χρήστας καλεῖ λέγων χρήστας κακοὺς ἔμμεναι ἀνδρὸς φεύγειν μή γε ἀνιήσειε διδούς , παρὰ καιρὸν ἀπαιτέων . . χρήστων ] | ||
ἔσται , ἀλλ ' ἐπιτερπής . Καρκίνος αὖ πολλαῖς κεν ἀνιήσειε γαλήναις , ἀλλ ' οὐδὲν βλαφθεὶς ἀφίκοιτό κεν ἧχι |
- γεῖν ἀναγκάζεται καὶ ἐπιβάλλεσθαι δι ' ἐπιθυμίην τοῦ τι πρήσσειν ἀνήκεστον ὧν νόμοι κωλύουσιν . διόπερ τὰ μὲν μὴ | ||
καθαροῖσι λόγοις : σπείσαντάς τε καὶ εὐξαμένους τὰ δίκαια δύνασθαι πρήσσειν , πίνειν δ ' ὁπόσον κεν ἔχων ἀφίκοιοι οἴκαδ |
τὸν δὲ μοχθηρὸν οὐκέτι . φιλῶν γὰρ καὶ χαριζόμενος ἑαυτῷ βλάψει καὶ ἑαυτὸν καὶ τοὺς πέλας , πάθεσιν ἑπόμενος φαύλοις | ||
θʹ καλανδῶν Ἀπριλλίων . ἐὰν δὲ συμβῇ πυκνότερον σπαρῆναι , βλάψει . τὸ γὰρ πλέθρον πλέον χειροπλήθους οὐκ ἂν δέξηται |
τοῦ τοιούτου κοινῇ μᾶλλον ὁ Βρασίδας τὰ τοῦ Ἀρραβαίου ἠξίου πράσσειν . Περδίκκας δὲ οὔτε δικαστὴν ἔφη Βρασίδαν τῶν σφετέρων | ||
ἰδίων προέστηκε καὶ ὃς οὐκ ἄλλο τι οἴεται τὸ ἑαυτοῦ πράσσειν ἀλλ ' ἢ σκοπεῖν ὅπως μάλιστα ἡσθήσεται . Μὴ |
ἐλαφρὸν ] ῥᾴδιον ὅστις ] ἐκείνῳ ὑπάρχει πημάτων ] συμφορῶν πράσσοντας ] πάσχοντας ἤγουν τοὺς κακοπραγοῦντας ἠπιστάμην ] ἐγίνωσκον ἀρήγων | ||
Τοὺς δὲ πλησιάζοντας , καὶ πολλῷ μᾶλλον τοὺς ἀφειδέστερον τοῦτο πράσσοντας , ἐπιμελέστερον ἑαυτῶν προνοητέον , ἵνα ὡς ὅτι ἄριστα |
ἤδη λαμπρῶς ἐπόθουν , τοὺς δὲ παρόντας πλείω λαλοῦντας ἢ φρονοῦντας εὕρισκον καὶ οὐδαμῶς τὸ τοῦ Περικλέους ἀγαθὸν σώζοντας . | ||
κατὰ τοὺς ἰδιωτικοὺς βίους πρᾴως προσενεκτέον τοῖς οἰκέταις τοὺς εὖ φρονοῦντας . ἡ γὰρ ὑπερηφανία καὶ βαρύτης ἐν μὲν ταῖς |
τρέσηις ἡμᾶς , Κρέον , ὥστ ' ἐς τυράννους ἄνδρας ἐξαμαρτάνειν . σὺ γὰρ τί μ ' ἠδίκηκας ; ἐξέδου | ||
τὸ παρελθόν . τὸ οὖν αἴτιον τοῦ νῦν μὲν μὴ ἐξαμαρτάνειν , τότε δέ , αὐτοὶ ἤδη ἱκανοί ἐστε γιγνώσκειν |
Ζεύς : δαιμονίη αἰεὶ μὲν ὀΐεαι οὐδέ σε λήθω : πρῆξαι δ ' ἔμπης οὔ τι δυνήσεαι , ἀλλ ' | ||
μοῦνοι καὶ ἐπιτυγχάνειν καὶ ἀτυχεῖν οἱ καλῶς τι καὶ κακῶς πρῆξαι ἐπιστάμενοι : ἐπιτυγχάνειν τε γὰρ τοῦτ ' ἐστὶ τὸ |
ἀπερρίπτει , θαυμάζων , ὅτι Καίσαρα μὲν τὸν τὰ μέγιστα ὠφελήσαντα τὴν ἀρχὴν ἡγοῦνται τύραννον ἢ βασιλέα , Κικέρωνα δὲ | ||
Πυθαγόρειον φιλόσοφον καλῶς ἐπιδημήσαντα τῇ Ἑλλάδι καὶ τοὺς νέους ἡμῶν ὠφελήσαντα τιμήσαντες ἀξίαις τιμαῖς , αἷς πρέπει τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας |
ἢν δέ τι ἐπαινέῃ , ἄγει ἐς τὸ πρόσω τοὺς προφέροντας ὅκωσπερ ἡνιοχέων . οὕτως μὲν συναγείρουσι τὰ θέσφατα , | ||
ἓν μὴ ἓν εἶναι , ἡμᾶς τε οἷον μοίρας αὐτοῦ προφέροντας ταύτας ἓν ἕκαστον τίθεσθαι καὶ γένος λέγειν ἀγνοοῦντας ὅτι |
οὐ μετρίως καὶ δεινὸν ἀνδρὸς ἤθη παλεῦσαι καὶ συνεχέσι γοητείαις ὑπάγεσθαι . . μελετήσασα γὰρ θῶπας λόγους καὶ τὴν ἄλλην | ||
δὲ τῷ πείθεσθαι τῷ φρονοῦντι καὶ τῷ οἰκεῖον ἔχοντι λόγον ὑπάγεσθαι , καὶ πῇ μὲν ἄλογον δοκεῖν , πῇ δὲ |
θεῶν τε : Ἥρη μὴ δὴ πάντας ἐμοὺς ἐπιέλπεο μύθους εἰδήσειν : χαλεποί τοι ἔσοντ ' ἀλόχῳ περ ἐούσῃ : | ||
ἑωυτοῦ μηδέ τι μᾶλλον ἐξεργάζεσθαι κακόν , εἰ μέλλει μηδεὶς εἰδήσειν ἢ οἱ πάντες ἄνθρωποι : ἀλλ ' ἑωυτὸν μάλιστα |
