τηιδε . . . στασει ] τηι συστασει ἡμων . δικαστην ἠ δικηφορον ] κριτην ἠ τιμωρον : ὁ ἐστιν | ||
εἰναι του στεφανου . καταχρηστικως δε εἰπεν ἐνταυθα κριτην τον δικαστην . κριτης γαρ ὁ κρινων τραγῳδους και τους ἀλλους |
: γραψαντες γαρ παντες ὑποκρινονται σχεδιαζεινδια τι ; ὁτι ὁ δικαστης ὑποπτευει τον ῥητορα και δεδοικε , μη ἐξαπατηθῃ τῃ | ||
, οἱς προς το μηδεν ἀνηκεστον παθειν μια ἐλπις ὁ δικαστης . ἑκατερου δε των εἰρημενων σαφη παραδειγματα εὑρειν ἐστιν |
δια σημειων μεν τους νομαδας εἰρηκε γαλακτοφαγους ἀβιους τε , δικαιοτατους ἀνθρωπους , και ἐτι ἀγαυους ἱππημολγους , Σκυθας δε | ||
τῳ οἰνῳ , ὡς φησι Βαιτων . Κτησιας δε και δικαιοτατους αὐτους φησιν εἰναι . Ἁρμοδιος δε φιλοποτας λεγει γενεσθαι |
και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |
το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |
, καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
και τους ἀστερας συνεκπιπτουσιν αἱ διαιρεσεις και τας ἐννοιας των ἀποτελεσματων προδηλουσιν , ἐπι δε ταυτης ἀλλοτε ἀλλη συγκιρναμενη κατα | ||
προειπομεν : συ δε διακρινε τῳ νῳ τας μιξεις των ἀποτελεσματων . Ὁτε ἐστιν ὁ Ἑρμης χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐπικεντρος |
ἐστι το μεν ΒΖΕ το ἀπο της ΝΘ μεταξυ της κατηγμενης και του κεντρου , το δε ΗΖΘ το ἀπο | ||
και οὑτως ὡς και εὐθειας ἀπο του Β προς ὀρθας κατηγμενης δια των Δ , Ε διηχθαι . ἀλλα δη |
ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
: τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
περι ταυτα ἀσεβειας εἰρημενῳ νομῳ ὑποδικος ὀρθως ἀν γιγνοιτο μετα δικης . ἐαν δ ' ἀρα τις εἰς τοσουτον ἀκρατης | ||
Φιλοχορος ἐν τῳ περι ἑορτων . Ψ Ψευδεγγραφη : ὀνομα δικης ἐστιν , ἡν εἰσιασιν οἱ γεγραμμενοι ὀφειλειν τῳ δημοσιῳ |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
ἀμεληθεντα χρονιζει , πρωτον μεν ἐπ ' αὐτων τῃ δια κονιας ἐμβροχῃ χρησθαι δει , κἀπειτα των ἐμπλαστρων τινι των | ||
καλαμον , ᾡ χρησθαι νομιζουσιν οἱ Συρακοσιοι προς την της κονιας συνδεσιν . ἐν ὁσῳ δε συνεβαινε τας πυλας κατακαιεσθαι |
. Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
περιαπτουσιν ὡσαυτως τα δεξια τοις δεξιοις και τα ἀριστερα τοις ἀριστεροις σεληνης οὐσης ἐν ἀποκρουσει ἠ ἐν ἀσπορῳ ζωδιῳ και | ||
δε νεον κλισιηθεν ἰοντα . ἡ διπλη ὁτι ἐν τοις ἀριστεροις μερεσι του ναυσταθμου γεγονεν ἡ μαχη , ὁπου και |
. Ὡσπερ οὐν εἰκος , ἰδιειν τε ἀναγκη ὑπ ' ἀποριας και μητε διψωντα πιειν αἰτειν τολμαν , μη δοξῃς | ||
