ἁλσι και ἐλαιῳ , του ζωμου λαμβανομενου ὁμοιως και προς χρονιους των τενοντων ἀποστασεις . καεντες δε και ἐπιπασθεντες αἱμορραγιαν | ||
, λυει δε και πωρους ἐν χερσι και ποσι τους χρονιους , μετατρε - πει γαρ αὐτους εἰς ἰχωρα λεπτον |
δε Καρχηδονιοις ἀρχομενου μεν τουδε του ἐργου καταφρονησις ἠν ὡς χρονιου τε και μακρου και ἰσως ἀδυνατου : προϊοντος δε | ||
του σχηματος , ἠ ἐν κνημῃ τρωματος γενομενου ἐπικαιρου και χρονιου και κοινου τῃ πτερνῃ , ἠ ἐν μηρῳ , |
και τοις ὀξεσι νοσημασιν οὐχ ἁρμοζει , ἀλλα μαλλον τοις χρονιοις , και τουτων μαλιστα τοις καθυγροις και ψυχροις . | ||
παρελθοι . δια δη ταυτ ' ἐπενοει , μεγαλοις και χρονιοις πραγμασι την πατριδα περιβαλων και καταστησας ἐς ἀσχολιας και |
ἐσται της δικης ὑπερτερα . ἐμολες ἐμολες , ὠ , χρονιος ἁμερα , κατελαμψας , ἐδειξας ἐμφανη πολει πυρσον , | ||
χαιρετω , συ τ ' , ὠ γυναι . μων χρονιος ἐλθων ς ' ἐξεπληξ ' ὀρρωδιαι ; οὐδεν γ |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
ἐπιδειξειν τοις δικασταις της μεν σωτηριας τῃ πολει τους θεους αἰτιους γεγενημενους και τους φιλανθρωπως και μετριως τοις της πολεως | ||
τους δε βιασαμενους και διδαξαντας ἀτιμωρητους καταλιπειν , οὑς ἁπαντων αἰτιους εἰναι συμβεβηκεν , ὡν ἠ δεδρακασιν ἠ πεπονθασιν ἐκεινοι |
τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
, και νη Δια και ἐν στρατοπεδῳ γεγονως ποτε και γυμναζομενους ἠ ταττομενους στρατιωτας ἑωρακως και ὁπλα εἰδως και μηχανηματα | ||
οὐκ εὐγνωστος ἐστιν ἡ Τιμαρχου βδελυρια ; ὡσπερ γαρ τους γυμναζομενους , κἀν μη παρωμεν ἐν τοις γυμνασιοις , εἰς |
τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
ἐργῳ ἐπεξιεναι , νομιζειν δε τας τε διανοιας των πελας παραπλησιους εἰναι και τας προσπιπτουσας τυχας οὐ λογῳ διαιρετας . | ||
πνευματα οἱδ ' ἑπονται , ἠ κατωθεν ἀνηνεγμενων πνευματων δια παραπλησιους χυμους : ἐνιοτε δε και πανυ λεπτα και βραχεα |
Ἀντιποινου λεγουσιν Ἀνδροκλειαν τε και Ἀλκιδα . μελλουσης γαρ προς Ὀρχομενιους γινεσθαι μαχης Θηβαιοις και Ἡρακλει , λογιον σφισιν ἠλθεν | ||
Ὀρχομενον , φιλην πολιν , ὑπορρεοντων , ἀφανως πεμψας προς Ὀρχομενιους ἐκελευσε μηδενα χωρις αὑτου συμμαχον δεχεσθαι . οὐ τοινυν |
καλουμενων φιλων και συνηθων ἠ και ὑπο συγγενων τινων , ἐνιους δε και ὑπο των ἐγγιστα , ἀδελφων ἠ υἱων | ||
Ἡρακλειτος ἀερα , Ἱππασος δε ὁ Μεταποντινος και κατ ' ἐνιους Ἡρακλειτος πυρ , Ξενοφανης δε ὑδωρ και γην , |
