αὐτῷ περινοστεῖν ἐπιδειξομένῳ τοῦ γάμου τὴν εὐποτμίαν , οὐδὲ τότε ἀπελείφθην , ἀλλὰ πανταχοῦ ἑπομένη ἄνω καὶ κάτω περιηγόμην : | ||
εἰπέ . ” “ πρὸς ἐμαυτοῦ ἀδελφὸν πλέων εἰς Ἰωνίαν ἀπελείφθην νεώς , εἶτα κέλητος ἐπέβην παραπλέοντος . τότε μὲν |
ἡγεμόνες ἐπῄνεσαν . . . . ἦν ] ἀντὶ τοῦ ἤμην . . μήπω συνήγορον ] μέλλει γὰρ ὕστερον καὶ | ||
, καὶ ἐπλήθυνεν αὐτὸν ἐν ἀργυρίῳ καὶ χρυσίῳ : καὶ ἤμην μετ ' αὐτοῦ μῆνας τρεῖς καὶ ἡμέρας πέντε . |
ἦν , ἀλλ ' ἐφ ' οἷς ἐπέδωκα , ὦ συκοφάντα : καὶ ταῦτα μὲν ἀπὸ τῆς τῶν ἀρχαίων παρασκευῆς | ||
τοῦτο τῆς εἰςαγγελίας τὸ γνώρισμα : ἀπολωλότων Θηβαίων , ὦ συκοφάντα , κατηγορεῖς : καὶ γραφὴν ἐπάγεις Θήβας οὐκ ἔτι |
Κόπρειος τοῦ Πύρρου κλήρου λαχεῖν τὴν λῆξιν ἠξίωσεν , ὃς τετελεύτηκε πλείω ἢ εἴκοσιν ἔτη , τρία τάλαντα τίμημα τῷ | ||
τε ὁ μάγος εἴη ὁ βασιλεύων καὶ Σμέρδις ὁ Κύρου τετελεύτηκε : καὶ αὐτοῦ τούτου εἵνεκεν ἥκω σπουδῇ ὡς συστήσων |
πρὸς τὴν ἄφεσιν τοῦ πένητος ἐπάγεται : χρῄζει γὰρ αὐτοῦ τανῦν ὁ δημηγορῶν , καὶ πρὸς τὴν σπουδὴν ἀντιπράττοντος : | ||
' αὖ ἀγαθοὶ , τῶν καλῶν μειοῦν δόσιν . Μοίρας τανῦν μάνθανε λαμπρὰς ζωδίων . Κριοῦ μέν εἰσιν ἐννέα πρὸς |
γὰρ εἶς βελτίων . ταῦτά μοι , ἐν Ῥόδῳ ἐπεὶ ἐγενόμην , πρὸς Λακύδην τὸν ξένον ὡμιλήθη . Σὺ μέν | ||
ἕνεκα χάριν ἔχειν τῆι Τύχηι : πρῶτον μὲν ὅτι ἄνθρωπος ἐγενόμην καὶ οὐ θηρίον , εἶτα ὅτι ἀνὴρ καὶ οὐ |
ἐμοὶ δὲ ἡμέραι τὸ βραχὺ τοῦτο πολλαί . οὕτω μηκέτι Λευκίππην ἀπολέσειας , οὕτω μηκέτι μηδὲ ψευδῶς ἀποθάνοι . μὴ | ||
μὲν οὖν ἐπὶ τὸ θηρίον τοὺς ὀφθαλμοὺς εἴχομεν , ἐπὶ Λευκίππην δὲ ὁ στρατηγός : καὶ εὐθὺς ἑαλώκει . βουλόμενος |
ἐργάζεται διδάσκων ἄρχειν . ἐκεῖνά τε οὖν μανθάνετε καὶ ἡμῶν μέμνησθε καὶ Μάγνῳ πληροῦτε τὰς ἐλπίδας . Ἓν αἰτοῦντι δύο | ||
τὸ μέγιστον , ὅτι πρεσβύτερον εἴη ψυχὴ σώματος ἅπασα παντόςἆρα μέμνησθε ; ἢ πάντως που τοῦτό γε ; ὃ γὰρ |
τῆς κόρης ὄψις εἰς ἔρωτα ἤγαγε , καὶ κατὰ μικρὸν ἑαλώκει Περίλαος Ἀνθίας . Ὡς δὲ ἧκον εἰς Ταρσόν , | ||
” ἔδοξε ταῦτα καὶ ἔπλεον οἱ κήρυκες ἐς Λέσβον , ἑαλώκει δὲ οὔπω πᾶσα , ἀλλ ' ὧδε τὰ περὶ |
ἀπεσχόμεθα , πάλιν ὑπὸ τῶν νησιωτῶν ἑκόντων προστάται τοῦ ναυτικοῦ ἐγενόμεθα ; οὔκουν καὶ Θηβαῖοι εὐεργετούμενοι ἡγεμονεύειν αὑτῶν ἔδωκαν Ἀθηναίοις | ||
ἡμεῖς , οἷς βίος τὸ λέγειν , οἷοί τ ' ἐγενόμεθα φάρμακον εὑρεῖν ἰσχυρότερον τῆς λύπης , ἀλλὰ πολλὰ μὲν |
οὕτως θερμὸν εὑρήσεις τὸ πῦρ . ” Ταῦτα ἀκούσας ὁ Θέρσανδρος παντοδαπὸς ἦν : ἤχθετο , ὠργίζετο , ἐβουλεύετο . | ||
Πολυνείκη καὶ Ἐτερόκλη δι ' ἀλληλοφονίας : ὑπελείφθη δὲ ὁ Θέρσανδρος ζώπυρον τοῦ Πολυνείκους , τιμώμενον ἐν μάχαις τοῦ καὶ |
Ὀριβάσιός γε αὐτοῦ θαυμαστὴς ἐτύγχανεν . ὀνομάτων δὲ πάντων ἰατρικῆς ἐμπειρότατος γενόμενος καὶ πραγμάτων , κρείττων ἦν ἐν τῇ καθ | ||
τῇ λαγόνι . παρελθὼν δὲ ὁ πρεσβύτατος καὶ τῶν δογμάτων ἐμπειρότατος διαλέγεται , καθεστῶτι μὲν τῷ βλέμματι , καθεστώσῃ δὲ |
. ” ἐχόμην ἐξειχόμην , κατεῖχον : “ τῷ προσφὺς εἰχόμην . ” ἐχώμεθα ἀπεχώμεθα . ἕψεαι ἀκολουθήσεις . ἑψιαάσθων | ||
