| οἱον τε ἀριστα εἰπεν , ὁ Σεβαστος δε ὠλιγωρησε της παραινεσεως , οὐδεν ἀν ὁ δημος της του φιλοσοφου νουθεσιας | ||
| ὁ σοφιστης εἰπεν ὁτι γεγενηται δε και ῥητορων κοινος ἐκ παραινεσεως . Ὡσπερ δε ἐπι των εἰδων οὐ προς ἑν |
| ὀρεξις εὐλογος : ὀρεξις μετα λογου κατα φυσιν . Συμβουλευσις παραινεσις ἑτερῳ ὑπερ πραξεως , τινα δει τροπον πραττειν . | ||
| οὑτος ἐστι . πεπορευται δε ἐμοι πειθομενος και τουτο ἐμη παραινεσις : ἡν κοσμησεις μεν δους αὐτον ἡμιν , οὐ |
| οὐχ ὡς μαγειρος τῃ βαναυσιῳ τεχνῃ κυκων ἐμιξας τουτον ἐν παραινεσει , ὡς ἀν το νεκταρ ὁ γλυκυς στεφηφορος ταις | ||
| ἐθνη ἐπιπαριων ἑκαστα και ξυμπασι τοιαδε παρεκελευετο . Πολλῃ μεν παραινεσει , ὠ ἀνδρες , τι δει χρησθαι , οἱ |
| κατα την Ἀσιαν γεννωμενος . μη προσεχειν δε μονῳ τῳ λευκαινεσθαι αὐτον κατα την της γλωττης θιξιν : τουτο γαρ | ||
| ἀντι του συντονως ἠρεσσον : ἐκ γαρ του κωπηλατεισθαι συμβαινει λευκαινεσθαι το ὑδωρ . ἀπο δε συμβολου το κυριον , |
| ἠ οὐν οὑτως ἠ ὁτι μεχρι μεν τουτου περι των παραδεδομενων εἰρηται κοινων ὡς γενων , ἁ και συνηθη ἐστι | ||
| ἀπωλεια . τα οὐν ἁρμοζοντα τουτοιϲ βοηθηματα προϲενεκτεον ἐκ των παραδεδομενων , λεγω δη των καθολικων και κοινων ἀντιδοτων και |
| ἱστορια πεπιστευται , και οὑτος εἰρηκε και ἡμεις ἐν τοις παραδοξοις θρυλουμενην παρειληφαμεν . ἠκουομεν δε και φρεατα εἰναι , | ||
| μα τους θεους , ἀνδρες πολιται , καιτοι πολλαις και παραδοξοις χρησαμενος μεταβολαις , οὐτε πλεον ἡσθεις , ἀμοιρος γαρ |
| ἀνατολας μεν γινομενης της παραλλαξεως ἀφελοντες της ἐκτεθειμενης κατα μηκος θεσεως της σεληνης ἐν τῳ χρονῳ της ἀκριβους συνοδου , | ||
| βραχειων ἀρσεων και μακρας θεσεως , ἁπλους σπονδειος ἐκ μακρας θεσεως και μακρας ἀρσεως , σπονδειος μειζων , ὁ και |
| του δε βʹ στηριγμου μοιρας ρϘδ θ , ἁς και παραθησομεν ἐν τῳ δεκατῳ σελιδιῳ κατα του αὐτου στιχου . | ||
| , χαιρειν εἰκος δαιτυμονας δεξιους τινας , και λογους αὐτοις παραθησομεν φεροντες ἀρα , οἱ μεν μιμουνται τας ἐν δικαστηριοις |
| , καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
| παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
| δεξιωθηναι τε παρα των αὐτοχθονιων και τινος τυχειν των προηγωνισμενων ἀνεσεως . οὑ δη και μιαν ἀλλην ἡμεραν προσδιατριψαντες τομως | ||
| τας συνεχεις σπουδας ὠτα , και μοι σφοδρα διψωντι τοιαυτης ἀνεσεως εὐκαιρος ἡ των ἱλαρων σου λογων ἐρρυη χαρις : |
| ἀχρις ἀν κορον λαβων του προπηλακιζειν τον ἀρχοντα ἀνυσει το σπουδαζομενον , και ὁσα τοιαυτα . εἰτα ἀντιθεσις συγγνωμονικη . | ||
| δε μετρον ἑτερον , ἐν δε τῃ παλαιᾳ πολυμετρια το σπουδαζομενον . διασκευῃ δε , ὁτι ἐν μεν τῃ νεᾳ |
| ἐξημαρτον . οὐ γαρ πασιν ὁμοιως ἐξην προς τον κρατουντα παρρησιαζεσθαι , και τοις ἐν τελει της στρατιας και τοις | ||
| ἐκεινοις . Καιτοι ματαιον ἰσως και περιττον ἐν παιδειας νομῳ παρρησιαζεσθαι προς σε . οὐτε γαρ ἀν αὐτος ποτε βελτιων |
