τοπων ἱσταται μηδε μην ἐπι του κληρου της Τυχης , ἀπρακτον τον τοιουτον τοπον ἐρεις . Τεσσαρων κεντρων ὀντων και | ||
ἡκοντων εἰς Ἰσθμον και την μεν παρ ' Ἀντιπατρου πρεσβειαν ἀπρακτον ἀποστειλαντων , την δε παρα Θηβαιων των ταλαιπωρων προσδεξαμενων |
. [ . . . Ἡ προ δεκαεπτα Καλενδων Ἀπριλιων ἀπρακτος . Ἐν ταυτῃ τῃ ἡμερᾳ Εὐδοξος τους Ἰχθυας ἀνισχειν | ||
χορῳ ἡ περι τα λοιπα σπουδη . φαινεται οὐν οὐκ ἀπρακτος γενομενος Σαρδαναπαλλος : και γαρ ἐπιγεγραπται αὐτου τῳ μνηματι |
τῳ πολεμῳ δεδρακοτες εἰσιν , ὁποτε μη φαιεν , ἀπαγοντες ἀπεκτεινον και ἐξαιρετον ἐποιησαντο οὐδενα . διεφθειραν δε Πλαταιων μεν | ||
θεου , οἱ περι τον Περικλεα οὐ κατασχοντες την ὀργην ἀπεκτεινον αὐτον κατερχομενον . τουτο ἐστι το Κυλωνειον ἀγος . |
, ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
νομους ἐπραχθη ” , και την προ αὐτου ἀντιτιθησιν κατα ἀντινομιαν ἐργασιαν , ὁταν λεγῃ : „ ὁ νομος φησι | ||
δε και κατα ῥητον και διανοιαν εἰσι πραγματικαι και κατα ἀντινομιαν , εἰδεναι χρη , ὡς ἐαν μεν ὁ νομος |
ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
οὐν θεους οἰεσθαι χρη συν ἡμιν ἐσεσθαι : οὐ γαρ ἐπιβουλευσαντες ἀδικως ἐχομεν , ἀλλ ' ἐπιβουλευθεντες ἐτιμωρησαμεθα . το | ||
ἐπιβολην πασαν συντελεσαι την χειρουργιαν : πολλοι γαρ ἠδη τουτο ἐπιβουλευσαντες ὑμενας ἀπο των νευρων πεφυκοτας , οἱ δ ' |
ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
, και ταυτα διαπραξαμενον μηκετι ἐγγυτερω προσιεναι , ἀλλ ' ἀποτρεπεσθαι φυλαττομενον μη τι ἡμας μαλλον του δεοντος θερμαινων βλαψῃ | ||
εἰς τελεωτεραν και ὑπερτεραν ζωην . Και τους μεν πρωτους ἀποτρεπεσθαι δει , τους δε δευτερους ἐξευμενιζεσθαι . Εἰσι δε |
οὐ δια τουτο μαχεται Πλατων τῳ Παρμενιδῃ κατα γε το ἀληθεστατον , ἀλλ ' εἰσιν ἀμφω μεν ἀληθεις οἱ λογοι | ||
γενομενος ὁ ἀστειος ἐν οἱς ἁπασιν ἐζητησε τουθ ' εὑρεν ἀληθεστατον , χαριν ὀντα θεου τα παντα , γην , |
και τους ἀστερας συνεκπιπτουσιν αἱ διαιρεσεις και τας ἐννοιας των ἀποτελεσματων προδηλουσιν , ἐπι δε ταυτης ἀλλοτε ἀλλη συγκιρναμενη κατα | ||
προειπομεν : συ δε διακρινε τῳ νῳ τας μιξεις των ἀποτελεσματων . Ὁτε ἐστιν ὁ Ἑρμης χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐπικεντρος |
εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
. κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | ||
. και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος |
. Ὡσπερ οὐν εἰκος , ἰδιειν τε ἀναγκη ὑπ ' ἀποριας και μητε διψωντα πιειν αἰτειν τολμαν , μη δοξῃς | ||