γραμμάτων ὑπὲρ τούτων ἐλπιζομένων , εἶτα οὐ φαινομένων ἀθυμίᾳ μὲν εἰχόμην , τοῦ δὲ εἰδέναι σοι χάριν οὐκ ἀφιστάμην . |
τι ἂν τῷ δαίμονι δοκῇ . Κἀκείνην μὲν τὴν νύκτα ἔμεινεν , οὔτε ὕπνου τυχοῦσα καὶ πολλὰ ἐννοοῦσα : ἐπεὶ | ||
' ὀνόματι τοῦ Ὀδυσσέως ; ὃς δὲ πάντα τὸν χρόνον ἔμεινεν ἐν τῇ πατρίδι , πράττων ὅτι , δοκοίη τοῖς |
δείκνυμ ' ὅτι καὶ πρὸ ἐμοῦ τοῦτ ' εἶχεν τὸ φρόνημ ' ἡ πόλις , τῆς μέντοι διακονίας τῆς ἐφ | ||
Φιλοκλέα β δεν οὖν , εἰ δ ' ἐστὶν Αἰσχύλου φρόνημ ' ἔχων . κόγχη διελεῖν διενεγκεῖν οὐδαμῇ Δάκης τίς |
ὦ Παρμένων , ἐβόμβει τὰ ὦτα ὑμῖν ; ἀεὶ γὰρ ἐμέμνητο ἡ κεκτημένη μετὰ δακρύων , καὶ μάλιστα εἴ τις | ||
, τηνικαῦτα ἤδη καὶ οὗ προυδέδοκτο ἑκὼν ἠμέλει καὶ οὐκ ἐμέμνητο . Τὸ γὰρ ἀληθές τε καὶ τὸ ψεῦδος ἐν |
ὦ μειράκιον , τί βουλόμενος ἀναθήμασιν οὐδέν σοι προσήκουσι παρακαθεζόμενος ὀδύρῃ καὶ θρηνεῖς ; τί δὲ σοὶ τούτων μέλει ; | ||
, παραλαβὼν κακῶς καὶ αἰσχρῶς διολώλεκας , καὶ ἐξαργυρισάμενος πενίαν ὀδύρῃ , ποῖ ἀναλώσας ; Οὔτε γὰρ εἰς τὴν πόλιν |
δόξαν , μὴ εἰδότες , ὅτι τὸ ἀρχῆθεν ἄπορον αὐτοὺς περιμένει , ζητήσαντος ἄν τινος , πόθεν δὲ οἱ νομοθέται | ||
καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνδρείᾳ καὶ ἐλευθερίᾳ καὶ ἀληθείᾳ , οὕτω περιμένει τὴν εἰς Ἅιδου πορείαν , ὡς πορευσόμενος ὅταν ἡ |
' ἀπάτῃ παραχθέντας , ἀλλὰ κατὰ πολλὴν ἀνάγκην εἰς αὐτὸν ἀφίγμεθα , δεινὰ καὶ πέρα δεινῶν πεπονθότες ὑπὸ τοῦδε τοῦ | ||
μὲν κατορθώσαιμι , ἅπαντα ὑμῖν ἐπετελεῖτο , ὧν ἕνεκα δεῦρο ἀφίγμεθα , εἰ δ ' ἐσφάλην , ἐμοῦ ἂν ἑνὸς |
οὐδὲ τῶν ἄλλων λεγόντων ἀκούειν ἐδόκουν , ἐρῶ καὶ οὐ σιωπήσομαι . ἐγὼ γὰρ ὁμομήτριον μὲν ἀδελφὸν ἐμαυτοῦ Πασικλέα νομίζω | ||
τὸν νόμον ὑμῖν αὐτὸν ὃν οὗτος ἔθηκεν : ἐγὼ δὲ σιωπήσομαι . λέγε . Τιμοκράτης εἶπεν : ὁπόσοι Ἀθηναίων κατ |
δ ' ἐξετάζων διὰ πάντων ἑνὸς καὶ δυοῖν λαμβάνῃ , λέληθας ἐπαινῶν οἷς ἀφίης , ἄλλως τ ' εἰ μηδ | ||
δ ' ἐξετάζων διὰ πάντων ἑνὸς καὶ δυοῖν λαμβάνῃ , λέληθας ἐπαινῶν οἷς ἀφίης . Τὸ ἂν ὅτε ἔνι παραπληρωματικὸς |
πολιτῶν τίς φησι πρὸς τὸν Αἴσω - πον : ” ἀπεστάλην παρὰ τοῦ θεοῦ μου πεῦσίν τινα πυθέσθαι σου , | ||
ἐξανῆπτεν ἀγκύλας . κἀγὼ μὲν εὐθὺς πρὸς σὲ δεῦρ ' ἀπεστάλην , σοὶ τὰς ἐκεῖθεν σημανῶν , ἄναξ , τύχας |
ἀλλ ' ἴδοις ἂν καὶ νέας δούλας ἄρτι πρῶτον δυστυχησάσας τλήμονας καὶ ἀθλίας τὴν αὐτῶν εὐνὴν αἰχμάλωτον , ζώντων τῶν | ||
γνώσῃ δ ' ἀνθρώπους αὐθαίρετα πήματ ' ἔχοντας , οὓς τλήμονας δεῖ καλεῖν καὶ ἀθλίους , ὅτι πρὸς αὐτοπροαίρετον κακίαν |
. λέγοιμ ' ἄν . ἦν τις Πριαμιδῶν νεώτατος , Πολύδωρος , Ἑκάβης παῖς , ὃν ἐκ Τροίας ἐμοὶ πατὴρ | ||
οὐκ ἔστιν τόδε . ὅ τ ' ἐν φιλίπποις Θρηιξὶ Πολύδωρος κάσις . εἰ ζῆι γ ' : ἀπιστῶ δ |
καὶ τὴν ὑπόσχεσιν ἄγοντος εἰς μνήμην αὐτῷ τῶν δεδογμένων ἑκὼν ἐπελάθετο , ἆρ ' ἂν κατηγορίας ἀλλότριον διεπράττετο πρᾶγμα ; | ||
, εἴ τι μηχανήσαιτο , λύσων . Βέρροιαν γὰρ ἰδὼν ἐπελάθετο τῆς μείζονος . καὶ εἰ μὲν λωτὸν ἔφυσεν ἡ |
τοῦ πρὸς Μεσσήνην ὄντος τότε πολέμου καὶ εἰ δή τι διεκώλυεν ἄλλο αὐτούςοὐ γὰρ ἴσμεν λεγόμενον ὕστεροι δ ' οὖν | ||
