| δ ' εἶχεν ἄφυκτος εἶναι , ὥσπερ ἡ Τευμησσία ἀλώπηξ ἄληπτος : καὶ διὰ τοῦτο ἀπελιθώθησαν ἄμφω , ὁ μὲν | ||
| εὐθεῖαν . ἄσεμνα : ἀπρεπῆ . ἀτρεκέστατος : ἀληθέστατος . ἄληπτος : ἀκράτητος . ἅλις : ἀρκούντως . ἄνασσα : |
| τῷ λοιπῷ δήμῳ τῶν νεκρῶν , ἐμοὶ δοκεῖν , τοσοῦτον ἀπολαύων τοῦ μνήματος , παρ ' ὅσον ἐβαρύνετο τηλικοῦτον ἄχθος | ||
| . οὕτως ἐρωτικῶς τὸ κόριον μετεχειρίζετο , τῆς ἡλικίας αὐτῆς ἀπολαύων , ἧς ῥᾷον τοὺς ὀδόντας ἀριθμῆσαι [ ὅσῳ ἐλάττους |
| ἔρως μεμετρημένος ἔχει μετὰ τῆς τάξεως τὸ χάριεν ἅμα καὶ ἀβλαβές : οὔτε γὰρ πυρός : οὔτε γὰρ τὸ βέλος | ||
| ἄρθρον ὑποτακτικόν . ἄατον δʹ : τὸ πολυβλαβές . τὸ ἀβλαβές . τὸ βλαβερόν . καὶ τὸ ἀπλήρωτον . ἀβληχρόν |
| , ἀψινθίῳ κατέπασας Ἀττικὸν μέλι . εἰ γάμος ἦν ὁ σῴζων τὴν ἄλλου νόσον νόσον σῴζων αὐτὸς ἀποθνῄσκει νοσῶν . | ||
| ἐσχατιῆς , ᾧ μὴ πάρα γείτονες ἄλλοι , σπέρμα πυρὸς σῴζων , ἵνα μή ποθεν ἄλλοθεν αὕοι , ὣς Ὀδυσεὺς |
| μὲν τῶν λογισμοῦ μεμοιραμένων κήδεται , προμηθεῖται δὲ καὶ τῶν ὑπαιτίως ζώντων , ἅμα μὲν καιρὸν εἰς ἐπανόρθωσιν αὐτοῖς διδούς | ||
| , εὐφραίνεται : εἰ μὴ νομίζεις , ὅτι οἱ μὲν ὑπαιτίως ζῶντες παραπικραίνειν καὶ παροργίζειν ἐνδίκως λέγοιντ ' ἂν θεόν |
| τῶν τόνων τὸ πλεῖστον διοδεύει ἢ ὅτι σεμνόν τι καὶ ἐρρωμένον καὶ εὔτονον ἦθος ἐπιφαίνει . ἐὰν μέντοι ἡ φωνή | ||
| ἑταῖρον αὐτοῦ : ἡλικιώτας δὲ εἶναι , τὸν μὲν Εὐθύδικον ἐρρωμένον καὶ καρτερόν , τὸν δὲ Δάμωνα ὕπωχρον καὶ ἀσθενικόν |
| τῶν θεῶν τυγχάνουσα , τά τε ἄλλα εἰλικρινὴς καὶ καθαρὰ ἄτρεπτος ἀληθής , καὶ δὴ καὶ ὑπὸ τῶν ἐναντίων πνευμάτων | ||
| ὥστε μονὰς ἤτοι ἀπὸ τοῦ ἑστάναι καὶ κατὰ ταυτὰ ὡσαύτως ἄτρεπτος μένειν , ἢ ἀπὸ τοῦ διακεκρίσθαι καὶ παντελῶς μεμονῶσθαι |
| ἐκ δὲ τούτου πέμψας Κῦρος ἀγγέλους εἰς Λακεδαίμονα ἠξίου , οἷόσπερ αὐτὸς Λακεδαιμονίοις ἦν ἐν τῷ πρὸς Ἀθηναίους πολέμῳ , | ||
| τὸν ὑμένα θεάσασθαι καὶ πρὸ τῆς ἀνατομῆς ἔστι λευκὸν μὲν οἷόσπερ καὶ φαίνεται , τελευτῶντα δ ' οἷπερ καὶ τῶν |
| εὐμεγέθης τεθεῖσα , ὥστε θαυμάσαντάς τινας τὸ τάχος τῆς θεραπείας μαγείᾳ τινὶ καὶ οὐ λόγῳ τέχνης ἐπινοῆσαι τὴν ἀνωδυνίαν αὐτοῖς | ||
| οὗτος μαλακὸς ἦν τὴν φύσιν , πάντων δὲ ἀνθρώπων ἐν μαγείᾳ διενήνοχεν , ὥστε ἐκ τῶν ἐπαοιδῶν αὐτοῦ καὶ δεῖπνα |
| εἰς ὑπόμνησιν ἀπουρήσεως . μετὰ δέ τινας ἡμέρας καὶ διὰ γαλακτώδους ὕδατος μετὰ τὸ θερμὸν ἐθίζειν αὐτὸ λοῦσθαι , χάριν | ||
| δ ' αὐτοὶ τῆς προσφορᾶς καιροὶ τοῦ τε χλιαροῦ καὶ γαλακτώδους καὶ παγολύτου . ὁ δὲ τρόπος τῆς θερμοδοσίας διάφορος |
| , τὸ δὲ βαρύτερον ὑπὸ τοῦ βαρυτέρου , τῆς αὐτῆς κατατομῆς ἐφ ' ἑκατέρου παρατιθεμένης . Νοείσθω γὰρ τὸ προκείμενον | ||
| τμημάτων συμβαίνοντος , ἅτε καθόλου τῆς τῶν ὀξυτέρων τεσσάρων φθόγγων κατατομῆς ὑποβιβαζομένης τοῖς τοῦ διὰ πέντε λόγοις ἡμιολίοις παρὰ τὴν |
| τρόπον ἐπεισχεομένων . ἀλλὰ γὰρ καὶ ἐπὶ τούτοις θεῷ προσῆκον εὐχαριστεῖν , ὅτι καίτοι κατακλυζόμενος οὐκ ἐγκαταπίνομαι βύθιος : ἀλλὰ | ||
| ῥᾴδιον ἐξ ὀλίγου μηδὲ εἶναι . ἀλλὰ γὰρ τὸ μὲν εὐχαριστεῖν τῷ μεταβάλλοντι τὰ πράγματα χρόνῳ καὶ τὸ τοὺς τὰ |
| συνιδεῖν ἔπεμπε Μαικήναν ἐς Ἀντώνιον , μεταδιδάξοντα περὶ ὧν ἔναγχος ἐπεμέμφοντο ἀλλήλοις , καὶ ἐς συμμαχίαν ὑπαξόμενον . εἰ δὲ | ||
