀναλίσκειν , τὰ δὲ αὖ ξυναγείρεσθαι , σπείροντας καὶ φυτεύοντας καὶ στρατευομένους καὶ πλέοντας καὶ παραβαλλομένους σὺν |
διαφθορᾶς τοῦ γένους . ὕστερον δὲ Ἡρακλέα τὴν σύμπασαν γῆν καθαίροντα ἀπό τε τῶν θηρίων καὶ τῶν τυράννων κἀκεῖσε ἀφικέσθαι | ||
, ὡς μὴ μαίνηται : θερμαίνουσι γὰρ τὰ τὴν κεφαλὴν καθαίροντα φάρμακα : πρὸς δὴ τὸ ἀπὸ τοῦ πυρετοῦ θερμὸν |
ταύτῃ δ ' ἦν γεγραμμένον ὅτι ἐὰν παραγενόμενος φθάσῃ τοὺς ἐπιβαλλομένους διατηρῆσαι Δαρείῳ τὴν Περσέπολιν , κύριος ἔσται ταύτης ὑπ | ||
μικρὰ τεθραυσμένα , τοὺς δὲ τοιούτους ὀξέως φερομένους καὶ πολλοῖς ἐπιβαλλομένους ὀλίγα ἐπιτελεῖν διὰ τὴν ὀξύτητα τῆς τοῦ αἵματος φορᾶς |
κτεῖν : τὸ ὑπάγειν τοῦ πορεύεσθαι : τὸ ἰχθυᾶσθαι τοῦ κυνηγεῖν : τὸ τρίβων τοῦ ῥάκους : τὸ λίβανος τοῦ | ||
Ἠσαῦ , ὅτε φησίν : ” ἦν δὲ Ἠσαῦ εἰδὼς κυνηγεῖν , ἀγροῖκος ” : οὐ γὰρ πέφυκεν ἡ τῶν |
? ? [ θέρμαινέ θ ' ἡμῖν καὶ θύη ] πέττειν ? ? ? ? τινὰ [ κέλευ ' , | ||
στόμαχον , ὥστε καὶ θερμαινομένοις αὐτοῖς ἐκεῖνον συνθερμαίνεσθαι , καὶ πέττειν τὴν προσε - νεγκαμένην τροφὴν , καὶ ταχέως ἀποπέμπειν |
δὲ καὶ ἀπὸ τῶν δόλῳ καὶ ὑποκρίσει φιλίας πειρωμένων ἑτέρους λυμαίνεσθαι . κύων καταδιώκων λύκαιναν ἐφρυάττετο τῇ τε τῶν ποδῶν | ||
γυναῖκα ἐκ τούτων καὶ ἀφικομένην ἐπὶ τὴν λίμνην τὴν Τριτωνίδα λυμαίνεσθαι τοὺς προσοίκους , ἐς ὃ Περσεὺς ἀπέκτεινεν αὐτήν : |
δὲ ἐῶ καὶ μυθολογίαν ἄλλοις . ὅτι δέ ἐστι θηρίον ἐπιβουλότατον , καὶ νεκροῖς ἀνθρώποις ἐπιτίθενται γαλαῖ , καὶ μὴ | ||
ἐστάλην , ὡς μὴ διαφθείρῃ σε τὸ κάκιστον τοῦτο καὶ ἐπιβουλότατον κτῆμα ὁ πλοῦτος , ὁ πολλοῖς πολλάκις αἴτιος ἀνηκέστων |
ἐν τῇ γῇ καρπὸν ἐμπιπράναι , μηδὲ τῶν πόλεων αὐτῶν φειδομένους . οὐ γὰρ μενεῖν ἐν τῇ χώρᾳ Ἀλέξανδρον ἀπορίᾳ | ||
πόλει [ καὶ αὐτοὺς καὶ γυναῖκας καὶ παῖδας ] , φειδομένους μήτε ἰδίου μήτε δημοσίου οἰκοδομήματος ὅθεν τις ὠφελία ἔσται |
ἐθελήσει ἔργον ἐποίχεσθαι , ἀλλὰ πτώσσων κατὰ δῆμον βούλεται αἰτίζων βόσκειν ἣν γαστέρ ' ἄναλτον . ἀλλ ' ἔκ τοι | ||
ἀποτροφὴν μιᾶς ἡμέρας καὶ μὴ ἀναγκάζεσθαι ἐν τοιούτῳ θορύβῳ ἢ βόσκειν ἢ χορτολόγιν ποιεῖν καὶ βλάπτεσθαι ἑτοίμως ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν |
ἐσθίειν , καὶ τὸ μέν τι τῆς τροφῆς τὸ ἐπιπολάζον ἀνεμεῖν , τὰ δὲ περιττὰ κάτωθεν ἀποκρίνεσθαι : ἐντεῦθεν καὶ | ||
καὶ ἱδροῦν ἐν ὀπισθοτόνῳ καὶ τὸ σῶμα διαλύεσθαι , καὶ ἀνεμεῖν ὀπισθοτόνῳ διὰ ῥινῶν , ἢ ἐξ ἀρχῆς ἄφωνον ἐόντα |
