. [ . . . Ἡ προ δεκαεπτα Καλενδων Ἀπριλιων ἀπρακτος . Ἐν ταυτῃ τῃ ἡμερᾳ Εὐδοξος τους Ἰχθυας ἀνισχειν | ||
χορῳ ἡ περι τα λοιπα σπουδη . φαινεται οὐν οὐκ ἀπρακτος γενομενος Σαρδαναπαλλος : και γαρ ἐπιγεγραπται αὐτου τῳ μνηματι |
τοπων ἱσταται μηδε μην ἐπι του κληρου της Τυχης , ἀπρακτον τον τοιουτον τοπον ἐρεις . Τεσσαρων κεντρων ὀντων και | ||
ἡκοντων εἰς Ἰσθμον και την μεν παρ ' Ἀντιπατρου πρεσβειαν ἀπρακτον ἀποστειλαντων , την δε παρα Θηβαιων των ταλαιπωρων προσδεξαμενων |
' ἠελιῳ ἀνιοντι , τευχεα καλα φερουσα παρ ' Ἡφαιστοιο ἀνακτος . ἡ διπλη ὁτι το νευμαι ἐστιν ἐπι του | ||
δαιτων ἀπολυμαντηρες ; ἠ ὀνοσαι , ὁτι τοι βιοτον κατεδουσιν ἀνακτος ἐνθαδ ' ἀγειρομενοι , συ δε και ποθι τονδ |
συνισταμεναι μεν αἱ δυο ὑπαλληλοι , ἐμψυχον αἰσθητικον , ἀψυχον ἀναισθητον , και μια διαγωνιος ἐμψυχον ἀναισθητον . οὐ συνιστανται | ||
' ἐνισχυειν ἑκαστωι , το δ ' εἰς μακρα διανενεμημενον ἀναισθητον εἰναι . σημειον δ ' ὡς οὐκ εἰσι φυσει |
ταὐτῳ μενει . ὁ δ ' ἑτερος οἱος ἐστιν . οἰκουρος μονον : αὐτου μενων γαρ , ἁττ ' ἀν | ||
θαρσεει και ἐλπιζει τε και ἀδοξεει . δοξαζει οἱον Ἱπποθοου οἰκουρος της γνωμης αὐτης καθ ' αὑτης , ἐπιστημος ἐουσα |
, ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
ἠτοι της ἡλιακης ἠ της ταυτην διαμετρουσης κατα την ἐγγυτεραν ὁποτερας αὐτων διαστασιν , εἰσοισομεν και ταυτας εἰς τους ἐν | ||
ΒΓ διχα κατα το Δ , και τῳ ἀφ ' ὁποτερας των ΒΔ , ΔΓ ἰσον παρα την ΑΒ παραβεβλησθω |
ἐπιστειχουσα κελευθον . Πως ὁ τεχθεις ἀνθρωπος αὐξιφωτουσης της Σεληνης ἐμπρακτος ἐσται και κατορθωτικος ὡν μεταχειριζεται παντων ; ἐαν παρατηρηται | ||
ποιει ἠγουν παρεχει . ἡ Ἀφροδιτη εἰς Σεληνην ἱλαρα και ἐμπρακτος : δια μεντοι γυναικειον προσωπον λυπην ἠ ψογον ἐπαγει |
νομους ἐπραχθη ” , και την προ αὐτου ἀντιτιθησιν κατα ἀντινομιαν ἐργασιαν , ὁταν λεγῃ : „ ὁ νομος φησι | ||
δε και κατα ῥητον και διανοιαν εἰσι πραγματικαι και κατα ἀντινομιαν , εἰδεναι χρη , ὡς ἐαν μεν ὁ νομος |
, το πασας τας δυναμεις ἑαυτου εἰς ἑαυτον ἑλκυσαι και ἀποστηναι των αἰσθητων . ξδʹ Ὁταν δε ταὐτον πολλακις Ὁταν | ||
ἠ παρακρουσθεις ὑπο ἐπιθυμιας ἠ ταπεινωθεις ὑπο λυπης , ὡστε ἀποστηναι των βελτιστων και δικαιοτατων ἐργων προδοτης αὑτου γενομενος ; |
του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
