| ὡς ἐφη τις , ἡ κακια , και ὁ δανειζων τυφλος , τον χρονον της ἀποδοσεως οὐ βλεπων , ἐν | ||
| ἀντιθεσις λεγεται ἐπι παντων : ὁ γαρ λιθος οὐ λεγεται τυφλος εἰναι ἠ ὀψιν ἐχειν ἠ φαλακρος εἰναι . ἡ |
| φημι δικην ” διμετρον ἐξ ἀναπαιστου , σπονδειου και δυο ἀναπαιστων : το ιθʹ “ οὐκ εἰναι φης ” ; | ||
| το κεʹ “ δοτε μοι λεκανην ” μονομετρον ἐκ βʹ ἀναπαιστων : το κϘʹ “ τυφογερων εἰ κἀναρμοστος ” διμετρον |
| . . ἐν τῳ περι σημειων Ὀδυσσειας : λαρυξ ὁ λαιμος : δια γαρ τουτων , του λαιμου και λαρυγγος | ||
| , + , . . , . Ἀσφαραγος : ὁ λαιμος , ὁ λαρυγξ : οὐδ ' ἀρ ' ἀπ |
| συναγουσι συμπερασμα . παραδοτεον δε πρωτον την ἐκ δυο καθολου καταφατικων , και δεικτεον οὑτως : το Α ὑπαρχετω παντι | ||
| ἐπι των ὁρισμων και των ἰδιων ἐν δευτερῳ σχηματι δυο καταφατικων ληφθεισων προτασεων . ὁμοιως τοις προειρημενοις και οὑτος ὁ |
| ταὐτῳ μενει . ὁ δ ' ἑτερος οἱος ἐστιν . οἰκουρος μονον : αὐτου μενων γαρ , ἁττ ' ἀν | ||
| θαρσεει και ἐλπιζει τε και ἀδοξεει . δοξαζει οἱον Ἱπποθοου οἰκουρος της γνωμης αὐτης καθ ' αὑτης , ἐπιστημος ἐουσα |
| δ ' οὐν ἁπασι και τοις τοιουτοις παραθηγομενοι τας ψυχας ἀμεινους ἡμιν γιγνονται . Τα δε δη σωματα , ὁπερ | ||
| ] / ? ? ὑπαντησαντες των ? ? ? μελλοντων ἀμεινους ? [ ] / ἐλπιδας ? [ ] ? |
| αὐτης παντες λεγουσιν , ὁσοι εἰς ἐννοιαν ἠλθον της τοιαυτης φυσεως , και μεχρι τουτου την αὐτην φερονται : τις | ||
| φοναν ἀξιον νομῳ πειθαρχουντας , ὁς κελευει τον ἀνδρογυνον το φυσεως νομισμα παρακοπτοντα νηποινει τεθναναι , μηδεμιαν ἡμεραν ἀλλα μηδ |
| ὑπο Ξανθιππης λοιδορουμενος οὐτε ὑπο Κριτιου και των τριακοντα τυραννων ἀπειλουντων , εἰ μη μεταθησεται και θεραπευσει την καθεστωσαν πολιτειαν | ||
| των μεν γελωντων , των δε ᾀδοντων , των δε ἀπειλουντων , ὁ δε εἰργομενος σιτιων τοις τραυμασιν ἀρκουν εἰχε |
| ὑστερον γενομενου ; Ἀλλ ' ἐοικεν ἡ κινησις αὐτης της ἀπειριας οὑτω λεγεσθαι , ὁτι μη μενει . Ἀρ ' | ||
| ἐπιχειρημα . φασι δε και προς τουτο οἱ προϊσταμενοι της ἀπειριας των παραδειγματων οὐχ ἁμα παντα τα εἰδη τον αἰσθητον |
| δουπησεν δε πεσων : πυκινον δ ' ἀχος ἐλλαβ ' Ἀχαιους , ὡς ἐπες ' ἐσθλος ἀνηρ : μεγα δε | ||
| οὐν ; εἰ ταυτην τε ἐξεστι κομισασθαι και σωσαι τους Ἀχαιους , αἱρησει ταυτης τε ἀφεσταναι και τουτους ἀπολωλεκως εἰναι |
| και Μορυχου και Φαιδρου λεγειν τι , ὡς κρατουμενου του σκοτεινου και του ἐνυλου ὑπο του λαμπρου του Φαιδρου : | ||
| : πλατεος , σκωληκωδους , σκοτεινου , βορβορωδους , ἠ σκοτεινου παρα τον ἀερα , ἠ γεννητικου σκωληκων παρα το |
| των ἐν τοιϲ γυμναϲιοιϲ ἀνδριαντων διαφορητικοϲ ἐϲτι και μαλακτικοϲ φυματων ἀπεπτων : ὁ δε ἐν ταιϲ παλαιϲτραιϲ , ὁν και | ||
| δοκει θρυπτειν πινομενον , οὐρα τε προτρεπει και ταϲ των ἀπεπτων πνευματων διαδρομαϲ ἐξιαται και πονουϲ πλευρων και ῥηγματα . |
| , και νη Δια και ἐν στρατοπεδῳ γεγονως ποτε και γυμναζομενους ἠ ταττομενους στρατιωτας ἑωρακως και ὁπλα εἰδως και μηχανηματα | ||