εἰθ ' ἁλισκομενοι τῃ προς το παρον ἐνδειᾳ , της ἀποριας οὐκ ἐωσης ἑλεσθαι το βελτιον , την εἰκαιαν ποαν |
καθ ' ἑν και κατα γενη μορια , τουτῳ παντων ὁμοιοτατον αὐτον εἰναι τιθωμεν . τα γαρ δη νοητα ζῳα | ||
μεν οὐν ἐστιν οὐρον ἐπι των νοσουντων το τοις ὑγιαινουσιν ὁμοιοτατον ὑπωχρον ἠ ὑποξανθον και λευκον και λειαν και ὁμαλην |
. βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
. . τυραννοι δε τοτε κατα πολεις μεν ἠσαν , ἐπιφανεστατος δε Γελων ὁ Δεινομενους νεωστι την Ἱπποκρατους του ἀδελφου | ||
εἰκοστην ἠδη και τεταρτην γενεαν . Ὁ δε των οἰωνοσκοπων ἐπιφανεστατος ὁ τους βωμους μεθιδρυσαμενος και το ἱερον του Διος |
των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
' ἀν , εἰ μη τουτο ἠσθα το μεγιστον και θειοτατον , ἀντηγωνιζου μοι νυν , ἐπειτα των σων τις | ||
, και το βελτιστον ὑπο τῳ μοχθηροτατῳ και το ἑαυτῳ θειοτατον ὑπο τῳ ἀθεωτατῳ τε και μιαρωτατῳ δουλουται και ἐπι |
του συναρχοντος δεησις ἠν : ἀλλ ' αὐθημερον ἀποκτενειν ἁπαντας ἀπειλουντος και διομνυμενου , ἀδημονων ὁ Κολλατινος ἐπι τῳ μηδενος | ||
ἐαν δε μη , παντα τα παντων αἰσχιστ ' αὐτοις ἀπειλουντος , τουτων οὐδεν το παραπαν εἱλεν αὐτους οὐδ ' |
μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | ||
ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και |
' ἠελιῳ ἀνιοντι , τευχεα καλα φερουσα παρ ' Ἡφαιστοιο ἀνακτος . ἡ διπλη ὁτι το νευμαι ἐστιν ἐπι του | ||
δαιτων ἀπολυμαντηρες ; ἠ ὀνοσαι , ὁτι τοι βιοτον κατεδουσιν ἀνακτος ἐνθαδ ' ἀγειρομενοι , συ δε και ποθι τονδ |
: Οὑτος δ ' ἐστι Πλατων , ὁν Σπευσιππος φησι φιλτατον ὀντα Ἀρχελαῳ , Φιλιππῳ της βασιλειας αἰτιον γενεσθαι . | ||
οἱ κακοι των ἀνθρωπων περιιδων ἐν κινδυνῳ ὀντα τον τεως φιλτατον . Ἡ ἀλωπηξ πονηρον ζῳον ἐστιν , ἐνθεν τοι |
τας ἀντιθεσεις και λυσεις των ἐπιφερομενων . το ἑξης : ἀνακοινουσθαι τε πραγματα και ἀντιγραφας . ἀξια σῃ φρενι : | ||
αὐτους προτερον ἐν μυστηριῳ ἐχειν την τοιαυτην διδασκαλιαν και μη ἀνακοινουσθαι ταυτην τοις ἀγροικοτεροις , ἀλλα μονοις τοις γινωσκουσι το |
ἀμεριμνιαν και το μερος ἠδη δουναι τοις ἐμοις φιλτατοις . δικαιοι δ ' ἐστε μοι παντες ἐς παντα συνεργειν , | ||
: τουτο δε και ἐν ταις ἀρεταις συμβαινον φαινεται : δικαιοι γαρ εἰσι μαλλον και ἡττον και ἀνδρειοι , και |
ἐσται της δικης ὑπερτερα . ἐμολες ἐμολες , ὠ , χρονιος ἁμερα , κατελαμψας , ἐδειξας ἐμφανη πολει πυρσον , | ||
χαιρετω , συ τ ' , ὠ γυναι . μων χρονιος ἐλθων ς ' ἐξεπληξ ' ὀρρωδιαι ; οὐδεν γ |
. κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | ||
. και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
μη θαρρουσι μηδε ἀρχειν μαχης : ἐστι γαρ το ἐθνος πολεμικωτατον , και φασι κατ ' αὐτου θριαμβον ἐπι τῳδε | ||
ἐθνος προς τῃ Λυκιᾳ , μεταξυ Λυκιας και Παμφυλιας , πολεμικωτατον , ὁπερ καλουσι Πισιδας . εἰπε δε ταυτα και |
στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
δε εἰκοστην πρωτην δευτεραν εἰκαδα : εἰτα οὐκ ἐχωρουν ἐφεξης ἀριθμουντες , ἀλλα ἀπο της εἰκοστης ἐννατης ἠρχοντο λεγοντες : | ||
προς τους ἁλιεις : ἐν δε τῃ οἰκιᾳ τους καθευδοντας ἀριθμουντες πολλους παραλειψομεν ἀνθρωπους και ἱππους , ἀν παρωσι και |
δια των ἀποφασεων ἀπογυμνων ἡμων ἐκεινην την φυσιν , ἡν τελευτων οὐδε εἰναι φησιν , ἀλλα μονον ἑν του εἰναι | ||
χρησασθαι ἐν τῃ σχεδιᾳ παροσον μιαν ἡμεραν ζων και ὀψε τελευτων . * Ῥειθυμνα πολις Κρητης * . Ῥιθυμνια πολις |
, οὑτω μηδε δι ' ἀνθρωπων , ἰσως ἀν τι λεγοις : εἰ μεντοι ἐν ἀνθρωποις ὠν μητε ἀρχειν ἀξιωσεις | ||
' ἡμων δ ' ἐκλαβ ' οὑς ἐχω λογους . λεγοις ἀν : εὐνους δ ' οὐς ' ἐρεις ὁς |
ἐν ἱμερῳ και τῃ σῃ ἐπιθυμιᾳ , ὡστε μεταβασαι και μετενεγκειν εἰς το ὑπατον και ὑπερεξοχωτατον δωμα του εὐρυτιμου Διος | ||
ὁ ἐν Δελφοις τον τε ταφον ὑστερον ἐχρησε τοις Λακεδαιμονιοις μετενεγκειν οὑπερ ἀπεθανε και ὡς ἀγος αὐτοις ὀν το πεπραγμενον |
ἀλλα μην εἰ τουτ ' ἐσται , πως καλως ἠ δικαιως περι των Ἑλληνων βελουλευσθαι φησομεν , σαφως οὑτως τον | ||
' , ἐν δικῃ γ ' ἀν . και πως δικαιως ; ὁστις ὠ ' ναισχυντε ς ' ἐξεθρεψα αἰσθανομενος |
Ψιμμυθιον , ἁλας , ἐλαιον , νιτρον , ἑκαστον ἰδιᾳ λειοτατον προποιησας , ἑψε ἁμα ἑως ἐμπλαστρωδες γενηται , προπολιν | ||
και ἐχε ἐν πυξιδι , και διδου ἐν ἀνεσει # λειοτατον πληρες , μετα γλυκεως κρητικου . Ἐπικαλειται δε το |
. ἐστι δε ὁ λογος τοιουτος , ὡς των εἰρημενων ἀπορωτερον ἐστιν , εἰ τινος ἀγαθου ἠ ἐναντιου οἱ τετελευτηκοτες | ||
οὑτως ἐστιν ἀπορον τοις προειρημενοις ἀνδρασιν : πολλῳ δε τουτου ἀπορωτερον το μη κατ ' ἀθρουν γινεσθαι μεριστον διαστημα , |
ἐνδεδεμενος τους ὀφθαλμους , ποιει δε και ὁ των μηπω βλεποντων κυνιδιων σπλην ὡσαυτως καταπινομενος . ἀλλο . κυνηγετικου κυνος | ||
οὐχι . Νη τον Ἑρμην τον Ἀγοραιον . Κἀπιορκω γε βλεποντων . Ἀλλοτρια τοινυν σοφιζει . Και φανω σε τοις |
οὐδεν ἀναρχον κατελειπετο , ἀλλα δωδεκαδαρχοις και ἑξαδαρχοις παντα τα καταλειπομενα διεκοσμειτο . ἐπει δε συνηλθον οἱ ἐπικαιριοι , παραγων | ||