ὑπο Ξανθιππης λοιδορουμενος οὐτε ὑπο Κριτιου και των τριακοντα τυραννων ἀπειλουντων , εἰ μη μεταθησεται και θεραπευσει την καθεστωσαν πολιτειαν | ||
των μεν γελωντων , των δε ᾀδοντων , των δε ἀπειλουντων , ὁ δε εἰργομενος σιτιων τοις τραυμασιν ἀρκουν εἰχε |
εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
χρηται , ἐνιοτε ὡς ἀρσενικῳ , ἐνιοτε δε ὡς οὐδετερῳ τελευτωντος του μηνος : του κατα σεληνην λεγει μηνος : | ||
ἀναστησας την δυναμιν ἐκ της πολεμιας ἀπηγεν ἐπ ' οἰκου τελευτωντος ἠδη του ἐτους . ἐπισταντων δε των ἀρχαιρεσιων ἐδοξε |
ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
. Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
Ἀττηλας περι των φυγαδων χαλεπαινοι : ἐδει γαρ ἠ παντας ἀπολαβειν ἠ πρεσβεις ἐκ της μεγιστης ἐξουσιας ἀφικεσθαι προς αὐτον | ||
ἀποστειλαι πρεσβειαν πρωτον ὡς τους πολεμιους τας τε γυναικας ἀξιωσουσαν ἀπολαβειν και δικας ὑπερ αὐτων αἰτησουσαν της ἁρπαγης , ἱνα |
στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
συντριψουσιν ἐριζοντες περι νικης . καλως δε και ἐν τουτοις ἀπαντησαντος ἐπι τας ἀμφιβολους γνωμας ὡρμησεν ὁ Ἡσιοδος , και | ||
ἠ μη πεισας πυρι και σιδηρῳ την ἡγεμονιαν διαλυμηνασθαι . ἀπαντησαντος δε αὐτῳ Γαϊου Δομιτιου και ἐρομενου , Ποι προαγεις |
δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
γαρ ταυτης φυγαδευεται . πεμφθεις γαρ ἐπ ' Ἀμφιπολιν Βρασιδου φθασαντος και προλαβοντος αὐτην ἐσχεν αἰτιαν , καιτοι μη παντα | ||
μεν μεσου του στρατοπεδου ἐπελθοντος , το δε πλεον οὐκετι φθασαντος , οἱ Βοιωτοι , παρακελευσαμενου και σφισιν ὡς δια |
Δαμωνος ἠδη περι ἀναγωγην ὀντα με περιστασιν ποιησαμενου και μαρτυρειν ἀξιουντος και τα ἑξης . μηποτε τοιουτον ἐστι το λεγομενον | ||
της σωτηριας , εἰ ἠδη τις ἐθελοι , και μονον ἀξιουντος μαθειν , τις ἐστι το γυναιον , ὁ Ἐρασιστρατος |
τιμῃ και το κακως λεγειν παρεστηκοτα τους ἰχθυας , ἐπαγομενον Ἀρχεστρατον τον γραψαντα την Ἡδυπαθειαν ἠ των ἀλλων τινα ποιητων | ||
τοπον . Ἀντιφανης δ ' ἐν Κυκλωπι ὑπερακοντιζων τον τενθην Ἀρχεστρατον φησιν : ἐστω ἡμιν κεστρευς ὑμηττιος , ναρκη πνικτη |
, και ταυτα διαπραξαμενον μηκετι ἐγγυτερω προσιεναι , ἀλλ ' ἀποτρεπεσθαι φυλαττομενον μη τι ἡμας μαλλον του δεοντος θερμαινων βλαψῃ | ||
εἰς τελεωτεραν και ὑπερτεραν ζωην . Και τους μεν πρωτους ἀποτρεπεσθαι δει , τους δε δευτερους ἐξευμενιζεσθαι . Εἰσι δε |