ἡγουμενοι και ἀρρενικα το τε ἀπο του ὡροσκοπου μεχρι του μεσουρανουντος και το κατα ἀντιθεσιν ἀπο του δυνοντος μεχρι του | ||
, ὁπως ἀναβιβαζονται ταυτα τα γραμματιτζια μεχρι των ἐνενηκοντα κεντρου μεσουρανουντος . και γαρ τεταρτημοριον ἐνι κεχαραγμενον : τετρας γαρ |
στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
: των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
παντες ἠπορησαν ἀπολογιας οἱ ἐξηγηται και φασιν αὐτον ὑποδειγματος χαριν καταχρηστικωτερον γενος καλεσαι του τριγωνου το σχημα . ἐπιλυομενοι δε | ||
, τουτεστιν ἐν ζωσι διαγομεν . . μια βους : καταχρηστικωτερον την τοκαδα φησι , τουτεστι την μητερα . λεγεται |
Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
πολεμος ἐγερθησεται , τῳ μερει τουτῳ λεγω , ἐν δυναμει στρατευμασιν κατα των πολεμιων : οἱ των Ῥωμαιων ἀρχηγοι και | ||
τουτῳ δε ὁ Ναρσης τῃ Ῥαβεννῃ ἐπιστας και τοις ἐνταυθα στρατευμασιν ὁμιλησας και παντα ἐν δεοντι καταστησαμενος ἐς Ἀριμινον ἐχωρει |
της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | ||
γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι |
, συμπεφωνηκασι δε ἱνα του ἑνος ἐξερχομενου της πολεως και ἀποδημουντος ἐπι χρονον ἑνα ὁ ἑτερος βασιλευοι , και παλιν | ||
ὡς ᾠομεθα ἡμεις , αὑτη καλλιστη ἀναβολη , δημοσιᾳ τουτου ἀποδημουντος στρατευομενου . ἐπειδη δε ἐκαλει ὁ ἀρχων εἰς το |
; Ὁ δ ' ἀν δεηται , δι ' ὀφθαλμου σκοτον ἐχων παρ ' αὐτῳ φως ζητει . Εἰ οὐν | ||
μικρως τοις πολλοις . ὁ δε φησιν Ἀριστοφανης περι Αἰσχυλου σκοτον εἰναι τεθνηκοτος , τουτ ' ἀξιον και περι τουτου |
των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
ἀκουσαντας Ἀργειους λεγεται πρηγμα ποιησασθαι , και παραχρημα μεν οὐδεν ἐπαγγελλομενους μεταιτεειν , ἐπει δε σφεας παραλαμβανειν τους Ἑλληνας , | ||
ὑμιν . ” ὁ μυθος προς ἀνδρας ἐξωλεις ὠφελειν μεν ἐπαγγελλομενους , βλαπτοντας δε μεγαλα . σφηξ ἐπι κεφαλην ὀφεως |
το παρον εἰδυλλιον πρωτον δια το χαριεστερον τε ὁμου και τεχνικωτερον εἰναι , ἑπομενος τῳ Πινδαρῳ εἰποντι . ἀρχομενου δ | ||
λινα και σταλικας και σαγηνας περιβαλλομενοις . ὁθεν ὡς πολλῳ τεχνικωτερον ἐστι του καθ ' ἑκαστον θηραμα πονεισθαι το δια |
χρηται , ἐνιοτε ὡς ἀρσενικῳ , ἐνιοτε δε ὡς οὐδετερῳ τελευτωντος του μηνος : του κατα σεληνην λεγει μηνος : | ||
ἀναστησας την δυναμιν ἐκ της πολεμιας ἀπηγεν ἐπ ' οἰκου τελευτωντος ἠδη του ἐτους . ἐπισταντων δε των ἀρχαιρεσιων ἐδοξε |
μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
. βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
