| καὶ τὸν ἐκ λιμοῦ θάνατον δεδιότες τὴν μετὰ κινδύνου πλησμονὴν ἀσπαζόμεθα . Ὡς εὐτυχῶς , ὡς μακαρίως πέπραγα . ἐρήσῃ | ||
| οὐ μεμπτόν , ἃ γὰρ σὺν δαπάνῃ σπουδάζομεν , μᾶλλον ἀσπαζόμεθα τῶν προῖκα . γνοὺς δὲ τὸν Πρωταγόραν ὁ Πλάτων |
| , ὃς τῇ τε μεγαλοφωνίᾳ πάντας ὑπεραίρει ἔν τε τοῖς διανοήμασι τὴν ἴσην τοῖς λόγοις ἰσχὺν ἐπιδείκνυται ; Καὶ πρῶτόν | ||
| ἐν σαυτῷ φέρεις αὐτὸν καὶ μολύνων οὐκ αἰσθάνῃ ἀκαθάρτοις μὲν διανοήμασι , ῥυπαραῖς δὲ πράξεσι . καὶ ἀγάλματος μὲν τοῦ |
| ἢ αἴτια . καὶ πρὸς μὲν τὰ αἴτια ἐνιστάμενοι προφυλακτικοὶ λεγόμεθα , πρὸς δὲ τὰ νοσήματα θεραπευτικοί , πρὸς δὲ | ||
| ἡ λύσις . ἀκριβεστέρα δὲ ἡ ὕστερον : ἐπιστήμονες γὰρ λεγόμεθα , φησίν , οὐ τῷ μετέχειν ἁπλῶς ἐπιστήμης , |
| ἔκριζον : ἀπορριζῶν τὴν ἁμαρτίαν . εὐεπίης : εὐλαλοῦς . εὐπάθεια : εὐτροφία , σπατάλη . ἐνάλιος : θαλάσσιος . | ||
| αἷς ἄξιον σεμνύνεσθαι , τὰ δὲ περὶ αὐτὸν ἢ ἡ εὐπάθεια σώματος ἢ ἡ τῶν ἐκτὸς ἀφθονία , ἐφ ' |
| ἐπὶ τὸν ὅμοιον ζῆλον ἀγαγεῖν . οἱ γὰρ ἔμψυχοι καὶ λογικοὶ νόμοι ἄνδρες ἐκεῖνοι γεγόνασιν , οὓς δυοῖν χάριν ἐσέμνυνεν | ||
| προσκυνοῦσιν , οἱ ἥμεροι τὰ ἀνήμερα καὶ ἀτίθασα καὶ οἱ λογικοὶ τὰ ἄλογα καὶ οἱ συγγένειαν ἔχοντες πρὸς τὸ θεῖον |
| ἐπιτρόπῳ ἐμαυτοῦ χρῶμαι . Χαιρεφῶν ὃν τρόπον ὑφ ' ἡμῶν σπουδάζεται οὐκ ἀγνοεῖς , ᾑρημένος δὲ ὑπὸ τῆς πόλεως πρεσβευτὴς | ||
| , διηγήσατο καὶ ὡς κατὰ πάντων ἡ αὐτὴν αὐτῶι μελέτη σπουδάζεται , ἀνεδίδαξέ τε καὶ τὸ τῆς Κυνάνης ἐκτραγωιδήσας πάθος |
| ποίου τούτων λογικὴ τέχνη παρωνόμασται ἡ ῥητορική , ἀπὸ τοῦ προφορικοῦ ἢ τοῦ ἐνδιαθέτου , ὅθεν καὶ ὁ ἄνθρωπος λέγεται | ||
| τὰς ἐμπορίας αἱμύλον , ἐκ τοῦ Ἑρμοῦ , ἤτοι τοῦ προφορικοῦ λόγου . Ἐπεὶ δ ' ἐκ πυρὸς καὶ φρονήσεως |
| ποιήσωσιν , ἐγκριτέον , ὃν δ ' ἂν μή , ἀποκριτέον . τοὺς δ ' ἐγκριθέντας πείσομεν τὰς τροφούς τε | ||
| οὖν , ὦ φίλε Πύθιε , καὶ πρὸς ἡμᾶς σοι ἀποκριτέον . εἰ γὰρ μιᾶς πόλεως βασιλεὺς ἢ μέρους μικροῦ |
| καὶ ἀποδεκτὸν καὶ ἀποδεκτέον . Αἱρετὰ μὲν γὰρ εἶναι καὶ βουλητά , καὶ ὀρεκτὰ καὶ ἀποδεκτὰ τὰ ἀγαθά : αἱρετέα | ||
| εἰ καὶ φέροι καὶ ῥᾳδίως φέροι , ἀλλ ' οὐ βουλητά γε ἦν αὐτῷ : δεῖ δὲ βουλητὸν τὸν εὐδαίμονα |
| καὶ ἤδη δυνάμενον σπείρειν , * * * κἂν ἐκεῖνος εὐχάριστος ὢν πρὸς τὰ παιδεύματα , δι ' ὧν ἀρετῇ | ||
| . Λύει δὲ λύπην παντὸς ἀνθρώπου λόγος . Λόγος τις εὐχάριστος ἀπόδοσις καλή . Μηδέποτε πλούτει , θάνατον εὐλαβούμενος . |
| ἀδεῶς διάγειν τὸν ἐπίλοιπον χρόνον , οὐκ ἂν ἦν θαυμαστὸν φιλοψυχεῖν : νῦν δὲ τοσαῦται κῆρες τῶι βίωι παραπεφύκασιν ὥστε | ||
| γὰρ αὐτὸν δειλίᾳ συνεσχημένον ὑπομεῖναί τι παθεῖν ἄτοπον ἕνεκα τοῦ φιλοψυχεῖν . καὶ τούτου μάρτυρας ἐκείνους ὑπάρχειν ἀποφαινόμενος ἐγύμνωσε τὸ |
| ἡ ψυχὴ αἴσθησιν καὶ κίνησιν , καθ ' ἣν ἅπαντες ζῶμεν , καθ ' ἣν τὸ σῶμα δεσμεῖ τὴν ψυχήν | ||
| πλούτου καὶ πάσης ἀρχῆς , τῆς δὲ αὐτοῦ τούτου ᾧ ζῶμεν φύσεως ταραττομένης καὶ διαφθειρομένης βιωτὸν ἄρα ἔσται , ἐάνπερ |
| , ἐπειδὴ περὶ τὴν δεκάτην ἡμέραν τὰ τῆϲ ῥινὸϲ ὀϲτέα κρατύνεται . ἔξωθεν δὲ τῷ λιχανῷ καὶ μεγάλῳ δακτύλῳ δεῖ | ||
| καὶ θνητῶν ἔκ τε προέσεως καὶ ὑποδοχῆς καὶ τρίτον ἀνταποδόσεως κρατύνεται , σπερμαινόντων μὲν τρόπον τινὰ τῶν αἰθερίων , ὑποδεχομένων |