του συναρχοντος δεησις ἠν : ἀλλ ' αὐθημερον ἀποκτενειν ἁπαντας ἀπειλουντος και διομνυμενου , ἀδημονων ὁ Κολλατινος ἐπι τῳ μηδενος | ||
ἐαν δε μη , παντα τα παντων αἰσχιστ ' αὐτοις ἀπειλουντος , τουτων οὐδεν το παραπαν εἱλεν αὐτους οὐδ ' |
, εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
. . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
το χρησιμον φιλιας το μεν ἠθικον ἐστι , το δε νομικον . νομικον μεν χρησιμον , ὁταν τις τινι διδῳ | ||
σταδιοι : σχοινος δε Αἰγυπτιον , οἱ ἑξηκοντα σταδιοι . νομικον δε ὀνομα το τοιουτον πομπευειν ἀντι του κατηγορειν εἱλετο |
τῳ πολεμῳ δεδρακοτες εἰσιν , ὁποτε μη φαιεν , ἀπαγοντες ἀπεκτεινον και ἐξαιρετον ἐποιησαντο οὐδενα . διεφθειραν δε Πλαταιων μεν | ||
θεου , οἱ περι τον Περικλεα οὐ κατασχοντες την ὀργην ἀπεκτεινον αὐτον κατερχομενον . τουτο ἐστι το Κυλωνειον ἀγος . |
χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
παντες ἠπορησαν ἀπολογιας οἱ ἐξηγηται και φασιν αὐτον ὑποδειγματος χαριν καταχρηστικωτερον γενος καλεσαι του τριγωνου το σχημα . ἐπιλυομενοι δε | ||
, τουτεστιν ἐν ζωσι διαγομεν . . μια βους : καταχρηστικωτερον την τοκαδα φησι , τουτεστι την μητερα . λεγεται |
αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | ||
ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της |
μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
τον θεον ἑκουσιον ἀναδεχονται λατρειαν . Οὐ γαρ ἀνθρωποις ἠ ἀνθρωπινοις δουλευουσιν ἀλλα σοφοις : ὁ δε σοφιας δουλος θεραπευτης | ||
και τεχνην , οὐ μονον τας των θεων ἀπομιμουμενοι φυσεις ἀνθρωπινοις εἰδεσιν , ἀλλα και των ἀλλων ἑκαστον , ποταμους |
δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
οἱς ἀν δεῃ προσβαλλειν . Ὁταν δε κατακρουῃ , κατωθεν ἑλκεσθαι : το γαρ αἱμα φανερον εἰναι δει των χειρουργουμενων | ||
σωματι του Πελοπος . ὁρα οὐν εἰ σοι λιαν ἀδεες ἑλκεσθαι με . ταυτην μεν οὐν την παιδιαν ἱλεως οἰδ |
εἰτε ναρκωδες . ἀρχη οὐν της θεραπειας γινεσθω ἡ του λυπουντος χυμου κενωσις , εἰ μεν πληθωρικον εἰη το σωμα | ||
ὁσῳ και μετα πυρρωδεστερων ἐπιφαινονται των χρωματων πολλην την του λυπουντος πνευματος δριμυτητα καταγγελλουσαι . Αἱ δε μετα λευκων χρωματων |
τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