γαμεται δεδωκατε με . οἱα δε φιλει γινεσθαι περι τας παραδοξους φωνας τε και ὀψεις , πολλη ταις παρουσαις ἐνεπιπτεν | ||
μη λεγε ἡμιν τοιαυτα φρικωδη ηὐχουν ] ἐθαρρουν ξενους ] παραδοξους , ἀτοπους μολεισθαι ] μολειν , ἐλθειν ὡδε ] |
παρακειμενην ἐν αὐτοις ἐχειν ; Οἱον ἐπι φωτος ἐχει : ἀπελθοντος οὐδεν ὁ ἀηρ αὐτου ἐχει , ἀλλ ' ἐστιν | ||
τινι των νεων ἐπι Καριας , και μετα ταυτ ' ἀπελθοντος αὐτου θαρρησαντας ἐπεξελθειν και πλεον σχοντας των ἐφορμουντων ἀναστρεψας |
πολυ δη πολυ παντων ἐνταυθ ' εἰσιν ἀριστοι ἐχουσι τε τερματα νικης . οἱ δ ' ἐπι τωνδε τοπων πεπλανημενοι | ||
δε την Ἑλληνων γλωσσαν Ἱραι Ὁδοι . Συναγουσι δε τα τερματα ὁ τε Τυρης και ὁ Ὑπανις κατα Ἀλαζωνας : |
νομοις , ὑπερ ” ὡν ἀν μη διδῳ δικην φονου δικασασθαι , και ἀτιμος , φησι , τεθνατω . “ | ||
: και τον νομον προβαλλεται ὁ φευγων , δικην το δικασασθαι καλων : ὁ δ ' οὐν διωκων δικην την |
ὑμεις τε και οἱ θεοι θελωσιν . Σκεψασθε οὐν ὁσῳ δικαιοτερα ὑμων δεησομαι ἐγω ἠ ὁ ἀδελφος . Ἐγω μεν | ||
την των θεων εὐνοιαν ἐχομεν , ὁσῳ διατελουμεν εὐσεβεστερα και δικαιοτερα πραττοντες . τι ποτ ' οὐν ἐκεινος ἐν τῳ |
Δαμωνος ἠδη περι ἀναγωγην ὀντα με περιστασιν ποιησαμενου και μαρτυρειν ἀξιουντος και τα ἑξης . μηποτε τοιουτον ἐστι το λεγομενον | ||
της σωτηριας , εἰ ἠδη τις ἐθελοι , και μονον ἀξιουντος μαθειν , τις ἐστι το γυναιον , ὁ Ἐρασιστρατος |
, κατακρατειν ἐπικρατειν , καθαιρειν : το γαρ καταπολεμειν και καταδουλουσθαι ἑτερας ἐστι χρειας , ὡσπερ και το χειρωσασθαι και | ||
διαβαλλοντες πολλοι , και πρωτοι Κορινθιοι κατηγορουν Ἀθηναιων , φασκοντες καταδουλουσθαι τους Ἑλληνας : Μεγαρεας ἀπελαυνεσθαι της Ἀττικης , τυραννικα |
μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
τουτου πονηριαν ἐτι μαλλον ὑμεις ὀψεσθε , και ἐγω των γεγενημενων ἀποδυραμενος τα πλειστα προς ὑμας ὡσπερει ῥᾳων ἐσομαι . | ||
δικαιον ἠν . και προς τουτοις ἀγωνων ἡμιν ὑστερον πολλων γεγενημενων ἐξ ἐκεινων ] των πραγματων ] [ και αὐτου |
τηιδε . . . στασει ] τηι συστασει ἡμων . δικαστην ἠ δικηφορον ] κριτην ἠ τιμωρον : ὁ ἐστιν | ||
εἰναι του στεφανου . καταχρηστικως δε εἰπεν ἐνταυθα κριτην τον δικαστην . κριτης γαρ ὁ κρινων τραγῳδους και τους ἀλλους |
δ ' οὐν ἁπασι και τοις τοιουτοις παραθηγομενοι τας ψυχας ἀμεινους ἡμιν γιγνονται . Τα δε δη σωματα , ὁπερ | ||
] / ? ? ὑπαντησαντες των ? ? ? μελλοντων ἀμεινους ? [ ] / ἐλπιδας ? [ ] ? |
ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
: τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
, ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
, οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
το αὐτο σκοπουντων , εἰ μεν τινες ἰδοιεν πῃ τους σφετερους ἐπικρατουντας , ἀνεθαρσησαν τε ἀν και προς ἀνακλησιν θεων | ||
αἰσχιστῳ και ἀκλεεστατῳ ὀλεθρῳ ἀπολλυσθαι , οἱ μεν γονεας [ σφετερους αὐτων ] πρεσβυτας καταλειποντες , οἱ ἠλπιζον ὑπο των |
τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | ||
ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και |
ἐστιν ἀσυλλογιστον : ἀλλα δει την μιαν προτασιν ἀντιστρεψαι και ἀναγαγειν τον συλλογισμον ἐπι το πρωτον σχημα , οἱον ἑκαστον | ||
και το ἀσωματον οἱον ψυχη ἀγγελος θεος . ἐσχον οὐν ἀναγαγειν ἑαυτους ἐπι τι κοινον γενος την οὐσιαν του της |
, βουλεται ἐκθεσθαι και περι της δημωδους ῥητορικης και της ἀντικειμενης τῃ ἀληθινῃ ῥητορικῃ , ἡν και τριβην δει καλειν | ||
αὐτον , οὑτοι ἠσαν οἱ πρωτοι την σφετεραν ἀπο της ἀντικειμενης της των Καρων διορισαι ζητουντες ; ἠ οὑτοι μεν |
δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
οὐν ἐξ ὁμοιοτητος φιλιαι τοιαυται . δοκει δε και ἐξ ἐναντιοτητος συστηναι φιλια , ἡτις και δια το χρησιμον ἐστιν | ||
ἁρμονιας συνεχομενα : την δε δυαδα κατα την ὑλην ἐταττον ἐναντιοτητος οὐσαν πρωτην ἐμφαντικην . τριαδα δε το συμπαν ἐκαλουν |
Ἀττηλας περι των φυγαδων χαλεπαινοι : ἐδει γαρ ἠ παντας ἀπολαβειν ἠ πρεσβεις ἐκ της μεγιστης ἐξουσιας ἀφικεσθαι προς αὐτον | ||
ἀποστειλαι πρεσβειαν πρωτον ὡς τους πολεμιους τας τε γυναικας ἀξιωσουσαν ἀπολαβειν και δικας ὑπερ αὐτων αἰτησουσαν της ἁρπαγης , ἱνα |
Ποντικης θαλασσης , ὑφ ' ἑν ἐκμισθουσι και Ἰλλυρικον τελος προσαγορευουσιν . ὁπως δε αὐτους ὑπηγαγοντο Ῥωμαιοι , ὡμολογησα μεν | ||
ἐρρινων και ἀνακογχυλιασμων και μασηματων , ἁπερ ἑνι περιλαμβανοντες ὀνοματι προσαγορευουσιν ἀποφλεγματιζοντα , και τας δυναμεις δ ' αὐτων ἀποφλεγματικας |
, οὐκ ἐστιν ἀληθης : ὁμοιως γαρ φασι τοις τα διαγραμματα γραφουσι και σφας εἰρηκεναι περι της γενεσεως , οὐχ | ||
δε ὑπο γην . γραψωμεν δε ἐπι των ἡμικυκλιων τα διαγραμματα . Πινδαρος ὁ ποιητης Θηβαιος ἠν ἐκ Κυνοκεφαλων : |
Μυρρινουσιου το γηινον και ἐνυλον σημαινει : ἡ γαρ μυρρινη δενδρον ἐστι χθονιων θεων ταις περιπεζιοις αὐτων δυναμεσιν ᾠκειωμενον . | ||
ἐστιν ὡσπερ ἀγρια κοκκυμηλεα . Ἀραρως δε κοκκυμηλον καλει το δενδρον , κοκκυμηλον δε το ἀκροδρυον . Διφιλος δε ὁ |
, καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
προφασις παντοδαπων λογιων , αἱ τε Πανελληνων ἀγοραι θαλιαι τε ἀνακτων , ἐξ οὑ βοτρυοεσς ' οἰνας ὑπο χθονιων πτορθον | ||
τε σελινον ἑστασαν : ἁρματα δ ' εὐ πεπυκασμενα κειτο ἀνακτων ἐν κλισιῃς : οἱ δ ' ἀρχον ἀρηϊφιλον ποθεοντες |
τον Μινυαν , και τους Ἀργοναυτας δε Μινυας ἐντευθεν γραφει προσηγορευσθαι . και το Δαματρος : ὁτι ἐν Ἐλευσινι Δημητρος | ||
, ἐθνος . Πρωταρχος δε τας Ἀλπεις Ῥιπαια ὀρη οὑτω προσηγορευσθαι , και τους ὑπερ τα Ἀλπεια ὀρη κατοικουντας παντας |
ὡς ἐχει και τα τεχνητα . . . : Ἀποριαι Στρατωνος γʹ προς τον λογον . μηποτε και παν ζῳον | ||
ἐπιγραφην ἐχοντας Κυρηναιων θεωρων . ταυτα δ ' εἰπων την Στρατωνος ἐπαινει δοξαν του φυσικου και ἐτι Ξανθου του Λυδου |
Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
. Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
του κ . και τα λαχοντα ἰσα τον ἀριθμον τοις μελλουσι κληρουσθαι δικαστηριοις ὑπηρετης φερων ἐτιθει καθ ' ἑκαστον δικαστηριον | ||
νεωτερου ἐστι πρεσβευομενον ἐν τε θεοισι και ἐν ἀνθρωποις τοις μελλουσι σῳζεσθαι και εὐδαιμονειν . αἰκιαν οὐν περι πρεσβυτερον ἐν |
: ἀφ ' οὑ και „ σαλπιγγων „ ἐτυμως ἑορτη προσαγορευεται , διττον λογον ἐχουσα , τον μεν ἰδιον του | ||
ἀλλ ' ἐπι μεν των γεγωνιωμενων και διαγωνιος ἡ αὐτη προσαγορευεται , ἐπι δε της σφαιρας και ἀξων , ὡσπερ |
εἰς μακραν αὐτο ὁμολογων , Ἀασαμην , οὐδ ' αὐτος ἀναινομαι . ἀλλ ' , ὠ βελτιστε , ἰδιωτῃ μεν | ||
ὁμολογησουσι και τῳ Διϊ χαριν τῳ ταδε διαπραξαμενῳ . οὐκ ἀναινομαι ] χαιρω ἐν τῳ μη ἀντιλογειν . ἡβᾳ τοις |
γαρ ἀπερατα τα της ὑποθεσεως ὑπαρχοι , λιθον ἑψειν δοξομεν δικαζομενοι περι πραγματος , ᾡ περας ἀδυνατον ἐπιθειναι . Σωπατρου | ||
ἀλλ ' ἐπ ' ἀλληλους μετερχονται ἠ εἰς ἀλλους οἱ δικαζομενοι : ἐν τροπικοις ἀποδημιας ἀρχεσθαι δει , ταχυ γαρ |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
Φοινικης , και χρηματα πολλα κεκτησθαι και συχνα ἐμπορια και λιμενας και τριηρεις , και πολλης μεν γης , πολλης | ||
Σεριφος νησος και πολις και λιμην : Σιφνος : Παρος λιμενας ἐχουσα δυο , ὡν τον ἑνα κλειστον : Ναξος |
θειον , εἰτε ὡς παιγνιον ἐκεινων εἰτε ὡς σπουδῃ τινι συνεστηκος : οὐ γαρ δη τουτο γε γιγνωσκομεν , τοδε | ||
μετα βιας ἀναστελλειν , και δια τουθ ' ὑποχωρειν το συνεστηκος εἰδωλον και ποιειν την ἐμφασιν ὑποφευγοντος : τοις δ |
ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