| Ῥωμαίους διαφορᾶς καὶ τὴν ἐξ ἀρχῆς ἀπειρίαν τε καὶ ἀβουλίαν ἐπεμέμφοντο , Χερρόνησόν τε καὶ Λυσιμάχειαν αὐτοῖς ὅπλοις καὶ τοσῇδε |
| προαίρεσιν αὐτοῦ , καὶ τοῦ τόπου τὸν τρόπον τῆς προαιρέσεως ἐπιλαμβάνοντος . ὕστερον δὲ δὴ ἀγνοοῦντες τὴν αἰτίαν , τοῖς | ||
| μετ ' ἀναβρώσεως γίνεται , τὸ συνεχὲς ἀεὶ τοῦ δέρματος ἐπιλαμβάνοντος τοῦ πάθους , ὅθεν αὐτῷ καὶ τοὔνομα . γεννᾷ |
| καστόριον . ἁρμόσει τοίνυν προσφάτου μὲν οὔσης τῆς προπτώσεως , ἐναίμου δὲ τῆς ὑστέρας βλεπομένης καὶ ἀφλεγμάντου , προπερικλύσαντα μὲν | ||
| ” ὁ οἰκογενής μου κληρονομήσει με ” , ὁ τῆς ἐναίμου ζωῆς ἔγγονος ; τότε καὶ ἐπισπεύσας ὁ θεὸς ἔφθασε |
| ἴδιόν τι πάντως ἑαυτοῦ δίδωσιν : εἰ δὲ τοῦτ ' ἀψευδές ἐστι , γένοιτ ' ἂν Ἰσαὰκ οὐχ ὁ ἄνθρωπος | ||
| . οὐδὲν ἐν σώματι ἀληθές , ἐν ἀσωμάτῳ τὸ πᾶν ἀψευδές . πᾶν τὸ γενόμενον μεταβλητόν , οὐ πᾶν τὸ |
| παῖ , δίδωμι , καὶ ποιήσω πάνθ ' ὅσα οὗτος αἰτεῖται παρ ' ἡμῶν . Πολὺς γὰρ οἶνος πόλλ ' | ||
| ' ἔλιπεν ὡς θανουμένωι . κἄμ ' ὢν ἀδελφὸς Φοῖβος αἰτεῖται τάδε : Ὦ σύγγον ' , ἐλθὼν λαὸν εἰς |
| χαλεπώτερον ἀνθρώπῳ σπληνὸς ἀνέχεσθαι οἰδοῦντος καὶ διεφθαρμένου ὀδόντος ἢ ψυχῆς ἄφρονος καὶ ἀμαθοῦς καὶ δειλῆς καὶ θρασείας καὶ φιληδόνου καὶ | ||
| Μωάβ „ . ἀλλ ' οὐχ ἑκάστη | τῶν τοῦ ἄφρονος αἰσθήσεων ἐξαπτομένη πρὸς τῶν αἰσθητῶν ἐμπίπρησι τὸν νοῦν , |
| εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας τείνοντα . οὐκ ὀδυρεῖται δὴ τούτων στερούμενος , ἀλλ ' οἴσει μετρίως : ὅθεν οὐ δεήσεται | ||
| πᾶν , ὅ τι ἂν ἐπὶ τοῦ κρείττονος κατηγορῆται , στερούμενος δὲ τῆς οἰκείας δυνάμεως , ἐφ ' ὧν τοῦτο |
| ἔχει τὴν θεωρίαν , μίαν μὲν , ὅτι ἐχρήσατο τῷ ὑβριστὸν ἀντὶ τοῦ ὑβριστικόν , ὅμοιον ὂν τῷ τύπῳ τοῖς | ||
| ἡμῶν φησίν . , . . , . ἀκόλαστον καὶ ὑβριστὸν πρᾶγμα . Ἀττικῶς συντέθειται , δίττην δ ' ἔχει |
| λυχνίδιον . πανὸς δ ' ὀνομάζεται τὸ διακεκομμένον ξύλον καὶ συνδεδεμένον : τούτῳ δ ' ἐχρῶντο λαμπάδι . Μένανδρος Ἀνεψιοῖς | ||
| ἔγκλημα : ἐὰν δὲ ὁ ἐγκαλούμενος ἀποδείξῃ μεμοιχευκότα τὸν συστράτηγον συνδεδεμένον , λύεται πάλιν συνειδότος ἡ ὑποψία : οὐ γὰρ |
| παρέσται δὲ ὁ δημόσιος καὶ βασανιεῖ ἐναντίον ὑμῶν , ἂν κελεύητε . Ἐνδέ - χεται δὲ τὸ λοιπὸν μέρος τῆς | ||
| ἂν πάνυ μικρὸν ἔργον γένοιτο . Ἐὰν μὲν οὖν ὑμεῖς κελεύητε , περὶ ἐνίων μνησθείην ἂν αὐτῶν : εἰ δέ |
| ἀλλ ' ἐκεῖνο οὐδέπω ἡμῖν δεδήλωκας , τί προστάττει τὸ Δαιμόνιον τοῖς εἰσπορευομένοις εἰς τὸν Βίον ποιεῖν . Θαρρεῖν , | ||
| λέγεις , ἔφην ἐγώ . ἀλλὰ τί κελεύει αὐτοὺς τὸ Δαιμόνιον λαβεῖν παρὰ τῆς Ψευδοπαιδείας ; Ταῦτα ἃ δοκεῖ εὔχρηστα |
| θηλυκοῦ ἀλλὰ τὴν εὐθεῖαν , χάρις γάρ , δηλονότι τὸ χαριτόεις ἀναλογώτερόν ἐστι τοῦ χαρίεις . Παραφυλαττόμεθα δὲ παρὰ τῷ | ||
| γὰρ ἄνεμος ἀρσενικόν ἐστιν : εἰ ἄρα οὖν τὸ μὲν χαριτόεις ἀποβολῇ τῆς ει διφθόγγου τὴν γενικὴν τοῦ θηλυκοῦ ποιεῖ |
| τὸν ἀνθορισμὸν κατασκευάζων ἐρεῖ οὕτως ἔδει βουλεύσασθαι πρῶτον τὸν μέλλοντα τυραννοκτονεῖν , σὺ μαινόμενος οὐκ ἐβουλεύσω : σωφρονούντων γὰρ ἔργον | ||
| δέχεσθαι καὶ μή : καὶ ὅτι ἄτοπον ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας τυραννοκτονεῖν , ἵνα κύριοι μὲν ὦσιν οἱ νόμοι : τούτους |