, βουλεται ἐκθεσθαι και περι της δημωδους ῥητορικης και της ἀντικειμενης τῃ ἀληθινῃ ῥητορικῃ , ἡν και τριβην δει καλειν | ||
αὐτον , οὑτοι ἠσαν οἱ πρωτοι την σφετεραν ἀπο της ἀντικειμενης της των Καρων διορισαι ζητουντες ; ἠ οὑτοι μεν |
την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
τῳ κατα Δημοσθενους γραφων οὑτως : „ εἰ μεν τις ἀκρατεστερον ἐπιεν , ἐλυπει σε „ . τουτῳ ὁμοιον ἐστι | ||
τα στρατοπεδα , τοις μεν ὁπλιταις και ἀφειδως ὁμως και ἀκρατεστερον ὑπο του μισους φερομενοις ἐπι ἀλληλους οὐ παρεσχεν ἐλθειν |
λεπταλεη κονις ἐσσεαι , οἰχεται ἐργον ἀθανατων , προθελυμνα θεμειλια Λαομεδοντος . και σε , πατερ , και μητερ , | ||
πολεμον ἐξηνεγκαν , ἐκεινος δε ἀδικον ” ἑνεχ ' ἱππων Λαομεδοντος . ” προς τουτο δε παλιν ἀντιτιθεται μυθος : |
τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
, προπαροξυνεται : στεφανος κλιβανος λιβανος χοανος . σεσημειωται το πελανος οὐρανος Σικανος . το δε πιθανος ἐχει θηλυκον . | ||
. Διονυσιος Θρᾳξ : θεοις ἀπαρχαι τινες . λεγεται δε πελανος και ὁ περι τῳ στοματι πεπηγως ἀφρος . και |
φημι δικην ” διμετρον ἐξ ἀναπαιστου , σπονδειου και δυο ἀναπαιστων : το ιθʹ “ οὐκ εἰναι φης ” ; | ||
το κεʹ “ δοτε μοι λεκανην ” μονομετρον ἐκ βʹ ἀναπαιστων : το κϘʹ “ τυφογερων εἰ κἀναρμοστος ” διμετρον |
και φωτα χολῳ πιπτοντα σεληνης ῥυσασθαι , και νουσον ἀταρτηρην ἐλεφαντος : και ψυχην ἐλασαι τεθνηοτος , ἡ κεν ἐρεμνου | ||
του ἠλεκτρου βασιλεως Ῥωμαιων ἐστιν Αὐγουστου , ἡ δε του ἐλεφαντος βασιλεως Νικομηδους ἐλεγετο εἰναι Βιθυνων . ἀπο τουτου δε |
οὐδε προς ἑαυτον φιλικος ἐστιν ὁ μοχθηρος , ὁτι οὐδεν φιλητον ἐχει . εἰ δε το οὑτως ἐχειν λιαν ἐστιν | ||
και το χρησιμον και το ἡδυ οὐ ταὐτον ἐχουσι το φιλητον . το μεν γαρ ἀγαθον καθ ' αὑτο αἱρετον |
' ὡν το ἐστι καθ ' αὑτο κατηγορειται , ταυτα διοριζεσθαι τον Ἀριστοτελην . τῃ μεν οὐν φειδοι των δια | ||
και προς την ἀναγκαιαν διορισιν , το δουλον τε ἐργῳ διοριζεσθαι και ἐλευθερον και δεσποτην , οὐδαμως εὐχρηστον ἐθελειν εἰναι |
ἀκουσαντας Ἀργειους λεγεται πρηγμα ποιησασθαι , και παραχρημα μεν οὐδεν ἐπαγγελλομενους μεταιτεειν , ἐπει δε σφεας παραλαμβανειν τους Ἑλληνας , | ||
ὑμιν . ” ὁ μυθος προς ἀνδρας ἐξωλεις ὠφελειν μεν ἐπαγγελλομενους , βλαπτοντας δε μεγαλα . σφηξ ἐπι κεφαλην ὀφεως |
θηλυκῳ τυχῃ ἡ Σεληνη , ἀνδρασι μεν γενομενοις οὐκ ἀγαθην ἀποτελει φασιν , γυναιξι δε ὁμογενεσιν ὑποστασις : και ἐπι | ||