τὸν Μιθριδάτην , ὡς ἀσθενέστατον αὐτὸν ἀπολιπὼν τῷ Πομπηίῳ , διεκώλυεν , ἴδιον ἔργον ἀποφαίνων τὸ Μιθριδάτειον . καὶ Λευκόλλῳ |
. ἐπεὶ δὲ παρῆλθον ἐς τὸ μέσον , οὐδὲν ταπεινὸν οὐδέτερος εἶπεν , ἀλλ ' ὡς ἐπὶ καλοῖς ὁμολογουμένοις ἀλλήλους | ||
ἄλλης πόλεως οὐδενὸς ἧττον : ἐμοὶ δὲ τούτων οὐδὲν ἐνορᾷ οὐδέτερος ὑμῶν . ἔπειτα εἰ ἄρα τῆς μὲν τῶν πολιτικῶν |
τὴν θύραν ἐμήνυσε τὴν σπουδήν . ὡς δὲ στρατηγὸς ἀγαθὸς Χαιρέας ” κάλει “ φησί : ” πόλεμος γὰρ ἀναβολὴν | ||
παραδοθήσῃ γὰρ ἀντεραστῇ τυράννῳ , καὶ τάχα μὲν οὐδὲ πιστευθήσῃ Χαιρέας εἶναι , κινδυνεύσεις δὲ μᾶλλον , κἂν ἀληθῶς εἶναί |
: οἷος ἦν ποτε κἀγὼ μετ ' ἀνδρῶν ἡνίκ ' ηὐτύχουν βίῳ φησίν τις εἶναι δῆτ ' ἐν οὐρανῷ θεούς | ||
αἴθε τὴν ἄτιμον ἐπάταξε πληγήν , ὡς εὐθέως ἂν ἐπικουροῦντος ηὐτύχουν τοῦ νόμου καὶ δίκην αἰκίας εἰσπραξάμενος αὐτός τε τῆς |
' αὐτόν ; τί δ ' ] οὐκ , εἰ τέθνηκεν , τούτου αἰτία εἶ σύ , ἐπεὶ οὐ ζῶσαν | ||
Ἀττικοῖς παρολκῇ τοῦ μαλα γίνεται , καθάπερ ἦ μάλα δὴ τέθνηκεν . ἦ μάλ ' ἐλαφρὸς ἀνήρ . τὸ δὲ |
γὰρ ἀλλάξασα λεχρία πάλιν χωρεῖ τρέμουσα κῶλα καὶ μόλις φθάνει θρόνοισιν ἐμπεσοῦσα μὴ χαμαὶ πεσεῖν . καί τις γεραιὰ προσπόλων | ||
? [ ! ! ] ! [ ἵζω Διὸς ? θρόνοισιν [ ! ! ! ] ϊσμένη ? ? : |
ἀνάγκης ἧς ἂν προβάληται ὁ παθὼν καὶ τοῦ τολμήματος οὗ τετόλμηκεν ὁ παθών , ἐν δὲ συγγνώμῃ τοῦ τε ἀδικήματος | ||
τὸν δῆμον ἀφείλετο καὶ δημαγωγοῦ πένητος ἰδεῖν ἔρημον τὴν πόλιν τετόλμηκεν . οὐκοῦν οὐδὲ λέγειν καλόν : ὅτι δεσπότης γενόμενος |
αἱ τρίχες αὐτοῦ ἔστεφον τὸ γένειον : ἀντὶ τοῦ ὅτε ἠνδρώθη καὶ τέλειος γέγονεν . ὅτε φυὰν λάχναι νιν : | ||
, εἰδυῖαν ὡς βασιλεὺς ἔσται ἐν Λιβύῃ . Ἐπείτε γὰρ ἠνδρώθη οὗτος , ἦλθε ἐς Δελφοὺς περὶ τῆς φωνῆς : |
ὅτι ἐλλείπει ἡ διά , καὶ ἵππω δϋικῶς ὡς ἐπὶ ξυνωρίδος ἔφη . . ἐν πρώτῳ ῥυμῷ : ἡ διπλῆ | ||
σῦν ἐμέ . νοσσιὰν τέκνων Αἴαντε δ ' ὁρμήσαντες ἐκ ξυνωρίδος ἦλθεν δὲ λαοὶ μυρίοι πρὸς ᾐόνα . χεῖρας δὲ |
, εὐθέως τε ἐχώρει ἐπὶ Δαρεῖον . ὁ δὲ Δαρεῖος ἡττημένος δυσὶ μάχαις πρὸς τὴν τρίτην παρεσκευάζετο συνήθροισέν τε πάντα | ||
, αὐτὸς δὲ λελυμασμένος τῇ ἑαυτοῦ δόξῃ παντάπασιν ἔσοιτο , ἡττημένος μὲν ἐν Λακεδαίμονι σὺν πολλῷ ὁπλιτικῷ ὑπ ' ὀλίγων |
συμβᾶσάν μοι συμφοράν , καὶ τῇ πατρῴᾳ γῇ κακῶν αἴτιος γέγονα , ἀνθ ' ὧν τοσοῦτον πλῆθος ἀπώλεσα ἐν Ἑλλάδι | ||
τὸ δ ' ἡμέτερον , ἓξ μὲν καὶ ἑβδομήκοντα ἔτη γέγονα , τὸ λειπόμενον δὲ οὐ πολύ . καὶ ὁ |
πόλιν . ἐλευθερωθέντος δὲ τοῦ ποταμοῦ τῆς τῶν βουκόλων ὕβρεως παρεσκευαζόμεθα τὸν ἐπὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν πλοῦν . συνέπλει δὲ ἡμῖν | ||
βίον οἰκήσομεν . Ἔδοξε ταῦτα , καὶ ἀπελθόντες ἐπὶ ναῦν παρεσκευαζόμεθα . αἰτία δὲ τοῦ πολέμου ἔμελλεν ἔσεσθαι τοῦ φόρου |
ἐλπίδας ὑμῖν ὑποτείνων , ἄλλο δ ' οὐδὲ ἕν , κληρονομήσειν αὐτὸς τῶν ὑμετέρων ἀγαθῶν , ὅπερ ἐστίν , ἂν | ||
: καὶ οὗτος ὁ χρηστὸς περιορᾷ . καίτοι ὅστις μέλλων κληρονομήσειν τῆς ἀτιμίας , ἂν ἐκεῖνός τι πάθῃ , μὴ |
