| τινος λαβὼν ὀφείλεθ ' ὅσα δεδωκὼς ἦν πάλαι . Μὴ ὥρασι * μετὰ τῶν κακῶν ἵκοιθ ' ὁ τοὺς θέρμους | ||
| . ὅτι Ποσειδῶνος εὕρημα οἱ ἐρέβινθοι . ΘΕΡΜΟΙ . μὴ ὥρασι μετὰ τῶν κακῶν ἵκοιθ ' ὁ τοὺς θέρμους φαγών |
| νιν ] μονομαχήσειν ἀνέπεισαν . [ Ζεῦ , ς ' ἵκοιθ ] ' ἡ γῆρύς [ ] μου μηδὲ λάθοι | ||
| σὺν Βάκχαις . μή τί ποτ ' εἰς ἐμὰν πόλιν ἵκοιθ ' ὁ παῖς , νέαν δ ' ἁμέραν ἀπολιπὼν |
| γὰρ ἀντέθηκας ἀνθρώπων τιν ' ; ὅστις εὐθὺς θύννεια θερμὰ καταφαγών , κᾆτ ' ἐπιπιὼν ἀκράτου οἴνου χοᾶ κασαλβάσω τοὺς | ||
| ἐπάγει μετὰ ταῦτα περὶ ταὐτοῦ λέγων μακάριος ἐκεῖνος δέκα τάλαντα καταφαγών . τὸ μέντοι τῶν ὀβολῶν ὄνομα οἱ μὲν ὅτι |
| ἀγγέλλοντα ὅτι ” Σωκράτης οὗτος ἀναχωρήσας ἐν τῷ τῶν γειτόνων προθύρῳ ἕστηκεν , κἀμοῦ καλοῦντος οὐκ ἐθέλει εἰσιέναι . “ | ||
| γένοιτο , ἀλλὰ διαπερανάμενοι οὕτως ἐσίοιμεν , στάντες ἐν τῷ προθύρῳ διελεγόμεθα ἕως συνωμολογήσαμεν ἀλλήλοις . δοκεῖ οὖν μοι , |
| πολλὰς πληγὰς λαβεῖν . καὶ γὰρ τοῦτο λίαν κομψὸν τῷ Κυνικῷ παραπέπλεκται : δέρεσθαι αὐτὸν δεῖ ὡς ὄνον καὶ δερόμενον | ||
| ἀγωγόν . Δεῖ δὲ καὶ χάριν πολλὴν προσεῖναι φυσικὴν τῷ Κυνικῷ καὶ ὀξύτητα , ἵνα ἑτοίμως δύνηται καὶ παρακειμένως πρὸς |
| : ὁ γὰρ οὕτως διαλεγόμενος ἐπιδεικνυμένῳ ἔοικεν μᾶλλον , οὐ λαλοῦντι . Καὶ λύσεις † ἰσχναὶ ὁποῖαι οὐ πρέπουσιν ἐπιστολαῖς | ||
| ὁ δὲ γνωμολογῶν καὶ προτρεπόμενος οὐ δι ' ἐπιστολῆς ἔτι λαλοῦντι ἔοικεν , ἀλλὰ μηχανῆς . Ἀριστοτέλης μέντοι καὶ ἀποδείξεσί |
| δακρύει , τὴν δὲ εἰπεῖν ὡς ἰδοῦσα τὸν σκύλακα τῷ ἀδελφεῷ τιμωρήσαντα δακρύσειε , μνησθεῖσά τε Σμέρδιος καὶ μαθοῦσα ὡς | ||
| Γέλης μὲν ἐπικρατέων λόγον ἐλάσσω ἐποιέετο , ἐπιτρέψας αὐτὴν Ἱέρωνι ἀδελφεῷ ἑωυτοῦ , ὁ δὲ τὰς Συρηκούσας ἐκράτυνε , καὶ |
| ' ἐν οἴνῳ συμπόται σοφώτατοι . Ὀρθῶς γ ' , ὁτιὴ νήφοντες οὐχ ὑγιαίνομεν . Ἢν τοὺς Ἀθηναίους ἐγὼ πείσω | ||
| ὁμίχλη κατέχει πάντων ἀγαθῶν ἀνάμεστος . Ἆρ ' οἶσθ ' ὁτιὴ πρὸς ἄνδρας ἐστί σοι μάχη , οἳ τὰ ξίφη |
| . . . Η Ρ . ὡς δ ' ἐν ὀνείρῳ οὐ δύναται φεύγοντα διώκειν : οὔτ ' ἄρ ' | ||
| λαβὼν ἢ βίᾳ κατ ' Εὐριπίδην πέμπτος Ἀχιλεὺς πρὸ Δηιφόβου ὀνείρῳ ταύτῃ μιγείς , ὡς ληροῦσιν . θυάδος βάκχης παρὰ |
| τοῦ κρέσσονος : ἐκ τῶν γνωμῶν τοῦ Δημοκράτους . Ἄμυρις μαίνεται : ἐπὶ τοῦ φρενήρους . οὗτος θεωρὸς ὑπὸ Συβαριτῶν | ||
| οὔτε εὐσεβὲς νεανίσκον ἄθλιον ἀνελεῖν , πιστεύσαντας μανίας λόγοις . μαίνεται γὰρ ὑπὸ λύπης . ” Ταῦτα εἰπόντος τοῦ Κλεινίου |
| τοῦ φιλοσόφου ποιήσας τὸ δρᾶμα : ὧν καί τινά ἐστι τοιαυτί : ὡς ἐκ βραχείας δαιτὸς ἡ βαιὰ κύλιξ αὐτοῖς | ||
| πόθεν , καὶ τί μέλλει ποιεῖν , καὶ πάντα τὰ τοιαυτί , οὔτ ' , ἐπειδήπερ οὕτως ἔχομεν , τὰ |
| ἄν τις ἀναιρῇ τοὺς θεσμοὺς ἢ μὴ πείθηται , οὐκ ἐπιτρέψω , ἀμυνῶ δὲ καὶ μόνος καὶ μετὰ πάντων . | ||
| ἐς Ἀντώνιον ἀπεσταλμένην ἢ λαβόντας ἄγειν ἤδη πρὸς αὐτόν . ἐπιτρέψω δ ' ἐμαυτὸν ἐγὼ σοὶ μόνῳ , Φούρνιε , |
| χρόνον ὁ παῖς αὐτῆς ἄταφος μένει , βαρὺ ἀναστένουσα καὶ θρηνοῦσα εὖ μάλα λιγέως ὦ τέκνον εἶπεν , ἀλλὰ σὺ | ||
| : ἐμοὶ δὲ ἀποθανεῖν καλῶς ἔχει σωφρονούσῃ . Ταῦτα ἔλεγε θρηνοῦσα καὶ μηχανὴν ἐζήτει τελευτῆς . Ὁ δὲ Ἱππόθοος ὁ |