τῆς ἐπιβολῆς καὶ τόλμης . τούτων μὲν γὰρ συμβαίνει τοὺς πράττοντας εἶναι κυρίους , ἐκείνων δὲ τὴν τύχην ἔχειν ἐξουσίαν | ||
πάντας ἀγορεύειν ἀρρώστημα ἔσχεν . ἐμίσει δὲ καὶ τοὺς εὖ πράττοντας καὶ οὐδὲν ἦν ἔς τινα ἔμβραχυ ἀγαθόν , ὃ |
τοῦ Ἱεροκλέους καὶ μετέχοντος τῶν εὐωχιῶν . Γ μὴ νῦν δρᾶν δοκῶμεν Γ : μὴ προσποιησώμεθα αὐτὸν ἑωρακέναι , μηδ | ||
ὃ ζῆν βούλεται : ἡ γὰρ σπάνις πρόχειρος εἰς τὸ δρᾶν κακά . τοιοῦτος ὁ βίος ἐστὶν ἀνθρώπου , γύναι |
ἐν ἀνθρώποις ἀπάνθρωπον φῦναι ὥστε παρ ' οὗ τὰ ἔσχατα πείσεσθαι προσεδόκησε , τούτῳ χρηστῷ καὶ προσνείμαντί τι τιμῆς οὐκ | ||
αὐτόν , ὥστε τὰ πιστὰ λαβόντα τοῦ μηδέν τι ἀνιαρὸν πείσεσθαι , ἐγχειρίζειν αὐτῷ καὶ ἑαυτὸν καὶ τὴν πόλιν . |
σῖτον ἄγοι καὶ ἐν Κιλικίᾳ κρόκον : λείπει , οὐ φρονεῖ ἤ τι ἄλλο τοιοῦτον : λέγεται γὰρ ἐπὶ τῶν | ||
δὲ πλοῦτον ἢ σθένος μᾶλλον φίλων ἀγαθῶν πεπᾶσθαι βούλεται κακῶς φρονεῖ . στείχομεν οἰκτροὶ καὶ πολύκλαυτοι , τὰ μέγιστα φίλων |
οἳ δὲ ἀπενήξαντο . ἄνθρωποί γε μὴν ζῶντάς τε καὶ πλουτοῦντας καὶ εὖ πράττειν δοκοῦντας θεραπεύουσι , νεκροὺς δὲ ἀποστρέφονται | ||
ἑαυτοὺς πολλῶν οὐσίας , οὐκ ὀλίγων δὲ μέλλοντες ἡγούμενοι τοὺς πλουτοῦντας οὐχ αὑτοῖς μᾶλλον ἢ ' κείνοις ἔχειν ἃ κέκτηνται |
ἁπλῆν καὶ βέβαιον ὑποδεῖξαι τοῦ βίου . Ταῦτα μὲν δὴ φρονῶν προσῄειν αὐτοῖς , ἐλελήθειν δ ' ἐμαυτὸν εἰς αὐτό | ||
τούτους λέγω , καὶ σφόδρα γε . Πολλάκις ἄρα εἷς φρονῶν μυρίων μὴ φρονούντων κρείττων ἐστὶν κατὰ τὸν σὸν λόγον |
εὐσέλμων νεῶν κάλλιστα μουσῶν φθέγγεται πλουτῶν ἀνήρ λυπουμένων παρηγόρημα τολμῶ κατειπεῖν , μήποτ ' οὐκ εἰσὶν θεοί : κακοὶ γὰρ | ||
καὶ πότοις Διονύσου τελουμένοις κώμαις τε καὶ τοῖς χωρίοις βλάβας κατειπεῖν , ἃς ἔλεξαν ἐννύχως : οἱ δ ' αὖ |
δεινοῖς εὐέλπιδες , τὸ δὲ ἡμέτερον τῆς τε δυνάμεως ἐνδεᾶ πρᾶξαι καὶ τῆς γνώμης μηδὲ τοῖς βεβαίοις πιστεῦσαι τῶν τε | ||
οὐκ ἔφη , πολλὰ μὲν γὰρ ὑπὲρ τοῦ ἀφικέσθαι αὐτὸν πρᾶξαι „ ὁ δ ' ἀπειλεῖ κρημνοὺς καὶ βάραθρα καὶ |
τοῦτο γὰρ οἱ Ἴωνες διαβάλλονται . Γέροντα δ ' ὀρθοῦν φλαυρόν , ὃς νέος πέσοι . Γηράσκω ἀεὶ πολλὰ διδασκόμενος | ||
τοῦτο γὰρ οἱ Ἴωνες διαβάλλονται . Γέροντα δ ' ὀρθοῦν φλαυρόν , ὃς νέος πέσοι . Γηράσκω ἀεὶ πολλὰ διδασκόμενος |
' ἰδίαν οὐ δύναται τὸν περιποιησάμενον ὠφελῆσαι : οὐδὲν γὰρ ὄφελος ἀνδρείους ὄντας στασιάζειν ἢ ὁμονοεῖν βεβαίως δειλοὺς ὄντας . | ||
ἐν δίκῃ μέμψαιτο . . . Τί δὲ Σκύθαις μουσικῆς ὄφελος , σιδήρῳ τὰ πάντα νομίζουσιν ; . . . |
καὶ ὅμως διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν ἀτυχῆ , οὐδὲν αὐτὸν ὠφέλησεν ἡ τῶν φρενῶν πληθύς . Καὶ ἡ μὲν ἱστορία | ||
τοῦ Ἀλκιβιάδου γράμματα οὐδὲν ἔβλαψε τὸν Φρύνιχον , ἀλλὰ μᾶλλον ὠφέλησεν . ᾠήθησαν γὰρ οἱ Ἀθηναῖοι τὸν Ἀλκιβιάδην παρὰ μὲν |
γεῖν ἀναγκάζεται καὶ ἐπιβάλλεσθαι δι ' ἐπιθυμίην τοῦ τι πρήσσειν ἀνήκεστον ὧν νόμοι κωλύουσιν . διόπερ τὰ μὲν μὴ δίζεσθαι | ||
λέγεται ἡ μετὰ τὰς νόσους πολυφαγία , φαγέδαινα δὲ φῦμα ἀνήκεστον . φεύγει καὶ ἀποφεύγει διαφέρει . φεύγει μὲν γὰρ |
” ὅταν δὲ λέγῃ “ Σκύλλην δ ' οὐκέτ ' ἐμυθεόμην , ἄπρηκτον ἀνείην , ” πρὸς ἣν οὐδὲν ἔστι | ||
. τί τοι τάδε μυθολογεύω ; ἤδη γάρ τοι χθιζὸς ἐμυθεόμην ἐνὶ οἴκῳ σοί τε καὶ ἰφθίμῃ ἀλόχῳ : ἐχθρὸν |