του ἑνος ζῳου ἐκεινου ἀνεμποδιστον και κατα φυσιν ἐχουσαν ζωην ἀποτελει , ἐπειπερ οὐχ οἱον τε ἠν ἑκαστα οὑτως ἐχειν |
Μακεδονες εἰτ ' ἀφ ' ἑαυτων εἰτε και του βασιλεως προσταξαντος ἐπηκολουθησαν τοις λαβουσι την πιστιν και παντας ἀπεσφαξαν . | ||
ταξιν φυλαττε , Ἀλβανοι δε ἀπιασι κυκλωσομενοι τους πολεμιους ἐμου προσταξαντος . τουτ ' ἀκουσαντες Ῥωμαιοι λαμπρον ἠλαλαξαν . οὐ |
οὑ ἠν Θεαγης ἀδελφος : ὁδε δε Ἀδειμαντος , ὁ Ἀριστωνος , οὑ ἀδελφος οὑτοσι Πλατων , και Αἰαντοδωρος , | ||
δε τι τουτου μυθωδεστερον : ἀφικομενων γαρ εἰς Δελφους κιθαρωιδων Ἀριστωνος μεν ἐκ Ῥηγιου , παρα δε Λοκρων Εὐνομου , |
δ ' οὐν ἁπασι και τοις τοιουτοις παραθηγομενοι τας ψυχας ἀμεινους ἡμιν γιγνονται . Τα δε δη σωματα , ὁπερ | ||
] / ? ? ὑπαντησαντες των ? ? ? μελλοντων ἀμεινους ? [ ] / ἐλπιδας ? [ ] ? |
. βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
. Κλεανθης ἐρωτωμενος δια τι παρα τοις ἀρχαιοις οὐ πολλων φιλοσοφησαντων ὁμως πλειους διελαμψαν ἠ νυν ” ὁτι , εἰπε | ||
της ἑῳου Γαλατιας και Ἀρισταινετος ὁ Βυζαντιος και των ἐλλογιμως φιλοσοφησαντων Καλλαισχρος τε ὁ Ἀθηναιος και ὁ ἐπι βωμῳ Σωσπις |
αὐτῃ τεθολωμενον ὑδωρ ἐκκυμαινεσθαι συμβαινει , και του βαρους ἁμα συνεργουντος ὡστε θαττον κατενεχθηναι προς την γην κατω , πριν | ||
μετα του ἡλιου διαχεοντος το ὑγρον ἠ ἀτμιζοντος γινεται ἠ συνεργουντος εἰς την ἀρχην : ὁταν οὐν εἰς τον τοπον |
παρακειμενην ἐν αὐτοις ἐχειν ; Οἱον ἐπι φωτος ἐχει : ἀπελθοντος οὐδεν ὁ ἀηρ αὐτου ἐχει , ἀλλ ' ἐστιν | ||
τινι των νεων ἐπι Καριας , και μετα ταυτ ' ἀπελθοντος αὐτου θαρρησαντας ἐπεξελθειν και πλεον σχοντας των ἐφορμουντων ἀναστρεψας |
ἀλλ ' ἀπεδωκε τοις βουλευταις την διαγνωσιν , ὡς ἀγαπησων ὁποτεραν ἀν ἐκεινοι δοκιμασωσι των πολιτειων : τοις δε βασιλικην | ||
ταυτα μεν Ἐρατοσθενης . ζητησωμεν δε , των δυο εὐκρατων ὁποτεραν ἡμεις οἰκουμεν . ὁρωμεν οὐν : ὁταν ὁ ἡλιος |
. . τυραννοι δε τοτε κατα πολεις μεν ἠσαν , ἐπιφανεστατος δε Γελων ὁ Δεινομενους νεωστι την Ἱπποκρατους του ἀδελφου | ||
εἰκοστην ἠδη και τεταρτην γενεαν . Ὁ δε των οἰωνοσκοπων ἐπιφανεστατος ὁ τους βωμους μεθιδρυσαμενος και το ἱερον του Διος |
ἀνδρος μεν εὐ εἰδοτος δικασαι δικην , πλεον δε πρᾳοτητι δυνηθεντος ἠ ἑτεροι ξιφεσι , πεισαντος δε ἐραν αὐτου και | ||