| . . . : μὴ μνησικακήσηις , εἰ σὺ Φυλὴν κατέλαβες ] ὅτι μετὰ τὸ κατελθεῖν τοὺς μετὰ Θρασυβούλου Φυλὴν | ||
| ] ἄρτος σκληρός πανουργήσας ] κλέψας εἰ . . . κατέλαβες ] ἐὰν ἐπλούτησας τὰ γὰρ ] ναί ταὐτομολεῖν ] |
| κῆρυξ αὐτόθι ἐπιθυμιάσας τῶι Βορέαι λιβανίδιον ὀψάριον οὐδὲν ἔλαβον : ἑψήσω φακῆν . αὑτὸν γὰρ οὐθεὶς οἶδε τοῦ ποτ ' | ||
| Καρχηδονίῳ : ἐπιθυμιάσας τῷ Βορέᾳ λιβανίδιον ὀψάριον οὐδὲν ἔλαβον : ἑψήσω φακῆν . καὶ ἐν Ἐφεσίῳ : ἐπ ' ἀρίστῳ |
| αὐτὸν ἀκρατέστερον ὠνοῖντο . τὸ παραπλήσιον καὶ Ἄλεξις εἴρηκεν ἐν Αἰσώπῳ οὕτως : κομψόν γε τοῦτ ' ἐστὶν παρ ' | ||
| οὕτω κατάλυπος γίνου : τὴν γὰρ ἀπόφασιν ἣν δέδωκας τῷ Αἰσώπῳ ἐγὼ οὐκ ἐποίησα , εἰδὼς ὅτι μετάμελον ἔχεις . |
| ῥίπτοντι Δωτιεὺς ἀνὴρ ἀγχοῦ προσῆψεν Ἔλατος ἐν δισκήματι μηδὲ τῷ τεθνηκότι τὸν ζῶντ ' ἐπαρκεῖν αὐτὸν ὡς θανούμενον ὡς † | ||
| μὴ πρὸ χειρῶν : ἕτεραι Τρῳάδες φέρουσι σκῦλα Φρυγῶν τῷ τεθνηκότι : θανῇ γὰρ οὐ θανοῦσα : καίτοι συνθαπτομένη τῷ |
| Ζεύς , ἀποστρέφεται τὴν ᾠδὴν τῶν Μουσῶν . ἐν αἰνᾷ Ταρτάρῳ : πάλιν κατὰ τὸ ἴδιον ἔθος θηλυκῶς τὴν Τάρταρον | ||
| κεραυνωθεὶς δὲ καὶ αὐτὸς ἐν Σικελίᾳ παρὰ τὴν Αἴτνην τῷ Ταρτάρῳ ἐκρύβη : ἐξ οὗ μυθολογεῖται πάντας τοὺς σφοδροὺς ἀνέμους |
| ὑποκρινόμενος παροδίτην ἀπολέσαντά τι ὧν διεκόμιζε : καὶ ὁ Δημόκριτος ὑπακούων τὰ μὲν ἐμειδία , τὰ δὲ ἐξεγέλα , καὶ | ||
| ἦλθον ; Εὐφήμει , ἔφη ὁ Κῦρος . Ἀλλ ' ὑπακούων σχολῇ ὑπήκουσα ; Οὐδὲ τοῦτο . Προσταχθὲν δέ τι |
| τοῦ δικαίου χάριτας δίδου καὶ μήτοι νόμιζε καλὸν ἐοικέναι τῷ Κύκλωπι καὶ βοᾶν εἰκῆ καὶ λακτίζειν καὶ καταφρονεῖν τῶν θεῶν | ||
| , ὡς Ὀδυσσεὺς , πληρώσας κυμβίον ἀκράτου , ὤρεξε τῷ Κύκλωπι . . . . , : Σκύλλα θυγάτηρ μὲν |
| , πολλὴν δ ' αἰδῶ καὶ εὐκοσμίαν πρὸς ἀλλήλους . ἐπέγνως δ ' ἂν ἐκεῖ οὐδένα οὔτε ὀργιζόμενον κραυγῇ οὔτε | ||
| ὁ Βυζάντιος . ” Ξάνθος : “ καὶ τοῦτο πόθεν ἐπέγνως ; ” Αἴσωπος : “ ἀπὸ τῶν γραμμάτων : |
| ἐγκώμια , καὶ τῶν προπυλαίων καὶ τέταρτον ἰσχάδων : τούτων ἐγευσάμην καταπλεύσας εὐθέως καὶ τῶν προπυλαίων ; κοὐδὲν ἦν τούτων | ||
| ἢ δεκατεύεις . ἔρημον ἐμβλέπειν οὐκ ἀπήρκει Θησειότριψ θησομύζειν προσεμφερής ἐγευσάμην χορδῆς ὁ δύστηνος τέκνων : πῶς ἐσίδω ῥύγχος περικεκαυμένον |
| ' ἐπιτρέψας τῇ τύχῃ . ἐπὶ κῶμον ἐλθόντων δὲ τῷ ψάλτῃ τινῶν ἑτέρων κατὰ τύχην , ὡς ἔοικε , γνωρίμων | ||
| ὁ στέφανος τῷ ἱλαρῳδῷ καὶ τῷ αὐλῳδῷ , οὐ τῷ ψάλτῃ οὐδὲ τῷ αὐλητῇ . ὁ δὲ μαγῳδὸς καλούμενος τύμπανα |
| , κέλευε δέ σφεας κιθῶνάς τε ὑποδύνειν τοῖσι εἵμασι καὶ κοθόρνους ὑποδέεσθαι , πρόειπε δ ' αὐτοῖσι κιθαρίζειν τε καὶ | ||
| στόμα ἐξήιε ἐκ τοῦ θησαυροῦ , ἕλκων μὲν μόγις τοὺς κοθόρνους , παντὶ δέ τεῳ οἰκὼς μᾶλλον ἢ ἀνθρώπῳ : |
| καθόλου εἴδει ἐμίγη , οἷον ὁ καθόλου ἵππος τῷ καθόλου ὄνῳ πρὸς τὴν καθόλου γένεσιν τοῦ ἡμιόνου , εὑρεθήσεται ὅλον | ||
| ἢ ἄλλου του σεμνοτέρου δημιουργοῦ . νεμεσῶ γὰρ καὶ τῷ ὄνῳ Αἰσώπου , ἀκούων ὅτι ὄνος ὢν ὅμως ἠμπίσχετο λεοντῆν |
| εἰ τὸ δυνατὸν αὐτῇ πρόσεστι μαθεῖν βούλομαι . ἀλλ ' ἄπιθι καὶ διαμαντευσάμενος ἧκε ταχέως , ἐγὼ δ ' ἐνθάδε | ||