ἀπο του οβ ἀφελουμεν τον κζ και τον λβ , καταλειπομενα ἐσται ιγ , μητε των κζ μητε των λβ |
ἐμπυον του φυματος γινεσθαι , ἐπι δε του δερματος φλυκταιναν ἀνιστασθαι ὁμοιαν τοις πυρικαυτοις . προστιθησι δ ' ὁτι οὐ | ||
ἐκεινα προχειρα ἐχειν και χωρις ἐκεινων μη καθευδειν , μη ἀνιστασθαι , μη πινειν , μη ἐσθιειν , μη συμβαλλειν |
νομους ἐπραχθη ” , και την προ αὐτου ἀντιτιθησιν κατα ἀντινομιαν ἐργασιαν , ὁταν λεγῃ : „ ὁ νομος φησι | ||
δε και κατα ῥητον και διανοιαν εἰσι πραγματικαι και κατα ἀντινομιαν , εἰδεναι χρη , ὡς ἐαν μεν ὁ νομος |
. . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
, ὁ δε ε δευτερος ἐκ του α και δ συντεθεντων σχηματογραφουμενος και αὐτος οὑτως [ ] , ὁ δε | ||
δεικνυμενου προτασεις ἀλλου τινος συμπερασματα δεικνυσθαι , ὡς ἐπι των συντεθεντων ἐδειχθη συλλογισμων . ἐνια γαρ των ἀνωθεν τε και |
και Μορυχου και Φαιδρου λεγειν τι , ὡς κρατουμενου του σκοτεινου και του ἐνυλου ὑπο του λαμπρου του Φαιδρου : | ||
: πλατεος , σκωληκωδους , σκοτεινου , βορβορωδους , ἠ σκοτεινου παρα τον ἀερα , ἠ γεννητικου σκωληκων παρα το |
ἁλσι και ἐλαιῳ , του ζωμου λαμβανομενου ὁμοιως και προς χρονιους των τενοντων ἀποστασεις . καεντες δε και ἐπιπασθεντες αἱμορραγιαν | ||
, λυει δε και πωρους ἐν χερσι και ποσι τους χρονιους , μετατρε - πει γαρ αὐτους εἰς ἰχωρα λεπτον |
, και ταυτα διαπραξαμενον μηκετι ἐγγυτερω προσιεναι , ἀλλ ' ἀποτρεπεσθαι φυλαττομενον μη τι ἡμας μαλλον του δεοντος θερμαινων βλαψῃ | ||
εἰς τελεωτεραν και ὑπερτεραν ζωην . Και τους μεν πρωτους ἀποτρεπεσθαι δει , τους δε δευτερους ἐξευμενιζεσθαι . Εἰσι δε |
συμφωνον της προηγουμενης λεξεως , και χωρις το φωνηεν της ἐπιφερομενης , οἱον ὑπερ Ἀπολλωνιου , συν Ἀπολλωνιῳ , προς | ||
παρακολλαται παρεπομενης αἱμορραγιας , ἀλλα κἀν παραχρημα συγκολληθῃ , ταυτης ἐπιφερομενης διισταται παλιν , οὑτως οὐδε το σπερμα δυναται κολληθηναι |
και τοις ὀξεσι νοσημασιν οὐχ ἁρμοζει , ἀλλα μαλλον τοις χρονιοις , και τουτων μαλιστα τοις καθυγροις και ψυχροις . | ||
παρελθοι . δια δη ταυτ ' ἐπενοει , μεγαλοις και χρονιοις πραγμασι την πατριδα περιβαλων και καταστησας ἐς ἀσχολιας και |
Το ἐγγεισωμα διαιρεσις ἐστιν ὀστεου του κρανιου μετα του το κατεαγος ὀστεον ὑποκεχωρηκεναι κατω και ὑπεληλυθεναι τῳ κατα φυσιν . | ||
σφαλειης . , . . , . ἀγανον : το κατεαγος . ἡ πρωτη ὀξεια . και τουτο τραγικωτερον το |
Μιθριδατην μεν οὐν εὐθυς ἀπελυσεν , ἐμοι δε και Διονυσιῳ διαδικασιαν περι της γυναικος ἐπηγγειλε , Καλλιροην παραθεμενος ἐν τῳ | ||
