| , τα δ ' εἰσιν ἐναντια τουτοις , ἠτοι φυσει φευκτα , τα δε εἰσι μεταξυ , ἠτοι το ἐσθιειν | ||
| του πυρος του και διωκοντος αὐτα το πριν ἡνικα ἡν φευκτα , οὑτινος τυχοντα , δια της παντελους ἀφευκτοτητος ἀνεξαλειπτον |
| ἐπι τον οὐρανον ἀνθρωπους φερουσαν ὁδον Ἀθηναιους εἰδεναι μονους . Ἀναξαρχος δε ὁ εὐδαιμονικος φιλοσοφος , ὡς ἱστορει Σατυρος , | ||
| [ και δογματος ] ὡσπερ ἡ Εὐδαιμονικη : ὁ γαρ Ἀναξαρχος τελος της κατ ' αὐτον ἀγωγης την εὐδαιμονιαν ἐλεγεν |
| εἰσι των τοιουτων χυμων : οὐτε γαρ ἐρευθος ἐπιφερει οὐτε θερμοτητα πολλην , εἰ μη τι σπανιως , ἀλλα και | ||
| , αἱ ὑπο ἀρκτικον και ἀνταρκτικον , μια δε δια θερμοτητα , ἡ ὑπο τον ἰσημερινον , ἡ καλειται διακεκαυμενη |
| Ἀθηνησιν , ἐν οἱς οἱ νομοι περιεχονται . οἱ δε ἀκριβεστεροι ἀξονας μεν τετραγωνους λιθους , κυρβεις δε τριγωνους : | ||
| . του δε κενου παραδειγμα μεν ἐν τοις ἀριθμοις οἱ ἀκριβεστεροι των λογων οὐκ ἀπολιμπανουσιν , ἐπει μηδ ' ἐν |
| ἐπι πλου τιθεασιν , πλην και ἐπι ὁδοιποριας , ὡς Αἰσχυλος και Ἀριστοφανης . . , : ἀκταινωσαι . . | ||
| : . . . φοιταις ἐπι δειπνον ἀνηστις , και Αἰσχυλος ἐν Φινει : × – ἀνηστις δ ' οὐκ |
| Κρονου . Κρονος δε υἱον ἐχων Σαδιδον ἰδιῳ αὐτον σιδηρῳ διεχρησατο , δι ' ὑπονοιας αὐτον ἐσχηκως , και της | ||
| πολεμιοις ἐγενοντο . Τοτε τοινυν ποικιλως αὐτους προτερον αἰκισαμενος ἁπαντας διεχρησατο , τρεις τε μεδιμνους δακτυλιδιων εἰς ἀποδειξιν των ἀνῃρημενων |
| σε φασιν , Ἀπολλωνιε , τουτι γαρ ἀπηγγειλεν ἐνταυθα και Στρατοκλης ὁ Φαριος ἐντετυχηκεναι σοι φασκων ἐκει , και την | ||
| γαρ και Ἁγνιας , ὠ ἀνδρες , και Εὐβουλιδης και Στρατοκλης και Στρατιος ὁ της Ἁγνιου μητρος ἀδελφος ἐξ ἀνεψιων |
| . ὁ Φρυνιχος τραγῳδιας ἐγενετο ποιητης : ἐγραψε δε δραμα Φοινισσας ὀνομαζομενον , ἐν ᾡ μεμνηται Σιδωνους τινος . ἀπο | ||
| οὐδεπω ἐν τῳ αὐτῳ εἰσιν , ἀλλα τας παρα Τισσαφερνους Φοινισσας ναυς μενοντες , ἀλλως ὀνομα και οὐκ ἐργον , |
| και ἐνιοτε οἱς αὐτος τις ἐνοχος ἐστι , ταυτι φθασας κατηγορησε του πλησιον ἐκφυγειν οὑτω πειρωμενος την διαβολην . και | ||
| , μαθητου την φωνην αὐτωι χρησαντος Ἀρχαγορου του Θεοδοτου . κατηγορησε δ ' αὐτου Πυθοδωρος Πολυζηλου , εἱς των τετρακοσιων |
| τε και εὐηλατα . ἀφικομενος δε ὁπου ἠν αὐτοις τα φρουρια και ἡ φυλακη , ἐνταυθα ἐδειπνοποιειτο , ὡς πρῳ | ||
| ἐχειρωθη πασα ἡ τουτων και κατεστραφη πολισματα τε ἑαλω και φρουρια ὀλιγου δειν τριακοσια και οἱ τουτων ἡγεμονες ἐληφθησαν : |
| του φοβουμενος . . [ ἀπεπτατο : Εἰς το αὐτο κατηντησε του γελοιου χαριν . ] [ ὡς ἀνδρειος εἰ | ||
| τον αὐτον δε τοπον και το πεζον στρατοπεδον των Πελοποννησιων κατηντησε και πλησιον του στολου κατεστρατοπεδευσε . Φορμιων δε τῃ |
| τους ἀγαθους περι ἑκαστα , τουτεστιν εἰτε μετα ἀριστων ἰατρων διαλεγομεθα ἠ γεωμετρων , εἰτε προς τους ὁμοιους , ἠγουν | ||
| ὡς εἰδες , πρωτῳ ἐντετυχηκα σοι και περι του Πρωτεσιλεω διαλεγομεθα , διαλεξομεθα δε και περι του καταλογου των ἡρωων |
| ἑνδεκα , και τας μεν δεκα σιτεισθαι , την δε ἑνδεκατην ἀπολειπειν : . οὐκουν ἐκπλαγηναι δικαιον την αὐτοδιδακτον σοφιαν | ||
| , τελειως την ἑβδομην εἰναι κρινειν . εἰθ ' οὑτως ἑνδεκατην , τεσσαρεσκαιδεκατην δε μετ ' αὐτην , εἰθ ' |