οὕτως ἐγίνωσκε διὰ τὰς ἀρχὰς τὸ συμπέρασμα , μᾶλλον ἂν ἐγίνωσκε τὰς ἀρχὰς ἢ τὸ συμπέρασμα : δι ' ὃ | ||
πρὸς Εὐρυδίκην : τίς δ ' ἦν ἡ Εὐρυδίκη οὐκ ἐγίνωσκε . καὶ δὴ πάλιν εἰρηκὼς ὅτι ἔτι δεόμεθα τῆς |
ὧν ἄν τις τὴν διὰ σφυγμῶν σημείωσιν ἀποδείξειε , μακρολογίας φείσομαι . μετὰ δὲ τοῦτο Αἰγίμιός τε καὶ Χρύσιππος , | ||
, ὅπως εὐλογώτερον ἐμαυτὸν ἀνέλω : Καλλιρόης γὰρ καὶ ἀδικούσης φείσομαι . ” “ προσποίησαι ” φησὶν “ ὡς εἰς |
ἂν ἄλλο παράδειγμα τούτου ἄμεινον προεστησάμην , ὃ πάντως καλὸν ἠπιστάμην ; ἢ ἀσύνετον καὶ θηριῶδες ἔδει καὶ ἄγριον ἀπεργάσασθαι | ||
ἐραστὴς τῆς παιδὸς ἐκ πολλοῦ ; τοῦτο γὰρ καὶ πάλαι ἠπιστάμην . Οὐκοῦν τὸν μὲν ἔρωτα οἶσθα , τὰ μετὰ |
' αὐτοῦ παθών , ἀντῃσχύνετό με βλέπειν : καὶ ἡ Λευκίππη δὲ τὰ πολλὰ εἰς γῆν ἔβλεπε : καὶ ἦν | ||
χλωρίς , ἀκαλανθίς , νῆσσα , πιπώ , δρακοντίς . Λευκίππη , Ἀρσίππη , Ἀλκαθόη , Μινύου θυγατέρες , εἰς |
, ὦναξ , παῖδα τὸν σόν , εἰ νέας τροφῆς στερηθεὶς σοῦ διοίσεται μόνος ὑπ ' ὀρφανιστῶν μὴ φίλων , | ||
πάντων ἐνδεοῦς οὔσης , πατρίδος δὲ τοιαύτης ἐπ ' αἰσχίσταις στερηθεὶς αἰτίαις , πολλὰς μὲν ναυμαχίας ὑπὲρ αὐτῆς νεναυμαχηκώς , |
εἰς τὴν πολιτείαν οὐ παραδεξόμεθα ἅτε τυραννίδος ὑμνητάς . Οἶμαι ἔγωγ ' , ἔφη , συγγιγνώσκουσιν ὅσοιπέρ γε αὐτῶν κομψοί | ||
τῶν φίλων τῶν Πανταινέτου καὶ τῶν νόμων . οὐ γὰρ ἔγωγ ' ἐπεδήμουν , οὐδ ' αὐτὸς ἐγκαλεῖ . Βούλομαι |
καὶ οὐκέτι ἔστιν , ὁ δὲ ἅμα νοούμενος καὶ ἐνεστακὼς παρῴχηκεν . καὶ οὕτως ἀεὶ συνάπτει τὸ νῦν συνεχῶς ἄλλο | ||
; οὐκ εἰς ἐνιαυτὸν ἀπεδείχθητε τῶν κοινῶν προστάται ; οὐ παρῴχηκεν ὁ τῆς ἀρχῆς ὑμῶν χρόνος ; οὐκ ἰδιῶται τῷ |
εἰς τὸ ἱερὸν ἡ Λευκίππη παρῆν , ὥστε μικροῦ τινος ἀπελείφθη τοῦ μὴ τῷ πατρὶ συντυχεῖν . Ὡς δὲ ἀπηλλάγην | ||
. Σχολαστικῶν δύο ὁδευόντων ὁ ἕτερος τῆς γαστρὸς ἀναγκαζούσης μικρὸν ἀπελείφθη . εὑρὼν δὲ ἐν τῷ μιλίῳ ἐπιγεγραμμένον παρὰ τοῦ |
τότε τὴν λύσιν ἐπήνεγκεν . ὡμολογήκειν γὰρ τοῖς αἰχμαλώτοις λύτρα κομιεῖν , καὶ διὰ τοῦτο δεύτερον ἐπρέσβευσα , ἵνα αὐτοὺς | ||
Ἀσκληπιὸς οὐχὶ καὶ τούτων ἐκόμιζε μέλλων γε δώρων τὰ μέγιστα κομιεῖν ; ἔστι μὲν γὰρ καὶ αὐτὸς δῶρον ἡδυεπής τις |
. τοῦτο δ ' ἦν , οὗ μάλιστα ὁ Σκιπίων ἐπεθύμει , μηδενὸς αὐτοῖς ἐπιμιγνυμένου μηδ ' εἰσιόντος ἀγνοεῖν αὐτούς | ||
βέλος ἐπὶ ἔλαφον καὶ κοιμωμένου Σατύρου τυγχάνει , κἀκεῖνος περιαναστὰς ἐπεθύμει συγγενέσθαι : Ποσειδῶνος δὲ ἐπιφανέντος ὁ Σάτυρος μὲν ἔφυγεν |
Ὀνήσιμε , ὁ νῦν ἔχων Ἀβροτόνιον τὴν ψάλτριαν ἔγημ ' ἔναγχος ; πάνυ μὲν οὖν . Παραιτοῦμαί σε συγγνώμην ἔχειν | ||
ἐξεβόησε : “ ἄλλην ὁδὸν πορευώμεθα : νεκρὸς γὰρ ἐντεῦθεν ἔναγχος παρακεκόμισται . ” ὁ μὲν οὖν ταῦτα εἰπὼν ἄλλην |
' . . . ἡμέρας ] ἀπὸ κοινοῦ τὸ ” καλοῦμαι “ . τοῦ χρήματος : λείπει χάριν : ἢ | ||
καλοῦμαι ] καλῶ σε , προκαλοῦμαι , ἀπαιτῶ . τὸ καλοῦμαι παθητικῶς δικαστικὴ λέξις ἐστίν , ὡς δηλοῖ τὸ παρόν |
γὰρ δήπου καὶ εἰς ἐκείνας τὸ πολέμιον καθ ' ἡμῶν ἀφῖκται κήρυγμα : φιλοῦσι τοὺς Ἀπόλλωνός τε καὶ Ἑρμοῦ προστάτας | ||