| αἴτιος τῇ τέχνῃ τῆς συστάσεως γίνεται . ἐπεὶ γὰρ ἡ ἐξηρτημένη τῆς σχοίνου μόλιβδος βαρὺ σῶμα , τὰ δὲ βαρέα | ||
| ἁγνή , πεισθῆναι τὸ σκάφος . ῥᾳδίως δὲ τῆς ζώνης ἐξηρτημένη ἡ ναῦς ἠκολούθησεν : ὁμοῦ δὲ τὸ ἐναργὲς τῆς |
| ἀνώλεθρος . πόθεν , ὅτι συνεπιφέρει ζωήν , ἵνα καὶ ἄδεκτος ᾖ τοῦ ἐναντίου τῷ ἐπιφερομένῳ : ἐνίοτε γὰρ ἐπιφερομένη | ||
| οὐκ ἄν ποτε φθαρείη . μήποτε πᾶσα γένεσις ἄφθαρτος : ἄδεκτος γὰρ καὶ αὐτὴ τοῦ ἐναντίου : οὐ γὰρ ἔσται |
| ' ᾠδῆς λεγόμενος . Ψυχή : διὰ τὸ ἐμψύχειν καὶ ζωογονεῖν τὸν νεκρόν . Η ΑΛΚΜΗΝΗ ἡ μεγάλη καταλιποῦσα τὸν | ||
| καὶ τῶν πνευμάτων τὸ τελευταῖον μηκέτι δύνασθαι μηδὲν τῶν μειζόνων ζωογονεῖν , ἀλλ ' ἐκ τῆς πρὸς ἄλληλα μίξεως ἕκαστα |
| δεσμός ἐστιν , ᾧ δεδέσθαι συμβέβηκεν αὐτούς . ἀμέλει κἂν ἀπάγῃ τις αὐτοὺς μετὰ βίας , ἀνακωκύουσι καὶ ἱκετεύουσι , | ||
| λόγῳ , ὡς οὐκ ἔστιν καλὸν τῇ φύσει , κἂν ἀπάγῃ τὶς αὐτοῦ τὴν χρείαν ἐπὶ τὸ μὴ φύσει καλόν |
| Ζεὺς ἄλλην ἐβουλεύετο βουλὴν , ἵνα καὶ θεοῖς καὶ ἀνθρώποις γεννήσῃ βοηθὸν , καὶ γὰρ κατὰ τὸν μῦθον παθητοὶ καὶ | ||
| ὅτι τοιούτοις ὀνείδεσιν ὑπηρέτησε καὶ ἵνα μηδὲν ἢ τέκῃ ἢ γεννήσῃ παλίμφημον , οἷα εἰκὸς ἐκ τοιούτων μιασμάτων : ἄλλως |
| , ὡς λόγος λογίζω , Ὅμηρος ὁμηρίζω . τὸ δὲ ὀρτίζω προσελθόντος τοῦ αλ ἐποίησεν ὀρταλίζω . Οὐδαμῶς . ὄνομα | ||
| καὶ ὀρτῶ ῥῆμα . τὸ δὲ ὀρτῶ ῥῆμα ποιεῖ τὸ ὀρτίζω , καὶ πλεονασμῷ τῆς αλ συλλαβῆς ὀρταλίζω . δηλοῖ |
| δὲ τὸν Πρωτέα σκυτοδέψου μὲν χρῄζοντες διὰ τὴν πήραν , ὑφάντου δὲ διὰ τὸ ἱμάτιον καὶ διὰ τὸ ξύλον δρυοτόμου | ||
| : πάλιν κέχρηται ὁ ἰατρὸς ἐπιδέσμου : χρήζει πάντως καὶ ὑφάντου ὑπηρετοῦντος . ὃ οὖν ἐστιν ὑφαντικὴ πρὸς τὴν τέχνην |
| ῥῆμα ποιεῖ τὸ ὀρτίζω , καὶ πλεονασμῷ τῆς αλ συλλαβῆς ὀρταλίζω . δηλοῖ δὲ τὸ ὀρταλίζειν τὸ ἀναρρίπτειν τὰ νήπια | ||
| ῥῆμα ποιεῖ τὸ ὀρτίζω , καὶ πλεονασμῷ τῆς αλ συλλαβῆς ὀρταλίζω . δηλοῖ δὲ τὸ ὀρταλίζειν τὸ ἀναρρίπτειν τὰ νήπια |
| δυνάμεις ἀστέρων . Καὶ ἄλλως προγνωσόμεθα καταρχῆς πεπηγμένης , ὅταν κρατῇς ἀστρόλαβον καὶ λάβῃς ὡροσκόπον , εἰ μὲν ἡμέρα πάρεστιν | ||
| δὲ ἐν τοῖς πολέμοις καὶ ταῖς μάχαις ἐπὶ χεῖρας τοῦτον κρατῇς , ἔσται φυλακτήριον ἀνίκητον καὶ ἐπιτευκτικὸν καὶ καταπληκτικὸν καὶ |
| ἐν πανδήμῳ τινὶ μεγίστῳ θεάτρῳ ὁρᾶσθαι ὑπὸ πιθήκων ἢ ἀλωπέκων σπαραττόμενον . ἀλλ ' ἤν τις ἡμῖν ταύτην ἐπιφέρῃ τὴν | ||
| κυνῶν εἰσαῦθις , οὐδὲ ὑπ ' ἄλλων ἑλκόμενον ἀγρίων καὶ σπαραττόμενον θηρίων , ἐπεὶ πονηρὸν τὸ σῶμα καὶ δυσχερὲς λίαν |
| . ἀλλ ' οὐκ ἐπιορκῶ , οὐδ ' ἂν Κόνων διαρραγῇ . ἀξιῶ τοίνυν ὑμᾶς , ὦ ἄνδρες δικασταί , | ||
| , οὐκ ἔσχισα . ποιοῦσι δὲ τοῦτο , ἵνα μὴ διαρραγῇ . οὐκ ἔσχον : ἀντὶ τοῦ ” οὐ διεῖλον |
| ” , ἐπειδὴ τῆς ἀκαθάρτου φθορᾶς αἴτιον ἡ διάλυσις . μηδέποτ ' οὖν ἰδών τινα τῶν φαύλων οἷς ἂν ἐπιθῆται | ||
| ἐν ὀρέξει ἀναπότευκτον , ἐν δ ' ἐκκλίσει ἀπερίπτωτον , μηδέποτ ' ἀτυχοῦντα , μηδέποτε δυστυχοῦντα , ἐλεύθερον , ἀκώλυτον |
| διὸ καὶ τοὔνομα ἐντεῦθεν αὐτοῦ πεποιήμεθα ὡς προσφυέστατόν τε καὶ ἀξιώτατον , ἐπεὶ καὶ τὸ μακαρίωνα εἶναι καὶ ὑπερβάλλειν δυνάμει | ||