| , ὀστεα δ ' ἰσχει γη Μακεδων , ᾑπερ δεξατο τερμα βιου , πατρις δ ' Ἑλλαδος Ἑλλας Ἀθηναι , | ||
| αἰκιζεται ] κολαζει . χαλᾳ ] ἐνδιδωσι . . ἀθλου τερμα ] του καματου τελος . . οὐκ ἀλλο γ |
| , ὁτι καταλιπων την προτεραν ἑτεραν ἐβουλευετο περικαλλεστεραν ἀγαγεσθαι . Κλεαρχος δ ' ὁ Σολευς ἐν τοις περι Παροιμιων ἐν | ||
| χαριν εἰρημενον . ἐν δε τῳ περι γριφων ὁ αὐτος Κλεαρχος φησιν ἑπτα εἰδη εἰναι γριφων . ἐν γραμματι μεν |
| ἡ προς την διπλην ἀνωμαλιαν της σεληνης ὑποθεσις , διορθωσιν λαβουσης της πρωτης : και κατα την μιξιν ἀμφοτερων των | ||
| καινον ἐπικειται σχημα . κωνον ἡμισεα τουτο καλουσης γεωμετριας ἀκηκοα λαβουσης ἐντευθε της προσηγοριας την ἀφορμην . τεθεαται τις τυχον |
| ἠ θυγατερων ἐζησαν μητερες , και τῳ χρονῳ του παθους εἰληφασι ληθην της λυπης μεμαρασμενης . δελφις δε ἀρα θηλυς | ||
| και ἐλεγχοντος ἀει τουτους και λεγοντος ἀντικρυς ὁτι χρηματ ' εἰληφασι και παντα πεπρακασι τα πραγματα της πολεως . και |
| στηλαι του Ἡρακλεουςἡ τε Ἀλυβη και ἡ Ἀβεννα παρα τοις τερμασι της καθ ' ἡμας θαλασσης και της ἀρχης του | ||
| : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . τα προς τοις τερμασι των χωριων ἐσχατιας ἐλεγον , οἱς γειτνιᾳ εἰτε ὀρος |
| Ἀχοι : ἐλθε νυν , Ἠχω , εἰς τον της Περσεφονης δομον , ἱνα τον Κλεοδαμον ἰδουσα περι του υἱου | ||
| . ἀν δε ποτ ' Ἰταλιης ἱερης Ἱππωνιον ἐλθῃς , Περσεφονης ἑδος εὐστεφανου , πολυ δη , πολυ παντων ἐνταυθ |
| κρισεως και ὁ ἀδικειν νομισθεις μη εἰσπραχθειη πλεον ἠπερ ἡ δικαστικη βουλεται ψηφος . εἰ γαρ μη ὑπηρχον οἱ ταυτα | ||
| ταις πολεσιν ἀκολασταινοντας και παρανομουντας ὀρθως κολαζει ; οὐχ ἡ δικαστικη ; Ναι . Ἠ ἀλλην οὐν τινα καλεις και |
| . ἐπι τελει δε τῳ του Ἑρμου οὐδεποτε πλειον ἑνος δωδεκατημοριου την ἀπο του ἡλιου διαστασιν ἐφ ' ἑκατερα ποιουμενῳ | ||
| δια μεσων των ζῳδιων κυκλου τμηματων τῃ δι ' ἑνος δωδεκατημοριου , ἐπι δε των προς ἀνατολας ἠ και προς |
| δε πασα δυναμις ἠν των περι τον Εὐμενη πεζοι μεν τρισμυριοι πεντακισχιλιοι , ἱππεις δε ἑξακισχιλιοι ἑκατον , ἐλεφαντες δε | ||
| πληθος ἠν τοδε : της μεν Σπαρτιητικης ταξιος πεντακισχιλιοι και τρισμυριοι ἀνδρες ὡς ἐοντων ἑπτα περι ἑκαστον ἀνδρα , και |
| τε γαρ εὐποριστα ἐστι και κατα πασαν καιρων περιστασιν εὐχερως εὑρισκομενα , και εἰς τας ἐπικρισεις των συνθετων δυναμεων εὐχρηστος | ||
| , ὡς ἐπιπαν ἐν τοις των ἀδηφαγων | παιδιων διαχωρημασιν εὑρισκομενα . οἱ γαρ ἐλλογιμωτατοι των συγγραφεων εἰδος αὐτα σκωληκων |
| . τα γαρ παχεα ὑπο πιμελης των δερματων ἁλσι μαλαττομενα εὐρυτερα γινεται : ὀναιτ ' ἀν οὐν , φησιν , | ||
| και νυν κατασκευαζονται ἐπιμηκεσι πανυ οὐσαις και τα μεν κατω εὐρυτερα πως ἐχουσαις , ἐπισυναγο - μεναις δε , καθ |
| τον δ ' ἀλλον ὀχλον ἀπεδοτο , την δε πολιν κατεσκαψεν . Ἐπι δε της ἑβδομηκοστης ὀλυμπιαδος , ἡν ἐνικα | ||
| πολεις τας ὑπο Μουσικανῳ τεταγμενας ἐπελθων τας μεν ἐξανδραποδισας αὐτων κατεσκαψεν , εἰς ἁς δε φρουρας εἰσηγαγε και ἀκρας ἐξετειχισε |
| ξενιτευων και σχεδον ὡς εἰ κατα προθεσιν ἀπειπαμενος και την ἐνεργητικην την περι τας πολεμικας και πολιτικας πραξεις και την | ||