| μετὰ προστακτικοῦ , οἷον , ἴθι ποίησον τόδε . . ἄπιθι πρὸς τὸν θεράποντα φησίν . . τοὺς ξυγγεώργους : |
| γάρ ἐστιν ὁ τύπτων τινά , ὁ στρεβλῶν , ὁ ἄγχων , ὁ τὴν ἐσθῆτα καταρρηγνύς : ὁ ταῦτα καὶ | ||
| , καὶ Ἀρραχίων τε τὴν ψυχὴν ἀφίησιν ἀγχόμενος καὶ ὁ ἄγχων τὸν Ἀρραχίωνα ὑπὸ τοῦ δακτύλου τῆς ὀδύνης κατὰ τὸν |
| τὰ δύο ὁ - ρῶν οἴεται τέσσαρα , ὥσπερ ἂν ἔξοινός τις ὢν οὗτος καὶ κραιπαλῶν τύχη , οἷα μὲν | ||
| τὰ δύο ὁ - ρῶν οἴεται τέσσαρα , ὥσπερ ἂν ἔξοινός τις ὢν οὗτος καὶ κραιπαλῶν τύχη , οἷα μὲν |
| [ ] καὶ φθάσαι πρῶτος ? [ φράσας . ὁ Κλεαίνετος γάρ , οὗ τὸ μειράκιον [ τὸ σὸν ἐργάζεται | ||
| κατέλιπεν , ἀλλ ' οὐκ ἀπεπνίγη καταφαγών : μάλιστα δὲ Κλεαίνετος μὲν οὐκ ἐδήδοκ ' οἶδ ' ὅτι ὁ τραγικὸς |
| τὸ ἐπίχαρι σὺν καιρῷ ἐπετήδευεν , ἐπιτηδειότατος δὲ ὢν τῷ Ἡρώδῃ παρῆν αὐτῷ πονήρως διατιθεμένῳ τὸ πένθος καὶ ἐνουθέτει τοιαῦτα | ||
| συναγωνιζόμενοι : ἐπρεσβεύ - σαντο δὲ καὶ αἱ ὑφ ' Ἡρώδῃ Ἑλληνίδες πόλεις αἰτούμεναι τὴν ἐλευθερίαν παρὰ Καίσαρος : καὶ |
| ἐστίν ; Ἆρ ' ἀγγέλλεται χρηστόν τι ; Τοῦτο γὰρ ποθοῦς ' ἐγὼ πάλαι ἔνδον κάθημαι περιμένουσα τουτονί . Ταχέως | ||
| μολπαῖς , ἐγώ σοι παραβάλλομαι θρήνους , ἄπτερος ὄρνις , ποθοῦς ' Ἑλλάνων ἀγόρους , ποθοῦς ' Ἄρτεμιν λοχίαν , |
| ἐπὶ τὸ αὔλιον . καὶ ἡ λέαινα εἶδε καὶ αὐτὴ προσελθοῦσα ὑπέσαινε καὶ ἑώρα οἰκτρὸν καὶ ἀνέβλεπεν εἰς τὴν ἄρκτον | ||
| θύρας , εἶδεν ὄνον θήλειαν ὑπὸ ἀνθρώπου βιαζομένην . καὶ προσελθοῦσα τῷ ἀνθρώπῳ εἶπε τί ποιεῖς ; ὁ δέ φησι |
| ὡς βλαβερός ἐστιν , ὡς εἶπεν ὁ Λυσίας , τῷ ἐρωμένῳ , εἶτα , ὡς ὁ ἐμὸς λόγος , ὅτι | ||
| Ἐκπλήττει τὸν ἐρώμενον Ὅτι οὐ σωματικῆς χάριτος ἕνεκα παρέμενε τῷ ἐρωμένῳ , ἀλλὰ φιλῶν καὶ ὠφελείας ἕνεκα . Ἔνθεον δὲ |
| ἀτὰρ καὶ ποίην ἐϲ νομὴν τῇδε μαϲτεύει , οὐδὲ τῷ ϲτόματι καὶ τοῖϲι ϲμικροῖϲι ὀδοῦϲι [ ἔϲθει ] ϲαρκάζει . | ||
| βρωθέντεϲ . ἔνιοι δὲ καὶ δήξεώϲ τινοϲ ἔμφαϲιν ἐμποιοῦϲι τῷ ϲτόματι τῆϲ κοιλίαϲ : οἱ δὲ καὶ μᾶλλόν εἰϲι κεφαλαλγεῖϲ |
| τις αὐτῷ ταῦτα συγγράφοντι παραστὰς εἴποι : Τί , ὧ πονηρὲ , ἐνοχλεῖς σεαυτῷ ταῦτα συγγράφων καὶ ἃ μὴ οἶσθα | ||
| καταρᾶται , καὶ τῶν κακῶν ὁ κίνδυνός σε κοσμεῖ , πονηρὲ καὶ καλέ . ὀκνῶ , δέσποτα , λέγειν , |
| μὲν ἀληθείας τότε , ἀναμιμνήσκεται δὲ ἐνθάδε ἐκείνων : καὶ θαρσεῖ μὲν τότε , σφάλλεται δὲ νῦν . Ἡ δὲ | ||
| ἀργύριον ἦι , πάντα θεῖ κἠλαύνεται . ὅ τοι κακὸς θαρσεῖ μάλ ' αὐτόθεν [ ἔπειτα φεύγει ] . γυναικάνδρεσσι |
| μορίων τὴν φάβα οὐκ ὀνομάζει , καίτοι Αἰσχύλου ἐν τῷ σατυρικῷ Πρωτεῖ οὕτω μνημονεύοντος τοῦ ὄρνιθος : σιτουμένην δύστηνον ἀθλίαν | ||
| στενόστομον αὐτὸ καλεῖν , εἴρηται δὲ τοὔνομα ἐπὶ ἀμφορέως ἐν σατυρικῷ δράματι Κήρυξι τοῖς Αἰσχύλου στενόστομον τὸ τεῦχος . ἔξεστι |
| καὶ συνωμίλησεν , ἀλλὰ τῷ βάθρῳ τῷ ἐμῷ καὶ τῷ δωματίῳ : οὓς δὲ ἐγὼ ἐγκρίνω τε καὶ περὶ πλείστου | ||
| ἐν δικτύῳ . κατακλείσας γὰρ αὐτὴν ὁ ὑβριστὴς ἐκεῖνος ἐν δωματίῳ καὶ φήσας δεῖν προσκυνεῖν τὴν Τύχην , εἰ τὸν |
| δ ' ὀρνιθοθήρας λαμβάνει τοῦτον . Ἔφη δ ' ὁ κορύδαλος τῷ καταράτῳ : Εἰ πόλεις γε κτίζεις τοιαύτας , | ||