εἰθ ' ἁλισκομενοι τῃ προς το παρον ἐνδειᾳ , της ἀποριας οὐκ ἐωσης ἑλεσθαι το βελτιον , την εἰκαιαν ποαν |
' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | ||
ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και |
μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
μετα δε τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους εὑρισκομεν το παραγραφικον , ὁτ ' ἀν ἡ ὑλη εὐλογωτεραν τῳ κεφαλαιῳ | ||
, μοιχον ἀνελων : μετα γαρ την καταστασιν ἐπαγεις το παραγραφικον : και λυσον τῃ μεταληψει και τοις ὁρικοις , |
δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
ἐξημαρτον . οὐ γαρ πασιν ὁμοιως ἐξην προς τον κρατουντα παρρησιαζεσθαι , και τοις ἐν τελει της στρατιας και τοις | ||
ἐκεινοις . Καιτοι ματαιον ἰσως και περιττον ἐν παιδειας νομῳ παρρησιαζεσθαι προς σε . οὐτε γαρ ἀν αὐτος ποτε βελτιων |
ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
ξηραινον : ἁμα μεντοι τῳ καθαρον γενεσθαι το ἑλκος και ἀντιλαμβανεσθαι βραχειας δηξεως τον καμνοντα μεταβαινειν ἐφ ' ἑτερον δει | ||
ὑποπτευεται , ὁ δε κριναι παρεσχηκως μονων ἐδοξε των δικαιων ἀντιλαμβανεσθαι . Ναι , φησιν : ἀλλα χαλεπωτεραν ὑφεξει τιμωριαν |
δεινον , κλονοκαρδιον , ὀρθοεθειρον , αἰφνιδιον , βρονταιον , ἀνικητον βελος ἁγνον , ῥοιζου ἀπειρεσιου δινευμασι παμφαγον ὁρμην , | ||
ἐπιμελες , [ ὁτι ] ὡς καρτερον τε ἐστι και ἀνικητον γνωμη ἀνθρωπινη ὁ τι περ ἐθελοι ἐξεργασασθαι . Ἐν |
την ἀλλοιωϲιν ἑτοιμοτεραν και την θρεψιν βελτιονα ἐργαζεται δια την γινομενην θερμοτητα . ἐκκαθαιρει δε και τουϲ πορουϲ και κενοι | ||
μιμησις των ὑπο της λεξεως ἑρμηνευομενων πραγματων : ἡν παριστησι γινομενην Ξενοφων ὁ καλος ἐν τῃ Ἀναβασει ἐν τῳ παρα |
προς ἀξιαν ἐρουντες , ὁ συμβαινειν ἐπι των μη λιαν ὑπερβαλλοντων πεφυκεν , οἱ συνειδοτες αὑτοις ἀσθενειαν κερδος ἀν ἐποιουντο | ||
' ἀληθεστατον γνωτε ἐξ ὡν ἡμεις οἰομεθα σαφως πεπυσθαι : ὑπερβαλλοντων γαρ αὐτοις των κακων και βιαζομενοι ὑπο της παρουσης |
παρα τῃ κρισει και τας τιμας και τας τιμωριας . αἱρετωτερον σοι ἐστω λιθον εἰκῃ βαλλειν ἠ λογον ἀργον . | ||
ποτερον το δικαιον του ἀδικου και το δικαιως του ἀδικως αἱρετωτερον ; ναι . ἀλλ ' ἀποθανειν ἀδικως αἱρετωτερον ἠ |
' ἀν , εἰ μη τουτο ἠσθα το μεγιστον και θειοτατον , ἀντηγωνιζου μοι νυν , ἐπειτα των σων τις | ||
, και το βελτιστον ὑπο τῳ μοχθηροτατῳ και το ἑαυτῳ θειοτατον ὑπο τῳ ἀθεωτατῳ τε και μιαρωτατῳ δουλουται και ἐπι |
και μολις οἱ στρατηγοι κατεσχον ὡστε μη και τους ἀνθρωπους διαφθειρεσθαι . και τους μεν Μενδαιους μετα ταυτα πολιτευειν ἐκελευον | ||