| το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
| ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
| Ἠ χηνος ἐλαιον ἐν ῥητινῃ τηξας , ὁμοιως κεδρινον ἐλαιον παραχεας ὀλιγον και μελιτι διατηξας , κλυζειν χλιερῳ . Ἠ | ||
| θειον ἠ ἀσφαλτον ἠ κωνειον ἠ σμυρναν , μελι ἑφθον παραχεας , ποιεειν βαλανον μακρην παχετον , και ἐντιθεναι ἐς |
| την του Μιθριδατου . ὁ δε σαφως ὑπο Ῥωμαιων ἡγουμενος πολεμεισθαι Γορδιον ἐς τας κωμας ἐσβαλειν ἐκελευσε . και αὐτικα | ||
| ἐν ταις δικαις ; ἀμεινον γαρ ἠν ἁπασιν ἡμιν κοινῃ πολεμεισθαι , ἠ καθ ' ἑνα ἑκαστον ἰδιᾳ συκοφαντεισθαι . |
| προσηκει ταυτα ποιειν , ὁπηνικα φθασῃ βιαιως ἐπι τον ἐγκεφαλον παραγενομενη ὑλη και σφηνωθῃ παχυτερα οὐσα και τοις ἀλλοις ὑπεικειν | ||
| κτησις : ἀλλα κἀν προσγενηται , ταχιστα ἀπεπηδησεν , ὡς παραγενομενη την ἀρχην οὐκ ἐπ ' ὠφελειᾳ των λαβοντων , |
| ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
| ' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
| θεραπευειν , προαγκτηριασαντα ῥαφαις δυο ἠ τρισι τα χειλη της διαιρεσεως . χρω δε ἐμβροχῃ τῃ δι ' ἐλαιου ὡς | ||
| ἁμα το τῃ ταξει ἁμα , ὡς τα ἐκ της διαιρεσεως καταγομενα , το λογικον και ἀλογον : τουτο ἀντικειται |
| ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ||
| ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν |
| . λελυμενων τοινυν λαμπρως των σπονδων και παντων ἐλπιδι μιᾳ κρατουμενων ἀπεραντον εἰναι την στασιν , πολλοι γαρ διαλλαττειν ἐσπουδακοτες | ||
| ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως ἀλλους ποιειν ὁρμην , κρατουμενων δε ὑπο των της ἐναντιας αἱρεσεως καταφοροι και ἀνεπιτευκτοι |
| , ὡς κνησμους και ὀχθους και ἑλκωσεις περι την ἐπιφανειαν συμβαινειν . προσλαμβανει δε τονωσεως χαριν , πλην εἰ μη | ||
| , καθαπερ ἐπ ' ἀριθμων και μετρων [ και ] συμβαινειν . ἐπι δε των ἰδιως ποιων οἰον Διωνος και |
| παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
| παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
| την ἀλλοιωϲιν ἑτοιμοτεραν και την θρεψιν βελτιονα ἐργαζεται δια την γινομενην θερμοτητα . ἐκκαθαιρει δε και τουϲ πορουϲ και κενοι | ||
| μιμησις των ὑπο της λεξεως ἑρμηνευομενων πραγματων : ἡν παριστησι γινομενην Ξενοφων ὁ καλος ἐν τῃ Ἀναβασει ἐν τῳ παρα |
| ] ὑδατωδη καθαιρειν . ἐκ τουτων τοιγαρτοι και των τουτοις παραπλησιων φανερον , ὡς τα μεν [ ἀλλα ] τα | ||
| πολιν , καθαπερ εἰ ἐλεγομεν οὐδε σκηνοφυλαξ ἠ τι των παραπλησιων . οὐδε τἀρχαιον ποιει : ἐπι των μη λυσιτελουντων |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| δ ' ἑτερηφι παρελθειν : ἐκ της προς την ὑβριν παραθεσεως προτρεπει τῃ δικαιοσυνῃ μαλλον ἑπεσθαι : κρεισσων γαρ ἐστι | ||
| ἐπιπροσθουσης τῳ νῳ και την αὐτων ἀπαυγαζουσης ὀντοτητα . ἐκ παραθεσεως τοινυν ἀμφοιν προς ἀλληλα των ἀναγκαιων και ἐνδεχομενων συναγει |