συμφοραῖς περιπεσόντα τὸν βασιλέα τοὺς Ἰουδαίους ἀπολῦσαι : τοὺς δὲ χρησαμένους παρὰ τῶν Αἰγυπτίων πολλὰ μὲν ἐκπώματα , οὐκ ὀλίγον | ||
τινας καὶ δι ' ὅλης ἡμέρας τῷ τοιούτῳ τῆς θεραπείας χρησαμένους τρόπῳ καὶ σφόδρα εὐαρεστήσαντας : ἐπαύσαντό γε τῶν τοιούτων |
, δεκάτηι γενεᾶι μετὰ τὰ Τρωικά : τοὺς γὰρ πρότερον δεδιέναι τὰ ληιστήρια τῶν Τυρρηνῶν καὶ τὴν ὠμότητα τῶν ταύτηι | ||
, ὥσπερ ἄγκυραν , καὶ μήτε τὴν ὄψιν τοῦ θηρίου δεδιέναι μήτε τὸ ὕψος μήτε τὴν ῥώμην τοσαύτην οὖσαν , |
εἰπεῖν τι ἢ πρᾶξαι πρὸς τὰ τιμώμενα εὖ καὶ καλῶς ἐξευρίσκεται . πῶς γὰρ ἂν διαλεχθείη τις , οἷς ἀγνοεῖ | ||
ὅταν εὖ συνορμόσῃ τις , τόθ ' ἡ μεγίστη τέρψις ἐξευρίσκεται . συναυλία δέ ἐστιν , ὥς φησι Σῆμος , |
οὐκ ἂν ἡγοῦνται μὴ μέλλοντάς τι ἄξιον τοῦ παρὰ πολὺ πράξειν ἀνθίστασθαι ὑμᾶς . ἀντίπαλοι μὲν γὰρ οἱ πλείους , | ||
ἐπαγγελλόμενοι . οἱ δὲ ταῖς ὄχθαις ἐπιτεταγμένοι Ῥωμαίων οὐδὲν ἔφασαν πράξειν ἄνευ βασιλέως γνώμης . ἐντεῦθεν ἀναφέρεται μὲν ἐπὶ τὸν |
πέψιν ἐλθούσης τῆς φλεγμονῆς : ὅσοι γὰρ ἐτόλμησαν ἐπιδοῦναι τῶν ὑπηλάτων , κινδύνων αἴτιοι καὶ θανάτων ἐγένοντο τοῖς κάμνουσι : | ||
δὴ καὶ ὀξύμελι πολλοὺς ὤνησε πινόμενον καί τι τῶν ἐπιεικῶν ὑπηλάτων : ὁ δ ' ἐπὶ τοῖς σιτίοις ἔμετος τοῖς |
ὑπὸ γραὸς τρεφόμενον πλουσίας , Ὁ δεῖνα , παράδοξόν γε ποιεῖς πρᾶγμ ' ὅτι ἡ γραῦς ποιεῖ ς ' ἐν | ||
τὰ δέοντα ποιεῖς , ἀλλ ' οὖν οὐκ εἰδώς γε ποιεῖς „ , ὡς ἱστορεῖ Χαμαιλέων ἐν τῷ περὶ Αἰσχύλου |
μῦθος δηλοῖ , ὅτι οὐ δεῖ λυπεῖσθαι ἐπὶ ταῖς ἀτυχίαις γινώσκοντας τὸ τοῦ βίου ἄστατον . ἁλιεῖς εἷλκον σαγήνην . | ||
μιμέεσθαι τὰ ἑωυτῶν , γινώσκοντας ἃ ποιέουσι , καὶ οὐ γινώσκοντας ἃ μιμέονται . Πάντα γὰρ ὅμοια , ἀνόμοια ἐόντα |
, ἄλλως δ ' οὔ . Καὶ μὲν δὴ τὸ φρονεῖν , τοῦτο δὴ συντετύχηκε μόνῳ τῷ πρώτῳ . Ὑφ | ||
κόσμον , τὰ δ ' ἤδη ζωήν , τὰ δὲ φρονεῖν καὶ ζῆν εὖ , τῷ δὲ νῷ τὸ ἀγαθόν |
. ΕΙΣ ἙΤΕΡΟΝ ΓΑΡ ΤΙΣ . Καὶ γάρ τις ἔργου χατίζων , ἤγουν ἐνδεὴς ὢν ἔργου , λειπόμενος , τουτέστιν | ||
Ἑρμαίου ποδὸς δισσάς τε πέτρας , κέπφος αἷς προσήλατο δαιτὸς χατίζων . ἀντὶ θηλείας δ ' ἔβη , τὸν χρυσόπατρον |
γε . Ἔτι μᾶλλο βοῦλις ; Ἀτταταῖ ἰατταταῖ : κακῶς ἀπόλοιο . Σῖγα , κακόδαιμον γέρον . Πέρ ' , | ||
προχείρως χαριζόμενον καὶ ὑπηρετοῦντα ” κακὸς κακῶς ” εἶπεν „ ἀπόλοιο , ὅτι τὰς Χάριτας παρθένους οὔσας πόρνας ἐποίησας . |
νόμων ἐνίους ἀλυσιτελεῖς δή τινας εὑρηκέναι , νόμων δὲ ἄλλως σώζοντας τάξιν , καὶ πράγματα ἄττα νόμων μὲν ἐκτὸς ὄντα | ||
μάλιστα Πλάτων σπουδάζει . νομίμους γὰρ καὶ δικαίους καὶ τάξιν σώζοντας ἠξίωσε ποιῆσαι τὸ καθ ' αὑτόν . οἶμαι δ |
χρήματα . Δύναται τὸ πλουτεῖν καὶ φιλανθρώπους ποιεῖν . Δὶς ἐξαμαρτεῖν ταὐτὸν οὐκ ἀνδρὸς σοφοῦ . Διάλυε , μὴ σύγκρουε | ||
μὲν ἀδικεῖν εἶναι τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων ἴδιον , τὸ δὲ ἐξαμαρτεῖν καὶ περὶ τὰς πράξεις ἀτυχεῖν οὐ μόνου εἶναι ἑαυτοῦ |
ἐστιν ἐν τῇ μάχῃ τοῦ Τυφῶνοςἔστι δὲ εἰκὸς τοὺς μὴ φιλοῦντας τοῦτον πράξειν κακῶς κατὰ τὰ γεγραμμένα ταῖς ἀσπίσιν αὐτῶν | ||
μὲν οὖν πρῶτος λόγος αὐτὸ φιλαύτους καλεῖ οὐ τοὺς ἑαυτοὺς φιλοῦντας ἁπλῶς ἀλλὰ τοὺς ζητοῦντας ἑαυτοῖς ἀπονέμειν τὸ πλέον , |