| οὐκ εὐγνωστος ἐστιν ἡ Τιμαρχου βδελυρια ; ὡσπερ γαρ τους γυμναζομενους , κἀν μη παρωμεν ἐν τοις γυμνασιοις , εἰς |
| . ἀπο ταυτης δε της ἀρχης και Μουσηγετης ἐκληθη και ἐπισκοπος και αὐτος παιζειν μετα των Μουσων ἐνομισθη : ἐκ | ||
| ἀνδρος ἐπιφροσυνῃσι παλαισμοσυνης ἀνα χωρον τῃ και τῃ θυνοντας , ἐπισκοπος ἐνθα κελευει . ἀλλ ' ὁτε οἱ κομιδης μεν |
| Δαμωνος ἠδη περι ἀναγωγην ὀντα με περιστασιν ποιησαμενου και μαρτυρειν ἀξιουντος και τα ἑξης . μηποτε τοιουτον ἐστι το λεγομενον | ||
| της σωτηριας , εἰ ἠδη τις ἐθελοι , και μονον ἀξιουντος μαθειν , τις ἐστι το γυναιον , ὁ Ἐρασιστρατος |
| Ἀμυθαονιδων / : ἐγημε δε ] Χλωριδα [ / την Ἀμφιονος ] , ἐξ ἡς αὐτωι και [ / Νεστωρ | ||
| ὀνομασαι της Θηβης . οἱ δε ἀπο Ἠλεκτρας μιας των Ἀμφιονος θυγατερων . ἐνταυθα ὁ Καπανευς λοχαγει : και αὐτος |
| δε Καρχηδονιοις ἀρχομενου μεν τουδε του ἐργου καταφρονησις ἠν ὡς χρονιου τε και μακρου και ἰσως ἀδυνατου : προϊοντος δε | ||
| του σχηματος , ἠ ἐν κνημῃ τρωματος γενομενου ἐπικαιρου και χρονιου και κοινου τῃ πτερνῃ , ἠ ἐν μηρῳ , |
| ἡγουμενοι και ἀρρενικα το τε ἀπο του ὡροσκοπου μεχρι του μεσουρανουντος και το κατα ἀντιθεσιν ἀπο του δυνοντος μεχρι του | ||
| , ὁπως ἀναβιβαζονται ταυτα τα γραμματιτζια μεχρι των ἐνενηκοντα κεντρου μεσουρανουντος . και γαρ τεταρτημοριον ἐνι κεχαραγμενον : τετρας γαρ |
| , ὁμως και ἐκ των παροντων εἰχον τινα ἐλπιδα : Ἀριστομενης δε και ὁ μαντις ἠπισταντο μεν οὐδεμιαν ἐτι ἀναβολην | ||
| τεκμηριον του μηδενι των πολεμιων εἰξαι . ὁ δ ' Ἀριστομενης ἐν τῳ περι του βασιλεως ἀγωνι πεντε μεν ἀνῃρηκει |
| τῳ πολεμῳ δεδρακοτες εἰσιν , ὁποτε μη φαιεν , ἀπαγοντες ἀπεκτεινον και ἐξαιρετον ἐποιησαντο οὐδενα . διεφθειραν δε Πλαταιων μεν | ||
| θεου , οἱ περι τον Περικλεα οὐ κατασχοντες την ὀργην ἀπεκτεινον αὐτον κατερχομενον . τουτο ἐστι το Κυλωνειον ἀγος . |
| . Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
| του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
| ἐπιδειξειν τοις δικασταις της μεν σωτηριας τῃ πολει τους θεους αἰτιους γεγενημενους και τους φιλανθρωπως και μετριως τοις της πολεως | ||
| τους δε βιασαμενους και διδαξαντας ἀτιμωρητους καταλιπειν , οὑς ἁπαντων αἰτιους εἰναι συμβεβηκεν , ὡν ἠ δεδρακασιν ἠ πεπονθασιν ἐκεινοι |
| ῥημα τι εἰπειν ἀπαιδευτον εἰς τους ταυτα γεγραφοτας τε και διδασκοντας ὡς ῥητορικην τεχνην , ἠ ἁτε ἡμων ὀντας σοφωτερους | ||
| τουτου ἑνεκα δει τους παιδοτριβας και τους ἐν τοις ὁπλοις διδασκοντας μαχεσθαι μισειν τε και ἐκβαλλειν ἐκ των πολεων . |
| στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
| οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
| δε εἰκοστην πρωτην δευτεραν εἰκαδα : εἰτα οὐκ ἐχωρουν ἐφεξης ἀριθμουντες , ἀλλα ἀπο της εἰκοστης ἐννατης ἠρχοντο λεγοντες : | ||
| προς τους ἁλιεις : ἐν δε τῃ οἰκιᾳ τους καθευδοντας ἀριθμουντες πολλους παραλειψομεν ἀνθρωπους και ἱππους , ἀν παρωσι και |
| την τελευταιαν του Ἀπολλωνιου , εὑρησεις σαυτον ἀπειληφοτα κατα τας σας ἐπινοιας . και ταυτ ' οὐχ ὑπ ' ἀλλων | ||