τὸ κλέος τῆς ἐν ἰητρικῇ σοφίης πεφοίτηκε καὶ ἐς ἡμέας ἀφῖκται . Τί δὲ χρέος , ἑταῖρε , δεῦρό σε |
, μετέχω σοι . ὦ τέκνα , χαίρετ ' : Ἰόλεως δὲ ποῦ γέρων μήτηρ τε πατρὸς τῆσδ ' ἕδρας | ||
ἡμῖν καὶ παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις προπαροξύνονται , οἷον Μενέλεως καὶ Ἰόλεως . Σεσημείωται τὸ ὀρφῶς καὶ λαγῶς περισπώμενα , ταῦτα |
οἵ τε πρεσβύτατοι καὶ οἱ νεώτατοι ἀφικνοῦνται ἐς τὰ Μέγαρα Μυρωνίδου στρατηγοῦντος . καὶ μάχης γενομένης ἰσορρόπου πρὸς Κορινθίους διεκρίθησαν | ||
, ταύτην τὴν μαρτυρίαν παρέξομαι , ἀλλὰ καὶ ἐκμαρτυρίαν ἑτέραν Μυρωνίδου , ὃς ἦν τῶν δημοτῶν πρεσβύτατος . Καὶ οὗτος |
νόμους παρείρων χθονὸς θεῶν τ ' ἔνορκον δίκαν ὑψίπολις : ἄπολις ὅτῳ τὸ μὴ καλὸν ξύνεστι τόλμας χάριν : μήτ | ||
ὄλωλας κοὐκέτ ' εἶ , βλέπουσα φῶς , ἄπαις ἄνανδρος ἄπολις ἐξεφθαρμένη . οὐ καινὸν εἶπας , εἰδόσιν δ ' |
Βίτοιτος ἐπικλασθεὶς ἐπεκούρησε χρῄζοντι τῷ βασιλεῖ , καὶ ὁ Μιθριδάτης ἀπέθνησκεν , ἑκκαιδέκατος ὢν ἐκ Δαρείου τοῦ Ὑστάσπου , Περσῶν | ||
πρὸς Ῥω - μαίους φιλίαν ἔτεσιν ἑξήκοντα τετηρηκὼς , ἡνίκα ἀπέθνησκεν , ἐνενηκοστὸν καὶ ἕβδομον τῆς ἡλικίας πεπληρωκὼς ἔτος , |
κωμωιδοποιὸς ἐν τοῖς Ἰάμβοις φησίν : εἰς τὸ Κυλικράνων βαδίζων σπληνόπεδον ἀφικόμην : εἶδον οὖν τὴν Ἡράκλειαν καὶ μάλ ' | ||
, οὓς χλευάζων Ἕρμιππός φησιν : εἰς τὸ Κυλικράνων βαδίζων σπληνόπεδον ἀφικόμην : εἶδον οὖν τὴν Ἡράκλειαν καὶ μάλ ' |
ἢ τῷ κοινῷ , οὗ μάλιστα προνοοῦνται , ἐκ τούτου περιεγένετο ; εἰ δὲ μὴ ἐβουλεύσαντο κατ ' ἰδίαν περὶ | ||
[ ! ] ! ! ! ες ! ! ! περιεγένετο ? ? ? ? ? . “ ” τὰ |
εἰς τὰς τῶν δεσμωτῶν κακουχίας . Δεύτερος πλοῦς : ὅτε ἀποτυχών τις οὐρίου κώπαις πλεῖ . Δελφῖνα λεκάνη οὐ χωρεῖ | ||
; καὶ τελέσειν ἃ διέγνωκας , ὦ μάταιε , ἐλπίζεις ἀποτυχών τε λήσειν , ὅτι σου τὸ φρόνημα μόνον ἦν |
σμικρῷ πολὺν τοῦτον τὸν κατάλογον βεβαιώσασθαι , οἷον πάλαι ποτὲ ἐπυθόμην ῥῆμα αὐτοκράτορα εἰπεῖν Ῥωμαίων , ὅτι σήμερον οὐκ ἐβασίλευσα | ||
τι τῶν αἰσχρῶν φοβερώτερον . ἡδέως δ ' ἂν αὐτῶν ἐπυθόμην τί μαθόντες σοὶ μὲν ἐνεκάλουν , ἡμᾶς δὲ ἐκόλασαν |
νέα ὁρῶ πρὸς ὑπομονὴν τῶν πόνων : ἔρροι νύξ : φθειρέσθω ἡ νὺξ ἡ ἐμὲ νυμφεύουσα τοῖς πολεμίοις , ὁμοίως | ||
δὲ συνεχομένη ἔκλαιεν ἐπ ' αὐτῷ λυπουμένη . ἐρρέτω : φθειρέσθω . ἦ μὲν ὄφελλεν : ἦ ὤφελεν χωρισθῆναι ἀπαθής |
τι καὶ εὖ πεποιήκασιν . ἴσως δὲ ἐγὼ μὲν ὡς οὔπω πεφηνότος γράφω , ὁ δὲ σοὶ καὶ παρέστηκε καὶ | ||
αὐτὴ προσάγει τὸ αὑτῆς εὖ ποιήσουσα ἡμᾶς , ἡμεῖς δὲ οὔπω πρότερον αὐτῇ πεποιήκαμεν ἐγκώμιον , καὶ ταῦτα εἰδότες , |
περισσόν : τὰς ἐν ἀνθρώποις δὲ βλάβας , ἃς εἶχον πρώην , διὰ ἦν τὸ μηδὲν τῶν συμφερόντων εἰδέναι , | ||
τοῦ περὶ τὴν Ἀλκιβιάδου ὥραν ; καὶ μήν μοι καὶ πρώην ἰδόντι καλὸς ἐφαίνετο ὁ ἀνὴρ ἔτι : ἀνὴρ μέντοι |
τῆς Ἑσπέρας , ὅπως τε Θευδέριχος ὁ τῶν Γότθων βασιλεὺς ἀπεβίω καὶ Ἀμαλασοῦνθα ἡ τοῦδε παῖς ὑπὸ Θευδάτου ἀνῄρηται καὶ | ||
ἐπεπτώκει , καὶ μόλις φοράδην ἐς τὰ οἰκεῖα ἠγμένος αὐθημερὸν ἀπεβίω . διαδέχεται δὲ τὴν ἀρχὴν Θευδίβαλδος ὁ παῖς , |