| μετα της ὁριστικης ἐγκλισεως και ἐτι των ὑπολοιπων διαθεσιν δηλουν ἐνεργητικην , οὐ μην ἐπιδεχομενοις την παθητικην . ἐστιν δε |
| διαθεσεως ἐπι θερμοτητι πλειονι ἐφελκυσθειη ἀν τα περιττα προς τοις ἀμεινοσι χυμοις , ὁτε λειπεσθαι χωρις παρυφισταμενων τελειν τα ἐνουρουμενα | ||
| ἐπηγγελλες φιλων ἠν κηδομενου και ὡς ὁσων μνησθειης εὐθυς ἐν ἀμεινοσι και ὡς ὁ διδους παρῃει την του λαμβανοντος ἡδονην |
| ἀν εἰη μειζον κακον [ ἠ ] θαλλουσης και εὐφορουσης ἀφροσυνης ; ἀλλα και „ το ποτηριον Φαραω „ , | ||
| περι τον βιον τεχνην , δει θεωρητικον αὐτον εἰναι της ἀφροσυνης καθαπερ και τον τεχνιτην της ἀτεχνιας , δεδεικται δ |
| τουτων γενεσθαι Κυρηναιους . Ἐφορος δ ' ἐν ἑκτῃ ἱστοριων ἠσκουν , φησι , τα πολεμικα οἱ Μαντινεις και Ἀρκαδες | ||
| ὁ ἐν κιθαρᾳ ποικιλος ἠ ὁ μουσικωτατος ἀπο μερους : ἠσκουν γαρ οἱ ἀρχαιοι μουσικην . ὁ δε νους ὁλος |
| τεσσαρεσκαιδεκατῃ ” Κιλικιας δε της ἐξω Ταυρου ἡ μεν λεγεται τραχεια ἡ δε πεδιας . το τοπικον Τραχεωτης . ἀρχη | ||
| , εἰπερ μεταδιδωσι μηδενι . [ , ] λεξις δε τραχεια ἡ τετραμμενη και ἐφ ' ἑαυτης σκληρα τετραμμενη μεν |
| , ὁπου ποτε ἐν τοις δυσκαταλυτοις πολεμοις το ἱππικον των Κολοφωνιων ἐπικουρησειε , λυεσθαι τον πολεμον : ἀφ ' οὑ | ||
| ἐκ της πατριδος ὑπεδεξαντο . Μετα δε οἱ φυγαδες των Κολοφωνιων φυλα - ξαντες τους Σμυρναιους ὁρτην ἐξω τειχεος ποιευμενους |
| τοις Ῥωμαιων διελελυμαστο σωμασι , διαφθαρεντων ἐν μεν τῃ ναυμαχιᾳ ὀκτακισχιλιων , τετρακισχιλιων δε και πεντακοσιων ἑαλωκοτων : του δε | ||
| χρονων ἐσχε κωμας ἀξιολογους και πολεις πλειους των μυριων και ὀκτακισχιλιων , ὡς ἐν ταις ἱεραις ἀναγραφαις ὁραν ἐστι κατακεχωρισμενον |
| ἀποδημιαν . Ὁ μεν ταυτα ἐλεγεν . ὁ δε Ἀλεξανδρος ἀγανακτησας ἐπι τῳ ἐλεγχῳ και μη φερων του ὀνειδους την | ||
| , ἐβλασφημουν τον νεανιαν ὡς ἀνανδρον : ὁ δ ' ἀγανακτησας και ἐπιλαθομενος του πατρος , συνεβαλε και ἐνικησεν : |
| τουτων φθασει τυφλωθηναι , ἡλος προσαγορευεται . ὑποπυος δε ὁ κερατοειδης ἐνιοτε γινεται , ποτε μεν δια βαθους , ποτε | ||
| ὁ ἐπιπεφυκως και ὁ ῥαγοειδης ἐχουσι φλεβας , ὁ δε κερατοειδης ἀφλεβος ἐστι δια την χρειαν αὐτου , και ὁτι |
| ζωονδιασκοπειν φαινεται το της ὀψεως ἀηθες . ταυτα μεν οὑτω διωρισεν ὁ γραφευς , τοις δε νομευσιν ἡγειται της πορειας | ||
| το πρωτον . και ὁτι ὁ νομος οὐ προς ἑν διωρισεν , τινι δοτεον , και τινι μη : εἰ |
| , παλιν ἡ παραθεσις του ἀρθρου το σχημα διελεγξει . κλητικης μεν γαρ ἐστι το Θυεστα : ἀλλ ' ὁπηνικα | ||
| ἐλλειπον μεν ῥηματι εὐθειαν ὁμολογει , οὐ τῃδε δε ἐχον κλητικης ἐστιν πτωσεως το τοιουτον , οἱον ὠ Ἑλικων [ |
| την ὁλην του κανθαρου πραγματειαν τουτο φησιν . ποιαι γαρ ῥινες εἰσι κανθαρῳ , ἱνα και ὀσφρανθωσιν ; κατωκαρα : | ||
| : ὀμμα τορον , πυρσωπον , ἐπισκυνιοισι δαφοινον : εὐρειαι ῥινες , στομα δ ' ἀρκιον , οὐατα βαια : |
| ' αὐτο δε το ὑπαρχον : μιαν γαρ των Ἐρινυων ὑπελαμβανεν αὐτην εἰναι , καθο και προσιουσαν και τημελειν αὐτον | ||
| προσεφερε και την κυλικα της δυσωδιας μελιτος πληρη τοις λογισμοις ὑπελαμβανεν . Ἐν τουτοις παλιν ἀποφασις ἐξηνεκτο παρα του τυραννου |