| το γʹ διμετρον ἰαμβικον ἀκαταληκτον , ὁμοιον τῳ : τις σας παρηειρε φρενας . το δʹ προσοδιακον . το εʹ |
| τιμιον ἠγε πολυ μαλλον ἠ προτερον . ὠ πληρης ἑστια δραματων . ὠ μεστη παθων οἰκια : οὐκ ἠν , | ||
| . . ὡς του Αἰσχυλου τερατευομενου ἐν ταις ἀρχαις των δραματων . . λειπει κατ ' αὐτου . . ἀγριοποιον |
| του συναρχοντος δεησις ἠν : ἀλλ ' αὐθημερον ἀποκτενειν ἁπαντας ἀπειλουντος και διομνυμενου , ἀδημονων ὁ Κολλατινος ἐπι τῳ μηδενος | ||
| ἐαν δε μη , παντα τα παντων αἰσχιστ ' αὐτοις ἀπειλουντος , τουτων οὐδεν το παραπαν εἱλεν αὐτους οὐδ ' |
| προφασις παντοδαπων λογιων , αἱ τε Πανελληνων ἀγοραι θαλιαι τε ἀνακτων , ἐξ οὑ βοτρυοεσς ' οἰνας ὑπο χθονιων πτορθον | ||
| τε σελινον ἑστασαν : ἁρματα δ ' εὐ πεπυκασμενα κειτο ἀνακτων ἐν κλισιῃς : οἱ δ ' ἀρχον ἀρηϊφιλον ποθεοντες |
| δη ἀν ἐξεταζωμεν , δυναται το μεν δια των λημματων συμπεπλεγμενον ἀληθες εἰναι ἡμερας οὐσης , οἱον το τοιουτο ” | ||
| το προσφατον και λευκον ἠ ὑπερυθρον , οὐ πεπιεσμενον ἠ συμπεπλεγμενον , λελυμενον δε και διακεχυμενον , σπερματος πληρες ὁμοιου |
| , ὡς ἀπυστα και ἀγνωστα εἰναι Μαξιμινῳ τα ἐν Ῥωμῃ πραττομενα : αἱ τε λεωφοροι ὁδοι και ἀτραποι πασαι ἐφυλαττοντο | ||
| ψυχης μετα των πραγματων , και τα ὑπο του τοιουτου πραττομενα ” συμφεροντα “ τε και ” συμφορα “ κεκλησθαι |
| ἐργῳ ἐπεξιεναι , νομιζειν δε τας τε διανοιας των πελας παραπλησιους εἰναι και τας προσπιπτουσας τυχας οὐ λογῳ διαιρετας . | ||
| πνευματα οἱδ ' ἑπονται , ἠ κατωθεν ἀνηνεγμενων πνευματων δια παραπλησιους χυμους : ἐνιοτε δε και πανυ λεπτα και βραχεα |
| ὁ και τα πατρια γεγραφως . . . Ἀρριανος , ἐποποιος : Μεταφρασιν των Γεωργικων του Βεργιλλιου ἐπικως ποιησας : | ||
| πλειστοι δ ' Ἀβδηριται ὑπο των πινακογραφων ἀναγραφονται . Νικαινετος ἐποποιος και Πρωταγορας , ὁν Εὐδοξος ἱστορει τον ἡσσω και |
| κανονι των ἐπ ' ὀρθης της σφαιρας ἀναφορων ἐν τοις δευτεροις ξʹξʹ μιας ὡρας ἰσημερινης , ἐαν μεν ἀπο των | ||
| , ἀλλα ταυτα μεν ἑαυτῳ , θεον δε ἀσεβως τοις δευτεροις ἐτιμα . . . [ Οὑτως οἰμαι ] τα |
| το ὑπερ γης και ὑπο γης δοκουν ἡμισφαιριον , τεσσαρας οἰκουμενας εἰναι φασιν , ὡν μιαν μεν ἐχειν ἡμας τους | ||
| συμφεροντος , ἐξειλοντο μεν αὐτας τας Ἀθηνας ἐχομενας ἠδη και οἰκουμενας ὑπο Περσων , ἐρρυσαντο δε την Ἑλλαδα ὑποβρυχιον φερομενην |
| εἰτε ναρκωδες . ἀρχη οὐν της θεραπειας γινεσθω ἡ του λυπουντος χυμου κενωσις , εἰ μεν πληθωρικον εἰη το σωμα | ||
| ὁσῳ και μετα πυρρωδεστερων ἐπιφαινονται των χρωματων πολλην την του λυπουντος πνευματος δριμυτητα καταγγελλουσαι . Αἱ δε μετα λευκων χρωματων |
| μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| και ναοι θεων κατασπωμενοι και ἡρῳα δαιμονων ἀνορυττομενα και παιανες ἀνοσιων ἐργων και χαριστηρια θεοις ἀδικιας ; ταυτα ἀγελαστω . | ||
| ἐν τοις ἀπονεμητεοις ἀρρεπους στοχαζομενος , ὁ δ ' ὁσιος ἀνοσιων [ ἐν ] ἀρισταις ὑποληψεσι ταις περι θεου κατεσχημενος |