τοῦ γ εἰς κ , † οἷον † ὁ μὴ γηρῶν . ἢ παρὰ τὸ κηραίνω : ὤφειλεν εἶναι ἀκήραντος | ||
στερητικοῦ α ἀγήρατος καὶ ἀκήρατος , ὁ ἄφθαρτος καὶ μὴ γηρῶν , . , . * . Ἀκηχέδαται : λυποῦνται |
ὥσπερ τοίνυν φῂς ἐκεῖνα ἀκούειν λεγόντων εἰς Περικλέα , οὕτως ἀντάκουε καὶ τῶν τἀληθῆ περὶ ἐκείνου λεγόντων καὶ οἷς οὐδεὶς | ||
ἀπὸ νηῶν μικρῶν πρὸς μεγάλας . Εἰπὼν ἃ θέλεις , ἀντάκουε ἃ μὴ θέλεις : ἐπὶ τῶν ἀκουόντων κακὰ , |
, ἐπειδὴ πρεσβεύοντε ξὺν ἑτέροις παρὰ τὸν Φίλιππον καὶ ὁμοδιαίτω ὄντε ὁ μὲν διακεχυμένος τε καὶ ἡδὺς ἐφαίνετο τοῖς συμπρέσβεσιν | ||
' ὅς , οὕτως ἔχει . Ἐπὶ δὴ δύ ' ὄντε τούτω , ὡς ἔοικε , δύο τέχνα θεὸν ἔγωγ |
, εἰ Μιλησίους πρόσθοιντο συμμάχους : τὸν δὲ ἀποκρίνασθαι , Πάλαι ποτ ' ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι . Οὗτος δὲ ὁ | ||
, βλακικόν γε ἡμῶν τὸ πάθος . Τὸ ποῖον ; Πάλαι , ὦ μακάριε , φαίνεται πρὸ ποδῶν ἡμῖν ἐξ |
οὐδέποτε . ἠγάσθη τε δὴ τῆς μεγαλοφροσύνης τοὺς ἄνδρας ὁ Μάρκιος καὶ τὴν πολιορκίαν ἔλυσε . . Τῶν Κελτῶν ἐπιστρατευσάντων | ||
ἤδη πᾶσα ἡ δύναμις , ἐβουλεύετο μετὰ τοῦ συνάρχοντος ὁ Μάρκιος , ὅπως χρηστέον τοῖς λοιποῖς πράγμασιν . ἔφη δ |
ἐκ τούτων δὴ τὰ πολλὰ καὶ μεγάλα ὀνείδη πάλαι τε ἀπέλαυσε φιλοσοφία καὶ νῦν ἀπολαύει , ὅταν δή τινες ἐνίοτε | ||
διδοῦσα πρόφασιν μνησικακεῖν . τοιγαροῦν ἀντὶ ταύτης τῆς διανοίας τοιαύτης ἀπέλαυσε τῆς τῶν ἡγεμόνων προνοίας , ὥστε γένει μόνον ἔδοξε |
τὸ μὲν πρῶτον οὐκ ᾔδειν ὅστις ἦν , ἀλλ ' εἱστήκειν ἐκπεπληγμένος καὶ δεχόμενος τὰς προσβολὰς τῶν ἀσπασμάτων , ὡς | ||
ἄγομαί τε ἐγγὺς αὐτοῦ καὶ ἀχθεὶς ἄντικρυς τοῦ θρόνου ἀδεῶς εἱστήκειν , ὃ δ ' ἠγανάκτει καὶ παραθεασάμενος ὧδ ' |
ἐρῶσιν εἰς παραμυθίαν ἐξεύρηται ; ἀλλ ' οὔτε ταῦτα πράξας ἐφάνην οὔτε τοὺς οἰκέτας ὑφορώμενος λαλήσας αὐτὸς ἐκείνῃ που , | ||
, καὶ τὸ ἐπὶ τῇ νίκῃ ποίημα κατεσκεύασα , τότε ἐφάνην ἂν αὐτῷ ὡς ἥλιος , διαβὰς τὸ πέλαγος καὶ |
οὐκ ἔμπειρος ὢν τοῦ πλοῦ : οὐ γάρ ποτ ' ἔπλευσα εἰ μὴ εἰς Χαλκίδα τῆς Εὐβοίας ἀπὸ τῆς Αὐλίδος | ||
μὰ τοὺς θεοὺς , μετὰ τὴν δῄωσιν παραλέλοιπα : οὐκ ἔπλευσα κατὰ Πελοποννησίων εὐθὺς μετὰ τὴν ἐξ Ἐλευσῖνος τοῦ Ἀρχιδάμου |
βίον χωροῦσι πρὸς σέ : ταῦτα γὰρ πόσις τε σὸς ἐφεῖτ ' , ἐγὼ δὲ πιστὸς ὢν κείνῳ τελῶ . | ||
ἅπαντες αὐτόν . χθὲς οὖν Κλέων . . . ἡμῖν ἐφεῖτ ' ἐν ὥραι / ἥκειν . . . . |
ἐντὸς περιλαμβάνειν τὸ σῶμα . οἷον σκεπαστήριά τινα ὄντα . Ἕως . ἐτυμολογεῖται Ἀττικῶς ἀντὶ τοῦ ἠὼς διὰ τοῦ ε | ||
ἦν Μιλυάς , οἱ δὲ Μιλύαι τότε Σόλυμοι ἐκαλέοντο . Ἕως μὲν δὴ αὐτῶν Σαρπηδὼν ἦρχε , οἱ δὲ ἐκαλέοντο |
ἄνδρα φίλον ἐν νυκτὶ ἐκπεσόντα ἐς πέλαγος οὕτως ἠγριωμένον ἢ κοινωνήσας τοῦ θανάτου ; καί μοι ἐπ ' ὀφθαλμῶν λαβὲ | ||
ναικὶ περιστήσας φόβον , ἣν ἔλαβε μὲν τῆς ἐπὶ Πέρσας κοινωνήσας στρατείας οὐκ ἄνευ γνώμης βασιλέως , καὶ ἦν εὐδαίμων |
πενθεσίλειαν : Ὑπὲρ ἀμπλακίαν . ἁμαρτίαν , ἀποτυχίαν , ἣν ἀπέτυχε μὴ λαβὼν τὰς ὑπεσχημένας αὐτῷ ἀθανάτους ἵππους παρὰ τοῦ | ||
, ἐθάρρουν τε τῷ ὀνείρῳ καὶ οἱ περὶ αὐτόν : ἀπέτυχε δὲ τῆς αἰτήσεως . ἔλαβε γὰρ τὸν στέφανον οὐκ |
