| ὀφρυες ἐκπεπετασμεναι , βλεφαρα ἐντεταμενα , κινειται ὡσπερ ὑπερινοι . Σημεια ἀνδρογυνου : ὑγρον βλεπει και ἰταμον ὁ ἀνδρογυνος , | ||
| ἐσω , ἠ ἐξω , ἐσω δε τα πλειστα . Σημεια δ ' εὐσημα : ἠν μεν ἐσω , ξυγκαμπτειν |
| ˘ [ ] νεμ [ [ ] νικ [ . Πολιτεια . [ . Εὐαγγελ . προπαρασκ . , ; | ||
| και Φιληβος Ἱππαρχος Ἀντερασται : του δε πολιτικου ἡ τε Πολιτεια και οἱ Νομοι και ὁ Μινως και Ἐπινομις και |
| ἐν ταὐτῳ γαρ παρορμαν ἐπιχειρει εἰς τε την πρακτικην και θεωρητικην φιλοσοφιαν . το μεν γαρ κτησασθαι φρονησιν ποιητικης τινος | ||
| : ἀγαθον γαρ τῳ σπουδαιῳ το εἰναι : την γαρ θεωρητικην διωκει ζωην και την ἑαυτου οὐσιαν συνισταναι ζητει : |
| παρ ' Ἑλλησιν . Χαλδια , χωρα της Ἀρμενιας . Μενιππος ἐν περιπλῳ των δυο Ποντων ” την . . | ||
| Ἑρμωνειαν καλει . Στραβων ἐν ζ Ἑρμωνακτος κωμην φησι . Μενιππος δε χωριον Τραπεζουντος ἐν Περιπλωι των δυο Ποντων . |
| το ΕΟΖΠΗΡΘΣ πολυγωνον , κορυφη δε το Ν σημειον , τριπλασιονα λογον ἐχει ἠπερ ἡ ΒΔ προς την ΖΘ . | ||
| ἀρα ἡ Λ σφαιρα προς την ΑΒΓ σφαι - ραν τριπλασιονα λογον ἐχει ἠπερ ἡ ΕΖ προς την ΒΓ . |
| θεαματων καλων , και ὀνειρων ἀληθινων . Ἠλθεν εἰς Σπαρτην Συρακοσιος σοφιστης , οὐ κατα την Προδικου καλλιλογιαν , οὐδε | ||
| ταττειν συν αὐτοις και ἐκεινο γε δηπου . Γελων ὁ Συρακοσιος καθευδων βαθυτατα ἐδοκει διοβλητος γεγονεναι . και το μεν |
| , βλαστημα χθονος , οἱον ἐρωτα βροτοισι φλεγεις , παντων κρατιστε , παντων τυραννε . πολεμουσι δ ' Ἀρεως κρεισσον | ||
| ἐννοιαν ἀριστην μεν και τελειοτατην ἀνθρωποις θεος ἐδωκεν , ὠ κρατιστε Μεγεθιον , ἐκ μερους δε που και των ἀλογων |
| ξενιτευων και σχεδον ὡς εἰ κατα προθεσιν ἀπειπαμενος και την ἐνεργητικην την περι τας πολεμικας και πολιτικας πραξεις και την | ||
| μετα της ὁριστικης ἐγκλισεως και ἐτι των ὑπολοιπων διαθεσιν δηλουν ἐνεργητικην , οὐ μην ἐπιδεχομενοις την παθητικην . ἐστιν δε |
| τοις Ῥωμαιων διελελυμαστο σωμασι , διαφθαρεντων ἐν μεν τῃ ναυμαχιᾳ ὀκτακισχιλιων , τετρακισχιλιων δε και πεντακοσιων ἑαλωκοτων : του δε | ||
| χρονων ἐσχε κωμας ἀξιολογους και πολεις πλειους των μυριων και ὀκτακισχιλιων , ὡς ἐν ταις ἱεραις ἀναγραφαις ὁραν ἐστι κατακεχωρισμενον |
| , ὁσων οὐκ ἐστιν ὑπερβολη , οἱον της ἑξεως της θεωρητικης ὑπερβολη οὐκ ἐστιν , οὐδε της ἡδονης της ἐκ | ||
| ἡ εὐδαιμονια ἐξ ἐνεργειων μιας τινος ἑξεως , ἠτοι της θεωρητικης , ὡστε εἰ ἡ εὐδαιμονια συνισταται ἐκ των ἐνεργειων |
| και των γιγαντων μαχη ἐνταυθα μυθευεται γενεσθαι . Θεαγενης ἐν Μακεδονικοις . : Παρθενοπολις , Μακεδονιας πολις , ἀπο των | ||
| την Ὁμολην ἀποδοτεον αὐτοις : εἰρηται δ ' ἐν τοις Μακεδονικοις ὁτι ἐστι προς τῃ Ὀσσῃ κατα την ἀρχην της |
| ὡσπερ ἑρμαια πετρον ἠλιβατον στρογγυλον , λειον ἱκανως , ἐγγυς σφαιροειδους , του μελανος και σκληρου λιθου , ἐξ οὑ | ||
| μεν γαρ ἡ γη κατωτατω παντων ἐστι , θεασωμεθα : σφαιροειδους γαρ ὀντος του κοσμου , ὁ μεν περιεχων τα |
| οἰκου τε και πολεως και , το μεγιστον , κοσμου συμπληρουν ὀφειλει το ἀπογινομενον τουτων ἑκαστον , ἐαν μελλῃ μητε | ||
| και διαβαλλει την πολιν ἐν οἱς λεγει : καθολου δε συμπληρουν δει το παραγραφικον , ἐπαναγοντα ἐπι την διαβολην της |