| και Ταρπαιον ὀρος . και ἐθνικον Ταρπαιος ὡς Ῥωμαιος , τριγενες . Ταρρα , πολις Λυδιας . [ ἀφ ' | ||
| : ψαμαθος κυαθος καλαθος και λαπαθος . το μεντοι ἀγαθος τριγενες . το δε ὁρμαθος και γυργαθος ὀξυνεται ἀπο μακρας |
| γ ' ἐκεινου εἰναι Ἀμφιπολιν : ἐστι γαρ ἐχειν και τἀλλοτρια , και οὐχ ἁπαντες οἱ ἐχοντες τα αὑτων ἐχουσιν | ||
| ταλας , ἀποδυομαι μεθ ' ἡμεραν . Συ γαρ ἀξιοις τἀλλοτρια πραττων ἐσθιειν ; Ὁρᾳς ἁ ποιει ; Ταυτ ' |
| Και ταυτα μεν του ἀμφημερινου τα γνωρισματα . Ὁ δε ἀκριβης τριταιος γινεται και παροξυνεται ἐπι πληθει και σηψει της | ||
| συνεκδεξασθαι δει τῳ και τριποδ ' ὠτωεντα το φερεσθαι : ἀκριβης γαρ ὁ ποιητης περι τα ἀκτα και φορητα . |
| γαρ τοι ἐγωγε πολλ ' ἀπεμυθεομην : συ δε σῳ μεγαλητορι θυμῳ εἰξας ἀνδρα φεριστον , ὁν ἀθανατοι περ ἐτισαν | ||
| γαρ τοι ἐγωγε πολλ ' ἀπεμυθεομην : συ δε σῳ μεγαλητορι θυμῳ εἰξας ἀνδρα φεριστον , ὁν ἀθανατοι περ ἐτισαν |
| λεγομεν , κινεισθαι τε ἀποφαινομενοι τα παντα , το τε δοκουν ἑκαστῳ τουτο και εἰναι ἰδιωτῃ τε και πολει . | ||
| τα ἀλογα κεκρατηκεν , ὡς και ὀνος μεν , το δοκουν ἐν ζῳοις εἰναι νωθεστατον , κωφην ἀν ἀποδειξαι την |
| λαβειν . την δ ' ἐπιθυμιαν ὁ γενναιος ἡμιν ἐκεινος ἐνεποιησεν ἀγων , ὁν δειξας ἐπειτα κατεκλεισας ἀδικων σαυτον τε | ||
| δη και ποτε ὀμοσας τους ὁρκους τουτους τῳ δημῳ θορυβον ἐνεποιησεν ὡσπερ και ἐπι τῳ ὀμνυναι τον Ἀσκληπιον , χρωμενος |
| ” , “ Ποσειδον ” και “ Ἀπολλον ” ἐπι θαυμασμου , ἐπιρρηματικως , ἐκπληκτικον , ἐπι θαυμασμου τουτο . | ||
| τα ὑπ ' αὐτων κελευομενα παντας βιουν , σπουδαζοντες μειζονος θαυμασμου και σεμνοτητος τυχειν , ἀνεπλασαν περι αὑτους ὑπερβαλλουσαν τινα |
| αὐτοις ἐχρην λεγεσθαι , εἰ τ ' ἐπι ταις μεγαλαις εὐπραγιαις , ἐξ ὡν δοξα τις ἐπιφανης ἠ δυναμις ἐγενετο | ||
| ἀνδρος οὑτω και πολεως ὁλης , εἰ μη διαφθαρησεται ταις εὐπραγιαις , ἀλλ ' εὐμενως και μετριως φεροι τἀγαθα . |
| ζῳων χολαι πασαι δριμυτεραι τε και ξηραντικωτεραι των ἐν τοις τετραποσι , των δε πτηνων αὐτων αἱ τε των ἀλεκτοριδων | ||
| φαρμακοις τισι τελευτωσιν . εἰ δε το σχημα ἐν τοις τετραποσι ζῳδιοις ἐστιν , ἐκ συμπτωσεως θνησκουσιν ἠ ἐγγυς του |
| Ῥωμαιων ἀνακαλουμενων πιστιν , δυο των χιλιαρχων μισοπονηρειν ἐπι τοις ἀδικημασι προσεποιηθησαν . τουτο δε ἐπραττον οὐκ ἐπι τοις γινομενοις | ||
| τε και ἐχοντων τας πολεις . ἐπειδη τε τοις ἐκεινων ἀδικημασι και τῳ μισει τῳ δια ταυτα εἰς αὐτους παρα |
| ἐχει γαρ διαφοραν . και πρωτον περι των αἰτιων μικρον διαληψομεθα . των γαρ αἰτιων το μεν τελικον ἐστι , | ||
| ἐπι θερμοτεροιϲ χυμοιϲ ϲυνιϲταμενων ὀγκων διαλαβοντεϲ αὐθιϲ περι των ἐναντιων διαληψομεθα την ἀρχην ἀπο του οἰδηματοϲ ποιουμενοι . ὡϲπερ γαρ |
| ἡ δ ' ἀναφορα προς την ἡμετεραν αἰσθησιν ἐν ταυτῃ παραλλαγη γινεται των μερων : οὐδεν γαρ κωλυει την μεν | ||
| παραγεταιΟὐ . πιθανην ἀπολογιαν τινες φασιν , ὡς ἐν ῥημασι παραλλαγη προσωπων : διωκετον γαρ ἀντι του διωκετην : και |
| ? [ ] ἀνανδρως ἠ παλιν | αὐ ? ? μανικως ? φυγην [ ἠ ] θανατον ? ? ? | ||
| κατεχει ταυτην και ἀγνοειται ὑφ ' ἡμων , δια τουτο μανικως διακειμεθα περι την παρουσαν ζωην και πανυ ἐρωμεν ταυτης |