, τον καιρον ὑπερετιθεντο της λειτουργιας , οἱ ἀντικρινομενοι τουτοις διαδικασιαν κρινειν κατ ' αὐτων ἐνομιζοντο . Ἰστεον ὁτι ἡ |
γαρ ἀπερατα τα της ὑποθεσεως ὑπαρχοι , λιθον ἑψειν δοξομεν δικαζομενοι περι πραγματος , ᾡ περας ἀδυνατον ἐπιθειναι . Σωπατρου | ||
ἀλλ ' ἐπ ' ἀλληλους μετερχονται ἠ εἰς ἀλλους οἱ δικαζομενοι : ἐν τροπικοις ἀποδημιας ἀρχεσθαι δει , ταχυ γαρ |
. ἐτι οὐν συνεχοντος του ὑδατος την γην , μαλιστα κοιλους τοπους , ἐποιησεν ὁ θεος δια του λογου αὐτου | ||
προς ναυν : ὡς ἡμεραι τηιδε δει λιποντας ἡμας Αὐλιδος κοιλους μυχους Αἰγαιον οἰδμα διαπεραν . ἐπει δ ' ἁπαν |
δε των σφοδροτερων παροξυνομενος . δυνατον μην ἐτι τους ἀρχομενους καρκινους κωλυειν αὐξεσθαι καθαιροντα τον μελαγχολικον χυμον πριν ἐν τῳ | ||
μη δυναμενοι δε οὑτοι ἰχθυας προςενεγκασθαι , μονους τους ποταμιους καρκινους ἑφθους ἐσθιουσι , και πινοντες οἰνον μεμιγμενον ἐπ ' |
και ἀποστροφος ὁ κομητης ἀνισχει τοις , καθ ' ὡν ἀποστρεφεται , τας ἀστοχιας φερει . εἰ δε προς νοτον | ||
λυπη . νυν δε την μεν λυπην φευγει παντα και ἀποστρεφεται ὡς κακον , διωκει δε και ἐπιτρεχει την ἡδονην |
και ὁδοιπορῳ καμοντι και βασιλει Μηδων , ᾡ και χρυση πλατανος ἠν . ἀλλ ' ἐκλεγεσθαι και σκοπειν , ὁποσα | ||
ὁσα φυσει και εὐβλαστη και ὑγρα , καθαπερ πτελεα , πλατανος , τα πολλα των παρυδρων : ἡ δε πευκη |
ὑποκειται τῃ ΔΖ : και αἱ ΔΕ , ΕΖ ἀρα ἐλαττους ἐσονται της ΔΖ , αἱ δυο της μιας : | ||
ἐκειθι , εὑρεθειεν δ ' ἀν και μειζους ἐτι και ἐλαττους : το παχος δε αὐτων δεκαετης παις γεγονως μολις |
Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
' ἠν ἐν ἀρχῃ κακως εἰπειν , τουτον ἐν τοις τελευταιοις ἐπῃνεσεν , ὡς ἐξον ἠδη , μαλ ' ἀρ | ||
τε λεγουσι μεν τι και περι τουτων ὡς ἐν τοις τελευταιοις ἀπεωσμενων , οὐ μην ἀλλ ' ἐπειδη περι τα |
φιλοτιμως εἰργομενοι : φυλακαι γαρ ἐκ στρατιωτων βαρβαρων και ταις διαλεκτοις διαφοροις χρωμενων ἐφεστηκασιν , ὡστε μηδενα δυνασθαι δι ' | ||
ἠγουν ἐληλυθαμεν ] , ὁ κατα τον ῥηθεντα Ἡρακλειδην πεποιηται διαλεκτοις τεσσαρσιν , Ἀτθιδι Ἰαδι Βοιωτιᾳ Αἰολιδι . ἐλευθω γαρ |
το φιλοινον κεραμια οἰνου πολλα μανδραγορᾳ διαφθειρας και ἐν τοις προαστειοις ἐπικλινας ἐπιοντων ἀνεχωρησεν εἰς την πολιν , ὡς οὐχ | ||
ὁρμους καταιρουσαις τε και ἀφιεισαις ὁλκασιν , οἰκιαι τε ἐν προαστειοις αἱ μεν κατεσκευασμεναι τον ἐν ἀστει τροπον , αἱ |
τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