| κόρυδος μὲν τὸ ὄρνεον : λέγεται δὲ γῆς ἱερόν : κορύδαλος δὲ δῆμος Ἀθήνησιν ἐν ᾧ Σωτείρας κόρης ἱερόν . |
| μαθόντες , δικάζεσθαι μὲν τοῖς γείτοσι πολλοῖς οὖσιν ἢ τῷ ξένῳ οὐκ ἐδοκιμάζομεν , δεδιότες μὴ συκοφάνται δόξωμεν τοῖς πολλοῖς | ||
| , καταλείπει δὲ ἔχουσαν ἐν τῇ γαστρὶ παρὰ Λυκόρτᾳ , ξένῳ μὲν ὄντι αὐτοῦ , παροικοῦντι δὲ ἐν πόλει Φηγίᾳ |
| πυθόμενος ᾔτει λαβεῖν τὸν ἐλέφαντα . ὃ δὲ ὡς ἐρώμενος ζηλοτυπῶν καὶ μέντοι καὶ περιαλγῶν εἰ ἔμελλε δεσπόσειν αὐτοῦ ἄλλος | ||
| σοι τὰς θύρας ἀναπετάσας ἠφίει περινοστεῖν ἐλευθέρως οὔτε ἀποκλείων οὔτε ζηλοτυπῶν : ἄλλοτε δὲ τοὐναντίον ἠγανάκτεις κατὰ τῶν πλουσίων κατακεκλεῖσθαι |
| . . . ἧς ὁ Κύκνος ἐβασίλευσε . Σοφοκλῆς ἐν Πηλεῖ . καὶ ἐν Ποιμέσι ” βοὴν κυκνῖτιν „ . | ||
| γαῖα καθέξει : ἡ διπλῆ ὅτι συνεβίω ἡ Θέτις τῷ Πηλεῖ καὶ ὅτι οὐκ ἀπεκόμιζον τὰ ὀστᾶ τῶν τετελευτηκότων ἐπὶ |
| ὁ ὕπατος , τῇ δ ' ἑξῆς ἡμέρᾳ στεφανώσας τοὺς ἀριστεύσαντας ἐν ταῖς μάχαις ταῖς ἐκπρεπεστάταις δωρεαῖς , πάντα τὰ | ||
| τῷ πεδίῳ , τῇ δ ' ἑξῆς ἡμέρᾳ στεφανώσας τοὺς ἀριστεύσαντας ἐν τῇ μάχῃ καὶ τοὺς αἰχμαλώτους φυλάττεσθαι διαδοὺς ἔθυε |
| πόδας τέτταρας ὑείους , Ἡράκλεις . βοὸς δὲ τρεῖς , ὄρνιθ ' , Ἄπολλον . λέγ ' ἕτερον . σύκων | ||
| αἶνός τίς ἐστιν ὡς ἀνήρ τε κοὐκ ἀνὴρ ὄρνιθα κοὐκ ὄρνιθ ' ἰδών τε κοὐκ ἰδὼν ἐπὶ ξύλου τε κοὐ |
| . Σὺ οὖν , ἔφη τις , διὰ τί οὐκ ἀποθνήσκεις ; Ὅτι , ἔφη , οὐδὲν διαφέρει . Πρὸς | ||
| , ” τί οὖν , “ ἔφη , ” οὐκ ἀποθνήσκεις ; “ ὀνειδιζόμενός ποτε ὡς οὐκ εἴη ἐκ δύο |
| καθέλκων . ἀλλ ' εἴσιθ ' εἴσω καὶ πιοῦσα χυλὸν ἀναπαύου κακῶν . ὡς ἄνω τὴν μασχάλην αἴρωμεν ἐμπεπωκότες . | ||
| : ἐντιμότερον μετὰ τὴν κρίσιν γαμηθήσῃ . βάδιζε δὲ καὶ ἀναπαύου νῦν , κέκμηκας γάρ , ὡς ὁρῶ , καὶ |
| ἀπογνώσει τοσῶνδε μυριάδων , τιτρώσκεται ἐς τὸν μηρὸν ὁ Σπάρτακος δορατίῳ καὶ συγκάμψας τὸ γόνυ καὶ προβαλὼν τὴν ἀσπίδα πρὸς | ||
| μέντοι ἑταῖρον αὐτοῦ τὸν Πάτροκλον οὐ χαλεπῶς ἀπέκτεινα διελάσας τῷ δορατίῳ . Εἶτά σε ὁ Μενέλαος μακρῷ εὐχερέστερον . ἀλλὰ |
| Ὦ ῥύμβε μαστίξας ἐμέ . Κἀκείνους τοὺς Ἱππέας συνεποίησα τῷ φαλακρῷ τούτῳ κἀδωρησάμην . Ἐκεῖ γὰρ ἕξεις ἀγαθὰ πολλὰ δὴ | ||
| φέρε τῷ φαλακρῷ ] πάλιν ἑαυτὸν λέγει . δὸς τῷ φαλακρῷ ] ὅτι φαλακρὸς Ἀριστοφάνης . Γ τῶν τρωγαλίων ] |
| καὶ πέρατα ἔχει . μόνος δὲ καὶ ἕτοιμος τῷ τινὸς δεομένῳ τοῦτον καλεῖν : ὥστε καὶ ἄνθρωποι περὶ μὲν τῶν | ||
| πρὸ τοῦ τείχους ἀνδρειότατα ὑπομένοντα αὐτὸν καὶ μήτε τῷ πατρὶ δεομένῳ μήτε τῇ μητρὶ πειθόμενον , ἔπειτα φεύγοντα κύκλῳ τῆς |
| πρόφασις καλῶς εὑρημένη : τὸν γὰρ γέροντα διαβαλοῦμαι τήμερον . Οἴμοι . τί [ δήποτ ' ] ἐστί ; μῶν | ||
| ἐλύσσα . Τὸν δὲ νεβρὸς ἐξ ὕλης ἰδὼν ἔφησεν : Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ : τί γὰρ μεμηνὼς οὕτως οὐχὶ ποιήσει |
| . καὶ ὁ μὲν ἐς τὴν γῆν ἀφο - ρῶν ἔκλαιεν : τὸν δὲ Ἀριστοκράτην οἱ Ἀρκάδες καταλιθώσαντες τὸν μὲν | ||
| βόας ἑστῶτας ἐν τῇ ἀρούρῃ , ἐλθὼν δὲ πρὸς αὐτὴν ἔκλαιεν προσποιούμενος . παυσαμένης δὲ ἐκείνης , ἐπύθετο τί κλαίεις |