| τῳ ἀναπτειν οἱον ἀνθειν , ἐπειτα δε μαραινεσθαι . . καλλωπισμα . . παντεχνου ] δι ' οὑ πασαι γιγνονται | ||
| της Κλυταιμνηστρας δηλοι . ἀγαλματα δε ἀντι του ἀγαλμασι : καλλωπισμα γαρ ἐστιν ἡ κηδεια του νεκρου σωματος . ὁ |
| τους ἐκ της φυγης ἐπανιοντας . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Φιλιππος ὁ των Μακεδονων βασιλευς Μεθωνην μεν ἐκπολιορκησας και διαρπασας | ||
| ἠξιωθησαν , ὁ δε [ τουτῳ ] τῳ μαντειῳ βοηθησας Φιλιππος ἀπο τουτων των χρονων ἀει μαλλον αὐξομενος το τελευταιον |
| τα πτερα ὁσον της Ἑλληνικης ἐσθητος ἡ Ἰνδικη λεπτοτερα και μαλακωτερα : και μην διηνθισται κατα τους ταωνας , εἰ | ||
| τοπος , λεπτα δ ' ὁτι και κουφοτερα ταυτα και μαλακωτερα και τας ἐπιβροχας ἑτοιμως διαπεμπει , μαλθακα δ ' |
| ἡ ΔΕ ἐλασσων ἐστι της ἐν τῃ σφαιρᾳ διαμετρου . συμπιπτετωσαν κατα το Ζ σημειον . ἐπει οὐν ἀπο τινος | ||
| , εἰπερ και αὑται κἀκειναι δυο ὀρθαις εἰσιν ἰσαι . συμπιπτετωσαν οὐν αἱ ΖΑ , ΗΓ κατα το Λ . |
| και Βιτιαν και Βουχετα . . . Πανδοσια : Δημοσθενης Φιλιππικοις . περι της ἁλωσεως των ἐν Κασσωπιαι πολεων , | ||
| λεγεται και τραπεζικος , οὑ μεμνηται και Δημοσθενης ἐν τοις Φιλιππικοις : τον μεν των χρηματων λογον παρα παντων λαμβανειν |
| μεταπεμπονται τας πολεις ὁσαι βουλοιντο της εἰρηνης μετεχειν ἡν βασιλευς κατεπεμψεν . ἐπει δε συνηλθον , δογμα ἐποιησαντο μετα των | ||
| τους δεομενους , και ὁτι δια τουτο ὁ θεος αὐτον κατεπεμψεν , ὁτι ᾐδει αὐτον ἐλεημονα και εὐ ποιουντα τους |
| των θηλειων εὐγενεις ἱστασιν ἱππους . ἱνα οὐν μητε ἀμορφον ἀποτελεσθῃ το γεννωμενον ἀλλοκοτους φαντασιας ἐν τῳ μεθυειν της ψυχης | ||
| δε , ἱνα το του φοβου και το της ἀγωνιας ἀποτελεσθῃ . οὑτως ὁ τοπος δυναστικος . Ἐαν δε οἱ |
| πατριδα : ἐν ἡι 〚 καταλαβοντα προσφατως Ἀκαστον τον Πελιου τετελευτηκοτα 〛 παραλαβειν κατα γενος προσηκουσαν την βασιλειαν και τους | ||
| παροιμια . λεγεται δε ἐπι των βαρεως φορολογουντων . Τον τετελευτηκοτα μη κακολογει , ἀλλα μακαριζε : . Χιλωνος . |
| ἁπαντα κινδυνον ὑπερ της πολεως ἁπασης : οὐδ ' ἡγησω μισθοφοροις τισι και ξενοις ὡς ἀληθως αὐτους προσεοικεναι δοξειν , | ||
| τοιουτων ἐνεπεσε τις ὁρμη προς μεταθεσιν τοις μετ ' Ἀντιγονου μισθοφοροις , ἐν οἱς και των ἡγεμονων πλειους προθυμους εἰναι |
| ἐξοισων ἐπιγυον . ἠ δωρ ' αἰτων ἀρχην πολεμου μετα Πεισανδρου πορισειεν . ἠ βοιδαριων τις ἀπεκτεινε ζευγος χολικων ἐπιθυμων | ||
| Ἀρισταγορου ἀρετης εὐμαρες ἠν διαγνωναι συμβαλοντας , ὁτι του Λακωνικου Πεισανδρου ἀπογονος ἠν , του ποτε συν τῳ Ὀρεστῃ ἀποικιαν |
| , ποικιλως και ἀνωμαλως τον βιον διαγοντες : ἐαν δε κακοποιῳ , [ και ] αἰτιας και συνοχης πειραν λαβοντες | ||
| ὁριων κακοποιων ἐπι ὁρια κακοποιου συνεπιμεριζοντος ἀγαθοποιου ἠ παραδουναι κακοποιον κακοποιῳ ἐν ὁριοις ἀγαθοποιου και δηλοι τῳ ἐτει ἐκεινῳ βλαβας |
| ἀλλα και ἑκαστου των μοναδικων ἀριθμων των ἀχρι δεκαδος ἰδεαν ἀπετιθεντο : ἁπλουστατοι γαρ οὑτοι και εἰδικην ἐχοντες προς ἀλληλους | ||
| χρηματα φυλασσοντες , ἁ προτερον κοινῃ οἱ Ἑλληνες ἐν ἀδηλῳ ἀπετιθεντο . „ πληρη μασχαλισματων „ . εἰρηκε τον μασχαλισμον |