| φίλοι , μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς , ὡς ἂν Πηλεΐδην τιμήσομεν , ὃς μέγ ' ἄριστος Ἀργείων παρὰ νηυσὶ καὶ | ||
| καὶ θηρίων βίον ζῆν : φοβησόμεθα γὰρ τὰ αἰσχρὰ καὶ τιμήσομεν ἐπὶ τῷ καλῷ δικαιοσύνην , θεοὺς ἄρχοντας ἀγαθοὺς καὶ |
| δὲ πόθος χρόνιος μετὰ σωφροσύνης γινόμενος , τέρψις δὲ οἱονεὶ ψυχαγωγία ἀπὸ ἀηδοῦς τινος ἐπὶ τὸ κρεῖττον , εὐθυμία δὲ | ||
| οὔτε τῆς μουσικῆς αὕτη τέλος , ἀλλ ' ἡ μὲν ψυχαγωγία κατὰ τὸ συμβεβηκός , σκοπὸς δὲ ὁ προκείμενος ἡ |
| ταῦτα δογματίσαντες τὸν κόσμον ἀσεβείας ἐνέπλησαν . Καὶ γὰρ περὶ ἀθέσμου πράξεως σχεδὸν πᾶσιν συμπεφώνηκεν τοῖς περὶ τὸν χορὸν τῆς | ||
| οἱ τὰ τοιαῦτα φιλοσοφήσαντες , ἢ καὶ περὶ πολυμιξίας καὶ ἀθέσμου κοινωνίας : ἔτι μὴν καὶ ἀνθρωποβορία παρ ' αὐτοῖς |
| λύρα δέ σφι βˈρέμεται καὶ ἀοιδά : καὶ ξενίου Διὸς ἀσκεῖται θέμις αἰενάοις ἐν τραπέζαις : ἀλλὰ σὺν δόξᾳ τέλος | ||
| : ἐν ᾗ Αἰγίνῃ ἡ Θέμις ἡ τοῦ Διὸς πάρεδρος ἀσκεῖται καὶ θρησκεύεται . ἐπαινεῖ δὲ αὐτοὺς ὡς φιλοξένους , |
| - λοιτο ; φησὶ γὰρ δή που διαβάλλων αὐτὴν ὅτι στοχάζεται καὶ προάγει τοὺς λόγους οὕτως ὅπως ἂν στοχάζηται . | ||
| πλὴν ὅσον μαντικὴ μὲν ἀπήλλακται στοχασαμένη , ῥητορικὴ δὲ οὐ στοχάζεται μόνον τῶν πραγμάτων , ἀλλὰ καὶ πράττει διὰ τῶν |
| δὲ πρὸς ἀλλήλους ἡμῶν ἐπιβουλὰς καὶ ἀπεχθείας οὐκ ἀξίας τραγῳδίας ὑπολαμβάνομεν , οὐδ ' αἰδώς τις ἡμᾶς ἔχει τοῦ πατρός | ||
| αὔταρκες μηδενὸς εἰς πίστεις δεόμενον . Ἔτι φησὶ καὶ τοῦτο ὑπολαμβάνομεν περὶ εὐδαιμονίας , αἱρετωτάτην εἶναι αὐτὴν κἂν μηδὲν συναριθμοῖτο |
| καὶ τόδ ' αὐτίκα φόρμιγξ : ἐργάζου δὲ οὖν καὶ πλήρου τοῦτο τὸ ποικίλον μέλος , ὦ γλυ - κυτάτη | ||
| - μισθῆναι , σὺ δὲ ἔνευσας . ἥκει δὴ καὶ πλήρου τὰς ὑποσχέσεις παρόντα μὲν ἡδέως ὁρῶν , ἐκπέμπων δὲ |
| μέν , οἷς ἐπόνουν , ἐτρέφοντο : τοῖς δὲ ἡ τέρψις ἐτελεύτα πρὸς ἔνδειαν . οὕτως νεότης πονεῖν οὐκ ἐθέλουσα | ||
| ἐτὸς ἰξευτῆρι ἄγρη νόσφι πόνοιο : πόνῳ δ ' ἅμα τέρψις ὀπηδεῖ μούνη , καὶ φόνος οὔτις : ἀναίμακτοι δὲ |
| ἀπήλλακτο δὲ εἱμαρμένης , οὐδὲν ἔδει μαντικῆς : εἰ δὲ ἀνακέκραται τὸ ἐφ ' ἡμῖν τοῖς ὅλοις , μέρος ὅσον | ||
| καὶ ὅσα κατὰ τὰς αἰσθήσεις ἐνεργεῖ , φόβοις καὶ ὀδύναις ἀνακέκραται . . . ἐκ τοῦ περὶ μέθης αʹ : |
| αἰδοῦνται κακῶς πράττοντες : ὅταν δὲ ταῦτα ᾖ , ἡ Αἰδὼς καὶ ἡ Νέμεσις ἀμφιασάμεναι φάρεα λευκὰ πρὸς οὐρανὸν ὁρμῶσι | ||
| ἀνδρὶ προΐκτῃ : ἐπὶ τῶν δι ' ἐπιείκειαν βλαπτομένων . Αἰδὼς ἐν ὀφθαλμοῖς : ἢ ὅτι οἱ τοὺς ὀφθαλμοὺς κεκομμένοι |
| ἐν αὐτοῖς ἀκολούθως ἄν τις εὕροι τοῖς ὑπὸ τῶν οὕτως οἰκοδεσποτησάντων ἀποτελουμένας . σέβουσί τε γὰρ τὸν μὲν τῆς Ἀφροδίτης | ||
| διὰ γὰρ τῆς τῶν τόπων τούτων ἀμφοτέρων καὶ τῆς τῶν οἰκοδεσποτησάντων διαμορφωτικῆς φύσεως καὶ τῆς καθ ' ἑκάτερον εἶδος συγκράσεως |
| ὁμολογοῦντα τἀληθὲς οὕτως ἔχειν . τοῦτο δὴ πεποίηκα , βέλτιστε Ἀμμαῖε , τῆς τε ἀληθείας προνοούμενος , ἣν ἐπὶ παντὸς | ||
| . Οὐκ ἔστ ' ἔτυμος λόγος οὗτος , ὦ φίλε Ἀμμαῖε , οὐδ ' ἐκ τῶν Ἀριστοτέλους τεχνῶν τῶν ὕστερον |
| γίνεσθαι , οὐ καθαρωτέρου σπῶντα τοῦ πνεύματος πρὸς πλείονα καὶ κραταιοτέραν διαμονὴν ἐπιδίδωσιν ; ἆρ ' οὖν εἰκὸς δι ' | ||