| μικρολόγον παρεστακέναι τὸν Νεοπτόλεμον , ὅτι εἶπον αὐτὸν περὶ κρεῶν μεμαχῆσθαι καὶ διὰ τοῦτο ἀπολωλέναι . καθόλου γὰρ ἀπολογεῖσθαι βούλεται | ||
| πάτταλον ἐπιδειξαμένου καὶ ἐρομένου , Πῶς σοι , Δημῶναξ , μεμαχῆσθαι ἔδοξα ; Καλῶς , ἔφη , ἂν ξύλινον τὸν |
| οἱ οἰκέται ποθοῦσιν , ὅταν ἑτέρων πεῖραν λάβωσιν . ὄνος κηπουρῷ δουλεύων ἐπειδὴ μὲν ὀλίγα ἤσθιε , πολλὰ δὲ ἐκακοπάθει | ||
| τι κερδαίνειν προσδοκῶντες . ἔχων τις δύο θυγατέρας τὴν μὲν κηπουρῷ ἐξέδωκε πρὸς γάμον , τὴν δὲ ἑτέραν κεραμεῖ . |
| Καὶ ἔπεα νιφάδεσσιν ἐοικότα χειμερίῃσι : τὸ δικανικὸν ἀποδιδοὺς τῷ Ὀδυσσεῖ , δεικνὺς ὡς τοὺς ἀγωνιστὰς δεῖ πολλῶν εὐπορεῖν δικαιωμάτων | ||
| . τούτων δ ' εὐτελέστερος ὁ δίφρος : τῷ γοῦν Ὀδυσσεῖ ἐπαίτῃ δοκοῦντι δίφρος ἀεικέλιος παρατίθεται ὀλίγη τε τραπέζα . |
| τοὺς κάδους ξυλλαμβάνειν ; μὴ σκῶπτέ μ ' , ὦ τάλαν , ἀλλ ' ἕπου δεῦρ ' ὡς ἐμέ . | ||
| μέλεος , ὦ τάλας ἐγὼ τάλας , ἀπὸ δὲ συγγόνων τάλαν ' ἄνομα πάθεα φῶτά τε λιτομένα , πολυδάκρυτον Ἀίδα |
| εἰμὶ τῶν μελαμπύγων ἔτι . ὡσπερεὶ σπονδὴν διδοὺς ἐν τῷ κυλικείῳ συντέτριφεν τὰ ποτήρια . πρὸς τούτοισιν δὲ παρέσται σοι | ||
| προπιὼν τῷ Θρασύλλῳ τὰ ἡμίση τῶν ποτηρίων τῶν ἐπὶ τῷ κυλικείῳ προκειμένων ἐκέλευσε τοὺς ἀκολούθους ἀποφέρειν πρὸς τὸν Θράσυλλον : |
| . καὶ μετὰ τὸ κομάσαι αὐτὸν ἀποπέμπει , λέγων τῷ οἰκέτῃ πάλιν ἐκεῖσε ἀποξυρηθῆναι ἵνα ἀναγνῷ Ἀρισταγόρας τὰ γράμματα . | ||
| σωτηρίαν μου , καλὰ σῦκα . “ καί φησι τῷ οἰκέτῃ ” Ἀγαθόπου , λάβε καὶ φύλαξόν μοι αὐτά : |
| ὑπερορῶν . Ἀλλ ' ὁμιλήσας τῇ κόρῃ , φησίν , ὅρκῳ σοφίζεται τὴν ἐγκράτειαν ἐν χρείᾳ μου γεγονὼς τῆς συμμαχίας | ||
| αὐτῆς ; Οὔκ , ὦ Πόσειδον : ἡ Ἥρα γὰρ ὅρκῳ μεγάλῳ κατέλαβε τὴν γῆν , μὴ παρασχεῖν τῇ Λητοῖ |
| εὐσέλμων νεῶν κάλλιστα μουσῶν φθέγγεται πλουτῶν ἀνήρ λυπουμένων παρηγόρημα τολμῶ κατειπεῖν , μήποτ ' οὐκ εἰσὶν θεοί : κακοὶ γὰρ | ||
| καὶ πότοις Διονύσου τελουμένοις κώμαις τε καὶ τοῖς χωρίοις βλάβας κατειπεῖν , ἃς ἔλεξαν ἐννύχως : οἱ δ ' αὖ |
| οἷον οὐδὲ ἐπὶ τῆς πόλεως εὑρών , ἐπιθέσθαι διέγνω τῷ Δάφνιδι καὶ πείσειν ᾤετο ῥᾳδίως ὡς αἰπόλον . Γνοὺς δὲ | ||
| Δάφνιδος δὲ ὅμως ἐκαλεῖτο πηγή . Παρεκελεύετο δὲ καὶ τῷ Δάφνιδι ὁ Λάμων πιαίνειν τὰς αἶγας ὡς δυνατὸν μάλιστα , |
| πάρεστι λῆψις ὧν ἐρᾷ καθ ' ἡμέραν ἄπελθ ' , ἄπελθε , παῖ : τάδ ' οὐκ ἀκουστά σοι ἀνέκτημαι | ||
| λέγεται καὶ ἡ συμπλεκομένη φωνὴ τῷ διανοήματι , οἷον τὸ ἄπελθε : τοῦτο γὰρ καὶ λέξεις , ὃ τετύχηκεν , |
| τὸν τοῦ Διὸς κῆπον εἰσελθὼν βεβαρημένος ηὗδεν . ἡ οὖν Πενία ἐπιβουλεύουσα διὰ τὴν αὑτῆς ἀπορίαν παιδίον ποιήσασθαι ἐκ τοῦ | ||
| κύφωνες : τοῦτο δὲ λέγει , ὅτι τούτων ἀξία ἡ Πενία . . κολαστήρια ὄργανα τά τε τύμπανα καὶ οἱ |
| γὰρ περισσὸν οὐδέν : ἀντὶ τοῦ παράλογον παράδοξον : οὐδὲν ἔπαθες περισσὸν ὧν πάσχομεν πάντες . τοῦτο πρὸς παραμυθίαν , | ||
| , μειράκιον , σωφροσύνης ἐρῶν ἄδικα μὲν ὑπὸ τῆς μητρυιᾶς ἔπαθες , ἀδικώτερα δὲ ὑπὸ τοῦ πατρός , ὥστε ὠδύρατο |
| καὶ ᾧ ἐπιθυμοῦμεν τῶν ἐπιθυμητῶν , καὶ τῶν ὀργιστῶν τῷ θυμοειδεῖ ; Οὐ γὰρ ἄλλο μὲν ἀπολαύσει , φήσει τις | ||