, ἐπει ἀθροιστικον το ὀνομα , ἡ δε γενικη ἐμελλε ψιλουσθαι , ἐπειδη το α ληγον εἰς λ ἀμεταβολον ἐπιφερομενου | ||
Ε ἐπιφερομενου του Μ ἠ κατα συλληψιν ἠ κατα διαστασιν ψιλουσθαι θελει : ἐμπλην Ἐμπουσσα . Το Α ἐπιφερομενου του |
ἡ ἀρα φιλια ἑξις ἐστιν : ἡ δε φιλησις ἀνευ προαιρεσεως οὐσα , καθαρως ἐστι παθος . Παντα μεν οὐν | ||
σχεδον και τα των νυν ἐστι φιλανθρωπιας τε περι και προαιρεσεως . αἱ γαρ δη δοκουσαι φιλοφρονησεις και χαριτες , |
εἰδος τι του μη ὀντος ὀν και περι τι των μεμιγμενων τῳ μη ὀντι ἠ ὁπωσουν κοινωνουντων τῳ μη ὀντι | ||
και τα ἀλλα , ὡς παντων ἁμα ἐνυπαρχοντων αὐτωι και μεμιγμενων ὁμου , ἐκ τουτων ὑπενοει και παντα ὁμου τα |
, ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
. Σεληνη ἐν τῳ Ϛʹ τοπῳ ἠ τῳ δυνοντι οὐσα ἀνευρετον ποιει το ἀπολωλος εἰ μη ὁ Ἡλιος μαρτυρησει αὐτῃ | ||
μη φαινομενον ; και οὑτως εἰς ἀπειρον οἰχομενης της ζητησεως ἀνευρετον γινεται το ἀληθες . Τι οὐν ; το πειθον |
. ἐτι οὐν συνεχοντος του ὑδατος την γην , μαλιστα κοιλους τοπους , ἐποιησεν ὁ θεος δια του λογου αὐτου | ||
προς ναυν : ὡς ἡμεραι τηιδε δει λιποντας ἡμας Αὐλιδος κοιλους μυχους Αἰγαιον οἰδμα διαπεραν . ἐπει δ ' ἁπαν |
μηδενα των Τρωων διαφυγειν , μηδ ' ὁντινα γαστερι μητηρ κουρον ἐοντα φεροι , μηδε τουτον διαφυγειν , ἀλλα και | ||
ἡ μεν ἐξ ἀνδρος ὡσπερ ἡ κατ ' Ἐπι - κουρον : ἡ δε ἐκ τελους [ και δογματος ] |
δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
, ἐσται ἐλαττονα τα εἰρημενα . Εἰ δε του Διος χρονοκρατορος ὀντος ὑπαρχει και ὁ Ἡλιος ἁμα τουτῳ ἀκακωτος κατα | ||
δια δουλων και ὑπουργων . Εἰ δε του Ἡλιου ὀντος χρονοκρατορος ἐπιβλεψει τουτῳ ἡ Σεληνη ἀπο τριγωνου ἠ ἑξαγωνου κατα |
κοσμουμενοι , δια των ὑπερ της προνοιας τῃ πολει πασῃ κατασκευαζομενων κοινωφελων ἐργων . οἰδα δε και τας ἀλλας πολεις | ||
πολυ το γενναιον ἐν τοις τροποις ἠν , ἰδιας ἑταιριας κατασκευαζομενων και συμφρονουντων ἐπι φυλακῃ τε ἀλληλων και μεταστασει της |
δορας λυκων , ῥαπτον ἐσθημα , ἀθλους τε ποιεισθαι τους ἀγριους των συων και τους θωας και τους λυκους και | ||
ἁπτονται , ἀλλ ' ἐωσι γαρ λιμῳ τε ταλαιπωρηθηναι τους ἀγριους ἐλεφαντας και ὑπο τῳ διψεϊ δουλωθηναι . Εὐτ ' |
, και κρινεται Δημαδης : ἐνταυθα ἡ βουλησις ἐκ προκαταρκτικου αἰτιου οὑτως : ὁτι δια την φθασασαν ἐχθραν δια το | ||
ῥει τοτε μαλλον ὁ Νειλος . Ἀξιον δε ζητησαι περι αἰτιου και οὑ ἐστιν αἰτιον , πως προς ἀλληλα περι |
βεβαιω ἀπελθειν ὑμας , και αἰχμητην , ἠγουν αἰχμην εἰδοτα μεταχειριζεσθαι , ἀντι του πολεμιστην . το γαρ ἐμφυες ἠθος | ||