χρηστα τοις ἀχρηστοις , και οὑτως ἐν τῳ παντι σωματι διαφθειρεσθαι χυμους . ἀλλ ' ἡνικα ἀν ἰδῃ τε και |
πορρω ὑπαρχετω , χωριζεσθω . εἰμι το ὑπαρχω και ὁ παρατατικος εἰν , ἡ μετοχη εἰς , ἐντος , και | ||
. . * : εἰδῃ ] Εἰδημι : και ὁ παρατατικος εἰδω . . . . ἐαν εἰδῃ . * |
σκευασιαν και ἀπο σεμιδαλεως . των δε τραγηματων οὐδεν ἀτοπον λαμβανειν ἀμυγδαλων ἠ πιστακιων , σταφιδων δε και φοινικων σπανιως | ||
συλλογισμοις και οὑτως ἐν μερει φανερον , ὁτι οὑτως δει λαμβανειν τους ὁρους . τον γαρ μεσον οὐ κοινον ληπτεον |
τας ἀντιθεσεις και λυσεις των ἐπιφερομενων . το ἑξης : ἀνακοινουσθαι τε πραγματα και ἀντιγραφας . ἀξια σῃ φρενι : | ||
αὐτους προτερον ἐν μυστηριῳ ἐχειν την τοιαυτην διδασκαλιαν και μη ἀνακοινουσθαι ταυτην τοις ἀγροικοτεροις , ἀλλα μονοις τοις γινωσκουσι το |
δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
, καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
καθ ' ἑν και κατα γενη μορια , τουτῳ παντων ὁμοιοτατον αὐτον εἰναι τιθωμεν . τα γαρ δη νοητα ζῳα | ||
μεν οὐν ἐστιν οὐρον ἐπι των νοσουντων το τοις ὑγιαινουσιν ὁμοιοτατον ὑπωχρον ἠ ὑποξανθον και λευκον και λειαν και ὁμαλην |
. λελυμενων τοινυν λαμπρως των σπονδων και παντων ἐλπιδι μιᾳ κρατουμενων ἀπεραντον εἰναι την στασιν , πολλοι γαρ διαλλαττειν ἐσπουδακοτες | ||
ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως ἀλλους ποιειν ὁρμην , κρατουμενων δε ὑπο των της ἐναντιας αἱρεσεως καταφοροι και ἀνεπιτευκτοι |
, ὁτι ἀει φανταζεται την ἱππικην , το τους ἱππους φανταζεσθαι . ἀπολωλεκεν : το θεμα ὀλεω , ὀλω , | ||
λεγομεν , ὁταν ἐνεργωμεν ἀκριβως περι τα αἰσθητα , τοτε φανταζεσθαι , ἀλλα μαλλον ὁταν μη ἐναργως αἰσθανωμεθα : οὐδεις |
την δε ἑτερην [ την ] μεϲηγυ των ὠμοπλατεων ἐρειδειν ἀναιμακτον , ϲχαζειν τε την ἐπι τηϲ κορυφηϲ ἀφειδεωϲ ἐϲ | ||
ὡν μη δειται ὁ θεος ; και προσφερειν , δεον ἀναιμακτον θυσιαν την λογικην προσαγειν λατρειαν ; Ὁ δε περι |
. Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
ὁραν ἀγαθα τουτῳ τε προ των ἀλλων ἐραστων ἀπολαυειν των παιδικων . θαυμασῃ δε αὐτου το πρᾳον , το ἀδολον | ||
με ἐραν αὐτης και δια τουτο ἐπι θυρας των ἐμαυτου παιδικων ἡκω „ ὑπολαβων ὁ Λεων „ οὐ φοιτωσιν ” |
ἀντιστρεψαι ὀν ἐπι μερους ἀποφατικον ἐνδεχομενον : ἀντιστρεφει δε το ἀποφατικον ἐνδεχομενον ὁμοιως τῳ καταφατικῳ . ὁ οὐκεθ ' οἱον | ||
οὐδε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται , δηλον ἐξ ὡν το ἀναγκαιον ἀποφατικον δια των ὁρων συνηγαγομεν : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι |
ἠτοι της ἡλιακης ἠ της ταυτην διαμετρουσης κατα την ἐγγυτεραν ὁποτερας αὐτων διαστασιν , εἰσοισομεν και ταυτας εἰς τους ἐν | ||
ΒΓ διχα κατα το Δ , και τῳ ἀφ ' ὁποτερας των ΒΔ , ΔΓ ἰσον παρα την ΑΒ παραβεβλησθω |
ἐν ἀκροτητων τροπῳ μεσοτης φαινεται ὁ λεγομενος τελειος ἐν ἰσοτητι εὑρισκομενος και οὐτε τα μερη ἑαυτου πλειονα ἀποτελων συντεθεντα οὐτε | ||
γαστρος φορουμενος [ ἐμβρυων κατοχος ] και ὁ ἐντος ἀρτου εὑρισκομενος σιτου κοκκος ἀριστερῳ βραχιονι φορουμενος . Ὁμοιως ἐμβρυων κατοχα |
και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
, τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |
αὐτῃ τεθολωμενον ὑδωρ ἐκκυμαινεσθαι συμβαινει , και του βαρους ἁμα συνεργουντος ὡστε θαττον κατενεχθηναι προς την γην κατω , πριν | ||
μετα του ἡλιου διαχεοντος το ὑγρον ἠ ἀτμιζοντος γινεται ἠ συνεργουντος εἰς την ἀρχην : ὁταν οὐν εἰς τον τοπον |
. . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
οἱς ἀν δεῃ προσβαλλειν . Ὁταν δε κατακρουῃ , κατωθεν ἑλκεσθαι : το γαρ αἱμα φανερον εἰναι δει των χειρουργουμενων | ||
σωματι του Πελοπος . ὁρα οὐν εἰ σοι λιαν ἀδεες ἑλκεσθαι με . ταυτην μεν οὐν την παιδιαν ἱλεως οἰδ |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
Ἀττηλας περι των φυγαδων χαλεπαινοι : ἐδει γαρ ἠ παντας ἀπολαβειν ἠ πρεσβεις ἐκ της μεγιστης ἐξουσιας ἀφικεσθαι προς αὐτον | ||
ἀποστειλαι πρεσβειαν πρωτον ὡς τους πολεμιους τας τε γυναικας ἀξιωσουσαν ἀπολαβειν και δικας ὑπερ αὐτων αἰτησουσαν της ἁρπαγης , ἱνα |
* * οὐ χρη γραφειν εὐθυν προς το πλοον : ἀσυντακτον γαρ τουτο : ἀλλα στελλε ἠγουν στελλου : οὑτω | ||
περι την λειαν σεσοβημενοις ἐπιπεσοντες οἱ πολεμιοι και δια το ἀσυντακτον του πληθους και δια το βαρεις εἰναι τους ἀποχωρουντας |
, το πασας τας δυναμεις ἑαυτου εἰς ἑαυτον ἑλκυσαι και ἀποστηναι των αἰσθητων . ξδʹ Ὁταν δε ταὐτον πολλακις Ὁταν | ||
ἠ παρακρουσθεις ὑπο ἐπιθυμιας ἠ ταπεινωθεις ὑπο λυπης , ὡστε ἀποστηναι των βελτιστων και δικαιοτατων ἐργων προδοτης αὑτου γενομενος ; |
ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
: τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
ἀντιστροφιον ἐστι πως του προ αὐτου : το γαρ κυριως ἀντιστροφιον ἠν : ἐαν δεδομενον μεγεθος εἰς ὁποσαουν διαιρεθῃ , | ||
ἐν τῳ δʹ θεωρηματι του βʹ βιβλιου . Και το ἀντιστροφιον : ἐαν εὐθεια τμηματος ἑαυτης πενταπλασιον δυνηται , ἡ |
ἀρα των τεσσαρων ἠν κεντρων ἠ των ἐπαναφορων ἠ των ἀποκλιματων , και τινος μεν ἐστιν οἰκος , τινος δε | ||
ἠ ῥυπαρον , του δε Κρονου ὀντος εἰς ἑν των ἀποκλιματων ἠ ἐν Κριῳ ἀτιμον και εὐτελες και ῥυπαρον και |
δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
. ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
το ἀπο της χρειας περιγινομενον , ἀλλ ' ἐκεινου μεν παραχωρει τοις περιτετριμμενοις , σοι δ ' ἀρκειτω το εὐσταθειν | ||
λεγειν ; μηδαμως , ὠ γενναιε , μηδενι της ἐνταυθα παραχωρει νικης . Ἀλλα προς τοις εἰρημενοις και περι ποιας |
. βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
τους Θρηικας . Ἐς τουτους δε μοι δοκεει και προσωτατα ἀπικεσθαι ὁ αἰγυπτιος στρατος : ἐν μεν γαρ τῃ τουτων | ||
Μακαρων νησος . Ἐς μεν δη τουτον τον χωρον λεγεται ἀπικεσθαι τον στρατον : το ἐνθευτεν δε , ὁτι μη |
Το δε ἁμαρτη ὁ μεν Ἀρισταρχος χωρις του ι λεγει γραφεσθαι αὐτο λεγων , ὁτι ἀπο του ἁμαρτηδην γεγονεν κατα | ||
τοιν τροποιν και ταιν ἀρεταιν οὐ μετριω ὀντε ἀμφω οὐδε γραφεσθαι ῥᾳδιω , ἀλλ ' ὁ μεν ἐστιν μεγας βασιλευς |
το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |
δεοι . και ὁσα τοιαυτα . ὁ δε του κατηγορου προτρεπτικος μεν και αὐτος ἐπι το ζητησαι τα πραγματα ὁμοιως | ||
πασης τεχνης και ἐπιστημης δυο τεθεωρηνται λογοι , ὁ μεν προτρεπτικος , ὁ δε μεθοδικος τε και τεχνικος . τῳ |
ἡμιτελεστα φαρξαμενοι ἐφυλασσον . και οἱ Ἀθηναιοι οὐ πολλῳ ὑστερον καταπλευσαντες ὡς ἑωρων , ἀπηγγειλαν μεν οἱ στρατηγοι τα ἐπεσταλμενα | ||
θαλαττῃ δια το μη δυνασθαι πανταχου βοηθειν . παλιν δε καταπλευσαντες εἰς τον Ἀχαιων λιμενα νυκτος ἐλαθον ἀποβαντες , και |
μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
Μακεδονες εἰτ ' ἀφ ' ἑαυτων εἰτε και του βασιλεως προσταξαντος ἐπηκολουθησαν τοις λαβουσι την πιστιν και παντας ἀπεσφαξαν . | ||
ταξιν φυλαττε , Ἀλβανοι δε ἀπιασι κυκλωσομενοι τους πολεμιους ἐμου προσταξαντος . τουτ ' ἀκουσαντες Ῥωμαιοι λαμπρον ἠλαλαξαν . οὐ |
Ψιμμυθιον , ἁλας , ἐλαιον , νιτρον , ἑκαστον ἰδιᾳ λειοτατον προποιησας , ἑψε ἁμα ἑως ἐμπλαστρωδες γενηται , προπολιν | ||
και ἐχε ἐν πυξιδι , και διδου ἐν ἀνεσει # λειοτατον πληρες , μετα γλυκεως κρητικου . Ἐπικαλειται δε το |
τις ἐν αὐτῃ τῃ πρωτῃ σφαιρᾳ τοιαυτη φυσις , ὡστε ἀμικτον εἰναι θερμοτητα και καθαραν . οὑτω δε οὐκ ἀν | ||
ὁλον ἐκ μιξεως εἰσι καθαπερ οἱ χυμοι : το γαρ ἀμικτον ἁπαν ἀοδμον ὡσπερ ἀχυμον , διο και τα ἁπλα |
' ἠελιῳ ἀνιοντι , τευχεα καλα φερουσα παρ ' Ἡφαιστοιο ἀνακτος . ἡ διπλη ὁτι το νευμαι ἐστιν ἐπι του | ||
δαιτων ἀπολυμαντηρες ; ἠ ὀνοσαι , ὁτι τοι βιοτον κατεδουσιν ἀνακτος ἐνθαδ ' ἀγειρομενοι , συ δε και ποθι τονδ |
ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
οὐ ταὐτα ἐψηφιστο . ἀλλ ' ἐγω μεν ἐδημιουργουν λογον διαλλαγων των προς την πολιν φαρμακον , συ δε ᾠχου | ||