| τῆς Ποικίλης , ἐξ ἁπάντων τῶν φιλοσόφων καθηγεῖσθαι τοῦ παιδὸς ἀξιώτατον ἡγησάμενος , ὡς ἂν παρ ' αὐτῷ λόγων τινὰς |
| , τὸ προάρχον τῆς ἀρχῆς τῆς ἀπεράντου : ταῦτα ὁ Ποιμάνδρης ἐμοί . Τὰ οὖν , ἐγώ φημι , στοιχεῖα | ||
| ὀγδοάδα γενομένου σου ἀκοῦσαι τῶν δυνάμεων . Καθὼς Ὀγδοάδα ὁ Ποιμάνδρης ἐθέσπισε , τέκνον , καλῶς σπεύδεις λῦσαι τὸ σκῆνος |
| βεβαιοτάτην ἀνάληψιν καὶ τὸ ἐν ἁπάσαις ἀρεταῖς ἀκλινές τε καὶ πάγιον . τοῦτ ' ἐστὶ τὸ λεγόμενον : „ τετάρτῃ | ||
| ἀναψηφίσασθαι , ἀναθέσθαι . Μόνιμον , βέβαιον , ἐχυρόν , πάγιον , ἀσφαλές , ἀμετάβλητον , ἀμετάγνωστον , ἄλυτον , |
| ἡ πάντων πρόοδος ἀνομοειδὴς ἀπ ' ἐκείνου , πάντως ὅτι προϋπάρξει καὶ ἡ ὁμοειδής , ὅπερ ἐδείχθη ἀδύνατον . Ἢ | ||
| τὸ ἕν , τὸ μὲν τῆς μίξεως αἴτιον , ὃ προϋπάρξει τοῦ ὄντος , τὸ δὲ καὶ τῷ ὄντι ἐπανορθοῦν |
| δὲ ὅτι τὴν ἐπιβάλλουσαν ἰσχὺν περιπεποίηται , ἀήττητος ὢν καὶ ἀκαταγώνιστος , παρ ' ὃ καὶ οὔτε ἀναγκάζεται ὑπό τινος | ||
| ὀφθαλμὸν ἐμβάλλῃς τοῖς προειρημένοις καὶ φορῇς , ἔσῃ εἰς πάντα ἀκαταγώνιστος , νικῶν εἰς πᾶν πρᾶγμα καὶ ἐπιτυγχάνων . φεύξεται |
| ἔλαθεν . ὁ δὲ ὄχλος , καίπερ ἀγανακτῶν , ἡσύχασεν ἐντραπεὶς τὸ βάρος καὶ τὴν παρρησίαν τἀνδρός . ἀλλὰ μὴν | ||
| μετὰ παρρησίας . τούτου δὲ ῥηθέντος ὁ μὲν δῆμος ἅπας ἐντραπεὶς τὸ βάρος τοῦ λόγου παραχρῆμα ἐκ τῆς ἐκκλησίας ἀπεχώρησεν |
| ἔχουϲαν ἀλλήλοιϲ τὰ ϲκέλη , ὥϲτε τὸ ἕτερον τῷ ἑτέρῳ ἐπικεῖϲθαι . μετὰ δὲ τοῦτο ϲικύαϲ παραληπτέον μετὰ φλογὸϲ πλείονοϲ | ||
| ὀφρύν τε καὶ μῆλον καὶ κρόταφον . καὶ ἐᾶν αὐτὰ ἐπικεῖϲθαι ἕωϲ ἂν ἔνικμα ᾖ . ὅταν δὲ ξηραίνηται , |
| , ἅθ ' ὑπό τινος βιαίου καὶ τρόπον τινὰ θείου κατεσχημένον . σοῦ δὲ τίς ἀνάσχοιτο τῶν γραῶν ἐρῶντος καὶ | ||
| τοῦ ἐλαίου ἢ ὑδρελαίου , καὶ μᾶλλον εἰ σκύβαλον εἴη κατεσχημένον : παρακμαζούσης δὲ τῆς διαθέσεως κηρωταῖς καὶ μαλακτικωτέροις πεσσοῖς |
| ἀναφαίνεται , οἷος γέγονεν Ἰωσὴφ ὁ ἀδελφός μου . Τὸ διαβούλιον τοῦ ἀγαθοῦ ἀνδρὸς οὐκ ἔστιν ἐν χειρὶ πλάνης πνεύματος | ||
| , ὅτι ταῦτα ἀφιστᾷ νόμου Θεοῦ , καὶ τυφλοῖ τὸ διαβούλιον τῆς ψυχῆς , καὶ ὑπερηφανίαν ἐκδιδάσκει , καὶ οὐκ |
| προσηγορικὸν Νέβιος , τὸ δὲ συγγενικὸν Ἄττιος , ὃς ἁπάντων θεοφιλέστατος ὁμολογεῖται γενέσθαι τῶν ἀκριβούντων τὴν τέχνην καὶ μεγίστου τυχεῖν | ||
| ' ἐκείνου τὴν ἀλήθειαν . γνωσθεὶς δὲ παρὰ τοῖς Ἕλλησι θεοφιλέστατος εἶναι ὑπελήφθη . Ὅθεν καὶ Ἀθηναίοις τότε λοιμῷ κατεχομένοις |
| , ἥτις ἦν λέγουσα ὅτι ὁ λόγος ὄργανόν ἐστι τῆς φωνητικῆς δυνάμεως φύσει οὔσης . λέγει τοίνυν ὅτι οὐκ ἔστιν | ||
| συλλογισμός ; ὁ λόγος , φησίν , ὄργανόν ἐστι τῆς φωνητικῆς ἐν ἡμῖν δυνάμεως φύσει οὔσης : δι ' αὐτοῦ |
| τῷ πρὸς ὃ γέγονεν ἐγκεχάρακται , πᾶσαν ἐκείνου μιμούμενον τὴν ἐμφάνειαν . ὡς γὰρ ἐπὶ τούτου ἡ δυσχέρεια πᾶσα τῆς | ||
| Ἱπποκράτης πικρῶς πάντα παρατετηρηκὼς καὶ τοῦτ ' ἂν ἡμῖν εἰς ἐμφάνειαν ἀγηόχει : πλὴν ὅ γε καταρτισμὸς τοῦ εἰς τὸ |
| ἐδήλου τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν κακίαν : διὰ μὲν τῆς ἀμόρφου τὴν κακίαν , διὰ δὲ τῆς εὐμόρφου τὴν ἀρετὴν | ||
| καλά : ἤγουν σὺ μὴ καλὸς ὢν καλὸς φαίνῃ . ἀμόρφου σου ὄντος ἐρᾷ ἡ Γαλάτεια . τῷ δ ' |