| , ἱνα μη καμπτηται δια τε το μηκος και την ἰσχνοτητα . ἠν δε και ἀσεβης και παρανομος , ὡς | ||
| τας ὑπερβολας ἑκατερας φυλαττομενον . ἡ δε πολλη τριψις την ἰσχνοτητα ποιει , και ἡ μεση κατα ποσοτητα την ἀναθρεψιν |
| περι Βαβυλωνα και Συριαν καλλικαρπος . Ὁ γαρ ἀηρ δια ψυχροτητα τα μεν ὁλως οὐ δεχεται τα δε ὁσον εἰς | ||
| ὡσπερ δη ἡλιος μεν φως πυρ δε θερμοτητα χιων δε ψυχροτητα . Εἰ μεν οὐν τεχνῃ τον Κοσμον ποιουσι Θεοι |
| ὁλας διαφορας ἡμιν παραδιδωσι των προσωπων , την δε πρωτιστην ἀποδιδωσι ταξιν τοις ὡρισμενοις τε και κυριοις δια δυο ταυτας | ||
| μη εἰναι διαφερουσας προτασεις την αἰτιαν ἀπο των πραγματων αὐτων ἀποδιδωσι , λογον αὐτην προσαγορευων , ὡς και Πλατων ἐν |
| , το δε θερος Ἀφροδιτην , το δ ' ἐαρ Περσεφονην : ἐκ δε Κρονου και Ἀφροδιτης γεννασθαι παντα . | ||
| το μετρον : Δαειραν γαρ ἐστι . λεγει δε την Περσεφονην , ὡς δηλοι [ δια ] το μουνογενειαν . |
| ὑγιαινοντας , τους σοφωτερους μιμητεον των ἰατρων , οἱ τα πικροτερα των φαρμακων μελιτι την κυλικα περιχρισαντες πινειν διδοασι . | ||
| Ἀριστοτελης δε ἐν τοις φυσικοις προβλημασι φησιν : οἱ μονοσιτουντες πικροτερα τα ἠθη ἐχουσιν μαλλον ἠ οἱ δις τροφαις χρωμενοι |
| φατο Πουλυδαμας , ἁδε δ ' Ἑκτορι μυθος ἀπημων , αὐτικα δ ' ἐξ ὀχεων συν τευχεσιν ἀλτο χαμαζε . | ||
| . Αὑτη γαρ ἡ ἰητρικη μαλιστα κατα φυσιν ἐστιν : αὐτικα γαρ λιμος νουσος ἐστιν : ὁ τι γαρ ἀν |
| Καλαμοι ἰξευτικοι και ἰξος τους ἀποδημους ἐπαναγουσι και τους δραπετας εὑρισκουσι και τα ἀπολωλοτα σωζουσι και τα προσδοκωμενα τελειουσιν , | ||
| . Οἱ μεν γαρ πανουργουντες ἁμα τε πανουργουσι και προφασιν εὑρισκουσι του ἀδικηματος : τῳ δε μη εἰργασμενῳ χαλεπον περι |
| σαυτου ] περι του Δημου . Γ διαβαλλειν ] ἠγουν διαβολῃ χρησθαι . Γ πεποιηκοτα ] και ταυτα δηλονοτι . | ||
| , ὡστε και ἐκ τουτου συνδραμειν τῃ παρα του Δρομωνος διαβολῃ . Πως δ ' ἀν λαθοις ἐπιγραψασα ; Της |
| οἰκειον μεσον ἀποβλεπουσα ποιει , ἡ δε ἀρετη πασης τεχνης ἀκριβεστερα και ἀμεινων ἐστιν , ὡσπερ και ἡ φυσις , | ||
| , ὁπως ἀν ἡμιν ἡ της στασεως ἐπιγνωσις ἐξ ἀμφοιν ἀκριβεστερα γενοιτο . στασις τοινυν ἐστι προτασις ἁπλη ῥητορικη προς |
| τους δε Λιβυας θαυμαζοντας την εὐταξιαν και το της ψυχης μεγαλοπρεπες , τροφας τε παρεχεσθαι τοις ἀνθρωποις δαψιλεις και συστρατευειν | ||
| εἰς λογον ἀει τελευταν ποιεις . Ἀλλα νη Δια το μεγαλοπρεπες τε και ἐλευθεριον ἀμυδρως ἀν τις ἐμφαινεσθαι φαιη τῳ |
| και Βιτιαν και Βουχετα . . . Πανδοσια : Δημοσθενης Φιλιππικοις . περι της ἁλωσεως των ἐν Κασσωπιαι πολεων , | ||
| λεγεται και τραπεζικος , οὑ μεμνηται και Δημοσθενης ἐν τοις Φιλιππικοις : τον μεν των χρηματων λογον παρα παντων λαμβανειν |
| τον Φυλακιδαν . ἠ οὑτως : οὐ χωρις του τους Αἰακιδας συμπεριλαμβανειν τοις ὑμετεροις ὑμνοις ὑμνω ὑμας , ἀλλα μεθ | ||
| και Τελαμωνι ἐν Σαλαμινι ηὐξαντο , ἐπι δε τους ἀλλους Αἰακιδας εἰς Αἰγιναν ναυν ἀπεστειλαν : ἐτι γε μην και |
| και δια παντος ἠγωνισατο : και το μεν ἀπρεπες της συγγνωμης ἐξεφυγε : την δε ἀπο του κεφαλαιου ὠφελειαν τῳ | ||
| της πολεως και δημοσιας ἑνεκα χρειας ἀπιων : και ἐπι συγγνωμης , ὁτι ἐχρην σε οὐκ αὐτα εἰπειν τα ἀποῤῥητα |