τον δε ἐγκωμιαζοντα ἐμπομπευειν τοις ἐργοις , ἐπιδεικτικως τους λογους μεταχειριζεσθαι : ἰστεον δε ὁτι δικανικος χαρακτηρ ἐστιν ὁ ἰσχνος |
, ὁμως και ἐκ των παροντων εἰχον τινα ἐλπιδα : Ἀριστομενης δε και ὁ μαντις ἠπισταντο μεν οὐδεμιαν ἐτι ἀναβολην | ||
τεκμηριον του μηδενι των πολεμιων εἰξαι . ὁ δ ' Ἀριστομενης ἐν τῳ περι του βασιλεως ἀγωνι πεντε μεν ἀνῃρηκει |
τονοισι γειτονευονται : ὁσον δε ἐξωτερω των ἀδενων , ἐπιπλειστον ἀπολαμβανειν : ἀσινεα γαρ . Γινωσκειν δε χρη και ταδε | ||
την του ἀει ἀφανους και ἐτι την του ὁριζοντος θεσιν ἀπολαμβανειν ὑπερ γης μεν ποιουντα παντοτε το βορειοτερον ἑαυτου παν |
, παραλογος ἡ τασις , ὡς γαρ δυναμει τρισυλλαβα ὠφειλον βαρυνεσθαι , ὡς ἐχει ἡ κηρος και ἠρος : οὑτω | ||
βουλομενος αὐτους δια το ἐν τῳ αὐτῳ καθη - μενους βαρυνεσθαι , ἀναλαβων ἠγεν . και ἐχρησατο τῳ τροπῳ ᾡπερ |
πολλας δε πολεις τῃ πειθοι προσηγαγετο , πολλας δε και καταπολεμησας . Ἀσδρουβας δε ὁ γαμβρος Ἀμιλκου πεμφθεις παρα του | ||
βασιλει . ὁ δε Ἀλεξανδρος ἐν ἡμεραις ταις πασαις τεσσαρακοντα καταπολεμησας το ἐθνος και πολεις ἀξιολογους ἐν ταις δυσχωριαις κτισας |
ἠν ὁ νυν καλουμενος καλαμαυλης σαφως παριστησιν Ἡδυλος ἐν τοις ἐπιγραμμασιν οὑτωσι λεγων : τουτο Θεων ὁ μοναυλος ὑπ ' | ||
ἠ κακιζοντος , ὡσπερ οὑς Σιμωνιδης εἰωθει τιμαν ἐν τοις ἐπιγραμμασιν . ὁμως δε και Μιλτιαδης μετεχει του καταλογου και |
Ψιμμυθιον , ἁλας , ἐλαιον , νιτρον , ἑκαστον ἰδιᾳ λειοτατον προποιησας , ἑψε ἁμα ἑως ἐμπλαστρωδες γενηται , προπολιν | ||
και ἐχε ἐν πυξιδι , και διδου ἐν ἀνεσει # λειοτατον πληρες , μετα γλυκεως κρητικου . Ἐπικαλειται δε το |
και μην οὐδεν ἀν ἐχοιτε θεαμα καλλιον και παραδοξοτερον αὑτων σωφρονουντων και προσεχοντων . θειον γαρ δη και σεμνον ἀληθως | ||
. ἐγω ποιητας ἐκ ποιμενων , ὁ δε ἀφρονας ἐκ σωφρονουντων ἐργαζεται : ἐκει μητηρ κατα παιδος μαινεται , και |
φιλοκαλος ὠν ἐζωπυρει την του παιδος φυσιν ἐξαιρετοις και περιτταις ἐπιμελειαις , ἱνα μη ἐντυφηται μονον , ἀλλα και θαττον | ||
και τοις εἰς τον πολεμον ἀσκημασι και ταις του πλουτου ἐπιμελειαις , ταυτα παντα ἀγαστα μοι δοκει εἰναι . και |
κατ ' αἰτιαν τινα πρωτουργον προϋπαρχουσαι , τοσουτον ἀπεχουσι του συνακολουθειν τοις κατηγορημασιν , ὡστε αὐται τα ὑπαρχοντα κατηγορηματα ἐπιφερουσιν | ||
τεκνων ἡδε πατρις ἐστι μαλλον . το μεν οὐν ἀναγκαιον συνακολουθειν τα τεκνα τῳ πατρι : πολυ δε ἡδιον τον |