| ἀναλαμβάνειν εὐάλωτά πώς ἐστι τὰ σώματα μήπω πρὸς ἰσχὺν παγέντα κραταιοτέραν , οὕτως καὶ οἷς ἡ ψυχὴ νῦν πρῶτον ὑγιάζεται |
| εὐαρεστεῖν μὲν τῷ ζῆν καὶ μένειν ἐν αὐτῷ , ὡς καθηκόντως εἰς τὸν βίον ὑπὸ τῶν σπειράντων παρηγμένον , τὸ | ||
| ὡς μὲν φασὶ τινὲς , ὁ ἐντρεχὴς κεκοσμημένος : καὶ καθηκόντως αὐτὸ τάττει : ἀπὸ τοῦ ἀϊσσης : παράγωγον αἰσύω |
| θεῶν χεῖρας ” Ἐρασίστρατος ὠνόμαζεν , διέλεγχε τὴν ἀτοπίαν καὶ περιεργίαν , ὁμοῦ μεταλλικὰ καὶ βοτανικὰ καὶ θηριακὰ καὶ τὰ | ||
| ἄλλοις μυρίοις ] . ὁ δὲ Ἀλεξανδρεὺς Ἡρακλείδης καινήν τινα περιεργίαν ἑτεροίαν ὑποβάλλει ἐν οἷς γράφει οὕτως : ὁ ἐνεργητικὸς |
| δαιμόνων μεγάλην σύμμαχον ἔχειν . μάχεσθε δὲ ἀνδράσιν ὑβρισταῖς καὶ ἀνοσίοις , οἳ τὴν μὲν σφετέραν αὐτῶν , ἐν ᾗ | ||
| ἔπειτα ἔπασχον ἐκ τοῦ κωμήτου ὅσα συνήθη καὶ φίλα τοιούτοις ἀνοσίοις κιναίδοις ἦν . ἐγὼ δὲ ὑπεραλγήσας ἐπὶ τῇ ἐμαυτοῦ |
| πρὸς τὴν ἑαυτοῦ αἰτίαν συναφή : καὶ διὰ τοῦτο ἡμεῖς εὐχόμεθα συναφθῆναι Θεοῖς . Ἐπεὶ τοίνυν ζωὴ μὲν πρώτη ἡ | ||
| ῥέοι ὡς ὅδε οἶνος , καὶ εὐκτικά , ἅπερ λέγοντες εὐχόμεθα , ὁποῖόν ἐστι : Ζεῦ πάτερ , Ἴδηθεν μεδέων |
| ἀνθρώπων ἴδιον ὥρισται , διάνοια μέν ἐστιν ὁ λόγος ὁ ἐνδιάθετος διέξοδός τις οὖσα καὶ ἀναπόλησις καὶ διάκρισις τῶν μνημονευθέντων | ||
| τὸ ἐνάρθρου . Ἔστι δὲ καὶ πρῶτος τῇ φύσει ὁ ἐνδιάθετος τοῦ προφορικοῦ , ἐπεὶ καὶ συναναιρεῖ μὲν αὐτόν , |
| δὲ καὶ παραβύστῳ σὺν ὁμοτρόποις ἡμῖν ἡμᾶς διασύροντες , τοῖς ἀμαθέσι λόγων καὶ λάροις ὑμῶν φιληταῖς ἁπανταχοῦ ἐξαιρόμενοι ; ἀλλ | ||
| τοσοῦτον ἀναρρίπτειν τῆς θαλάττης τὸ κλυδώνιον , ὡς δοκεῖν τοῖς ἀμαθέσι καὶ ἀπείροις πρηστῆρας εἶναι ταῦτα . Ἀριστοτέλης ἐν τῷ |
| γεγραμμένα , ἀλλ ' ὃ μὲν καὶ ὀρχηστρίδων εἰσόδους καὶ ὀρχημάτων εἴδη τινὰ καὶ φιλήματα καὶ πολλὰ τοιαῦτα λέγειν μεθ | ||
| ἐκ μακροῦ καὶ τὸ πολυπρόσωπον καὶ τὸ ἀνθρώπινον τῶν ἐμῶν ὀρχημάτων καὶ παλαισμάτων . ἀλλ ' ὁ μὲν δεσπότης τοῖς |
| : καὶ τὰ ἐπιρρήματα ἀχαρίστως , ἀναισθήτως , ἀδίκως , ἀγνωμόνως , ἐπιλησμόνως . τὸ δὲ δίκαιον εἶναι περὶ τοὺς | ||
| οἵους δεῖ καὶ τῆι πόλει καὶ τοῖς φίλοις , ἐνδεχόμενον ἀγνωμόνως χρῆσθαι τούτοις , οὓς ἐπηνόρθωσαν , οὐδ ' ἀγνώμονας |
| διεξέρχονται , καὶ παρακαλοῦσι τοὺς κάτω θεοὺς δέξασθαι σύνοικον τοῖς εὐσεβέσι : τὸ δὲ πλῆθος ἐπευφημεῖ καὶ ἀποσεμνύνει τὴν δόξαν | ||
| , ἀλλὰ κατὰ θείαν πρόνοιαν , μάλιστα τοῖς ἀγαθοῖς καὶ εὐσεβέσι τῶν ἀνθρώπων , βεβαιοῖ τὰ ὑπὸ Ἀνδροκύδου ἐν τῷ |
| καὶ οἱ παῖδες θεωροῦσι . καλὰ παρ ' ὑμῖν τὰ ἀκροατήρια κηρύττοντα πάνθ ' ἅπερ ἐν νυκτὶ μοχθηρῶς πραγματεύεται καὶ | ||
| ἐπιστήμης : ἐπεὶ καθ ' ἑκάστην σχεδὸν ἡμέραν τά τε ἀκροατήρια καὶ τὰ θέατρα πληροῦται , διεξέρχονται δὲ ἀπνευστὶ συνείροντες |
| καὶ ἆθλα τοῖς νικῶσι μεγαλοπρεπῶς ἐδίδου , καὶ ἦν πολλὴ εὐθυμία ἐν τῷ στρατεύματι . Τῷ δὲ Κύρῳ σχεδόν τι | ||
| δὲ οἱονεὶ ψυχαγωγία ἀπὸ ἀηδοῦς τινος ἐπὶ τὸ κρεῖττον , εὐθυμία δὲ ψυχῆς βραχεῖα χαρά , ἡδονὴ δὲ ψυχῆς ἀρέσκεια |
| λουέσθωσαν δὲ καθ ' ἡμέραν . Τοῖς δὲ βάτραχον ἔλειον εἰληφόσι παρέπεται ἀνορεξία , στόματος καθυγρασμός , ναυτία , ἔμετος | ||