| : ἀντὶ τοῦ σωφρόνει καὶ τὸν εὖ λέγοντα μηδαμῶς τῷ θυμοειδεῖ μέρει τῆς ψυχῆς σου ποιοῦ δυσμενῆ : † ἄλλως |
| λόγους πικρῶς φέρουσι τῶν ἐλασσόνων ὕπο : ὅμως δ ' ἐμαυτὴν οὐ προδοῦς ' ἁλώσομαι . εἴπ ' , ὦ | ||
| δὲ ἔφη ‚ τό τε ἀπόρρητον ἐκφαίνουσα ἥκω καὶ παύσουσα ἐμαυτὴν ἱερωμένην ‚ . ταῦτα δὲ ἔλεγεν , ὅτι ἦν |
| προσδόκιμον εἶναι Κροίσῳ ἐπὶ τὴν χώρην , ἀπικόμενον δὲ τοῦτον καταστρέψεσθαι τοὺς ἐπιχωρίους , λέγοντες ὄφιν εἶναι γῆς παῖδα , | ||
| τῶν χρημάτων , ἵνα αὐτὸς περισωθῆι τῆς πόλεως αὐτοῦ μελλούσης καταστρέψεσθαι . ἐκεῖθεν τοίνυν ὁ Τελαμώνιος Αἴας τὴν Τεύθραντος παραλαμβάνει |
| . Ἔγχος ἐπὶ τῷ ἔγχει : γραῦν φασι τοῦτο εἰπεῖν καπήλῳ ἐνεχυράζουσαν ἔγχος . Ἐλεύθεραι αἶγες ἀρότρου : ἐπὶ τῶν | ||
| ἀπέκτεινεν ἀμφοτέρους : καὶ συγκλείσας τὸ καπηλεῖον καὶ προστάξας τῷ καπήλῳ σιωπᾶν , τῶν στρατηγῶν ἀνῃρημένων , τῶν ὁπλιτῶν ἀνηγμένων |
| ἀνατέλλοντος , ἀνατελλομένου , ὄντος . Πευκεδανοῖο : πικροῦ , πικροτάτου κέντρου ὀξεῖαν δύναμιν ἐμβάλλει , οὗτος δ ' ὁ | ||
| ὁ Μύνδιος ἐν τῷ Πόντῳ πρόβατα πιαίνεσθαι καὶ ὑπὸ τοῦ πικροτάτου φησὶν ἀψινθίου . τὰς δὲ ἐν τῷ Μίμαντι γινομένας |
| ὡμολόγει ἀδικεῖν , καὶ ὅπως μὲν μὴ ἀποθάνῃ ἠντεβόλει καὶ ἱκέτευεν , ἀποτίνειν δ ' ἕτοιμος ἦν χρήματα . ἐγὼ | ||
| εἶναι τὴν παῖδα ἐπέπειστο . προσπεσὼν δὲ τοῖς ἀνδράσιν , ἱκέτευεν εἰπεῖν οἵτινες εἶεν : οἱ δὲ μόλις καὶ βραδέως |
| ἡμῶν τῷ δέρματι , παντάπασιν ἀσθενὲς ὑπάρχει . μὴ τοίνυν θαύμαζε , εἰ κάλαμοι ξηροὶ καὶ τρίχες εὐέκκαυτα μέν ἐστιν | ||
| καὶ ὅταν σου μᾶλλον γάλλοις καὶ κιναιδολόγοις μεταδιδῶσι , μὴ θαύμαζε : τιμᾷ γὰρ ἕκαστος τὸν πλησίον ἑαυτοῦ καὶ οὐ |
| καὶ φιλαργύρους , εἰς μισθοφορὰν καταστήσας . περὶ μὲν δὴ λάλων , ὦ Πλάτων , καὶ ἀργῶν καὶ δειλῶν αὐτόθεν | ||
| Ἄλλοισι μὲν γλῶσσα , ἄλλοισι δὲ γομφίοι : ἐπὶ τῶν λάλων καὶ φάγων . Ἀνδρὸς γέροντος σταφὶς τὸ κρανίον : |
| [ ' ὀλίγον , πάλιν τι πράξω προπετές ; οὐδὲ μέμψομαι [ Γλυκέραι . διαλλάγηθι , φιλτάτη , μόνον . | ||
| τὰν Τιμαγήτοιο παλαίστραν αὔριον , ὥς νιν ἴδω , καὶ μέμψομαι οἷά με ποιεῖ . νῦν δέ νιν ἐκ θυέων |
| τὰ ὅπλα καταθέμενοι πρὸς τὸν θρόνον ἧκον . τοσοῦτόν ἐστι Γαυδέντιος καὶ οἱ τούτου τρόποι . δεῖ δὴ νῦν μειζόνων | ||
| τὸν ἐκείνων διδάσκαλον ἢ τὸ παίζειν ἀντὶ τοῦ φροντίζειν . Γαυδέντιος ἡμῖν κοινωνεῖ τῶν περὶ τοὺς νέους πόνων . Ἀράβιος |
| γε ” ἔφη ” μὴ βασκήνωσιν Ἠλεῖοι , λέγονται γὰρ μαστιγοῦν καὶ φρονεῖν ὑπὲρ ἐμέ „ , πολλὰ δὲ καὶ | ||
| ; ἀλλ ' οὐ δίκαιον . ἐπεὶ καὶ οἱ ἀθλοθέται μαστιγοῦν εἰώθασιν , ἤν τις ὑποκριτὴς Ἀθηνᾶν ἢ Ποσειδῶνα ἢ |
| εἶναι τὸν Ἀριστοφάνην . ΓΘ λάμποντι μετώπῳ ] ἱλαρῷ καὶ χαριέντι προσώπῳ , ἢ διὰ τὸ εἶναι φαλακρὸν τὸν ποιητήν | ||
| τοῦτο Δημητρίου τοῦ Ἁλικαρνασέως φασὶν εἶναι λέγοντος , Οἶνός τοι χαριέντι πέλει ταχὺς ἵππος ἀοιδῷ : ὕδωρ δὲ πίνων χρηστὸν |
| ὁπότε Εὔφορβος ἦσθα , χρυσὸν καὶ ἄργυρον ἐξημμένος τῶν βοστρύχων ᾔεις πολεμήσων τοῖς Ἀχαιοῖς , καὶ ἐν τῷ πολέμῳ , | ||