| και το Θηβαιων ὁπλιτικον και το Θεσσαλων ἱππικον και τους ἀκοντιστας Αἰτωλους και τους μαχαιροφορους Θρᾳκας και τους μαχιμους Περσας | ||
| ἠ ποταμους διαβαινειν , ἠ ὁπως ἱππικον φυλαττεσθαι ἠ ὁπως ἀκοντιστας ἠ τοξοτας , και εἰ γε δη σοι κατα |
| χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
| των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
| εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
| ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
| Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
| της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
| δι ' αὐτων χρησιν , ἀφ ' ἡς μονης ἠδυναντο παραβαλλεσθαι ταις της αἰσθησεως καταληψεσι , και δια τουτο τους | ||
| οὑτως ἰσχυρος ἐγενετο και μεγας , ὡςτε τοις Ἀφροις αὐτον παραβαλλεσθαι . Μετα γαρ πολυ πτωμα των ἐναντιων το κατα |
| τε και κοσμησαι δαημονεστατος : και τον θυμον τοις στρατιωταις ἐπαραι και ἐλπιδων ἀγαθων ἐμπλησαι και το δειμα ἐν τοις | ||
| του ἰκτινου ξηρα ἀνευ των πτιλων , ὁϲον τοιϲ τριϲιν ἐπαραι δακτυλοιϲ , μεθ ' ὑδατοϲ πινομενη ποδ - αλγουϲ |
| πασι τοις ἐμβαλλομενοις . κατα δε τον ἐνδεχομενον λογον τῃ παραθεσει το μηκος ἐστω , ὡστε γινομενων των ἐκτασεων εἰναι | ||
| τῃ μεν μετοχῃ προς τα πρωτα σωματα ἀφορωντα , τῃ παραθεσει δε , προς τα μετα τα πρωτα ἠτοι ἐλλειποντα |
| κυριον , δι ' ἁς δε συνεχωρηθη ταυτ ' αἰτιας παρελιπον : δια τουτ ' ἐπεξηλθον ἁπασας . και ἐπειδη | ||
| δη τουτο και πομπικον εἰρημενον οὐδεις Ἰσοκρατους ἀμεινων ἐγενετο , παρελιπον ἑκων , οὑς ᾐδειν ἡττον ἐν ταις ἰδεαις ταυταις |
| εἰ δε μετ ' ἀποδειξεως κριτηριον αὑτον ἀποφαινηται , παντως ὑγιους . ἀλλ ' ἱνα μαθωμεν ὁτι ὑγιης ἡ ἀποδειξις | ||
| ἱνα κατα λεπιδος ἀποστασιν χωρισθῃ το ἠλλοτριωμενον ὀστεον ἀπο του ὑγιους , ὁταν την ξυσιν ἐπωδυνον οὐσαν μη δυνηται ὑπομενειν |
| των προς ἀλληλους σχηματισμων και των ἐπισημων φασεων ἁπαντα ἀπεργαζονται παραλαμβανοντες και τους των πλανωμενων προς αὐτους σχηματισμους εἰς αὐξησιν | ||
| : ἐπαν δε δυο ἠ τρεις ἠ πλειους παραδιδοντες ἠ παραλαμβανοντες τυχωσιν , ἑκαστου ἀστερος την δυναμιν δει συνεπικρινειν προς |
| δυνατου του Φιλιππου , πῃ μεν μεμιγμεναι , πῃ δε κεχωρισμεναι . ἡ πρωτη γουν ἐννοια διπλη και την καθαιρεσιν | ||
| ἰδεαι οὐσιαι των ἐνταυθα ἠσαν , οὐκ ἀν ἠσαν αὐτων κεχωρισμεναι : ὡστε οὐκ εἰσιν αὐτων οὐσιαι . ἀλλα μην |
| θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
| και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
| ἐστ ' ἀνθρωπων . εἰ δε κε οἱ προπαροιθε πολεος κατεναντιον ἐλθω : και γαρ θην τουτῳ τρωτος χρως ὀξεϊ | ||
| , οὐδε ποτ ' αὐτῳ ἐκ μαλα περ πολλων ἐλθειν κατεναντιον ἐτλη τερπετο δ ' Εὐφορβῳ περικαλλεϊ φερτατος ἀνδρων αἰχμητης |
| ἐλασσον παραβαλλειν . [ θεωρειται γουν τουτο το μεγεθος της παραβολης ἐπ ' ἀπειρον μη αὐξομενον μειουμενον δε ἐπ ' | ||