| προς τον κρημνον αὐτοις ἐξειργαστο , ἐπιχειρουσιν αὐθις τῳ των Συρακοσιων σταυρωματι και ταφρῳ , τας μεν ναυς κελευσαντες περιπλευσαι | ||
| ἀν Ἀττικων μεν νεων ἀπολομενων ἑξηκοντα , παρα δε των Συρακοσιων ὀκτω μεν τελεως διεφθαρμενων , ἑκκαιδεκα δε συντετριμμενων . |
| ἐξοισων ἐπιγυον . ἠ δωρ ' αἰτων ἀρχην πολεμου μετα Πεισανδρου πορισειεν . ἠ βοιδαριων τις ἀπεκτεινε ζευγος χολικων ἐπιθυμων | ||
| Ἀρισταγορου ἀρετης εὐμαρες ἠν διαγνωναι συμβαλοντας , ὁτι του Λακωνικου Πεισανδρου ἀπογονος ἠν , του ποτε συν τῳ Ὀρεστῃ ἀποικιαν |
| ἐκεδασσαν , ᾑ ἐνι πειρομεν οἰδμα κατα χρεος ἐμβεβαωτες . τουνεκα νυν ὑμεας γουναζομεθ ' , αἰ κε πιθησθε , | ||
| ἐπεσι φησιν ἀστροφαη Διονυσον ἐν ἀκτινεσσι πυρωπον , Ὀρφευς δε τουνεκα μιν καλεουσι Φανητα τε και Διονυσον . φασι δε |
| ὀφρυες ἐκπεπετασμεναι , βλεφαρα ἐντεταμενα , κινειται ὡσπερ ὑπερινοι . Σημεια ἀνδρογυνου : ὑγρον βλεπει και ἰταμον ὁ ἀνδρογυνος , | ||
| ἐσω , ἠ ἐξω , ἐσω δε τα πλειστα . Σημεια δ ' εὐσημα : ἠν μεν ἐσω , ξυγκαμπτειν |
| . πως οὐν ταυτα ὑπομενουσιν ὀδυνην ; τῳ βαρεισθαι την κοιλοτητα γινεται ὀδυνη . περιτεινεται γαρ ὁ ὑμην , ποιει | ||
| ὀστουν του βραχιονος , μειζον ὑπαρχον του πηχεος , μειζονα κοιλοτητα ἐχει , και το ὀστουν του μηρου , μειζον |
| την ἑαυτου ἐσιγησε . και ἐν Κυζικῳ τεκτων τον ἀγχιθυρον τεκτονα ἀποθανοντα και ἐκφερομενον ἰδων δια δανειστας ἐξεχωρησε του ἐργαστηριου | ||
| ταις παιδιαις των μαθηματων ὁσα ἀναγκαια προμεμαθηκεναι προμανθανειν , οἱον τεκτονα μετρειν ἠ σταθμασθαι , και πολεμικον ἱππευειν παιζοντα , |
| πατριδα : ἐν ἡι 〚 καταλαβοντα προσφατως Ἀκαστον τον Πελιου τετελευτηκοτα 〛 παραλαβειν κατα γενος προσηκουσαν την βασιλειαν και τους | ||
| παροιμια . λεγεται δε ἐπι των βαρεως φορολογουντων . Τον τετελευτηκοτα μη κακολογει , ἀλλα μακαριζε : . Χιλωνος . |
| οὐκ ἐστιν , ἠ τῳ δικαιῳ προσκεισεται ἠ τῳ οὐ δικαιῳ , καθαπερ το ἐστι : διοπερ το μεν ποιησει | ||
| ' ἀνθρωπων τῳ ἀδικῳ παρεσκευασθαι τον βιον ἀμεινον ἠ τῳ δικαιῳ . Ταυτ ' εἰποντος του Γλαυκωνος ἐγω μεν αὐ |
| εἰληπται : Ἡ δ ' αὐ ἀγραφος διαιρειται προβολῃ , παραγραφικῳ , τῳ ἀπο του ῥητου , μεταληψει , συλλογισμῳ | ||
| οἱ ἀστυγειτονες ὡπλισμενοι , και ἐπαυσατο ἡ στασις . ΟΡΙκῳ παραγραφικῳ : και τις της ἐπιβουλης ἡ ἀποδειξις ; οὐτε |
| , τοτε παλιν συμφερει μεταβαινειν ἐπι το ὑδαρες μελικρατον ἠ ἀπομελι παρεχειν αὐτο κατ ' ὀλιγον και μη ἀθροως : | ||
| και χωρις πυρετου το νευρωδες πεπονθοσιν . ὑδρομελι δε και ἀπομελι και μελιμηλον αὐτα μεν ἐφ ' ἑαυτων οὐκ ἐπιτηδεια |
| χαλκεον νιν ἀντ ' ἀλαθινου τιν ὡδ ' ἀνεθηκαν τοι Συρακουσσαις ἐνιδρυνται , πελωριστᾳ πολει , οἱ ' ἀνδρα πολιταν | ||
| πολλα προευεργετημενοι κατα τας στρατειας , προς δε τους ἐν Συρακουσσαις ὀλιγαρχιας κεκοινωνηκοτας ἑξακοσιους ἀει πολεμικως εἰχον και καθολου τον |
| νικᾳ τους προ βασιλεως τεταγμενους και εἰς φυγην ἐτρεψε τους ἑξακισχιλιους , και ἀποκτειναι λεγεται αὐτος τῃ ἑαυτου χειρι Ἀρταγερσην | ||
| τουτους μεν εἰς ταξεις κατεχωρισεν , ὀντας πεζους μεν μυριους ἑξακισχιλιους συντεταγμενους , ἱππεις δε περι ἑξακοσιους , προς δε |