| ἀφορμὴν κακουργίας : ὅσα δὲ κοινῶς βοηθεῖν πεπίστευται τοῖς θανάσιμον εἰληφόσι φάρμακον , ταῦτα γράψαι καλῶς ἂν ἔχοι . κελεύειν |
| μὲν οὖν εἰς ἀκοὰς ἦλθε τὰς ἡμετέρας , ἀρχαιολογούμενα παρὰ θεσπεσίοις ἀνδράσιν , οἳ τὰ Μωυσέως οὐ παρέργως διηρεύνησαν . | ||
| δὴ ἐξέδωκα Προδίκωι , πολλοὺς δὲ ἄλλοις σοφοῖς τε καὶ θεσπεσίοις ἀνδράσι . . ἐπεὶ καὶ τοῦτό γέ μοι δοκεῖ |
| αἰδοῦς δικαίας , βιασαμένοις τὸν στρατηγὸν ἀναβαλλόμενον ἔτι , μὴ χείροσιν ὧν ὑπέσχοντο ὀφθῆναι μηδὲ ἀσθενεστέροις ὧν ἐθρασύνοντο , μηδὲ | ||
| ὡς παραδειγμάτων ἐξηγουμένων τῶν ὑποδεεστέρων , ἀπὸ τῶν κρειττόνων τοῖς χείροσιν ἥ τε οὐσία καὶ τὸ εἶδος παραγίγνεται , ἐν |
| καὶ Πρωτογόνου γεννηθῆναι αὖθις παῖδας θνητοὺς , οἷς εἶναι ὀνόματα Φῶς καὶ Πῦρ καὶ Φλόξ . Οὗτοι , φησὶν , | ||
| φωτὶ ἄλλο φῶς ὁρᾷ , οὐ δι ' ἄλλου . Φῶς ἄρα φῶς ἄλλο ὁρᾷ : αὐτὸ ἄρα αὑτὸ ὁρᾷ |
| τοὺς θεούς . Ὦ Βλεψίδημ ' , ἄμεινον ἢ χθὲς πράττομεν , ὥστε μετέχειν ἔξεστιν : εἶ γὰρ τῶν φίλων | ||
| τοῦ μακαρίως ζῆν ἐστι τέλος . τούτου γὰρ χάριν πάντα πράττομεν , ὅπως μήτε ἀλγῶμεν μήτε ταρβῶμεν . ὅταν δὲ |
| καὶ πολιτοκόπος καὶ δημοκόπος . Πλάτων δὲ ἐν Πεισάνδρῳ τὸ πολιτοκοπεῖν ἀντὶ τοῦ λοιδορεῖν καὶ κωμῳδεῖν εἶπεν . περιπλευριεῖς : | ||
| πολιοῦχοι , καὶ φιλόπολις τὸ ἦθος παρὰ Θουκυδίδῃ , καὶ πολιτοκοπεῖν παρ ' Ἀντιφῶντι , καὶ πολλὰ τοιαῦτα . τὸν |
| μήτε τὴν ψυχήν , μήτε μᾶλλον τὸν νοῦν σῶμα εἶναι πεπιστευκόσιν , ὡς πρὸς ἐκείνην ἣ πάντα τὰ ἐν ποσὶ | ||
| ' αὐτοῖς φανῆναί ποτε , καὶ ὑγιᾶ δοκοῦσι λέγειν τοῖς πεπιστευκόσιν . Πέρδικες οἱ Παφλαγόνες δικάρδιοί εἰσιν , ὥσπερ οὖν |
| ἐν Ῥόδῳ . “ * Καὶ τοιοῦτοι μὲν ἐν τοῖς λογικοῖς οἱ Στωικοί , ἵνα μάλιστα κρατύνωσι διαλεκτικὸν ἀεὶ εἶναι | ||
| τὰ ἡδέα τοῦ σώματος σφοδροτέρα ὁρμή , ἐν δὲ τοῖς λογικοῖς ἥ τε παντελὴς κατορθοῦται εὐπάθεια καὶ ἡ σὺν μέτρῳ |
| γίνεταί τινος τέχνης πολλάκις : ἡ γὰρ μυρεψικὴ καὶ ἡ ὀψοποιητικὴ τέχναι εἰσὶν ἡδονῆς ποιητικαί . ὅτι δὲ οἱ σώφρονες | ||
| τῆς ἡδονῆς τέχνη ἐστίν : ἡ γὰρ μυρεψικὴ καὶ ἡ ὀψοποιητικὴ τέχναι εἰσὶ τῆς ἡδονῆς καὶ ποιητικαὶ ταύτης . καὶ |
| αἰσχρὰ ταῦτα , ἀλλὰ κἀκείνοις ὑπεναντία : εἰ δὲ ψεύδεσθαι φήσετε , οὐχὶ πρέπονθ ' ὑμῖν αὐτοῖς ἀναθήσετε . μὴ | ||
| οὐ γὰρ ἂν δεηθείην ἄλλων ἢ ὑμῶν . καὶ τότε φήσετε δεινὰ πεπονθέναι με , ἀκριβῶς οἶδα , ὅτ ' |
| πρόνοια : οὐ μόνον γὰρ ἔστι θεός , ἀλλὰ καὶ προνοεῖται . ἀλλὰ μὴν ἔστι θεός : μεμηνότων γάρ ἐστι | ||
| φησὶν , ὡς ἀθεώρητον οὖσαν , διὰ τῆς ὀσμῆς δὲ προνοεῖται τὴν τῶν Ὠκεανίδων ἄφιξιν . . ἀχὼ ] φωνή |
| τὴν ὄρεξιν ἔχουσα , τὸν δὲ νοῦν ἐπικρίνοντα , ἢ ὄρεξις διανοητική . τὸ αὐτὸ γὰρ δηλοῦσιν ἀμφότερα ἢ τοῦ | ||
| βούλησις προαίρεσις βούλευσις : ἡ μὲν βούλησις τοῦ ἀγαθοῦ ἁπλῶς ὄρεξις , αὕτη ἐν μὲν ταῖς θείαις οὐσίαις θεωρουμένη κατάληψιν |
| μισητία , ἔχθρα , ἀπέχθεια , πρόσκρουσμα , διαφορά , δυσμένεια , δύσνοια , κακόνοια , ἀλλοτρίωσις , ὑποψία . | ||
| τὰ πράγματα ἐκ τῶν πλείστων : δυσκολία , δυστροπία , δυσμένεια , δυσχέρεια , δυστραπελία , παλιντραπελία , παλιμβολία , |
| , ἅ , κἂν ἡσυχάζητε , ἑτέρων λεγόντων ἀκούσεσθε : προπέτεια τοίνυν ἐστὶ μετὰ ἀναισχυντίας , ὕβρις μετὰ βίας , | ||