πρὸς κινήσεις καὶ πράξεις . ὅθεν ἐρρωμένα καὶ σῶα ὄντα ἀποδημεῖν τε καὶ ἄλλην κίνησιν ἡντιναοῦν ἐπιτρέπει κινεῖσθαι καὶ πράξεις | ||
τραχεῖαν , οἱ γὰρ φυγοδικοῦντες ἐσκήπτοντο εἰς Σκῦρον ἢ Λῆμνον ἀποδημεῖν . Ἀρχή , ἄρχων ἄρχειν , ἔξαρχος , ἀρχηγός |
ἐπαφίησι φθεγξάμενος [ δὲ ] πρὸς αὐτόν : „ ὦ δειλότατον θηρίον , ποῦ σου ἡ προλαβοῦσα ἰσχύς , ὅτι | ||
φησιν ἀποκτεῖναι αὐτόν , ὃν πεποίηκε τῶν Τρώων κάκιστον καὶ δειλότατον καὶ ὑπὸ τοῦ Μενελάου μικροῦ δεῖν ζωγρηθέντα , ὃν |
. . . ἀπενεχθέντα νεώτερα ἐκείνων εἶναι τῶν χρημάτων : ἀποκεῖσθαι γὰρ ἐν θησαυροῖς , ἀπὸ λαφύρων ἀνατεθέντα , ἐπιγραφὰς | ||
καὶ βόρβορον ἐμπίπτειν , μηθὲν προορωμένας , ἀλλ ' ἐώσας ἀποκεῖσθαι , ἕως ὅτου καὶ αὐτὸν τὸν ὀφθαλμὸν ὁ Περσεὺς |
τοῦ ἕως πότε τρέφειν . λέγει γὰρ ὅτι ἐὰν μεμερισμένως θρέψῃς , ῥώννυται τὸ ἔμφυτον θερμόν : ἐντεῦθεν διαλάμπει τὸ | ||
οἱ ἰατρικοί φασι τὰ μὴ καθαρὰ τῶν σωμάτων ὁκόσα ἂν θρέψῃς , μᾶλλον ἂν βλάψοις ὕλην ὑποβάλλων τῇ κακοχυμίᾳ , |
ὀξυπόρῳ τινὶ ἔμιξαν . καθόλου δ ' ἐπὶ πάντων τῶν δραστικῶς καθαιρόντων ἀπαγορεύομεν τοῖς φαρμακευομένοις ὑπνοῦν μέχρι παντελοῦς καθάρσεως . | ||
δὲ πολλὴ καὶ νομώδης εἴη ἡ διάβρωσις , θαυμαστὸν ὅπως δραστικῶς βοηθεῖ , ὡς καὶ πολλάκις ἀπιστηθῆναι ὅτι ἦν κακόηθες |
εἰς ταὐτὸν ἐλθεῖν , συγκατακλιθῆναι , συγκατακοιμηθῆναι , συγγενέσθαι , σποδεῖν , ὀπύειν , ἀφροδισιάζειν , συμπλέκεσθαι , καὶ τὰ | ||
λέγει ὁ Αἰακός . τὰς λαγόνας σπόδει : Κάθαιρε . σποδεῖν γὰρ κυρίως τὸ τοὺς βωμοὺς καθαίρειν . ὁ ἕτερος |
: διό φησι καὶ γὰρ τὸ φθειρόμενον δοκεῖ δυνατὸν εἶναι φθείρεσθαι , ἐπεὶ οὐχ ὡς φθαρῆναι ἀδύνατον νῦν ἔχει τινὰ | ||
ἅμα ταῖς δρυσὶ γεννᾶσθαι ἢ ἐπειδὴ δοκοῦσιν ἅμα ταῖς δρυσὶ φθείρεσθαι . Χάρων γὰρ ὁ Λαμψακηνὸς ἱστορεῖ , ὡς Ῥοῖκος |
ὅπερ ἐστὶ μηδένα τῶν μυῶν τείνοντα : τοῦτο γὰρ ἦν συμφορώτατον εἴς τε τὸ διακινῆσαι τὰ νεῦρα καὶ τοὺς μῦς | ||
, μηδ ' ἐκτιθέναι τέλειον , μηδ ' ἐξαμβλοῦν , συμφορώτατον δήπου . Καὶ τῶν μὲν πολιτικῶν τὰ κεφάλαια ταῦτα |
δόξεις τι , οὐχὶ λήκυθον . ἐξὸν γυναῖκ ' ἔχοντα κατακεῖσθαι καλὴν καὶ Λεσβίου χυτρῖδε λαμβάνειν δύο : ὁ φρόνιμός | ||
τόπον , δίδωσι δὲ τὸ μέγιστον οὐ πλέον ποδόςἀνάγκη ἀγαπῶντα κατακεῖσθαι πρὸς τὸ μέτρον συνεσταλμένον . πολλῷ δ ' ἂν |
ἂν ὠδίνῃ δι ' ἑαυτῆς ἡ ψυχή , τὰ πολλὰ ἀμβλωθρίδια , ἠλιτόμηνα : ὅσα δὲ ἂν ἐπινίφων ὁ θεὸς | ||