οὖν ποτὲ , ᾔτησε καὶ ἔτυχεν . Ἐφ ' οἷς περιχαρὴς ἦν τῷ αὑτοῦ φίλῳ τὸν ἀδελφὸν ἀνασεσωκώς : ἐπῃνεῖτο | ||
προδέκτορα , σελήνην δὲ σφέων . Ταῦτα πυθόμενος ὁ Ξέρξης περιχαρὴς ἐὼν ἐποιέετο τὴν ἔλασιν . Ὡς δ ' ἐξήλαυνε |
διόπων στρατιᾶς οἷα πεπόνθαμεν , οἷά τις ἡμᾶς δράσας ἀφανῆ φροῦδος , φανερὸν Θρηιξὶν πένθος τολυπεύσας ; κακὸν κυρεῖν τι | ||
υἱὸν ἡ δύστηνος ὧδ ' ὀλωλότα , ἀλλ ' ἐγγελῶσα φροῦδος ; Ὢ τάλαιν ' ἐγώ : Ὀρέστα φίλταθ ' |
ἀλλ ' ἄσκαφον ματεύων , κυλικηγορήσων ἔρχομαι , οὐ τῶν Κυλικράνων εἷς ὑπάρχων , οὓς χλευάζων Ἕρμιππος ὁ κωμῳδιοποιὸς ἐν | ||
εἷς ὤν , οὓς χλευάζων Ἕρμιππός φησιν : εἰς τὸ Κυλικράνων βαδίζων σπληνόπεδον ἀφικόμην : εἶδον οὖν τὴν Ἡράκλειαν καὶ |
δαιτὸς μὲν ἐίσης οὐκ ἐπιδευεῖς . ἐκ τούτων δ ' ἐπείσθη Ζηνόδοτος δαῖτα ἐίσην τὴν ἀγαθὴν λέγεσθαι . ἐπεὶ γὰρ | ||
δὲ πλῆθος ἓν μόνον τοῦτο ἁμαρτεῖν ἔλεγον , ὅτι πονηροῖς ἐπείσθη δημαγωγοῖς ἴδια κέρδη παρεσκευασμένοις . ταύτης δὲ τῆς ἀπάτης |
. Ταῦτα ἔλεγεν ἡ Ἀνθία : ἐπώμνυε δὲ καὶ ὁ Ἁβροκόμης , καὶ ὁ καιρὸς αὐτῶν ἐποίει τοὺς ὅρκους φοβερωτέρους | ||
τὸ κάλλος ἐπίβουλον ἀμφοτέροις πανταχοῦ : διὰ τὴν ἄκαιρον εὐμορφίαν Ἁβροκόμης μὲν ἐν Τύρῳ τέθνηκεν , ἐγὼ δὲ ἐνταῦθα : |
θανεῖν μέλει , πλὴν εἴ τι τέρψω τοὺς ἐμοὺς ἐχθροὺς θανών : ὑμᾶς δὲ κλαίω καὶ κατοικτίρω , τέκνα , | ||
, ὅς τις ἔτι ζωὸς κατερύκεται εὐρέϊ πόντῳ [ ἠὲ θανών : ἐθέλω δὲ καὶ ἀχνύμενός περ ἀκοῦσαι . ] |
τοῖς Ἴβηρσι πολεμήσας χρόνον ὕστερον Σικελίαν ἀπέστησεν , εἶτ ' ἐκπεσὼν ἐνθένδε εἰς τὴν Ἀσίαν ἁλοὺς ὑπὸ τῶν Ἀντωνίου στρατηγῶν | ||
συνοραθήσεται : πρὸς μὲν γὰρ τῷ ἀπηλιωτικῷ ὁρίζοντι ὁ τόπος ἐκπεσὼν κατὰ τὸ πρῶτον τριτημόριον τοῦ ὅλου χρόνου τῆς ἐκλείψεως |
ἀνὴρ πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων : ἐπίταττε οὖν ὅτι βούλει . Ἄκουσον δή , εἰπεῖν τὸν Ἐρυξίμαχον . ἡμῖν πρὶν σὲ | ||
δὲ σῶμα καὶ δόμων περιπτυχὰς καταιθαλώσῃ σου Λικυμνίαις βολαῖς . Ἄκουσον , αὕτη : παῦε τῶν παφλασμάτων : ἔχ ' |
Εὐκράτει , καὶ ἐγὼ μὲν προσειπὼν αὐτὸν ὥσπερ εἰώθειν δεσπότην ἀπηλλαττόμην , ὡς μὴ καταισχύναιμι αὐτὸν ἐν πενιχρῷ τῷ τρίβωνι | ||
ὄντα καὶ ἀσθενῆἀλλὰ θεατὴν τῶν οἰκείων κακῶν : ἐγὼ γὰρ ἀπηλλαττόμην ποιητὴς μὲν τῆς ὅλης τραγῳδίας γεγενημένος , καταλιπὼν δὲ |
οὐκ ἀνέχεται , κἂν τοῖς τῆς προεδρίας ἀγῶσιν ἐνησχόληται . Οἶδας γὰρ ὡς λόγος ἐστὶ τὸ διδασκαλίας ὄργανον , ὅπερ | ||
Τοῦ δὲ συγκαταθεμένου τῶν ὑπὲρ αὐτοῦ λόγων αὖθις ἤρχετο : Οἶδας , ὦ βασιλεῦ , λέγων , ὡς εὔνους τῷ |
τὸ ἀληθὲς φόβῳ πρὸς ἑκατέρους αἰδούμενοι : τοσοῦτο δέ : ἐστέναξεν ἄν ποτε Ἁβροκόμης καὶ ἐδάκρυσε καὶ προσηύχετο τῆς κόρης | ||
λαλέων ἔρωτα Φοίβου , ἀνεμώλιον τὸν οἶστρον . σαόφρων γὰρ ἐστέναξεν θεὸν οὐ θέλουσα κούρη γαμέτην ἔχειν : ὁ δὲ |
περὶ τῆς Σικελίας , ἔσθ ' οὕτω τις ἄφρων ἢ δυστυχὴς ὅτῳ ταῦτα ἤδη ἀφικέσθαι παρέστη , ὥστε τὴν πόλιν | ||
τράγον Πανὸς ἱερὸν κατέθυσέ τε καὶ σκευάσας ποικίλως ταύτην ὁ δυστυχὴς ἄρα τὴν δαῖτα ἄσατο , Αἰγυπτίων τε λεὼν πάμπολυν |