| ἐχθροὺς εὐφράνηις . Πᾶσιν ἄρεσκε . Καλὸν ἡσυχία . Ἐπισφαλὲς προπέτεια . Ἀεὶ αἱ μὲν ἡδοναὶ θνηταί , αἱ δὲ |
| , ἅ φησι Μινουκιανός : ὑποτίθεται γὰρ εἶναι ἰδέας , πανηγυρικὴν , δικανικὴν , ἠθικὴν , παθητικὴν , μικτήν : | ||
| μακροτέραν τε αὐτὴν ποιεῖ κἀναληθεστέραν ἀπαθῆ τε καὶ ἄψυχον καὶ πανηγυρικὴν μᾶλλον ἢ ἐναγώνιον . τοῖς δὲ παραδείγμασιν ὀλίγον ὕστερον |
| : καὶ τότε , ὡς ἔοικεν , ἡμῖν ἔσται οὗ ἐπιθυμοῦμέν τε καί φαμεν ἐρασταὶ εἶναι , φρονήσεως , ἐπειδὰν | ||
| : καὶ τότε , ὡς ἔοικεν , ἡμῖν ἔσται οὗ ἐπιθυμοῦμέν τε καί φαμεν ἐρασταὶ εἶναι , φρόνησις , ἐπειδὰν |
| γενόμενοι φοβοῦνται καὶ ἀγωνιῶσι καὶ τοὺς ἀναξίως δοκοῦντας περιπίπτειν τούτοις ἐλεοῦσι καὶ τοῖς κατὰ προαίρεσιν περιβάλλουσιν ὀργίζονται καὶ θυμοῦνται καὶ | ||
| ἄνθρωποι τὰ μὲν φιλικά : δέονταί τε γὰρ ἀλλήλων καὶ ἐλεοῦσι καὶ συνεργοῦντες ὠφελοῦσι καὶ τοῦτο συνιέντες χάριν ἔχουσιν ἀλλήλοις |
| ἔφη , ἀνθρώπων τέ γε καὶ ἔτι μᾶλλον , ὡς ἐγᾦμαι , παρὰ θεῶν . Ὁπότε δὴ τὸ ἀθάνατον καὶ | ||
| βούλωνται αὑτοῖς τινα ἀναγνωσθῆναι ἢ γραφῆναι , σέ , ὡς ἐγᾦμαι , πρῶτον τῶν ἐν τῇ οἰκίᾳ ἐπὶ τοῦτο τάττουσιν |
| τοι πᾶσα μὲν ποίησις ἡ παρ ' ὑμῶν ἀρίστη καὶ τελεωτάτη , καὶ ὅση σεμνότητος καὶ ὅση χαρίτων προέστηκεν . | ||
| καὶ δι ' ἧς τὰ τέλη ταῖς ἀρχαῖς συνάψει . τελεωτάτη γὰρ ἡ τοιαύτη ζωὴ καὶ εὐδαιμονία , οὐκέτι διωρισμένως |
| . θαυμάζω δὲ εἰ τὸ τῶν νέων ἀποκεκρίσθαι με νῦν ὀνομάζεις σχολὴν ὥσπερ οὐκ ἐννοῶν ὅτι τοῦτ ' αὐτὸ τοὺς | ||
| γὰρ ἐξ ἰδιωτικῆς οἰκίας εἴληφας τὰ χρήματα , καλῶς κλοπὴν ὀνομάζεις τὸ ἔγκλημα : εἰ δὲ ἐξ ἱεροῦ , τί |
| βέλη ἔχοντα , ἢ τὰ ὀξέως βάλλοντα . περιβάλλεται : περιπλέκεται . ἀμφιχυθεῖσα : περιπλακεῖσα . Σκώλοισι : τοῖς ἀπεξυσμένοις | ||
| καὶ ἐν ἔργῳ ἦσαν καὶ ἐντὸς ἐγεγένηντο τῶν ἀρκύων , περιπλέκεται μὲν αὐτοῖς τὰ δεσμά , ἐφίσταται δὲ ὁ Ἥφαιστος |
| ἄλλως ἀπὸ τῶν πραγμάτων : πάντα τὰ πράγματα ἢ αὐτόθεν αἱρετά ἐστιν καὶ ἀγαθά , ἢ αὐτόθεν κακὰ καὶ φευκτά | ||
| . Ἔτι τῶν ἀγαθῶν τὰ μέν ἐστι δι ' ἑαυτὰ αἱρετά , τὰ δὲ δι ' ἕτερα . Δι ' |
| βλαπτομένων . ἀμφικαλύπτει : περισκέπει , κρύπτει , ἀφανίζει , περιέπει . Διά : ἀνὰ , κατὰ , εἰς τό | ||
| δέ ἐστι , τὴν εὐμενῆ καὶ πραεῖαν καὶ ἵλεων κατάστασιν περιέπει : καθάπερ δὲ | τῆς χυτῆς οὐσίας ἡ κρατίστη |
| καθάπερ τοῖς παιδίοις ὑμῖν , οἷς πολλάκις ἀντὶ τῶν μεγίστων προτείνεται τὰ μικρότατα : κἀκεῖνα διὰ τὴν ἄγνοιαν τῶν ὡς | ||
| ῥήτωρ , οὔτε τίς ἡ ῥητορικὴ , ταύτην τὴν ἀπολογίαν προτείνεται , ἥτις καὶ ὑπὲρ Ἑρμογένους ἁρμόσει λέγεσθαι : φησὶ |
| , ὅτι ἀπὸ τῆς αὐτῆς ῥίζης ἐγεννήθησαν θεοὶ καὶ ἄνθρωποι θνητοί . . ΧΡΥΣΕΟΝ ΜΕΝ . Πᾶς οὗτος ὁ περὶ | ||
| αἱ τιμαί : οἳ πενθοῦνται μὲν διὰ τὴν φύσιν ὡς θνητοί , ὑμνοῦνται δὲ ὡς ἀθάνατοι διὰ τὴν ἀρετήν . |
| τοῖς ὄρεσι ποτιμώτερα τῶν ἐν τοῖς πεδίοις : ἧττον γὰρ μέμικται τῷ γεώδει . Ποιεῖ δὲ τὸ γεῶδες καὶ τὰς | ||
| ὀξύμελί τε καὶ τὸ διὰ τριῶν πεπέρεων , ᾧ μηδὲν μέμικται τῶν ἀήθων φαρμάκων , ἀλλὰ καὶ ἡ λεπτύνουσα δίαιτα |
| ? [ ] ε [ ⌋ ! γάρ , ὦ πολυτίμητοι ? ? [ θεοί ] [ ] πως ? | ||