ἐμὴν συμφοράν , ἣν οὐκ ἀπεικὸς εἶναι καὶ τοὺς ἐχθροὺς ἐλεεῖν ὑπελάμβανον , ἔπειτα δὲ εἰς τὸ τοῦ προσώπου σου | ||
: τίς γὰρ μεθ ' ἡμᾶς ὑποδέξεται ξένον , τίς ἐλεεῖν δυστυχοῦντας ἀνέξεται , πρόδηλον ἔχων ἐκ τῆς εὐσεβείας τὸν |
πεντήκοντα βοηθοὶ ταῖς ἐκεῖ , καὶ οὔτ ' ἐκείνας οὐδὲν ὤνησαν καὶ αὐτοὶ προσαπώλοντο ἐπιθήκην . τοῦτο μέντοι , τοῦτο | ||
τὸ μέγιστον ἀποφήνας . Πάνυ γοῦν ὃν φὴς αὐτὸν ἐκεῖνον ὤνησαν οἱ περὶ ἐμοῦ λόγοι , ὃς παραδοθεὶς τοῖς ἕνδεκα |
μὴ κακοὶ καὶ δόλιοι προστάται πολεμίων ἔργα ἐν προσποιήματι φίλων διαπραττόμενοι . Ταῦτ ' εἰπόντος τοῦ ὑπάτου κραυγή τε καὶ | ||
δέ που καὶ ἀνιῶσι τὰ μὲν οἷα τὸ νέον ἁμαρτάνει διαπραττόμενοι , τὰ δὲ ποικίλοις περιπίπτοντες πάθεσι : λαχόντων δὲ |
θυσίας τε καὶ ἀπαρχάς , πρὶν ἢ τῶν ἄλλων τι διαπράξασθαι βουλὴν ἐποιεῖτο περὶ τῶν κρατηθεισῶν πόλεων , ὅντινα χρηστέον | ||
ᾑρημένος . ἔστι γὰρ τὸ ἑξῆς : τὴν δόξαν τοῦ διαπράξασθαι . Κατὰ παρένθεσιν δέ , ὡς ἐν τῷ κατ |
ἐκ βολῆς τρωθῆναι , οὐτᾶσθαι τὸ ἐκ χειρὸς τρωθῆναι . βιοῦν καὶ ζῆν διαφέρει . βιοῦν μὲν ἐπὶ ἀνθρώπων λέγεται | ||
τρυφῶντας . νηφάλια γὰρ ὡς τοῖς ἱερεῦσι θύειν καὶ τούτοις βιοῦν ὁ ὀρθὸς λόγος ὑφηγεῖται : οἶνος μὲν γὰρ ἀφροσύνης |
πόματα ἀμείνω πρὸς τὰς ὑστέρας καὶ τὰς κυοτροφίας . Τοὺς γυμναζομένους χρὴ τοῦ χειμῶνος καὶ τρέχειν καὶ παλαίειν , τοῦ | ||
τοῦτο πολλὴν τὴν φθορὰν ἐνεδείξατο , εἴς τε θερμοτέρους καὶ γυμναζομένους , ψυχροτέ - ρους καὶ ἀργοῦντας , καθαιρομένους καὶ |
. εἰδότας μεθ ' ὧν τις . . . : εἰδότας τίνας ἔχουσι συμμάχους τὸ γὰρ πρῶτον πᾶν στράτευμα : | ||
ταῦτα , δυνήσεται πεῖσαι τοὺς αὐτοὺς ἑορακότας ὑμᾶς καὶ εὖ εἰδότας . οὐκοῦν ὡς οὐ κεκοινώνηκα τούτοις οὐδενός , λοιπόν |
, οὐκ ἐφ ' ἡμᾶς ἠναγκάσθητε καταφυγεῖν τοὺς ταπεινοὺς καὶ φαύλους οἱ σεμνοὶ καὶ βαρεῖς , πάντα ὑπισχνούμενοι ὑπὲρ τῆς | ||
μᾶλλον ἢ κακόθεοι λεχθέντες ἂν ἐν δίκῃ , διὰ τὸ φαύλους καὶ μηθὲν ἡμῶν βελτίους ἡγεῖσθαι τὴν φύσιν εἶναι τοὺς |
τὸ λεγόμενον ὡς ἀληθῶς τῷ ὄντι ὑπ ' αὐτοῦ οὐδὲ φρονῆσαι ἡμῖν ἐγγίγνεται οὐδέποτε οὐδέν . καὶ γὰρ πολέμους καὶ | ||
ἔδειξεν ἡ τῆς μάχης ἀνδραγαθία , καὶ μικρὸν οὐδὲν ἔδει φρονῆσαι πλούτῳ πατρῴῳ τροπαίου συνελθόντος ἰδίου . ὅλως δέ μοι |
δὲ τῶν ὀλίγων καθίστησιν . εἰ μὲν οὖν ἀναγκαῖον ἦν παθεῖν τι τοὺς παῖδας , οὐ θαυμαστὸν ἦν λέξαι : | ||
δὲ κατασκευὴ τὸ ” ὅπερ οἱ προτένθαι γὰρ δοκοῦσί μοι παθεῖν “ . προυτένθευσαν ] προεθέσμευσαν . , οἱ κριταί |
γενναῖον καὶ χρήσιμον τοῖς λέγειν κατὰ τοὺς ἀρχαίους ὀρεγομένοις . Ἄπιστον μὲν οὖν οἶδ ' ὅτι πάντες ἂν ἐνόμισαν εἶναι | ||
[ μελαγκευθὲς ] νέφος σβέννυεν ξανθὰν [ φλόγα . ] Ἄπιστον οὐδὲν ὅ τι θεῶν [ μέριμνα ] τεύχει : |
τῶν ὄχλων βιαιότερον : πολλοὺς μὲν γὰρ παρὰ τὸ δίκαιον ἐτιμωρεῖτο , συχνοὺς δὲ τῶν οὐσιῶν ἐστέρισκε , πᾶσι δ | ||
κελεύειν ἐκεῖνον μένειν , ἵνα μετ ' ἐμοῦ τὸν μοιχὸν ἐτιμωρεῖτο ; ἔπειτα , ὦ ἄνδρες , οὐκ ἂν δοκῶ |
αἱ θεραπαινίδες δηλονότι : οὔκουν ἀπαιτήσει τοὺς μάρτυρας , ἀλλὰ διαβαλεῖ , ὅτι μὴ δεῖ πιστεύειν : φύσει γὰρ ἐχθρὸν | ||