| πανοῦργος γέγονεν . Θ . . . ὡς πολὺ : Λίαν καταπολύ . μεθέστηχ ' : Μετεβλήθη . εἶχε : | ||
| σοι αὐτὸν ἐν μιᾷ νυκτί . Καὶ ἔγνω Ἰακὼβ τὴν Λίαν , καὶ συλλαβοῦσά με ἔτεκε : καὶ διὰ τὸν |
| ἑλάνη . Σέλευκος δὲ γράβιόν φησι λέγεσθαι τὸ πρίνινον ἢ δρύινον ξύλον , ὃ ἐθλασμένον καὶ κατεσχισμένον ἐξάπτεσθαι καὶ φαίνειν | ||
| ἐδάφεος , ὅπως ἂν μετρίως ἔχῃ : ἔπειτα οἷον στύλον δρύινον , τετράγωνον , πλάγιον παραβάλλειν ἀπολιπόντα ἀπὸ τοῦ τοίχου |
| . Ἐὰν ἀκούσῃς τοῦ ἀπὸ μόνου θείου : ἐὰν δὲ ἀπολελυμένος τῷ δι ' ἀσβέστου θείῳ , αἰθάλην , σῶριν | ||
| ἀντὶ τοῦ ἱερωθεὶς καὶ σφαγεὶς ὑπὲρ τῆς πόλεως : ἄφετος ἀπολελυμένος : πικρὸν δ ' Ἀδράστῳ : μόνος γὰρ ἐσώθη |
| δ ' ἔχε θυμόν . ” ἁμαρτήσεσθαι διαμαρτεῖν : “ ἁμαρτήσεσθαι ὀπωπῆς . ” ἀμφιμέμυκεν περιήχει : “ δάπεδον δ | ||
| μοι ἔφη τάδε πάντα τελευτήσεσθαι ὀπίσσω , χειρῶν ἐξ Ὀδυσῆος ἁμαρτήσεσθαι ὀπωπῆς . ἀλλ ' αἰεί τινα φῶτα μέγαν καὶ |
| γυναικῶν ἀνύπαρκτόν ἐστι καὶ ταχέως φθειρόμενον καὶ οὐκ ἐπὶ πολὺ διαμένον . γυναικογήρυτον ] τό . γυναικογήρυτον ] ἤγουν τὸ | ||
| διαμένῃ , ἕξει τὴν αἴσθησιν . τὸ δὲ λοιπὸν ἄθροισμα διαμένον καὶ ὅλον καὶ κατὰ μέρος οὐκ ἔχει τὴν αἴσθησιν |
| θετέον : ὃ μέντοι πέφυκε ποιεῖν , εἰρήκαμεν . Ἔτι ἐνδιάθετον σχῆμα καὶ ἡ τοιαύτη ἐπιδιόρθωσις ἡ αὐξήσεως ἕνεκα παραλαμβανομένη | ||
| τά τε ἄλλα καὶ διὰ τὸ ἐλεγκτικὸν ἔχουσαι πλέον τὸ ἐνδιάθετον , οἷον τί γὰρ δήποτ ' , Εὔβουλε , |
| : λέγει δὲ τὸν Βελλεροφόντην . ὅτι δὲ τῆς Γοργόνος ἀποτμηθείσης τὴν κεφαλὴν ὑπὸ τοῦ Περσέως ἀνεδόθη ὁ Πήγασος ἵππος | ||
| ὀρθάς . ἔστι δ ' ἡ τραγάκανθα δάκρυον τῆς ῥίζης ἀποτμηθείσης ἐπισυνιστάμενον , ἧς διαφέρει ἡ διαυγὴς καὶ λεία καὶ |
| . οὔτ ' οὖν ἐκ φανεροῦ κεκράτηκεν οὔτ ' ἐπιβουλεῦσαι συνενήνοχεν αὐτῷ . ὁρῶ δ ' ὑμῶν ἐνίους Φιλίππου μὲν | ||
| θᾶττον ὑπάρξῃ , τοσούτῳ μᾶλλον τοῖς καταληφθεῖσιν ὑπ ' αὐτῆς συνενήνοχεν . οὐ γὰρ ἐᾷ πλείοσι περιπεσεῖν πλημμελήμασιν , οὐδὲ |
| δ ' αἰσθητῷ γένεσιν οἰκεῖον ὄνομα ἐπεφήμισεν . ἐπεὶ οὖν ὁρατός τε καὶ αἰσθητὸς ὅδε ὁ κόσμος , ἀναγκαίως ἂν | ||
| τὸν οὐρανὸν ὀρανόν . αὐτὸς δὴ καὶ ἄλλοτ ' ἄλλωι ὁρατός ἐστιν , ὅπως ἂν ὀξύτητός τις ἔχοι βλέπειν . |
| . στροφὴ ἑτέρα κώλων εʹ . πόποι ] φεῦ . μήδεται ] βουλεύεται , ἤγουν μελετᾶται . νέον ] ἀντὶ | ||
| ἁλὸς ἔλθῃ δῖα Θέτις : μάλα γάρ οἱ ἐνὶ φρεσὶ μήδεται ἦτορ υἱέος ἀμφὶ τάφῳ περικαλλέα θεῖναι ἄεθλα : ὣς |
| τὰς αἰσθήσεις ὡς ἐπίπαν διηκριβωμένας ἔχουσι καὶ πᾶν ἁπαξαπλῶς φυσικὸν ἐνέργημα . τοῖς δὲ θερμολούταις πλαδαρά τε ἔχειν συμβέβηκε καὶ | ||
| γεγενημένον , ἢ τὸν πολὺν κάματον παρέχοντα . πόνος τὸ ἐνέργημα . πολύαινε Ἀρίσταρχος πολλοῦ ἐπαίνου ἄξιε . οἱ δὲ |
| ἁλμυρὸν βαρὺ φύσει καὶ ἄτροφον ἔπειτα ἀσαπὲς καὶ ἀναλλοίωτον : καταλειπόμενον οὖν καὶ οὐ συνελκόμενον ὑπὸ τῶν ῥιζῶν οὐκ ἀναμίγνυται | ||
| βουκόλος , οὗ πρόσθε μέμνηται . καλάμη δέ ἐστι τὸ καταλειπόμενον ἐκ τοῦ θεριζομένου σίτου , ποππύσδεν δὲ τὸ λεπτοτάτως |
| , φησὶν , ἐγὼ κατὰ πολλὰ πολλῶν διαφέρω ἀνθρώπων καὶ ἀνόμοιός εἰμι , ἐπεὶ οὐχ , ὥσπερ ἂν ἕτεροι , | ||
| θεῷ φίλος , ὅμοιος γάρ , ὁ δὲ μὴ σώφρων ἀνόμοιός τε καὶ διάφορος καὶ ὁ ἄδικος , καὶ τὰ |