ἐκ μεταφορᾶς τῶν ἀδιορθώτων καὶ ἡμιτελῶν βρεφῶν , ἃ λέγονται ἀμβλωθρίδια . θέμις ] δίκαιον . . λέγειν παρὰ σοί |
μὲν , ὥς φησιν Ἀριστοτέλης , ὅτι τὸ τῆς χρόας ἀνδρικὸν , τοῦτο δὲ ὅτι τὸ τοῦ χρώματος αἱματῶδες τοῦ | ||
: εἰσὶ γὰρ Μαυρούσιοι καὶ καλοὶ καὶ μεγάλοι , καὶ ἀνδρικὸν ὁρῶσι , καὶ ἔργων ἔχονται θηρατικῶν , καὶ μέντοι |
ἃ ὑπέσχου αὐτοῖς : σοὶ γὰρ ἔγωγε οὐχ ἧττον ἐνόμιζον σύμφορον εἶναι ἀποδοῦναι ἢ ἐκείνοις ἀπολαβεῖν . πρῶτον μὲν γὰρ | ||
Αἰγυπτίῳ ἐγκαταλιπὼν καὶ τοὺς μεγίστους ὅρκους παραβὰς βασιλεῖ δόξῃ τι σύμφορον ποιῆσαι , οὗτοί εἰσιν οἱ ταῖς μεγίσταις τιμαῖς γεραιρόμενοι |
ἄλφιτον κρεῖττόν ἐστι καὶ ἀφυσότερόν τι τοῦ κριθίνου . Τοῖς ἀσθενῶς κάρτα ἔχουσι καὶ μηκέτι δυναμένοις παχυτέραν ὕδατος προσδέχεσθαι τροφὴν | ||
σχεδὸν ὁμολογῶν ὅτι οὐδὲν αὐτῷ μέλει ἀληθείας . πάνυ δὲ ἀσθενῶς καὶ ἀπιθάνως τὴν ἀριστείαν διελθών , ὁτὲ μὲν ποταμῷ |
οὖν ἐστι προσμιγνύειν ὕδατος χλιαροῦ : καὶ γὰρ ἐμψῦξαι καὶ ὑγρᾶναι πλέον οὕτω δύναται καὶ διελθεῖν εἰς τὸ βάθος . | ||
οὕτως ὡς ἡ ῥοδίνη κηρωτή : καὶ γὰρ ἐμψῦξαι καὶ ὑγρᾶναι τὰ στερεὰ τῶν μορίων δύναται καὶ φυλάξαι μὴ ἀπολέσθαι |
ἐκ μικροῦ φησιν αὐτὴν ταχεῖαν τὴν αὔξησιν λαμβάνειν καὶ εἶναι καρχαρόδουν τίκτειν τε πᾶσαν ὥραν μικρὰ ᾠά . Ἐπίχαρμος δ | ||
οὐδὲν γὰρ τῶν τὰ κέρατα ἐχόντων οὔτε χαυλιόδουν ἐστὶν οὔτε καρχαρόδουν , οὔτε τοὺς ἄνωθεν ὀδόντας ἔχει διὰ τὸ εἰς |
τε καὶ ὅτι αἰτιῶνται αὐτὸν μόνον τῶν ἐν τῇ οἰκίᾳ ἀργὸν ἐσθίειν . καὶ ὁ Σωκράτης ἔφη : Εἶτα οὐ | ||
ἐς ψιλὴν μετετίθεντο , οἱ δ ' ἐξ ἐνεργῶν ἐς ἀργὸν ἢ λίμνας ἢ τέλματα , οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ὡς |
. μυρία ] κατὰ πολύ . πεμπαστάν ] η . φροντιστήν : σύναπτε δὲ πρὸς τὸ Περσῶν . τοῦ Σησάμα | ||
ὀρφανοῖς καὶ γυναιξὶν ἐρήμοις συγγενῶν , οὗτος ἑαυτὸν τούτων ἀνέδειξε φροντιστήν : διά τε τῆς ἰδίας σκέψεως καὶ φροντίδος διακρίνων |
ἐξ ὧν γίνεται οἶνος , ὃς τοῦ λογισμοῦ παράγει καὶ ἔκφρονας τοὺς Ἀρκάδας ποιεῖ , τὰς δὲ γυναῖκας τεκνοποιοὺς τίθησιν | ||
, χειμάζεσθαι δὲ χαλεπῶς κατὰ τὴν θάλασσαν : καὶ τοσοῦτον ἔκφρονας γενέσθαι , ὡς τὰ ἀπὸ τῆς οἰκίας πάντα σκεύη |
δὲ οὐδὲν πλέον ἀλλὰ καὶ μείονα τούτων κεκτημένους ἔχοντας εὐθὺς ἕτοιμα [ ὅταν ] ὧν ἂν δέωνται χρῆσθαι . Ἄλλο | ||
: ψηκτρίζειν : γυμνάσω τὰ πρόσφορα : τὰ συνήθη καὶ ἕτοιμα . τὰ σύμφορα , τὰ ἐπιτήδεια , τὰ δέοντα |