| γουν δια το πολλη προσενεχθηναι καθαιρει το σωμα δια τε ἀπεψιων και χολερικων παθων . ἑξομεν οὐν κἀνταυθα λεγειν ὁποιον | ||
| τε και ὠμοϲ ἐϲτιν , ἐκ τε ϲιτιων πλεονεξιαϲ και ἀπεψιων και ἀργιαϲ ϲυνιϲταμενοϲ : χρονιζων δε κατα τα ἀρθρα |
| λεγω και βοτανων και σπερματων : τα δε δια των μεταλλικων ἠ μεταλλικοις ἀναλογουντων : τα δε δια χυλων και | ||
| πυρι ἠ ἐν ὑδατι θερμῳ , και οὑτω μιγνυμενων των μεταλλικων . Ἐν ταις ἑψησεσι των φαρμακων ἡ λιθαργυρος ἐν |
| των ἀπορουμενων ζῳων , Περι των μυθολογουμενων ζῳων , Περι αἰτιων , Λυσεις ἀπορουμενων , Τοπων προοιμια , Περι του | ||
| ὑγιεινων εἰπουσι παραλιπειν ὁ τι νοσος και ἀφ ' ὡν αἰτιων προεισιν , οὑτω κἀνταυθα . τῳ γαρ την των |
| τους Θρηικας . Ἐς τουτους δε μοι δοκεει και προσωτατα ἀπικεσθαι ὁ αἰγυπτιος στρατος : ἐν μεν γαρ τῃ τουτων | ||
| Μακαρων νησος . Ἐς μεν δη τουτον τον χωρον λεγεται ἀπικεσθαι τον στρατον : το ἐνθευτεν δε , ὁτι μη |
| ἁλσι και ἐλαιῳ , του ζωμου λαμβανομενου ὁμοιως και προς χρονιους των τενοντων ἀποστασεις . καεντες δε και ἐπιπασθεντες αἱμορραγιαν | ||
| , λυει δε και πωρους ἐν χερσι και ποσι τους χρονιους , μετατρε - πει γαρ αὐτους εἰς ἰχωρα λεπτον |
| ' ἠελιῳ ἀνιοντι , τευχεα καλα φερουσα παρ ' Ἡφαιστοιο ἀνακτος . ἡ διπλη ὁτι το νευμαι ἐστιν ἐπι του | ||
| δαιτων ἀπολυμαντηρες ; ἠ ὀνοσαι , ὁτι τοι βιοτον κατεδουσιν ἀνακτος ἐνθαδ ' ἀγειρομενοι , συ δε και ποθι τονδ |
| . [ . . . Ἡ προ δεκαεπτα Καλενδων Ἀπριλιων ἀπρακτος . Ἐν ταυτῃ τῃ ἡμερᾳ Εὐδοξος τους Ἰχθυας ἀνισχειν | ||
| χορῳ ἡ περι τα λοιπα σπουδη . φαινεται οὐν οὐκ ἀπρακτος γενομενος Σαρδαναπαλλος : και γαρ ἐπιγεγραπται αὐτου τῳ μνηματι |
| : αὑτη ταττεται ἐπι των μεγαλα , οὐ μην συμφεροντα αἰτουντων . Ἀπο κωπης ἐπι βημα : ἐπι των ἀθροως | ||
| σαυτον ἐπανηκε ἐπι τον ἐκεινων ζηλον . Οὐ μονον των αἰτουντων Διογενης ἀπεφηνατο ἀργυρικον το πτωχικον το κυνικον , ἀλλα |
| και περι τι των μεμιγμενων τῳ μη ὀντι ἠ ὁπωσουν κοινωνουντων τῳ μη ὀντι . Μη ὀν δε οὐτι το | ||
| ; ὡσπερ ἀν εἰ σε ἐροιμην παλιν τα νυνδη , κοινωνουντων ναυτιλιας ἐπιστασθαι ἀρχειν τις ποιει τεχνη ; Κυβερνητικη . |
| μεν ἐστι το του θεου φως , σκοτος δε ἡ ἀνεπιστημων ψυχη . δια τουτο μονη μεν διαιτωμενη προς την | ||
| , ὁταν ἑξης γραφῃ ; Δηλον δη . Οὐκουν ἐτι ἀνεπιστημων ὠν , ὀρθα δε δοξαζων , ὡς φαμεν ; |
| ἐμου τοτε και το τῃ πολει συμφερον οὐ το Φιλιππῳ ζητουντος , βραχυ φροντισαντες οἱ χρηστοι πρεσβεις οὑτοι καθηντ ' | ||
| ποιουμεν , και τοι του σκοπου της φιλοσοφιας τουτο μαλιστα ζητουντος : ἀλλ ' ὡρμηται μεν ἐκ φιλοσοφιας ὁ λογος |
| κυριοι εἰσαγωγης τε και ἐξαγωγης , διδουσης τε ἁμα και δεχομενης της πολεως , νομους δε περι τουτων νομοφυλακες τους | ||
| . και ἐδεικνυντο κατα τον παλαιον νομον της ἀρχης μοι δεχομενης τους λογους , ἀνδρος μεν εὐ εἰδοτος δικασαι δικην |
| τηιδε . . . στασει ] τηι συστασει ἡμων . δικαστην ἠ δικηφορον ] κριτην ἠ τιμωρον : ὁ ἐστιν | ||