παυσώμεθα τοίνυν λαλοῦντες , μὴ καὶ τῇ βασιλίδι τις ἡμᾶς διαβαλεῖ . ” καὶ ἡ μὲν ἀπέδραμεν , ἔστη δὲ |
τίθησι διὰ μέσου , ὥστε δηλονότι εἰ δι ' ἕνα κακὸν πᾶσα ἡ πόλις ἀπολαύει πολλάκις κακοῦ , τί ἂν | ||
ὑποκρινόμενον , οὐ λέγομεν τοῦτον ἁπλῶς κακὸν ἀλλὰ μετὰ προσθήκης κακὸν ἰατρόν , κακὸν ὑποκριτήν . ἡ γὰρ ἁμαρτία αὐτῶν |
: ἣν γὰρ ἔφη πρότερον εἴδει καὶ μεγέθει πάσας γυναῖκας πλεονεκτεῖν , πῶς νῦν ταύτην κοσμεῖσθαι ἢ καλλύνεσθαι τῷ χρυσῷ | ||
ὕστερον δὲ βουλεύσεσθαι πῶς χρηστέον ἐστὶν τῶν φίλων τοῖς βουλομένοις πλεονεκτεῖν . [ Οὐ μὴν πολύν γε χρόνον συνέβη μεῖναι |
τοῖς πολίταις καὶ τοῖς νόμοις , εἰ μέν τι μέγα ὤνησε τοὺς Ἀθηναίους , οὐκ ἔχω εἰπεῖν : τὴν δὲ | ||
Δία ἐπὶ ταῖς γραφαῖς καὶ τοῖς ἀνδριᾶσιν , ὧν οὐδὲν ὤνησε τοὺς πρότερον ἔχοντας , ἀλλὰ παρ ' ὧν ἐκεῖνα |
εἰσεδέξατο δι ' εὐπετείας τειχέων ἔσω μολεῖν . ὃ καὶ δέδοικα μή με δικτύων ἔσω λαβόντες οὐκ ἐκφρῶς ' ἀναίμακτον | ||
Πειθοῦς παγχρίστῳ συγκραθεὶς ἐπὶ προφάνσει θηρός . Γυναῖκες , ὡς δέδοικα μὴ περαιτέρω πεπραγμέν ' ᾖ μοι πάνθ ' ὅς |
ἐβόων ἀπελαύνοντες αὐτόν , τί δῆτ ' ; ἔφη : δεδοίκατε μὴ τὸ σφάγιον ὑμῶν ἀνατρέψω ; γελασάντων δὲ ἔμαθον | ||
, Ἐπεὶ τοῦτ ' , ἔφησεν , ὦ ὕπατοι , δεδοίκατε , μὴ τὰ ἔργα ἡμῶν οὐχ ὅμοια γένηται τοῖς |
τοὺς ὑποθεμένους κίνησιν γενέσθαι ποτὲ μὴ οὖσαν καὶ ἀρχὴν αὐτῇ προτιθέντας τὴν κατὰ χρόνον περὶ τῶν πραγμάτων ἐρωτητέον , ἐπεὶ | ||
ἐς ἑαυτούς , ἀλλ ' ἐς τὸ μέσον τῷ δήμῳ προτιθέντας τὴν πολιτείαν κατὰ τὰ πάτρια . ὡς οὖν οὐκ |
Πρόκρις , δοῦσα τὴν Κιρκαίαν πιεῖν ῥίζαν πρὸς τὸ μηδὲν βλάψαι , συνευνάζεται . δείσασα δὲ αὖθις τὴν Μίνωος γυναῖκα | ||
τοὺς πολεμίους , ἤν τι δύνηται , ἀπ ' αὐτῶν βλάψαι . ὁ δὲ ἔς τε τὴν Τάναγραν ἀπεβίβασεν αὐτοὺς |
τοσοῦτον πρὸς ἰσχὺν ἐπιδεδωκυῖα , ὡς ἤδη καὶ ἀκονιτὶ δύνασθαι νικᾶν ἀνὰ κράτος . ἀλλ ' οὐχ ἑνὶ ἀνδρὶ ἔξεστι | ||
, θαμὰ μὲν Ἰσθμιάδων δρέπεσθαι κάλλιστον ἄωτον ἐν Πυθίοισί τε νικᾶν Τιμονόου παῖδ ' : ἔστι δ ' ἐοικός ὀρειᾶν |
. ἑώρων γὰρ αὐτοὺς κοσμίως βαδίζοντας , ἀναβεβλημένους εὐσταλῶς , φροντίζοντας ἀεί , ἀρρενωπούς , ἐν χρῷ κουρίας τοὺς πλείστους | ||
' ἔργα τυράννου παρέχων , καταμαθὼν ὑμᾶς τοῦ μὲν ὀνόματος φροντίζοντας , τοῦ δὲ πράγματος ἀμελοῦντας . Τοσοῦτον δὲ διαφέρει |
θερμοὶ τίφινοι πολὺ κρείττους εἰσὶ τῶν ὀλυρίνων : ἑωλισθέντες δὲ χείρους αὐτῶν γίνονται , ὥστε μετὰ μίαν ἡμέραν ἢ δύο | ||
, εἰ καὶ τὰ ἄλλα βελτίους γιγνόμεθα , περὶ ταύτην χείρους , ἀλλὰ μὴ βελτίους τοῖς δρωμένοις εἶναι , καὶ |
τινος λαβὼν ὀφείλεθ ' ὅσα δεδωκὼς ἦν πάλαι . Μὴ ὥρασι * μετὰ τῶν κακῶν ἵκοιθ ' ὁ τοὺς θέρμους | ||
. ὅτι Ποσειδῶνος εὕρημα οἱ ἐρέβινθοι . ΘΕΡΜΟΙ . μὴ ὥρασι μετὰ τῶν κακῶν ἵκοιθ ' ὁ τοὺς θέρμους φαγών |
ἀντὶ γλώττης ὅσα καὶ χειρὶ χρῆσθαι διέγνωκας καὶ ὥσπερ ἀλλοτρίαν ὑβρίζεις καὶ ἐπικλύζεις τοσούτοις κακοῖς . λαλεῖν μοι ἔργον ἐστὶ | ||
ξύνει τῷ Διὶ καὶ συμβασιλεύεις αὐτῷ , καὶ διὰ τοῦτο ὑβρίζεις ἀδεῶς : πλὴν ἀλλ ' ὄψομαί σε μετ ' |
πρόσθεν πεπνυμένε ποῖον ἔρεξας . ᾔσχυνας μὲν ἐμὴν ἀρετήν , βλάψας δέ μοι ἵππους τοὺς σοὺς πρόσθε βαλών , οἵ | ||