παραδειγμα ἐστιν ὁ Λυσιου λογος , ὁ περι του κυνιδιου γεγραμμενος : οὐτε γαρ ἀνακεφαλαιωσιν ἐχει δια το ὀλιγον εἰναι | ||
με παρηλθεν ὁ Νειλος , αὐτος μεν ὁ ποταμος οὐδαμου γεγραμμενος , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε |
. το χρημα των νυκτων : ἡ ὑπαρξις νυν των νυκτων , οὐ πραγμα οὐδε το νομισμα . το χρημα | ||
εἰρηκασιν , ὡσπερ Ἐφορος , τον γε περιπλουν ἡμερων και νυκτων πεντε . , : ἠσαν γαρ των βαρβαρων οἱ |
χρηται , ἐνιοτε ὡς ἀρσενικῳ , ἐνιοτε δε ὡς οὐδετερῳ τελευτωντος του μηνος : του κατα σεληνην λεγει μηνος : | ||
ἀναστησας την δυναμιν ἐκ της πολεμιας ἀπηγεν ἐπ ' οἰκου τελευτωντος ἠδη του ἐτους . ἐπισταντων δε των ἀρχαιρεσιων ἐδοξε |
εἰς Ὀρφεα και ὑμας ἐλεγεν . ἐστι δε των ὑμετερων σκωμματων ἀτοπωτερος και μακροτερος . σκοπειτε οὐν , εἰ βουλεσθε | ||
πραγμα εἰδοτες . ἱν ' οὐν ἐκεινους τε παυσωμεν των σκωμματων και τουτῳ τι γενηται τελειον ἀγαθον , γραφε προς |
ἑκατεροις ἁπαντα ἠν , ἐξῃεσαν εἰς το πεδιον , και συμπεσοντες ἠγωνιζοντο μεχρι μεσουσης ἡμερας οὐτ ' εἰκοντες τοις πολεμιοις | ||
περι της ἡγεμονιας κατ ' ἀλληλων τα ὁπλα ἡρπασαν και συμπεσοντες ἐμαχοντο , οὐτε κατα ταξιν οὐτ ' ἐκ παραγγελματος |
κυριον , δι ' ἁς δε συνεχωρηθη ταυτ ' αἰτιας παρελιπον : δια τουτ ' ἐπεξηλθον ἁπασας . και ἐπειδη | ||
δη τουτο και πομπικον εἰρημενον οὐδεις Ἰσοκρατους ἀμεινων ἐγενετο , παρελιπον ἑκων , οὑς ᾐδειν ἡττον ἐν ταις ἰδεαις ταυταις |
τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
: των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
τῃ των πολλων συνηθειᾳ και οὐ τῃ των δυοιν ἀναγκαιον κατακολουθειν , ῥητεον την παρατηρησιν της κοινης συνηθειας χρησιμευειν προς | ||
προς τε τα του σωματος και τα της ψυχης ἰδιωματα κατακολουθειν , το ποιητικον του κατ ' αὐτον των ἀστερων |
. λελυμενων τοινυν λαμπρως των σπονδων και παντων ἐλπιδι μιᾳ κρατουμενων ἀπεραντον εἰναι την στασιν , πολλοι γαρ διαλλαττειν ἐσπουδακοτες | ||
ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως ἀλλους ποιειν ὁρμην , κρατουμενων δε ὑπο των της ἐναντιας αἱρεσεως καταφοροι και ἀνεπιτευκτοι |
της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | ||
ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και |
δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
τουτο μυθωδες . και μην την γε φωνης εἰς μυριας διαλεκτων ἰδεας τομην , ἡν καλει γλωττης συγχυσιν , ἐπι | ||
οὐσα ποιητικη φυσει ἐστιν ἡδεια . εἰ δε και ἀλλων διαλεκτων ἐχρησατο τισι λεξεσιν , οὐδεν τουτο , ἐπει και |