| ἐκ τούτου . τί φήις ; ἐκ Μοσχίωνος ; ὦ πολυτίμητοι θεοί , ἐρρωμένου πράγματος . Ἄπολλον , νοῦν [ |
| αὐτοῖς λόγοις ἅπαντες δή που χρῶνται , ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐναντιωτάτοις ἀλλήλοις . ἀλλ ' οὐδὲν κωλύει κατὰ τοὺς τυγχάνοντας | ||
| φοβοῦσα σωφρονίζει . Ὡς δὲ οὐδὲ τοῖς αὐτοῖς ἀλλὰ τοῖς ἐναντιωτάτοις ἠμύνατο αὐτόν , αὐτὸ τὸ ἔργον σημαίνει . Ὁ |
| Εἰ τοὺς ἀδικηθέντας , πάτερ , φευξούμεθα , τίσιν ἂν βοηθήσαιμεν ἄλλοις ῥᾳδίως ; Τὸ μηδὲν ἀδικεῖν ἐκμαθεῖν γάρ , | ||
| ὁτιοῦν πράττειν . πῶς δ ' ἂν ἑτέροις ἀδικεῖσθαι λέγουσι βοηθήσαιμεν , οἷς γε μηδ ' αὐτοῖς ὑπάρχει τἀσφαλές ; |
| παιδείας καὶ ἐκ τοῦ πολλῶν ἔμπειρον γενέσθαι : ἡ δὲ εὐαισθησία ἐκ τῶν τοῦ σώματος μερῶν , οἷον ἐάν τις | ||
| τῆς ἄρα εὐδαιμονίας ἐστὶ τὸ μὲν εὐβουλία , τὸ δὲ εὐαισθησία καὶ ὑγίεια τοῦ σώματος , τὸ δὲ εὐτυχία , |
| τῆς ἀγέλης ἡγεμὼν ὁ τράγος , ἀλλ ' αὐτὸν εἴσεισι ζηλοτυπία . καὶ κατέκρυπτε μὲν τέως τὸν θυμόν , καθήμενον | ||
| τοῦ κατ ' εὐθεῖαν . ζῆλος καὶ ζηλοτυπία διαφέρει . ζηλοτυπία γάρ ἐστι τὸ ἐν μίσει ὑπάρχον , ζῆλος δὲ |
| χωρίοιϲ καὶ διψώδειϲ μᾶλλόν εἰϲιν . Ἐχῖνοϲ ἡ μὲν πόα ϲτρυφνή τέ ἐϲτι καὶ ἀποκρουϲτικὴ καὶ ξηραντική , τοῦ δὲ | ||
| διαφορὰϲ ἔχει τρεῖϲ : τῶν μὲν οὖν δύο ἡ ῥίζα ϲτρυφνή ἐϲτιν , ὅθεν καὶ τοῖϲ ῥοώδεϲι πάθεϲι ἀρήγει . |
| ἔστι δὲ ἡ χρεία αὐτῆς καὶ οὗπερ ἕνεκα τοῖς ῥήτορσιν ἐπιτετήδευται αὕτη : ἤτοι γὰρ τὴν ὑπόθεσιν ἅπασαν ὁ ῥήτωρ | ||
| ἀντιπάθειαν καὶ κατὰ ἀπόῤῥοιαν ξυμπαθεῖ ἢ ἀντιπαθεῖ καὶ ὁκόσα ἀναιτιολογήτως ἐπιτετήδευται τοῖς ἐμφύχοισι , ποίαις τε ἕκαστον ἐμπειρίαις καὶ τέχναις |
| ὡς Ἄρατός φησι . τὰ δὲ περὶ τὸν Ὀφιοῦχον συμφώνως ἀποδιδόασι τῷ φαινομένῳ ὅ τε Ἄρατος καὶ ὁ Εὔδοξος : | ||
| αὐτῶν πως καὶ τοῖς αὐτοῖς ἐστι λαβεῖν ἐν οἷς καὶ ἀποδιδόασι πάντες . Αἱ διαφοραὶ δ ' ἐπεὶ πλείους εἰσὶ |
| καὶ διὰ τοῦτο τῶν καθ ' ὕπνους φαντασμάτων ἀμεινόνων τοῖς σπουδαίοις γινομένων ἢ τοῖς τυχοῦσιν : ἀλλὰ περὶ τούτων ἅλις | ||
| τὸ θρασὺ λέγει . θερμοῖς ] σπουδαίοις . θερμοῖς ] σπουδαίοις εἰς κακόν . θερμοῖς ] ἀναιδέσι . θερμοῖς ] |
| βροτῶν κάκιον ὅστις ἐκτριβήσεταί ποτε . Ἦ ταῦτα δῆτ ' ἀνεκτὰ πρὸς τούτου κλύειν ; Οὐκ εἰς ὄλεθρον ; οὐχὶ | ||
| τε ὄντι καὶ ἄλλως γενναίῳ καὶ ὡπλισμένης γῆς ἄρχοντι οὐκ ἀνεκτὰ ταῦτα ἐφαίνετο , ὅθεν πολλὴν μὲν ἀσπίδα παρέταττε , |
| μὴ μιμεῖσθαι τούτους . πάλαι μὲν γὰρ δήπου οἷς μεμέληκεν ἀκηκόαμεν ὅτι Νικίας ποτὲ ὁ Νικηράτου ἐκτήσατο ἐν τοῖς ἀργυρείοις | ||
| λαμβάνουσι . περὶ μὲν οὖν λιβανωτοῦ καὶ σμύρνης σχεδὸν τοσαῦτα ἀκηκόαμεν ἄχρι γε τοῦ νῦν . Περὶ δὲ κιναμώμου καὶ |
| τοῦ σώματος πάντως καὶ ψυχῆς εἰς ἀρετῆς ἐπιμέλειαν βίος εἰρημένος ὀρθότατα . πάρεργον γὰρ οὐδὲν δεῖ τῶν ἄλλων ἔργων διακώλυμα | ||
| παῖδες . Ἄργους μὲν δὴ καὶ τῆς ἐν Ἄργει βασιλείας ὀρθότατα ἐμοὶ δοκεῖν ἠμφισβήτουν , ὅτι ἦν Πελοπίδης ὁ Τισαμενός |
| Ἀλεξάνδρου Φορτίου . Κόραν ἀστέων ῥίζαν ] * Τροπικῶς ταῦτα ἐξενήνεκται : τὸ δὲ ἑξῆς οὕτω : Φημὶ γάρ , | ||
| καὶ κατὰ ἄλλα σχήματα πλείονα οὐ γὰρ μόνον κατὰ πλαγιασμὸν ἐξενήνεκται τὸ χωρίον , ἀλλὰ καὶ σὺν τοῖς περιστατικοῖς διαπέπλεκται |