| μέρος κτητικὸν ἦν , κτητικοῦ δὲ χειρωτικόν , χειρωτικοῦ δὲ θηρευτικόν , τοῦ δὲ θηρευτικοῦ ζῳοθηρικόν , ζῳοθηρικοῦ δὲ ἐνυγροθηρικόν | ||
| ἀναφανδὸν ὅλον ἀγωνιστικὸν θέντας , τὸ δὲ κρυφαῖον αὐτῆς πᾶν θηρευτικόν . Ναί . Τὴν δέ γε μὴν θηρευτικὴν ἄλογον |
| ἐν μέτρῳ ὡς ποιητὴς ἢ ἄνευ μέτρου ὡς ἰδιώτης ; Ἐρωτᾷς εἰ δεόμεθα ; τίνος μὲν οὖν ἕνεκα κἄν τις | ||
| προσγενόμενον , ἕως ἔτι ἐν φιλίᾳ ἐσμέν , λέγε . Ἐρωτᾷς , ἔφη , ὦ παῖ , ποῦ ἂν ἀπὸ |
| , ὡς δεῖσθαι ἐκείνων πρὸς τὴν οἰκείαν τελείωσιν τῆς αὐταρκείας ἐστερημένην καὶ μὴ ἔχουσαν οἴκοθεν τὴν τοῦ ἀγαθοῦ μέθεξιν ἀλλὰ | ||
| ἀνιχνεύει καὶ πανταχῆ φοιτώσῃ παρίσταται καὶ πλανᾶσθαι ποιεῖ νῆστιν καὶ ἐστερημένην σιτίων ἢ στάσεως . . ὑπὸ δὲ κηρόπλαστος ] |
| κοινὴν τὴν ἔκδοσιν , ὥστε εἶναι τρίβον πάντα τόπον τὸν τριβόμενον , ἢ ἐν περιπάτῳ ἢ ἐν καθέδρᾳ ἢ ἐν | ||
| : ἔστι δὲ ἀκανθώδης βοτάνη , ὀπὸν αἱματώδη ἔχουσα : τριβόμενον δὲ αὐτῆς τὸ φύλλον ἡδὺ ὄξει : ταύτην τὴν |
| μὴ καὶ ταύτας τὰς ψυχὰς τῶν ζῴων ἀθανάτους δώσομεν ἃς ἐμψυχίας μόνας καὶ ἐντελεχείας εἰώθαμεν καλεῖν , οἷον σκώληκας καὶ | ||
| κατὰ πᾶσαν περιαγωγήν . , Ἀ . ὑπὸ θερμοῦ καὶ ἐμψυχίας συστῆναι τὸν κόσμον . , Ἀναξίμανδρος . . . |
| καὶ ὁ μέγας παῖς βούπαις . ὅμοιον παρηκολούθησεν καὶ τὸ κάλυξ , τὸ κεκαλυμμένον ῥόδον , καὶ ἦν παρὰ τὸν | ||
| καὶ ὄνυχος : ἔχουσι δὲ ἀπολογίαν , ὅτι τὸ μὲν κάλυξ κάλυψ ἦν , ὡς δῆλον κἀκ τῆς ἐτυμολογίας : |
| ἔφθαρται τὸ ὀστέον , ἀνθεμίδος φύλλα μασηθέντα καὶ ἐπιτεθέντα ἢ αἰγίλωπος τοῦ ἐν τοῖς σιτίοις χυλὸς σὺν ἀλεύρῳ σιτινίῳ καταπλασσόμενος | ||
| μέρος καὶ μὴ ἅμα γεννᾷν ἔνια καθάπερ ἐπί τε τοῦ αἰγίλωπος λέγεται καὶ τοῦ λωτοῦ καὶ τοῦ βολβοῦ . Τοῦτο |
| ἄνευ θεοῦ καὶ χωρὶς φύσεως θείας προσγινόμενον κλέος , τοῦτο σεσιγημένον καὶ μὴ θρυλλούμενον οὐκ ἔστι σκαιότερον οὐδὲ μέμψεως ἄξιον | ||
| ἄγνωστον , ἀνέλεγκτον , ἀπόρρητον , ἀνέκπυστον , ἄφθεγκτον , σεσιγημένον , ἀνέκφορον , ἐπικεκρυμμένον , κρυπτόν κρυπτόμενον ἐπικρυπτόμενον διακρυπτόμενον |
| τῇ ῥίζῃ τοῦ ὄνυχοϲ : διάϲηϲον ἐπιμελῶϲ . ὅταν δὲ ἐκπέϲῃ ὁ ὄνυξ , κηρωτὴν μυρϲίνην ἐπιτίθει ὀλίγον ἔχουϲαν τοῦ | ||
| ὕδατι βραχὲν ἀλλάϲϲων αὐτό , ἕωϲ ἀφλέγμαντοϲ γένηται , καὶ ἐκπέϲῃ ἡ ἐϲχάρα . Ἄλλο , ὃ ἔλαβον ἐν Ἀλεξανδρείᾳ |
| δὲ ὡς παρὰ τὴν βδέλλαν τὸ ζωΰφιον , ὅπερ ἐστὶν ἀναιδέστατον καὶ δυσαπόσπαστον . . . . ἀπολογούμενον ] οἱονεὶ | ||
| ἔπραξεν ζῶν . Ἐτόλμα τοίνυν πρὸς τῷ διαιτητῇ πρᾶγμ ' ἀναιδέστατον λέγειν , ὡς ὁ πατὴρ αὑτοῦ δεκάτην ἐποίησεν ὥσπερ |
| τὸ δὲ ἑνὸς εἴδους . καὶ πολλῶν μὲν ὡς τὸ κινητικόν : τὸ γὰρ κινητικὸν ἴδιόν ἐστι τοῦ ζῴου : | ||
| τοῦ ἀγρίου ϲπέρμα τελέωϲ ἐϲτὶν ἄφυϲον καὶ οὐρητικὸν καὶ καταμηνίων κινητικόν , ὡϲαύτωϲ δὲ καὶ ἡ πόα . Δάφνηϲ τοῦ |
| ἡμῖν δώσουσιν . ποτιτρόπαιος ] προστρόπαιος ἀντὶ τοῦ ἐναγής . ποτιτρόπαιος ] ἐναγής . τὸ μὲν πρῶτον πρὸς πάσας ὁ | ||
| καὶ φονεύσας . ὑπαί τε γᾶν ] ὑπὸ γῆν . ποτιτρόπαιος ] προστρόπαιος , ἱκέτης . χωρεῖτε ] τὸ μὲν |
| ἐν Χρυσίππῳ λέγει πρόσαγε τὸν πῶλον ἀτρέμα , προσλαβών τὸν ἀγωγέα βραχύτερον : οὐχ ὁρᾷς ὅτι ἄβολός ἐστιν ; τὴν | ||