διδοι εὐρυοπα Ζευς , οἱ μεν εἰς την ἀκροπολιν ἀξιουσι καταφευγειν κοτινοις τοτε πυκνοις καταπεφραγμενην , Θεμιστοκλης δε προς τας | ||
εἰναι τον λογον , οὐδ ' ἀν αὐτος ᾠμην δειν καταφευγειν εἰς μαρτυρας , ἀλλ ' ἐπ ' ἐμαυτου δεικνυναι |
χρονους προτεκμαιρεσθαι χρη . Ὁσοι δ ' ἀν ἀμελησωσι των τοιουτεων ἀμφιφλασματων , ἠν και ἀλλο μηδεν αὐτοισι φλαυρον μεζον | ||
νοσηροτερον γινεται , σφακελισμοι τε χρονιοι ὀστεου πολλοισιν ἠδη ἀπο τοιουτεων προφασιων ἐγενοντο . Ἀταρ και ἠν μη παρα το |
δαιμονες οἱ λαχοντες την Οὐιεντανων πολιν τοσουτον αὐτοις ἐγγυωνται χρονον ἀσαλευτον φυλαξαι την ἐκ προγονων παραδοθεισαν εὐδαιμονιαν , ὁσον ἀν | ||
το παραπαν οὐ προσδεχονται , διατελουσι δε την ἐλευθεριαν διαφυλαττοντες ἀσαλευτον . διοπερ οὐτ ' Ἀσσυριοι το παλαιον οὐθ ' |
δ ' οὐν ἁπασι και τοις τοιουτοις παραθηγομενοι τας ψυχας ἀμεινους ἡμιν γιγνονται . Τα δε δη σωματα , ὁπερ | ||
] / ? ? ὑπαντησαντες των ? ? ? μελλοντων ἀμεινους ? [ ] / ἐλπιδας ? [ ] ? |
τουτου προειρηκαμεν , ἱνα μη ὀργισθωσιν αὐτῳ οἱ Ἀθηναιοι ἐναγχος καταψηφισαμενοι . Ἡ δ ' ὑποθεσις του Βουσιριδος τοιαυτη . | ||
φυγῃ | κλεινοτατον , δικαιοτατον δε Ἀριστειδην αὐτοι | οἱ καταψηφισαμενοι ἐμαρτυρησαν ; . ὡστε οὐτε | φυγη οὐτε παλιν |
τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
ἐστιν ἀσυλλογιστον : ἀλλα δει την μιαν προτασιν ἀντιστρεψαι και ἀναγαγειν τον συλλογισμον ἐπι το πρωτον σχημα , οἱον ἑκαστον | ||
και το ἀσωματον οἱον ψυχη ἀγγελος θεος . ἐσχον οὐν ἀναγαγειν ἑαυτους ἐπι τι κοινον γενος την οὐσιαν του της |
της Πυθωνος της πετραεσσης , ἠγουν της πετρωδους , της τραχειας , ἐλαυνων , τους ἱππους δηλονοτι , ἁπαντας τους | ||
οἱ ὁροι της Παμφυλιας και το Κορακησιον , ἀρχη της τραχειας Κιλικιας . ὁ δε παραπλους ἁπας ὁ Παμφυλιος σταδιοι |
γαρ ἡδε Φοιβεια γυνη θεοι χθονιοι ζοφεραν ἀδιαυλον ἐχοντες ἑδραν φθειρομενων Ἀχεροντιαν λιμνην ἀδωρος χαρις δρακοντος αἱματωπον ὀμμα αἱματοσταγη κηλιδα | ||
εἰτα φησιν ὁτι ποιητικον αἰτιον ζητειται ἐπι των γινομενων και φθειρομενων : ἀνθρωπος γαρ ἀνθρωπον γεννᾳ : ἐπι μεντοι γε |
δε και ἐς τα ἀλλα γερα σφισιν , ὁποσα τοις ἀποικοις νεμειν οἱ Ῥωμαιοι νομιζουσι . Πατρευσι δε ἐν ἀκρᾳ | ||
ὁτι τουτους ἀπεστελλον οἱ Κορινθιοι κατα ἐτος ἀρχοντας Ποτιδαιαταις ὡς ἀποικοις ʃ ὁ Ἀσκληπιαδης την ἐπι προθεσιν περιττην εἰναι λεγει |
τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