| εἶ φίλος . . . τί χρῆμα θηρῶς ' ἱκέτις ὠρέχθης ἐμοῦ ; τὸν κατθανόντα πόσιν ἐμὸν θάψαι θέλω . | ||
| ἢ ποιηταῖς πρέπει ; ἐπεὶ δ ' ἀντὶ ποιητοῦ δημαγωγὸς ὠρέχθης γενέσθαι , μένει σε οἷα φημὶ οὐ ποιητὰς οὐδὲ |
| πέπυσμαι , ἀκήκοα , ἔμαθον , ἴδον . . 〚 εὐφημία ῎στω : Εἴσθεσις περιόδου ἀμοιβαίας στίχων λϚʹ . ὧν | ||
| . ἤκουσάς που , ὦ παῖ Ἀρίστωνος , καὶ Εὐριπίδου εὐφημία γὰρ παρὰ σπονδαῖσι κάλλιστον . πατρόθεν αὐτὸν καλέσας ὁ |
| ἢ τετράκις τοῦ ἐνιαυτοῦ τῇ αὐτῇ ἀγωγῇ χρηστέον . Πότημα ἐλεφαντιῶσιν . Ὄξους κύαθος α μετὰ κεδρίας # α καὶ | ||
| τὴν διάθεσιν : τεκμήριον δ ' ὅτι γυναῖκες μὲν ἥκιστα ἐλεφαντιῶσιν , εὐνοῦχοι δὲ σπανιώτατα καὶ θεραπεύονται ῥᾳδίως . Ὅσα |
| ὕλης γενόμενα , τὴν περίψυξιν ὑπομένει . Ἡ ἡδονὴ ὥσπερ διάχυσις καὶ ἄνεσις τοῦ σώματός ἐστι , καὶ τοῦτο τρόπον | ||
| ἡδονή . ἐπὶ δὲ τῆς χαρᾶς ὑγιῶς : ἡ γὰρ διάχυσις τῆς ψυχῆς ἀφωμοίωται τοῖς θαλπομένοις , καὶ ὥσπερ τὸ |
| δόμους φυτὸν γέγηθε κόσμον προστιθεὶς ἀγάλματι καλὸν κακίστωι καὶ πέπλοισιν ἐκπονεῖ δύστηνος , ὄλβον δωμάτων ὑπεξελών . [ ἔχει δ | ||
| γῆς , ἀφ ' ἧς ποικίλων λόγων ἰδέας ὁ ἀσκητὴς ἐκπονεῖ : μετὰ γὰρ τοὺς διαλεύκους εὐθὺς τοὺς ποικίλους εἶδε |
| ὀρθῶς στοχάζεται τῆς Ἀριστοτέλους διανοίας , οὐδ ' ἂν ἡμεῖς ἄστοχόν τι λέγοιμεν περὶ τοῦ θείου Πλάτωνος φήσαντες αὐτὸν τοῖς | ||
| ὀρθῶς στοχάζεται τῆς Ἀριστοτέλους διανοίας , οὐδ ' ἂν ἡμεῖς ἄστοχόν τι λέγοιμεν περὶ τοῦ θείου Πλάτωνος φήσαντες αὐτὸν τοῖς |
| διὰ τί οὐ τούτῳ τῷ μέρει δόντες τὸ νοεῖν ἑαυτὸ ἀπαλλαξόμεθα ; Ἢ ὅτι ἔδομεν αὐτῷ τὰ ἔξω σκοπεῖσθαι καὶ | ||
| δύ ' ὀβολῶν . Ἔχε λαβών : καὶ γὰρ ἄσμενοι ἀπαλλαξόμεθα ἐνοχλοῦντος αὐτοῦ καὶ βοῶντος καὶ ἅπαντας ἁπαξαπλῶς ὑβρίζοντος καὶ |
| οὐδὲν ὅ τι οὔ . καὶ κατὰ μικρὸν προσιόντες οὕτω γιγνόμεθα ἐν τῇ Σμύρνῃ , πέρα πάσης ἐλπίδος . καὶ | ||
| αἰσθανόμενοι τὸ παραλειπόμενον διὰ τὴν ἀεὶ σύνοικον κατανόησιν χαλεποὶ κριταὶ γιγνόμεθα τῷ μὴ πάσας πάντως τὰς ὁμοιότητας ἀποδιδόντι . ταὐτὸν |
| ἥντινα ἰὼν παύσει ταῦτα καὶ τοῖς ἀνθρώποις ἀγαθὰ ἂν μείζω πορίσειεν . Ἄλλως . τὸ οὐκοῦν ἀποφαντικόν ἐστιν ὅτι ἐὰν | ||
| ? ? εὐταξίαν ? ? καί , φησίν , εὐδοξίαν πορίσειεν ? , τὸν ἐντεῦθεν ? ? ? κίνδυνον ? |
| πεῖσιν ἀναλαμβάνουσι τὴν ἀπὸ τῶν ἔξωθεν , εἴγε καὶ ἀκουσίως ἐπεισιοῦσα τῇ ἀκοῇ ἡ φωνὴ προσδιατίθησι τὸ ὅλον σῶμα : | ||
| ' ἑαυτὰ προϋπάρχει , τίς ἂν γένοιτο ἀπὸ τῶν σωμάτων ἐπεισιοῦσα εὔλογος εἰς αὐτὰ διάκρισις ; Πρὸς δὴ τούτοις πρεσβύτερα |
| ἰὼ Πελασγὸν Ἄργος , ὄλλυμαι κακῶς . ἠκούσαθ ' ; ἅνδρες χεῖρ ' ἔχουσιν ἐν φόνωι : Ἑλένης τὸ κώκυμ | ||
| τοῖς Ἀμοργίονις γυμναὶ παρίοιμεν δέλτα παρατετιλμέναι , στύοιντο δ ' ἅνδρες κἀπιθυμοῖεν σπλεκοῦν , ἡμεῖς δὲ μὴ προσιείμεθ ' , |
| ἤτοι πολλὰ νοήματα ὀξέα ἔνδον τῆς διανοίας φωνοῦντα πλουσίοις τοῖς σοφοῖς καὶ συνετοῖς ἀνθρώποις : εἰς δὲ τοὺς καὶ χυδαίους | ||
| δώρων καὶ χάριτος ἱκανῶς πειρᾶται διδάσκειν ὅτι ἀναγκαῖόν ἐστι τοῖς σοφοῖς μανθάνειν γράμματα . . π . εὐσεβ . . |
| τε καὶ ποικίλλει καὶ τοῖς ἐπινοήμασι τεχνικῶς χρῆται , Ὁμηρικὴν ἐκματτόμενος χάριν . ὅθεν εἰπεῖν † Ἰωνικόν τινα † μόνον | ||