ἡ δε χυτροτομουσα αὐτον ἐπαγγελλεται μεν , τα περι των διαλλαγων δε σπουδαζει . ἀφικνουνται δε και παρα Λακεδαιμονιων περι |
προσηκει ταυτα ποιειν , ὁπηνικα φθασῃ βιαιως ἐπι τον ἐγκεφαλον παραγενομενη ὑλη και σφηνωθῃ παχυτερα οὐσα και τοις ἀλλοις ὑπεικειν | ||
κτησις : ἀλλα κἀν προσγενηται , ταχιστα ἀπεπηδησεν , ὡς παραγενομενη την ἀρχην οὐκ ἐπ ' ὠφελειᾳ των λαβοντων , |
συνισταμεναι μεν αἱ δυο ὑπαλληλοι , ἐμψυχον αἰσθητικον , ἀψυχον ἀναισθητον , και μια διαγωνιος ἐμψυχον ἀναισθητον . οὐ συνιστανται | ||
' ἐνισχυειν ἑκαστωι , το δ ' εἰς μακρα διανενεμημενον ἀναισθητον εἰναι . σημειον δ ' ὡς οὐκ εἰσι φυσει |
δι ' αὐτων χρησιν , ἀφ ' ἡς μονης ἠδυναντο παραβαλλεσθαι ταις της αἰσθησεως καταληψεσι , και δια τουτο τους | ||
οὑτως ἰσχυρος ἐγενετο και μεγας , ὡςτε τοις Ἀφροις αὐτον παραβαλλεσθαι . Μετα γαρ πολυ πτωμα των ἐναντιων το κατα |
δ ' Ἀφροδιτη συμπαρῃ του δεκανου πολλακις , καλλοφωνους και μουσικους , ἐκ καλης ἁρμονιας , εὐεργεσιας δεχεσθαι παρ ' | ||
της διαιρεσεως . ἀλλ ' ἐπει κἀν τοις προς τους μουσικους προηγουμενως περι ποδων ζητουμεν , ἱνα μη προλαμβανωμεν τα |
των δε του σωματος μερων γονατων τε και νευρων , ἀποτελων και ῥευματα ἐξ ὑγρων κινηματων , μανιας και ὀχληματα | ||
τε ἐξοδιασμους και ζημιας . Ἡλιος Σεληνῃ πρακτικος και φιλανθρωπος ἀποτελων περικτησεις και ἀπο ἀρρενικων και θηλυκων ὠφελειας και συστασεις |
Μηδιας σατραπῃ . δοξαντες δε προς ἀληθειαν εἰναι στρατοπεδειαν , καταδραμοντες εἰς το πεδιον ἀπηγγειλαν τοις περι τον Ἀντιγονον και | ||
Τοισι δε Ἑλλησι οἱ ἡμεροσκοποι ἀπο των ἀκρων των Εὐβοϊκων καταδραμοντες δευτερῃ ἡμερῃ ἀπ ' ἡς ὁ χειμων ὁ πρωτος |
δε και ἐς τα ἀλλα γερα σφισιν , ὁποσα τοις ἀποικοις νεμειν οἱ Ῥωμαιοι νομιζουσι . Πατρευσι δε ἐν ἀκρᾳ | ||
ὁτι τουτους ἀπεστελλον οἱ Κορινθιοι κατα ἐτος ἀρχοντας Ποτιδαιαταις ὡς ἀποικοις ʃ ὁ Ἀσκληπιαδης την ἐπι προθεσιν περιττην εἰναι λεγει |
ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
τ ' ἀει μελεδημασι χαιρειν , μητε βαρυτλητων λαγονων περι φορτον ἀγουσαν μητε πονον τρομεουσαν ἀγαστονον Εἰλειθυιης , ἀλλ ' | ||
αὐτον ἐπεκαλειτο , ὁ γερων ἐφη : „ ἱνα τον φορτον μοι ἐπιθησεις . „ ὁ μυθος δηλοι , ὁτι |
εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
ὀλιγον το πρωτον , ἐπειτα ἐκ προσαγωγης πλειον , και λινου σπερμα , και πυρινα ἀλφιτα , και των αἰγυπτιων | ||
τῃ ὑστεραιῃ πινειν , και το λοιπον ἐλελισφακον , και λινου σπερμα , και ἀλφιτον διδοναι δις της ἡμερης ἐν |
, ἠ ἀκονιτι , εὐχερως συντομως : ὡστε μη κονιορτον ἐγειρεσθαι . ἀλλαντοπωλων , παρα το ἀλλας , ἀλλαντος και | ||
καταπνιγουσης το πυρ και τῃ φλογι μη συγχωρουσης εἰς ὑψος ἐγειρεσθαι . δια τι ὁ ἡλιος και παυει τα πνευματα |
, ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
ἐπι δυο πηχεις γην ἐπιτιθεσθαι , ὑπο δε του βαρους ἀναγκαζεσθαι στενους μεν μακρους δε ποιεισθαι τους οἰκους , ἀπορουμενους | ||
ποιησαι ἀδολεσχησαι τον προσδιαλεγομενον : το δε ἐστι το πολλακις ἀναγκαζεσθαι τα αὐτα λεγειν . ὁ δε δια πασης της |
ἀνθρωπων τυχαι , και πολλοι πολλακις καιροις ἀβουλητοις των σφοδρα ἀστειων την ἐκ γενους ἀπεβαλον ἐλευθεριαν : ἀλλ ' ἐστιν | ||
βιου ἠ οἰκου ἠ ζῳων ἠ ἀγρου ἠ γυναικος ἠ ἀστειων , το δε γʹ ἐνεδρας ἠ κλεμματος ἠ δραπετου |
κιθαρην και τοξα και ἐρνεα θεσκελα δαφνης . ἀλλα οἱ εὐρυτερον [ ] τι μελος μετα τουτο φυλασσω σον ποθον | ||
καλουμενον , ⌈ ὁ κοινως κουρελον ὀνομαζουσιν , ὁπερ ἀνω εὐρυτερον ὀν κατω εἰς ὀξυ ληγει . οὐδεπω κτλ . |
αἱ χειρες ἐφελκωνται ἠ τρομεραι γενωνται , σπασμος τον τοιονδε ἐπιλαμβανει και παραφροσυνη : ἀταρ και φλυζακια ἐπι την ὀφρυν | ||
δε μη περιγενηται , ἐπην ἐξερασῃς το ὑδωρ , διψα ἐπιλαμβανει και βηξ , και ἀποθνησκει . Στηθος ἠ μεταφρενον |
: δηλουσι δε και ἀνδρες σοφοι παν παθος μικραν ἐπιληψιαν ὀνομασαντες : αἱρει δε και ὁ λογος ἐκ των ὑπερβολων | ||
διαφεροντας ἀλληλων ὑποθεμενοι , και δια τουτο ἰσως τονους αὐτους ὀνομασαντες , ἀπο τουτων ποιουσι πρωτην μεταβολην συμφωνον ἀπο του |
, προπαροξυνεται : στεφανος κλιβανος λιβανος χοανος . σεσημειωται το πελανος οὐρανος Σικανος . το δε πιθανος ἐχει θηλυκον . | ||
. Διονυσιος Θρᾳξ : θεοις ἀπαρχαι τινες . λεγεται δε πελανος και ὁ περι τῳ στοματι πεπηγως ἀφρος . και |
το δε ὀνομα ῥημα οὐ λεγεται . αὐτος γαρ Ἀριστοτελης παρακατιων λεγει αὐτα δε τα ῥηματα καθ ' ἑαυτα λεγομενα | ||
ἐλεγε παιζων “ ὁ ἀλεκτρυων και ἡ ἀλεκτρυων ” . παρακατιων δε ἐρει ἀδυνατον μιαν και την αὐτην εἰναι ἡμεραν |
διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |
ἰατροι μεχρι πλειονος χρονου , καιτοι δεομενα μετα τας ἀρχας διαφορεισθαι : και οἱ μεν ἐπι τοις ἐρυσιπελασι γιγνομενοι , | ||
βλαπτει τους ὑδεριωντας ὡς ἡ των πορων πυκνωσις οὐ συγχωρουσα διαφορεισθαι τα συναγομενα πνευματα και ὑγρα , ἀλλα παλινδρομειν εἰς |
ὑποθωμεθα εἰναι τα ἀξιωματα ἀποδεικτα , οὐδεν ἐσται τῳ ὀντι ἀποδεικτον . βουλομαι γαρ γνωναι την ἀθανασιαν της ψυχης ὁτι | ||
το τι ἐστι λεγων εἰναι ἀποδεικτον τον ὁρον φησιν εἰναι ἀποδεικτον . οὐ γαρ ὡσπερ ἐν τῃ ἀποδειξει ἑτερον τι |