τὰς τῶν ἀτόπων ἐκείνων φόβων ἐπαγωγὰς , ὥστ ' οὐκ ἐδεήθη ψηφίσματος πρὸς ταῦτα ἔτι , ἀλλ ' ὥσπερ ἑνὸς | ||
: εἰ δὲ καὶ μὴ ἦν , πολλῶν μὲν ὀνομάτων ἐδεήθη ἂν ἕκαστον , οὐ μέντοι τοῦ τε τὴν ἕξιν |
; πόσα τοι ἔτε ' ἐστί , φέριστε ; πηλίκος ἦσθ ' , ὅθ ' ὁ Μῆδος ἀφίκετο ; εἷς | ||
Ἀγαμέμνων ἄναξ ; ἦλθες εἰς Ἄργος μεθ ' ἡμῶν κἀμὸς ἦσθ ' ἀεί ποτε . ὧδ ' ἔχει : καὶ |
τοῦτο εἴρηκεν . ἀπόλωλα τὠφθαλμώ : ἀπώλεσα τοὺς ὀφθαλμούς μου κλαίων καὶ ὀδυρόμενος τοὺς βόας . Γ ἀπόλωλα ] ὅλον | ||
δειλὸν εἰσοίσεις λόγον : χώρει : τίς ὑμῶν ἅψεται ; κλαίων ἄρα ψαύσει . θεῶν γὰρ οὕνεχ ' ἱππικοῦ τ |
πρώτου Κέλσου λύει γράμματα μηνύοντα λελύσθαι τὸ δόγμα , καὶ ἐγεγόνειν ῥᾴων . ἔπειτ ' ἄλλος τις ἤγγειλεν ὅμοια καὶ | ||
ἡ δὲ οὐκ οἶδ ' ὅπως εἶχεν . ῥᾴων οὖν ἐγεγόνειν καὶ μεστὸς ἐλπίδων : ᾐσθόμην δὲ ἐπικαθημένου μοι τοῦ |
καὶ τοῦ μηδὲν παραλελεῖφθαί μοι τῶν γεγραμμένων ὑπὸ τοῦ Δάμιδος ἐβουλόμην ἂν καὶ τὰ διὰ τῶν βαρβάρων τούτων σπουδασθέντα εἰπεῖν | ||
, τὰ δὲ ἀλλότρια πάνυ ἀκριβῶς θεῶνται . ἐγὼ δὲ ἐβουλόμην περιτετράφθαι μοι τὰς πήρας , ἵνα τὰ ἐμαυτοῦ μόνον |
τί φὴς ἰδὼν ἔνθεν γε πᾶς δ ' ἐλευθερῶν † ἀπῆλθες εὐθὺς ὡς ταχύ . σιωπῇ φασι τούτῳ τῷ θεῷ | ||
' ἐλευθέραν τὰς πλησίον Νύμφας στεφανοῦσαν , Σώστρατε , ἐρῶν ἀπῆλθες εὐθύς ; εὐθύς . ὡς ταχύ . ἦ τοῦτ |
ἀφίεται . μεθεῖται ] ὑπὸ τῶν στρατηγῶν . μεθεῖται ] ἀφεῖται . μεθεῖται ] πέμπεται . μεθεῖται ] ἔρχεται . | ||
τέ ἐστι καὶ οὐδὲ εἰσέρχεται τὴν γνώμην , ἀλλ ' ἀφεῖται πάντα φέρεσθαι : τῶν κοινῶν δὲ εἴ τι φέρων |
. λέγουσι δὲ περίθετον πρόσωπον , ὡς Ἀριστομένης ἐν Γόησιν παντευχίαν δὲ τοῦ θεοῦ ταύτην λαβεῖν καὶ περίθετον πρόσωπον , | ||
καλλίστους φέρω † : νικῶμεν ἐχθροὺς καὶ τροπαῖ ' ἱδρύεται παντευχίαν ἔχοντα πολεμίων σέθεν . ὦ φίλταθ ' , ἥδε |
ὕστατον ἀνασκιρτῶντα κένταυρον ; Νέσσος δέ , οἶμαι , οὗτος διαφυγὼν ἐκ τῆς Φολόης τὴν Ἡρακλείαν μόνος χεῖρα , ὅτ | ||
δεσμωτήριον καὶ διαδρὰς πρὸς τοὺς πολεμίους εἰς Δεκέλειαν , ὅπως διαφυγὼν τὸν θάνατον μὴ μόνον Ἀθήνησιν , ἀλλὰ καὶ παρὰ |
αἴματός ἐμμι τὼ σκ [ ! ! ] ιν οὐδὲν ἐπαίτιος ε [ ! ! ] ! ! [ ! | ||
χρειομένῳ ἄνυσιν καὶ πείραθ ' ὁδοῖο σημανέειν , αὐτὸς γὰρ ἐπαίτιος ἔπλευ ἀέθλων : αὐτὸς νῦν ἄγε νῆα σὺν ἀρτεμέεσσιν |
παιδίον ἐς Μυσίαν Τεύθραντι τῷ βασιλεῖ . ὁ δὲ Τεύθρας ἄπαις ὢν τὴν μὲν Αὔγην γυναῖκα ποιεῖται , τὸν δὲ | ||
πατρός , ἀποδοχῆς ἐτύγχανε τῆς μεγίστης . ὁ δὲ Τεύθρας ἄπαις ὢν ἀρρένων παίδων τὴν θυγατέρα Ἀργιόπην συνῴκισε τῷ Τηλέφῳ |
ἐνοχλῶν δὲ αὐτὸν Ἀριστοτέλης παραχωρῆσαι πεποίηκε τοῦ περιπάτου , καὶ ἀναχωρήσας ἐν τῷ κήπῳ τῷ ἑαυτοῦ φιλοσοφεῖ . ὁ δὲ | ||
προσχρῆται , ἵν ' ᾖ ἐκεῖνο καὶ κατὰ τοῦτο ζῇ ἀναχωρήσας : ἢ ἔρημος ταύτης τῆς ψυχῆς γενόμενος ζῇ ἐν |
πρότερον , πρὶν ἐς τὴν Ῥόδον αὐτοὺς ἀναστῆναι , τάδε ἐπράσσετο . Ἀλκιβιάδης μετὰ τὸν Χαλκιδέως θάνατον καὶ τὴν ἐν | ||
ἐκείνῳ τὰ Βοιώτια πράγματα ἀπό τινων ἀνδρῶν ἐν ταῖς πόλεσιν ἐπράσσετο , βουλομένων μεταστῆσαι τὸν κόσμον καὶ ἐς δημοκρατίαν ὥσπερ |