καθέλκουσιν . τὸν Ὀρφέα τῆς ἐμμελείας μεμυθεῦσθαι καὶ τοὺς καὶ θέλγειν , ὡς καὶ νῦν εἰώθαμεν ὑπερβολικῶς λέγειν , ἀλλὰ | ||
μέλους ἔκρουέ τε ἅμα καὶ ᾖδεν ἐρωτικὰ ψυχαγωγεῖν οὕτω καὶ θέλγειν οἰόμενος τὴν σώφρονα , τὴν παρθένον . οὐ μήν |
πολλαχοῦ δὲ καὶ τὴν λέξιν ἔφαμεν καὶ τὸ μέγιστον τὰ ἀποστατικὰ τῶν σχημάτων : ὥστ ' , εἰ λέγοιμεν ταῦτα | ||
Προσδέχεσθαι μέντοι χρὴ κατὰ τοὺς δακτύλους τὰ ἄρθρα τὰ ἐμβαλλόμενα ἀποστατικὰ ἔσεσθαι : τὰ γὰρ πλεῖστα οὕτω γίνεται , ἢν |
ὧν ἄνδρες ἀπεμάχοντο ἐν ὅπλοις , ὡς συμβαίνειν τοὺς ἀντιπαρατασσομένους διαφθείρεσθαι καὶ ὑπὸ τῶν ἀπομαχομένων ἀνδρῶν διαφθειρομένους καὶ ὑπὸ τῶν | ||
Ἀθηναῖοι Θηβαίοις ἄγαν ταλαιπωροῦσιν ἐβοήθησαν καὶ μέλλοντας ὑπὸ Λακεδαιμονίων πανωλεθρίᾳ διαφθείρεσθαι κεκωλύκασιν . παριδὼν ] ἀντὶ τοῦ καταφρονήσας τῆς ἡμῶν |
: φύεσθαι δὲ καὶ ἔβενον : εἶναι δὲ καὶ κύνας ἀλκίμους , οὐ πρότερον μεθιέντας τὸ δηχθὲν πρὶν εἰς τοὺς | ||
: φύεσθαι δὲ καὶ ἔβενον : εἶναι δὲ καὶ κύνας ἀλκίμους , οὐ πρότερον μεθιέντας τὸ δηχθὲν πρὶν εἰς τοὺς |
τύχης Γ τοῦ Φειδίου . Γ τὸν αὐτοδὰξ : τὸν δάκνοντα , τὸν ἐμπεσόντα . Γ τὸν αὐθάδη , ὀργίλον | ||
ἐμοῦντα συμφέρει συνεχέστερον τοῦ ὕδατος ἐπιρροφεῖν , μὴ ὀξύνοντα καὶ δάκνοντα λήσῃ τὰ ἐμούμενα . ἐμετικὸν δὲ καὶ τὸ μὴ |
τούτου ὡς ἀμείνω λέγουσιν , ὑπονοεῖν μέντοι καὶ μετανοεῖν καὶ παρανοεῖν . τὸ δ ' ἀπονενοῆσθαι φαυλότερον , προνοεῖν δὲ | ||
τῷ πατρὶ πολεμιώτατος ἦν , πῶς οὐ δόξει τοῖς ἀκούσασι παρανοεῖν ἢ ὑπὸ φαρμάκων διεφθάρθαι ; Ἔτι δ ' ἐμέ |
, τὸ σίγμα λέγειν παρῃτοῦντο διὰ τὸ σκληρόστομον εἶναι καὶ ἀνεπιτήδειον αὐλῷ : τὸ δὲ ῥῶ διὰ τὸ εὔκολον πολλάκις | ||
τοῦ λόγου τῇ ἀνεπιτηδειότητι τοῦ δεχομένου αὐτὸν ὀργάνου ὑποτίθεσθαι : ἀνεπιτήδειον δὲ τίθεσθαι καὶ τῇ ἀσυμμέτρῳ τοῦ αἰσθητοῦ προσβολῇ διαλυούσῃ |
. Γ τῇ δὲ Κύννῃ παρέβαλε τὸν Κλέωνα διὰ τὸ ἀναιδές . Γ πόρνη ἦν ἡ Κύννα καὶ ἡ Σαλαβακχώ | ||
: τῆς σῆς δὲ τόλμης : καὶ πάντως τότε τὸ ἀναιδές σου καὶ τολμηρὸν διαγνώσομαι , πεπειραμένος αὐτῆς ἤδη καὶ |
μή ” φης ' “ ἀρέσκει . ” τοῦτο γὰρ ἰσχυρὸν οἴεταί τι πρὸς τὸ πρᾶγμ ' ἔχειν . οὐκ | ||
αὐτὴν καὶ μελεδαινόμεναι . Ἢν τὸ στόμα ξυμμύσῃ , γίνεται ἰσχυρὸν ὥσπερ ἐρινεὸν , καὶ ἢν ἐσαφάσσῃς τῷ δακτύλῳ , |
ἔχῃ βίον , ἢ χῆνα πλατυγίζοντα καὶ κεχηνότα , ἢ στρουθόν , ἢ πίθηκον , ἐπίβουλον κακόν . κακὸς κακῶς | ||
ποιῆσαι . σοῦ σοῦ : ἀποσοβοῦσι τὸν γέροντα ὡς ⌈ στρουθόν [ στρουθίον ] ⌈ † σοῦ † , ὡς |