| εἰναι του στεφανου . καταχρηστικως δε εἰπεν ἐνταυθα κριτην τον δικαστην . κριτης γαρ ὁ κρινων τραγῳδους και τους ἀλλους |
| Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
| το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
| . . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
| ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
| προσηκει ταυτα ποιειν , ὁπηνικα φθασῃ βιαιως ἐπι τον ἐγκεφαλον παραγενομενη ὑλη και σφηνωθῃ παχυτερα οὐσα και τοις ἀλλοις ὑπεικειν | ||
| κτησις : ἀλλα κἀν προσγενηται , ταχιστα ἀπεπηδησεν , ὡς παραγενομενη την ἀρχην οὐκ ἐπ ' ὠφελειᾳ των λαβοντων , |
| : γραψειεν ἀν σε : εἰωθασιν ἐν τοις ταφοις των ἀποθνῃσκοντων γραφειν τα ἀνδραγαθηματα . και σε οὐν πως ἀν | ||
| κατορθωσον : ὀρθον κατακλινον , ὁπερ εἰωθασι ποιειν ἐπι των ἀποθνῃσκοντων : γραφεται φρενα : κοινον τοδ ' ἀχος : |
| και ψαυομενος ἀλγεει το ἡπαρ , και ἡ χροιη ὑποπελιδνος αὐτεου , και τα σιτια ἁ προσθεν ἐβεβρωκει πνιγει αὐτον | ||
| τας φλεβας ἐχων κειται τας μεγαλας : ὁθεν ἐκπεφυκασιν ἐξ αὐτεου αἱ φλεβες αἱ ἐς κυστιν , ᾑ εἱλκετο το |
| Και γαρ αἰσθανομεθα δι ' αἰσθησεως και ἡμεις οὐχ οἱ αἰσθανομενοι : ἀρ ' οὐν και διανοουμεθα οὑτως [ και | ||
| τε ποιησειν και τα δωρα ἐλαβεν και ἀντεπεμψεν ἑτερα . αἰσθανομενοι δε τουτων οἱ Καρχηδονιοι και αὐτοι περι συμμαχιας ἐπρεσβευοντο |
| , εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
| εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
| πεμπτου ἐτους δωρα ὁ βασιλευς λ μεν μυριαδας τοξων και ἀκοντιων τοσαυτας , πελτων δε ιβ , και ξιφη δε | ||
| ὡς προς τα μεσαγκυλα : ἀλλως : ἐκλυτοι : εἰδη ἀκοντιων τριαινοειδων . οὑτω δε λεγεται ὡς προς τα μεσαγκυλα |
| ἀνατολας μεν γινομενης της παραλλαξεως ἀφελοντες της ἐκτεθειμενης κατα μηκος θεσεως της σεληνης ἐν τῳ χρονῳ της ἀκριβους συνοδου , | ||
| βραχειων ἀρσεων και μακρας θεσεως , ἁπλους σπονδειος ἐκ μακρας θεσεως και μακρας ἀρσεως , σπονδειος μειζων , ὁ και |
| στρατηγων τις . Οὐκ ἀτοπον δ ' ἰσως και τους οἰκιστας προσθειναι των την Πελοποννησον οἰκουντων , οὑς εἰπεν Ἐφορος | ||
| . , : οὐκ ἀτοπον δ ' ἰσως και τους οἰκιστας προσθειναι των την Πελοποννησον οἰκουντων , οὑς εἰπεν Ἐφορος |
| του Εὐριπιδου συνεσις και περι παντα ἐπιμελεια , ὡστε μητε ἀπιθανον τι και παρημελημενον ἐασαι μητε ἁπλως τοις πραγμασι χρησθαι | ||
| ἡ ση τας διαθηκας ἐμοι πεισθεισα ἐξεκλεψε και ἐρωτωντος ἐδοκει ἀπιθανον εἰναι το τον Φορμιωνα δουλον ὀντα προτιμηθηναι ὑπο της |
| τε ἀκριβως οὐλων και των ἁπλων : οὐ μην οὐδε φαλακρουνται ῥᾳδιως . εἰ δε θερμοτερος εἰη του μετρου , | ||
| ἀπεριττοι τε εἰσι και ἀκριβεις ταις αἰσθησεσι και ἀγρυπνητικωτατοι και φαλακρουνται ταχεως . ἡ πρωτη μεντοι γενεσις αὐτοις των τριχων |
| . ἐτι οὐν συνεχοντος του ὑδατος την γην , μαλιστα κοιλους τοπους , ἐποιησεν ὁ θεος δια του λογου αὐτου | ||
| προς ναυν : ὡς ἡμεραι τηιδε δει λιποντας ἡμας Αὐλιδος κοιλους μυχους Αἰγαιον οἰδμα διαπεραν . ἐπει δ ' ἁπαν |