, και ταυτα διαπραξαμενον μηκετι ἐγγυτερω προσιεναι , ἀλλ ' ἀποτρεπεσθαι φυλαττομενον μη τι ἡμας μαλλον του δεοντος θερμαινων βλαψῃ | ||
εἰς τελεωτεραν και ὑπερτεραν ζωην . Και τους μεν πρωτους ἀποτρεπεσθαι δει , τους δε δευτερους ἐξευμενιζεσθαι . Εἰσι δε |
δυναμις , ἡν ἐλεγομεν προς αὐτα ἠδη τα ζῳα ἐπιχειρειν ἀποβλεπειν και προς αὐτα τα ἀστρα τε και τελευταιον δη | ||
ἠ φυσει τοσουτον διηνεγκε των πολιτων , ὡστε προς ἐκεινον ἀποβλεπειν την πολιν , ὁποτε σπουδαιου ἀνδρος δεηθειη , ὁ |
δοθεις ὑπο Διονυσου χαριστηριον , ἀνθ ' ὡν αὐτῳ Ναξον προσενειμεν ὁ Φολος κρινομενῳ παρ ' αὐτῳ προς τον Ἡφαιστον | ||
εἰς τετταρα μερη διεταξε την χωραν , και το μεν προσενειμεν Ἀμφιπολει , το δε Θεσσαλονικειᾳ , το δε Πελλῃ |
πολυσπερμον ᾐ το κατα κορυφην ζῳδιον , κατα την αʹ συνελευσιν τα της συλληψεως ἀσφαλως ἐσται . ἐπαν δε τυχῃ | ||
και μονας νοειται , κατα την του ἑνος και ἑνος συνελευσιν τετρας γενησεται , δυειν μεν νοουμενων των συνιοντων , |
εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
δια σημειων μεν τους νομαδας εἰρηκε γαλακτοφαγους ἀβιους τε , δικαιοτατους ἀνθρωπους , και ἐτι ἀγαυους ἱππημολγους , Σκυθας δε | ||
τῳ οἰνῳ , ὡς φησι Βαιτων . Κτησιας δε και δικαιοτατους αὐτους φησιν εἰναι . Ἁρμοδιος δε φιλοποτας λεγει γενεσθαι |
και τον παντα ὁμιλον και ἀστων και ξενων συμφορον εἰναι ἐπακουσαι αὐτων . ταυτα μεν ἐπ ' ἀρχῃ : προἰοντος | ||
τον των τριακοντα γενομενον , και σμικρ ' ἀττα ἐτι ἐπακουσαι των γραμματων κτλ . [ . , . , |
, ἀβεβαιον εἰς πιστιν : ὡστε και ταυτῃ τους εὐχερως ὁμολογουντας ἠ ἀρνουμενους περι παντος οὑτινοσουν ἐλεγχεσθαι . και τι | ||
οὐν ἐδει νεων και στολου και στρατου προς ἀνδρας οὐχ ὁμολογουντας μεν [ μη ] ἁμαρτειν , ἑαυτους δε ὑμιν |
ἐμου τοτε και το τῃ πολει συμφερον οὐ το Φιλιππῳ ζητουντος , βραχυ φροντισαντες οἱ χρηστοι πρεσβεις οὑτοι καθηντ ' | ||
ποιουμεν , και τοι του σκοπου της φιλοσοφιας τουτο μαλιστα ζητουντος : ἀλλ ' ὡρμηται μεν ἐκ φιλοσοφιας ὁ λογος |
τειχος ἀνοιξαντες και ἐς την αὑτων πολιν φιλιως , οὐ πολεμιως κομισαντες ἐβουλοντο τους τε ὑμων χειρους μηκετι μαλλον γενεσθαι | ||
. ἀφεθησονται δε τουτου , ὁταν ἠδη τῳ θηριῳ ἐχωσι πολεμιως , ἐπιμελειαν δε ποιησονται τουτου μαλλον ἠ ἐκεινου φροντιζειν |
ποιον , ἀμφω δε λογοι , ἀλλ ' ὁ μεν προφορικος ὁ δε ἐνδιαθετος : ὁ γαρ λογος ὁ εἰπων | ||
ἀν τοσης οὐσης παχυτητος ; Δια τουτο λογος ἐδοθη ὁ προφορικος : καθ ' ὁν τροπον και ἡ των παροντων |