μὲν ἐν καιρῷ γίνωνται καὶ μετρίως τῇ νόσῳ , καὶ τρεπόμενα ἔξω μηκέτι παλινδρομῇ εἴσω , ταῦτα λύει πυρετοὺς καὶ | ||
αὐξήσει καὶ μειώσει καὶ μεταβολῇ παντοίᾳ καὶ μετουσίᾳ φαίνεται διηνεκῶς τρεπόμενα καὶ λέγεται μὲν ὁμωνύμως ἐκείνοις ὄντα , καθ ' |
κεῖσθαι οἷον ἀνάκειται , κάθηται : ἔχειν οἷον ὑποδεδέσθαι , ὡπλίσθαι : ποιεῖν οἷον τέμνειν , καίειν : πάσχειν δὲ | ||
τι δαιμόνιον κωλύῃ ; Γράψαι δὲ βουλόμεθα καὶ ὡς δεῖ ὡπλίσθαι τὸν μέλλοντα ἐφ ' ἵππου κινδυνεύειν . πρῶτον μὲν |
ἐπὶ τοιούτῳ ἐτύχομεν μοναρχίας , οὐχ ὅπως ἑαυτῶν ἀπωσώμεθα τοὺς μόρους , ἀλλ ' ἵνα τῶν ἐπιεικεστάτων καὶ ὡς ἐπὶ | ||
φαίνεται τὴν γένεσιν , ἐπειδὰν φῆι : γενόμενοι ζώειν ἐθέλουσι μόρους τ ' ἔχειν , μᾶλλον δὲ ἀναπαύεσθαι , καὶ |
μεταξὺ τῶν κόκκων ὑμενῶδεϲ ἔμβαλλε . Πρὸϲ γλαυκοφθάλμουϲ , ὥϲτε μελανὰϲ ἔχειν τὰϲ κόραϲ . ϲιδίων γλυκείαϲ ῥόαϲ τὸν χυλὸν | ||
ἀπληκτοτέρῳ χρώμεθα προϲκλύϲματι τοῦ προϲώπου , τῷ ὕδατι ἐναφεψήϲαντεϲ κωδίαϲ μελανὰϲ καὶ μελίλωτα ἢ καλαμίνθην ἢ γλήχωνα καὶ βέλτιον ποιεῖ |
ὀσμὴν ἔχει βαρεῖαν , ὥστε μὴ ὑποφέρειν , τὰ δὲ ἐντόσθια ὅμοια κυνί , κοιλίαν δὲ μόνην ὁμοίαν ἔχει ὑΐ | ||
' ἀναίμοις ζῴοις τὸ ἀνάλογον . λέγει δὲ ὡς τὰ ἐντόσθια τῶν ἐκτὸς πρότερον διαρθροῦται καὶ τούτων τὰ ἄνω μᾶλλον |
ἐδηλώθη φάτις , τὸν πατροφόντην , τὸν ἀσεβῆ μ ' ἀπολλύναι . Οὕτως ἐλέχθη ταῦθ ' : ὅμως δ ' | ||
οὓς ἐνεβάλλοντο οἱ ἀστράγαλοι . . τὰςπληγὰς ] ἢ τὰς ἀπολλύναι δυναμένας καὶ ἐξ ἀνθρώπων ποιούσας ἢ ἃς οὐ γινώσκουσιν |
τινθαλέοις ἤγουν θερμοῖς ὕδασιν θεραπεύεσθαι ἐπαιονάασσο ] πλῦνε ἐπαιονάασθαι ] μαλάττειν αἷμα δὲ ἀναλυόμενος : ἀντὶ τοῦ τὸ θρομβῶσαν αἷμα | ||
σοι τούτων ἑκατέρου βραχὺ λεῖον ἀκριβῶς , ἵνα ἐν τῷ μαλάττειν προσβάλῃς . ἐπεὶ δ ' ἔνιοι νομίζουσιν , εἰ |
τοῦτό ἐστιν , ὅταν ἔξωθέν τε ἡ ἀρχὴ καὶ μηδὲν συμβάλληται ὁ πράττων ἢ ὁ πάσχων . δοκεῖ δὲ τὸ | ||
ἂν βίαιόν τι συμβαίνῃ , κἂν μηδὲν αὐτὸς εἰς τοῦτο συμβάλληται , πάσχειν μὲν ἂν λέγοιτο , πράττειν δ ' |
λαμβανομένην , τῆς ἐσθῆτος ἑτέραν , ἄλλην ἐπαινοῦσαν ἐκείνας καὶ πικρότερα ποιεῖν ἐρεθίζουσαν , οἷα φιλοῦσιν ἠδικημέναι γυναῖκες , ἑκάστην | ||
ἠνδραποδισμένων ἑτέρων , ἄλλων ἔξω κειμένων ἐλεεινῶς καὶ τῶν ἔνδον πικρότερα πάθη προσδεχομένων ἀλλὰ γὰρ πάλιν ἐπιβουλεύεις τῇ πόλει διελθεῖν |
ῥυθμοῖς , τὸ πᾶσι δὴ τούτοις ἠθικῶς καὶ ἀφελῶς καὶ ἀνειμένως δοκοῦντα λέγειν ὑπορύττειν πως καὶ κατασκευάζειν , ἃ βούλεταί | ||