| , ὁμοιως δε , ὡς εἰ λεγοιμεν ὀξυτερον εἰναι το γραφειον του οἰνου και το ξιφος της νητης . ἀλλ | ||
| γραφεται : κουρευς κουρειον , γραμματευς γραμματειον , κναφειον , γραφειον . ἠ και τα δια του ειον οὐδετερα μονογενη |
| ' Ὀμβρικων οὐτ ' ἀλλων τινων βαρβαρων των ἐν Ἰταλιᾳ κατοικουντων εὑρημα ἡ σατυρικη παιδια και ὀρχησις ἠν , ἀλλ | ||
| αἱ νησοι χωραν ἐχουσιν ἀγαθην καρποφορον , και πληθος των κατοικουντων ὑπερ τους τρισμυριους . των δε προς την τροφην |
| το περι την κεφαλην διαδημα και τας τριχας σπαρασσουσα , καθαπερει τινος συμφορας μεγαλης προσηγγελμενης : ἡ δε ἐπι τῃ | ||
| ὠ Σωκρατες , ἐμοιγε δοκει νυν μεν ἡδονη σοι πεπτωκεναι καθαπερει πληγεισα ὑπο των νυνδη λογων : των γαρ νικητηριων |
| , συμπεφωνηκασι δε ἱνα του ἑνος ἐξερχομενου της πολεως και ἀποδημουντος ἐπι χρονον ἑνα ὁ ἑτερος βασιλευοι , και παλιν | ||
| ὡς ᾠομεθα ἡμεις , αὑτη καλλιστη ἀναβολη , δημοσιᾳ τουτου ἀποδημουντος στρατευομενου . ἐπειδη δε ἐκαλει ὁ ἀρχων εἰς το |
| ἐν τῃ προ δυο συλλαβων βαρειαν [ και ] ἀποτελεσαι περισπωμενην ἐπι της προπαραληγουσης . Μελλοντες ἐξηγεισθαι την γραμματικην τεχνην | ||
| ἑπτα εἰναι , την ὀξειαν , την βαρειαν , την περισπωμενην , και τεταρτον δασυν φθογγον και ψιλον πεμπτον και |
| Ἀπολλων ἀνειπεν , ἐνθα ἀν ἰδῃ χορευοντας ἀγροικους θαλλοις ἐλαιας ἐστεφανωμενους . Γενομενος δε κατα τον τοπον της Ἀσιας , | ||
| μυρων ὀζοντας και ὑπογεγραμμενους και ἐντετριμμενους , στεφανοις τε ἀνθεων ἐστεφανωμενους . προς δε τῳ κοσμῳ οὑτω λαμπρῳ ὀντι και |
| παρακειμενην ἐν αὐτοις ἐχειν ; Οἱον ἐπι φωτος ἐχει : ἀπελθοντος οὐδεν ὁ ἀηρ αὐτου ἐχει , ἀλλ ' ἐστιν | ||
| τινι των νεων ἐπι Καριας , και μετα ταυτ ' ἀπελθοντος αὐτου θαρρησαντας ἐπεξελθειν και πλεον σχοντας των ἐφορμουντων ἀναστρεψας |
| ἀφικομενων δε παρα του βασιλεως πρεσβευτων και τα δικαια Ῥωμαιοις ἀξιουντων ὑπεχειν κατα τας συνθηκας , οὐτε γινωσκειν ἐσκηπτοντο των | ||
| ἀφελεσθαι την δοθεισαν ἐξουσιαν τῳ δημῳ των ἐμμενειν ταις ὁμολογιαις ἀξιουντων , ἐξεδραμον ἐκ του βουλευτηριου κεκραγοτες και θεους τους |
| . . . . Ἰων : Ἰσοκρατης ἐν τωι Περι ἀντιδοσεως . Ἰωνος του της τραγωιδιας ποιητου μνημονευοι ἀν νυν | ||
| φησι Διοδωρος . Ἰων : Ἰσοκρατης ἐν τῳ περι της ἀντιδοσεως . Ἰωνος του της τραγῳδιας ποιητου μνημονευοι ἀν νυν |
| μετωνομασε Καισαρειαν , ἐχουσα και λιμενα και προ του λιμενος νησιον . μεταξυ δε της Καισαρειας και του Τρητου μεγας | ||
| της Πισατιδος την Φειαν φασι : προκειται δε και ταυτης νησιον και λιμην , ἐνθεν εἰς Ὀλυμπιαν το ἐγγυτατω ἐκ |
| το κατα ἀναλογιαν ἰσον γενεσθαι , γελοιον ἐστι το ἀξιουν ἐπισης ἀντιφιλεισθαι , ὡς ἐπι του ἐραστου και της ἐρωμενης | ||
| τας ὀφρυας ψιλουσθαι . Ὀξυ ὁραν τοις ὀφθαλμοις ἀγαθον πασιν ἐπισης . το δε ἀμβλυωττειν ἐνδειαν ἀργυριου δηλοι , ἐπειδη |
| χθες και πρωην εἰς μεσον ἐλθοντος κατα τινας μαγγανειας του βουληθεντος Πτολεμαιου οἱονει ἐπιφανη δειξαι τοις ἐν Ἀλεξανδρειᾳ θεον . | ||