στράτευμα διὰ τῆς φιλίας χώρας μέχρι τῆς Φαρναβάζου Αἰολίδος οὐδὲν βλάψας τοὺς συμμάχους . Ἡ δὲ Αἰολὶς αὕτη ἦν μὲν |
ἀφίξεως , πάλιν ἐκεῖθεν ἀποπλεύσαντες κατήχθημεν εἴς τινα νῆσον καλουμένην Ναξίαν , ἐξ ἧς οἱ τὴν Κρήτην οἰκοῦντες φόρους λαμβάνουσιν | ||
δὲ γομφίους ἅπαντας ἐξέκοψεν , ὥστ ' οὐκ ἂν δυναίμην Ναξίαν ἀμυγδάλην κατᾶξαι . θρηνεῖν , ἐν οἷσι Λάμπρος ἐναπέθνησκεν |
εἰς τί φιλοτιμῇ τυραννεῖν , τῷ δέ : εἰς τί πολεμεῖς τὴν πατρίδα . ἐχρῆν δὲ τοῦτο συμβουλεῦσαι , διελομένους | ||
ὀνειδίζων λέγεις τὰς φιάλας τὰ πνεύματα τῶν ἀνέμων ἐπεβάρει ἔβλαπτεν πολεμεῖς ἀνωμάλως διατιθέμενος , ἀπὸ τῆς τῶν κυβευτῶν μεταφορᾶς ἡμέρα |
τε καὶ προσποιήσασθαι πᾶν ὁτιοῦν ἱκανώτατος , ἔτι δ ' ἀνύσαι καὶ τὸ χρειῶδες καὶ τὸ λυσιτελὲς αὑτῷ : ὅπερ | ||
παρακμῆς καὶ ἐπιστρέφων πρὸς τὸ πρὶν ἐγγὺς ἐλθεῖν τοῦ τέλους ἀνύσαι τι λόγου ἄξιον μετὰ πόνου τῶν χειριζομένων . Ἕκτος |
καὶ τοὺς ἀντιδίκους οἷός τε ᾖ τις ἐπιδεικνύναι τὸ αὐτὸ ποιοῦντας , καὶ δεινὸν εἶναι φάσκῃ ἐκείνους μὲν ποιεῖν ὑπὲρ | ||
πυρέσσουσι , κόπτων τὸ μέγεθος σεμιδάλεως ἢ χόνδρου , [ ποιοῦντας ] ὀλίγον χρόνον προβρέξας , ἀποχέας τὸ ὕδωρ , |
περισῶσαι ἡμᾶς , ὅπως ὀλίγοι γενόμενοι μηδὲν δυναίμεθ ' αὐτοὺς ὠφελεῖν : ἐξῆν γὰρ αὐτοῖς , εἰ τούτου γε δέοιντο | ||
οὗ ἦν κακοῦ ἡ πόλις , ἐν ᾧ οὐδὲν ἔτι ὠφελεῖν ἐδύνασθε : νῦν δ ' εἰς τὴν βουλὴν αὐτοὺς |
τοὺς δικαίους τῶν κενῶν δοξασμάτων , κἂν ὦσι δούλων , εὐγενεστέρους λέγω . αἰαῖ , κέκρανται δεινὰ πρὸς κακοῖς κακά | ||
! ! ! ] τοιούτους ? [ ] ? ? εὐγενεστέρους ἐμοῦ ! ! ! ! ! ! ] νοι |
δὲ εἰς Ἅδου | ἐκεῖ , ὡς μυθεύεται . . σχήσειν : Ὁρμίσειν . . ἐλλιμενίσειν . . ἐς κόρακας | ||
Ἀθηναίων ναῦς : πρὸς τὰς τῶν Ἀθηναίων ναῦς οὐκ ἔλασσον σχήσειν . λεπτά : ἤγουν ἀσθενῆ . διὰ τὸ μὴ |
χεῖρα μηδὲ ἄλλο μηδὲν τοῦ σώματος , μηδὲ τοὺς πάνυ πλουσίους ἀναλῶσαι ἂν μηδεμίαν ὑπὲρ τούτου δραχμήν : ἓν δὲ | ||
δύσμορον πέλει τέλος . Ἀλλὰ καὶ τρίτος δεκανὸς σώφρονας καὶ πλουσίους , εὐμεταδότους , εὐσεβεῖς , καλὴν ἔχοντας τύχην , |
καὶ οἱ προστάντες αὐτῶν ἐγιγνώσκοντο , καλῶς εἶχε ταῦτ ' ὀνειδίζειν : εἰ δ ' ἔσθ ' ἕτερα ἀμείνω καὶ | ||
, ὦ Σώκρατες , Σιμωνίδην ἄλλο ἢ τοῦτο , καὶ ὀνειδίζειν τῷ Πιττακῷ ὅτι τὰ ὀνόματα οὐκ ἠπίστατο ὀρθῶς διαιρεῖν |
, ὁποῖόν ἐστι τὸ ἔργον . ἐὰν λουσόμενος ἀπίῃς , πρόβαλλε σεαυτῷ τὰ γινόμενα ἐν βαλανείῳ , τοὺς ἀπορραίνοντας , | ||
σώφρων γυνή . ὅταν τι πράττῃς ὅσιον , ἀγαθὴν ἐλπίδα πρόβαλλε σαυτῷ , τοῦτο γινώσκων ὅτι τόλμῃ δικαίᾳ καὶ θεὸς |
. φιλόϲοφοϲ γάρ τιϲ δηχθεὶϲ ὑπὸ λυττῶντοϲ κυνὸϲ καὶ γενναίῳ φρονήματι πρὸϲ τὸ πάθοϲ ἀντιϲχὼν καὶ ἀνακόλουθον εὑρὼν τὸ ἐν | ||
αὐτοὶ δὲ συμβουλὴν ἑτέραν εἰσηγούμεθα . ἐνταῦθα τοίνυν ὁ ῥήτωρ φρονήματι χρώμενος τῆς μὲν ἐκείνων γνώμης οὐδεμίαν πεποίηται μνήμην , |
σφαλλέσθω , γνοὺς ὅτι πλείους ἤδη καὶ τιμωρίαις μετιόντες τοὺς ἀδικοῦντας καὶ ἐλπίσαντες ἕτεροι δυνάμει τινὶ πλεονεκτήσειν , οἱ μὲν | ||
κυρείας ] ὄνομα ἐκκλησίας , ὅτε ἀπεψήφιζον τῆς ἀρχῆς τοὺς ἀδικοῦντας . τοὺς μὲν οὖν ἄλλους ] δεύτερον προοίμιον , |
τὸ ἠνδραπόδισται τό τε παθεῖν ὑφ ' ἑτέρου καὶ τὸ δρᾶσαι εἰς ἕτερον . ἔτι πέντε ταῦτα ἐπὶ τῶν ὁμωνύμων | ||