* , : Λέγεται δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ῥαθύμως καὶ ἀνειμένως διαγόντων . λέγουσι γὰρ οἱ ναῦται ψαίρει τὸ ἄρμενον |
δριμέϲι δὲ ἥκιϲτα : ἐπιπυρεταίνουϲι γὰρ οἵδε ἅλμῃ καὶ λίτρου τήξει . λίνου ὦν καρποῦ χυλὸϲ ἔϲτω καὶ τήλιοϲ καὶ | ||
εἰς τέρψιν μετῆχθαι τοῖς λόγοις τοῦ Ἀντιλόχου . τὸ δὲ τήξει παραβάλλειν τὴν τερπομένην ψυχὴν οὐ πιθανόν . δύναται οὖν |
, τὸν κρατοῦντα σιδηρῖτιν βοτάνην ζῶντας κρατεῖν σκορπίους , μὴ βλαπτόμενον ὑπ ' αὐτῶν . Ἐὰν μύρμηκας θηράσας καύσῃς , | ||
στέρησιν τοῦ τλῆναι . ἀτίζων ἀτιμάζων . ἀτέοντα ἀτώμενον , βλαπτόμενον : “ Αἰνεία , τίς ὧδε θεῶν ἀτέοντα κελεύει |
φλεγματῶδες εἴη τὸ διαπτυόμενον καὶ γλίσχρον , ὥστε διὰ τοῦτο δυσανάγωγον εἶναι καὶ μετὰ πολλῆς ἀνάγεσθαι βηχὸς , ἐπὶ τούτων | ||
ὅτι παχύτερον ἐγένετο τὸ ἀναπτυόμενον καὶ τὸ χολῶδες ἀπέθετο καὶ δυσανάγωγον ἤρξατο γίνεσθαι , τότε πάλιν συμφέρει μεταβαίνειν ἐπὶ τὸ |
ἐσχαρίτην καλούμενον , ὃς οὕτω κέκραται τοῖς μειλίγμασι καὶ τῇ μαλακότητι καὶ τοιαύτην ἐνθρυπτόμενος ἔχει πρὸς τὸν γλυκὺν συναυλίαν ὥστε | ||
Ἦν δὲ καὶ καθαρώτατος τὴν στολήν , ὡς ἀνυπερβλήτῳ χρῆσθαι μαλακότητι ἱματίων , καθά φησιν Ἕρμιππος . ἀλλὰ καὶ γυμναστικώτατος |
τὴν νύκτα ἐκείνην , πρὶν διψῆν , πιεῖν , πρὶν πεινῆν , φαγεῖν . ποίαν δοκεῖς ἡμέραν σεαυτοῦ ; τὴν | ||
δὲ ἐλπίδες , καὶ κακῶς δ ' ἂν ποιήσειε τὸ πεινῆν . ἡ μὲν οὖν πόλις οὐδὲν διέφερε χειμαζομένης νεώς |
πλείονος τροφῆς κρατεῖν δυνάμενον , ἥττονος δὲ ὀρεγόμενον τῇ ποικιλίᾳ δελεάζειν τῶν προσφερομένων , κινεῖ γὰρ τὴν ὄρεξιν ἡ καινότης | ||
αὐτῶν ἐξιόντων , εἰ μὴ νομίζομεν τοὺς μὲν θηρευτικοὺς κύνας δελεάζειν ἀναγκαῖον εἶναι τοῖς κυνηγοῖς αἵματι θηρίων καὶ τοῖς τοῦ |
μέρη σταθμῶν Ἰσότης ἔταξε κἀριθμὸν διώρισεν , νυκτός τ ' ἀφεγγὲς βλέφαρον ἡλίου τε φῶς ἴσον βαδίζει τὸν ἐνιαύσιον κύκλον | ||
τέχνῃ καταγωνίσασθαι . Τὸ δὲ πῦρ αὐτοῖς τὸ καυστικὸν μὲν ἀφεγγὲς δέ , τὸ ἐκτὸς τοῦ κόσμου , ποῦ ἵδρυται |
, οὐχὶ ἀτταγῆνες . Πολέμων τὸν πορφυρίωνα τὸν ὄρνεόν φησι διαιτώμενον κατὰ τὰς οἰκίας τὰς ὑπάνδρους τῶν γυναικῶν τηρεῖν πικρῶς | ||
διαλύει . ἀλκυὼν ὄρνεόν ἐστι φιλέρημον διὰ παντὸς ἐν θαλάττῃ διαιτώμενον . ταύτην λέγεται τὰς τῶν ἀνθρώπων θήρας φυλαττομένην ἐν |
ἔχων ἐκ τῆς εὐσεβείας τὸν κίνδυνον ; τίς οἰκτείρειν ἐθελήσει πενόμενον , ἵνα πένης αὐτὸς παρ ' ἐκείνου γενήσεται ; | ||