, ὡσπερ οἰμαι του Πραξιτελους και τον βακχειον οἰστρον ἐγκαταμιξαι δυνηθεντος . Ἐθελω δε σοι και το Μεμνονος ἀφηγησασθαι θαυμα |
σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται δια μεσου ἁπλου κατηγορικου του κατασκευαζοντος ἠ το συνημμενον , ὡς ἐν τοις δι ' | ||
Ἀμφιπολιν και την Καρδιανων χωραν ἀπεστερηκοτος Φιλιππου , ἀλλα και κατασκευαζοντος ὑμιν ἐπιτειχισμα την Εὐβοιαν και νυν ἐπι Βυζαντιον παριοντος |
' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
ἀντιστρεψαι ὀν ἐπι μερους ἀποφατικον ἐνδεχομενον : ἀντιστρεφει δε το ἀποφατικον ἐνδεχομενον ὁμοιως τῳ καταφατικῳ . ὁ οὐκεθ ' οἱον | ||
οὐδε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται , δηλον ἐξ ὡν το ἀναγκαιον ἀποφατικον δια των ὁρων συνηγαγομεν : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι |
των δε του σωματος μερων γονατων τε και νευρων , ἀποτελων και ῥευματα ἐξ ὑγρων κινηματων , μανιας και ὀχληματα | ||
τε ἐξοδιασμους και ζημιας . Ἡλιος Σεληνῃ πρακτικος και φιλανθρωπος ἀποτελων περικτησεις και ἀπο ἀρρενικων και θηλυκων ὠφελειας και συστασεις |
ὑστερον γενομενου ; Ἀλλ ' ἐοικεν ἡ κινησις αὐτης της ἀπειριας οὑτω λεγεσθαι , ὁτι μη μενει . Ἀρ ' | ||
ἐπιχειρημα . φασι δε και προς τουτο οἱ προϊσταμενοι της ἀπειριας των παραδειγματων οὐχ ἁμα παντα τα εἰδη τον αἰσθητον |
τουθ ' ὁπως μη πεισεται πεφυλακται , και ὁπερ και πεπεισθαι φησιν τῃ γνωμῃ , τουτο και γεγραφεν , ὡς | ||
ἡμας ἀτιμαζοντος δικην τε οὐ ζητουντος παρα τουδε μειζω του πεπεισθαι τουτο αὐτον , ὡς ἀρα ὀφειλει την ἐσχατην . |
, εἰς εὐωνυμα δε τοις ἀριστεροις . Ἱππασιαν δ ' ἐπαινουμεν την πεδην καλουμενην : ἐπ ' ἀμφοτερας γαρ τας | ||
ἀριστεροις τοις δεξιοις . τουτου δ ' ἑνεκεν και ταυτην ἐπαινουμεν την ἀναβασιν , ὁτι ἁμα τε ἀναβεβηκως ἀν εἰη |
: ἑνι δε λογῳ παν δευτερον προσωπον πληθυντικον ὁριστικον των παθητικων ἠ μεσων τροπῃ του ε εἰς ω προστακτικον γινεται | ||
τελειωσαν την ἐνεργειαν παρατατικος ἐκαλειτο : οὑτω και ἐπι των παθητικων το παραταθεν και μη τελειωσαν το παθος παρατατικος και |
το παρον εἰδυλλιον πρωτον δια το χαριεστερον τε ὁμου και τεχνικωτερον εἰναι , ἑπομενος τῳ Πινδαρῳ εἰποντι . ἀρχομενου δ | ||
λινα και σταλικας και σαγηνας περιβαλλομενοις . ὁθεν ὡς πολλῳ τεχνικωτερον ἐστι του καθ ' ἑκαστον θηραμα πονεισθαι το δια |