| λογιζομενος , ὡς ἐθελησας μεν ἀρκεσεις και μονος , οὐ βουληθεντος δε σου και τἀλλα ματαια . Τα μεν ἀλλα |
| ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
| ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
| νυν στερισκομαι . ] εἰἑν : τι δη χρη τον ταλαιπωρον με δραν ; στειχειν προς οἰκους ; κἀιτ ' | ||
| ἀπογραφεσθαι , ἀνθρωπε , οὐχι τινα ποτε ἀγωνα ψυχρον και ταλαιπωρον . οὐκ ἐστιν ἐν Ὀλυμπιοις νικηθηναι μονον και ἐξελθειν |
| , ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
| , οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
| και τον παντα ὁμιλον και ἀστων και ξενων συμφορον εἰναι ἐπακουσαι αὐτων . ταυτα μεν ἐπ ' ἀρχῃ : προἰοντος | ||
| τον των τριακοντα γενομενον , και σμικρ ' ἀττα ἐτι ἐπακουσαι των γραμματων κτλ . [ . , . , |
| νυκτος οὑτος τους ἀπαντωντας ποιει γυμνους ἁπαντας . εἰτ ' ἐπαν τις ἐκδυθῃ , τηρει ἑωθεν εὐθυς ἐν τοις ἰχθυσιν | ||
| και ἐπιπροσθησομεν τῳ πρωτῳ . ἐν δε τοις ὀλιγαναφοροις ζῳδιοις ἐπαν εὑρωμεν πολυχρονιους γενεσεις , τον πρωτον ἠ τον τριτον |
| . πιθανον δε το και κλεισαι τινα τας πυλας στυρακιῳ ἀκοντιου ἀντι βαλανου χρησαμενον εἰς τον μοχλον , πολυ δε | ||
| προειρημενους . ὡς δε ἐδιωκον , ᾑρουν τε οὐδενα ἐξ ἀκοντιου βολης ὁπλιται ὀντες πελταστας : και γαρ ἀναχωρειν αὐτους |
| ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται δια μεσου ἁπλου κατηγορικου του κατασκευαζοντος ἠ το συνημμενον , ὡς ἐν τοις δι ' | ||
| Ἀμφιπολιν και την Καρδιανων χωραν ἀπεστερηκοτος Φιλιππου , ἀλλα και κατασκευαζοντος ὑμιν ἐπιτειχισμα την Εὐβοιαν και νυν ἐπι Βυζαντιον παριοντος |
| οὐν ἐξ ὁμοιοτητος φιλιαι τοιαυται . δοκει δε και ἐξ ἐναντιοτητος συστηναι φιλια , ἡτις και δια το χρησιμον ἐστιν | ||
| ἁρμονιας συνεχομενα : την δε δυαδα κατα την ὑλην ἐταττον ἐναντιοτητος οὐσαν πρωτην ἐμφαντικην . τριαδα δε το συμπαν ἐκαλουν |
| των προς ἀλληλους σχηματισμων και των ἐπισημων φασεων ἁπαντα ἀπεργαζονται παραλαμβανοντες και τους των πλανωμενων προς αὐτους σχηματισμους εἰς αὐξησιν | ||
| : ἐπαν δε δυο ἠ τρεις ἠ πλειους παραδιδοντες ἠ παραλαμβανοντες τυχωσιν , ἑκαστου ἀστερος την δυναμιν δει συνεπικρινειν προς |
| της διδασκαλιας των διαιρεσεων ἐναλλαξας την μεν διαφοραν της ἁπλης ἀποφανσεως προς την συνθετον προτερον ἠν ἡμιν παραδους , ἐπι | ||
| τῳ λογῳ της ἀποφανσεως μεμνηται του λογου , και της ἀποφανσεως παλιν μεμνηται ἐν τῳ της καταφασεως και ἀποφασεως λογῳ |
| και παταχθεις , ὡσπερ βασανους παθων μυριας , καταλεγει μηδενος ἐρωτωντος αὐτον : Ἐγω την κορην ἀπεκτεινα , και ἐλαβον | ||
| . εἰργου , γαρ φησι , βρωματων : εἰτα ὡσπερ ἐρωτωντος τινος : ποιων ; ἀπεκρινατο : ὡν εἰπομεν . |
| ὁλου ἀν αὐτου καθοσον δυναται μεταλαμβανοι . Δει οὐν τα μεταλαμβανοντα αὐτου οὑτως ἐχειν αὐτου , ὡς οὐ μετελαβε , | ||
| κοινωνιαν προαγαγειν , και συνδησαι συμμετρως τα μετεχομενα τε και μεταλαμβανοντα προς ἀλληλα . Τοσουτον οὐν ἀφεστηκε του δια παθους |