| , ὡσπερ ἀδειαν οὐσαν . ἐγω δ ' ἡγουμαι μεν Συρακοσιους οὐχ οὑτω παραφρονειν ὡστ ' ἀγαπητως και παρα δοξαν | ||
| μεν γαρ δια τον ἀπο των πολεμιων φοβον νομιζει τους Συρακοσιους μηθεν ἐπιχειρησειν κατ ' αὐτου πραξαι , καταπονηθεντων δε |
| τεσσαρεσκαιδεκατῃ ” Κιλικιας δε της ἐξω Ταυρου ἡ μεν λεγεται τραχεια ἡ δε πεδιας . το τοπικον Τραχεωτης . ἀρχη | ||
| , εἰπερ μεταδιδωσι μηδενι . [ , ] λεξις δε τραχεια ἡ τετραμμενη και ἐφ ' ἑαυτης σκληρα τετραμμενη μεν |
| Πενταθλου Γοργον και Θεστορα και Ἐπιθερσιδην , ἀπεπλεον δια του Τυρρηνικου πελαγους . προσπλευσαντων δ ' αὐτων τῃ Λιπαρᾳ και | ||
| Πενταθλου Γοργον και Θεστορα και Ἐπιθερσιδην , ἀπεπλεον δια του Τυρρηνικου πελαγους . προσπλευσαντων δ ' αὐτων τηι Λιπαραι , |
| διαθεσεως ἐπι θερμοτητι πλειονι ἐφελκυσθειη ἀν τα περιττα προς τοις ἀμεινοσι χυμοις , ὁτε λειπεσθαι χωρις παρυφισταμενων τελειν τα ἐνουρουμενα | ||
| ἐπηγγελλες φιλων ἠν κηδομενου και ὡς ὁσων μνησθειης εὐθυς ἐν ἀμεινοσι και ὡς ὁ διδους παρῃει την του λαμβανοντος ἡδονην |
| . Χειρισοφος μεν οὐν και ὁσοι ἐδυνηθησαν του στρατευματος ἐνταυθα ἐστρατοπεδευσαντο , των δ ' ἀλλων στρατιωτων οἱ μη δυναμενοι | ||
| ἀπαγουσιν αὐτους ἀπο του λοφου και προελθοντες ἐς το ὁμαλον ἐστρατοπεδευσαντο ὡς ἰοντες ἐπι τους πολεμιους . Τῃ δ ' |
| ἑνδεκα , και τας μεν δεκα σιτεισθαι , την δε ἑνδεκατην ἀπολειπειν : . οὐκουν ἐκπλαγηναι δικαιον την αὐτοδιδακτον σοφιαν | ||
| , τελειως την ἑβδομην εἰναι κρινειν . εἰθ ' οὑτως ἑνδεκατην , τεσσαρεσκαιδεκατην δε μετ ' αὐτην , εἰθ ' |
| ὑγιαινοντας , τους σοφωτερους μιμητεον των ἰατρων , οἱ τα πικροτερα των φαρμακων μελιτι την κυλικα περιχρισαντες πινειν διδοασι . | ||
| Ἀριστοτελης δε ἐν τοις φυσικοις προβλημασι φησιν : οἱ μονοσιτουντες πικροτερα τα ἠθη ἐχουσιν μαλλον ἠ οἱ δις τροφαις χρωμενοι |
| ταυτα το σταδιον το ὑπερ τον Ἰλισσον ἐσω τετταρων ἐτων ἀπετελεσεν ἐργον ξυνθεις ὑπερ παντα τα θαυματα , οὐδεν γαρ | ||
| ζῳδιῳ και του Διος ἐν Ὑδροχοῳ λαμπρον και ἐνδοξον τουτον ἀπετελεσεν . ὁμοιως και ἡ Σεληνη πληθουσα ἐν τριγωνῳ σχηματι |
| : τις δη των νυν τοσασδε πεταλοισι μυρτων , ἠ στεφανοισι ῥοδων ἀνεδησατο νικας ἐν ἀγωνι περικτιονων ; Τουτο δε | ||
| γαρ ἀν εἰη μισθοφορων ἁρπαξιβιων σκηνη στρατιωτων . ἀει δε στεφανοισι καρη παρα δαιτα πυκαζου παντοδαποις , οἱς ἀν γαιης |
| πεντελιθα ἐν ταις Ἀριστοφανους Λημνιαις : πεντελιθοισι θ ' ὁμου λεκανης παραθραυμασιν . γυναικων δε μαλλον ἡ παιδια , ὡσπερ | ||
| αὐτων , και ἐπιπτον τα δακρυα του ἀρχιστρατηγου ἐπι της λεκανης εἰς το ὑδωρ του νιπτηρος , και ἐγενοντο λιθοι |
| προς τον κρημνον αὐτοις ἐξειργαστο , ἐπιχειρουσιν αὐθις τῳ των Συρακοσιων σταυρωματι και ταφρῳ , τας μεν ναυς κελευσαντες περιπλευσαι | ||
| ἀν Ἀττικων μεν νεων ἀπολομενων ἑξηκοντα , παρα δε των Συρακοσιων ὀκτω μεν τελεως διεφθαρμενων , ἑκκαιδεκα δε συντετριμμενων . |
| ἀπαγοντες οὐκ εἰς ἀμφιβολον ἀλλ ' εἰς ὁμολογουμενως ἀτοπον την ἀπαγωγην ποιουνται , ὡσπερ και ὁ γεωμετρης βουλομενος δειξαι , | ||
| ζητουμενα , ὡν το μεν προτερον ἐχει την παραγραφην , ἀπαγωγην οὐσαν της εὐθυδικιας , το δε δευτερον κατα μιαν |