, δεινά μ ' Οἰδίπους , ὁ σὸς πόσις , δρᾶσαι δικαιοῖ , δυοῖν ἀποκρίνας κακοῖν , ἢ γῆς ἀπῶσαι |
, ὡς ἀηδῆ καὶ δύστροπον , εἰ παρὸν αὐτῷ μὴ ἀπαιτεῖσθαι καὶ τὸ μειράκιον ἐκκαρποῦσθαι παρέχοντα αὐτῷ νεῦμα εὔνουν μὴ | ||
οὗτος ὥσπερ καὶ Κλέαρχος τελευτῶν τοῖς ὁρῶσιν ἐννοεῖν , δίκας ἀπαιτεῖσθαι ὧν ὠμῶς τε καὶ παρανόμως τοὺς πολίτας διέθεσαν . |
ἐπεδίδου καὶ ἐπεῖπε : “ ποσάκις ὑμᾶς ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ἀπολλυμένους ἡ δόξα τῶν προγόνων περισώσει ; ” τῇ τρίτῃ | ||
τὴν Ἑλλάδα καὶ ὕδωρ ἐπήγαγεν τῇ Ὀλυμπίᾳ καὶ ἔπαυσε δίψει ἀπολλυμένους τοὺς πανηγυριστάς , κακῶς ἠγόρευεν ὡς καταθηλύναντα τοὺς Ἕλληνας |
πλεῖστα ὀψοφαγῆσαι , καὶ ἡ πολυφαγία αὕτη ἐς οὐδὲν αὐτῷ ἀποσκῆψαι . ἐτελεύτα γοῦν ὑπὲρ τὰ ὀγδοήκοντα ἔτη ἄρτιος τὸ | ||
διδάξαντας τὰ φαῦλα καὶ τὴν βλάβην καὶ τὴν τιμωρίαν ἀξιῶν ἀποσκῆψαι . ταῦτα δ ' ἔπραττεν ἅμα μὲν εἰς δεισιδαιμονίαν |
ἐφ ' ἡμῖν ἐστι . ταῦτα δὲ ἡμᾶς ἀγαθοὺς ἢ κακοὺς ποιεῖ : ὥστε ἐφ ' ἡμῖν ἐστι τὸ ἐπιεικέσιν | ||
κακίᾳ διαιρεῖν ταῦτα . πολλοὺς γὰρ καὶ τῶν Ἑλλήνων εἶναι κακοὺς καὶ τῶν βαρβάρων ἀστείους , καθάπερ Ἰνδοὺς καὶ Ἀριανούς |
, πολλὴν δ ' αἰδῶ καὶ εὐκοσμίαν πρὸς ἀλλήλους . ἐπέγνως δ ' ἂν ἐκεῖ οὐδένα οὔτε ὀργιζόμενον κραυγῇ οὔτε | ||
ὁ Βυζάντιος . ” Ξάνθος : “ καὶ τοῦτο πόθεν ἐπέγνως ; ” Αἴσωπος : “ ἀπὸ τῶν γραμμάτων : |
συνέγραψαν γραφῶν , καὶ πρώτους γε οὓς τετιμήκασιν θεοὺς ταῦτα πεπραχότας ἀναγράφουσιν . Ἡμεῖς δὲ καὶ θεὸν ὁμολογοῦμεν , ἀλλ | ||
γὰρ πρωτεύοντας ἄνδρας ταῖς δόξαις καὶ ταῖς εὐγενείαις , πολλὰ πεπραχότας ἐν τῷ ζῆν φιλάνθρωπα , μήτε λόγου μήτε κρίσεως |
ἀλλὰ παρὰ τοὺς ὑπάρχοντας νόμους διὰ πλεονεξίαν φ παρὰ τοὺς καθεστῶτας : νόμους δηλονότι . καὶ τὰς ἐς σφᾶς αὐτοὺς | ||
, ἀλλὰ καὶ τοὺς ποσῶς αὐχοῦντας ἢ ἐν μεγάλῃ δόξῃ καθεστῶτας διὰ τὸ ἀκατάληπτον τῆς περὶ αὐτῶν γοητείας τε καὶ |
τὸ λοιπὸν αὐτῶν ἄρχειν , ἑταιρίαν ἕκαστοι συνῆγον ἐπιλεγόμενοι τοὺς θρασυτάτους τῶν νέων καὶ σφίσιν αὐτοῖς ἐπιτηδειοτάτους . τὸ μὲν | ||
τοὺς φιλαργυρωτάτους ἐπελέξαντο πρὸς τὸν ἐμπρησμὸν τῶν μηχανημάτων καὶ τοὺς θρασυτάτους οἱ Καρχηδόνιοι , τριακοσίους ὄντας τὸν ἀριθμόν : τὰ |
ἀλλ ' αὐτὸν εἰκάθοντα συμπράσσειν , νόμον κάλλιστον ἐξευρόντα , πειθαρχεῖν πατρί . Ἀλλ ' , ὦ πάτερ , ταρβῶ | ||
τὴν ἀπὸ τοῦ συνόντος ἀνδρὸς δεσποτείαν , οὗ τοῖς ἐπιτάγμασι πειθαρχεῖν ἀναγκαῖον : ὁ δ ' ἀνὴρ ἐν μέρει πόνους |
στολὴν καὶ πολέμους νικῶν οὐκ ὄντας ἐς πάντα τὰ Ῥωμαίων αἰσχρῶς ἐβάκχευσεν , εἶτα τὸν χρηστὸν Κλαύδιον , ὡς ὑπὸ | ||
Αἰσχύλε , τί φῄς ; τοὺς θεούς σου προσφέρεις πάσχοντας αἰσχρῶς ἐκ θεῶν ὁμοτρόπων ; καὶ πῶς ἄρα λέληθας σαυτὸν |
τις ἀνδρὶ θυμωθεὶς φίλωι ἐς ἓν συνελθὼν ὄμματ ' ὄμμασιν διδῶι , ἐφ ' οἷσιν ἥκει , ταῦτα χρὴ μόνον | ||
χρὴ γὰρ οὕτω τῶν ὁμαιμόνων κακὰ συνεκκομίζειν , δύναμιν ἢν διδῶι θεός , θνήισκοντα καὶ κτείνοντα τοὺς ἐναντίους . τοῦ |
καιρῷ ἀνάγκης καιρῷ δυσκαίρῳ ληφθείς , Καὶ τοὺς τυχόντας ἄνδρας τοκέας λέγε . Ἐλεύθερον ἀδύνατον εἶναι τὸν πάθεσι δουλεύοντα . | ||