την οὐσιαν , οἱον το ποιος ποιοτητος , το ποσος ποσοτητος , το πηλικος πηλικοτητος , το ποστος ταξεως , | ||
Ἐπετηρησαν δε ἀκριβως εἰς προγνωσιν οἱ παλαιοι και ἐκ της ποσοτητος των μοιρων του ὡροσκοπου ὁπου ἐσται αὐτου το δωδεκατημοριον |
ἡμιτελεστα φαρξαμενοι ἐφυλασσον . και οἱ Ἀθηναιοι οὐ πολλῳ ὑστερον καταπλευσαντες ὡς ἑωρων , ἀπηγγειλαν μεν οἱ στρατηγοι τα ἐπεσταλμενα | ||
θαλαττῃ δια το μη δυνασθαι πανταχου βοηθειν . παλιν δε καταπλευσαντες εἰς τον Ἀχαιων λιμενα νυκτος ἐλαθον ἀποβαντες , και |
τους Θρηικας . Ἐς τουτους δε μοι δοκεει και προσωτατα ἀπικεσθαι ὁ αἰγυπτιος στρατος : ἐν μεν γαρ τῃ τουτων | ||
Μακαρων νησος . Ἐς μεν δη τουτον τον χωρον λεγεται ἀπικεσθαι τον στρατον : το ἐνθευτεν δε , ὁτι μη |
Τας δε λοιπας των ἡμερεων διδοναι νηστει ἑκαστης ἡμερης βοειου γαλακτος τεσσαρας κοτυλας , τριτον μερος ἁλμης παραμισγων : σιτιοισι | ||
δε ἀηρ εἰσπνευσας τε και ψυξας εὐθυς ἠγειρεν ὑγροτερᾳ τροφῃ γαλακτος και φθεγξασθαι παρεσχεν . ταυτην εἰκοτως πρωτην λεγοιτ ' |
και τριτην του τηϲ ὑγραϲ . πολλων δε και ϲχεδον ἀπειρων ὑπαρχοντων των τε ϲταθμων και των μετρων παρα τε | ||
τουτωι γαρ ἁπασα δικαιως και θνητη διανοια γελαι και κοσμος ἀπειρων . ἠσθιεν ἁρπαλεως κρεα τ ' ἀσπετα και μεθυ |
τουτων μεντοι τα Ὀλυμπια τετυχηκεν , Ἱεριου δε του δικαιου πεμψαντος . Μολις ἐκινηθησαν οἱ πρεσβευται παρ ' ἡμων ὑπο | ||
ταυτ ' αὐλητριδα . και των ἐραστων Συριακου τινος ξενου πεμψαντος αὐτῃ χιονα σαπερδην θ ' ἑνα αἰσχυνομενη τα δωρα |
μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
: Ἀναστας ἐνδυσαι την στολην της ἱερατειας , και τον στεφανον της δικαιοσυνης , και το λογιον της συνεσεως , | ||
ἐμπορος κερδος , ὁ δε ῥητωρ πεισαι , ἀλλος δε στεφανον ἠ νικην ἠ τι τοιουτον , βουλευεται περι τουτων |
. κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | ||
. και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος |
οὐν ἐξ ὁμοιοτητος φιλιαι τοιαυται . δοκει δε και ἐξ ἐναντιοτητος συστηναι φιλια , ἡτις και δια το χρησιμον ἐστιν | ||
ἁρμονιας συνεχομενα : την δε δυαδα κατα την ὑλην ἐταττον ἐναντιοτητος οὐσαν πρωτην ἐμφαντικην . τριαδα δε το συμπαν ἐκαλουν |
ἀποριαν των πρεσβυτερων λιαν ἐπιστημονα φαινεσθαι και την ἀπαντησιν του Ἀριστοτελους μη παντῃ ψευδη : ὁ μεν γαρ ἐνεργειᾳ τρια | ||
γη . , . ταυτης της δοξης νεωτερος μεν του Ἀριστοτελους Ἀρχεδημος γεγονε . . , . , , , |