| τε καὶ ποικίλλει καὶ τοῖς ἐπινοήμασι τεχνικῶς χρῆται , Ὁμηρικὴν ἐκματτόμενος χάριν , ὅθεν εἰπεῖν † Ἰωνικόν τινα μόνον Σοφοκλέα |
| ὀλιγαρχία δὶς κατέστη . ὥστε οὐκ ἄξιον τούτοις πολλάκις χρῆσθαι συμβούλοις , οἷς οὐδὲ ἅπαξ ἐλυσιτέλησε πειθομένοις . σκέψασθαι δὲ | ||
| ὡς ἓν δυνατοὶ φράζειν ἐσόμεθα ; οὔκουν ἐάν γε ἡμῖν συμβούλοις πειθώμεθα , ἄλλως δέ πως μηχανησόμεθα ἐν τῇ πόλει |
| ; λαμπάδιά τε ὑπεκφαίνεται , παρ ' ὧν ἐστι τοῖς κωμάζουσι καὶ τὰ ἐν ποσὶν ὁρᾶν καὶ ἡμῖν μὴ ὁρᾶσθαι | ||
| στάθμη λευκή : ἐπὶ τῶν ἀληθινὴν ὁμολογούντων φιλίαν . Αὐτόκλητοι κωμάζουσι φίλοι παρὰ τοῖς φίλοις : παρῆκται ἀπὸ τοῦ , |
| ἐφ ' ἡμῖν καὶ μὴ τῇ τούτων προσπαθείᾳ τὴν τοῦ αὐτεξουσίου ἀρετὴν προσαπολέσθαι . τί οὖν ἡ ἔμφρων κρίσις λέγει | ||
| ἀλλὰ καὶ εἰς ἅπασαν πονηρίαν τὴν ψυχὴν ἐπεγείρει καὶ τῆς αὐτεξουσίου θεραπείας αὐτὴν ἀποστερεῖ τῷ προστιθέναι λανθανούσας τὰς αἰτίας τῶν |
| οὖν τὴν ἀρχὴν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐκ Διὸς ἐποιοῦντο προοιμιαζόμενοι , ἐνίοτε δὲ καὶ Μουσῶν . ὁ δὲ νοῦς | ||
| ἢ κατὰ πραγμάτων χρείαν : ἡμεῖς δὲ πανταχοῦ τοῖς ἀντιδίκοις προοιμιαζόμενοι λοιδορούμεθα . ἔτι μέντοι ἓν σχῆμα τῶν προοιμίων ἡμῖν |
| , πρὸς ὀλίγον ἀνεβίουν , ὦ Ὀνησίκριτε , ἀποθανὼν ὡς μάθοιμι ὅπως ταῦτα οἱ ἄνθρωποι τότε ἀναγιγνώσκουσιν . εἰ δὲ | ||
| μὲν πολύποδα εἶδον , ἃ δὲ πάσχει , ἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ . Ὁποίᾳ ἂν πέτρᾳ προσελθὼν ἁρμόσῃ τὰς |
| ἐκ τοῦ ὁμοίου παραθέσεως , ἃς ἡ τοῦ λόγου τέχνη ἐπινενόηκεν : διὸ εἰκότως αὗται λογικαὶ κέκληνται , αἱ τὴν | ||
| διαλεκτικὴν [ δύναμιν , δι ' ἧς πείθονται ταχέως ] ἐπινενόηκεν , ὡς ἀπαλλαξόμεθα τῶν βλαβερῶν , ἐπελευσόμεθα δὲ ἐπὶ |
| . καὶ γὰρ ἡ τέχνης ἀπαρχὴ λαμβάνεται ῥᾳδίως καὶ γίνεται καταληπτὴ πάνυ καὶ κρινομένη τοῖς χρῄζουσι καὶ θέλουσι ταύτην καλῶς | ||
| . . . . . . . προοίμιον . ὅτι καταληπτὴ ἡ δι ' ἀστρονομίας γνῶσις καὶ μέχρι τίνος . |
| ἐκφέρουσαν . ἀμφ ' ὤμοισιν : ἀμφοτέροις τοῖς ὤμοις . ἀθρῶν : θεωρῶν . αἴσχους : ἁμαρτίας , αἰσχύνης , | ||
| καὶ τοῦ ἀνδρός , οὕτω καθ ' ἕκαστον ἐν μέρει ἀθρῶν , τὰ παθήματα ἑκατέρου λέγε . Τὰ ποῖα ; |
| τίπτέ μοι ἠθείη κεφαλὴ δεῦρ ' εἰλήλουθας καί μοι ταῦτα ἕκαστ ' ἐπιτέλλεαι ; αὐτὰρ ἐγώ τοι πάντα μάλ ' | ||
| τὰς τοῦ Φιλίππου , καὶ τοὺς καιροὺς ἐφ ' ὧν ἕκαστ ' ἐξηπάτησθ ' ὑπομνήσω , ἵν ' εἰδῆθ ' |
| καὶ παχυμερής : ἕλκει μὲν γὰρ ἀεὶ τὸ θερμόν , ἀποκρούεται δὲ τὸ ψυχρόν , ἀλλὰ τὸ μὲν λεπτομερὲς θερμὸν | ||
| ' ἱκανῶς , ὀλίγου τινὸς αὐστηροῦ μετέχουσα : διὸ καὶ ἀποκρούεται ῥεύματα καὶ μάλιστα τὰ χολώδη καὶ θερμὰ μετὰ τοῦ |
| ε καὶ τὴν ου δίφθογγον περισπῶντες ἀπὸ τοῦ ἐτύπου τυποῦ πεποιήκαμεν . Τοσαῦτά σοι περὶ τῶν προστακτικῶν : καιρὸς δ | ||
| Ἡμάρ - τομεν γάρ , ὅτι παρὰ γνώμην αὐτοῦ τοῦτο πεποιήκαμεν : καίγε ἐμαλακίσθη ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ . Ἀλλ |
| κυκλίσκων παραθέσεως , αἱ δὲ πηλικότητες τῶν ἐγκλίσεων καὶ τῶν λοξώσεων πασῶν οὐ μακράν εἰσι τῆς κατὰ τὸν λοξὸν τῆς | ||
| γʹ . περὶ τῆς καθ ' ἑκάστην τῶν ἐγκλίσεων καὶ λοξώσεων πηλικότητος . δʹ . πραγματεία κανονίων εἰς τὰς κατὰ |