| σε φασιν , Ἀπολλωνιε , τουτι γαρ ἀπηγγειλεν ἐνταυθα και Στρατοκλης ὁ Φαριος ἐντετυχηκεναι σοι φασκων ἐκει , και την | ||
| γαρ και Ἁγνιας , ὠ ἀνδρες , και Εὐβουλιδης και Στρατοκλης και Στρατιος ὁ της Ἁγνιου μητρος ἀδελφος ἐξ ἀνεψιων |
| . ὁ Φρυνιχος τραγῳδιας ἐγενετο ποιητης : ἐγραψε δε δραμα Φοινισσας ὀνομαζομενον , ἐν ᾡ μεμνηται Σιδωνους τινος . ἀπο | ||
| οὐδεπω ἐν τῳ αὐτῳ εἰσιν , ἀλλα τας παρα Τισσαφερνους Φοινισσας ναυς μενοντες , ἀλλως ὀνομα και οὐκ ἐργον , |
| εἰσι των τοιουτων χυμων : οὐτε γαρ ἐρευθος ἐπιφερει οὐτε θερμοτητα πολλην , εἰ μη τι σπανιως , ἀλλα και | ||
| , αἱ ὑπο ἀρκτικον και ἀνταρκτικον , μια δε δια θερμοτητα , ἡ ὑπο τον ἰσημερινον , ἡ καλειται διακεκαυμενη |
| , ἀφ ' οὑ τῃ πολει το ὀνομα ἐγενετο , παιδα Ἀργου του Διος εἰναι λεγουσι . το δε τειχος | ||
| Ξεινος Ἀταρνειτης τις ἀνηρετο Πιττακον οὑτω , τον Μιτυληναιον , παιδα τον Ὑῤῥαδιου : ἀττα γερον , δοιος με καλει |
| οἱ Τεγεαται ἐπεμψαν ἐς Δελφους , Λακεδαιμονιους ὁτε ἐπι σφας ἐστρατευσαντο αἰχμαλωτους ἑλοντες : Λακεδαιμονιων δε ἀπαντικρυ τουτων ἀναθηματα ἐστιν | ||
| τετελευτηκοτα : ἠτοι γαρ οὐδε ὁλως ἐστρατευσαντο , ἠ εἰπερ ἐστρατευσαντο , παντες ἐφυγον . Ἀντισθενης μεν οὐν και Διογενης |
| προ της Μασσαλιας αὐτης τα δε προ της ἀλλης της λεχθεισης ᾐονος . των δε λιμενων ὁ μεν κατα τον | ||
| αὐτης λογος , ὁ μεν ἰδιος του ἐθνους ἑνεκα της λεχθεισης ἀποικιας , ὁ δε κοινος κατα φυσεως ἀκολουθιαν και |
| ἡ δ ' ἀναφορα προς την ἡμετεραν αἰσθησιν ἐν ταυτῃ παραλλαγη γινεται των μερων : οὐδεν γαρ κωλυει την μεν | ||
| παραγεταιΟὐ . πιθανην ἀπολογιαν τινες φασιν , ὡς ἐν ῥημασι παραλλαγη προσωπων : διωκετον γαρ ἀντι του διωκετην : και |
| ἐξωθεν προσπιπτοντα και δια τουτο περι φοβους ἠν ἡ τε δειλια και ἡ ἀνδρεια , οὐχ οὑτω και ὁ ἀκολαστος | ||
| , δυο το ἑν γενοιτ ' ἀν : ἡ γαρ δειλια κακον και ἀγαθον , το μεν τῃ φυσει το |
| ἡ προς την διπλην ἀνωμαλιαν της σεληνης ὑποθεσις , διορθωσιν λαβουσης της πρωτης : και κατα την μιξιν ἀμφοτερων των | ||
| καινον ἐπικειται σχημα . κωνον ἡμισεα τουτο καλουσης γεωμετριας ἀκηκοα λαβουσης ἐντευθε της προσηγοριας την ἀφορμην . τεθεαται τις τυχον |
| πολλοι φρονιμοι γεγονασι : ταυτην γαρ μιαν ὁ νους ἑαυτῳ κατελιπεν διδασκαλον , ὡσπερ δικαστην ἠ κριτην ἠ κυριον . | ||
| τουτων μαρτυρουντων , ἐγω δε ἀπεστερηθην ὡν ὁ πατηρ μοι κατελιπεν χρηματων και του δικην λαβειν περι ὡν ἀδικουμαι . |
| εἰσιν αἱ συνισταμεναι αὑται , πολλα πολλακις , ὁπερ και χειριστη ἐστι πασων των συζυγιων . τι γαρ ; ὁτι | ||
| ἐμφραξει αἱματος και πληθει γινομενην : αὑτη γαρ ἡ κεφαλαλγια χειριστη ἐστι δια το συνεχες και ἐπιμονον της ὀδυνης , |
| ὡς οὐ δεοι ὁδοιπορειν . ὁ δε ὡς ἐγνω την ἀφροσυνην αὐτων , ἐπεψηφισε μεν οὐδεν , τας δε πολεις | ||
| ἐν αὐλῃ . Πολλων οὐν φονευομενων ἀλληγορικως Ὁμηρος την βαρβαρικην ἀφροσυνην ὑπο Διομηδους τετρωσθαι παρεισηγαγεν . Ὁμοιως δ ' ὁ |
| , το δε θερος Ἀφροδιτην , το δ ' ἐαρ Περσεφονην : ἐκ δε Κρονου και Ἀφροδιτης γεννασθαι παντα . | ||
| το μετρον : Δαειραν γαρ ἐστι . λεγει δε την Περσεφονην , ὡς δηλοι [ δια ] το μουνογενειαν . |
| ἐνια καρποφορα , μεταξυ περιειληφοτα τον καρπον , ὡσπερ ἡ Ἀλεξανδρεια δαφνη ἐπιφυλλοκαρπος . Αἱ μεν οὐν διαφοραι των φυλλων | ||