| , λαλῆσαι μηδενί . Πρόσαγε τὸν πῶλον ἀτρέμα προσλαβὼν τὸν ἀγωγέα βραχύτερον : οὐχ ὁρᾷς ὅτι ἔτ ' ἄβολός ἐστι |
| εἰσιν . οὐθὲν γὰρ τούτων ἀντιμαρτυρεῖται ταῖς αἰσθήσεσιν , ἂν βλέπῃ τις τίνα τρόπον τὰς ἐναργείας , τίνα καὶ τὰς | ||
| ἐστι νῆστις . εἰς τοὺς καλοὺς δ ' ἄν τις βλέπῃ , καινὸς θεατροποιός : ὑφείλετ ' ἄρνα ποιμένος παίζων |
| , σφραγιζομένης τῆς πληγῆς σφραγίτιδι σιδηρᾷ [ τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ σταυροῦ ] , οὐκέτι γὰρ συγχωρεῖ φλεγμονὴν γενέσθαι . | ||
| τῆς ἑαυτοῦ ὑποστατικῆς ἰδιότητος , κατὰ δὲ ζωὴν μετὰ τῆς ζωοποιοῦ . Οὐκ ἔστι μὲν γὰρ ταὐτὸν ἐπιστρέφεσθαι καὶ ποιεῖν |
| δὲ μετὰ ἄσθματος ἥκων ἀπωθεῖται : καὶ ἣ μὲν ἀξιοῖ σπείσαντα πιεῖν , ὃ δὲ καθῃμαγμένος ἀσεβὲς ἡγεῖται . οἶδε | ||
| καὶ τὸ χρηστήριον ὅ τι ἐκέχρητό σφι , τὸν χαλκέῃ σπείσαντα αὐτῶν φιάλῃ τοῦτον βασιλέα ἔσεσθαι μοῦνον Αἰγύπτου , ἀναμνησθέντες |
| τρόπον τινὰ ἀποθνῄσκειν πέφυκεν . ἐπεὶ τί ἄν τις μὴ στοχασάμενος ὀνομάτων εὐπρεπείας ἀλλὰ τἀληθοῦς εἴποι λοιμὸν εἶναι πλὴν ἀέρος | ||
| τε καὶ στομάχου κατακρατήσασα . ἐγὼ γοῦν οἶδα ἐπί τινος στοχασάμενος καταψυχθέντος τὰ σπλάγχνα καὶ τὸν στόμαχον κονδῖτον δεδωκὼς μετ |
| γάρ ἐστι τοῦ εὖ ποιοῦντος . ὅτι καὶ τὸ θεῖον εὐεργετικὸν οὐκ εὐεργετούμενον . Οὐ γάρ ἐστιν ἐλευθερίου τὸ τὴν | ||
| , οὕτως καὶ ὁ ἄνθρωπος εὐεργετικὸς πεφυκώς , ὁπόταν τι εὐεργετικὸν ἢ ἄλλως εἰς τὰ μέσα συνεργητικὸν πράξῃ , πεποίηκε |
| δολεραῖς καὶ ἀλλοτρίαις ὀσμαῖς , πάσης δὲ γυναικῶν μυραλοιφίας ἥδιον ὄδωδεν ὁ τῶν παίδων ἱδρώς . ἔξεστι δὲ αὐτῷ καὶ | ||
| τῶν διαφόρων ὄψων τε καὶ ζωμῶν ὀξίδος σύμμικτόν τινα ὀσμὴν ὄδωδεν , οὐχ ὡς ἡ Θεωρία . ὑποδοχῆς Διονυσίων : |
| , εἰ νοσήσας ἀξιοῦντος φίλου πρὸς αὐτὸν ἐλθεῖν ὥστε νοσοκομηθῆναι ὑπακούσει , Ποῦ δὲ φίλον μοι δώσεις Κυνικοῦ ; ἔφη | ||
| τοῦ ἱματίου λαβόμενοι σε ἐπιστρέψωμεν , ὦ Ἀδείμαντε , οὐχ ὑπακούσει ἡμῖν βοῶσιν , ἀλλὰ καὶ φροντίζοντι ἔοικας ἐπὶ συννοίας |
| τὰ ἐναντία , οὐ βουλόμεθα . . : . . ἀβούλητόν τε καὶ ἀκούσιον . . : . . ἑκούσιον | ||
| δ ' , ὡς ἑτέρου τινὸς ἔργου χρησίμου χάριν ἠναγκάσθης ἀβούλητόν τι ὑπομεῖναι . πολὺς γὰρ ἂν εἴη ὁ λόγος |
| τηνικαῦτα θερμὸν οἶνον παρέχειν , ἵνα τῷ τάχει τῆς ἀναδόσεως θρέψῃ τε καὶ ῥώσῃ τὰς δυνάμεις ἁπάσας . προσπλέξομεν δὲ | ||
| ἡμετέρας οἰκήσεως , ἵνα πάντα μὲν φύσῃ , πάντα δὲ θρέψῃ , πάντα δὲ τελειώσῃ , θείαν δὲ καὶ θαυμαστὴν |
| ἐστί : διαφέρει γὰρ τῆς φιλίας , ὅτι ἄνευ τῆς στοργῆς γίνεται . οὐ γὰρ διὰ τὸ στέργειν ἢ ἐχθαίρειν | ||
| κατανοῶν τε τὴν προσοχὴν ἐπὶ τοῦ βίου καὶ πεῖραν τῆς στοργῆς λαμβάνων τῆς πρὸς αὑτόν . ὥσπερ δὲ αἱ κακοπάθειαι |
| . Ἑρμηνεία . Κἂν πλούσιος γέγονας καὶ περίβλεπτος , Πενίας μνημόνευε τῆς σῆς συντρόφου . Κλείσωμεν τὴν θύραν , τὴν | ||
| † ὅπως ἀρέσῃς μᾶλλον αὐτῷ , καὶ ὅταν πλουτήσῃς ἐμοῦ μνημόνευε . ” Καλλιρόη δὲ τὸ μὲν πρῶτον ὥρμησεν , |
| δοκεῖ ; ἡ Γλυκέριον λαβοῦσα παρ ' ἐραστοῦ τινος Κορίνθιον παράπηχυ καινὸν λῄδιον ἔδωκεν εἰς γναφεῖον : εἶτ ' ἐπεὶ | ||
| μέρη τραγικῆς ἀνδρείας σκευῆς . γυναικείας δὲ συρτὸς πορφυροῦς , παράπηχυ λευκὸν τῆς βασιλευούσης : τῆς δ ' ἐν συμφορᾷ |