| της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | ||
| ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και |
| κυριον , δι ' ἁς δε συνεχωρηθη ταυτ ' αἰτιας παρελιπον : δια τουτ ' ἐπεξηλθον ἁπασας . και ἐπειδη | ||
| δη τουτο και πομπικον εἰρημενον οὐδεις Ἰσοκρατους ἀμεινων ἐγενετο , παρελιπον ἑκων , οὑς ᾐδειν ἡττον ἐν ταις ἰδεαις ταυταις |
| τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
| ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
| ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
| ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
| και τριτην του τηϲ ὑγραϲ . πολλων δε και ϲχεδον ἀπειρων ὑπαρχοντων των τε ϲταθμων και των μετρων παρα τε | ||
| τουτωι γαρ ἁπασα δικαιως και θνητη διανοια γελαι και κοσμος ἀπειρων . ἠσθιεν ἁρπαλεως κρεα τ ' ἀσπετα και μεθυ |
| ἀνθρωπος ὀργανῳ χρηται τῳ σωματι . τομει . τομευς ἐστιν ἐργαλειον την βασιν ἐχον κυκλικην , σμιλη δε ἡμικυκλικην . | ||
| : Εὐστροφον και εὐκινητον δει εἰναι . ὁ δε βεμβιξ ἐργαλειον ἐστιν , ὁ μαστιγι στρεφουσιν οἱ παιδες . ἠ |
| ὡροσκοπου : ἀλλ ' ὁποταν ἡ Σεληνη ἀφετης εὑρεθῃ , παραφυλαττεσθαι χρη τας κωλυσεις και τας ἑξαγωνους πλευρας και τετραγωνους | ||
| αʹ . Περι των ἐν τῃ ἡμερᾳ του πολεμου ὀφειλοντων παραφυλαττεσθαι . βʹ . Περι τοξοτων πολεμιων . γʹ . |
| και τους ἀστερας συνεκπιπτουσιν αἱ διαιρεσεις και τας ἐννοιας των ἀποτελεσματων προδηλουσιν , ἐπι δε ταυτης ἀλλοτε ἀλλη συγκιρναμενη κατα | ||
| προειπομεν : συ δε διακρινε τῳ νῳ τας μιξεις των ἀποτελεσματων . Ὁτε ἐστιν ὁ Ἑρμης χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐπικεντρος |
| ἀκουσαντας Ἀργειους λεγεται πρηγμα ποιησασθαι , και παραχρημα μεν οὐδεν ἐπαγγελλομενους μεταιτεειν , ἐπει δε σφεας παραλαμβανειν τους Ἑλληνας , | ||
| ὑμιν . ” ὁ μυθος προς ἀνδρας ἐξωλεις ὠφελειν μεν ἐπαγγελλομενους , βλαπτοντας δε μεγαλα . σφηξ ἐπι κεφαλην ὀφεως |
| περιαπτουσιν ὡσαυτως τα δεξια τοις δεξιοις και τα ἀριστερα τοις ἀριστεροις σεληνης οὐσης ἐν ἀποκρουσει ἠ ἐν ἀσπορῳ ζωδιῳ και | ||
| δε νεον κλισιηθεν ἰοντα . ἡ διπλη ὁτι ἐν τοις ἀριστεροις μερεσι του ναυσταθμου γεγονεν ἡ μαχη , ὁπου και |
| του κ . και τα λαχοντα ἰσα τον ἀριθμον τοις μελλουσι κληρουσθαι δικαστηριοις ὑπηρετης φερων ἐτιθει καθ ' ἑκαστον δικαστηριον | ||
| νεωτερου ἐστι πρεσβευομενον ἐν τε θεοισι και ἐν ἀνθρωποις τοις μελλουσι σῳζεσθαι και εὐδαιμονειν . αἰκιαν οὐν περι πρεσβυτερον ἐν |
| ' ἀμεινονα φωτα ἠτιμησεν : ἑλων γαρ ἐχει γερας αὐτος ἀπουρας . ἀλλα μαλ ' οὐκ Ἀχιληϊ χολος φρεσιν , | ||
| ἐφησθα πολιν κεραϊξεμεν ἁμην , Τρωϊαδας δε γυναικας ἐλευθερον ἠμαρ ἀπουρας ἀξειν ἐν νηεσσι φιλην ἐς πατριδα γαιαν νηπιε : |
| εἰ μειζων εἰποντι ἐμοι γενοιτο παρ ' ὑμων βλαβη των πεποιηκοτων αὐτα γενεσθαι : οὐδε γαρ παρρησια περι παντων ἀει | ||
| δια το τους μεν και των αὐτους ἀδικησαντων ὡσπερ εὐ πεποιηκοτων ὑπο μεγαλοψυχιας πολλακις προστηναι και πασαν ὑπερ τουτων εἰσενηνοχεναι |