| Πηλουσιου λιμνη της Αἰγυπτου . Προς γαρ ζεφυρον κειται ἡ Ἀλεξανδρεια . Ἐνθα Σινωπιταο ] Σινωπη του Σαραπιδος ἱερον , |
| Περι φυσιος [ ] πολλα διεξιασιν . . και των Πυθαγορικων δε πολλοι την αὐλητικην ἠσκησαν , ὡς Εὐφρανωρ τε | ||
| Θηβαιον αὐλειν μαθειν παρα Ὀλυμπιοδωρῳ και Ὀρθαγορᾳ . και των Πυθαγορικων δε πολλοι την αὐλητικην ἠσκησαν , ὡς Εὐφρανωρ τε |
| ἀνευ του ι . οἱ γαρ Ἰωνες την ἀηδιαν συναλειφοντες τρισυλλαβως γραφουσιν , διο και ἐξεταθη . ἀκυλος : ὁ | ||
| τον Ὀλυμπον Ἑστιαιας . το ἐθνικον Ἑστιαιευς . λεγεται και τρισυλλαβως . ἐστι και ἀλλη Ἀκαρνανιας . ὁ πολιτης Ἑστιαιωτης |
| και Ταρπαιον ὀρος . και ἐθνικον Ταρπαιος ὡς Ῥωμαιος , τριγενες . Ταρρα , πολις Λυδιας . [ ἀφ ' | ||
| : ψαμαθος κυαθος καλαθος και λαπαθος . το μεντοι ἀγαθος τριγενες . το δε ὁρμαθος και γυργαθος ὀξυνεται ἀπο μακρας |
| και ῥυπτικον των κατα τον θωρακα παθων . ἀμυγδαλων οὐν λαμβανετωσαν ἠ πιστακιων ἠ σταφιδων ἠ στροβιλιων και τας ἐκ | ||
| εὑροι τουτου τοις ὑδεριωσι καλλιον βοηθημα ; των δε προποματων λαμβανετωσαν ἀψινθατου και μαλιστα του ἐχοντος και ναρδοσταχυος πλειονος ἠ |
| και τῳ αἱματι ὡς ἀπο του προηγουμενου το ἑπομενον . μνημεια : περονας ἠ τριχας ἠ τι τοιουτον . ἐθος | ||
| φοινισσᾳ θουρος Ἀρης ψακαδι . ἀντι δ ' ἀκοντοδοκων ἀνδρων μνημεια θανοντων ἀψυχ ' ἐμψυχων ἁδε κεκευθε κονις . Ἠεριη |
| ἀγαθοις : ἡ τε γαρ γη παμφορος τε ἐστιν αὐτῃ ἐρρωμενη προς ἁπασας γονας και παντα μετα δαψιλειας παρεχομενη , | ||
| φησιν Ὁμηρος ἐνειναι τῳ Μενελαῳ το θαρσος , οὑτως ἠν ἐρρωμενη και ἀφοβος την ψυχην . δηχθεντος δε του μειρακιου |
| τοιαυτα πιπρασκουσιν ἐθελοις καλειν , εὑροις ἀν ἐν ταις Συναριστωσαις Μενανδρου το ὀνομα . εἰποις δ ' ἀν την πρασιν | ||
| ἀριστησαι , ἠριστησα συνηριστησα , ἀριστοποιουμενους , ἀριστωσαι και το Μενανδρου δραμα Συναριστωσαι , και ὁ παρα Ξενοφωντι ἀναριστος και |
| μεθ ' ὑδατοϲ και τα ῥοφητα ὠα ἀνευ γαρου και θριδακιναι ἀπεζεϲμεναι . ποτῳ δε ὑδατι παντωϲ χρηϲτεον . διδοναι | ||
| ἐδεσματων . μαλιστα δε αὐτων ἁρμοζουσιν αἱ ὑγραι και γλυκειαι θριδακιναι . πεπλυσθωσαν δε ἀκραφνει ψυχρῳ ὑδατι , καλλιστα μεν |
| ἐν ἀριστερᾳ κειμενη ἐτι πληττεται ὑπο της χειρος της λαιας ἐμπιπτουσης ἠρεμαιως και οἱον νη Δι ' ἀταλλουσης . ὁρα | ||
| δε κατω και την μεν ἐπι το ἑτερον μερος της ἐμπιπτουσης εὐθειας , την δε ἐπι το ἑτερον : εἰ |
| ἐφ ' ἡμιν μεν προαι - ρεσις και παντα τα προαιρετικα ἐργα , οὐκ ἐφ ' ἡμιν δε το σωμα | ||
| ἐν ἑαυτοις πορωδεις τε και λιθωδεις συστασεις πηγνυσθαι τε τα προαιρετικα νευρα και τους συνδεσμους και τους τενοντας , ἐπιτηδειως |
| ὀντος κατα το βρεγμα τα γειτνιωντα αὐτῳ σωματα ἀφισταται : ἠθελησαν γαρ οἱ τῳδε τῳ ἐπιδεσμῳ χρησαμενοι τα μεν ἀφεστωτα | ||
| οἰκετων φασκοι ταυτα εἰδεναι , ἡμιν παραδουναι , οὐτε λαβειν ἠθελησαν οὐθ ' ἡμιν ‖ παραδουναι . Και μοι λαβε |
| αὐτον . Ὁταν γουν εἰς τι σκευος ἐγχεωμεν τι , ἀντιλαμβανομεθα ἐξιοντος του ἐν αὐτῳ πνευματος , και μαλιστα , | ||
| παντα μιξεις πολυπλοκωτατας ἐχοντα και κρασεις . αὐτικα των χρωματων ἀντιλαμβανομεθα πως ; ἀρ ' οὐ συν ἀερι και φωτι |