| ὡσπερ των γλυκεων ἐμφαινει τινα πικροτητα , και των εὐωδων βαρυτητα ταις ὀσμαις . Ἐχει δε ἑκαστον ὀσμην ἰδιαν και | ||
| ἀει βραχεος , προς τουτο παλιν το εἰσω ὑπομενον την βαρυτητα του ἐκτος ἀντεπεισφερεσθαι . ταυτα δη ταις σικυαις παρεικαζει |
| αὐτον . Ὁταν γουν εἰς τι σκευος ἐγχεωμεν τι , ἀντιλαμβανομεθα ἐξιοντος του ἐν αὐτῳ πνευματος , και μαλιστα , | ||
| παντα μιξεις πολυπλοκωτατας ἐχοντα και κρασεις . αὐτικα των χρωματων ἀντιλαμβανομεθα πως ; ἀρ ' οὐ συν ἀερι και φωτι |
| ἐνδειξιν [ ἐλαβεν ] , ὡστε το μεν πρωτον λουτρον παραλαμβανεσθω δια την διαθεσιν , το δε δευτερον δια την | ||
| ἡ δε διαιτα ἐστω λεπτη και ξηραινουσα . και χρησις παραλαμβανεσθω αὐτοφυων ὑδατων στυπτηριωδων και νιτρωδων μαλλον , εἰτα θειωδων |
| ὁμοιως και ὁσα ἐχουσι το Ρ , ἐρις ἐριδος , κιθαρις κιθαριδος , Κυπρις Κυπριδος , πλην ὀλιγων . Το | ||
| εἰς ΡΙΣ ὑπερ δυο συλλαβας παραληγομενα τῳ Α βαρυνεται : κιθαρις εὐμαρις Συβαρις καππαρις , εἰ μη εἰη ὡς ὑποκοριστικα |
| και εἰς τας διαλεκτικας μεθοδους : τεσσαρες γαρ αὑται , διαιρετικη , ὁριστικη , ἀποδεικτικη , ἀναλυτικη , ἐπειδη και | ||
| ὑπογραφην της ἰδιαιτατα , κἀν τε συστατικη ᾐ κἀν τε διαιρετικη . και ὑπογραφει διχως ἑκαστην , ἀλλα νυν μεν |
| τε Παριν δαμασαντο Φιλοκτηταο βελεμνα ἠδ ' ὁποσοι δολοεντος ἐσηλυθον ἐνδοθεν ἱππου ἀνερες ὡς τε ποληα θεηγενεος Πριαμοιο περσαντες δαινυντο | ||
| καταποσει συνεργειν ἐδεικνυτο τα μεγιστα : κατα δε την ἀρτηριαν ἐνδοθεν μεν τους χονδρους ὑπαλειφει και αὐτην ἀνασπᾳ μετα του |
| τοιαυτα πιπρασκουσιν ἐθελοις καλειν , εὑροις ἀν ἐν ταις Συναριστωσαις Μενανδρου το ὀνομα . εἰποις δ ' ἀν την πρασιν | ||
| ἀριστησαι , ἠριστησα συνηριστησα , ἀριστοποιουμενους , ἀριστωσαι και το Μενανδρου δραμα Συναριστωσαι , και ὁ παρα Ξενοφωντι ἀναριστος και |
| . ἀν δε ἀγαθοποιοι και κακοποιοι ἐπιβλεψωσι τα προειρημενα ζῳδια ὡροσκοπουντα , ἐν πασῃ καταρχῃ ἀβεβαιον την ἐξοδον του πραγματος | ||
| και τα τοιαυτα σημαινει τα ζῳδια αὐτα καθ ' ἑαυτα ὡροσκοπουντα , τυχοντες δε ἐν αὐτοις και οἱ πλανωμενοι ἑκαστος |
| στηριγμους ἠ ἀκρονυκτους φασεις ποιωνται συσχηματιζομενοι τοις την αἰτιαν ἐχουσι δωδεκατημοριοις , ἐπειδηπερ ἀνατελλοντες μεν ἠ στηριζοντες ἐπιτασεις ποιουνται των | ||
| , μηδετερως δε τυχοντες , ἀλλα μονον ἐν τοις συσχηματιζομενοις δωδεκατημοριοις , εἰ μεν ἐν τοις τριγωνοις εἰεν ἠ ἐν |
| οἱ δε ἐκ της γης , και ἐπεδιδουν τοις ἑξ νεανισκοις . ἐκεινοι δε ἐλαμβανον και ᾠκοδομουν : τους μεν | ||
| και παιδια ἀλλως και διατριβαι ἀργουσι και ῥᾳθυμειν ἐθελουσι τοις νεανισκοις . εἰ δε βουλεσθε παντως ἐλευθεροι και εὐδαιμονες εἰναι |
| πυρι βαλλε θυηλας . και σπονδοποιειται γε τους δαιτυμονας : κουροι μεν κρητηρας ἐπεστεψαντο ποτοιο , νωμησαν δ ' ἀρα | ||
| ἠγινεον ἀνα ἀστυ , πολυς δ ' ὑμεναιος ὀρωρει : κουροι δ ' ὀρχηστηρες ἐδινεον , ἐν δ ' ἀρα |
| θλιφθεισα ὑπ ' αὐτου τον αὐχενα και ὀδυνηθεισα , ἐξελθουσα ἐδακεν αὐτον . θνησκοντα οὐν ὑπ ' αὐτης τον κυβερνητην | ||
| . * ἑρπησταο : ἑρπετου * ἐβρυξεν : ἐφαγεν ἐλαβεν ἐδακεν βρυχω σημαινει το συνερειδειν τους ὀδοντας μετα ψοφου ἐδακε |
| : ὑπο ποιαν γαρ κατηγοριαν ταυτα ἀναξομεν ; ἠ δεηθωμεν ἑνδεκατης ; ὁπερ ἀτοπον . Ὁπερ ἐμελλε τῳ Ἀριστοτελει τις | ||