| ἡ ΓΔ τῃ ΔΕ : δειξαι ὁτι το Δ ἁπτεται παραβολης . Ἠχθω καθετος ἡ ΓΖ , τῃ δε ΑΒ |
| . το δε θʹ κωλον ἐστιν ἑφθημιμερες , ὁ καλειται παροιμιακον : συνηθες γαρ το ἑφθημιμερες ἐν τῳ τελει κεισθαι | ||
| ⌈ δε δʹ διμετρον καταληκτικον ἠτοι ἑφθημιμερες , ὁ καλειται παροιμιακον : ἐν εἰσθεσει δε στιχος ἰαμβικος τριμετρος ἀκαταληκτος μετα |
| ἀγωνα καλλους φησι γενεσθαι παρα Ἠλειοις , και την κρισιν ἐπιτελεισθαι μετα σπουδης , λαμβανειν τε τους νικησαντας ἀθλα ὁπλα | ||
| μαλιστα φροντιδα τιθεσθαι , ἐπι παντος γυμνασιου ἐν ὑγιεινῳ χωριῳ ἐπιτελεισθαι και ἀερι καθαρῳ . ἀρκειτω οὐν και περι γυμνασιων |
| . κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | ||
| . και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος |
| δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
| . ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
| συμφωνον της προηγουμενης λεξεως , και χωρις το φωνηεν της ἐπιφερομενης , οἱον ὑπερ Ἀπολλωνιου , συν Ἀπολλωνιῳ , προς | ||
| παρακολλαται παρεπομενης αἱμορραγιας , ἀλλα κἀν παραχρημα συγκολληθῃ , ταυτης ἐπιφερομενης διισταται παλιν , οὑτως οὐδε το σπερμα δυναται κολληθηναι |
| ἐλαᾳ και τῃ φιλυρᾳ και τῃ πτελεᾳ και τῃ λευκῃ συμβαινον : στρεφειν γαρ δοκουσιν τα ὑπτια μετα τροπας θερινας | ||
| γινεται : οὐ γαρ δια το κακον το ἐξ αὐτης συμβαινον : ὡστε παρυφισταται το κακον , ὡς φησι Πλατων |
| ὁ παρακειμενος τῳ λογῳ της ἀρχουσης τον περι της παραληγουσης παραβαινει κανονα , οἱον ἀγω ἀξω ἠχα . Ἡ δε | ||
| ὀνομασιν ἐχρησατο ἀλλα τα ὀντα παραγει , τριτον ὁτι οὐδε παραβαινει την συνηθειαν την μη οὐσαν ὁλως , τεταρτον ὁτι |
| δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
| ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
| την Ταραντινων πολιν οὑτω καλως και φιλανθρωπως διοικησαντα κυριον αὐτης κατασταντα , ὡστ ' εἰς ἁπαντας την ἐκεινου μνημην διενεγκειν | ||
| Δαρειον ἀνηρ Αἰγυπτιος φωνεων μεγιστον ἀνθρωπων : τουτον τον ἀνδρα κατασταντα ἐπι του χειλεος του Ἰστρου ἐκελευε Δαρειος καλεειν Ἱστιαιον |
| Ἐπι τουτου του σχηματος ταις αὐταις λεξεσι χρωμενοι πλεονακις ἑτερα σημαινομεν , ὡς ἐχει τα τοιαυτα , χαριεν ἐστ ' | ||
| ἀνθρωπον των ζῳων εἰναι πολλαχως λεγεται : οὐ γαρ εἰ σημαινομεν τι πραγμα ἀφελοντες ἀπο του ὁλου λογου τι μερος |
| τοσαυτας παρεχω ὁποση γη ; και στρωμνας φυλλα ; ἠ εὐφραινεσθαι μετ ' ἐμου οὐκ ἐστιν ; ἠ οὐχ ὁρᾳς | ||
| μαλιστα ἐσπουδακασι , και διδους ἀνεσιν ἐς το ἑορταξειν και εὐφραινεσθαι , ἁτε ποιων κεχαρισμενα , εἰκοτως ἐτιματο . ἁπερ |
| ποικιλοιϲ , ϲυϲϲιτοποιουντεϲ αὐτα προϲφερουϲιν . ὁθεν τον ὑποπτευοντα δει παραιτειϲθαι τα κατηρτυμενα των ἐδεϲματων και παϲαν ἐπιτεταμενην ποιοτητα , | ||
| προϲηνουϲ τῃ κραϲει προϲκλυϲει : και ϲπογγοιϲ ϲυνεχωϲ ἀποπυριαν . παραιτειϲθαι δε ἐπ ' αὐτων τα ἐμψυχοντα και ἐμπλαϲϲοντα και |