| ἀνῃρεθησαν δε των Ἰλλυριων ἐν ταυτῃ τῃ μαχῃ πλειους των ἑπτακισχιλιων . Ἡμεις δ ' ἐπει τα κατα την Μακεδονικην | ||
| μηδε μοιραν των τρισχιλιων , μηδε μερος των ἑξακισχιλιων ἠ ἑπτακισχιλιων . Εἰ δε συμβῃ πλεον του λεχθεντος μετρου εἰναι |
| τοθεν το παντοτολμον φρονειν μετεγνω . βροτους θρασυνει γαρ αἰσχρομητις ταλαινα παρακοπα πρωτοπημων . ἐτλα δ ' οὐν θυτηρ γενεσθαι | ||
| γνωσομαι εἰ κουφον δηλον το της αἰτησεως τελος . Ξ ταλαινα ] ἀθλια . μη ] τουτεστι το κουφον αἰτημα |
| του φοβουμενος . . [ ἀπεπτατο : Εἰς το αὐτο κατηντησε του γελοιου χαριν . ] [ ὡς ἀνδρειος εἰ | ||
| τον αὐτον δε τοπον και το πεζον στρατοπεδον των Πελοποννησιων κατηντησε και πλησιον του στολου κατεστρατοπεδευσε . Φορμιων δε τῃ |
| ” “ κενεωνας ” δε καλει ἐκεινα τα μο - ρια τα ἀπο του τελευταιου πλευρου μεχρι του ὀστου της | ||
| δυο ποταμων καλουμενα Σογδια , ὡν τα περατα . . ρια μζ και . . . . . . . |
| ἐνδειξιν [ ἐλαβεν ] , ὡστε το μεν πρωτον λουτρον παραλαμβανεσθω δια την διαθεσιν , το δε δευτερον δια την | ||
| ἡ δε διαιτα ἐστω λεπτη και ξηραινουσα . και χρησις παραλαμβανεσθω αὐτοφυων ὑδατων στυπτηριωδων και νιτρωδων μαλλον , εἰτα θειωδων |
| τιμαν ὡστε τοσουτων ὁσων ἀκηκοατ ' ἀξιουν , ἐπειδη δε τετελευτηκεν , [ μηδεμιαν ποιησαμενους τουτων μνειαν ] ἀφελεσθαι τι | ||
| κρατηρας ἡλατο ὡν συνεγγυς ὀντων οὐδε μνειαν ποτε ἐπεποιητο ; τετελευτηκεν οὐν ἐν Πελοποννησωι . οὐδεν δε παραδοξον ταφον αὐτου |
| συν κριθινῳ και ἰρινῳ ἀλευρῳ και ἰξῳ και στεατι ὑειῳ ἐπιτεθεισα γαγγραινας περιχαρασσει , και χοιραδας ῥηγνυσιν . Συν ὀξει | ||
| ἐτι δε βορβοριζουσα τῃ γευσει και ἐπ ' ἀνθρακος διαπυρου ἐπιτεθεισα . Σανδαρακην προκριτεον την κατακορη και πυρραν και εὐανθη |
| τεμνειν και προκενωθεντων κλυστηρι ἠ φλεβοτομιᾳ σικυαζειν τον ὑπο τον ἀνθερεωνα τοπον και ἀποφλεγματισμοις τοις προειρημενοις χρησθαι και διακλυσμασι τοις | ||
| , εἰτ ' αὐθιϲ ἐπι ἰνιον , εἰτα ἐπ ' ἀνθερεωνα , κἀντευθεν δια παρειων ἐπι το βρεγμα και παλιν |
| συμποσιῳ καθηκον ἀναστρεφομενην ἐπιστημην οὐσαν του πως δει ἐξαγεσθαι τα συμποσια , και του πως δει συμπινειν : την δ | ||
| πολιτειᾳ , φησιν : ὁ καλουμενος κοτταβος παρηλθεν εἰς τα συμποσια και περι Σικελιαν , ὡς φησιν Δικαιαρχος , πρωτον |
| δε πασα δυναμις ἠν των περι τον Εὐμενη πεζοι μεν τρισμυριοι πεντακισχιλιοι , ἱππεις δε ἑξακισχιλιοι ἑκατον , ἐλεφαντες δε | ||
| πληθος ἠν τοδε : της μεν Σπαρτιητικης ταξιος πεντακισχιλιοι και τρισμυριοι ἀνδρες ὡς ἐοντων ἑπτα περι ἑκαστον ἀνδρα , και |
| . ἐπι τελει δε τῳ του Ἑρμου οὐδεποτε πλειον ἑνος δωδεκατημοριου την ἀπο του ἡλιου διαστασιν ἐφ ' ἑκατερα ποιουμενῳ | ||
| δια μεσων των ζῳδιων κυκλου τμηματων τῃ δι ' ἑνος δωδεκατημοριου , ἐπι δε των προς ἀνατολας ἠ και προς |
| ὁ δε ὀπισω πορευομενος κατα την Παλληνην ἐγινετο , ἁτε Μαρδονιου τε χειμεριζοντος περι Θεσσαλιην τε και Μακεδονιην και οὐδεν | ||
| ἠν αὐτων ὁ ὑπελομενος τε και θαψας τον νεκρον τον Μαρδονιου , οὐ δυναμαι ἀτρεκεως πυθεσθαι : ἐχει δε τινα |
| Ἀθηνησιν , ἐν οἱς οἱ νομοι περιεχονται . οἱ δε ἀκριβεστεροι ἀξονας μεν τετραγωνους λιθους , κυρβεις δε τριγωνους : | ||