| κάτω , ἄνω , βραχεῖαν ἀπόδοσιν ἐγκαταστρέφει . Φαινίνδα παίζων ᾔεις ἐν Φαινεστίου . Ἐς μακαρίαν τὸ λουτρόν , ὡς |
| ἄλλο θέλεις ; ” Ἐνυπέστης ὡς μέρος . ἐναφανισθήσῃ τῷ γεννήσαντι : μᾶλλον δὲ ἀναληφθήσῃ εἰς τὸν λόγον αὐτοῦ τὸν | ||
| γεγονώς , τὸν ἑαυτοῦ πατέρα οὐκ ἐτίμησεν οὐδὲ μετέδωκε τῷ γεννήσαντι ὧν ἂν παρὰ τοῦ παιδὸς ἠξίου τυχεῖν . ‖ |
| δεσμεύων αὐτοῦ τὰς φρένας . αὐονὰ ] ὁ ξηραίνων τοὺς βροτούς . διανταία ] ἡ διαμπὰξ τιμωρουμένη . αὐτουργίαις ] | ||
| ' : εὔηθες δέ τοι τὸ καὶ δοκεῖν ὄρνιθας ὠφελεῖν βροτούς . ] Κάλχας γὰρ οὐκ εἶπ ' οὐδ ' |
| πολὺν ἠχήσει τὸν Ἴακχον : τῷ δὲ ἀπειθοῦντι καὶ παρακούσαντι κρύψω τὸ πῦρ καὶ κλείσω λόγων ἀνάκτορα . κοινὸν μὲν | ||
| αἵματος χαμαὶ πεσών ; ἐπείγετ ' εἶα , δμωίδες : κρύψω δέ νιν ξεστοῖσι θαλάμοις , ἔνθ ' ἐμῷ κεῖται |
| εἶτα μέντοι λύπῃ καὶ λιμῷ ἑαυτὸν ἐκτήξας ἀπέθανεν ἐπὶ τῷ τροφεῖ καὶ δεσπότῃ , μισήσας τὸν βίον ὁ κύων . | ||
| ἀριστέων ἑαυτὸν προτάξαι . Διὸ λέγεσθαι τὸ Κρητίζειν . Κριὸς τροφεῖ ' ἀπέτισεν : ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν ἀχαρίστων , |
| φιλητόν ἐστι , πότερον τὸ ἁπλῶς ἀγαθὸν ἢ τὸ τῷ φιλοῦντι ἀγαθόν : ἐνίοτε γὰρ διαφέρει ταῦτα ἀλλήλων καὶ ἄλλο | ||
| ὁ Ἀρχέλαος τί βουλόμενος οὕτω πυκνὰ ἀπεχθάνεται τῷ πάντων μάλιστα φιλοῦντι αὐτόν ; ὃ δὲ ἐγώ σοι ἔφη φράσω , |
| . οὐκ ἦν ἐκφορὰ Λύκῳ κρεῶν τότ ' οὐδὲ τῷ διδασκάλῳ . ἑτέρους πορίσασθαι δύ ' ἐρίφους ἠνάγκασας : τὸ | ||
| , πρῶτος τῶν Σωκρατικῶν μισθοὺς εἰσεπράξατο καὶ ἀπέστειλε χρήματα τῷ διδασκάλῳ . καί ποτε πέμψας αὐτῷ μνᾶς εἴκοσι παλινδρόμους ἔλαβεν |
| ἄμφω : οὐ γὰρ δεῖται θατέρου ὁ ἕτερος ⋮ Τῷ λύκῳ ὁ τράχηλος εἰς βαθὺ συνῆπται : οὔκουν οἷός τε | ||
| καὶ ἄδικος οὕτω θήρα δικαίας τυγχάνει νομῆς . νοσοῦντι δὲ λύκῳ καὶ ἀπορουμένῳ τροφῆς τὸν χοῦν αὐτῷ λέγεται γίνεσθαι βρῶσιν |
| δηναρίων δοῦλον . “ καὶ γελάσαντες οἱ τελῶναι ἐχαρίσαντο τῷ Ξάνθῳ ἅμα τοῖς σχολαστικοῖς τὴν τιμὴν τοῦ Αἰσώπου , καὶ | ||
| Ἄμμωνος , ἢ Ἴωνα ἐν Κλάρῳ , ἢ Λύκιον ἐν Ξάνθῳ , ἢ Βοιωτὸν ἐν Ἰσμημίου , τούτους ἅπαντας οὐ |
| , Φάλαικος ὁ τῶν Φωκέων τύραννος ἡμῖν μὲν καὶ Λακεδαιμονίοις ἠπίστει , Φιλίππῳ δ ' ἐπίστευεν . Ἀλλ ' οὗτος | ||
| ἦν κωλύειν τοὺς βουλομένους εἰρήνην ποιεῖσθαι , ἱκανὸς δὲ οἷς ἠπίστει εἴρξας φυλάττειν , ἐδύνατο δὲ εἴς τε τὰς φυλακὰς |
| πάντ ' ἀγάθ ' ἔχοντας ] τοὺς γεωργοὺς λέγει . ἐπικωμάσας ] μετὰ φθορᾶς ἀμπέλων . καὶ προσέτι πολλὰ προκαλουμένου | ||
| φιλτάτων συνδιατρίβειν συγκεχώρηκα : ἀλλ ' οὐκ οἶδα πόθεν δαίμων ἐπικωμάσας ἐμοὶ καὶ βασκήνας τοῦ ἔρωτος δρᾶμα καινὸν ἐπὶ τὴν |
| ζ μετὰ χρόνου εὐτυχήσεις καὶ γηράσεις η ἀνοίξεις ἐργαστήριον καὶ πλουτήσεις θ οὐ σωθήσῃ τῆς ἀρρωστίας σου ι οὐ σοφιστεύσεις | ||
| . ἀλλ ' ἀπελθὼν δὸς αὐτὸν τῷ ἀρχιερεῖ καὶ σφόδρα πλουτήσεις . τοῦ δὲ ἀπερχομένου , ἄγγελος κυρίου εἶπε πρὸς |
| τῆς ἀναιρέσεως τοῦ δράκοντος ἐνιαυτὸν θητεῦσαι . ἐν δὲ τῶι γάμωι Μούσας ἆισαι καὶ τῶν θεῶν ἕκαστον Ἁρμονίαι δῶρον δοῦναι | ||
| , τὸν γάμον ποιεῦσιν . κἀπειδὴ τρίτη ἡμέρη γίγνεται τῶι γάμωι , τότε Ζὰς ποιεῖ φᾶρος μέγα τε καὶ καλὸν |