ἔρημον φίλων , οὐδ ' αὖ πλουτοῦντας , ἐμὲ δὲ πενόμενον , οὐδ ' αὖ ὑμᾶς μὲν ὑπερευδοκιμοῦντας , ἐμαυτὸν |
ἡ τῆς γαστρὸς ἐπίσχεσις γένοιτο . Τὰς δ ' αἱμοῤῥαγίας δεινῶς παροξύνει . Τῷ θερμαίνειν δηλονότι καὶ καίειν τὰς ὕλας | ||
Ἀττικὴν πυρπολουμένην καὶ τὸ τέμενος τῆς Ἀθηνᾶς ἀκούοντες κατεσκάφθαι , δεινῶς ἠθύμουν . ὁμοίως δὲ καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας πολὺς |
προγέγραπται δὲ περὶ ταύτης ἀκριβέστατα ἐν τῷ Δευτέρῳ Λόγῳ . Πνεῦμα φυσῶδες ἀθροιζόμενον ἔν τινι τῶν μορίων τὰ ἐμφυσήματα γεννᾷ | ||
. Πάλαι γὰρ ἂν τὰ μέγιστα τῶν πελαγῶν ἐξανάλωτο . Πνεῦμα τοίνυν τὸ θεῖόν φησιν , ᾧ [ δὴ ] |
γένοιτο δριμύτερόν τε καὶ λεπτότερον , ἐνταῦθα τῶν μὲν πόνων κουφίζειν τῶν πολλῶν , εὐωχεῖν δὲ τὴν τιτθὴν ῥοφήμασί τε | ||
. ἢ ἀπὸ τοῦ ἐν αὐτῷ τινὰ ζῶα αἴρειν καὶ κουφίζειν . Ἀμβροσία , ἡ τῶν θεῶν τροφὴ , ἧς |
οὓς κοινῇ συνόντας ἠπόρει χειρώσασθαι . οὕτως ὁμόνοια τοῖς χρωμένοις σωτήριον . ταῦροι δύο μιᾶς ἡγεῖσθον ἀγέλης , ξυννόμω τε | ||
γερόντων ἀρχὴν καὶ τὸν τῶν ἐφόρων δεσμὸν τῆς βασιλικῆς ἀρχῆς σωτήριον , ὥστε γενεὰς τοσαύτας ἤδη μετ ' εὐκλείας σῴζεσθαι |
καθ ' αὑτὰς πρόσκειται ἤτοι ἐπειδὴ ἐνδέχεται τὸν ἀνδρεῖον τὰ σωφρονικὰ ποιεῖν , ἀλλ ' οὐχ ᾗ ἀνδρεῖος ἀλλ ' | ||
. αὐτὰ μέντοι καθ ' αὑτὰ ἢ ἀνδρεῖά ἐστιν ἢ σωφρονικὰ ἢ ἐξ οἵας ἂν καὶ ἀρετῆς εἴη . ἀλλὰ |
ὁμαλὰ ἔχοντες καὶ ὡς τοῖς σφυροῖς βαίνοντες πανοῦργοι . Σφυρὰ διηκριβωμένα στερεὰ γενναίου ἀνδρός , τὰ δὲ μαλακὰ καὶ λεῖα | ||
τε καὶ σπανίων , ὅσα καὶ κατὰ τὰς ἀπεργαζομένας τέχνας διηκριβωμένα φαίνεται . εἰπὼν δὲ τούτοις ἑξῆς τὰ περὶ τῆς |
Σοῦσα . Ἀπὸ δὲ τοῦ Εὐλαίου ποταμοῦ εἰς Τέναγος [ ἀμμῶδες στάδιοι ριʹ . Ἀπὸ δὲ Τενάγους ] ἀμμώδους ἐπὶ | ||
τὰ κάτω κακοῦται , κνησμῶν ἐγγενομένων ἔμπροσθεν ἰσχυρῶν , τούτοισιν ἀμμῶδες οὖρον γίνεται , καὶ ἐφίσταται : τοῖσι δὲ ὀλεθρίοισιν |
τι ἐπὶ καταμωκήσει λεγόμενον . Γιγγρών : ἀφροδισιακὸς δαίμων , διακονήσας τῇ Ἄρεως καὶ Ἀφροδίτης μοιχείᾳ . γλαῦκ ' Ἀθήναζε | ||
ἄρχοντα τῶν περὶ τὸν Εὐφράτην . Νικέντιος δὲ τὰ αὑτοῦ διακονήσας ὧν ἐπλημμέλησαν ἕτεροι δίκας δίδωσι , τοῦτο δὴ τὸ |
ἅμα πᾶσι δοκεῖ βέλτιον εἶναι ἐν τῷ χειμῶνι παχέα ἱμάτια φορεῖν , ἂν δύνωνται , καὶ πῦρ κάειν ἅμα πᾶσι | ||
τὸν ἰχθύν , καὶ ὑποκατακλείσας ῥίζιον τῆς βοτάνης , δίδου φορεῖν . ποιεῖ γὰρ πρὸς τὰς ἀλγηδόνας τοῦ στομάχου καὶ |