| το φιλοινον κεραμια οἰνου πολλα μανδραγορᾳ διαφθειρας και ἐν τοις προαστειοις ἐπικλινας ἐπιοντων ἀνεχωρησεν εἰς την πολιν , ὡς οὐχ | ||
| ὁρμους καταιρουσαις τε και ἀφιεισαις ὁλκασιν , οἰκιαι τε ἐν προαστειοις αἱ μεν κατεσκευασμεναι τον ἐν ἀστει τροπον , αἱ |
| το δειλον , ὁπου φοβειται , δεδουλωται , και το μαχιμον , ἐν οἱς θαρρει , παρωξυνται : ἀμφοτερα δε | ||
| Χιμαιραν νοητεον , ὡς Ὁμηρος ὑπεμφαινει μικρον τους Σολυμους ἐθνος μαχιμον , οὑς εἰκαζει και λεοντι δια το κατα προσωπον |
| την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
| ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
| ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
| : τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
| πυρεσσειν ἠδη ξυνεχως την νυκτα ὁλην : τῃ δε ὑστεραιᾳ λουσασθαι και λουσαμενον θυσαι . Νεαρχῳ δε και τοις ἀλλοις | ||
| ἀνεθεντες μικρον ὡς ἐξελθειν τους βαρβαρους και τοις παρακειμενοις ὑδασι λουσασθαι : παλιν ἐκειθεν ἀναχθεντες μετα γε νυχθημερον ἀλλο την |
| προσαψῃς την ἀλογιαν , ἀλλ ' ἐμοι τῳ μη δυναμενῳ διαιρεισθαι τα ἐκεινῳ νενοημενα . χειρες μεν οὐν νοουνται προδηλως | ||
| εἰ δε και το ἑν ἐφ ' ὁσα το ὀν διαιρεισθαι ὁμωνυμως θειημεν , περι αὐτου τα εἰκοτα λεξομεν . |
| του θυμου , οὑτω διατιθενται ὡς οἱ μεθυοντες και οἱ μαινομενοι . κεκαρωμενοι γαρ και οὑτοι και μεθυοντες ὑπο των | ||
| . δυσμεταχειριστοτερον οὐδεν ἐστιν . κεκρικα . και γαρ οἱ μαινομενοι : ἀλλ ' ὁσῳ βεβαιοτερον κρινουσι τα οὐκ ὀντα |
| οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
| ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
| κατορθοι . Τους δολιους των ἐντυγχανοντων μαλλον ἠ τους πικρους παραιτεισθαι καλον . οἱ μεν γαρ οὐδεν λανθανουσι πραττοντες , | ||
| γραφειν ὁτι ἀσχολος εἰμι , μηδε δια τοιουτου τροπου συνεχως παραιτεισθαι τα κατα τας προς τους συμβιουντας σχεσεις καθηκοντα , |
| χρωματικον ἠ ἐναρμονιον ἠ κοινον ἠ μικτον ἐκ τουτων . διατονικον μεν οὐν ἐστι το τῃ διατονικῃ διαιρεσει χρωμενον , | ||
| φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον κατα τουτο το διατονικον γενος οὑτως εὑρισκε . το γαρ χρωματικον και ἐναρμονιον |
| , ἐν Ἰχθυσι πρωϊμους τους σιτικους καρπους . Ἡλιου δε ἐκλειποντος ἐν Κριῳ σιτου δαψιλειαν και ὑγιεινον το ἐτος ἀποδεικνυει | ||
| ἐξουσιαν ἀλλον παραλαβειν , περι δε δʹ ἠ εʹ ὡραν ἐκλειποντος ὑπο πολλων την Αἰγυπτον και την Συριαν ὀχληθησεσθαι , |
| Διος ἀστερα . Ταυτην μεν οὐν πιθανοτητος μαλλον ἠ ἀληθειας ἐχομενην την ἀλληγοριαν ἀχρι του μη δοκειν ἀγνοειν παρειληφαμεν . | ||
| εἰναι , ἠ ἐν συμφοραις τε και πενθεσιν και θρηνοις ἐχομενην : καμνουσαν δε ἠ ἐρωσαν ἠ ὠδινουσαν , πολλου |
| πληγας εἰχομεν πριν τον νομον τεθηναι , ἀφιεμεν , και διδομεν αὐτοις προικα συγκεκοφθαι . σκεψαι δε τους ἀλεκτρυονας και | ||
| γυναικες εἰσιν ἐνι κλισιῃς ἐξαιρετοι , ἁς τοι Ἀχαιοι πρωτιστῳ διδομεν εὐτ ' ἀν πτολιεθρον ἑλωμεν . ἠ ἐτι και |
| εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
| ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
| μιγνυς τῳ μελιτι ἀπηφρισμενῳ πλασσε τροχισκους ἀνα ⋖ αʹ και διδου τροχισκον αʹ . ἡ χρησις περι ὡραν τριτην της | ||
| και ἀδιψον και ληξοπυρετον . τουτου δε μη παροντος ὑδροροσατον διδου ἠ ὑδροροδινον : ἐξωθεν δε κηρωτη ῥοδινη καλως σκευασθεισα |
| ἀρχης και δειγμα του πραγματος ποιουμενους κατευθυ ἀπ ' ἐνθυμηματων πειρασθαι ἀρχεσθαι . ἐχει δη και ταυτα το προοιμιον . | ||
| ἐν τῳ προθυμεισθαι : Ἐν τῳ προνοεισθαι με σου και πειρασθαι τον Δια πειθειν , τινα βλαβην ἐνυπαρχουσαν νοεις ; |
| την δε ἑτερην [ την ] μεϲηγυ των ὠμοπλατεων ἐρειδειν ἀναιμακτον , ϲχαζειν τε την ἐπι τηϲ κορυφηϲ ἀφειδεωϲ ἐϲ | ||
| ὡν μη δειται ὁ θεος ; και προσφερειν , δεον ἀναιμακτον θυσιαν την λογικην προσαγειν λατρειαν ; Ὁ δε περι |
| μη κρατειν της ὑποκειμενης ἀοριστιας : των μεντοι κατα φυσιν συνισταμενων οὐσιων και δια παντος ὑπαρχουσων εἰναι τα δημιουργικα εἰδη | ||
| και ἐλαττονα γωνιαν περιεχουσαι . ἀπο δε των περατων αὐτης συνισταμενων ἀναφαινεται και το εἰδος το καλουμενον ἀκιδοειδων τριγωνων , |
| Ἀχαιων . οἱ δε θοους οὐρηας ὑποζευξαντες ἀπηναις ἐκ πολιος κατεβαινον ἁμα Πριαμῳ βασιληι ἀλλοι δημογεροντες : ἐλαφροτατοι δ ' | ||
| , και παλιν ἀναστρεφοντες ἠκοντιζον . και ταυτα ἁμα ποιουντες κατεβαινον ἀπο των ἱππων και ἀνεπαυοντο . εἰ δε καταβεβηκοσιν |
| πειρα . ὑφηγησεως δε , ὡς φησιν Ἀθηναιος , ἠ παραδοσεως , καθως τινες λεγουσιν , ἀρχη ἡ φυσικη θεωρια | ||
| αἰτιων , τουτεστι τον την διδασκαλιαν δια της των αἰτιων παραδοσεως ποιουμενον , μαλλον σοφον λεγουσι των μη οὑτως διδασκοντων |
| γαρ ἡδε Φοιβεια γυνη θεοι χθονιοι ζοφεραν ἀδιαυλον ἐχοντες ἑδραν φθειρομενων Ἀχεροντιαν λιμνην ἀδωρος χαρις δρακοντος αἱματωπον ὀμμα αἱματοσταγη κηλιδα | ||
| εἰτα φησιν ὁτι ποιητικον αἰτιον ζητειται ἐπι των γινομενων και φθειρομενων : ἀνθρωπος γαρ ἀνθρωπον γεννᾳ : ἐπι μεντοι γε |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| τῳ πολεμῳ δεδρακοτες εἰσιν , ὁποτε μη φαιεν , ἀπαγοντες ἀπεκτεινον και ἐξαιρετον ἐποιησαντο οὐδενα . διεφθειραν δε Πλαταιων μεν | ||
| θεου , οἱ περι τον Περικλεα οὐ κατασχοντες την ὀργην ἀπεκτεινον αὐτον κατερχομενον . τουτο ἐστι το Κυλωνειον ἀγος . |
| ὑπ ' ἐκεινου . ὑπο δε της ἀρετης οὐκ οἰομενοι ἐπισκοπεισθαι πολλα κακα και αἰσχρα ἐναντιον ποιουσιν , ὁτι αὐτοι | ||
| δαιμονιων ἐμνησθημεν . Τα δ ' ἀλλα ὑμιν καταλειπω ἀναγινωσκουσιν ἐπισκοπεισθαι και θεωρειν ἐκεινο πανταχου , ὡς το μεν παρ |
| ἡ ἡμερα τας ὡρας , των δωδεκα των τυπικως ὡρων ἐνισταμενων ἐκ της νυκτος ὑπαρχουσι σμικρυνομενης ταυτης : τουτο δε | ||
| περιοδος ἀνυηται του κοσμου : χρειαν γαρ ἐχει των μεν ἐνισταμενων , των δε μελ - λοντων , των δ |
| διψησας κατελθων εἰς πηγην παρασυρεις ὑπο του ῥευματος ἀπεπνιγετο . περιστερα δε τουτο θεασαμενη κλωνα δενδρου περιελουσα εἰς την πηγην | ||
| ἐτους τικτουσα . Ξ πελειας ] περιστερας . πελειας ] περιστερα . τοι μεν γαρ ποτι πυργους : οὑτοι μεν |
| περιαπτουσιν ὡσαυτως τα δεξια τοις δεξιοις και τα ἀριστερα τοις ἀριστεροις σεληνης οὐσης ἐν ἀποκρουσει ἠ ἐν ἀσπορῳ ζωδιῳ και | ||
| δε νεον κλισιηθεν ἰοντα . ἡ διπλη ὁτι ἐν τοις ἀριστεροις μερεσι του ναυσταθμου γεγονεν ἡ μαχη , ὁπου και |
| ἀκροωμενους ἐποιουν ἐπιλανθανομενους των τροφων δια την ἡδονην ἀφαυαινεσθαι ; παραγει δε και Νικομαχος μαγειρον λεγοντα προς τον μισθωσαμενον : | ||
| ἐστιν : οὑτω γαρ οὐδενος ἐσται αἰτιον , εἰ μη παραγει αὐτα : ἀλλα κατα την παντων οἰστικην ἁπλοτητα προ |
| και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
| , τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| ἀθλητου , ἀλλα κοινην εἰναι φασκων της πολεως , και καταφρονησιν ἐρει το γιγνομενον , και ὡσπερ πολιτειας διαλυσιν : | ||
| ὑπεροπτην εὐτελη ποιει και ταπεινον . Ἡ γαρ αὐθαδεια προς καταφρονησιν ἐγειρει των ἀλλων ἁπαντων : ἡ δε ταπεινωσις εἰς |
| την εὐγλωττιαν ἑν αἰτιωμενος μονον , ὁτι δη φυσιν Ἑρμῃ προσηκουσαν ἐνεβιβασας εἰς στρατιωτου βιον . καλων δε ὀντων και | ||
| ἀνισον . τῳ μεντοι μεταδουναι των ἐπιβαλλοντων λογων ἑκαστοις την προσηκουσαν μοιραν την τε ὠφελειαν ἀπενεμεν ἁπασι κατα το δυνατον |
| τοτε δε τον εἰς το συμβιουν κατειλεγμενον . Κλειδημος : παρασιτοι δ ' ᾑρεθησαν τῳ Ἡρακλει . και ἐν τῳ | ||
| ὁτι ἐν ᾡ τας ἀπαρχας ἐτιθεσαν του ἱερου σιτου οἱ παρασιτοι τουτο παρασιτιον προσηγορευετο . ταὐτα ἱστορει και Φιλοχορος ἐν |
| Μεγαρικων το μεν κενηριον του Ἀδραστου ἐν Σικυωνι φησιν , ἀποκεισθαι δε αὐτον ἐν Μεγαροις . οἱ δε φασι : | ||
| ἐχει μεν τῳ γινωσκειν , οὐκ ἐχει δε τῳ μη ἀποκεισθαι τι ἐκ του ὁραματος , ὡσπερ ἐν κηρῳ μορφην |
| γενοιντο ξυναλλαγης , ἐν τῳ αὐτικα προς το ἀπορον ἑκατερῳ διδομενοι ἰσχυον οὐκ ἐχοντων ἀλλοθεν δυναμιν : ἐν δε τῳ | ||
| οὐδε τοτε , ἀλλα της πατριδος , οὐδ ' οἱ διδομενοι μισθοι και δωρεαι Καισαρος ἠσαν , ἀλλα του κοινου |
| ἐργῳ ἐπεξιεναι , νομιζειν δε τας τε διανοιας των πελας παραπλησιους εἰναι και τας προσπιπτουσας τυχας οὐ λογῳ διαιρετας . | ||
| πνευματα οἱδ ' ἑπονται , ἠ κατωθεν ἀνηνεγμενων πνευματων δια παραπλησιους χυμους : ἐνιοτε δε και πανυ λεπτα και βραχεα |
| ; ἀλλα δευρο ἰθι προς ἡμας , ἡμεις σε τοις οἰκειοις ἀποδωσομεν , σαρδανιον γελωντες ἐλεγον , κἀμε ἀποστρεψαντες εἱλκον | ||
| , τιμωνται δε ὑπο των δεξιωτερων , ὡστε και τοις οἰκειοις αὐτοιν , εἰ ταραττοιντο , συμβαινει των βοηθησοντων εὐπορειν |
| ἀγωγον καταμηνιων νεʹ . Θεραπεια των δια πλειστην πιμελην μη καθαιρομενων νϚʹ . Θεραπεια των ὑπο ἀτροφιας μη καθαιρομενων νζʹ | ||
| παρα φυσιν το ἐπεχεσθαι το ἐμμηνον . των οὐν μη καθαιρομενων αἱ μεν μηδεν ἐχουσαι παθος οὐ καθαιρονται φυσικως , |
| , ἁς διετελουν θυοντες μεχρι των νεωτερων καιρων . οὐ παραλειπτεον δ ' ἡμιν περι των παρα τοις Τενεδιοις μυθολογουμενων | ||
| ἐνδεχομενην περιποιουντας ἀσφαλειαν . Ἀναγκαιως και τοδε προστεταξεται . Οὐ παραλειπτεον δε οἰμαιὠ Θωμασιεοὐδε το φαυλον ἐκεινο , ὁ ἐπιταττομενον |
| δη και περι παντα τα εἰδη των κατηγοριων κατα την παρουσαν διαιρεσιν διατετακται το ποιειν : κατα μεν οὐσιαν το | ||
| ἠ κολοκυντην ἠ σικυον ἠ ἀλλο τι των προς την παρουσαν ὡραν μη ἀναρμοστων ἡψημενον ἁπλως . πινειν δε λευκον |
| αἱ κυνες τα σκυλακια θεραπευουσι , μεχρις ἀν δεηται των μαστων , μικρον δε ὑστερον δακνουσι και σπαραττουσι και διακρινονται | ||
| οὐσης και ὑετου και κρυους , ἐπερων βρεχομενοι μεχρι των μαστων . Ἀννιβας δε και ἐς δευτεραν ὡραν ἀνεπαυσε την |
| Μακεδονες εἰτ ' ἀφ ' ἑαυτων εἰτε και του βασιλεως προσταξαντος ἐπηκολουθησαν τοις λαβουσι την πιστιν και παντας ἀπεσφαξαν . | ||
| ταξιν φυλαττε , Ἀλβανοι δε ἀπιασι κυκλωσομενοι τους πολεμιους ἐμου προσταξαντος . τουτ ' ἀκουσαντες Ῥωμαιοι λαμπρον ἠλαλαξαν . οὐ |
| ἐμελλεν ἐπι Γερμανους διαβησεσθαι : ἁμα γαρ τῳ την ἀρχην παραλαβειν εὐθεως πολεμικων ἐργων ἠρξατο , και δια σωματος μεγεθος | ||
| γαρ ἐκ παιωνων ἀκριβως , ἀλλα παιωνικον τι ἐστι . παραλαβειν μεντοι τον παιωνα εἰς τους λογους , ἐπειδη μικτος |
| : πλατυνε τον φαρυγγα τῃ παρρησιᾳ : και γαρ στενουται προσβαλων σου τοις πονοις . ἀγωνιᾳ χειρ , εἰργεται νους | ||
| δε ἐπαγομενος , φησιν , ἐγνωρισεν , ἠγουν τῃ αἰσθησει προσβαλων ἠγουν θεασαμενος : Ἐνιων γαρ τουτον τον τροπον ἡ |
| ἐαν μεν μηδεις των ἀγαθοποιων συσχηματιζηται τοις τα αἰτια ποιουσι κακοποιοις ἠ τοις κεκεντρωμενοις φωσιν , ἀνιατα και ἐπαχθη τα | ||
| συναπτουσιν οἱ σημαντικοι ἀστερες και τοποι τοις τε ἀγαθοποιοις και κακοποιοις : και δια τουτο ἀνονητος ἐστιν ἡ των χρονων |
| ἰσον ἐστι το πεισαι καταθεσθαι την τυραννιδα τον τυραννον τῳ διαχρησασθαι : ὁμοιως γαρ ἀμφοτεροι της ἐπηρειας ἀπηλλαξαν : ὡσπερ | ||
| και δεινον και ὑπερβαλλον τῃ συμφορᾳ , το την γυναικα διαχρησασθαι τον μοιχον : εἰτα ἐκ του ἐναντιου : εἰ |
| κυριοι εἰσαγωγης τε και ἐξαγωγης , διδουσης τε ἁμα και δεχομενης της πολεως , νομους δε περι τουτων νομοφυλακες τους | ||
| . και ἐδεικνυντο κατα τον παλαιον νομον της ἀρχης μοι δεχομενης τους λογους , ἀνδρος μεν εὐ εἰδοτος δικασαι δικην |
| και μαστιχην και κισσου δακρυον ποιησας ἐμπλαστρον ἐπιθες , ἠ τραγειον ἀξουγγιον ἀλειφε την πληγην και κερας αἰγος μελαινης ἐπιπασον | ||
| ἀλεκτοριδων το χηνειον ἐστι , του δε των αἰγων το τραγειον : ἰσχυρον δε και το ταυρειον , ἀλλ ' |
| ἑκτηι και εἰκοστηι των Ἱστοριων . . . . : καταρατους εἰπε τους Μεγαρεας , παροσον δυσνοως εἰχον αὐτοι και | ||
| οὐσα . ἐν τῳ περι συνταξεως : „ προς τους καταρατους Μεγαρεας ἐψηφισασθε ἀποτεμνομενους την ὀργαδα „ . ἐξειλον : |