| . του δε κενου παραδειγμα μεν ἐν τοις ἀριθμοις οἱ ἀκριβεστεροι των λογων οὐκ ἀπολιμπανουσιν , ἐπει μηδ ' ἐν |
| στηριγμους ἠ ἀκρονυκτους φασεις ποιωνται συσχηματιζομενοι τοις την αἰτιαν ἐχουσι δωδεκατημοριοις , ἐπειδηπερ ἀνατελλοντες μεν ἠ στηριζοντες ἐπιτασεις ποιουνται των | ||
| , μηδετερως δε τυχοντες , ἀλλα μονον ἐν τοις συσχηματιζομενοις δωδεκατημοριοις , εἰ μεν ἐν τοις τριγωνοις εἰεν ἠ ἐν |
| ἐκεδασσαν , ᾑ ἐνι πειρομεν οἰδμα κατα χρεος ἐμβεβαωτες . τουνεκα νυν ὑμεας γουναζομεθ ' , αἰ κε πιθησθε , | ||
| ἐπεσι φησιν ἀστροφαη Διονυσον ἐν ἀκτινεσσι πυρωπον , Ὀρφευς δε τουνεκα μιν καλεουσι Φανητα τε και Διονυσον . φασι δε |
| την πατριδα , λαβουσαν γυναικος σχημα . Ὡσπερ ἐν τῳ ἐπιταφιῳ Πλατων το : ὠ παιδες , ὁτι μεν ἐστε | ||
| , δια τουτο γεγραπται αὐτῳ , ἀντιγραφειν βουλομενῳ τῳ Θουκυδιδου ἐπιταφιῳ : ὁπερ ψευδος . Ἐκ δε του μη ἐμπαθους |
| ἐπι τον οὐρανον ἀνθρωπους φερουσαν ὁδον Ἀθηναιους εἰδεναι μονους . Ἀναξαρχος δε ὁ εὐδαιμονικος φιλοσοφος , ὡς ἱστορει Σατυρος , | ||
| [ και δογματος ] ὡσπερ ἡ Εὐδαιμονικη : ὁ γαρ Ἀναξαρχος τελος της κατ ' αὐτον ἀγωγης την εὐδαιμονιαν ἐλεγεν |
| και δια τουτο την ἰσχυν ἐξελυσαν και ταις γνωμαις ἐγενοντο μαλακωτεροι ἐπι τοσουτον , ὡστε και τον βασιλεα αὐτων μεγαλαυχειν | ||
| της ἀρετης ὀνομα πολλῳ μαλλον των ῥητορων φανουνται δειλοτεροι και μαλακωτεροι . σκοπει δη οὑτως . πρωτον μεν οὐκ ἐστιν |
| ποαι μετ ' ἀλφιτων λεπτων ἐμψυχουσιν ἱκανως , και φοινικες λιπαροι του ὑμενοειδους αὐτων ἐξαιρεθεντος δι ' ἑψησεως τακεροι γενηθεντες | ||
| τε ϲαρκεϲ ϲυντηκονται , και οἱ ὀνυχεϲ γρυπουνται , και λιπαροι και ἐκλευκοι ἠ ἐξωχροι φαινονται . του δε παθουϲ |
| ἐς τα βασιλεια ἀφικομενων και τα αὐτοις ἐνταλθεντα ἀπαγγειλαντων , ἀπεκρινατο βασιλευς ἑτοιμως ἐχειν παντα ποιειν , εἰ γε ὑπακουσομενοι | ||
| κραυγης ἐξαιτουντος ἐπι τιμωριαν τον Θεμιστοκλεα , ὁ μεν βασιλευς ἀπεκρινατο δικαστηριον καταστησειν ἐκ των ἀριστων Περσων , και το |
| . τα γαρ παχεα ὑπο πιμελης των δερματων ἁλσι μαλαττομενα εὐρυτερα γινεται : ὀναιτ ' ἀν οὐν , φησιν , | ||
| και νυν κατασκευαζονται ἐπιμηκεσι πανυ οὐσαις και τα μεν κατω εὐρυτερα πως ἐχουσαις , ἐπισυναγο - μεναις δε , καθ |
| εἰληπται : Ἡ δ ' αὐ ἀγραφος διαιρειται προβολῃ , παραγραφικῳ , τῳ ἀπο του ῥητου , μεταληψει , συλλογισμῳ | ||
| οἱ ἀστυγειτονες ὡπλισμενοι , και ἐπαυσατο ἡ στασις . ΟΡΙκῳ παραγραφικῳ : και τις της ἐπιβουλης ἡ ἀποδειξις ; οὐτε |
| τι τῳ Φιλοκρατει θεασασθε : παρ ' ἀλληλα γαρ ἐσται φανερωτερα . πρωτον μεν τοινυν Φωκεας ἐκσπονδους και Ἁλεας ἀπεφηναν | ||
| : ἐν γαρ τῃ μεταληψει των ὀνοματων εἰς τους λογους φανερωτερα γινεται τα λεγομενα . ἐπι γουν του προκειμενου το |
| λεγομεν , κινεισθαι τε ἀποφαινομενοι τα παντα , το τε δοκουν ἑκαστῳ τουτο και εἰναι ἰδιωτῃ τε και πολει . | ||
| τα ἀλογα κεκρατηκεν , ὡς και ὀνος μεν , το δοκουν ἐν ζῳοις εἰναι νωθεστατον , κωφην ἀν ἀποδειξαι την |
| , οὑνεκα ταυροφανες τε και ὀρθοκραιρον ὁδευει , οὐρεσιν ἐκταδιοισι πολυσχιδες ἐνθα και ἐνθα . ἐκ του ἀπειρεσιοι ποταμοι καναχηδα | ||
| εἱμαρ - μενῃ σκληρᾳ τινι , το των τεχνων ἐφανη πολυσχιδες , και πολυμοχθον , οὐκ ἐστιν ἐκφυγειν τον νουν |