τε γαρ ποντος ὁ Εὐξεινος και ἡ Προποντις και ὁ Ἑλλησποντος ἐπι δεξια , [ και το Αἰγαιον , ] | ||
Μινωος και Ῥαδαμανθυος και Σαρπηδονος . × ποντος Ἑλλης ὁ Ἑλλησποντος . ἁσ τινας Εὐρωπην και Θρακην διαχωριζει ὁ Ἑλλησποντος |
ὁραν ἀγαθα τουτῳ τε προ των ἀλλων ἐραστων ἀπολαυειν των παιδικων . θαυμασῃ δε αὐτου το πρᾳον , το ἀδολον | ||
με ἐραν αὐτης και δια τουτο ἐπι θυρας των ἐμαυτου παιδικων ἡκω „ ὑπολαβων ὁ Λεων „ οὐ φοιτωσιν ” |
την ἱππον , ἐπεαν δε ταυτα θηευμενοι ἐωσι πληρεες , ἀποπεμπειν ἐς την ἀν αὐτοι ἐθελωσι χωρην ἀσινεας . Ἐπιλεγων | ||
οἱ των Ἐπιδαμνιων φυγαδες : οἱ πλουσιοι προϊσχομενοι : προτεινοντες ἀποπεμπειν : ἀπο κοινου το ἐκελευον οἱ Κερκυραιοι ʃ της |
ἐστι το μεν ΒΖΕ το ἀπο της ΝΘ μεταξυ της κατηγμενης και του κεντρου , το δε ΗΖΘ το ἀπο | ||
και οὑτως ὡς και εὐθειας ἀπο του Β προς ὀρθας κατηγμενης δια των Δ , Ε διηχθαι . ἀλλα δη |
τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
κολακα φαινεσθαι τον ἱστοριογραφον ἠ περι τας κατα μερος ἀποφασεις ἀνοητον και μειρακιωδη τελειως , εἰ δια της ἀλογου και | ||
βασιλευς κατ ' Αἰγυπτον , βοηθησειν : μη γαρ εἰναι ἀνοητον ὡσπερ ἐπιτειχισμα κατασκευασαι της οἰκειας ἀρχης : εἰ δε |
. οἱον μετα την ἐν ἰσοις ὁροις ἀναλογιαν συνεχης ἐν ἐλαχιστοις ὁροις κατα μεν το διαπλασιον δʹ βʹ αʹ : | ||
ἐνιοι των ἀλαζονων ἀνθρωπων τα ἀδυνατα κατεπαγγελλονται και ἐν τοις ἐλαχιστοις ἐλεγχονται . Ταων δε ποτε γερανου κατεγελα , ἐκκωμῳδουσα |
: γραψαντες γαρ παντες ὑποκρινονται σχεδιαζεινδια τι ; ὁτι ὁ δικαστης ὑποπτευει τον ῥητορα και δεδοικε , μη ἐξαπατηθῃ τῃ | ||
, οἱς προς το μηδεν ἀνηκεστον παθειν μια ἐλπις ὁ δικαστης . ἑκατερου δε των εἰρημενων σαφη παραδειγματα εὑρειν ἐστιν |
, συμπεφωνηκασι δε ἱνα του ἑνος ἐξερχομενου της πολεως και ἀποδημουντος ἐπι χρονον ἑνα ὁ ἑτερος βασιλευοι , και παλιν | ||
ὡς ᾠομεθα ἡμεις , αὑτη καλλιστη ἀναβολη , δημοσιᾳ τουτου ἀποδημουντος στρατευομενου . ἐπειδη δε ἐκαλει ὁ ἀρχων εἰς το |
εἰρηνης . τοιγαρτοι και ἐπηγορια βασιλεως πολλακις εὐθυς τον πολεμιον ἀναστελλειν πεφυκεν . ἀλλα μην και οἱ ἀνδριαντες οἱ τουτου | ||
του ποτου χρειαν ἐλθειν . τον οὐν ὀφιν τον φυλαττοντα ἀναστελλειν αὐτον και ἀπελαυνειν , και ἐκεινον σπρεβλουμενον μισθον οἱ |
και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |