. . . . Ἰων : Ἰσοκρατης ἐν τωι Περι ἀντιδοσεως . Ἰωνος του της τραγωιδιας ποιητου μνημονευοι ἀν νυν | ||
φησι Διοδωρος . Ἰων : Ἰσοκρατης ἐν τῳ περι της ἀντιδοσεως . Ἰωνος του της τραγῳδιας ποιητου μνημονευοι ἀν νυν |
τῳ ἀληθει : ἀμηχανον γαρ ἑκατερους τοις ἀληθεσι κεχρησθαι τους ἀντιδικους : εἰ γαρ ἐναντια ἑαυτοις λεγουσι , πως δυναται | ||
τον Δημοσθενην εἰς συνηγοριαν ἐκαλει ; . . . τους ἀντιδικους ] δια το μη ἐχειν αὐτους ἀντιλεγειν προς τα |
ἀνατολας μεν γινομενης της παραλλαξεως ἀφελοντες της ἐκτεθειμενης κατα μηκος θεσεως της σεληνης ἐν τῳ χρονῳ της ἀκριβους συνοδου , | ||
βραχειων ἀρσεων και μακρας θεσεως , ἁπλους σπονδειος ἐκ μακρας θεσεως και μακρας ἀρσεως , σπονδειος μειζων , ὁ και |
, καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
και το Θηβαιων ὁπλιτικον και το Θεσσαλων ἱππικον και τους ἀκοντιστας Αἰτωλους και τους μαχαιροφορους Θρᾳκας και τους μαχιμους Περσας | ||
ἠ ποταμους διαβαινειν , ἠ ὁπως ἱππικον φυλαττεσθαι ἠ ὁπως ἀκοντιστας ἠ τοξοτας , και εἰ γε δη σοι κατα |
πειρα . ὑφηγησεως δε , ὡς φησιν Ἀθηναιος , ἠ παραδοσεως , καθως τινες λεγουσιν , ἀρχη ἡ φυσικη θεωρια | ||
αἰτιων , τουτεστι τον την διδασκαλιαν δια της των αἰτιων παραδοσεως ποιουμενον , μαλλον σοφον λεγουσι των μη οὑτως διδασκοντων |
ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
ἀλλα πολυ θαυμαστοτερον ἠν ” : ἐσαφηνισθη γαρ δια της ἀντιθεσεως . ταττεται δε και ἐπι του ἀνυποπτου : Εὐπολις | ||
του Μακεδονος , κεχρηται πολλῃ βιᾳ κατα την λυσιν της ἀντιθεσεως . λεγοντων γαρ των Ἀθηναιων ὁτι πολεμον οὐκ ἀν |
ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
: τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
τε και κοσμησαι δαημονεστατος : και τον θυμον τοις στρατιωταις ἐπαραι και ἐλπιδων ἀγαθων ἐμπλησαι και το δειμα ἐν τοις | ||
του ἰκτινου ξηρα ἀνευ των πτιλων , ὁϲον τοιϲ τριϲιν ἐπαραι δακτυλοιϲ , μεθ ' ὑδατοϲ πινομενη ποδ - αλγουϲ |
την ὁριστικην παραδιδωσιν , ἀλλα και τας κατ ' αὐτης ἀντιθεσεις γενναιοτατα διαλυεται . Ὁπως μεν δη δια των διαιρεσεων | ||
τουτο ἀκρας δυναμεως δειγμα , ἠ ὁταν ἑπωνται ἀλληλαις αἱ ἀντιθεσεις και συνᾳδωσιν , ὡς μιαν εἰναι δοκειν . ὁταν |
τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
διαπορευεσθαι τον κυκλον , αὐτον δε τον κυκλον ἐν ἐλασσονι ἀνατελλειν , παλιν δε ἐκ των ἐναντιων τινας μεν περιφερειας | ||
ἐπιζητοιη εἰ και το ἀναπαλιν γινεται ὡστε ἐν πλειονι χρονῳ ἀνατελλειν τας ἐν τῳ μετα τον καρκινον ἡμικυκλιῳ ἰσας περιφερειας |
οἱον τε ἀριστα εἰπεν , ὁ Σεβαστος δε ὠλιγωρησε της παραινεσεως , οὐδεν ἀν ὁ δημος της του φιλοσοφου νουθεσιας | ||
ὁ σοφιστης εἰπεν ὁτι γεγενηται δε και ῥητορων κοινος ἐκ παραινεσεως . Ὡσπερ δε ἐπι των εἰδων οὐ προς ἑν |
, ποιουσαν δε ὁσα βουλεται ὁ δαιμων , ὁν ἑκαστῳ προστατην και ἡγεμονα ὁ Ζευς ἐδωκεν , ἀποσπασμα ἑαυτου . | ||
εἰναι , τινες δ ' ἀστειον . Φαυλον δε μηδενα προστατην ἀγαθον οἰκου γιγνεσθαι , μηδε δυνασθαι οἰκιαν εὐ οἰκονομειν |
χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
προς ἀξιαν ἐρουντες , ὁ συμβαινειν ἐπι των μη λιαν ὑπερβαλλοντων πεφυκεν , οἱ συνειδοτες αὑτοις ἀσθενειαν κερδος ἀν ἐποιουντο | ||
' ἀληθεστατον γνωτε ἐξ ὡν ἡμεις οἰομεθα σαφως πεπυσθαι : ὑπερβαλλοντων γαρ αὐτοις των κακων και βιαζομενοι ὑπο της παρουσης |
ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ||
ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν |
τῳ πολεμῳ δεδρακοτες εἰσιν , ὁποτε μη φαιεν , ἀπαγοντες ἀπεκτεινον και ἐξαιρετον ἐποιησαντο οὐδενα . διεφθειραν δε Πλαταιων μεν | ||
θεου , οἱ περι τον Περικλεα οὐ κατασχοντες την ὀργην ἀπεκτεινον αὐτον κατερχομενον . τουτο ἐστι το Κυλωνειον ἀγος . |
' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
ξηραινον : ἁμα μεντοι τῳ καθαρον γενεσθαι το ἑλκος και ἀντιλαμβανεσθαι βραχειας δηξεως τον καμνοντα μεταβαινειν ἐφ ' ἑτερον δει | ||
ὑποπτευεται , ὁ δε κριναι παρεσχηκως μονων ἐδοξε των δικαιων ἀντιλαμβανεσθαι . Ναι , φησιν : ἀλλα χαλεπωτεραν ὑφεξει τιμωριαν |
ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
ἡ ἀρα φιλια ἑξις ἐστιν : ἡ δε φιλησις ἀνευ προαιρεσεως οὐσα , καθαρως ἐστι παθος . Παντα μεν οὐν | ||
σχεδον και τα των νυν ἐστι φιλανθρωπιας τε περι και προαιρεσεως . αἱ γαρ δη δοκουσαι φιλοφρονησεις και χαριτες , |
και ἀποστροφος ὁ κομητης ἀνισχει τοις , καθ ' ὡν ἀποστρεφεται , τας ἀστοχιας φερει . εἰ δε προς νοτον | ||
λυπη . νυν δε την μεν λυπην φευγει παντα και ἀποστρεφεται ὡς κακον , διωκει δε και ἐπιτρεχει την ἡδονην |
προσηκει ταυτα ποιειν , ὁπηνικα φθασῃ βιαιως ἐπι τον ἐγκεφαλον παραγενομενη ὑλη και σφηνωθῃ παχυτερα οὐσα και τοις ἀλλοις ὑπεικειν | ||
κτησις : ἀλλα κἀν προσγενηται , ταχιστα ἀπεπηδησεν , ὡς παραγενομενη την ἀρχην οὐκ ἐπ ' ὠφελειᾳ των λαβοντων , |
εἰσιν ἐνεργειᾳ δε οὐκ εἰσιν , οἱ Πλατωνικοι τουτων μη ἀνεχομενοι τεσσαρα τινα ἐγκληματα προσαγουσι τῃ τοιαυτῃ λυσει . πρωτον | ||
, τα συμβολα του καλλους μαλλον ἠ το καλλος ὁραν ἀνεχομενοι και στεργοντες . κἀγω προς ταυτην ἐξωρμησα την γραφην |
αὐτους δε ἐκεινους ἐποιησεν εὐπορωτερους . ὡστε εἰ τις αὐτον προσειποι σον μαθητην , οὐκ ἀν ἁμαρτοι . και γαρ | ||
ποιησασθαι . εἰτ ' ὠτι ἀν εἰπων σε τις ὀρθως προσειποι ; ἐστιν ὁπου συ παρων τηλικαυτην πραξιν και συμμαχιαν |
κριναι , πριν ἀρξασθαι χρησθαι : ἐαν δε ὑστερῃ της χρησεως ἡ κρισις , ὁ χρησασθαι φθασας και μεταγνους εἰς | ||
: τοιαυτης γουν ἐνιους ὀντας φυσεως , εἰτα ἐγκρατεις ἀφροδισιων χρησεως γενομενους ναρκωδεις τε και δυσκινητους ἐγνωμεν ἀποτελεσθεντας , ἐνιους |
, ἀλλα και ὁθ ' εἱστια τους παρ ' Εὐαγορου πρεσβευοντας , αἰτησαμενος ἐχρησατο . ἁ δε κατελιπεν , ἀναγνωσεται | ||
, οὐτε αὐτος ὁ Ἀριστοτελης προς τους το διαστημα νυν πρεσβευοντας διαμαχεται , ἀλλα προς τους ἐν τοις αἰσθητοις ἀποτιθεμενους |
ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
. ἐπεγειρας δε προς ἀρετην ἰδιωτας και ὁσα χρην ἀρχοντας ἀκουσαι διηλθεν εἰδως μεν οὐ λιαν ὀνησων , προσηκειν δε | ||
τα των ἀλλων , ὁσα γεγονοθ ' ἡμιν ἐστ ' ἀκουσαι , μικρα ποιησας ἐγω ; τουτ ' ἐτολμησας συ |
, ἁ δ ' εἰς αὐτους ἐκεινους ἐξημαρτον , τοσουτον ἀπειχον του δοκουντα γ ' ἐκεινοις ποιειν , ὡς ταυτα | ||
σιγη πολλη ἀπ ' ἀμφοτερων ἠν : ἡνικα δ ' ἀπειχον ἀλληλων ὁσον σταδιον , ἀλαλαξαντες οἱ Θηβαιοι δρομῳ ὁμοσε |
Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
τουτο και διαλυεσθαι πεφυκεν . ἐπει δε λεγουσι την λυπην ἐνδειαν εἰναι του κατα φυσιν , εἰη ἀν ἡ ἡδονη | ||
ἐπ ' αὐτην ἐρχεται τα ζῳα την ἐκ της κενωσεως ἐνδειαν ἰωμενα . σαφες οὐν ὁτι της μεν ἐνδειας ἡ |
. ἀπο ταυτης δε της ἀρχης και Μουσηγετης ἐκληθη και ἐπισκοπος και αὐτος παιζειν μετα των Μουσων ἐνομισθη : ἐκ | ||
ἀνδρος ἐπιφροσυνῃσι παλαισμοσυνης ἀνα χωρον τῃ και τῃ θυνοντας , ἐπισκοπος ἐνθα κελευει . ἀλλ ' ὁτε οἱ κομιδης μεν |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
συμφωνον της προηγουμενης λεξεως , και χωρις το φωνηεν της ἐπιφερομενης , οἱον ὑπερ Ἀπολλωνιου , συν Ἀπολλωνιῳ , προς | ||
παρακολλαται παρεπομενης αἱμορραγιας , ἀλλα κἀν παραχρημα συγκολληθῃ , ταυτης ἐπιφερομενης διισταται παλιν , οὑτως οὐδε το σπερμα δυναται κολληθηναι |
εἰρηνης . τοιγαρτοι και ἐπηγορια βασιλεως πολλακις εὐθυς τον πολεμιον ἀναστελλειν πεφυκεν . ἀλλα μην και οἱ ἀνδριαντες οἱ τουτου | ||
του ποτου χρειαν ἐλθειν . τον οὐν ὀφιν τον φυλαττοντα ἀναστελλειν αὐτον και ἀπελαυνειν , και ἐκεινον σπρεβλουμενον μισθον οἱ |
τα πραγματα . Πρωτος γαρ ἡμας , ὠ Κλεων , χαιρειν προσειπας πολλα λυπων την πολιν . Συνετυχεν ἐξιοντι μοι | ||
και ἐστω τελος του βιβλιου . Ἰουλιος Πολυδευκης Κομμοδῳ Καισαρι χαιρειν . οἰμαι και σε , εἰ και νεος εἰ |
, ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
, φασιν , προς τας χειρους των προσδιωρισμενων παραβαλλοντες τας ἀπροσδιοριστους ἰδειν : εἰ διαιρουσιν ἐκειναι , ἐκειναις δε ἀναλογουσιν | ||
γαρ εἰσιν αἱ την ἀντιφασιν ποιουσαι , ἐπει τας γε ἀπροσδιοριστους οὐδεν κωλυει πασας πασαις συναληθευειν . ὁτι δε μη |
πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
, ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
και τους ἀστερας συνεκπιπτουσιν αἱ διαιρεσεις και τας ἐννοιας των ἀποτελεσματων προδηλουσιν , ἐπι δε ταυτης ἀλλοτε ἀλλη συγκιρναμενη κατα | ||
προειπομεν : συ δε διακρινε τῳ νῳ τας μιξεις των ἀποτελεσματων . Ὁτε ἐστιν ὁ Ἑρμης χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐπικεντρος |
καλον . ἐν Σκορπιῳ το ὁδοιπορειν και εἰς τα ἰδια ἐπανιεναι συμφορον . ἀναρμοστον δε ἐν Τοξοτῃ , ἐπανελθειν δε | ||
αὐτων ξυνεληφθησαν , ἀποπεμπει τουτους παρα τους ἀλλους , ἐντειλαμενος ἐπανιεναι θαρρουντας : εἰναι γαρ αὐτοις την τε πολιν οἰκειν |
, το πασας τας δυναμεις ἑαυτου εἰς ἑαυτον ἑλκυσαι και ἀποστηναι των αἰσθητων . ξδʹ Ὁταν δε ταὐτον πολλακις Ὁταν | ||
ἠ παρακρουσθεις ὑπο ἐπιθυμιας ἠ ταπεινωθεις ὑπο λυπης , ὡστε ἀποστηναι των βελτιστων και δικαιοτατων ἐργων προδοτης αὑτου γενομενος ; |
το αὐτο ἀδυνατον και κινειν και κινεισθαι οὐτε ἐπι του συνεχους ποσου οὐτε ἐπι του διωρισμενου . ἀκολουθει δε τουτοις | ||
παθημασιν . ὁτι γαρ δι ' ὁμοιοτητος οἱ φθογγοι και συνεχους μελῳδιας πλαττουσι τε οὐκ ὀν ἠθος ἐν τε παισι |
των ἐν τοιϲ γυμναϲιοιϲ ἀνδριαντων διαφορητικοϲ ἐϲτι και μαλακτικοϲ φυματων ἀπεπτων : ὁ δε ἐν ταιϲ παλαιϲτραιϲ , ὁν και | ||
δοκει θρυπτειν πινομενον , οὐρα τε προτρεπει και ταϲ των ἀπεπτων πνευματων διαδρομαϲ ἐξιαται και πονουϲ πλευρων και ῥηγματα . |
κατα οὐδενα δε των τροπων τουτων ἀφαιρεσις γινεται , ὡς παραστησομεν : ἀδυνατος ἀρα ἐστιν ἡ ἀφαιρεσις . ὁτι δε | ||
των ὑποκειμενων ἀντιλαμβανεσθαι , οὐδεν δε ἐστιν ἐναργες , ὡς παραστησομεν : οὐκ ἀρα δυνατον ἐστι το ἐν τοις ὑποκειμενοις |
ἡνια χερσιν . Ἐνθα κε λοιγος ἐην και ἀμηχανα ἐργα γενοντο , και νυ κε σηκασθεν κατα Ἰλιον ἠϋτε ἀρνες | ||
' αὐτε καταντιπερην Ἀφροδιτη , ἠτοι ἀπειρητοι τεκεων ἐπι παγχυ γενοντο , ἠ φθειρουσι γονας ἀπο γαστερος ὠμοτοκουσαι . εἰ |
Ψιμμυθιον , ἁλας , ἐλαιον , νιτρον , ἑκαστον ἰδιᾳ λειοτατον προποιησας , ἑψε ἁμα ἑως ἐμπλαστρωδες γενηται , προπολιν | ||
και ἐχε ἐν πυξιδι , και διδου ἐν ἀνεσει # λειοτατον πληρες , μετα γλυκεως κρητικου . Ἐπικαλειται δε το |
ὁτῳ μαλιστα ὡς δημοτικῳ τους Ῥωμαιους ἐξεπληξεν . και αὐτῳ προσιοντι ἀπηντων κατα μερος , πορρωτατω μεν οἱ νεοι , | ||
δε ταις ἀναψυξεσι και ἀνεσεσι συνανιεται και χαλαται : και προσιοντι μεν φιλῳ προευαγγελιζεται το της εὐνοιας παθος εὐδιῳ και |
, ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
. κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | ||
. και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος |
εἰ δε μετ ' ἀποδειξεως κριτηριον αὑτον ἀποφαινηται , παντως ὑγιους . ἀλλ ' ἱνα μαθωμεν ὁτι ὑγιης ἡ ἀποδειξις | ||
ἱνα κατα λεπιδος ἀποστασιν χωρισθῃ το ἠλλοτριωμενον ὀστεον ἀπο του ὑγιους , ὁταν την ξυσιν ἐπωδυνον οὐσαν μη δυνηται ὑπομενειν |
, Λουγδουνος καλουμενον : [ μετωνομασθη ] δε δι ' αἰτιαν τοιαυτην . Μωμορος και Ἀτεπομαρος , ὑπο Σεσηρονεως της | ||
εὐωνυμος ἀγαθον σημαινει . Γλουτος εὐωνυμος εὐεξιαν σημαινει Γλουτος δεξιος αἰτιαν σημαινει . Μηρος δεξιος ἀγαθον σημαινει . Ὁ δε |
τοις μεν γαρ ὀνομασιν ἐσθ ' ὁτε και το γενος ἐπικοινωνει , οὐ μην τοις ἀρθροιςφαμεν . οἱ ἱπποι και | ||
ἡ φυσικη , ὡστε και αἱ ἀποδειξεις και τα προβληματα ἐπικοινωνει τουτων των ἐπιστημων προς ἀλληλας . ἐχει μεν οὐν |
ἐργῳ ἐπεξιεναι , νομιζειν δε τας τε διανοιας των πελας παραπλησιους εἰναι και τας προσπιπτουσας τυχας οὐ λογῳ διαιρετας . | ||
πνευματα οἱδ ' ἑπονται , ἠ κατωθεν ἀνηνεγμενων πνευματων δια παραπλησιους χυμους : ἐνιοτε δε και πανυ λεπτα και βραχεα |
γενεσθαι λαον αὐτῳ ” . παγκαλη γε της αἱρεσεως ἡ ἀντιδοσις , σπευδοντος ἀνθρωπου μεν θεραπευειν το ὀν , θεου | ||
, καταστασις ἀρχης , ληξις δικης , παραιτησις τιμωριας , ἀντιδοσις οὐσιας , λιπαρησις πρεσβεων , ἐξεγγυησις ὀφειλοντος , ἀμφισβητησις |
δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
δουλειαν , οἱ δ ' οἰκειους τε και την οἰκειαν ἀπολαμβανοντες . συνεδακρυε δε και ὁσον γενους μεν αὐτοις οὐ | ||
το και τας κατ ' αὐτον διαιρεσεις ἐπι το μειζον ἀπολαμβανοντες τετραχορδου τμημα δια των αὐτων ἀριθμων κατανοειν , ρʹ |
οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
ὑποκειται τῃ ΔΖ : και αἱ ΔΕ , ΕΖ ἀρα ἐλαττους ἐσονται της ΔΖ , αἱ δυο της μιας : | ||
ἐκειθι , εὑρεθειεν δ ' ἀν και μειζους ἐτι και ἐλαττους : το παχος δε αὐτων δεκαετης παις γεγονως μολις |
ταυτα ἀσυστατα ἐστιν τα δε και ἑνος μονου των τεσσαρων ἀποδεοντα κανονων ἐν τοις ἀσυστατοις τεταχθαι δικαιον . [ , | ||
Προσθειναι δε κροκον και σμυρναν και λιβανωτον ἐν ῥακει λιναιῳ ἀποδεοντα ξηρον ἰσον ἑκαστου , ξυμμισγοντα χηνος ἀλειφα , περιχριοντα |
δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
μετα παντων των χρωματων , ἐν τοις περι αἰτιας οὐρων ἀποδωσομεν λογοις . Προσεπιθειναι δε τουτο μονον δει τῳ λογῳ | ||
ἐν τοις ἰδιοις τοποις ἐρουμεν , ὡσπερ και τας αἰτιας ἀποδωσομεν ἐν τοις περι αἰτιας οὐρων λογοις . νυν δε |
Μηδιας σατραπῃ . δοξαντες δε προς ἀληθειαν εἰναι στρατοπεδειαν , καταδραμοντες εἰς το πεδιον ἀπηγγειλαν τοις περι τον Ἀντιγονον και | ||
Τοισι δε Ἑλλησι οἱ ἡμεροσκοποι ἀπο των ἀκρων των Εὐβοϊκων καταδραμοντες δευτερῃ ἡμερῃ ἀπ ' ἡς ὁ χειμων ὁ πρωτος |
πασι τοις ἐμβαλλομενοις . κατα δε τον ἐνδεχομενον λογον τῃ παραθεσει το μηκος ἐστω , ὡστε γινομενων των ἐκτασεων εἰναι | ||
τῃ μεν μετοχῃ προς τα πρωτα σωματα ἀφορωντα , τῃ παραθεσει δε , προς τα μετα τα πρωτα ἠτοι ἐλλειποντα |
: ἀφ ' οὑ και „ σαλπιγγων „ ἐτυμως ἑορτη προσαγορευεται , διττον λογον ἐχουσα , τον μεν ἰδιον του | ||
ἀλλ ' ἐπι μεν των γεγωνιωμενων και διαγωνιος ἡ αὐτη προσαγορευεται , ἐπι δε της σφαιρας και ἀξων , ὡσπερ |
το φιλοινον κεραμια οἰνου πολλα μανδραγορᾳ διαφθειρας και ἐν τοις προαστειοις ἐπικλινας ἐπιοντων ἀνεχωρησεν εἰς την πολιν , ὡς οὐχ | ||
ὁρμους καταιρουσαις τε και ἀφιεισαις ὁλκασιν , οἰκιαι τε ἐν προαστειοις αἱ μεν κατεσκευασμεναι τον ἐν ἀστει τροπον , αἱ |
πυρεσσειν ἠδη ξυνεχως την νυκτα ὁλην : τῃ δε ὑστεραιᾳ λουσασθαι και λουσαμενον θυσαι . Νεαρχῳ δε και τοις ἀλλοις | ||
ἀνεθεντες μικρον ὡς ἐξελθειν τους βαρβαρους και τοις παρακειμενοις ὑδασι λουσασθαι : παλιν ἐκειθεν ἀναχθεντες μετα γε νυχθημερον ἀλλο την |
ἡ μεν ὑπο ΖΓΑ της παρα το ταχος του ἀστερος προηγησεως μοιρων κζ νε μθ , ἡ δε ὑπο ΖΑΗ | ||
ἡ μεν ὑπο ΖΓΑ της παρα το ταχος του ἀστερος προηγησεως μοιρων θ λε ιβ , ἡ δε ὑπο ΖΑΗ |
την εὐγλωττιαν ἑν αἰτιωμενος μονον , ὁτι δη φυσιν Ἑρμῃ προσηκουσαν ἐνεβιβασας εἰς στρατιωτου βιον . καλων δε ὀντων και | ||
ἀνισον . τῳ μεντοι μεταδουναι των ἐπιβαλλοντων λογων ἑκαστοις την προσηκουσαν μοιραν την τε ὠφελειαν ἀπενεμεν ἁπασι κατα το δυνατον |
ὁλον δι ' ὁλων συνηχῃ προς ἐμμελειαν βιου και συμφωνιαν ἀνεπιληπτον . περι μεν οὐν της ἡγεμονιδος των ἀρετων , | ||
, το μεν θεολογικον δια το παντελως ἀφανες αὐτου και ἀνεπιληπτον , το δε φυσικον δια το της ὑλης ἀστατον |
ἐνταυθα γαρ το αἰει πλειον δεπας εἰρηκεν οὐχ ὁτι το ποτηριον δια παντος πληρες ἑστηκει τῳ Ἰδομενει και μαχομενῳ και | ||
. ὁτι μεν πλοιου ὀνομα κοινον , ὁτι δε και ποτηριον τι οὑτω καλειται Ἀμειψιας ἐν Ἀποκοτταβιζουσι φησι : ἡ |
και εἰναι ἀκριβεστατους ἐν τουτωι . και πειρασθαι πρωτον μεν καταμανθανειν σημεια συμμετριας ποτων τε και σιτων και ἀναπαυσεως . | ||
ἐχων , ἠν τε και ἐν τῃ νουσῳ γενηται , καταμανθανειν δει : ἠν γαρ μελλῃ ἀπολλυσθαι ὁ ἀνθρωπος , |
ἐν τε ἱρῳ και ἐξω ἱρου . Μαιανδριος δ ' ἀποδρας ἐκ της Σαμου ἐκπλεει ἐς Λακεδαιμονα : ἀπικομενος δε | ||
κατ ' Ἀριστοκρατους . Ἐξορχησαμενος : ἀντι του φυγων και ἀποδρας Δημοσθενης ἐν τῳ κατ ' Ἀνδροτιωνος προσπαιζων ἁμα εἰπε |
πεζων ὀγδοηκοντα των το μεγιστον τιμημα ἐχοντων Λευκιον Κοιντιον Κικιννατον ἀποδεικνυουσιν ὑπατον , οὑ τον υἱον Καισωνα Κοιντιον εἰς ἀγωνα | ||
κυριοι τους ἐκ των πατρικιων μετιοντας αὐτην ἀνδρας ἐπιφανεις χιλιαρχους ἀποδεικνυουσιν , Αὐλον Σεμπρωνιον Ἀτρατινον και Λευκιον Ἀτιλιον Λουσκον και |
Ὁτι Πτολεμαιος ὁ βασιλευς πολλα τοις ἐλεφαντοφαγοις ὑποσχομενος οὐκ ἐπεισεν ἀποσχεσθαι της βρωσεως αὐτων . Ὁτι τουτους τους κυνηγους Πτολεμαιος | ||
δεινος περι του ἀνασταντος εἰπειν και ἀρχην γε εἰληφως μη ἀποσχεσθαι μηδε τους οἰκειους αὐτου λοιδορησαι . και πλειστα περι |
αἱ Πλειαδες . ἀλλως . ἠτοι των προς τον Ὠριωνα κεκλιμενων : ἠ των ὀρειων , ἐπειδη ὁ Ἀτλας ὁ | ||
κοινην ἀνθρωπων ἐπιγνωσιν . ἀλλα περι μεν των προς ἀρκτον κεκλιμενων μερων της οἰκουμενης των συναπτοντων τῃ δια ψυχος ἀοικητῳ |
αὐτοις , οὐκ ἀνασχομενοι ἀναιρουσι . φονευουσι δε και τον ἐπαρχον του στρατου παντας τε τους ἐκεινῳ θυμηρεις φιλους : | ||
νομισματα ἐκομισαν ἐκτετυπωμενα την ἐκεινου εἰκονα . λαθοντες δε καιτοι ἐπαρχον ὀντα τον Περεννιον και δειξαντες τῳ Κομοδῳ τα νομισματα |
τοτε δε τον εἰς το συμβιουν κατειλεγμενον . Κλειδημος : παρασιτοι δ ' ᾑρεθησαν τῳ Ἡρακλει . και ἐν τῳ | ||
ὁτι ἐν ᾡ τας ἀπαρχας ἐτιθεσαν του ἱερου σιτου οἱ παρασιτοι τουτο παρασιτιον προσηγορευετο . ταὐτα ἱστορει και Φιλοχορος ἐν |
μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | ||
ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και |
μειλιον τρυβλιον . το δε θηριον ἐχει το Η και ὑποκοριστικον ἐστιν . ἐτι το βιβλιον και σμιλιον . Τα | ||
σημασιας ἐπηνεγκαν : το κερδιον εἰ ἠν ἀπο του κερδους ὑποκοριστικον κἀν παροξυνετο ἀπο μακρας ἀρχομενον : ἐστιν δε συγκριτικον |
κατα την Ἀσιαν γεννωμενος . μη προσεχειν δε μονῳ τῳ λευκαινεσθαι αὐτον κατα την της γλωττης θιξιν : τουτο γαρ | ||
ἀντι του συντονως ἠρεσσον : ἐκ γαρ του κωπηλατεισθαι συμβαινει λευκαινεσθαι το ὑδωρ . ἀπο δε συμβολου το κυριον , |
σκευασιαν και ἀπο σεμιδαλεως . των δε τραγηματων οὐδεν ἀτοπον λαμβανειν ἀμυγδαλων ἠ πιστακιων , σταφιδων δε και φοινικων σπανιως | ||
συλλογισμοις και οὑτως ἐν μερει φανερον , ὁτι οὑτως δει λαμβανειν τους ὁρους . τον γαρ μεσον οὐ κοινον ληπτεον |
τε γαρ παντων ἀριστος ἠν και μεγαλοδωρος εἰς ἁπαντας και πιστοτατος τοις φιλοις , τας τιμας τε ἀφθονωτατα παρειχεν ὡς | ||
, και μην και περι τας φιλιας ἐπιμελης ἠν και πιστοτατος ἁπαντων . Πλην οὐ δοκιμαζων ἐξ ἀρχης προϊετο , |
τ ' εἰη παιδευειν ἀνθρωπους ὡσπερ Γ . τε ὁ Λεοντινος και Προδικος ὁ Κειος και Ἱππιας ὁ Ἠλειος . | ||
[ ? ] . . . . . Χαρμαντιδου Γοργιας Λεοντινος . τημ μεν ἀδελφην Δηϊκρατης τηγ Γοργιου ἐσχεν , |
διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |
την ἀλλοιωϲιν ἑτοιμοτεραν και την θρεψιν βελτιονα ἐργαζεται δια την γινομενην θερμοτητα . ἐκκαθαιρει δε και τουϲ πορουϲ και κενοι | ||
μιμησις των ὑπο της λεξεως ἑρμηνευομενων πραγματων : ἡν παριστησι γινομενην Ξενοφων ὁ καλος ἐν τῃ Ἀναβασει ἐν τῳ παρα |
οὐν θεους οἰεσθαι χρη συν ἡμιν ἐσεσθαι : οὐ γαρ ἐπιβουλευσαντες ἀδικως ἐχομεν , ἀλλ ' ἐπιβουλευθεντες ἐτιμωρησαμεθα . το | ||
ἐπιβολην πασαν συντελεσαι την χειρουργιαν : πολλοι γαρ ἠδη τουτο ἐπιβουλευσαντες ὑμενας ἀπο των νευρων πεφυκοτας , οἱ δ ' |
. Ὡσπερ οὐν εἰκος , ἰδιειν τε ἀναγκη ὑπ ' ἀποριας και μητε διψωντα πιειν αἰτειν τολμαν , μη δοξῃς | ||
εἰθ ' ἁλισκομενοι τῃ προς το παρον ἐνδειᾳ , της ἀποριας οὐκ ἐωσης ἑλεσθαι το βελτιον , την εἰκαιαν ποαν |
πλησθεντες νυκτα αὐτου ἀγαγοιεν , τῃ ὑστεραιῃ την τε σκηνην ἀνασπασαντες και τα ἐπιπλα παντα λαβοντες οὑτω ἀπελαυνεσκον , λειποντες | ||
καθαρας ἐχειν , δια το του λιθου ἐλευθεριον . Ἐπειτα ἀνασπασαντες αὐτον ἐκ του ὑδατος χερσι καθαραις , οἱ μεν |
και ἰχθυϊ ὀλιγον ὀξους ἐχοντι και νεοσσοις περιστερων και μη καθαιρειν τουτους οὐδεν ἀτοπον . εἰ δε και δια κενωσιν | ||
τελματα γιγνεται , ἡ γη δε ὑλην παντοιαν παρεχει , καθαιρειν δε δει την γην τον μελλοντα σπειρειν : ἁ |
ζητησις διαιρειται προβολῃ ῥητου , τῃ διανοιᾳ , τῳ μη προσδιωρισθαι : παλιν διανοιᾳ του νομοθετου , συλλογισμῳ , ὁρῳ | ||
του ῥητου ἑρμηνευει διανοιαν , ἡ δε δευτερα του μη προσδιωρισθαι . Ϛʹ . Ὁ συλλογι - σμος : ἰσχυν |
πορρω ὑπαρχετω , χωριζεσθω . εἰμι το ὑπαρχω και ὁ παρατατικος εἰν , ἡ μετοχη εἰς , ἐντος , και | ||
. . * : εἰδῃ ] Εἰδημι : και ὁ παρατατικος εἰδω . . . . ἐαν εἰδῃ . * |
. λελυμενων τοινυν λαμπρως των σπονδων και παντων ἐλπιδι μιᾳ κρατουμενων ἀπεραντον εἰναι την στασιν , πολλοι γαρ διαλλαττειν ἐσπουδακοτες | ||
ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως ἀλλους ποιειν ὁρμην , κρατουμενων δε ὑπο των της ἐναντιας αἱρεσεως καταφοροι και ἀνεπιτευκτοι |
ἑκατεροις ἁπαντα ἠν , ἐξῃεσαν εἰς το πεδιον , και συμπεσοντες ἠγωνιζοντο μεχρι μεσουσης ἡμερας οὐτ ' εἰκοντες τοις πολεμιοις | ||
περι της ἡγεμονιας κατ ' ἀλληλων τα ὁπλα ἡρπασαν και συμπεσοντες ἐμαχοντο , οὐτε κατα ταξιν οὐτ ' ἐκ παραγγελματος |
κυριοι εἰσαγωγης τε και ἐξαγωγης , διδουσης τε ἁμα και δεχομενης της πολεως , νομους δε περι τουτων νομοφυλακες τους | ||
. και ἐδεικνυντο κατα τον παλαιον νομον της ἀρχης μοι δεχομενης τους λογους , ἀνδρος μεν εὐ εἰδοτος δικασαι δικην |
παντος μεταδιωκειν ἡμας νομιζοντες , ἐχεσθε της ὁμοιας τῃ προσθεν ἐπιχειρησεως , μηδ ' εἰς εὐεργεσιας λογον προϊσχομενοι του πολεμου | ||
ἡμερας ὁ Ἀσρουβας , χαλεπως ἐχων της ἐς τα Μεγαρα ἐπιχειρησεως , ὁσα Ῥωμαιων εἰχεν αἰχμαλωτα , ἐπι το τειχος |
δεξιωθηναι τε παρα των αὐτοχθονιων και τινος τυχειν των προηγωνισμενων ἀνεσεως . οὑ δη και μιαν ἀλλην ἡμεραν προσδιατριψαντες τομως | ||
τας συνεχεις σπουδας ὠτα , και μοι σφοδρα διψωντι τοιαυτης ἀνεσεως εὐκαιρος ἡ των ἱλαρων σου λογων ἐρρυη χαρις : |