Ὅτι Πυθαγόρας πυθόμενος Φερεκύδην τὸν ἐπιστάτην αὐτοῦ γεγενημένον ἐν Δήλῳ νοσεῖν καὶ τελέως ἐσχάτως ἔχειν , ἔπλευσεν ἐκ τῆς Ἰταλίας | ||
αὐτοῖς ἐστι καὶ ἅμα ὠχρότης , μανίαν ἢ ἐπιληψίαν δηλοῦσι νοσεῖν τὸν ἄνδρα . ὅσοις δὲ ὀφθαλμοῖς ἡ στάσις ἐστὶν |
παρὰ τὸ ἐπῆρθαι τὰς παρειάς . φασὶ δὲ αὐτὸν μὴ δάκνειν ἢ καὶ δάκνοντα μὴ λυπεῖν . μέμνηται δὲ αὐτοῦ | ||
ὥϲτε τὸν ὀπόν τε καὶ τῶν φύλλων τὸν χυλὸν μὴ δάκνειν μόνον ἢ ῥύπτειν ϲφοδρῶϲ , ἀλλὰ καὶ ἑλκοῦν καὶ |
δὲ τῷδε καὶ ἄρχειν ἑτέρων δικαιοῦσα , καὶ γινώσκουσα ὡς πολυπραγμοσύνῃ μὲν βεβαιοῦται ἀρχὴ πᾶσα , ἀπραγμοσύνῃ δὲ φθείρεται : | ||
. ξανθὴ δὲ ἦν αὐτῆς ἡ κόμη οὔ τι που πολυπραγμοσύνῃ γυναικείᾳ καὶ βαφαῖς ἅμα καὶ φαρμάκοις , ἀλλ ' |
καὶ μὴ διδόντας ἰσχυρῶς εὐθύνων καὶ κολάζων . / τοὺς ἀχαρίστους οἴονται καὶ γὰρ πρὸς τὴν πατρίδα / καὶ πρὸς | ||
καὶ τρία γὰρ τὰ μέγιστα ὀνείδη κτᾶται , φθονεροὺς ἀπίστους ἀχαρίστους εἶναι δοκεῖν . [ , ] τὸ μὲν οὖν |
; ” , ἵν ' ᾖ τὸ κινεῖν ἀντὶ τοῦ σαίνειν . ὡσεὶ ἔλεγε , τί μου καταπαίζεις καὶ λυπεῖς | ||
ἀπὸ τῶν σαινόντων ζώων . αἴτιον γὰρ ἡ χαρὰ τοῦ σαίνειν τὰ ζῶα τὰς οὐράς . τῶν φίλων . εὐτυχούντων |
εἴη ἂν καὶ ταύτῃ : τὰ μὲν γὰρ αὐτῶν ἐστι δάκετα καὶ ἐνίησιν ἀπὸ τοῦ ὀδόντος φάρμακον , βλητικὰ δὲ | ||
. . . ἑρπετὰ καὶ δάκετα : Καὶ τὰ ἄλλα δάκετα , ὥσπερ εἰ τύχοι ὁ σκορπίος . 〚 δάκετα |
, ὦτα δὲ ὥσπερ ἀνθρώπου , καὶ ὀφθαλμοὺς γλαυκοὺς ὁμοίους ἀνθρώπωι . τὴν δὲ κέρκον ἔχει οἵανπερ σκορπίος ὁ ἠπειρώτης | ||
. ὅρος συμφόρων καὶ ἀσυμφόρων τέρψις καὶ ἀτερπίη . ἄριστον ἀνθρώπωι τὸν βίον διάγειν ὡς πλεῖστα εὐθυμηθέντι καὶ ἐλάχιστα ἀνιηθέντι |
ἀπῄκασεν τὴν τῶν ἀνοήτων ὡς τετρημένην , ἅτε οὐ δυναμένην στέγειν δι ' ἀπιστίαν τε καὶ λήθην . ταῦτ ' | ||
ὁ κανθὸς παρέλθῃ , ἢ ἐκ χειρουργίας ἀρθῇ καὶ μηκέτι στέγειν τὸ δάκρυον οἷόν τε ᾖ , ἀλλὰ ῥευματίζεται . |
εἴποις καὶ μωρόν , ἔμπληκτον , παραπλῆγα , ἐμβρόντητον , ἀπόπληκτον , ἐνεόν , ἔκφρονα ἄφρονα , ἀσύνετον , ληρώδη | ||
Προσθετὸν δυνάμενον χορίον ἐξαγαγεῖν , καὶ ἐπιμήνια κατασπάσαι καὶ ἔμβρυον ἀπόπληκτον : κανθαρίδας πέντε ἀποτίλας τὰ πτερὰ καὶ τὰ σκέλεα |
ὀδύνης ἀποτήξει τι τῶν σαρκωδῶν μορίων : τῷ γὰρ μήτε ἀλλοιοῦν ἀθρόως ὡς τὰ σφοδρὰ μήτε μόλις διεξέρχεσθαι καθάπερ τὰ | ||
τοῦ ὁρατοῦ πεφωτισμένῳ ἀέρι : τῇ πρώτῃ γὰρ προσβολῇ τοῦτον ἀλλοιοῦν ἰσχύει , δυναμουμένη τῷ ἐκτὸς φωτὶ καὶ συνεργοῦσα τούτῳ |