| αἰγεία δὲ κόπρος ἐκ τῆς γαστρὸς ἄρτι τυθέντος τοῦ ζῴου ἀφαιρεθεῖσα καὶ ἐπιτεθεῖσα . Ὕλη ἐπιθεμάτων ποδαγρικῶν . Ἐπεὶ δὲ | ||
| μάταιον ἀδόκιμον : οὐ μαστροπώδεις οἱ λόγοι , ἀλλ ' ἀφαιρεθεῖσα τὸν τῆς τύχης ὄγκον εἰς πᾶν ὁτιοῦν καταβαίνει καθομιλοῦσα |
| . αἰδείσθω σου τὸν βίον ὁ κόσμος . μηδενὶ σεαυτὸν ἐπιλήψιμον δίδου . κακῶς ζῶντα μετὰ τὴν ἀπαλλαγὴν τοῦ σώματος | ||
| εἰρῆσθαι , ὡς εἶναί τε νοῆσαι τοῖς ἀκούουσι καὶ μὴ ἐπιλήψιμον εἶναι τῷ λέγοντι : οἷον τὸν μαινόμενον φεύγειν ὁ |
| εἰ ζῇ : ἐγὼ πρὶν τοῦ ἀποθανεῖν ὑπὸ τῶν κακῶν τέθνηκα : ἄπαγε καλύψας τοῖς ἱματίοις διὰ τὸ κόσμιον : | ||
| , τέθνηκα ἡμιθνής ἡμιθνῆτος : τοῦτο δέ , φημὶ τὸ τέθνηκα , τῇ μὲν φωνῇ ἐστιν ἐνεργητικόν , τῷ δὲ |
| ἀλυσιτελές , ἀνωφελές , ἀνόνητον , ἀνεπιτήδειον . Ἀσπασμός , πρόσρησις , προσηγορία , προσαγόρευσις . προσαγορεῦσαι καὶ προσρηθῆναι , | ||
| . Ὁ σὸς δὲ τύμβος ἐν καλῷ κεχωσμένος τοῖς ἐμπόροις πρόσρησις ἔσται πανταχοῦ , τοὺς ἐκπλέοντάς τ ' εἰσπλέοντάς τ |
| καὶ τοῖς ὁμοειδέσιν ὁμοίως . Ὤμοκε ἄηθες : χρὴ γὰρ ὀμώμοκε λέγειν . Ἀλκαϊκὸν ᾆσμα οὐκ εἴποις , ἀλλ ' | ||
| . τοὺς φίλους : Ἐμέ . . ἡ γλῶττ ' ὀμώμοκε : Παρὰ τὰ ἐξ Ἱππολύτου [ ] ἡ γλῶττ |
| δεῖν , ἢ καιρὸν ἕτερόν τινα [ τοῦ παρόντος ] ἐπιτηδειότερον περιμένων ἀναβάλλεται τὸν παρόντα , μὴ κατοκνείτω φέρειν εἰς | ||
| , εἴ τι παχὺ καὶ γλίσχρον ἔνδον ἐστὶ , καὶ ἐπιτηδειότερον πρὸς κένωσιν τοῖς ἕλκουσι γίνεται . γινώσκειν δὲ δεῖ |
| , δούλη δὲ ἦν Ἰάδμονος τοῦ Ἡφαιστοπόλιος ἀνδρὸς Σαμίου , σύνδουλος δὲ Αἰσώπου τοῦ λογοποιοῦ . Καὶ γὰρ οὗτος Ἰάδμονος | ||
| ἀεί , καὶ τούτους οὕνεκα τουδί , ἵν ' ὁ σύνδουλος σκώψας αὐτοῦ τὰς πληγὰς εἶτ ' ἀνέροιτο : Ὦ |
| οὔτε ἀναίσθητος , ὅτε καὶ νεύρου μετέσχεν , οὔτε οὕτως αἰσθητικὸς ὡς τὸ νεῦρον μόνον . ἀλλὰ κἀκ τοῦ φύεσθαι | ||
| ὁ δὲ παθὼν ἀὴρ τοῦτο ταχέως μὲν αἰσθητὸς γίνεται , αἰσθητικὸς δ ' οὔ : οὐ γὰρ ἐν τούτῳ ἑαυτοῦ |
| καταλαμβάνειν ἀνυπαιτίως καὶ ὑγιεινῶς κατὰ θεὸν ἐξετάζηται : τὸ γὰρ ἀληθινὸν καὶ | δίκαιον μέτρον τοῦτ ' ἐστί , τὰ | ||
| τε ὑπεχώρει νοῦν ἔχων τῷ θεῷ καὶ ἡμεῖς ἐγνωρίζομεν τὸν ἀληθινὸν καὶ προσήκοντα ἡμῖν ἰατρὸν , καὶ ἐποιοῦμεν ἃ ἐπέταξε |
| Ἀντὶ τοῦ ὀξέως παρεπιστρεφόμενος , καὶ εἰς αὐτὸν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἐπινεύων . Ὅμηρος δὲ ἐπὶ τοῦ στρέφειν τέθεικε τὴν λέξιν | ||
| : τὸ δὲ ἀπόγονοι παράκουσμα τῶν νεωτέρων ποιητῶν . νευστάζων ἐπινεύων . νέφεα ἤτοι τὰ συνωνύμως λεγόμενα ταῖς νεφέλαις . |
| τοῦ ἐκκέντρου μοιρῶν ἐστιν μ με , ὅλη δὲ ἡ ΕΑΒΓ μοιρῶν ροδ Ϛ . διὰ τοῦτο δὲ καὶ ἡ | ||
| τοῦ ἐκκέντρου μοιρῶν ἐστιν κα μα , ὅλη δὲ ἡ ΕΑΒΓ μοιρῶν ρϘη νγ . καὶ λοιπὴ ἄρα ἡ μὲν |
| οὗ περιεχόμενός τις τὸ ἀτελὲς καὶ φθαρτὸν καὶ σαρκῶν ἠρτημένον ἀποστραφήσεται , ἀλλὰ καὶ ἀντὶ τοῦ „ ἐγὼ ὁ ἄρχων | ||
| λαοῦ καὶ παραδειγμάτισον τῷ κυρίῳ ἀπέναντι τοῦ ἡλίου , καὶ ἀποστραφήσεται ὀργὴ κυρίου ἀπὸ Ἰσραήλ „ . οὐ γὰρ μόνον |
| φαιδρῷ προσώπῳ . . . καρδίᾳ γελανεῖ : γαληνιώσῃ καὶ φαιδρᾷ . ἀκαμαντόποδος ἀπήνης : ἁμάξης . ἀπήνη δέ ἐστιν | ||
| καρ - δίᾳ τουτέστιν ἐν φαιδρῷ προσώπῳ καὶ λαμπρᾷ καὶ φαιδρᾷ , γελανεῖ καὶ γαληνίῳ . . Ὦ θύγατερ τοῦ |