| ἑως των αὐτων ἡμερινης . Τῃ τεσσαρεσκαιδεκατῃ , ἀπο ὡρας ἑνδεκατης και τριων μοριων ὡρας νυκτερινης , ἑως των αὐτων |
| , τοις δε παραθαλασσιοις τοποις λοιμον . της δε Σεληνης ἐκλειπουσης ἐν τῃ αʹ τριωρῳ Αἰγυπτιοις νοσους , φονους , | ||
| ἠ και ὑλης ἀει ἐπιτηδειας ἐχομενως ἐμπιπραμενης της δ ' ἐκλειπουσης : ἠ και ἐξ ἀρχης τοιαυτην δινην κατειληθηναι τοις |
| . Χειρισοφος μεν οὐν και ὁσοι ἐδυνηθησαν του στρατευματος ἐνταυθα ἐστρατοπεδευσαντο , των δ ' ἀλλων στρατιωτων οἱ μη δυναμενοι | ||
| ἀπαγουσιν αὐτους ἀπο του λοφου και προελθοντες ἐς το ὁμαλον ἐστρατοπεδευσαντο ὡς ἰοντες ἐπι τους πολεμιους . Τῃ δ ' |
| ἀνῃρεθησαν δε των Ἰλλυριων ἐν ταυτῃ τῃ μαχῃ πλειους των ἑπτακισχιλιων . Ἡμεις δ ' ἐπει τα κατα την Μακεδονικην | ||
| μηδε μοιραν των τρισχιλιων , μηδε μερος των ἑξακισχιλιων ἠ ἑπτακισχιλιων . Εἰ δε συμβῃ πλεον του λεχθεντος μετρου εἰναι |
| βουποροι , ὁ ἐστιν : ὀβελισκοι σφαττειν δυναμενοι , ἑκατερωθεν ὀξυτατοι . το δε ἐκλυτοι ὡς προς τα μεσαγκυλα : | ||
| προς τῃ Ἰταλιᾳ , ἐν ᾑ γινονται πορφυραι διαφοροι και ὀξυτατοι . βουλεται οὐν δηλουν , ἱνα μη σε πληγας |
| ἐσται δε θεοσεβης , εὐχρηματιστος , και περι τον τραχηλον κινδυνευσας θανατον ὑποστηναι ἐκφευξεται , τινες δε των τοιουτων και | ||
| πολεμιων μεν ἐλαττους ἀνελων , τῳ δ ' ἰδιῳ σωματι κινδυνευσας ἡττον , προκριθησεται του πρωτευοντος ἐν ἀμφοτεροις . ἀλλα |
| πολιτικου λογου μερη . τινα δε εἰσι τα κατα την ῥητορικην εἰδη και μερη και τινα τα του πολιτικου λογου | ||
| τουτο ἐστι το βιβλιον , δι ' οὑ εἰς την ῥητορικην γυμναζομεθα , Περι προγυμνασματων δε εἰ ἐπεγραψεν , ἐδηλωσεν |
| ἐνια καρποφορα , μεταξυ περιειληφοτα τον καρπον , ὡσπερ ἡ Ἀλεξανδρεια δαφνη ἐπιφυλλοκαρπος . Αἱ μεν οὐν διαφοραι των φυλλων | ||
| Πηλουσιου λιμνη της Αἰγυπτου . Προς γαρ ζεφυρον κειται ἡ Ἀλεξανδρεια . Ἐνθα Σινωπιταο ] Σινωπη του Σαραπιδος ἱερον , |
| χρησεται , ἡ παρθενος δε ἑπεται κοσμιως το θηλυ χορευειν διδασκουσα , ὡς εἰναι τον ὁρμον ἐκ σωφροσυνης και ἀνδρειας | ||
| λεγεται . λεγεται γαρ το ὀργανον και ἡ μεθοδος ἡ διδασκουσα ἡμας το πως δει ἀποτελειν και ἐργαζεσθαι τα ἐν |
| ἐκπλαγεις οὐν ὁ Χαιρεας ἀνεκραγε “ που γαρ συ Καλλιροην εἰδες την ἐμην ; ” “ οὐκετι σην ” εἰπεν | ||
| τοπον , τον χρονον , ποτε , που , πως εἰδες : εἰ δε μετεχων , ἐνοχος εἱς ταις αὐταις |
| τινος ἐρωτησαντος δια το ἀποσβεννυσθαι το πυρ ἐν τοις νεφεσιν ἀποκρινομεθα : τι δε ἐστι βροντη ἐρωτησαντος , λεγομεν ψοφος | ||
| ἀνθρωπος ; ἠ ποσαχως ὁ ἁλιευς ἀγρευει τους ἰχθυας ; ἀποκρινομεθα δη και προς τουτο : μοναχως , διχῃ , |
| μη ἐμποδιζεσθαι τα της ἐγκλισεως . ἠν γαρ και αὐτα προτακτικα , την μεν ἀναφοραν ἐπιστρεφοντα εἰς τα προκειμενα , | ||
| το ἐπιμελειται . αὐταρ : δε . ὁ : τα προτακτικα ἀρθρα στερηθεντα των ὑποκειμενων ὀνοματων ταχυτερον ἐκφωνουνται και ἀντι |
| πολλοι φρονιμοι γεγονασι : ταυτην γαρ μιαν ὁ νους ἑαυτῳ κατελιπεν διδασκαλον , ὡσπερ δικαστην ἠ κριτην ἠ κυριον . | ||
| τουτων μαρτυρουντων , ἐγω δε ἀπεστερηθην ὡν ὁ πατηρ μοι κατελιπεν χρηματων και του δικην λαβειν περι ὡν ἀδικουμαι . |