ταύτην τοῖς ἐνθάδε κειμένοις ἀποδοῦναι χάριν , εἰ τοὺς μὲν τοκέας αὐτῶν ὁμοίως ὥσπερ ἐκεῖνοι περὶ πολλοῦ ποιοίμεθα , τοὺς |
ποτε . Πρὸς ταῦτα καὶ Κρέοντα πεμπόντων ἐμοῦ μαστῆρα , κεἴ τις ἄλλος ἐν πόλει σθένει : ἐὰν γὰρ ὑμεῖς | ||
ἔγραψεν ἐν στήλῃ χαλκῆ . καὶ ἐν Βατράχοις [ ] κεἴ τις ἥμαρτε σφαλείς τι Φρυνίχου παλαίσμασιν . Ἄλλως . |
φάλαγγα μὴ προσήκουσαν ἀτίμους συστρατευομένους ἐσχήκασι : καὶ τὴν αὐτὴν ὀδυρομένους τῷ πένητι συμφορὰν , κοινωνοὺς αὐτοὺς τῶν κατορθωμάτων ἐπέδειξαν | ||
μηδὲν μελλήσασαι προσάγουσι πέρας τῷ βίῳ , κἂν ἴδωσι παῖδας ὀδυρομένους κύκλῳ τοῦ κάμνοντος κἂν μητέρα γραῦν κοπτομένην κἂν πατέρα |
ἐμαυτοῦ νομίζω , καὶ γὰρ εἶ κοινὸν ἀγαθὸν πάσης Σικελίας εὐτυχῶν . δὸς οὖν μοι σχολάζοντα σεαυτὸν καὶ ἀκούσῃ μεγάλα | ||
παιδαρίου γνώμην ἔχει . κοινὸν ἀγαθόν ἐστι τοῦτο , χρηστὸς εὐτυχῶν , πόλει . εἴπερ τὸν ἀδικοῦντα † μενως ἠμύνετο |
καταστὰς πρὸς αὐτόν , φοβηθεὶς μὴ καταληφθῆι καὶ κακόν τι πάθηι , παραυτίκα μὲν ἀπέφυγεν [ ] εἰς Κύζικον , | ||
: τὸν δ ' ὀλίγος στενάχει καὶ μέγας ἤν τι πάθηι : λαῶι γὰρ σύμπαντι πόθος κρατερόφρονος ἀνδρὸς θνήσκοντος , |
οἰκουμένην , τῶν δ ' ἀνδρῶν τῶν μὲν σοφίαι διενηνοχότων σοφωτάτους τοὺς ἐν Σικελίαι , τῶν δὲ πραγματικῶν ἡγεμονικωτάτους καὶ | ||
σοφώτατε ] φρονιμώτατε , ἐπιτηδειότατε : ἢ ὅτι τοὺς κλέπτας σοφωτάτους ἔλεγον . ἀνύσας τι : διαπραξάμενος , σπουδάσας . |
. Ἄχος γὰρ ἡ λύπη , ἀχανεῖς ποιοῦσα τοὺς κακῶς παθόντας . Ταῦτα δὲ δηλώσει καὶ Μενεκράτης ὁ Τύριος . | ||
πάντα μὲν τὰ χαλεπώτατα ἐπιδόντας , πάντα δὲ τὰ δεινότατα παθόντας ὑβριζομένους ἀποθανεῖν ; ὅπως δ ' ἀμυνούμεθα οὐδεὶς παρασκευάζεται |
ἀκληρήμασι τηλικαύτην ἐπέστησε συμφορὰν ὥστε ἀντὶ τῆς διδομένης ἐλευθερίας ἑκουσίως αἱρεῖσθαι δουλείαν . Ὅτι Σκιπίων τοὺς ὁμήρους ἀπολύσας ἐπε - | ||
ὑμῖν γενέσθαι . Κράτιστον δὴ τούτων εἵνεκα δι ' εἰρήνης αἱρεῖσθαι ὑμᾶς τὰς ἐκ τῆς ὁμονοίας ὠφελείας , καὶ τὰ |
τῶν ὅρων ἔξω καταμένειν , δύο δὲ ἄρα ἢ τρεῖς προῃρημένους κατὰ τοὺς πρέσβεις τοὺς ἐκ τῶν πόλεων πέμπεσθαι , | ||
θαλάσσης ἀεικίνητον : τοὺς δὲ ἐν τοῖς αὐτοῖς ἀεὶ μένειν προῃρημένους καὶ μὴ βουλομένους ἀναγκάζει κινεῖσθαι . Ἀφροδίτην ἰδεῖν ἀναδυομένην |
χρήματα αἰτεῖσθαι , μὰ τοὺς θεούς , ἀλλ ' ἐμαυτὸν ἐνδεέστερον εὑρίσκω ἢ δεῖ χρηστότητι παιδὸς ὑπηρετεῖν . εἴη μέντοι | ||
τοιούτους . . . αἰνίττεται , οὐδ ' ἐκείνων τοσοῦτον ἐνδεέστερον ἐχόντων πρὸς τοὺς λόγους . . . . : |
τὰ κατὰ κείνους τοὺς χρόνους Θεσμοφόρια λελυμένα , φασὶν αὑτὸν ἀπαλλάττειν κελεῦσαι , καθίζειν δὲ πρὸς τοὺς ἄρτους , καὶ | ||
ἰσχὺν βεβαίαν ἡ δόξα ἔλαβεν , ἐδόκει θ ' ἅπασιν ἀπαλλάττειν τοὺς ἄνδρας ἐκ τῆς πόλεως πρὶν ἥλιον δῦναι , |
γε ἀνθρώπου φύσις ἐξαρκεῖν τοῖς τοιούτοις ἱκανή , καὶ ἡμᾶς ἐξαρκέσειν οἴομαι καὶ διαλήψεσθαί γε περὶ τούτων ἁπάντων ἐν τῷ | ||
με Ἐριννύσιν ὀφείλεσθαι νομίζει , μᾶλλον δ ' οὐδ ' ἐξαρκέσειν ὅλαις τῇ αὑτοῦ μιᾷ ψυχῇ , καθ ' ἑαυτοῦ |
πῶς οὐ δυνασεῖται περὶ πάντων ὀρθῶς καὶ τὰν πόλιν διδάσκεν πράσσεν ; ἔτι δὲ ὁ τὰς τέχνας τῶν λόγων εἰδὼς | ||
καλόν , ἀλλὰ τηνεῖ τὼς ἄνδρας , τὰς δὲ γυναῖκας πράσσεν , ἅπερ τῆιδε τοὶ ἄνδρες . τὸν παλὸν δεύειν |