| σωματος εὐθυνει κακος δαιμων μεχρις οὑ και τον ἐσχατον κοδραντην ἀπολαβῃ . μακαριος ἀνηρ , οὑ της ψυχης οὐδεις ἐπιληψεται | ||
| και παλιν διηθησον και οὑτω ποιει θερμαινων , ἑως οὑ ἀπολαβῃ την συσταθμιαν των τριων λιτρων . εἰθ ' οὑτως |
| δυναται τα ἐπι πλεον ἐσφηνωμενα χολωδη και μελαγχολικα περιττωματα . ἀκριβως δε κατανοειν δει τον μελλοντα παρεχειν τι φαρμακον , | ||
| ἱνα ἀρκουντα τινα ἀντιταξῃς αὐτῳ . θ φυλακτεον ] και ἀκριβως φυλαξασθαι . Ξ κομπαζεται ] ὑψουται . κομπαζεται ] |
| . Οὑτω συμβουλευσαμενη ἡ Ἀθηνα ἀνεβη εἰς τον διφρον , κρατουσα ἐν ταις χερσι νικην και δοξαν , τουτεστι , | ||
| δυναται . εἰ δ ' ἐπι πλεον ἡ θερμασια φαινοιτο κρατουσα , και την των ψυχοντων δυναμιν ἐπιτεινειν σε χρη |
| πολιτικου λογου μερη . τινα δε εἰσι τα κατα την ῥητορικην εἰδη και μερη και τινα τα του πολιτικου λογου | ||
| τουτο ἐστι το βιβλιον , δι ' οὑ εἰς την ῥητορικην γυμναζομεθα , Περι προγυμνασματων δε εἰ ἐπεγραψεν , ἐδηλωσεν |
| και τους μη τα Ἑλληνων ἀκριβουντας : Τραιανος γουν ὁ αὐτοκρατωρ ἀναθεμενος αὐτον ἐπι της Ῥωμης ἐς την χρυσην ἁμαξαν | ||
| φιλοσοφια , ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ |
| ζωονδιασκοπειν φαινεται το της ὀψεως ἀηθες . ταυτα μεν οὑτω διωρισεν ὁ γραφευς , τοις δε νομευσιν ἡγειται της πορειας | ||
| το πρωτον . και ὁτι ὁ νομος οὐ προς ἑν διωρισεν , τινι δοτεον , και τινι μη : εἰ |
| και βιαιως το δορυ ὠσαμενος διαρρηξας τε την τε ἀσπιδα Ἀλεξανδρου και την δεξιαν ἐπωμιδα διηλασε δια του θωρακος . | ||
| κατα τους ὑστερον χρονους Ἀγαθοκλεα τον Συρακοσιων βασιλεα μιμησαμενον την Ἀλεξανδρου στρατηγιαν ἀνελπιστον και μεγαλην νικην περιποιησασθαι : διαβαντα γαρ |
| , αἱ δ ' ἁπλαι εἰς τα ἀλλοπαθη , ἐμαυτον ἐπαισα , ἐμε [ συ ] ἐπαισας , των ῥηματων | ||
| οὐδεν , ἀλλα γη πεποιημαι : ἐχω δ ' ὁκοσον ἐπαισα χὠκος ' ἠεισα χὠκοσς ' ἐρασθην [ τα δ |
| ὀλιγων μεν ἡμερων ἀναγκη ἐσοιτο ἀπιεναι δια το ἐξηκειν τῃ στρατειᾳ τον χρονον , εἰ δε καταλειψοι ἐρημους οἱς ἠλθε | ||
| ἐμην δοξαν , ἀλλα ὁ πρωτος μεν ἐλασας ἐπι Ἰνδους στρατειᾳ , πρωτος δε Εὐφρατην γεφυρωσας ποταμον : Ζευγμα τε |
| ἀνιενται οἱ κρατουντες καλοι και ἐπιπιπτει τοις τειχεσι τα ξυλα σανιδας ἐπ ' ὀλιγον ἐχοντα ἐγγυς του πυργου . Ἱνα | ||
| ἠδη καταφρονουντες ἐβιαζοντο την ἀναβασιν , ξυλα και μηχανηματα και σανιδας ἐπι τα διαστηματα διατιθεντες , ἀσθενων τα σωματα των |
| ἀν εἰη μειζον κακον [ ἠ ] θαλλουσης και εὐφορουσης ἀφροσυνης ; ἀλλα και „ το ποτηριον Φαραω „ , | ||
| περι τον βιον τεχνην , δει θεωρητικον αὐτον εἰναι της ἀφροσυνης καθαπερ και τον τεχνιτην της ἀτεχνιας , δεδεικται δ |
| , ὀστεα δ ' ἰσχει γη Μακεδων , ᾑπερ δεξατο τερμα βιου , πατρις δ ' Ἑλλαδος Ἑλλας Ἀθηναι , | ||
| αἰκιζεται ] κολαζει . χαλᾳ ] ἐνδιδωσι . . ἀθλου τερμα ] του καματου τελος . . οὐκ ἀλλο γ |
| τοιαυτα : την δε μιαραν μητρυιαν πολεμιον τῳ προγονῳ φυσει τυγχανουσαν , δια τον φονον εἰκος μηδε μιας ἀποσχεσθαι κατα | ||
| αὐτου δεσποινης γεννητορων οἰκιαν , μητε ταυτην εἰδεναι προσποιουμενος ἐκεινων τυγχανουσαν , μητε μην ἐν αὐτῃ την δεσποιναν μενουσαν . |