| βλέπεις τότε , ὡς πικρὸν καὶ πολεμικόν : καὶ ἀπιστῶ ἐμαυτῇ καὶ λέγω Λάμια , σὺ μετὰ τούτου καθεύδεις ; | ||
| φράσσομαι ἅσς ' ἂν ἐμοί περ αὐτῇ : ἀντὶ τοῦ ἐμαυτῇ . Ἔνθεν οὖν λέγω ἐπὶ τῶν πλαγίων τὸ χρειῶδες |
| κατὰ παιδίων προυνικῶν ἕτοιμον ὠνήσω μορμολύκιον . “ ὁ δὲ γελάσας λέγει ” Αἴσωπε , εἴσελθε εἰς τὸν ἐνδότερον τρίκλινον | ||
| λαβὼν καὶ τοὺς τῶν ἀδικησάντων σε ὁμήρους προσλαβὼν ἄπιθι . γελάσας ὁ Ξενοφῶν εἶπεν : Ἢν οὖν μὴ ἐξικνῆται ταῦτ |
| τὸν καρπόν . τί γὰρ πλέον θέλεις εὖ ποιήσας , ἄνθρωπε ; οὐκ ἀρκεῖ τοῦτο , ὅτι κατὰ φύσιν τὴν | ||
| ρωτᾶν ἅπαντας ἐν μέρει , Τί γὰρ σύ , ὦ ἄνθρωπε , δέδοικας τὴν πενίαν οὕτως πάνυ , τὸν δὲ |
| ] ἐὰν δυνατόν μοι ποιῆσαι ὃ ζητεῖς . εἴσομαι ] γνώσομαι . εἴσομαι ] γνωρίσω . εἴσομαι ] εἰ κοῦφον | ||
| κατάλυσις ἥδε καθάπερ σχημάτων . Πῶς ἆρα τοὺς Μελανθίους τῷ γνώσομαι ; οὓς ἂν μάλιστα λευκοπρώκτους εἰσίδῃς . Τί δὴ |
| περὶ τῆς ὁδοῦ ἐπεθύμει δὲ ὥσπερ καὶ ὁ πατήρ . Σὺ δ ' αὐτῷ λέγεις , Νίκην σοι φαίνουσι θεοὶ | ||
| πάσχουσιν , οἱ μὲν ἐπιπηδήσαντες , αἱ δὲ κατανωτισάμεναι ; Σὺ δέ με ἀξιοῖς συγκατακλινῆναι καὶ ταῦτα γυμνήν ; Καίτοιγε |
| παραστατεῖ ] ἔρχεται . ἀείδειν ] λέγειν . μινύρεσθαι ] κλαίειν . ἀντίμολπον ] τὸ ἐναντιούμενον πρὸς τὸν ὕπνον . | ||
| ' ἐγὼ οὐ κυνήσομαι τοιόνδε πῶμα , τὴν Κύκλωπος ἀμαθίαν κλαίειν κελεύων καὶ τὸν ὀφθαλμὸν μέσον ; ἄκου ' , |
| κείρομεν τὰ πρόβατα καὶ τοὺς ποιμένας . Οὐ γάρ τοι σύγε πρῶτος ἄκλητος φοιτᾷς ἐπὶ δεῖπνον ἄνηστις . Τῶν βδελλολαρύγγων | ||
| τά γε τοιαῦτα , ἔφη ὁ Χαρικλῆς : ἀλλά τοι σύγε , ὦ Σώκρατες , εἴωθας εἰδὼς πῶς ἔχει τὰ |
| ὑπὲρ ὧν πονεῖς . οὐ γὰρ εἰς χρυσόν γε σὺ βλέπεις , ἀλλ ' ἐπαίνων ἐρᾷς : ὃ καὶ ἡνίκα | ||
| δὲ καὶ ἐπὶ ταύτης τὸ ἐπίγραμμα τόδε : ὕδατα ταῦτα βλέπεις φοβερά , ξένε , τῶν ἄπο χερσὶ λουτρὰ μὲν |
| ' ἀκαμάτοισιν ἐτεκτήναντο Κύκλωπες , δώσω ἐελδομένῃ : σὺ δὲ σῷ κρατερόφρονι θυμῷ αὐτὴ χεῖμ ' ἀλεγεινὸν ἐπ ' Ἀργείοισιν | ||
| , ἀτὰρ δόρυ Μηριόνῃ ἥρωϊ πόρωμεν , εἰ σύ γε σῷ θυμῷ ἐθέλοις : κέλομαι γὰρ ἔγωγε . Ὣς ἔφατ |
| ' , ὦ οὗτος , σοί γε , κἂν θύλαξ γένῃ , οὐ προσελεύσομαι . ” ὁ λόγος δηλοῖ , | ||
| ἐσίγησεν . “ ἀλλὰ δέομαί σου , Διονύσιε , μὴ γένῃ τοῖς τυμβωρύχοις ὅμοιος μηδὲ ἀποστερήσῃς με πατρίδος καὶ συγγενῶν |
| βασιλείας τῶν θεῶν συμφορὰν λέγει , τὴν σύμβασιν , ὡς ἀπιστοῦσα τῷ μέλλειν πεσεῖν τὸν Δία ἐκ τῆς βασιλείας . | ||
| . χρώματα δὲ παντοδαπὰ ἠφίει , φοβουμένη καὶ ἀγωνιῶσα καὶ ἀπιστοῦσα καὶ ὀργιζομένη , καὶ ποτὲ μὲν ὑπὸ λύπης ταπεινή |
| ζώναις , αἷς βαρηθεῖσα ἡ παῖς διὰ πλῆθος τῶν ἐπιρριπτουμένων ἀπεπνίγη . Καὶ αὐτὴν δημοσίᾳ θάπτουσιν ἐν τῷ πεδίῳ , | ||
| ᾧ τὴν [ αὐτοῦ ] σκιὰν περιπτύξασθαι , καὶ οὕτως ἀπεπνίγη . οὐκ ἀληθὲς δὲ τοῦτο . οὐ γὰρ εἰς |
| ἔτι πρὸς τούτῳ συμβῆναι Τεισίαν τὸν Ἰφικράτους ἀδελφὸν ἀντιχορηγῆσαι τῷ Διοκλεῖ . ἀλλ ' ὅμως πολλοὺς μὲν ἔχων φίλους Ἰφικράτης | ||
| ἐξειργάζετο . Θεόκριτος δ ' ὁ Χῖος τελευτησάσης τῆς γυναικὸς Διοκλεῖ τῷ ὀψοφάγῳ , ἐπεὶ ποιῶν αὐτῇ τὸ περίδειπνον πάλιν |