ἐχουσι το πνευμα και τοις ἀργοτερον τον ὀγκον του σωματος κεκτημενοις και τοις ἀναλαμβανουσι σαρκα περιβεβλημενοις ἀναληθη . οἱ δε | ||
εἰσ - φορας : τοις δ ' ἐλαττω των ἱκανων κεκτημενοις ἀφεισθαι παντων ὀχληρων . ἐποιει δε τουτων ἑκαστον οὐκ |
ὁ κακοηθης τριτα λεγει . ὀνον γενεσθαι κρειττον ἠ τους χειρονας ὁραν ἑαυτου ζωντας ἐπιφανεστερον . Και ταχυ παλιν το | ||
οἰομαι δειν ἐν οἱς πραττουσιν , ἀλλως τε τους τοσουτον χειρονας , ἀλλα προς την ἑαυτων δοξαν και το της |
αὐτης παντες λεγουσιν , ὁσοι εἰς ἐννοιαν ἠλθον της τοιαυτης φυσεως , και μεχρι τουτου την αὐτην φερονται : τις | ||
φοναν ἀξιον νομῳ πειθαρχουντας , ὁς κελευει τον ἀνδρογυνον το φυσεως νομισμα παρακοπτοντα νηποινει τεθναναι , μηδεμιαν ἡμεραν ἀλλα μηδ |
ἀστατοι , ἀντιζηλιας και ἐχθρας ἐπιφεροντες και συγγενικων ἠ φιλων κακουργιας ἠ ταραχας : ὁμοιως δε και εἰς τον περι | ||
εἰργασθαι , ὡς και ᾡ μη βουλει ῥᾳδιως περιπεσειν , κακουργιας και συκοφαντιας ἀτεχνως ἁλισκομενος . ἐτι τοινυν εἰ διαρρηδην |
οὐ ταὐτα ἐψηφιστο . ἀλλ ' ἐγω μεν ἐδημιουργουν λογον διαλλαγων των προς την πολιν φαρμακον , συ δε ᾠχου | ||
ἡ δε χυτροτομουσα αὐτον ἐπαγγελλεται μεν , τα περι των διαλλαγων δε σπουδαζει . ἀφικνουνται δε και παρα Λακεδαιμονιων περι |
των ἐν τοιϲ γυμναϲιοιϲ ἀνδριαντων διαφορητικοϲ ἐϲτι και μαλακτικοϲ φυματων ἀπεπτων : ὁ δε ἐν ταιϲ παλαιϲτραιϲ , ὁν και | ||
δοκει θρυπτειν πινομενον , οὐρα τε προτρεπει και ταϲ των ἀπεπτων πνευματων διαδρομαϲ ἐξιαται και πονουϲ πλευρων και ῥηγματα . |
πολυσπερμον ᾐ το κατα κορυφην ζῳδιον , κατα την αʹ συνελευσιν τα της συλληψεως ἀσφαλως ἐσται . ἐπαν δε τυχῃ | ||
και μονας νοειται , κατα την του ἑνος και ἑνος συνελευσιν τετρας γενησεται , δυειν μεν νοουμενων των συνιοντων , |
Μηδιας σατραπῃ . δοξαντες δε προς ἀληθειαν εἰναι στρατοπεδειαν , καταδραμοντες εἰς το πεδιον ἀπηγγειλαν τοις περι τον Ἀντιγονον και | ||
Τοισι δε Ἑλλησι οἱ ἡμεροσκοποι ἀπο των ἀκρων των Εὐβοϊκων καταδραμοντες δευτερῃ ἡμερῃ ἀπ ' ἡς ὁ χειμων ὁ πρωτος |
εἰτα ἐν μηδενι των ἐπιχειρηματων παραλαβων προτασιν των καθολου τινα προσδιορισμων ἐχουσαν ἀλλα τα ἀρθρα ἀντι τουτων , ὡς δια | ||
την αὐτην φυλαττει προτασιν , το αὐτο και ἐπι των προσδιορισμων γινεσθαι συμβαινει : καθ ' ἑαυτους μεν γαρ μεταταττομενοι |
Ξ αἱματηφορους ] ᾑμαγμενους . αἱματηφορους ] + δια σφαγης γεγενημενους . μορους ] οὑς ποιουνται ὑπερ των φιλων πολιτων | ||
ἀν ἀγανακτησειεν ὁρων ἐν τῳ προς ἀλληλους πολεμῳ μεγαλους αὐτους γεγενημενους ; ὡν οὐ μονον αἰσχρων ὀντων ἀλλα και δεινων |